Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 20 grudnia 2025 13:49
Data zakończenia: 20 grudnia 2025 13:55

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość domyślną ma dystans administracyjny dla sieci bezpośrednio połączonych z routerem?

A. 20

B. 90

C. 120

D. 0

Domyślna wartość dystansu administracyjnego dla bezpośrednio podłączonych sieci do routera wynosi 0. Oznacza to, że gdy router otrzymuje informacje o trasie do sieci, która jest bezpośrednio podłączona do jego portu, traktuje tę trasę jako najbardziej wiarygodną. W praktyce, jest to kluczowe dla efektywnego routingu, ponieważ umożliwia natychmiastowe i precyzyjne przekazywanie danych w lokalnej sieci. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy router łączy się z innym urządzeniem, takim jak switch, i ma bezpośredni dostęp do zasobów w tej sieci. W przypadku, gdyby istniała inna trasa do tej samej sieci, która miała wyższy dystans administracyjny, router zignorowałby tę trasę na rzecz bezpośrednio podłączonej. Wartości dystansu administracyjnego są standardem w protokołach rutingu, takich jak RIP, OSPF czy EIGRP, co pozwala na efektywne zarządzanie trasami i zapewnia optymalne kierowanie pakietów w sieci.

Pytanie 2

Który z apletów w systemie Windows 10 służy do tworzenia kopii zapasowych?

A. Ustawienia dostępu

B. Personalizacja

C. Urządzenia

D. Aktualizacja i zabezpieczenia

Wybór opcji związanych z "Personalizacją", "Ustawieniami dostępu" czy "Urządzeniami" jako narzędzi do zarządzania kopiami zapasowymi w systemie Windows 10 wskazuje na niedostateczne zrozumienie funkcji tych apletów. "Personalizacja" dotyczy głównie zmiany ustawień wizualnych i dostosowywania interfejsu użytkownika, co nie ma związku z zabezpieczaniem danych. "Ustawienia dostępu" zajmują się konfiguracją opcji dostępu, takich jak zarządzanie kontami użytkowników i ich uprawnieniami, co również nie dotyczy bezpośrednio tematu kopii zapasowych. Z kolei "Urządzenia" koncentruje się na zarządzaniu podłączonymi urządzeniami, takimi jak drukarki czy skanery, a nie na aspektach związanych z tworzeniem kopii danych. Te pomyłki mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie opcje w systemie Windows są ze sobą ściśle powiązane. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania danymi jest zrozumienie, które narzędzia są dedykowane określonym funkcjom. Dlatego istotne jest, aby użytkownicy zrozumieli, które aplety odpowiadają za konkretne operacje, aby efektywnie korzystać z dostępnych funkcjonalności systemu operacyjnego.

Pytanie 3

Który z poniższych opisów odnosi się do kabla transmisyjnego (skrętki) kategorii 5?

A. Nieekranowana skrętka, z częstotliwością transmisji do 4 MHz. Kabel posiada 2 pary skręconych przewodów.

B. Skrętka umożliwiająca przesył danych z przepływnością binarną do 100Mbit/s.

C. Skrętka działająca na częstotliwości do 16 MHz. Kabel składa się z czterech par przewodów.

D. Klasyczna nieekranowana skrętka telefoniczna, zaprojektowana do przesyłania głosu, nieprzystosowana do transmisji danych.

Kabel kategorii 5 (Cat 5) to standard w telekomunikacji, który umożliwia transmisję danych z prędkością do 100 Mbit/s na odległość do 100 metrów. Jego konstrukcja oparta jest na czterech parach skręconych przewodów, co znacząco redukuje zakłócenia elektromagnetyczne i poprawia jakość sygnału. Dzięki temu kabel Cat 5 stał się powszechnie używany w lokalnych sieciach komputerowych i zastosowaniach internetowych. Standard ten jest zgodny z normą ANSI/TIA-568, co zapewnia jego szeroką akceptację w branży. Przykładowe zastosowanie to łączenie komputerów w sieciach LAN oraz podłączanie urządzeń do routerów. W praktyce, kable Cat 5 są często używane do przesyłania danych w biurach i domach, gdzie potrzeba stabilnego i szybkiego połączenia jest kluczowa.

Pytanie 4

Cechą charakterystyczną technologii SVC (Switched Virtual Circuit) służącej do transmisji pakietów jest

A. statyczne zestawianie niezmiennych obwodów wirtualnych, rozłączanych po zakończeniu transmisji

B. dynamiczne wytwarzanie na żądanie przełączanych obwodów wirtualnych, które pozostają otwarte do chwili, aż administrator systemu wyda polecenie ich rozłączenia

C. dynamiczne generowanie na żądanie przełączanych obwodów wirtualnych, które są rozłączane po zakończeniu transmisji

D. statyczne zestawianie stałych obwodów wirtualnych przez administratora, które pozostają otwarte do momentu, gdy administrator systemu wyda polecenie rozłączenia

Wypowiedzi, które sugerują statyczne zestawianie obwodów wirtualnych, nie odzwierciedlają istoty technologii SVC. W przypadku odpowiedzi dotyczących statycznego zestawiania i utrzymywania połączeń, pomija się kluczowy aspekt elastyczności, który jest fundamentem działania SVC. Statyczne zestawianie obwodów, niezależnie od tego, czy jest to realizowane przez administratora czy automatycznie, nie uwzględnia zmian w obciążeniu sieci oraz potrzeb użytkowników, co może prowadzić do niewykorzystania dostępnych zasobów. Współczesne sieci wymagają zdolności do dostosowywania się do zmieniających się warunków, co jest niemożliwe przy sztywnym podejściu do zestawiania połączeń. Ponadto, pomysł, że obwody mogą pozostawać otwarte do momentu polecenia administratora, wprowadza dodatkowe ryzyko związane z zarządzaniem zasobami, ponieważ może prowadzić do zatorów i zmniejszonej wydajności sieci. W praktyce, technologie takie jak SVC są zaprojektowane z myślą o optymalizacji i automatyzacji procesów, co sprawia, że błędne jest myślenie o ich działaniu w kategoriach statycznych, które mogą być nieefektywne i niezgodne z nowoczesnymi wymaganiami sieciowymi. Podsumowując, niezbędne jest zrozumienie dynamicznego charakteru SVC, aby odpowiednio ocenić jego zastosowanie i korzyści w kontekście zarządzania nowoczesnymi sieciami.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Nawiązanie połączenia pomiędzy urządzeniami końcowymi przed przesłaniem informacji odbywa się w przypadku komutacji

A. ramek

B. pakietów w trybie datagram

C. wiadomości

D. łączy

Wybór odpowiedzi związanej z ramkami, pakietami w trybie datagram czy wiadomościami może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi metodami przesyłania danych w sieciach komputerowych. Komutacja ramek jest techniką, która pozwala na przesyłanie danych w postaci ramek, jednak nie przewiduje ona wcześniejszego ustanowienia połączenia. Ramki są wysyłane na zasadzie „bezpołączeniowej”, co oznacza, że nie jest zapewniana stała ścieżka komunikacji ani gwarancje dostarczenia. Z kolei pakiety w trybie datagram działają na zasadzie przesyłania informacji bez ustalania połączenia, co jest charakterystyczne dla protokołów takich jak UDP (User Datagram Protocol), gdzie każdy pakiet jest traktowany jako niezależna jednostka. Ostatecznie wybór wiadomości również nie jest trafny, ponieważ sposób ten również nie wymaga ustanowienia trwalej sesji między nadawcą a odbiorcą. W kontekście sieci komputerowych, błędne myślenie może prowadzić do mylnego przekonania, że wszystkie formy komunikacji muszą opierać się na połączeniach, podczas gdy wiele nowoczesnych protokołów i metod komunikacji działa efektywnie w trybie bezpołączeniowym. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej metody komunikacji powinien być dostosowany do wymagań aplikacji oraz charakterystyki przesyłanych danych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Kod odpowiedzi protokołu SIP 305 Use Proxy wskazuje, że

A. składnia żądania jest błędna

B. żądanie czeka na przetworzenie

C. należy użyć serwera proxy, aby zakończyć realizację żądania

D. żądanie zostało odebrane i zaakceptowane

Kod odpowiedzi SIP 305 Use Proxy pokazuje, że żeby zakończyć przetwarzanie żądania, użytkownik musi skorzystać z serwera proxy. W praktyce to znaczy, że serwer, który dostaje żądanie, nie jest w stanie go samodzielnie obsłużyć i wskazuje inny serwer, który powinno się użyć. To wszystko jest zgodne z zasadami protokołu SIP (Session Initiation Protocol), który stosuje się w systemach komunikacji VoIP. Korzystanie z serwera proxy daje lepsze zarządzanie ruchem, poprawia wydajność i pozwala na wprowadzenie dodatkowych funkcji, jak autoryzacja czy rejestracja użytkowników. Przykładowo, w sytuacji, gdzie jest dużo użytkowników, serwer proxy może kierować ruch do serwera, który ma większą moc obliczeniową lub lepszą jakość usług. Jak mówi RFC 3261, który opisuje protokół SIP, odpowiedzi 305 pomagają w optymalizacji komunikacji i rozwiązywaniu problemów z połączeniami, co jest ważne w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 11

W cyfrowych systemach teletransmisyjnych o plezjochronicznej hierarchii europejskiej symbol E4 wskazuje na system o przepustowości

A. 34,368 Mb/s

B. 8,448 Mb/s

C. 564,992 Mb/s

D. 139,264 Mb/s

Odpowiedź 139,264 Mb/s jest poprawna, ponieważ oznacza system E4 w europejskiej hierarchii teletransmisyjnej. System E4 jest częścią standardu ETSI (European Telecommunications Standards Institute), który określa różne poziomy przepływności dla transmisji cyfrowych. W tym przypadku, E4 odnosi się do jednego z wyższych poziomów hierarchii, który jest wykorzystywany w sieciach telekomunikacyjnych do przesyłania dużych ilości danych jednocześnie. Na przykład, ten poziom przepływności jest często wykorzystywany w infrastrukturze sieciowej do łączenia central telekomunikacyjnych, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych w sieciach krajowych i międzynarodowych. Umożliwia to nie tylko transmisję głosu i danych, ale także streaming wideo i usług multimedialnych, co jest kluczowe w dzisiejszym zglobalizowanym świecie. Warto również zauważyć, że E4 jest często stosowane w kontekście standardu SDH (Synchronous Digital Hierarchy), co ukazuje jego znaczenie w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Co oznacza skrót SSH w kontekście protokołów?

A. protokół komunikacyjny, który opisuje sposób przesyłania poczty elektronicznej w Internecie

B. bezpieczny terminal sieciowy oferujący możliwość szyfrowania połączenia

C. rodzaj klient-serwer, który umożliwia automatyczne ustawienie parametrów sieciowych stacji roboczej

D. protokół transmisji wykorzystywany do wymiany wiadomości z serwerami grup dyskusyjnych

Protokół SSH, czyli Secure Shell, to naprawdę ważny standard, jeśli chodzi o bezpieczną komunikację w sieci. Pozwala na szyfrowane połączenie między klientem a serwerem, co jest kluczowe, żeby móc bezpiecznie zarządzać zdalnymi systemami. Dzięki szyfrowaniu, nasze dane są chronione, a w dzisiejszych czasach, kiedy zagrożenia w Internecie są na porządku dziennym, ma to ogromne znaczenie. Z mojego doświadczenia, administratorzy często korzystają z SSH, aby logować się na serwery zdalnie, wykonywać różne polecenia czy zarządzać plikami, a nawet konfigurować aplikacje. SSH jest zdecydowanie lepszym wyborem niż starsze metody, takie jak Telnet czy rlogin, które przesyłają dane bez szyfrowania i mogą być narażone na ataki, jak na przykład „man-in-the-middle”. Co ważne, SSH wspiera różne metody uwierzytelniania, nawet klucze publiczne, co jeszcze bardziej podnosi poziom bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że jakiekolwiek operacje, które wymagają dostępu do zdalnych systemów, powinny korzystać z SSH, żeby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz utraty danych.

Pytanie 14

Kluczowym zjawiskiem fizycznym stosowanym do przesyłania światła w światłowodach jest

A. interferencja

B. dyspersja

C. całkowite wewnętrzne odbicie światła

D. zewnętrzne załamanie światła

Interferencja, jako zjawisko fizyczne, odnosi się do zjawiska nakładania się fal, co prowadzi do powstawania wzorców konstruktywnych i destruktywnych w przypadku fal świetlnych. Choć jest istotna w kontekście optyki, nie jest ona podstawowym mechanizmem wykorzystanym w technologii światłowodowej. Z kolei całkowite odbicie zewnętrzne, które sugeruje wykorzystywanie refleksji na granicy dwóch różnych mediów, nie jest efektywne w kontekście światłowodów, które opierają się na wewnętrznych odbiciach, a nie zewnętrznych. Dyspersja światła, chociaż wpływa na jakość sygnału w światłowodach, nie jest zjawiskiem odpowiedzialnym za ich działanie. Przyczyną nieporozumień może być mylenie tych zjawisk z koncepcją transmisji sygnałów, gdzie często zakłada się, że każde zjawisko optyczne może mieć zastosowanie w technologii światłowodowej. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna transmisja w światłowodach opiera się na specyficznych zasadach fizycznych, z których najważniejsze to właśnie całkowite wewnętrzne odbicie, co wyklucza inne mechanizmy jako podstawowe dla działania tych systemów.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jakie polecenie jest używane w systemach operacyjnych unix do ustalenia ścieżki do określonego hosta w sieci Internet?

A. tracert

B. ping

C. traceroute

D. windump

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji różnych poleceń w systemach UNIX. Na przykład, polecenie 'tracert' jest specyficzne dla systemów Windows i nie jest dostępne w środowisku UNIX, gdzie jego odpowiednikiem jest 'traceroute'. To narzędzie jest używane do określenia trasy, jaką pakiety danych pokonują w sieci, umożliwiając użytkownikowi zrozumienie, przez jakie węzły przechodzą dane. 'windump' natomiast to narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które działa na podstawie interfejsu pcap, pozwalając na uchwycenie i analizę pakietów, lecz nie ma zastosowania do określania dostępności hostów. Z kolei 'ping' prawidłowo odpowiada na pytanie, jednak błędne jest przyjęcie go za narzędzie do określania trasy. Często pojawiają się bowiem nieporozumienia dotyczące tego, które narzędzie jest odpowiednie do jakiego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich mylne użycie może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów z siecią. Właściwe zrozumienie funkcji i zastosowania tych narzędzi jest niezbędne dla efektywnej pracy w obszarze administracji sieciami komputerowymi.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Czym jest rejestr stacji własnych HLR (Home Location Register) w systemie GSM 2?

A. bazą danych, która gromadzi informacje o abonentach przebywających aktualnie w zasięgu konkretnego węzła MSC (Mobile Switching Centre)

B. bazą danych, która przechowuje dane abonentów, na podstawie których realizowane jest uwierzytelnienie oraz przyznanie dostępu do zasobów radiowych abonentowi logującemu się do sieci

C. bazą danych, która zawiera informacje o numerze urządzenia końcowego abonenta oraz numerach seryjnych IMEI (International Mobile Equipment Identity)

D. bazą danych, która rejestruje informacje o abonentach należących do danej sieci

Analiza niepoprawnych odpowiedzi ujawnia szereg nieporozumień dotyczących roli HLR w systemie GSM. Pierwsza niepoprawna koncepcja odnosi się do zrozumienia lokalizacji abonenta i jego połączenia z MSC. HLR nie jest jedynie bazą danych, która informuje o tym, gdzie dany abonent znajduje się w danym momencie, ale również o jego statusie subskrypcyjnym oraz usługach, z których korzysta. Drugie podejście sugeruje, że HLR służy wyłącznie do uwierzytelniania abonentów, co jest tylko jednym z aspektów jego pracy. Uwierzytelnienie to proces, który odbywa się na podstawie danych zawartych w HLR, ale sama baza danych ma znacznie szerszy zakres funkcji, w tym zarządzanie lokalizacją i obsługę roamingu. Kolejna błędna koncepcja dotyczy zrozumienia, że HLR przechowuje jedynie informacje o numerach IMEI. Owszem, IMEI jest istotnym elementem w identyfikacji sprzętu, jednak HLR koncentruje się na danych abonentów, a nie na sprzęcie, z którego korzystają, co można pomylić z innymi rejestrami, takimi jak EIR (Equipment Identity Register). Na koniec, stwierdzenie, że HLR przechowuje informacje tylko o abonentach danej sieci, pomija fakt, że HLR jest kluczowy dla operacji roamingowych, gdzie abonent może korzystać z usług w sieciach innych operatorów. W praktyce, zrozumienie roli HLR jako centralnego elementu w zarządzaniu danymi abonentów jest niezbędne dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami GSM.

Pytanie 19

Jakie urządzenia są wymagane do pomiaru strat mocy optycznej w światłowodzie?

A. źródło światła oraz miernik mocy optycznej

B. generator funkcyjny oraz miernik mocy optycznej

C. generator funkcyjny oraz poziomoskop

D. źródło światła oraz poziomoskop

Pomiar strat mocy optycznej w włóknach światłowodowych jest kluczowym zadaniem w ocenie ich wydajności i jakości. Poprawna odpowiedź, czyli zastosowanie źródła światła i miernika mocy optycznej, wynika z faktu, że do oceny strat mocy niezbędne jest wytworzenie i zmierzenie sygnału optycznego. Źródło światła generuje odpowiedni sygnał, który jest transmitowany przez włókno, a miernik mocy optycznej pozwala na dokładne zmierzenie mocy sygnału na końcu włókna. Taki pomiar jest często stosowany w praktyce, aby ocenić, czy straty mocy mieszczą się w określonych normach, co jest istotne dla zapewnienia prawidłowego działania sieci telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania tej metody może być testowanie instalacji światłowodowych w budynkach biurowych, gdzie konieczne jest zapewnienie odpowiedniej jakości sygnału dla użytkowników końcowych. Obowiązujące standardy, takie jak ITU-T G.650, określają metody pomiaru, które powinny być stosowane w tego typu pomiarach, co podkreśla znaczenie precyzyjnych narzędzi pomiarowych i odpowiednich protokołów operacyjnych.

Pytanie 20

Sygnalizacja odnosi się do wymiany informacji związanych

A. z analizowaniem cyfr wybranych.

B. z ilością informacji przesłanej przez użytkowników.

C. z zestawieniem i rozłączaniem połączeń.

D. z typem informacji przekazywanej przez użytkowników.

Sygnalizacja w telekomunikacji odnosi się do procesu zestawiania i rozłączania połączeń, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. W praktyce, sygnalizacja pozwala na nawiązywanie i kończenie połączeń telefonicznych, a także na przekazywanie informacji o stanie tych połączeń, takich jak ich jakość i dostępność. Standardy takie jak ISDN (Integrated Services Digital Network) oraz protokoły SIP (Session Initiation Protocol) definiują mechanizmy sygnalizacji, które zapewniają efektywne zarządzanie połączeniami w sieciach telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania sygnalizacji jest proces, w którym jedna strona inicjuje połączenie, a sygnalizacja umożliwia drugiej stronie odebranie połączenia oraz ustalenie parametrów rozmowy. Poprawne zarządzanie sygnalizacją wpływa na jakość usług telekomunikacyjnych oraz na zadowolenie użytkowników końcowych, co czyni ją istotnym elementem infrastruktury sieciowej.

Pytanie 21

Który z protokołów służy jako protokół sygnalizacyjny w technologii VoIP?

A. RTP

B. SIP

C. RSVP

D. RTCP

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest uznawany za standardowy protokół sygnalizacyjny w technologii VoIP (Voice over Internet Protocol). Jego głównym zadaniem jest nawiązywanie, modyfikowanie oraz zakończenie sesji multimedialnych, co obejmuje nie tylko rozmowy głosowe, ale również wideokonferencje oraz przesyłanie danych. SIP działa na poziomie aplikacji i umożliwia interakcję między różnymi urządzeniami oraz systemami, co jest kluczowe w ekosystemie VoIP. Przykładem zastosowania SIP może być system telefonii internetowej, w którym użytkownicy mogą dzwonić do siebie, prowadzić rozmowy wideo lub przesyłać wiadomości, a wszystko to odbywa się poprzez protokół SIP, który zarządza tymi połączeniami. Dodatkowo, SIP wspiera różnorodne kodeki, co pozwala na elastyczność w obsłudze różnych formatów audio i wideo. Zgodność z tym standardem jest kluczowa dla zapewnienia interoperacyjności pomiędzy różnymi dostawcami usług VoIP, co czyni SIP fundamentem nowoczesnej komunikacji w sieci.

Pytanie 22

Która funkcja w systemie ISDN pozwala na powiadomienie użytkownika o nadchodzącym połączeniu oraz umożliwia jego odebranie po wcześniejszym zakończeniu lub wstrzymaniu bieżącej rozmowy?

A. CLIRO (Calling Line Identification Override)

B. SUB (Subadddressing)

C. AOC (Advice of Charge)

D. CW (Call Waiting)

Wybór odpowiedzi AOC (Advice of Charge) jest błędny, ponieważ usługa ta dotyczy informowania abonenta o kosztach związanych z prowadzonymi połączeniami, a nie o oczekujących połączeniach. AOC jest użyteczna dla osób, które chcą monitorować swoje wydatki na telekomunikację, ale nie ma związku z zarządzaniem połączeniami w czasie rzeczywistym. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest SUB (Subaddressing), która odnosi się do możliwości kierowania połączeń do konkretnego podnumeru w ramach jednego abonamentu, co również nie ma związku z informowaniem o oczekujących połączeniach. Usługa ta jest użyteczna w kontekście organizacji, gdzie jedna linia telefoniczna obsługuje wiele działów, ale nie udostępnia informacji o nowych połączeniach. Z kolei CLIRO (Calling Line Identification Override) to funkcjonalność, która pozwala na zastąpienie numeru dzwoniącego innym, co również nie odnosi się do oczekiwania na połączenie. Typowym błędem myślowym jest pomylenie usług związanych z identyfikacją połączeń oraz zarządzaniem połączeniami. Warto zrozumieć, że każda z tych usług ma swoją specyfikę i zastosowanie, a ich mylenie może prowadzić do nieprawidłowego korzystania z telefonii, co w praktyce skutkuje utratą ważnych połączeń lub nieefektywnym zarządzaniem komunikacją.

Pytanie 23

Aby zapobiec pętli sieciowej w topologii sieci LAN, używa się protokołu

A. FTP (File Transfer Protocol)

B. STP (Spanning Tree Protocol)

C. UDP (User Datagram Protocol)

D. ICMP (Internet Control Message Protocol)

STP, czyli Spanning Tree Protocol, to protokół zaprojektowany specjalnie do zarządzania pętlami w sieciach Ethernet LAN. Kiedy w sieci mamy wiele połączeń dla redundancji, istnieje ryzyko, że pakiety będą krążyć w nieskończoność, co może spowodować przeciążenie sieci. STP działa poprzez wykrywanie pętli i automatyczne wyłączanie redundantnych ścieżek, pozostawiając tylko jedną aktywną trasę między dowolnymi dwoma punktami w sieci. Dzięki temu protokółowi możliwe jest uniknięcie problemów z pętlami, które mogłyby prowadzić do poważnych awarii sieci. Protokół ten jest częścią standardu IEEE 802.1D i jest szeroko stosowany w przełącznikach sieciowych. Jego konfiguracja jest stosunkowo prosta, a efektywność działania sprawia, że jest to standardowa praktyka w projektowaniu sieci LAN. Współczesne sieci często wykorzystują również jego nowsze wersje, takie jak Rapid Spanning Tree Protocol (RSTP), które oferują szybsze czasy konwergencji, co jest szczególnie ważne w dynamicznych środowiskach sieciowych.

Pytanie 24

Jaką częstotliwość ma sygnał zgłoszenia centrali abonenckiej?

A. 50 Hz

B. 3 400 Hz

C. 425 Hz

D. 25 Hz

Częstotliwość sygnału zgłoszenia centrali abonenckiej wynosząca 425 Hz jest zgodna z normami stosowanymi w telekomunikacji. Ta wartość jest standardowo stosowana w systemach telefonicznych, w szczególności w telefonii analogowej. Częstotliwość ta jest używana do sygnalizowania nawiązania połączenia oraz do wywoływania sygnałów dzwonienia. Przykładem zastosowania tej częstotliwości jest sygnał dzwonka w tradycyjnych telefonach stacjonarnych, gdzie dźwięk o częstotliwości 425 Hz jest emitowany w momencie, kiedy dzwoni telefon. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych jest zapewnienie, że wszystkie urządzenia w sieci będą zgodne z określonymi standardami, co pozwala na ich interoperacyjność i niezawodność. Zastosowanie tej częstotliwości w różnych systemach telekomunikacyjnych gwarantuje także lepszą jakość połączeń i umożliwia efektywne przesyłanie informacji. W związku z tym, zrozumienie i znajomość tej częstotliwości jest kluczowe dla każdego inżyniera zajmującego się telekomunikacją.

Pytanie 25

Który element osprzętu telekomunikacyjnego został przedstawiony na rysunku?

A. Łączówka wieloparowa uziemiająca Ft-LSA.

B. Osłona złącza kablowego.

C. Osłona łączówki LSA-PLUS.

D. Łączówka wieloparowa RJ45, zabezpieczona osłoną.

Poprawna odpowiedź to osłona złącza kablowego, co jest wyraźnie widoczne na przedstawionym rysunku. Element ten pełni kluczową rolę w zabezpieczaniu złączy kablowych przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wpływem warunków atmosferycznych, co jest szczególnie istotne w środowiskach zewnętrznych. Osłona złącza kablowego, wykonana zazwyczaj z materiałów odpornych na działanie promieni UV oraz zmienne temperatury, przyczynia się do długotrwałej i niezawodnej pracy instalacji telekomunikacyjnych. W praktyce, jej zastosowanie jest zgodne z normami branżowymi, które nakładają obowiązek ochrony punktów złączeniowych, aby minimalizować ryzyko awarii. W przypadku złań telekomunikacyjnych, takich jak Ethernet, stosowanie odpowiednich osłon jest niezbędne dla zapewnienia stabilności sygnału i bezpieczeństwa systemu. Dzięki właściwemu zabezpieczeniu, można uniknąć problemów związanych z degradacją sygnału oraz zwiększyć żywotność całej instalacji.

Pytanie 26

Sygnalizacja prądem przemiennym w analogowym łączu abonenckim sprowadza się do przesyłania sygnałów o konkretnych częstotliwościach, które mieszczą się w zakresie

A. 3825 Hz ÷ 3850 Hz

B. 300 Hz ÷ 3400 Hz

C. 300 Hz ÷ 3400 MHz

D. 3825 Hz ÷ 3850 MHz

Poprawna odpowiedź to 300 Hz ÷ 3400 Hz, ponieważ sygnalizacja prądem przemiennym w analogowym łączu abonenckim opiera się na przesyłaniu sygnałów w tym właśnie paśmie częstotliwości. Pasmo to pozwala na efektywną transmisję informacji głosowej oraz zapewnia odpowiednią jakość dźwięku. Częstotliwości te są zgodne z normami telekomunikacyjnymi, które definiują zakresy dla różnych typów sygnałów. Na przykład, standard ITU-T G.711 opisuje kompresję sygnałową wykorzystywaną w telefonii, a zakres 300 Hz ÷ 3400 Hz jest optymalny dla ludzkiej mowy, co zapewnia odpowiednią przejrzystość i zrozumiałość. W praktyce, ten zakres częstotliwości pozwala również na minimalizację szumów i zniekształceń, co jest kluczowe dla jakości połączeń głosowych. W związku z tym, zrozumienie tego pasma jest istotne dla projektowania i konfigurowania systemów telekomunikacyjnych, aby zapewnić wysoką jakość komunikacji.

Pytanie 27

W standardzie V.29, używanym do przesyłania danych za pomocą faksmodemów, zastosowano modulację

A. QAM/DPSK

B. FSK

C. QAM/TCM

D. 8DPSK

Wybierając inne metody modulacji, jak FSK, 8DPSK czy QAM/TCM, niestety nie wpisujemy się w zasady V.29, co może wprowadzać zamieszanie. FSK to prostsza metoda modulacji, która nie korzysta z różnic w amplitudzie, więc nie przesyła tyle danych co QAM/DPSK. Do tego FSK jest bardziej wrażliwa na zakłócenia, przez co nie nadaje się zbytnio do zastosowań, gdzie jakość jest kluczowa. Z kolei 8DPSK dodaje złożoności, bo przesyła więcej bitów na symbol, ale to też nie jest zgodne z wymaganiami V.29, który stawia na stabilność. A QAM/TCM to bardziej zaawansowana technika, ale nie ma bezpośredniego związku z V.29. Często ludzie mylą te metody, myśląc, że im więcej poziomów modulacji, tym lepsza wydajność, ale tak nie jest. W rzeczywistości, wybór metody modulacji powinien zależeć od wymagań danego standardu i warunków transmisji, a w przypadku V.29 jednoznacznie wskazuje na QAM/DPSK jako najlepsze rozwiązanie.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

System, w którym wszystkie kanały wykorzystują to samo pasmo częstotliwości równocześnie, a zwielokrotnienie realizowane jest przez przypisanie indywidualnego kodu do każdej pary nadajnik-odbiornik, to system

A. FDM (Frequency Division Multiplexing)

B. CDM (Code Division Multiplexing)

C. TDM (Time Division Multiplexing)

D. TCM (Time Compression Multiplexing)

System CDM (Code Division Multiplexing) umożliwia jednoczesne przesyłanie wielu sygnałów w tym samym paśmie częstotliwości, przy użyciu unikalnego kodu przypisanego do każdej pary nadajnik-odbiornik. W praktyce oznacza to, że różne sygnały mogą współistnieć i być przesyłane równocześnie, ponieważ są rozróżniane na podstawie kodu. To zjawisko jest fundamentem technologii komunikacji mobilnej, takiej jak CDMA (Code Division Multiple Access), która jest powszechnie stosowana w sieciach 3G. Przykładem zastosowania CDM jest system GPS, gdzie różne satelity transmitują sygnały, które są rozróżniane dzięki unikalnym kodom. Standardy takie jak IS-95 i cdma2000 są przykładami implementacji CDM w praktyce, które przyczyniły się do rozwoju wydajnych sieci telekomunikacyjnych. Dzięki CDM można optymalizować użycie pasma, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacji, gdzie ograniczone zasoby częstotliwości muszą być efektywnie wykorzystywane.

Pytanie 31

Jaki kabel telekomunikacyjny posiada oznaczenie katalogowe XzTKMXpwn 10x4x0,5?

A. Kabel stacyjny 10-czwórkowy z linką nośną

B. Kabel stacyjny 10-parowy z linką nośną

C. Kabel miejscowy 10-parowy z linką nośną

D. Kabel miejscowy 10-czwórkowy z linką nośną

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu oznaczeń kabli telekomunikacyjnych. W przypadku odpowiedzi sugerujących kabel stacyjny, warto zaznaczyć, że kable stacyjne są przeważnie używane w połączeniach zewnętrznych lub na dużych dystansach, co nie odpowiada charakterystyce kabla miejscowego, który jest zaprojektowany do użytku wewnętrznego. Dodatkowo, określenie '10-parowy' sugeruje, że kabel zawiera dziesięć par żył, co w rzeczywistości nie odpowiada rzeczywistości przedstawionej w oznaczeniu katalogowym, które wskazuje wyraźnie na cztery pary żył. To nieporozumienie może wynikać z typowego błędu myślowego polegającego na pomyleniu liczby żył i par. Kluczowe w telekomunikacji jest zrozumienie różnicy pomiędzy kablami miejscowymi a stacyjnymi, oraz jak parametry takie jak liczba żył i ich konfiguracja wpływają na zastosowanie danego kabla. Wybór niewłaściwego typu kabla może prowadzić do problemów z jakością sygnału i niezawodnością połączeń, co jest niezgodne z dobrą praktyką inżynieryjną. W kontekście standardów branżowych, nieprzestrzeganie specyfikacji dotyczących rodzaju kabli do określonych aplikacji może skutkować nieefektywnym działaniem sieci.

Pytanie 32

W celu zainstalowania 64-bitowej wersji systemu Windows 7 na komputerze z:
- procesorem Intel Core 2 Duo 2.00 GHz 64-bit,
- pamięcią RAM 512 MB,
- dyskiem twardym o pojemności 80 GB,
- kartą graficzną Intel GMA X4500 obsługującą DirectX 10, co należy zrobić?

A. zwiększyć ilość pamięci RAM do 2 GB

B. wymienić procesor na bardziej wydajny, o prędkości zegara przynajmniej 3.00 GHz

C. zainstalować kartę graficzną obsługującą DirectX 11 na porcie PCI Express

D. zamienić dysk twardy na model o pojemności minimum 500 GB

Przykłady błędnych odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące wymagań sprzętowych systemu Windows 7. Zakup karty graficznej z DirectX 11 na porcie PCI Express, chociaż może poprawić wydajność graficzną, nie jest kluczowy dla samej instalacji systemu operacyjnego. System Windows 7 w wersji 64-bitowej nie narzuca wymogu posiadania najnowszej technologii graficznej, zwłaszcza gdy karta Intel GMA X4500 obsługuje DirectX 10, co jest wystarczające do podstawowych zadań. Wymiana procesora na model o wyższej częstotliwości także nie jest konieczna, ponieważ aktualny procesor Intel Core 2 Duo 2.00 GHz, spełnia wymagania dla uruchomienia systemu, o ile pojemność RAM jest odpowiednia. Ponadto, wymiana dysku twardego na model o pojemności co najmniej 500 GB również nie jest konieczna na etapie instalacji, choć może być korzystna dla przechowywania większej ilości danych. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków dotyczących upgradów sprzętowych, które są nieadekwatne do rzeczywistych wymagań systemowych.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Algorytm rotacyjny (Round Robin) polega na przydzieleniu na każdy dzień tygodnia jednego dysku do zapisywania kopii zapasowej. Dyski mają oznaczenia: poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela. Każdego dnia na przypisany dysk jest zapisywana pełna kopia wszystkich danych przeznaczonych do kopiowania. Jaki jest maksymalny czas, w jakim zaprezentowana metoda tworzenia kopii zapasowych pozwala na odzyskanie danych?

A. Miesiąca

B. Tygodnia

C. Kwartału

D. Dnia

Odpowiedź 'tygodnia' jest prawidłowa, ponieważ algorytm karuzelowy (Round Robin) umożliwia zapisywanie pełnej kopii danych na każdym z dysków raz w tygodniu. Każdego dnia tygodnia inny dysk jest przeznaczony na zapis kopii zapasowej, co oznacza, że maksymalny odstęp czasu między dwiema pełnymi kopią danymi na tym samym dysku wynosi tydzień. W praktyce oznacza to, że w przypadku awarii jednego z dysków lub utraty danych, użytkownik ma dostęp do danych z maksymalnie tygodniowym opóźnieniem. Taki system jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie tworzenia kopii zapasowych, które zalecają regularne aktualizowanie danych. Przykładem zastosowania algorytmu karuzelowego może być środowisko serwerowe, w którym regularne tworzenie kopii zapasowych jest kluczowe dla ochrony danych i zapewnienia ciągłości działania. Dzięki cyklicznemu podejściu do zabezpieczania danych, przedsiębiorstwa mogą minimalizować ryzyko utraty informacji oraz wspierać efektywne zarządzanie zasobami IT.

Pytanie 36

Jak definiuje się dokładność przetwornika C/A?

A. iloraz wartości napięcia wejściowego zmierzonej do przewidywanej

B. różnica między zmierzoną a przewidywaną wartością napięcia wejściowego

C. iloczyn wartości napięcia wyjściowego zmierzonej oraz przewidywanej

D. różnica pomiędzy zmierzoną a zakładaną wartością napięcia wyjściowego

Dokładność przetwornika C/A (cyfrowo-analogowego) jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość przetwarzania sygnałów. Określa ona różnicę między zmierzoną wartością napięcia wyjściowego a wartością przewidywaną, wynikającą z zastosowanego cyfrowego sygnału wejściowego. W praktyce oznacza to, że im mniejsza różnica, tym wyższa dokładność przetwornika. Przykładem zastosowania przetworników C/A jest system audio, gdzie sygnał cyfrowy jest konwertowany na analogowy w celu napędu głośników. W takich systemach wysoka dokładność przetwornika przekłada się na lepszą jakość dźwięku, eliminując artefakty i zniekształcenia. Dobre praktyki w projektowaniu urządzeń opartych na przetwornikach C/A uwzględniają dobór odpowiednich komponentów oraz zastosowanie technik kalibracji, które pozwalają zminimalizować różnice między wartościami zmierzonymi i przewidywanymi. Ponadto, standardy takie jak ISO 9001 nakładają obowiązek monitorowania i poprawy procesów, co jest szczególnie istotne w kontekście zapewnienia wysokiej precyzji w systemach pomiarowych i konwersyjnych.

Pytanie 37

Jaka jest maksymalna liczba przeskoków w protokole RIP, po której pakiety kierowane do następnego rutera będą odrzucane?

A. 120

B. 256

C. 15

D. 1

W protokole RIP (Routing Information Protocol) maksymalna liczba przeskoków, która jest dozwolona dla pakietów, wynosi 15. Oznacza to, że jeśli liczba przeskoków do osiągnięcia danego celu przekroczy tę wartość, pakiety będą traktowane jako niedostępne i zostaną odrzucone. Jest to kluczowy mechanizm zapobiegający tworzeniu pętli routingu oraz zbyt dużemu obciążeniu sieci. Przykładem zastosowania tej zasady jest sieć, w której różne węzły komunikują się za pomocą RIP. Jeśli węzeł A chce wysłać pakiet do węzła D, a jego ścieżka prowadzi przez 16 przeskoków, pakiet zostanie odrzucony, co pozwala uniknąć nieefektywnego przesyłania danych. W praktyce, wiedza o liczbie przeskoków jest niezbędna dla inżynierów sieciowych, aby projektować odpowiednie topologie i unikać problemów związanych z wydajnością sieci. Ponadto, znajomość limitu 15 przeskoków jest zgodna z dokumentem RFC 1058, który definiuje RIP oraz jego mechanizmy działania.

Pytanie 38

Który parametr linii długiej określa pole elektryczne pomiędzy przewodami tej linii?

A. Rezystancja na jednostkę długości linii

B. Indukcyjność na jednostkę długości linii

C. Pojemność na jednostkę długości linii

D. Upływność na jednostkę długości linii

Wybór niewłaściwych parametrów linii długiej jako odpowiedzi na pytanie o pole elektryczne między przewodami prowadzi do nieporozumień dotyczących zasad działania linii transmisyjnych. Indukcyjność na jednostkę długości linii odnosi się do właściwości magnetycznych, które są związane z polem magnetycznym generowanym przez prąd płynący w przewodach, a nie z polem elektrycznym. W praktyce, indukcyjność jest istotna w kontekście analizy obwodów AC oraz w zastosowaniach, gdzie oscylacje są kluczowe, ale nie ma bezpośredniego związku z polem elektrycznym w linii długiej. Z kolei rezystancja na jednostkę długości linii odnosi się do oporu, który przewody stawiają przepływającemu prądowi, co wpływa na straty energii, ale również nie jest bezpośrednio związane z generowaniem pola elektrycznego między przewodami. Upływność na jednostkę długości, z drugiej strony, opisuje zdolność materiału do przewodzenia prądu w wyniku upływu, co również nie odnosi się do zjawiska generowanego pola elektrycznego między przewodami. Pojęcia te są często mylone, co prowadzi do błędnych interpretacji w kontekście projektowania linii transmisyjnych. Właściwe zrozumienie relacji pomiędzy tymi parametrami jest kluczowe dla odpowiedniego projektowania i analizy systemów elektrycznych, w tym linii przesyłowych i telekomunikacyjnych. Zastosowanie standardów branżowych oraz dobrych praktyk w projektowaniu systemów elektrycznych pozwala na minimalizację strat i optymalizację działania, co jest kluczowe w nowoczesnych aplikacjach technologicznych.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jak można zdiagnozować nieciągłość w kablu światłowodowym?

A. reflektometrem TDR

B. analizatorem protokołów sieciowych

C. reflektometrem OTDR

D. generatorem impulsów

Reflektometr OTDR (Optical Time Domain Reflectometer) to specjalistyczne narzędzie, które służy do diagnozowania i lokalizowania nieciągłości w kablach światłowodowych. Działa na zasadzie wysyłania impulsów światła przez kabel i analizowania odbitych sygnałów, co pozwala na dokładne określenie miejsca, w którym występuje problem, taki jak przerwanie włókna, złącze o złej jakości czy nieodpowiednie dopasowanie. W praktyce, OTDR jest niezwykle przydatny podczas instalacji i konserwacji sieci światłowodowych, ponieważ umożliwia szybkie wykrywanie usterek oraz ich lokalizację na podstawie pomiarów. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, OTDR powinien być używany do testów po zakończeniu instalacji, a także podczas regularnych przeglądów, co pozwala na utrzymanie wysokiej jakości usług dostarczanych przez sieci światłowodowe. Przykładowo, w przypadku awarii w sieci, użycie OTDR pozwala na szybką diagnozę, co znacznie przyspiesza czas reakcji serwisów technicznych i minimalizuje przestoje w działaniu systemów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej