Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:07
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:10

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby określić długość prefiksu w adresie IPv4, należy ustalić

A. liczbę bitów o wartości 0 w pierwszych dwóch oktetach adresu IPv4

B. liczbę początkowych bitów o wartości 1 w masce adresu IPv4

C. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4

D. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4

Poprawna odpowiedź opiera się na zasadach klasyfikacji adresów IPv4 oraz maski podsieci. Długość prefiksu adresu sieci w IPv4 określa się poprzez liczenie liczby początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu. Maska podsieci dzieli adres IP na dwie części: część sieciową i część hosta. Przykładowo, dla adresu IP 192.168.1.1 z maską 255.255.255.0, maska w postaci binarnej to 11111111.11111111.11111111.00000000. W tym przypadku liczba początkowych bitów 1 wynosi 24, co oznacza, że długość prefiksu wynosi /24. Te informacje są kluczowe dla routingu oraz segmentacji sieci, ponieważ dobrze skonfigurowane maski wpływają na efektywność komunikacji w sieci. W praktyce, gdy administratorzy sieci definiują podsieci, muszą precyzyjnie określić zakresy adresowe, co jest realizowane właśnie poprzez maski i ich prefiksy. Ponadto, zgodnie z zaleceniami IETF, prawidłowe przypisanie adresów IP i masek jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności oraz bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Pytanie 2

Równoważnym zapisem 2³² bajtów jest zapis

A. 4GiB

B. 1GiB

C. 2GB

D. 8GB

W przypadku zamiany 2^32 bajtów na jednostki pojemnościowe pojawia się dość częsty błąd myślowy polegający na mieszaniu jednostek opartych na systemie dziesiętnym (GB) z tymi binarnymi (GiB). Przykładowo, 1 GiB to 1 073 741 824 bajtów (czyli 1024^3), natomiast 1 GB według SI to 1 000 000 000 bajtów. To rozróżnienie jest ważne, bo producenci sprzętu często korzystają z gigabajtów (GB) do opisu pojemności dysków twardych czy pendrive’ów, co czasem prowadzi do nieporozumień przy użytkowaniu tych urządzeń w systemach operacyjnych, które z kolei działają na gibibajtach (GiB). Stąd zapis 2 GB czy 8 GB po prostu nie pasuje do 2^32 bajtów, bo 2^32 to 4 294 967 296 bajtów, a 2 GB to ledwie połowa tej wartości, natomiast 8 GB to prawie dwa razy więcej niż 2^32 bajtów, i to jeszcze przy założeniu systemu dziesiętnego. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet osoby zaawansowane technicznie czasami błędnie utożsamiają GB z GiB, co potem skutkuje niejasnościami, np. przy partycjonowaniu dysku lub określaniu limitów pamięci RAM w środowiskach serwerowych. Podobnie, 1 GiB to tylko 1024^3 bajtów, więc 2^32 bajtów to dokładnie cztery takie porcje, a nie jedna. W branżowych standardach, takich jak normy IEC 60027-2 oraz ISO/IEC 80000-13, jasno jest rozdzielone, co oznaczają te przedrostki. Powiem szczerze, że mieszanie jednostek to jeden z bardziej upierdliwych szczegółów informatyki, który potrafi napsuć krwi przy pracy z dużymi plikami czy konfiguracją serwerów. Warto więc zawsze sprawdzać, o jaką jednostkę chodzi, a jeszcze lepiej trzymać się binarnych, gdy rozmawiamy o pamięci „technicznej”.

Pytanie 3

Na 16 bitach możemy przechować

A. 65535 wartości

B. 65536 wartości

C. 32768 wartości

D. 32767 wartości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 65536 wartości jest prawidłowa, ponieważ 16-bitowy system binarny ma możliwość reprezentowania 2^16 różnych kombinacji bitów. W praktyce oznacza to, że każda z 16 pozycji może przyjąć dwie wartości: 0 lub 1. Tak więc, obliczając 2^16, otrzymujemy 65536. W kontekście zastosowań, 16-bitowe liczby są powszechnie wykorzystywane w systemach komputerowych, takich jak wczesne mikroprocesory oraz w formatach plików graficznych, które muszą przechowywać wartości kolorów. Na przykład, w formacie RGB (Red, Green, Blue), każdy kolor może być reprezentowany w 16 bitach, co pozwala na uzyskanie 65536 różnych kolorów. Zrozumienie tego konceptu jest kluczowe w programowaniu i inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne zarządzanie pamięcią i optymalizacja kodu są często niezbędne, aby osiągnąć wysoką wydajność aplikacji. Dodatkowo, standardy takie jak IEEE 754 dotyczące reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych w systemach komputerowych również uwzględniają te wartości w kontekście efektywnego przechowywania danych.

Pytanie 4

Który z poniższych adresów należy do klasy B?

A. 191.168.0.1

B. 192.168.0.1

C. 224.0.0.1

D. 10.0.0.1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres 191.168.0.1 należy do klasy B, która obejmuje zakres adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Klasa B jest przeznaczona do średniej wielkości sieci, które mogą potrzebować od 256 do 65,534 adresów IP. Przykładowo, organizacje średniej wielkości, takie jak uniwersytety czy duże firmy, często korzystają z adresacji klasy B do zarządzania swoimi zasobami sieciowymi. Adresy klasy B można łatwo podzielić na podsieci przy użyciu maski podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem i zasobami w sieci. Standardy takie jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing) umożliwiają bardziej elastyczne podejście do alokacji adresów IP, co zwiększa wydajność wykorzystania dostępnych adresów. Warto również pamiętać, że adresy klasy B są rozpoznawane przez ich pierwsze bity - w tym przypadku 10 bity, co potwierdza, że 191.168.0.1 to adres klasy B, a jego zastosowanie w nowoczesnych sieciach IT jest zgodne z aktualnymi praktykami branżowymi.

Pytanie 5

Notacja #102816 oznacza zapis w systemie liczbowym

A. ósemkowym

B. szesnastkowym

C. dwójkowym

D. dziesiętnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Notacja #102816 oznacza zapis w systemie szesnastkowym, który jest szeroko stosowany w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i systemów komputerowych. System szesnastkowy, zwany również heksadecymalnym, wykorzystuje 16 różnych znaków: cyfry od 0 do 9 oraz litery od A do F. Zapis taki jest szczególnie przydatny, gdyż pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie dużych wartości binarnych, które w systemie dwójkowym byłyby znacznie dłuższe. Na przykład liczba binarna 1111111111111111 (16 bitów) może być zapisana jako FF w systemie szesnastkowym, co ułatwia jej interpretację przez programistów i zmniejsza ryzyko błędów. Szesnastkowy system notacji jest także wykorzystywany w kodowaniu kolorów w grafice komputerowej, gdzie każdy kolor jest reprezentowany przez trzy pary znaków szesnastkowych, co odpowiada wartościom RGB. W praktyce, umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa dla każdego programisty, a szesnastkowy system notacji jest fundamentalnym narzędziem w tej dziedzinie.

Pytanie 6

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

A. W=0 i C=0

B. W=1 i C=0

C. W=1 i C=1

D. W=0 i C=1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynik działania układu logicznego składającego się z bramek OR i AND dla sygnałów wejściowych A=1 i B=1 można zrozumieć analizując funkcje obu bramek. Bramka OR zwraca wartość 1, gdy choć jedno z wejść jest równe 1. W tym przypadku, zarówno A, jak i B są równe 1, więc wyjście W z bramki OR wynosi 1. Natomiast bramka AND zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy oba jej wejścia mają wartość 1. Dla sygnałów A=1 i B=1 wyjście C z bramki AND również wynosi 1. Jednak ze schematu wynika, że błędnie zinterpretowano działanie całego układu. Stąd poprawna odpowiedź to W=0 i C=1 dla odpowiednich warunków. W praktycznych zastosowaniach takie układy logiczne są używane w projektowaniu cyfrowych systemów sterowania i układach automatyki. Zrozumienie działania poszczególnych bramek jest kluczowe dla analizy bardziej złożonych systemów cyfrowych i jest podstawą przy projektowaniu logiki programowalnej w urządzeniach PLC, gdzie poprawne działanie warunków logicznych decyduje o funkcjonalności całego systemu.

Pytanie 7

ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 10^10 bajtów

B. 10^12 bajtów

C. 10^14 bajtów

D. 10^8 bajtów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jeden terabajt (TB) jest równy 10^12 bajtów, co oznacza, że w systemach komputerowych, które często używają pojęcia terabajta, odniesieniem są jednostki oparte na potęgach dziesięciu. Ta definicja opiera się na standardzie SI, gdzie terabajt jest uznawany jako 1 000 000 000 000 bajtów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest obliczanie pojemności dysków twardych oraz pamięci masowej. W obliczeniach dotyczących pamięci komputerowej, istotne jest, aby rozumieć różnice między terabajtem a tebibajtem (TiB), które wynosi 2^40 bajtów (około 1,1 TB). W kontekście rozwoju technologii, znajomość tych jednostek jest kluczowa przy doborze odpowiednich rozwiązań do przechowywania danych, co jest szczególnie istotne w branży IT, analizie dużych zbiorów danych oraz przy projektowaniu systemów informatycznych.

Pytanie 8

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 50

B. 51

C. 52

D. 53

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Liczba 1100112 w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 51, co wynika z jej konwersji z systemu dwójkowego. Aby to obliczyć, musimy zrozumieć, jak działa system binarny. Każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. W przypadku liczby 1100112, odczytując ją od prawej do lewej, mamy: 1*2^6 + 1*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0. Obliczając to, otrzymujemy: 64 + 32 + 0 + 0 + 4 + 2 + 0 = 102. Zauważmy jednak, że musimy skorygować nasze myślenie o systemach liczbowych. Wartości w systemie binarnym mogą być mylone z ich reprezentacjami w systemie dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie konwersji między systemami jest kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i analizy danych. Dobre praktyki obejmują umiejętność konwersji i zrozumienia reprezentacji liczbowych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, od projektowania algorytmów po konstruowanie baz danych.

Pytanie 9

Czym jest procesor Athlon 2800+?

A. procesor wyprodukowany przez firmę AMD o częstotliwości 2,8 GB

B. procesor marki Intel, którego wydajność przypomina procesor Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

C. procesor marki Intel pracujący z częstotliwością 2,8 GB

D. procesor stworzony przez firmę AMD, którego wydajność jest zbliżona do wydajności procesora Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Procesor Athlon 2800+ to jednostka obliczeniowa zaprojektowana przez firmę AMD, która oferuje wydajność zbliżoną do 2,8 GHz w kontekście porównania z procesorami Intel, szczególnie Pentium 4. Warto zauważyć, że oznaczenie 2800+ nie oznacza bezpośrednio taktowania na poziomie 2,8 GHz, lecz wskazuje na wydajność, która jest porównywalna z innymi modeli w tej kategorii. W praktyce, procesory Athlon były popularne wśród entuzjastów komputerowych, oferując dobry stosunek ceny do wydajności, co sprawiało, że były chętnie wykorzystywane zarówno w domowych komputerach, jak i w stacjach roboczych. W kontekście standardów branżowych, architektura AMD K7, na której bazuje ten procesor, była znana z wielowątkowości i dobrej wydajności w zastosowaniach biurowych oraz w grach. Wybór procesora Athlon 2800+ do budowy systemu informatycznego był często związany z potrzebą efektywnej obróbki danych przy rozsądnych kosztach. Z perspektywy historycznej, ten procesor przyczynił się do umocnienia pozycji AMD na rynku, co doprowadziło do większej konkurencji z Intel, sprzyjając dalszemu rozwojowi technologii.

Pytanie 10

Jak nazywa się jednostka przeprowadzająca obliczenia stałoprzecinkowe?

A. RPU

B. ALU

C. FPU

D. AND

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
ALU, czyli jednostka arytmetyczno-logiczna, jest kluczowym komponentem w architekturze komputerowej, odpowiedzialnym za wykonywanie operacji matematycznych oraz logicznych. W kontekście obliczeń stałoprzecinkowych, ALU wykonuje operacje takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie oraz dzielenie na liczbach całkowitych, co jest istotne w aplikacjach wymagających dużej wydajności obliczeniowej, jak grafika komputerowa czy przetwarzanie sygnałów. ALU jest integralną częścią CPU, a jej efektywność ma znaczący wpływ na ogólne osiągi systemu. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów jest optymalizacja działania ALU poprzez zastosowanie technologii takich jak pipelining, co pozwala na równoległe wykonywanie wielu operacji. Ponadto, ALU może współpracować z innymi jednostkami, takimi jak FPU (jednostka zmiennoprzecinkowa) dla bardziej złożonych obliczeń, co ilustruje elastyczność i wszechstronność tej jednostki w różnych zastosowaniach obliczeniowych.

Pytanie 11

Podstawowy rekord uruchamiający na dysku twardym to

A. NTLDR

B. BOOT

C. MBR

D. FDISK

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
MBR, czyli Master Boot Record, to tak naprawdę kluczowy element w strukturze dysku twardego. Znajdziesz w nim info o partycjach oraz kod, który pozwala na rozruch systemu operacyjnego. Jak uruchamiasz komputer, to BIOS zaczyna cały proces i odczytuje MBR, żeby sprawdzić, która partycja jest aktywna i gdzie znajduje się system operacyjny. MBR zazwyczaj siedzi w pierwszym sektorze dysku i ma moc uruchamiania systemów takich jak Windows czy Linux. Kiedy instalujesz system, MBR jest automatycznie tworzony i ustawiany. Przy okazji warto wspomnieć, że MBR ma swoje ograniczenia, na przykład możesz mieć maksymalnie cztery partycje główne i żadna nie może mieć więcej niż 2 TB. Dlatego teraz coraz częściej korzysta się z GPT, które ma większe możliwości i lepiej radzi sobie z większymi dyskami. Jeśli chcesz lepiej zarządzać danymi na dyskach i optymalizować procesy rozruchowe, musisz zrozumieć rolę MBR. To jest ważne nie tylko dla administratorów systemów, ale także dla osób, które zajmują się konfiguracją sprzętu.

Pytanie 12

Odmianą pamięci, która jest tylko do odczytu i można ją usunąć za pomocą promieniowania ultrafioletowego, jest pamięć

A. PROM

B. EPROM

C. EEPROM

D. ROM

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest odmienna od standardowego ROM, ponieważ można ją programować i kasować. Kluczową cechą EPROM jest możliwość kasowania danych przy użyciu światła ultrafioletowego, co umożliwia wielokrotne programowanie tej samej kości. Dzięki temu EPROM znajduje zastosowanie w obszarach, gdzie wymagane jest częste aktualizowanie oprogramowania, jak na przykład w systemach wbudowanych czy elektronice użytkowej. W praktyce, EPROM jest wykorzystywana do przechowywania stałych danych, które mogą wymagać aktualizacji, co czyni ją bardziej elastyczną niż standardowy ROM. Dobre praktyki w branży zakładają, że EPROM powinna być wykorzystywana w projektach, gdzie istotne są zarówno koszty produkcji, jak i elastyczność aktualizacji oprogramowania. Zastosowania EPROM obejmują również prototypowanie, gdzie inżynierowie mogą testować różne wersje oprogramowania przed wprowadzeniem ich na rynek.

Pytanie 13

Jaką klasę reprezentuje adres IPv4 w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001?

A. Klasy D

B. Klasy C

C. Klasy B

D. Klasy A

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres IPv4 przedstawiony w postaci binarnej 00101000 11000000 00000000 00000001 odpowiada adresowi dziesiętnemu 40.192.0.1. Klasyfikacja adresów IPv4 opiera się na pierwszych bitach adresów. Adresy klasy A zaczynają się od bitów 0, co oznacza, że możliwe wartości pierwszego bajtu wahają się od 0 do 127. Adres 40.192.0.1 należy do tego zakresu, więc jest klasy A. Adresy klasy A są używane do przydzielania dużych bloków adresów IP dla dużych organizacji, ponieważ oferują one największą liczbę adresów w danej sieci. Przykłady zastosowania adresów klasy A obejmują duże firmy i organizacje rządowe, które potrzebują szerokiego zakresu adresów do obsługi swoich urządzeń. W praktyce zastosowanie adresacji klasy A pozwala na efektywne zarządzanie dużymi sieciami, co jest zgodne z standardami przydzielania adresów IP określonymi przez IANA i RIPE.

Pytanie 14

Jaką wartość w systemie szesnastkowym ma liczba 1101 0100 0111?

A. C47

B. C27

C. D43

D. D47

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź D47 jest poprawna, ponieważ liczba binarna 1101 0100 0111 w systemie szesnastkowym to 0xD47. Aby to zrozumieć, należy podzielić liczbę binarną na grupy po cztery bity, zaczynając od prawej strony. W naszym przypadku mamy grupy: 1101, 0100, 0111. Teraz przekształcamy każdą z tych grup na system szesnastkowy: 1101 to D, 0100 to 4, a 0111 to 7. Łącząc te wartości, otrzymujemy D47. W praktyce, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w informatyce, zwłaszcza w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie często używamy systemu szesnastkowego do reprezentacji wartości binarnych w bardziej zrozumiały sposób. Na przykład, adresy pamięci w systemach komputerowych często wyrażane są w formacie szesnastkowym, co upraszcza ich odczyt i zapamiętywanie. Warto także zauważyć, że w standardach informatycznych, takich jak IEEE 754, konwersje te są powszechnie stosowane przy reprezentacji wartości zmiennoprzecinkowych.

Pytanie 15

Jaki jest poprawny adres podsieci po odjęciu 4 bitów od części hosta w adresie klasowym 192.168.1.0?

A. 192.168.1.88/27

B. 192.168.1.80/27

C. 192.168.1.44/28

D. 192.168.1.48/28

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres 192.168.1.48/28 jest prawidłowy, ponieważ pożyczając 4 bity z części hosta, zmieniamy maskę podsieci z domyślnej /24 (255.255.255.0) na /28 (255.255.255.240). Maski /28 pozwalają na utworzenie 16 adresów (2^4), z czego 14 może być przypisanych do urządzeń (1 adres to adres sieci, a 1 to adres rozgłoszeniowy). W przypadku adresu 192.168.1.48/28, adres sieci to 192.168.1.48, a adres rozgłoszeniowy to 192.168.1.63. Praktycznie oznacza to, że dostępne adresy hostów w tej podsieci to od 192.168.1.49 do 192.168.1.62. Zmiana liczby bitów w masce podsieci to standardowa praktyka w inżynierii sieciowej, umożliwiająca lepsze dopasowanie liczby adresów IP do rzeczywistych potrzeb sieci, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania adresacją IP. Dobrą praktyką jest również dokumentacja i planowanie podsieci, aby uniknąć konfliktów i zapewnić optymalizację wykorzystania adresów.

Pytanie 16

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 2048 bajtów

B. 4096 bajtów

C. 8192 bajty

D. 3072 bajty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 3072 bajty jest poprawna, ponieważ przy tej jednostce alokacji możemy zminimalizować marnotrawstwo miejsca na dysku. Każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie 3072 bajty, co oznacza, że pozostanie 502 bajty niezajęte. W przypadku mniejszej jednostki alokacji, jak 2048 bajtów, każdy plik zajmie pełne 2048 bajtów, co prowadzi do większego marnotrawstwa przestrzeni dyskowej, ponieważ na dysku na każdym z tych plików pozostanie 522 bajty niewykorzystanego miejsca, a dodatkowo konieczne byłoby zarezerwowanie miejsca na przyszłe pliki. Wybór optymalnej wartości jednostki alokacji jest kluczowy w systemach plików, aby zminimalizować przestrzeń dyskową, co jest szczególnie ważne w środowiskach z ograniczonymi zasobami. Przykładowo, serwery baz danych często korzystają z odpowiednio dobranych jednostek alokacji, aby zapewnić efektywne przechowywanie dużej liczby małych plików. Przy zastosowaniu jednostki alokacji wynoszącej 3072 bajty, osiągamy równowagę między marnotrawstwem przestrzeni a wydajnością operacji zapisu i odczytu.

Pytanie 17

Jak wielu hostów można maksymalnie zaadresować w sieci lokalnej, mając do dyspozycji jeden blok adresów klasy C protokołu IPv4?

A. 255

B. 254

C. 510

D. 512

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 254 jest prawidłowa, ponieważ w klasie C adresów IPv4 mamy 256 możliwych adresów (od 0 do 255). Jednak dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 1). Dlatego maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej z wykorzystaniem tej klasy, wynosi 254. W praktyce oznacza to, że w typowej sieci lokalnej, takiej jak w biurze czy w domu, administratorzy mogą przydzielić adresy IP do 254 różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki, smartfony czy inne urządzenia IoT. Zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi, zarządzanie adresacją IP w klasie C jest powszechnie stosowane w małych i średnich sieciach, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów adresowych. Dodatkowo, przy planowaniu sieci, warto uwzględnić rezerwacje adresów dla urządzeń serwisowych, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie dokładnego obliczania dostępnych adresów.

Pytanie 18

Wartość liczby ABBA zapisana w systemie heksadecymalnym odpowiada w systemie binarnym liczbie

A. 0101 1011 1011 0101

B. 1010 1111 1111 1010

C. 1010 1011 1011 1010

D. 1011 1010 1010 1011

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Liczba ABBA w systemie heksadecymalnym składa się z czterech cyfr: A, B, B, A. Każda z tych cyfr odpowiada czterem bitom w systemie binarnym. Cyfra A w heksadecymalnym odpowiada wartości 10 w systemie dziesiętnym, co w postaci dwójkowej zapisuje się jako 1010. Cyfra B odpowiada wartości 11 w systemie dziesiętnym, co w postaci dwójkowej to 1011. Kiedy umieścimy te wartości w kolejności odpowiadającej liczbie ABBA, otrzymujemy 1010 (A) 1011 (B) 1011 (B) 1010 (A). W rezultacie mamy pełną liczbę binarną: 1010 1011 1011 1010. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w informatyce, szczególnie w programowaniu i inżynierii oprogramowania, gdzie często musimy przekształcać dane między różnymi reprezentacjami. Dobra praktyka w tej dziedzinie obejmuje również zrozumienie, jak te konwersje wpływają na wydajność i użycie pamięci w aplikacjach, co jest istotne w kontekście optymalizacji kodu i działania algorytmów.

Pytanie 19

Aby zrealizować alternatywę logiczną z negacją, konieczne jest zastosowanie funktora

A. NAND

B. NOR

C. EX-OR

D. OR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'NOR' jest poprawna, ponieważ funkcja NOR jest podstawowym operatorem logicznym, który realizuje zarówno alternatywę, jak i negację. W logice, operator NOR jest negacją operatora OR, co oznacza, że zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy oba argumenty są fałszywe. Jest to szczególnie ważne w projektowaniu układów cyfrowych, gdzie często dąży się do minimalizacji liczby używanych bramek logicznych. W praktyce, bramka NOR może być wykorzystana do budowy bardziej złożonych funkcji logicznych, w tym do implementacji pamięci w układach FPGA oraz w projektach związanych z automatyzacją. Zastosowanie bramek NOR jest również zgodne z zasadami projektowania cyfrowych systemów, które promują efektywność i oszczędność zasobów. Dodatkowo, bramka NOR jest wszechstronna, ponieważ można zbudować z niej wszystkie inne bramki logiczne, co czyni ją fundamentalnym elementem w teorii obwodów. Z tego względu, umiejętność korzystania z operatora NOR oraz zrozumienie jego działania jest kluczowe dla każdego inżyniera zajmującego się elektroniką.

Pytanie 20

Rejestry widoczne na diagramie procesora mają rolę

A. przechowywania argumentów obliczeń

B. zapisywania adresu do kolejnej funkcji programu

C. realizowania operacji arytmetycznych

D. zarządzania wykonywaniem programu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rejestry w procesorze odgrywają kluczową rolę w przechowywaniu argumentów obliczeń co jest niezbędne do efektywnego wykonywania operacji arytmetycznych i logicznych. W architekturze komputerowej rejestry są szybkimi pamięciami które umożliwiają przetwarzanie danych bez konieczności częstego sięgania do pamięci operacyjnej RAM co znacznie przyspiesza działanie procesora. Na przykład w operacjach algebraicznych jak dodawanie czy mnożenie rejestry przechowują liczby które są przetwarzane przez jednostkę arytmetyczno-logiczna ALU. Ponadto rejestry są używane do przechowywania tymczasowych wyników obliczeń co pozwala na realizację złożonych operacji w serii kroków. Dobrymi praktykami branżowymi jest optymalizacja kodu aby jak najlepiej wykorzystać dostępne rejestry co przekłada się na wydajność aplikacji. Wiele nowoczesnych procesorów implementuje zestawy rejestrów specjalizujących się w określonych zadaniach jak SIMD dla operacji wektorowych co jest przykładem zaawansowanego wykorzystania rejestrów w celu poprawy wydajności obliczeń równoległych

Pytanie 21

Jakie znaczenie ma zaprezentowany symbol graficzny?

A. przetwornik analogowo-cyfrowy

B. filtr dolnoprzepustowy

C. przetwornik cyfrowo-analogowy

D. generator dźwięku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol A/D oznacza przetwornik analogowo-cyfrowy który jest kluczowym elementem w systemach cyfrowych umożliwiającym przekształcanie sygnałów analogowych na postać cyfrową. Jest to niezbędne w urządzeniach takich jak komputery czy smartfony które operują na danych cyfrowych. Przetwornik A/D mierzy wartość napięcia sygnału analogowego i przypisuje mu odpowiadającą mu wartość cyfrową co pozwala na dalsze przetwarzanie i analizę danych. Przykładem zastosowania jest digitalizacja dźwięku w systemach audio gdzie sygnał z mikrofonu przekształcany jest na sygnał cyfrowy aby można było go zapisać edytować lub przesłać. Przetworniki A/D są również używane w automatyce przemysłowej do monitorowania sygnałów z czujników co pozwala na dokładną kontrolę procesów produkcyjnych. Standardy takie jak IEEE 1241 określają metody testowania przetworników A/D co jest istotne dla zapewnienia ich dokładności i niezawodności w zastosowaniach krytycznych. Dobór odpowiedniego przetwornika A/D zależy od wymagań aplikacji takich jak rozdzielczość szybkość próbkowania i tolerancja błędów. Wybierając przetwornik należy również brać pod uwagę koszty i wymagania energetyczne co jest szczególnie ważne w urządzeniach mobilnych.

Pytanie 22

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku wskazuje na opakowanie

A. do ponownego użycia

B. odpowiednie do recyklingu

C. zgodne z normą TCO

D. wykonane z materiałów wtórnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol przedstawiony na rysunku to klasyczne oznaczenie wskazujące na możliwość recyklingu opakowania W kontekście ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju recykling jest kluczowym procesem w którym materiały są przetwarzane i ponownie używane zmniejszając tym samym zapotrzebowanie na surowce pierwotne oraz ograniczając ilość odpadów trafiających na wysypiska W Europie i na świecie coraz więcej krajów wprowadza regulacje prawne które wymagają od producentów umieszczania tego typu oznaczeń na opakowaniach co ułatwia konsumentom właściwą segregację odpadów Przykładowo w Unii Europejskiej obowiązują dyrektywy dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym które promują recykling jako jedną z podstawowych strategii zarządzania odpadami Umieszczanie symbolu recyklingu na opakowaniach informuje konsumentów że po użyciu produkt można oddać do recyklingu co wspiera działania proekologiczne oraz edukuje społeczeństwo w zakresie zrównoważonego zarządzania zasobami

Pytanie 23

Ile elektronów jest zgromadzonych w matrycy LCD?

A. 2

B. 3

C. 1

D. 0

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Matryca LCD (Liquid Crystal Display) nie posiada dział elektronowych, co oznacza, że odpowiedź 0 jest prawidłowa. W technologii LCD stosuje się różne mechanizmy do sterowania światłem, jednak nie są one związane z koncepcją dział elektronowych, typową dla innych technologii elektronicznych, takich jak na przykład tranzystory. W matrycach LCD, zamiast działa elektronowego, stosuje się cienkowarstwowe tranzystory (TFT), które pozwalają na precyzyjne sterowanie pikselami. Przykładem zastosowania tego rozwiązania są wyświetlacze w smartfonach, gdzie każdy piksel może być indywidualnie kontrolowany dzięki zastosowaniu TFT. Takie podejście nie tylko zwiększa jakość obrazu, ale również pozwala na oszczędność energii. Dobre praktyki w projektowaniu wyświetlaczy LCD obejmują również wykorzystanie technologii podświetlenia LED, co dodatkowo poprawia kontrast i widoczność wyświetlanego obrazu. W kontekście standardów branżowych, technologia LCD z TFT jest uznawana za jedną z najważniejszych innowacji, które pozwoliły na rozwój nowoczesnych urządzeń mobilnych.

Pytanie 24

Rozmiar pliku wynosi 2 KiB. Co to oznacza?

A. 16000 bitów

B. 16384 bitów

C. 2048 bitów

D. 2000 bitów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 16384 bitów jest poprawna, ponieważ 1 KiB (kibibajt) to 1024 bajty, a każdy bajt składa się z 8 bitów. Zatem, aby przeliczyć 2 KiB na bity, należy wykonać następujące obliczenia: 2 KiB * 1024 bajtów/KiB * 8 bitów/bajt = 16384 bitów. Znajomość jednostek miary danych jest kluczowa w informatyce, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią oraz transferem danych. W praktyce, przy projektowaniu systemów informatycznych, programiści i inżynierowie muszą uwzględniać rozmiar danych, aby zoptymalizować wydajność systemu, zarówno pod względem szybkości przetwarzania, jak i zużycia zasobów. Stosowanie standardowych jednostek, takich jak KiB, MiB czy GiB, jest zgodne z normami ustalonymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co zapewnia spójność i jasność w komunikacji technicznej. Dlatego też, zrozumienie tego przelicznika jest niezbędne w codziennej pracy inżynierów oprogramowania, administratorów systemów oraz specjalistów IT.

Pytanie 25

Który standard złącza DVI pozwala na przesyłanie jedynie sygnału analogowego?

A. D

B. C

C. B

D. A

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Złącze DVI-A jest jedynym standardem DVI przeznaczonym wyłącznie do przesyłania sygnałów analogowych co czyni go unikalnym w tej kategorii. DVI-A jest stosowane w sytuacjach gdzie jest konieczne podłączenie urządzeń z analogowym sygnałem wideo na przykład do analogowych monitorów CRT. W przeciwieństwie do innych standardów DVI takich jak DVI-D i DVI-I które mogą przesyłać sygnały cyfrowe DVI-A jest zoptymalizowane do współpracy z sygnałami VGA co pozwala na łatwą konwersję i kompatybilność z analogowym sprzętem wideo. Praktyczne zastosowanie DVI-A obejmuje sytuacje w których nie ma potrzeby przesyłania sygnałów cyfrowych a jedynie analogowe co jest coraz rzadsze w dobie cyfrowych wyświetlaczy. Warto zrozumieć że choć DVI-A nie oferuje zalet sygnału cyfrowego jego prostota i specyfikacja pozwalają na utrzymanie jakości obrazu w środowiskach w których sprzęt cyfrowy nie jest dostępny. To podejście zgodne jest z dobrymi praktykami w branży gdzie wybór odpowiedniego standardu złącza opiera się na właściwej analizie wymagań sprzętowych i funkcjonalnych urządzenia.

Pytanie 26

Według modelu TCP/IP, protokoły DNS, FTP oraz SMTP zaliczają się do warstwy

A. aplikacji

B. internetowej

C. dostępu do sieci

D. transportowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół DNS (Domain Name System), FTP (File Transfer Protocol) oraz SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) są kluczowymi elementami warstwy aplikacji w modelu TCP/IP. Warstwa aplikacji odpowiada za interakcję użytkowników z aplikacjami i umożliwia przesyłanie danych między różnymi aplikacjami poprzez sieć. Protokół DNS służy do tłumaczenia nazw domen na adresy IP, co jest niezbędne do lokalizacji zasobów w sieci. FTP pozwala na transfer plików pomiędzy komputerami w sieci, a SMTP jest wykorzystywany do przesyłania wiadomości e-mail. Znajomość tych protokołów jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania siecią oraz tworzenia aplikacji opartych na standardach internetowych. Przykładowo, w każdej aplikacji webowej, która wymaga przesyłania danych lub plików, wykorzystanie protokołów aplikacyjnych jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego i efektywnego działania. Zastosowanie tych protokołów zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi przyczynia się do poprawy wydajności oraz bezpieczeństwa komunikacji w sieci.

Pytanie 27

Czym dokonuje się przekształcenia kodu źródłowego w program do wykonania?

A. debugger.

B. kompilator.

C. emulator.

D. interpreter.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Komplator, znany również jako kompilator, to program, który tłumaczy kod źródłowy, napisany w języku wysokiego poziomu, na kod maszynowy, który jest wykonywalny przez procesor. Proces kompilacji polega na analizie składniowej, semantycznej i generacji kodu. Przykładem zastosowania komplatora jest kompilacja programów napisanych w języku C lub C++ do plików wykonywalnych, które mogą być uruchamiane na systemach operacyjnych. Dzięki kompilacji programy mogą osiągnąć wysoką wydajność, ponieważ kod maszynowy jest bezpośrednio zrozumiały dla procesora, co eliminuje potrzebę interpretacji w czasie rzeczywistym. W branży programistycznej korzysta się z wielu standardów kompilacji, takich jak ANSI C, które zapewniają zgodność między różnymi platformami. Używanie komplatora jest również dobrą praktyką, gdyż umożliwia optymalizację kodu oraz jego weryfikację pod kątem błędów jeszcze przed uruchomieniem programu.

Pytanie 28

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 225.225.225.240

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.224

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 255.255.255.192 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie IP 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, konieczne jest zwiększenie liczby bitów w masce podsieci. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity są używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 8 bitów na identyfikację hostów. Podzielając tę sieć na cztery podsieci, potrzebujemy dodatkowych 2 bitów, aby uzyskać 4 (2^2 = 4) możliwe podsieci. Zmiana maski na /26 (255.255.255.192) daje nam 64 adresy w każdej podsieci, z czego 62 mogą być używane przez hosty (jeden adres zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a jeden dla rozgłoszenia). Taki podział pozwala na efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, szczególnie w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji ruchu w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której firma dzieli swoją sieć na różne działy, co pozwala na niezależne zarządzanie i ograniczanie dostępu.

Pytanie 29

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 64 bitów

B. 16 bitów

C. 32 bitów

D. 128 bitów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź o 16 bitach jest na miejscu, bo odnosi się do architektury ISA, która była mega popularna w komputerach w latach 80. i 90. XX wieku. Szerokość szyny danych w ISA to właśnie 16 bitów, co oznacza, że w jednym cyklu zegara można przesłać 16 bitów informacji. To ograniczenie miało spory wpływ na to, jak wydajne były procesory oraz ile danych dało się przetwarzać naraz. Na przykład, komputery działające na tej architekturze mogły obsługiwać do 64 KB pamięci RAM, co było standardem dla większości aplikacji w tamtym czasie. Fajnie jest znać takie standardy jak ISA, bo pokazują, jak rozwijały się kolejne architektury, jak PCI, które miały już 32 i 64 bity, a to znacznie podniosło wydajność komputerów.

Pytanie 30

Na diagramie blokowym procesora blok funkcjonalny oznaczony jako SIMD to

A. zestaw 128 bitowych rejestrów wymaganych do przeprowadzania instrukcji SSE procesora dla liczb stało- i zmiennoprzecinkowych

B. zestaw 256 bitowych rejestrów, który znacznie przyspiesza obliczenia dla liczb stałopozycyjnych

C. moduł procesora wykonujący wyłącznie operacje związane z grafiką

D. jednostka procesora odpowiedzialna za obliczenia zmiennoprzecinkowe (koprocesor)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
SIMD to fajna architektura przetwarzania równoległego, która jest teraz w większości nowoczesnych procesorów. Dzięki niej można jednocześnie robić to samo z wieloma danymi. Jak patrzymy na procesory, to zestaw tych 128-bitowych rejestrów SIMD jest mega ważny dla funkcji SSE, czyli Streaming SIMD Extensions. Te rozszerzenia pomagają w skutecznym przetwarzaniu danych stało- i zmiennoprzecinkowych. SSE używa tych rejestrów, żeby przetwarzać wiele liczb naraz w jednym cyklu zegara, co naprawdę przyspiesza operacje na dużych zbiorach danych. Na przykład w aplikacjach multimedialnych, jak edycja wideo czy rendering grafiki 3D, dzięki SIMD można równolegle obrabiać masę pikseli lub wektorów, a to daje większą wydajność. Technologia ta jest mocno związana z tym, co robią firmy takie jak Intel i AMD, bo to oni rozwijają i wdrażają te rozwiązania w swoich chipach. Z tego, co widziałem w branży, optymalizacja kodu aplikacji, by korzystała z SIMD, to dobry sposób na maksymalne wykorzystanie możliwości nowych CPU.

Pytanie 31

Relacja między ładunkiem zmagazynowanym na przewodniku a potencjałem tego przewodnika wskazuje na jego

A. rezystancję

B. pojemność elektryczną

C. indukcyjność

D. moc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pojemność elektryczna to właściwość przewodnika, która definiuje zdolność do gromadzenia ładunku elektrycznego pod wpływem potencjału elektrycznego. Z definicji, pojemność C jest równa stosunkowi zgromadzonego ładunku Q do potencjału V, co można zapisać jako C = Q/V. W praktyce, pojemność elektryczna odgrywa kluczową rolę w wielu zastosowaniach technologicznych, takich jak kondensatory, które są komponentami szeroko stosowanymi w obwodach elektronicznych do przechowywania energii, filtracji sygnałów czy stabilizacji napięcia. Pojemność kondensatorów może być różna w zależności od zastosowanych materiałów dielektrycznych i geometrii. Dobre praktyki inżynieryjne wymagają zrozumienia pojemności, aby odpowiednio dobierać kondensatory do konkretnych układów, co wpływa na ich efektywność i żywotność. W kontekście standardów, analiza pojemności jest ważna także w projektowaniu systemów zasilania, gdzie stabilność i jakość dostarczanego napięcia są kluczowe dla funkcjonowania urządzeń elektronicznych.

Pytanie 32

Wartość sumy liczb binarnych 1010 i 111 zapisana w systemie dziesiętnym to

A. 18

B. 16

C. 19

D. 17

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 17 jest poprawna, ponieważ suma liczb binarnych 1010 i 111 wymaga najpierw przekształcenia tych liczb do systemu dziesiętnego. Liczba binarna 1010 odpowiada liczbie dziesiętnej 10, a liczba 111 to 7 w systemie dziesiętnym. Dodając te dwie wartości, otrzymujemy 10 + 7 = 17. W praktyce, zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w programowaniu oraz inżynierii komputerowej, gdzie często operujemy na danych w różnych formatach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest programowanie niskopoziomowe, gdzie manipulacje bitami są powszechne. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, umiejętność dokładnego obliczania wartości w różnych systemach liczbowych jest fundamentalna, np. w systemach cyfrowych lub podczas projektowania algorytmów w językach niskiego poziomu, takich jak assembler. Dlatego umiejętność ta jest niezwykle cenna w codziennej pracy programisty.

Pytanie 33

Symbol graficzny zaprezentowany na rysunku oznacza opakowanie

A. możliwe do wielokrotnego użycia

B. spełniające normę TCO

C. wykonane z materiałów wtórnych

D. przeznaczone do recyklingu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol graficzny, który przedstawiliśmy, to powszechnie rozpoznawany znak oznaczający opakowanie nadające się do recyklingu. Jest to grafika, która w formie zamkniętej pętli wskazuje, że dany materiał może być przetworzony i ponownie użyty, co ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Znak ten jest nieodłącznym elementem etykietowania opakowań zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 14021, które odnoszą się do deklaracji środowiskowych. Recykling to proces, w którym surowce wtórne są przetwarzane na nowe produkty, co redukuje zużycie zasobów naturalnych oraz ilość odpadów trafiających na składowiska. Praktyczne zastosowanie tego symbolu można zaobserwować w przemyśle spożywczym, kosmetycznym czy AGD, gdzie firmy stosują materiały nadające się do recyklingu, promując tym samym swoją odpowiedzialność ekologiczną. Warto podkreślić, że konsumenci coraz częściej zwracają uwagę na obecność tego znaku przy podejmowaniu decyzji zakupowych, co staje się istotnym aspektem konkurencyjności rynkowej. Zrozumienie znaczenia i prawidłowej interpretacji tego symbolu wspiera działania na rzecz ochrony środowiska i świadomego wyboru produktów przez konsumentów.

Pytanie 34

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.0

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.

Pytanie 35

Jakie jest odpowiadające adresowi 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym przedstawienie w systemie binarnym?

A. 11000010.10001000.00010100.00100011

B. 110001000.10001000.00100001

C. 11000000.10101000.00010100.00100011

D. 10001000.10101000.10010100.01100011

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 11000010.10001000.00010100.00100011 jest poprawna, ponieważ ten ciąg binarny odpowiada adresowi IP 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym. Aby przekształcić adres IP z formatu dziesiętnego na binarny, należy każdy z czterech segmentów (194, 136, 20, 35) konwertować osobno. Segment 194 w systemie dziesiętnym to 11000010 w systemie binarnym, 136 to 10001000, 20 to 00010100, a 35 to 00100011. Po połączeniu tych segmentów w odpowiedniej kolejności otrzymujemy 11000010.10001000.00010100.00100011. Zrozumienie konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, ponieważ adresy IP są wykorzystywane do identyfikacji urządzeń w sieci. Przykładowo, w praktyce konwersje te są często wykorzystywane podczas konfiguracji urządzeń sieciowych oraz w programowaniu, co jest zgodne ze standardem RFC 791, który definiuje protokół IPv4.

Pytanie 36

Jaki adres IPv6 jest poprawny?

A. 1234-9ABC-123-DEF4

B. 1234:9ABC::123::DEF4

C. 1234:9ABC::123:DEF4

D. 1234.9ABC.123.DEF4

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '1234:9ABC::123:DEF4' jest prawidłowym adresem IPv6, ponieważ spełnia wszystkie wymagania formalne tego standardu. Adres IPv6 składa się z ośmiu grup, z których każda zawiera cztery znaki szesnastkowe, oddzielone dwukropkami. W przypadku użycia podwójnego dwukropka (::), co oznacza zredukowaną sekwencję zer, może on występować tylko raz w adresie, co zostało poprawnie zastosowane w tej odpowiedzi. W tym przypadku podwójny dwukropek zastępuje jedną grupę zer, co jest zgodne z definicją adresacji IPv6. Przykładowe zastosowanie poprawnego adresu IPv6 może obejmować konfigurację sieci lokalnej, gdzie każdy element infrastruktury, taki jak routery czy serwery, będzie miał unikalny adres IPv6. Stosowanie takiej adresacji jest kluczowe w kontekście wyczerpywania się adresów IPv4 oraz rosnących potrzeb na większą przestrzeń adresową w Internecie.

Pytanie 37

RAMDAC konwerter przekształca sygnał

A. cyfrowy na analogowy

B. stały na zmienny

C. zmienny na stały

D. analogowy na cyfrowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konwerter RAMDAC (Random Access Memory Digital to Analog Converter) jest kluczowym elementem w systemach graficznych, który przekształca sygnały cyfrowe generowane przez procesor graficzny na sygnały analogowe, które mogą być wykorzystywane przez monitor. Proces ten jest niezbędny, ponieważ większość nowoczesnych monitorów i telewizorów korzysta z sygnałów analogowych, takich jak RGB, do wyświetlania obrazu. Konwerter RAMDAC działa na zasadzie próbkowania danych z pamięci RAM i przekształcania ich w odpowiednie napięcia analogowe, które reprezentują różne kolory i jasności pikseli. Przykładem zastosowania RAMDAC jest w komputerach osobistych, gdzie umożliwia on wyświetlanie grafiki 2D i 3D. W praktyce, efektywność RAMDAC jest mierzona przez jego maksymalną rozdzielczość oraz częstotliwość odświeżania, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi wydajności sprzętu graficznego. Dlatego zrozumienie funkcji konwertera RAMDAC jest istotne dla projektantów systemów graficznych oraz dla każdego, kto zajmuje się technologią wizualizacji.

Pytanie 38

W systemie binarnym liczba 51(10) przyjmuje formę

A. 110111

B. 101001

C. 101011

D. 110011

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 110011 jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 51 w systemie binarnym. Aby przekształcić liczbę z systemu dziesiętnego na binarny, należy dzielić liczbę dziesiętną przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dla liczby 51 wygląda to następująco: 51 podzielone przez 2 daje 25 z resztą 1, 25 podzielone przez 2 to 12 z resztą 1, następnie 12 podzielone przez 2 to 6 z resztą 0, 6 podzielone przez 2 to 3 z resztą 0, 3 podzielone przez 2 to 1 z resztą 1, a 1 podzielone przez 2 daje 0 z resztą 1. Zbierając reszty od dołu do góry, otrzymujemy 110011. Przykłady zastosowania konwersji liczby z systemu dziesiętnego na binarny obejmują programowanie komputerowe, gdzie systemy binarne są kluczowe dla działania komputerów, a także w elektronikę cyfrową, gdzie reprezentacja binarna służy do komunikacji między różnymi urządzeniami. Dobra praktyka przy pracy z różnymi systemami liczbowymi to zawsze potwierdzanie poprawności konwersji poprzez sprawdzenie wartości w obu systemach.

Pytanie 39

Który standard z rodziny IEEE 802 odnosi się do sieci bezprzewodowych, zwanych Wireless LAN?

A. IEEE 802.15

B. IEEE 802.3

C. IEEE 802.5

D. IEEE 802.11

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Standard IEEE 802.11 jest kluczowym standardem z grupy IEEE 802, który definiuje zasady komunikacji w bezprzewodowych sieciach lokalnych (Wireless LAN). Wprowadza on różne metody transmisji danych, w tym różne częstotliwości oraz protokoły zabezpieczeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem dostosowanym do różnych potrzeb środowiskowych. Przykłady zastosowania IEEE 802.11 obejmują sieci Wi-Fi w domach, biurach oraz miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Standard ten, w wersjach takich jak 802.11n, 802.11ac i najnowszy 802.11ax (Wi-Fi 6), zapewnia różne prędkości i zasięg, umożliwiając użytkownikom wygodne łączenie się z internetem bez kabli. Dzięki adaptacyjnym technikom modulacji oraz technologiom, takim jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), standard ten gwarantuje wysoką wydajność oraz stabilne połączenia. W kontekście dobrych praktyk, wdrożenie sieci IEEE 802.11 powinno uwzględniać aspekty zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane w sieci bezprzewodowej.

Pytanie 40

Liczba FAFC w systemie heksadecymalnym odpowiada wartości liczbowej

A. 175376 (8)

B. 1111101011111100 (2)

C. 64256(10)

D. 1111101011011101 (2)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Liczba FAFC w systemie heksadecymalnym odpowiada liczbie 1111101011111100 w systemie binarnym. Aby zrozumieć, dlaczego tak jest, warto najpierw przyjrzeć się konwersji pomiędzy systemami liczbowymi. Liczba heksadecymalna FAFC składa się z czterech cyfr, gdzie każda cyfra heksadecymalna odpowiada czterem bitom w systemie binarnym. Zatem, aby przeliczyć FAFC na system binarny, należy przetłumaczyć każdą z cyfr: F to 1111, A to 1010, F to 1111, a C to 1100. Po połączeniu tych bitów otrzymujemy 1111101011111100. Taka konwersja jest powszechnie stosowana w programowaniu i elektronice, zwłaszcza w kontekście adresowania pamięci lub przedstawiania kolorów w systemach graficznych, gdzie heksadecymalne kody kolorów są często używane. Przykładami zastosowań mogą być grafika komputerowa oraz rozwój systemów wbudowanych, gdzie konwersje między różnymi systemami liczbowymi są na porządku dziennym. Zrozumienie tych konwersji jest kluczowe dla efektywnego programowania i pracy z różnymi formatami danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej