Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
  • Data rozpoczęcia: 24 października 2025 09:32
  • Data zakończenia: 24 października 2025 10:10

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba prywatna rozpoczęła swoją działalność gospodarczą w kwietniu 2016 roku, decydując się na opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W roku 2017 zmieniła sposób opodatkowania dochodów na zasady ogólne. Jaki był najpóźniejszy termin, w którym podatnik musiał poinformować urząd skarbowy o zmianie formy opodatkowania?

A. Najpóźniej do 30 grudnia 2016 roku (piątek)
B. Najpóźniej do 20 stycznia 2017 roku (piątek)
C. Najpóźniej do 20 lutego 2017 roku (poniedziałek)
D. Najpóźniej do 31 stycznia 2017 roku (wtorek)
Odpowiedź "Do 20 stycznia 2017 roku" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa podatkowego, podatnik, który zmienia formę opodatkowania, ma obowiązek zgłoszenia tego faktu w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła zmiana. W tym przypadku osoba fizyczna rozpoczęła działalność w kwietniu 2016 roku, a zmiana formy opodatkowania miała miejsce w 2017 roku. W związku z tym termin na zgłoszenie zmiany upływa 20 stycznia 2017 roku. Praktycznym przykładem zastosowania tej zasady jest konieczność złożenia odpowiedniego formularza w urzędzie skarbowym, co zapobiega ewentualnym konsekwencjom prawnym związanym z brakiem zgłoszenia. Ważne jest, aby podatnicy regularnie kontrolowali terminy związane z obowiązkami podatkowymi, ponieważ niewłaściwe lub spóźnione zgłoszenia mogą prowadzić do naliczenia kar finansowych. Zmiana formy opodatkowania jest istotnym krokiem, który powinien być dobrze przemyślany i dokonany zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 2

Pracownik zatrudniony w systemie czasowo-prowizyjnym otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 3 000,00 zł oraz prowizję od sprzedaży, która zależy od wysokości osiągniętego przychodu ze sprzedaży. Jaka będzie kwota wynagrodzenia brutto pracownika, jeżeli hurtownia w bieżącym miesiącu osiągnęła przychód ze sprzedaży w wysokości 30 000,00 zł, a pracownik przepracował obowiązujący go czas pracy w porze dziennej?

Prowizja od sprzedażyPrzychód ze sprzedaży
1%do 40 000,00 zł
3%powyżej 40 000,00 zł
A. 4 200,00 zł
B. 3 000,00 zł
C. 3 300,00 zł
D. 5 200,00 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 3 300,00 zł, ponieważ wynagrodzenie brutto pracownika składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 000,00 zł, natomiast prowizja jest obliczana jako 1% od przychodu ze sprzedaży. W przedstawionym przypadku przychód ze sprzedaży wyniósł 30 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 300,00 zł (30 000,00 zł * 0,01 = 300,00 zł). Zsumowanie wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji daje 3 000,00 zł + 300,00 zł = 3 300,00 zł. Taki model wynagrodzenia jest powszechnie stosowany w branżach handlowych, gdzie wynagrodzenie uzależnione jest od wyników sprzedaży. Pozwala to na zmotywowanie pracowników do osiągania lepszych wyników, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 3

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która jest dla niej jedynym źródłem ubezpieczeń, ma ustalić wysokość składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy za grudzień 2021 r. Czy możesz podać kwotę, jeśli przysługuje jej preferencyjna podstawa do ubezpieczeń społecznych w kwocie 840,00 zł?

A. 12,18 zł
B. 8,40 zł
C. 0,00 zł
D. 20,58 zł
Wiele osób może mieć trudności z ustaleniem prawidłowej składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy w związku z preferencyjną podstawą do ubezpieczeń społecznych. Odpowiedzi, które wskazują na jakiekolwiek kwoty składek, mogą być oparte na błędnych założeniach dotyczących stosowania przepisów prawa. Przykładowo, stawka 8,40 zł lub 12,18 zł może sugerować, że przedsiębiorca powinien odprowadzać składki na oba fundusze na podstawie ogólnych stawek, co jest błędem. Tego rodzaju podejście ignoruje fakt, że preferencyjna podstawa do ubezpieczeń, w tym przypadku 840,00 zł, skutkuje zwolnieniem z opłacania składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy. Warto także zwrócić uwagę, że w przypadku stosowania błędnych stawek mogą wystąpić niejasności w dokumentacji finansowej, co może prowadzić do problemów z organami podatkowymi. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacania tych składek, niezależnie od swojej sytuacji. W rzeczywistości, nowe przedsiębiorstwa mają określone ulgi i przywileje, które mają na celu stymulowanie ich rozwoju w pierwszych latach działalności. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami firmy oraz unikania zbędnych wydatków.

Pytanie 4

Przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi sprzedaż usług wyłącznie opodatkowaną. Podatnik zakupił samochód osobowy, który będzie służył zarówno do celów prywatnych oraz do opodatkowanej działalności gospodarczej, czyli tzw. celów mieszanych. Ustal wartość początkową samochodu osobowego na podstawie Faktury 108/2022, według której zostanie wpisany do ewidencji środków trwałych.

Faktura nr 108/2022Data wystawienia20.05.2022
Data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi:20.05.2022
Sprzedawca
MOTO CAR s.c.
ul. Krakowska 1, 50-432 Wrocław
NIP 7317980169
Nabywca
LOGISTYK sp. z o.o.
ul. Kwiatowa 34, 57-300 Kłodzko
NIP 8998996936
Nazwa towaruIlośćCena jednostkowa netto
(zł)
Wartość netto
(zł)
Podatek VAT
(%)
Kwota podatku VAT
(zł)
Wartość brutto
(zł)
1. Samochód osobowy ALFA1 szt.60 000,0060 000,002313 800,0073 800,00
A. 60 000,00 zł
B. 73 800,00 zł
C. 36 900,00 zł
D. 66 900,00 zł
Odpowiedzi, które nie osiągają prawidłowej wartości początkowej samochodu osobowego, mogą wynikać z kilku błędnych założeń oraz niedokładności w interpretacji przepisów dotyczących VAT. Na przykład, wartość 60 000,00 zł nie uwzględnia odliczenia VAT, co jest kluczowe w przypadku samochodów używanych do celów mieszanych. Odpowiedzi takie jak 73 800,00 zł mogą sugerować, że odpowiedź jest wyższa niż rzeczywista wartość, co może prowadzić do nieprawidłowego obliczenia wartości początkowej. Warto również zauważyć, że niektóre osoby mogą mylić pojęcia związane z wartością brutto i netto. W przypadku samochodów osobowych, które są wykorzystywane mieszanie, kluczowe jest zrozumienie, że maksymalne odliczenie VAT wynosi 50%, co często prowadzi do błędnych kalkulacji. Wreszcie, niepoprawne odpowiedzi mogą być wynikiem niepełnej analizy dokumentów, takich jak faktury, gdzie nie uwzględnia się całości kosztów związanych z nabyciem środka trwałego. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz uniknięcia potencjalnych błędów podatkowych.

Pytanie 5

Płatnicy składek są zobowiązani do przechowywania deklaracji rozliczeniowych z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych przez

A. 5 lat od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS
B. 1 rok od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS
C. 10 lat od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS
D. 50 lat od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS
Prawidłowa odpowiedź dotycząca obowiązku przechowywania deklaracji rozliczeniowych z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych przez 5 lat wynika z regulacji zawartych w przepisach prawa. Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnicy składek są zobowiązani do archiwizacji tych dokumentów przez określony czas, aby zapewnić możliwość ich weryfikacji w przypadku kontroli ze strony ZUS. Przechowywanie dokumentów przez pięć lat stanowi standardową praktykę w obszarze zarządzania dokumentami w wielu branżach, co pozwala na zachowanie zgodności z wymogami prawnymi, a także na uproszczenie procesów audytowych. Warto zaznaczyć, że dokumenty takie jak deklaracje ZUS są istotne zarówno dla płatników składek, jak i dla pracowników, ponieważ stanowią potwierdzenie opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, co ma wpływ na przyszłe świadczenia. Przykładowo, w przypadku ubiegania się o emeryturę lub rentę, posiadanie poprawnie przechowywanych dokumentów może przyspieszyć proces rozpatrywania wniosku.

Pytanie 6

Na podstawie fragmentu listy płac oblicz kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej 18%, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego.

Wynagrodzenie bruttoSkładki ubezpieczeń społecznychKoszty uzyskania przychoduPodstawa opodatkowaniaSkładka ubezpieczenia zdrowotnego 9%Składka ubezpieczenia zdrowotnego 7,75%Kwota zmniejszająca zaliczkę na podatek dochodowy
3 200,00 zł438,72 zł111,25 zł2 650,00 zł248,52 zł214,00 zł46,33 zł
A. 182,00 zł
B. 217,00 zł
C. 392,00 zł
D. 431,00 zł
Podczas obliczania zaliczki na podatek dochodowy wiele osób popełnia błędy, bo źle stosują stawki albo mylą się przy obliczaniu podstawy. Na przykład, wybór kwoty 182,00 zł może być wynikiem błędnego myślenia, że stawka powinna być zastosowana do całego wynagrodzenia bez uwzględniania składek zdrowotnych. Często zdarza się, że ludzie zapominają o tych składkach i przez to zawyżają podatki. Odpowiedzi 392,00 zł i 431,00 zł to też pewnie jakieś pomyłki w obliczeniach, które nie biorą pod uwagę tych odliczeń. Ważne, żeby pamiętać, że takie błędy mogą z czasem prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi, a to może skończyć się dodatkowymi kosztami. Przy tych obliczeniach kluczowe jest, żeby dobrze rozumieć zasady i nie pomijać ważnych regulacji.

Pytanie 7

Osoba odpowiedzialna za opłacanie składek ubezpieczeniowych dokonuje miesięcznych rozliczeń składek z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych przy użyciu formularza

A. ZUS ZIPA
B. ZUS ZAA
C. ZUS DRA
D. ZUS ZWUA
Formularz ZUS DRA, czyli Deklaracja rozliczeniowa, to taki ważny dokument, który płatnik składek wysyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, żeby rozliczyć składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za dany miesiąc. To kluczowe, bo dzięki niemu można dokładnie ustalić, ile pieniędzy trzeba odprowadzić za pracowników. W formularzu są fajne informacje, takie jak podstawy wymiaru składek czy liczba osób ubezpieczonych. Pamiętaj, że płatnicy mają obowiązek składać ten formularz do 10. dnia miesiąca po miesiącu, którego to dotyczy, zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych. Na przykład, kiedy przedsiębiorca zatrudnia pracowników, to po zakończeniu miesiąca musi obliczyć składki i zgłosić to do ZUS. Warto też pamiętać, że poprawne wypełnienie ZUS DRA jest bardzo ważne, bo można uniknąć kar za nieterminowe czy błędne wpłaty. No i dobrze jest regularnie sprawdzać stany kont w ZUS, żeby być na bieżąco z przepisami i aktualizować dane o zatrudnieniu, co ma wpływ na prawidłowe rozliczenia.

Pytanie 8

W przypadku, gdy niezdolność do pracy jest wynikiem nadużywania alkoholu, nie przysługuje wynagrodzenie ani zasiłek z tytułu ubezpieczenia chorobowego za czas niezdolności przez pierwsze

A. 3 dni
B. 20 dni
C. 10 dni
D. 5 dni
Odpowiedź 5 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, w sytuacji gdy niezdolność do pracy jest spowodowana nadużyciem alkoholu, zasiłek chorobowy nie przysługuje przez pierwsze 5 dni niezdolności. W praktyce oznacza to, że pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia ani do odprowadzenia zasiłku chorobowego w tym okresie. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik, po stwierdzeniu nadużycia alkoholu, ubiega się o zasiłek chorobowy, jednak jego niezdolność do pracy rozpoczyna się od dnia, w którym wystąpiły objawy związane z nadużywaniem alkoholu. Warto zauważyć, że zasady te mają na celu ochronę interesów pracodawców oraz wspierają zdrową kulturę pracy. W branży ubezpieczeń i HR, znajomość takich regulacji jest kluczowa, aby prawidłowo zarządzać polityką zdrowotną w miejscu pracy oraz stosować się do obowiązujących przepisów.

Pytanie 9

Firma wprowadziła akordowy system wynagradzania dla swoich pracowników. Stawka podstawowa wynosi 30 zł/godz., a norma czasu pracy to 6 min/szt. W danym miesiącu pracownik wytworzył 2 400 szt. wyrobów. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 6 000,00 zł
B. 2 400,00 zł
C. 4 800,00 zł
D. 7 200,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika w akordowym systemie wynagradzania, należy skorzystać z kilku kluczowych informacji. Przede wszystkim stawka podstawowa wynosi 30 zł za godzinę, a norma czasu pracy to 6 minut na jedną sztukę wyrobu. W związku z tym, w ciągu godziny (60 minut) pracownik powinien wykonać 10 sztuk wyrobów, co oznacza, że jego potencjalne zarobki w ciągu godziny wyniosą 300 zł (10 sztuk x 30 zł). Pracownik w ciągu miesiąca wykonał 2400 sztuk, co przy normie wynoszącej 10 sztuk na godzinę daje nam 240 godzin pracy (2400 sztuk / 10 sztuk na godzinę). Następnie, mnożąc liczbę godzin przez stawkę podstawową, otrzymujemy 7200 zł (240 godzin x 30 zł). Taki system wynagradzania jest przykładem stosowanym w wielu branżach, gdzie efektywność pracy można zmierzyć poprzez wykonaną ilość, co motywuje pracowników do zwiększania wydajności. Warto również zaznaczyć, że w sytuacji, gdy pracownik wykona więcej niż przewidziana norma, jego wynagrodzenie proporcjonalnie wzrasta, co jest zgodne z zasadami akordowego wynagradzania.

Pytanie 10

Pracodawca podpisał umowę o pracę z pracownikiem w dniu 30.04.2019 r., natomiast w umowie ustalono rozpoczęcie pracy na 02.05.2019 r. Dokument ZUS ZUA celem zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia został złożony przez pracodawcę w dniu 07.05.2019 r. Jaką datę obowiązku ubezpieczeń społecznych powinno się wpisać w zgłoszeniu?

A. 02.05.2019 r.
B. 30.04.2019 r.
C. 08.05.2019 r.
D. 07.05.2019 r.
Wybór daty 08.05.2019 r. jest błędny, ponieważ nie uwzględnia on kluczowej zasady, że obowiązek ubezpieczeń społecznych dla pracownika powstaje z dniem rozpoczęcia pracy, a nie w dniu złożenia dokumentów do ZUS. W przypadku daty 30.04.2019 r., chociaż umowa została zawarta, pracownik nie rozpoczął jeszcze wykonywania swoich zadań. Podobnie, wybór daty 07.05.2019 r. również jest niewłaściwy, gdyż ta data dotyczy jedynie momentu zgłoszenia do ubezpieczeń, a nie faktycznego obowiązku ubezpieczeniowego, który powstaje w momencie rozpoczęcia pracy. Wreszcie, sugerowanie daty 02.05.2019 r. jako nieprawidłowej jest mylne. Jest to dokładnie ten dzień, w którym pracownik zainaugurował swoje obowiązki zawodowe. W praktyce często zdarza się, że niektórzy pracodawcy mylą daty związane z podpisywaniem umowy i dniem rozpoczęcia pracy, co prowadzi do błędów w zgłaszaniu do ZUS. Kluczowe dla zrozumienia sytuacji jest rozróżnienie między datą zawarcia umowy a datą rzeczywistego rozpoczęcia pracy, co jest fundamentalną zasadą obiegu dokumentów w administracji kadrowej.

Pytanie 11

W maju 2022 roku osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zatrudniała na podstawie umowy o pracę
− pracownika w wieku 32 lata z wynagrodzeniem brutto 5 000,00 zł;
− pracownika w wieku 28 lat z wynagrodzeniem brutto 3 500,00 zł;
− pracownicę w wieku 63 lat z wynagrodzeniem brutto 4 000,00 zł.
Jaką kwotę uiścił płatnik składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy za zatrudnionych pracowników?

A. 220,50 zł
B. 208,25 zł
C. 85,00 zł
D. 306,24 zł
W przypadku analizy błędnych odpowiedzi często zauważamy mylenie zasad naliczania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy. Wiele osób może nie uwzględniać, że składki na Fundusz Pracy są naliczane tylko do określonej granicy wiekowej, co w tym przypadku ma ogromne znaczenie, ponieważ pracownica w wieku 63 lat nie generuje takich kosztów dla płatnika. Obliczenia, które prowadzą do wybrania innej kwoty, mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia zasad oraz pominięcia istotnych regulacji dotyczących zwolnień wiekowych. Często pojawia się także błąd w odczytaniu stawek procentowych, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia obliczeń. Na przykład, myląc stawkę 2,45% z inną, można uzyskać zupełnie inny wynik. Innym typowym błędem jest nieprawidłowe dodawanie kwot składek, gdzie zamiast precyzyjnych obliczeń, pojawia się tendencyjne sumowanie, które nie uwzględnia specyficznych zasad zwolnień. Warto również pamiętać, że każdy przypadek jest unikalny i wymaga indywidualnego podejścia oraz znajomości aktualnych przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować każdy element obliczeń, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 12

Podatnicy zobowiązani są do przechowywania ewidencji dotyczących rozliczania podatku VAT oraz wszelkich dokumentów związanych z tymi rozliczeniami przez

A. 50 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy
B. 1 rok od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne
C. 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy
D. 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy
Odpowiedź 4, która wskazuje, że podatnicy są zobowiązani do przechowywania ewidencji i dokumentów dotyczących rozliczania podatku VAT przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy, jest prawidłowa. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług oraz ogólnymi zasadami przechowywania dokumentacji podatkowej, ten okres 5-letni ma na celu zapewnienie, że organy podatkowe mogą skutecznie kontrolować prawidłowość rozliczeń. Przykładowo, jeśli obowiązek podatkowy powstał w grudniu 2020 roku, podatnik zobowiązany jest do przechowywania odpowiednich dokumentów do końca roku 2025. Przechowywanie dokumentacji przez wymagany okres jest kluczowe dla uniknięcia potencjalnych sankcji oraz dla zapewnienia prawidłowego przebiegu ewentualnych kontroli skarbowych. W praktyce, przedsiębiorcy powinni stosować się do dobrych praktyk, takich jak systematyczne archiwizowanie dokumentów oraz wdrażanie polityki bezpieczeństwa danych, co pomoże im w efektywnym zarządzaniu dokumentacją oraz ułatwi proces audytów.

Pytanie 13

Kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na podstawie rejestrów zakupów i sprzedaży VAT za maj wynosi

Rejestr zakupów VAT – maj (fragment)

Zakup związany ze sprzedażą opodatkowaną
Wartość zakupu brutto
Wartość netto
Kwota VAT
9 594,007 800,001 794,00

Rejestr sprzedaży VAT – maj (fragment)

Sprzedaż opodatkowana
Wartość brutto
Stawka 23%Stawka 8%Stawka 5%
wartość netto
kwota VAT
wartość netto
kwota VAT
wartość netto
kwota VAT
36 900,0030 000,006 900,00
5 400,005 000,00400,00
A. 7 300,00 zł
B. 6 900,00 zł
C. 5 506,00 zł
D. 5 906,00 zł
Wybierając inną odpowiedź, możesz mieć problem z tym, jak obliczyć nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Trzeba pamiętać, że to różnica między tym, co można odliczyć, a tym, co trzeba zapłacić. W VAT błędy często wynikają z tego, że coś jest źle zarejestrowane, co potem prowadzi do błędnych obliczeń. Czasem przedsiębiorcy skupiają się za mocno na podatku naliczonym, zapominając, że podatek należny też ma znaczenie. Pewnie niektórzy myślą, że niższy podatek naliczony znaczy, że są na plusie, ale to nieprawda, bo można się pogubić w zobowiązaniach. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie VAT i poprawne obliczenia to kluczowe sprawy dla przejrzystości finansowej firmy. Dlatego pamiętaj, żeby prowadzić dokładne zapisy i znać przepisy podatkowe – to jest podstawa, by firma mogła działać sprawnie.

Pytanie 14

Marek Kowalski zakupił w Niemczech za 12 000 euro samochód osobowy o pojemności silnika 1984 cm3. Oblicz podatek akcyzowy należny do zapłaty na terenie Polski, wiedząc, że średni kurs euro ogłoszony przez NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego wynosił 4,2300 zł/1 EUR.

Wyrób akcyzowyStawka % podatku akcyzowego
Samochody osobowe o pojemności silnika > 2000 cm³18,6
Samochody osobowe pozostałe3,1
A. 9 441,00 zł
B. 372,00 zł
C. 2 232,00 zł
D. 1 574,00 zł
Odpowiedź 1, czyli 1 574,00 zł, jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, aby obliczyć podatek akcyzowy, należy przeliczyć wartość samochodu z euro na złote. W tym przypadku, 12 000 euro przelicza się na 50 760 zł, korzystając z kursu NBP wynoszącego 4,2300 zł za 1 euro. Następnie, stawka podatku akcyzowego dla samochodów osobowych o pojemności silnika poniżej 2000 cm3 wynosi 3,1%. Po obliczeniu podatku z wartości samochodu, otrzymujemy 1 573,56 zł, co po zaokrągleniu daje 1 574,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z przepisami prawa oraz praktyką stosowaną w obliczeniach podatków akcyzowych w Polsce. Wiedza o przeliczeniu walut oraz zastosowaniu odpowiednich stawek akcyzowych jest niezbędna dla każdego, kto rozważa zakup auta za granicą, aby prawidłowo obliczyć całkowity koszt zakupu, uwzględniając zobowiązania podatkowe.

Pytanie 15

Instruktor sportowy w ramach umowy o dzieło, z przeniesieniem praw autorskich, opracował specjalny zestaw ćwiczeń aerobowych. Umowa ta nie została zawarta z pracodawcą, z którym instruktor miał nawiązany stosunek pracy. Instruktor również nie zawarł w roku podatkowym żadnej innej umowy o dzieło z 50% kosztami uzyskania przychodu. W tabeli przedstawiono informacje dotyczące zawartej umowy. Stawka podatku dochodowego 18%. Ile wyniesie wypłata dla wykonawcy dzieła?

Przychód ogółem w złKoszty uzyskania przychoduUbezpieczenie społeczneUbezpieczenie zdrowotnePodstawa naliczenia podatku dochodowego w zł
4 000,0050%nie dotyczynie dotyczy2 000,00
A. 2 000,00 zł
B. 3 640,00 zł
C. 2 640,00 zł
D. 2 280,00 zł
Prawidłowa odpowiedź to 3 640,00 zł, co wynika z dokładnego obliczenia wypłaty dla wykonawcy dzieła. Zgodnie z przepisami o umowach o dzieło, w przypadku braku innych umów w roku podatkowym, instruktor może zastosować standardową stawkę kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50%. Jeżeli załóżmy, że przychód ogółem wynosi 7 280,00 zł, to od tego przychodu odejmujemy 50% kosztów uzyskania przychodu, co daje 3 640,00 zł jako podstawę opodatkowania. Następnie oblicza się podatek dochodowy, który w tym przypadku wynosi 18% z podstawy opodatkowania, a więc 655,20 zł. Ostateczna wypłata dla wykonawcy dzieła to przychód ogółem minus podatek dochodowy. Takie procedury są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie księgowości oraz przepisami prawa podatkowego, co pozwala na prawidłowe rozliczenie umów o dzieło.

Pytanie 16

Osoba odpowiedzialna za składki była zobowiązana do złożenia w ZUS deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za kwiecień 2017 r. dla zatrudnionych pracowników najpóźniej do dnia

A. 15 maja 2017 r.
B. 10 maja 2017 r.
C. 5 maja 2017 r.
D. 30 kwietnia 2017 r.
Złożenie deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za miesiąc kwiecień 2017 r. do ZUS miało być dokonane najpóźniej do dnia 15 maja 2017 r. Jest to zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, które określają terminy składania dokumentów rozliczeniowych przez płatników składek. Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnicy mają obowiązek dostarczać te dokumenty do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składki są naliczane. Na przykład, dla płatności za kwiecień, termin ten przypada na 15 maja. Dlatego też, w praktyce, ważne jest, aby płatnicy zbierali wszystkie niezbędne informacje o zatrudnionych pracownikach i wysokości należnych składek w odpowiednim czasie, aby uniknąć opóźnień w składaniu deklaracji, co może prowadzić do kar i odsetek za zwłokę. Uświadomienie sobie tych terminów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania obowiązkami wobec ZUS.

Pytanie 17

Czynny podatnik VAT zakupił maszynę produkcyjną, którą przyjął do eksploatacji. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli zawierającej wybrane elementy faktur zakupu, ustal wartość początkową maszyny zakupionej i oddanej do użytkowania 20 lutego 2016 r.

Faktura nrOpis fakturyWartość nettoPodatek VATWartość brutto
1/2016Zakup maszyny produkcyjnej70 000,00 zł16 100,00 zł86 100,00 zł
2/2016Usługa transportu maszyny4 000,00 zł920,00 zł4 920,00 zł
3/2016Usługa montażu maszyny2 000,00 zł460,00 zł2 460,00 zł
A. 76 000,00 zł
B. 93 480,00 zł
C. 86 100,00 zł
D. 72 000,00 zł
Wybór wartości początkowej maszyny produkcyjnej na poziomie 93 480,00 zł, 86 100,00 zł lub 72 000,00 zł wynika z nieprawidłowego rozumienia procedur ustalania wartości środków trwałych. Wartość początkowa powinna być określona jako suma wszystkich kosztów związanych z nabyciem oraz przygotowaniem maszyny do użytkowania. Pojawiające się błędy w wyliczeniach mogą być spowodowane nieuwzględnieniem kosztów transportu oraz montażu maszyny, co jest powszechną praktyką, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, gdzie brak doświadczenia w księgowości często prowadzi do oszczędności na istotnych aspektach. Z drugiej strony, zaniżenie wartości początkowej może wynikać z błędnej interpretacji, że tylko cena zakupu jest wystarczająca. Przykładowo, niewłaściwe uwzględnienie kosztów transportu i montażu prowadzi do obniżenia wartości początkowej, co w efekcie skutkuje mniejszymi odpisami amortyzacyjnymi. Ostatecznie może to prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych. W kontekście przepisów podatkowych, warto zwrócić uwagę, że prawidłowe ustalanie wartości początkowej jest fundamentem dla właściwego prowadzenia ksiąg rachunkowych i uniknięcia problemów z administracją skarbową. W związku z tym, kluczowe jest, aby każdy podatnik VAT zrozumiał znaczenie wszystkich kosztów związanych z nabyciem i przygotowaniem środka trwałego do użytku.

Pytanie 18

Korzystając z tabeli, oblicz kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne finansowane przez ubezpieczonych.

Imię i nazwiskoAmelia ProstAldona Drozd
Wynagrodzenie brutto6 000,00 zł7 000,00 zł
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne5 177,40 zł6 040,30 zł
A. 543,63 zł
B. 1 009,59 zł
C. 1 170,00 zł
D. 465,97 zł
Wybór niewłaściwej kwoty składki na ubezpieczenie zdrowotne może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często osoby próbujące obliczyć składki nie uwzględniają odpowiednich procentów ani nie sumują wartości właściwie. Na przykład, jeśli ktoś mylnie przyjmie, że składka wynosi 465,97 zł, to pomija fakt, iż jest to tylko część całkowitych składek, a nie ich suma. Z kolei wybierając 543,63 zł, można sądzić, że to wystarczająca kwota, co również jest błędem, ponieważ ignoruje się drugą osobę i jej składkę. Również kwota 1 170,00 zł sugeruje, że na podstawie błędnych obliczeń mogło dojść do pomyłki w kalkulacji, gdzie można założyć, że zsumowano zbyt wiele składek lub błędnie uwzględniono procenty. Znajomość zasad obliczania składek zdrowotnych jest niezwykle ważna, ponieważ błędy w takich kalkulacjach mogą prowadzić do nieprawidłowego rozliczenia płac oraz problemów z organami skarbowymi. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, jak poprawnie stosować wzory na obliczanie składek i jakie wartości powinny być brane pod uwagę w każdym przypadku. Przestrzeganie dobrych praktyk w tej dziedzinie zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również profesjonalizm w podejściu do zarządzania wynagrodzeniami pracowników.

Pytanie 19

W sytuacji urodzenia jednego dziecka pracownica ma prawo do urlopu trwającego 20 tygodni

A. opiekuńczego
B. rodzicielskiego
C. macierzyńskiego
D. wychowawczego
Odpowiedź 'macierzyńskiego' jest prawidłowa, ponieważ w Polsce pracownice, które urodziły dziecko, mają prawo do urlopu macierzyńskiego wynoszącego 20 tygodni. Ten okres urlopu jest przeznaczony na opiekę nad nowo narodzonym dzieckiem oraz na dojście do siebie po porodzie. Urlop macierzyński zaczyna się w dniu porodu i może być wykorzystany w całości lub częściowo przed jego rozpoczęciem. Warto zaznaczyć, że w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka jednocześnie, okres urlopu macierzyńskiego wydłuża się o dodatkowe tygodnie. Pracownice mogą również starać się o zasiłek macierzyński, który jest wypłacany w tym czasie, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia finansowego wsparcia w trakcie opieki nad dzieckiem. Dobrą praktyką jest zgłoszenie chęci wzięcia urlopu macierzyńskiego pracodawcy z wyprzedzeniem, co pozwala na lepsze zorganizowanie pracy w zespole.

Pytanie 20

Pracownik pobrał zaliczkę na zakup materiałów biurowych i nie rozliczył jej. Jest on zatrudniony na umowę o pracę na pełny etat z wynagrodzeniem minimalnym. Pracodawca potrąci w liście płac pobraną przez pracownika zaliczkę pieniężną w najbliższym terminie. Korzystając z przepisów Kodeksu pracy, ustal, jaka część wynagrodzenia pracownika jest wolna od potrąceń.

Art. 871.
§1. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
  1. minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
  2. 75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi,
  3. 90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108.
§2. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty określone w § 1 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.
A. 75% minimalnego wynagrodzenia netto.
B. i 75% minimalnego wynagrodzenia brutto.
C. 90% minimalnego wynagrodzenia brutto.
D. 90% minimalnego wynagrodzenia netto.
Podano różne propozycje dotyczące procentów minimalnego wynagrodzenia, które są wolne od potrąceń, jednak nie uwzględniają one kluczowego aspektu, jakim jest różnica między wynagrodzeniem brutto a netto. W kontekście przepisów Kodeksu pracy, potrącenia dotyczą wynagrodzenia netto, co oznacza, że należy najpierw obliczyć kwotę po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Wybór 90% minimalnego wynagrodzenia, czy to brutto, czy netto, jest niewłaściwy, ponieważ Kodeks pracy precyzyjnie wskazuje, że w przypadku zaliczek i innych obciążeń, maksymalny procent, który pozostaje praco­wnikowi, to 75% kwoty netto. Warto zwrócić uwagę, że niektóre odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że traktowanie wynagrodzenia brutto jako podstawy do obliczeń może przynieść korzyści pracownikowi, co jest niezgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi. W związku z tym, częste błędy w zakresie obliczeń wynagrodzeń wynikają z braku zrozumienia różnic pomiędzy typami wynagrodzenia oraz konsekwencji związanych z potrąceniami. Wiedza na temat tego, jak oblicza się wynagrodzenia oraz które składniki są wolne od potrąceń, jest kluczowa dla pracodawców oraz pracowników w celu uniknięcia potencjalnych konfliktów i nieporozumień.

Pytanie 21

Kto jest zobowiązany do złożenia deklaracji na podatek od środków transportowych do odpowiedniego

A. Urzędu Celnego
B. Urzędu Miasta lub Gminy
C. Urzędu Skarbowego
D. Urzędu Stanu Cywilnego
Złożenie deklaracji na podatek od środków transportowych do Urzędu Skarbowego, Urzędu Stanu Cywilnego czy Urzędu Celnego jest błędne, ponieważ każdy z tych urzędów ma swoje specyficzne kompetencje i zadania, które nie obejmują lokalnego poboru tego podatku. Urząd Skarbowy zajmuje się głównie podatkami dochodowymi i VAT, a nie lokalnymi daninami. Z kolei Urząd Stanu Cywilnego odpowiada za sprawy związane z rejestracją aktów stanu cywilnego, jak urodzenia, małżeństwa czy zgony, co nie ma żadnego związku z podatkiem od środków transportowych. Urząd Celny, z drugiej strony, zajmuje się kontrolą i poborem opłat celnych, co również nie odnosi się do podatków lokalnych. Typowym błędem myślowym jest mylenie kompetencji różnych urzędów i przypisywanie im zadań, które nie leżą w zakresie ich działalności. Warto zrozumieć, że system podatkowy w Polsce jest złożony i różne rodzaje podatków są obsługiwane przez różne instytucje, co podkreśla znaczenie znajomości lokalnych regulacji oraz właściwego urzędowania w kontekście administracyjnym. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się zapoznanie z przepisami prawa oraz zasięgnięcie informacji w odpowiednich instytucjach, które mogą udzielić precyzyjnych wskazówek dotyczących składania deklaracji podatkowych.

Pytanie 22

Która z wymienionych grup podatków ma charakter majątkowy?

A.
  • podatek od nieruchomości
  • podatek akcyzowy
  • zryczałtowany podatek dochodowy
  • podatek od spadków i darowizn
B.
  • podatek od nieruchomości
  • podatek od towarów i usług
  • podatek od gier losowych
  • podatek od spadków i darowizn
C.
  • podatek od spadków i darowizn
  • podatek od nieruchomości
  • podatek od środków transportu
D.
  • podatek od czynności cywilnoprawnych
  • podatek od nieruchomości
  • podatek od środków transportu
  • podatek od towarów i usług
A. C.
B. A.
C. D.
D. B.
Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji podatków. Podatki konsumpcyjne, takie jak podatek akcyzowy czy podatek od towarów i usług, są pobierane na etapie konsumpcji, co oznacza, że są one nałożone na wydatki, a nie na majątek. Takie podejście do opodatkowania różni się fundamentalnie od podatków majątkowych, które dotyczą posiadania i transferu aktywów. Często mylące mogą być również różnice między podatkami pośrednimi a bezpośrednimi; podatki majątkowe są zazwyczaj podatkami bezpośrednimi, co odnosi się do ich bezpośredniego wpływu na majątek jednostki. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich podatków z wydatkami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich klasyfikacji. Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedzi A, B i D są błędne, warto zgłębić temat funkcji różnych typów podatków w systemie podatkowym. Wiedza o tym, jak te różne typy podatków funkcjonują i jak wpływają na finanse osobiste oraz działalność gospodarczą, jest kluczowa dla podejmowania świadomych decyzji finansowych. W związku z tym, zrozumienie różnicy między podatkami majątkowymi a konsumpcyjnymi powinno być podstawą w edukacji podatkowej.

Pytanie 23

Ile procent podstawy naliczenia odpisu na ZFŚS obowiązuje w przypadku sporządzania odpisu dla każdego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze?

A. 43,75%
B. 6,25%
C. 50,00%
D. 37,50%
Wybór 37,50% jako odpowiedzi na pytanie o odpis na ZFŚS dla pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze jest błędny. Taki procent nie odzwierciedla aktualnych regulacji prawnych, które jasno definiują standardowy odpis na poziomie 50%. Osoby skłonne do wyboru tej wartości mogą mylić się w ocenie, co może wynikać z niepełnej znajomości przepisów dotyczących ochrony zdrowia w miejscu pracy. Warto również zauważyć, że niektóre organizacje mogą wprowadzać różne nieoficjalne praktyki, które jednak nie są zgodne z ogólnymi regulacjami prawnymi. Wybór 6,25% lub 43,75% jako wartości odpisu również nie ma oparcia w rzeczywistych wytycznych dotyczących ZFŚS. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że różnorodność warunków pracy uzasadnia różne stawki odpisu, co nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa pracy. Niezrozumienie przepisów oraz standardów może prowadzić do nieprawidłowego naliczania funduszy, co może skutkować nieprawidłowym wsparciem dla pracowników i potencjalnymi konsekwencjami prawnymi dla pracodawców. Dlatego kluczowe jest, aby być dobrze poinformowanym o obowiązujących regulacjach oraz praktykach w zakresie ZFŚS, aby móc efektywnie zarządzać funduszem i wspierać pracowników w ich codziennej pracy. Dbanie o zgodność z przepisami nie tylko przyczynia się do ochrony zdrowia pracowników, ale również do zbudowania pozytywnego wizerunku firmy jako odpowiedzialnego pracodawcy.

Pytanie 24

Jaka jest podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym z przychodu uzyskanego z drugiej umowy zlecenia na kwotę 3 000,00 zł, podpisanej w tym samym czasie co pierwsza umowa z innym zleceniodawcą, jeżeli zleceniobiorca nie złożył wniosku o dobrowolne ubezpieczenie społeczne z tej umowy i stosuje się zryczałtowane koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%?

A. 2 400,00 zł
B. 3 000,00 zł
C. 2 071,00 zł
D. 600,00 zł
Podawanie wartości 3 000,00 zł jako podstawy opodatkowania jest błędnym rozumowaniem, ponieważ nie uwzględnia ono kosztów uzyskania przychodów, które w polskim systemie podatkowym są kluczowe dla określenia rzeczywistej podstawy opodatkowania. Zasadą jest, że przychód przed opodatkowaniem musi być pomniejszony o poniesione koszty, co w tym przypadku oznacza, że w przypadku umowy zlecenia zryczałtowane koszty uzyskania wynoszą 20%. Nie uwzględniając kosztów, zleceniobiorca mógłby nadpłacać podatki, co jest częstym błędem, który może prowadzić do niekorzystnych konsekwencji finansowych. Warto również zauważyć, że podawanie wartości 2 071,00 zł jako podstawy opodatkowania również jest mylne, ponieważ nie jest to wynik żadnych standardowych obliczeń, a przychód pomniejszony o koszty uzyskania powinien zawsze opierać się na określonych zasadach. Zleceniobiorcy muszą być świadomi, że błędna interpretacja kosztów uzyskania przychodów i ich niewłaściwe zastosowanie mogą prowadzić do nieprawidłowego rozliczenia podatku, co w przyszłości może skutkować koniecznością zapłaty zaległych kwot oraz potencjalnymi karami. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że podstawa opodatkowania nie jest równoznaczna z przychodem, ale wymaga dokładnych obliczeń oraz znajomości przepisów prawnych dotyczących kosztów uzyskania przychodów.

Pytanie 25

Pracownik zatrudniony w hurtowni w systemie czasowo-prowizyjnym otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2 800,00 zł oraz prowizję, która zależy od wysokości osiągniętego obrotu ze sprzedaży. W bieżącym miesiącu hurtownia osiągnęła obrót ze sprzedaży w wysokości 26 000,00 zł. Ile wynosi kwota wynagrodzenia brutto pracownika, jeżeli przepracował obowiązujący go czas pracy w porze dziennej?

Stawka prowizjiObrót ze sprzedaży
1%do 19 999,99 zł
2%od 20 000,00 zł do 24 999,99 zł
3%od 25 000,00 zł
A. 2 884,00 zł
B. 3 320,00 zł
C. 2 800,00 zł
D. 3 580,00 zł
Niezrozumienie sposobu obliczania wynagrodzenia może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi, które nie uwzględniają prowizji, wykazują brak znajomości mechanizmów wynagrodzeń w systemach czasowo-prowizyjnych. Na przykład, wybór odpowiedzi 2 884,00 zł może wynikać z niepoprawnego skalkulowania wynagrodzenia zasadniczego oraz ewentualnych błędów w obliczeniach prowizji. Warto zauważyć, że prowizja jest kluczowym elementem tego systemu i jej pominięcie prowadzi do znacznego niedoszacowania całkowitego wynagrodzenia. Osoby wybierające odpowiedź 2 800,00 zł zdają się nie dostrzegać, że to tylko wynagrodzenie zasadnicze, które nie uwzględnia prowizji. Prowizja jest istotnym motywatorem dla pracowników, dlatego zrozumienie jej wysokości i zasadności jest kluczowe w systemie wynagrodzeń. W praktyce, firmy stosują różne stawki prowizji, co może wpływać na całkowite zarobki pracowników, a ich zrozumienie jest niezbędne do oceny własnej wydajności i planowania przyszłych działań sprzedażowych.

Pytanie 26

W roku 2013 Pan Arkadiusz osiągnął dochód (przychód po odjęciu kosztów uzyskania przychodów oraz składek na ubezpieczenia społeczne) w wysokości 30 001,80 zł. Kwota składki zdrowotnej, którą można odliczyć od podatku dochodowego, wyniosła 3 500,00 zł. Jaką podstawę opodatkowania powinien Pan Arkadiusz wykazać w formularzu PIT 37 za 2013 rok?

A. 30 001,80 zł
B. 26 501,80 zł
C. 30 002,00 zł
D. 26 502,00 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia zasad obliczania podstawy opodatkowania w kontekście składek zdrowotnych. W przypadku Pana Arkadiusza, który uzyskał dochód wynoszący 30 001,80 zł, kluczowe jest zrozumienie, że składka zdrowotna w wysokości 3 500,00 zł nie powinna być dodawana do podstawy opodatkowania, ale służy jedynie do obliczenia kwoty do odliczenia od podatku. Wiele osób myli te dwa elementy, co prowadzi do błędnych wniosków i niepoprawnych obliczeń. Składka zdrowotna ma na celu częściowe pokrycie kosztów opieki zdrowotnej, a jej wysokość jest ustalana na podstawie dochodu, jednak nie powinna być uwzględniana przy obliczaniu podstawy opodatkowania, a jedynie wpływa na wysokość należnego podatku dochodowego. Ponadto, odpowiedzi, które wskazują na podstawę opodatkowania niższą od 30 002,00 zł, mogą być wynikiem braku uwzględnienia wszystkich istotnych elementów w obliczeniach. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do nieprawidłowych interpretacji przepisów podatkowych oraz błędów w formularzach PIT, co może skutkować problemami w rozliczeniach z fiskusem. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie przeanalizować każdy element obliczeń i upewnić się, że wszystkie kwoty zostały uwzględnione zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 27

Adam Okoń przebywał na zwolnieniu lekarskim z powodu choroby od 03.12.2018 r. do 12.12.2018 r. Była to jego pierwsza niezdolność do pracy w tym roku. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz wynagrodzenie pracownika za czas choroby.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika obliczone z ostatnich 12 miesięcy poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne4 200,00 zł
% podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby80%
A. 1 400,00 zł
B. 1 120,00 zł
C. 1 354,84 zł
D. 1 083,87 zł
Odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawnym wynikiem, mogą wynikać z kilku typowych błędów obliczeniowych. Często spotykanym problemem jest nieprawidłowe ustalenie dziennej stawki wynagrodzenia, co może prowadzić do zawyżenia lub zaniżenia końcowej kwoty. Wiele osób mylnie dzieli przeciętne miesięczne wynagrodzenie przez 31 dni, co jest błędem, ponieważ miesiące mają różną liczbę dni, a kalkulacje oparte na stałej liczbie dni mogą wprowadzać nieścisłości. Innym częstym błędem jest pomijanie zasady, że wynagrodzenie za czas choroby wynosi tylko 80% dziennej stawki, co również może prowadzić do zawyżonych wyników. Warto zwrócić uwagę na to, że w przypadku pierwszej niezdolności do pracy w roku, stosuje się inne zasady obliczeniowe, które mogą różnić się od tych stosowanych w kolejnych przypadkach. Ponadto, niektóre osoby mogą nie brać pod uwagę, ile dni rzeczywiście trwała niezdolność do pracy, co w praktyce prowadzi do błędnych kalkulacji i niezgodności w obliczeniach. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z przepisami oraz dobrymi praktykami dotyczącymi wynagrodzeń za czas choroby, co pozwoli na prawidłowe i efektywne obliczanie wynagrodzeń w takich sytuacjach.

Pytanie 28

Koszt uzdrowiskowy za nocleg dla dorosłego turysty w Świnoujściu wynosi 4,00 zł za dobę. Jaką kwotę trzeba zapłacić za pobyt 2 dorosłych osób przez 7 dni?

A. 28,00 zł
B. 56,00 zł
C. 96,00 zł
D. 74,00 zł
Opłata uzdrowiskowa w Świnoujściu wynosi 4,00 zł za osobę za każdą dobę. W przypadku pobytu dwóch dorosłych osób przez 7 dni, obliczenia wyglądają następująco: najpierw obliczamy koszt dla jednej osoby, co daje 4,00 zł x 7 dni = 28,00 zł. Następnie mnożymy tę kwotę przez 2 osoby: 28,00 zł x 2 = 56,00 zł. W praktyce, takie obliczenia są istotne nie tylko w sytuacjach turystycznych, ale również w kontekście zarządzania finansami i budżetowaniem, zwłaszcza dla przedsiębiorstw związanych z turystyką oraz sektorem usług. Znajomość takich stawek oraz umiejętność ich poprawnego obliczania jest kluczowa dla efektywnego planowania kosztów pobytu, co może pozytywnie wpłynąć na doświadczenie klientów i ich satysfakcję. Dodatkowo, w Polsce obowiązują różne regulacje dotyczące pobierania opłat uzdrowiskowych, które właściciele obiektów noclegowych muszą znać i stosować, aby uniknąć problemów prawnych.

Pytanie 29

Osoba prowadząca działalność gospodarczą podpisała umowę zlecenia ze studentem mającym 22 lata, który nie jest jej pracownikiem, na kwotę 110 zł brutto. Jaką sumę otrzyma zleceniobiorca, który nie wystąpił o dobrowolne ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne?

A. 94,16 zł
B. 94,00 zł
C. 110,00 zł
D. 90,00 zł
Wybór niewłaściwych odpowiedzi wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia zasad obliczania wynagrodzenia w ramach umowy zlecenia. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty 110,00 zł, 94,00 zł czy 94,16 zł, sugerują różne pomyłki w obliczeniach. Odpowiedź 110,00 zł nie uwzględnia składek na ubezpieczenie zdrowotne, co jest fundamentalnym błędem, ponieważ wynagrodzenie brutto zawsze podlega opodatkowaniu i składkom. Z kolei odpowiedzi 94,00 zł oraz 94,16 zł opierają się na mylnych założeniach dotyczących obliczenia zaliczek na podatek dochodowy lub składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku umowy zlecenia, jeśli zleceniobiorca nie wnosi o objęcie go dobrowolnymi składkami na ubezpieczenia społeczne, to tylko składka na ubezpieczenie zdrowotne zostaje uwzględniona, a jej obliczenia są oparte na wynagrodzeniu brutto pomniejszonym o 20% ryczałtowe koszty uzyskania przychodu. Mylenie podstawy opodatkowania z kwotą netto do wypłaty prowadzi do niedokładnych obliczeń. Uczenie się i stosowanie zasad dotyczących umów cywilnoprawnych jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zrozumienia zobowiązań podatkowych i ubezpieczeniowych.

Pytanie 30

Podatnik VAT powinien wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów najpóźniej w jakim terminie?

A. do 15 dni od daty sprzedaży
B. do 7 dni następnego miesiąca po miesiącu, w którym miała miejsce sprzedaż
C. do 7 dni od daty sprzedaży
D. do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przeprowadzono sprzedaż
Wiele osób może pomylić terminy wystawienia faktury, co prowadzi do błędnych wniosków o terminach zgodnych z ustawą o VAT. Odpowiedzi sugerujące, że fakturę należy wystawić w ciągu 7 lub 15 dni od dnia sprzedaży są niezgodne z obowiązującymi przepisami. Tego typu błędne podejścia mogą wynikać z mylenia terminów związanych z innymi obowiązkami podatkowymi, takimi jak terminy składania deklaracji VAT. W praktyce ważne jest, aby zrozumieć, że kluczowe znaczenie ma nie tylko termin wystawienia faktury, ale także prawidłowe ujęcie transakcji w księgach rachunkowych. Zastosowanie zbyt krótkiego terminu na wystawienie faktury, jak np. 7 dni, może prowadzić do chaosu w dokumentacji oraz trudności w zarządzaniu należnościami. Z kolei odpowiedź dotycząca wystawienia faktury do 7 dni następnego miesiąca błędnie odzwierciedla wymogi prawne i może skutkować konsekwencjami podatkowymi. Kluczowym jest zrozumienie, że zgodnie z przepisami, wystawienie faktury po dokonaniu sprzedaży powinno być zgodne z terminami, które zapewniają zarówno zgodność z prawem, jak i ułatwiają efektywne zarządzanie finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 31

Dokument DW - Dowód wewnętrzny, odnośnie obliczenia miesięcznych kosztów użytkowania środków trwałych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, powinien być zarejestrowany w kolumnie

A. Inne przychody
B. Wynagrodzenia w formie pieniężnej i rzeczowej
C. Inne wydatki
D. Koszty pośrednie zakupu
Dokument DW - Dowód wewnętrzny dotyczący naliczenia miesięcznych kosztów zużycia środków trwałych powinien być zaewidencjonowany w kolumnie Pozostałe wydatki, ponieważ to właśnie ta kategoria służy do rejestrowania kosztów, które nie są bezpośrednio związane z zakupem towarów ani świadczeniem usług. W przypadku środków trwałych, ich amortyzacja oraz koszty związane z ich eksploatacją są traktowane jako wydatki, które obciążają rachunek wyników przedsiębiorstwa. W praktyce oznacza to, że każda operacja dotycząca zużycia środków trwałych, w tym koszty ich użytkowania, powinna być skrupulatnie dokumentowana i klasyfikowana w odpowiedniej kolumnie, aby zapewnić przejrzystość finansową oraz umożliwić prawidłowe rozliczenie podatkowe. Zgodnie z zasadami rachunkowości, w tym zakresie obowiązuje zasada ostrożności, która nakazuje ujmowanie wszelkich kosztów, jakie mogą wpłynąć na wynik finansowy przedsiębiorstwa, co w tym przypadku dotyczy również kosztów związanych z używaniem środków trwałych.

Pytanie 32

Ile wynosiła kwota zmniejszająca podatek dla Jana Kowalskiego (lat 30), którego podstawa obliczenia podatku w rocznym zeznaniu podatkowym za 2019 rok wynosiła 100 000,00 zł?

Podstawa obliczenia podatkuKwota zmniejszająca podatek odliczana w rocznym obliczeniu podatku lub zeznaniu
ponaddo
8 000 zł1 420 zł
8 000 zł13 000 zł1 420 zł - [871,70 zł × (podstawa obliczenia podatku - 8 000 zł) : 5 000 zł]
13 000 zł85 528 zł548,30 zł
85 528 zł127 000 zł548,30 zł - [548,30 zł × (podstawa obliczenia podatku - 85 528 zł) : 41 472 zł]
127 000 złbrak kwoty zmniejszającej podatek
A. 191,33 zł
B. 0,00 zł
C. 548,30 zł
D. 356,97 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania kwoty zmniejszającej podatek. Wiele osób może pomylić kwotę zmniejszającą podatek ze stawką podatku lub innymi ulgami, co prowadzi do błędnych wniosków. Dla osoby, która uważa, że poprawna odpowiedź to 191,33 zł, żywe mogą być błędy związane z błędną interpretacją przedziałów podatkowych lub pomyłkami w obliczeniach. Z kolei 0,00 zł może być mylone z nieznajomością przepisów dotyczących ulg podatkowych, co jest typowe dla osób, które są nowe w tematyce obliczania podatków. Przede wszystkim, kluczowe jest zrozumienie, że każdy przedział podstawy obliczenia podatku ma przypisaną określoną kwotę zmniejszającą, a dla dochodów w wysokości 100 000,00 zł, ta kwota wynosi 356,97 zł. Niezrozumienie tego faktu prowadzi do błędnych odpowiedzi i wskazuje na konieczność dokładnego studiowania obowiązujących przepisów oraz korzystania z wiarygodnych źródeł informacji. Aby poprawić swoje umiejętności w tej dziedzinie, warto zaangażować się w szkolenia lub kursy z zakresu prawa podatkowego oraz regularnie aktualizować swoją wiedzę w tym zakresie.

Pytanie 33

Osoba fizyczna uprawniona do emerytury rozpoczęła 1 marca 2016 r. działalność gospodarczą, która jest opodatkowana w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Od tego dnia, w związku z prowadzoną działalnością, podlega obowiązkowo ubezpieczeniu

A. tylko zdrowotnemu
B. emerytalnemu i rentowemu oraz zdrowotnemu
C. emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu oraz zdrowotnemu
D. emerytalnemu, wypadkowemu oraz zdrowotnemu
Wybór odpowiedzi dotyczących ubezpieczeń emerytalnych, rentowych lub wypadkowych jest niepoprawny, ponieważ nie uwzględnia specyfiki sytuacji osoby na emeryturze prowadzącej działalność gospodarczą. Osoby, które już korzystają z emerytury, nie muszą opłacać składek na ubezpieczenie emerytalne ani rentowe, co wynika z przepisów prawa, które jasno określają, że osoba posiadająca już prawo do emerytury nie jest zobowiązana do dodatkowego opłacania tych składek w kontekście prowadzonej działalności. Ponadto, składka na ubezpieczenie wypadkowe także nie jest obowiązkowa dla emerytów, chyba że działalność przedsiębiorcy wiąże się z ryzykiem wypadku w pracy, co nie jest standardową praktyką w przypadku większości działalności jednoosobowych. Typowym błędem jest myślenie, że każdy przedsiębiorca, niezależnie od statusu emerytalnego, musi opłacać wszystkie rodzaje składek ubezpieczeniowych, co świadczy o braku znajomości przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych. Dlatego, w przypadku emerytów, kluczowe jest zrozumienie ograniczeń i obowiązków, jakie wynikają z ich statusu oraz specyfiki prowadzonej działalności, co pozwoli uniknąć nieporozumień i niepoprawnych interpretacji przepisów.

Pytanie 34

Łączna kwota składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od miesięcznego wynagrodzenia pracownicy w 3 miesiącu pracy po powrocie z urlopu macierzyńskiego, obliczona na podstawie danych przedstawionych w tabeli, wynosi

Wynagrodzenie zasadnicze pracownicy1 600 zł
Premia uznaniowa400 zł
Stopa składki na Fundusz Pracy2,45%
Stopa składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych0,10%
A. 40,80 zł.
B. 0,00 zł.
C. 51,00 zł.
D. 49,00 zł.
Odpowiedzi, które pokazują jakieś kwoty inne niż 0,00 zł, mają błędne podstawy co do systemu składkowego w Polsce. Często myśli się, że po powrocie z urlopu macierzyńskiego pracownica jest traktowana jak każdy inny pracownik, a to nie do końca prawda. Prawo pracy daje jej specjalne przywileje. Te 36 miesięcy zwolnienia z opłacania składek to nie tylko ulga, ale też sposób na wsparcie rodzin i pomoc w powrocie do pracy. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku wiedzy o przepisach dotyczących urlopów macierzyńskich, gdzie wielu myśli, że pracodawca zawsze musi płacić składki, niezależnie od okoliczności. Pracownicy i pracodawcy powinni być świadomi tych przepisów, żeby uniknąć nieporozumień w obliczeniach wynagrodzeń i składek. Czasem też osoby w kadrach nie mają pełnej wiedzy o tych ulgach, co prowadzi do błędnych obliczeń i problemów z prawem. Rozumienie i przestrzeganie przepisów to nie tylko obowiązek, ale i dobra praktyka w kadrach, która pomaga w zarządzaniu finansami w firmie.

Pytanie 35

Właściciel hali produkcyjnej, magazynów i garażu dla aut dostawczych jest zobowiązany do uiszczenia gminie

A. opłaty administracyjnej
B. podatku od środków transportu
C. opłaty miejscowej
D. podatku od nieruchomości
Wybór podatku od środków transportu jako odpowiedzi trochę mija się z celem. Ten podatek dotyczy głównie pojazdów mechanicznych, a nie budynków jak hale czy magazyny. Musisz wiedzieć, że podatek to płacą właściciele pojazdów rejestrowanych w Polsce, a jego wysokość zależy od typu pojazdu i jego masy. Co do opłaty administracyjnej, to jest to inna sprawa związana z decyzjami administracyjnymi, a to też nie ma związku z nieruchomościami. Opłata miejscowa, z kolei, jest związana z korzystaniem z infrastruktury gminnej, na przykład podczas organizacji różnych imprez, a nie z posiadaniem nieruchomości. Dlatego istotne jest, żeby zrozumieć, jakie podatki dotyczą działalności gospodarczej i posiadania mienia. Trzeba się zapoznać z lokalnymi przepisami, żeby nie wpaść w pułapki złych wyborów, bo to może skończyć się problemami z prawem lub dodatkowymi kosztami.

Pytanie 36

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika w systemie czasowo-premiowym, należy przyjąć stawkę godzinową 10 zł oraz premię regulaminową 200 zł. Jeśli pracownik przepracował w miesiącu 180 godzin w ramach normy czasu pracy, to jego wynagrodzenie brutto wyniesie

A. 1 600 zł
B. 2 000 zł
C. 1 800 zł
D. 2 200 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika w systemie czasowo-premiowym oblicza się na podstawie stawki godzinowej oraz premii regulaminowej. W tym przypadku stawka godzinowa wynosi 10 zł, a pracownik przepracował 180 godzin w miesiącu. Aby obliczyć wynagrodzenie za pracę, należy pomnożyć stawkę godzinową przez liczbę przepracowanych godzin: 10 zł x 180 godzin = 1 800 zł. Następnie dodajemy premię regulaminową w wysokości 200 zł do tego wyniku: 1 800 zł + 200 zł = 2 000 zł. W rezultacie, wynagrodzenie brutto pracownika wynosi 2 000 zł. Rozumienie takich zasad jest kluczowe w kontekście zarządzania kadrami oraz księgowości, gdzie precyzyjne obliczenia wynagrodzeń są niezbędne do przestrzegania regulacji oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa pracy. Przykładowo, w wielu organizacjach ważne jest, aby pracownicy byli odpowiednio wynagradzani za przepracowane godziny, co wpływa na ich motywację i zadowolenie z pracy.

Pytanie 37

Po zakończeniu umowy o pracę z pracownikiem, pracodawca jest zobowiązany do wyrejestrowania go z ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotnych, korzystając z formularza o symbolu

A. ZUS ZWUA
B. ZUS ZCNA
C. ZUS ZZA
D. ZUS ZUA
Zgłoszenie wyrejestrowania pracownika z ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych jest kluczową czynnością, którą pracodawca musi wykonać po rozwiązaniu umowy o pracę. Właściwy formularz do tego celu to ZUS ZWUA. Dokument ten służy do zgłoszenia wyrejestrowania z ubezpieczeń, co jest istotne zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika, który po zakończeniu zatrudnienia nie powinien być dłużej objęty tymi ubezpieczeniami. Stosowanie formularza ZWUA jest zgodne z przepisami prawa, które nakładają na pracodawcę obowiązek terminowego wyrejestrowania pracownika w celu uniknięcia ewentualnych konsekwencji prawnych. Na przykład, jeśli pracodawca nie wyrejestruje pracownika, może to prowadzić do konieczności pokrywania składek na ubezpieczenia społecznych za okres, w którym pracownik już nie pracuje. W praktyce, ważne jest, aby pracodawcy byli świadomi terminów oraz procedur związanych z wyrejestrowaniem, co wpływa na poprawne zarządzanie dokumentacją kadrową i zgodność z przepisami.

Pytanie 38

W sekcji B akt osobowych pracodawca powinien gromadzić

A. umowę o zakazie konkurencji po zakończeniu stosunku pracy.
B. PIT-2 - oświadczenie pracownika w celu obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
C. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę.
D. świadectwo zatrudnienia z poprzedniej firmy.
Odpowiedź, która mówi o PIT-2 i oświadczeniu pracownika, jest jak najbardziej na miejscu. To mega ważny dokument, bo jest kluczowy przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy. Wiesz, w części B akt osobowych powinny być przechowywane te papiery, które są potrzebne do ogarnięcia swoich podatków. Dzięki PIT-2 pracownik może wskazać, że chce pomniejszyć zaliczkę na podatek, co naprawdę może pomóc osobom, które mają niższe dochody czy korzystają z różnych ulg. Pracodawca musi to wszystko przechowywać przez pięć lat, co jest super istotne na wypadek kontroli skarbowej i ułatwia pracownikom zabieganie o zwroty podatku. A dodatkowo, posiadanie tego PIT-2 w aktach to po prostu dobrze wykonana robota w kadrach - to daje przejrzystość w relacji pracodawca-pracownik i sprawia, że wszystko jest jasne.

Pytanie 39

Osoba fizyczna prowadząca swoją działalność gospodarczą, będąca jedynym podstawowym źródłem jej ubezpieczeń społecznych, może dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia

A. zdrowotnego
B. emerytalnego
C. rentowego
D. chorobowego
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która jest jedynym tytułem do ubezpieczeń społecznych, ma prawo do dobrowolnego zgłoszenia się do ubezpieczenia chorobowego. Ubezpieczenie to jest istotne, ponieważ zapewnia ochronę w przypadku utraty zdolności do pracy z powodu choroby, co jest szczególnie ważne dla osób samodzielnie prowadzących działalność gospodarczą. Przykładowo, w sytuacji, gdy przedsiębiorca zachoruje, a nie ma obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, może stracić źródło dochodu, co może negatywnie wpłynąć na jego sytuację finansową. Zgłoszenie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego pozwala na uzyskanie zasiłku chorobowego, który może pomóc w pokryciu bieżących wydatków. Warto również zaznaczyć, że dobrowolne ubezpieczenie chorobowe łączy się z innymi formami wsparcia, a przedsiębiorcy powinni rozważyć jego wybór jako część strategii zabezpieczenia finansowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie posiadania adekwatnego ubezpieczenia w celu minimalizacji ryzyka finansowego związane z nieprzewidzianymi zdarzeniami zdrowotnymi.

Pytanie 40

W dniu 1 grudnia 2020 r. została zawarta umowa spółki. Wspólnicy wnieśli do spółki wkłady o łącznej wartości 30 000,00 zł. Oblicz kwotę podatku od czynności cywilnoprawnej.

Wyciąg z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych
Stawki podatku wynoszą:
2%– od umowy sprzedaży lub zamiany nieruchomości, użytkowania wieczystego, rzeczy ruchomych lub praw spółdzielczych,
1%– od umowy sprzedaży lub zamiany innych praw majątkowych, a także od umowy ustanowienia odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
0,5%– od umowy spółki, a także od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego,
0,1%– od ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności istniejących, licząc od kwoty zabezpieczonej wierzytelności.
A. 150,00 zł
B. 600,00 zł
C. 300,00 zł
D. 30,00 zł
Odpowiedź 150,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, umowa spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC) w wysokości 0,5% wartości wniesionych wkładów. W przypadku wniesienia wkładów o łącznej wartości 30 000,00 zł, obliczenie podatku polega na pomnożeniu tej kwoty przez 0,5%. Zatem 30 000,00 zł * 0,005 = 150,00 zł. Warto zauważyć, że stawki PCC są regulowane przez Ustawę z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, która jasno określa zasady opodatkowania różnych rodzajów umów. Zrozumienie tych regulacji jest kluczowe dla prawidłowego obliczania zobowiązań podatkowych, co z kolei wpływa na finanse przedsiębiorstwa. Rekomenduje się regularne przeglądanie i aktualizowanie wiedzy w tym zakresie, aby uniknąć nieprawidłowości i ewentualnych sankcji podatkowych.