Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:34
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 13:46

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, którego zadaniem jest przekształcenie adresu IP na

A. adres sprzętowy

B. nazwę urządzenia

C. nazwę domenową

D. adres poczty elektronicznej

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ARP odwzorowuje adres IP na nazwę domenową, adres poczty e-mail lub nazwę komputera, jest nietrafny, ponieważ nie uwzględnia podstawowej funkcji tego protokołu. Protokół ARP nie ma związku z systemem nazw domen (DNS), który odpowiada za odwzorowywanie nazw domenowych na adresy IP. DNS jest złożonym systemem hierarchicznym, który umożliwia użytkownikom korzystanie z czytelnych nazw zamiast trudnych do zapamiętania ciągów liczbowych. Z kolei adresy e-mail są zarządzane przez różne protokoły, takie jak SMTP, POP3 czy IMAP, i nie mają nic wspólnego z ARP. Odpowiedź sugerująca odwzorowanie na nazwę komputera również jest błędna, ponieważ ARP nie zajmuje się identyfikacją komputerów w sieci według ich nazw, ale przez adresy MAC. Typowy błąd myślowy polega na myleniu różnych warstw odpowiedzialnych za różne aspekty komunikacji w sieci. ARP działa na warstwie łącza danych i jest ściśle związany z adresowaniem MAC, podczas gdy inne protokoły zajmują się różnymi aspektami, takimi jak nazewnictwo czy przesył danych. Właściwe zrozumienie architektury sieci i roli poszczególnych protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnostyki sieci komputerowych.

Pytanie 2

Jaki argument komendy ipconfig w systemie Windows przywraca konfigurację adresów IP?

A. /displaydns

B. /renew

C. /flushdns

D. /release

/renew jest parametrem polecenia ipconfig, który służy do odnawiania konfiguracji adresu IP na komputerze z systemem Windows. Gdy połączenie z siecią jest aktywne, a komputer uzyskał adres IP z serwera DHCP, można użyć tego polecenia, aby poprosić serwer o nowy adres IP. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy adres IP został utracony, na przykład wskutek zmiany sieci, lub gdy chcemy uzyskać nową konfigurację w celu rozwiązania problemu z połączeniem. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępem do internetu, użycie polecenia ipconfig /renew może pomóc w szybkim przywróceniu łączności, gdyż wymusza ponowne przydzielenie adresu IP. Standardy sieciowe, takie jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), zakładają, że urządzenia mogą dynamicznie uzyskiwać i odświeżać swoje adresy IP, co jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Warto też wspomnieć, że po użyciu polecenia /renew, warto sprawdzić aktualny adres IP poleceniem ipconfig, aby upewnić się, że zmiany zostały wprowadzone.

Pytanie 3

Przekazywanie tokena (ang. token) ma miejsce w sieci o topologii fizycznej

A. magistrali

B. gwiazdy

C. siatki

D. pierścienia

Architektura siatki to coś zupełnie innego. Tutaj urządzenia są ze sobą wzajemnie połączone, co daje dużą redundancję, ale nie ma tu żadnego żetonu do zarządzania dostępem. W tym modelu węzły komunikują się równolegle, co czasem może prowadzić do kolizji, jeśli nie ma odpowiednich protokołów. A sieć gwiazdowa? Tam mamy centralny węzeł, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia. To się różni od koncepcji żetonu, bo brakuje jednoznacznego mechanizmu przekazywania danych. W sieci magistrali z kolei wszystkie węzły są połączone z jednym medium transmisyjnym. I tu też nie używa się żetonu, dostęp do medium kontrolują różne protokoły, jak CSMA/CD. Generalnie, żadna z tych architektur nie ma kluczowego elementu przekazywania żetonu, co sprawia, że nie działają tak sprawnie jak sieć pierścieniowa. Rozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, jeśli chodzi o projektowanie i wdrażanie efektywnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 4

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się wykorzystać do sprawdzenia, czy miejsce docelowe odpowiada oraz w jakim czasie otrzymano odpowiedź?

A. route

B. nbtstat

C. ipconfig

D. ping

Polecenie 'ping' jest jednym z najważniejszych narzędzi diagnostycznych w sieciach komputerowych, umożliwiającym sprawdzenie dostępności hosta w sieci. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do wskazanego adresu IP, a następnie oczekiwania na odpowiedź w postaci pakietów Echo Reply. Dzięki temu użytkownik uzyskuje informację o tym, czy miejsce docelowe odpowiada oraz czas, który upłynął od wysłania zapytania do odebrania odpowiedzi. Praktycznym zastosowaniem polecenia 'ping' jest diagnozowanie problemów z łącznością sieciową, zarówno w lokalnych sieciach LAN, jak i w Internecie. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie stanu dostępności kluczowych serwerów za pomocą 'ping' może pomóc w szybkim identyfikowaniu problemów z łącznością i wydajnością sieci. Dodatkowo, polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących testy dostępności zasobów sieciowych, co przyczynia się do utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych.

Pytanie 5

Ile domen rozgłoszeniowych istnieje w sieci o schemacie przedstawionym na rysunku, jeżeli przełączniki pracują w drugiej warstwie modelu ISO/OSI z konfiguracją domyślną?

A. 5

B. 9

C. 7

D. 11

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli przełączników w sieci. Często myli się liczbę domen rozgłoszeniowych z innymi parametrami sieci, takimi jak liczba urządzeń czy liczba portów w przełącznikach. Użytkownicy mogą przyjąć założenie, że przełączniki w sieci tworzą mniej domen, ponieważ nie uwzględniają pełnego zrozumienia, jak działają ramki rozgłoszeniowe w warstwie drugiej. Przełączniki te są skonstruowane tak, aby każda ramka trafiała do wszystkich urządzeń w danej domenie, co oznacza, że każdy dodatkowy przełącznik tworzy nową, osobną domenę. Jeśli ktoś zatem zidentyfikuje tylko 5, 9 lub 11 domen jako odpowiedź, może to sugerować, że nie dostrzega on wpływu wszystkich przełączników dostępnych w schemacie. Prawidłowa analiza schematów sieciowych wymaga zrozumienia, że liczba domen rozgłoszeniowych zależy bezpośrednio od liczby przełączników, a nie od ich konfiguracji czy liczby dołączonych urządzeń. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, które zakładają, że każda zmiana w topologii sieci powinna być dokładnie przemyślana pod kątem jej wpływu na segmentację ruchu i efektywność operacyjną całego systemu.

Pytanie 6

Zgodnie z normą PN-EN 50173 segment okablowania pionowego łączącego panele krosownicze nie powinien przekraczać długości

A. 2000 m

B. 500 m

C. 100 m

D. 1500 m

Wybór długości 1500 m, 100 m lub 2000 m jako maksymalnej dla odcinka okablowania pionowego jest nieprawidłowy z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim długości te nie są zgodne z normą PN-EN 50173, która wyraźnie określa limit na poziomie 500 m. Odpowiedzi 1500 m i 2000 m ignorują zasady dotyczące degradacji sygnału w medium transmisyjnym, co prowadziłoby do znacznych strat jakości sygnału i tym samym obniżenia wydajności sieci. Dłuższe odcinki kabli mogą powodować problemy z zakłóceniami, co jest szczególnie istotne w przypadku transmisji danych na wysokich prędkościach. Z kolei odpowiedź 100 m może wydawać się rozsądna w kontekście okablowania poziomego, ale nie uwzględnia pełnego zakresu, jaki dotyczy okablowania pionowego. Typowym błędem myślowym jest mylenie okablowania pionowego z poziomym, co prowadzi do suboptymalnych rozwiązań w projektach sieciowych. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz instalacji systemów okablowania, co w dalszej perspektywie przekłada się na niezawodność i stabilność funkcjonowania całej infrastruktury IT.

Pytanie 7

Wykonanie komendy ```net use Z:\M92.168.20.2\data /delete``` spowoduje

A. przyłączenie folderu data do dysku Z.

B. odłączenie zasobów z hosta 192.168.20.2 od dysku Z

C. przyłączenie zasobów z hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

D. odłączenie folderu data od dysku Z:

Często pojawiającym się błędem w interpretacji polecenia 'net use' jest mylenie jego funkcji z innymi operacjami, takimi jak przyłączanie lub tworzenie nowych połączeń z zasobami sieciowymi. W przypadku odpowiedzi, które sugerują przyłączenie katalogu 'data' do dysku Z:, należy zrozumieć, że polecenie '/delete' wyraźnie wskazuje na zamiar zakończenia istniejącego połączenia, a nie jego nawiązania. Przyłączenie zasobów hosta do litery dysku oznaczałoby użycie polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data', co jest całkowicie inną operacją. Również stwierdzenie, że polecenie dotyczy zasobów hosta bezpośrednio, jest mylące, ponieważ takim działaniem jest jedynie przydzielanie litery dysku do zdalnego katalogu. Usunięcie połączenia z dyskiem w żaden sposób nie powoduje jego przyłączenia, co jest kluczowe w rozumieniu działania tego narzędzia. Kiedy użytkownicy nie rozumieją różnicy między tymi operacjami, mogą niepotrzebnie komplikować zarządzanie zasobami w sieci, co grozi utratą danych lub dostępem do ważnych informacji w niewłaściwy sposób. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć zarówno kontekst zastosowania polecenia, jak i jego syntaktykę.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kategorii 5E powinien wynosić

A. dwie średnice kabla

B. sześć średnic kabla

C. cztery średnice kabla

D. osiem średnic kabla

Wybór odpowiedzi osiem średnic kabla jako minimalnego promienia zgięcia opiera się na kluczowych zasadach dotyczących instalacji kabli. Odpowiedzi takie jak cztery, dwie czy sześć średnic są błędne, ponieważ ignorują fundamentalne zasady dotyczące ochrony kabli przed uszkodzeniami mechanicznymi. Zgięcie kabla w mniejszych promieniach prowadzi do ryzyka naruszenia struktury przewodów, co może skutkować degradacją jakości sygnału i zwiększonymi stratami. Często spotykanym błędem w myśleniu jest przekonanie, że oszczędzanie miejsca lub przyspieszanie instalacji można osiągnąć poprzez zginanie kabli w mniejszych promieniach. Tego rodzaju praktyki mogą być nie tylko niezgodne z zaleceniami producentów kabli, ale również prowadzić do długofalowych problemów z wydajnością sieci. Standardy takie jak TIA/EIA-568-B oraz ISO/IEC 11801 jasno określają minimalne wymagania dotyczące promieni zgięcia, które są niezbędne do zapewnienia niezawodności i długowieczności systemów kablowych. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze przestrzegać tych norm, aby uniknąć problemów z instalacją i utrzymaniem kabli, które mogą prowadzić do kosztownych napraw lub wymiany sprzętu.

Pytanie 10

Adres IP serwera, na którym jest zainstalowana domena http://www.wp.pl to 212.77.98.9. Co jest przyczyną sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranowym?

C:\>ping 212.77.98.9

 Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=30ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60

 Ping statistics for 212.77.98.9:
     Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
 Approximate round trip times in milli-seconds:
     Minimum = 29ms, Maximum = 30ms, Average = 29ms

 C:\>ping www.wp.pl
 Ping request could not find host www.wp.pl. Please check the name and try again.

A. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS.

B. Domena o nazwie www.wp.pl jest niedostępna w sieci.

C. Nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9.

D. Stacja robocza i domena www.wp.pl nie pracują w tej samej sieci.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że problem z dostępem do domeny www.wp.pl może być spowodowany błędnym adresem serwera DNS lub brakiem połączenia z tym serwerem. Zrzut ekranowy pokazuje, że ping do adresu IP 212.77.98.9 zakończył się sukcesem, co oznacza, że serwer odpowiada na zapytania. Jednakże, gdy próbujemy pingować nazwę domeny www.wp.pl, otrzymujemy komunikat o błędzie. To sugeruje, że system nie może przetłumaczyć nazwy domeny na odpowiedni adres IP. W praktyce, taka sytuacja może wystąpić, gdy konfiguracja serwera DNS jest błędna lub gdy urządzenie nie ma dostępu do serwera DNS. W organizacjach wdraża się monitorowanie i diagnostykę DNS jako standardową praktykę, aby szybko identyfikować i rozwiązywać tego typu problemy. Użytkownicy powinni także być świadomi, że poprawne ustawienia DNS są kluczowe dla funkcjonowania wszelkich usług internetowych, w tym e-maila oraz stron www.

Pytanie 11

Rezultatem wykonania komendy ```arp -a 192.168.1.1``` w systemie MS Windows jest przedstawienie

A. parametrów TCP/IP interfejsu sieciowego

B. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

C. fizycznego adresu urządzenia o wskazanym IP

D. wykazu aktywnych zasobów sieciowych

Wybór odpowiedzi dotyczącej kontroli połączenia z komputerem o podanym IP jest mylny, ponieważ polecenie ARP nie służy do testowania aktywności lub dostępności urządzenia, lecz do mapowania adresów IP na adresy MAC. Odpowiedź sugerująca listę aktywnych połączeń sieciowych jest również nieprecyzyjna, ponieważ ARP nie wyświetla aktywnych połączeń, lecz jedynie informacje o adresach fizycznych w lokalnej sieci. Można pomylić tę funkcjonalność z poleceniem <i>netstat</i>, które rzeczywiście pokazuje aktywne połączenia TCP/IP. Odpowiedź mówiąca o ustawieniach TCP/IP interfejsu sieciowego jest jeszcze jednym przykładem nieporozumienia, ponieważ ARP nie ma na celu konfigurowania ani wyświetlania ustawień interfejsu, lecz jedynie dostarcza informacji o adresach MAC. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia adresu IP z adresem fizycznym, co może prowadzić do niejasności w zrozumieniu działania sieci. W kontekście zarządzania siecią ważne jest, aby zrozumieć rolę protokołów takich jak ARP, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania komunikacji w lokalnych sieciach komputerowych. Użytkownicy powinni być w stanie odróżnić różne narzędzia i polecenia dostępne w systemach operacyjnych, aby skutecznie diagnozować i zarządzać połączeniami sieciowymi.

Pytanie 12

Urządzenia spełniające standard 802.11 g mogą osiągnąć maksymalną prędkość transmisji danych wynoszącą

A. 108 Mb/s

B. 150 Mb/s

C. 54 Mb/s

D. 11 Mb/s

Odpowiedź 54 Mb/s to strzał w dziesiątkę. Standard 802.11g, który wszedł w życie w 2003 roku, właśnie taką prędkość oferuje. To spory postęp w porównaniu do wcześniejszego 802.11b, które radziło sobie tylko z 11 Mb/s. Prędkość 54 Mb/s osiąga się dzięki technologii OFDM, która lepiej wykorzystuje pasmo. W praktyce, ten standard jest naprawdę przydatny w domowych sieciach i małych biurach, gdzie szybkość i stabilność są ważne, na przykład do oglądania filmów czy grania online. Co ciekawe, 802.11g współpracuje też z urządzeniami 802.11b, co ułatwia korzystanie ze starszych sprzętów w nowych sieciach. Z mojej perspektywy, warto jednak pamiętać, że realna prędkość może być niższa z powodu różnych zakłóceń, odległości od routera i liczby podłączonych urządzeń.

Pytanie 13

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku na systemie operacyjnym Windows Server. Przydzielone mają tylko uprawnienia "Zarządzanie dokumentami". Co należy wykonać, aby rozwiązać ten problem?

A. Należy dla grupy Pracownicy przypisać uprawnienia "Drukuj"

B. Należy dla grupy Administratorzy usunąć uprawnienia "Drukuj"

C. Należy dla grupy Pracownicy anulować uprawnienia "Zarządzanie dokumentami"

D. Należy dla grupy Administratorzy anulować uprawnienia "Zarządzanie drukarkami"

Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie dokumentów, niezbędne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienie 'Drukuj' jest kluczowe, ponieważ pozwala na wysyłanie dokumentów do drukarki. W przypadku, gdy użytkownik ma przydzielone wyłącznie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', może jedynie zarządzać już wydrukowanymi dokumentami, ale nie ma możliwości ich drukowania. Standardową praktyką w zarządzaniu dostępem do zasobów jest stosowanie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania jego zadań. W sytuacji, gdy użytkownicy nie mogą drukować, kluczowe jest zrozumienie, że ich ograniczenia w zakresie uprawnień są główną przyczyną problemu. Nadanie uprawnienia 'Drukuj' użytkownikom z grupy Pracownicy pozwoli im na wykonywanie niezbędnych operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i serwerami wydruku.

Pytanie 14

Który element zabezpieczeń znajduje się w pakietach Internet Security (IS), ale nie występuje w programach antywirusowych (AV)?

A. Skaner wirusów

B. Monitor wirusów

C. Aktualizacje baz wirusów

D. Zapora sieciowa

Wybór innych opcji, jak skaner antywirusowy czy aktualizacja baz wirusów, to trochę chybiony pomysł, jeśli chodzi o różnice między programami antywirusowymi a pakietami Internet Security. Skaner antywirusowy to taki standard, który znajdziesz w każdym oprogramowaniu zabezpieczającym, bo jego główna rola to wykrywanie i usuwanie wirusów. Niezależnie od tego, czy to programy antywirusowe, czy pakiety Internet Security, skanery są zwyczajnie potrzebne. Monitor antywirusowy też nie jest odrębnym elementem, a jedynie funkcją skanera, pozwalającą na ciągłe obserwowanie systemu. Co do aktualizacji baz wirusów, to jest to ważne dla obu typów oprogramowania, bo przecież muszą być na bieżąco z nowymi zagrożeniami. Tak więc, mylenie tych funkcji jako czegoś unikalnego dla pakietów Internet Security powoduje nieporozumienia, co do tego, jak różne zabezpieczenia naprawdę działają.

Pytanie 15

Jakie polecenie w systemie Windows należy wykorzystać do obserwacji listy aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Ipconfig

B. Ping

C. Telnet

D. Netstat

Polecenie Netstat (od network statistics) jest nieocenionym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia użytkownikom monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów. Dzięki niemu można uzyskać informacje o tym, jakie aplikacje są aktualnie połączone z siecią, co jest kluczowe dla diagnostyki i zabezpieczeń. Na przykład, uruchamiając polecenie 'netstat -an', można zobaczyć listę wszystkich połączeń oraz portów, zarówno w stanie nasłuchu, jak i aktywnych. W praktyce, administratorzy często używają tego narzędzia do identyfikacji potencjalnych zagrożeń, takich jak nieautoryzowane połączenia wychodzące, co jest istotne w kontekście ochrony danych. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie połączeń w celu szybkiego wykrywania anomalii i podejrzanych działań w sieci, co pozwala na efektywne zarządzanie bezpieczeństwem infrastruktury IT.

Pytanie 16

Jakie urządzenie sieciowe pozwoli na przekształcenie sygnału przesyłanego przez analogową linię telefoniczną na sygnał cyfrowy w komputerowej sieci lokalnej?

A. Media converter.

B. Modem.

C. Access point.

D. Switch.

Przełącznik, punkt dostępu i konwerter mediów, mimo że są istotnymi elementami infrastruktury sieciowej, nie pełnią funkcji zamiany sygnału analogowego na cyfrowy. Przełącznik sieciowy działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i odpowiada za przekazywanie pakietów danych między urządzeniami w sieci lokalnej (LAN), ale nie ma zdolności do przetwarzania sygnałów analogowych. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie ruchem danych w sieci lokalnej, co czyni go kluczowym w kontekście tworzenia wydajnych i rozbudowanych struktur sieciowych. Punkt dostępu natomiast jest urządzeniem, które umożliwia urządzeniom bezprzewodowym łączenie się z siecią przewodową, ale również nie przetwarza sygnałów analogowych. Umożliwia on komunikację przez Wi-Fi i jest istotny w kontekście zapewnienia mobilności w sieciach, ale nie wprowadza ani nie przekształca sygnałów. Konwerter mediów, z drugiej strony, jest używany do konwersji różnych typów mediów transmisyjnych, takich jak światłowód na miedź, ale również nie zajmuje się konwersją sygnałów z analogowych na cyfrowe. Tego rodzaju nieporozumienia wynikają z braku zrozumienia roli każdego z tych urządzeń w infrastrukturze sieciowej oraz ich specyficznych funkcji. Dlatego istotne jest dokładne zrozumienie, jak każde z tych urządzeń przyczynia się do budowy sieci oraz jakie są ich kluczowe funkcje w procesach komunikacyjnych.

Pytanie 17

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to

A. narzędzie uderzeniowe.

B. nóż monterski.

C. ściągacz izolacji.

D. zaciskarka.

Odpowiedź "ściągacz izolacji" jest poprawna, ponieważ narzędzie przedstawione na zdjęciu ma oznaczenia "CABLE STRIPPER/CUTTER", co w tłumaczeniu na język polski oznacza "ściągacz izolacji/przecinak". Narzędzia te są kluczowe w pracy z instalacjami elektrycznymi, gdyż umożliwiają sprawne usuwanie izolacji z przewodów. W praktyce, ściągacz izolacji jest niezbędny przy przygotowywaniu przewodów do połączeń, co jest istotne w kontekście zgodności z normami bezpieczeństwa. Poprawne zdjęcie izolacji zapobiega zwarciom oraz innym problemom związanym z niewłaściwym połączeniem. Użycie ściągacza izolacji minimalizuje ryzyko uszkodzenia żył przewodu, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości połączeń elektrycznych. W wielu krajach, w tym w Polsce, stosowanie odpowiednich narzędzi do obróbki przewodów jest regulowane standardami, które nakładają obowiązek stosowania narzędzi przystosowanych do danej aplikacji, co podkreśla znaczenie tego narzędzia w branży elektrycznej.

Pytanie 18

Który ze standardów opisuje strukturę fizyczną oraz parametry kabli światłowodowych używanych w sieciach komputerowych?

A. IEEE 802.3af

B. ISO/IEC 11801

C. RFC 1918

D. IEEE 802.11

ISO/IEC 11801 to fundamentalny, międzynarodowy standard, który precyzyjnie określa wymagania dotyczące okablowania strukturalnego w budynkach i kampusach, w tym parametry techniczne oraz sposób budowy kabli światłowodowych. W praktyce oznacza to, że instalując sieć – czy to w biurze, czy w szkole, czy nawet w nowoczesnej hali produkcyjnej – trzeba sięgać po wytyczne tego standardu, by zapewnić odpowiednią jakość i kompatybilność komponentów. ISO/IEC 11801 definiuje klasy transmisji, rodzaje włókien, minimalne parametry tłumienia i wymagania dotyczące złącz czy sposobu prowadzenia przewodów światłowodowych. To bardzo przydatne, bo daje gwarancję, że sieć będzie działać niezawodnie i zgodnie z oczekiwaniami – nie tylko dziś, ale też za kilka lat, kiedy pojawi się potrzeba rozbudowy lub modernizacji. Moim zdaniem, w codziennej pracy technika sieciowego to właśnie do tego standardu sięga się najczęściej, zwłaszcza przy projektowaniu czy odbiorach nowych instalacji światłowodowych. Przy okazji warto wspomnieć, że ISO/IEC 11801 obejmuje również okablowanie miedziane, ale dla światłowodów jest wręcz nieocenionym źródłem wiedzy o dobrych praktykach i wymaganiach branżowych.

Pytanie 19

Który standard technologii bezprzewodowej pozwala na osiągnięcie przepustowości większej niż 54 Mbps?

A. IEEE 802.11a

B. IEEE 802.11g

C. IEEE 802.11n

D. IEEE 802.11b

Standard IEEE 802.11n, wprowadzony w 2009 roku, pozwala na osiąganie znacznie wyższych prędkości transmisji danych, przekraczających 54 Mbps. Główne cechy tego standardu to zastosowanie technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output), która umożliwia równoległe przesyłanie danych przez wiele anten. Dzięki temu, IEEE 802.11n może osiągać przepustowości sięgające 600 Mbps w idealnych warunkach. W praktyce standard ten jest szeroko stosowany w domowych sieciach Wi-Fi, biurach oraz miejscach publicznych, gdzie zróżnicowane urządzenia wymagają stabilnego i szybkiego dostępu do Internetu. Dodatkowo, 802.11n obsługuje szerokość kanału do 40 MHz, co również zwiększa wydajność sieci. Implementacja tego standardu w urządzeniach, takich jak routery, karty sieciowe oraz punkty dostępowe, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewnia nie tylko wyższą prędkość, ale również lepszą stabilność połączenia, co jest kluczowe w dobie rosnącej liczby urządzeń mobilnych korzystających z sieci bezprzewodowych.

Pytanie 20

Czy po zainstalowaniu roli Hyper-V na serwerze Windows można

A. upraszczanie i automatyzowanie zarządzania kluczami licencji zbiorczych

B. szybkie zdalne wdrażanie systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci

C. tworzenie maszyn wirtualnych oraz ich zasobów i zarządzanie nimi

D. centralne zarządzanie oraz wsparcie dla rozproszonych aplikacji biznesowych

Odpowiedź wskazuje na kluczową funkcjonalność Hyper-V, która polega na tworzeniu i zarządzaniu maszynami wirtualnymi (VM). Hyper-V to wirtualizacyjna platforma oferowana przez Microsoft, która pozwala na uruchamianie wielu instancji systemów operacyjnych na tym samym fizycznym serwerze. Użytkownicy mogą tworzyć maszyny wirtualne z różnymi konfiguracjami sprzętowymi, co umożliwia testowanie aplikacji, uruchamianie serwerów plików, baz danych czy aplikacji webowych w izolowanym środowisku. Przykładem zastosowania może być wykorzystanie Hyper-V do symulacji środowiska produkcyjnego w celu przeprowadzenia testów przed wdrożeniem nowych rozwiązań. Dodatkowo, wirtualizacja za pomocą Hyper-V pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów fizycznych, zmniejszenie kosztów operacyjnych i zapewnienie elastyczności w zarządzaniu infrastrukturą IT. W kontekście dobrych praktyk branżowych, używanie Hyper-V jest zgodne z podejściem do wirtualizacji zasobów, które zwiększa skalowalność i redukuje czas przestojów serwerów.

Pytanie 21

Jaką rolę odgrywa ISA Server w systemie operacyjnym Windows?

A. Służy do rozwiązywania nazw domenowych

B. Pełni funkcję firewalla

C. Działa jako serwer stron internetowych

D. Stanowi system wymiany plików

Podczas analizy odpowiedzi, które nie są zgodne z prawidłowym określeniem funkcji ISA Server, warto zwrócić uwagę na ich nieścisłości. Wskazanie, że ISA Server jest serwerem stron internetowych, jest mylące, ponieważ jego głównym celem nie jest hostowanie witryn, lecz zapewnienie bezpieczeństwa i zarządzania ruchem w sieci. Choć ISA Server może wspierać usługi HTTP, to nie jest dedykowanym serwerem webowym, jak np. IIS (Internet Information Services). Kolejną mylącą interpretacją jest stwierdzenie, że ISA Server rozwiązuje nazwy domenowe. Rozwiązywanie nazw domenowych to funkcjonalność związana głównie z serwerami DNS, a nie z ISA Server, który służy do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego. Trzeci typ odpowiedzi sugerujący, że ISA Server jest systemem wymiany plików, również jest daleki od prawdy. Systemy wymiany plików, takie jak SMB (Server Message Block), służą do transferu danych między komputerami, co jest zupełnie inną funkcjonalnością, niż ta, którą oferuje ISA Server. Takie nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z zamieszania pomiędzy różnymi rolami serwerów w infrastrukturze IT. Kluczowym błędem myślowym jest deformacja pojęć związanych z funkcjami serwerów, co prowadzi do przypisywania niewłaściwych zadań konkretnym technologiom. Warto zatem zrozumieć, że ISA Server ma na celu przede wszystkim bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów sieciowych, a nie pełnienie ról związanych z hostingiem stron, rozwiązaniem nazw czy wymianą plików.

Pytanie 22

W systemie Ubuntu Server, aby zainstalować serwer DHCP, należy zastosować komendę

A. sudo service isc-dhcp-server start

B. sudo apt-get install isc-dhcp-server

C. sudo apt-get isc-dhcp-server start

D. sudo service isc-dhcp-server install

Jak chcesz zainstalować serwer DHCP na Ubuntu Server, to użyj polecenia 'sudo apt-get install isc-dhcp-server'. To jest właśnie to, co trzeba, żeby skorzystać z menedżera pakietów APT, który jest standardem w systemach bazujących na Debianie, jak Ubuntu. Dzięki APT wszystko, co potrzebne do prawidłowego działania serwera, zostanie automatycznie ściągnięte i zainstalowane. W praktyce, taka instalacja jest super ważna dla administratorów, którzy chcą mieć kontrolę nad przydzielaniem adresów IP w sieci. Warto też przed tym sprawdzić, czy system jest na czasie, używając 'sudo apt-get update', bo wtedy masz pewność, że instalujesz najnowsze wersje. Po instalacji serwera DHCP, musisz jeszcze skonfigurować plik '/etc/dhcp/dhcpd.conf', w którym ustawiasz zakresy adresów IP i inne parametry związane z DHCP. To podejście do instalacji jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, które zalecają korzystanie z menedżerów pakietów - po prostu to się sprawdza.

Pytanie 23

Jaką wartość ma domyślna maska dla adresu IP klasy B?

A. 255.0.0.0

B. 255.255.255.255

C. 255.255.0.0

D. 255.255.255.0

Domyślna maska dla adresu IP klasy B to 255.255.0.0. Oznacza to, że pierwsze dwa oktety adresu IP (16 bitów) są zarezerwowane na identyfikator sieciowy, podczas gdy pozostałe dwa oktety (16 bitów) mogą być wykorzystywane do identyfikacji poszczególnych hostów w tej sieci. Ta struktura pozwala na obsługę dużej liczby hostów, co czyni ją idealną do zastosowań w średnich i dużych sieciach. Na przykład, w sieci klasy B z maską 255.255.0.0 można zaadresować do 65,534 hostów (2^16 - 2, gdzie 2 odejmujemy z powodu adresu sieci oraz adresu rozgłoszeniowego). Użycie klasy B i odpowiedniej maski pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP w organizacjach, które wymagają dużej liczby unikalnych adresów, takich jak uczelnie czy duże przedsiębiorstwa. W praktyce, często wykorzystuje się tę maskę w połączeniu z protokołami routingu, aby zapewnić optymalne przesyłanie danych w sieciach rozległych (WAN).

Pytanie 24

Jakie urządzenie pozwala na stworzenie grupy komputerów, które są do niego podłączone i operują w sieci z identycznym adresem IPv4, w taki sposób, aby komunikacja między komputerami miała miejsce jedynie w obrębie tej grupy?

A. Przełącznik zarządzalny

B. Punkt dostępu

C. Konwerter mediów

D. Ruter z WiFi

Przełącznik zarządzalny (ang. managed switch) to urządzenie, które umożliwia tworzenie segmentów sieciowych, co pozwala na wydzielenie grup komputerów pracujących w tej samej sieci lokalnej (LAN), które mogą komunikować się ze sobą bezpośrednio. W przeciwieństwie do przełączników niezarządzalnych, przełączniki zarządzalne oferują szereg zaawansowanych funkcji, takich jak VLAN (Virtual Local Area Network), które umożliwiają izolację grupy w obrębie tej samej fizycznej infrastruktury. Dzięki tym funkcjom, administratorzy sieci mogą zarządzać ruchem danych oraz zwiększyć bezpieczeństwo poprzez ograniczenie komunikacji do wybranych urządzeń. Przykładem zastosowania może być środowisko biurowe, gdzie różne departamenty są odseparowane w swoich VLAN-ach, co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do danych. Standardami, które często są stosowane w kontekście przełączników zarządzalnych, są IEEE 802.1Q dla VLAN oraz SNMP (Simple Network Management Protocol) do zarządzania siecią. Te praktyki są kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach IT, gdzie zarządzanie ruchem i bezpieczeństwo danych są priorytetami.

Pytanie 25

Który z protokołów nie jest wykorzystywany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. L2TP

B. SNMP

C. PPTP

D. SSTP

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest standardowym protokołem używanym do zarządzania urządzeniami w sieciach IP. Jego głównym celem jest monitorowanie stanu urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki i serwery, a także zbieranie i organizowanie informacji o ich statusie. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej (VPN). W kontekście VPN, inne protokoły, takie jak PPTP, L2TP i SSTP, są dedykowane do tworzenia bezpiecznych tuneli komunikacyjnych, które umożliwiają zdalnym użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. SNMP znajduje zastosowanie w zarządzaniu i monitorowaniu infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe dla administratorów IT, natomiast protokoły VPN koncentrują się na bezpieczeństwie i prywatności danych w przesyłach sieciowych. W praktyce, SNMP może być używane razem z VPN, ale nie jest samodzielnym rozwiązaniem do ich konfiguracji.

Pytanie 26

Jakie dane należy wpisać w adresie przeglądarki internetowej, aby uzyskać dostęp do zawartości witryny ftp o nazwie domenowej ftp.biuro.com?

A. ftp://ftp.biuro.com

B. http.ftp.biuro.com

C. http://ftp.biuro.com

D. ftp.ftp.biuro.com

Jak się przyjrzymy błędnym odpowiedziom, to widać, że często wynikają z nieporozumienia z tymi wszystkim protokołami. Na przykład 'http.ftp.biuro.com' to dość dziwny pomysł, bo nie ma czegoś takiego jak 'http.ftp'. HTTP i FTP to inne bajki - HTTP jest do stron internetowych, a FTP do przesyłania plików. Z kolei 'ftp.ftp.biuro.com' to znowu nie to, bo nie ma potrzeby powtarzać 'ftp'. Takie błędy mogą się zdarzać, szczególnie gdy myślimy, że coś powinno być zrobione inaczej, niż jest. Jeszcze 'http://ftp.biuro.com' nie zadziała, bo przeglądarka będzie próbowała użyć HTTP zamiast troszkę bardziej odpowiedniego FTP. Takie nieporozumienia mogą frustrować, gdy nie do końca rozumie się różnice między tymi protokołami. Ważne jest, żeby wiedzieć, że każdy protokół ma swoje zadania i używanie ich w niewłaściwy sposób może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów w internecie.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakiego protokołu dotyczy port 443 TCP, który został otwarty w zaporze sieciowej?

A. HTTPS

B. SMTP

C. NNTP

D. DNS

Zrozumienie portów i przypisanych do nich protokołów jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią i bezpieczeństwa. W przypadku odpowiedzi związanych z SMTP, NNTP oraz DNS, ważne jest, aby zrozumieć, do jakich portów są przypisane te protokoły. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) używa portu 25, który jest wykorzystywany do przesyłania wiadomości e-mail. Z kolei NNTP (Network News Transfer Protocol) korzysta z portu 119, który służy do przesyłania wiadomości w grupach dyskusyjnych. Port 53 jest zarezerwowany dla DNS (Domain Name System), który przetwarza zapytania dotyczące nazw domenowych i ich adresów IP. Często zdarza się, że osoby mylnie kojarzą porty z protokołami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowym błędem jest utożsamianie portu 443 z innymi protokołami, które mają zupełnie inne zastosowanie i nie są związane z przesyłaniem bezpiecznych danych. Niewłaściwe przypisanie portu do protokołu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania siecią i problemów z bezpieczeństwem, dlatego ważne jest, aby zawsze odnosić się do standardowych przyporządkowań portów zgodnych z dokumentacją IANA (Internet Assigned Numbers Authority). W erze, gdy bezpieczeństwo danych jest kluczowe, wiedza na temat odpowiednich protokołów i portów jest niezbędna dla każdego specjalisty w dziedzinie IT.

Pytanie 29

Jakie polecenie w systemie Windows pokazuje tablicę routingu hosta?

A. netstat -n

B. ipconfig /renew

C. ipconfig /release

D. netstat - r

Wybierając 'ipconfig /renew', użytkownik wprowadza polecenie, które odnawia adres IP przypisany do interfejsu sieciowego za pośrednictwem protokołu DHCP. Choć jest to istotne w kontekście dynamicznego zarządzania adresami IP, nie ma to związku z wyświetlaniem tabeli routingu, gdyż to narzędzie nie dostarcza informacji o trasach, a jedynie odświeża adres IP. Z kolei 'netstat -n' to polecenie, które wyświetla aktywne połączenia sieciowe oraz ich stany, ale nie obejmuje tabeli routingu. Użytkownik może myśleć, że poprzez monitorowanie połączeń uzyska informacje o trasach, co jest błędne, ponieważ informacje te dotyczą jedynie aktualnych sesji komunikacyjnych. Ostatecznie, 'ipconfig /release' również nie dotyczy tabeli routingu, ponieważ jego funkcją jest zwolnienie aktualnie przypisanego adresu IP. Często mylone jest pojęcie zarządzania IP z zarządzaniem trasami, co prowadzi do nieporozumień. Użytkownicy powinni zrozumieć, że polecenia związane z konfiguracją DHCP różnią się od tych, które dotyczą analizy i zarządzania trasami w sieci. W kontekście zarządzania siecią, ważne jest właściwe rozróżnianie funkcji poszczególnych poleceń, aby efektywnie diagnozować i optymalizować działanie sieci.

Pytanie 30

Z jakiego powodu adres 192.168.100.127 nie może zostać przypisany jako adres komputera w sieci 192.168.100.0/25?

A. Nie wchodzi w skład zakresu adresów tej sieci

B. Nie jest to adres prywatny dla tej sieci

C. To adres pętli zwrotnej danego komputera

D. To adres rozgłoszeniowy w tej sieci

Adres 192.168.100.127 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci 192.168.100.0/25, co oznacza, że nie może być przydzielony żadnemu z komputerów w tej sieci. Przy analizie adresów IP, istotne jest zrozumienie, że dla każdej podsieci istnieje jeden adres przeznaczony na rozgłoszenie, który jest zarezerwowany do komunikacji z wszystkimi urządzeniami w danej sieci. W przypadku podsieci 192.168.100.0/25, zakres adresów wynosi od 192.168.100.1 do 192.168.100.126, z 192.168.100.0 jako adresem sieci i 192.168.100.127 jako adresem rozgłoszeniowym. W praktyce, adres rozgłoszeniowy jest wykorzystywany do wysyłania pakietów, które mają dotrzeć do wszystkich urządzeń w lokalnej sieci, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP. Zrozumienie roli adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, co umożliwia optymalizację komunikacji oraz efektywne wykorzystanie zasobów sieciowych.

Pytanie 31

Komputer, który automatycznie otrzymuje adres IP, adres bramy oraz adresy serwerów DNS, łączy się z wszystkimi urządzeniami w sieci lokalnej za pośrednictwem adresu IP. Jednakże komputer ten nie ma możliwości nawiązania połączenia z żadnym hostem w sieci rozległej, ani poprzez adres URL, ani przy użyciu adresu IP, co sugeruje, że występuje problem z siecią lub awaria

A. serwera DNS

B. serwera DHCP

C. przełącznika

D. rutera

Wybór przełącznika, serwera DHCP lub serwera DNS jako rozwiązania nie jest trafny, ponieważ każde z tych urządzeń odgrywa inną rolę w infrastrukturze sieciowej. Przełącznik jest urządzeniem, które działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI i umożliwia komunikację wewnątrz lokalnej sieci, ale nie ma zdolności do routingu pakietów do sieci rozległej. Jego funkcjonalność ogranicza się do przesyłania danych między urządzeniami w tej samej sieci, co znaczy, że nie jest odpowiedzialny za połączenia z sieciami zewnętrznymi. Serwer DHCP zajmuje się przydzielaniem adresów IP w sieci lokalnej, ale jego rola kończy się na dostarczeniu adresu IP oraz innych informacji konfiguracyjnych – nie wpływa na komunikację z sieciami zewnętrznymi. Z kolei serwer DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co również nie wpływa na możliwość połączenia z siecią rozległą w przypadku problemów z ruterem. Powszechnym błędem jest mylenie tych urządzeń oraz ich funkcji. W rzeczywistości, jeśli komunikacja z siecią zewnętrzną jest zablokowana, najczęściej źródłem problemu jest ruter, który pełni kluczową rolę w łączeniu lokalnych sieci z internetem.

Pytanie 32

Jakie urządzenie pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z przewodową siecią komputerową?

A. punkt dostępu

B. regenerator

C. koncentrator

D. modem

Punkt dostępu, czyli po angielsku access point, to urządzenie, które pozwala komputerom i innym sprzętom łączyć się z bezprzewodową siecią lokalną, znaną jako WLAN. Można to porównać do mostu, który łączy sieć przewodową z urządzeniami bezprzewodowymi. Dzięki niemu można korzystać z Internetu i lokalnych zasobów. Wiesz, często spotykamy punkty dostępu w biurach, szkołach czy w domach, bo pomagają w rozszerzaniu zasięgu sieci. W praktyce, kiedy mamy dużo urządzeń, jak smartfony, laptopy czy tablety, to punkty dostępu są naprawdę niezbędne, bo umożliwiają dostęp bez kabli. Używając dobrze zaprojektowanej sieci Wi-Fi z punktami dostępu zgodnymi z normą IEEE 802.11, możemy cieszyć się świetną wydajnością i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 33

Które urządzenie sieciowe jest widoczne na zdjęciu?

A. Most.

B. Przełącznik.

C. Modem.

D. Karta sieciowa.

Karta sieciowa, modem i most to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są tym, co widzimy na zdjęciu. Karta sieciowa jest interfejsem, który umożliwia komputerowi komunikację z siecią. Zazwyczaj zainstalowana jest wewnętrznie w komputerze lub jako zewnętrzny adapter. Jej zadaniem jest konwersja danych z formatu cyfrowego na analogowy, co jest niezbędne dla komunikacji. Z kolei modem, będący skrótem od 'modulator-demodulator', jest urządzeniem służącym do łączenia sieci lokalnej z Internetem poprzez modulację sygnałów. Modemy są kluczowe w komunikacji szerokopasmowej, ale nie zarządzają ruchem wewnątrz sieci lokalnej. Most, z drugiej strony, jest używany do łączenia dwóch segmentów sieci, które pracują w tej samej warstwie OSI. Ale jego zastosowanie ogranicza się do zarządzania ruchem w ramach jednego rodzaju medium, co również nie pasuje do funkcji przełącznika. Często błędem w rozumieniu tych urządzeń jest mylenie ich ról w sieci; każdy z tych komponentów ma swoje specyficzne zadania, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego systemu komunikacyjnego. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 34

Jakie polecenie pozwoli na wyświetlenie ustawień interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. ipaddr show

B. ipconfig

C. traceroute

D. iproute show

Polecenie 'ipaddr show' jest odpowiednie do wyświetlania konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux, ponieważ jest częścią zestawu narzędzi związanych z konfiguracją sieci w nowoczesnych dystrybucjach. Narzędzie to pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji na temat adresów IP przypisanych do interfejsów sieciowych, a także na wyświetlenie ich stanu. Przykładowo, po wpisaniu 'ipaddr show' w terminalu administrator może szybko sprawdzić, jakie adresy są przypisane do poszczególnych interfejsów, co jest kluczowe w procesie diagnozowania problemów z łącznością sieciową. W praktyce, to polecenie jest standardem w administracji systemami Linux, a jego znajomość jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi. Warto zauważyć, że 'ipaddr' jest częścią zestawu poleceń 'ip', które zastępują starsze polecenia, takie jak 'ifconfig', co pokazuje trend w kierunku bardziej zintegrowanych i funkcjonalnych narzędzi w administracji siecią.

Pytanie 35

Jakim skrótem nazywana jest sieć, która korzystając z technologii warstwy 1 i 2 modelu OSI, łączy urządzenia rozmieszczone na dużych terenach geograficznych?

A. VLAN

B. WAN

C. LAN

D. VPN

WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do sieci, która łączy urządzenia rozmieszczone na dużych obszarach geograficznych, wykorzystując technologie warstwy 1 i 2 modelu OSI. W przeciwieństwie do LAN (Local Area Network), która obejmuje mniejsze obszary, takie jak biura czy budynki, WAN może rozciągać się na całe miasta, kraje a nawet kontynenty. Przykładami zastosowania WAN są sieci rozległe wykorzystywane przez przedsiębiorstwa do łączenia oddziałów w różnych lokalizacjach, a także infrastruktura internetowa, która łączy miliony użytkowników na całym świecie. Standardy takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czy frame relay są często wykorzystywane w sieciach WAN, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zapewnia odpowiednią jakość usług. Znajomość technologii WAN jest kluczowa dla specjalistów IT, szczególnie w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w dużych organizacjach.

Pytanie 36

Kabel skrętkowy, w którym każda para przewodów ma oddzielne ekranowanie folią, a wszystkie przewody są umieszczone w ekranie z folii, jest oznaczany symbolem

A. S/UTP

B. S/FTP

C. F/UTP

D. F/FTP

Odpowiedź F/FTP odnosi się do kabla, który składa się z pojedynczych par przewodów, gdzie każda para jest chroniona przez osobny ekran foliowy, a cały kabel jest dodatkowo osłonięty ekranem foliowym. Tego typu konstrukcja pozwala na znaczne zmniejszenie zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności oraz niezawodności przesyłu sygnałów, takich jak sieci komputerowe czy systemy telekomunikacyjne. W praktyce, kable F/FTP są często stosowane w środowiskach biurowych oraz w instalacjach, gdzie istnieje ryzyko występowania zakłóceń od innych urządzeń elektronicznych. Zgodnie ze standardem ISO/IEC 11801, który definiuje wymagania dotyczące kabli dla różnych aplikacji sieciowych, użycie ekranowanych kabli jest zalecane w przypadku instalacji w trudnych warunkach elektromagnetycznych. Przykładami zastosowania kabli F/FTP mogą być podłączenia w sieciach lokalnych (LAN), gdzie stabilność i jakość przesyłu danych jest priorytetem.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Podstawowy protokół wykorzystywany do określenia ścieżki i przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. RIP

B. POP3

C. PPP

D. SSL

RIP (Routing Information Protocol) to protokół trasowania, który jest używany w sieciach komputerowych do wymiany informacji o trasach między routerami. Działa na zasadzie protokołu wektora odległości, co oznacza, że każdy router informuje inne routery o znanych mu trasach oraz ich kosztach. Koszt trasy jest zazwyczaj mierzony w liczbie hopów, co oznacza liczbę routerów, przez które musi przejść pakiet, aby dotrzeć do celu. RIP jest szczególnie przydatny w małych i średnich sieciach, gdzie prostota konfiguracji i niskie wymagania dotyczące zasobów są kluczowe. Przykładem zastosowania RIP może być mała sieć biurowa, w której kilka routerów musi współdzielić informacje o trasach, aby zapewnić poprawne kierowanie ruchu. Zgodnie z najlepszymi praktykami, protokół RIP jest często wykorzystywany w połączeniu z innymi protokołami trasowania, takimi jak OSPF (Open Shortest Path First), w celu zwiększenia elastyczności i wydajności zarządzania ruchem w większych sieciach. Zrozumienie działania RIP oraz jego odpowiednich zastosowań jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 39

W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami

B. podłączone do węzła sieci

C. podłączone do jednej magistrali

D. połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień

W przypadku połączeń w sieci, które są zorganizowane w inny sposób, jak np. w przypadku podłączenia do magistrali, mamy do czynienia z topologią magistrali. W tej konfiguracji wszystkie urządzenia dzielą wspólne medium transmisyjne, co może prowadzić do kolizji danych oraz zmniejszenia wydajności w miarę wzrostu liczby podłączonych komputerów. Podobnie połączenia w pierścień, gdzie każde urządzenie jest podłączone do dwóch innych, tworząc zamknięty cykl, mogą wiązać się z problemami, takimi jak trudności w diagnostyce oraz potencjalne punkty awarii, które mogą zakłócić funkcjonowanie całej sieci. W praktyce, takie topologie nie zapewniają takiej elastyczności i odporności na awarie jak topologia gwiazdy. Liczne organizacje i standardy branżowe, takie jak IEEE 802.3, promują stosowanie topologii gwiazdy ze względu na jej zalety w zakresie zarządzania ruchem i zwiększonej niezawodności. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje dotyczące struktury sieci mogą prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może generować dodatkowe koszty oraz problemy z utrzymaniem sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy tymi topologiami oraz ich praktycznych implikacji.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej