Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik górnictwa odkrywkowego
  • Kwalifikacja: GIW.03 - Eksploatacja złóż metodą odkrywkową
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 16:29
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 16:52

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak długo potrwa nagarnianie materiału do momentu napełnienia lemiesza, jeśli czas cyklu roboczego spycharki przy formowaniu skarp ostatecznych wynosi 200 s, czas zmiany biegów 5 s, opuszczania lemiesza 10 s, zmiany kierunku jazdy 10 s oraz powrotu 30 s?

A. 180 s
B. 185 s
C. 200 s
D. 145 s
Odpowiedź 145 s jest prawidłowa, ponieważ czas nagarniania urobku do chwili napełnienia lemiesza można obliczyć poprzez odjęcie czasów operacji, które nie są związane z nagarnianiem od całkowitego czasu cyklu roboczego. Czas cyklu roboczego wynosi 200 s. W ramach tego cyklu mamy czas zmiany biegów (5 s), opuszczania lemiesza (10 s), zmiany kierunku jazdy (10 s) oraz powrotu (30 s). Łączny czas tych operacji to 55 s (5 s + 10 s + 10 s + 30 s). Aby obliczyć czas nagarniania, należy odjąć ten czas od całkowitego czasu cyklu: 200 s - 55 s = 145 s. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu czasem pracy maszyn budowlanych, co wpływa na efektywność i ekonomikę procesu budowlanego. Dobre praktyki w branży budowlanej wskazują na znaczenie optymalizacji cykli roboczych, co z kolei pozwala na lepsze planowanie pracy oraz minimalizowanie przestojów.
Pytanie 2

Jakie środki ochrony indywidualnej pracowników, chronią przed upadkiem z wysokości w kopalniach blocznych, należy stosować?

A. szelki bezpieczeństwa z amortyzatorami
B. siatki bezpieczeństwa
C. balustrady z poręczą ochronną
D. barierki mobilne
Szelki bezpieczeństwa z amortyzatorami są kluczowym elementem ochrony pracowników narażonych na ryzyko upadku z wysokości, zwłaszcza w trudnych warunkach kopalń blocznych. Te urządzenia ochrony osobistej są zaprojektowane tak, aby skutecznie rozpraszać siły działające na ciało podczas upadku, co znacznie zmniejsza ryzyko obrażeń. Amortyzatory w szelkach absorbują energię, co przyczynia się do minimalizacji sił działających na kręgosłup i inne wrażliwe części ciała. W praktyce, stosowanie szelek bezpieczeństwa jest zgodne z normą PN-EN 361, która określa wymagania techniczne dla systemów zabezpieczeń przed upadkiem. Dodatkowo, właściwe użycie szelek w połączeniu z systemem linki do zabezpieczeń może zapobiegać niebezpiecznym sytuacjom, zapewniając jednocześnie komfort i swobodę ruchów. W kontekście kopalń blocznych, odpowiednie przeszkolenie operatorów i pracowników w zakresie korzystania z tych środków jest kluczowe dla zapewnienia ich skuteczności oraz bezpieczeństwa w miejscu pracy. Przykłady z praktyki pokazują, że prawidłowe stosowanie szelek znacząco wpływa na zmniejszenie liczby wypadków w branży.
Pytanie 3

Najskuteczniejszymi metodami transportu węgla brunatnego, pozyskiwanego przy pomocy kilku koparek wielonaczyniowych kołowych, są

A. żurawie typu Derrick
B. wodzidła technologiczne
C. przenośniki taśmowe
D. dźwignice linotorowe
Przenośniki taśmowe są uznawane za najefektywniejszy środek transportu węgla brunatnego wydobywanego przy użyciu koparek wielonaczyniowych kołowych z kilku powodów. Po pierwsze, ich zdolność do transportu dużych ilości materiału na długich odległościach przy minimalnych stratach sprawia, że są one niezwykle efektywne w operacjach wydobywczych. Przenośniki taśmowe charakteryzują się wysoką wydajnością, co pozwala na ciągłą pracę, a ich konstrukcja umożliwia łatwe dostosowanie do wymagań konkretnej kopalni. Ponadto, w porównaniu do innych systemów transportowych, przenośniki taśmowe wymagają mniej interwencji serwisowych, co obniża koszty operacyjne i zwiększa niezawodność systemu. W praktyce, przenośniki te są używane w wielu kopalniach węgla i innych surowców mineralnych, spełniając standardy bezpieczeństwa i efektywności, takie jak norma ISO 5048 dotycząca przenośników taśmowych. Umożliwiają one także efektywne łączenie różnych etapów procesu wydobycia, co jest kluczowe dla zwiększenia ogólnej wydajności operacji górniczych.
Pytanie 4

W procesie poziomego urabiania monolitów skalnych nie stosuje się

A. materiałów wybuchowych
B. wrębiarki łańcuchowej
C. palnika wrębowego
D. pił z liną diamentową
Palnik wrębowy jest narzędziem, które jest wykorzystywane w procesach cięcia i obróbki materiałów budowlanych, jednak nie znajduje zastosowania w poziomym urabianiu monolitów skalnych. W tej metodzie kluczowe jest używanie narzędzi, które pozwalają na precyzyjne i efektywne cięcie w poziomie. Właściwe narzędzia, takie jak piły z liną diamentową czy wrębiarki łańcuchowe, są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Piły diamentowe zapewniają dużą dokładność i szybkość cięcia, a ich zastosowanie jest zgodne z nowoczesnymi standardami w branży wydobywczej i budowlanej. Wrębiarki łańcuchowe, z kolei, umożliwiają urabianie skał w sposób bardziej mechaniczny, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo pracy. W praktyce, stosowanie palnika wrębowego w tym kontekście może prowadzić do zniekształceń materiału oraz nieefektywności, gdyż techniki termiczne są mniej skuteczne przy pracy z twardymi monolitami. Dlatego też, w kontekście urabiania monolitów, istotne jest wybieranie narzędzi, które są przystosowane do specyfiki materiału, którym się pracuje.
Pytanie 5

Biorąc pod uwagę usytuowanie w stosunku do wyrobiska górniczego, zwałowiska klasyfikowane są na

A. wewnętrzne i zewnętrzne
B. ścianowe oraz blokowe
C. nadpoziomowe i podpoziomowe
D. stałe i tymczasowe
Odpowiedź 'wewnętrzne i zewnętrzne' jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja zwałowisk górniczych na wewnętrzne i zewnętrzne wynika z ich położenia względem wyrobiska górniczego. Zwałowiska wewnętrzne są zlokalizowane w obrębie terenu górniczego, co pozwala na minimalizację transportu urobku oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami. Przykładem zastosowania zwałowisk wewnętrznych może być ich użycie jako miejsca składowania urobku w trakcie eksploatacji złoża, co ogranicza konieczność transportu materiału na większe odległości. Zwałowiska zewnętrzne, z drugiej strony, znajdują się poza granicami wyrobiska i służą do składowania nadmiaru urobku, co bywa konieczne w przypadku ograniczeń przestrzennych w obrębie samego wyrobiska. W praktyce, odpowiednia klasyfikacja i zarządzanie zwałowiskami ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa pracy, ochrony środowiska oraz efektywności operacyjnej w górnictwie, zgodnie z normami i regulacjami branżowymi, takimi jak ISO 14001 dotycząca zarządzania środowiskowego.
Pytanie 6

Do ciągłego pozyskiwania pod wodą kruszywa naturalnego można wykorzystać koparki z organem roboczym w formie

A. łyżki skarpowej
B. głowicy ssącej
C. chwytaka
D. zgarniaka
Wykorzystanie łyżki skarpowej do urabiania kruszywa naturalnego spod wody nie jest odpowiednim rozwiązaniem. Łyżka skarpowa, ze względu na swoją konstrukcję, jest bardziej dostosowana do pracy na twardym gruncie lub do zbierania materiałów z powierzchni, a jej efektywność w warunkach wodnych jest ograniczona. Jej kształt i mechanika nie pozwalają na skuteczne wydobycie materiałów z dna akwenów, co może prowadzić do niewłaściwego i nieefektywnego działania w tych warunkach. Z kolei chwytak, mimo że jest użyteczny w wielu zastosowaniach, również nie sprawdzi się w kontekście urabiania kruszywa spod wody, ponieważ jego funkcjonalność dotyczy głównie zbierania i transportowania materiałów sypkich, a nie ich wydobywania z wody. Ponadto, zastosowanie zgarniaka w takich warunkach jest niewłaściwe, ponieważ jego konstrukcja nie umożliwia efektywnego pobierania materiału z wody, a raczej służy do przesuwania materiałów znajdujących się na powierzchni. Często błędy w wyborze odpowiedniego sprzętu do pracy wynikają z braku zrozumienia specyfiki zadań i niezrozumienia, jak różne narzędzia działają w różnorodnych środowiskach. Właściwe dobieranie narzędzi roboczych jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności i skuteczności prac budowlanych oraz ochrony środowiska.
Pytanie 7

Negatywny wynik weryfikacji stanu technicznego elementów kotwiczących oraz zaczepów taśmowych indywidualnego wyposażenia do ochrony przed upadkiem należy uznać za

A. lekki brud na całej grubości taśmy włókienniczej
B. powierzchniowe przetarcia (zmechacenia) taśmy
C. oznakowanie zaczepów taśmowych markerem permanentnym
D. nieprzyjemny zapach zaczepów taśmowych
Powierzchniowe przetarcia (zmechacenia) taśmy są istotnym wskaźnikiem stanu technicznego podzespołów kotwiczących oraz zaczepów taśmowych indywidualnego sprzętu chroniącego przed upadkiem. W przypadku taśm włókienniczych, ich integralność jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika. Zmechacenie może prowadzić do osłabienia materiału, co w konsekwencji może zwiększyć ryzyko pęknięcia taśmy podczas użytkowania. Przykładem praktycznym jest regularna inspekcja sprzętu w trudnych warunkach pracy, takich jak budowy czy miejsca wysokościowe, gdzie taśmy są narażone na uszkodzenia mechaniczne. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 361, każdy sprzęt ochrony osobistej powinien przechodzić systematyczne kontrole stanu technicznego. Regularna ocena stanu taśm i ich właściwe przechowywanie, z dala od czynników atmosferycznych i chemikaliów, są kluczowe dla ich długotrwałej funkcjonalności i bezpieczeństwa.
Pytanie 8

Każdy pojedynczy ładunek amunicji, który podczas testu ciągłości obwodu strzałowego wykazał brak połączenia lub który nie zadziałał podczas odstrzału, uznawany jest za

A. niewybuch
B. kartacz
C. patron
D. niewypał
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są związane z różnymi aspektami amunicji, jednak nie odzwierciedlają one właściwego znaczenia terminu niewypał. Kartacz to rodzaj amunicji wykorzystywanej w strzelbach, która składa się z wielu małych kulek, co czyni ją efektywną w strzelaniu do kilku celów jednocześnie. Użycie terminu kartacz w kontekście niewypałów jest nieadekwatne, ponieważ odnosi się do sposobu działania amunicji, a nie do jej nieprawidłowego funkcjonowania. Niewybuch z kolei odnosi się do materiałów wybuchowych, które nie eksplodowały w czasie ich przewidzianego użycia; to termin używany głównie w kontekście wojskowym i nie ma zastosowania w przypadku ładunków strzałowych. Patron to ogólne określenie na całość amunicji, która może zawierać zarówno pocisk, jak i ładunek prochowy, a także spłonkę. To pojęcie nie odnosi się bezpośrednio do ładunków, które wykazują przerwę w obwodzie strzałowym lub nie odpaliły. Dlatego ważne jest, aby poprawnie zrozumieć odmienności między tymi terminami oraz ich zastosowanie w praktyce, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w operacjach związanych z bronią palną.
Pytanie 9

Gdzie najlepiej umiejscowić wkop udostępniający dla złoża kopaliny o miąższości 100 m, jeśli geologiczny wskaźnik nadkładu wynosi

A. 10,0
B. 1,0
C. 100,0
D. 0,1
Wybór wskaźnika nadkładu równego 0,1 dla złoża kopaliny o miąższości 100 m jest uzasadniony na podstawie geologicznych i ekonomicznych kryteriów. Wskaźnik ten wskazuje na stosunkowo niski nadkład, co jest korzystne z perspektywy wydobycia. Przykładem zastosowania takiego wskaźnika może być złoże węgla, gdzie minimalizacja nadkładu prowadzi do niższych kosztów operacyjnych. Dobre praktyki w przemyśle górniczym sugerują, że optymalizacja lokalizacji wkopu w obszarach o niskim nadkładzie, takich jak 0,1, pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów. Tego rodzaju podejście zwiększa rentowność projektów wydobywczych, a także minimalizuje wpływ na środowisko, co jest istotnym elementem w kontekście zrównoważonego rozwoju. Ponadto, w kontekście oceny zasobów, wskaźniki nadkładu są kluczowe dla analizy ekonomicznej, pomagając w podejmowaniu decyzji dotyczących inwestycji i eksploatacji złóż.
Pytanie 10

W wydobywczym zakładzie górniczym pożar endogeniczny powstaje w wyniku

A. błędnego działania urządzeń elektrycznych
B. eksplozji pyłu węglowego
C. nieprawidłowego działania maszyn mechanicznych
D. samozapalenia się węgla
Odpowiedź dotycząca samozapalenia się węgla jako przyczyny pożaru endogenicznego jest poprawna, ponieważ ten proces jest rezultatem chemicznych reakcji utleniania, które mogą wystąpić w dużych masach węgla. Samozapalenie jest wynikiem wzrostu temperatury w wyniku wydzielania ciepła z reakcji chemicznych, które są wspomagane przez wilgotność oraz obecność gazów. W praktyce oznacza to, że węgiel, szczególnie w postaci odpadowej lub w formie składowisk, może stać się źródłem pożaru, jeśli nie jest odpowiednio wentylowany. Aby zminimalizować ryzyko samozapalenia, standardy branżowe, takie jak normy NIOSH czy OSHA, rekomendują regularne monitorowanie temperatury oraz kontrolowanie poziomu wilgotności w miejscach składowania węgla. Przykładem może być zastosowanie systemów wentylacyjnych, które zapewniają ciągłą wymianę powietrza, co przeciwdziała nagromadzeniu ciepła i redukuje ryzyko pożaru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe nie tylko dla bezpieczeństwa w zakładach górniczych, ale także dla ochrony środowiska i zdrowia pracowników.
Pytanie 11

Jaką formę stabilizacji i ochrony terenów narażonych na osuwiska stanowi ścianka zrobiona z profili stalowych zwanych larsenami?

A. Konstrukcję oporową
B. Przyporę filtracyjną
C. Przyporę dociążającą
D. Konstrukcję odwadniającą
Odpowiedź mówiąca o tym, że ścianka wykonana z profili stalowych, zwana larsenami, stanowi konstrukcję oporową, jest poprawna, ponieważ larseny są projektowane w celu stabilizacji gruntów w obrębie osuwisk. Konstrukcje oporowe pełnią kluczową rolę w utrzymaniu stałej pozycji mas ziemi, co jest niezbędne w miejscach narażonych na ruchy masowe. Larseny, dzięki swojej sztywności i zdolności do przenoszenia obciążeń, skutecznie przeciwdziałają siłom działającym w głąb skarpy. Przykładem zastosowania larsenów może być budowa dróg lub budynków w obszarach o wysokim ryzyku osuwisk, gdzie ich wdrożenie zwiększa bezpieczeństwo konstrukcji oraz minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Zgodnie z normami i wytycznymi budowlanymi, takie rozwiązania są często zalecane w projektach inżynieryjnych w celu zminimalizowania wpływu czynników zewnętrznych, takich jak woda gruntowa, oraz stabilizacji terenów o dużym nachyleniu. Właściwe zastosowanie larsenów w budownictwie może również przyczyniać się do przedłużenia żywotności budowli oraz zmniejszenia kosztów związanych z ich późniejszym utrzymaniem.
Pytanie 12

Podczas działań związanych z załadunkiem materiałów wybuchowych do otworów strzałowych osoby, które nie uczestniczą w tych procesach, powinny zostać odsunięte od miejsca załadunku na co najmniej

A. 30 m
B. 25 m
C. 20 m
D. 15 m
Odpowiedź 30 m jest prawidłowa, ponieważ podczas ładowania środków strzałowych kluczowe jest zapewnienie odpowiedniego bezpieczeństwa zarówno dla pracowników wykonujących te czynności, jak i dla osób znajdujących się w pobliżu. Zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi oraz przepisami dotyczącymi pracy przy materiałach niebezpiecznych, zaleca się, aby osoby niewykonujące ładowania były oddalone o co najmniej 30 m od miejsca, w którym odbywa się ta czynność. Taka odległość minimalizuje ryzyko wystąpienia wypadków, które mogą być spowodowane przez niekontrolowane wybuchy lub inne niebezpieczne sytuacje. Przykładowo, w zastosowaniach przemysłowych związanych z produkcją amunicji lub w militarnych operacjach rozładunkowych, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka. Pracownicy muszą być świadomi potencjalnych zagrożeń i stosować się do procedur bezpieczeństwa, które obejmują wytyczne dotyczące minimalnych odległości. Dodatkowo, takie praktyki są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem pracy oraz regulacjami prawnymi, które mają na celu ochronę zdrowia i życia ludzi oraz ochronę mienia.
Pytanie 13

Która osoba lub instytucja zajmuje się weryfikacją kierunków, odległości, zagrożeń oraz zasięgu przewidywanych skutków robót górniczych w obszarze pasów ochronnych wyrobiska, przed rozpoczęciem tych prac?

A. Służba zajmująca się bezpieczeństwem i higieną pracy
B. Osoba dozoru górniczego odpowiedzialna za nadzorowanie tych prac
C. Służba geologiczna i miernicza
D. Operator maszyny urabiającej
Służba geologiczna i miernicza jest odpowiedzialna za ocenę i analizę potencjalnych skutków robót górniczych, w tym kierunków ich wpływu, odległości, zagrożeń oraz zasięgu wpływów na otaczające tereny. Przed przystąpieniem do robót górniczych, ta służba przeprowadza szczegółowe badania geologiczne i geodezyjne, które pozwalają na identyfikację ryzyk związanych z eksploatacją surowców. Przykładem może być przygotowanie raportu geologicznego, który określa strefy zagrożenia osuwiskami lub deformacjami terenu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i mieszkańców okolicznych terenów. Dobrą praktyką w branży górniczej jest stosowanie standardów takich jak normy ISO dotyczące ocen ryzyka oraz przeprowadzanie regularnych audytów wpływu robót na środowisko. Dzięki tym działaniom, możliwe jest minimalizowanie negatywnych skutków działalności górniczej oraz zapewnienie długofalowej zrównoważonej eksploatacji zasobów naturalnych.
Pytanie 14

Pierwszym etapem rekultywacji podstawowej terenu po eksploatacji jest

A. ścięcie skarpy oraz łagodzenie nachylenia materiałem ze zwałowiska
B. wykonanie rowów opaskowych wzdłuż górnej krawędzi skarpy
C. wysiew roślin wolnokwitnących
D. pokrycie powierzchni skarpy warstwą uszczelniającą
Odpowiedź wskazująca na ścięcie skarpy oraz złagodzenie nachylenia materiałem ze zwałowiska jest prawidłowa, ponieważ stanowi kluczowy etap w procesie rekultywacji podstawowej wyrobiska poeksploatacyjnego. W pierwszej fazie tego procesu istotne jest zapewnienie stabilności geotechnicznej skarp, co zapobiega erozji i osuwiskom. Zastosowanie materiału ze zwałowiska do złagodzenia nachylenia pozwala na uformowanie bardziej łagodnych skarp, co korzystnie wpływa na ich stabilność. W praktyce, nalewanie materiału na stoki może przyczynić się do poprawy warunków wodnych oraz ekologicznych, umożliwiając późniejsze zakrzewienie i obsadzenie roślinnością. W kontekście standardów branżowych, takie działania są zgodne z zasadami projektowania terenów poeksploatacyjnych, które uwzględniają zarówno aspekt ochrony środowiska, jak i praktyczne wykorzystanie tych terenów w przyszłości. Przykładem może być wykorzystanie takich metod w rekultywacji terenów górniczych, gdzie odpowiednie formowanie terenu stanowi fundament dalszych działań.
Pytanie 15

Lemiesz o dodatkowych bocznych ścianach, który jest ustawiany wyłącznie prostopadle do kierunku ruchu spycharki, określany jest jako

A. segmentowy
B. czołowy-specjalny
C. skośny
D. czołowy-przechylny
Odpowiedzi czołowy-specjalny, skośny oraz czołowy-przechylny, mimo że odnoszą się do różnych typów lemieszy, nie oddają istoty funkcjonalności lemiesza segmentowego. Lemiesz czołowy-specjalny odnosi się do konstrukcji, która jest zaprojektowana do wyjątkowych warunków pracy, ale niekoniecznie zawiera dodatkowe ściany boczne, co ogranicza jego zastosowanie do standardowych operacji. Natomiast lemiesz skośny charakteryzuje się nachyleniem, co ma swoje zastosowanie w pracy w trudnym terenie, ale nie jest przystosowany do prostopadłego ustawienia, przez co utrudnia efektywne przemieszczanie materiału. Lemiesz czołowy-przechylny, z kolei, pozwala na regulację kąta, co teoretycznie może zwiększać efektywność, jednak nie odpowiada specyfikacji lemiesza segmentowego, który ma stałą orientację prostopadłą. Takie typowe błędy myślowe wynikały z niepełnego zrozumienia różnic między kategoriami lemieszy oraz ich funkcjonalnością. W praktyce znajomość odpowiednich typów lemieszy jest kluczowa dla operatorów sprzętu budowlanego, aby mogli maksymalizować wydajność pracy oraz dostosowywać narzędzia do specyficznych wymagań projektowych.
Pytanie 16

Jakie środki ochrony zbiorowej stosuje się wobec ryzyka obrywania się skał w kopalniach skał zwięzłych?

A. osłony przeciwodpryskowe
B. siatki stalowe montowane na skarpach
C. geotuby montowane na skarpach
D. kaski ochronne
Siatki stalowe montowane na skarpach stanowią kluczowy element środków ochrony zbiorowej w kontekście zagrożeń związanych z obrywaniem się skał w kopalniach skał zwięzłych. Ich główną funkcją jest zatrzymywanie odłamków skalnych, które mogą spadać podczas eksploatacji czy w wyniku naturalnych procesów erozji. Siatki te są projektowane w taki sposób, aby wytrzymywać znaczące obciążenia, co czyni je skutecznym narzędziem prewencyjnym. Standardy branżowe zalecają stosowanie tego rodzaju zabezpieczeń w miejscach, gdzie ryzyko obrywania się skał jest znaczące, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa pracowników oraz minimalizacji strat materialnych. Przykłady zastosowania obejmują obszary, gdzie prowadzone są intensywne prace górnicze lub gdzie występują naturalne zjawiska geologiczne mogące powodować obrywy. Dobrze zamontowane siatki stalowe mogą również wspierać stabilizację skarp, co w dłuższej perspektywie wpływa na bezpieczeństwo obszaru eksploatacji.
Pytanie 17

W odkrywkowej kopalni węgla brunatnego do bezpośredniego transportu nadkładu z przodka wydobywczego na zwałowisko wewnętrzne stosuje się

A. mosty przerzutowe
B. wagony kolejowe
C. samochody technologiczne
D. przenośniki taśmowe
Mosty przerzutowe są kluczowym elementem infrastruktury w odkrywkowych kopalniach węgla brunatnego, umożliwiającym efektywny transport nadkładu z przodka eksploatacyjnego na zwałowisko wewnętrzne. Dzięki swojej konstrukcji, mosty przerzutowe pozwalają na bezpośrednie przesuwanie dużych ilości materiału, co znacząco zwiększa wydajność operacyjną. Ten system transportowy jest często wykorzystywany w miejscach, gdzie tradycyjne metody, takie jak transport samochodowy, mogą być nieefektywne z powodu ograniczonej przestrzeni lub wysokich kosztów operacyjnych. W praktyce, mosty przerzutowe mogą być zbudowane na różnych wysokościach, co pozwala na skuteczne zarządzanie ukształtowaniem terenu. Stosowanie mostów przerzutowych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają potrzebę optymalizacji procesów transportowych w celu minimalizacji kosztów i czasu. Dodatkowo, ich zastosowanie pozwala na redukcję wpływu na środowisko, eliminując potrzebę użycia ciężkiego sprzętu transportowego na powierzchni, co zmniejsza emisję hałasu oraz minimalizuje zużycie paliw. W związku z powyższym, mosty przerzutowe są nie tylko efektywne, ale również przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju w sektorze wydobywczym.
Pytanie 18

Kiedy przedsiębiorca otrzymał koncesję na wydobywanie kopaliny z danego złoża na 20 lat, szczegółowe warunki dotyczące odkrywkowej eksploatacji tego złoża na czas od 2 do 6 lat ustala się w

A. planie ruchu zakładu górniczego
B. projekcie zagospodarowania złoża
C. operacie ewidencyjnym zasobów złoża
D. dokumentacji geologicznej
Plan ruchu zakładu górniczego jest kluczowym dokumentem, który określa szczegółowe warunki prowadzenia eksploatacji złoża kopalin. Zgodnie z przepisami prawa górniczego, dla odkrywkowej eksploatacji złoża na okres od 2 do 6 lat, to właśnie plan ruchu zakładu górniczego precyzuje zasady dotyczące organizacji prac, harmonogramu wydobycia, metod eksploatacji, a także zabezpieczeń środowiskowych. W praktyce plan ten uwzględnia nie tylko aspekty techniczne, ale również kwestie związane z ochroną środowiska oraz bezpieczeństwem pracy. Przykładowo, plan może zawierać informacje o potrzebnych zezwoleniach, kontroli jakości wydobywanych surowców, a także planowanej rekultywacji terenu po zakończeniu prac górniczych. Właściwe opracowanie i wdrożenie planu ruchu jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co ma na celu minimalizowanie wpływu działalności górniczej na otoczenie oraz maksymalizację efektywności operacyjnej zakładu.
Pytanie 19

Najbardziej efektywnym sposobem transportu materiału z koparki pływającej ssącej do odwadniacza kołowego jest

A. przenośnik hydrauliczny
B. dźwignica linotorowa
C. wozidło technologiczne
D. barka pływająca
Przenośnik hydrauliczny jest najefektywniejszym środkiem transportu urobku z koparki pływającej ssącej do odwadniacza kołowego ze względu na swoją zdolność do transportowania materiałów w dużych ilościach z zachowaniem wysokiej wydajności. Systemy transportu hydraulicznego wykorzystują energię cieczy, co pozwala na efektywne przesyłanie urobku na znaczne odległości, bez konieczności stosowania dodatkowych mechanizmów, które mogłyby zwiększać koszty operacyjne. Przykładowo, w branży wydobywczej, takie przenośniki są używane do transportu piasku, żwiru, czy innych urobków bezpośrednio z miejsca wydobycia do jednostek przetwórczych. Standardy ISO dotyczące urządzeń hydraulicznych zapewniają, że takie systemy są projektowane z uwzględnieniem bezpieczeństwa i efektywności energetycznej, co czyni je preferowanym wyborem w wielu projektach związanych z wydobyciem i transportem. Dodatkowo, stosowanie przenośników hydraulicznych pozwala na minimalizację wpływu na środowisko, gdyż do ich działania nie są potrzebne dodatkowe źródła energii, co jest zgodne z aktualnymi trendami w branży budowlanej i wydobywczej.
Pytanie 20

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile wynosi wydajność techniczna Qt w Mg/h ładowarki urobku o pojemności łyżki 6,0 m3.

Czas jednego cyklu roboczegoT = 30 s
Współczynnik rozluzowaniakr = 1,2
Współczynnik napełnienia łyżkikn = 0,8
Ciężar objętościowyqo = 2,5 Mg/m3
A. 1800 Mg/h
B. 1200 Mg/h
C. 1600 Mg/h
D. 1400 Mg/h
Obliczona wydajność techniczna ładowarki wynosząca 1200 Mg/h jest wynikiem dokładnych analiz, które uwzględniają objętość łyżki, czas jednego cyklu roboczego, współczynnik napełnienia oraz ciężar objętościowy materiału. Dla ładowarki o pojemności łyżki 6,0 m3, kluczowe jest zrozumienie, że wydajność jest ściśle związana z tymi parametrami. Wysoki współczynnik napełnienia pozwala na efektywniejsze wykorzystanie pojemności łyżki, co wpływa na zwiększenie wydajności. W praktyce, w branży budowlanej i górniczej, prawidłowo obliczona wydajność techniczna jest niezbędna do efektywnego planowania prac, oszacowania potrzebnych zasobów oraz optymalizacji kosztów. Standardy dotyczące wydajności sprzętu, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie dokładnych obliczeń w kontekście poprawy jakości procesów produkcyjnych. Warto zauważyć, że stosowanie się do takich praktyk nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, poprzez ograniczenie zużycia energii i surowców.
Pytanie 21

Obszar, na którym przedsiębiorca ma prawo do eksploatacji kopalin oraz prowadzenia prac górniczych koniecznych do realizacji koncesji, to

A. wyrobisko górnicze
B. zakład górniczy
C. obszar górniczy
D. teren górniczy
Obszar górniczy to tak naprawdę miejsce, gdzie firma ma prawo wydobywać różne minerały i wykonywać wszystkie prace, które są potrzebne, żeby zrealizować koncesję. Z tego, co wiem, Prawo geologiczne i górnicze jasno określa granice tej działalności, co jest mega ważne, bo chodzi o to, jak zarządzać zasobami naturalnymi, ale też o ochronę środowiska. Na przykład, jeśli firma ma koncesję na wydobycie węgla w określonym obszarze, to znaczy, że wszystkie ich działania, jak budowa dróg czy same prace wydobywcze, muszą być w tym wyznaczonym terenie. Z mojego doświadczenia, odpowiednie wytyczenie tego obszaru górniczego naprawdę pomaga zminimalizować negatywne skutki dla środowiska i zapewnić bezpieczeństwo dla pracowników.
Pytanie 22

Jaką odległość w rzeczywistości ma górna krawędź wyrobiska od asfaltowej drogi, jeśli na mapie sytuacyjno-wysokościowej w skali 1:1000 ta odległość wynosi 5 cm?

A. 5000m
B. 50m
C. 5m
D. 500m
Rzeczywista odległość górnej krawędzi wyrobiska od drogi asfaltowej wynosi 50 metrów, co wynika z zastosowania skali mapy. W skali 1:1000, każdy centymetr na mapie odpowiada 1000 centymetrom w rzeczywistości, czyli 10 metrów. Zatem, odległość 5 cm na mapie przeliczamy na rzeczywistość, mnożąc 5 cm przez 1000, co daje 5000 cm. Przeliczając to na metry, otrzymujemy 50 metrów. W praktyce, znajomość przeliczania odległości na mapach jest kluczowa w geodezji, planowaniu przestrzennym oraz w inżynierii lądowej. Przykładowo, w projektach budowlanych, precyzyjne określenie odległości między obiektami a drogami czy innymi infrastrukturami jest istotne dla zachowania norm bezpieczeństwa oraz zasad technicznych, które regulują minimalne odległości od granic działek. W zakresie standardów, warto zaznaczyć, że w Polsce istnieją przepisy prawne dotyczące zagospodarowania przestrzennego, które również uwzględniają takie pomiary.
Pytanie 23

Co to jest środek ochrony zbiorowej?

A. barierka bezpieczeństwa
B. gogle ochronne
C. maska spawalnicza
D. rękawice dielektryczne
Środek ochrony zbiorowej, taki jak barierka bezpieczeństwa, ma na celu zapewnienie osłony i zapobieganie wypadkom w miejscu pracy. Barierki są stosowane w różnych środowiskach, w tym na budowach, w magazynach czy na liniach produkcyjnych, aby oddzielić strefy niebezpieczne od obszarów, gdzie poruszają się pracownicy. Zgodnie z normami BHP, takimi jak PN-EN 13374, barierki powinny być odpowiednio zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymać określone obciążenia oraz zapewnić stabilność. Przykładowo, w przypadku budowy, barierki stosowane są w pobliżu krawędzi dachów, aby minimalizować ryzyko upadków. Dodatkowo, środki ochrony zbiorowej powinny być uzupełniane o odpowiednie procedury szkoleniowe dla pracowników, aby ci wiedzieli, jak korzystać z tych zabezpieczeń w praktyce. Takie podejście do ochrony pracowników jest zgodne z zasadą hierarchii środków bezpieczeństwa, w której środki zbiorowe mają priorytet przed indywidualnymi.
Pytanie 24

Na mapach górniczych w skali 1:1000 granice zakładu górniczego przedstawia się linią o kolorze

A. zielonym
B. pomarańczowym
C. fioletowym
D. niebieskim
Granica zakładu górniczego na mapach górniczych w skali 1:1000 jest oznaczana linią koloru fioletowego zgodnie z obowiązującymi standardami i normami w branży górniczej. Oznaczenie to jest niezbędne dla poprawnej interpretacji danych geograficznych i prawnych związanych z eksploatacją surowców mineralnych. W praktyce, mapa górnicza stanowi kluczowy dokument, który umożliwia nie tylko identyfikację granic obszaru działalności górniczej, ale także koordynację działań między różnymi podmiotami zaangażowanymi w proces wydobywczy. Właściwe oznaczenie granic jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska i prawa własności, ponieważ precyzyjne wyznaczenie obszaru eksploatacji ma wpływ na zarządzanie zasobami naturalnymi oraz na bezpieczeństwo pracowników. Dodatkowo, w sytuacjach sporów dotyczących zasobów mineralnych, jednoznaczne oznaczenia na mapach stanowią niezbędny element podczas mediacji i postępowań prawnych.
Pytanie 25

Do transportu nadkładu z obszaru złoża na hałdę nie wykorzystuje się

A. spycharek.
B. pogłębiarek.
C. ładowarek.
D. zgarniarek.
Pogłębiarki są maszynami używanymi głównie do wydobycia materiałów z dna zbiorników wodnych, takich jak rzeki, jeziora czy kanały. Ich konstrukcja i funkcjonalność są dostosowane do pracy w wodzie, a nie na lądzie, co sprawia, że nie są one odpowiednie do przemieszczania nadkładu związanego z działalnością wydobywczą na zwałowisko. W przypadku nadkładu, który jest materiałem, który przykrywa złoże surowca, wykorzystuje się maszyny takie jak ładowarki, spycharki czy zgarniki, które są przystosowane do pracy w terenie lądowym i efektywnego transportu ziemi i innych materiałów. Zastosowanie pogłębiarek w tym kontekście jest niepraktyczne, a ich użycie mogłoby prowadzić do nieefektywności operacyjnych oraz zwiększenia kosztów. W praktyce, stosowanie odpowiednich sprzętów do specyficznych zadań jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa w branży górniczej oraz budowlanej, co podkreśla znaczenie znajomości właściwych narzędzi i technologii.
Pytanie 26

W przypadku, gdy istnieje potrzeba systematycznego obniżania poziomu wody (w sytuacji dużego dopływu) w skarpie zwałowiska wewnętrznego, co powinno być wykonane?

A. systemy drenażowe
B. mury oporowe
C. umocnienie wiklinowe
D. geosiatkę komórkową
Wybór systemów drenażowych jako odpowiedzi na problem ciągłego obniżania poziomu wody w skarpie zwałowiska wewnętrznego jest kluczowy z perspektywy inżynieryjnej. Systemy drenażowe, takie jak dreny poziome i pionowe, pozwalają efektywnie odprowadzać nadmiar wody z materiału gruntowego, co przyczynia się do stabilizacji skarp. Ich zastosowanie zmniejsza ryzyko erozji oraz osuwisk, które mogą prowadzić do uszkodzenia infrastruktury i zwiększenia kosztów utrzymania. Przykładem zastosowania systemów drenażowych jest budowa skarp w okolicach zbiorników wodnych, gdzie kontrola poziomu wody jest niezbędna dla zachowania bezpieczeństwa. W takich przypadkach stosuje się również materiały filtracyjne, co wspiera proces odwadniania. Stosując standardy branżowe, takie jak normy dotyczące projektowania systemów drenażowych, zapewniamy ich skuteczność i długowieczność, co jest kluczowe w inżynierii geotechnicznej oraz budownictwie. Drenaż stanowi zatem nie tylko rozwiązanie techniczne, ale również ważny element ochrony środowiska.
Pytanie 27

W obrębie jakiej przestrzeni przedsiębiorca ma prawo do wydobywania surowca oraz prowadzenia prac górniczych koniecznych do realizacji koncesji?

A. Zakładu górniczego
B. Terenu górniczego
C. Wyrobiska górniczego
D. Obszaru górniczego
Odpowiedź 'Obszaru górniczego' jest poprawna, ponieważ definiuje ona przestrzeń, w której przedsiębiorca ma prawo do prowadzenia robót górniczych oraz wydobywania kopalin w ramach posiadanej koncesji. Obszar górniczy jest określony w dokumentach koncesyjnych i obejmuje wszystkie niezbędne tereny, na których mogą się odbywać prace związane z wydobyciem. Zgodnie z przepisami prawa górniczego, to właśnie na obszarze górniczym przedsiębiorca powinien realizować swoje inwestycje, dbając jednocześnie o przestrzeganie norm ochrony środowiska oraz standardów bezpieczeństwa. Na przykład, w przypadku wydobycia węgla, obszar górniczy będzie obejmował tereny, na których prowadzone są zarówno prace wydobywcze, jak i systemy składowania i transportu surowca. Praktyka wskazuje, że właściwe zdefiniowanie obszaru górniczego ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej oraz minimalizacji wpływu na otoczenie, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi.
Pytanie 28

Rodzaj zwałowania, w którym kolejne miejsca frontu roboczego stanowią łuki łączące końcowe punkty frontu początkowego, nosi nazwę

A. krzywoliniowym
B. kolektywnym
C. pierścieniowym
D. równoległym
Odpowiedź "pierścieniowym" to dobry wybór. Mówi o specyficznym typie zwałowania, w którym front roboczy ma kształt łuków, które łączą punkty na froncie wyjściowym. Tego typu podejście jest naprawdę często spotykane w budownictwie, zwłaszcza przy budowie dróg i torów kolejowych. Można to zobaczyć na przykład przy robotach ziemnych. Używanie krzywoliniowego frontu roboczego pozwala lepiej zarządzać zasobami, przyspiesza różne procesy budowlane i lepiej organizuje transport materiałów. Z mojego doświadczenia, metody pierścieniowe są zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które zwracają uwagę na efektywność i dbanie o środowisko. Dzięki tym metodom łatwiej dostosować się do terenu i zmniejszyć ryzyko osuwisk czy erozji gruntów.
Pytanie 29

System pracy, w którym kolejne położenia frontu roboczego są związane z promieniami rozciągającymi się wokół ustalonego punktu, określa się jako

A. wachlarzowym
B. równoległym
C. kombinowanym
D. krzywoliniowym
System eksploatacji określany jako wachlarzowy bazuje na koncepcji, w której front roboczy porusza się w sposób promienisty wokół stałego punktu. Jest to istotne podejście w wielu dziedzinach, takich jak robotyka, inżynieria mechaniczna czy inżynieria budowlana. Dzięki zastosowaniu ruchu wachlarzowego, możliwe jest efektywne pokrycie dużych obszarów, co jest korzystne w zastosowaniach takich jak scentralizowane cięcie materiałów czy manipulacja obiektami w przestrzeni. Na przykład, w mechanizmach robotów przemysłowych, stosując ruch wachlarzowy, roboty mogą pracować w bardziej złożonych, trójwymiarowych przestrzeniach, co zwiększa ich wszechstronność i efektywność. Dodatkowo, w kontekście standardów branżowych, zastosowanie ruchu wachlarzowego często wiąże się z przestrzeganiem norm dotyczących bezpieczeństwa i ergonomii, co jest kluczowe w projektowaniu nowoczesnych systemów automatyzacji.
Pytanie 30

Eliminacja nadkładu w trakcie odkrywkowego wydobycia złoża jest działaniem

A. przygotowawczą
B. eksploatacyjną
C. geologiczną
D. udostępniającą
Usuwanie nadkładu w trakcie odkrywkowej eksploatacji złoża jest procesem udostępniającym, co oznacza, że jego celem jest odsłonięcie wartościowego surowca mineralnego poprzez usunięcie warstwy nadkładu. W praktyce oznacza to, że po dokonaniu analizy geologicznej, wykonuje się prace mające na celu efektywne i bezpieczne wydobycie surowca. Wydobycie odkrywkowe najczęściej stosuje się w przypadku złóż, które znajdują się na powierzchni lub blisko jej powierzchni, co pozwala na minimalizację kosztów transportu i eksploatacji. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują odpowiednie planowanie etapu udostępniania surowca, co wiąże się z użyciem nowoczesnych technologii, takich jak GPS i systemy monitorowania, które pozwalają na dokładne śledzenie postępów prac oraz minimalizowanie wpływu na środowisko. Zastosowanie zintegrowanych systemów zarządzania i przestrzeganie norm środowiskowych (np. ISO 14001) są kluczowe dla zapewnienia zrównoważonego rozwoju w procesie odkrywkowym.
Pytanie 31

Która jednostka w kopalni jest odpowiedzialna za ocenę kierunków odległości, zagrożeń oraz zasięgu przewidywanych skutków robót górniczych przed ich rozpoczęciem w obszarze filarów i stref ochronnych?

A. Górnicza i strzałowa
B. Ochrony środowiska
C. Geofizyczna
D. Geologiczna i miernicza
Wybór odpowiedzi dotyczącej służby Ochrony środowiska może sugerować, że kluczowym zadaniem jest jedynie ocena skutków działalności górniczej na środowisko, co jest istotne, jednak nie obejmuje pełnego zakresu działań związanych z oceną zagrożeń przed rozpoczęciem robót. Ochrona środowiska koncentruje się głównie na zabezpieczeniu ekosystemów i minimalizacji zanieczyszczeń, co jest ważne, ale nie dotyczy bezpośrednio geologicznych aspektów robót górniczych. Kolejnym błędnym podejściem jest wybór odpowiedzi 'Górnicza i strzałowa', która koncentruje się na aspektach związanych z technologią wydobycia surowców oraz użyciem materiałów wybuchowych, co również nie obejmuje pełnej oceny geologicznych warunków i potencjalnych zagrożeń. Z kolei odpowiedź 'Geofizyczna' może wydawać się na pierwszy rzut oka zbliżona, ponieważ geofizyka bada właściwości fizyczne Ziemi, jednak to geologia i miernictwo są kluczowe dla lokalizacji robót górniczych oraz oceny ich wpływu na struktury geologiczne. Typowym błędem w myśleniu jest skupienie się na jednym aspekcie działalności górniczej, podczas gdy rzeczywistość wymaga zintegrowanego podejścia, które obejmuje zarówno aspekty geologiczne, jak i geodezyjne w celu zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności prowadzonych prac.
Pytanie 32

Jakie urządzenie powinno być użyte do transportu bloków skalnych z głębokości mniej więcej 150 m w przypadku pionowych ścianek wyrobiska?

A. Kolejka taśmowa
B. Kolej linowa
C. Żuraw
D. Wozidło
Żuraw jest najbardziej odpowiednim urządzeniem do transportu bloków skalnych z głębokości około 150 m przy pionowych ścianach wyrobiska ze względu na jego zdolność do dźwigania ciężkich ładunków na dużą wysokość. Żurawie są projektowane do pracy w trudnych warunkach, a ich konstrukcja umożliwia efektywne podnoszenie i przenoszenie dużych bloków wzdłuż pionowych tras. Zastosowanie żurawia pozwala na precyzyjne umieszczanie ładunków w wyznaczonych miejscach, co jest szczególnie istotne w kontekście bezpieczeństwa i efektywności operacji górniczych. Przykładem zastosowania żurawi w przemyśle górniczym mogą być operacje związane z wydobywaniem surowców mineralnych, gdzie transport bloków skalnych na dużą wysokość jest niezbędny do ich dalszej obróbki lub transportu. W branży budowlanej żurawie często wykorzystuje się do transportu elementów konstrukcyjnych na wysokość, co dodatkowo potwierdza ich wszechstronność i praktyczność. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, użycie żurawia wymaga także odpowiedniego przeszkolenia operatorów oraz stosowania ścisłych procedur operacyjnych, co przyczynia się do minimalizacji ryzyk związanych z transportem ciężkich ładunków.
Pytanie 33

W procesie odspajania nadkładu w odkrywkowych zakładach górniczych nie wykorzystuje się

A. zgarniarkek
B. koparek
C. równiarek
D. spycharek
Równiarki nie są stosowane do odspajania nadkładu w odkrywkowych zakładach górniczych, ponieważ ich głównym przeznaczeniem jest wyrównywanie i przygotowywanie nawierzchni, a nie bezpośrednie usuwanie materiału. W praktyce równiarki są używane do końcowego wygładzania terenu po wykonaniu innych prac ziemnych. W kontekście robót górniczych, ważne jest wykorzystywanie odpowiednich maszyn do konkretnego zadania, co jest zgodne z zasadami efektywności i bezpieczeństwa. Na przykład, koparki są wykorzystywane do intensywnego odspajania i przenoszenia urobku, natomiast spycharki są odpowiednie do przesuwania większych mas ziemnych. Zgarniarki, z kolei, stosowane są w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba zbierania materiału i transportu go na krótkie odległości. Właściwy dobór sprzętu ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacji górniczych oraz dla minimalizacji ryzyka wypadków w czasie robót. Dlatego znajomość specyfiki maszyn oraz ich zastosowania w różnych fazach wydobycia jest niezbędna dla profesjonalistów w branży górniczej.
Pytanie 34

Jaką grubość ma nadkład do złoża o miąższości 10 m, jeżeli stosunek nadkładu do złoża wynosi 1:5?

A. 5 m
B. 2 m
C. 1 m
D. 10 m
No, więc poprawna odpowiedź to 2 m. W sumie to wynika z relacji nadkładu do złoża, która wynosi 1:5. To znaczy, że na jedną jednostkę głębokości złoża przypada pięć jednostek nadkładu. Jak mamy złoże o miąższości 10 m, to żeby to obliczyć, robimy: 10 m razy 1/5, co daje nam 2 m. To zgodne z tym, co mówi geologia i inżynieria górnicza, bo bez znajomości tych relacji ciężko dobrze zaplanować wydobycie. Jak się to rozumie, można lepiej zaprojektować systemy wydobywcze i zmniejszyć koszty, a także dbać o bezpieczeństwo. Na przykład, jeśli nadkład jest odpowiedni, można wykorzystać techniki otworowe, żeby lepiej wydobywać surowce i nie wpłynąć za mocno na otoczenie.
Pytanie 35

Jakie urządzenia są wykorzystywane do bezpośredniego transportu nadkładu z koparki na zwałowisko wewnętrzne w wyrobisku?

A. mosty przerzutowe
B. samochody ciężarowe
C. przenośniki taśmowe
D. wagony kolejowe
Mosty przerzutowe są urządzeniami, które umożliwiają efektywny transport nadkładu z koparki na zwałowisko wewnętrzne w procesie wydobywczym. Ich konstrukcja pozwala na przenoszenie materiałów na znaczne odległości i w różnych kierunkach, co zwiększa elastyczność w zarządzaniu ruchem surowców. W praktyce mosty przerzutowe są wykorzystywane w kopalniach odkrywkowych, gdzie wymagane jest szybkie i bezpieczne przesuwanie dużych ilości nadkładu. Dzięki swojej budowie, mogą one obsługiwać różne typy maszyn i transportować materiały w sposób ciągły, co minimalizuje przestoje w pracy. W branży górniczej standardy dotyczące mostów przerzutowych są ściśle określone, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność operacyjną. Warto także zwrócić uwagę na ich nieskomplikowaną integrację z innymi systemami transportowymi, co czyni je niezwykle wszechstronnymi. Stosowanie mostów przerzutowych w połączeniu z przenośnikami taśmowymi czy innymi metodami transportu pozwala na optymalizację procesu wydobycia oraz zwiększa jego wydajność.
Pytanie 36

Zarządzanie odrębnie składowanymi typami materiałów zwałowych, które pochodzą z tego samego miejsca wydobycia, określa się mianem

A. przerzutowym
B. selektywnym
C. równiarkowym
D. kolektywnym
Odpowiedź 'selektywnym' jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki zarządzania materiałem zwałowym, w której różne rodzaje materiałów są oddzielane na etapie zwałowania. Selektywne zwałowanie ma na celu optymalizację procesu wydobycia oraz późniejszą obróbkę materiałów, co przekłada się na efektywność operacyjną i redukcję kosztów. W praktyce, w kopalniach, gdzie występują różne surowce, ważne jest, aby odpowiednio segregować materiały już w trakcie ich wydobycia. Umożliwia to późniejsze wykorzystanie każdego rodzaju surowca w odpowiednich procesach technologicznych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Dodatkowo, selektywne zwałowanie wpisuje się w standardy gospodarki o obiegu zamkniętym, podkreślające znaczenie efektywnego zarządzania zasobami naturalnymi oraz minimalizowania odpadów. Przykładem może być wydobycie węgla i kruszyw, gdzie różne frakcje są oddzielane, co pozwala na ich dalsze wykorzystanie w różnych branżach budowlanych.
Pytanie 37

Jakie czynności wykonuje się w ramach robót wstępnych w górnictwie odkrywkowym?

A. Stworzenie pochylni transportowej prowadzącej z powierzchni terenu na poziom złożowy
B. Usunięcie z powierzchni terenu nad złożem obiektów budowlanych, które nie są związane z eksploatacją
C. Zrealizowanie wkopu wgłębnego w nadkładzie
D. Zgromadzenie humusu, mas nadkładowych oraz skał płonnych na zwałowisku zewnętrznym
Likwidacja obiektów budowlanych niezwiązanych z eksploatacją nad złożem jest istotnym etapem robót przygotowawczych w górnictwie odkrywkowym. Ten proces ma na celu usunięcie wszelkich przeszkód, które mogą utrudniać lub zagrażać dalszym pracom wydobywczym. Usunięcie takich obiektów pozwala na uzyskanie wolnej przestrzeni do przeprowadzenia niezbędnych prac wydobywczych oraz zabezpieczenie terenu przed potencjalnymi zagrożeniami. Praktycznym przykładem jest likwidacja starych budynków czy infrastruktury transportowej, które mogłyby kolidować z planowanymi pracami eksploatacyjnymi. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują także przeprowadzenie analizy geotechnicznej, która pozwoli ocenić stabilność terenu po usunięciu obiektów. W kontekście standardów, warto odnosić się do norm ISO związanych z zarządzaniem projektami budowlanymi oraz do krajowych przepisów dotyczących ochrony środowiska, co zapewnia zgodność działań z regulacjami prawnymi oraz bezpieczeństwo operacji.
Pytanie 38

Jaką minimalną szerokość powinien mieć pas ochronny od górnej krawędzi wyrobiska odkrywkowego do linii zasięgu wody w jeziorze przy maksymalnym spiętrzeniu?

A. 6 m
B. 30 m
C. 10 m
D. 50 m
Szerokość pasa ochronnego od górnej krawędzi wyrobiska do wody jeziora powinna wynosić przynajmniej 50 m. To zgodne z przepisami ochrony środowiska, więc dobrze jest to wiedzieć. Taki pas ma na celu ochranianie zarówno infrastruktury, jak i wód przed zanieczyszczeniami, które mogą powstać podczas wydobycia. W praktyce, jego szerokość ustala się na podstawie badań hydrologicznych i geologicznych, które biorą pod uwagę m.in. maksymalne spiętrzenie wód.Jak się nie chce mieć problemów z erozją czy zanieczyszczeniem gruntów, inżynierowie muszą robić szczegółowe analizy. To bardzo istotne, bo chodzi o zachowanie równowagi między wydobyciem a ochroną środowiska. Wydaje mi się, że dobry dobór szerokości pasa ochronnego to klucz do sukcesu.
Pytanie 39

Przedsiębiorca dysponuje koncesją na eksploatację kopaliny ze złoża, wydaną 1 kwietnia 2010 r., obowiązującą do 31 marca 2030 r. Ważność obecnego planu ruchu zakładu górniczego wygasa 31 grudnia 2019 r. Na jaki maksymalny czas można opracować nowy plan ruchu zakładu górniczego?

A. 8 lat
B. 10 lat
C. 2 lata
D. 6 lat
Odpowiedź 6 lat to strzał w dziesiątkę! Maksymalny czas, na jaki można przygotować plan ruchu w zakładzie górniczym, nie powinien przekraczać okresu ważności koncesji ani terminu, na który był wcześniej wydany plan. W przypadku tego przedsiębiorcy, koncesja ważna jest do 31 marca 2030 roku, a poprzedni plan kończy się 31 grudnia 2019 roku. Dlatego nowy plan mógłby być zrobiony maksymalnie do 31 marca 2026 roku. Dzięki temu przedsiębiorca może planować swoje wydobycie w zgodzie z przepisami, co jest super ważne dla bezpieczeństwa w pracy i ochrony środowiska. Przy tworzeniu nowego planu, powinien też pamiętać o wszelkich zmianach, które mogły zajść od czasu wydania tamtego. Zgodnie z prawem górniczym, każdy plan musi być sprawdzany pod kątem wpływu na otoczenie i bezpieczeństwo ludzi, co jest kluczowe dla odpowiedzialnego działania w branży górniczej.
Pytanie 40

W celu naturalnej stabilizacji oraz zabezpieczenia skarp w wyrobiskach odkrywkowych stosuje się

A. kotwy
B. faszyny
C. siatki zbrojeniowe
D. żużlowe konstrukcje oporowe
Faszyny to naturalne elementy, które skutecznie stabilizują zbocza wyrobisk odkrywkowych, wykorzystując procesy biologiczne oraz fizyczne do umacniania gruntu. Faszyny wykonane są z gałęzi drzew i krzewów, które są układane w formie koszy i wypełniane ziemią, co pozwala na ich trwałe osadzenie w terenie. Dzięki temu tworzą one naturalne bariery, które zatrzymują erozję gleby oraz sprzyjają rozwojowi roślinności, co w dłuższej perspektywie podnosi stabilność zboczy. Przykładem zastosowania faszyn może być wzmocnienie zboczy w rejonach o dużym nachyleniu, gdzie inne metody stabilizacji mogą być mniej skuteczne lub zbyt kosztowne. Faszyny są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska, co czyni je preferowanym rozwiązaniem w przypadku prac w obszarach naturalnych. W standardach branżowych, takich jak normy geotechniczne, zwraca się uwagę na ich efektywność w kontekście minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej