Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 26 listopada 2025 15:37
Data zakończenia: 26 listopada 2025 15:51

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przewód w kształcie rury łączący krtań z płucami to

A. przełyk

B. tchawica

C. gardło

D. nagłośnia

Nagłośnia, przełyk i gardło to struktury anatomiczne, które pełnią różne funkcje w organizmie, ale żadna z nich nie łączy bezpośrednio krtani z płucami. Nagłośnia jest elastyczną chrząstką, która działa jak zawór, zamykający wejście do krtani podczas połykania, aby zapobiec dostaniu się pokarmu do dróg oddechowych. Ta funkcja jest kluczowa dla ochrony układu oddechowego, ale nie ma związku z transportem powietrza do płuc. Przełyk natomiast to rurka transportująca pokarm z gardła do żołądka, a nie powietrze do płuc. To ważna struktura w procesie trawienia, ale nie jest częścią układu oddechowego. Gardło, będące wspólną częścią dla układu pokarmowego i oddechowego, także nie pełni roli przewodu łączącego krtań z płucami. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia funkcji tych struktur z ich lokalizacją w ciele. Dobrze jest zrozumieć, że każda z tych części ma swoje specyficzne funkcje i znaczenie, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do pomyłek w diagnostyce i leczeniu chorób. Dlatego kluczowe jest dokładne poznanie anatomii i funkcji układu oddechowego, aby móc skutecznie stosować wiedzę w praktyce medycznej.

Pytanie 2

Cap to osobnik płci męskiej

A. krów.

B. dzikiej.

C. koz.

D. królików.

Odpowiedź "kozy" jest prawidłowa, ponieważ termin "cap" odnosi się do samca kozy. W zoologii, nazewnictwo gatunkowe jest podstawą zrozumienia biologii i hodowli zwierząt. Samce kozy, znane również jako kozły, są często hodowane na mięso, mleko oraz jako zwierzęta towarzyszące. W praktyce hodowlanej, rozróżnienie płci jest kluczowe, ponieważ samice (kozy) są źródłem mleka, które może być przetwarzane na różnorodne produkty, takie jak ser czy jogurt. Ponadto, rozpoznawanie samców i samic w kontekście reprodukcji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania stadem. W przypadku kozy, samce mogą również wpływać na temperament i zachowanie całego stada. Znajomość terminologii w hodowli zwierząt, jak i ich biologii, jest istotna dla każdego, kto pragnie skutecznie zarządzać gospodarstwem rolnym czy też prowadzić działalność związaną z produkcją zwierzęcą. Warto również zwrócić uwagę, że w innych kulturach terminologia może się różnić, co podkreśla znaczenie kontekstu w naukach przyrodniczych.

Pytanie 3

Zadania związane z przeszkoleniem pracownika w obszarze BHP spoczywają na

A. Urzędzie Pracy

B. pracodawcy

C. Państwowej Inspekcji Sanitarnej

D. Państwowej Inspekcji Pracy

Przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) to kluczowy obowiązek pracodawcy, który wynika z przepisów Kodeksu pracy oraz różnorodnych norm prawnych dotyczących ochrony zdrowia i życia pracowników. Pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia odpowiednich warunków pracy oraz do regularnego szkolenia pracowników, aby zwiększyć ich świadomość na temat potencjalnych zagrożeń i zasad postępowania w sytuacjach kryzysowych. Na przykład, w firmach zajmujących się pracą fizyczną, takich jak budownictwo, szkolenia BHP mogą obejmować zasady obsługi maszyn, używania środków ochrony osobistej oraz procedur awaryjnych. Zgodnie z wytycznymi, pracodawca powinien również dokumentować przeprowadzone szkolenia i zapewnić ich cykliczne powtarzanie, co wpływa na zmniejszenie liczby wypadków w miejscu pracy i poprawę ogólnego bezpieczeństwa.

Pytanie 4

Jaką sumę można uzyskać ze sprzedaży rzepaku, jeśli pole zasiewu wynosi 2 ha, planowana wydajność to 2,5 tony/ha, a cena sprzedaży to 1100 zł za tonę?

A. 5500 zł

B. 2750 zł

C. 5000 zł

D. 2200 zł

Aby obliczyć przewidywany przychód ze sprzedaży rzepaku, należy pomnożyć powierzchnię zasiewu przez planowaną wydajność oraz prognozowaną cenę. W tym przypadku mamy 2 ha powierzchni, wydajność wynosi 2,5 tony na hektar, co daje łączną wydajność równą 5 ton (2 ha * 2,5 t/ha). Następnie, przychód ze sprzedaży można obliczyć mnożąc łączną wydajność przez cenę za tonę, czyli 5 ton * 1100 zł/tonę, co daje 5500 zł. Przykład ten ilustruje podstawowe zasady kalkulacji ekonomicznych w rolnictwie, które są kluczowe dla planowania finansowego gospodarstwa. Dobrą praktyką w zarządzaniu gospodarstwem jest regularne monitorowanie wydajności oraz cen rynkowych, co pozwala na lepsze prognozowanie przychodów i dostosowywanie strategii sprzedaży do zmieniających się warunków rynkowych. Poznanie tych zasad jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych oraz optymalizacji zysków w produkcji rolniczej.

Pytanie 5

Na podstawie poniższych pozycji z rachunku zysków i strat hurtowni warzyw, ustal zysk brutto:
- zysk z działalności operacyjnej 15 000 zł,
- zyski nadzwyczajne 8 000 zł,
- straty nadzwyczajne 4 000 zł?

A. 15 000 zł

B. 23 000 zł

C. 19 000 zł

D. 8 000 zł

Zysk brutto hurtowni obliczamy, dodając zysk z działalności gospodarczej oraz zyski nadzwyczajne, a następnie odejmując straty nadzwyczajne. W tym przypadku mamy: 15 000 zł (zysk z działalności gospodarczej) + 8 000 zł (zyski nadzwyczajne) - 4 000 zł (straty nadzwyczajne) = 19 000 zł. Ta metoda obliczania zysku brutto jest zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości, które stanowią, że wszystkie wyniki działalności powinny być uwzględnione w obliczeniach. Praktyka ta jest szczególnie istotna w analizie wyników finansowych, pozwala na zrozumienie rzeczywistych osiągnięć przedsiębiorstwa oraz podejmowanie lepszych decyzji. Dobrze jest również pamiętać, że zyski nadzwyczajne mogą wynikać z sytuacji jednorazowych, jak np. sprzedaż aktywów, co czyni je istotnymi dla całościowej analizy finansowej.

Pytanie 6

Obornik można stosować jako nawóz tuż przed rozpoczęciem uprawy

A. peluszki

B. kukurydzy

C. bobiku

D. lucerny

Nawożenie obornikiem przed uprawą kukurydzy jest uznawane za jedną z najlepszych praktyk w rolnictwie, ponieważ kukurydza jest rośliną o wysokich wymaganiach pokarmowych. Obornik, jako nawóz organiczny, dostarcza nie tylko azotu, fosforu i potasu, ale także mikroelementów i substancji organicznych, które poprawiają strukturę gleby i jej zdolność do zatrzymywania wilgoci. Przykładem praktycznego zastosowania jest nawożenie obornikiem na wiosnę, co umożliwia roślinie lepsze wykorzystanie składników odżywczych w kluczowym okresie wzrostu. Dodatkowo, stosowanie obornika zwiększa bioróżnorodność mikroorganizmów glebowych, co korzystnie wpływa na zdrowie gleby i upraw. Warto również zaznaczyć, że przed użyciem obornika należy przeprowadzić analizę gleby, aby dostosować dawki nawożenia do specyficznych potrzeb kukurydzy oraz uniknąć ewentualnych strat składników pokarmowych przez ich wypłukiwanie.

Pytanie 7

Z danych zamieszczonych w poniższej tabeli wynika, że buhajek o wadze 500 kg, przyrastający 1000 g dziennie zużywa:

Zapotrzebowanie dzienne na składniki pokarmowe w zależności od masy ciała
Masa ciała [kg]	Sucha masa [kg]	Dzienne przyrosty masy ciała			Białko ogólne [g]
		800 g	1000 g	1200 g
		Energia metaboliczna [MJ]
450	8 – 10	42,6	45,5	50,3	700
500	9 – 10	45,5	49,1	55,0	780
550	9 – 10	49,1	53,2	59,2	780
600	9 – 11	52,1	57,4	63,3	780

A. 45,5 MJ energii metabolicznej i 700 g b.o.

B. 42,6 MJ energii metabolicznej i 700 g b.o.

C. 55,0 MJ energii metabolicznej i 780 g b.o.

D. 49,1 MJ energii metabolicznej i 780 g b.o.

Wybór jednej z pozostałych opcji wskazuje na brak zrozumienia zasad żywienia zwierząt oraz ich zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Kluczowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie energii metabolicznej oraz ilości białka ogólnego potrzebnych dla buhajka o wadze 500 kg. W przypadku odpowiedzi wskazujących na wyższe wartości energetyczne, jak 55,0 MJ lub 45,5 MJ, należy zauważyć, że takie ilości mogą prowadzić do nadmiernego żywienia, co z kolei może skutkować problemami zdrowotnymi, takimi jak otyłość czy choroby metaboliczne. Z drugiej strony, zaniżone wartości, jak 42,6 MJ, mogą prowadzić do niedoborów, co negatywnie wpływa na wzrost i zdrowie zwierzęcia. Zrozumienie balansu między energią a białkiem jest kluczowe w hodowli. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z uproszczeń w podejściu do analizy tabeli oraz braku znajomości standardów żywienia, które powinny być ściśle przestrzegane w celu uzyskania optymalnych wyników. W praktyce, hodowcy powinni korzystać z narzędzi umożliwiających precyzyjne obliczenia potrzeb żywieniowych, co zminimalizuje ryzyko błędów w żywieniu i poprawi efektywność produkcji.

Pytanie 8

Co należy zrobić w przypadku opóźnionego terminu siewu pszenicy ozimej?

A. utrzymać standardową normę wysiewu nasion dla terminu optymalnego

B. zredukować ilość siewu nasion na hektar

C. zmniejszyć liczbę roślin na jednostkę powierzchni

D. zwiększyć normę wysiewu nasion

Zachowanie standardowej normy wysiewu nasion w przypadku opóźnionego terminu siewu może prowadzić do znacznego obniżenia plonów. Rośliny siane w późniejszym czasie mają ograniczony czas na rozwój, co oznacza, że ich potencjał plonotwórczy będzie niewykorzystany. W sytuacji, gdy normy wysiewu są dostosowane do optymalnego terminu, a warunki się zmieniają, traktowanie ich jako sztywnych może prowadzić do niewłaściwych decyzji agronomicznych. Zmniejszenie obsady roślin lub ilości wysiewanych nasion na hektar również jest błędnym podejściem w kontekście opóźnionego siewu. Mniejsze zagęszczenie nasion prowadzi do dalszego osłabienia konkurencyjności roślin na dostępne zasoby, zwłaszcza w sytuacji, gdy warunki stresowe mogą pojawić się na późniejszym etapie wegetacji. Dlatego zmniejszenie normy wysiewu nasion nie tylko zmniejsza potencjał plonów, ale także zwiększa ryzyko wystąpienia chorób i szkodników, gdyż przerwy między roślinami mogą sprzyjać rozwojowi problematycznych warunków. Przy odpowiednim zwiększeniu normy wysiewu można zminimalizować skutki niekorzystnych warunków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie upraw pszenicy ozimej.

Pytanie 9

Jakie składniki stosuje się w żywieniu cieląt w pierwszym tygodniu życia?

A. mleko odtłuszczone

B. mieszankę C i siano z lucerny

C. siarę

D. marchew pastewną oraz Bovitan

Podawanie marchewki pastewnej i Bovitan w pierwszym tygodniu życia cieląt jest nieodpowiednie, ponieważ młode zwierzęta mają nie wykształcony układ pokarmowy, który nie jest przystosowany do trawienia pasz stałych. Marchew pastewna, mimo że dostarcza niektórych składników odżywczych, nie zaspokaja podstawowych potrzeb żywieniowych cieląt, które wymagają łatwo przyswajalnych składników, jakimi są białka i przeciwciała zawarte w siarze. Odtłuszczone mleko również nie jest odpowiednim pokarmem na tym etapie życia, gdyż brakuje mu kluczowych składników, takich jak immunoglobuliny, które są obecne w siarze. Mleko odtłuszczone może być stosowane w późniejszych etapach, jednak nie w pierwszych dniach życia, kiedy najważniejsze jest wsparcie układu odpornościowego cielęcia. Mieszanka C i siano z lucerny również nie są odpowiednie, ponieważ cielęta w tym okresie powinny być karmione głównie płynem, a pasze stałe wprowadza się stopniowo w późniejszym czasie. Wprowadzanie pasz stałych zbyt wcześnie może prowadzić do zaburzeń pokarmowych, co negatywnie wpłynie na zdrowie cielęcia. Aby skutecznie wspierać rozwój cieląt, warto stosować sprawdzone praktyki, takie jak natychmiastowe podanie siary po urodzeniu oraz unikanie pasz stałych w pierwszych tygodniach życia.

Pytanie 10

Do transportu poziomego ziarna zbóż powinno się wykorzystać przenośnik

A. rolkowy

B. ślimakowy

C. czerpakowy

D. krążkowy

Transport poziomy ziarna zbóż można zrealizować na różne sposoby, jednak nie wszystkie metody pasują do tego zadania. Wybór przenośnika czerpakowego, choć uzasadniony w kontekście transportu materiałów sypkich w pionie, nie jest efektywny w przypadku transportu poziomego. Przenośniki czerpakowe, ze względu na swoją konstrukcję, są projektowane głównie do przesuwania materiałów w górę, a ich efektywność w ruchu poziomym jest znacznie ograniczona. Z kolei przenośnik krążkowy wykorzystuje rolki do transportu, co sprawia, że jest bardziej odpowiedni dla produktów pakowanych, a nie dla sypkich, takich jak ziarna. Materiał sypki może się łatwo wysypać, co prowadzi do strat i nieefektywności. Przenośnik rolkowy ma szereg zastosowań, ale jego konstrukcja nie pozwala na efektywne przetwarzanie zbóż. Przenośnik rolkowy wymagający, by materiał był w opakowaniach, nie jest w stanie spełnić potrzeb w kontekście transportu luźnych zbóż. Kluczowym aspektem przy wyborze systemu transportu jest dostosowanie go do właściwości transportowanego materiału oraz wymaganych parametrów operacyjnych. W przypadku zbóż, przenośnik ślimakowy zapewnia optymalne warunki do transportu, minimalizując ryzyko strat materiałowych oraz wspierając efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 11

Planowanie upraw roślin na wyznaczone pola w gospodarstwie na kilka lat - co to jest?

A. monokultura

B. następstwo

C. płodozmian

D. rotacja

Monokultura to sytuacja, gdy na tym samym polu sadzimy jedną roślinę przez długi czas. To prowadzi do wielu problemów, głównie dlatego, że gleba się wyczerpuje, a jej jakość spada. Jak cały czas rośnie ta sama roślina, to sprzyja to rozwojowi chorób i szkodników, które mogą się bardzo szybko rozprzestrzenić. Chociaż następstwo dotyczy kolejności upraw, to nie zawsze jest to długofalowy plan, co jest kluczowe przy płodozmianie. Rotacja roślin, podobnie jak płodozmian, polega na ich wymianie, ale często ma charakter krótkoterminowy i nie myśli o długoterminowym zarządzaniu glebą. Ważne jest, aby rozumieć, dlaczego płodozmian jest skuteczną metodą dla rolników, żeby nie mieć problemów z degradacją gleby i spadkiem plonów. Dobrze jest wiedzieć, co odróżnia te strategie, bo to pomoże lepiej planować produkcję rolną.

Pytanie 12

Opisane zachowanie oraz wygląd krowy wskazują na wystąpienie

Widoczne objawy niepokoju, zwierzę poci się i ogląda na boki. Występuje wzdęcie powłok brzusznych szczególnie lewego dołu głodowego, utrudnione odbijanie gazów i zanik przeżuwania.

A. wzdęcia żwacza.

B. tężyczki pastwiskowej.

C. niestrawności zasadowej.

D. choroby motyliczej.

Poprawna odpowiedź, wskazująca na wzdęcia żwacza, jest zgodna z objawami, które prezentują krowy w takim stanie. Wzdęcia żwacza są wynikiem gromadzenia się nadmiernej ilości gazów w żwaczu, co prowadzi do rozwoju poważnych problemów zdrowotnych. Objawy, takie jak niepokój, pocenie się, a także charakterystyczne wypuklenie powłok brzusznych, szczególnie w lewym dołku brzusznym, są kluczowe w diagnozowaniu tego stanu. W praktyce weterynaryjnej, istotne jest, aby szybko zidentyfikować te objawy, ponieważ opóźnienie w interwencji może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym śmierci zwierzęcia. Standardy dobrych praktyk w hodowli bydła zalecają regularne monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz natychmiastowe reagowanie na zmiany w ich zachowaniu. W przypadku wzdęcia żwacza, kluczowe jest również zapobieganie poprzez odpowiednie zarządzanie dietą, aby uniknąć nadmiernej fermentacji paszy. Wiedza o wzdęciach żwacza i ich objawach jest niezbędna dla każdego hodowcy bydła, aby efektywnie zapobiegać i leczyć problemy zdrowotne u krów.

Pytanie 13

Eliminacja szkodliwych gryzoni przy użyciu środków chemicznych, fizycznych bądź biologicznych, to

A. dezynfekcja

B. deratyzacja

C. desykacja

D. dezynsekcja

Często mylone terminy, takie jak desykacja, dezynsekcja i dezynfekcja, nie mają nic wspólnego z deratyzacją. Desykacja to tak właściwie usuwanie wilgoci, co jest istotne, jak przechowujemy jedzenie, ale nie przy gryzoniach. Z kolei dezynsekcja dotyczy pozbywania się owadów, więc też nie ma tu związku. A dezynfekcja to walka z bakteriami i wirusami, co w ogóle nie ma zastosowania, gdy mówimy o gryzoniach. Często ludzie mylą te pojęcia, co wprowadza zamieszanie w temacie zwalczania szkodników. Ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to klucz do skutecznej walki ze szkodnikami oraz dbałości o bezpieczeństwo w różnych miejscach.

Pytanie 14

W tabeli przedstawiono dane dotyczące poniesionych kosztów w przedsiębiorstwie EWA produkującym pieczywo cukiernicze. Jaki jest udział kosztów pośrednich w całości kosztów w tym przedsiębiorstwie?

L.p.	Koszty	Wartość w tys. zł
1.	materiałowe	450
2.	pracy	120
3.	pośrednie	30
Razem		600

A. 5%

B. 50%

C. 30%

D. 10%

Wybrane odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące klasyfikacji kosztów w przedsiębiorstwie. W przypadku opcji przedstawionych w pytaniu, istnieje tendencja do mylenia kosztów pośrednich z kosztami bezpośrednimi, które są przypisane do konkretnych produktów. Wybierając 30%, 10% lub 50%, sugerujesz, że koszty pośrednie mają znacznie większy udział w całkowitych wydatkach, niż jest to w rzeczywistości. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z braku zrozumienia struktury kosztów w przedsiębiorstwie. Każde przedsiębiorstwo powinno dokładnie analizować swoje koszty, aby zrozumieć, które z nich są bezpośrednie, a które pośrednie. W praktyce, koszty pośrednie często są niższe, niż zakładają to te odpowiedzi, ponieważ obejmują jedynie te wydatki, które są niezbędne do ogólnego funkcjonowania firmy, a nie do produkcji konkretnego towaru. Dodatkowo, nieprawidłowe oszacowania mogą prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, ponieważ wydaje się, że koszty pośrednie mają większy wpływ na rentowność firmy, niż jest to w rzeczywistości. Warto zwrócić uwagę na techniki analizy kosztów, takie jak analiza progu rentowności, które pozwalają na lepsze zrozumienie struktury kosztów i podejmowanie bardziej świadomych decyzji.

Pytanie 15

Aby przygotować kojec porodowy dla lochy, należy

A. usunąć bariery ochronne

B. wyczyścić, umyć oraz zdezynfekować kojec

C. zainstalować płyty grzewcze dla lochy

D. zdemontować system wentylacji mechanicznej

Właściwe przygotowanie kojca porodowego dla lochy jest kluczowe dla zapewnienia jej komfortu oraz bezpieczeństwa podczas porodu. Odpowiednie czyszczenie, mycie i dezynfekcja kojca pozwala na eliminację patogenów, które mogłyby zagrażać zdrowiu zarówno lochy, jak i nowonarodzonych prosiąt. W tym kontekście, stosowanie środków dezynfekujących zatwierdzonych przez odpowiednie agencje weterynaryjne jest niezbędne, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia infekcji. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt, które podkreślają znaczenie higieny w hodowlach zwierząt. Regularne czyszczenie kojca, a także stosowanie materiałów łatwych do dezynfekcji przyczynia się do poprawy ogólnego stanu zdrowia zwierząt oraz wydajności produkcji. Przykładami skutecznych środków czyszczących mogą być roztwory na bazie chloru czy też preparaty na bazie kwasu nadoctowego, które są skuteczne w eliminacji bakterii i wirusów. Takie działania są fundamentalne nie tylko dla dobrostanu zwierząt, ale także dla efektywności całego procesu hodowlanego.

Pytanie 16

Podczas eksploatacji kombajnu zbożowego w zbiorniku zauważono dużą ilość kłosów, które nie zostały w pełni omłócone. W tej sytuacji operator kombajnu powinien

A. zmniejszyć obroty bębna młócącego

B. zwiększyć prędkość działania kombajnu

C. zmniejszyć szczelinę omłotową

D. zwiększyć obroty wentylatora

Zwiększenie prędkości pracy kombajnu nie jest odpowiednim rozwiązaniem w sytuacji, gdy stwierdzono dużą ilość niedomłóconych kłosów. Tego rodzaju działanie może prowadzić do jeszcze większych strat, ponieważ zbyt szybkie podawanie ziarna do bębna młócącego skutkuje nieefektywnym procesem omłotu, gdzie ziarna nie mają wystarczająco dużo czasu na oddzielenie się od kłosów. W efekcie może to prowadzić do sytuacji, w której znaczna część plonów pozostaje na polu, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej uprawy. Zwiększenie obrotów wentylatora również nie jest właściwym działaniem. Wentylator ma na celu oddzielenie lekkich zanieczyszczeń od ziarna, a nie poprawę procesu omłotu. Podobnie, zmniejszenie obrotów bębna młócącego w tym kontekście może prowadzić do tego samego problemu, gdyż bęben nie działałby z wystarczającą siłą, aby skutecznie oddzielić ziarna od kłosów. Takie podejścia są często wynikiem błędnego zrozumienia pracy kombajnu i mechaniki młócenia. Właściwe podejście do optymalizacji procesu młócenia powinno koncentrować się na dostosowywaniu szczeliny omłotowej oraz na monitorowaniu wszystkich parametrów pracy, aby maksymalizować efektywność zbioru i minimalizować straty.

Pytanie 17

Na działce pszenicy o powierzchni 2 ha użyto saletry amonowej w ilości 3 dt/ha. Jaki będzie koszt tego nawozu, jeśli 1 dt kosztuje 76 zł?

A. 470 zł

B. 400 zł

C. 432 zł

D. 456 zł

Aby obliczyć całkowity koszt saletry amonowej zastosowanej na polu pszenicy, należy najpierw ustalić, ile nawozu użyto na całej powierzchni uprawy. Na polu o powierzchni 2 ha zastosowano 3 dt/ha, co oznacza, że na to pole użyto 2 ha * 3 dt/ha = 6 dt nawozu. Koszt saletry amonowej wynosi 76 zł za 1 dt, zatem całkowity koszt to 6 dt * 76 zł/dt = 456 zł. To obliczenie ilustruje, jak kluczowe jest precyzyjne stosowanie jednostek miary oraz umiejętność przeliczania ilości nawozów w zależności od powierzchni uprawy. W praktyce rolniczej, takie obliczenia są niezbędne do efektywnego zarządzania kosztami produkcji oraz optymalizacji nawożenia, co w konsekwencji wpływa na plon oraz rentowność upraw. Dobrą praktyką jest również monitorowanie cen nawozów, aby podejmować świadome decyzje zakupowe.

Pytanie 18

Pani Marta zatrudniona jest w gospodarstwie rolnym jako pracownik fizyczny. Przełożony zlecił jej transport nawozu za pomocą taczek jednokołowej o masie 70 kg. Pani Marta jednak odmówiła realizacji tego zadania, powołując się na

A. regulamin pracy firmy

B. rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet

C. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dotyczące rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej

D. zakres zadań pracownika

Odpowiedź dotycząca rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet jest poprawna, ponieważ to rozporządzenie precyzyjnie definiuje rodzaje prac, które mogą być uznawane za niebezpieczne lub szkodliwe dla kobiet, w tym prace wymagające podnoszenia ciężarów, co jest istotne w kontekście zadania, które Pani Marta otrzymała. Przewożenie nawozu o wadze 70 kg, szczególnie przy użyciu taczek jednokołowych, które są mniej stabilne i bardziej wymagające w manewrowaniu, może stwarzać poważne ryzyko zdrowotne. Przykładami prac uznawanych za szczególnie uciążliwe są przenoszenie ciężkich ładunków, prace w trudnych warunkach atmosferycznych czy długotrwałe wykonywanie czynności wymagających dużego wysiłku fizycznego. W takich przypadkach, pracodawca powinien dostosować zadania do możliwości pracownika, co jest zgodne z zasadami BHP oraz ochrony zdrowia pracowników, a zwłaszcza kobiet. Takie działania są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zdrowia pracowników, a także minimalizacji ryzyk związanych z tzw. pracami szkodliwymi.

Pytanie 19

Silnik w kombajnie zbożowym stanowi

Rodzaj części	Opis części
Części złożone	składają się z kilku części prostych
Mechanizmy	składają się z kilku części prostych lub złożonych
Podzespoły	kilka części prostych lub złożonych, które stanowią jedną całość konstrukcyjną
Zespoły	grupa części maszyn spełniających określone zadanie

A. podzespół kombajnu.

B. część złożoną kombajnu.

C. zespół kombajnu.

D. mechanizm kombajnu.

Silnik w kombajnie zbożowym, mimo że pełni kluczową rolę, nie może być klasyfikowany jako podzespół, mechanizm ani część złożona kombajnu. Podzespół odnosi się zazwyczaj do bardziej specyficznej grupy elementów, które są częścią większej całości, ale nie realizują samodzielnie kluczowej funkcji. Z kolei mechanizm zazwyczaj odnosi się do układu, który przekłada ruch na działanie, co w kontekście silnika byłoby dużym uproszczeniem. Takie rozumienie może prowadzić do nieporozumień dotyczących struktury i funkcjonalności sprzętu rolniczego. Mówiąc o części złożonej, można pomylić się, traktując silnik jako pojedynczy komponent, co jest niezgodne z zasadami inżynieryjnymi. Silnik składa się z wielu elementów, które muszą działać w harmonii, aby osiągnąć założone cele operacyjne. W praktyce, błędne rozumienie roli silnika może wpłynąć na decyzje dotyczące napraw, konserwacji oraz modernizacji kombajnu, co może prowadzić do zwiększenia kosztów i obniżenia wydajności. Zrozumienie, że silnik jest zespołem, a nie fragmentem, jest kluczowe do optymalizacji działania całej maszyny. W branży rolniczej, gdzie efektywność i niezawodność są na wagę złota, znajomość tych aspektów staje się niezbędna.

Pytanie 20

Wyznacz zapotrzebowanie na paszę dla brojlera mającego 2,1 kg masy ciała, jeśli na 1 kg jego przyrostu potrzeba 2 kg paszy.

A. 4,2 kg

B. 2,2 kg

C. 2,0 kg

D. 4,4 kg

Odpowiedź 4,2 kg to strzał w dziesiątkę. Kiedy obliczamy ile paszy potrzebuje brojler, musimy najpierw ustalić, ile kilogramów masy ciała chcemy zyskać. Dla brojlera ważącego 2,1 kg, zakładając, że do przyrostu 1 kg zużywamy 2 kg paszy, liczymy od zera do 2,1 kg. Zatem mamy 2,1 kg przyrostu, co daje nam 2,1 kg pomnożone przez 2 kg paszy, co daje 4,2 kg prawda? W praktyce takie obliczenia są mega ważne w hodowli, bo pomagają zadbać o zdrowie zwierząt i optymalnie wykorzystać paszę. Dobrze jest pamiętać, że właściwe zarządzanie paszami podnosi efektywność produkcji i wpływa na zrównoważony rozwój w branży. W codziennej hodowli trzeba mieć na uwadze standardy żywienia zwierząt i wartości odżywcze pasz, bo to klucz do sukcesu.

Pytanie 21

Do wytworzenia 1 litra mleka o 4 % zawartości tłuszczu krowa potrzebuje

A. 60 g b.o. i 2,9 MJ energii

B. 78 g b.o. i 2,9 MJ energii

C. 60 g b.o. i 1,5 MJ energii

D. 78 g b.o. i 1,5 MJ energii

Poprawna odpowiedź to 78 g b.o. i 2,9 MJ energii na produkcję 1 litra mleka o zawartości 4 % tłuszczu. W kontekście produkcji mleka, białko ogólne (b.o.) jest kluczowym składnikiem, który jest niezbędny do produkcji mleka, ponieważ jego obecność wpływa na jakość białek mlecznych, a także na zawartość tłuszczu. W przypadku mleka krowiego, zawartość tłuszczu jest istotnym wskaźnikiem jakości, dlatego prawidłowe określenie zapotrzebowania na b.o. jest kluczowe dla efektywnej produkcji. W praktyce, hodowcy bydła mlecznego powinni monitorować zarówno ilość białka, jak i energii dostarczanej w paszy, aby zapewnić optymalne warunki dla laktacji. Zastosowanie odpowiednich dawek białka i energii ma również znaczenie w kontekście wydajności produkcji mleka, zdrowia zwierząt oraz jakości pozyskiwanego mleka. Zgodnie z wytycznymi i dobrymi praktykami w hodowli bydła, dostosowanie diety krów do ich potrzeb metabolicznych jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości mleka.

Pytanie 22

W obszarach gruntów rolnych z wyraźnym spadkiem terenu orkę należy prowadzić zgodnie z liniami warstw, a w uprawach zaleca się wybór roślin wieloletnich i ozimych ze względu na

A. możliwość zakwaszenia gleby.

B. gromadzenie pestycydów.

C. ochronę lokalnych ekosystemów.

D. ryzyko erozji wodnej.

Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że ochrona lokalnej flory i fauny nie jest bezpośrednio związana z wyborem technik orki czy rodzaju upraw. Choć różnorodność biologiczna jest istotna w ekosystemach rolniczych, to nie wpływa na potrzeby zmniejszenia ryzyka erozji wodnej. Kumuluacja pestycydów jest zjawiskiem, które może występować w wyniku niewłaściwego stosowania chemikaliów, lecz nie ma bezpośredniego związku z techniką orki ani z wyborem roślin. Właściwie zastosowane praktyki uprawowe mogą zredukować potrzebę stosowania chemii, co z kolei wpływa na zdrowie gleby i otoczenia. Możliwość zakwaszenia gleby jest procesem, który występuje w wyniku rozwoju mikroorganizmów oraz stosowania nawozów, ale nie jest związana z kierunkiem orki. Zakwaszenie gleby ma swoje źródła w specyficznych praktykach agrarnych oraz rodzaju uprawianych roślin, a nie w erozji wodnej. W związku z tym, wybór odpowiednich technik orki i roślinności wieloletniej nie jest jedynie kwestią ochrony środowiska, ale także długotrwałej efektywności produkcji rolniczej. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do błędnych wniosków na temat najlepszych praktyk w zarządzaniu gruntami rolnymi.

Pytanie 23

Desykanty to substancje

A. powodujące szybkie usychanie roślin

B. przeznaczone do eliminacji szkodliwych gryzoni

C. stosowane do odstraszania ptaków oraz zwierzyny łownej

D. służące do zwalczania chorób roślin

Desykanty mylone są często z innymi grupami środków ochrony roślin, co prowadzi do nieporozumień. Środki przeznaczone do zwalczania szkodliwych gryzoni raczej nie mają nic wspólnego z desykantami, ponieważ ich działanie koncentruje się na eliminacji organizmów takich jak szczury czy myszy, a ich mechanizm działania różni się od wpływu desykantów na rośliny. Z kolei środki do zwalczania chorób roślin to preparaty fungicydowe lub bakteriobójcze, które mają na celu ochronę roślin przed patogenami, a nie wywoływanie ich usychania. Co więcej, środki odstraszające ptaki i zwierzynę łowną są projektowane w sposób, który nie wpływa na metabolizm roślin, ich rolą jest jedynie zniechęcenie zwierząt do przebywania w danym obszarze. Tak więc, pomylenie desykantów z innymi formami ochrony roślin prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcji i zastosowaniu. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi środkami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania uprawami oraz ich ochrony, a także dla unikania ewentualnych szkód w ekosystemach. Właściwe stosowanie desykantów w określonych warunkach i zgodnie z zaleceniami producentów jest niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych efektów bez negatywnych skutków dla innych organizmów.

Pytanie 24

Do masowej hodowli brojlerów najbardziej odpowiednie są mieszańce z oznaczeniem handlowym

A. Astra B

B. Astra N

C. Astra P

D. Astra D

Odpowiedź "Astra B" jest poprawna, ponieważ jest to jeden z najlepiej ocenianych mieszańców brojlerów, który charakteryzuje się wysoką wydajnością produkcyjną oraz korzystnym stosunkiem przyrostu masy do zużycia paszy. Astra B jest znana z doskonałych wskaźników konwersji paszy, co jest kluczowe w hodowli brojlerów w systemie wielkotowarowym. Dzięki odpowiedniemu programowi żywieniowemu, ptaki te osiągają dużą masę w krótkim czasie, co jest korzystne dla ekonomiki produkcji. Ponadto, Astra B ma dobrze rozwiniętą odporność na choroby, co zmniejsza straty związane z zachorowalnością. W praktyce, stosowanie tego mieszańca w chowie przyczynia się do zwiększenia rentowności gospodarstw produkujących mięso drobiowe. Rekomenduje się również regularne monitorowanie wskaźników zdrowotnych oraz warunków środowiskowych w celu optymalizacji wyników produkcji.

Pytanie 25

Roślinny produkt, który charakteryzuje się najwyższą zawartością białka, to

A. soja

B. rzepak

C. ziemniak

D. kapusta

Soja to roślina strączkowa, która w swoim składzie zawiera około 36-40% białka, co czyni ją jednym z najbogatszych źródeł białka pochodzenia roślinnego. Białko sojowe zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je kompletnym białkiem, porównywalnym z białkiem zwierzęcym. Dlatego soja jest szczególnie ceniona w dietach wegetariańskich i wegańskich jako substytut mięsa. Produkty takie jak tofu, tempeh czy mleko sojowe są popularnymi wyborami wśród osób dbających o zdrową dietę. Dzięki wysokiej zawartości białka, soja przyczynia się do budowy masy mięśniowej, a także wspiera procesy regeneracyjne organizmu. Warto również zaznaczyć, że soja jest źródłem zdrowych tłuszczy oraz składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz minerały, co czyni ją wartościowym elementem codziennej diety. W kontekście standardów branżowych, soja jest również wykorzystywana w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym, co potwierdza jej wszechstronność i znaczenie na rynku.

Pytanie 26

Jakie rośliny są odpowiednie do uprawy jako późne poplony ścierniskowe?

A. facelia i gorczyca biała

B. łubin biały i łubin żółty

C. kukurydza i owies

D. seradela i bobik

Facelia (Phacelia tanacetifolia) i gorczyca biała (Sinapis alba) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako późne poplony ścierniskowe. Facelia charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz zdolnością do akumulacji azotu w glebie, co pozwala na poprawę jej jakości i struktury. Jej kwiaty są atrakcyjne dla zapylaczy, co wspiera bioróżnorodność w agroekosystemie. Gorczyca biała, z kolei, działa jako roślina fitosanitarna, zmniejszając ryzyko chorób i szkodników dzięki wydzielanym substancjom allelopatycznym. W praktyce, stosowanie tych roślin jako późnych poplonów sprzyja regeneracji gleby po głównych uprawach, zwiększa jej żyzność oraz wspiera systemy rolnictwa zrównoważonego. Dodatkowo, zapewniają one materiał organiczny do późniejszego rozkładu, co korzystnie wpływa na właściwości gleby. W kontekście dobrych praktyk, warto podkreślić, że stosowanie poplonów jest zgodne z zasadami rolnictwa ekologicznego oraz integrowanego zarządzania uprawami.

Pytanie 27

Dokumentacja wydania oleju rzepakowego ze magazynu następuje poprzez sporządzenie dowodu księgowego?

A. Rw

B. Mm

C. Wz

D. Pz

Odpowiedź Wz jest prawidłowa, ponieważ dokument ten, znany jako "Wydanie z Magazynu", jest używany do rejestrowania wydania towarów z magazynu, w tym przypadku oleju rzepakowego. Wydanie z magazynu (Wz) dokumentuje przekazanie towaru z magazynu do odbiorcy, co jest istotne dla zarządzania stanami magazynowymi oraz kontrolowania przepływu towarów. W praktyce Wz jest często stosowane w przedsiębiorstwach, które prowadzą sprzedaż detaliczną lub hurtową, ponieważ umożliwia dokładne śledzenie wydania towarów, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami oraz zgodności z przepisami podatkowymi. Przykładowo, w przypadku sprzedaży oleju rzepakowego, Wz będzie zawierać informacje o ilości wydanego towaru, dacie wydania, a także danych sprzedawcy i nabywcy. Dzięki poprawnemu dokumentowaniu wydania towarów, przedsiębiorstwa mogą również lepiej planować zamówienia oraz unikać nadwyżek lub niedoborów towarowych, co przekłada się na efektywność operacyjną. Praktyki te są zgodne z normami ISO oraz standardami rachunkowości, które zalecają szczegółowe dokumentowanie wszelkich transakcji magazynowych.

Pytanie 28

Zgodnie z wytycznymi Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej maksymalna dawka nawozu naturalnego stosowana w ciągu roku na 1 ha terenów rolniczych nie powinna przekraczać ilości azotu wynoszącej

A. 200 kg

B. 120 kg

C. 170 kg

D. 150 kg

Odpowiedź 170 kg azotu na hektar rocznie jest zgodna z zaleceniami Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej (ZDPR), która promuje zrównoważone gospodarowanie nawozami w celu ograniczenia negatywnego wpływu na środowisko. Stosowanie nawozów powinno uwzględniać nie tylko potrzeby roślin, ale także ochronę wód gruntowych i powierzchniowych przed nadmiernym zanieczyszczeniem azotem. W praktyce rolniczej, aby osiągnąć optymalne plony, ważne jest dostarczenie roślinom odpowiedniej ilości azotu, co w przypadku większości upraw wynosi do 170 kg na hektar. Przykładowo, w uprawie zbóż, stosowanie nawozów naturalnych w odpowiednich dawkach, takich jak 170 kg azotu, pozwala na uzyskanie wysokiej jakości ziarna i minimalizuje ryzyko strat związanych z nadmiernym nawożeniem. Ponadto, zgodność z tym standardem wspiera praktyki rolnicze, które są bardziej przyjazne dla środowiska, prowadząc do długoterminowej wydajności produkcji.

Pytanie 29

Oblicz procent zdolności kiełkowania nasion rzepaku w eksperymencie, w którym w 4 powtórzeniach liczba wykiełkowanych nasion wyniosła odpowiednio: 99 szt., 91 szt., 90 szt. oraz 100 szt. na 100 wysianych nasion.

A. 99%

B. 92%

C. 95%

D. 97%

Zrozumienie pojęcia zdolności kiełkowania nasion wymaga dokładnego przeliczenia danych z przeprowadzonego doświadczenia. Często myli się pojęcie całkowitej liczby nasion wykiełkowanych z procentem ich kiełkowania. Odpowiedzi, które wskazują wartości takie jak 97%, 92% czy 99%, opierają się na błędnych założeniach dotyczących obliczeń. Na przykład, aby uzyskać 97%, należałoby zsumować mniejszą ilość wykiełkowanych nasion lub zakładać, że liczba wysianych nasion była mniejsza niż rzeczywiste 400. Podobnie, aby uzyskać wynik 92%, należałoby przyjąć, że tylko 368 nasion wykiełkowało, co jest sprzeczne z danymi z doświadczenia. Warto również zauważyć, że niektórzy mogą błędnie myśleć, że wszystkie nasiona wysiane w każdym powtórzeniu powinny być wykiełkowane, co jest nierealistyczne w praktyce. Wynik 99% sugeruje, że prawie wszystkie nasiona wykiełkowały, co w przypadku podanych danych nie jest możliwe. Dobrą praktyką w analizie danych jest dokładna weryfikacja obliczeń oraz zrozumienie, jak różne czynniki, takie jak jakość nasion, warunki glebowe czy technika siewu, mogą wpływać na ostateczny wynik zdolności kiełkowania. Dlatego kluczowe jest nie tylko obliczanie wyników, ale również ich interpretacja w kontekście zrozumienia biologii roślin oraz wymagań agronomicznych.

Pytanie 30

W ekologicznej uprawie pszenicy wykorzystuje się ścieżki technologiczne w celu

A. przeprowadzenia oprysków na chwasty dwuliścienne

B. inspekcji plantacji oraz eliminacji uciążliwych chwastów

C. hodowli rzadkich gatunków ptaków

D. umożliwienia wjazdu agregatu podczas nawożenia pogłównego

Pojęcie ścieżek technologicznych w ekologicznej uprawie pszenicy jest ściśle związane z ich rolą w lustracji plantacji oraz efektywnym zarządzaniu chwastami. Wybór odpowiedzi dotyczącej rozmnażania rzadkich gatunków ptaków jest całkowicie mylny, ponieważ ścieżki technologiczne nie są projektowane ani wykorzystywane w celu wsparcia ochrony ptaków czy ich siedlisk. Chociaż ochrona bioróżnorodności jest istotna, to konkretne działania związane z zarządzaniem pszenicą koncentrują się na bezpośrednich aspektach agrotechnicznych. Z kolei wjazd agregatu przy nawożeniu pogłównym, choć może być istotny w kontekście mechanizacji, nie jest celem samym w sobie, a jego realizacja musi być dostosowana do struktury pola i obecności chwastów. Ponadto, wykonanie oprysków przeciwko chwastom dwuliściennym, mimo że jest standardową praktyką, nie powinno być mylone z główną funkcją ścieżek technologicznych, które służą głównie monitorowaniu stanu plantacji oraz ich ochranianiu przed nadmiernym występowaniem chwastów. Kluczowym błędem myślowym jest łączenie działań związanych z ochroną roślin z celami, które nie są bezpośrednio powiązane z uprawą rolniczą. Właściwe zrozumienie roli ścieżek technologicznych w uprawie pszenicy wymaga skupienia się na praktykach agrotechnicznych oraz ich wpływie na efektywność i rentowność produkcji rolniczej.

Pytanie 31

Aby zapewnić stałą ilość wysiewu nasion, niezależnie od prędkości jazdy oraz obrotów silnika, w siewnikach wykorzystuje się napęd kółek wysiewających

A. z silnika hydraulicznego

B. z wałka odbioru mocy ciągnika przez napęd zależny

C. z wałka odbioru mocy ciągnika przez napęd niezależny

D. z koła jezdnego siewnika

Odpowiedzi, które wskazują na napęd z wałka odbioru mocy ciągnika, zarówno w wariancie z napędem zależnym, jak i niezależnym, są niewłaściwe dla kontekstu stałego wysiewu nasion w siewnikach. W przypadku napędu zależnego, jego działanie opiera się na prędkości obrotowej silnika, co wprowadza niepożądaną zmienność w ilości wysiewanych nasion w zależności od prędkości jazdy. Taki system działa w oparciu o założenie, że zwiększenie prędkości jazdy ciągnika powinno automatycznie zwiększać prędkość obrotową napędu, co prowadzi do proporcjonalnego zwiększenia wysiewu. To podejście jednak nie jest praktyczne, ponieważ zróżnicowane warunki glebowe i zmieniające się warunki pogodowe wymagają precyzyjnego dostosowania wysiewu do danego terenu. Napęd niezależny również nie rozwiązuje tego problemu, ponieważ wciąż wiąże się z koniecznością regulacji prędkości obrotowej silnika. Właściwe działanie siewników wymaga stabilności i precyzji, które można osiągnąć jedynie przez połączenie napędu z kół jezdnych z mechanizmem wysiewającym. W praktyce oznacza to, że błędne jest założenie, iż wałek odbioru mocy może zaspokoić potrzeby nowoczesnych systemów wysiewu, które muszą operować w oparciu o rzeczywistą prędkość jazdy maszyny zamiast prędkości obrotowej silnika.

Pytanie 32

Pan Nowak prowadzi szkółkę drzew owocowych. W ciągu roku sprzedał drzewka o wartości 80 000 zł oraz poniósł następujące wydatki:
- zużycie materiałów 20 000 zł
- robocizna 18 000 zł
- usługi obce 4 500 zł
- amortyzacja maszyn 1 000 zł
- podatki i opłaty 500 zł

Jaką uzyskał kwotę zysku ze sprzedaży drzewek?

A. 38 000 zł

B. 36 000 zł

C. 44 000 zł

D. 38 500 zł

Zysk ze sprzedaży drzewek to nic innego jak różnica między tym, co zarobimy, a tym, co wydamy. W tym przypadku mamy przychody ze sprzedaży równe 80 000 zł. Koszty poniesione przez pana Nowaka to: materiały za 20 000 zł, robocizna 18 000 zł, usługi obce za 4 500 zł, amortyzacja maszyn to 1 000 zł, a podatki i opłaty to 500 zł. Jeśli wszystko razem zliczymy, to wychodzi nam 44 000 zł kosztów. Potem, żeby obliczyć zysk, odejmujemy od przychodów te koszty, czyli 80 000 zł minus 44 000 zł daje nam 36 000 zł zysku. W praktyce dobrze jest regularnie analizować swoje zyski i wydatki, bo to pozwala podejmować mądrzejsze decyzje i lepiej zarządzać finansami firmy. Ustalenie kosztów i zysków zgodnie z normami rachunkowości to klucz do dobrego raportowania i planowania budżetu.

Pytanie 33

W mieszankach paszowych dla trzody chlewnej, jako dodatków poprawiających efektywność wykorzystania paszy nie można stosować

A. antybiotyków

B. ziołowych dodatków

C. enzymów

D. probiotyków

Antybiotyki nie mogą być stosowane jako dodatki do paszy dla trzody chlewnej, ponieważ ich użycie w żywieniu zwierząt hodowlanych może prowadzić do rozwoju oporności na antybiotyki w patogenach. W Unii Europejskiej istnieją surowe regulacje dotyczące stosowania antybiotyków w produkcji zwierzęcej, co jest częścią strategii mającej na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego. Przykładem dobrych praktyk w hodowli trzody chlewnej jest stosowanie probiotyków, które wspierają zdrowie jelit oraz enzymów, które poprawiają strawność paszy. Zastosowanie ziół również może przynieść korzyści zdrowotne, jednak powinny być one stosowane jako uzupełnienie, a nie substytut odpowiedniego żywienia. Właściwe podejście do żywienia trzody chlewnej powinno opierać się na naukowych dowodach oraz zaleceniach weterynaryjnych, aby zapewnić zdrowie zwierząt oraz jakość produktów mięsnych.

Pytanie 34

Wiosną, aby przyspieszyć proces wegetacji ozimin, najkorzystniej jest zastosować nawożenie azotowe w formie

A. mocznika

B. superfosfatu pojedynczego

C. saletry amonowej

D. siarczanu amonu

Saletra amonowa to jeden z najczęściej stosowanych nawozów azotowych, szczególnie w okresie wiosennym, gdy rośliny potrzebują intensywnego wsparcia w procesie wegetacji. Jej przewaga nad innymi formami nawozów polega na szybko dostępnej formie azotu, która jest natychmiast przyswajalna przez rośliny. Saletra amonowa dostarcza azot w postaci amonowej i azotanowej, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie składników pokarmowych w pierwszych fazach wzrostu. W praktyce, stosowanie saletry amonowej przyspiesza rozwój ozimin, co jest kluczowe w przypadku takich roślin jak pszenica czy jęczmień. Warto również podkreślić, że właściwe dawkowanie nawozu powinno być dostosowane do analizy gleby, co jest standardem w nowoczesnym rolnictwie. Takie podejście pozwala nie tylko na oszczędności finansowe, ale również na minimalizację ryzyka związanego z nadmiernym nawożeniem, co mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia środowiska.

Pytanie 35

Siew nasion zbóż na glebach o dużej ciężkości, w przypadku nadmiaru wilgoci w glebie, może prowadzić do

A. powstania zbyt wielu korzeni zarodkowych

B. rozwoju zgorzeli siewek

C. skrócenia czasu wschodów

D. wzrostu liczby roślin

Wysiew ziarna zbóż na glebach ciężkich przy zbyt dużej wilgotności nie prowadzi do zwiększenia obsady roślin ani do wykształcenia zbyt dużej liczby korzeni zarodkowych. Zwiększenie obsady roślin to zjawisko, które można osiągnąć przy odpowiednich warunkach siewu i optymalnej gęstości nasadzeń. W kontekście gleb ciężkich, nadmiar wilgoci prowadzi do anoksji korzeni, co skutkuje ich obumieraniem i ogranicza zdolność roślin do rozwoju, a nie sprzyja ich liczbie. Ponadto, tworzenie nadmiaru korzeni zarodkowych jest zjawiskiem, które nie jest typowe dla ciężkich i mokrych gleb. Rośliny w takich warunkach często nie są w stanie rozwijać się normalnie i wysoka wilgotność gleby uniemożliwia im efektywne pobieranie składników odżywczych. Dodatkowo, skrócenie okresu wschodów nie jest efektem nadmiaru wilgoci na glebach ciężkich, lecz raczej odwrotnie. Zbyt duża wilgotność i zbyt niska temperatura mogą opóźniać wschody, prowadząc do wydłużenia czasu potrzebnego na kiełkowanie nasion. W praktyce, nieodpowiednie gleby oraz ich nadmierne nawilżenie mogą prowadzić do problemów zdrowotnych roślin oraz obniżenia plonów, co jest sprzeczne z oczekiwaniami rolników i obowiązującymi standardami w uprawach rolnych.

Pytanie 36

Test komórkowy TOK jest używany do oceny zdrowia wymienia oraz jakości mleka surowego. Na podstawie wyników zawartości komórek somatycznych w próbkach mleka po wykonaniu testu, która z próbek pochodzi od krowy cierpiącej na zapalenie wymienia i wykazuje najniższą jakość?

A. Mleko 4: galaretowata mieszanka, w odcieniu czerwono-niebieskim z ponad 1 000 000 komórek somatycznych

B. Mleko 2: mieszanina z delikatnymi smugami o kolorze pomarańczowoczerwonym - komórki somatyczne w ilości od 200 000 do 500 000

C. Mleko 3: mieszanina z wyraźnymi smugami, lekko galaretowata, o barwie czerwono-fioletowej - komórki somatyczne w ilości od 500 000 do 1 000 000

D. Mleko 1: płynna mieszanina, bez smug, w kolorze żółtym - około 100 000 komórek somatycznych

Analiza pozostałych próbek mleka ujawnia liczne nieporozumienia dotyczące interpretacji wyników testu TOK oraz znaczenia liczby komórek somatycznych. Mleko 1, mimo że ma najniższą liczbę komórek somatycznych (około 100 000), nie może być uznane za mleko o najgorszej jakości, ponieważ nie wskazuje na obecność stanu zapalnego. Wartości poniżej 100 000 są często uważane za normę, co czyni je bardziej odpowiednim do przetwórstwa. Mleko 2 i 3 mają również podwyższone wartości LSC, jednak nie osiągają one tak wysokiego poziomu jak mleko 4, co czyni je mniej wiarygodnymi wskaźnikami stanu zapalnego. Mleko 2 z zawartością 200 000 - 500 000 komórek somatycznych może być w początkowej fazie stanu zapalnego, ale nie jest tak krytyczne jak mleko 4. Mleko 3, z LSC w zakresie 500 000 - 1 000 000, również wskazuje na problemy, ale wciąż jest bardziej zdrowe niż mleko 4. W kontekście praktycznym, testowanie LSC jest kluczowe dla monitorowania zdrowia zwierząt oraz jakości mleka. Błędne wnioski mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania zdrowiem stada, co może mieć długofalowy wpływ na wydajność produkcji mleka i rentowność hodowli.

Pytanie 37

Jednym z metod ograniczania erozji gleby na górskich stokach jest

A. dzielenie stoków na niewielkie powierzchnie uprawne

B. zakładanie na stokach trwałych użytków zielonych

C. montaż urządzeń do pomiaru siły wiatru

D. instalowanie na stokach urządzeń melioracyjnych

Zakładanie na stokach trwałych użytków zielonych to jedna z najskuteczniejszych metod zapobiegania erozji gleby, szczególnie na terenach górskich. Trwałe użytki zielone, takie jak trawy czy inne rośliny pastewne, tworzą gęstą sieć korzeniową, która stabilizuje glebę i zapobiega jej erozji przez wodę oraz wiatr. Rośliny te absorbują wodę, co zmniejsza jej spływ po powierzchni, a tym samym ryzyko erozji. Ponadto, pokrycie gleby roślinnością zwiększa infiltrację wody, co poprawia wilgotność gleby i wspiera bioróżnorodność. W praktyce, stosując trwałe użytki zielone, można również poprawić jakość gleby, redukując straty składników odżywczych oraz wspierając rozwój mikroorganizmów glebowych. Wzrost roślinności na stokach górskich jest zgodny z zasadami zrównoważonego zarządzania środowiskiem, a tego typu działania są rekomendowane w wielu programach ochrony gleby oraz w strategiach zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 38

Które zboże ozime charakteryzuje się najwyższą odpornością na mróz?

A. żyto

B. pszenżyto

C. pszenica

D. jęczmień

Żyto (Secale cereale) jest uznawane za najbardziej mrozoodporne zboże ozime, co wynika z jego unikalnych właściwości morfologicznych i fizjologicznych. Roślina ta potrafi przetrwać ekstremalne warunki zimowe, co czyni ją idealnym wyborem dla regionów o surowym klimacie. Żyto ma głęboki system korzeniowy, który umożliwia mu lepsze wykorzystanie wody oraz składników odżywczych, co jest szczególnie ważne w trudnych warunkach glebowych. Zastosowanie żyta w praktyce rolniczej jest bardzo szerokie; nie tylko służy jako pasza dla zwierząt, ale również jako surowiec do produkcji pieczywa i innych przetworów. Z punktu widzenia agrotechniki, uprawa żyta jest korzystna, ponieważ roślina ta ma właściwości fitosanitarne, co oznacza, że może ograniczać rozwój chorób i szkodników w płodozmianie. Warto również zauważyć, że żyto jest mniej wymagające pod względem agrotechnicznym w porównaniu do innych zbóż, co czyni je bardziej dostępnym dla rolników.

Pytanie 39

Jakie środki są stosowane do usuwania chwastów w burakach?

A. Afalon

B. Betanal

C. Dithane

D. Decis

Wybór herbicydów do walki z chwastami w burakach to nie taka łatwa sprawa, trzeba zrozumieć jakie preparaty są na rynku. Decis to insektycyd, więc nie nadaje się do zwalczania chwastów, tylko szkodników. Jak się go użyje do odchwaszczania, to można nie osiągnąć efektów i jeszcze zaszkodzić ekosystemowi. Afalon to też herbicyd, ale działa na inne chwasty, więc nie jest najlepszym wyborem dla buraków. Jak się go użyje, to może nie być skuteczny na te chwasty, które tam rosną. A Dithane to fungicyd, co znaczy, że chroni rośliny przed chorobami grzybowymi, a nie chwastami. To pokazuje, że trzeba znać różnice między tymi środkami. Bez tego łatwo jest popełnić błędy w aplikacji i można stracić w uprawach.

Pytanie 40

Najwięcej substancji antyżywieniowych występuje w zbożu

A. owsie

B. życie

C. jęczmieniu

D. pszenicy

Odpowiedź "żyta" jest prawidłowa, ponieważ ziarno żyta zawiera największą ilość substancji antyżywieniowych w porównaniu do innych zbóż. Antyżywieniowe substancje, takie jak kwas fitynowy, mogą wiązać się z minerałami, takimi jak żelazo i cynk, zmniejszając ich biodostępność. Z tego powodu, pomimo wartości odżywczych, ziarno żyta powinno być odpowiednio przetworzone, aby zminimalizować skutki antyżywieniowe. W praktyce rolniczej i przetwórczej stosuje się takie techniki jak fermentacja, kiełkowanie czy prażenie, które mogą znacząco obniżyć poziom antyżywiennych substancji. Warto również zauważyć, że ziarno żyta jest bogate w błonnik, co czyni je cennym składnikiem diety, pod warunkiem, że jego konsumpcja jest zrównoważona i dobrze zaplanowana. W obliczu rosnącej popularności produktów bezglutenowych, ziarno żyta stało się przedmiotem zainteresowania ze względu na swoje właściwości zdrowotne oraz potencjalne korzyści w diecie osób z celiakią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej