Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 24 października 2025 08:58
  • Data zakończenia: 24 października 2025 09:25

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Elementy infrastruktury liniowej w transporcie kolejowym to

A. stacje kolejowe
B. terminale przeładunkowe
C. bocznice kolejowe
D. sieci trakcyjne
Sieci trakcyjne są kluczowym elementem infrastruktury liniowej w transporcie szynowym, ponieważ to dzięki nim możliwe jest zasilanie pojazdów szynowych energią elektryczną. Sieci te składają się z różnorodnych elementów, takich jak przewody jezdne, słupy trakcyjne oraz urządzenia zabezpieczające, które zapewniają odpowiednią jakość i ciągłość zasilania. Przykładowo, w Europie, sieci trakcyjne są projektowane zgodnie z normami UIC oraz EN, co gwarantuje ich interoperacyjność w międzynarodowym transporcie kolejowym. W praktyce, poprawna instalacja oraz serwisowanie sieci trakcyjnych ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. Dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak monitorowanie stanu sieci w czasie rzeczywistym i automatyzacja, możliwe jest znaczne zwiększenie niezawodności i wydajności systemów transportu szynowego, co przekłada się na lepszą obsługę pasażerów oraz przewozów towarowych.

Pytanie 2

Na podstawie cennika, określ łączny koszt czynności manipulacyjnych obejmujących wyładunek 1 pełnego kontenera 20’ i 2 pustych kontenerów 40’ ze statku na plac składowy oraz przeładunek tych kontenerów z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik
Nazwa usługiKontener 20'Kontener 40'
Kontener pełny
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie190,00 zł/szt.210,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie95,00 zł/szt.105,00 zł/szt.
Kontener pusty
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie180,00 zł/szt.195,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie80,00 zł/szt.95,00 zł/szt.
A. 860,00 zł
B. 890,00 zł
C. 835,00 zł
D. 865,00 zł
Odpowiedź 865,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt czynności manipulacyjnych określonych w pytaniu. Aby obliczyć ten koszt, należy uwzględnić cztery kluczowe czynności: wyładunek pełnego kontenera 20' oraz dwóch pustych kontenerów 40', a następnie przeładunek tych kontenerów na środki transportu samochodowego. Wyładunek pełnego kontenera 20' kosztuje 190,00 zł, a wyładunek dwóch pustych kontenerów 40' wynosi 390,00 zł (2 * 195,00 zł). Koszt przeładunku pełnego kontenera 20' to 95,00 zł, natomiast przeładunek dwóch pustych kontenerów 40' kosztuje 190,00 zł (2 * 95,00 zł). Suma wszystkich wymienionych kosztów wynosi 865,00 zł, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, poprawne obliczanie kosztów manipulacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem i podejmowania decyzji operacyjnych w branży transportowej.

Pytanie 3

Monitoring pojazdów, który pozwala na precyzyjne śledzenie ruchu floty, zapewnia urządzenie zainstalowane w pojeździe

A. system EDI
B. system RFID
C. lokalizator IP
D. lokalizator GPS
Lokalizator GPS (Global Positioning System) jest kluczowym narzędziem w monitorowaniu środków transportu, które pozwala na dokładne śledzenie pozycji pojazdów w czasie rzeczywistym. Dzięki sygnałom z satelitów, lokalizator GPS umożliwia określenie współrzędnych geograficznych, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania flotą. Poza podstawową funkcją lokalizacji, systemy GPS często oferują dodatkowe funkcje, takie jak monitorowanie prędkości, trasy przejazdu, a także możliwość generowania raportów dotyczących efektywności paliwowej. W praktyce, wiele firm transportowych korzysta z aplikacji GPS w celu optymalizacji tras, co prowadzi do redukcji kosztów oraz poprawy czasu dostaw. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, integracja GPS z systemem zarządzania flotą (FMS) umożliwia automatyczne zbieranie danych, co zwiększa przejrzystość operacyjną i pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji dotyczących zarządzania transportem.

Pytanie 4

Dokumentem, który potwierdza dopuszczenie kontenera do międzynarodowego transportu pod zabezpieczeniem celnym, jest

A. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa
B. Karnet TIR
C. Świadectwo ADR
D. Świadectwo uznania według typu konstrukcji
Karnet TIR, świadectwo ADR oraz certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa to dokumenty ważne w różnych aspektach transportu, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w kontekście dopuszczenia kontenera do przewozu międzynarodowego pod zamknięciem celnym. Karnet TIR jest używany w transporcie drogowym do uproszczenia procedur celnych, jednak nie dotyczy on samego certyfikatu kontenera. Świadectwo ADR odnosi się do przewozu materiałów niebezpiecznych i potwierdza, że dany środek transportu spełnia wymogi dotyczące bezpieczeństwa ich transportu, ale nie jest dokumentem potwierdzającym dopuszczenie kontenera do przewozu międzynarodowego. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa może być istotny w kontekście ogólnego bezpieczeństwa transportu, jednak nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji kontenerów i ich konstrukcji, co jest kluczowe w międzynarodowym przewozie pod zamknięciem celnym. Przypisanie tych dokumentów do tej samej roli co świadectwo uznania według typu konstrukcji może prowadzić do błędnych wniosków na poziomie operacyjnym, w szczególności w logistyce międzynarodowej, gdzie znajomość specyficznych regulacji i dokumentacji jest kluczowa dla sprawnego przeprowadzenia transportu.

Pytanie 5

Regulacje dotyczące tworzenia międzynarodowego listu przewozowego dla transportu samochodowego oraz wykaz informacji, które powinny być w nim zawarte, określa konwencja

A. CIM
B. CMR
C. ATA
D. ATP
Odpowiedzi ATP, CIM oraz ATA są niepoprawne, ponieważ każda z tych konwencji dotyczy innych aspektów transportu międzynarodowego, które nie są związane bezpośrednio z międzynarodowym samochodowym listem przewozowym. Konwencja ATP (Akcja Transportowa Towarów Chłodzonych) dotyczy szczegółowych zasad transportu towarów wymagających chłodzenia. Obejmuje normy dotyczące pojazdów, które muszą być przystosowane do transportu tych towarów, a także przepisy dotyczące temperatury i warunków przechowywania, ale nie reguluje samego dokumentu przewozowego. Z kolei CIM (Konwencja o Międzynarodowym Przewozie Towarów Koleją) koncentruje się na przewozie towarów koleją, a nie drogą, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście pytania o samochodowy list przewozowy. Konwencja ATA (Admission Temporaire) dotyczy tymczasowego wwozu towarów do krajów, w których nie są one zarejestrowane, a jej celem jest uproszczenie formalności celnych. Zrozumienie tych konwencji i ich zastosowania jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem, aby uniknąć pomyłek i nieporozumień w międzynarodowym obrocie towarowym. Typowym błędem jest mylenie tych konwencji z kwestiami regulującymi międzynarodowy przewóz drogowy, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i działań.

Pytanie 6

Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?

A. 264 zł
B. 246 zł
C. 200 zł
D. 223 zł
Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.

Pytanie 7

Którą skrzynię ładunkową należy wybrać do jednorazowego załadunku i przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o wymiarach 1,2 m x 0,8 m x 2,1 m (dł. x szer. x wys.) i masie 650 kg/pjł?

Skrzynia ładunkowaWymiary wewnętrzne skrzyni ładunkowej
[dł. x szer. x wys.]
Ładowność
[t]
A.7,25 m x 2,20 m x 2,35 m10,00
B.10,30 m x 2,35 m x 2,40 m16,00
C.12,55 m x 2,35 m x 2,45 m22,00
D.14,30 m x 2,45 m x 2,45 m24,00
A. B.
B. D.
C. A.
D. C.
Wybór niewłaściwej skrzyni ładunkowej może być wynikiem kilku typowych błędów myślowych, które często pojawiają się w takich zadaniach. Podstawowym problemem jest zignorowanie masy ładunku na rzecz jedynie wymiarów palet. W przypadku transportu, ładowność pojazdu odgrywa kluczową rolę. Skupienie się wyłącznie na możliwościach rozmiarowych skrzyni może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nawet jeśli skrzynia pomieściłaby 34 palety, jej ładowność mogłaby być niewystarczająca. Nie należy także zapominać o zasadach dotyczących przestrzeni ładunkowej oraz odpowiedniej konfiguracji ładunku, które są istotne dla bezpieczeństwa transportu. W praktyce, wiele firm stosuje się do norm, takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie oceny ryzyka i właściwego zarządzania ładunkiem. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z transportem, a także do problemów z przestrzeganiem regulacji prawnych. Dlatego ważne jest, aby w procesie wyboru skrzyni ładunkowej brać pod uwagę wszystkie aspekty, w tym zarówno wymiary, jak i masę ładunku.

Pytanie 8

Transport ładunku pojazdem, którego wymiary, całkowita masa lub nacisk na oś przekraczają wartości dopuszczalne przez przepisy, określamy jako przewóz

A. bimodalnym
B. nienormatywnym
C. niebezpiecznym
D. kabotażowym
Przewóz nienormatywny odnosi się do transportu ładunków, które z powodu swoich wymiarów, masy całkowitej lub nacisku osi przekraczają wartości dopuszczalne określone w przepisach prawa. W praktyce oznacza to, że każdy pojazd transportujący takie ładunki musi być odpowiednio dostosowany i często wymaga specjalnych zezwoleń. Przykładowo, przewozy nienormatywne mogą obejmować transport dużych maszyn budowlanych, elementów konstrukcyjnych, turbin wiatrowych czy też dużych ładunków przemysłowych. W Polsce regulacje dotyczące przewozów nienormatywnych są szczegółowo opisane w przepisach prawa, takich jak Ustawa o drogach publicznych oraz w przepisach wykonawczych, które definiują wymagania dotyczące oznakowania pojazdów, zabezpieczenia ładunku oraz konieczności uzyskania stosownych zezwoleń od właściwych organów. Dobrą praktyką w przypadku przewozów nienormatywnych jest również współpraca z doświadczonymi firmami transportowymi, które mają wiedzę na temat lokalnych przepisów i regulacji, co minimalizuje ryzyko nieprzewidzianych komplikacji.

Pytanie 9

Transport lądowy, biorąc pod uwagę umiejscowienie trasy, klasyfikuje się na

A. publiczne, branżowe oraz własne
B. podziemne, naziemne i nadziemne
C. regularne i nieregularne
D. bezpośrednie oraz pośrednie
Przewozy lądowe dzielimy na podziemne, naziemne i nadziemne ze względu na położenie drogi transportowej. Transport podziemny obejmuje systemy, takie jak tunele, które są wykorzystywane do przewozu osób i towarów z minimalnym wpływem na powierzchnię. Przykładem mogą być metro lub podziemne parkingi. Transport naziemny to najczęściej stosowany sposób przewozu, wykorzystujący drogi, autostrady oraz inne szlaki komunikacyjne dostępne na powierzchni. W tym przypadku kluczowe znaczenie mają standardy bezpieczeństwa i efektywności tras, co przekłada się na oszczędności czasu i kosztów. Transport nadziemny, z kolei, dotyczy systemów, które są zbudowane powyżej poziomu gruntu, takich jak kolejki linowe czy systemy tramwajowe na estakadach. W kontekście logistyki i zarządzania transportem, znajomość tych podziałów jest istotna dla opracowania efektywnych strategii przewozowych, spełniających różne potrzeby klientów oraz regulacje branżowe.

Pytanie 10

Jakie jest współczynnikiem wykorzystania czasu pracy na trasie, jeśli czas jazdy wynosi 7 godzin, przerwa w prowadzeniu pojazdu trwa 45 minut, a oczekiwanie na rozładunek wynosi 15 minut?

A. 0,903
B. 0,875
C. 0,921
D. 1,143
Obliczanie współczynnika wykorzystania czasu pracy na trasie jest kluczowe dla zrozumienia efektywności operacyjnej w transporcie. W analizowanym pytaniu podano różne czasy związane z jazdą oraz przestojami, co jest istotne dla uzyskania prawidłowego współczynnika. Jednym z częstych błędów jest nieuwzględnienie wszystkich elementów czasu pracy, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wartości współczynnika. Na przykład, osoba obliczająca współczynnik mogłaby pominąć czas oczekiwania na rozładunek, co skutkowałoby niepoprawnym wynikiem, bliższym 0,903 czy 0,921. Warto zauważyć, że takie podejście nie tylko jest niezgodne z rzeczywistymi uwarunkowaniami pracy kierowcy, ale także nie spełnia standardów efektywności zalecanych przez branżowe organizacje. Kolejnym częstym błędem jest mylenie godziny z minutami, co prowadzi do błędnych obliczeń. Użycie niepoprawnych jednostek czasu sprawia, że wyniki obliczeń są niespójne i wprowadzają w błąd. W praktyce, aby uniknąć tych pułapek, warto stosować ustalone wzory i metody obliczeniowe, które dokładnie uwzględniają wszystkie czynniki wpływające na czas pracy kierowcy. Przykładem mogą być systemy monitorowania pracy kierowców, które automatycznie rejestrują zarówno czas jazdy, jak i czas przestojów, co pozwala na precyzyjne obliczenia i eliminację błędów ludzkich.

Pytanie 11

Paleta EUR o masie 22 kg ma wymiary 1 200 × 800 × 144 mm (dł. × szer. × wys.) oraz ładowność 1,5 tony. Jaką maksymalną liczbę opakowań o wymiarach 200 mm × 200 mm × 150 mm (dł. × szer. × wys.) i masie brutto 20 kg można umieścić na palecie EUR, jeśli ładunek może być składowany na wysokość 1 m?

A. 96 sztuk
B. 75 sztuk
C. 120 sztuk
D. 48 sztuk
Zrozumienie maksymalnej liczby opakowań, które można umieścić na palecie EUR, wymaga uwzględnienia kilku kluczowych aspektów, które często są pomijane. Wiele osób koncentruje się wyłącznie na wymiarach palety oraz opakowań, nie biorąc pod uwagę ograniczeń wynikających z ładowności palety. Paleta EUR ma ładowność 1,5 tony, co jest kluczowym czynnikiem podczas obliczania maksymalnej ilości towaru, który można na niej umieścić. Na przykład, choć można teoretycznie umieścić 96 opakowań, to ze względu na ich masę brutto 20 kg każde, całkowita masa wyniosłaby 1920 kg, co przekracza ładowność palety. Z tego powodu, pomimo możliwości fizycznego upakowania większej ilości opakowań, rzeczywiste ograniczenie wynika z wagi towaru. Należy również pamiętać, że istnieje praktyczna zasada, aby nie przekraczać 70-80% maksymalnej ładowności palety, co zapewnia stabilność ładunku podczas transportu. Zatem, ignorowanie wymogów ładowności prowadzi do nieprawidłowych wniosków i może skutkować problemami w transporcie i logistyce. Kluczowe jest, aby przy planowaniu ładunków stosować analizy zarówno pod kątem wymiarów, jak i ładowności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 12

Aby przetransportować jednorodny ładunek o wadze 15 ton, jaki tabor powinien być użyty?

A. średniotonażowy
B. niskotonażowy
C. wysokotonażowy
D. dostawczy
Wybór innych typów taboru, jak dostawczy, niskotonażowy czy średniotonażowy, nie jest odpowiedni dla przewozu ładunku o masie 15 ton. Pojazdy dostawcze, zazwyczaj mające ładowność do 3,5 tony, są przeznaczone do mniejszych ładunków, co w przypadku 15 ton prowadziłoby do przeciążenia pojazdu, co jest niezgodne z przepisami prawa drogowym oraz stwarza poważne ryzyko w zakresie bezpieczeństwa. Niskotonażowy tabor, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczony do przewozu ładunków o niewielkiej masie, co w przypadku 15 ton jest niewystarczające. Średniotonażowe pojazdy, które najczęściej mają ładowność od 3,5 do 12 ton, wciąż nie są w stanie dostarczyć odpowiedniej nośności, co może prowadzić do niespełnienia wymogów transportowych oraz potencjalnych konsekwencji prawnych. Wybór niewłaściwego taboru jest związany z typowymi błędami w ocenie wymagań transportowych, gdzie nie uwzględnia się rzeczywistej masy ładunku oraz regulacji dotyczących maksymalnych ładowności pojazdów. Warto zapoznać się z normami branżowymi oraz regulacjami prawnymi, które precyzują wymagania dotyczące transportu różnorodnych ładunków, co pozwoli uniknąć nieprawidłowych decyzji w przyszłości.

Pytanie 13

Czas wyładunku ze statku 25 kontenerów, zgodnie z przedstawionym opisem czynności, wynosi

Opis czynności podczas rozładunku kontenerowca
- przemieszczenie chwytni suwnicy nadbrzeżnej do ładowni po kontener – 38 s
- zaryglowanie kontenera do chwytni suwnicy nadbrzeżnej – 15 s
- podniesienie kontenera z ładowni na wysokość 30 metrów z prędkością 2 m/s
- przemieszczenie kontenera nad nabrzeże 80 metrów z prędkością 2 m/s
- opuszczenie kontenera na naczepę terminalową 18 metrów z prędkością 1,5 m/s
A. 50 min
B. 125 min
C. 120 min
D. 30 min
W przypadku błędnego wyboru odpowiedzi, warto zastanowić się nad przyczynami, które mogły prowadzić do mylnych wniosków. Odpowiedzi takie jak 30 minut, 120 minut czy 125 minut opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących czasu wyładunku. Na przykład, wybierając 30 minut, można zakładać, że czas na wyładunek jednego kontenera jest znacznie krótszy, co nie odzwierciedla rzeczywistego czasu wynoszącego 120 sekund na kontener. Takie podejście prowadzi do nieprawidłowych zrozumień efektywności operacyjnej w logistyce. Z kolei wybór 120 minut sugeruje, że osoba myśląca w ten sposób nie uwzględniła faktu, że czas wyładunku dla 25 kontenerów nie może być dłuższy niż całkowity czas potrzebny na ich wyładunek. Ponadto, 125 minut jest wartością, która przekracza logiczne obliczenia, co wskazuje na brak znajomości podstawowych zasad matematycznych w kontekście tego zadania. Aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad obliczeń i umiejętność analizy danych w kontekście rzeczywistych operacji logistycznych. Regularne ćwiczenie tego rodzaju obliczeń oraz znajomość praktycznych standardów branżowych mogą znacząco poprawić umiejętności analityczne w zarządzaniu łańcuchem dostaw i procesami portowymi.

Pytanie 14

Do elementów infrastruktury liniowej w transporcie lotniczym zalicza się

A. szlaki powietrzne
B. terminali CARGO
C. pasy lądowania
D. porty lotnicze
Drogi lotnicze stanowią kluczowy element infrastruktury liniowej transportu lotniczego, ponieważ definiują przestrzeń, w której odbywają się operacje lotnicze. Są to ustalone i regulowane szlaki powietrzne, które umożliwiają bezpieczne i efektywne przemieszczanie się samolotów między różnymi punktami. W praktyce, drogi lotnicze są projektowane zgodnie z międzynarodowymi standardami określonymi przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa lotów oraz optymalizacji tras dla różnych typów samolotów. Przykładem zastosowania drogi lotniczej może być szlak lotniczy wykorzystywany przez linie lotnicze do regularnych rejsów między dużymi portami lotniczymi, co pozwala na minimalizację czasu przelotu i zużycia paliwa. Właściwe zarządzanie tymi drogami, ich monitorowanie oraz dostosowywanie do zmieniających się warunków atmosferycznych i ruchu lotniczego są niezbędne dla zapewnienia sprawności i bezpieczeństwa operacji lotniczych.

Pytanie 15

Jaką trasę pokona samochód poruszający się z prędkością średnią 45 km/h podczas nieprzerwanej jazdy przez 4 godziny i 12 minut?

A. 189,0 km
B. 180,0 km
C. 199,5 km
D. 185,5 km
Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd, należy skorzystać ze wzoru: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku prędkość wynosi 45 km/h, a czas jazdy to 4 godziny i 12 minut. Najpierw przekształcamy czas na godziny, co daje 4 + 12/60 = 4,2 godziny. Następnie, podstawiając wartości do wzoru, mamy: odległość = 45 km/h × 4,2 h = 189 km. To obliczenie jest zgodne z podstawowymi zasadami fizyki ruchu i jest powszechnie stosowane w motoryzacji oraz logistyce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może występować w planowaniu tras transportowych, gdzie czas przejazdu oraz średnia prędkość są kluczowymi elementami efektywności. Znajomość tych podstawowych wzorów umożliwia również lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów transportowych oraz planowanie zasobów w branży transportowej.

Pytanie 16

Jaką procedurę celną w obrocie gospodarczym należy wybrać przy imporcie towarów spoza obszaru celnego Unii Europejskiej w celu ich montażu?

A. Skład celny
B. Uszlachetnianie czynne
C. Odprawa czasowa
D. Uszlachetnianie bierne
Uszlachetnianie czynne jest procedurą celną, która pozwala na przywóz towarów spoza obszaru celnego Unii Europejskiej w celu ich przetwarzania lub montażu, a następnie ponowny wywóz tych towarów. Ta procedura jest szczególnie korzystna dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją lub montażem, ponieważ pozwala na uniknięcie płacenia ceł na importowane komponenty, które zostaną przetworzone i wywiezione. Przykładem zastosowania uszlachetniania czynnego może być zakład produkcyjny, który importuje elementy do montażu maszyn, a następnie sprzedaje gotowe maszyny na rynkach międzynarodowych. Przemieszczając towary w ramach tej procedury, przedsiębiorstwo może korzystać z preferencyjnych warunków celnych, co wspiera konkurencyjność i innowacyjność. Procedura ta jest zgodna z przepisami Unii Europejskiej, które promują import surowców i półfabrykatów w celu zwiększenia wartości dodanej w produkcji.

Pytanie 17

Na którym regale zmieści się, bez zachowania luzów manipulacyjnych, 6 sztuk paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. × szer. × wys.): 1,2 × 0,8 × 1,3 m? Jednostki te nie mogą być piętrzone.

Regał 1Regał 2Regał 3Regał 4
Długość: 3,6 m
Szerokość: 1,6 m
Długość: 2,4 m
Szerokość: 1,6 m
Długość: 2,4 m
Szerokość: 2,1 m
Długość: 4,8 m
Szerokość: 0,8 m
ABCD
A. D.
B. C.
C. A.
D. B.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często osoby rozwiązujące tego typu zadania mogą nie uwzględniać rzeczywistych wymiarów regału i jednostek ładunkowych, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładowo, jeśli regał ma niewystarczającą długość lub szerokość, a mimo to zostanie wybrany, może to prowadzić do przekonania, że jednostki ładunkowe mogą być piętrowane. Jednak zadanie wyraźnie wskazuje, że jednostki te nie mogą być układane jedna na drugą, co oznacza, że kluczowe jest jedynie rozmieszczenie ich w jednej płaszczyźnie. W przypadku, gdy ktoś zlekceważy przestrzeń potrzebną do ułożenia palet w dwóch rzędach, może dojść do błędnych obliczeń. Takie pomyłki są szczególnie powszechne, gdy nie zwraca się uwagi na zasady dotyczące przestrzeni manipulacyjnej. W logistyce, zgodnie z normami i standardami, kluczowe jest dokładne obliczenie wymagań dotyczących przestrzeni, aby uniknąć przestojów w procesie magazynowania. Warto również pamiętać, że efektywność operacji magazynowych często zależy od poprawnego rozmieszczenia towarów, co może mieć wpływ na ich dostępność i czas realizacji zamówień.

Pytanie 18

Firma posiada 3 zestawy transportowe do przewozu drewna. Każdy zestaw może jednorazowo przewieźć 25 m3 drewna. Ile kursów wykona każdy z zestawów transportowych, jeśli mają one wspólnie przewieźć 450 m3 drewna do jednego klienta, a każdy zestaw ma zrealizować równą ilość pracy przewozowej?

A. 3 kursy
B. 12 kursów
C. 18 kursów
D. 6 kursów
Aby obliczyć liczbę kursów, które każdy zestaw drogowy musi wykonać, najpierw ustalamy łączną pojemność przewozową wszystkich zestawów. Każdy zestaw transportowy może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna, a w sumie mamy 3 zestawy. Zatem łączna pojemność wynosi 3 zestawy x 25 m³ = 75 m³ drewna na jeden kurs. Aby przewieźć 450 m³ drewna, musimy obliczyć, ile kursów jest potrzebnych do zrealizowania tego zadania. Dzielimy 450 m³ przez 75 m³: 450 m³ / 75 m³ = 6 kursów. Ponieważ każdy zestaw ma wykonać taką samą ilość pracy, każdy z zestawów drogowych wykona 6 kursów. To podejście jest zgodne z zasadami efektywności transportu, które zakładają równomierne rozłożenie obciążenia pomiędzy dostępne zasoby. W praktyce, w branży transportowej, takie równomierne przydzielanie zadań do pojazdów poprawia efektywność operacyjną oraz pozwala zminimalizować przestoje.

Pytanie 19

Na podstawie zestawienia wymiarów kontenerów morskich określ wysokość wewnętrzną kontenera
40-stopowego high cube.

Wymiary kontenerów morskich
Rodzaj konteneraWymiary wewnętrzne [mm]
długośćszerokośćwysokość
20'591923402380
40'DV1204523092379
40'HC1205623472684
20' OPEN TOP591923402286
40' OPEN TOP1204323402272
20' REEFER542822662240
40' REEFER1162822942509
20' FLAT RACK566224382327
40' FLAT RACK1208024381950
45' HC1355623522698
A. 2 509 mm
B. 2 684 mm
C. 2 272 mm
D. 2 379 mm
Wysokość wewnętrzna kontenera 40-stopowego high cube wynosi 2684 mm, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla transportu większych ładunków. Kontenery te, w odróżnieniu od standardowych kontenerów 40-stopowych, są wyższe, co umożliwia efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Przykładem zastosowania kontenerów high cube może być transport sprzętu budowlanego lub mebli, które wymagają dodatkowej wysokości, aby pomieścić się w całości, bez konieczności demontażu. W branży logistycznej i transportowej, znajomość wymiarów kontenerów jest kluczowa dla optymalizacji procesu załadunku i rozładunku. Właściwe wykorzystanie przestrzeni w kontenerze przyczynia się do zmniejszenia kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności operacyjnej. Zgodnie z normami ISO, kontenery high cube oferują nie tylko zwiększoną pojemność, ale także zgodność z międzynarodowymi standardami transportowymi, co jest istotne dla przedsiębiorstw zajmujących się przewozem towarów na dużą skalę.

Pytanie 20

Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?

A. Umowa przewozu
B. Umowa agencyjna
C. Umowa przechowania
D. Umowa spedycji
Umowa agencyjna to nie jest odpowiednie rozwiązanie, gdy ktoś zajmuje się przygotowaniem, wysyłaniem i transportem przesyłki. W takiej sytuacji agent to nie spedytor, bo on działa jako przedstawiciel zleceniodawcy i jego zadanie to głównie promowanie oraz sprzedaż produktów, a nie cała logistyka. Często ludzie mylą te role, co prowadzi do błędnych wniosków, że umowa agencyjna może też obejmować transport. Umowa przewozu dotyczy tylko transportu towarów i nie zajmuje się innymi rzeczami, jak przygotowanie przesyłki, co czyni ją niezbyt odpowiednią dla całego procesu logistycznego. Z kolei umowa przechowania to zupełnie inna bajka, bo tam jedna strona przechowuje towar dla drugiej, ale to też nie ma nic wspólnego z transportem. W praktyce, pomylenie tych umów może prowadzić do nieporozumień, strat finansowych i problemów z dostawami. Ważne, żeby znać różnice pomiędzy tymi umowami i wiedzieć, kiedy je stosować w logistyce.

Pytanie 21

Tabela przedstawia informacje o naczepach należących do przedsiębiorstwa. Które dwie naczepy nadają się do przewozu 33 palet o wymiarach 1200 mm/800 mm, których nie można piętrzyć?

NaczepaDługość, mmSzerokość, mmWysokość, mm
113 6202 4902 750
213 6202 4802 800
37 2002 4502 450
47 2002 4502 500
A. 1 i 3
B. 2 i 4
C. 1 i 2
D. 2 i 3
Wybór naczep 1 i 2 jako odpowiedzi jest poprawny ze względu na ich zdolność do pomieszczenia 33 palet o wymiarach 1200 mm x 800 mm, które nie mogą być piętrzone. Zgodnie z zasadami transportu, w przypadku palet, których nie można układać jedna na drugą, istotne jest, aby naczepa miała odpowiednią powierzchnię, umożliwiającą ich swobodne ułożenie. Naczepy 1 i 2 są zaprojektowane z wystarczającą powierzchnią załadunkową, co sprawia, że są zgodne z normami transportowymi. Przykładowo, w logistyce transportowej standardowe naczepy do przewozu palet mają wymiary dostosowane do standardów, takich jak ISO, co zapewnia efektywność w transporcie. Zastosowanie naczep 1 i 2 w tym przypadku nie tylko spełnia wymogi wymiarowe, ale także pozwala na optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co przekłada się na redukcję kosztów transportu oraz zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 22

Czynności dotyczące obsługi ładunków oraz procesu transportu, takie jak: załadunek towaru na środek transportowy, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek, należą do działań

A. wykonawczych
B. organizacyjnych
C. handlowych
D. logistycznych
Odpowiedź "wykonawcze" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rzeczywistych działań podejmowanych w ramach procesu logistycznego, które mają na celu skuteczne zarządzanie ładunkiem w trakcie transportu. Czynności takie jak załadunek towaru, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek są kluczowymi elementami operacyjnymi w logistyce. W praktyce, każda z tych czynności wymaga dokładnego planowania oraz zastosowania odpowiednich procedur, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia towaru czy opóźnień w dostawach. Na przykład, stosowanie odpowiednich technik załadunku, takich jak układanie towaru według ciężaru i symetrii, pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej oraz zwiększa stabilność podczas transportu. W branży logistycznej istnieją również standardy, takie jak normy ISO związane z zarządzaniem łańcuchem dostaw, które określają najlepsze praktyki w zakresie obsługi ładunku. Te działania są niezbędne do zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 23

Dokument sternika potwierdzający przyjęcie i załadunek towaru na statek jest podpisywany przez oficera nadzorującego proces załadunku oraz wręczany

A. przewoźnikowi
B. załadowcy
C. dostawcy
D. agentowi celnemu
Odpowiedzi, które wskazują na dostawcę, przewoźnika czy agenta celnego, są niepoprawne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego ról w procesie transportu towarów. Dostawca to podmiot, który dostarcza towar do załadunku na statek, ale nie jest odpowiedzialny za dokumentację związana z załadunkiem. W praktyce dostawca może być osobą lub firmą, która sprzedaje towar, ale jego rola kończy się w momencie przekazania towaru załadowcy. Przewoźnik z kolei to podmiot, który zobowiązuje się do transportu towaru, a więc jego odpowiedzialność zaczyna się dopiero w momencie, gdy towar został załadowany i kwit sternika został wydany. Udzielanie kwitu sternika przewoźnikowi byłoby błędem, ponieważ dokument ten potwierdza jedynie, że towar został przyjęty na pokład przez załadowcę. Agent celny, odpowiedzialny za formalności celne, również nie otrzymuje kwitu sternika, ponieważ jego rola jest związana z odprawą celną towarów, a nie z samym procesem załadunku. Właściwe zrozumienie tych ról jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w łańcuchu dostaw oraz zapewnić prawidłowe zarządzanie dokumentacją transportową. Wiedza o tym, kto powinien otrzymać kwit sternika, jest fundamentalna dla każdej osoby pracującej w logistyce i transporcie.

Pytanie 24

Transport, który wymaga specjalistycznego pojazdu, odpowiednich oznaczeń, przeszkolenia kierowcy oraz pisemnej instrukcji dla niego, to przewóz

A. materiałów niebezpiecznych
B. żywych zwierząt
C. ładunków w kontenerach
D. ładunków dłużycowych
Odpowiedź "materiałów niebezpiecznych" jest prawidłowa, ponieważ transport takich materiałów wymaga szczególnych środków ostrożności oraz specjalistycznego przygotowania. Przewóz materiałów niebezpiecznych, zgodnie z Międzynarodowymi Przepisami Transportu Drogowego Materiałów Niebezpiecznych (ADR), obliguje przewoźników do używania taboru przystosowanego do transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia lub środowiska. Przykłady materiałów niebezpiecznych obejmują chemikalia, substancje łatwopalne, toksyczne gazy oraz materiały radioaktywne. Każdy pracownik zaangażowany w ten proces, w tym kierowcy, musi przejść specjalistyczne szkolenie oraz otrzymać pisemną instrukcję, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Użycie odpowiednich oznakowań na pojeździe jest również wymogiem, aby informować innych uczestników ruchu o przewożonych substancjach. Przestrzeganie tych zasad nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale także jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia profesjonalny i odpowiedzialny transport.

Pytanie 25

Jednostką ładunkową w kontenerze o objętości 1 TEU jest kontener

A. o długości 20 ft
B. o szerokości 40 ft
C. o długości 40 ft
D. o szerokości 20 ft
Odpowiedź "o długości 20 ft" jest prawidłowa, ponieważ standardowa jednostka ładunkowa o objętości 1 TEU (Twenty-foot Equivalent Unit) odpowiada kontenerowi o długości 20 stóp. Kontenery te są powszechnie stosowane w transporcie morskim i stanowią podstawę dla określania pojemności statków oraz infrastruktury terminalowej. Zdefiniowanie jednostki TEU jest kluczowe dla operacji logistycznych, gdyż pozwala na łatwe porównywanie różnych wielkości kontenerów. W praktyce, kiedy mówimy o jednostkach TEU, odnosi się to do zdolności załadunkowej statków i terminali, co jest istotne w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Warto zwrócić uwagę, że kontenery o długości 40 stóp, które odpowiadają 2 TEU, również są popularne, jednak nie są one miarą 1 TEU. Zrozumienie tych standardów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania transportem i logistyką.

Pytanie 26

Transport samochodów na statek powinien być realizowany z wykorzystaniem technologii przeładunkowej?

A. roll on - roll off
B. lift on - lift off
C. ro - la
D. pump in - pump out
Odpowiedź "roll on - roll off" (RoRo) jest prawidłowa, ponieważ jest to technologia przeładunkowa, która umożliwia załadunek i wyładunek samochodów oraz innych pojazdów na statek w sposób efektywny i bezpieczny. Proces ten polega na tym, że pojazdy wjeżdżają na pokład statku na własnych kołach, co eliminuje potrzebę użycia dźwigów czy innych urządzeń podnoszących. Tego typu transport jest szeroko stosowany w transporcie morskim, zwłaszcza w przypadku statków towarowych, w których transportuje się duże ilości samochodów. Przykładem mogą być promy przewożące pasażerów oraz ich pojazdy, które dzięki technologii RoRo mogą sprawnie obsługiwać dużą liczbę jednostek. Metoda ta ma wiele zalet, w tym skrócenie czasu załadunku i wyładunku, zmniejszenie uszkodzeń oraz obniżenie kosztów operacyjnych. W branży transportowej i logistycznej uznawana jest za standard, który przyczynia się do zwiększenia efektywności całego procesu transportowego.

Pytanie 27

Jaką średnią prędkość miał pojazd, który przebył 225 km w czasie 3 h i 45 min?

A. 65 km/h
B. 55 km/h
C. 60 km/h
D. 50 km/h
Żeby obliczyć średnią prędkość pojazdu, najpierw musisz przeliczyć czas podróży na godziny. 3 godziny i 45 minut to można zapisać jako 3 + 45/60, co daje 3,75 godziny. Potem korzystasz ze wzoru: średnia prędkość = odległość / czas. Jak podstawisz dane, to wychodzi: średnia prędkość = 225 km / 3,75 h, co daje 60 km/h. Odpowiedź 60 km/h jest okej, bo uwzględnia zarówno odległość, jak i czas w odpowiednich jednostkach. To całkiem ważne, bo takie obliczenia są podstawą fizyki i matematyki, które są niezbędne przy wszelkich zadaniach związanych z ruchem. Z mojego doświadczenia, umiejętność obliczania średniej prędkości jest przydatna nie tylko dla kierowców, ale też w logistyce czy planowaniu tras. Na przykład, firmy transportowe muszą oceniać średnie prędkości, żeby zoptymalizować koszty paliwa i czas dostawy.

Pytanie 28

Norma spalania paliwa w pojeździe na trasie o długości 100 km wynosi 12 litrów. Jakie będzie zużycie paliwa na odcinku 350 km?

A. 36 litrów
B. 24 litry
C. 42 litry
D. 48 litrów
Odpowiedź 42 litry jest poprawna, ponieważ norma zużycia paliwa wynosząca 12 litrów na 100 km oznacza, że każdy przejechany kilometr wymaga 0,12 litra paliwa. Aby obliczyć zużycie paliwa na trasie o długości 350 km, należy pomnożyć długość trasy przez zużycie paliwa na kilometr: 350 km * 0,12 l/km = 42 litry. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami eksploatacji pojazdów, co ma istotne znaczenie w branży transportowej. W praktyce, znajomość norm zużycia paliwa pozwala na lepsze planowanie budżetu, optymalizację tras oraz poprawę efektywności energetycznej floty. Umożliwia to również przedsiębiorstwom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji w pojazdy bardziej ekologiczne, co jest zgodne z rosnącymi standardami ochrony środowiska. Warto zwrócić uwagę na to, że rzeczywiste zużycie paliwa może się różnić w zależności od obciążenia pojazdu, warunków drogowych i stylu jazdy kierowcy, dlatego istotne jest regularne monitorowanie tych parametrów.

Pytanie 29

Naczepa ma pojemność wynoszącą 100 m3, natomiast objętość jednostkowa przewożonego ładunku to 4 m3/t. Jakie jest wypełnienie przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli załadowano w niej ładunek o masie 20 ton?

A. 0,8
B. 0,6
C. 0,5
D. 0,4
Wybór innej odpowiedzi niż 0,8 może wynikać z niewłaściwego zrozumienia pojęcia objętości ładunku oraz sposobu, w jaki oblicza się współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej. Często popełnianym błędem jest pomijanie kluczowej relacji między masą a objętością, co może prowadzić do błędnych szacunków. Na przykład, przy wyborze opcji 0,5, można błędnie założyć, że objętość ładunku wynosi 50 m<sup>3</sup>, co jest niezgodne z danymi z treści pytania. W rzeczywistości objętość ładunku wynosi 80 m<sup>3</sup>, co jest wynikiem pomnożenia masy (20 ton) przez objętość właściwą (4 m<sup>3</sup>/t). Dodatkowo, niektóre odpowiedzi, takie jak 0,4 czy 0,6, mogą wynikać z mylnych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących pojemności naczepy. Współczynnik wypełnienia jest kluczowym wskaźnikiem w logistyce, który pozwala ocenić efektywność transportu. Wartości poniżej 0,7 wskazują na nieoptymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co może prowadzić do wyższych kosztów transportu na jednostkę ładunku oraz marnotrawstwa zasobów. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak obliczać współczynnik wypełnienia i stosować prawidłowe dane w tych obliczeniach.

Pytanie 30

Operator suwnicy portowej zaczął rozładunek statku o godzinie 6:00. Czas potrzebny na wyładunek jednego kontenera 20 ft wynosi 3 minuty, a kontenera 40 ft 5 minut. Po każdej 4-godzinnej pracy następuje przerwa 15 minut. O której godzinie najwcześniej zakończy się przeładunek 80 kontenerów 20 ft oraz 84 kontenerów 40 ft?

A. O godzinie 17:15
B. O godzinie 17:30
C. O godzinie 17:07
D. O godzinie 17:22
Odpowiedź 17:30 jest naprawdę trafna. Zobacz, rozładunek 80 kontenerów 20 ft zajmuje 240 minut, co daje równo 4 godziny, bo każdy z nich potrzebuje 3 minut. A jeśli chodzi o 84 kontenery 40 ft, to jest 420 minut, czyli 7 godzin, bo tam każdy to 5 minut roboty. Jak to wszystko zsumujesz, wychodzi 660 minut, co się równa 11 godzin. Pamiętaj, że są też te przerwy – po każdej 4-godzinnej pracy masz 15 minut na odpoczynek. W tym przypadku, zmieścisz jedną przerwę po 4 godzinach i jeszcze jedną po 8, więc masz łącznie 30 minut przerwy. Więc razem z przerwami wyjdzie 11 godzin i 30 minut, co prowadzi nas do 17:30 jako czas zakończenia pracy. A te obliczenia są naprawdę istotne w logistyce – trzeba umieć dobrze zaplanować czas, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 31

W przedstawionej instrukcji określono niezbędne wyposażenie środków transportu drogowego przewożących

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego
W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:
- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej
  masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze;
- płyn do płukania oczu;
oraz dla każdego członka załogi pojazdu
- kamizelka ostrzegawcza;
- przenośne urządzenie oświetleniowe;
- para rękawic ochronnych;
- ochrona oczu.
Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:
- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce
  transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
- łopata;
- osłona otworów kanalizacyjnych;
- pojemnik do zbierania pozostałości.
A. żywe zwierzęta.
B. materiały niebezpieczne.
C. dzieła sztuki.
D. materiały szybko psujące się.
Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego, środki transportu przewożące materiały niebezpieczne muszą być wyposażone w specjalne elementy ochronne, które zapewniają bezpieczeństwo załogi oraz otoczenia. W praktyce oznacza to, że pojazdy transportujące substancje chemiczne, takie jak gazy trujące czy substancje toksyczne, są zobowiązane do posiadania wyposażenia, które minimalizuje ryzyko wypadków i chroni przed konsekwencjami ewentualnych wycieków. Przykłady standardów, które regulują te kwestie, to Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG) oraz przepisy krajowe, które często są oparte na unijnych dyrektywach. Wymogi te obejmują m.in. noszenie kamizelek ostrzegawczych przez personel, korzystanie z masek ochronnych oraz zapewnienie odpowiedniego oznakowania pojazdu. Takie środki są kluczowe dla zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia publicznego, co czyni je niezbędnymi w branży transportowej.

Pytanie 32

Ile czasu należy przeznaczyć na transport ładunku na dystansie 400 km, jeśli średnia prędkość samochodu na trasie wynosi 50 km/h, a kierowca musi skorzystać z niepodzielnej przerwy w prowadzeniu pojazdu?

A. 8 godzin 30 minut
B. 8 godzin 15 minut
C. 8 godzin
D. 8 godzin 45 minut
Odpowiedź 8 godzin 45 minut jest prawidłowa, ponieważ obliczamy czas transportu zgodnie z wzorem: czas = odległość / prędkość. W naszym przypadku, mamy 400 km do przejechania przy średniej prędkości 50 km/h. Dlatego czas podróży wynosi 400 km / 50 km/h = 8 godzin. Warto jednak pamiętać, że kierowca jest zobowiązany do zrobienia przerwy w czasie jazdy, co wpływa na całkowity czas przewozu. W praktyce, kierowcy muszą przestrzegać norm czasu pracy i odpoczynku, zgodnie z przepisami Unii Europejskiej, które wymagają, aby po każdej 4,5 godzinnej jeździe kierowca musiał zrobić przynajmniej 45 minut przerwy. Zatem, dodając 45 minut przerwy do 8 godzin jazdy, otrzymujemy 8 godzin 45 minut. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla planowania bezpiecznych i efektywnych tras transportowych.

Pytanie 33

Jakie kategorie działań wchodzą w skład procesu transportowego?

A. Promocyjne, załadunkowe i rozładunkowe
B. Organizacyjne, wykonawcze i handlowe
C. Reklamacyjne, załadunkowe i planowania
D. Manualne, automatyczne i rozliczeniowe
Odpowiedź "Organizacyjne, wykonawcze i handlowe" jest poprawna, ponieważ proces transportowy jest złożonym zbiorem czynności, które mają na celu efektywne i skuteczne zarządzanie przepływem towarów. Czynności organizacyjne obejmują planowanie transportu, dobór odpowiednich środków transportu oraz ustalanie tras. Na tym etapie kluczowe jest również przestrzeganie przepisów prawnych oraz regulacji dotyczących transportu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Czynności wykonawcze to działania realizowane w praktyce, takie jak załadunek, transport oraz rozładunek towarów. Właściwe wykonanie tych czynności jest kluczowe dla zapewnienia terminowości i bezpieczeństwa dostaw. Ostatnia kategoria, handlowa, dotyczy aspektów związanych z negocjacjami i umowami transportowymi, co jest niezbędne do osiągania korzystnych warunków dla obu stron. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest proces logistyki w dużych firmach, gdzie odpowiednie zarządzanie tymi trzema grupami czynności wpływa na cały łańcuch dostaw.

Pytanie 34

Wyznacz wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów, w których każdy zawiera ładunek o masie 21 ton, na platformy wagonowe, jeżeli cena netto jednostkowa usługi wynosi 2,50 zł/t ładunku, a usługa podlega 23% stawce podatku VAT?

A. 630,00 zł
B. 144,90 zł
C. 680,40 zł
D. 774,90 zł
Aby obliczyć wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów z ładunkiem o masie 21 ton każdy, zaczynamy od ustalenia całkowitej masy ładunku. Mamy 12 kontenerów, a każdy zawiera 21 ton, co daje łączną masę 252 ton (12 * 21 = 252). Następnie, przy cenie jednostkowej netto wynoszącej 2,50 zł za tonę, obliczamy wartość netto usługi. Wartość netto wynosi zatem 630 zł (252 * 2,50 = 630). Potem dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy wartość podatku: 630 zł * 0,23 = 144,90 zł. Ostatecznie wartość brutto usługi to suma wartości netto i VAT: 630 zł + 144,90 zł = 774,90 zł. Prawidłowe rozumienie obliczeń związanych z VAT oraz umiejętność przeliczeń jednostkowych to kluczowe umiejętności w branży transportowej i logistycznej, które pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami oraz przychodami.

Pytanie 35

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu transportowym, oznacza

Ilustracja do pytania
A. "nie przemieszczać przez toczenie".
B. "nie piętrzyć".
C. "nie odwracać".
D. "nie chwytać w tym miejscu".
Odpowiedź "nie chwytać w tym miejscu" jest poprawna, ponieważ symbol umieszczony na opakowaniu transportowym jednoznacznie wskazuje na obszary, w których chwytanie może prowadzić do uszkodzenia zawartości lub samego opakowania. W praktyce, oznaczenie to jest stosowane w branży transportowej i logistycznej, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo towarów, ale również efektywność procesu obsługi. Na przykład, przy transporcie delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, niewłaściwe chwytanie może prowadzić do poważnych uszkodzeń, co generuje dodatkowe koszty. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportu, jak ISO 9001, właściwe oznaczenie opakowań jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń. Dbanie o to, aby osoby zajmujące się obsługą towarów były świadome znaczenia takich symboli, jest elementem szkoleń BHP oraz procedur operacyjnych. Dlatego znajomość tego rodzaju oznaczeń jest istotna dla każdego pracownika branży logistycznej.

Pytanie 36

Gdy w sektorze usług transportowych zapotrzebowanie zaczyna znacząco przewyższać dostępność, co dzieje się z cenami przewozów?

A. oscylują.
B. nie zmieniają się.
C. spadają.
D. wzrastają.
W sytuacji, gdy popyt na usługi transportowe przewyższa podaż, na rynku naturalnie występuje tendencja do wzrostu cen. Taki proces jest zgodny z podstawowymi zasadami ekonomii, gdzie w warunkach ograniczonej dostępności towarów i usług, ich cena rośnie w odpowiedzi na zwiększone zainteresowanie konsumentów. Na przykład, w okresie szczytowego sezonu turystycznego, gdy zapotrzebowanie na przewozy jest wyjątkowo wysokie, przewoźnicy mogą podnieść ceny biletów, aby zbalansować popyt i podaż. Taki mechanizm cenowy motywuje także firmy transportowe do inwestycji w rozwój floty oraz zwiększenie dostępnych usług, co z czasem może prowadzić do większej konkurencji na rynku. Przykładami mogą być linie lotnicze, które często dostosowują ceny biletów w zależności od liczby rezerwacji. Wzrost cen jest więc naturalnym narzędziem rynkowym, które ma na celu równoważenie sytuacji na rynku oraz zapewnienie efektywności alokacji zasobów.

Pytanie 37

Transport gazu płynnego za pomocą cysterny samochodowej klasyfikuje się jako przewóz

A. masowego ciekłego
B. drobnicowego ciekłego
C. drobnicowego sypkiego
D. masowego sypkiego
Przewóz gazu płynnego cysterną samochodową kwalifikuje się do transportu masowego ciekłego, ponieważ gaz płynny, w tej formie, jest transportowany w dużych ilościach i w stanie skroplonym. Zgodnie z definicją transportu masowego, odnosi się on do przewozu materiałów, które są jednorodne i transportowane w dużych objętościach. W przypadku gazów płynnych, takich jak propan czy butan, ich transport wymaga specjalistycznych cystern, które są odpowiednio przystosowane do zachowania ich stanu ciekłego. Taki transport jest kluczowy w branży energetycznej oraz przemysłowej, gdzie gaz płynny jest wykorzystywany jako surowiec do produkcji energii, chemikaliów czy paliw. Przykładem zastosowania transportu masowego ciekłego jest dostarczanie gazu do stacji paliw lub zakładów przemysłowych. Zgodność z normami bezpieczeństwa, jak ADR (Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Niebezpiecznych Drogą Lądową), jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno podczas transportu, jak i załadunku oraz rozładunku.

Pytanie 38

Oblicz netto koszt usługi przeładunku ładunku sypkiego z 15 wagonów na środki transportu drogowego przy użyciu ładowarki, jeśli w każdym z wagonów znajduje się 60 t ładunku, a stawka za usługę przeładunku wynosi 2,50 zł/t?

A. 1 800,00 zł
B. 1 200,00 zł
C. 900,00 zł
D. 2 250,00 zł
Aby obliczyć wartość netto usługi przeładunku ładunku sypkiego, musimy najpierw określić całkowitą masę ładunku, który będzie przeładowywany. W każdym z 15 wagonów znajduje się 60 ton ładunku, co daje łącznie 15 wagonów x 60 ton/wagon = 900 ton. Następnie, znając stawkę usługi przeładunku wynoszącą 2,50 zł za tonę, możemy obliczyć wartość netto usługi. Wartość ta wynosi 900 ton x 2,50 zł/t = 2 250,00 zł. To obliczenie ilustruje praktyczne zastosowanie umiejętności obliczania kosztów transportu i przeładunku, co jest istotne w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. W branży transportowej precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla efektywności operacyjnej oraz optymalizacji wydatków. Przykład ten pokazuje również, jak ważne jest zrozumienie jednostek miary i stawek, co jest istotne w kontekście negocjacji z dostawcami i kontrahentami.

Pytanie 39

W magazynie trzeba rozładować 375 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Średni czas transportu jednego wózka wynosi 4 minuty. Wózek może przewieźć jednorazowo jedną pjł. Magazyn dysponuje trzema wózkami widłowymi, a planuje wynająć jeszcze dwa. Koszt wynajmu jednego wózka widłowego na godzinę to 125,00 zł. Oblicz koszt wynajmu dwóch wózków, zakładając, że wszystkie wózki będą pracować w równym stopniu.

A. 625,00 zł
B. 1 250,00 zł
C. 1 000,00 zł
D. 375,00 zł
Aby obliczyć koszt wynajmu dwóch wózków widłowych, musimy najpierw określić, ile czasu każdy wózek spędzi na rozładunku 375 paletowych jednostek ładunkowych. Cykl transportowy jednego wózka trwa średnio 4 minuty, co oznacza, że jeden wózek potrzebuje 1500 minut, aby rozładować wszystkie jednostki. Przy trzech wózkach czas ten skraca się do 500 minut, a przy wynajęciu dodatkowych dwóch wózków, łącznie pięć wózków będzie pracować równolegle, co pozwoli na skrócenie czasu rozładunku do 300 minut. Przy pełnym wykorzystaniu wózków przez 5 godzin (300 minut), każdy wózek wykonuje równą część pracy. Koszt wynajmu jednego wózka to 125,00 zł za godzinę, co oznacza, że wynajmując dwa wózki przez 5 godzin, całkowity koszt wyniesie 2 wózki x 125,00 zł/godzinę x 5 godzin = 1250,00 zł. Takie zrozumienie kosztów wynajmu wózków widłowych jest kluczowe w zarządzaniu operacjami magazynowymi, co pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz zasobów w branży logistycznej.

Pytanie 40

Zgodnie z regulacjami zatwierdzonymi przez lekarza weterynarii, dokumentacja dotycząca trasy transportu zwierząt kopytnych

A. jest dołączana do dokumentów towarzyszących przesyłce
B. zostaje u powiatowego lekarza weterynarii
C. zostaje w siedzibie przewoźnika
D. jest przekazywana Inspekcji Transportu Drogowego
Zgodnie z przepisami, plan trasy przewozu zwierząt kopytnych należy dołączyć do dokumentów towarzyszących przesyłce, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i dobrostanu zwierząt. Dokumentacja ta jest kluczowa dla zapewnienia nadzoru nad transportem zwierząt, a jej brak może prowadzić do licznych problemów prawnych oraz naruszeń przepisów. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, w której przewoźnik musi wykazać przed organami kontroli, że przestrzega wymogów dotyczących transportu zwierząt, takich jak trasa, czas transportu oraz warunki przewozu. Wprowadzenie i przestrzeganie takiej procedury jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Rozporządzenie (WE) nr 1/2005 dotyczące ochrony zwierząt podczas transportu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, aby wszystkie dokumenty były dostępne dla inspekcji w trakcie transportu, co znacznie zwiększa transparentność i bezpieczeństwo całego procesu.