Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
  • Data rozpoczęcia: 22 października 2025 15:10
  • Data zakończenia: 22 października 2025 15:34

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie instrukcji producenta oblicz, ile gotowej mieszanki należy zakupić do wykonania 30 m2 posadzki cementowej w postaci warstwy wyrównawczej o grubości 3 cm.

Instrukcja producenta
Dane techniczne
Nazwa produktu:Posadzka cementowa FLOOR 1000 WEBER
Opakowanie25 kg
Średnie zużycie20 kg / m2 / cm
Wytrzymałość24 MPa
Właściwościwysoka wytrzymałość na ściskanie, doskonałe właściwości robocze, obniżony skurcz, do stosowania jako podkład podłogowy lub posadzka, mrozoodporny, wodoodporny
Ogrzewanie podłogowetak
Miejsce przeznaczeniapokój, korytarz, kuchnia, łazienka, schody, garaż, balkon, taras
Dalsze prace wykończenioweod 14 dni do 21 dni
Użytkowanie podkładu24 h
Nadaje się podpłytki, kamień naturalny, parkiet, panele, wykładziny PVC i dywanowe
A. 20 kg
B. 90 kg
C. 1800 kg
D. 600 kg
Jak wybierasz niewłaściwą odpowiedź na pytanie o mieszankę do posadzki, zazwyczaj wynika to z błędnych obliczeń. Powiedzmy, że zaznaczasz 600 kg, bo myślisz, że to będzie wystarczająco, ale nie bierzesz pod uwagę całej objętości. Pamiętaj, że jak masz 3 cm grubości, to potrzebujesz trzy razy więcej niż przy 1 cm. I odpowiedź 90 kg? No, to też nie jest dobra droga, bo to za mało. Z normami branżowymi to wszystko jest jasne. A jak masz 30 m² i grubość 3 cm, to przy 20 kg na m² to nam wychodzi 1800 kg. Więc takie odpowiedzi jak 20 kg są zdecydowanie zaniżone i pokazują, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. W branży budowlanej szczegóły są mega ważne, a błędy w obliczeniach mogą naprawdę namieszać w jakości posadzki.

Pytanie 2

W trakcie inwentaryzacji obiektu budowlanego, który ma być remontowany, nie tworzy się

A. opisu technicznego danego obiektu
B. rzutów poszczególnych kondygnacji
C. harmonogramu robót remontowych
D. zestawienia powierzchni użytkowej
Inwentaryzacja obiektu budowlanego jest kluczowym procesem, który ma na celu dokładne zbadanie aktualnego stanu technicznego obiektu. Sporządzanie opisu technicznego jest niezbędne, ponieważ dostarcza informacji o materiałach budowlanych, konstrukcji oraz stanie technicznym elementów budynku. Zestawienie powierzchni użytkowej również pełni ważną rolę, ponieważ pozwala na ocenę, jakie zmiany będą konieczne w kontekście planowanych prac remontowych. Rzuty poszczególnych kondygnacji są równie istotne, ponieważ umożliwiają wizualizację układu przestrzennego budynku oraz identyfikację potencjalnych problemów, które mogą wystąpić w trakcie remontu. Pojawiające się nieporozumienia dotyczące roli harmonogramu robót remontowych w kontekście inwentaryzacji wynikają z błędnego założenia, że wszystkie dokumenty projektowe powinny być przygotowywane w tym samym czasie. W rzeczywistości harmonogram jest narzędziem planistycznym, które powstaje na podstawie wyników inwentaryzacji i służy do zarządzania czasem i zasobami podczas realizacji remontu. Dlatego też nie jest elementem samej inwentaryzacji, lecz następuje po niej, jako efekt analizy i planowania w oparciu o zebrane dane. Zrozumienie tego procesu jest niezwykle istotne dla skutecznego zarządzania projektami budowlanymi i unikania pułapek związanych z chaotycznym wprowadzaniem danych i działań. Poprawne podejście do inwentaryzacji i planowania remontów nie tylko zwiększa efektywność prac, ale również wpływa na ich jakość i zgodność z wymaganiami normatywnymi.

Pytanie 3

Określ zasady pomiaru schodów wykonanych z żelbetu.

A. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, z uwzględnieniem powierzchni spoczników
B. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z pominięciem powierzchni spoczników
C. Schody oblicza się w m2, traktując powierzchnię rzutu biegów na płaszczyznę poziomą, bez brania pod uwagę powierzchni spoczników
D. Schody oblicza się w m2, jako powierzchnię wszystkich stopnic i podstopnic, z uwzględnieniem powierzchni spoczników
Obliczanie schodów żelbetowych w sposób, który nie uwzględnia powierzchni spoczników, prowadzi do wielu istotnych błędów w projektowaniu i wykonawstwie. Pomijanie spoczników w obliczeniach, jak w przypadku metod wskazanych w niepoprawnych odpowiedziach, ignoruje kluczowy element schodów, który odgrywa istotną rolę w ich funkcjonalności i bezpieczeństwie. Powierzchnie spoczników są nie tylko miejscem odpoczynku dla użytkowników, ale także wpływają na parametry konstrukcyjne i stabilność całej konstrukcji. W praktyce, jeśli projektant obliczy powierzchnię schodów wyłącznie na podstawie biegów, może to prowadzić do niedoszacowania potrzebnych materiałów oraz potencjalnych problemów z ich nośnością. Błędy takie mogą skutkować nieadekwatnością projektu do rzeczywistych warunków użytkowania. Ponadto, takie podejście może prowadzić do przekroczenia norm bezpieczeństwa, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do awarii konstrukcji. Oprócz tego, niepełne obliczenia mogą nie spełniać wymogów regulacyjnych, prowadząc do konsekwencji prawnych i finansowych. W związku z tym, należy zawsze uwzględniać całościową powierzchnię schodów, w tym spoczniki, aby zapewnić zgodność z dobrymi praktykami budowlanymi oraz standardami jakości.

Pytanie 4

Przyciętą brytyjską tapetę papierową na fizelinie należy układać na podłożu w sposób następujący:

A. nałożyć na nie klej do tapet, złożyć, poczekać aż nasiąkną i przystawić do podłoża
B. nawilżyć je wodą i układać na ścianie pokrytej klejem
C. nałożyć na nie klej do tapet i od razu przystawić do podłoża
D. układać je w stanie suchym na ścianie pokrytej klejem
No cóż, metoda, w którą wierzysz, czyli smarowanie klejem tapet przed ich przyklejeniem, nie jest najlepsza. Moim zdaniem prowadzi to do ryzyka, że tapeta się zniekształci. Przy tapetach fizelinowych klej powinien być stosowany na ścianę, bo tak są zaprojektowane. Jak tapeta jest zwilżana klejem, to może za bardzo nasiąknąć, a potem to już jest ciężko naprawić. Poza tym, takie podejście zapomina o czasie, który potrzebny do przylegania. Mówiąc krótko, dobrze jest trzymać się zasad, które zaproponowali producenci, bo inaczej można mieć spore kłopoty z tapetami, takie jak nierówne krawędzie czy pęcherze powietrza.

Pytanie 5

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oszacuj stopień zużycia technicznego wybudowanej 20 lat temu, nigdy nie remontowanej, murowanej kotłowni.

Przewidywany okres trwałości budynków w latach
Lp.Przeznaczenie budynkuMurowany, żelbeto-wy lub stalowyDrewniany
1dom letniskowy6040
2budynek mieszkalny150100
3szopa, wiata, letnia kuchnia, piwnica, suszarnia, kotłownia5040
4chlewnia, tuczarnia, kurnik, pieczarkarnia6040
A. 30%
B. 50%
C. 40%
D. 20%
Odpowiedź 40% jest poprawna, ponieważ wynika z obliczeń opartych na przewidywanym okresie trwałości kotłowni murowanej, który wynosi 50 lat. Po 20 latach użytkowania, nie przeprowadzając żadnych remontów, stopień zużycia technicznego wynosi 40%. Wzór na obliczenie stopnia zużycia to: (liczba lat użytkowania / całkowity okres trwałości) * 100%. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: (20 / 50) * 100% = 40%. Takie analizy są kluczowe w zarządzaniu majątkiem budowlanym, pozwalają na planowanie przyszłych remontów i modernizacji. W praktyce, wiedza o stopniu zużycia technicznego jest niezbędna do podejmowania decyzji dotyczących eksploatacji obiektów oraz alokacji budżetów na konserwację. Standardy branżowe, takie jak PN-ISO 15686, podkreślają znaczenie monitorowania stanu technicznego budynków, co bezpośrednio przekłada się na bezpieczeństwo użytkowników oraz efektywność energetyczną budowli.

Pytanie 6

Zgodnie z KNR 2-01, norma czasu pracy koparki do odspajania przy usuwaniu 100 m3 gruntu na odkład wynosi 3,64 m-g. Ile koparek powinno się zaplanować do odspojenia 1150 m3 gruntu w ciągu dwóch zmian po 8 godzin?

A. 3 koparki
B. 2 koparki
C. 5 koparek
D. 6 koparek
Rozważając inne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, że każde z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących wydajności koparek oraz czasu pracy. W przypadku odpowiedzi sugerujących 6 koparek, nie uwzględniono, że jedna koparka jest w stanie wykonać większą ilość pracy w ciągu jednego dnia roboczego. Zakładając 6 koparek, można by pomyśleć, że to zapewni dużą wydajność, jednak w praktyce prowadziłoby to do nadmiaru sprzętu i nieefektywnego zarządzania zasobami. Odpowiedzi wskazujące 2 koparki i 5 koparek również są błędne, ponieważ nie zapewniają wystarczającej wydajności do zrealizowania celu w zadanym czasie. Kluczowe jest zrozumienie, że w obliczeniach należy uwzględnić zarówno normy pracy, jak i czas dostępny na realizację zadania. W praktyce, na przykład w dużych projektach budowlanych, stosowanie niewłaściwej liczby maszyn może prowadzić do opóźnień w harmonogramie oraz wzrostu kosztów operacyjnych. Dlatego pełne zrozumienie norm czasu pracy i wydajności maszyn jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 7

Gdzie można znaleźć wszystkie informacje konieczne do właściwego przygotowania oferty przez wykonawców ubiegających się o zamówienie publiczne?

A. w protokole postępowania
B. w specyfikacji istotnych warunków zamówienia
C. w ogłoszeniu o zamówieniu
D. w szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia (SIWZ) jest kluczowym dokumentem, który zawiera wszystkie istotne informacje niezbędne dla wykonawców starających się o uzyskanie zamówienia publicznego. Dokument ten precyzuje nie tylko wymagania dotyczące przedmiotu zamówienia, lecz także warunki uczestnictwa w postępowaniu, a także kryteria oceny ofert. Dzięki temu wykonawcy mają jasny obraz oczekiwań zamawiającego, co pozwala im na właściwe przygotowanie oferty. Na przykład, jeśli zamawiający wymaga konkretnego certyfikatu lub doświadczenia, takie informacje będą zawarte w SIWZ. Dobre praktyki w zakresie zamówień publicznych zalecają, aby dokumentacja była jak najbardziej szczegółowa i przejrzysta, co minimalizuje ryzyko błędów w ofertach oraz ewentualnych odwołań. Również, zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, SIWZ ma stanowić podstawę do równego traktowania wykonawców oraz zapewnienia przejrzystości postępowania. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują zarówno przygotowanie ofert przez wykonawców, jak i weryfikację poprawności i zgodności ofert z wymaganiami zawartymi w SIWZ przez zamawiającego.

Pytanie 8

Urządzenia techniczne montowane w obiektach budowlanych, które mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników, są poddawane stałemu nadzorowi inspektorów

A. Urzędu Dozoru Technicznego
B. Organu Nadzoru Budowlanego
C. Państwowej Inspekcji Pracy
D. Straży Pożarnej
Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) koncentruje się głównie na ochronie praw pracowników, w tym przestrzeganiu przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Chociaż PIP ma znaczenie w kontekście nadzoru nad warunkami pracy, nie zajmuje się bezpośrednio nadzorem technicznym nad urządzeniami budowlanymi. Z kolei Straż Pożarna, choć rzeczywiście ma za zadanie zapewnienie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, nie ma kompetencji w zakresie nadzoru nad urządzeniami technicznymi. Ich rola ogranicza się do kontroli przestrzegania zasad ochrony przeciwpożarowej. Organy Nadzoru Budowlanego zajmują się sprawdzaniem zgodności budowy z projektem i przepisami prawa budowlanego, jednak ich zadania nie obejmują stałego nadzoru nad urządzeniami technicznymi. W praktyce, nieodpowiednia interpretacja roli tych instytucji może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania zakresu ich odpowiedzialności. Kluczowe jest zrozumienie, że urządzenia techniczne wymagają specjalistycznego nadzoru, który zapewnia UDT w ramach swoich kompetencji, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa oraz najlepszymi praktykami w obszarze techniki. Zatem, zrozumienie roli UDT jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemów technicznych w obiektach budowlanych.

Pytanie 9

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż stan techniczny elementów wykończeniowych obiektu, jeżeli w trakcie kontroli stwierdzono ich zużycie w 50%.

Stan techniczny elementu obiektuZużycie elementów obiektu
Elementy konstrukcyjneElementy wykończenioweInstalacje sanitarneInstalacje elektryczne i teletechniczne
A. zadowalający0-25%0-30%0-10%0-10%
B. średni26-40%31-45%11-20%11-15%
C. zły41-50%46-60%21-30%16-20%
D. awaryjny>50%>60%>30%>20%
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ zużycie elementów wykończeniowych na poziomie 50% klasyfikuje je w kategorii 'zły' stan techniczny. W kontekście zarządzania nieruchomościami, takie klasyfikowanie jest kluczowe dla oceny potrzeby przeprowadzenia prac konserwacyjnych lub wymiany elementów wykończeniowych. Przykładowo, w przypadku budynków użyteczności publicznej, istotne jest, aby regularnie monitorować stan techniczny takich elementów, jak okna, drzwi, czy pokrycia podłóg, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowników. W praktyce, standardy zarządzania majątkiem, takie jak ISO 55000, zalecają systematyczne oceny stanu technicznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i ich skuteczne rozwiązanie. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku stanu technicznego uznawanego za 'zły', często konieczne jest podjęcie działań naprawczych w najbliższym czasie, aby uniknąć dalszych szkód i kosztów związanych z ewentualnymi remontami. Klasyfikacje stanu technicznego elementów wykończeniowych powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy są w stanie ocenić ich funkcjonalność oraz wpływ na całą konstrukcję budynku.

Pytanie 10

Czy kierownik budowy może być zwolniony z obowiązku stworzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ) podczas realizacji robót budowlanych związanych z?

A. naprawą produktów budowlanych zawierających azbest
B. wykonywaniem wykopów o pionowych ścianach bez wsparcia, o głębokości do 1 m
C. montowaniem rusztowań przy wysokich budynkach
D. rozbiórką budynków o wysokości przekraczającej 8 m
Kierownik budowy może być zwolniony z obowiązku sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ) w przypadku robót budowlanych, które obejmują wykopy o ścianach pionowych bez rozparcia, o głębokości do 1 m. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego i aktualnymi standardami BHP, takie wykopy są uważane za stosunkowo bezpieczne, pod warunkiem, że są one prowadzone zgodnie z odpowiednimi normami technicznymi. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania wykopów do 1 m, ryzyko dla pracowników jest ograniczone, pod warunkiem, że są zachowane podstawowe zasady bezpieczeństwa, np. odpowiednie oznakowanie terenu, zapewnienie drożności przejść oraz kontrola warunków gruntowych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest budowa przyłączy wodociągowych, gdzie wykopy wykonywane są na niewielką głębokość, co nie wymaga szczegółowego planu BIOZ, ale nadal wymaga przestrzegania ogólnych zasad BHP.

Pytanie 11

Z zamieszczonych przepisów BHP wynika, że podczas wykonywania robót montażowych hali prefabrykowanej

(...)

1.7. Przepisy BHP dotyczące robót montażowych

– Urządzenia pomocnicze przeznaczone do montażu powinny posiadać wymagane dokumenty.

– Stan techniczny narzędzi i urządzeń pomocniczych sprawdza osoba posiadająca wymagane uprawnienia.

– Przebywanie osób na górnych płaszczyznach ścian, belek, słupów oraz na dwóch niższych kondygnacjach znajdujących się bezpośrednio pod kondygnacją, na której są prowadzone roboty montażowe, jest zabronione.

– Prowadzenie montażu z elementów wielkowymiarowych jest zabronione przy prędkości wiatru powyżej 10 m/s oraz przy złej widoczności, o zmierzchu, we mgle i w porze nocnej, jeżeli stanowiska pracy nie mają wymaganego przepisami odrębnym oświetlenia.

– Elementy prefabrykowane można zwolnić z podwieszenia po ich uprzednim zamocowaniu w miejscu wbudowania.

(...)
A. zabronione jest przebywanie osób na górnych płaszczyznach ścian, belek i słupów.
B. stan techniczny narzędzi może sprawdzać każdy pracownik budowy.
C. zabronione jest montowanie elementów prefabrykowanych wielkowymiarowych przy prędkości wiatru powyżej 6 m/s.
D. elementy prefabrykowane można zwolnić z podwieszenia bezpośrednio przed ich zamocowaniem w miejscu wbudowania.
Zgodnie z zasadami BHP, nie wolno przebywać na górnych płaszczyznach ścian, belek i słupów podczas robót montażowych. To bardzo ważny przepis, bo prace na wysokości są ryzykowne. Warto pamiętać, że nie tylko my jesteśmy w niebezpieczeństwie, ale też inni w pobliżu. Na przykład, jeżeli ktoś pracuje wysoko i nie uważa, to może przypadkiem komuś zaszkodzić. Dlatego dobrze jest stosować różne zabezpieczenia, jak siatki ochronne czy balustrady i oczywiście kask ochronny. Przed rozpoczęciem robót każdy powinien przejść szkolenie BHP, żeby być świadomym zagrożeń i wiedzieć, jak postępować w takich sytuacjach.

Pytanie 12

Jakiego materiału należy użyć do izolacji przeciwwilgociowej pomiędzy murłatą a wieńcem?

A. papy
B. folii w płynie
C. styropianu
D. żywicy akrylowej
Izolacja przeciwwilgociowa pomiędzy murłatą a wieńcem jest kluczowym elementem budowy, mającym na celu zabezpieczenie konstrukcji przed szkodliwym działaniem wody. Papy, jako materiał bitumiczny, charakteryzują się wysoką odpornością na wilgoć i są powszechnie stosowane w budownictwie na całym świecie. Ich zastosowanie w izolacji przeciwwilgociowej wynika z doskonałych właściwości hydroizolacyjnych oraz łatwości montażu. Papy są dostępne w różnych wariantach, w tym zarówno w formie zgrzewalnej, jak i samoprzylepnej, co umożliwia dostosowanie metody aplikacji do specyfiki danego obiektu. Dobrą praktyką jest również stosowanie papy z dodatkowymi wzmocnieniami, co zwiększa jej trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne. Właściwe ułożenie papy, zgodnie z zaleceniami producenta oraz standardami budowlanymi, zapewni skuteczną ochronę przed przenikaniem wilgoci, co jest kluczowe dla zachowania integralności konstrukcji budynku oraz zdrowia jego mieszkańców. Przykładem zastosowania papy w praktyce może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie zabezpieczenie murłaty jest niezbędne dla ochrony przed wnikaniem wody z dachu.

Pytanie 13

Do usuwania warstw gruntu przy użyciu lemiesza oraz transportowania urobku na odległość do 100 m, stosuje się

A. równiarki
B. ładowarki
C. zgarniarki
D. spycharki
Spycharki są maszynami budowlanymi, które doskonale nadają się do odspajania gruntu warstwami oraz przemieszczania urobku na krótkie odległości, do 100 m. Ich konstrukcja, wyposażona w szeroki lemiesz, pozwala na efektywne zbieranie i przesuwanie materiału ziemnego. Spycharki są często wykorzystywane w pracach przygotowawczych na budowach, takich jak wyrównywanie terenu, usuwanie przeszkód oraz korytowanie. Dzięki różnorodności osprzętu, spycharki mogą również wykonywać dodatkowe zadania, takie jak formowanie skarp czy zsuwanie materiałów. W branży budowlanej spycharki są standardem, a ich stosowanie zgodne jest z normami jakości i bezpieczeństwa, co zapewnia właściwe zarządzanie urobkiem oraz minimalizację wpływu na środowisko. Przykładem dobrych praktyk jest regularne szkolenie operatorów, które zwiększa efektywność pracy i bezpieczeństwo operacji na placu budowy.

Pytanie 14

Wyniki przeglądu technicznego rusztowań muszą być za każdym razem

A. przekazywane pracownikom korzystającym z rusztowania
B. wpisywane do dziennika budowy
C. przekazywane inspektorowi nadzoru budowlanego
D. zapisywane w książce obmiarów
Wyniki przeglądu technicznego rusztowań powinny być odpowiednio dokumentowane, jednak niektóre z przedstawionych opcji są niewłaściwe. Przekazywanie wyników robotnikom używającym rusztowania, choć może wydawać się logiczne, nie jest odpowiednią praktyką, ponieważ nie zapewnia trwałej dokumentacji, co jest kluczowe w kontekście kontroli i odpowiedzialności. Wpisywanie wyników do książki obmiarów również jest nieadekwatne, ponieważ ten dokument służy głównie do rejestrowania ilościowo-wartościowych danych dotyczących robót budowlanych, a nie do dokumentacji technicznej przeglądów. Przekazywanie wyników inspektorowi nadzoru budowlanego, mimo że może być częścią ogólnego procesu inspekcji, nie powinno być jedynym miejscem, gdzie dokumentacja przeglądów jest przechowywana. Inspektorzy nadzoru budowlanego mają swoje procedury i wymagania dotyczące dokumentacji, ale to na wykonawcy spoczywa obowiązek prowadzenia dziennika budowy, który jest podstawowym narzędziem do zarządzania projektami budowlanymi. W rezultacie, kluczowe jest, aby wyniki przeglądów technicznych były wpisywane do dziennika budowy, gdzie będą dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron, a także ułatwią przyszłe audyty oraz inspekcje. Brak zrozumienia tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania bezpieczeństwem na placu budowy oraz narażać na ryzyko zdrowie i bezpieczeństwo pracowników.

Pytanie 15

Do realizacji głębokich wykopów o niewielkiej szerokości i długości wykorzystuje się koparki

A. zbierakowe
B. przedsiębierne
C. chwytakowe
D. podsiębierne
Wybór koparek przedsiębiernych, podsiębiernych lub zbierakowych jako alternatyw dla koparek chwytakowych może prowadzić do nieefektywności oraz problemów technicznych w czasie wykonywania wykopów. Koparki przedsiębierne, choć wykorzystywane są do wydobycia materiałów z większych głębokości, nie są przystosowane do wąskich wykopów, co prowadzi do ryzyka naruszenia struktury sąsiadujących elementów budowlanych. Z kolei koparki podsiębierne charakteryzują się zastosowaniem narzędzi tnących, które są mniej efektywne w kontekście precyzyjnego usuwania ziemi w ograniczonej przestrzeni. Użycie takich maszyn w kontekście głębokich, wąskich wykopów może prowadzić do problemów z dokładnością oraz kontrolą nad materiałem gruntowym, co może skutkować dodatkowymi kosztami i opóźnieniami w projekcie. Koparki zbierakowe, mimo że są skuteczne w zbieraniu materiałów z powierzchni, nie nadają się do głębokiego wykopywania, co jeszcze bardziej podkreśla, dlaczego ich użycie w tej sytuacji byłoby nieodpowiednie. Prawidłowy dobór maszyny jest kluczowy dla efektywności i bezpieczeństwa prac budowlanych, a nieodpowiednia decyzja może prowadzić do nieplanowanych przestojów oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą błędów wykonawczych.

Pytanie 16

W przypadku gdy konieczne jest poszerzenie wykopu pod fundament, prace na dnie wykopu powinny być zrealizowane przy użyciu koparki

A. podsiębierną
B. zbierakową
C. chwytakową
D. przedsiębierną
Zastosowanie innych typów koparek, takich jak koparki chwytakowe, zbierakowe czy podsiębierne, w kontekście poszerzania wykopu pod fundament prowadzi do wielu nieprawidłowości. Koparka chwytakowa, mimo że świetnie sprawdza się w manipulacji dużymi elementami, nie jest przystosowana do precyzyjnego kształtowania dna wykopu, co jest kluczowe w przypadku fundamentów. Jej mechanizm chwytny nie jest w stanie efektywnie usunąć zagęszczonej ziemi czy wykonać koniecznych poprawek w dnie wykopu. Z kolei koparka zbierakowa, której głównym zadaniem jest przejmowanie materiału z powierzchni, również nie odpowiada na potrzeby długofalowego wykopu, ponieważ nie jest w stanie skutecznie poszerzyć dna wykopu bez ryzyka jego destabilizacji. Koparka podsiębierna, choć może być użyteczna w specyficznych zadaniach, nie jest odpowiednia do poszerzania wykopów, zwłaszcza w kontekście fundamentów, gdzie wymagane jest precyzyjne i szybkie usunięcie materiału. W praktyce, wybór niewłaściwego typu maszyny może prowadzić do opóźnień w realizacji projektu oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą błędów. Zrozumienie, jakie maszyny są odpowiednie do określonych zadań, jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa prac budowlanych.

Pytanie 17

Jaką rolę w budowie dachu odgrywa murłata?

A. Pełni funkcję podpory dla płatwi pośredniej
B. Przenosi i rozkłada obciążenia z słupów na podwalinę
C. Stanowi wsparcie dla płatwi kalenicowej
D. Przenosi i rozkłada obciążenia z krokwi na ścianę nośną
Murłata to kluczowy element konstrukcji dachu, który pełni istotną rolę w przenoszeniu i rozkładaniu obciążeń z krokwi na ściany nośne budynku. Dzięki temu zapewnia stabilność całej konstrukcji dachu. Murłata jest zakotwiczona na ścianach, co pozwala na równomierne rozłożenie sił, które działają na dach, w tym ciężaru pokrycia dachu i sił wiatru. W praktyce stosuje się różne materiały, takie jak drewno lub stal, w zależności od wymagań projektowych oraz obciążeń, które muszą być wytrzymywane. Zgodnie z normami budowlanymi, murłata powinna być odpowiednio wymiarowana, aby sprostać lokalnym warunkom klimatycznym oraz obciążeniom. Dobrą praktyką jest także wykonanie odpowiednich połączeń z krokwiami, co dodatkowo zwiększa sztywność i stabilność całej konstrukcji. Zrozumienie roli murłaty jest kluczowe dla każdego inżyniera budownictwa oraz architekta, ponieważ jej niewłaściwe zaprojektowanie może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 18

Jakie techniki łączenia arkuszy blachy gładkiej są wykorzystywane w konstrukcji pokryć dachowych?

A. Rąbki stojące oraz leżące
B. Nitowanie oraz zgrzewanie
C. Spawanie oraz lutowanie
D. Zwidłowanie oraz nakładki
Wybór innych metod połączeń blachy gładkiej, takich jak spawanie, lutowanie, zwidłowanie czy nitowanie, może być zrozumiały, jednak nie są one najlepszymi rozwiązaniami przy wykonywaniu pokryć dachowych. Spawanie i lutowanie, chociaż są solidnymi technikami łączenia metali, nie zapewniają wymaganej szczelności w kontekście pokryć dachowych. W przypadku spawania, proces ten generuje wysokie temperatury, co może prowadzić do odkształceń blachy oraz osłabienia jej struktury. Lutowanie, z kolei, jest bardziej czasochłonne i wymaga specjalistycznego sprzętu oraz materiałów, co może zwiększać koszty budowy. Z kolei zwidłowanie i nakładki nie są standardowymi metodami stosowanymi w kontekście pokryć dachowych; są one bardziej charakterystyczne dla innych aplikacji metalowych, gdzie wymagana jest jedynie estetyka, a nie szczelność. Nitowanie oraz zgrzewanie, choć mogą być stosowane w niektórych sytuacjach, nie gwarantują takiego poziomu zabezpieczenia przed wodą, jak rąbki stojące i leżące. Ogólnie rzecz biorąc, kluczowym błędem w podejściu do wyboru metody łączenia blachy jest niedostateczne uwzględnienie specyfiki zastosowania; każda technika łączenia ma swoje unikalne właściwości, a w kontekście pokryć dachowych liczy się przede wszystkim ich szczelność, trwałość oraz odporność na zmienne warunki atmosferyczne.

Pytanie 19

Podczas kładzenia płytek ceramicznych, nadmiar zaprawy do spoinowania należy usunąć przy pomocy

A. pacy stalowej gładkiej
B. pędzla płaskiego
C. pacy gumowej
D. szpachelki stalowej
Wybór nieodpowiednich narzędzi do usuwania nadmiaru zaprawy spoinującej może prowadzić do wielu problemów. Użycie szpachelki stalowej, mimo że jest to narzędzie o szerokim zastosowaniu, nie jest najlepszym wyborem w tym przypadku. Stalowa szpachelka może zbyt mocno naciskać na powierzchnię płytek, co prowadzi do ryzyka ich zarysowania lub uszkodzenia. Ponadto, szpachelka nie jest elastyczna, co utrudnia precyzyjne dopasowanie się do nierówności powierzchni. Z kolei pędzel płaski, choć może być używany do aplikacji niektórych materiałów, nie nadaje się do skutecznego usuwania zaprawy, ponieważ jego włosie nie jest wystarczająco twarde ani sztywne, aby zbierać nadmiar zaprawy. Użycie pacy stalowej gładkiej jest również niewłaściwe, ponieważ, podobnie jak szpachelka, może spowodować uszkodzenie płytek. Ponadto, paca stalowa może pozostawiać rysy, a jej sztywność nie pozwala na skuteczne zbieranie zaprawy z nierównych powierzchni. Warto zauważyć, że profesjonalni glazurnicy zdają sobie sprawę z niebezpieczeństw związanych z używaniem niewłaściwych narzędzi, co często skutkuje nieestetycznym wykończeniem oraz dodatkowymi kosztami związanymi z naprawą uszkodzeń. Kluczowe jest, aby dobierać narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych, jak przypisanie jednego narzędzia do wielu zadań bez uwzględnienia jego specyfiki.

Pytanie 20

Opracowanie planu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa (planu BIOZ) jest wymagane

A. inspektora nadzoru
B. wykonawcy
C. inwestora
D. kierownika budowy
Sporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (planu BIOZ) jest kluczowym obowiązkiem kierownika budowy, który ponosi odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa na placu budowy. Plan BIOZ powinien być sporządzony jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych i zawierać informacje dotyczące zagrożeń, jakie mogą wystąpić w trakcie realizacji projektu, oraz środki, które należy podjąć w celu ich minimalizacji. Przykładem może być identyfikacja ryzyk związanych z pracami na wysokości, co wymaga określenia odpowiednich zabezpieczeń, takich jak siatki ochronne czy rusztowania. W praktyce kierownik budowy powinien współpracować z zespołem wykonawczym oraz inspektorem nadzoru, aby zintegrować plan BIOZ z innymi dokumentami projektowymi. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 45001 dotyczące systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, podkreślają znaczenie proaktywnego podejścia do identyfikacji i zarządzania ryzykiem, co jest decydujące dla bezpieczeństwa wszystkich osób zaangażowanych w projekt budowlany.

Pytanie 21

Aby przeprowadzić naprawę izolacji fundamentowej na ścianie pionowej, należy zacząć od odkrycia sekcji ściany z uszkodzoną izolacją, a następnie

A. usunąć uszkodzoną izolację z odsłoniętej ściany
B. uzupełnić nierówności zaprawą cementową
C. zagruntować odsłoniętą powierzchnię emulsją asfaltową
D. osuszyć odsłonięty fragment ściany
Usunięcie uszkodzonej izolacji z odsłoniętej ściany jest kluczowym etapem w procesie naprawy izolacji fundamentowej. Właściwie wykonana izolacja jest niezbędna do ochrony budynku przed wilgocią oraz innymi czynnikami zewnętrznymi, które mogą powodować degradację materiałów budowlanych. Zanim na nowe warstwy izolacji zostaną nałożone odpowiednie materiały, należy upewnić się, że stara, zniszczona izolacja została całkowicie usunięta. Pozwoli to na uzyskanie lepszej przyczepności nowych warstw oraz umożliwi dokładną ocenę stanu muru. W praktyce, przed przystąpieniem do montażu nowej izolacji, można zrealizować przegląd stanu fundamentów, aby zidentyfikować ewentualne uszkodzenia strukturalne. Standardy budowlane oraz dobre praktyki zalecają wykonanie tego kroku, aby zapewnić długotrwałą ochronę obiektu. Dodatkowo, usunięcie starej izolacji pozwala na dokładne osuszenie murów, co jest kluczowe dla skutecznego wprowadzenia nowego rozwiązania. W przypadku zastosowania nowoczesnych materiałów hydroizolacyjnych, takich jak membrany bitumiczne czy folie polimerowe, ich skuteczność jest znacznie wyższa, gdy bezpośrednio przylegają do odpowiednio przygotowanej powierzchni.

Pytanie 22

Jakie jest podstawowe zadanie geodety na placu budowy?

A. Wykonywanie pomiarów i wytyczeń
B. Zarządzanie zespołem budowlanym
C. Kontrola jakości betonu
D. Sporządzanie kosztorysów
Podstawowym zadaniem geodety na placu budowy jest wykonywanie pomiarów i wytyczeń. To kluczowy aspekt każdej budowy, ponieważ precyzyjne pomiary są niezbędne do prawidłowego usytuowania budowli na działce. Geodeta zajmuje się również wytyczaniem osi budynków, co jest fundamentem dla dalszych prac budowlanych. Bez dokładnych pomiarów i wytyczeń, istnieje ryzyko błędów konstrukcyjnych, które mogą prowadzić do kosztownych poprawek lub nawet do zagrożenia bezpieczeństwa. Geodeci używają specjalistycznego sprzętu, takiego jak teodolity, tachimetry czy GPS, aby zapewnić jak najwyższą dokładność. Warto wspomnieć, że w Polsce obowiązują szczegółowe normy dotyczące prac geodezyjnych na budowie, takie jak PN-ISO 17123, które określają standardy dokładności pomiarów. Dzięki temu inwestorzy mogą być pewni, że konstrukcje powstaną zgodnie z projektem, co ma bezpośredni wpływ na ich trwałość i funkcjonalność. Geodeta pełni więc nieocenioną rolę w całym procesie budowlanym, dbając o to, by każdy element budowy znalazł się na właściwym miejscu.

Pytanie 23

Zagęszczanie betonu powinno rozpocząć się niezwłocznie po

A. umieszczeniu go w deskowaniu
B. wygładzeniu jego powierzchni
C. zakończeniu procesu wiązania cementu
D. ukończeniu procesu pielęgnacji betonu
Zagęszczanie mieszanki betonowej powinno być przeprowadzone niezwłocznie po jej ułożeniu w deskowaniu, ponieważ to właśnie w tym momencie mieszanka ma optymalne właściwości plastyczne. Proces zagęszczania ma na celu usunięcie nadmiaru powietrza oraz równomierne rozprowadzenie mieszanki w formie. Kluczowe jest, aby zagęszczanie odbywało się przed rozpoczęciem wiązania cementu, co pozwala na lepsze połączenie cząsteczek betonu, a tym samym zwiększenie jego wytrzymałości. W praktyce, stosuje się różne metody zagęszczania, takie jak wibracje mechaniczne, które zapewniają dokładne wypełnienie wszystkich zakamarków deskowania. Dobrą praktyką jest również, aby proces ten był monitorowany przez doświadczonych pracowników, co pozwala na natychmiastowe reagowanie na ewentualne problemy z konsystencją mieszanki. Zgodnie z normą PN-EN 206-1, odpowiednie zagęszczanie jest kluczowe dla osiągnięcia wymaganej klasy betonu, co ma istotny wpływ na jego trwałość i odporność na warunki atmosferyczne.

Pytanie 24

Przy realizacji prac związanych z zagospodarowaniem obszaru budowy, najpierw powinno się

A. zapewnić niezbędne media na placu budowy
B. ogrodzić teren budowy oraz zamontować tablicę informacyjną
C. zorganizować pomieszczenia zaplecza socjalnego na terenie budowy
D. stworzyć tymczasowe szlaki komunikacyjne na miejscu budowy
Ogrodzenie terenu budowy oraz zamocowanie tablicy informacyjnej to kluczowe działania, które powinny być podejmowane w pierwszej kolejności przy zagospodarowaniu terenu budowy. Wprowadza to nie tylko aspekt bezpieczeństwa, chroniąc osoby postronne przed potencjalnymi zagrożeniami związanymi z pracami budowlanymi, ale również zapewnia przestrzeganie przepisów prawa budowlanego. Ogrodzenie powinno być wykonane z materiałów trwałych i widocznych, co pozwala na skuteczne wydzielenie strefy budowy. Tablica informacyjna, zgodnie z wymogami Prawa budowlanego, powinna zawierać takie informacje jak: nazwa inwestora, dane kontaktowe, numery pozwolenia na budowę oraz informacje o wykonawcy. Przykładem dobrych praktyk jest umieszczanie tablic w sposób umożliwiający łatwy dostęp do informacji dla osób zainteresowanych, co wspiera transparentność i komunikację. Przestrzeganie tych zasad to również element budowania pozytywnego wizerunku firmy oraz podejścia do odpowiedzialności społecznej w branży budowlanej.

Pytanie 25

Zamierza się przeprowadzenie rozbiórki budynku mieszkalnego o czterech kondygnacjach, który jest podłączony do sieci gazowej, ciepłowniczej, elektroenergetycznej, teletechnicznej, wodociągowej oraz kanalizacyjnej. Przed rozpoczęciem prac rozbiórkowych należy odłączyć obiekt

A. od wszystkich sieci z wyłączeniem teletechnicznej
B. jedynie od sieci gazowej
C. od wszystkich sieci
D. tylko od sieci gazowej oraz elektroenergetycznej
Odpowiedź, że budynek musi być odłączony od wszystkich sieci, jest prawidłowa, ponieważ rozbiórka obiektu wiąże się z potencjalnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa, zdrowia ludzi oraz środowiska. Odłączenie budynku od wszelkich sieci, w tym gazowej, elektroenergetycznej, cieplnej, wodociągowej, kanalizacyjnej i teletechnicznej, jest kluczowym krokiem w procesie dekonstrukcji. Praktyczne przykłady zastosowania tej zasady obejmują sytuacje, w których niewłaściwe odłączenie mogłoby prowadzić do wycieków substancji niebezpiecznych, takich jak gaz lub ścieki, co stanowiłoby zagrożenie dla pracowników i okolicznych mieszkańców. W zgodzie z normami branżowymi, przed przystąpieniem do rozbiórki, należy uzyskać odpowiednie pozwolenia i wykonać analizy ryzyk związanych z demontażem instalacji. Standardy BHP oraz przepisy dotyczące ochrony środowiska obligują do przeprowadzenia szczegółowej inspekcji wszystkich podłączonych mediów, co ma na celu zapewnienie, że prace rozbiórkowe będą wykonywane w sposób bezpieczny i zgodny z regulacjami prawnymi.

Pytanie 26

Do wykonywania profilu terenu pod budowę lotnisk, dróg i poboczy powinno się wykorzystać

A. zgarniarki
B. spycharki
C. równiarki
D. koparki
Równiarki to specjalistyczne maszyny budowlane, które są niezbędne w procesie profilowania gruntu, zwłaszcza przy budowie lotnisk, dróg oraz poboczy. Ich główną funkcją jest precyzyjne wyrównywanie powierzchni terenu oraz tworzenie odpowiednich spadków i nachyleń, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego odwodnienia i stabilności nawierzchni. Dzięki zastosowaniu równiarek, operatorzy mogą skutecznie formować grunt zgodnie z wymaganiami projektowymi. Przykład zastosowania równiarek można znaleźć przy budowie lotnisk, gdzie niezwykle istotne jest, aby powierzchnia pasów startowych była idealnie równa i posiadała odpowiednie spady. W branży budowlanej przyjmuje się, że stosowanie równiarek w takich projektach jest zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na bezpieczeństwo i trwałość infrastruktury. Warto również zauważyć, że równiarki mogą być wyposażone w różne narzędzia robocze, co pozwala na dostosowanie ich do specyfiki realizowanego zadania, na przykład w zakresie regulacji głębokości skrawania czy szerokości roboczej. Dobrze wyszkoleni operatorzy równiarek mogą znacząco zwiększyć efektywność prac budowlanych i zminimalizować zużycie materiałów.

Pytanie 27

Na placu budowy naturalne kruszywo do produkcji betonu powinno być składowane w

A. pryzmach, po połączeniu różnych frakcji
B. zasiekach, w pomieszczeniach z ogrzewaniem
C. pryzmach, z rozdzieleniem na frakcje
D. silosach, po zmieszaniu z cementem
Odpowiedź, że kruszywa trzeba składować w pryzmach i podzielić na różne frakcje, jest całkiem dobra. Właściwe przechowywanie tych materiałów jest naprawdę ważne, żeby beton miał dobrą jakość. Jak kruszywa leżą w pryzmach, to można je łatwo wziąć, a przy okazji mniej się brudzą. Różne frakcje mają różne właściwości fizyczne, co ma ogromny wpływ na to, jak ostatecznie będzie wyglądać mieszanka betonowa. Na przykład, do betonu wysokiej klasy fajnie sprawdzają się kruszywa o dopasowanych frakcjach, bo to pozwala lepiej wypełnić przestrzeń między ziarnami, przez co beton jest mocniejszy i bardziej odporny. Jeśli chodzi o normy PN-EN 12620, to one mówią, że lepiej przechowywać kruszywa w oddzielnych grupach, żeby przypadkiem się nie wymieszały, bo to może zepsuć jakość finalnego produktu. Dobrze jest też zabezpieczyć pryzmy przed deszczem, bo wilgoć na pewno nie jest im na rękę.

Pytanie 28

Kto jest odpowiedzialny za przygotowanie planu bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia?

A. projektant
B. inspektor nadzoru inwestorskiego
C. kierownik budowy
D. inwestor
Kierownik budowy jest osobą odpowiedzialną za opracowanie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, co wynika z przepisów prawa budowlanego oraz norm dotyczących zarządzania budową. Jego rola obejmuje nie tylko nadzorowanie prac budowlanych, ale również zapewnienie, że wszystkie działania są realizowane zgodnie z obowiązującymi standardami BHP. W praktyce oznacza to, że kierownik budowy musi ocenić potencjalne zagrożenia na placu budowy i wdrożyć odpowiednie środki ochrony. Przykładem może być stworzenie planu, który uwzględnia procedury ewakuacyjne w sytuacjach awaryjnych lub szkolenie pracowników w zakresie bezpiecznego używania narzędzi i sprzętu. Kierownik budowy powinien również regularnie przeprowadzać inspekcje bezpieczeństwa, aby upewnić się, że wszyscy pracownicy przestrzegają ustalonych norm i procedur. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie współpracy z innymi członkami zespołu projektowego, aby osiągnąć wysoki poziom bezpieczeństwa na budowie.

Pytanie 29

Aby mechanicznie zagęścić mieszankę betonową podczas realizacji płyty stropu żelbetowego monolitycznego, należy wykorzystać

A. stół wibracyjny
B. wibrator przyczepny
C. wibrator powierzchniowy
D. ubijak drewniany
Wibrator powierzchniowy jest narzędziem dedykowanym do mechanicznego zagęszczania mieszanki betonowej, szczególnie w kontekście płyty stropu żelbetowego monolitycznego. Dzięki swojej konstrukcji, wibrator ten efektywnie przekazuje drgania na powierzchnię betonu, co pozwala na usunięcie powietrza z mieszanki oraz poprawia jej jednorodność. Zastosowanie wibratora powierzchniowego jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do zagęszczania betonu, aby zapewnić trwałość i wytrzymałość konstrukcji. W praktyce, podczas wylewania betonu na dużych powierzchniach, jak stropy, istotne jest uzyskanie odpowiedniego zagęszczenia, co można osiągnąć używając wibratora. Ułatwia to również formowanie betonu w formach oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia pęknięć czy innych defektów. Zastosowanie wibratora powierzchniowego jest szczególnie korzystne w przypadku płyt o dużych wymiarach, gdzie równomierne zagęszczenie jest kluczowe dla zachowania jakości i stabilności całej konstrukcji.

Pytanie 30

Kiedy dno wykopu znajduje się poniżej poziomu wód gruntowych, należy zabezpieczyć wykop przed ich napływem podczas realizacji fundamentów i ścian fundamentowych przez

A. umieszczenie warstwy betonu wodoszczelnego na dnie wykopu
B. zagęszczenie podłoża na dnie wykopu oraz stabilizację za pomocą cementu
C. stworzenie rowków odwadniających w odpowiedniej odległości od wykopu
D. wykonanie drenażu w celu obniżenia poziomu wód gruntowych
Wykonywanie rowków odwadniających w pewnej odległości od wykopu może wydawać się dobrym rozwiązaniem, jednak w praktyce nie jest wystarczająco skuteczne w sytuacjach, gdy dno wykopu znajduje się poniżej poziomu wody gruntowej. Rowki odwadniające mają na celu zbieranie wody, ale jeśli nie obniżają rzeczywistego poziomu wody gruntowej w obszarze wykopu, mogą jedynie spowolnić napływ wody, co w dłuższej perspektywie prowadzi do problemów z zalewaniem. Z kolei zagęszczenie gruntu na dnie wykopu i stabilizacja cementem to metody, które mogą pomóc w uformowaniu stabilnego podłoża, ale nie eliminują problemu wody gruntowej. Woda w gruncie może wpłynąć na proces wiązania cementu, co z kolei może prowadzić do osłabienia struktury fundamentów. Ułożenie warstwy betonu wodoszczelnego na dnie wykopu może również wydawać się logiczne, lecz nie rozwiązuje to źródłowego problemu, którym jest obecność wody gruntowej. Beton wodoszczelny może działać jako bariera, ale nie zabezpiecza wykopu przed jego zalewaniem, co jest kluczowe w fazie budowy. Właściwe podejście do zarządzania wodami gruntowymi w budownictwie powinno być oparte na kompleksowej analizie i zastosowaniu efektywnych metod drenażu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Jaką czynność należy wykonać przed nałożeniem warstwy kontaktowej z zaprawy w trakcie remontu stropu?

A. Wyrównać powierzchnię stropu gipsem
B. Zwilżyć powierzchnię stropu wodą
C. Pomalować strop farbą nawierzchniową
D. Pomalować strop farbą podkładową
Pomalowanie stropu farbą podkładową lub nawierzchniową przed nałożeniem warstwy kontaktowej z zaprawy jest błędnym podejściem, które może znacząco obniżyć efektywność remontu stropu. Farby, zarówno podkładowe, jak i nawierzchniowe, mają różne właściwości, które nie sprzyjają adhezji zapraw. Farba podkładowa, chociaż poprawia przyczepność kolejnych warstw, jest zaprojektowana z myślą o współpracy z innymi typami farb, a nie z zaprawami budowlanymi. Z kolei farba nawierzchniowa tworzy gładką, często błyszczącą powłokę, która może całkowicie zablokować przyczepność zaprawy, stwarzając ryzyko jej odspojenia od podłoża. Wyrównywanie powierzchni stropu gipsem, choć ważne w kontekście uzyskania odpowiedniej równości, nie powinno bezpośrednio wyprzedzać nawilżania przed zastosowaniem zaprawy. Bezpośrednie nakładanie zaprawy na suchą powierzchnię, niezależnie od wcześniejszego malowania, prowadzi do osłabienia połączenia, co jest typowym błędem w praktyce budowlanej. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad kolejności prac oraz odpowiednie przygotowanie podłoża, zamiast stosowania wymienionych wcześniej technik, które mogą przynieść odwrotne efekty od zamierzonych.

Pytanie 32

Jakie elementy obejmuje plan bezpieczeństwa i zdrowia na terenie budowy (BiOZ)?

A. strona tytułowa, część obliczeniowa, część opisowa
B. część obliczeniowa, część projektowa, część rysunkowa
C. strona tytułowa, część opisowa, część rysunkowa
D. część projektowa, część obliczeniowa, część opisowa
Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie (BiOZ) jest kluczowym dokumentem, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony zdrowia w trakcie realizacji prac budowlanych. Składa się on z trzech głównych części: strony tytułowej, części opisowej oraz części rysunkowej. Strona tytułowa zawiera informacje identyfikujące projekt, takie jak nazwa inwestycji, lokalizacja oraz dane kontaktowe wykonawcy. Część opisowa przedstawia szczegółowe informacje dotyczące zagrożeń występujących na budowie, strategii ich eliminacji oraz procedur bezpieczeństwa, które należy stosować. Część rysunkowa zawiera schematy i plany dotyczące organizacji pracy na budowie, w tym lokalizację urządzeń ochronnych, dróg ewakuacyjnych oraz innych istotnych elementów. Dobrze przygotowany BiOZ jest zgodny z normami prawnymi, takimi jak Ustawa o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz normy PN-EN, i stanowi podstawę do prowadzenia bezpiecznych prac budowlanych.

Pytanie 33

Jaką rolę w konstrukcji dachu krokwiowego pełnią wiatrownice?

A. Łączą krokwie w kalenicy
B. Przekazują obciążenia z krokwi na murłatę
C. Stanowią wsparcie dla krokwi
D. Zapewniają sztywność dachu w kierunku podłużnym
Wiatrownice odgrywają kluczową rolę w konstrukcji dachu krokwiowego, zapewniając sztywność w kierunku podłużnym. Ich obecność jest niezbędna dla stabilności dachu, szczególnie w przypadku dużych rozpiętości krokwi. Wiatrownice działają jak elementy wzmacniające, które przeciwdziałają deformacjom spowodowanym działaniem sił wiatru oraz obciążeń śniegiem. Dzięki nim, konstrukcja dachu jest w stanie przenieść obciążenia wzdłuż jego długości, co minimalizuje ryzyko osiadania krokwi i ich ewentualnego uszkodzenia. Na przykład, w budynkach o dużych nachyleniach dachu, wiatrownice są szczególnie istotne dla utrzymania stabilności i integralności strukturalnej. W standardach budowlanych, takich jak Eurokod 5, podkreślana jest rola wiatrownic w projektowaniu konstrukcji dachowych, co czyni ich stosowanie zalecanym rozwiązaniem w dobrej praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 34

Na podstawie zestawienia wyników pomiaru z natury wykopu liniowego oblicz wartość obmiaru robót związanych z wykonaniem tego wykopu.

Wyniki pomiaru wykopu liniowego
Długość wykopu20,00 m
Głębokość wykopu2,00 m
Szerokość dna wykopu1,50 m
Nachylenie skarp wykopu1:0,6
A. 108,00 m3
B. 96,00 m3
C. 60,00 m3
D. 84,00 m3
Wszystkie błędne odpowiedzi, takie jak 84,00 m3, 96,00 m3 oraz 60,00 m3, nie uwzględniają istotnych aspektów dotyczących obliczania objętości wykopu liniowego. Głównym błędem w tych odpowiedziach jest zignorowanie nachylenia skarp wykopu, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistej objętości. Każdy wykop ma określone wymiary na poziomie gruntu, ale gdy uwzględnimy nachylenie skarp, szerokość wykopu na górze jest znacznie większa niż na dole. Tego rodzaju pominięcie jest powszechne wśród osób, które nie mają doświadczenia w obliczaniu objętości wykopów, co skutkuje błędnymi założeniami o objętości. Ponadto, przy ocenie błędnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na nieprawidłowe stosowanie wzorów matematycznych oraz brak zrozumienia koncepcji geodezyjnych, co również może prowadzić do pomyłek. W branży budowlanej dokładność obliczeń jest kluczowa, ponieważ ma bezpośredni wpływ na kosztorysy i efektywność realizacji projektów. Ignorowanie tych kluczowych koncepcji kończy się nie tylko błędnymi wynikami, ale również może prowadzić do problemów w trakcie realizacji robót budowlanych, co podkreśla znaczenie stosowania dobrych praktyk oraz standardów w zakresie pomiarów i obliczeń.

Pytanie 35

Pęknięcia w płytach gipsowo-kartonowych działowej ścianki na stalowym ruszcie powstają na skutek braku

A. izolacji akustycznej pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi
B. odpowiedniej liczby wkrętów przymocowujących płyty do rusztu
C. szczeliny pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi a stropem
D. odpowiedniej liczby kołków rozporowych mocujących ruszt do ścian
Odpowiedź wskazująca na brak szczeliny między płytami gipsowo-kartonowymi a stropem jest prawidłowa, ponieważ takie szczeliny są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania konstrukcji. W przypadku ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych, które są oparte na rusztach stalowych, niezbędne jest uwzględnienie ruchów budynku, takich jak osiadanie czy rozszerzanie się materiałów pod wpływem temperatury i wilgotności. Szczelina pozwala na minimalizację naprężeń, które mogą prowadzić do pęknięć w miejscach styku z stropem. Przykładowo, w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13964, podkreśla się znaczenie dylatacji w konstrukcjach wykończeniowych. Właściwe wykonanie takich połączeń, z uwzględnieniem odpowiednich szczelin, pomaga utrzymać trwałość i estetykę ścianek, co jest szczególnie istotne w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jakość wykończenia ma bezpośredni wpływ na użytkowników.

Pytanie 36

Jakie metody zabezpieczające skarpy wykopów powinny być stosowane w gruntach zalewowych?

A. Szczelne deskowanie pionowe
B. Ażurowe deskowanie pionowe
C. Ścianki z profili stalowych Larsena
D. Segmentowe deskowanie stalowe
Stalowe deskowanie segmentowe, pionowe deskowanie szczelne oraz pionowe deskowanie ażurowe to rozwiązania, które w pewnych warunkach mogą być użyteczne, jednak nie są one zalecane jako główne metody zabezpieczania skarp wykopów w gruntach nawodnionych. Deskowanie segmentowe, chociaż może być stosowane w niektórych projektach budowlanych, nie zapewnia wystarczającej sztywności i stabilności w obliczu dużych ciśnień wody gruntowej. Woda może powodować deformacje deskowania, a w rezultacie obniżać jego skuteczność. Pionowe deskowanie szczelne, które ma na celu stworzenie bariery dla wody, również nie jest idealnym rozwiązaniem w trudnych warunkach nawodnionych. Jego stosowanie w gruntach o zmiennej wilgotności może prowadzić do problemów związanych z odprowadzaniem wody, co z kolei może zwiększać ryzyko osunięcia się skarp. Z kolei pionowe deskowanie ażurowe, choć lekkie i łatwe w montażu, nie ma odpowiedniej nośności, by sprostać wyzwaniom stawianym przez grunt nawodniony. W kontekście zabezpieczeń wykopów, kluczowe jest zrozumienie, że woda gruntowa nie tylko zwiększa ciśnienie wód w obrębie wykopu, ale także wpływa na konsystencję i stabilność gruntu. Właściwe podejście do zabezpieczeń powinno uwzględniać lokalne warunki hydrogeologiczne oraz wymogi norm budowlanych, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i efektywność wykonywanych prac budowlanych.

Pytanie 37

Jaką rolę pełni warstwa podkładu w budowie podłogi?

A. ochrony przed wilgocią
B. fundamentu dla posadzki
C. ochrony przed utratą ciepła
D. barierą akustyczną
Warstwa podkładu w podłodze to naprawdę ważna sprawa, bo to od niej zależy, jak dobrze wszystko będzie się trzymać. To taki fundament, na którym stawiamy panele, płytki czy wykładziny. Musi być równy i stabilny, żeby cała podłoga dobrze funkcjonowała. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli podkład nie jest dobrze przygotowany, to później mogą się pojawić różne problemy. Powinno się go robić z odpowiednich materiałów, co nie tylko wpływa na komfort, ale też np. na akustykę w pomieszczeniu. Wiesz, są różne normy budowlane, jak ta PN-EN 14374, które mówią, jakie powinny być parametry wytrzymałościowe podkładu, żeby był trwały. A jak masz ogrzewanie podłogowe, to dobór podkładu jest kluczowy, żeby to wszystko działało efektywnie. Można więc śmiało powiedzieć, że ta warstwa ma spore znaczenie w kontekście nowoczesnego budownictwa.

Pytanie 38

Drutowe ławy wykonuje się w celu

A. oznaczenia poziomu wody gruntowej w wykopie
B. wytyczenia skarp nasypów oraz wykopów
C. określenia poziomu rzędnej dna wykopu
D. wyznaczenia konturów fundamentów oraz ścian fundamentowych
Ławy drutowe są kluczowym narzędziem w procesie budowlanym, które służą do precyzyjnego wyznaczania obrysów fundamentów oraz ścian fundamentowych. Dzięki nim, możliwe jest uzyskanie dokładnych wymiarów oraz lokalizacji poszczególnych elementów budowli, co jest niezbędne dla zapewnienia stabilności i trwałości całej konstrukcji. W praktyce, ławy drutowe są stosowane w połączeniu z innymi narzędziami pomiarowymi, takimi jak niwelatory czy teodolity, co pozwala na osiągnięcie wysokiej precyzji w wytyczaniu. W budownictwie, dobrą praktyką jest również przeprowadzanie pomiarów w różnych punktach, co pozwala na weryfikację poprawności wykonania oraz uniknięcie błędów, które mogłyby wpłynąć na późniejszy proces budowlany. Warto pamiętać, że standardy branżowe, takie jak Eurokod, zawierają wytyczne dotyczące metodyki wytyczania fundamentów, co podkreśla znaczenie precyzyjnych pomiarów w tym etapie budowy.

Pytanie 39

Jakiego dokumentu kierownik budowy powinien oczekiwać od inwestora przed rozpoczęciem prac budowlanych?

A. Umowa z podwykonawcą oraz kosztorys robót
B. Pozwolenie na budowę z dołączonym projektem budowlanym
C. Książka obiektu budowlanego wraz z obmiarem
D. Obmiar robót wraz z ogólnym harmonogramem budowy
Pozwolenie na budowę z załączonym projektem budowlanym jest kluczowym dokumentem, który inwestor dostarcza kierownikowi budowy przed rozpoczęciem robót. Ten dokument jest niezbędny do legalnego prowadzenia działalności budowlanej i potwierdza, że projekt został zatwierdzony przez odpowiednie organy administracji. W Polsce, zgodnie z Ustawą Prawo budowlane, pozwolenie na budowę musi być uzyskane przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych. Kierownik budowy, jako osoba odpowiedzialna za realizację projektu, musi mieć dostęp do szczegółowych informacji zawartych w projekcie budowlanym, które obejmują m.in. rysunki techniczne, specyfikacje materiałowe oraz inne istotne dane. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie planu robót oraz organizacja harmonogramu, które są oparte na zatwierdzonym projekcie. W praktyce, brak pozwolenia na budowę może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do nakazu wstrzymania robót i ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 40

Książka obiektu budowlanego służy do dokumentowania informacji związanych z

A. badaniami i kontrolą stanu technicznego oraz remontami i przebudowami obiektu
B. zużyciem energii elektrycznej, wody, gazu itp. w obiekcie
C. liczbą oraz danymi osobowymi mieszkańców obiektów
D. dobowym rejestrem liczby osób wchodzących i wychodzących z obiektu
Książka obiektu budowlanego jest kluczowym dokumentem, który gromadzi informacje o stanie technicznym obiektu i przeprowadzonych pracach budowlanych, takich jak remonty i przebudowy. Przechowywanie danych w tym zakresie jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania budynku oraz zgodności z przepisami prawa budowlanego. Przykładowo, podczas przeprowadzania kontroli technicznych, odpowiednie informacje zawarte w książce pozwalają na szybkie zidentyfikowanie poprzednich działań konserwacyjnych oraz ewentualnych problemów, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji. Ponadto, prowadzenie takiej dokumentacji jest często wymagane przez przepisy lokalne czy krajowe, co czyni ją nie tylko praktycznym narzędziem, ale również obowiązkiem prawnym. Warto zaznaczyć, że regularne aktualizowanie książki obiektu budowlanego jest kluczowe nie tylko dla samego obiektu, ale także dla zarządzania nim i planowania przyszłych inwestycji.