Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:47
- Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:08
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Aby zamontować papę na drewnianej konstrukcji dachu altany, konieczne jest użycie młotka
A. brukarskiego
B. ciesielskiego
C. dekarskiego
D. ślusarskiego
Młotek dekarski jest narzędziem specjalistycznym, które zostało zaprojektowane z myślą o pracy z materiałami takimi jak papa. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne i skuteczne przybijanie gwoździ, co jest kluczowe podczas montażu pokryć dachowych. Dobrze dobrany młotek dekarski ma cięższy łeb, co pozwala na większą siłę uderzenia przy mniejszych ruchach nadgarstka, co z kolei minimalizuje zmęczenie podczas długotrwałej pracy. Przykładem zastosowania młotka dekarskiego jest przybijanie gwoździ mocujących papę do konstrukcji dachu altany, co zapewnia szczelność i trwałość pokrycia. W branży dekarskiej panują określone normy, które zalecają używanie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, aby uniknąć uszkodzeń materiału i zagwarantować bezpieczeństwo pracy. Młotek dekarski nie tylko ułatwia pracę, ale również zmniejsza ryzyko błędów, które mogą wystąpić przy użyciu niewłaściwego narzędzia.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Aby zabezpieczyć korodujący stalowy słupek przed dalszą korozją, należy rozpocząć
A. od odtłuszczenia powierzchni słupka
B. od zaszpachlowania wżerów po rdzy na słupku
C. od nałożenia farby podkładowej na słupek
D. od mechanicznego usunięcia rdzy z powierzchni słupka
Przy zabezpieczaniu stalowego słupka przed korozją istotne jest zrozumienie procesów, które prowadzą do skutecznej ochrony materiałów. Odtłuszczenie powierzchni słupka, choć ważne w kontekście przygotowania podłoża, nie może być traktowane jako pierwszy krok. Usuwanie tłuszczu z powierzchni nie eliminuje rdzy, która jest najważniejszym czynnikiem prowadzącym do dalszej korozji. Zastosowanie farby podkładowej bez wcześniejszego usunięcia rdzy może prowadzić do zamknięcia wody i zanieczyszczeń pod powłoką, co sprzyja dalszej degradacji stali. Zaszpachlowanie wżerów po rdzy również nie jest efektywnym rozwiązaniem, ponieważ to podejście może jedynie maskować problem, nie likwidując źródła korozji. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, gdyż rdza będzie kontynuować swoje działanie pod warstwą szpachli lub farby. W praktyce, aby zabezpieczyć stalowe elementy, należy stosować się do uznanych norm i standardów oczyszczania, takich jak SSPC-SP 2, które nakazują usuwanie wszystkich zanieczyszczeń przed nakładaniem jakiejkolwiek ochrony. Kluczowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że można pominąć krok mechanicznego usunięcia rdzy, co prowadzi do poważnych problemów z trwałością i bezpieczeństwem konstrukcji.
Pytanie 6
W ogrodzie, aby wydzielić przestrzeń za pomocą lekkiej, ażurowej konstrukcji, można wykorzystać
A. pergola metalowa
B. ścianka z betonu zbrojonego
C. trejaż z drewna
D. mur z cegieł
Trejaż drewniany jest idealnym rozwiązaniem do wydzielenia wnętrza w ogrodzie za pomocą lekkiej ażurowej konstrukcji. Jego zalety to przede wszystkim estetyka, która wprowadza naturalny element do przestrzeni zielonej oraz funkcjonalność, umożliwiając wspinanie się roślin pnących, co dodatkowo wzbogaca aranżację. Trejaże mogą być stosowane do tworzenia stref relaksu, alej, a także oddzielania przestrzeni, co korzystnie wpływa na organizację ogrodu. W zależności od zastosowanych materiałów oraz technik wykończeniowych, trejaże mogą harmonizować z różnymi stylami architektonicznymi, od klasycznego po nowoczesny. Dobrze zaprojektowany trejaż z drewna powinien być zabezpieczony odpowiednimi preparatami przeciwgrzybicznymi i nawilżającymi, co wydłuży jego żywotność. W praktyce często spotyka się trejaże w ogrodach przydomowych, na tarasach, a także w przestrzeniach publicznych, które pełnią funkcję nie tylko estetyczną, ale i praktyczną, zapewniając osłonę przed wiatrem czy słońcem.
Pytanie 7
Jakie urządzenie na placu zabaw jest przeznaczone dla najstarszych dzieci?
A. Przeplotnia
B. Rura zjeżdżalniowa
C. Kąpielisko z piaskiem
D. Biedronka
Przeplotnia to naprawdę fajny element na plac zabaw, stworzony z myślą o starszych dzieciach, takich w wieku od 5 do 12 lat. To konstrukcja, która świetnie rozwija umiejętności motoryczne, siłę, równowagę i koordynację. W tym okresie rozwoju to naprawdę ważne. W odróżnieniu od takich rzeczy jak piaskownica czy zjeżdżalnia, przeplotnia jest bardziej wymagająca fizycznie, co pozwala dzieciakom lepiej radzić sobie z ruchomością i sprawnością. Są też normy, jak PN-EN 1176, które mówią, że trzeba dostosować sprzęt do wieku dzieci. To ważne, żeby było bezpiecznie i żeby dzieci miały odpowiednie wyzwania. Często można ją spotkać w szkolnych placach zabaw, gdzie dzieci mogą aktywnie spędzać czas w przerwach, a przy okazji rozwijać umiejętności społeczne i fizyczne.
Pytanie 8
Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie
A. ustalania warstwy podbudowy
B. zagęszczania warstwy wiążącej
C. niwelacji koryta drogi
D. układania warstwy ścieralnej
Układanie warstwy ścieralnej to etap, który odbywa się na samym końcu procesu budowy nawierzchni drogowej, co oznacza, że formowanie spadków poprzecznych na tym etapie byłoby nieefektywne i niezgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Warstwa ścieralna jest ostatnią warstwą nawierzchni, która jest odpowiedzialna za bezpośredni kontakt z pojazdami. Wcześniejsze etapy, takie jak zagęszczanie warstwy wiążącej, nie powinny być mylone z formowaniem spadków, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie odpowiedniej struktury i nośności nawierzchni, a nie kształtowanie profilu poprzecznego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że spadki można formować w dowolnym momencie budowy, podczas gdy ich precyzyjne uformowanie na etapie niwelacji koryta jest podstawą dla całej konstrukcji. Również równanie warstwy podbudowy nie jest momentem odpowiednim do wprowadzenia spadków poprzecznych, ponieważ na tym etapie kładzie się nacisk na uzyskanie odpowiednich parametrów nośności podbudowy, a nie na formowanie geometrii nawierzchni. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że formowanie spadków poprzecznych to proces wymagający wcześniejszego zaplanowania i musi być realizowane w odpowiedniej kolejności.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Jakiego materiału należy użyć do stworzenia górnej warstwy nawierzchni kortu tenisowego?
A. Kamienie rzeczne
B. Płyty betonowe
C. Mączka ceglana
D. Cegła klinkierowa
Mączka ceglana jest najczęściej stosowanym materiałem do budowy wierzchniej warstwy nawierzchni kortów tenisowych, ponieważ zapewnia odpowiednią przyczepność oraz amortyzację podczas gry. Jest to materiał naturalny, który charakteryzuje się dobrą przepuszczalnością wody, co pozwala na szybkie osuszanie powierzchni po opadach deszczu. Co więcej, mączka ceglana sprzyja dynamicznej grze, umożliwiając graczom łatwiejsze hamowanie i zmianę kierunku. W praktyce, nawierzchnie z mączki ceglanej wymagają regularnego nawadniania, co zapobiega ich przesuszeniu i pękaniu, a także konieczności kontrolowania poziomu granulacji mączki, aby utrzymać optymalne warunki gry. Warto również zauważyć, że korty z mączki ceglanej są mniej kontuzjogenne w porównaniu do nawierzchni twardych, co czyni je preferowanym wyborem dla wielu profesjonalnych i amatorskich graczy. Ponadto, mączka ceglana sprzyja długowieczności kortu, ponieważ ma zdolność do samoregeneracji i łatwego dostosowywania się do warunków atmosferycznych.
Pytanie 11
Która kategoria ochrony krajobrazu ma na celu zachowanie wartości estetycznych zarówno w kontekście krajobrazu naturalnego, jak i kulturowego?
A. Użytek ekologiczny
B. Stanowisko dokumentacyjne
C. Pomnik przyrody
D. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy
Wybór innych form ochrony krajobrazu, takich jak pomnik przyrody, użytek ekologiczny czy stanowisko dokumentacyjne, nie odpowiada celom zachowania wartości estetycznych krajobrazu w sposób kompleksowy. Pomnik przyrody koncentruje się na ochronie pojedynczych obiektów przyrodniczych o szczególnej wartości, takich jak stare drzewa czy skały, co nie obejmuje szerokiego kontekstu krajobrazowego. Użytek ekologiczny natomiast dotyczy terenów o szczególnym znaczeniu przyrodniczym, ale nie uwzględnia aspektów estetycznych ani kulturowych, skupiając się głównie na ochronie różnorodności biologicznej. Stanowisko dokumentacyjne ma na celu gromadzenie danych i informacji o danym obszarze, jednak nie ma na celu aktywnej ochrony krajobrazu, a zatem nie przyczynia się do jego estetyzacji. Wybierając te formy ochrony, można popełnić błąd myślowy, polegający na niedostrzeganiu znaczenia synergii między elementami przyrodniczymi i kulturowymi w kontekście estetyki krajobrazu, co prowadzi do ograniczonego podejścia do zarządzania tymi wartościami. Właściwe zrozumienie różnic między tymi formami ochrony jest kluczowe dla efektywnego zarządzania krajobrazami, które pozostają istotne zarówno dla ochrony przyrody, jak i dla zachowania dziedzictwa kulturowego.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Który typ płytek nie nadaje się do wykorzystania jako okładzina betonowego muru oporowego?
A. Płytki klinkierowe
B. Płytki kamienne
C. Płytki gipsowe
D. Płytki gresowe
Płytki kamienne, gresowe i klinkierowe są często stosowane jako okładzina murek oporowych, jednak ich wykorzystanie wiąże się z określonymi właściwościami materiału i warunkami lokalnymi. Kamień naturalny, znany z wysokiej trwałości i odporności na działanie wilgoci, może być stosowany w projektach, które wymagają solidnych rozwiązań budowlanych, jednocześnie nadając estetykę przestrzeni. Gres, będący materiałem ceramicznym, odznacza się niską nasiąkliwością oraz dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne, co czyni go doskonałym wyborem do okładzin w trudnych warunkach. Klinkier, podobnie jak gres, to materiał charakteryzujący się dużą wytrzymałością na działanie wody, a także dobrą odpornością na zarysowania i zniszczenia. Wybór niewłaściwego materiału, takiego jak gips, często wynika z pomyłki w ocenie jego właściwości – gips jest materiałem, który nie tylko szybko ulega zniszczeniu w warunkach wilgotnych, ale również nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla konstrukcji murków oporowych. Ponadto, podczas planowania budowy czy remontu, niezwykle istotne jest zwrócenie uwagi na normy budowlane oraz praktyki inżynieryjne, które nakładają obowiązek stosowania materiałów odpornych na warunki atmosferyczne. Ignorowanie tych zasad prowadzi do skrócenia żywotności konstrukcji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi i bezpieczeństwa. Dlatego zrozumienie właściwości materiałów budowlanych oraz ich zastosowania jest kluczem do efektywnego projektowania i realizacji budowli.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Który element wyposażenia parku miejskiego, zlokalizowany wzdłuż alei parkowej, będzie pomocny w uwydatnieniu jej linearnego wyglądu?
A. Postument z rzeźbą
B. Tablica upamiętniająca
C. Kanał wodny
D. Fontanna o okrągłym kształcie
Kanał wodny, jako element architektury krajobrazu, doskonale podkreśla linearność alei parkowej, tworząc wizualne połączenia oraz kierując wzrok odwiedzających wzdłuż ścieżki. Wody w kanale mogą odbijać otaczające je rośliny i niebo, co wzmacnia efekt przestrzenności oraz optycznie wydłuża trasę spacerową. Dodatkowo, wprowadzenie kanału wodnego do przestrzeni publicznej wspiera bioróżnorodność, stanowiąc habitat dla różnych gatunków fauny i flory. Przykładem dobrego zastosowania kanałów wodnych są parki miejskie w Amsterdamie, gdzie woda integruje różne elementy przestrzeni, a także sprzyja rekreacji w postaci spacerów wzdłuż brzegów. Zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni publicznych, takie rozwiązania powinny uwzględniać nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność, co czyni kanał wodny optymalnym wyborem, by poprawić jakość życia mieszkańców oraz zachęcać do aktywności na świeżym powietrzu.
Pytanie 18
Przy konstruowaniu studni chłonnej, która warstwa powinna być wykonana jako pierwsza?
A. drobnego żwiru
B. grubego żwiru
C. otoczaków
D. ziemi urodzajnej
Wybór otoczaków jako pierwszej warstwy w budowie studni chłonnej jest kluczowy dla zapewnienia efektywności systemu odprowadzania wody. Otoczaki charakteryzują się idealnymi właściwościami hydraulicznych, co oznacza, że umożliwiają swobodny przepływ wody dzięki dużym przestrzeniom między ziarnami. To z kolei zmniejsza ryzyko zatykania się systemu, co mogłoby prowadzić do nieefektywnego odprowadzania wód opadowych. W praktyce, stosowanie otoczaków w dolnych warstwach studni chłonnych poprawia infiltrację wody do gruntu, co jest istotne w kontekście ochrony przed powodziami oraz wspierania lokalnego ekosystemu. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, odpowiedni dobór materiałów do budowy studni chłonnych wpływa na ich trwałość oraz efektywność w dłuższym okresie. Otoczaki, w porównaniu do żwiru, lepiej radzą sobie z odprowadzaniem większych ilości wody, co czyni je materiałem preferowanym w nowoczesnych rozwiązaniach inżynieryjnych dotyczących gospodarki wodnej.
Pytanie 19
Jakie wymiary będzie miała przestrzeń ukazana na planie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary tej przestrzeni wynoszą 250 × 400 cm?
A. 2,0 × 1,2 cm
B. 1,0 × 2,2 cm
C. 5,0 × 8,0 cm
D. 0,5 × 0,8 cm
Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy zastosować wzór, który przelicza rzeczywiste wymiary na wymiary mapy. W rzeczywistości plac ma wymiary 250 cm na 400 cm. W skali 1:500, oznacza to, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. W związku z tym, aby przeliczyć wymiary placu, należy podzielić jego rzeczywiste wymiary przez 500. Dla długości: 250 cm / 500 = 0,5 cm, a dla szerokości: 400 cm / 500 = 0,8 cm. Dlatego na mapie plac będzie miał wymiary 0,5 cm na 0,8 cm. Zastosowanie skali w praktyce jest powszechne w architekturze i planowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne poziomy wymiarowe są kluczowe dla dokładnych pomiarów i efektywnego projektowania. Warto pamiętać, że poprawne przeliczenie wymiarów na mapie jest podstawą skutecznej wizualizacji przestrzennej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii i urbanistyki.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Jakie wyposażenie powinno być priorytetowo uwzględnione w ogrodzie botanicznym?
A. Płotki ograniczające
B. Stojaki na rowery
C. Kosze na śmieci
D. Tabliczki informacyjne
Tabliczki informacyjne są kluczowym elementem wyposażenia ogrodu botanicznego, ponieważ pełnią istotną rolę edukacyjną i informacyjną. Dzięki nim odwiedzający mogą zrozumieć różnorodność roślin, ich pochodzenie, a także specyfikę warunków, w jakich rosną. Tabliczki powinny zawierać nie tylko nazwy roślin, ale również informacje o ich właściwościach, zastosowaniach oraz ekosystemach, z których pochodzą. W praktyce, dobrze zaprojektowane tabliczki informacyjne mogą znacznie wzbogacić doświadczenie wizytatora, promując zainteresowanie botaniką i ochroną środowiska. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, tabliczki powinny być umieszczone w widocznych miejscach, być czytelne i estetyczne, a także wyróżniać się trwałością materiałów, aby sprostać różnym warunkom atmosferycznym. Warto także zadbać o to, by były dostępne w różnych językach, co pozwoli na dotarcie do szerszej grupy odwiedzających, w tym turystów zagranicznych. W ten sposób tabliczki informacyjne stają się nie tylko źródłem wiedzy, ale również narzędziem do promowania ochrony bioróżnorodności i edukacji ekologicznej.
Pytanie 22
Jaką wartość osiągnie koszt robocizny przy instalacji 25 sztuk ławek parkowych o długości 1,80 m każda, jeżeli wydatki na robociznę wynoszą 3,15 r-g/1 m długości ławki, a stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 15,00 zł?
A. 2 126,25 zł
B. 21 262,50 zł
C. 141,75 zł
D. 1 417,50 zł
Aby obliczyć wartość robocizny przy montażu 25 sztuk ławek parkowych o długości 1,80 m każda, należy najpierw określić całkowitą długość wszystkich ławek. Długość jednej ławki wynosi 1,80 m, więc łączna długość wynosi: 25 ławek * 1,80 m = 45 m. Następnie, stosując nakład na robociznę, który wynosi 3,15 r-g/1 m, obliczamy wartość robocizny: 45 m * 3,15 r-g/m = 141,75 r-g. Teraz przekształcamy roboczogodziny na wartość pieniężną, przyjmując stawkę 15,00 zł za jedną roboczogodzinę. Ostatecznie 141,75 r-g * 15,00 zł/r-g = 2 126,25 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów robocizny jest zgodne z praktykami budowlanymi, które zalecają dokładne ustalanie wydatków związanych z czasem pracy, co pozwala na precyzyjne budżetowanie i uniknięcie nieprzewidzianych kosztów. Warto również pamiętać o zapisach w normach dotyczących kosztorysowania, które wskazują na znaczenie dokładnych wyliczeń w procesie planowania budów.
Pytanie 23
Typowym materiałem wykorzystywanym w budownictwie ogrodów w stylu angielskim jest
A. bloczek silikatowy.
B. cegła ceramiczna.
C. lepiszcze bitumiczne.
D. kamienna kostka.
Wybór innych materiałów budowlanych, takich jak kostka kamienna, bloczek silikatowy czy lepiszcze bitumiczne, nie jest odpowiedni dla ogrodów w stylu angielskim, głównie z powodu ich estetyki i właściwości użytkowych, które mogą nie współgrać z zamierzonym charakterem przestrzeni. Kostka kamienna, choć trwała i elegancka, często kojarzona jest z nowoczesnymi podejściami do architektury krajobrazu, a jej zastosowanie w stylu angielskim może prowadzić do zbytniej surowości i braku harmonii z naturalnym otoczeniem. Bloczek silikatowy, z kolei, jest materiałem przemysłowym, który nie ma tradycyjnych konotacji w kontekście ogrodów angielskich, a jego wygląd jest bardziej surowy i nieprzyciągający, co może zaburzyć organiczny i romantyczny charakter przestrzeni. Lepiszcze bitumiczne, używane zazwyczaj w budownictwie drogowym, w ogóle nie nadaje się do zastosowania w ogrodach. Jego właściwości nie tylko nie odpowiadają wymaganiom estetycznym, ale także mogą być szkodliwe dla środowiska naturalnego. Tego rodzaju materiały, zamiast wprowadzać do ogrodu harmonijną atmosferę, mogą tworzyć nieprzyjemną i nienaturalną przestrzeń, co jest sprzeczne z założeniami stylu angielskiego, który opiera się na naturalności, subtelności i pięknie otoczenia. Dlatego tak istotne jest świadome dobieranie materiałów, które współgrają z koncepcją i stylem ogrodu, aby uzyskać efekt spójnej i estetycznie zharmonizowanej przestrzeni.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Aby przywrócić terenowi utracone wartości ekologiczne, powinno się go poddać
A. adaptacji
B. rekultywacji
C. rewaloryzacji
D. modernizacji
Rekultywacja to tak naprawdę przywracanie życia w miejscach, które straciły swoje naturalne walory. To ważna rzecz, zwłaszcza gdzie były jakieś negatywne zmiany, jak po wydobyciu surowców czy zanieczyszczeniach. W tym procesie robimy różne rzeczy – np. przywracamy glebę, sadzimy rośliny, a nawet staramy się odbudować ekosystemy, które tam kiedyś były. Dobre przykłady to tereny po wydobyciu surowców, gdzie dodajemy odpowiednie materiały, żeby stworzyć warunki do życia dla roślin i zwierząt. W dokumentach dotyczących ochrony środowiska, jak ISO 14001, mówi się, jak ważna jest rekultywacja dla zrównoważonego rozwoju. To pokazuje, że coraz więcej ludzi zaczyna rozumieć, jak istotna jest ochrona przyrody i odbudowa zniszczonych miejsc.
Pytanie 27
Aby wykonać wykop o pojemności 0,5 m3 w glebie gliniastej, należy zastosować
A. szufli
B. łopaty
C. spycharki
D. szpadla
Wybór spycharki, szufli czy łopaty do wykopu w gliniastym podłożu może wydawać się kuszący, jednak każde z tych narzędzi ma swoje ograniczenia, które uniemożliwiają efektywne wykonanie tego zadania. Spycharka jest maszyną ciężką, która jest najczęściej wykorzystywana do dużych prac ziemnych w przestrzeniach otwartych. Jej zastosowanie w niewielkich, precyzyjnych wykopach w glinie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak zniszczenie otoczenia wykopu czy nieodpowiednie kształtowanie brzegów. Szufla, chociaż przydatna w różnych kontekstach, nie jest narzędziem tak wszechstronnym jak szpadel, szczególnie w przypadku gęstej gliny, gdzie trudniej jest przenieść materiał z miejsca wykopu. Łopata z kolei, mimo że jest narzędziem powszechnie używanym do wykopów, w przypadku grubej gliny może się okazać niewystarczająco skuteczna, ponieważ jej kształt i sposób użycia nie umożliwiają dokładnego przenoszenia i formowania materiału. Typowym błędem jest przekonanie, że większe narzędzia i maszyny automatycznie przyspieszą proces wykopu, podczas gdy w rzeczywistości może to prowadzić do zwiększenia trudności i obniżenia jakości wykonania pracy. Wykopy wymagają precyzji oraz umiejętności dostosowania narzędzia do specyfiki terenu, co czyni szpadel najlepszym wyborem w opisanej sytuacji.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Pokazany na ilustracji znak graficzny stosowany jest na rysunkach w projekcie zagospodarowania działki lub terenu do oznaczenia
A. granicy działki przeznaczonej do likwidacji.
B. osi jezdni lub ulicy.
C. granicy obszaru objętego opracowaniem.
D. obowiązującej linii zabudowy.
Zrozumienie, jakie znaczenie mają różne znaki graficzne w projektowaniu przestrzennym, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami budowlanymi. Często mylone są znaki odnoszące się do granic obszaru objętego opracowaniem z innymi symbolami, co może prowadzić do poważnych błędów w interpretacji dokumentacji. Na przykład, oznaczenie obowiązującej linii zabudowy różni się od granicy obszaru objętego opracowaniem, bowiem dotyczy innego aspektu planowania, a jego niewłaściwe oznaczenie może przyczynić się do naruszenia przepisów budowlanych. Osi jezdni lub ulicy również nie należy mylić z granicami opracowania, ponieważ odnosi się do standardów drogowych i infrastrukturalnych, a więc nie ma związku z granicami projektowanego terenu. Granica działki przeznaczonej do likwidacji z kolei jest specyficznym przypadkiem, który dotyczy działek, które nie będą już wykorzystywane, a ich oznaczenie nie ma wpływu na obszar objęty opracowaniem. Takie błędne interpretacje mogą prowadzić do nieporozumień podczas realizacji projektów oraz mogą wpłynąć na decyzje przed organami administracyjnymi. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do projektowania dokładnie zapoznać się z konwencjami graficznymi stosowanymi w dokumentacji urbanistycznej oraz zrozumieć ich zastosowanie w kontekście przepisów prawa budowlanego.
Pytanie 30
Jakiego narzędzia należy używać do ręcznego wydobywania i transportu ziemi?
A. Piaskówki
B. Szufli
C. Szpadla
D. Wideł
Szpadla jest narzędziem, które jest powszechnie stosowane do ręcznego odspajania i załadunku ziemi, dzięki swojej konstrukcji i funkcjonalności. Jej długi, stabilny trzon oraz szerokie ostrze pozwalają na efektywne wbijanie w glebę, a następnie podnoszenie i przenoszenie materiału. W praktyce, szpadla idealnie nadaje się do wykonywania prac ogrodniczych, budowlanych oraz przy kopaniu rowów, dołów czy sadzeniu roślin. Warto również zaznaczyć, że szpadla jest narzędziem zgodnym z zasadami ergonomii, co zmniejsza ryzyko urazów podczas długotrwałego użytkowania. Dobór odpowiedniej szpadli, na przykład z ostrzem stalowym do cięższych gleb, może zdecydowanie wpłynąć na efektywność pracy. Użycie szpadli jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania przestrzenią oraz zrównoważonego rozwoju, gdyż pozwala na minimalizację wpływu na środowisko naturalne poprzez ręczne, a nie mechaniczne prace ziemne.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?
A. w XVIII wieku
B. w XVI wieku
C. w XVII wieku
D. w XIX wieku
Ogrody o charakterystycznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako układ obwarzankowy, zaczęły powstawać w XIX wieku jako odpowiedź na rozwijające się trendy urbanistyczne i architektoniczne. W tym okresie zauważalny był wzrost zainteresowania projektowaniem przestrzeni zielonych, które nie tylko pełniły funkcje estetyczne, ale także społeczne i rekreacyjne. Przykładem są ogrody angielskie, w których naturalistyczny krajobraz łączono z układami drogowymi, tworząc harmonijne przestrzenie. Dobry projekt ogrodu z układem obwarzankowym uwzględniał zarówno funkcjonalność, jak i integrację z otoczeniem, co stanowiło odpowiedź na potrzeby mieszkańców miast. Współczesne standardy projektowania ogrodów zalecają uwzględnienie elementów zrównoważonego rozwoju, takich jak bioróżnorodność czy efektywne wykorzystanie zasobów, co czyni tę wiedzę nie tylko aktualną, ale i niezbędną w dzisiejszym kontekście projektowania przestrzeni publicznych.
Pytanie 33
Kamienie w murze kamiennym powinny być układane w sposób, który pozwala im tworzyć powierzchnię odchyloną od pionu w zakresie
A. 15-20%
B. 35-40%
C. 25-30%
D. 5-10%
Sposób układania kamieni w suchym murku z kątami odchylenia innymi niż 15-20% może prowadzić do szeregu problemów strukturalnych. Odpowiedzi sugerujące kąty w zakresie 35-40% czy 25-30% są znacznie zbyt duże, co może skutkować poważną niestabilnością konstrukcji. Taki wysoki kąt może prowadzić do przesunięcia się kamieni, a w ekstremalnych przypadkach do całkowitego zawalenia się murku. Ponadto, przy zbyt dużym nachyleniu, woda deszczowa nie będzie skutecznie odprowadzana, co może prowadzić do gromadzenia się wilgoci i erozji gruntu pod murkiem. Z kolei odpowiedzi 5-10% są zbyt małe, aby zapewnić odpowiednie odprowadzanie wody. Przy tak niewielkich kątów, woda może gromadzić się na powierzchni, co prowadzi do zwiększenia ryzyka nawodnienia fundamentów, a w dłuższej perspektywie do degradacji struktury. W praktyce, projektanci murów muszą brać pod uwagę szereg czynników, takich jak rodzaj gleby, klimat czy lokalne przepisy budowlane, które jasno określają zalecane kąty nachylenia. Zastosowanie niewłaściwego kąta podczas budowy może prowadzić do nie tylko nieefektywnego odprowadzania wody, ale także do zwiększonego ryzyka uszkodzeń związanych z obciążeniem śniegiem czy innymi czynnikami atmosferycznymi.
Pytanie 34
Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć
A. kamienie, kosze z metalowej siatki
B. grodnice winylowe, żwir
C. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów
D. nasiona traw, perforowane płyty betonowe
Wybór nasion traw i ażurowych płyt betonowych jako metod umocnienia brzegów oczka wodnego jest nieadekwatny z kilku powodów. Choć nasiona traw mogą być korzystne w kontekście stabilizacji gruntów, ich efektywność zależy od wielu czynników, takich jak gatunek trawy, warunki glebowe oraz dostępność wody. Nasiona te nie zaspokoją jednak potrzeby natychmiastowego zabezpieczenia brzegów, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy występują silne prądy wodne lub erozja. Ażurowe płyty betonowe są ciężkimi i sztywnymi elementami, które mogą wprowadzać dodatkowe zagrożenia dla lokalnego ekosystemu, w tym dla ryb i ptaków. Mogą także prowadzić do destabilizacji naturalnej struktury brzegów, powodując ich dalszą erozję. Kamienie oraz kosze z metalowej siatki, mimo że mogą być użyte do umocnienia brzegów, nie są tak elastyczne jak naturalne metody, co może ograniczać ich skuteczność w zmieniających się warunkach wodnych. Grodnice winylowe oraz żwir, chociaż stosowane w niektórych projektach inżynieryjnych, nie są rozwiązaniem dostosowanym do naturalnego środowiska wodnego, a ich użycie może w dłuższej perspektywie przyczynić się do degradacji lokalnej fauny i flory. W kontekście umacniania brzegów zbiorników wodnych kluczowe jest stosowanie rozwiązań, które harmonizują z naturą i wspierają lokalny ekosystem.
Pytanie 35
Która z poniższych roślin jest często używana w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych ze względu na swoje dekoracyjne liście i odporność na zanieczyszczenia?
A. Bukszpan wieczniezielony
B. Dąb szypułkowy
C. Jodła pospolita
D. Brzoza brodawkowata
Bukszpan wieczniezielony to popularny wybór w nasadzeniach wzdłuż ścieżek i alejek parkowych, głównie ze względu na swoje dekoracyjne, błyszczące liście oraz wysoką odporność na zanieczyszczenia miejskie. Roślina ta jest zimozielona, co oznacza, że utrzymuje swoje liście przez cały rok, co jest szczególnie korzystne w krajobrazie miejskim, gdzie zieleń jest pożądana o każdej porze roku. Bukszpan jest również bardzo plastyczny i łatwo się formuje, co sprzyja jego wykorzystaniu w żywopłotach i topiarach. Dzięki temu może być używany do tworzenia różnorodnych form i struktur, co dodatkowo wzbogaca estetykę parków i ogrodów. Roślina ta jest odporna na różne warunki środowiskowe, w tym na zanieczyszczenia powietrza, co czyni ją idealnym wyborem do miejskich przestrzeni zieleni. Bukszpan jest również łatwy w pielęgnacji, co jest istotne w kontekście utrzymania dużych terenów zielonych.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Jaką właściwą sekwencję działań należy podjąć przy budowie małej, roślinnej skarpy na gruncie o niskiej przepuszczalności?
A. Wykopanie, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, ułożenie martwicy, nadanie kształtu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw
B. Wykopanie, ułożenie martwicy, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw, uformowanie kształtu
C. Ułożenie martwicy, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, uformowanie kształtu, wykopanie, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wysiew nasion traw
D. Ułożenie martwicy, uformowanie kształtu, nałożenie warstwy ziemi urodzajnej, wykonanie wykopu, wykonanie drenażu z kamieni lub gruzu, wysiew nasion traw
Poprawna odpowiedź wskazuje na właściwą sekwencję działań koniecznych do budowy zadarnionej skarpy na gruncie nieprzepuszczalnym. Rozpoczęcie od wykonania wykopu jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiednią głębokość oraz pozwala na osadzenie drenażu. Drenaż z kamieni lub gruzu jest niezbędny w przypadku gruntów nieprzepuszczalnych, aby odprowadzić nadmiar wody, co zapobiega erozji i osuwiskom. Po ułożeniu drenażu, konieczne jest dodanie martwicy, która poprawia strukturę gleby, a następnie kształtowanie skarpy, co umożliwia lepsze rozkładanie obciążenia i estetykę. Na końcu, ułożenie warstwy ziemi urodzajnej oraz wysiew nasion traw zapewnia trwałość i zieleń skarpy. Taka sekwencja prac jest zgodna z najlepszymi praktykami budowlanymi i hortikulturowymi, które zalecają staranne planowanie i realizację, aby uzyskać stabilne oraz estetyczne nasadzenia.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
"Ważka" stanowi charakterystyczny element umeblowania
A. ogrodów botanicznych
B. zadrzewień izolacyjnych
C. placów zabaw
D. terenów turystycznych
Wybór odpowiedzi 'placów zabaw' jako typowego elementu wyposażenia, w kontekście ważki, jest poprawny, ponieważ ważki są często używane jako elementy dekoracyjne oraz edukacyjne w przestrzeniach dla dzieci. Przykładowo, w projektowaniu placów zabaw, ważka może pełnić rolę atrakcyjnej do zabawy konstrukcji, która jednocześnie wprowadza elementy przyrody, umożliwiając dzieciom naukę o owadach i ich ekosystemach. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa i zdrowia, takie wyposażenie powinno być wykonane z materiałów odpowiednich dla dzieci, co może obejmować również formy stylizowane na ważki, które są bezpieczne i dostosowane do aktywności dziecięcych. W praktyce, takie elementy sprzyjają rozwijaniu koordynacji, motoryki oraz wyobraźni dzieci, co jest zgodne z zaleceniami dotyczących tworzenia przyjaznych i stymulujących przestrzeni do zabawy dla najmłodszych.
Pytanie 40
W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości
A. 120 cm
B. 60 cm
C. 100 cm
D. 80 cm
Odpowiedź 60 cm jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu przestrzeni dla ruchu osób przyjmuje się, że jedna pełnosprawna osoba zajmuje średnio 60 cm szerokości. Taki wymiar jest zgodny z normami i standardami projektowania przestrzeni publicznych oraz budynków, takich jak norma PN-EN 14788. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania ścieżek, chodników czy innych przestrzeni, należy uwzględnić ten wymiar, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo użytkowników. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ciągi piesze w miastach, gdzie muszą one być wystarczająco szerokie, aby umożliwić swobodne poruszanie się pieszym, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Zastosowanie wymiaru 60 cm pozwala również na praktyczne rozmieszczenie mebli miejskich, takich jak ławki, kosze na śmieci czy inne elementy infrastruktury, nie zakłócając jednocześnie ruchu pieszych. Taki projekt minimalizuje ryzyko kolizji oraz zwiększa ogólną funkcjonalność przestrzeni.