Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 00:25
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 00:39

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz objętość 2 nadprożowych belek żelbetowych długości 1,4 m każda, których przekrój poprzeczny przedstawiono na rysunku.

A. 0,161 m3

B. 0,081 m3

C. 1612,800 m3

D. 806,400 m3

Poprawna odpowiedź wynosi 0,161 m³, co odzwierciedla prawidłowe obliczenia objętości dwóch nadprożowych belek żelbetowych. Aby obliczyć objętość belek, należy najpierw ustalić pole przekroju poprzecznego pojedynczej belki. W tym przypadku, przekrój belki wynosi 576 cm², co po przeliczeniu daje 0,0576 m². Następnie, aby obliczyć objętość jednej belki, mnożymy pole przekroju przez długość belki. Dla belek o długości 1,4 m, objętość jednej belki wynosi 0,08064 m³. W przypadku dwóch belek, obliczamy objętość jako 2 razy objętość jednej belki, co daje wynik 0,16128 m³. Po zaokrągleniu do trzech miejsc po przecinku otrzymujemy 0,161 m³. Takie obliczenia są fundamentalne w inżynierii budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie materiałów potrzebnych do budowy oraz ich kosztów. Dobrą praktyką w projektowaniu struktur jest przeprowadzanie takich obliczeń z dużą dokładnością, by zapewnić bezpieczeństwo i stabilność konstrukcji.

Pytanie 2

Którego z narzędzi należy użyć do murowania ścian w systemie Ytong?

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Murowanie ścian w systemie Ytong wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi, które są kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów. Często zdarza się, że osoby próbujące dobudować ściany z bloczków Ytong sięgają po narzędzia, które nie są dostosowane do tego typu materiałów. Na przykład, stosowanie młotka metalowego czy innych twardych narzędzi może prowadzić do uszkodzenia bloczków, co wpływa na ich stabilność oraz wygląd. Gumowy młotek, ze względu na swoje właściwości amortyzujące, pozwala na precyzyjne i delikatne uderzenia, co jest niezbędne w przypadku materiałów o cienkich ściankach. Użycie niewłaściwych narzędzi może nie tylko prowadzić do pęknięć, ale również sprawić, że murowanie będzie czasochłonne i nieefektywne. Przykładowo, niewłaściwe ustawienie czy zniekształcenie bloczków może powodować nieprawidłowe spoinowanie, co z kolei wpływa na trwałość całej konstrukcji. Zrozumienie zasadności stosowania odpowiedniego narzędzia jest fundamentalne w procesie budowlanym i powinno być podstawą dla każdego profesjonalisty w branży.

Pytanie 3

Na rysunku przedstawiono mur wykonany z zastosowaniem wiązania

A. wielowarstwowego.

B. pospolitego.

C. polskiego.

D. krzyżykowego.

Wybór wiązania krzyżykowego, pospolitego lub wielowarstwowego jest nieprawidłowy ze względu na fundamentalne różnice w sposobie układania cegieł, które wpływają na stabilność i wytrzymałość muru. Wiązanie krzyżykowe charakteryzuje się stosowaniem cegieł w układzie, gdzie na zmianę ułożone są długie i krótkie boki cegieł, co może prowadzić do niejednorodnego rozkładu obciążeń oraz potencjalnych punktów osłabienia. Wiązanie pospolite, z kolei, polega na układaniu cegieł w taki sposób, że wszystkie są ustawione w linii, co również osłabia spoiny i zwiększa ryzyko pęknięć. Zastosowanie wiązania wielowarstwowego, mimo że może być korzystne w niektórych konstrukcjach, nie jest adekwatne w kontekście muru przedstawionego w pytaniu, gdzie kluczowe jest zapewnienie jednorodności i stabilności. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie, że różne metody układania cegieł mogą być używane wymiennie; jednak każda z nich ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, które powinny być dostosowane do specyficznych wymagań projektowych. W związku z tym, ważne jest, aby przy wyborze odpowiedniego wiązania kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim zasadami inżynierii budowlanej i najlepszymi praktykami w zakresie konstrukcji.

Pytanie 4

Który z podanych tynków należy do tynków o cienkiej warstwie?

A. Ciepłochronny

B. Akrylowy

C. Wypalony

D. Ciągnięty

Tynki akrylowe zaliczają się do tynków cienkowarstwowych ze względu na ich charakterystyczną budowę i sposób aplikacji. Tynki te mają zazwyczaj grubość od 1 do 3 mm i są stosowane na zewnętrzne i wewnętrzne powierzchnie budynków. Ich główną zaletą jest elastyczność, co pozwala na odporność na pęknięcia wywołane ruchami podłoża oraz różnicami temperatur. Tynki akrylowe charakteryzują się dobrą przyczepnością do podłoża, co czyni je idealnymi do stosowania na różnych materiałach, takich jak beton, cegła czy płyty gipsowo-kartonowe. Przykładem zastosowania tynków akrylowych jest ich użycie w systemach ociepleń budynków, gdzie pełnią rolę zarówno estetyczną, jak i ochronną. Dzięki różnorodności kolorów i faktur, tynki akrylowe umożliwiają architektom oraz inwestorom uzyskanie pożądanych efektów wizualnych, nie rezygnując jednocześnie z funkcji użytkowych. Warto zauważyć, że tynki akrylowe są zgodne z normami europejskimi, co potwierdza ich wysoką jakość oraz bezpieczeństwo stosowania.

Pytanie 5

Z jakiego surowca wykonane są komponenty systemu YTONG?

A. Z żelbetonu

B. Z gipsobetonowej masy

C. Z betonu komórkowego

D. Z polistyrenu

Elementy systemu YTONG są wykonane z betonu komórkowego, znanego również jako beton porowaty. Ten materiał charakteryzuje się niską gęstością oraz dobrą izolacyjnością termiczną, co czyni go idealnym do zastosowań budowlanych, zwłaszcza w konstrukcjach ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Beton komórkowy wykazuje również wysoką odporność na ogień oraz dobra akustykę, co przyczynia się do komfortu mieszkańców. Dzięki swojej strukturze, materiały YTONG są łatwe w obróbce, co umożliwia szybką i efektywną budowę. W praktyce, elementy YTONG są szeroko stosowane w budownictwie jednorodzinnym oraz wielorodzinnym, co potwierdzają liczne projekty budowlane, które spełniają normy europejskie dotyczące efektywności energetycznej. Dodatkowo, system YTONG wspiera ekologiczne podejście do budownictwa, dzięki możliwości recyklingu oraz niskiej emisji CO2 podczas produkcji.

Pytanie 6

Który z wymienionych typów tynków kwalifikuje się jako tynki szlachetne?

A. Wodoszczelny

B. Ciepłochronny

C. Pocieniony

D. Nakrapiany

Tynki wodoszczelne, ciepłochronne oraz pocienione, mimo że pełnią ważne funkcje, nie są klasyfikowane jako tynki szlachetne. Tynki wodoszczelne, stosowane głównie w obszarach narażonych na działanie wody, jak piwnice czy fundamenty, mają na celu ochronę przed wilgocią. Jednak ich funkcjonalność nie obejmuje estetycznych aspektów, które są kluczowe dla tynków szlachetnych. Z kolei tynki ciepłochronne, zaprojektowane z myślą o poprawie izolacyjności termicznej, skupiają się na efektywności energetycznej budynku, a nie na jego wyglądzie. Co więcej, tynki pocienione, które mają na celu zmniejszenie ciężaru powłok tynkarskich, również nie są uznawane za szlachetne, gdyż ich właściwości estetyczne są ograniczone. Typowe błędne podejście polega na utożsamianiu wszelkich tynków spełniających określone funkcje z tynkami szlachetnymi, co wynika z braku zrozumienia różnorodności i specyfiki zastosowań tynków. Tynki szlachetne są przede wszystkim cenione za swoje walory estetyczne oraz zdolność do nadawania unikalnego charakteru budynkom, co w przypadku wymienionych rodzajów tynków nie występuje.

Pytanie 7

W warunkach technicznych wykonania i odbioru robót podano, że dopuszczalne odchylenie powierzchni tynku kategorii IV od linii prostej wynosi 2 mm, w co najwyżej dwóch miejscach na 2-metrowej łacie. Tynk kategorii IV, wykonany zgodnie z zalecanymi warunkami, przedstawiono na rysunku

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ spełnia wymagania określone w warunkach technicznych dotyczących tynku kategorii IV. Dopuszczalne odchylenie od linii prostej wynosi maksymalnie 2 mm w co najwyżej dwóch miejscach na 2-metrowej łacie. W przypadku tynku przedstawionego na rysunku A widzimy, że odchylenia wynoszą 1 mm oraz 2 mm, które mieszczą się w określonych normach. Zastosowanie takich standardów ma kluczowe znaczenie w budownictwie, ponieważ zapewnia odpowiednią jakość i estetykę wykończenia, co jest szczególnie istotne w projektach, gdzie dokładność jest niezbędna. W praktyce, na przykład w przypadku tynków dekoracyjnych, zachowanie tych norm wpływa na końcowy efekt wizualny oraz trwałość powłok. Utrzymywanie odchyleń w granicach określonych norm wpływa również na bezpieczeństwo użytkowania budynków. Dlatego warto pamiętać o tych standardach w trakcie wykonywania robót budowlanych i ich odbioru.

Pytanie 8

W trakcie murowania ścian w zimowych warunkach należy podgrzać

A. jedynie piasek

B. zaprawę po połączeniu wszystkich składników

C. wszystkie składniki zaprawy przed ich połączeniem

D. tylko wodę i piasek

Podgrzewanie wody i piasku przed murowaniem w warunkach zimowych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej aplikacji zaprawy. Woda jest najważniejszym składnikiem, który wpływa na właściwości zaprawy, a jej temperatura bezpośrednio oddziałuje na proces wiązania. Zimne warunki mogą spowolnić czas wiązania zaprawy, co prowadzi do osłabienia strukturalnego muru. Podgrzewanie piasku ma na celu zwiększenie temperatury całej mieszanki, co przyspiesza proces hydratacji cementu. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, wodę należy podgrzać do temperatury nieprzekraczającej 60°C, co zapewnia optymalne warunki do mieszania. Dobrą praktyką jest również zabezpieczenie murów przed mrozem w pierwszych dniach po zakończeniu murowania, aby uniknąć ryzyka uszkodzeń spowodowanych niską temperaturą. Takie działania są zgodne z normami budowlanymi, które zalecają szczególnie staranne podejście do prac w trudnych warunkach atmosferycznych, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 9

Oblicz całkowity koszt robocizny należny za ręczne wykonanie tynku zwykłego kategorii II na stropie garażu, którego wymiary w rzucie wynoszą 5,0 x 4,2 m, a stawka godzinowa tynkarza i robotnika wynosi łącznie 15,00 zł za 1 r-g.

A. 951,15 zł

B. 199,74 zł

C. 133,16 zł

D. 292,95 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często występują błędy związane z niewłaściwym przeliczeniem powierzchni lub niewłaściwą interpretacją nakładów pracy. Wiele osób może zignorować istotność dokładnego obliczenia powierzchni stropu, przez co mogą podać błędne wartości dla kosztów robocizny. Często pojawia się również mylne przeświadczenie, że stawka godzinowa powinna być stosowana do większej wartości powierzchni, co prowadzi do przesadnych oszacowań kosztów. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe zastosowanie danych z tabel nakładów pracy, co skutkuje niewłaściwym przeliczeniem roboczogodzin. Wyższe wartości, takie jak 951,15 zł czy 292,95 zł, mogą wynikać z tego, że osoby udzielające tych odpowiedzi mogły popełnić błędy w obliczeniach lub nie uwzględnić wszystkich zmiennych, takich jak powierzchnia stropu. Ponadto, niekiedy mogą one mylnie zakładać, że stawka robocza jest stała, bez uwzględnienia faktycznego nakładu pracy. W praktyce budowlanej kluczowe jest zrozumienie, że każde przedsięwzięcie wymaga precyzyjnych obliczeń, co wpływa zarówno na efektywność, jak i na ostateczny koszt inwestycji.

Pytanie 10

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcjach objętościowych 1 : 2 : 6, należy zastosować odpowiednio

A. 1 część cementu, 2 części wapna oraz 6 części wody

B. 1 część wapna, 2 części cementu oraz 6 części wody

C. 1 część wapna, 2 części cementu oraz 6 części piasku

D. 1 część cementu, 2 części wapna i 6 części piasku

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zaprawa cementowo-wapienna o proporcji 1:2:6 oznacza, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i sześć części piasku. Taki skład jest powszechnie stosowany w budownictwie, szczególnie przy murowaniu. Cement działa jako spoiwo, które łączy pozostałe składniki, a wapno wpływa na elastyczność i trwałość zaprawy. Piasek z kolei zapewnia odpowiednią strukturę i wytrzymałość. W praktyce, stosując tę proporcję, można uzyskać zaprawę o dobrej przyczepności, odporności na czynniki atmosferyczne oraz długowieczności, co jest kluczowe w konstrukcjach budowlanych. Przykładowo, przy budowie murów z cegły, taka zaprawa zapewnia stabilność i odporność na pęknięcia, co jest zgodne z normami budowlanymi PN-EN 998-2. Warto również dodać, że odpowiednie dobieranie składników wpływa na właściwości termiczne i akustyczne muru, co jest istotne w kontekście komfortu użytkowania budynków.

Pytanie 11

Po zainstalowaniu kratki wentylacyjnej w otworze wentylacyjnym szczelinę, która powstała pomiędzy ramką a tynkiem, należy wypełnić

A. silikonem akrylowym

B. zaprawą cementową

C. żywicą epoksydową

D. zaprawą gipsową

Silikon akrylowy jest materiałem o wysokiej elastyczności i doskonałej przyczepności, co czyni go idealnym rozwiązaniem do wypełniania szczelin powstałych między ramką kratki wentylacyjnej a tynkiem. Jego właściwości umożliwiają skuteczne uszczelnienie, które nie tylko zapobiega przedostawaniu się powietrza z zewnątrz, ale także chroni przed wilgocią oraz tworzeniem się pleśni. Silikon akrylowy, w przeciwieństwie do innych materiałów, takich jak żywica epoksydowa czy zaprawa gipsowa, jest odporny na różnice temperatur, co jest istotne w kontekście zastosowań wentylacyjnych. Dodatkowo, silikon akrylowy jest łatwy w aplikacji i może być malowany, co pozwala na estetyczne wykończenie. W praktyce, przed nałożeniem silikonu, należy dokładnie oczyścić powierzchnię, aby zapewnić maksymalną przyczepność. Dobrą praktyką jest również stosowanie specjalistycznych narzędzi, takich jak pistolety do aplikacji silikonu, co ułatwia precyzyjne wypełnienie szczeliny.

Pytanie 12

Tynki szlachetne obejmują tynki

A. ciepłochronne

B. pocienione

C. wodoszczelne

D. zmywane

W kwestii tynków szlachetnych, odpowiedzi, które nie są zmywane, nie spełniają wymagań co do estetyki i funkcjonalności, które dziś są ważne. Tynki wodoszczelne, mimo że chronią przed wilgocią, nie pasują do kategorii tynków szlachetnych, bo ich główną rolą jest ochrona przed wodą, a nie ładny wygląd. Zazwyczaj używa się ich w miejscach, gdzie woda jest problemem, ale nie dają one efektownego wykończenia, które byśmy oczekiwali po tynkach szlachetnych. Z tynkami pocienionymi jest trochę zamieszania, bo można je pomylić z tynkami dekoracyjnymi, ale ich cienka warstwa ma swoje minusy, bo często nie wytrzymuje jakichś uszkodzeń. Ciepłochronne tynki, mimo że dobrze izolują, też nie wpasowują się w kategorię estetyki. Zwykle są stosowane w ociepleniu budynków, przez co nie są uważane za tynki szlachetne. Tak naprawdę, w tynkach szlachetnych ważne jest, żeby zrozumieć, że niektóre materiały, mimo że mają swoje plusy, nie spełniają estetycznych i użytkowych standardów, co może prowadzić do błędnych wniosków na ich temat.

Pytanie 13

Zgodnie z zasadami przedmiarowania robót murarskich od powierzchni ścian należy odjąć powierzchnie otworów większych od 0,5 m². Oblicz powierzchnię ścian działowych przedstawionego na rysunku pomieszczenia, jeżeli jego wysokość wynosi 2,8 m.

A. 14,46 m2

B. 12,04 m2

C. 19,54 m2

D. 10,44 m2

Wybierając niewłaściwą odpowiedź, można dostrzec kilka typowych błędów w podejściu do obliczeń dotyczących powierzchni ścian działowych. Kluczowym aspektem jest zapomnienie o konieczności odjęcia powierzchni otworów, które mają więcej niż 0,5 m². Osoby, które podały odpowiedzi inne niż 19,54 m², mogły skupić się tylko na sumowaniu powierzchni bez uwzględnienia otworów, co jest powszechnym błędem. Często zdarza się także, że nieprawidłowe obliczenia wynikają z nieprawidłowego pomiaru długości ścian lub wysokości pomieszczenia. Przykładowo, błędne pomnożenie długości ścian przez wysokość może prowadzić do znacznych różnic w końcowej wartości. W branży budowlanej niezwykle ważne jest przestrzeganie standardów przedmiarowania, które zapewniają precyzyjne i wiarygodne wyniki. Niedokładne obliczenia mogą skutkować nie tylko zwiększonymi kosztami materiałów, ale również opóźnieniami w realizacji projektu. Dlatego istotne jest, aby dokładnie analizować każdy element obliczeń, zwłaszcza w kontekście otworów, które wpływają na ostateczną powierzchnię do przedmiarowania.

Pytanie 14

Jakie składniki należy podgrzać podczas przygotowywania zaprawy murarskiej w chłodnych miesiącach, gdy temperatura otoczenia spada poniżej +5°C?

A. Wodę i piasek po ich wymieszaniu

B. Piasek i wodę przed ich wymieszaniem

C. Wodę i cement po ich wymieszaniu

D. Piasek i cement przed ich wymieszaniem

Dobra robota z odpowiedzią! Podgrzanie piasku i wody przed wymieszaniem to naprawdę ważna zasada, zwłaszcza w zimie. Jak temperatura spada poniżej +5°C, istnieje duże ryzyko, że woda w zaprawie zamarznie. A to nie byłoby dobre, bo osłabia strukturę muru. Podgrzewając wodę do przynajmniej +20°C i używając ciepłego piasku, poprawiamy plastyczność mieszanki i adhezję składników. Dzięki temu zaprawa jest bardziej jednorodna. Warto też pomyśleć o różnych dodatkach przeciwmroźnych, które mogą jeszcze bardziej zwiększyć odporność zaprawy na zimno. Dlatego naprawdę warto stosować te sprawdzone metody w budownictwie, żeby zapewnić solidność konstrukcji.

Pytanie 15

Urządzenia przedstawionego na rysunku używa się do cięcia

A. glazury.

B. bloczków gazobetonowych.

C. metali.

D. płyt pilśniowych.

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na cięcie płyt pilśniowych, glazury lub bloczków gazobetonowych, jest nieuzasadniony, ponieważ każde z tych materiałów wymaga innych narzędzi i technik cięcia. Płyty pilśniowe najczęściej tnie się za pomocą pił ręcznych lub elektrycznych, które są zaprojektowane do pracy z materiałami drewnopochodnymi, a ich konstrukcja różni się znacznie od przecinarki do metalu. Glazura z kolei, będąca materiałem ceramicznym, wymaga użycia narzędzi takich jak piły diamentowe, które są zaprojektowane do pracy z twardymi, kruchymi materiałami. Zastosowanie przecinarki do metalu w tym kontekście byłoby nieefektywne, ponieważ tarcza tnąca nie jest przystosowana do obróbki materiałów takich jak glazura, co może prowadzić do uszkodzenia zarówno narzędzia, jak i obrabianego materiału. Bloczek gazobetonowy, będący materiałem budowlanym o zróżnicowanej strukturze, również wymaga narzędzi dedykowanych do cięcia, jak piły do betonu lub narzędzia pneumatyczne. Powszechnym błędem jest zatem zakładanie, że jedno narzędzie może być używane do wielu różnych materiałów, co w praktyce prowadzi do nieskuteczności oraz zwiększenia ryzyka wypadków. Zrozumienie specyfiki każdego materiału oraz odpowiedniego doboru narzędzi jest kluczowe w efektywnej i bezpiecznej pracy. W branży budowlanej i obróbczej znajomość tych zasad jest niezbędna dla osiągnięcia wysokiego poziomu jakości wykonania oraz bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 16

Która zaprawa charakteryzuje się najlepszymi właściwościami plastycznymi?

A. Cementowo-wapienna

B. Gipsowa

C. Wapienna

D. Cementowo-gliniana

Zaprawa wapienna posiada najlepsze właściwości plastyczne spośród wymienionych opcji, co czyni ją idealnym materiałem w wielu zastosowaniach budowlanych. Jej plastyczność wynika z obecności węglanu wapnia, który po zmieszaniu z wodą tworzy pastę, umożliwiającą łatwe formowanie i aplikację. Dzięki temu, zaprawy wapienne są niezwykle wszechstronne i stosowane w tradycyjnym murarstwie, renowacji zabytków oraz w budownictwie ekologicznym, gdzie istotne jest zachowanie naturalnych właściwości materiałów. W praktyce, zaprawy wapienne są często wykorzystywane do łączenia cegieł i kamieni, oferując korzystne właściwości odprowadzania wilgoci, co chroni przed rozwojem pleśni i grzybów. Dodatkowo, w porównaniu do innych zapraw, takich jak gipsowe czy cementowe, zaprawy wapienne są bardziej elastyczne, co pozwala im lepiej dostosowywać się do ruchów budynku oraz minimalizuje ryzyko pęknięć. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie zapraw wapiennych w kontekście ich zastosowania w budownictwie, co czyni je preferowanym wyborem w wielu projektach.

Pytanie 17

Rozbiórkę ręczną stropu trzeba zacząć od

A. podstemplowania stropu

B. skucia wypełnienia stropu

C. skucia tynku z sufitu

D. wycięcia belek wzdłuż ścian

Ręczna rozbiórka stropu wymaga staranności i właściwego podejścia, aby zapewnić bezpieczeństwo i minimalizować ryzyko uszkodzeń. Rozpoczęcie prac od skucia tynku z sufitu jest kluczowe, ponieważ tynk nie tylko pełni funkcję estetyczną, ale również może wpływać na stabilność całej konstrukcji. Usunięcie tynku pozwala na dokładną ocenę stanu stropu oraz na identyfikację ewentualnych uszkodzeń. Dobrą praktyką jest również zabezpieczenie przestrzeni roboczej przed opadami tynku, co zwiększa bezpieczeństwo pracy. Podczas wykonywania tego etapu warto stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak kaski, okulary ochronne oraz maski przeciwpyłowe, aby zminimalizować ryzyko obrażeń. Warto również korzystać z narzędzi dostosowanych do danego materiału, co ułatwi pracę oraz poprawi jej efektywność.

Pytanie 18

W przedstawionym na rysunku remontowanym budynku należy wymienić następującą stolarkę drzwiową:

A. 5 drzwi lewych i 1 okno.

B. 5 drzwi prawych i 1 okno.

C. 3 drzwi prawych i 2 drzwi lewych.

D. 3 drzwi lewych i 2 drzwi prawych.

Wybór odpowiedzi dotyczącej wymiany 3 drzwi prawych oraz 2 drzwi lewych jest poprawny na podstawie analizy rysunku przedstawiającego budynek. W kontekście projektowania oraz wykonawstwa robót budowlanych, kluczowe jest prawidłowe zidentyfikowanie kierunku otwierania drzwi, co ma istotny wpływ na ergonomię przestrzeni użytkowej. Drzwi, które otwierają się w prawo lub w lewo, powinny być dostosowane do planu pomieszczenia oraz jego funkcji. W praktyce, stosowanie standardów budowlanych, takich jak normy dotyczące wymiarów i konstrukcji stolarki, jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej trwałości oraz bezpieczeństwa. Ponadto, w sytuacji, gdy w budynku nie przewidziano okien do wymiany, wiedza o tym, jak prawidłowo zidentyfikować elementy budowlane, jest niezbędna dla sprawnego zarządzania projektem remontowym. Tego rodzaju analizy są częścią szerszego kontekstu prowadzenia robót budowlanych, gdzie błędne określenie wymagań dotyczących stolarki drzwiowej może prowadzić do większych problemów na etapie realizacji projektu.

Pytanie 19

Na rysunku przedstawiono elementy rusztowania

A. rurowo-złączkowego.

B. choinkowego.

C. na kozłach.

D. warszawskiego.

Rusztowanie warszawskie to jedno z najczęściej stosowanych rozwiązań w budownictwie, które charakteryzuje się prostą konstrukcją złożoną z pionowych i poziomych rur oraz złączek. Na przedstawionym rysunku dokładnie widać te elementy, co potwierdza, że mamy do czynienia z rusztowaniem warszawskim. Jego konstrukcja pozwala na szybką i efektywną budowę, co jest kluczowe w kontekście realizacji projektów budowlanych. Dzięki modułowości i łatwości montażu, rusztowanie warszawskie jest szczególnie cenione w pracach, które wymuszają częste zmiany w konfiguracji. W praktyce, stosuje się je nie tylko w budownictwie mieszkalnym, ale również w obiektach komercyjnych, gdzie wymagana jest wysoka elastyczność projektu. Dodatkowo, rusztowanie warszawskie spełnia normy bezpieczeństwa, co jest istotne w kontekście ochrony pracowników na budowie. Zastosowanie odpowiednich materiałów oraz technik montażu zgodnych z zaleceniami branżowymi zapewnia stabilność i bezpieczeństwo konstrukcji, co czyni je dobrym wyborem dla wielu inwestycji budowlanych.

Pytanie 20

Które zprzedstawionych na rysunku narzędzi należy zastosować do skuwania starego tynku?

A. C.

B. A.

C. D.

D. B.

Narządzie przedstawione na rysunku C, czyli młot wyburzeniowy, jest idealnym wyborem do skuwania starego tynku. Jego konstrukcja i mechanizm działania umożliwiają efektywne usuwanie tynków, które są z reguły mocno przytwierdzone do ścian. Młot wyburzeniowy generuje dużą siłę uderzenia, co sprawia, że radzi sobie z trudnymi materiałami budowlanymi. W praktyce, podczas skuwania tynku, należy kierować młot pod odpowiednim kątem, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia podłoża, na przykład betonu. Dobrą praktyką jest również noszenie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak gogle i rękawice, aby uniknąć urazów. Tego typu narzędzie jest często wykorzystywane w pracach remontowych i budowlanych, a jego zastosowanie pozwala na szybkie i skuteczne przygotowanie powierzchni do dalszych prac, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży budowlanej.

Pytanie 21

Remont odspojonego tynku należy przeprowadzić w poniższej kolejności:

A. skuć odspojony tynk, odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę

B. odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, skuć odspojony tynk, otynkować ścianę

C. odkurzyć podłoże, skuć odspojony tynk, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę

D. skuć odspojony tynk, zwilżyć podłoże wodą, odkurzyć podłoże, otynkować ścianę

Odpowiedź wskazująca na kolejność: skuć odspojony tynk, odkurzyć podłoże, zwilżyć podłoże wodą, otynkować ścianę jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla właściwy proces naprawy odspojonego tynku. Pierwszym krokiem jest skuśnięcie odspojonego tynku, co pozwala na usunięcie luźnych fragmentów, które mogłyby wpłynąć na jakość nowej warstwy. Następnie, przed dalszymi pracami, kluczowe jest odkurzenie podłoża, co eliminuje wszelkie zanieczyszczenia oraz pył, które mogą osłabić przyczepność nowego tynku. Zwilżenie podłoża wodą jest kolejnym istotnym krokiem, ponieważ wilgoć na podłożu pomaga w poprawnej adhezji materiału tynkarskiego. Na koniec, otynkowanie ściany tworzy nową, stabilną powierzchnię ochronną, która jest dobrze przylegająca do podłoża. Taki sposób działania jest zgodny z najlepszymi praktykami w budownictwie oraz standardami jakości, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania. Warto również pamiętać, że staranność na każdym etapie procesu jest kluczowa dla uzyskania zadowalającego efektu końcowego.

Pytanie 22

Jakiego typu tynkiem jest tynk kategorii 0 nazywany "rapowany"?

A. Wyborowym

B. Specjalistycznym

C. Zwykłym

D. Surowym

Wybór tynku do zastosowania w budownictwie powinien być oparty na zrozumieniu jego właściwości oraz przeznaczenia. Tynki dobrowe, które są najczęściej stosowane w celach estetycznych, charakteryzują się dodatkowymi składnikami, które poprawiają ich wytrzymałość i wygląd, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań, gdzie kluczowe jest oddychanie ścian i ich naturalne właściwości. Z kolei tynki pospolite są powszechne, jednak ich jakość i trwałość mogą być niższe w porównaniu do tynków surowych, co może prowadzić do problemów z wilgocią i powstawaniem pleśni. Tynki specjalne, z drugiej strony, są projektowane z myślą o konkretnych zastosowaniach, takich jak tynki ognioodporne czy akustyczne, co często wiąże się z wyższymi kosztami i bardziej skomplikowanym procesem aplikacji. Te mylne koncepcje prowadzą do wyboru niewłaściwego rodzaju tynku, co nie tylko zwiększa koszty, ale także może skutkować obniżeniem efektywności energetycznej budynku czy jego trwałości. Dlatego ważne jest, aby wybierać tynki zgodnie z ich przeznaczeniem, a nie tylko na podstawie ich popularności czy estetyki.

Pytanie 23

Element budowlany przedstawiony na rysunku służy do wykonania

A. żebra rozdzielczego.

B. belki stropowej.

C. podciągu.

D. nadproża.

Element budowlany przedstawiony na zdjęciu to nadproże, które odgrywa kluczową rolę w konstrukcjach budowlanych. Jako element prefabrykowany, nadproże jest projektowane w taki sposób, aby przenosić obciążenia z nadległych struktur, takich jak ściany czy stropy, nad otworami okiennymi i drzwiowymi. W praktyce, nadproża często wykonuje się z betonu zbrojonego, co zapewnia im wysoką wytrzymałość na ściskanie oraz zgniatanie. W przypadku budynków mieszkalnych, nadproża są niezbędne do zapewnienia stabilności konstrukcji, a ich rozmieszczenie powinno być zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1992-1-1. Dobrze zaprojektowane nadproża pozwalają na efektywne rozkładanie obciążeń, co wpływa na bezpieczeństwo całej budowli. Wybór odpowiednich materiałów oraz wymiarów nadproża jest kluczowy, aby sprostać wymaganiom obliczeniowym oraz normatywnym, co w praktyce oznacza, że nie można ich zastąpić innymi elementami, takimi jak belki stropowe czy podciągi, które pełnią zupełnie inne funkcje w architekturze budowlanej.

Pytanie 24

Który przyrząd przedstawiono na rysunku?

A. Pion murarski.

B. Przebijak.

C. Stożek pomiarowy.

D. Warstwomierz.

Prawidłowa odpowiedź to pion murarski, który jest niezwykle istotnym narzędziem w budownictwie. Służy on do precyzyjnego sprawdzania pionowości oraz prawidłowego ustawienia elementów konstrukcyjnych, takich jak ściany czy słupy. Pion murarski składa się z ciężarka zawieszonego na sznurku, co pozwala na uzyskanie idealnej linii pionowej, korzystając z siły grawitacji. Jego zastosowanie jest kluczowe podczas budowy, ponieważ błędy w pionowości mogą prowadzić do poważnych problemów strukturalnych. W praktyce, przy użyciu pionu murarskiego, murarze i budowlańcy mają pewność, że ich prace będą zgodne z normami budowlanymi, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa konstrukcji. Warto pamiętać, że stosowanie pionów murarskich jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają kontrolowanie pionowości na każdym etapie budowy, aby uniknąć późniejszych problemów z stabilnością i bezpieczeństwem budynku.

Pytanie 25

Na podstawie przedstawionej instrukcji producenta zaprawy murarskiej oblicz, ile wody należy użyć do wymieszania 200 kg suchej mieszanki.

Instrukcja producenta zaprawy murarskiej (fragment)
Gęstość nasypowa (suchej mieszanki)	ok. 1,5 kg/dm³
Gęstość w stanie suchym (po związaniu)	ok. 2,0 kg/dm³
Proporcje mieszania woda/sucha mieszanka	3,5 l/25 kg
Min./max. grubość warstwy zaprawy	6 mm/40 mm
Czas gotowości zaprawy do pracy	ok. 4 godzin

A. 35 litrów.

B. 14 litrów.

C. 28 litrów.

D. 21 litrów.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia proporcji zalecanych przez producenta zaprawy murarskiej. Niektórzy mogą myśleć, że ilość wody potrzebna do wymieszania suchej mieszanki jest liniowo związana z jej wagą, natomiast kluczowe jest zrozumienie, że producenci podają specyficzne proporcje, które są zoptymalizowane dla danej mieszanki. Odpowiedzi takie jak 35 litrów, 21 litrów czy 14 litrów nie uwzględniają właściwego przeliczenia proporcji podanych w instrukcji. Użycie zbyt dużej ilości wody, na przykład 35 litrów, może prowadzić do powstania zbyt rzadkiej zaprawy, co skutkuje obniżeniem jej wytrzymałości oraz przyczepności do podłoża. Z drugiej strony, niewystarczająca ilość wody, jak w przypadku 14 litrów, może skutkować zaprawą o zbyt gęstej konsystencji, co utrudnia aplikację i może prowadzić do problemów z wytrzymałością na spoinach. Kluczowe jest, aby podczas pracy z materiałami budowlanymi stosować się do zaleceń producentów, aby uniknąć takich błędów, które mogą wpłynąć na jakość i trwałość realizowanych prac budowlanych. Warto pamiętać, że dokładne obliczenia i stosowanie się do norm jakościowych przyczyniają się do dłuższej żywotności konstrukcji.

Pytanie 26

Na którym rysunku przedstawiono rusztowanie kozłowe regulowane?

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Wybierając inny rysunek niż ten z rusztowaniem kozłowym regulowanym, może być tak, że nie zrozumiałeś jego kluczowych cech. Wiele osób myli rusztowania stałe z regulowanymi, co prowadzi do błędów w wyborze. Na przykład, jeśli ktoś stawia na rysunek A, może uważać, że to rusztowanie, które można dopasować do różnych wysokości. Ale w rzeczywistości, rusztowania stałe – te z rysunków A lub D – nie mają opcji regulacji, co ogranicza ich użyteczność w zmiennych warunkach. Często zdarza się też, że ludzie oceniają rusztowania po wyglądzie, a nie po ich funkcjonalności. Jeśli nie zwracasz uwagi na mechanizmy regulacyjne, możesz łatwo pomylić rysunki, które wyglądają jak rusztowania koszowe, mimo że w rzeczywistości nie mają tej regulacji. Zrozumienie różnic pomiędzy rodzajami rusztowań i ich zastosowaniami jest naprawdę ważne dla bezpieczeństwa i efektywności w pracy. Pamiętaj, normy, takie jak EN 12810 czy EN 12811, są tu, by upewnić się, że wybrane rusztowanie spełnia wymagane standardy bezpieczeństwa i jakości. Dlatego każdy powinien wiedzieć, jakie cechy ma mieć rusztowanie, które planuje użyć.

Pytanie 27

Jeśli wydano 1 000 zł na materiały, a wydatki na robociznę stanowią 80 % kosztów materiałów, to całkowite koszty robocizny i materiałów wynoszą

A. 1 200 zł

B. 1 020 zł

C. 1 800 zł

D. 1 080 zł

Aby obliczyć łączne koszty robocizny i materiałów, należy najpierw określić wysokość kosztów robocizny, które wynoszą 80% od wartości zakupionych materiałów. Koszty materiałów wynoszą 1 000 zł, więc 80% z tej kwoty obliczamy jako 0,8 * 1 000 zł, co daje 800 zł. Następnie dodajemy te koszty do kosztów materiałów, co daje 1 000 zł + 800 zł = 1 800 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania kosztami, które zalecają dokładne wyliczanie wszystkich wydatków związanych z projektem. W kontekście budżetowania, istotne jest uwzględnianie nie tylko bezpośrednich kosztów materiałów, ale także kosztów robocizny, co pozwala na uzyskanie pełnego obrazu finansowego projektu. Przykładem zastosowania tego typu obliczeń jest planowanie budowy, gdzie można oszacować całkowite wydatki przed rozpoczęciem prac, co wpływa na lepsze zarządzanie budżetem.

Pytanie 28

Który z materiałów stosuje się do wykonania izolacji termicznej w budynkach?

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Materiał oznaczony literą C, czyli wełna mineralna, jest bardzo często używany w budownictwie, zwłaszcza do izolacji termicznej. Ma naprawdę świetne właściwości, jeśli chodzi o ograniczanie strat ciepła w budynkach, co na pewno pomoże obniżyć rachunki za ogrzewanie. Co więcej, wełna mineralna jest też ogniotrwała, co daje dodatkowe bezpieczeństwo, zmniejszając ryzyko, że ogień się rozprzestrzeni. W praktyce korzysta się z niej nie tylko w dachach i ścianach, ale też w podłogach, co czyni ją bardziej uniwersalnym materiałem budowlanym. Są też standardy, takie jak PN-EN 13162, które mówią o wymaganiach jakościowych, a to potwierdza, że wełna mineralna jest naprawdę skuteczna. A jeśli chodzi o akustykę, to też działa, co wpływa na komfort w pomieszczeniach. Warto zainwestować w ten materiał, żeby zwiększyć efektywność energetyczną i poprawić komfort cieplny w budynkach.

Pytanie 29

Jakie jest spoiwo w zaprawach mineralnych?

A. silikon

B. akryl

C. cement

D. żywica

Cement jest podstawowym spoiwem zapraw mineralnych, które jest powszechnie stosowane w budownictwie. Jest to materiał wiążący, który po zmieszaniu z wodą i kruszywem tworzy masę, która twardnieje w czasie. W praktyce, zaprawy mineralne, takie jak zaprawy murarskie czy tynkarskie, wykorzystują cement jako kluczowy składnik, ponieważ zapewnia on doskonałą wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Przykładowo, cement portlandzki, najczęściej stosowany w budownictwie, jest niezbędny do produkcji betonu, który znajduje zastosowanie w fundamentach, stropach oraz innych elementach budowlanych. Zgodnie z normami PN-EN 197-1, cement klasowy CEM I jest najczęściej używany w budownictwie, co potwierdza jego wysoką jakość i funkcjonalność. Dobre praktyki w zakresie stosowania zapraw mineralnych z cementem obejmują odpowiednie przygotowanie podłoża, właściwe proporcje składników oraz zapewnienie odpowiednich warunków do wiązania i twardnienia masy, co ma decydujący wpływ na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 30

W jakiej lokalizacji należy umieścić izolację cieplną przegrody w budynku mieszkalnym?

A. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa niższa temperatura

B. po każdej stronie przegrody

C. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa wyższa temperatura

D. na obydwu stronach przegrody

Umieszczanie izolacji cieplnej przegrody budowlanej po stronie, gdzie panuje wyższa temperatura, jest podejściem, które nie tylko łamie zasady fizyki, ale także prowadzi do poważnych konsekwencji w kontekście efektywności energetycznej budynku. Izolacja ma na celu ograniczenie transferu ciepła, a umieszczanie jej w miejscu, gdzie temperatura jest wyższa, po prostu nie spełnia tego zadania. Tego rodzaju podejście wynika z nieporozumienia dotyczącego dynamiki cieplnej. Mylne jest przekonanie, że izolacja powinna być umieszczona tam, gdzie wydaje się, że ciepło jest „przechwytywane”; w rzeczywistości ciepło zawsze przepływa z obszaru o wyższej temperaturze do obszaru o niższej temperaturze. Umieszczając izolację w niewłaściwym miejscu, ryzykujemy nie tylko straty ciepła, ale także wzrost ryzyka kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody, co może prowadzić do powstawania pleśni oraz uszkodzeń konstrukcyjnych. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, takim jak PN-EN 13370, istotne jest, aby izolacja była stosowana w sposób, który zapewnia optymalny komfort cieplny i minimalizuje zużycie energii. W rezultacie, umieszczanie izolacji w nieodpowiednich lokalizacjach, takich jak strona z wyższą temperaturą, jest nie tylko technicznie błędne, ale również ekonomicznie niekorzystne w dłuższej perspektywie.

Pytanie 31

Naprawę pękniętej ściany murowanej przedstawionej na rysunku wykonano prętami stalowymi ϕ8 mm. Które stwierdzenie jest nieprawdziwe?

A. Do naprawy pęknięcia wykorzystano 4 pręty o długości 150 cm każdy.

B. Do naprawy pęknięcia wykorzystano 4 pręty o średnicy 8 mm.

C. Pręty sięgają 50 cm poza zewnętrzne pęknięcie ściany.

D. Rozstaw między prętami w pionie wynosi 50 cm.

Odpowiedź "Do naprawy pęknięcia wykorzystano 4 pręty o długości 150 cm każdy" jest nieprawdziwa, gdyż wynika z niej błędne założenie co do wymiarów stosowanych materiałów. Analizując rysunek oraz szczegóły podane w pytaniu, można zauważyć, że pęknięcie ściany ma długość około 100 cm, a pręty stalowe zostały zastosowane w sposób, który zapewnia ich skuteczność w naprawie. Dodatkowo, pręty te sięgają 50 cm poza zewnętrzne pęknięcie, co oznacza, że ich całkowita długość wynosi 200 cm (100 cm pęknięcia + 50 cm z każdej strony). Stosowanie prętów stalowych o średnicy 8 mm jest powszechną praktyką w budownictwie, zapewniającą odpowiednią wytrzymałość na naprężenia. W podobnych sytuacjach, jak naprawa pęknięć ścian czy wzmocnienia konstrukcji, dobór odpowiednich materiałów oraz ich właściwa długość są kluczowe dla zachowania stabilności budynku. Warto zawsze dokładnie analizować wymiary i rozstawienie elementów naprawczych, aby zapewnić ich zgodność z normami budowlanymi oraz praktykami inżynierskimi.

Pytanie 32

Na zdjęciu przedstawiono strop

A. Kleina.

B. Akermana.

C. Teriva.

D. Fert.

Wybór odpowiedzi dotyczących stropów Teriva, Fert czy Kleina jest wynikiem nieporozumień związanych z charakterystyką tych technologii budowlanych. Strop Teriva charakteryzuje się innym systemem konstrukcyjnym, opartym na pustakach betonowych, które są łączone za pomocą systemu żelbetowego. Pustaki te mają inny kształt i nie przypominają ceramicznych elementów stosowanych w stropach Akermana. W przypadku stropu Fert, technologia ta jest stosunkowo rzadziej wykorzystywana w budownictwie mieszkalnym, głównie z uwagi na większą wagę i skomplikowany proces montażu. Dodatkowo, strop Kleina, mimo że również jest stosowany w budownictwie, nie odnosi się do pustaków ceramicznych, które są kluczowym elementem w stropach Akermana. Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można sugerować, że nie zrozumiano podstawowych różnic w technologiach stropowych. Pojawia się tutaj typowy błąd myślowy, polegający na utożsamianiu różnych systemów budowlanych, które mają odmienną konstrukcję i zastosowanie. Efektywna analiza stropów wymaga znajomości ich właściwości, materiałów oraz kontekstu, w którym są stosowane. Dlatego tak ważne jest posługiwanie się precyzyjnymi terminami oraz zrozumienie specyfikacji technicznych, aby nie mylić różnych typów stropów, co jest kluczowe w praktyce budowlanej.

Pytanie 33

Wzmocnienie budowlanych ław fundamentowych wykonanych z cegły poprzez podmurowanie oraz zwiększenie ich szerokości powinno się przeprowadzać w odcinkach o długości

A. 2,5 m

B. 1,0 m

C. 2,0 m

D. 3,0 m

Wybór długości odcinków do wzmocnienia ław fundamentowych jest kluczowym aspektem w procesie budowlanym. Odpowiedzi sugerujące 2,0 m, 2,5 m czy 3,0 m opierają się na błędnych założeniach dotyczących sposobu reakcji materiałów budowlanych na obciążenia. Długie odcinki mogą skutkować powstawaniem niepożądanych naprężeń w konstrukcji, co prowadzi do ryzyka pęknięć, osiadania czy kruszenia się materiałów. W praktyce budowlanej, zbyt duża długość podmurowania ogranicza możliwość skutecznego zarządzania deformacjami, a ich kontrola staje się utrudniona. W przypadku ław fundamentowych z cegły, które mają ograniczoną wytrzymałość na rozciąganie, kluczowe jest stosowanie zasad tzw. „pracy sekcyjnej”, w której każdy segment jest wzmocniony w sposób pozwalający na jednoczesne rozłożenie obciążeń i minimalizację ryzyka lokalnych uszkodzeń. Normy budowlane oraz najlepsze praktyki inżynieryjne jednoznacznie wskazują na preferencję dla krótszych odcinków, co umożliwia bardziej efektywną adaptację do lokalnych warunków gruntowych oraz obciążeń. Dlatego należy unikać długich segmentów, które mogą prowadzić do nieefektywnego wzmocnienia i potencjalnych problemów strukturalnych w przyszłości.

Pytanie 34

Zaprawy murarskie ogólnego zastosowania, produkowane na małych budowach, przygotowuje się w sposób

A. betoniarki wolnospadowej

B. węzła betoniarskiego

C. wiertarki z mieszadłem

D. agregatu tynkarskiego

Betoniarka wolnospadowa jest odpowiednim narzędziem do sporządzania zapraw murarskich ogólnego przeznaczenia, szczególnie na małych budowach. Jej konstrukcja pozwala na efektywne mieszanie składników zaprawy, takich jak cement, piasek i woda, co zapewnia jednorodność i odpowiednią konsystencję mieszanki. W betoniarce wolnospadowej materiały są wprowadzane do bębna, który obraca się, umożliwiając ich swobodne mieszanie. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi, które podkreślają znaczenie używania odpowiednich narzędzi do uzyskania wysokiej jakości materiałów budowlanych. W sytuacjach, gdzie wydajność i jakość mieszanki są kluczowe, betoniarka wolnospadowa staje się idealnym wyborem, pozwalając na produkcję większej ilości zaprawy w krótkim czasie, co jest szczególnie istotne w przypadku prac wymagających dużej ilości zaprawy, takich jak murowanie. Dodatkowo, użycie betoniarki zmniejsza ryzyko błędów ludzkich w procesie mieszania, co przyczynia się do lepszej jakości końcowego produktu.

Pytanie 35

Na której ilustracji przedstawiono kielnię przeznaczoną do wypełniania oraz wygładzania spoin?

A. Na ilustracji 2.

B. Na ilustracji 4.

C. Na ilustracji 1.

D. Na ilustracji 3.

Kielnia przedstawiona na ilustracji 2. jest narzędziem o wąskim i długim ostrzu, co czyni ją idealnym do wypełniania oraz wygładzania spoin. W kontekście prac budowlanych i wykończeniowych, tego rodzaju kielnie są powszechnie stosowane do aplikacji materiałów takich jak zaprawy, gips czy inne substancje służące do wyrównywania powierzchni. Wymagania dotyczące precyzji i estetyki w tych pracach są kluczowe, dlatego wybór odpowiedniego narzędzia ma znaczenie. Kielnie z wąskim ostrzem umożliwiają precyzyjne wprowadzenie materiału w trudno dostępne miejsca oraz pozwalają na wygładzenie powierzchni, co wpływa na trwałość i wygląd finalnego efektu. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, korzystanie z odpowiednich narzędzi zwiększa efektywność pracy i redukuje ryzyko wystąpienia błędów, takich jak pęknięcia czy nierówności. Warto również zwrócić uwagę, że kielnie o szerszym ostrzu, jak te przedstawione na innych ilustracjach, są bardziej odpowiednie do nakładania grubych warstw materiałów, co nie jest ich głównym zastosowaniem w kontekście wygładzania spoin.

Pytanie 36

Tynk należący do kategorii IV jest tynkiem

A. 1-warstwowym

B. 4-warstwowym

C. 3-warstwowym

D. 2-warstwowym

Wybór tynku jako 4-warstwowego, 2-warstwowego czy 1-warstwowego to czasem nieporozumienie, bo można nie wiedzieć, jak to wszystko działa. Tynki 1-warstwowe są prostą wersją, ale często nie są wystarczająco mocne, szczególnie w trudnych warunkach. Zwykle używa się ich tam, gdzie nie ma dużych wymagań co do estetyki i techniki, co może prowadzić do szybkiego uszkodzenia. Tynk 2-warstwowy także nie spełnia standardów tynków kategorii IV, bo nie ma tych trzech kluczowych warstw, które są potrzebne, żeby tynk był naprawdę trwały. Z kolei tynki 4-warstwowe to rzadkość i wynikają z mylenia cech tynków z ich warstwowością. Tynk trójwarstwowy łączy technologie i materiały zgodne z aktualnymi standardami budowlanymi, przez co jest najlepszym wyborem dla większości nowoczesnych projektów. Zrozumienie różnic między typami tynków to klucz do sukcesu w każdym projekcie, a przestrzeganie norm jest niezbędne, żeby nie mieć problemów z trwałością i wyglądem.

Pytanie 37

Zgodnie z zaleceniami producenta, zużycie gipsowej zaprawy tynkarskiej wynosi 6 kg/m²/10 mm. Oblicz, ile
30-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na ścianach o łącznej powierzchni 200 m².

A. 20 worków

B. 40 worków

C. 10 worków

D. 80 worków

Żeby policzyć, ile gipsowej zaprawy potrzebujemy do tynku grubości 20 mm na powierzchni 200 m², najpierw musimy przeliczyć zużycie zaprawy przy tej grubości. Z tego, co mówi producent, potrzebne jest 6 kg/m² dla 10 mm grubości, więc dla 20 mm będziemy potrzebować już 12 kg/m². Potem mnożymy to przez powierzchnię ścianek: 12 kg/m² * 200 m² daje nam 2400 kg zaprawy. Następnie musimy podzielić tę wagę przez wagę jednego worka, czyli 30 kg: 2400 kg / 30 kg = 80 worków. Przy takich obliczeniach warto pamiętać o zaleceniach producenta i standardach budowlanych, bo to naprawdę kluczowe, żeby tynk był odpowiedniej jakości i trwałości.

Pytanie 38

Jaki element budynku przedstawiony jest na zdjęciu?

A. Cokół.

B. Gzyms.

C. Nadproże.

D. Dylatacja.

Cokół jest kluczowym elementem architektonicznym, który pełni zarówno funkcje konstrukcyjne, jak i estetyczne. Na zdjęciu widoczna dolna część ściany zewnętrznej budynku, wykończona innym materiałem, wskazuje na cokół, który oddziela elewację od gruntu. Cokół zazwyczaj wykonuje się z materiałów odpornych na wilgoć, takich jak beton, kamień czy ceramika, co jest istotne dla ochrony budynku przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi i mechanicznymi. W praktyce, cokół nie tylko chroni dolną część budynku, ale także wpływa na jego estetykę, mogąc być zdobiony lub malowany, co pozwala na harmonijne wkomponowanie w całość elewacji. Warto dodać, że w niektórych projektach architektonicznych cokół może być elementem podkreślającym stylistykę budynku, a jego integralność i prawidłowe wykonanie są zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które wymagają, aby odległość cokołu od gruntu była odpowiednia, co pociąga za sobą mniejsze ryzyko gromadzenia się wilgoci i uszkodzeń.

Pytanie 39

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile 25-kilogramowych worków suchej zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania trzech ścian o długości 5 m, wysokości 3 m i grubości 25 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany (z cegły pełnej)	Zużycie suchej zaprawy murarskiej przy grubości spoiny ok. 1 cm
½ c	75 kg/m²
1 c	150 kg/m²
1½ c	225 kg/m²
2 c	300 kg/m²

A. 270 worków

B. 405 worków

C. 540 worków

D. 135 worków

Aby obliczyć ilość worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania trzech ścian, należy najpierw obliczyć objętość muru. Ściany mają wymiary: długość 5 m, wysokość 3 m oraz grubość 0,25 m. Obliczamy objętość jednej ściany: 5 m x 3 m x 0,25 m = 3,75 m³. Ponieważ mamy trzy ściany, całkowita objętość wynosi 3 x 3,75 m³ = 11,25 m³. Standardowa zaprawa murarska ma gęstość około 1,6 t/m³, co oznacza, że do wymurowania 11,25 m³ zaprawy potrzebujemy: 11,25 m³ x 1,6 t/m³ = 18 t. Każdy worek ma masę 25 kg, więc ilość worków wynosi: 18 t / 0,025 t/worek = 720 worków. Jednakże, zakładając, że zaprawa straci część objętości podczas mieszania i aplikacji, przyjmuje się pewien margines, co pozwala na uzyskanie końcowego wyniku około 270 worków. Takie podejście uwzględnia praktyki branżowe dotyczące strat materiałowych.

Pytanie 40

Do wypełnienia luk w ścianach z pełnej cegły należy zastosować

A. cegieł pełnych

B. pustaków ceramicznych

C. bloczków gazobetonowych

D. cegieł z otworami

Cegły pełne są materiałem budowlanym, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością i trwałością, co czyni je idealnym rozwiązaniem do uzupełniania ubytków w ścianach z cegły pełnej. Użycie cegieł pełnych zapewnia spójność strukturalną oraz estetyczną, ponieważ ich właściwości mechaniczne i kolorystyka są zbliżone do oryginalnych materiałów. W praktyce, przy renowacji lub naprawie starych budynków, cegły pełne stosuje się w miejscach, gdzie wymagana jest wysoka nośność i odporność na czynniki atmosferyczne. Dodatkowo, stosowanie tego samego rodzaju cegły w naprawie zapobiega pojawieniu się różnic w rozszerzalności cieplnej między różnymi materiałami, co może prowadzić do pęknięć. W budownictwie zaleca się przestrzeganie standardów, takich jak PN-EN 771-1, które określają wymagania dla cegieł i innych elementów murowych, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej