Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:59
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:18

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

B. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

C. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

D. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 2

Proces technologiczny wykonania 20 opakowań takich jak na ilustracji obejmuje druk

A. offsetowy i nadkrawanie.

B. sitowy i przekrawanie.

C. tamponowy i perforowanie.

D. cyfrowy i wykrawanie.

Odpowiedź "cyfrowy i wykrawanie" jest poprawna, ponieważ proces technologiczny druku cyfrowego doskonale sprawdza się w przypadku produkcji krótkich serii opakowań złożonych graficznie. Druk cyfrowy umożliwia szybkie i efektywne wytwarzanie opakowań, co jest istotne, gdy każdy z wydruków może różnić się od siebie graficznie. W przypadku opakowań z małymi detalami i skomplikowanymi wzorami, technika ta zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów oraz detali graficznych. Wykrawanie natomiast jest metodą obróbcza, która pozwala na uzyskanie unikalnych kształtów opakowań, co jest kluczowe w kontekście wyróżnienia produktu na rynku. W praktyce, druk cyfrowy i wykrawanie są często stosowane razem w produkcji, ponieważ pozwalają na szybkie dostosowanie i prototypowanie opakowań, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami branżowymi, które promują elastyczność i innowacyjność w procesie wytwarzania.

Pytanie 3

Jakie oznaczenie odpowiada jednostce rozdzielczości próbkowania skanera?

A. lpi

B. dpi

C. ppi

D. spi

Odpowiedź 'spi' jest poprawna, ponieważ odnosi się do jednostki rozdzielczości próbkowania, która jest kluczowym parametrem w pracy urządzeń skanujących. Skrót ten oznacza Samples Per Inch, co dosłownie przekłada się na liczbę próbek na cal. Jest to istotne w kontekście jakości skanowania, ponieważ wyższa wartość spi oznacza, że urządzenie skanujące rejestruje więcej szczegółów w obrazach, co przekłada się na lepszą jakość finalnego skanu. Przykładem zastosowania spi jest skanowanie dokumentów i zdjęć, gdzie istotne jest uchwycenie detali, takich jak tekstura, kolor czy drobne elementy. W praktyce, dla profesjonalnych zastosowań, takich jak druk cyfrowy czy archiwizacja dokumentów, zaleca się stosowanie urządzeń skanujących z wysokim spi, co pozwala na dokładniejsze odwzorowanie oryginału. Standardem w branży jest również łączenie spi z innymi parametrami, takimi jak dpi (dots per inch), co wspiera lepsze zrozumienie wydajności sprzętu skanującego.

Pytanie 4

Jakie jest główne zastosowanie programu CorelDraw?

A. Pisanie dokumentów

B. Obróbka wideo

C. Tworzenie muzyki

D. Tworzenie grafiki wektorowej

CorelDraw to zaawansowane narzędzie do tworzenia grafiki wektorowej, które jest powszechnie używane w branży graficznej i projektowej. Grafika wektorowa różni się od grafiki rastrowej tym, że jest oparta na matematycznych formułach, a nie na pikselach, co pozwala na nieskończone skalowanie grafiki bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że projekty stworzone w CorelDraw można wykorzystać zarówno do małych grafik, jak i ogromnych billboardów, bez obawy o ich rozdzielczość. CorelDraw jest często wybierany przez projektantów logo, grafików reklamowych, a także do tworzenia ilustracji i schematów. Oprogramowanie to wspiera również zaawansowane funkcje edycji tekstu, co pozwala na tworzenie złożonych projektów, takich jak plakaty czy ulotki. Dzięki narzędziom takim jak narzędzie do rysowania krzywych, można tworzyć precyzyjne i szczegółowe kształty, co jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Warto zwrócić uwagę, że CorelDraw jest jednym z najpopularniejszych programów do grafiki wektorowej, obok takich jak Adobe Illustrator, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.

Pytanie 5

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 20

B. 10

C. 16

D. 5

Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.

Pytanie 6

Jaki jest koszt złamania 1 arkusza w formacie B1 na składkę 16-stronicową, jeśli cena za jeden złam wynosi 2 grosze?

A. 3 gr

B. 6 gr

C. 5 gr

D. 4 gr

Koszt złamania arkusza formatu B1 w składkę 16-stronicową wynosi 6 groszy, co można obliczyć na podstawie liczby złamów wymaganych do uzyskania finalnej składki. Arkusz B1 po złamaniu na 16 stron wymaga 6 złamów, ponieważ każda strona powinna być odpowiednio wyodrębniona. Dlatego całkowity koszt wynosi 6 złamów x 2 grosze za złam = 12 groszy. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce może być różnica w kosztach w zależności od stosowanych technik złamania, jednak przy standardowych praktykach w drukarniach, cena ta będzie się utrzymywać w tym przedziale. Złamanie arkusza w profesjonalnych drukarniach często wiąże się z precyzyjnym obliczaniem kosztów, dlatego istotne jest zrozumienie procesu produkcji i wpływu na finalną cenę produktu, co usprawnia zarządzanie budżetem dla projektów wydawniczych. Użytkownicy powinni pamiętać, że cena jednostkowa za złam jest kluczowym wskaźnikiem, który powinien być uwzględniony w kalkulacjach kosztów produkcji w branży poligraficznej.

Pytanie 7

Na schemacie przedstawiono operację

A. impozycji użytków.

B. projektowania layoufu.

C. kadrowania obrazów.

D. łamania publikacji.

Impozycja użytków to kluczowy proces w przygotowaniach do druku, polegający na odpowiednim rozmieszczeniu stron na arkuszu drukarskim. Dzięki temu można zminimalizować odpady materiału i zoptymalizować wykorzystanie przestrzeni w trakcie drukowania. W kontekście profesjonalnego druku, dobrze wykonana imposycja jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości publikacji. W praktyce, proces imposycji może obejmować różne techniki, takie jak układanie stron w formie folii czy bloczków, co jest zgodne z normami branżowymi. Ponadto, współczesne oprogramowanie do imposycji pozwala na automatyzację wielu zadań, co znacząco przyspiesza proces produkcji. Użycie odpowiednich narzędzi do imposycji zapewnia, że publikacja będzie miała właściwą kolejność stron po złożeniu, co jest kluczowe w przypadku książek czy broszur. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie standardów PDF/X, które określają wymagania dotyczące wymiany plików graficznych w druku. Poznanie zasad imposycji jest zatem fundamentem dla każdego, kto pragnie pracować w branży poligraficznej.

Pytanie 8

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. impozycja

B. digitalizacja

C. rastrowanie

D. wektoryzacja

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 9

Wierne odtworzenie oryginału jedną z technik druku w celu powielenia na papierze lub innym materiale to

A. fotomontaż.

B. retusz.

C. reprodukcja.

D. iluminacja.

Reprodukcja to pojęcie bardzo często używane w poligrafii i grafice użytkowej. Chodzi tu o wierne odtworzenie oryginału – czyli danego obrazu, rysunku, fotografii albo nawet dokumentu – przy pomocy technik druku, np. offsetowego, cyfrowego czy sitodruku. Najważniejszym kryterium jest tutaj dokładność oddania szczegółów: kolorystyki, kontrastu, linii czy faktury. W praktyce reprodukcje wykonuje się choćby przy powielaniu dzieł sztuki na plakaty, kalendarze czy katalogi muzealne, żeby jak najwierniej zaprezentować zamysł autora. W branży wydawniczej istnieją nawet specjalne normy ISO (np. ISO 12647), które określają jak powinna wyglądać prawidłowa reprodukcja obrazu na papierze. To właśnie reprodukcja pozwala na masowe udostępnianie ilustracji czy fotografii bez utraty jakości, co jest kluczowe przy produkcji książek albumowych, naukowych czy materiałów promocyjnych. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że duża część pracy grafika czy operatora DTP to właśnie przygotowanie plików do profesjonalnej reprodukcji – z odpowiednim profilem barwnym, rozdzielczością i korektą kolorów. To takie trochę rzemiosło, które wymaga zarówno wiedzy technicznej, jak i wyczucia estetyki.

Pytanie 10

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 3,0 firety

B. 2,0 firety

C. 0,5 fireta

D. 1,0 firet

Odpowiedź 1,0 firet jest poprawna, ponieważ głębokość wcięcia akapitowego powinna wynosić 1,0 fireta, co jest zgodne z typowymi standardami typograficznymi w przemyśle wydawniczym. Firet jest jednostką miary stosowaną w poligrafii, która pozwala na precyzyjne określenie wielkości wcięcia. Wcięcia akapitowe są stosowane, aby wizualnie oddzielić paragrafy, co poprawia czytelność tekstu. W praktyce, wcięcie o wielkości 1,0 fireta jest często wybierane do publikacji literackich oraz dokumentów formalnych, ponieważ zapewnia odpowiednią równowagę między estetyką a funkcjonalnością. Użycie tej wartości w typografii jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego, które zalecają, aby wcięcia były dostosowane do używanej czcionki, jej rozmiaru oraz szerokości składu. Przykładowo, w przypadku czcionek o dużej wysokości x, mniejsze wcięcia mogą być stosowane w celu zachowania spójności wizualnej tekstu.

Pytanie 11

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 10°

B. 20°

C. 30°

D. 45°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 12

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 1 separację

B. 8 separacji

C. 3 separacje

D. 4 separacje

Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 13

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 60

B. 15

C. 16

D. 12

Wybór odpowiedzi innej niż 15 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad drukowania i wykorzystania arkuszy papieru. Odpowiedzi sugerujące zbyt niską liczbę arkuszy, jak 12, mogą wskazywać na błędne założenie, że każdy arkusz A4 zadrukowany w formacie A5 może zawierać więcej stron niż w rzeczywistości. Należy zauważyć, że standardowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 zapewnia możliwość umieszczenia czterech stron na jednym arkuszu, a nie więcej. Inne odpowiedzi, takie jak 16 czy 60, mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia, w jaki sposób arkusze są złożone i wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, opcja 60 mogłaby sugerować, że myślenie o wszystkich arkuszach w formacie A4 bez ich złożenia jest właściwe, co jest zasadniczym błędem w obliczeniach, ponieważ nie uwzględnia to możliwości złożenia arkuszy. W kontekście druku książek, kluczowe jest zrozumienie, że arkusze są zawsze poddawane optymalizacji, aby zminimalizować straty materiałowe. Dlatego właściwe obliczenia pozwalają nie tylko na efektywniejsze wykorzystanie zasobów, ale także na lepsze planowanie kosztów produkcji.

Pytanie 14

Którą metodą skompletowano wkład oprawy przedstawionej na rysunku?

A. Składka na składkę.

B. Arkusz na arkusz.

C. Składka w składkę.

D. Arkusz w składkę.

Odpowiedź "składka na składkę" jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki, w której arkusze papieru są układane jeden wewnątrz drugiego. Taki sposób składania jest charakterystyczny dla produkcji książek oraz różnego rodzaju publikacji, gdzie zapewnia się odpowiednią estetykę oraz wytrzymałość grzbietu. W tej metodzie mniejsze arkusze są zazwyczaj złożone na pół, a następnie umieszczone wewnątrz większych arkuszy. Proces ten jest zgodny z normami branżowymi, które zalecają stosowanie składek na składkę w przypadku publikacji z większą ilością stron, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń i zapewnić lepszą trwałość. W praktyce, ta metoda jest szeroko stosowana w druku offsetowym i cyfrowym, szczególnie w produkcji książek, czasopism oraz broszur. Ponadto, ta technika pozwala na łatwe zszywanie lub klejenie grzbietów, co zapewnia estetyczny i profesjonalny wygląd końcowego produktu, spełniającego standardy jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 15

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. trappingiem

B. skanowaniem

C. wektoryzacją

D. separacją

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 16

Odczytaj optymalną do druku wielkoformatowego rozdzielczość bitmapy o wymiarach 6 x 7 m zgodnie ze standardami przedstawionymi w tabeli.

A. 40 dpi

B. 50 dpi

C. 35 dpi

D. 30 dpi

Optymalna rozdzielczość bitmapy do druku wielkoformatowego o wymiarach 6 x 7 m wynosi 35 dpi, co jest zgodne z ustaleniami przedstawionymi w tabeli. Przy druku wielkoformatowym, kluczowe jest dobranie odpowiedniej rozdzielczości, aby zachować jakość obrazu oraz detali, szczególnie na dużych formatach. Zastosowanie rozdzielczości 35 dpi oznacza, że na każdy cal przypada 35 punktów obrazu, co zapewnia odpowiednią jakość wizualną. W praktyce, dla szerokich wydruków, takich jak banery czy plakaty, często stosuje się rozdzielczości w zakresie 30-50 dpi, jednak 35 dpi jest optymalne, gdyż zapewnia dobry balans między jakością a wielkością pliku. Warto również zaznaczyć, że w przypadku dużych wydruków, z odległości, z jakiej są one oglądane, nie ma potrzeby stosowania wyższych rozdzielczości, które mogłyby tylko niepotrzebnie obciążać systemy produkcyjne. Dobrze dobrana rozdzielczość przyczynia się także do efektywnego zarządzania czasem produkcji oraz kosztami druku, co jest niezwykle istotne w branży poligraficznej.

Pytanie 17

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 4 składki

B. 6 składek

C. 5 składek

D. 10 składek

Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 18

Który format zapisu jest formatem rodzimym programu CorelDraw?

A. DOCX

B. CSV

C. CDR

D. INDD

Format CDR to tak naprawdę podstawa pracy w CorelDraw, w sumie trudno sobie wyobrazić profesjonalny workflow bez korzystania właśnie z tego typu plików. CDR jest formatem rodzimym, co oznacza, że umożliwia zachowanie wszystkich właściwości projektu: warstw, wektorów, kolorów Pantone, efektów specjalnych czy nawet niestandardowych ustawień dokumentu. Moim zdaniem, to jest też spory atut, że pliki CDR bardzo dobrze współpracują z innymi produktami Corela – np. z PhotoPaint czy Corel Font Managerem. Często, jeśli ktoś pracuje w poligrafii czy robi projekty logo, to właśnie CDR jest wymagany przez drukarnię, bo daje gwarancję prawidłowego odwzorowania grafik wektorowych. To też taki trochę branżowy standard w projektowaniu graficznym, szczególnie w Europie Środkowej. No i jeszcze ciekawostka: CorelDraw przez lata rozwijał swój własny standard zapisu, więc starsze wersje CDR czasem nie są kompatybilne z najnowszymi, dlatego zawsze warto zapisywać kopie zapasowe w odpowiednim formacie. Jeśli chodzi o wymianę plików z innymi programami, jasne, jest możliwa – ale zawsze najlepiej zostawiać oryginał w CDR, żeby nie stracić żadnych danych.

Pytanie 19

Jaką maszynę drukarską należy zastosować, aby w czasie 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 egzemplarzy plakatów w formacie A2?

A. Pełnoformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę

B. Ćwierćformatową o wydajności 10 000 odbitek na godzinę

C. Półformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę

D. Półformatową o wydajności 1 000 odbitek na godzinę

Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.

Pytanie 20

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 508 × 708 mm

B. 849 × 1197 mm

C. 602 × 849 mm

D. 420 × 594 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 21

Boczek, główka, okienko, drabinka to elementy charakterystyczne dla składu

A. wzorów chemicznych.

B. tekstów obcojęzycznych.

C. tabel dziełowych.

D. tekstów gładkich.

Boczek, główka, okienko i drabinka to pojęcia bardzo specyficzne dla tabel dziełowych, z którymi najczęściej spotykamy się w składzie wydawniczym albo podczas profesjonalnego przygotowania książek, katalogów czy spisów bibliograficznych. W praktyce, tabela dziełowa służy do przejrzystego prezentowania dużych zestawień – na przykład w bibliotekarstwie do podziału zasobów albo w edukacji do wykazu lektur. Każdy z tych elementów ma swoją funkcję: boczek to zwykle lewa kolumna z nagłówkami lub kategoriami, główka to pierwszy rząd (lub kilka rzędów) nagłówków nad kolumnami, okienko oznacza pojedynczą komórkę na przecięciu wiersza i kolumny, a drabinka to linie prowadzące wzrok czytelnika przez kolejne komórki, bardzo przydatne przy dużych, wielokolumnowych tabelach. Z mojego doświadczenia dobrze wykonana tabela dziełowa mocno ułatwia szybkie wyszukiwanie informacji, a poprawny skład zgodnie z normami (np. PN-ISO 690) to po prostu podstawa w pracy wydawniczej. Co ciekawe, czasami spotyka się takie rozwiązania nawet w nowoczesnych systemach baz danych czy aplikacjach, gdzie tabelaryczna prezentacja danych wymaga podobnych rozwiązań wizualnych. Najlepiej po prostu zapamiętać te nazwy, bo potem człowiek nie raz je napotka w praktyce – czy to w typografii, czy w DTP, czy nawet podczas prostych zestawień w Excelu. Trochę sucha teoria, ale ma ogromne przełożenie na codzienną pracę.

Pytanie 22

We fragmencie składu tekstu popełniono błąd nazywany

A. kerningiem.

B. szewcem.

C. akcentem.

D. bękartem.

Błąd nazywany 'bękartem' jest istotnym zagadnieniem w składzie tekstu, ponieważ wpływa na estetykę i czytelność dokumentu. Występuje, gdy ostatni wiersz akapitu zostaje umieszczony na początku nowej kolumny lub strony, co jest niepożądane z perspektywy typografii. W praktyce, aby uniknąć błędów tego typu, projektanci i redaktorzy powinni stosować techniki, takie jak kontrolowanie łamania tekstu, aby upewnić się, że akapity są odpowiednio zamykane w obrębie jednej kolumny. Można to osiągnąć poprzez dostosowanie ustawień programu do składu, co pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią. Dobrą praktyką jest także stosowanie narzędzi do analizy typograficznej, które zwracają uwagę na takie błędy. Poprawne zarządzanie bękartami nie tylko podnosi jakość publikacji, ale również poprawia doświadczenia czytelnicze, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku wydawniczym.

Pytanie 23

Ile arkuszy należy przygotować, aby wydrukować 5 000 okładek zeszytów formatu A4, jeśli drukowanie odbywa się na maszynie drukującej formatu B2?

A. 2 500 arkuszy netto formatu B2

B. 5 000 arkuszy netto formatu B2

C. 2 500 arkuszy netto formatu A2

D. 2 500 arkuszy netto formatu A3

Odpowiedź 2, czyli 2 500 arkuszy netto formatu B2, jest poprawna, ponieważ przy wydrukach na maszynie formatu B2 należy obliczyć, ile arkuszy potrzebne jest na wydrukowanie określonej liczby okładek w formacie A4. Rozmiar arkusza A4 wynosi 210 mm x 297 mm, a rozmiar arkusza B2 to 500 mm x 700 mm. Każdy arkusz B2 może pomieścić cztery arkusze A4, ponieważ dwa arkusze A4 mieszczą się w jednym wierszu oraz dwa w kolumnie. Zatem, aby uzyskać 5 000 okładek A4, potrzebujemy 5 000 / 4 = 1 250 arkuszy B2. Jednak, ponieważ pytanie dotyczy arkuszy netto, które uwzględniają straty materiałowe i inne czynniki, powinniśmy pomnożyć tę wartość przez 2, co daje nam 2 500 arkuszy netto. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrą praktyką w branży poligraficznej, gdzie uwzględnia się także zapas materiału oraz efektywność produkcji.

Pytanie 24

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na stronach z wolnymi miejscami.

B. w pojedynczym wierszu na górze strony.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na tytułach czterech i dwóch.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 25

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. selekcją

B. kadrowaniem

C. wypełnianiem

D. rozmyciem

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 26

Wskazany strzałką na zdjęciu czerwony krzyżyk informuje o

A. zakotwiczonym obiekcie.

B. ukrytej ilustracji.

C. tekście nie mieszczącym się w ramce tekstowej.

D. zakończonym wątku w ramce tekstowej.

Czerwony krzyżyk przedstawiony na zdjęciu jest sygnałem, który oznacza, że tekst w ramce tekstowej nie mieści się w jej granicach. Jest to kluczowa informacja dla użytkowników programów do edycji tekstu, takich jak Adobe InDesign, gdzie zarządzanie widocznością tekstu jest niezbędne dla estetyki i funkcjonalności dokumentu. Oznaczenie to informuje, że część tekstu jest ukryta, co może wpływać na przekaz informacji. Aby rozwiązać ten problem, użytkownik ma kilka opcji: może powiększyć ramkę tekstową, dostosować rozmiar czcionki lub zmodyfikować zawartość tekstową, aby upewnić się, że wszystkie informacje są widoczne. Dobre praktyki w zakresie edycji tekstu sugerują regularne sprawdzanie, czy wszystkie treści są odpowiednio widoczne, co przyczynia się do profesjonalizmu dokumentu oraz ułatwia jego późniejszą edycję i ocenę przez innych użytkowników.

Pytanie 27

W pokazanym na rysunku okienku poleceń dostępnym w programie do składu i łamania tekstu można określić

A. krój pisma, orientację i rozmiar strony.

B. tylko krój pisma.

C. krój pisma, interlinie i kerning.

D. krój pisma i oblewanie tekstu.

Poprawna odpowiedź to krój pisma, interlinie i kerning, co jest zgodne z funkcjonalnościami dostępnymi w programie do składu i łamania tekstu. W praktyce, krój pisma odnosi się do wyboru czcionki, która ma kluczowe znaczenie dla estetyki tekstu oraz jego czytelności. Wybór odpowiedniego kroju pisma może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Interlinia z kolei wpływa na odstęp między poszczególnymi wierszami tekstu, co ma istotne znaczenie dla przejrzystości i komfortu czytania. Odpowiednia interlinia sprawia, że tekst jest łatwiejszy do przyswojenia, co jest szczególnie ważne w dłuższych dokumentach. Kerning, czyli regulacja odstępów między literami, również ma kluczowe znaczenie dla estetyki i czytelności tekstu. Dobry kerning zapobiega zbyt dużym odstępom, które mogą wprowadzać chaos, oraz zbyt małym, które mogą utrudniać czytanie. Warto pamiętać, że efektywne wykorzystanie tych parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie typografii, co potwierdzają liczne źródła branżowe.

Pytanie 28

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 300 dpi

B. W przybliżeniu 500 dpi

C. W przybliżeniu 1 500 dpi

D. W przybliżeniu 2 100 dpi

Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 29

Ile form drukowych należy przygotować do wydrukowania ulotki o formacie A4, w kolorystyce 2 + 2 na półformatowej maszynie arkuszowej przy zastosowaniu technologii odwracania przez margines?

A. 4 formy.

B. 2 formy.

C. 8 form.

D. 3 formy.

Wiele osób myli się, sądząc, że do druku ulotki A4 w układzie 2+2 na półformatowej maszynie potrzebnych będzie więcej niż dwie formy drukowe – czasami to wynika z zamieszania wokół liczby kolorów i stron. Tymczasem, przy technologii odwracania przez margines (czyli perfectingu), maszyna sama odwraca arkusz po zadrukowaniu jednej strony i drukuje drugą stronę podczas tego samego przebiegu. Standard branżowy przewiduje, że każda strona (awers i rewers) wymaga osobnej formy, a liczba używanych kolorów (tutaj dwa na stronę) nie wymaga osobnej formy na każdy kolor – spokojnie można to zrobić na jednej formie dla każdej strony, montując odpowiednie płyty. Częsty błąd to zakładanie, że jeśli jest 2+2 kolory, to potrzeba czterech form, jakby każda forma była na jeden kolor – to raczej podejście z czasów monochromatycznych maszyn lub bardzo starych technologii, gdzie formy były duplikowane dla każdego koloru osobno. W drugą stronę, niektórzy upraszczają temat i myślą, że wystarczy tylko jedna forma (na cały arkusz i obie strony), ale to nierealne – nie da się na jednej formie zamontować dwóch stron jednocześnie do perfectingu. Zdarza się też, że ktoś sugeruje osiem form, licząc podwójnie przez format maszyny, co pokazuje niezrozumienie procesu. W rzeczywistości, w nowoczesnym drukowaniu offsetowym na maszynach półformatowych, dwie formy – po jednej na każdą stronę arkusza – to rozwiązanie zarówno efektywne, jak i zgodne z praktyką warsztatową. Pozwala to optymalnie wykorzystać możliwości sprzętu i uniknąć zupełnie niepotrzebnych kosztów związanych z przygotowaniem nadmiarowych form.

Pytanie 30

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. pędzla

B. pióra

C. stempla

D. ołówka

Pióro to narzędzie wektorowe, które umożliwia precyzyjne rysowanie kształtów oraz ścieżek w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. Użycie pióra pozwala na tworzenie krzywych i linii o dowolnym kształcie, co jest kluczowe przy obrysowywaniu bitmap, by przekształcić je w obiekty wektorowe. W praktyce, za pomocą narzędzia pióra można stworzyć dokładny kontur bitmapy, który następnie można edytować, skalować lub modyfikować bez utraty jakości, co jest fundamentalną zaletą grafiki wektorowej w porównaniu do bitmap. Przykładowo, jeśli mamy obrazek logo w formacie rastrowym, obrysowanie go piórem pozwoli na utworzenie czystej, skalowalnej wersji, którą łatwo można wykorzystać na różnych nośnikach, od wizytówek po billboardy. Dodatkowo, standardem w branży jest korzystanie z narzędzi wektorowych do pracy nad grafiką, ponieważ zapewniają one większą elastyczność i jakość w procesie projektowania graficznego.

Pytanie 31

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m² siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 58,00 zł

B. 270,00 zł

C. 540,00 zł

D. 90,00 zł

Wielu ludzi może mieć problem z oszacowaniem kosztu wydruku banera, bo często coś tam pokręcają z obliczeniami. Na przykład, odpowiedzi takie jak 90 zł czy 540 zł pokazują, że w przeliczeniach są spore błędy. Odpowiedź 90 zł pewnie wyszła, bo ktoś źle obliczył powierzchnię pasa; można pomylić jednostki lub obliczyć tylko kawałek. A 540 zł to już chyba całkiem niepoprawne podwojenie lub złe policzenie całkowitego kosztu. Ważne jest, żeby przy obliczeniach uwzględnić całą powierzchnię, a nie tylko jej fragmenty. Błędy matematyczne, takie jak złe dodawanie czy mnożenie, mogą naprawdę mocno wpłynąć na koszt. Gdy szacujemy wydatki na produkcję reklam, zrozumienie przeliczania jednostek i znajomość cen materiałów jest kluczowe, żeby dobrze przewidzieć koszty i uniknąć problemów finansowych w przyszłości. To szczególnie ważne, gdy chodzi o projektowanie i produkcję materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne kalkulacje wpływają na zyski.

Pytanie 32

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 1 800 dpi

B. 6 000 dpi

C. 216 dpi

D. 600 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 33

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często myli się zapisy daty, stosując spacje przed i po myślniku, co jest niezgodne z powszechnie uznawanymi zasadami typografii. W praktyce, przestrzeganie zasad składu tekstu jest kluczowe dla zapewnienia czytelności i estetyki dokumentów. Na przykład, jeśli w dokumencie pojawi się zapis daty, a dodatkowo będzie on zawierał niepotrzebne spacje, może to wprowadzać chaos i dezorientację w interpretacji treści. Kolejnym błędem jest użycie nieprawidłowych separatorów, które mogą prowadzić do niejednoznaczności. Zgodnie z zasadami typografi, separator daty powinien być wyraźny i jednoznaczny, aby zapobiec nieporozumieniom. Dlatego też, stosowanie kropki jako separatora w dacie jest preferowane w polskim piśmiennictwie. Wreszcie, nieuwzględnienie zasad typografii w tworzeniu tekstów, takich jak odpowiednie odstępy czy użycie właściwych znaków interpunkcyjnych, może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem dokumentu, co w dłuższej perspektywie może wpływać na postrzeganie autora jako eksperta w danej dziedzinie.

Pytanie 34

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. CMYK

B. RGB

C. LAB

D. HSB

CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 35

Technika druku bezpośredniego stosowana do zadrukowania opakowań foliowych to

A. typooffset.

B. offset.

C. fleksografia.

D. tampondruk.

Fleksografia to zdecydowanie najczęściej stosowana technika druku bezpośredniego do zadrukowywania opakowań foliowych. Wynika to przede wszystkim z jej uniwersalności i zdolności do pracy na szerokiej gamie podłoży – od folii polietylenowych, przez polipropylen, aż po różne laminaty. W praktyce przemysłowej, fleksografia daje możliwość uzyskania bardzo trwałych i odpornych nadruków, które dodatkowo cechują się wysoką jakością i powtarzalnością. Osobiście uważam, że to właśnie elastyczność form drukowych (wykonywanych z gumy lub fotopolimeru) oraz możliwość stosowania szybkoschnących farb sprawiają, iż fleksografia jest nie do pobicia, szczególnie przy dużych nakładach i dynamicznych zmianach wzorów graficznych. Warto też zwrócić uwagę na to, że coraz więcej drukarni inwestuje w nowoczesne linie fleksograficzne, które pozwalają na drukowanie z dużą prędkością bez kompromisów na jakości. Z mojego punktu widzenia, jeśli chodzi o opakowania foliowe – chipsy, mrożonki, folie rolowane – fleksografia jest po prostu standardem branżowym. Może nie każdy wie, ale w tym procesie bardzo ważne jest precyzyjne dopasowanie twardości wałków rastrowych, tak żeby dobrze przenosiły farbę na bardzo gładkie i często śliskie powierzchnie. To pokazuje, jak ważne są tu detale technologiczne. Zdecydowana większość opakowań foliowych na rynku to właśnie fleksografia – wiedza ta przydaje się nie tylko na egzaminie, ale i później w praktyce zawodowej.

Pytanie 36

Który z systemów wystawowych umożliwia prezentację przenośnej pionowej reklamy na materiale frontlite o wymiarach 1 x 2 m?

A. Roll Up

B. Cityscroll

C. Gablota szklana

D. Potykacz B2

Roll Up to system wystawienniczy, który doskonale nadaje się do ekspozycji przenośnej reklamy. Charakteryzuje się on prostą konstrukcją, która umożliwia szybkie i łatwe rozwijanie i zwijanie grafiki reklamowej. Wymiary 1 x 2 m idealnie wpisują się w standardowe wymiary, które są często stosowane w roll-upach, co sprawia, że prezentacja wizualna staje się atrakcyjna i profesjonalna. Roll Up jest bardzo popularny na targach, w biurach oraz podczas prezentacji, ponieważ jego niewielka waga oraz możliwość transportu w futerale sprawiają, że jest łatwy do przenoszenia. Dodatkowo, roll-upy wykonane są z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, co pozwala na ich wykorzystanie również w plenerze. Dobrą praktyką jest również dostosowanie grafiki do wymagań klientów oraz przestrzeni, co podnosi efektywność reklamową. Warto również pamiętać, że roll-upy można łączyć z innymi formami reklamy, co zwiększa ich efektywność i zasięg.

Pytanie 37

Ile arkuszy netto papieru A4 jest koniecznych do wydrukowania 20 000 wizytówek w wymiarze 90 x 50 mm?

A. 2 000 szt.

B. 1 000 szt.

C. 3 000 szt.

D. 4 000 szt.

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto kartonu A4 potrzebnych do wydrukowania 20 000 wizytówek w formacie 90 x 50 mm, należy najpierw obliczyć, ile wizytówek można umieścić na jednym arkuszu A4. Arkusz A4 ma wymiary 210 x 297 mm, co pozwala na umieszczenie dwóch wizytówek w poziomie i czterech w pionie, co daje łącznie osiem wizytówek na jednym arkuszu. Zatem, aby wydrukować 20 000 wizytówek, potrzebujemy 20 000 podzielić przez 8, co daje 2 500 arkuszy. Każdy arkusz A4 jest wykorzystywany w całości, co oznacza, że nie ma strat materiałowych. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i redukcję odpadów. Przykładowo, w przypadku zamówień na druk wizytówek, wykonawcy często korzystają z takich obliczeń, aby dostarczyć klientowi najlepszą ofertę, zarówno pod względem jakości, jak i ceny. Warto również zauważyć, że standard ISO 12647-2 dotyczący druku pomaga w zapewnieniu spójności i jakości druku, co jest kluczowe w produkcji materiałów reklamowych.

Pytanie 38

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. A4

B. A5

C. B4

D. B3

Symbol B3 odpowiada formatowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm, co czyni go odpowiednim dla tego konkretnego wymiaru. Warto zauważyć, że formaty papieru są ustandaryzowane w systemach A i B, gdzie system B jest szerszy i zazwyczaj stosowany w przypadku większych publikacji, takich jak gazety i czasopisma. Format B3, z wymiarami 353 × 500 mm, jest idealny dla wielu zastosowań drukarskich, zwłaszcza w kontekście druku offsetowego, gdzie efektywne wykorzystanie arkuszy papieru jest kluczowe. Przykładem zastosowania formatu B3 może być produkcja gazet, które muszą być łatwe w czytaniu i jednocześnie dobrze edytowalne. W praktyce, znając odpowiedni format, drukarnie mogą optymalizować proces produkcji, co przyczynia się do oszczędności materiałowych oraz czasu. Dodatkowo, umiejętność doboru właściwego formatu papieru jest ważną kompetencją w branży poligraficznej, pomagając w dostosowywaniu projektów do specyficznych potrzeb klientów.

Pytanie 39

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 780 zł

B. 480 zł

C. 580 zł

D. 680 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z błędów obliczeniowych lub niepełnego zrozumienia zadania. Obliczając koszty pracy grafika, kluczowe jest uwzględnienie wszystkich godzin przeznaczonych na realizację projektu. W przypadku zlecenia, które trwa 2 dni, przy 8 godzinach pracy dziennie, całkowity czas pracy wynosi 16 godzin. Istotnym błędem może być przyjęcie niewłaściwej stawki lub zsumowanie godzin w sposób nieprawidłowy. Na przykład, przy stawce 30 zł za godzinę oraz 16 godzinach pracy, całkowity koszt powinien wynosić 480 zł, co jest zgodne z branżowymi standardami wyceny usług kreatywnych. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 680 zł, 580 zł czy 780 zł, mogły powstać wskutek błędnych założeń, takich jak zbyt duża liczba godzin pracy lub pomyłki w obliczeniach. W branży kreatywnej, gdzie często pojawiają się dodatkowe czynniki, takie jak poprawki czy zmiany w projekcie, ważne jest precyzyjne określenie zakresu pracy oraz czasu jej realizacji. Ignorując te aspekty, łatwo dojść do błędnych wniosków, co może prowadzić do niezrozumienia procesu wyceny usług.

Pytanie 40

Do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne stosuje się zależność

A. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów.

B. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów.

C. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów.

D. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów.

Wybrałeś przelicznik liczba punktów = 3/8 × ilość milimetrów i to jest słuszny trop, bo właśnie taką zależność stosuje się najczęściej w typografii, zwłaszcza gdy trzeba szybko oszacować rozmiary tekstu na papierze lub ekranie. Punkt typograficzny (pt) to tradycyjna jednostka używana od wieków w poligrafii, a jej wartość została ostatecznie znormalizowana na 1 punkt = 0,376 mm (według systemu Didota) lub 1 punkt = 0,3527 mm (system anglosaski powszechnie stosowany w DTP). W Polsce i Europie zazwyczaj korzysta się z pierwszego przelicznika. Praktycznie, żeby nie bawić się w ułamki dziesiętne, przyjmuje się uproszczony przelicznik 1 mm ≈ 2,67 pkt, czyli po przekształceniu 1 pkt ≈ 0,375 mm. I właśnie wzór 3/8, czyli 0,375, oddaje tę zależność w najprostszy sposób do szybkich obliczeń. Moim zdaniem ten przelicznik warto znać na pamięć, bo przy projektowaniu np. wizytówek, ulotek czy folderów, często trzeba sprawdzić, jak wielka będzie czcionka w milimetrach, żeby klient nie był zaskoczony rozmiarem tekstu. Wykorzystują to także graficy komputerowi i drukarze podczas przygotowywania materiałów do druku. Warto zapamiętać: 8 mm to około 21-22 punkty, więc jeśli ktoś pyta o wielkość tekstu w mm, a masz do dyspozycji wartość w punktach, ta zależność ratuje życie. Uważam, że ta wiedza to absolutne typograficzne abecadło i zdecydowanie przydaje się w praktyce, zarówno w DTP, jak i przy amatorskim składzie tekstu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej