Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 12:14
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:27

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z zaprezentowanych kodów HTML sformatuje tekst zgodnie z podanym wzorem? uwaga: słowo "stacji" jest napisane większą czcionką niż pozostałe wyrazy w tej linijce)

A. <p><small>Lokomotywa</small></p> <p>Stoi na <big>stacji<big> lokomotywa ...</p>

B. <h1>Lokomotywa</h1> <p>Stoi na <big>stacji</big> lokomotywa ...</p>

C. <h1>Lokomotywa</h1> <p>Stoi na <big>stacji</big> lokomotywa ...</p>

D. <h1>Lokomotywa</h1> <p>Stoi na <big>stacji lokomotywa ...</p>

Wybór innych opcji nie spełnia wymogów dotyczących odpowiedniego formatowania tekstu. W pierwszej opcji znacznik <big> otacza cały tekst 'stacji lokomotywa', co nie powoduje, że tylko 'stacja' jest większa, jak wymaga tego pytanie, co prowadzi do błędnej interpretacji wizualnej. W trzeciej opcji, użycie znaczników <h1> i <p> jest niepoprawne, ponieważ znacznik <h1> nie został zamknięty. Takie niedopatrzenie skutkuje błędami w renderowaniu i może wpływać na SEO, ponieważ nieprawidłowe użycie nagłówków może prowadzić do mylnych interpretacji przez wyszukiwarki. Czwarta opcja również wprowadza błędy, ponieważ <big> nie jest poprawnie zamknięte, co powoduje problemy z interpretacją przez przeglądarki. To pokazuje, jak ważne jest prawidłowe zamykanie znaczników oraz stosowanie semantycznie poprawnych znaczników HTML. W długim okresie może to prowadzić do trudności w utrzymaniu strony oraz problemów z jej dostępnością. Generalnie, nieprawidłowe użycie znaczników, niewłaściwa semantyka oraz brak zamykania znaczników prowadzą do błędów, które mogą być kosztowne w kontekście użytkowników i SEO.

Pytanie 2

Aby przeprowadzić walidację kontrolek formularza w momencie, gdy użytkownik wprowadza dane, można wykorzystać zdarzenie

A. onKeyDown

B. onClick

C. onFocusOut

D. onLoad

Zdarzenia 'onLoad', 'onClick' oraz 'onFocusOut' są niewłaściwymi odpowiedziami w kontekście walidacji formularzy w czasie rzeczywistym. Zdarzenie 'onLoad' jest wywoływane podczas ładowania strony, a nie podczas interakcji użytkownika z polami formularza. Oznacza to, że nie nadaje się do monitorowania zmian wprowadzanych przez użytkownika, a jego zastosowanie ogranicza się zazwyczaj do inicjalizacji komponentów lub załadowania danych. Z kolei 'onClick' jest wywoływane, gdy użytkownik klika na element, co również nie jest optymalnym momentem do walidacji danych wprowadzanych w formularzu, ponieważ nie oferuje możliwości reagowania na zmiany wprowadzane w trakcie pisania. To zdarzenie bardziej nadaje się do sytuacji, gdy chcemy wykonać akcję po zakończeniu interakcji z danym elementem. Zdarzenie 'onFocusOut', które jest wywoływane, gdy element traci fokus, również nie jest wystarczające do walidacji w czasie rzeczywistym. Może to prowadzić do opóźnienia w informowaniu użytkownika o błędach, ponieważ walidacja jest przeprowadzana dopiero po zakończeniu interakcji z polem. Dlatego poprawnym podejściem do walidacji danych użytkowników w formularzach jest korzystanie ze zdarzeń związanych z klawiaturą, które umożliwiają bieżące monitorowanie wprowadzanych danych, co zwiększa efektywność procesu walidacji oraz poprawia komfort użytkowników. Warto również podkreślić, że odpowiednie użycie zdarzeń jest kluczowe dla budowy interaktywnych i responsywnych aplikacji webowych.

Pytanie 3

Jaką funkcją agregującą można uzyskać ilość rekordów?

A. SUM

B. AVG

C. COUNT

D. NUMBER

Funkcja COUNT jest naprawdę ważna w SQL, bo pozwala nam zliczać rekordy w naszych zbiorach danych. Używa się jej w różnych sytuacjach, na przykład przy robieniu raportów czy analizie danych. Możesz na przykład napisać zapytanie: SELECT COUNT(*) FROM klienci WHERE kraj = 'Polska'. Dzięki temu dowiesz się, ilu klientów jest z Polski. To bardzo przydaje się do analizy demograficznej czy oceniania rynku. Co też warto wiedzieć, COUNT działa na wszystkich rekordach, bez względu na to, co jest w kolumnach. Takie wszechstronne narzędzie z pewnością ułatwia pracę z danymi. A jeśli dodasz klauzulę GROUP BY do COUNT, to możesz zliczać rekordy w różnych kategoriach, co jest mega pomocne przy skomplikowanych raportach. Ogólnie rzecz biorąc, używanie funkcji agregujących jak COUNT to dobra praktyka w SQL, bo sprawia, że kod jest bardziej efektywny i czytelny.

Pytanie 4

Aby zgrupować elementy w jeden blok, jaki znacznik można zastosować?

A. <span>

B. <param>

C. <p>

D. <div>

Znacznik <div> jest używany do grupowania elementów w blok i jest jednym z najważniejszych elementów w HTML. Jego główną funkcją jest umożliwienie tworzenia struktury dokumentu oraz zarządzanie layoutem poprzez CSS. Przykładowo, można używać <div> do tworzenia sekcji na stronie, takich jak nagłówki, stopki czy kolumny, co ułatwia organizację treści i poprawia czytelność kodu. Dobrą praktyką jest stosowanie <div> w połączeniu z odpowiednimi klasami CSS, co pozwala na precyzyjne dostosowanie stylów do różnych elementów. W kontekście dostępności, użycie <div> powinno być przemyślane, aby nie wprowadzać chaosu w strukturze strony, co może być problematyczne dla technologii wspomagających. Zgodnie z wytycznymi W3C, każdy z używanych znaczników powinien mieć dobrze zdefiniowane zadanie, a <div> idealnie spełnia rolę kontenera dla innych elementów, poprawiając w ten sposób semantykę i organizację dokumentu.

Pytanie 5

Jaką funkcję pełni CONCAT w języku SQL?

A. łączenie tekstu do wyświetlenia

B. przycinanie wyświetlanego tekstu

C. określenie podłańcucha znaków z tekstu wejściowego

D. usuniecie określonego tekstu

Chociaż usunięcie wskazanego tekstu, przycięcie wyświetlanego tekstu oraz wyznaczenie podłańcucha znaków są funkcjami, które mogą być użyteczne w operacjach na danych, nie są one związane z funkcjonalnością CONCAT. Usunięcie wskazanego tekstu jest realizowane przez funkcje takie jak REPLACE, które zastępują określone fragmenty tekstu innymi wartościami, a nie przez łączenie ich w jeden ciąg. Przycięcie wyświetlanego tekstu, na przykład przy użyciu funkcji TRIM, dotyczy usuwania białych znaków z początku i końca łańcucha, co również nie ma związku z łączeniem tekstów. Wyznaczenie z wejściowego tekstu podłańcucha znaków można zrealizować przez funkcję SUBSTRING, która pozwala na wydobycie określonego fragmentu z długiego tekstu. Każda z tych operacji ma swoje zastosowanie i jest bardzo przydatna w kontekście przetwarzania danych, jednak nie przynależą do funkcji CONCAT, której głównym celem jest łączenie tekstów, a nie ich modyfikacja w inny sposób.

Pytanie 6

Które z wymienionych rozszerzeń NIE JEST związane z plikiem wideo?

A. MOV

B. AVI

C. MP4

D. GIF

Wybierając inne odpowiedzi, można popełnić kilka typowych błędów myślowych. AVI, MP4 oraz MOV to uznawane standardy dla plików wideo, co może prowadzić do mylnego wrażenia, że wszystkie wymienione rozszerzenia dotyczą wideo. AVI (Audio Video Interleave) to format opracowany przez Microsoft, który integruje dźwięk i obraz w jeden plik. Jest to format bezstratny, co oznacza, że jakość wideo pozostaje wysoka, ale pliki te mogą być znacznie większe. MP4 (MPEG-4 Part 14) to bardziej nowoczesny format, który łączy wysoką jakość z efektywnym kompresowaniem, co czyni go bardzo popularnym w transmisji strumieniowej i przechowywaniu wideo na różnych urządzeniach. MOV to natomiast format związany z ekosystemem Apple, znany z wysokiej jakości wideo, który jest idealny do edycji w oprogramowaniu takim jak Final Cut Pro. Wybierając odpowiedzi, które są faktycznie formatami wideo, można nie docenić unikalnych właściwości GIF-a, co prowadzi do pomyłki oraz niezrozumienia różnicy między tymi formatami. Ważne jest zrozumienie, że wybór formatu pliku powinien opierać się na specyficznych potrzebach projektu, a także na wymaganiach dotyczących jakości, rozmiaru pliku i wsparcia dla dźwięku, co substancjalnie różni różne formaty plików.

Pytanie 7

Jak, wykorzystując język PHP, można zapisać w ciasteczku wartość z zmiennej dane na okres jednego dnia?

A. setcookie("dane", $dane, 0);

B. setcookie("dane", $dane, time());

C. setcookie("dane", $dane, time() + (3600*24));

D. setcookie("dane", "dane", 0);

Odpowiedź setcookie("dane", $dane, time() + (3600*24)); jest prawidłowa, gdyż prawidłowo ustawia ciasteczko o nazwie 'dane' z wartością zmiennej $dane na czas jednego dnia. Funkcja setcookie w PHP wymaga trzech podstawowych argumentów: nazwy ciasteczka, wartości oraz czasu wygaśnięcia. W tym przypadku używamy time() + (3600*24), co oznacza aktualny czas plus 24 godziny (3600 sekund w godzinie pomnożone przez 24). Taki sposób określenia czasu wygaśnięcia jest zgodny z zaleceniami bezpieczeństwa i zarządzania danymi w aplikacjach webowych, ponieważ umożliwia precyzyjne kontrolowanie okresu ważności ciasteczek. Przykładowo, jeśli nasze ciasteczko jest używane do przechowywania sesji użytkownika, wartość 'dane' może zawierać identyfikator sesji, co pozwala na zachowanie stanu użytkownika przez 24 godziny. Ważne jest także, aby przed użyciem setcookie nie było wysyłanych żadnych danych do przeglądarki. Dobrą praktyką jest również ustawianie flagi HttpOnly, aby zwiększyć bezpieczeństwo, oraz SameSite, aby ograniczyć ryzyko ataków CSRF.

Pytanie 8

Na przedstawionym obrazie widać wynik formatowania przy użyciu styli CSS oraz kod HTML, który go generuje. Przy założeniu, że marginesy wewnętrzne wynoszą 50 px, a zewnętrzne 20 px, jak wygląda styl CSS dla tego obrazu?

A. Rys. B

B. Rys. A

C. Rys. C

D. Rys. D

Poprawna odpowiedź, Rys. C, przedstawia styl CSS, który prawidłowo definiuje marginesy i marginesy wewnętrzne obrazu. W tym przypadku margines wewnętrzny wynosi 50px, a zewnętrzny 20px, co jest zgodne z wymaganiami zawartymi w pytaniu. Kod CSS zawiera solidną linię graniczną o wartości 4px w kolorze czarnym, co jest dobrze praktykowane w projektowaniu stron internetowych, ponieważ solidna linia jest bardziej widoczna i profesjonalna niż linia przerywana. Kolor tła teal zapewnia atrakcyjny kontrast. Zastosowanie właściwego marginesu i marginesu wewnętrznego jest kluczowe w tworzeniu responsywnych układów, które są teraz standardem w branży. Poprawne ustawienie tych parametrów zapewnia estetyczny wygląd oraz prawidłowe rozmieszczenie elementów na stronie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje projektowanie layoutów w CSS Grid czy Flexbox, gdzie marginesy i marginesy wewnętrzne pełnią kluczową rolę w zarządzaniu przestrzenią elementów. Właściwe wykorzystanie tych stylów wspiera tworzenie stron zgodnych ze standardami W3C, co jest fundamentem profesjonalnego web developmentu.

Pytanie 9

W języku CSS przedstawione w ramce stylizacje będą miały następujące zastosowanie. Kolorem czerwonym zostanie zapisany

h1 i {color: red;}

A. jedynie tekst pochylony w nagłówku pierwszego stopnia

B. pełny tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz cały tekst pochylony, bez względu na jego lokalizację na stronie

C. wyłącznie tekst pochylony we wszystkich nagłówkach

D. kompletny tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz pochylony tekst akapitu

Odpowiedź 1 jest poprawna, ponieważ selektor CSS 'h1 i' odnosi się do wszystkich elementów <i> (czyli tekstu pochylonego) znajdujących się wewnątrz elementów nagłówka <h1>. Oznacza to, że tylko tekst pochylony w nagłówkach pierwszego stopnia zostanie sformatowany na kolor czerwony. Jest to przykład selektora złożonego, który jest używany do stylizowania elementów zagnieżdżonych w określonym kontekście. W praktyce, takie podejście pozwala na precyzyjne kontrolowanie stylów na poziomie struktury dokumentu HTML, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie utrzymania i czytelności kodu CSS. Podczas projektowania arkuszy stylów ważne jest, aby stosować specyficzne selektory tylko tam, gdzie jest to konieczne, aby uniknąć nadmiernego komplikowania stylów i zapewnić lepszą wydajność renderowania stron w przeglądarkach. Dodatkowo, używając właściwości 'color', możemy definiować sposób, w jaki kolor tekstu prezentuje się na stronie, co jest kluczowe dla tworzenia dostępnych i estetycznych interfejsów użytkownika.

Pytanie 10

Aby stworzyć tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. CREATE DATABASE

B. INSERT INTO

C. CREATE TABLE

D. ALTER TABLE

Polecenie CREATE TABLE to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o budowanie struktury bazy danych w systemach DBMS. Dzięki niemu możemy stworzyć nową tabelę w bazie, nadając jej różne nazwy i typy danych dla kolumn. Na przykład, można użyć takiego zapisu: CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50), data_zatrudnienia DATE); W efekcie mamy tabelę 'pracownicy' z czterema kolumnami, a 'id' to nasz klucz główny. W praktyce, poprawne stworzenie tabeli to podstawa dalszej pracy z danymi, więc warto się postarać, żeby schematy baz danych były dobrze zaprojektowane, w zgodzie z zasadami normalizacji. To zmniejsza zbędne powtarzanie danych i sprawia, że potem łatwiej nimi zarządzać. Pamiętaj, żeby przed użyciem CREATE TABLE dobrze zaplanować strukturę bazy danych, bo to pomoże w wydajności i elastyczności aplikacji. Fajnie jest też dodać różne ograniczenia, jak klucze obce, żeby mieć pewność, że nasze dane są w porządku.

Pytanie 11

W kodzie HTML stworzono link do strony internetowej. Aby otworzyć tę stronę w nowym oknie lub zakładce przeglądarki, należy dodać do definicji linku atrybut

<a href="http://google.com" >strona Google</a>

A. target = "_parent"

B. target = "_blank"

C. rel = "next"

D. rel = "external"

Atrybut target w języku HTML służy do określenia, w jaki sposób ma otworzyć się dokument, do którego prowadzi odnośnik. Użycie wartości '_blank' dla atrybutu target jest standardowym sposobem na otwarcie nowej strony w nowym oknie lub zakładce przeglądarki. Przykład zastosowania to: <a href="http://google.com" target="_blank">strona Google</a>. Jest to niezwykle przydatne w kontekście UX, ponieważ pozwala użytkownikom na łatwe porównanie informacji bez utraty dostępu do oryginalnej strony. Warto również zauważyć, że użycie tego atrybutu jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu stron internetowych, gdyż umożliwia użytkownikom zachowanie kontekstu przeglądania. W HTML5 atrybut target pozostaje wspierany, co czyni go istotnym elementem w projektowaniu interfejsów użytkownika. Oprócz '_blank' istnieją inne wartości, takie jak '_self', '_parent' i '_top', które również spełniają różne funkcje w zależności od potrzeb nawigacyjnych w aplikacji webowej.

Pytanie 12

W relacyjnym modelu danych, krotki definiuje się jako

A. wszystkie wiersze w tabeli łącznie z wierszem nagłówkowym

B. wiersze tabeli wyłączając wiersz nagłówkowy, w którym znajdują się nazwy kolumn

C. liczbę rekordów w tabeli

D. wszystkie kolumny tabeli, które reprezentują atrybuty obiektu

W relacyjnych bazach danych ważne jest, żeby wiedzieć, czym różnią się wiersze od kolumn. Jak ktoś twierdzi, że krotkami są wszystkie wiersze tabeli razem z nagłówkiem, to nie do końca tak jest. Wiersz nagłówkowy ma znaczenie, bo pokazuje strukturę danych, ale nie wchodzi w skład krotek. Z kolei określanie krotek jako liczby rekordów w tabeli jest mało precyzyjne, bo to nie oddaje tego, co naprawdę oznaczają krotki. Kolejna błędna odpowiedź, która mówi, że krotkami są wszystkie kolumny, może wprowadzać w błąd, bo kolumny definiują atrybuty, ale same w sobie nie przechowują danych. W kontekście baz danych, krotki są kluczowe dla zrozumienia, jak te dane są poukładane, a ich dobre zdefiniowanie sprawia, że zarządzanie informacjami staje się łatwiejsze. Żeby unikać błędów przy projektowaniu baz danych, trzeba pamiętać, że krotki to zestawy wartości atrybutów, które można porównywać i obrabiać w SQL. Takie podejście jest ważne, żeby poprawnie tworzyć zapytania i zarządzać danymi w różnych systemach baz danych.

Pytanie 13

W języku PHP symbol "//" oznacza

A. operator alernatywy

B. początek komentarza jednoliniowego

C. początek skryptu

D. operator dzielenia całkowitego

W PHP znak "//" oznacza początek komentarza jednoliniowego. Komentarze są niezwykle ważnym elementem kodu, ponieważ pozwalają programistom na dodawanie objaśnień i notatek, które nie są wykonywane przez interpreter. Dzięki temu kod staje się bardziej czytelny i łatwiejszy w utrzymaniu, zwłaszcza w projektach zespołowych czy przy dłuższych skryptach. Na przykład, można użyć komentarza, aby wyjaśnić, jak działa dana funkcjonalność lub dlaczego podjęto określoną decyzję projektową. Ponadto, stosowanie komentarzy zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa jakość dokumentacji projektu oraz ułatwia przyszłym programistom (lub samemu autorowi) zrozumienie logiki kodu. Warto również zauważyć, że w PHP istnieją inne sposoby komentowania, takie jak "#" dla komentarzy jednoliniowych oraz "/* ... */" dla komentarzy wieloliniowych. Użycie komentarzy w kodzie źródłowym jest istotnym aspektem programowania, promującym najlepsze praktyki związane z czytelnością i zarządzaniem projektami.

Pytanie 14

Tablica tab[] jest wypełniona losowymi liczbami całkowitymi. Jaka będzie wartość zmiennej zm2 po wykonaniu poniższego fragmentu kodu?

int tab[10];
int zm1 = 0;
double zm2 = 0;
…
for (int i=0; i < 10; i++)
{
    zm1 = zm1 + tab[i];
}
zm2 = zm1 / 10;

A. Suma liczb od 1 do 10

B. Średnia geometryczna liczb od 0 do 9

C. Średnia arytmetyczna liczb z tablicy

D. Suma elementów z tablicy

W tym kodzie fajnie widać, jak oblicza się średnią arytmetyczną z liczb w tablicy tab[]. Na początku ustawiamy zmienne zm1 i zm2 na 0, co jest spoko, bo potem w pętli for dodajemy wszystkie liczby z tablicy do zm1. Gdy pętla się kończy, zm1 zbiera całą sumę liczb, a żeby dostać średnią, dzielimy ją przez 10, bo tyle mamy elementów. Wynik przypisujemy do zm2. To bardzo przydatny proces w programowaniu – średnie są często używane w analizie danych czy obliczeniach wyników. Pamiętaj jednak, żeby nie zapomnieć o możliwych błędach dzielenia przez zero. Dobrze jest sprawdzić, czy tablica nie jest pusta, aby uniknąć kłopotów. I jeszcze jedna rzecz – używanie typu double dla zmiennej zm2 to dobry pomysł, żeby średnia była dokładna, zwłaszcza gdy mowa o liczbach, które nie są całkowite. To wszystko jest zgodne z dobrymi praktykami w IT.

Pytanie 15

Działaniem przedstawionego kodu PHP będzie wypełnienie tablicy. Działaniem przedstawionego kodu PHP będzie wypełnienie tablicy.

$tab = array();
 for($i = 0; $i < 10; $i++) {
     $tab[$i] = rand(-100, 100);
 }
 foreach ($tab as $x){
     if ($x < 0) echo "$x ";
 }

A. kolejnymi liczbami od 0 do 9 i wypisanie ich.

B. 100 losowymi wartościami, a następnie wypisanie wartości dodatnich.

C. kolejnymi liczbami od -100 do 100 i wypisanie wartości ujemnych.

D. 10 losowymi wartościami, a następnie wypisanie wartości ujemnych.

Niektóre odpowiedzi na to pytanie zawierają błędne koncepcje dotyczące sposobu, w jaki działa kod PHP. Na przykład, jedna z odpowiedzi sugeruje, że kod wypełni tablicę kolejnymi liczbami od -100 do 100, co jest błędne, ponieważ kod generuje losowe wartości, a nie sekwencyjne. Kolejna błędna odpowiedź sugeruje, że kod wypełnia tablicę liczbami od 0 do 9, co jest niezgodne z prezentowanym kodem, w którym liczby są generowane losowo i mogą mieć wartość ujemną. Wreszcie, jedna z odpowiedzi mówi, że kod wypisze tylko wartości dodatnie, co jest nieprawidłowe, ponieważ kod wypisuje tylko wartości ujemne. Zrozumienie, jak działa ten konkretny fragment kodu, jest ważne, ale równie ważne jest zrozumienie, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe. Pomaga to zrozumieć, jakie są typowe pułapki i błędne podejścia w programowaniu PHP i jak ich unikać w przyszłości.

Pytanie 16

Proces normalizacji tabel ma na celu

A. wyłącznie stworzenie tabel oraz powiązań w bazie

B. dodanie danych do bazy

C. weryfikację i poprawę efektywności bazy danych

D. wizualizację bazy

Normalizacja tabel jest procesem, który ma na celu organizację struktury bazy danych w taki sposób, aby zminimalizować redundancję danych oraz zapewnić integralność danych. Proces ten polega na podziale dużych tabel na mniejsze i łączeniu ich za pomocą relacji, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie danymi. Przykładem normalizacji może być podział tabeli zawierającej informacje o klientach i ich zamówieniach na dwie oddzielne tabele: jedna do przechowywania danych klientów, a druga do danych zamówień, z relacją między nimi. W praktyce normalizacja, zgodna z metodologią Codd'a, obejmuje kilka poziomych form normalnych, takich jak 1NF, 2NF, i 3NF, z których każda wprowadza dodatkowe ograniczenia i zasady. Przy odpowiedniej normalizacji można uniknąć problemów z aktualizacją danych, takich jak anomalie aktualizacji czy usuwania, co jest kluczowe w utrzymywaniu wysokiej jakości danych w systemach bazodanowych.

Pytanie 17

W SQL instrukcja INSERT INTO

A. dodaje kolumny do istniejącej tabeli.

B. wprowadza dane do tabeli.

C. wprowadza nową tabelę.

D. modyfikuje rekordy przypisaną wartością.

Odpowiedź 'wprowadza dane do tabeli' jest poprawna, ponieważ polecenie INSERT INTO w języku SQL służy dokładnie do tego celu - do dodawania nowych rekordów (wierszy) do istniejącej tabeli w bazie danych. W praktyce, polecenie to pozwala na wprowadzenie danych zgodnych z określoną strukturą tabeli, co oznacza, że musimy dostarczyć wartości dla odpowiednich pól. Przykład użycia polecenia INSERT INTO: 'INSERT INTO pracownicy (imie, nazwisko, wiek) VALUES ('Jan', 'Kowalski', 30);' W tym przypadku, dodawany jest nowy rekord do tabeli 'pracownicy', wskazując konkretne wartości dla kolumn 'imie', 'nazwisko' oraz 'wiek'. Zgodnie z dobrą praktyką, przed wprowadzeniem danych do tabeli warto upewnić się, że są one zgodne z definicją kolumn, aby uniknąć błędów w czasie wykonywania polecenia. Ponadto, często zaleca się stosowanie transakcji, aby mieć możliwość wycofania wprowadzonych zmian w przypadku wystąpienia błędów. INSERT INTO jest fundamentalną częścią operacji CRUD (Create, Read, Update, Delete), które są podstawą zarządzania danymi w bazach danych, a jego właściwe zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z SQL.

Pytanie 18

Którą wartość zwróci funkcja zapisana w języku C++, jeżeli jej parametrem wejściowym jest tablica wypełniona w następujący sposób: tablica[6] = {3, 4, 2, 4, 10, 0};?

int fun1(int tab[]) {
    int wynik = 0;
    for (int i = 0; i < 6; i++)
        wynik += tab[i];
    return wynik;
}

A. 0

B. 960

C. 10

D. 23

Gratulacje, Twoja odpowiedź jest poprawna. W języku C++ funkcja zwraca sumę wszystkich elementów w tablicy. W podanym pytaniu mamy tablicę z sześcioma elementami, którymi są liczby: 3, 4, 2, 4, 10, 0. Dodając te liczby otrzymujemy 23, co jest poprawną odpowiedzią. To jest typowy scenariusz, kiedy potrzebujemy obliczyć sumę wszystkich elementów w tablicy. Na przykład, możemy mieć program, który oblicza średnią wartość z zestawu danych. W takim przypadku najpierw musimy zsumować wszystkie elementy, a następnie podzielić przez ich liczbę. Pamiętaj, że w języku C++ tablice indeksowane są od zera, co oznacza, że pierwszy element tablicy ma indeks 0, a ostatni element ma indeks o jeden mniejszy niż rozmiar tablicy. Jest to powszechny standard w programowaniu i jest istotny do zrozumienia, jak działają tablice.

Pytanie 19

Systemem zarządzania wersjami w projekcie programistycznym, który działa w trybie rozproszonym, jest

A. TotalCommander

B. GIT

C. FileZilla

D. Eclipse

FileZilla to program służący do transferu plików przez protokoły FTP, SFTP i FTPS. Chociaż może być użyty w kontekście zarządzania plikami projektów, nie oferuje funkcji kontroli wersji, co jest kluczowym elementem rozproszonych systemów kontroli wersji. TotalCommander jest menedżerem plików, który współpracuje z lokalnym systemem plików, a nie z repozytoriami kodu źródłowego. W przypadku projektów programistycznych jego zastosowanie ogranicza się głównie do porządkowania i kopiowania plików, co nie ma związku z kontrolą wersji. Eclipse to zintegrowane środowisko programistyczne (IDE), które może wspierać różne systemy kontroli wersji, w tym GIT, ale samo w sobie nie jest rozproszonym systemem kontroli wersji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mieszanie pojęć związanych z zarządzaniem plikami i kontrolą wersji. Systemy kontroli wersji, takie jak GIT, wprowadzają struktury i procesy, które umożliwiają śledzenie zmian, zarządzanie wersjami kodu oraz współpracę w zespołach, co jest całkowicie odmiennym podejściem od prostego przesyłania plików czy zarządzania nimi w lokalnym systemie. W związku z tym, zrozumienie podstawowych różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami programistycznymi.

Pytanie 20

Jakie oznaczenie wykorzystuje się do jednoliniowego komentarza w skryptowym języku PHP?

A. /*

B. --

C. $

D. #

Stosowanie znaków '/*', '$' oraz '--' jako sposobów na oznaczanie jednoliniowych komentarzy w PHP jest niepoprawne i może prowadzić do nieporozumień. Znaki '/*' oraz '*/' są stosowane do tworzenia komentarzy wieloliniowych, co oznacza, że jeśli kod zawierający takie oznaczenie pojawi się w kontekście jednoliniowym, to system nie rozpozna, gdzie komentarz się zaczyna, a gdzie kończy. Może to prowadzić do błędów składniowych, które uniemożliwiają poprawne działanie programu. Znak '$' w PHP jest używany do definiowania zmiennych, co czyni go całkowicie nieodpowiednim w kontekście komentarzy. Użycie '$' jako prefiksu dla zmiennych jest kluczowym elementem języka, ale nie ma nic wspólnego z oznaczaniem komentarzy. Przykładowo, $variable = 'value'; jest poprawnym użyciem, natomiast '$ This is a comment' nie będzie zrozumiane jako komentarz. Znak '--' jest często stosowany w SQL do komentowania linii, jednak w przypadku PHP jego użycie nie jest prawidłowe. Przyjęcie niepoprawnych metod dla komentarzy może prowadzić do nieczytelności kodu, a także do trudności w jego utrzymaniu i rozwoju przez innych programistów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży technicznej.

Pytanie 21

W języku PHP funkcja trim służy do

A. porównywania dwóch tekstów i wyświetlania ich wspólnej części

B. usuwania białych znaków lub innych określonych w parametrze znaków z obu końców tekstu

C. redukcji tekstu o liczbę znaków określoną w parametrze

D. podawania długości tekstu

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z pomylenia funkcji <i>trim</i> z innymi funkcjami w PHP, które pełnią różne role. Na przykład, porównywanie dwóch napisów i wypisywanie części wspólnej nie jest funkcjonalnością dostępną w <i>trim</i>, lecz w funkcjach takich jak <i>similar_text</i> lub używając operatorów porównania. Dodatkowo, funkcja <i>strlen</i> jest odpowiedzialna za podawanie długości napisu, co również nie ma związku z działaniem <i>trim</i>. Zmniejszanie napisu o wskazaną liczbę znaków można zrealizować za pomocą funkcji takich jak <i>substr</i>, a nie <i>trim</i>, która koncentruje się jedynie na usuwaniu nadmiarowych znaków z końców. Te pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji dostępnych w PHP oraz ich specyfiki w kontekście obróbki tekstu. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie zapoznać się z dokumentacją PHP oraz zwracać uwagę na kontekst i zastosowanie każdej funkcji. Zrozumienie, jakie zadania są przeznaczone dla poszczególnych funkcji, jest kluczowe dla efektywnego programowania oraz unikania błędów w kodzie.

Pytanie 22

Celem testów wydajnościowych jest ocena

A. poziomu spełnienia wymagań dotyczących wydajności przez system bądź moduł

B. możliwości oprogramowania do funkcjonowania w warunkach niewłaściwej pracy systemu

C. możliwości oprogramowania do funkcjonowania w warunkach błędnej pracy sprzętu

D. sekwencji zdarzeń, w której prawdopodobieństwo wystąpienia każdego zdarzenia zależy wyłącznie od wyniku zdarzenia poprzedniego

Testy wydajnościowe są kluczowym elementem procesu zapewnienia jakości oprogramowania, mającym na celu ocenę, w jakim stopniu system lub moduł spełnia określone wymagania wydajnościowe. Zazwyczaj obejmują one pomiar czasu reakcji, przepustowości, obciążenia oraz skalowalności aplikacji w różnych warunkach użytkowania. Przykładowo, podczas testów wydajnościowych można symulować równoczesne połączenia użytkowników, aby ocenić, jak system zachowuje się pod dużym obciążeniem. Dobre praktyki w tej dziedzinie, takie jak przeprowadzanie testów w kontrolowanym środowisku oraz stosowanie narzędzi takich jak JMeter czy LoadRunner, pozwalają na uzyskanie wiarygodnych wyników. Prawidłowe przeprowadzenie testów wydajnościowych jest istotne nie tylko dla spełnienia oczekiwań klientów, ale także dla uniknięcia problemów z wydajnością po wdrożeniu systemu na rynek, co może prowadzić do utraty reputacji firmy oraz finansowych strat.

Pytanie 23

Wskaż poprawne zdanie dotyczące poniższego polecenia. ```CREATE TABLE IF NOT EXISTS ADRES (ulica VARCHAR(70)) CHARACTER SET utf8); ```

A. Nie można dodawać do tabeli ulic, które zawierają polskie znaki w nazwie

B. Rekord tabeli nie może mieć wartości 3 MAJA

C. IF NOT EXISTS używa się opcjonalnie, żeby potwierdzić, że taka tabela nie istnieje w bazie danych

D. Klauzula CHARACTER SET utf8 jest wymagana

Klauzula IF NOT EXISTS w poleceniu CREATE TABLE jest używana do zapobiegania błędom, które mogą wystąpić, gdy próbujesz stworzyć tabelę, która już istnieje w danej bazie danych. Dzięki temu operatorowi, jeśli tabela o podanej nazwie już istnieje, polecenie nie zostanie wykonane, co pozwala na uniknięcie konfliktów oraz zbędnych błędów w aplikacji. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy skrypty są uruchamiane wielokrotnie, na przykład podczas aktualizacji lub migracji bazy danych. Użycie IF NOT EXISTS jest opcjonalne, ale zalecane dla poprawności i stabilności kodu SQL. Przykład praktyczny: można stworzyć tabelę 'klienci' z poleceniem 'CREATE TABLE IF NOT EXISTS klienci (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(100));', co zapobiega próbie utworzenia tabeli, która już istnieje. Zgodnie z standardami SQL, operator ten jest powszechnie akceptowany w większości systemów zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy SQLite, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w projektach opartych na bazach danych.

Pytanie 24

Aby zweryfikować konfigurację w pliku php.ini, można uruchomić skrypt PHP, który zawiera zapis

A. <?php phpinfo(); ?>

B. <?php phpcredits(); ?>

C. <?php echo phpversion(); ?>

D. <?php ini_set(); ?>

Odpowiedź <?php phpinfo(); ?> jest poprawna, ponieważ funkcja phpinfo() generuje szczegółowy raport na temat konfiguracji PHP, w tym informacje o zainstalowanych rozszerzeniach, wersji PHP, oraz ustawieniach w pliku php.ini. W praktyce, ta funkcja jest niezwykle przydatna przy diagnozowaniu problemów związanych z konfiguracją serwera, ponieważ dostarcza pełen wgląd w aktualne ustawienia środowiska, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie ewentualnych niezgodności. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której programista chce sprawdzić, czy określone rozszerzenie PHP jest aktywne lub jakie są wartości domyślne dla różnych dyrektyw, takich jak memory_limit czy upload_max_filesize. Dobrą praktyką w sytuacjach produkcyjnych jest ograniczenie dostępu do skryptów wywołujących phpinfo(), aby nie ujawniać wrażliwych informacji o serwerze osobom nieupoważnionym. Myśląc o bezpieczeństwie aplikacji, warto usunąć takie skrypty po zakończeniu diagnostyki.

Pytanie 25

W bazie danych znajduje się tabela o nazwie faktury, która posiada pola: numer, data, id_klienta, wartosc, status. Każdego dnia tworzony jest raport dotyczący faktur z danego dnia. W raporcie prezentowane są jedynie numery oraz wartości faktur. Która z poniższych kwerend SQL jest odpowiednia do wygenerowania tego raportu?

A. SELECT * FROM faktury;

B. SELECT numer, wartosc FROM faktury;

C. SELECT * FROM faktury WHERE data = CURRENT_DATE();

D. SELECT numer, wartosc FROM faktury WHERE data = CURRENT_DATE();

Wybrana kwerenda SQL, SELECT numer, wartosc FROM faktury WHERE data = CURRENT_DATE();, jest poprawna, ponieważ precyzyjnie spełnia wymagania dotyczące generowania raportu faktur dla bieżącego dnia. Kwerenda ta nie tylko wybiera odpowiednie kolumny, czyli 'numer' i 'wartosc', ale także filtruje wyniki, wykorzystując warunek WHERE, który ogranicza dane do tych, które mają datę równą aktualnej dacie. Użycie funkcji CURRENT_DATE() jest standardowym podejściem w SQL do uzyskiwania bieżącej daty, co pozwala na automatyzację raportowania. Praktycznie rzecz biorąc, takie kwerendy są kluczowe w aplikacjach biznesowych, gdzie codzienna analiza danych jest niezbędna, aby podejmować informowane decyzje. Przy tworzeniu raportów warto również zwrócić uwagę na indeksowanie kolumn używanych w filtrach, co może znacznie przyspieszyć czas odpowiedzi zapytania w dużych zbiorach danych. Dobrą praktyką jest również testowanie kwerend na mniejszych zestawach danych przed ich wdrożeniem na żywo, aby upewnić się, że zwracają oczekiwane wyniki.

Pytanie 26

Jakiego typu w języku PHP można użyć do przechowywania wielu wartości z opcją ich indeksowania?

A. float

B. double

C. boolean

D. array

W PHP, jeśli chcesz przechowywać wiele wartości z możliwością ich indeksowania, to wybór pada na tablicę, czyli array. Tablice to naprawdę elastyczne struktury danych i mogą trzymać różne typy danych, takie jak liczby, teksty, obiekty, a nawet inne tablice. Fajną sprawą jest to, że możesz tworzyć tablice asocjacyjne, co oznacza, że przypisujesz wartości do konkretnych kluczy. Na przykład możesz stworzyć tablicę z imionami i numerami telefonów, jak w tym przykładzie: $contacts = array('Jan' => '123456789', 'Anna' => '987654321'). W PHP możesz łatwo dodawać i usuwać elementy, co jest super przydatne w programowaniu. A jakby tego było mało, tablice mogą być też wielowymiarowe, co sprawia, że idealnie nadają się do skomplikowanych danych, na przykład w bazach danych czy w aplikacjach webowych. Warto wiedzieć, że tablice w PHP są traktowane jako obiekty, więc masz dostęp do różnych funkcji, jak array_merge(), array_filter() czy array_map(). Dzięki nim manipulacja danymi staje się znacznie łatwiejsza. Tak więc odpowiedź 'array' to nie tylko dobry wybór, ale też kluczowa kwestia w programowaniu w PHP!

Pytanie 27

Jaki System Zarządzania Bazą Danych jest standardowo używany w pakiecie XAMPP?

A. MariaDB

B. Oracle

C. PostgreSQL

D. Firebird

MariaDB jest systemem zarządzania bazą danych, który jest domyślnie stosowany w pakiecie XAMPP. Jest to otwarty, wieloplatformowy system, będący fork'iem MySQL, co oznacza, że zachowuje wiele z jego funkcjonalności, a jednocześnie wprowadza nowe cechy oraz poprawki. Dzięki temu, MariaDB zyskuje na wydajności i bezpieczeństwie w porównaniu do MySQL. Użytkownicy XAMPP mogą korzystać z MariaDB do lokalnego rozwoju aplikacji webowych, co pozwala na testowanie i debugowanie przed wdrożeniem na serwerze produkcyjnym. Przykładowe zastosowania to budowa dynamicznych stron internetowych, systemów e-commerce czy aplikacji do zarządzania treścią. Standardowe praktyki obejmują tworzenie kopii zapasowych, optymalizację zapytań oraz zapewnienie bezpieczeństwa danych poprzez odpowiednie konfiguracje oraz aktualizacje. MariaDB jest zgodna z SQL, co umożliwia łatwe przejście z MySQL oraz integrację z popularnymi frameworkami i CMS-ami takimi jak WordPress czy Joomla.

Pytanie 28

Który z poniższych wpisów w dokumencie HTML umożliwia połączenie z zewnętrznym arkuszem stylów o nazwie style.css?

A. <a href="/style.css">

B. <link rel="stylesheet" href="/style.css">

C. <a src="/style.css">

D. <link rel="stylesheet' src="/style.css">

Czyli tak, zapis <link rel="stylesheet" href="/style.css"> to rzeczywiście dobry sposób na dodanie arkusza stylów zewnętrznych do HTML-a. Element <link> jest super dołączany do zewnętrznych zasobów, a ten atrybut rel mówi przeglądarce, co tak naprawdę dołączamy – w tym wypadku arkusz stylów CSS. Jak ustalamy rel="stylesheet", to mówimy przeglądarce: hej, ten plik to CSS. A atrybut href? No, on wskazuje, gdzie ten plik się znajduje, tutaj to będzie style.css w głównym katalogu serwera. Fajnie jest mieć zewnętrzne arkusze stylów, ponieważ to uporządkowuje nam kod. Możemy zmieniać style w jednym pliku, a nie bawić się w edytowanie każdej strony z osobna. Dodatkowo, przeglądarki mogą buforować te pliki, co przyspiesza ładowanie. No i nie zapominaj o dobrej organizacji plików i sensownych nazwach – to naprawdę ułatwia późniejsze życie z projektem.

Pytanie 29

W jaki sposób zostanie uporządkowana lista, stworzona z wszystkich kolumn tabeli uczniowie, zawierająca uczniów z średnią powyżej 5, która zostanie zwrócona jako rezultat przedstawionego zapytania?

A. Malejąco według parametru srednia

B. Rosnąco według parametru srednia

C. Malejąco według parametru klasa

D. Rosnąco według parametru klasa

Zapytanie SQL przedstawione w pytaniu wykorzystuje klauzule WHERE oraz ORDER BY. Klauzula WHERE ogranicza wyniki do tych, które spełniają określony warunek, w tym przypadku średnia większa niż 5. To oznacza, że na dalszym etapie przetwarzania znajdą się tylko rekordy uczniów mających średnią powyżej 5. Kolejnym kluczowym elementem jest klauzula ORDER BY, która określa sposób sortowania wyników. W zapytaniu użyto ORDER BY klasa DESC, co oznacza sortowanie malejące według kolumny klasa. DESC to skrót od descending, co w języku SQL oznacza porządek malejący. W praktyce porządkowanie malejące jest często używane, gdy chcemy uzyskać najwyższe wartości na początku listy wynikowej, co może być kluczowe w raportach rankingowych czy analizach dotyczących grup wiekowych. Dobre praktyki w programowaniu baz danych zalecają zawsze jasno określać sposób sortowania, aby uniknąć niejednoznaczności w interpretacji wyników i zapewnić spójność danych. Zrozumienie mechanizmu sortowania w SQL jest istotne w kontekście prezentacji danych, gdzie odpowiednie uporządkowanie wyników może znacząco poprawić czytelność i interpretację danych przez użytkownika końcowego.

Pytanie 30

Debugger to narzędzie programowe, które ma za zadanie

A. dynamiczna analiza działającego programu mająca na celu identyfikację przyczyn błędnego działania

B. rozpoznawanie błędów składniowych w kodzie źródłowym języka programowania

C. instalowanie zestawu do programowania

D. łączenie plików bibliotek oraz wstępnie przetworzonego kodu źródłowego w plik wykonywalny

Debugger to zaawansowane oprogramowanie, które odgrywa kluczową rolę w procesie programowania, umożliwiając programistom dynamiczną analizę uruchomionego programu. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i diagnozowanie problemów, które mogą występować podczas działania aplikacji, co jest nieocenione w procesie tworzenia oprogramowania. Debugger pozwala na obserwację zmiennych, śledzenie przepływu wykonania kodu oraz analizę stanu pamięci, co jest istotne dla wykrywania błędów logicznych i wydajnościowych. Przykłady zastosowania debuggera można znaleźć w różnych środowiskach programistycznych, takich jak Visual Studio, Eclipse czy PyCharm, które oferują wbudowane narzędzia do debugowania. Standardy takie jak IEEE 829, dotyczące dokumentacji testowej, podkreślają znaczenie narzędzi debugujących w zapewnieniu jakości oprogramowania. W kontekście debugowania, programiści mogą korzystać z takich technik jak breakpointy, które zatrzymują wykonywanie programu w określonym miejscu, co umożliwia dokładną analizę jego stanu w danym momencie. Takie praktyki przyczyniają się do poprawy stabilności i wydajności tworzonych aplikacji.

Pytanie 31

Wskaż polecenie, które zostało opisane w ramce.

Dla każdego przebiegu pętli aktualna wartość elementu tablicy jest przypisywana do zmiennej, a wskaźnik tablicy jest przesuwany o jeden, aż do osiągnięcia ostatniego elementu tablicy

A. for

B. while

C. foreach

D. next

Pętla 'for' wymaga jawnego zarządzania indeksem i często jest stosowana, gdy potrzebujemy precyzyjnej kontroli nad iteracją, na przykład gdy musimy modyfikować indeks lub iterować w niestandardowy sposób. W przeciwieństwie do 'foreach', pętla 'for' nie zajmuje się automatycznym przypisywaniem elementów tablicy do zmiennych, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście opisanym w pytaniu. Instrukcja 'next' nie jest typową konstrukcją w najpopularniejszych językach programowania i może być myląca, ponieważ czasami jest używana w kontekście pętli w VBA lub jako element iteracyjny w innych, mniej popularnych językach. Natomiast pętla 'while' służy do wykonywania iteracji dopóki spełniony jest określony warunek logiczny, co nie jest zgodne z opisaną funkcjonalnością, w której pętla ma automatycznie przypisywać wartość elementów tablicy do zmiennej. Zrozumienie różnic między tymi strukturami pomaga w wyborze odpowiedniego narzędzia do zadania, zwiększając efektywność i czytelność kodu.

Pytanie 32

Tabela filmy zawiera klucz główny id oraz klucz obcy rezyserID, natomiast tabela rezyserzy ma klucz główny id. Obydwie tabele są połączone relacją jeden do wielu, gdzie strona rezyserzy odnosi się do strony filmy. Jak należy zapisać kwerendę SELECT, aby połączyć tabele filmy i rezyserzy?

A. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id = rezyserzy.filmyID ...

B. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID = rezyserzy.filmyID ...

C. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.rezyserID = rezyserzy.id ...

D. ... filmy JOIN rezyserzy ON filmy.id = rezyserzy.id ...

Odpowiedź, która wskazuje na połączenie tabeli filmy z tabelą rezyserzy za pomocą klauzuli JOIN, z warunkiem ON filmy.rezyserID = rezyserzy.id, jest prawidłowa, ponieważ bezpośrednio odzwierciedla relację pomiędzy tymi dwiema tabelami. Klucz obcy rezyserID w tabeli filmy wskazuje na klucz główny id w tabeli rezyserzy. W związku z tym, aby prawidłowo połączyć te tabele w kwerendzie SELECT, musimy użyć tego klucza obcego w warunku połączenia. Przykładowo, w realnych zastosowaniach chcesz uzyskać informacje o filmach oraz ich reżyserach; więc pisząc zapytanie, możesz z łatwością uzyskać dane, takie jak tytuł filmu i imię reżysera, co jest kluczowe w systemach zarządzania bazą danych. Dobre praktyki wskazują, że zawsze należy używać poprawnych kluczy do łączenia tabel, aby uzyskać wiarygodne i dokładne wyniki, co jest fundamentalne w projektowaniu baz danych i tworzeniu zapytań SQL.

Pytanie 33

Przypisanie w JavaScript, zapisane jako var x=true;, prowadzi do tego, że zmienna x przyjmuje typ

A. ciągu znaków

B. liczbowym

C. wyliczeniowym

D. logicznym

Deklaracja zmiennej w języku JavaScript, przy użyciu słowa kluczowego 'var', tworzy zmienną x, której typ jest logiczny. Typ logiczny (boolean) w JavaScript ma dwa możliwe wartości: true oraz false. Jest to podstawowy typ danych, który jest szeroko używany w programowaniu do reprezentacji wartości prawda/fałsz, co jest niezbędne przy podejmowaniu decyzji, takich jak warunki w instrukcjach if, pętlach czy operacjach logicznych. Dlatego też, przypisanie wartości true do zmiennej x oznacza, że x jest typu boolean, co można zweryfikować za pomocą operatora typeof. W praktycznych zastosowaniach, typ logiczny jest niezwykle ważny, na przykład w formularzach internetowych, gdzie wartości typu boolean mogą określać, czy dany warunek został spełniony. W odniesieniu do standardów, typ boolean jest zdefiniowany w ECMAScript, co czyni go fundamentalnym elementem w programowaniu w tym języku. Zrozumienie typów danych, a szczególnie typu logicznego, jest kluczowe dla efektywnego programowania i optymalizacji kodu.

Pytanie 34

Jakie oznaczenie w języku PHP wskazuje na komentarz wieloliniowy?

A.

B. #

C. //

D. /* */

Istnieje wiele błędnych przekonań na temat różnych typów komentarzy w PHP, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Opcja // definiuje komentarze jednoliniowe, które są używane do dokumentowania pojedynczych linijek kodu i są ignorowane do końca danej linii. Ten typ komentarzy jest przydatny do krótkich notatek, ale nie nadaje się do bardziej skomplikowanych opisów, które wymagają kilku linii. Z kolei  jest składnią HTML i nie jest akceptowany w PHP jako sposób definiowania komentarzy. Używanie tej składni w plikach PHP może prowadzić do nieprzewidywalnych błędów, szczególnie jeśli kod jest interpretowany w kontekście serwera. Ostatnia opcja, #, jest również poprawnym sposobem na definiowanie komentarzy jednoliniowych w PHP, ale nie spełnia wymagań dla komentarzy wieloliniowych, które można zdefiniować wyłącznie przy użyciu /* */. Dobrą praktyką jest stosowanie odpowiednich typów komentarzy w zależności od kontekstu, aby zapewnić przejrzystość i zrozumiałość kodu dla innych programistów. Ważne jest zrozumienie, jakie składnie są dozwolone w danym języku programowania, aby unikać potencjalnych błędów w kodzie oraz nieporozumień w zespole projektowym.

Pytanie 35

Jak nazywa się metoda dodawania arkusza stylów do dokumentu HTML zastosowana w poniższym kodzie?

<p style="color: red;">tekst paragrafu</p>

A. Styl wpisany, lokalny

B. Styl zewnętrzny

C. Styl wewnętrzny

D. Styl alternatywny, zewnętrzny

Podczas analizy alternatywnych metod dołączania arkuszy stylów do HTML, warto skupić się na ich kontekście i funkcjonalności. Styl alternatywny, zewnętrzny, najczęściej odnosi się do zewnętrznych plików CSS, które są dołączane do dokumentu HTML przy użyciu tagu <link>. Jest to podejście, które pozwala na centralne zarządzanie stylami dla całej strony, co zwiększa modularność i ułatwia aktualizacje. Styl wewnętrzny to metoda, w której style są umieszczane w sekcji <style> w nagłówku dokumentu. Chociaż oba te podejścia mają swoje zastosowania, ich niepoprawne zrozumienie może prowadzić do chaosu w kodzie. Styl wpisany, lokalny, z kolei, jest odpowiedni tylko dla niewielkich, jednorazowych stylizacji. W przypadku bardziej złożonych projektów, poleganie na stylach wpisanych może prowadzić do problemów z zarządzaniem i duplikacją kodu. Użytkownicy mogą mylić styl wpisany z innymi metodami, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich zastosowań. Kluczowym błędem jest utożsamianie lokalnych stylów z bardziej uniwersalnymi rozwiązaniami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do trudności w utrzymaniu i aktualizacji projektów. Teoretyczne podejście do stylizacji w HTML wymaga zrozumienia, że różne metody mają swoje miejsce i zastosowanie, a ich wybór powinien być uzależniony od specyfiki projektu.

Pytanie 36

Zadanie przedstawione w ramce polecenia SQL ma na celu

A. zwiększyć wartość kolumny id_klasy o jeden dla wszystkich wpisów tabeli Uczen

B. ustawić wartość pola Uczen na 1

C. ustawić wartość kolumny id_klasy na 1 dla wszystkich wpisów w tabeli Uczen

D. powiększyć wartość pola Uczen o jeden

Polecenie SQL UPDATE Uczen SET id_klasy = id_klasy + 1 ma na celu zwiększenie wartości kolumny id_klasy o jeden dla każdego rekordu w tabeli Uczen Jest to typowa operacja w bazach danych gdy chcemy przeprowadzić masową aktualizację wartości w konkretnym polu W tym przypadku kolumna id_klasy jest modyfikowana tak aby każda jej wartość została zwiększona o jeden Jest to szczególnie przydatne w scenariuszach gdzie wartości identyfikatorów czy indeksów muszą być zwiększone ze względu na zmiany struktury danych lub w celu dostosowania do nowych wymagań Możliwość masowej aktualizacji danych jest jednym z głównych powodów dla których SQL jest tak potężnym narzędziem w zarządzaniu bazami danych Operacje tego typu wymagają jednak ostrożności aby uniknąć niepożądanych zmian które mogą wpływać na integralność danych Dlatego też dobre praktyki branżowe zalecają zawsze wykonywanie kopii zapasowych danych przed przeprowadzeniem tego typu operacji oraz dokładne sprawdzenie logiki biznesowej która za nimi stoi Zwrócenie uwagi na wydajność oraz potencjalne blokady przy jednoczesnym dostępie do bazy to również kluczowe aspekty o których należy pamiętać w środowiskach produkcyjnych

Pytanie 37

W kodzie HTML znajdziemy formularz. Jaki rezultat zostanie pokazany przez przeglądarkę, jeśli użytkownik wprowadził do pierwszego pola wartość "Przykładowy text"?

A. Efekt 4

B. Efekt 2

C. Efekt 1

D. Efekt 3

Efekt 2 jest prawidłowy, ponieważ odpowiada dokładnemu odwzorowaniu HTML. Kod zawiera element <textarea> oraz dwa pola typu checkbox. Przeglądarka wyświetla pole tekstowe o określonym rozmiarze, gdzie użytkownik może wpisać tekst. Checkboxy pozwalają na wybór opcji, niezależnych od siebie, co odróżnia je od radiobuttonów. Przykładowy text wpisany w pole <textarea> zostanie wyświetlony w miejscu tego pola, co jest dobrze widoczne na obrazie odpowiadającym efektowi 2. Warto pamiętać, że <textarea> stosuje się do dłuższych form tekstu, co jest standardem w projektowaniu formularzy. Użycie checkboxów jest zgodne z dobrymi praktykami, gdy użytkownik może zaznaczyć dowolną liczbę opcji. Jest to ważne, aby dostarczyć użytkownikowi intuicyjny interfejs do wprowadzania i wyboru danych. W HTML ważne jest, aby kod był semantyczny i zgodny z oczekiwaniami użytkowników, co ten przykład dobrze ilustruje. Formularze powinny być zawsze testowane pod kątem użyteczności i poprawności w różnych przeglądarkach.

Pytanie 38

W relacyjnych systemach baz danych, gdy dwie tabele są powiązane przez ich klucze główne, mamy do czynienia z relacją

A. 1..n

B. 1..1

C. n..n

D. n..1

W relacyjnych bazach danych, relacja 1..1 oznacza, że każdemu rekordowi w pierwszej tabeli odpowiada dokładnie jeden rekord w drugiej tabeli, a odwrotnie. Gdy tabele są połączone kluczem głównym, zapewnia to unikalność powiązań między nimi. Przykładami takich relacji mogą być tabele 'Pracownicy' i 'Konta', gdzie każdy pracownik ma jedno konto, a każde konto należy do jednego pracownika. Relacja 1..1 jest typowa w sytuacjach, gdy jedna tabela zawiera szczegółowe informacje o obiektach reprezentowanych w drugiej tabeli. Z perspektywy projektowania baz danych, stosowanie relacji 1..1 pomaga w minimalizowaniu redundancji danych oraz zwiększa spójność informacji. Praktyczne podejście do projektowania bazy danych sugeruje, aby relacje 1..1 były wykorzystywane tam, gdzie konieczne jest zapewnienie jednoznacznego powiązania danych, co wspiera integralność danych zgodnie z normami ACID (Atomicity, Consistency, Isolation, Durability).

Pytanie 39

Znaczniki HTML <strong> oraz <em>, które służą do wyróżniania istotności tekstu, odpowiadają pod względem formatowania znacznikom

A. <b> oraz <u>

B. <i> oraz <mark>

C. <b> oraz <i>

D. <u> oraz <sup>

Znacznik HTML <strong> jest używany do oznaczenia tekstu, który jest ważny, podczas gdy <em> służy do podkreślenia, że tekst powinien być akcentowany w kontekście. Odpowiednikami tych znaczników, pod względem formatowania, są <b> oraz <i>. Znacznik <b> stosuje się do wyróżnienia tekstu, nadając mu pogrubienie, co zazwyczaj oznacza, że tekst jest istotny. Z kolei <i> używamy do kursywy, co również może wskazywać na akcentowanie lub wyróżnienie pewnych słów, jednak w sposób bardziej subtelny niż przy pomocy pogrubienia. W praktyce, stosując <strong> oraz <em>, dbamy o to, aby nasza treść była bardziej dostępna dla użytkowników, zwłaszcza dla osób korzystających z technologii wspomagających, takich jak czytniki ekranu. Stosowanie znaczników semantycznych zgodnie z dobrymi praktykami zapewnia lepszą interpretację treści przez wyszukiwarki, co może wpływać na SEO. Warto również pamiętać, że pomimo że <b> i <i> mają swoje zastosowania, znacznie lepiej jest używać <strong> i <em> w kontekście semantycznym, aby poprawić zrozumienie treści przez maszyny i użytkowników.

Pytanie 40

Co zazwyczaj wchodzi w skład Framework'a?

A. zarządzanie komunikacją z bazą danych, mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji

B. obsługa błędów i domena

C. certyfikat http oraz mechanizm przetwarzania i uruchamiania akcji

D. wbudowany serwer i obsługa formularzy

Frameworki to zestawy narzędzi i bibliotek, które ułatwiają rozwój aplikacji webowych, a ich najważniejsze elementy to zarządzanie komunikacją z bazą danych oraz mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji. Zarządzanie komunikacją z bazą danych odnosi się do sposobu, w jaki aplikacja łączy się z systemem zarządzania bazą danych (DBMS), wykonuje zapytania oraz przetwarza wyniki. Przykładem może być użycie ORM (Object-Relational Mapping), które upraszcza interakcję z bazą, eliminując potrzebę pisania skomplikowanych zapytań SQL. Mechanizm uruchamiania i przetwarzania akcji odnosi się do sposobu, w jaki framework zarządza cyklem życia żądania. Obejmuje to odbieranie żądania od użytkownika, przetwarzanie logiki biznesowej oraz generowanie odpowiedzi. Frameworki takie jak Ruby on Rails czy Django stosują wzorzec MVC (Model-View-Controller), co pozwala na rozdzielenie logiki aplikacji od warstwy prezentacji, co zwiększa czytelność i ułatwia zarządzanie kodem. Aby w pełni zrozumieć te mechanizmy, warto zaznajomić się z dokumentacją odpowiedniego frameworka, co dostarczy informacji na temat najlepszych praktyk i standardów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej