Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekunka dziecięca
  • Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 15:31
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:44

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaka forma wizualizacji utworu muzycznego najlepiej pomoże dziecku określić jego emocje i barwy?

A. Jodłowanie
B. Bicie nogami
C. Malowanie
D. Oklaskiwanie
Malowanie jako sposób wizualizacji utworu muzycznego jest najbardziej efektywnym narzędziem do określenia nastroju i kolorystyki. Muzyka, będąca abstrakcyjną formą sztuki, często wywołuje emocje, które można przenieść na płótno poprzez odpowiedni dobór kolorów, kształtów i kompozycji. Dzieci, poprzez malowanie, uczą się interpretować dźwięki i przekształcać je w wizualne obrazy, co rozwija ich zdolności emocjonalne oraz kreatywne myślenie. Przykładowo, dynamiczne i energiczne utwory mogą być przedstawione poprzez żywe kolory i agresywne kształty, podczas gdy spokojne melodie mogą przybrać formę stonowanych barw i miękkich linii. W kontekście edukacyjnym, malowanie może być również używane jako metoda integracji różnych przedmiotów, takich jak muzyka, sztuka i psychologia, co jest zgodne z podejściem wieloaspektowego uczenia się. Takie podejście sprzyja lepszemu zrozumieniu emocjonalnego kontekstu muzyki oraz pozwala dzieciom na głębsze połączenie z dźwiękiem poprzez twórcze wyrażenie siebie.

Pytanie 2

Według obecnie obowiązujących Zasad żywienia zdrowych niemowląt, decyzja dotycząca ilości spożywanego przez dziecko jedzenia należy do

A. dziecka.
B. lekarza pediatry.
C. matki.
D. dietetyka.
Decyzja dotycząca ilości zjadanego przez niemowlę pokarmu jest najważniejsza, ponieważ to dziecko najlepiej zna swoje potrzeby. Zgodnie z aktualnymi Zasadami żywienia zdrowych niemowląt, rodzice powinni dawać swoim dzieciom możliwość samoregulacji, co oznacza, że niemowlęta powinny mieć swobodę w regulowaniu ilości przyjmowanego pokarmu. Te zasady opierają się na badaniach wskazujących, że niemowlęta, które są karmione na żądanie, lepiej regulują swoje potrzeby energetyczne i prawidłowo rozwijają się. Przykładem takiej sytuacji jest karmienie piersią, gdzie dziecko wskazuje, kiedy jest głodne, a matka odpowiada na te sygnały. W praktyce oznacza to, że rodzice powinni obserwować reakcje swojego dziecka, takie jak jego zachowanie podczas karmienia, co pozwala na lepsze dostosowanie diety i ilości pokarmu do indywidualnych potrzeb malucha. Wiedza ta jest zgodna z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, które podkreślają znaczenie odpowiedniego odżywiania w pierwszych miesiącach życia.

Pytanie 3

Jakie potrzeby dziecka, które znajduje się w szpitalu, z uwagi na ograniczony zakres i niewielką różnorodność bodźców zmysłowych w tym otoczeniu, powinna szczególnie wziąć pod uwagę opiekunka?

A. Potrzeby biologiczne
B. Potrzeby akceptacji
C. Potrzeby poznawcze
D. Potrzeby bezpieczeństwa
Wybór odpowiedzi dotyczącej potrzeb poznawczych dziecka przebywającego w szpitalu jest szczególnie trafny, ponieważ środowisko szpitalne charakteryzuje się ograniczoną ilością bodźców zmysłowych. Dzieci w takich warunkach mogą odczuwać nudę, co negatywnie wpływa na ich rozwój poznawczy. Potrzeby poznawcze obejmują różnorodne aspekty stymulacji intelektualnej, takie jak zabawy edukacyjne, interaktywne programy multimedialne czy różnorodne materiały do tworzenia. Kluczowe w tym kontekście jest zapewnienie im dostępu do aktywności, które rozwijają wyobraźnię i umiejętności rozwiązywania problemów. Przykładami mogą być gry planszowe czy zabawy sensoryczne, które angażują dzieci w twórcze myślenie. Dodatkowo, zgodnie z aktualnymi standardami opieki pediatrycznej zaleca się stosowanie terapii zajęciowej, która może wspierać rozwój poznawczy w warunkach szpitalnych. Takie podejście nie tylko zwiększa komfort dzieci, ale również sprzyja ich rehabilitacji i szybkiemu powrotowi do zdrowia.

Pytanie 4

Do typowych objawów szkarlatyny należą:

A. plamki Koplika na wewnętrznej stronie policzków, wysoka gorączka
B. obrzęk gruczołów ślinowych, grudkowa wysypka
C. trójkąt Fiłatowa wokół ust, "malinowy język"
D. powiększone węzły chłonne, swędzenie
Odpowiedź dotycząca trójkąta Fiłatowa wokół ust oraz "malinowego języka" odnosi się do charakterystycznych objawów szkarlatyny, które są kluczowe dla właściwej diagnozy tej choroby. Trójkąt Fiłatowa to obszar w okolicy ust, który pozostaje blady, podczas gdy cała reszta twarzy może być zaczerwieniona. Zjawisko to jest wynikiem działania toksyn wydzielanych przez paciorkowce grupy A, które są odpowiedzialne za szkarlatynę. "Malinowy język" to termin stosowany do opisania języka, który jest czerwony, pomarszczony i może mieć widoczne papille smakowe. Obserwowanie tych objawów jest kluczowe w praktyce medycznej, ponieważ pozwala na szybkie rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia, które często obejmuje antybiotyki. Właściwe rozpoznanie i szybkie działanie są istotne, ponieważ nieleczona szkarlatyna może prowadzić do powikłań, takich jak zapalenie ucha, zapalenie nerek czy choroby serca. Znajomość tych objawów jest niezbędna dla wszystkich pracowników służby zdrowia, aby mogli oni odpowiednio reagować na przypadki tej choroby w praktyce klinicznej i zapewniać pacjentom optymalną opiekę.

Pytanie 5

Podczas pielęgnacji skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą, obszary pokryte łuskami powinny być

A. natarte pioktaniną
B. posmarowane oliwką
C. zapudrowane talkiem
D. posmarowane Octeniseptem
Posmarowanie miejsc pokrytych łuskami oliwką jest najlepszym sposobem na pielęgnację skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą. Oliwka działa nawilżająco, co pozwala na zmiękczenie i usunięcie łusek w sposób delikatny i bezpieczny. Zastosowanie oliwki jest uznawane za standardową praktykę w dermatologii dziecięcej, gdzie dąży się do minimalizacji podrażnień i dyskomfortu u niemowląt. Warto używać oliwek bez dodatku sztucznych substancji zapachowych czy konserwantów, aby uniknąć możliwych reakcji alergicznych. Po nałożeniu oliwki, można delikatnie masować skórę głowy, co sprzyja lepszemu wchłanianiu oraz poprawia krążenie krwi. Po kilku godzinach można użyć miękkiej szczotki, aby łatwiej usunąć zmiękczone łuski. Taka metoda nie tylko skutecznie wspomaga proces gojenia, ale również wprowadza element pielęgnacji, który zacieśnia więź między opiekunem a dzieckiem. Dodatkowo, należy pamiętać, że w przypadku silnej ciemieniuchy, warto skonsultować się z pediatrą lub dermatologiem dziecinnym, aby uzyskać profesjonalną pomoc i ewentualne zalecenia dotyczące dalszej pielęgnacji.

Pytanie 6

Ciemieniucha u noworodka jest wynikiem niedojrzałości gruczołów

A. mlecznych
B. trawiennych
C. woskowinowych
D. łojowych
Ciemieniucha, znana również jako łojotokowe zapalenie skóry, występuje u niemowląt głównie z powodu niedojrzałości gruczołów łojowych. Te gruczoły, które są odpowiedzialne za produkcję sebum, nie są jeszcze w pełni rozwinięte, co prowadzi do nadmiernej produkcji tłuszczu i powstawania charakterystycznych żółtawych łusek na skórze głowy i innych obszarach. W praktyce rodzice powinni dbać o odpowiednią higienę skóry dziecka, regularnie myjąc głowę delikatnym szamponem, co pozwala zredukować gromadzenie się sebum i złuszczonej skóry. Warto również stosować emolienty, które pomogą nawilżyć skórę i złagodzić podrażnienia. Zgodnie z zaleceniami pediatrów, ciemieniucha nie jest procesem niebezpiecznym, ale wymaga monitorowania, aby uniknąć ewentualnych infekcji. W przypadku nasilonych objawów lub braku poprawy, warto skonsultować się z dermatologiem dziecięcym, aby omówić odpowiednie metody leczenia i pielęgnacji.

Pytanie 7

Jakie materiały powinny być wykluczone podczas technicznych zabaw z małym dzieckiem?

A. Drobne.
B. Obszerne.
C. Wielobarwne.
D. Srebrne.
Drobne materiały, takie jak małe klocki, guziki czy inne detale, powinny być unikane w zabawach techniczno-konstrukcyjnych z małymi dziećmi głównie z powodów bezpieczeństwa. Dzieci w wieku przedszkolnym często wkładają rzeczy do ust, a małe elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia. Przykładowo, według standardów bezpieczeństwa zabawek, takich jak norma EN 71, wszystkie zabawki przeznaczone dla dzieci poniżej 3 roku życia nie mogą zawierać małych części, które mogłyby być połknięte. W związku z tym, aby zapewnić bezpieczne środowisko zabawy, warto wybierać większe elementy, które są łatwe do uchwycenia i manipulowania przez małe rączki. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko urazów, ale także wspiera rozwój motoryki małej, ponieważ dzieci uczą się precyzyjnych ruchów i koordynacji. Ponadto, korzystanie z odpowiednich materiałów wspiera kreatywność i wyobraźnię dzieci, które mogą skonstruować różne obiekty bez obaw o swoje bezpieczeństwo.

Pytanie 8

W jakich miesiącach życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, potrafi siedzieć bez wsparcia?

A. 6-7
B. 2-3
C. 9-10
D. 4-5
Odpowiedź 9-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ to w tym okresie życia dziecko osiąga umiejętność samodzielnego siedzenia bez podparcia. W wieku około 9 miesięcy większość dzieci potrafi już stabilnie utrzymać tę pozycję, co jest kluczowym krokiem w ich rozwoju motorycznym. Umiejętność ta jest wynikiem wzmocnienia mięśni kręgosłupa, brzucha oraz nóg, które są niezbędne do utrzymania równowagi. Warto zauważyć, że umiejętność siedzenia bez wsparcia nie tylko ułatwia dziecku eksplorację otaczającego świata, ale także wpływa na rozwój ich zdolności poznawczych i społecznych. W tym okresie dzieci zaczynają być bardziej aktywne, co przyczynia się do ich rozwoju poprzez zabawę i interakcje z rówieśnikami. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), monitorowanie rozwoju dzieci w tych kluczowych etapach jest istotne, aby zidentyfikować ewentualne opóźnienia i zastosować odpowiednie interwencje. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a rodzice powinni obserwować postępy swojego malucha w kontekście jego indywidualnych możliwości.

Pytanie 9

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej u dziecka, w jego pierwszych miesiącach życia powinno się kłaść je do snu na

A. brzuchu
B. lewym boku
C. plecach
D. prawym boku
Układanie niemowlęcia do snu na plecach jest zalecane przez specjalistów w dziedzinie pediatrii i zdrowia publicznego jako kluczowa strategia w zapobieganiu nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS). Badania wykazały, że śpiąc na plecach, dzieci mają mniejsze ryzyko uduszenia się, ponieważ ta pozycja minimalizuje możliwość zablokowania dróg oddechowych. W praktyce, rodzice powinni zawsze kłaść swoje niemowlęta na twardym, płaskim materacu, unikając miękkich poszewek, poduszek oraz wszelkich luźnych przedmiotów w łóżeczku, które mogą stwarzać zagrożenie. Co więcej, zaleca się, aby dzieci spały w tym samym pomieszczeniu co rodzice, ale na oddzielnym łóżeczku, co również wpływa na ich bezpieczeństwo. Eksperci, tacy jak American Academy of Pediatrics, sugerują, że praktyka ta powinna być przestrzegana przez co najmniej pierwsze sześć miesięcy życia dziecka, a nawet dłużej, aby zapewnić optymalne warunki dla zdrowego snu i rozwoju malucha.

Pytanie 10

Jakie metody można zastosować, aby złagodzić miejscowy obrzęk poszczepienny u małego dziecka?

A. Należy użyć okładu z roztworu sody na miejsce obrzęku
B. Należy posmarować miejsce obrzęku maścią z rumianku
C. Należy zastosować okład z zimnej wody na miejsce obrzęku
D. Należy posmarować miejsce obrzęku maścią nagietkową
Zastosowanie okładu z roztworu sody na miejscu obrzęku poszczepiennego jest uznaną metodą łagodzenia dolegliwości u małych dzieci. Roztwór sody działa na zasadzie osmozy, co może pomóc w zmniejszeniu obrzęku poprzez odciąganie nadmiaru płynów z tkanek. Dodatkowo, zimny okład działa kojąco, zmniejsza ból i dyskomfort, co jest niezwykle ważne, zwłaszcza u dzieci, które mogą być bardziej wrażliwe na ból. Warto pamiętać, aby roztwór sody był odpowiednio rozcieńczony, co zgodne jest z zaleceniami medycznymi. Przykładowo, można przygotować roztwór mieszając 1 łyżeczkę sody oczyszczonej z szklanką letniej wody. Takie podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w pediatrii, które podkreślają znaczenie łagodzenia skutków ubocznych szczepień bez niepotrzebnego stresu dla dziecka. W przypadku braku poprawy lub nasilających się objawów, zaleca się konsultację z lekarzem.

Pytanie 11

Jakie działania powinni podejmować rodzice 3,5-letniego malucha, u którego występuje jąkanie w nowych sytuacjach?

A. Powinni pozwolić dziecku na dokończenie zdania
B. Powinni cicho dokończyć wypowiedź za dziecko
C. Powinni zmniejszyć liczbę interakcji społecznych dziecka
D. Powinni poprawiać wypowiedzi dziecka
Pozwolenie dziecku na dokończenie wypowiedzi jest kluczowe w procesie wspierania go w sytuacjach jąkania. Takie podejście pomaga dziecku poczuć się akceptowanym i zrozumianym, co może znacznie zmniejszyć stres związany z mową. W praktyce, rodzice powinni unikać przerywania dziecka, nawet gdy jego wypowiedź trwa dłużej lub jest mniej płynna. Ważne jest, aby stworzyć środowisko sprzyjające swobodnej ekspresji, co pomoże w budowaniu pewności siebie dziecka. Dobre praktyki wskazują, że rodzice powinni okazywać cierpliwość i zainteresowanie tym, co dziecko ma do powiedzenia. Warto również wprowadzać regularne ćwiczenia mowy, które pomogą w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych. Na przykład, zachęcanie dziecka do opowiadania krótkich historyjek lub wspólne czytanie książek może być skuteczne w rozwijaniu płynności mowy. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami specjalistów w dziedzinie logopedii, którzy podkreślają znaczenie wspierającego środowiska w przezwyciężaniu trudności w mówieniu.

Pytanie 12

Jaką sferę rozwojową wspiera opiekunka, wykonując z dziećmi upominki z materiałów plastycznych z okazji Dnia Matki?

A. Motorykę małą
B. Motorykę dużą
C. Kinestetykę
D. Percepcję słuchową
Wybór motoryki małej jako poprawnej odpowiedzi jest uzasadniony, ponieważ wykonywanie upominków z materiałów plastycznych z dziećmi wymaga precyzyjnych ruchów rąk i palców, co jest kluczowym elementem rozwoju motoryki małej. Motoryka mała odnosi się do umiejętności związanych z posługiwaniem się małymi mięśniami, co jest niezbędne w takich czynnościach jak cięcie, klejenie czy malowanie. Przykładem może być wycinanie papierowych serduszek czy przyklejanie ozdób do laurki, gdzie dzieci rozwijają swoją zdolność manualną i koordynację oko-ręka. Dobre praktyki w pracy z dziećmi sugerują, że angażowanie ich w takie działania nie tylko wspiera rozwój fizyczny, ale także stymuluje kreatywność i zdolności poznawcze, co jest zgodne z zasadami edukacji wczesnoszkolnej. Ponadto, zajęcia tego typu sprzyjają budowaniu więzi emocjonalnych między dziećmi a ich opiekunami, co jest istotnym aspektem ich rozwoju społecznego.

Pytanie 13

Klaskanie, tupanie, uderzanie rękami o uda, marsz, bieg, podskoki, stukanie palcami o podłogę w rytmie muzyki. Jakie umiejętności rozwijają powyższe ćwiczenia u 4-letniego dziecka?

A. rytm.
B. głos.
C. melodię.
D. intonację.
Rytm to kluczowy element muzyki, który odnosi się do regularnych powtórzeń dźwięków i ciszy w czasie. Klaskanie, tupanie oraz inne wymienione aktywności fizyczne pomagają dzieciom w rozwijaniu zdolności do odczuwania i rozumienia rytmu. Przykładowo, klaskanie w określonym czasie w trakcie muzyki pozwala dziecku synchronizować ruchy z dźwiękiem, co jest fundamentalne dla nauki muzyki i tańca. Wczesne kształtowanie rytmiczności u dzieci ma znaczenie nie tylko w kontekście muzyki, ale również w rozwijaniu umiejętności motorycznych i koordynacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w edukacji muzycznej, takie ćwiczenia nie tylko angażują dzieci w aktywność fizyczną, ale także wspierają ich rozwój emocjonalny i społeczny poprzez wspólne muzykowanie. Rytm wpływa na zdolności poznawcze, ponieważ uczy dzieci przewidywania oraz pamięci sekwencyjnej, co jest przydatne w wielu innych dziedzinach życia.

Pytanie 14

Dziecko rozwijające się prawidłowo powinno nabyć zdolność cięcia papieru nożyczkami na kawałki do końca

A. 36. miesiąca życia
B. 30. miesiąca życia
C. 18. miesiąca życia
D. 24. miesiąca życia
Prawidłowo rozwijające się dziecko osiąga umiejętność posługiwania się nożyczkami i rozcinania papieru zazwyczaj w wieku 36 miesięcy. W tym okresie dzieci nabywają zdolności motoryczne, które pozwalają na precyzyjne manipulowanie narzędziami. Umiejętność ta jest kluczowa dla dalszego rozwoju zdolności manualnych oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie dziecka w świat sztuki oraz rzemiosła, gdzie rozcinanie papieru jest często wykorzystywaną techniką. Warto również zwrócić uwagę na standardy rozwoju psychomotorycznego, które wskazują, że umiejętności manualne są powiązane z ogólnym rozwojem dziecka, w tym z procesami poznawczymi. W związku z tym, umiejętność ta nie tylko wpływa na zdolności manualne, ale także na rozwój kreatywności i samodzielności dziecka, co jest istotne w kontekście jego dalszej edukacji i życia codziennego.

Pytanie 15

Higiena jamy ustnej sześciomiesięcznego niemowlęcia polega na czyszczeniu zębów oraz języka

A. pasty do zębów dla osób z wrażliwością.
B. przegotowaną wodą.
C. wody z sokiem cytrynowym.
D. pasty do wybielania.
Prawidłowa odpowiedź to przegotowana woda, ponieważ w przypadku sześciomiesięcznego dziecka, które zazwyczaj nie ma jeszcze w pełni rozwiniętego uzębienia, najważniejsze jest dbanie o higienę jamy ustnej w sposób bezpieczny i delikatny. Przegotowana woda jest najlepszym wyborem, gdyż jest wolna od wszelkich zanieczyszczeń oraz mikroorganizmów, co zapewnia ochronę wrażliwej błony śluzowej jamy ustnej dziecka. Mycie zębów powinno odbywać się miękką szczoteczką, a woda stanowi idealne rozwiązanie do nawilżenia i łagodnego oczyszczenia zębów oraz języka. Warto również pamiętać, że w tym wieku należy unikać past do zębów, które zawierają fluor w dużych ilościach, gdyż może być to niebezpieczne dla zdrowia dziecka. Warto wprowadzać codzienną rutynę pielęgnacyjną, aby uczyć dziecko od najmłodszych lat nawyków związanych z prawidłową higieną jamy ustnej, co pozytywnie wpłynie na stan zdrowia zębów w przyszłości.

Pytanie 16

Zasada rozszerzenia diety małego dziecka, które nie akceptuje pokarmu o nowym smaku, powinna opierać się na

A. dwa razy podaniu pokarmu o nowym smaku i wycofaniu się.
B. podawaniu pokarmu o nowym smaku jako ostatniej potrawy danego dnia.
C. wielokrotnym serwowaniu pokarmu o nowym smaku bez wycofywania się.
D. jednoznacznym podaniu pokarmu o nowym smaku i wycofaniu się.
Wybór wielokrotnego podawania pokarmu o nowym smaku bez wycofywania się jest zgodny z zasadami wprowadzania nowych pokarmów do diety małych dzieci. Metoda ta opiera się na założeniu, że dzieci mogą potrzebować czasu oraz wielu prób, aby zaakceptować nieznane smaki. Badania pokazują, że dzieci często odrzucają nowe smaki za pierwszym razem, co jest naturalnym elementem ich rozwoju. Dlatego istotne jest, aby rodzice lub opiekunowie regularnie oferowali nowe pokarmy, co może zwiększyć szansę na ich akceptację. W praktyce oznacza to, że jeśli dziecko odrzuci nowy smak, należy spróbować ponownie w ciągu kilku dni lub tygodni. Warto też pamiętać, że wprowadzanie nowych pokarmów powinno odbywać się w atmosferze spokoju i bez presji, co pozwala dziecku na samodzielne wyrażenie swoich preferencji. Taka strategia jest wspierana przez zalecenia ekspertów ds. żywienia dzieci oraz pediatrów, którzy podkreślają znaczenie pozytywnego nastawienia do różnorodności smaków w diecie.

Pytanie 17

Osiąganie podanych umiejętności jest charakterystyczne dla prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku

Dziecko zaczyna stawać samo, opierając się o pręty łóżeczka, wyrzuca przedmioty i obserwuje jak spadają, zaczyna wymawiać bez zrozumienia pierwsze słowa dwusylabowe typu ma-ma, bawi się w a - kuku
A. dziewięciu miesięcy.
B. sześciu miesięcy.
C. siedmiu miesięcy.
D. dwunastu miesięcy.
Odpowiedź "dziewięciu miesięcy" jest prawidłowa, ponieważ w tym wieku dzieci osiągają kluczowe umiejętności rozwojowe, które są zgodne z normami rozwoju. W okolicach dziewiątego miesiąca życie dziecka staje się bardziej aktywne; zazwyczaj zaczyna ono próbować stawać samodzielnie, opierając się o meble lub inne przedmioty. To także czas, gdy zaczynają pojawiać się pierwsze próby komunikacji, w tym wymawianie prostych sylab, takich jak "ma-ma". Warto dodać, że aktywność dzieci w tej fazie rozwoju obejmuje także wyrzucanie przedmiotów i obserwowanie ich, co jest istotnym elementem ich poznawania otaczającego świata oraz rozwijania umiejętności motorycznych. Takie zachowania są typowe dla dzieci, które rozwijają się zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami, które wskazują na prawidłowy rozwój psychomotoryczny. Dlatego wiedza o tym, jakie umiejętności dzieci powinny osiągać w określonym wieku, jest niezbędna dla rodziców i opiekunów, aby mogli skutecznie wspierać rozwój swoich pociech.

Pytanie 18

W trakcie zajęć plastycznych z dziećmi rozwijającymi się prawidłowo, nożyczki z zaokrąglonymi końcami wprowadzane są

A. w II półroczu 3 roku życia
B. w II półroczu 2 roku życia
C. w I półroczu 4 roku życia
D. w I półroczu 3 roku życia
Wybór odpowiedzi dotyczący wprowadzenia nożyczek w I półroczu 3 roku życia bądź w I półroczu 4 roku życia opiera się na błędnym założeniu, że dzieci w tym czasie osiągają wystarczającą sprawność manualną do bezpiecznego posługiwania się nożyczkami. W rzeczywistości, umiejętności motoryczne oraz koordynacyjne dzieci w tych przedziałach wiekowych są wciąż w fazie rozwoju. Dzieci w I półroczu 3 roku życia często nie mają jeszcze odpowiedniej kontroli nad ruchami rąk, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas korzystania z narzędzi. Ponadto, wprowadzenie nożyczek o zaokrąglonych końcach w I półroczu 4 roku życia może być zbyt późne, gdyż dziecko w tym czasie powinno już wykazywać umiejętności radzenia sobie z takimi narzędziami, co jest zgodne z zasadami rozwoju dziecka. Często zdarza się, że nauczyciele, bazując na wcześniejszych doświadczeniach lub przekonaniach, mylnie oceniają gotowość dzieci do korzystania z narzędzi. Warto pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a metodyka nauczania powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości maluchów.

Pytanie 19

Zaburzenia komunikacji, ograniczenia w interakcjach społecznych, powtarzające się zachowania rytualne oraz towarzyszące problemy zdrowotne. Opis ten dotyczy dysfunkcji u dziecka z zaburzeniem

A. dyskalkulii
B. albinizmu
C. autyzmu
D. dysgrafii
Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, które charakteryzuje się szerokim zakresem trudności w obszarze interakcji społecznych, komunikacji oraz wzorców zachowań. Opisane w pytaniu objawy, takie jak upośledzenie interakcji społecznych i problemy z mową oraz językiem, są kluczowymi cechami tego zaburzenia. Dzieci z autyzmem często wykazują powtarzalne zachowania oraz mają trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami. Przykłady zastosowania tej wiedzy w praktyce obejmują terapie behawioralne, które pomagają dzieciom rozwijać umiejętności społeczne i komunikacyjne. W kontekście standardów terapeutycznych, podejścia takie jak analiza zachowania (ABA) są szeroko stosowane do wspierania dzieci z autyzmem. Ważne jest także, aby rodzice i pedagodzy byli świadomi współistniejących problemów medycznych, które mogą występować u dzieci z autyzmem, takich jak zaburzenia snu czy problemy trawienne, co może wpływać na ich codzienne funkcjonowanie. Wiedza na temat autyzmu oraz umiejętność identyfikacji objawów są kluczowe dla wczesnej interwencji i wsparcia.

Pytanie 20

Mała, różowa, grudkowata wysypka na całym ciele, powiększenie węzłów chłonnych w okolicy potylicznej oraz umiarkowanie podwyższona temperatura ciała są typowymi objawami

A. półpaśca
B. różyczki
C. odry
D. świnki
Różyczka, to wirusowa infekcja, która objawia się taką różową wysypką, często małą i grudkowatą, obejmującą całe ciało. Zazwyczaj towarzyszą jej powiększone węzły chłonne, zwłaszcza z tyłu głowy, a czasem też gorączka. Ważne jest, żeby wiedzieć, że różyczka jest bardzo zaraźliwa, dlatego lekarze muszą na bieżąco pilnować, jak się rozprzestrzenia, szczególnie wśród kobiet w ciąży. Szczepienia to kluczowa sprawa, bo dzięki nim udało się znacznie ograniczyć liczbę chorych. Moim zdaniem, dobrze byłoby, gdyby więcej ludzi wiedziało, jakie są objawy i zagrożenia związane z różyczką, ponieważ to pomogłoby w szybszym rozpoznawaniu i leczeniu.

Pytanie 21

U dziecka w wieku 3 miesięcy najistotniejsza jest potrzeba

A. samorealizacji
B. uznania
C. bezpieczeństwa
D. przynależności
Bezpieczeństwo jest najsilniejszą potrzebą u 3-miesięcznego dziecka, ponieważ w tym wieku niemowlęta są w fazie intensywnego rozwoju i adaptacji do otoczenia. W kontekście teorii potrzeb Abrahama Maslowa, bezpieczeństwo jest podstawową kategorią potrzeb, która musi być zaspokojona przed przejściem do wyższych potrzeb, takich jak uznanie czy przynależność. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest stworzenie stabilnego i przewidywalnego środowiska dla dziecka, co może obejmować regularny harmonogram karmienia, stałą opiekę oraz reagowanie na sygnały dziecka, takie jak płacz. Dzieci, które czują się bezpieczne, są bardziej skłonne do eksploracji swojego otoczenia, co wspiera ich rozwój poznawczy i emocjonalny. Dobra praktyka w opiece nad niemowlętami zakłada również, że rodzice i opiekunowie powinni dbać o fizyczne i emocjonalne bezpieczeństwo dziecka, co obejmuje zapewnienie mu komfortowego miejsca do snu i bliskości z opiekunami, co sprzyja budowaniu więzi oraz poczucia bezpieczeństwa.

Pytanie 22

Jak można wzbogacić zajęcia muzyczne, aby wspierały rozwój poczucia rytmu u dzieci?

A. Dzięki śpiewowi
B. Dzięki zabawom porządkowym
C. Dzięki grze na instrumentach perkusyjnych
D. Dzięki zabawom pantomimicznym
Gra na instrumentach perkusyjnych jest niezwykle efektywnym sposobem na rozwijanie poczucia rytmu u dzieci. Instrumenty perkusyjne, takie jak bębny, tamburyny czy marakasy, wymagają od grającego nie tylko umiejętności technicznych, ale również silnej koordynacji i synchronizacji. Dzieci poprzez zabawę z instrumentami perkusyjnymi mogą bezpośrednio odczuwać różne tempo i rytmy, co znacząco wpływa na ich zdolności motoryczne. Przykłady zastosowania obejmują organizowanie dziesięciominutowych sesji, gdzie dzieci grają w grupie, co sprzyja nie tylko rozwojowi indywidualnym, ale także umiejętności współpracy. W ramach zajęć muzycznych warto wprowadzać proste utwory, które dzieci mogą powtarzać, a także dostosowywać tempo, co ułatwi im zrozumienie koncepcji rytmu. W kontekście edukacyjnym, zgodnym z nowoczesnymi standardami, takie podejście sprzyja wszechstronnemu rozwojowi dzieci, co odzwierciedla się w ich późniejszej zdolności do uczenia się muzyki oraz innych form artystycznych.

Pytanie 23

Głównym białkiem występującym w mleku, które zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne, jest

A. mannoza
B. kazeina
C. ergosterol
D. albumina
Kazeina jest głównym białkiem mleka, które stanowi istotny składnik diety wielu ludzi, zwłaszcza w kontekście żywienia dzieci i osób aktywnych fizycznie. Jest to białko pełnowartościowe, co oznacza, że zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne, które są niezbędne dla organizmu. Kazeina jest szczególnie cenna w diecie sportowców, ponieważ jej wolne uwalnianie aminokwasów wspiera procesy regeneracyjne mięśni po intensywnym wysiłku. Kazeina jest także stosowana w suplementach diety, a jej właściwości żelujące przyczyniają się do wydłużenia uczucia sytości, co może być korzystne w procesie kontrolowania masy ciała. W przemyśle spożywczym kazeina znajduje zastosowanie w produkcji różnych produktów mlecznych, a jej właściwości funkcjonalne, takie jak emulsja i stabilizacja, są wykorzystywane w przemyśle przetwórczym. Zgodnie z normami żywieniowymi, wprowadzenie kazeiny do diety może przyczynić się do zaspokojenia zapotrzebowania na białko, co jest istotne w kontekście zdrowego odżywiania.

Pytanie 24

Masa 2,5-letniej dziewczynki plasuje się na poziomie 90. centyla, podczas gdy jej wysokość znajduje się na poziomie 25. centyla. Co oznacza ten wynik dla dziewczynki?

A. ma znaczną niedowagę w stosunku do wzrostu
B. rozwija się zgodnie z normami rozwojowymi
C. ma znaczną nadwagę w stosunku do wzrostu
D. ma prawidłową proporcję masy ciała do wzrostu
Odpowiedź, że dziewczynka ma znaczną nadwagę w stosunku do wzrostu, jest trafna w kontekście analizy centyli masy ciała i wzrostu. Wartości centylowe pokazują, jak dany wynik odnosi się do populacji dzieci w tym samym wieku. Gdy masa ciała znajduje się na poziomie 90. centyla, oznacza to, że dziewczynka jest cięższa niż 90% rówieśników. Z kolei 25. centyl dla wysokości wskazuje, że tylko 25% dzieci w tym samym wieku jest niższych. Taki rozkład sugeruje, że masa ciała jest nieproporcjonalnie wysoka w stosunku do wzrostu, co jest wskaźnikiem nadwagi. Specjaliści zalecają ścisłe monitorowanie dzieci, które mają takie różnice w centylach, ponieważ może to prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość, cukrzyca typu 2 czy choroby sercowo-naczyniowe w późniejszym okresie życia. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla właściwego zarządzania zdrowiem dziecka oraz dla wczesnej interwencji w przypadku wykrycia nadwagi.

Pytanie 25

W grupie dzieci w drugim semestrze trzeciego roku życia można zorganizować zabawę muzyczno-ruchową przy użyciu utworu

A. Krakowiaczek jeden
B. Sroczka kaszkę ważyła
C. Idzie rak, nieborak
D. Baloniku nasz malutki
Odpowiedź "Krakowiaczek jeden" jest właściwa, ponieważ utwór ten ma charakter rytmiczny i melodyczny, co sprzyja wprowadzeniu zabaw muzyczno-ruchowych w grupach dziecięcych. W III roku życia dzieci są w fazie intensywnego rozwoju motorycznego, co oznacza, że mogą z powodzeniem uczestniczyć w zabawach, które łączą muzykę z ruchem. "Krakowiaczek jeden" zachęca do naśladowania ruchów i wykonywania prostych choreografii, co wspiera rozwój koordynacji oraz poczucia rytmu. Przykładowe zastosowanie tego utworu obejmuje organizację zabawy polegającej na tańczeniu w parach czy grupach, gdzie dzieci mogą swobodnie wyrażać siebie poprzez ruch. Warto również zauważyć, że utwór ten oparty jest na folklorze polskim, co może służyć jako doskonały punkt wyjścia do nauczania dzieci o tradycjach kulturowych. Praktyka pokazuje, że angażowanie dzieci w zabawy muzyczno-ruchowe, wykorzystujące takie utwory, nie tylko rozwija ich umiejętności fizyczne, ale również stymuluje ich kreatywność oraz zdolności społeczne.

Pytanie 26

Rodzice 4-letniego dziecka z problemem moczenia nocnego powinni udać się z dzieckiem do

A. psychologa i neurologa
B. urologa i gastrologa
C. urologa i psychologa
D. pedagoga i nefrologa
Wybór urologa i psychologa jako specjalistów, do których powinni udać się opiekunowie dziecka z moczeniem nocnym, jest w pełni uzasadniony. Urolog jest kluczowym specjalistą w diagnostyce i leczeniu problemów z układem moczowym, co obejmuje również zaburzenia mikcji u dzieci. Specjalista ten przeprowadzi szczegółową ocenę, aby wykluczyć wszelkie organiczne przyczyny moczenia nocnego, takie jak infekcje dróg moczowych, nieprawidłowości anatomiczne czy inne dysfunkcje układu moczowego. Z kolei wsparcie psychologa jest istotne, ponieważ moczenie nocne często ma podłoże emocjonalne lub psychologiczne. Dzieci w tym wieku mogą doświadczać stresu, lęku lub innych trudności emocjonalnych, które mogą wpływać na ich zdolność do kontrolowania mikcji. Współpraca tych dwóch specjalistów może przynieść kompleksowe podejście do problemu, łączące zarówno aspekt fizyczny, jak i psychologiczny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pediatrii oraz psychiatrii dziecięcej.

Pytanie 27

Opiekunka może stworzyć stemple do działalności plastycznej z dziećmi, wycinając wzory nożykiem.

A. w suchym chlebie
B. w surowym ziemniaku
C. w masie solnej
D. w talerzyku jednorazowym
Wybór surowego ziemniaka jako materiału do wykonania stempli do prac plastycznych jest uzasadniony jego strukturą i łatwością obróbki. Ziemniak, dzięki swojej mięsistej konsystencji, umożliwia precyzyjne wycinanie wzorów, a jego gładka powierzchnia zapewnia dobre odbicie dla farb czy tuszy. Jest to materiał naturalny, łatwo dostępny i bezpieczny w użyciu dla dzieci, co sprawia, że idealnie nadaje się do edukacyjnych zajęć plastycznych. Zastosowanie stempli z ziemniaka w pracach twórczych rozwija motorykę małą u dzieci, pozwala na eksperymentowanie z kolorami oraz kształtami, a także wprowadza element zabawy w naukę. Dodatkowo, technika ta jest szeroko stosowana w wielu metodach edukacyjnych, takich jak Montessori, gdzie podkreśla się znaczenie nauki przez doświadczenie. Warto również zaznaczyć, że stemplowanie to nie tylko zabawa, ale również doskonały sposób na rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci.

Pytanie 28

Czym nie kierujemy się przy wyborze piosenki do pracy z małymi dziećmi?

A. dopasowanie tekstu do wieku dziecka
B. znajomość wartości rytmicznej
C. zakres skali głosowej
D. poziom trudności melodii
Znajomość wartości rytmicznej nie jest kryterium doboru piosenki w pracy z małymi dziećmi, ponieważ kluczowe aspekty wyboru utworów dla tej grupy wiekowej koncentrują się na innych elementach. Przede wszystkim, rozpiętość skali głosu oraz stopień trudności linii melodycznej są istotne, ponieważ małe dzieci często potrzebują prostych melodii, które są łatwe do zaśpiewania. Umożliwia to im aktywne uczestnictwo w zajęciach muzycznych, co z kolei wspiera rozwój ich umiejętności wokalnych. Dostosowanie treści słownej do wieku dziecka jest również kluczowe, ponieważ teksty piosenek powinny być zrozumiałe i adekwatne do poziomu rozwoju dziecka. Dobór odpowiednich utworów muzycznych powinien uwzględniać również kontekst kulturowy oraz preferencje dzieci, co pozwala na budowanie zaangażowania i zainteresowania muzyką. W praktyce, nauczyciele powinni korzystać z piosenek, które są proste, melodyjne i bliskie emocjonalnie dzieciom, co sprzyja ich integracji w grupie oraz rozwija umiejętności społeczne.

Pytanie 29

Gra znana jako "berek" należy do kategorii zabaw

A. porządkowych
B. bieżnych
C. z elementami rzutów, chwytów oraz celowania
D. z elementami ukrywania się i śledzenia
Zabawa typu 'berek' nie może być klasyfikowana jako aktywność z elementami rzutu, chwytu i celowania. Te elementy są charakterystyczne dla gier zespołowych takich jak koszykówka czy piłka nożna, gdzie celem jest rzucenie piłki do kosza lub wstrzelenie jej do bramki. W przypadku 'berka' nie ma interakcji z przedmiotem, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią. Nie można również uznać 'berka' za zabawę z elementami krycia się i tropienia, ponieważ w tej zabawie dominującą rolą jest bezpośredni bieg i unikanie być złapanym, a nie strategia ukrywania się czy śledzenia. Krycie się i tropienie mogą być bardziej związane z grami takimi jak 'chowanego', gdzie celem jest ukrycie się przed innymi graczami. Z kolei zabawy porządkowe, takie jak 'stojący', skupiają się na organizacji i dyscyplinie w grupie, co również nie odpowiada charakterystyce 'berka'. Właściwe zrozumienie klasyfikacji zabaw jest kluczowe dla skutecznego planowania zajęć wychowania fizycznego, które powinny być dostosowane do poziomu sprawności fizycznej uczestników oraz ich zainteresowań. Kluczowe jest, aby nauczyciele i organizatorzy zajęć umieli właściwie klasyfikować aktywności w celu maksymalizacji korzyści zdrowotnych i społecznych z uczestnictwa w zabawach ruchowych.

Pytanie 30

Najważniejszym zaleceniem w zakresie higieny dziecka cierpiącego na atopowe zapalenie skóry jest

A. utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry
B. długi czas trwania kąpieli
C. kąpiel w wodzie w temperaturze 40 - 42°C
D. wybór kosmetyków o zapachu
Zachowanie odpowiedniego nawilżenia skóry jest kluczowym elementem w higienie dziecka z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Skóra osób z AZS jest często przesuszona, co prowadzi do zaostrzenia objawów, takich jak swędzenie, zaczerwienienie i stany zapalne. Aby skutecznie zarządzać tymi objawami, zaleca się stosowanie emolientów, które tworzą barierę ochronną na skórze, zatrzymując wilgoć i minimalizując utratę wody. Przykładowo, emolienty w formie kremów czy maści powinny być aplikowane co najmniej dwa razy dziennie oraz po każdej kąpieli. To podejście jest zgodne z wytycznymi towarzystw dermatologicznych, takich jak European Academy of Dermatology and Venereology, które podkreślają znaczenie nawilżenia jako fundamentu terapii AZS. Oprócz regularnego nawilżania, warto także unikać czynników drażniących, takich jak kontakt z substancjami chemicznymi oraz stosowanie odpowiednich, hipoalergicznych produktów do pielęgnacji, co również wpływa na poprawę kondycji skóry. Przestrzeganie tych zasad może znacząco poprawić komfort życia dziecka z atopowym zapaleniem skóry.

Pytanie 31

Spożycie przez dziecko pasty do zębów z fluorem podczas mycia zębów może prowadzić do wystąpienia u niego

A. krzywicy
B. fluorozy
C. fenyloketonurii
D. próchnicy
Fluoroza to stan, który występuje w wyniku nadmiernego spożycia fluoru, zwłaszcza w okresie rozwoju zębów. Połykanie pasty do zębów zawierającej fluor przez dzieci, które są w fazie intensywnego rozwoju uzębienia, może prowadzić do tego zjawiska. Fluor jest korzystny w odpowiednich dawkach, ponieważ wzmacnia szkliwo zębów i zapobiega próchnicy. Jednak jego nadmiar, zwłaszcza u dzieci, które mogą przypadkowo spożywać pastę, może skutkować pojawieniem się białych plam, przebarwień lub w cięższych przypadkach uszkodzeń struktury zębów. Dlatego ważne jest, aby rodzice kontrolowali ilość pasty stosowanej przez dzieci oraz edukowali je w zakresie prawidłowego mycia zębów, zalecając używanie małej ilości pasty i unikanie jej połykania. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia i American Dental Association, wprowadzenie fluoru do diety dziecka powinno być ściśle kontrolowane, aby uniknąć ryzyka fluorozy oraz innych potencjalnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 32

Podstawowe czynności resuscytacyjne u dziecka powinny rozpocząć się od wykonania

A. uciśnięć mostka
B. uderzenia przedsercowego
C. dwóch oddechów ratowniczych
D. pięciu oddechów ratowniczych
Poprawna odpowiedź to wykonanie 5 oddechów ratowniczych. W przypadku dzieci, kiedy występuje zatrzymanie oddechu, kluczowe jest jak najszybsze przywrócenie wentylacji. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC), w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia u dzieci należy rozpocząć od 5 oddechów ratowniczych przed przystąpieniem do uciśnięć klatki piersiowej. Takie podejście ma na celu uzupełnienie niedoboru tlenu w organizmie dziecka i uniknięcie uszkodzenia mózgu spowodowanego hipoksją. Przykładowo, w przypadku dziecka, które uległo utonięciu, natychmiastowe wykonanie 5 oddechów ratowniczych może znacząco zwiększyć szanse na przeżycie i minimalizację powikłań neurologicznych. Ważne jest również, aby oddechy były wykonane skutecznie, co oznacza, że należy odpowiednio zabezpieczyć drogi oddechowe dziecka, aby zapewnić prawidłowy przepływ powietrza. Tego rodzaju praktyki są zgodne z aktualnymi standardami resuscytacji i powinny być znane każdemu, kto ma do czynienia z opieką nad dziećmi.

Pytanie 33

Jaką substancję należy wykorzystać do przemywania oczu u dziecka cierpiącego na zapalenie spojówek, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo?

A. naparu z rumianku
B. soli fizjologicznej
C. wody źródlanej
D. mleka koziego
Sól fizjologiczna, czyli roztwór chlorku sodu w wodzie, jest najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem do przemywania oczu, szczególnie u dzieci z zapaleniem spojówek. Jest to roztwór izotoniczny, co oznacza, że jego stężenie jest zgodne ze stężeniem naturalnych płynów ustrojowych, co minimalizuje ryzyko podrażnienia. Sól fizjologiczna skutecznie oczyszcza oczy, usuwając zanieczyszczenia, bakterie i inne potencjalnie szkodliwe substancje. Przykładem zastosowania jest przemywanie oczu w przypadku alergii, ciał obcych lub infekcji. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, należy stosować jednorazowe ampułki z solą fizjologiczną, aby uniknąć zakażeń. Standardy opieki zdrowotnej podkreślają znaczenie stosowania sprawdzonych metod leczenia, a sól fizjologiczna jest powszechnie używana w medycynie, co potwierdza jej bezpieczeństwo oraz skuteczność w terapii okulistycznej. Ponadto, sól fizjologiczna jest dostępna w każdej aptece bez recepty, co czyni ją wygodnym i dostępnym narzędziem w przypadku potrzeby szybkiej interwencji.

Pytanie 34

Dziecko, które rozwija się prawidłowo, znajduje się na etapie poznawczym w fazie sensomotorycznej, poznając otaczający świat poprzez zmysłowe interakcje i ruchy z przedmiotami, takie jak patrzenie, ssanie i chwytanie. Etap rozwoju opisany w powyższym zdaniu dotyczy dziecka od momentu narodzin do zakończenia przez nie

A. pierwszego roku życia
B. czwartego roku życia
C. trzeciego roku życia
D. drugiego roku życia
Etap rozwoju poznawczego w stadium sensomotorycznym, opisany w pytaniu, obejmuje okres od narodzin do około drugiego roku życia. W tym czasie dziecko rozwija swoje umiejętności poznawcze poprzez interakcje ze światem, co objawia się w formie takich działań jak patrzenie, chwytanie i ssanie. Te aktywności są kluczowe dla rozwoju sensorycznego i motorycznego, a także dla późniejszego przyswajania bardziej złożonych umiejętności poznawczych. Przykładem może być sposób, w jaki niemowlęta odkrywają otoczenie, manipulując przedmiotami, co umożliwia im zrozumienie związków przyczynowo-skutkowych. Dzieci w tym wieku uczą się również rozpoznawania stałości obiektów, co jest fundamentalne dla ich rozwoju poznawczego. W kontekście standardów pedagogicznych oraz praktyk wczesnego dzieciństwa, rozumienie tego etapu jest istotne dla projektowania programów edukacyjnych, które wspierają rozwój umiejętności sensorycznych i motorycznych, oraz dla stworzenia bezpiecznego środowiska do eksploracji.

Pytanie 35

W celu zapewnienia ochrony trzynastomiesięcznemu maluchowi, nie wolno dawać mu zabawek, które

A. są zrobione z tworzyw sztucznych.
B. są lekkie oraz kolorowe.
C. wydają hałas.
D. posiadają małe elementy.
Podawanie zabawek z drobnymi elementami trzynastomiesięcznemu dziecku jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ małe części mogą stanowić ryzyko zadławienia. W wieku tym dzieci zaczynają wszystko wkładać do ust, co czyni je bardziej podatnymi na niebezpieczne sytuacje. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiej Komisji Bezpieczeństwa Produktów Konsumpcyjnych (CPSC), zabawki dla dzieci poniżej 3. roku życia powinny być wolne od małych elementów, które mogą być łatwo połknięte lub wciągnięte. Przykładem bezpiecznych zabawek dla dziecka w tym wieku są większe klocki, które są dostosowane do ich rozwoju i umiejętności motorycznych, a także nie mają ostrych krawędzi. Wybierając zabawki, warto zwracać uwagę na oznaczenia bezpieczeństwa, takie jak CE lub ASTM, które potwierdzają, że produkt spełnia odpowiednie normy jakości i bezpieczeństwa. Dobre praktyki sugerują również regularne sprawdzanie zabawek pod kątem zużycia i uszkodzeń, co może wpłynąć na ich bezpieczeństwo.

Pytanie 36

Jaką metodę pracy z dzieckiem wybiera opiekunka, gdy umożliwia dziecku roztopienie śniegu w szklance i zachęca do obserwacji wody, która powstaje?

A. Poznawczą
B. Badawczą
C. Opowiadania
D. Wykładu
Odpowiedź "badawcza" jest prawidłowa, ponieważ metoda ta opiera się na zachęcaniu dziecka do aktywnego odkrywania i eksperymentowania z otaczającym je światem. Pozwalając dziecku na roztopienie śniegu w szklance, opiekunka angażuje je w proces obserwacji i analizy zjawiska fizycznego, jakim jest zmiana stanu skupienia wody. Takie podejście wspiera rozwój umiejętności krytycznego myślenia oraz zdolności do samodzielnego formułowania pytań i hipotez. Metoda badawcza jest zgodna z zasadami konstruktywizmu, który zakłada, że dzieci uczą się najlepiej poprzez aktywne uczestnictwo w procesie poznawczym. Przykładem zastosowania tej metody jest również organizowanie eksperymentów przyrodniczych, takich jak badanie właściwości różnych substancji, co pozwala dzieciom na odkrywanie zasad fizyki i chemii w praktyce. Poprzez takie działania, opiekunki mogą zyskać również wgląd w indywidualne zainteresowania i zdolności dzieci, co pozwala na ich lepsze wspieranie w dalszym rozwoju.

Pytanie 37

Jakie metody wychowawcze powinny być zastosowane w pracy z dwuletnim dzieckiem wykazującym agresywne zachowania?

A. Spełnianie wszystkich próśb dziecka
B. Wyznaczenie jasnych zasad dla dziecka i opiekunki
C. Częste upominanie i stosowanie kar wobec dziecka
D. Reagowanie agresją na agresywne zachowanie dziecka
Ustalenie ścisłych reguł obowiązujących dziecko i opiekunkę jest kluczowe w pracy z dwulatkiem, który przejawia agresywne zachowania. Dzieci w tym wieku często testują granice, a jasne reguły pomagają im zrozumieć, co jest akceptowalne, a co nie. Wspierając dziecko w nauce zachowań społecznych, warto wprowadzić zasady dotyczące interakcji z innymi oraz konsekwencje za złamanie tych zasad. Na przykład, zamiast stosować kary, można zastosować pozytywne wzmocnienie, nagradzając pożądane zachowania. Dobrym praktycznym przykładem jest wprowadzenie systemu punktów za pozytywne zachowania, które dziecko może wymieniać na drobne nagrody. Ponadto, warto angażować dziecko w rozmowy na temat jego emocji, co umożliwi mu lepsze zrozumienie własnych reakcji. Wspieranie rozwoju emocjonalnego i społecznego w sposób zgodny z najlepszymi praktykami w edukacji przedszkolnej oraz psychologii rozwojowej sprzyja redukcji agresji i budowaniu zdrowych relacji.

Pytanie 38

W jakim momencie życia dziecko zaczyna poprawnie wydawać powtarzające się sekwencje sylab, takie jak ma-ma-ma, pa-pa-pa, ta-ta-ta?

A. Mniej więcej w 9-10 miesiącu życia
B. Mniej więcej w 5-6 miesiącu życia
C. Mniej więcej w 3-4 miesiącu życia
D. Mniej więcej w 1 - 2 miesiącu życia
Odpowiedzi wskazujące na wcześniejsze okresy życia, takie jak 1-2 miesiąca czy 3-4 miesiąca, nie uwzględniają naturalnych etapów rozwoju mowy, które są dobrze udokumentowane w literaturze psychologicznej i pediatrycznej. W pierwszych dwóch miesiącach życia niemowlęta skupiają się głównie na wydawaniu prostych dźwięków, takich jak krzyki, płacze czy dźwięki odzwierciedlające ich potrzeby fizyczne. Wiek 3-4 miesiąca to czas, kiedy zaczynają się pojawiać dźwięki nosowe i samogłoski, jednak jest to wciąż dalekie od tworzenia płynnych ciągów sylabicznych. Mylenie okresów rozwoju mowy może wynikać z niepełnego zrozumienia procesów rozwojowych, w których kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy prostymi dźwiękami a bardziej złożonymi formami komunikacji. Dzieci w tym okresie uczą się, jak kontrolować swoje struny głosowe i jak łączyć dźwięki w bardziej złożone struktury, co nie zdarza się przed czwartym miesiącem życia. Również odpowiedzi sugerujące, że dziecko wydaje takie dźwięki dopiero w wieku 9-10 miesięcy, mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ wskazują na opóźnienie w rozwoju komunikacyjnym, które w rzeczywistości powinno być bardziej zaawansowane do tego wieku. Warto pamiętać, że każdy dzieciak rozwija się indywidualnie, ale ogólne ramy czasowe dla rozwoju mowy są uznawane na podstawie badań nad rozwojem dziecka.

Pytanie 39

Okolice intymne ciała dziewczynki należy podmywać

A. od odbytu w stronę wzgórka łonowego
B. ruchami okrężnymi przeciwnie do wskazówek zegara
C. od wzgórka łonowego w stronę odbytu
D. ruchami okrężnymi zgodnie ze wskazówkami zegara
Podmywanie intymnych okolic ciała dziewczynki w kierunku od wzgórka łonowego do odbytu jest zgodne z ogólnymi zasadami higieny intymnej i ma na celu zminimalizowanie ryzyka zakażeń. Ruch w tym kierunku pozwala na usunięcie ewentualnych zanieczyszczeń z okolic odbytu, które mogą prowadzić do infekcji dróg moczowych. To podejście jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych i pediatrycznych, które podkreślają znaczenie prawidłowej techniki podmywania. W praktyce, proces ten powinien być przeprowadzany przy użyciu ciepłej wody i, jeśli to konieczne, łagodnego mydła bez dodatków chemicznych, które mogłyby podrażnić delikatną skórę. Warto również stosować ręczniki jednorazowe lub osobiste, aby zminimalizować ryzyko przenoszenia bakterii. Prawidłowe podmywanie to nie tylko kwestia czystości, ale także zdrowia oraz komfortu, dlatego tak ważne jest edukowanie rodziców i opiekunów na ten temat.

Pytanie 40

Zabawa edukacyjna, rozwijająca zdolność samodzielnego przytaczania treści opowiadania oraz używania liczby mnogiej, powinna być wprowadzona w grupie dzieci

A. w I półroczu trzeciego roku życia
B. w I półroczu drugiego roku życia
C. w II półroczu drugiego roku życia
D. w II półroczu trzeciego roku życia
Wprowadzenie zabaw dydaktycznych, które pomagają dzieciom w samodzielnym opowiadaniu historii i korzystaniu z liczby mnogiej, jest super istotne w II półroczu trzeciego roku życia. W tym czasie maluchy zaczynają naprawdę rozwijać swoje umiejętności językowe i poznawcze. Kiedy mają około trzech lat, zaczynają lepiej przetwarzać informacje i rozumieć, co to znaczy liczba pojedyncza, a co liczba mnoga. Na przykład zabawy typu "Opowiedz mi swoją historię" są fantastyczne, bo dzieci mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i opisywać różne przedmioty w liczbie mnogiej. To nie tylko zwiększa ich słownictwo, ale też rozwija umiejętności narracyjne. Dodatkowo, w tym wieku maluchy uczą się współpracy i dzielenia się swoimi myślami z innymi dziećmi, co jest ważne dla ich rozwoju społecznego. Dlatego warto wprowadzać takie zabawy w odpowiednim momencie, bo to zgodne z tym, co mówią specjaliści od pedagogiki wczesnoszkolnej, którzy podkreślają, że uczenie się przez zabawę jest kluczowe.