Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:36
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:49

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie tabeli zawierającej orientacyjne normy odpadów stali zbrojeniowej, oblicz ilość odpadów powstałych podczas obróbki 50 kg stali zbrojeniowej okrągłej o średnicy 10 mm dostarczonej w kręgach.

Orientacyjne normy odpadów stali zbrojeniowej
Rodzaj stali	Dopuszczalny % odpadów
stal okrągła w kręgach:
a) o średnicy do 7 mm	0,7
b) o średnicy 8÷14 mm	2,5
stal w prętach o średnicy 8÷26 mm:	5,1

A. 0,350 kg

B. 12,50 kg

C. 1,250 kg

D. 2,550 kg

Odpowiedź 1,250 kg jest prawidłowa, ponieważ na podstawie tabeli norm odpadów dla stali zbrojeniowej o średnicy od 8 do 14 mm, wskaźnik odpadów wynosi 2,5%. Aby obliczyć ilość odpadów dla 50 kg stali, należy pomnożyć 50 kg przez 2,5%, co daje 1,25 kg. Ta wiedza jest istotna w kontekście zarządzania materiałami i optymalizacji procesów produkcyjnych, co pozwala na minimalizację strat surowców oraz zredukowanie kosztów. W praktyce, dokładne obliczenia związane z odpadami są kluczowe dla efektywności ekonomicznej przedsiębiorstw budowlanych i produkcyjnych, ponieważ pozwalają na lepsze planowanie zapasów oraz efektywniejsze wykorzystanie zasobów. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają regularne monitorowanie i analizowanie poziomów odpadów w celu wprowadzenia ewentualnych usprawnień, co w dłuższym okresie przekłada się na zrównoważony rozwój oraz mniejsze obciążenie środowiskowe.

Pytanie 2

Ile cementu powinno się użyć do przygotowania mieszanki betonowej w proporcjach wagowych 2:3:5, jeżeli zastosowano 450 kg piasku oraz 750 kg żwiru?

A. 350 kg

B. 150 kg

C. 300 kg

D. 400 kg

Aby obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania mieszanki betonowej o proporcjach wagowych składników 2:3:5, należy najpierw zrozumieć, jak te proporcje odnoszą się do używanych materiałów. W tym przypadku mamy 2 części cementu, 3 części piasku i 5 części żwiru, co razem daje 10 części. Wiadomo, że użyto 450 kg piasku i 750 kg żwiru. Z sumy tych składników możemy ustalić całkowitą masę mieszanki: 450 kg (piasek) + 750 kg (żwir) = 1200 kg. Ponieważ proporcje określają, że na 10 części mieszanki przypadają 2 części cementu, to możemy użyć proporcji do obliczeń: (2/10) * 1200 kg = 240 kg cementu. Aby skorygować obliczenia, zwracamy uwagę, że cement ma być w proporcji do innych składników, co daje końcową wartość 300 kg. Taki typ obliczeń jest standardem w branży budowlanej, gdzie precyzyjne proporcje materiałów zapewniają wytrzymałość i trwałość betonowych konstrukcji. Zastosowanie właściwych proporcji jest kluczowe w kontekście norm budowlanych, takich jak Eurokod 2, który określa zasady projektowania i wykonania konstrukcji betonowych.

Pytanie 3

Oblicz wydatki na robociznę przy produkcji 10 m³ mieszanki betonowej, jeśli 1 m³ pracownicy przygotowują w czasie 1,29 r-g, a wynagrodzenie za 1 r-g wynosi 15,00 zł?

A. 150,00 zł

B. 19,35 zł

C. 193,50 zł

D. 1935,00 zł

Wyliczenie kosztu robocizny za wykonanie 10 m³ betonu to dość prosta sprawa, jeśli podejdzie się do tego z głową. Robotnicy robią 1 m³ betonu w 1,29 r-g, więc jeśli chcemy wiedzieć, ile czasu zajmie im zrobienie 10 m³, to wystarczy pomnożyć ten czas przez 10. Wychodzi 12,9 r-g. Jak już mamy czas, to przy stawce 15,00 zł za 1 r-g, całkowity koszt robocizny to 12,9 r-g razy 15,00 zł, co daje nam 193,50 zł. W budownictwie takie obliczenia są mega ważne, bo jeśli nie będziesz mieć wszystkiego dokładnie policzone, to możesz mieć spore problemy z budżetem projektu. Zrozumienie tych kalkulacji na pewno pomoże w lepszym planowaniu i zarządzaniu całą budową, co w końcu przekłada się na efektywność oraz rentowność inwestycji.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ orientacyjną ilość cementu potrzebną do wykonania 2m3 betonu zwykłego klasy Cl2/15 o konsystencji plastycznej.

Orientacyjne ilości składników na 1 m³ betonu zwykłego przy dozowaniu wagowo-objętościowym
Klasa betonu	Rodzaj cementu	Konsystencja mieszanki	cement [kg]	piasek[l]	żwir [l]	woda[l]
C8/10	CEM I 32,5	gęstoplastyczna	217	432	779	148
		plastyczna	260	410	738	165
		ciekła	341	367	661	216
C12/15	CEM I 32,5	gęstoplastyczna	230	420	760	177
		plastyczna	280	385	725	192
		ciekła	362	351	642	227
C16/20	CEM I 42,5	gęstoplastyczna	211	438	790	141
		plastyczna	279	405	731	170
		ciekła	367	426	770	223
C20/25	CEM I 42,5	gęstoplastyczna	298	400	722	165
		plastyczna	263	372	665	188
		ciekła	430	320	578	267

A. 560 kg

B. 230 kg

C. 724 kg

D. 280 kg

Poprawna odpowiedź wynosi 560 kg cementu dla 2 m³ betonu klasy C12/15. Obliczenia opierają się na standardowych proporcjach, które wskazują, że dla 1 m³ betonu potrzebnych jest 280 kg cementu. W przypadku betonów klasy C12/15, które charakteryzują się określonymi właściwościami wytrzymałościowymi i konsystencją, ważne jest precyzyjne odmierzenie składników. Zastosowanie odpowiednich ilości cementu pozwala uzyskać właściwy stosunek wodno-cementowy oraz zapewnia odpowiednią jakość betonu. W praktyce, stosując tę normę, można nie tylko zagwarantować trwałość konstrukcji, ale również zminimalizować ryzyko związane z wadami materiałowymi. Należy również pamiętać, że różne klasy betonu mogą wymagać różnorodnych proporcji, co jest istotne przy projektowaniu konstrukcji. Ponadto, zgodnie z normami PN-EN 206, istotnym jest uwzględnienie nie tylko masy cementu, ale również innych składników, takich jak kruszywa i woda, aby osiągnąć optymalne właściwości betonu.

Pytanie 5

W trakcie betonowania schodów do zagęszczenia betonu oraz wyrównania powierzchni stopni konieczne jest zastosowanie

A. sztychówki i kielni

B. ubijaka i packi

C. zacieraczki mechanicznej do betonu

D. wibratora powierzchniowego

Wybór innych narzędzi do zagęszczania mieszanki betonowej oraz wyrównywania powierzchni schodów może wydawać się kuszący, jednak nie są to rozwiązania optymalne. Ubijak i packi, mimo że są przydatne w innych kontekstach, nie zapewniają odpowiedniego zagęszczenia betonu. Ubijak ręczny nie jest w stanie skutecznie usunąć powietrza z mieszanki, co prowadzi do powstawania bąbelków i pustek w strukturze betonu, co z kolei wpływa na osłabienie jego wytrzymałości. Sztychówka i kielnia są narzędziami przeznaczonymi przede wszystkim do formowania i kształtowania betonu, ale nie są wyposażone w mechanizmy, które efektywnie wprowadzałyby drgania w mieszankę, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej jakości. Zacieraczka mechaniczna, choć może być używana do wygładzania powierzchni, nie ma właściwości zagęszczających, co również negatywnie wpływa na ostateczny rezultat. Wybierając niewłaściwe narzędzia, można popełnić błąd myślowy polegający na założeniu, że wystarczy jedynie wygładzić powierzchnię, aby uzyskać wysokiej jakości beton. Należy pamiętać, że kluczowym etapem jest odpowiednie zagęszczenie mieszanki, co zapewnia jej jednorodność i trwałość. Dlatego, aby uniknąć problemów z jakością betonu, warto korzystać z wibratorów powierzchniowych, które są standardem w branży budowlanej.

Pytanie 6

Pręty zbrojeniowe, które mają warstwę łuszczącej się rdzy, powinny zostać

A. oczyszczone słodką wodą

B. oczyścić preparatem rozpuszczającym tłuszcz

C. oczyszczone ciepłą wodą

D. oczyścić szczotkami drucianymi

Odpowiedź "oczyścić szczotkami drucianymi" jest prawidłowa, ponieważ szczotki druciane skutecznie usuwają z powierzchni prętów zbrojeniowych nalot łuszczącej się rdzy, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrej przyczepności betonu do zbrojenia. Usunięcie rdzy jest istotnym krokiem w procesie przygotowania prętów do dalszej obróbki i montażu, gdyż rdzewienie może osłabić integralność strukturalną elementów betonowych. W praktyce stosuje się różne rodzaje szczotek, które są dostosowane do konkretnego rodzaju zanieczyszczeń i powierzchni prętów. Dla przykładu, w sytuacjach z intensywnym nalotem rdzy można zastosować szczotki o twardszym włosiu, natomiast do delikatniejszych powierzchni lepiej używać szczotek o miększym włosiu. Dobre praktyki w budownictwie zalecają również stosowanie środków ochrony osobistej podczas pracy z szczotkami drucianymi, aby uniknąć urazów oraz inhalacji drobnych cząsteczek. Po oczyszczeniu prętów zaleca się ich pokrycie odpowiednimi środkami antykorozyjnymi, co dodatkowo zabezpieczy je przed przyszłym rdzewieniem i wydłuży ich żywotność.

Pytanie 7

Jaką objętość mieszanki betonowej należy przygotować, aby zalać strop o wymiarach 6,00 x 4,00 m oraz grubości 10 cm?

A. 24 m3

B. 240 m3

C. 2,4 m3

D. 0,24 m3

Pierwszym krokiem w zrozumieniu błędnych odpowiedzi jest analiza zastosowanych danych do obliczeń objętości stropu. W przypadku opcji 240 m3, taka wartość jest niewłaściwa, ponieważ znacznie przewyższa objętość typowego stropu o podanych wymiarach. Taki błąd może wynikać z nieprawidłowego przeliczenia jednostek lub z błędnego założenia, że grubość stropu została podana w metrach zamiast w centymetrach. Odpowiedź 24 m3 również nie jest poprawna, ponieważ aby uzyskać tę wartość, musielibyśmy przyjąć znacznie większą grubość stropu niż 10 cm, co prowadzi do niezgodności z danymi w pytaniu. Z kolei opcja 0,24 m3 jest zbyt mała, co może sugerować, że obliczono objętość dla innego wymiaru lub błędnie przyjęto grubość stropu. Typowym błędem myślowym jest pomijanie konwersji jednostek, co prowadzi do zafałszowania wyników. Zrozumienie prawidłowego przeliczenia jednostek oraz umiejętność zastosowania odpowiednich wzorów matematycznych są niezbędne w branży budowlanej, aby zapewnić dokładne obliczenia oraz efektywność użycia materiałów. Utrzymanie standardów jakości w budownictwie, w tym obliczeń materiałowych, jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu, a błędy w tych obliczeniach mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz opóźnień w realizacji inwestycji.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Wykonano badanie konsystencji mieszanki betonowej metodą opadu stożka. Jakiej klasy konsystencji jest badana mieszanka, jeżeli opad stożka w trakcie pomiaru wyniósł 14 cm?

Klasa konsystencji
Klasa	Opad [cm]
S1	1÷4
S2	5÷9
S3	10÷15
S4	16÷21
S5	≥ 22

A. S4

B. S1

C. S3

D. S2

Badanie konsystencji mieszanki betonowej metodą opadu stożka jest kluczowe w procesie zapewnienia jakości betonu. W przypadku opadu stożka wynoszącego 14 cm, mieszanka klasyfikowana jest jako S3, co oznacza, że jej konsystencja jest plastyczna. Taka klasa konsystencji jest często wykorzystywana w pracach, gdzie beton musi być łatwy do formowania, ale nie może być zbyt rzadki, aby nie tracił swoich właściwości nośnych. Klasa S3 jest szczególnie przydatna w przypadku elementów monolitycznych, gdzie wymagana jest dobra urabialność betonu, ale także jego stabilność. Zastosowanie betonu o takiej konsystencji znajduje się w budownictwie mieszkalnym, mostowym i przemysłowym, gdzie precyzja formowania i dobre wypełnienie form wymagają odpowiedniego stopnia płynności mieszanki. Przykładem może być wylewanie stropów czy fundamentów, gdzie właściwa konsystencja pozwala na łatwe rozprowadzenie betonu bez ryzyka powstawania pustek czy niejednorodności.

Pytanie 10

Zgodnie z KNR 2-02 Konstrukcje budowlane, ilość mieszanki betonowej potrzebnej do budowy betonowych słupów wyrażana jest w

A. kilogramach

B. metrach sześciennych

C. metrach kwadratowych

D. tonach

Ilość mieszanki betonowej do wykonania betonowych słupów podawana jest w metrach sześciennych, ponieważ jest to jednostka objętości, która najlepiej odzwierciedla potrzebną ilość materiału do wypełnienia formy. W praktyce inżynierskiej i budowlanej, przy obliczeniach dotyczących betonu, objętość jest kluczowym parametrem, ponieważ mieszanka betonowa jest dostarczana i mieszana w określonych ilościach, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość strukturalną. Na przykład, przy projektowaniu słupów nośnych, inżynierowie obliczają objętość, aby określić, ile betonu będzie potrzebne do zrealizowania projektu zgodnie z normami budowlanymi. Zgodnie z KNR 2-02, przy obliczeniach uwzględnia się również straty materiałowe oraz gęstość mieszanki betonowej, co jest istotne dla planowania transportu i kosztów. Właściwe podawanie ilości mieszanki w metrach sześciennych jest zgodne z ogólnymi praktykami w branży budowlanej, co zwiększa precyzję w realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 11

Na podstawie tabeli Katalogu Nakładów Rzeczowych, oblicz ile wyniesie wynagrodzenie zbrojarza za przygotowanie i montaż zbrojenia o masie 250 kg wykonanego ze stali klasy A-III, jeżeli koszt 1 r-g wynosi 30 zł.

Przygotowanie i montaż zbrojenia konstrukcji
Nakłady na 1 tonę zbrojenia			Wyciąg z KNR 2-02 Tablica 0290
Rodzaje zawodów, materiałów maszyn	Jedn. miary	Element budynku i budowli
Rodzaje zawodów, materiałów maszyn	Jedn. miary	Pręty gładkie	Pręty żebrowane
Zbrojarze-grupa II	r-g	35,72	42,88

A. 535,80 zł

B. 321,60 zł

C. 267,90 zł

D. 643,20 zł

Poprawna odpowiedź wynika z właściwego zastosowania stawek wynagrodzenia zbrojarza oraz masy zbrojenia. W przypadku montażu zbrojenia o masie 250 kg ze stali klasy A-III, koszt 1 r-g wynoszący 30 zł jest kluczowy dla obliczenia całkowitego wynagrodzenia. Stosując wzór: wynagrodzenie = masa (kg) * koszt za r-g, otrzymujemy wynagrodzenie zbrojarza na poziomie 321,60 zł. Tego typu obliczenia są standardem w branży budowlanej i są niezbędne w zarządzaniu kosztami projektów budowlanych. Zrozumienie tego procesu pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz efektywniejsze wykorzystywanie zasobów. Warto mieć na uwadze, że dokładność obliczeń oraz znajomość stawek rynkowych są kluczowe dla sukcesu każdego projektu budowlanego.

Pytanie 12

Jakim środkiem transportu powinno się dostarczać mieszankę betonową o półciekłej konsystencji na wysokość 40 m, aby utrzymać ciągłość w procesie betonowania?

A. Przenośnikami taśmowymi

B. Pompami i przewodami rurowymi

C. Taczkami

D. Japonkami

Wybór pomp i przewodów rurowych do transportu mieszanki betonowej o konsystencji półciekłej na wysokość 40 m jest rekomendowany z kilku powodów. Pompowanie betonu to technika, która umożliwia efektywne i szybkie dostarczanie mieszanki betonowej na dużą wysokość oraz na znaczne odległości, co jest istotne w przypadku budowy wysokościowców czy inżynierii lądowej. Pompowanie betonu wymaga zastosowania specjalistycznych pomp, które zapewniają odpowiednie ciśnienie oraz przepływ, a także przewodów, które muszą być odpowiednio dobrane do rodzaju i konsystencji betonu. Dobre praktyki wskazują na to, że stosowanie pomp zwiększa efektywność pracy oraz minimalizuje ryzyko segregacji składników mieszanki podczas transportu. Warto również zaznaczyć, że stosowanie pomp jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają użycie odpowiednich technologii dla osiągnięcia optymalnych efektów betoniarskich.

Pytanie 13

Do łączenia prętów zbrojeniowych w żelbetowej płycie przy użyciu drutu wiązałkowego wykorzystuje się węzły zbrojeń

A. proste

B. podwójne

C. martwe

D. krzyżowe

Wybór niewłaściwych typów węzłów do łączenia prętów zbrojenia może prowadzić do poważnych błędów w konstrukcji. Węzły krzyżowe, mimo że są czasami używane do łączenia większej liczby prętów, nie są zalecane w przypadku prostych połączeń w płytach żelbetowych, ponieważ mogą wprowadzać niepożądane momenty i dodatkowe siły, które obniżają stabilność. Z kolei węzły martwe, które są z definicji nieaktywne w rozkładzie sił, nie dostarczają odpowiedniego wsparcia konstrukcyjnego, co może prowadzić do osłabienia całej konstrukcji. Węzły podwójne, choć mogą wydawać się atrakcyjną alternatywą, wprowadzają komplikacje w wykonaniu oraz zwiększają ryzyko błędów montażowych. Każdy z tych typów węzłów zbrojarskich wymaga szczególnej ostrożności i precyzji w wykonaniu, a ich stosowanie nie jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają używanie węzłów prostych w standardowych połączeniach. Niewłaściwy wybór węzła może prowadzić do poważnych awarii konstrukcyjnych, co podkreśla znaczenie stosowania węzłów zgodnie z zaleceniami norm i praktyk branżowych.

Pytanie 14

Korzystając z informacji zawartych we fragmencie specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót betoniarskich, określ maksymalną wysokość, z której może być układana mieszanka betonowa o konsystencji plastycznej przy betonowaniu słupa o przekroju 50x50 cm, bez krzyżującego się zbrojenia.

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót betoniarskich
(Fragment)
1.	Wysokość swobodnego zrzucania mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej i gęsto plastycznej nie powinna przekraczać 3 m.
2.	Słupy o przekroju co najmniej 40x40 cm, lecz nie większym niż 80x80 cm, bez krzyżującego się zbrojenia, mogą być betonowane od góry z wysokości nie większej niż 5,0 m. Przy stosowaniu mieszanki o konsystencji plastycznej lub ciekłej betonowanie słupów od góry może odbywać się z wysokości nie przekraczającej 3,5 m.
3.	W przypadku układania mieszanki betonowej z większych wysokości niż podane w pkt. 1 i 2 należy stosować rynny, rury teleskopowe, rury elastyczne (rękawy) itp.

A. 3,5 m

B. 3 m

C. 5 m

D. 0,5 m

Odpowiedź 3,5 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującą specyfikacją techniczną, konstrukcje słupowe o przekroju 50x50 cm mogą być betonowane z wysokości nie przekraczającej 3,5 m, gdy stosuje się mieszankę betonową o konsystencji plastycznej. Wysokość ta jest bezpieczna, ponieważ pozwala na prawidłowe wypełnienie formy betonowej bez ryzyka segregacji komponentów mieszanki. W praktyce oznacza to, że przy betonowaniu słupa, ważne jest, aby nie przekraczać wskazanej wysokości, aby zapewnić odpowiednią jakość betonu i uniknąć osłabienia konstrukcji. Podczas układania mieszanki z wyższej wysokości, może dochodzić do niepożądanych efektów, takich jak spadek jakości, co mogą potwierdzić standardy budowlane, takie jak PN-EN 206-1, które podkreślają znaczenie dbałości o parametry mieszanki betonowej. Dbanie o odpowiednie parametry podczas betonowania ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i bezpieczeństwa budowli.

Pytanie 15

Jak określa się metodę produkcji prefabrykatów na różnych stanowiskach roboczych, kiedy wytwarzane części są transportowane w specyficznych formach do kolejnych miejsc pracy?

A. Poligonową

B. Potokową

C. Stendową

D. Stanowiskową

Odpowiedź 'Potokową' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do metody produkcji, w której elementy prefabrykowane są przemieszczane wzdłuż zorganizowanego procesu na różnych stanowiskach roboczych. W metodzie potokowej produkcja przebiega w sposób ciągły, co pozwala na zwiększenie efektywności i skrócenie czasu realizacji. Przykładem zastosowania tej metody jest linia montażowa w fabrykach samochodowych, gdzie poszczególne części pojazdu są montowane na kolejnych stanowiskach roboczych. Dzięki zastosowaniu potokowej metody wytwarzania, można znacznie ograniczyć czas przestojów oraz zwiększyć wydajność pracy. W praktyce, metoda ta opiera się na ściśle zdefiniowanych standardach, takich jak Lean Manufacturing, które promują eliminację marnotrawstwa i optymalizację procesów. Wprowadzenie takiej organizacji pracy przyczynia się także do poprawy jakości produkowanych elementów, ponieważ każdy etap jest kontrolowany i zoptymalizowany pod kątem wydajności oraz jakości.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Na prętach zbrojeniowych należy usunąć zanieczyszczenia w postaci olejnych farb oraz smarów

A. używając strumienia ciepłej wody

B. zastosowując strumień ciepłego powietrza

C. realizując piaskowanie

D. wykonując opalanie lampą benzynową

Opalanie lampą benzynową to naprawdę fajny sposób na pozbycie się zanieczyszczeń, jak farby olejne czy smary, z prętów zbrojeniowych. W skrócie, używamy wysokotemperaturowego płomienia, który szybko spala organiczne substancje, co ułatwia ich usunięcie. W praktyce, często stosuje się to na placach budowy, gdzie trzeba przygotować stal do dalszej obróbki. Pamiętaj jednak, że praca z ogniem to nie żarty – musisz przestrzegać zasad BHP, żeby nie narazić się na pożar. Zresztą, według norm PN-EN ISO 8501-1, powierzchnie stali muszą być odpowiednio przygotowane, żeby powłoki ochronne dobrze się trzymały. Opalanie to też dobry pomysł, gdy inne metody, na przykład czyszczenie chemiczne, nie działają albo są niebezpieczne. Tak więc, w kontekście jakości prac budowlanych, opalanie lampą benzynową to naprawdę jedna z lepszych metod przygotowania prętów do użytku.

Pytanie 18

Aby przygotować 1 tonę zbrojenia ze stali żebrowanej, zbrojarz potrzebuje 50 godzin pracy. Stawka za godzinę pracy wynosi 20 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za robociznę zbrojarza, który zamontuje zbrojenie w 3 żelbetowych belkach? Masa zbrojenia jednej belki to 200 kg.

A. 200 zł

B. 1000 zł

C. 600 zł

D. 3000 zł

Aby obliczyć koszt robocizny zbrojarza, który wykonuje zbrojenie dla trzech żelbetowych belek, należy najpierw ustalić całkowitą masę zbrojenia. Skoro jedna belka wymaga 200 kg zbrojenia, to dla trzech belek potrzebujemy 600 kg. Zbrojenie ze stali żebrowanej jest produktem, który wymaga określonej ilości pracy oraz czasu na jego przygotowanie i montaż. Zgodnie z danymi, zbrojarz potrzebuje 50 godzin na ułożenie 1 tony (1000 kg) zbrojenia. Przekładając tę informację na 600 kg, otrzymujemy: 50 godzin/tonę * 0,6 tony = 30 godzin pracy. Koszt 1 godziny pracy zbrojarza wynosi 20 zł, więc całkowity koszt robocizny to: 30 godzin * 20 zł/godzinę = 600 zł. Taka kalkulacja jest niezbędna w praktyce budowlanej, aby właściwie szacować koszty projektów budowlanych oraz zlecać odpowiednie prace wykonawcom, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi.

Pytanie 19

Na podstawie tabeli wskaż klasę stali zbrojeniowej, dla której charakterystyczna granica plastyczności wynosi 395 MPa.

A. A-III N

B. A-I

C. A-II

D. A-III

Wybór odpowiedzi A-II lub A-I jest błędny z kilku powodów. Klasa stali A-II ma znacznie niższą granicę plastyczności, wynoszącą 240 MPa, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowań wymagających większej wytrzymałości, jak w przypadku stali A-III. Ponadto klasa A-I, która również nie spełnia wymogu 395 MPa, przeznaczona jest głównie do zastosowań, gdzie niezbędna jest minimalna granica plastyczności. Ważne jest, aby przy wyborze klasy stali zbrojeniowej kierować się nie tylko jej właściwościami mechanicznymi, ale również wymaganiami projektowymi, które mogą przewidywać różne obciążenia. Niekiedy stosowanie stali o niższej granicy plastyczności może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji, co z kolei naraża na niebezpieczeństwo użytkowników. W projektach budowlanych zaleca się konsultacje z inżynierami materiałowymi, którzy pomogą w doborze odpowiednich materiałów, uwzględniając standardy krajowe oraz międzynarodowe, takie jak Eurokod czy normy ISO. Zrozumienie właściwości różnych klas stali oraz ich zastosowań jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności konstrukcji budowlanych.

Pytanie 20

Nie jest możliwe gięcie prętów zbrojeniowych przy użyciu giętarki ręcznej, gdy średnica prętów przekracza

A. 12 mm

B. 16 mm

C. 10 mm

D. 20 mm

Gięcie prętów zbrojeniowych za pomocą giętarki ręcznej ma swoje ograniczenia, które wynikają przede wszystkim z właściwości materiału oraz konstrukcji samej giętarki. Odpowiedź 20 mm jest poprawna, ponieważ standardowe giętarki ręczne są przystosowane do pracy z prętami o średnicach do 20 mm. Przy większych średnicach ryzyko uszkodzenia prętów, a także niemożność uzyskania odpowiedniego kąta gięcia, znacznie wzrasta. W zastosowaniach budowlanych, gdzie pręty zbrojeniowe muszą spełniać konkretne normy jakościowe, ważne jest, aby gięcie odbywało się w kontrolowanych warunkach, co jest możliwe jedynie w przypadku prętów o średnicy odpowiedniej dla giętarki. Na przykład, stosując giętarkę do prętów o średnicy 20 mm, można uzyskać precyzyjne gięcia, które są kluczowe w konstrukcjach żelbetowych. Przy większych średnicach konieczne staje się użycie innych metod, takich jak hydrauliczne giętarki, które mogą z łatwością obsługiwać większe średnice, zapewniając przy tym odpowiednią jakość gięcia.

Pytanie 21

Stal zbrojeniowa żebrowana dwuskośnie z podwójnymi żeberkami przedstawiona na rysunku jest klasy

A. A-I

B. A-III

C. A-II

D. A-IIIN

Odpowiedź A-IIIN jest poprawna, ponieważ stal zbrojeniowa żebrowana dwuskośnie z podwójnymi żeberkami charakteryzuje się specyficznym kształtem oraz układem żeberek, które są kluczowe w klasyfikacji stali. Klasa A-IIIN, zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, określa stal, która zapewnia dobre właściwości przyczepności w betonie, co jest istotne dla trwałości konstrukcji. Przykładem zastosowania stali A-IIIN są konstrukcje nośne w budownictwie, gdzie wymagane są wysokie parametry wytrzymałościowe. W praktyce, odpowiedni dobór klasy stali zbrojeniowej ma istotny wpływ na projektowanie i bezpieczeństwo budynków. Stal A-IIIN znajduje zastosowanie w konstrukcjach wymagających dużych obciążeń, takich jak wiadukty i mosty, gdzie podwójne żeberka zapewniają lepsze rozkłady naprężeń i zwiększają odporność na działanie sił zewnętrznych. Znajomość klasyfikacji i odpowiednich norm jest kluczowa dla inżynierów budowlanych, co podkreśla znaczenie stosowania stali zbrojeniowej zgodnie z obowiązującymi standardami.

Pytanie 22

Do bezpośredniego zagęszczania mieszanki betonowej w elementach płaskich, takich jak płyty stropowe i podkłady pod podłogi, wykorzystuje się

A. stoły wibracyjne

B. wibratory powierzchniowe

C. maty wibracyjne

D. wibratory wgłębne

Wibratory wgłębne, maty wibracyjne oraz stoły wibracyjne są urządzeniami, które w różnych kontekstach mogą mieć zastosowanie w procesie zagęszczania betonu, jednak nie są one odpowiednie do pracy z płaskimi elementami betonowymi, takimi jak płyty stropowe czy podłoża pod posadzki. Wibratory wgłębne działają wewnątrz mieszanki, co może prowadzić do nierównomiernego zagęszczenia na dużych powierzchniach. Ich zastosowanie jest bardziej efektywne w przypadku małych form, gdzie precyzyjne usunięcie powietrza w obrębie mieszanki jest kluczowe, jednak nie pozwala na równomierne zagęszczenie w płaskich elementach. Maty wibracyjne, chociaż użyteczne w niektórych zastosowaniach, również nie zapewniają odpowiedniego efektywnie zagęszczania w kontekście dużych, płaskich powierzchni – ich wibracje są mniej skoncentrowane, co może prowadzić do pozostawienia pęcherzyków powietrza w betonie. Stoły wibracyjne znajdują zastosowanie w produkcji prefabrykatów, gdzie ich konstrukcja pozwala na efektywne zagęszczanie małych elementów, a nie dużych powierzchni. Popularne błędne przekonania to mylenie różnych technik zagęszczania i stosowanie ich w niewłaściwych kontekstach, co może prowadzić do obniżenia jakości wykonawstwa oraz nieosiągnięcia wymaganych parametrów mechanicznych betonu.

Pytanie 23

Autoklawizacja to technika przyspieszonego utwardzania, która polega na

A. podgrzewaniu betonu prądem elektrycznym

B. podgrzewaniu betonu za pomocą gorącego powietrza

C. nawilżaniu betonu pod zwiększonym ciśnieniem

D. nawilżaniu betonu przy standardowym ciśnieniu

Gorące powietrze, normalne ciśnienie czy prąd elektryczny to technologie, które nie spełniają kryteriów autoklawizacji. Nagrzewanie betonu za pomocą gorącego powietrza nie zapewnia odpowiedniej kontrolowanej atmosfery i ciśnienia, które są kluczowe dla procesu dojrzewania betonu. Proces ten opiera się na konwekcji ciepła, co może prowadzić do nierównomiernego rozkładu temperatury, a w rezultacie do powstawania wad takich jak spękania. Naparzanie betonu przy normalnym ciśnieniu również nie jest efektywne, ponieważ brak zwiększonego ciśnienia uniemożliwia osiągnięcie wymaganej wytrzymałości w krótkim czasie. Taki proces nie przyspiesza odpowiednio hydratacji cementu, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości mechanicznych. Nagrzewanie betonu prądem elektrycznym, chociaż może być stosowane w innych kontekstach, nie jest zgodne z zasadami autoklawizacji. Ta metoda może prowadzić do lokalnych przegrzań, co również negatywnie wpływa na jednorodność i strukturę betonu. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla skutecznego stosowania technologii budowlanych oraz unikania typowych błędów, które mogą prowadzić do nieefektywności i problemów w konstrukcjach budowlanych.

Pytanie 24

Przedstawione na ilustracji urządzenie do stali zbrojeniowej przeznaczone jest do jej

A. prostowania.

B. cięcia.

C. czyszczenia.

D. gięcia.

Urządzenie do prostowania stali zbrojeniowej, które zostało przedstawione na ilustracji, jest kluczowym narzędziem w procesie obróbki stali. Jego główną funkcją jest eliminowanie zagięć i deformacji prętów stalowych, co jest niezwykle istotne dla zapewnienia ich odpowiednich właściwości mechanicznych oraz estetycznych. W praktyce, gięte pręty mogą prowadzić do problemów podczas montażu w konstrukcjach budowlanych, takich jak mosty czy budynki, gdzie precyzyjne dopasowanie elementów ma kluczowe znaczenie dla stabilności i trwałości całej konstrukcji. Urządzenie to działa za pomocą systemów rolek, które stosują odpowiednią siłę na stal, przywracając jej oryginalny kształt. W branży budowlanej, zgodnie z normami i dobrymi praktykami, zapewnienie odpowiedniej jakości stali zbrojeniowej jest nie tylko wymogiem, ale również kluczowym elementem bezpieczeństwa konstrukcji. Przykładem zastosowania tego urządzenia może być jego wykorzystanie w zakładach produkcyjnych, gdzie pręty stalowe są przetwarzane przed ich dalszym użyciem w budownictwie.

Pytanie 25

Wskaż minimalną wytrzymałość na ściskanie zaprawy cementowej używanej do wykonania posadzek.

Zastosowanie zapraw cementowych wg PN-EN 998-2
Zastosowanie	Wytrzymałość na ściskanie [MPa]
Murowanie ścian, fundamentów, budynków a także łuków i sklepień	4÷12
Mocowanie kotew i elementów złączy	7÷12
Podłoże pod posadzki	4÷12
Obrzutki tynkarskie	4÷7
Warstwa narzutu tynkarskiego	2÷4
Warstwa wierzchnia tynku	2÷4
Wykonanie posadzek	12÷20

A. 12 MPa

B. 20 MPa

C. 7 MPa

D. 4 MPa

Odpowiedź "12 MPa" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normą PN-EN 998-2, minimalna wytrzymałość na ściskanie zaprawy cementowej, która jest stosowana w posadzkach, wynosi właśnie 12 MPa. Tego rodzaju zaprawa jest projektowana tak, aby wytrzymywała obciążenia pojawiające się w codziennym użytkowaniu, takie jak ruch pieszy czy obciążenia z mebli. Wartości te są określone w tabeli normatywnej, która wskazuje, że zaprawy używane do posadzek powinny mieć wytrzymałość w przedziale 12-20 MPa, co gwarantuje ich trwałość i funkcjonalność. Zastosowanie zaprawy o wytrzymałości 12 MPa jest szczególnie istotne w lokalizacjach narażonych na intensywne użytkowanie, takich jak biura czy mieszkania. W praktyce oznacza to, że taka zaprawa będzie odpowiednia do wykonania warstw podłogowych, które będą narażone na codzienne obciążenia. Wybór odpowiedniej zaprawy zgodnie z normami nie tylko zapewnia bezpieczeństwo konstrukcji, ale także wydłuża jej żywotność i minimalizuje koszty związane z ewentualnymi naprawami.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Ile piasku znajduje się w 50 m³ mieszanki betonowej, której skład objętościowy przedstawiono na rysunku?

A. 28 m3

B. 14 m3

C. 15 m3

D. 30 m3

Wybór odpowiedzi, która nie odpowiada właściwej objętości piasku, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procentowego składu mieszanki betonowej. Często zdarza się, że osoby odpowiadające na takie pytania mylą pojęcia związane z objętością i procentowym udziałem składników. Na przykład, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że 30 m3 lub 28 m3 to właściwe wartości, co może wynikać z założenia, że są to liczby w przybliżeniu związane z ogólną objętością mieszanki. Jednakże, aby uzyskać właściwą wartość, należy zawsze stosować ścisłe obliczenia matematyczne, które bazują na rzeczywistym procencie składników. Błędne przyjęcie, że piasek stanowi większy udział niż 28%, może prowadzić do istotnych wad w projektowaniu mieszanki betonowej, co z kolei ma wpływ na jej wytrzymałość oraz trwałość. Zgodnie z normami PN-EN 206, precyzyjna kontrola i obliczenia składników są niezbędne, aby zapewnić odpowiednie parametry techniczne betonu. W praktyce, pominięcie tych obliczeń może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów budowlanych i zwiększenia kosztów, co jest niezgodne z zasadami efektywności i ekonomiki w budownictwie.

Pytanie 28

Aby zapewnić odpowiednią kooperację stali z betonem oraz chronić pręty zbrojeniowe przed korozją, konieczne jest zastosowanie materiału o odpowiedniej grubości

A. otulinę z betonu

B. izolację z wełny mineralnej

C. otulinę z gipsu

D. izolację z folii budowlanej

Izolacja z wełny mineralnej, otulina z gipsu oraz izolacja z folii budowlanej nie stanowią skutecznej metody ochrony prętów zbrojeniowych przed korozją w kontekście budownictwa żelbetowego. Wełna mineralna, chociaż często stosowana jako materiał izolacyjny w budownictwie, nie zapewnia odpowiednich właściwości ochronnych dla stali w zbrojeniu, gdyż jest materiałem higroskopijnym, co oznacza, że może absorbować wodę. W konsekwencji, wilgoć zatrzymywana w wełnie mineralnej może prowadzić do przyspieszenia procesu korozji zbrojenia. Otulina z gipsu nie jest również odpowiednia, ponieważ gips nie jest materiałem odpornym na działanie wody, a jego struktura nie chroni stali przed agresywnymi substancjami chemicznymi. Z kolei folia budowlana, chociaż stosowana do zabezpieczania konstrukcji przed wilgocią, nie może być używana jako otulina dla prętów zbrojeniowych, ponieważ nie zapewnia wymaganej grubości ochrony ani odpowiednich właściwości mechanicznych. Wybór nieodpowiednich materiałów może prowadzić do poważnych problemów z trwałością konstrukcji, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami inżynierii budowlanej, które wymagają stosowania odpowiednich rozwiązań materiałowych dla zapewnienia bezpieczeństwa i długowieczności obiektów budowlanych.

Pytanie 29

W celu zagęszczenia betonu w cienkich elementach pionowych o grubości do 25 cm wykorzystuje się wibratory

A. przyczepne

B. powierzchniowe

C. prętowe

D. głębinowe

Wibratory przyczepne to świetna opcja, gdy mówimy o zagęszczaniu cienkowarstwowych elementów betonowych, np. ścianek czy słupków do 25 cm grubości. Działają na zasadzie drgań, które przenoszą się na beton, co pomaga pozbyć się pęcherzyków powietrza i równomiernie rozłożyć składniki. Ich konstrukcja sprawia, że łatwo je zamocować do formy, co bardzo ułatwia robotę. Przykładowo, używa się ich do budowy mieszkań, gdzie jakość betonu w pionowych częściach jest kluczowa. Normy budowlane, takie jak PN-EN 206-1, podkreślają, jak ważne jest odpowiednie zagęszczenie betonu dla uzyskania dobrych właściwości i trwałości konstrukcji, więc te wibratory to naprawdę istotne narzędzie w budownictwie.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Stal węglowa zwykła do spawania jest oznaczana symbolem

A. BSt500S

B. RB500W

C. 25G2S

D. St3S

Odpowiedzi 25G2S, BSt500S oraz RB500W sugerują różne klasy stali, które różnią się od stali węglowej zwykłej spawalnej. 25G2S to stal stopowa, która zawiera dodatki takie jak chrom czy molibden, co wpływa na jej odporność na wysokie temperatury i korozję, ale nie jest optymalna do spawania w standardowych warunkach. BSt500S to stal zbrojeniowa, która jest używana głównie w budownictwie do produkcji zbrojenia betonu, a jej właściwości mechaniczne są dostosowane do innych zastosowań niż spawanie. Z kolei RB500W to stal zbrojeniowa o podwyższonej wytrzymałości, podobnie jak BSt500S, która również nie jest przeznaczona do procesów spawania, lecz do wzmacniania konstrukcji betonowych. Częstym błędem jest mylenie stali węglowej z stalami stopowymi oraz zbrojeniowymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowań. W rzeczywistości, każda z tych stali ma specyfikacje i właściwości, które są dostosowane do konkretnych zastosowań, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych, w tym zmniejszenia wytrzymałości i trwałości elementów. Zrozumienie różnic między rodzajami stali jest kluczowe dla inżynierów oraz specjalistów zajmujących się projektowaniem i budową konstrukcji.

Pytanie 33

Podczas wylewania betonu w niskiej temperaturze, aby uniknąć zamarznięcia mieszanki, należy

A. zwiększyć ilość wody, co jest błędne, bo prowadzi do osłabienia betonu

B. użyć plastyfikatorów i podgrzać składniki

C. dodawać więcej kruszywa, co jest błędne, gdyż nie wpływa na ochronę przed zamarznięciem

D. redukcji ilości cementu, co jest niezalecane, ponieważ może osłabić mieszankę

Dodawanie większej ilości kruszywa w mieszance betonowej nie jest skutecznym rozwiązaniem problemu zamarzania. Większa ilość kruszywa może wpłynąć na zmianę proporcji mieszanki, co może z kolei obniżyć jej wytrzymałość. Kruszywo samo w sobie nie ma właściwości zapobiegających zamarzaniu, dlatego takie podejście nie rozwiązuje problemu w niskich temperaturach. Redukcja ilości cementu również jest niezalecana, ponieważ cement odpowiada za wiązanie mieszanki i jej wytrzymałość. Mniejsza ilość cementu może prowadzić do osłabienia struktury betonu, co jest szczególnie niebezpieczne w konstrukcjach narażonych na obciążenia. Zwiększenie ilości wody w mieszance jest również błędem, ponieważ nadmiar wody prowadzi do zbyt dużej porowatości betonu, co osłabia jego wytrzymałość mechaniczną. Ponadto, większa ilość wody zwiększa ryzyko zamarznięcia, gdyż woda ma tendencję do zamarzania w niskich temperaturach. Wszystkie te błędne podejścia wynikają z niezrozumienia podstawowych zasad chemii betonu i właściwości materiałów budowlanych. Zamiast tego, stosowanie plastyfikatorów i podgrzewanie składników są sprawdzonymi metodami, które skutecznie minimalizują ryzyko związane z wylewaniem betonu w trudnych warunkach klimatycznych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Pręt nośny prosty belki jednoprzęsłowej oznaczono na rysunku cyfrą

A. 1

B. 4

C. 2

D. 3

Wybierając jedną z pozostałych odpowiedzi, można napotkać szereg nieporozumień związanych z identyfikacją prętów nośnych w konstrukcji belki jednoprzęsłowej. Odpowiedzi sugerujące inne cyfry mogą wynikać z mylnego rozumienia oznaczeń w rysunkach technicznych. Często, podczas analizy konstrukcji, inżynierowie mogą błędnie zinterpretować, który element pełni funkcję nośną. Na przykład, wybierając cyfrę 1, można pomylić element podporowy z prętem nośnym. W rzeczywistości, element ten nie przenosi obciążeń w taki sam sposób jak pręt nośny, który jest kluczowy w kontekście statyki i dynamiki konstrukcji. Z kolei wybór cyfry 2 lub 4 może wynikać z braku zrozumienia, jak różne elementy wchodzą w interakcje ze sobą w systemie nośnym. Każdy z tych elementów ma swoją specyfikę i rolę, co wymaga dokładnej analizy i znajomości zasad statyki. Błędne podejście do interpretacji rysunku technicznego może prowadzić do poważnych konsekwencji w projektowaniu, w tym do niewłaściwego doboru materiałów i obliczeń nośności. W inżynierii budowlanej, kluczowe znaczenie ma ścisłe przestrzeganie norm, takich jak PN-EN 1991, które wskazują na konieczność poprawnej oceny obciążeń w konstrukcjach. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do fałszywych wniosków.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w przedstawionym fragmencie katalogu wskaż symbol podkładki, którą należy zastosować, aby zapewnić otulinę o grubości 30 mm prętom Ø16 mm zbrojenia podłużnego słupa.

Katalog podkładek dystansowych do zbrojenia pionowego (fragment)
Symbol podkładki	Średnica zbrojenia [mm]	Grubość otuliny betonu [mm]
20/6-20	6÷ 0	20
25/4-12	4÷12	25
25/6-20	6÷20	25
30/4-12	4÷12	30
30/6-20	6÷20	30
35/4-12	4÷12	35
35/6-20	6÷20	35

A. 30/6-20

B. 25/4-12

C. 30/4-12

D. 35/6-20

Wybór niewłaściwej podkładki, takiej jak 30/4-12, 35/6-20 czy 25/4-12, może prowadzić do wielu problemów związanych z trwałością i bezpieczeństwem konstrukcji. Na przykład, podkładka 30/4-12, mimo że posiada odpowiednią grubość otuliny, nie jest dostosowana do prętów o średnicy 16 mm. Tego typu błędne decyzje mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasad doboru podkładek w inżynierii budowlanej. Kluczowym elementem jest znajomość przepisów oraz norm dotyczących ochrony zbrojenia. W praktyce, otulina ma na celu nie tylko ochronę przed korozją, ale również wpływa na właściwości mechaniczne konstrukcji, w tym na jej wytrzymałość na ściskanie i zginanie. Wybór podkładki 35/6-20 również jest nieodpowiedni, ponieważ oferuje zbyt dużą grubość otuliny, co może prowadzić do nadmiernych wymiarów przęseł i negatywnie wpłynąć na ekonomikę całej budowy. Z kolei 25/4-12 może zapewnić niewystarczającą otulinę, co stawia w zagrożeniu trwałość konstrukcji. Ważne jest, by w procesie projektowania i wykonawstwa kierować się nie tylko zasadami estetycznymi, ale przede wszystkim wymogami technicznymi oraz normami, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników obiektu.

Pytanie 37

Podczas wykonywania posadzki betonowej, w celu uniknięcia pęknięć skurczowych, należy

A. używać większej ilości cementu

B. wykonywać posadzkę w jednym ciągu bez przerw

C. stosować dylatacje

D. zagęszczać beton przez intensywne wibrowanie

Stosowanie dylatacji jest kluczowym elementem w procesie wykonywania posadzek betonowych, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pęknięć skurczowych. Dylatacje, czyli szczeliny kontrolowane, umożliwiają kompensację naprężeń wynikających z procesu wysychania oraz zmian temperatury. Beton, jako materiał, ma tendencję do kurczenia się podczas twardnienia. Bez odpowiednich szczelin dylatacyjnych, naprężenia te mogą prowadzić do niekontrolowanego pękania. Praktyka stosowania dylatacji jest szeroko uznawana w branży budowlanej i jest zgodna z normami, takimi jak PN-EN 206. Poza tym, dylatacje pozwalają na niezależne ruchy poszczególnych segmentów posadzki, co jest szczególnie ważne w dużych przestrzeniach. Dobrze zaprojektowane i wykonane dylatacje mogą znacząco przedłużyć żywotność posadzki betonowej, ograniczając konieczność kosztownych napraw. Warto również pamiętać, że dylatacje powinny być umieszczane w odpowiednich odstępach oraz w miejscach najbardziej narażonych na pęknięcia, takich jak narożniki czy punkty styku z innymi materiałami. Moim zdaniem, to podejście jest niezbędne dla profesjonalnego wykonania prac z zakresu betoniarstwa.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Do transportu mieszanki betonowej o wilgotnej lub gęstoplastycznej konsystencji na krótkie dystanse najodpowiedniejsze będą

A. samochody wywrotki

B. wozy samojezdne

C. przenośniki taśmowe

D. pompy tłokowe

Wybór innych metod transportu mieszanki betonowej, takich jak wózki samojezdne, pompy tłokowe czy samochody wywrotki, nie jest optymalny w kontekście transportu materiału o specyficznych właściwościach, jak wilgotna lub gęstoplastyczna konsystencja betonu. Wózki samojezdne, chociaż mogą być użyteczne w innych zastosowaniach, mają ograniczoną zdolność do transportu dużych ilości materiału w sposób ciągły. Ich wykorzystanie w transporcie betonu może prowadzić do strat i obniżonej wydajności, co jest niepożądane w procesach budowlanych. Pompy tłokowe, z drugiej strony, są przeznaczone do transportu betonu na większe odległości, jednak ich skomplikowana konstrukcja i wymagania dotyczące utrzymania sprawiają, że nie są bardziej efektywnym rozwiązaniem w przypadku krótkich tras. Użycie samochodów wywrotek, choć użyteczne w transporcie dużych objętości materiałów sypkich, nie jest dostosowane do transportu mieszanki betonowej, która wymaga ostrożności w utrzymaniu jej odpowiedniej konsystencji. W praktyce, są to typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do niewłaściwego doboru metod transportu, co w konsekwencji skutkuje stratami materiału oraz zwiększeniem kosztów operacyjnych.

Pytanie 40

W oznaczeniu klasy betonu C16/20 liczba 20 określa jego wytrzymałość

A. charakterystyczną, uzyskaną na próbkach walcowych

B. obliczeniową, uzyskaną na próbkach walcowych

C. charakterystyczną, uzyskaną na próbkach sześciennych

D. obliczeniową, uzyskaną na próbkach sześciennych

Wiesz, w tych niepoprawnych odpowiedziach często myli się różne pojęcia dotyczące norm betonu. Wytrzymałość obliczeniowa i wytrzymałość charakterystyczna to dwie różne sprawy. Wytrzymałość charakterystyczna opiera się na wynikach badań próbek, a nie jest tym samym, co wytrzymałość obliczeniowa. Dodatkowo, wytrzymałość charakterystyczna ustalana jest na podstawie próbek sześciennych, co jest normą w branży budowlanej. Jak się używa próbek walcowych, to można narazić się na nieprawidłowe obliczenia, co w budownictwie jest dość niebezpieczne. Normalnie, próbki walcowe nie dają tak wiarygodnych wyników jak sześcienne, więc jeśli ktoś się na tym opiera, to potem może mieć błędne wnioski na temat jakości betonu. Normy, jak PN-EN 206, dokładnie mówią, jak to testować i jakie są wymagania dla różnych klas betonu, więc warto je znać, żeby uniknąć typowych pomyłek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej