Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 22:35
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 22:49

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie kruszywo powinno być zastosowane do budowy warstwy podbudowy dla ścieżki pieszej na gruncie przepuszczalnym, z nawierzchnią ścieralną z kostki brukowej betonowej?

A. Odpady budowlane
B. Piasek
C. Keramzyt
D. Tłuczeń
Wybór piasku na podbudowę ścieżki pieszej na gruncie przepuszczalnym to bardzo dobry pomysł. Piasek ma naprawdę fajne właściwości, jeśli chodzi o mechanikę i wodę, więc świetnie radzi sobie z wodami gruntowymi, co pozwala im bez problemu przepływać. Gdy mówimy o kostce brukowej, piasek daje stabilność i elastyczność, co jest super ważne, zwłaszcza gdy poziom wód gruntowych się zmienia. Właściwe użycie piasku w podbudowie pomoże też zminimalizować osiadanie nawierzchni i zapobiegnie jej odkształceniom. W standardach budowlanych, jak PN-EN 13285, mówi się, że podbudowy muszą mieć odpowiednią nośność i przepuszczalność, więc piasek naprawdę tu pasuje. Przykładem jego użycia są place zabaw, gdzie dobra przepuszczalność podłoża jest kluczowa dla bezpieczeństwa dzieci.

Pytanie 2

Aby poprawić wytrzymałość gruntu rodzimego, można do niego dodać

A. piasku
B. ilu zastoiskowego
C. mączki perlitowej
D. wapna
Ił zastoiskowy, piasek oraz mączka perlitowa są często stosowane w budownictwie, jednak ich zastosowanie w kontekście stabilizacji gruntu rodzimego ma swoje ograniczenia. Ił zastoiskowy, będący drobnoziarnistym materiałem, może wprowadzać do gruntu nadmiar wilgoci, co prowadzi do osłabienia jego struktury. Dodatkowo, jego właściwości plastyczne sprawiają, że w warunkach zmiennej wilgotności grunt może stać się bardziej podatny na deformacje, co jest niepożądane w kontekście budowy. Piasek, choć może poprawić przepuszczalność gruntu, nie wprowadza stabilności strukturalnej. Zamiast tego, w przypadku gruntów o wysokiej zawartości piasku, ryzyko erozji i osuwisk może się zwiększyć. Mączka perlitowa, stosowana głównie w ogrodnictwie, jest materiałem szeroko znanym ze swojej lekkości i właściwości izolacyjnych. Jednak w kontekście stabilizacji gruntów nie dostarcza ona wymaganej wytrzymałości, a jej trwałość w warunkach inżynieryjnych nie jest dostateczna. Wybierając metody stabilizacji gruntu, należy unikać powszechnych błędów myślowych związanych z nadmiernym uproszczeniem procesu, który wymaga zrozumienia specyficznych właściwości materiałów i ich interakcji z gruntem rodzinnym. Kluczowe jest oparcie się na uznanych standardach inżynieryjnych, które dostarczają rzetelnych wskazówek dotyczących wyboru odpowiednich materiałów dla konkretnego zastosowania.

Pytanie 3

Jaki materiał jest niewskazany do wykonania nawierzchni wokół sprzętów do zabawy na placach zabaw?

A. Sztuczna trawa
B. Maty gumowe
C. Piasek
D. Kamień łamany
Kamień łamany nie jest zalecanym materiałem do budowy nawierzchni wokół urządzeń zabawowych na placach zabaw z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, nawierzchnie powinny zapewniać odpowiednią amortyzację w przypadku upadków dzieci, co znacząco redukuje ryzyko poważnych kontuzji. Kamień łamany jest twardym i sztywnym materiałem, który nie spełnia wymagań dotyczących bezpieczeństwa, określonych w normach EN 1176 i EN 1177, które regulują kwestie związane z urządzeniami zabawowymi i ich otoczeniem. W przypadku upadku z wysokości, dzieci narażone są na poważne urazy, a kamień łamany nie zapewnia właściwej absorpcji energii. Materiały takie jak maty gumowe, sztuczna trawa czy piasek są preferowane, ponieważ oferują lepszą amortyzację i są bardziej przyjazne dla dzieci. Przykładowo, maty gumowe są powszechnie stosowane na placach zabaw z uwagi na ich właściwości amortyzujące oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Dodatkowo, materiały te są często poddawane testom w celu potwierdzenia ich właściwości bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla placów zabaw. Dlatego, wybór odpowiedniego materiału jest niezbędny dla zapewnienia bezpieczeństwa dzieci.

Pytanie 4

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Latem
B. Jesienią
C. Wiosną
D. Zimą
Przeprowadzanie konserwacji drewnianych elementów małej architektury wiosną jest najlepsze z kilku powodów. Po pierwsze, wiosną warunki atmosferyczne są zazwyczaj bardziej sprzyjające. Temperatury są łagodniejsze, co pozwala na skuteczniejsze schnięcie farb i lakierów. Dodatkowo wilgotność powietrza jest zazwyczaj niższa niż jesienią, co minimalizuje ryzyko pęcznienia drewna. Wiosna to także czas, kiedy drewniane elementy, takie jak ławki czy pergole, są mniej eksploatowane niż latem, co daje więcej czasu na dokładne prace konserwacyjne. Prace wykonane wiosną przygotowują również drewniane elementy na intensywne użytkowanie w okresie letnim, chroniąc je przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych i deszczu. Wiosenna konserwacja pozwala na dokładną inspekcję stanu technicznego tych elementów po zimie, co jest kluczowe dla utrzymania ich w dobrym stanie przez cały rok.

Pytanie 5

W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?

A. w XVI wieku
B. w XVIII wieku
C. w XIX wieku
D. w XVII wieku
Odpowiedzi takie jak XVII, XVIII czy XVI wiek nie uwzględniają odpowiednich kontekstów historycznych i kulturowych, w jakich rozwijał się styl ogrodów obwarzankowych. W XVII wieku dominowały ogrody formalne, znane z precyzyjnych układów geometrycznych, które były charakterystyczne dla stylu francuskiego. Wówczas, zamiast obwodnic, stawiano na symetrię i porządek, co nie sprzyjało powstawaniu ogrodów z luźniejszymi układami dróg. Z kolei XVIII wiek przyniósł rozwój ogrodów krajobrazowych, ale sama koncepcja obwarzankowa nie była jeszcze w pełni rozwinięta. W XVI wieku, który charakteryzował się renesansowym podejściem do ogrodów, skupiano się głównie na klasycznych wzorcach europejskich, co również nie prowadziło do powstawania układów dróg obwodnicowych. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylne utożsamienie różnych stylów ogrodowych z ich funkcjami oraz niewłaściwe odniesienie do czasów historycznych. Zrozumienie ewolucji ogrodów i ich układów wymaga znajomości kontekstu społeczno-kulturowego danego okresu, co pozwala na dokładniejsze przypisanie charakterystycznych cech do odpowiednich stuleci.

Pytanie 6

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą
B. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho
C. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem
D. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro
Jeśli zatrzymasz się na metodach, które nie biorą pod uwagę odpowiedniej obróbki tynku, to mogą się pojawić różne problemy na etapie wykończenia. Używanie pacy na sucho to na pewno zły pomysł, bo tynk w takim stanie jest zbyt sztywny, co prowadzi do uszkodzeń i trudności w osiągnięciu gładkości. Nawet jak dobrze nałożysz, to tynk na sucho ma tendencję do łuszczenia się i pękania. Co do polewania ściany wodą, to też nie działa, bo woda nie zastąpi mechanicznej obróbki. Zbyt dużo wody może rozcieńczyć tynk i pogorszyć jego wytrzymałość. A obsypywanie suchym cementem to w ogóle kolejny błąd, bo to nie poprawia gładkości, a może prowadzić do pęknięć czy kruszenia się. Takie podejścia często z braku czasu, ale w budowlance jakość jest najważniejsza, więc lepiej trzymać się standardów i sprawdzonych technik, żeby uniknąć kosztownych poprawek.

Pytanie 7

Jaka będzie łączna wartość kosztorysowa 122 sztuk przęseł niskiego ogrodzenia ogrodowego, jeżeli cena rynkowa jednego przęsła wynosi 15,85 zł?

A. 1 933,70 zł
B. 193,70 zł
C. 193,37 zł
D. 19 337,00 zł
Błędy w obliczeniach kosztów mogą wynikać z wielu czynników, a ich zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania projektami budowlanymi. Często zdarza się, że osoby dokonujące obliczeń nie uwzględniają właściwej jednostki miary przy mnożeniu, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 193,70 zł oraz 193,37 zł sugerują, że przyjęto złą wartość lub błąd w obliczeniach, gdzie pomijana jest część jednostkowa w obliczeniach. Natomiast odpowiedź 19 337,00 zł może wynikać z nieprawidłowego pomnożenia, gdzie wynik został przesunięty o dodatkowe zera, co jest typowym błędem przy kalkulacjach, często związanym z niepoprawnym zaokrągleniem. Takie pomyłki mogą prowadzić do znacznych problemów finansowych w projektach budowlanych, gdzie precyzja kosztów jest kluczowa. Zrozumienie, jak należy prawidłowo zaokrąglać i prezentować dane, a także jak stosować odpowiednie metody obliczeń, jest niezbędne w każdej branży, w której zachodzi konieczność analizy kosztów. Dobrze przemyślane podejście do kosztorysowania jest standardem, który powinien być przestrzegany w celu uniknięcia nieporozumień i błędów, mogących wpływać na wyniki finansowe projektu.

Pytanie 8

Jaki element można wykorzystać do osłonięcia kompostownika w niewielkim ogrodzie?

A. Trejaż
B. Bindaż
C. Gabion
D. Pergola
Trejaż to konstrukcja, która nie tylko pełni rolę dekoracyjną, ale także funkcjonalną w ogrodzie. Jest to idealny sposób na przesłonięcie kompostownika, ponieważ umożliwia odpowiednią cyrkulację powietrza, co jest kluczowe dla procesu kompostowania. Dobrze zaprojektowany trejaż może wspierać rośliny pnące, które mogą maskować kompostownik, jednocześnie zapewniając estetyczny wygląd ogrodu. Stosowanie trejażu w tej roli jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, pozwala na wykorzystanie przestrzeni oraz wspiera różnorodność biologiczną w ogrodzie. Dodatkowo, roślinność na trejażu może pomóc w ukryciu kompostownika przed wzrokiem sąsiadów, co jest często pożądane w małych ogrodach. Warto również pamiętać, że prawidłowe umiejscowienie trejażu w stosunku do źródła światła oraz innych elementów ogrodu jest kluczowe dla jego efektywności.

Pytanie 9

Jakiego typu jest obecny krajobraz tundry?

A. naturalny
B. kulturowy dysharmonijny
C. pierwotny
D. kulturowy harmonijny
Odpowiedź "pierwotny" jest poprawna, ponieważ współczesny krajobraz tundry jest wynikiem długotrwałych procesów przyrodniczych, które miały miejsce w różnych epokach geologicznych. Tundra jest ekosystemem, który charakteryzuje się specyficznymi warunkami klimatycznymi oraz unikalnymi formami życia, w tym roślinnością przystosowaną do niskich temperatur i krótkiego okresu wegetacyjnego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie ochrony przyrody w regionach tundrowych, gdzie istotne jest zrozumienie naturalnych procesów ekologicznych oraz ich zachowania w odpowiedzi na zmiany klimatyczne. W dobrze zarządzanych terenach tundry, takich jak parki narodowe, stosuje się praktyki ochrony, które uwzględniają pierwotny charakter tego ekosystemu, minimalizując wpływ działalności ludzkiej oraz wspierając zachowanie bioróżnorodności. Ponadto, standardy ochrony środowiska, takie jak Ramsar, podkreślają znaczenie pierwotnych ekosystemów dla zachowania równowagi ekologicznej na Ziemi.

Pytanie 10

Pokazany na zdjęciu pojemnik można zastosować w parku zaprojektowanym w stylu

Ilustracja do pytania
A. secesyjnym.
B. modernistycznym.
C. barokowym.
D. angielskim.
Odpowiedzi 'barokowym', 'secesyjnym' i 'angielskim' są niestety nietrafione. Każdy z tych stylów ma zupełnie inne cechy, które nie pasują do minimalistycznego dizajnu tego pojemnika. Barok to pełno zdobień i dramatyzmu, co mija się z zasadą prostoty i funkcji modernizmu. Możliwe, że myślisz, że coś bardziej ozdobnego zawsze wygląda lepiej, ale modernizm stara się wyciągnąć esencję estetyki, a nie przesadzać. Styl secesyjny z kolei ma te organiczne kształty i dekoracyjne detale, co też nijak nie pasuje do tego prostego podejścia. No i styl angielski w projektowaniu krajobrazu zwykle romantyzuje naturę i stawia na wyszukaną estetykę. Dlatego mieszanie tych stylów z modernizmem to trochę częsty błąd – ich zasady po prostu nie zgadzają się z ideą funkcjonalności, którą promuje modernizm.

Pytanie 11

Jaka jest podstawowa funkcja pergoli w architekturze ogrodowej?

A. Oświetlenie ogrodu
B. Zadaszenie tarasu
C. Podpora dla roślin pnących
D. Ochrona przed wiatrem
Pergola to struktura architektoniczna, która pełni przede wszystkim rolę podpory dla roślin pnących. Jest to niezwykle ważne, ponieważ pnącza, takie jak winorośl czy bluszcz, potrzebują wsparcia, aby mogły się prawidłowo rozwijać i pięknie prezentować w ogrodzie. Pergola umożliwia tym roślinom wzrost w pionie, co nie tylko zwiększa ich ekspozycję na światło słoneczne, ale także tworzy estetyczne i funkcjonalne przestrzenie w ogrodzie. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrze zaplanowana pergola może przekształcić zwykły ogród w prawdziwą oazę spokoju i piękna. Ponadto pergole są często stosowane jako elementy dzielące przestrzeń ogrodową, tworząc intymne zakątki do odpoczynku. Warto pamiętać, że pergole mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno, metal czy tworzywa sztuczne, co pozwala na ich dostosowanie do stylu danego ogrodu. Są niezastąpione w projektach, które stawiają na zrównoważony rozwój i ekologiczne rozwiązania w architekturze krajobrazu.

Pytanie 12

Jakiego typu pręty powinno się zastosować do budowy żelbetowego murka oporowego?

A. Gładkie
B. Gwintowane
C. Żebrowane
D. Sześciokątne
Wybór prętów gładkich do wykonania żelbetowego murka oporowego jest nieodpowiedni, ponieważ pręty te mają ograniczoną przyczepność do betonu. W przypadku obciążeń dynamicznych lub statycznych, jakie występują w murkach oporowych, pręty gładkie mogą ulegać przemieszczeniu, co prowadzi do osłabienia całej konstrukcji. Z kolei pręty sześciokątne, mimo że mogą wydawać się atrakcyjne z estetycznego punktu widzenia, nie są standardem w budownictwie żelbetowym. Ich kształt nie zapewnia odpowiednich właściwości mechanicznych wymaganych dla konstrukcji oporowych, a dodatkowo ich produkcja jest mniej ekonomiczna. Zastosowanie prętów gwintowanych w murkach oporowych jest również niewłaściwe, ponieważ tego typu pręty są przeznaczone do zastosowań wymagających połączeń śrubowych, a nie do wbetonowywania w masy betonowe. Typowym błędem myślowym przy wyborze prętów do żelbetu jest skupienie się na estetyce lub nietypowych rozwiązaniach konstrukcyjnych, które nie spełniają podstawowych wymogów inżynieryjnych. W praktyce budowlanej, zawsze należy kierować się zasadami sztuki budowlanej oraz normami, które precyzyjnie określają, jakie materiały powinny być używane w danym kontekście, a ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do niebezpieczeństwa i awarii konstrukcji.

Pytanie 13

Jakiego sprzętu najlepiej użyć do usunięcia warstwy humusu z wierzchu gleby?

A. Spycharki
B. Zgarniarki
C. Równiarki
D. Koparki
Koparki są maszynami zaprojektowanymi głównie do wykopów i prac ziemnych, a ich głównym zadaniem jest przenoszenie dużych ilości ziemi na większe głębokości. Użycie koparki do zdjęcia warstwy humusu może prowadzić do nieefektywności oraz nadmiernego naruszenia struktury gleby, co jest niepożądane w kontekście ochrony środowiska. Równiarki, z drugiej strony, służą do wyrównywania powierzchni, ale nie są idealne do usuwania humusu. Ich mechanizm działania jest bardziej dostosowany do prac na utwardzonych nawierzchniach czy drogach, a nie do pracy w luźnej glebie. Spycharki, chociaż są w stanie przemieszczać materiały, mają zbyt dużą agresywność i ryzyko uszkodzenia warstwy gleby, co negatywnie wpływa na przyszłą uprawę. Używanie tych maszyn zamiast zgarniarki może spowodować degradację warstwy humusu oraz zniszczenie bioróżnorodności w glebie. Niezrozumienie odpowiednich zastosowań tych maszyn prowadzi do błędnych decyzji w planowaniu prac ziemnych, co może skutkować nieefektywnością i dodatkowymi kosztami związanymi z regeneracją uszkodzonego terenu.

Pytanie 14

O jakie obiekty odbywa się rewaloryzacja?

A. pomniki przyrody
B. ogrody zabytkowe
C. rezerwaty przyrody
D. budowle habitatowe
Pomniki przyrody, budowle habitatowe oraz rezerwaty przyrody są ważnymi elementami ochrony środowiska, jednak nie podlegają rewaloryzacji w takim samym sensie, jak ogrody zabytkowe. Pomniki przyrody są to obiekty przyrodnicze, które zostały uznane za cenne ze względu na swoje walory przyrodnicze, estetyczne lub historyczne, jednak ich ochrona koncentruje się na zachowaniu ich naturalnego stanu, a nie na przywracaniu ich do historycznej formy. Budowle habitatowe, natomiast, odnoszą się do konstrukcji, które mają na celu wspieranie życia dzikich zwierząt, ale nie są związane z tradycją ogrodów. Rezerwaty przyrody są obszarami wydzielonymi w celu ochrony ekosystemów, a ich celem jest zachowanie naturalnych procesów ekologicznych, co wyklucza jakiekolwiek działania rewaloryzacyjne. Typowym błędem myślowym jest mylenie ochrony przyrody z rewaloryzacją, co prowadzi do nieporozumień w zakresie działań konserwatorskich. Kluczowe jest zrozumienie, że rewaloryzacja dotyczy obiektów, które mają wyraźne znaczenie kulturowe, a nie tylko przyrodnicze. W praktyce oznacza to, że ogrody zabytkowe wymagają szczególnego traktowania jako miejsca, które łączą historię, sztukę oraz przyrodę w sposób, który nie jest stosowany do pomników przyrody czy rezerwatów.

Pytanie 15

Jaki materiał powinien być wybrany na okładzinę ogrodowego murka, aby uzyskać powierzchnię z regularnie rozmieszczonymi punktowymi wgłębieniami i wypukłościami?

A. Płytki ceramiczne
B. Cegła klinkierowa
C. Kamień o powierzchni ciosanej
D. Kamień o fakturze groszkowanej
Wybór materiału na okładzinę murka ogrodowego jest kluczowy dla uzyskania pożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kamień o fakturze ciosanej może sprawiać wrażenie solidnego i eleganckiego, jednak jego gładka powierzchnia nie będzie w stanie zapewnić efektu regularnych wklęśnięć i wypukłości, co ogranicza jego użyteczność w kontekście projektów, w których pożądana jest bogatsza faktura. Z kolei cegła klinkierowa, chociaż często stosowana w budownictwie, posiada jednorodną powierzchnię, co może prowadzić do monotonii wizualnej oraz braku dynamiki w projekcie. Płytki ceramiczne, mimo że są łatwe w montażu i dostępne w szerokiej gamie kolorów, również nie oferują wymaganej faktury, a ich gładkość sprawia, że mogą być śliskie i nieprzyjazne w użytkowaniu na zewnątrz. Wybierając materiał, warto kierować się nie tylko estetyką, ale również jego funkcjonalnością, co często bywa pomijane przy podejmowaniu decyzji. Zrozumienie różnic między fakturą a właściwościami użytkowymi materiałów budowlanych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w projekcie ogrodowym.

Pytanie 16

Aby wykonać domiar prostokątny w terenie przy użyciu węgielnicy, ile tyczek jest potrzebnych?

A. dwie tyczki
B. jedna tyczka
C. trzy tyczki
D. cztery tyczki
Aby wykonać domiar prostokątny w terenie przy użyciu węgielnicy, potrzebujemy trzech tyczek, co jest zgodne z zasadami geodezyjnymi i standardami prac pomiarowych. Węgielnica, czyli narzędzie służące do wyznaczania kątów prostych, umożliwia precyzyjne określenie lokalizacji punktów na gruncie. W praktyce, jedną tyczkę umieszczamy w punkcie startowym, drugą w celu wyznaczenia linii podstawowej, natomiast trzecia jest niezbędna do określenia kąta prostego. Ta metoda jest nie tylko powszechnie stosowana, ale również bardzo efektywna, gdyż pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności pomiarów. Przykładowo, w budownictwie wykorzystywanie węgielnicy i tyczek jest kluczowe przy wytyczaniu fundamentów, aby zapewnić, że konstrukcja będzie miała poprawne proporcje i nie będzie miała problemów ze stabilnością. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w geodezji, ważne jest, aby przy każdej pracy pomiarowej stosować zasady równości kątów, co jest możliwe tylko przy użyciu odpowiedniej liczby tyczek.

Pytanie 17

Którego z poniższych materiałów naturalnych powinniśmy użyć do uszczelnienia podstawy zbiornika wodnego?

A. Gliny.
B. Żwir.
C. Grysu.
D. Piasku.
Gliny są optymalnym materiałem do uszczelnienia dna oczka wodnego ze względu na swoje właściwości plastyczne i niską przepuszczalność. Gliny, zwłaszcza te o wysokiej zawartości kaolinu, mają zdolność zatrzymywania wody, co skutkuje minimalizowaniem strat przez infiltrację. W praktyce, podczas budowy oczka wodnego, warstwa gliny powinna być odpowiednio zagęszczona, a jej grubość powinna wynosić co najmniej 15-30 cm, aby zapewnić skuteczne uszczelnienie. Dobre praktyki wskazują, że należy unikać stosowania glin z wysoką zawartością organicznych zanieczyszczeń, co może wpływać na stabilność struktury. Gliny stosuje się nie tylko w budownictwie hydrotechnicznym, ale także w projektach rekreacyjnych, gdzie wymagane jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wody. Dodatkowo, w przypadku zastosowania gliny, warto rozważyć jej odpowiednie przygotowanie, takie jak nawilżenie przed formowaniem, co zwiększa jej elastyczność i ułatwia aplikację.

Pytanie 18

Wykopanie rowu, ustabilizowanie dna, nasypanie piasku, rozciągnięcie sznura, ustawienie obrzeży oraz zasypanie rowu ziemią po obu stronach i ubicie gruntu - to sekwencja działań przy montażu obrzeży nawierzchni?

A. pieszo-jezdnej
B. parkingowej
C. pieszej
D. jezdnej
Wybór odpowiedzi dotyczącej nawierzchni jezdnej czy parkingowej jest nietrafiony, bo pytanie mówi tylko o nawierzchni pieszej. Przy budowie jezdni liczy się bardziej nośność i wytrzymałość, używa się też bardziej zaawansowanych technologii, które tu nie pasują. Na przykład, do budowy dróg często używa się materiałów bitumicznych i różnych wzmocnień, żeby wytrzymać obciążenia od samochodów. Z kolei przy parkingach ważne jest, żeby mieć dobry system odwadniania oraz stabilizację gruntu, żeby nawierzchnia się nie osiadała. Zrozumienie tych różnic między nawierzchniami pieszymi a jezdnymi jest kluczowe, jak się chce dobrze zaprojektować i zbudować. Złe dobieranie technologii czy materiałów może spowodować problemy, takie jak pękająca nawierzchnia czy osiadanie, co zagraża bezpieczeństwu użytkownikom. Dlatego warto kierować się uznanymi normami, żeby zapewnić trwałość i dobre warunki dla różnych rodzajów nawierzchni.

Pytanie 19

Wirydarz jest cechą charakterystyczną dla typów

A. zamkowych
B. dworskich
C. pałacowych
D. klasztornych
Wirydarz to wewnętrzny dziedziniec, który jest charakterystycznym elementem architektonicznym założeń klasztornych. Jego główną funkcją jest stworzenie przestrzeni sprzyjającej medytacji i kontemplacji, co jest niezwykle ważne w życiu monastycznym. Wirydarze często otoczone są krużgankami, które umożliwiają ciche spacery oraz odosobnienie. W kontekście architektury sakralnej wirydarz stanowi także miejsce spotkań wspólnoty zakonnej, a jego zaprojektowanie zgodne jest z zasadami harmonii i proporcji, które są istotne w tradycji budownictwa klasztornego. Przykładem jest wirydarz w klasztorze kartuzów, który nie tylko pełni funkcję użytkową, ale także estetyczną, tworząc spójną całość z otoczeniem. Zrozumienie roli wirydarza w architekturze klasztornej pozwala na lepsze docenienie kulturowego dziedzictwa oraz jego wpływu na duchowość i styl życia mnichów.

Pytanie 20

Jaka jest rzeczywista szerokość powierzchni, jeśli jej szerokość w rzucie w skali 1:250 wynosi 1,5 cm?

A. 3,75 m
B. 0,60 m
C. 4,00 m
D. 2,50 m
Obliczenia dotyczące rzeczywistej szerokości nawierzchni w skali wymagają zrozumienia zasady przeliczania jednostek oraz systemu miar stosowanych w inżynierii. W przypadku podania szerokości 1,5 cm w skali 1:250, kluczowym jest prawidłowe zrozumienie, że ta skala oznacza przeskalowanie 1 cm na rysunku na 250 cm w rzeczywistości. Wybierając odpowiedzi takie jak 0,60 m czy 2,50 m, można popełnić błąd w konwersji jednostek lub w zrozumieniu proporcji skali. Często spotykanym błędem jest nieprawidłowe mnożenie lub dzielenie wartości, co prowadzi do niepoprawnych wyników. Na przykład, przyjęcie, że 1,5 cm w skali odpowiada bezpośrednio 2,50 m, może wynikać z pomyłki w mnożeniu. Również, jeżeli ktoś nie uwzględnia przeliczenia centymetrów na metry, co może prowadzić do niepoprawnych wartości końcowych. Rozumienie skali jest kluczowe w projektowaniu wszelkich struktur, ponieważ błędy w obliczeniach mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w praktyce inżynieryjnej. Przy pracy z planami budowlanymi czy rysunkami technicznymi, przestrzeganie zasad konwersji jednostek jest niezbędne, aby zapewnić zgodność z normami budowlanymi oraz jakość realizowanych projektów.

Pytanie 21

Ile wynosi grubość warstwy ścieralnej drogi na pokazanym przekroju konstrukcyjnym?

Ilustracja do pytania
A. 12 cm
B. 22 cm
C. 15 cm
D. 10 cm
Grubość warstwy ścieralnej drogi wynosząca 10 cm jest zgodna z normami budowlanymi oraz praktykami inżynieryjnymi, które sugerują, że taka grubość jest adekwatna dla dróg o średnim natężeniu ruchu. Warstwa ścieralna pełni kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniej jakości nawierzchni, jej trwałości oraz bezpieczeństwa użytkowników. W przypadku dróg o dużym natężeniu ruchu, grubość ta może być większa, natomiast dla dróg lokalnych często wystarcza 10 cm. Przykłady zastosowań tej grubości można znaleźć w projektach dróg gminnych, gdzie celem jest optymalizacja kosztów budowy przy zachowaniu odpowiednich standardów jakości. Ponadto, w kontekście inżynierii ruchu, utrzymanie odpowiedniej grubości warstwy ścieralnej pozwala na efektywniejsze odprowadzanie wody opadowej, co znacząco wpływa na bezpieczeństwo na drodze, minimalizując ryzyko aquaplaningu. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą PN-EN 13108-1, grubość warstwy ścieralnej powinna być dostosowana do warunków lokalnych oraz przewidywanego obciążenia ruchem, co potwierdza zasadność wyboru 10 cm w kontekście tego pytania.

Pytanie 22

Do formowania pokazanej na ilustracji fugi należy użyć

Ilustracja do pytania
A. kielni spoinówki.
B. szpachli fasadowej.
C. szczotki drucianej.
D. pacy weneckiej.
Kielnia spoinówka jest specjalistycznym narzędziem, które jest niezbędne do formowania fug w pracach budowlanych. Jej konstrukcja pozwala na precyzyjne wypełnienie szczelin między elementami budowlanymi, co jest kluczowe dla estetyki oraz trwałości wykonania. Używając kielni spoinówki, można uzyskać równomierne i gładkie krawędzie fugi, co jest istotne, aby uniknąć późniejszych problemów z akumulacją wilgoci czy zagrzybieniem. W praktyce, stosowanie kielni spoinówki wpływa również na wydajność pracy – narzędzie to umożliwia szybkie i efektywne formowanie spoin, co ma znaczenie w dużych projektach budowlanych, gdzie czas realizacji jest kluczowy. W standardach budowlanych podkreśla się, że dobór odpowiednich narzędzi, takich jak kielnie spoinówki, jest fundamentem jakości wykończenia i powinien być dostosowany do rodzaju materiałów używanych w budowie. Dodatkowo, umiejętne posługiwanie się tym narzędziem, w połączeniu z odpowiednią techniką układania fug, znacząco podnosi walory estetyczne i funkcjonalności utworzonej powierzchni.

Pytanie 23

Który typ płytek nie nadaje się do wykorzystania jako okładzina betonowego muru oporowego?

A. Płytki kamienne
B. Płytki klinkierowe
C. Płytki gipsowe
D. Płytki gresowe
Gipsowe płytki nie są stosowane jako okładzina betonowych murek oporowych z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, gips jest materiałem podatnym na działanie wilgoci, co czyni go niewłaściwym wyborem w warunkach, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub wilgocią, jak w przypadku murków oporowych. W przypadku takiej okładziny, odpowiednie materiały powinny być odporne na zmiany warunków atmosferycznych oraz na działanie wody, aby zapobiec degradacji struktury. Płytki kamienne, gresowe czy klinkierowe są znacznie bardziej odpowiednie, ponieważ charakteryzują się wysoką odpornością na czynniki zewnętrzne i są często wykorzystywane w budownictwie ze względu na swoją trwałość i estetykę. Dodatkowo, w projektach budowlanych powinno się stosować materiały zgodne z normami budowlanymi, które gwarantują bezpieczeństwo i długowieczność konstrukcji. Dlatego korzystanie z gipsowych płytek w takich zastosowaniach jest zdecydowanie niezasadne.

Pytanie 24

Na jaką głębokość należy fundamentować słupy pergoli?

A. 80-120 cm
B. 20-30 cm
C. 40-50 cm
D. 60-70 cm
Fundamentowanie słupów pergoli na głębokość 80-120 cm jest zalecane w celu zapewnienia odpowiedniej stabilności i wytrzymałości konstrukcji. Głębokość ta pozwala na skuteczne osadzenie słupów w gruncie, co jest istotne w kontekście sił działających na pergolę, takich jak obciążenia wiatrowe oraz ciężar elementów dachu i roślinności. W praktyce, głębokość fundamentu powinna być dostosowana do specyfiki gruntu – w przypadku gruntów luźnych, zaleca się większe głębokości, aby uniknąć osiadania. W budownictwie często stosuje się metody takie jak odwodnienie terenu wokół fundamentów, co może również wpłynąć na stabilność całej konstrukcji. Ponadto, projektując pergolę, warto uwzględnić lokalne przepisy budowlane oraz przepisy dotyczące strefy klimatycznej, które mogą wymagać różnych głębokości fundamentów. Dzięki odpowiedniemu fundamentowaniu, pergola zyskuje trwałość oraz estetyczny wygląd na wiele lat.

Pytanie 25

Jakie narzędzia i sprzęt będą wystarczające do wykopania i ustabilizowania gotowej formy zbiornika wodnego z laminatu poliestrowego o wymiarach 1,2 m długości, 1,0 m szerokości oraz 0,8 m głębokości w wcześniej wyznaczonym miejscu?

A. Koparka, szpadel, niwelator, tyczki, łata geodezyjna, miarka
B. Koparka, przyczepa, ubijarka spalinowa, szpadel
C. Szpadel, łopata, taczka, poziomica, miarka, wąż ogrodowy
D. Szpadel, taczka, sznurek
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zestaw narzędzi i sprzętu składający się ze szpada, łopaty, taczki, poziomicy, miarki i węża ogrodowego jest wystarczający do wkopania i stabilizacji formy oczka wodnego z laminatu poliestrowego. Szpadel i łopata pozwalają na precyzyjne wykopanie odpowiedniego kształtu oraz głębokości, które są zgodne z wymiarami oczka. Poziomica jest niezbędna do zapewnienia, że dno oczka będzie równe, co jest kluczowe dla estetyki oraz funkcjonalności oczka wodnego. Miarka natomiast umożliwia dokładne mierzenie głębokości i kształtu wykopu, co zapobiega błędom konstrukcyjnym. Taczka ułatwia transport ziemi wykopanej podczas prac, a wąż ogrodowy może być użyty do przemywania wykopu lub dostarczania wody do stabilizacji formy. W praktyce, dokładne przestrzeganie tych etapów i używanie odpowiednich narzędzi zapewni długotrwałość oraz stabilność oczka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie ogrodowym.

Pytanie 26

Rozdzielenie długiego ogrodowego wnętrza ścieżkami biegnącymi równolegle do jego dłuższych boków sprawia, że przestrzeń ta wydaje się być

A. wysoka
B. wąska
C. szeroka
D. niska
Wybór odpowiedzi sugerującej, że przestrzeń wydaje się szersza, wyższa lub niższa, opiera się na błędnych założeniach dotyczących percepcji przestrzeni i optyki. Odpowiedź 'szersze' nie uwzględnia faktu, że drogi równoległe do dłuższych boków rzeczywiście zmniejszają wizualną szerokość wnętrza. Zamiast tego, dodanie takich elementów wprowadza kształt, który prowadzi wzrok wzdłuż dłuższej osi, co sprawia, że przestrzeń wydaje się bardziej ograniczona. Podobnie, odpowiedzi sugerujące wyższą lub niższą percepcję przestrzeni są mylne - wysokość wnętrza ogrodowego nie zmienia się w wyniku jego podziału na drogi. Percepcja wysokości jest bardziej związana z proporcjami elementów pionowych, takich jak drzewa czy ogrodzenia, niż z układem poziomym drogi. Typowym błędem myślowym jest mylenie wrażeń wizualnych z rzeczywistymi wymiarami przestrzeni; elementy projektowe, takie jak drogi, mają na celu nie tylko organizację przestrzeni, ale także kierowanie wzrokiem i wrażeniem na temat jej rozmiaru. W przypadku projektowania ogrodów, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy mogą wpłynąć na subiektywne odczucia użytkowników. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego projektowania przestrzeni, które harmonizują z ich pierwotnymi funkcjami.

Pytanie 27

Pokazaną na pierwszym planie zdjęcia latarnię można zaprojektować na terenie

Ilustracja do pytania
A. skweru miejskiego.
B. parku w stylu angielskim.
C. miejskiego parku leśnego.
D. towarzyszącym drodze szybkiego ruchu.
Latarnia z tego zdjęcia jest naprawdę fajnie zaprojektowana. Pasuje idealnie do nowoczesnych skwerków miejskich, gdzie oświetlenie powinno być nie tylko praktyczne, ale i ładne. W takich miejscach ważne jest, żeby światło tworzyło przyjemną atmosferę, prawda? Ta latarnia wydaje się odpowiadać tym wymaganiom i wpasowuje się w trendy dotyczące zrównoważonego rozwoju. Moim zdaniem, można by łatwo regulować jej jasność w zależności od pory dnia albo ilości osób w okolicy. To takie nowoczesne podejście, które ma sens i może naprawdę poprawić jakość życia w miastach.

Pytanie 28

Aby przywrócić funkcje użytkowe obszarom, które doświadczyły degradacji i straciły swoją pierwotną wartość biologiczną oraz użytkową, powinno się je poddać

A. konserwacji
B. rekultywacji
C. rekonstrukcji
D. renowacji
Konserwacja, renowacja i rekonstrukcja, mimo że często mylone z rekultywacją, mają inną specyfikę i zastosowanie, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście przywracania wartości użytkowej terenów degradujących się. Konserwacja odnosi się do działań mających na celu zachowanie istniejących zasobów przyrodniczych lub kulturowych w ich obecnym stanie. Jej celem jest zapobieganie dalszej degradacji, a nie przywracanie utraconych funkcji. Renowacja zazwyczaj dotyczy poprawy stanu istniejących struktur, często w kontekście architektonicznym, a nie biologicznym. Rekonstrukcja, z kolei, polega na odtworzeniu zniszczonego obiektu czy środowiska, które niekoniecznie musi być zgodne z jego pierwotnym stanem. Te podejścia dotyczą głównie ochrony, modernizacji czy odbudowy zasadniczo zmienionych obiektów, co nie jest wystarczające w kontekście rekultywacji terenów degradujących się. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda z tych metod może być używana zamiennie z rekultywacją, podczas gdy różnice w celach i metodach działania są fundamentalne dla skuteczności przywracania wartości biologicznej i użytkowej terenów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do problematyki ochrony środowiska.

Pytanie 29

Przedstawiony na ilustracji element małej architektury jest typowy dla ogrodów urządzanych w stylu

Ilustracja do pytania
A. średniowiecznym.
B. modernistycznym.
C. barokowym.
D. rustykalnym.
Odpowiedź "rustykalnym" jest poprawna, ponieważ przedstawiony na ilustracji element małej architektury, czyli drewniana ławka otoczona kwiatami, doskonale wpisuje się w charakterystykę ogrodów stylu rustykalnego. Styl ten akcentuje harmonię z naturą, wykorzystując proste, lokalne materiały, takie jak drewno, kamień czy glina. W ogrodach rustykalnych często spotyka się elementy, które mają na celu stworzenie przytulnej atmosfery, co osiągane jest m.in. poprzez dodawanie kwiatów w donicach oraz innych naturalnych dekoracji. Zastosowanie drewnianych ławek sprzyja relaksowi na świeżym powietrzu i zachęca do spędzania czasu w ogrodzie, co jest kluczowe dla tego stylu. Warto również zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu ogrodów, elementy małej architektury powinny być zharmonizowane z otoczeniem, co w przypadku stylu rustykalnego staje się szczególnie istotne, gdyż jego celem jest oddanie uroków wiejskiego krajobrazu i prostoty życia.

Pytanie 30

Przy zakładaniu ogrodu na dachu garażu, zaczynając od stropu, jakie warstwy powinny być ułożone w odpowiedniej kolejności?

A. drenaż z keramzytu, izolację przeciwwilgociową, agrowłókninę, ziemię żyzną
B. drenaż z keramzytu, agrowłókninę, izolację przeciwwilgociową, ziemię żyzną
C. izolację przeciwwilgociową, agrowłókninę, drenaż z keramzytu, ziemię żyzną
D. izolacje przeciwwilgociową, drenaż z keramzytu, agrowłókninę, ziemię żyzną
Odpowiedź, która zakłada ułożenie izolacji przeciwwilgociowej, drenażu z keramzytu, agrowłókniny i następnie ziemi żyznej, jest poprawna, ponieważ odzwierciedla proces budowy warstwowego systemu ogrodu na dachu. Izolacja przeciwwilgociowa jest kluczowa, ponieważ chroni strukturę budynku przed wilgocią, co jest szczególnie istotne w przypadku dachów, które są narażone na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Następnie, drenaż z keramzytu umożliwia efektywne odprowadzanie nadmiaru wody, co zapobiega przesiąkaniu wody w głąb konstrukcji. Agrowłóknina pełni rolę separatora, zapobiegając mieszaniu się ziemi z warstwą drenażową, a także wspiera rozwój korzeni roślin, co jest niezbędne w ogrodowej uprawie. Ziemia żyzna, stanowiąca ostatnią warstwę, dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania zielonych dachów, co zapewnia ich trwałość i funkcjonalność.

Pytanie 31

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. walec wibracyjny
B. zagęszczarkę płytową
C. walec gładki
D. ubijak wibracyjny
Walec wibracyjny, ubijak wibracyjny i walec gładki to urządzenia, które w pewnych sytuacjach mogą być używane w budownictwie, jednak nie są one odpowiednie do stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej w kontekście opisanym w pytaniu. Walec wibracyjny jest zaprojektowany przede wszystkim do zagęszczania gruntów, co oznacza, że jego zastosowanie w kontekście kostki brukowej może prowadzić do nadmiernego nacisku na kostki, co skutkuje ich uszkodzeniem lub przemieszczaniem się. Ubijak wibracyjny, podobnie jak walec wibracyjny, może wprowadzać zbyt dużą energię dynamiczną, co jest niepożądane przy układaniu kostki. Walec gładki z kolei nie wytwarza wibracji, a jego działanie opiera się na ciężarze, co nie jest wystarczające do efektywnego zagęszczenia podłoża pod kostką, szczególnie w warstwie górnej. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że każde urządzenie do zagęszczania będzie skuteczne w każdej sytuacji, co prowadzi do nieefektywnego wykonania prac oraz może przyczynić się do problemów z późniejszym użytkowaniem nawierzchni, takich jak nierówności, pęknięcia czy osiadanie kostki. W budownictwie drogowo-budowlanym bardzo istotne jest stosowanie narzędzi i technologii zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na osiągnięcie trwałych i estetycznych efektów.

Pytanie 32

Termin rekultywacji dotyczy działań mających na celu

A. zapewnienie funkcji pierwotnej terenom poddanym degradacji
B. odzyskanie wartości użytkowej terenów zdegradowanych
C. usunięcie bieżących uszkodzeń struktury zabytkowej
D. odtworzenie historycznego ogrodu zgodnie z materiałami archiwalnymi
Odpowiedź dotycząca przywrócenia wartości użytkowej terenom zdegradowanym jest prawidłowa, ponieważ rekultywacja to proces mający na celu restaurację ekosystemów, które uległy degradacji z powodu działalności człowieka, takich jak przemysł, rolnictwo czy urbanizacja. Celem rekultywacji jest przywrócenie tych terenów do stanu, który umożliwia ich ponowne wykorzystanie. W praktyce może to obejmować działania takie jak oczyszczanie gleby z zanieczyszczeń, przywracanie naturalnych siedlisk oraz rekonstrukcję elementów krajobrazu. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają standardy takie jak ISO 14001 dotyczące zarządzania środowiskowego, które promują zrównoważony rozwój i odpowiedzialne gospodarowanie zasobami. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie zniszczone obszary są przekształcane w tereny zielone, parki lub tereny rekreacyjne, co przynosi korzyści nie tylko środowisku, ale również lokalnej społeczności.

Pytanie 33

Stojak na rowery stanowi istotny element wyposażenia

A. parku krajobrazowego
B. cmentarza
C. ogrodu zoologicznego
D. bulwaru
Stojak na rowery jest kluczowym elementem infrastruktury rowerowej, szczególnie w kontekście bulwarów, które stanowią popularne miejsca rekreacyjne. Te tereny często przyciągają dużą liczbę rowerzystów, którzy potrzebują bezpiecznych i wygodnych miejsc do parkowania swoich pojazdów. Stojaki na rowery promują aktywny styl życia oraz ułatwiają dostęp do atrakcji turystycznych z wykorzystaniem ekologicznego środka transportu. Przykłady dobrze zaprojektowanych stojaków na rowery można znaleźć w wielu miastach, gdzie są one regularnie integrowane z innymi elementami infrastruktury, takimi jak ścieżki rowerowe czy punkty wynajmu rowerów. Dobrze zaprojektowane stojaki powinny być odporne na warunki atmosferyczne i umożliwiać stabilne przypięcie roweru, co ogranicza ryzyko kradzieży. Dodatkowo, zgodne ze standardami, powinny być również dostosowane do różnych typów rowerów, w tym elektrycznych, co zwiększa ich funkcjonalność i dostępność dla szerszej grupy użytkowników.

Pytanie 34

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Altanka
B. Tablica z regulaminem
C. Zadaszenie
D. Karmnik dla ptaków
Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.

Pytanie 35

Podczas konstruowania murowanego murka oporowego o wysokości 1,00 m trzeba pamiętać, aby kąt nachylenia ściany frontowej w stronę skarpy wynosił

A. od 4% do 8%
B. od 10% do 15%
C. od 30% do 35%
D. od 1% do 3%
Nachylenie ściany licowej ku skarpie w murkach oporowych murowanych powinno wynosić od 10% do 15%. Taki kąt nachylenia zapewnia odpowiednią stabilność konstrukcji, minimalizując ryzyko osunięcia się gruntu oraz przeciwdziałając negatywnym działaniom sił hydrostatycznych. W praktyce budowlanej nachylenie w tym zakresie jest zalecane przez normy budowlane, które uwzględniają zarówno obciążenia statyczne, jak i dynamiczne. Dla murków oporowych o wysokości 1,00 m, odpowiednie nachylenie sprzyja lepszemu rozkładowi ciśnień gruntowych oraz zwiększa odporność na erozję. Przykładem zastosowania takiego nachylenia może być budowa murków w ogrodach, gdzie stabilność jest kluczowa dla zachowania estetyki i funkcjonalności terenu. Dobrze zaprojektowany murek oporowy z odpowiednim nachyleniem nie tylko pełni funkcję ochronną, ale również estetyczną, wpływając na krajobraz.

Pytanie 36

Na ilustracji przedstawiono przykład kompozycji

Ilustracja do pytania
A. otwartej.
B. wertykalnej.
C. dysharmonijnej.
D. zamkniętej.
Odpowiedź 'zamkniętej' jest prawidłowa, ponieważ na ilustracji widoczna jest kompozycja, która tworzy wrażenie ograniczonej przestrzeni. Kompozycje zamknięte charakteryzują się wyraźnym zdefiniowaniem granic, co wprowadza porządek i intymność w przestrzeni. Przykładem takiej kompozycji mogą być ogrody zaprojektowane w stylu formalnym, gdzie roślinność oraz architektura tworzą jasno określone obszary. Tego typu rozwiązania są szeroko stosowane w projektowaniu ogrodów, parków, a także w architekturze krajobrazu, gdzie kluczowym celem jest nie tylko estetyka, ale także funkcjonalność przestrzeni. W kontekście standardów branżowych, projektowanie kompozycji zamkniętej może przyczynić się do lepszego wykorzystania przestrzeni oraz stworzenia warunków sprzyjających relaksowi i kontemplacji. Ważne jest również, aby przy projektowaniu takich kompozycji brać pod uwagę skale, proporcje oraz harmonijne zestawienie różnych elementów, co pozwala uzyskać spójną i atrakcyjną wizualnie przestrzeń.

Pytanie 37

Którego narzędzia należy użyć do wbijania gwoździ podczas prowadzenia podstawowych prac budowlanych?

Ilustracja do pytania
A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ młotek jest podstawowym narzędziem wykorzystywanym do wbijania gwoździ w budownictwie oraz w wielu domowych projektach majsterkowania. Młotek, w zależności od jego rodzaju, może być używany do różnego typu gwoździ, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem. W praktyce, młotki standardowe, takie jak młotek budowlany, mają mocne głowice, które pozwalają na efektywne wbijanie gwoździ, zapewniając jednocześnie większą kontrolę oraz precyzję. W przypadku bardziej zaawansowanych prac ciesielskich, zastosowanie młotka ciesielskiego, czyli narzędzia o szerszej głowicy, może być konieczne. Kluczowe jest, aby podczas pracy z młotkiem zachować odpowiednią technikę wbijania, co zminimalizuje ryzyko uszkodzenia gwoździ oraz materiałów. Standardy bezpieczeństwa w budownictwie nakładają również obowiązek używania narzędzi zgodnych z ich przeznaczeniem, co sprawia, że znajomość i umiejętność posługiwania się młotkiem jest niezbędna dla każdego, kto wykonuje prace budowlane.

Pytanie 38

Ile maksymalnie czasu można wykorzystać na użycie świeżo wykonanego tradycyjnego zaprawy wapiennej przeznaczonej do tynkowania muru?

A. 4 godziny
B. 6 godzin
C. 8 godzin
D. 2 godziny
Wybierając inny czas zużycia zaprawy niż 8 godzin, można wpaść w pułapkę błędnych założeń dotyczących właściwości zapraw wapiennych. Przykładowo, wskazanie 4 godzin jako maksymalnego czasu zużycia nie uwzględnia faktu, że zaprawa wapienna ma znacznie dłuższy czas wiązania, co pozwala na jej aplikację w szerszym zakresie czasowym. W praktyce, zbyt krótki czas użytkowania może prowadzić do sytuacji, w której zaprawa zaczyna wiązać przed jej aplikacją, co skutkuje powstawaniem pęknięć i osłabieniem struktury tynku. Analogicznie, wybór 6 lub 2 godzin jako maksymalnego czasu również nie jest uzasadniony, ponieważ sprzeciwia się to powszechnie przyjętym normom oraz doświadczeniom specjalistów w dziedzinie budownictwa. Właściwe zrozumienie tematu wiązania zaprawy wapiennej oraz jej zachowania w różnych warunkach atmosferycznych jest kluczowe dla efektywności prac budowlanych. Powszechny błąd polega na niedocenianiu znaczenia czasu pracy zaprawy, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń zarówno w warstwie wykończeniowej, jak i w samej strukturze budynku. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie standardów i dobrych praktyk, by uniknąć konsekwencji związanych z niewłaściwych stosowaniem materiałów budowlanych.

Pytanie 39

Na warstwę użytkową rowerowego szlaku w obszarze miejskim należy zastosować nawierzchnię

A. gruntową
B. żwirową
C. bitumiczną
D. tłuczniową
Wybór nawierzchni gruntowej dla ścieżek rowerowych jest nieodpowiedni, ponieważ tego typu nawierzchnie są zazwyczaj niestabilne i mogą ulegać erozji, co prowadzi do powstawania nierówności oraz trudności w użytkowaniu, zwłaszcza w warunkach deszczowych. Gruntowe ścieżki mogą być również podatne na błoto, co zniechęca do korzystania z nich, a rowerzyści mogą napotykać trudności w poruszaniu się. Tłuczniowe nawierzchnie, z kolei, mimo że oferują lepszą stabilność niż gruntowe, mogą być niewygodne ze względu na nierówną powierzchnię, co wpływa na komfort jazdy. Dodatkowo, tłuczeń nie zawsze dobrze odprowadza wodę, co może prowadzić do zbierania się wody na powierzchni, a to stwarza ryzyko kontuzji. Żwirowe nawierzchnie, choć są bardziej estetyczne, są często nieodpowiednie dla intensywnego ruchu rowerowego, ponieważ nie zapewniają wystarczającej stabilności i mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Wybierając nawierzchnię dla ścieżek rowerowych, należy kierować się standardami, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewniających bezpieczeństwo użytkowników, co w przypadku omawianych opcji najlepiej spełnia nawierzchnia bitumiczna.

Pytanie 40

Ślizg, huśtawka, ważka oraz przeplotnia to standardowe elementy wyposażenia ogrodu

A. jordanowskiego
B. etnograficznego
C. botanicznego
D. zoologicznego
Odpowiedź dotycząca ogrodów jordanowskich jest zdecydowanie na miejscu. Elementy jak ślizg, huśtawka czy ważka to typowe urządzenia, które można spotkać w tych miejscach. Ogrody jordanowskie to świetne przestrzenie, gdzie dzieci mogą się bawić i rozwijać fizycznie. Co ważne, są one projektowane z myślą o bezpieczeństwie, co oznacza, że wszystkie urządzenia muszą spełniać normy, takie jak PN-EN 1176. Na przykład, huśtawki muszą być dobrze zamocowane i w odpowiedniej wysokości, żeby dzieci mogły się bawić bez obaw o kontuzje. Warto też dodać, że często w ogrodach jordanowskich znajdziemy elementy edukacyjne, które wspierają rozwój dzieci przez zabawę. W moim zdaniem, to naprawdę ważne miejsca w miastach, bo przyczyniają się do lepszego zdrowia dzieci, zarówno fizycznego, jak i psychicznego.