Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 23:17
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 23:31

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Elementem odpowiadającym imieniu Agata w zaprezentowanej tablicy JavaScript jest:

var Imiona = new Array('Anna','Joanna','Monika','Agata');

A. Imiona[3];

B. Imiona[Agata];

C. Imiona['Agata'];

D. Imiona[4];

Poprawna odpowiedź to Imiona[3], ponieważ w JavaScript indeksowanie tablicy zaczyna się od zera. Oznacza to, że pierwszy element tablicy Imiona to 'Anna' (Imiona[0]), drugi to 'Joanna' (Imiona[1]), trzeci to 'Monika' (Imiona[2]), a czwarty to 'Agata' (Imiona[3]). W kontekście programowania w JavaScript ważne jest, aby znać zasady indeksowania, co jest szczególnie istotne przy pracy z tablicami, ponieważ niewłaściwe indeksowanie może prowadzić do błędów, takich jak undefined. W praktyce, jeżeli chcemy uzyskać dostęp do konkretnego elementu tablicy, musimy użyć odpowiedniego indeksu. Ponadto, korzystanie z tablic w JavaScript jest powszechną praktyką, a zrozumienie ich mechanizmu pozwala na efektywne operowanie danymi. Należy również pamiętać o dobrych praktykach w programowaniu, takich jak stosowanie opisowych nazw zmiennych oraz komentowanie kodu, co zwiększa jego czytelność i zrozumienie dla innych programistów.

Pytanie 2

Jaką wartość zobaczymy po wykonaniu poniższego kodu JavaScript?

<script> 
 document.write(Math.round(4.51)+Math.pow(2,3)); 
 </script>

A. 13

B. 12

C. 11

D. 14

W przedstawionym kodzie JavaScript użyto dwóch metod wbudowanych obiektu Math Math.round i Math.pow. Math.round zaokrągla wartość do najbliższej liczby całkowitej. W przypadku liczby 4.51 zostanie to zaokrąglone do 5 ponieważ 0.51 jest bliżej 1 niż 0. Math.pow wykonuje potęgowanie czyli podnosi liczbę do określonej potęgi. W przypadku Math.pow(2 3) mamy do czynienia z potęgowaniem 2 do potęgi 3 co jest równe 8 ponieważ 2 * 2 * 2 = 8. Następnie te dwie wartości są dodawane do siebie co daje 5 + 8 = 13. Wartość 13 jest wyświetlana na stronie za pomocą document.write co jest prostym sposobem na wypisywanie wyników w kontekście przeglądarki. W praktyce jednak korzystanie z document.write jest odradzane na rzecz bardziej nowoczesnych rozwiązań jak manipulacja DOM czy używanie innerHTML. Dzięki tym metodom możemy skutecznie zarządzać i wyświetlać dane na stronach internetowych co jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron WWW. Zrozumienie działania takich funkcji wbudowanych pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów związanych z obliczeniami w języku JavaScript co jest bardzo przydatne w pracy programisty.

Pytanie 3

Aby uruchomić kod JavaScript w przeglądarce, potrzebne jest

A. debugowanie

B. przetwarzanie na kod maszynowy

C. kompilowanie

D. interpretowanie

Wykonywanie kodu JavaScript wymaga zrozumienia różnych procesów, które mogą mylnie sugerować, że debugowanie, zamiana na kod maszynowy czy kompilowanie są kluczowe w tym kontekście. Debugowanie to proces identyfikacji i naprawy błędów w kodzie, który odbywa się już po interpretacji kodu. Kiedy kod jest uruchamiany, programista może używać narzędzi debugujących dostępnych w przeglądarkach, aby analizować działanie skryptu, co jednak nie jest wymogiem do jego wykonania. Zamiana na kod maszynowy oraz kompilowanie dotyczą języków programowania, które nie są interpretowane, a ich kod źródłowy jest przekształcany do postaci zrozumiałej dla procesora przed uruchomieniem. Przykładem mogą być języki takie jak C++ czy Java, które wymagają złożonego procesu kompilacji. W przypadku JavaScript, silnik interpretuje kod w czasie rzeczywistym, co pozwala na natychmiastowe wykonanie skryptów bez wcześniejszego kompilowania, co jest dużą zaletą w kontekście tworzenia aplikacji webowych. Pojęcie kompilacji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ niektóre nowoczesne narzędzia, takie jak TypeScript, mogą wymagać kompilacji, ale to nie zmienia faktu, że czysty JavaScript jest interpretowany. Dlatego kluczowym elementem pracy z JavaScript w przeglądarkach jest zrozumienie jego interpretacyjnej natury oraz umiejętność korzystania z narzędzi dostępnych dla programistów.

Pytanie 4

Jakie zadanie wykonuje funkcja napisana w JavaScript?

function fun1(a,b)
{
    if ( a % 2 != 0 ) a++;
    for(n=a; n<=b; n+=2)
        document.write(n);
}

A. sprawdzenie, czy liczba a jest liczbą nieparzystą; jeśli tak, to jej wypisanie

B. wypisanie liczb parzystych w przedziale od a do b

C. wypisanie wszystkich liczb w zakresie od a do b

D. zwrócenie parzystych wartości liczb od a do b

Funkcja fun1 napisana w języku JavaScript ma za zadanie wypisanie liczb parzystych z przedziału od a do b. Na początku funkcja sprawdza, czy liczba a jest nieparzysta, wykorzystując operator modulo %. Jeśli a jest nieparzysta, zwiększana jest o jeden, aby stać się liczbą parzystą. Następnie pętla for iteruje od tej nowej wartości a do b, zwiększając a o 2 w każdej iteracji, co zapewnia, że wszystkie generowane liczby są parzyste. Wykorzystanie document.write(n) w każdej iteracji powoduje wypisanie bieżącej liczby. Taki sposób iteracji jest efektywny w kontekście wydajności, ponieważ omija nieparzyste liczby bez potrzeby sprawdzania ich w każdej iteracji. Ta technika jest powszechnie stosowana w programowaniu, gdy chcemy iterować tylko po określonym typie liczb, w tym przypadku parzystych. Dbałość o sprawność kodu i unikanie zbędnych operacji to kluczowe aspekty profesjonalnego programowania, które wpływają na szybkość działania i zasobożerność aplikacji. Implementacja ta jest zgodna z dobrymi praktykami, gdyż unika zbędnych operacji i wykonuje zadanie w sposób możliwie najbardziej efektywny.

Pytanie 5

Fragment kodu napisany w języku JavaScript, który realizuje sumowanie dwóch liczb, wygląda następująco (zobacz ramka): Aby operacja dodawania odbywała się po naciśnięciu przycisku zatytułowanego "dodaj", należy w miejsce wykropkowane wprowadzić

A. <button onselect="return dodaj()">oblicz</button>

B. <button onselect="return dodaj()">dodaj</button>

C. <button onclick="return obliczj()">dodaj</button>

D. <button onclick="return dodaj()">dodaj</button>

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w języku JavaScript zdarzenie onclick jest standardowym sposobem uruchamiania funkcji w odpowiedzi na kliknięcie przycisku. W tym przypadku funkcja dodaj() zostanie wywołana, gdy użytkownik kliknie przycisk z napisem "dodaj". Jest to zgodne z powszechnymi praktykami w tworzeniu interfejsów użytkownika dla aplikacji webowych, gdzie zdarzenia są przypisywane do elementów HTML za pomocą atrybutów takich jak onclick czy onsubmit. Takie podejście pozwala na bezpośrednią interakcję użytkownika z elementami strony, co jest kluczowe dla dynamicznych aplikacji internetowych. Przy tworzeniu stron internetowych ważne jest, aby zdarzenia były jednoznacznie przypisane do odpowiednich funkcji, co ułatwia zarządzanie logiką aplikacji. Dodatkowo takie rozwiązanie zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego dalsze utrzymanie i rozwój. W przypadku bardziej skomplikowanych projektów można również rozważyć oddzielanie logiki JavaScript od struktury HTML, używając zewnętrznych plików skryptów i bibliotek, takich jak jQuery czy React, co sprzyja lepszej organizacji kodu.

Pytanie 6

Aby właściwie skomentować podaną linię kodu w JavaScript, należy po znakach // wpisać opis

document.getElementById("napis").innerHTML = Date(); //

A. zmiana stylu atrybutu innerHTML

B. wyświetlenie tekstu "Date()" w znaczniku o id = napis

C. wyświetlenie daty i czasu w znaczniku o id = napis

D. nieprawidłowe dane

Kod JavaScript document.getElementById('napis').innerHTML=Date(); służy do dynamicznego umieszczania aktualnej daty i czasu w elemencie HTML o podanym id napis. Funkcja Date() bez argumentów zwraca obiekt reprezentujący bieżącą datę i czas w formie czytelnej dla człowieka. Użycie innerHTML pozwala na modyfikację zawartości HTML elementu, co jest wykorzystywane w wielu aplikacjach internetowych do dynamicznej aktualizacji wyświetlanych danych. Przykładem praktycznego zastosowania może być wyświetlanie aktualnego czasu na stronie głównej lub w aplikacjach pogodowych. Zgodnie z dobrymi praktykami, należy jednak pamiętać, że innerHTML zastępuje całą zawartość wewnętrzną elementu, co może prowadzić do utraty danych, jeśli nie jest używane ostrożnie. Ważne jest również, aby pamiętać o zasadach bezpieczeństwa dotyczących manipulacji DOM, aby unikać luk umożliwiających ataki XSS. Dlatego też warto stosować się do zasady minimalizmu zmian w DOM oraz zawsze weryfikować przetwarzane dane.

Pytanie 7

Aby włączyć zewnętrzny skrypt JavaScript zatytułowany skrypt.js, należy umieścić w kodzie HTML

A. <script> skrypt.js </script>

B. <script src="skrypt.js"></script>

C. <link rel="JavaScript" type="js" href="skrypt.js" />

D. <link rel="script" href="skrypt.js" />

Odpowiedź <script src="skrypt.js"></script> jest poprawna, ponieważ jest to standardowy sposób dołączania zewnętrznych plików JavaScript do dokumentu HTML. Element <script> informuje przeglądarkę, że zawiera on kod JavaScript, a atrybut src wskazuje na lokalizację pliku, który ma zostać załadowany. W praktyce, umieszczanie skryptów w tagu <script> z atrybutem src umożliwia oddzielenie logiki skryptowej od struktury HTML, co jest zgodne z zasadami programowania modularnego i ułatwia zarządzanie kodem. Taka struktura pozwala na łatwe ponowne wykorzystanie skryptów w różnych projektach bez konieczności kopiowania kodu. Ponadto, dobrym zwyczajem jest umieszczanie skryptów na końcu sekcji <body>, co pozwala na załadowanie całej zawartości HTML przed wykonaniem skryptu, co przekłada się na lepszą wydajność i doświadczenia użytkownika.

Pytanie 8

Aby zrealizować opisane czynności w JavaScript, konieczne jest umieszczenie poniższego kodu w znaczniku <script>

A. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

B. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A)

C. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

D. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

W JavaScript użycie funkcji prompt() pozwala na wyświetlenie okna dialogowego, które umożliwia użytkownikowi wprowadzenie danych. W przypadku poprawnej odpowiedzi kod A = prompt('Podaj kwalifikację: '); document.write('Kwalifikacja: '+A); realizuje dokładnie te kroki. Funkcja prompt() czeka na wprowadzenie danych przez użytkownika i zwraca wprowadzaną wartość, która jest następnie przypisywana do zmiennej A. Następnie document.write() jest używane do bezpośredniego wstawienia zawartości zmiennej A na stronę internetową w połączeniu z tekstem 'Kwalifikacja: '. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami tworzenia aplikacji internetowych, gdzie dynamiczne wprowadzanie danych przez użytkownika i ich wyświetlanie jest kluczowe. Używanie prompt() jest powszechne w prostych aplikacjach do interakcji z użytkownikiem, lecz w bardziej zaawansowanych projektach zaleca się korzystanie z bardziej zaawansowanych metod jak formularze HTML czy asynchroniczne żądania sieciowe. Niemniej jednak, zrozumienie działania prompt() oraz document.write() jest podstawowe dla tworzenia dynamicznych stron WWW i stanowi fundament dalszej nauki w JavaScript.

Pytanie 9

Skrypt w JavaScript, który obsługuje wynagrodzenia pracowników, powinien stworzyć raport dla tych, którzy są zatrudnieni na umowę o pracę oraz otrzymują wynagrodzenie w przedziale domkniętym od 4000 do
4500 zł. Jaki warunek należy zastosować do wygenerowania raportu?

A. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)

B. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)

C. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)

D. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)

Odpowiedź umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500) jest poprawna, ponieważ precyzyjnie określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby wygenerować raport. Warunek umowa == 'praca' zapewnia, że analizujemy tylko pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, co jest kluczowe w kontekście raportowania. Dodatkowo zastosowanie operatora logicznego '&&' w połączeniu z zakresowym sprawdzeniem pensji (pensja >= 4000 && pensja <= 4500) skutkuje tym, że raport zostanie wygenerowany wyłącznie dla pracowników, których pensja mieści się w ścisłym przedziale od 4000 do 4500 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, gdzie ważne jest, aby warunki były ściśle zdefiniowane, co pozwala uniknąć nieporozumień i błędów w danych. Przykładowo, jeżeli stworzymy funkcję generującą raport, możemy ją łatwo zaimplementować w systemie hr, co pozwoli na automatyzację procesów związanych z płacami oraz raportowaniem, a także zwiększy przejrzystość i precyzję w zarządzaniu danymi finansowymi.

Pytanie 10

Jakie wartości zwróci funkcja wypisz2) napisana w języku JavaScript?

A. 3 4 6

B. 2 3 4 6

C. 3 4 6 8

D. 6

Funkcja wypisz w języku JavaScript jest zaprojektowana do iteracji zmiennej a sześciokrotnie zwiększając jej wartość o 1 w każdej iteracji. Wewnątrz pętli warunek if sprawdza czy aktualna wartość a jest podzielna przez 2 lub 3. Jeśli tak to wartość ta jest wypisywana. Rozpoczynając od wartości początkowej a i zwiększając ją o 1 w każdej iteracji pierwszą wartością spełniającą warunek podzielności przez 2 lub 3 jest 3. Następnie warunek spełniają wartości 4 6 i łącznie te liczby zostaną wypisane. Taki schemat działania jest typowy w sytuacjach gdy potrzebujemy filtrować lub selekcjonować dane na podstawie określonego kryterium co jest częstą praktyką w programowaniu i przetwarzaniu danych. Pisanie kodu w sposób czytelny i zrozumiały jak w tym przykładzie jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi co ułatwia jego późniejszą obsługę i modyfikację.

Pytanie 11

W skrypcie JavaScript, aby uzyskać dane od użytkownika, można wykorzystać okno wyświetlane przez funkcję

A. alert()

B. documet.write()

C. prompt()

D. confirm()

Funkcja prompt() w JavaScript jest specjalnie zaprojektowana do pobierania danych od użytkownika i wyświetlania okna dialogowego, które pozwala wprowadzić tekst. W przeciwieństwie do alert(), który jedynie wyświetla informacje, prompt() umożliwia użytkownikowi wprowadzenie danych, które mogą być później wykorzystane w kodzie. Na przykład, można zainicjować zmienną i przypisać do niej wartość wprowadzaną przez użytkownika: var imie = prompt('Podaj swoje imię:');. Tego rodzaju interakcje są niezwykle ważne w dynamicznych aplikacjach internetowych, gdzie potrzeba elastyczności i użytkownika jako aktywnego uczestnika w procesie. Dobrą praktyką jest zapewnienie, że zapytania są jasne i zrozumiałe, a także, że walidujemy dane wejściowe, aby uniknąć błędów. Warto również mieć na uwadze, że z uwagi na estetykę i funkcjonalność, w nowoczesnym podejściu do interakcji użytkownika, lepszym rozwiązaniem mogą być formularze HTML z JavaScript, które oferują większą kontrolę nad danymi i lepsze możliwości stylizacji."

Pytanie 12

W JavaScript, aby wyodrębnić fragment tekstu pomiędzy wskazanymi indeksami, powinno się zastosować metodę

A. trim()

B. slice()

C. concat()

D. replace()

Metoda slice() w języku JavaScript jest kluczowym narzędziem do wydobywania fragmentów ciągów tekstowych. Umożliwia wyodrębnienie podciągu na podstawie określonych indeksów początkowego i końcowego. Przykładowo, jeśli mamy napis 'JavaScript' i chcemy uzyskać 'Script', możemy użyć slice(4, 10). Indeks początkowy jest wliczany, a końcowy jest wykluczany, co zapewnia elastyczność w manipulacji ciągami. Metoda slice() nie modyfikuje oryginalnego ciągu, co jest zgodne z zasadą immutability w funkcjonalnym programowaniu, zwiększając bezpieczeństwo danych. Metoda ta obsługuje również ujemne indeksy, co pozwala na łatwe wyodrębnianie fragmentów z końca napisu. Warto pamiętać, że slice() jest preferowana, gdyż jest bardziej czytelna i intuicyjna w porównaniu z innymi metodami do manipulacji tekstem, jak substr() czy substring().

Pytanie 13

Aby prawidłowo udokumentować linię kodu w języku JavaScript, należy po znakach // wpisać komentarz.

x = Math.max(a, b, c); //

A. w zmiennej x minimalna wartość ze zmiennych a, b, c

B. w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c

C. nieprawidłowe dane.

D. wybór losowej wartości ze zmiennych a, b i c

Odpowiedź "w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla działanie funkcji Math.max() w języku JavaScript, która zwraca największą wartość spośród podanych argumentów. W kontekście tej linii kodu, przypisanie wartości do zmiennej x jest kluczowym elementem programowania, gdyż pozwala na dynamiczne ustalanie największej wartości zmiennych a, b i c w różnych scenariuszach. W praktyce, odpowiednia dokumentacja kodu, w tym komentarze, jest niezbędna do utrzymania czytelności i zrozumiałości kodu, zwłaszcza w większych projektach. Komentarze pomagają innym programistom (lub nawet samym autorom kodu w przyszłości) szybko zrozumieć, co dany fragment kodu robi. Używanie komentarzy w odpowiednich miejscach, szczególnie po operatorze "//", jest uznawane za dobrą praktykę w programowaniu. Dlatego ważne jest, aby jasno określić funkcję danej linii kodu, co czyni tę odpowiedź trafną.

Pytanie 14

Rodzaj zmiennej w języku JavaScript

A. musi być zadeklarowany na początku skryptu.

B. ma miejsce poprzez przypisanie wartości.

C. jest tylko jeden rodzaj.

D. nie istnieje.

W języku JavaScript typ zmiennej jest dynamicznie określany na podstawie wartości przypisanej do tej zmiennej. Oznacza to, że nie ma potrzeby deklarowania typu zmiennej przed jej użyciem. Na przykład, możemy stworzyć zmienną 'x' i przypisać jej wartość liczbową: 'let x = 10;'. W późniejszym czasie możemy przypisać do niej wartość tekstową: 'x = 'Hello!';' bez jakichkolwiek błędów. To zjawisko wpisuje się w koncepcję typowania dynamicznego, która jest cechą języków takich jak JavaScript. Dzięki temu programiści mogą pisać bardziej elastyczny kod, co jest szczególnie przydatne w projektach, gdzie wymagania mogą się szybko zmieniać. Praktyczne zastosowanie tego podejścia w JavaScript pozwala na tworzenie funkcji, które mogą przyjmować różne typy danych, co zwiększa ich uniwersalność i użyteczność. Warto również zauważyć, że dobrym zwyczajem jest stosowanie odpowiednich konwencji nazw zmiennych oraz ich dokumentowanie, aby zwiększyć czytelność kodu w projektach zespołowych.

Pytanie 15

W grze komputerowej można przejść do kolejnego poziomu, gdy spełnione są trzy warunki: zdobycie 20 punktów, zebranie co najmniej 3 paczek oraz przebycie dystansu 200 m. Wyrażenie logiczne, które weryfikuje te warunki w języku JavaScript, to

A. punkty == 20 || paczki >= 3 || dystans == 200

B. punkty == 20 && paczki == 3 && dystans == 200

C. punkty == 20 && paczki >= 3 && dystans == 200

D. punkty == 20 || paczki == 3 || dystans == 200

Wybrana odpowiedź 'punkty == 20 && paczki >= 3 && dystans == 200' jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje operator logiczny AND ('&&'), co oznacza, że wszystkie trzy warunki muszą być spełnione jednocześnie, aby przejść do następnego poziomu w grze. W kontekście programowania, a zwłaszcza w JavaScript, zrozumienie operatorów logicznych jest kluczowe dla podejmowania decyzji w oparciu o różne warunki. Na przykład, jeśli gracz zdobył dokładnie 20 punktów, zebrał 3 paczki i przebył 200 metrów, to wszystkie te warunki są spełnione, co pozwala na kontynuację gry. Dobrą praktyką jest stosowanie operatora >= (większe lub równe) dla paczek, ponieważ pozwala to graczowi na zbieranie większej liczby paczek, co dodaje elementy strategii i rozwoju w grze. Używanie odpowiednich operatorów logicznych jest fundamentalne w programowaniu, zapewniając, że aplikacje działają zgodnie z oczekiwaniami użytkowników. Przykład zastosowania to wprowadzenie logiki do gier, gdzie gracz musi wykonać określone zadania, aby przejść do kolejnych poziomów, co jest podstawą mechaniki wielu gier komputerowych.

Pytanie 16

W języku JavaScript można inaczej zapisać instrukcję a++; jako

A. a&1;

B. a<<1;

C. 1+=a;

D. a=a+1;

W przypadku zapisu 'a<<1;' mamy do czynienia z operacją bitową, która wykonuje przesunięcie bitowe w lewo. To oznacza, że wartość a zostaje pomnożona przez 2, co jest zupełnie inną operacją niż inkrementacja. Takie błędne podejście wynika z nieporozumienia dotyczącego podstawowych operacji arytmetycznych i bitowych. '1+=a;' jest syntaktycznie niepoprawne, ponieważ nie można używać operatora przypisania w ten sposób; taki zapis prowadziłby do błędu w kodzie. Ponadto, operator '&' w zapisie 'a&1;' wykonuje operację bitową AND, co również nie ma związku z inkrementacją, a jedynie może sprawdzić, czy najmniej znaczący bit liczby a jest ustawiony. Takie podejścia mogą wynikać z nieznajomości podstawowych operatorów oraz ich zastosowania. W kontekście nauki programowania niezwykle istotne jest zrozumienie różnicy między operacjami arytmetycznymi a bitowymi, co zapobiega błędnym wnioskom i problemom w kodzie. Używanie właściwych operatorów w odpowiednich kontekstach to klucz do pisania efektywnego i zrozumiałego kodu, co jest istotnym elementem dobrych praktyk programistycznych.

Pytanie 17

W JavaScript utworzono obiekt. Jak zmienić wartość właściwości x tego obiektu w dalszej części kodu?

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: function() { … }
}

A. wsp.x = …

B. x = …

C. obiekt1.x = …

D. obiekt1::x = …

JavaScript to fajny język, który pozwala na pracę z obiektami, a właściwie to obiekty są jego podstawą. Chodzi o to, że można w nich przechowywać różne dane w formie par klucz-wartość. Gdy chcesz zmienić jakąś właściwość obiektu, używasz notacji kropkowej. To z pozoru proste, ale bardzo praktyczne. Po prostu wpisujesz nazwę obiektu, kropkę i nazwę właściwości, którą chcesz edytować. Na przykład mamy obiekt o nazwie obiekt1 i właściwość x. Żeby zmienić wartość x, piszesz obiekt1.x, a potem przypisujesz nową wartość. To wszystko jest zgodne z zasadami ECMAScript, które mówią, jak powinno się pracować z obiektami w JavaScript. Takie podejście jest nie tylko jasne, ale również umożliwia szybkie wskazanie, co dokładnie zmieniasz. W praktyce fajnie jest pokazać to na przykładzie, jak np. chcesz zaktualizować imię użytkownika w obiekcie, to robisz coś takiego: user.name = 'Jan'.

Pytanie 18

Skrypt stworzony w języku JavaScript wyznacza cenę promocyjną dla swetrów w barwach: zielonej, niebieskiej (zmienna kolor) przy wydatkach przekraczających 200 zł (zmienna zakupy). Warunek niezbędny do obliczeń powinien być zapisany z użyciem wyrażenia logicznego?

A. zakupy > 200 || kolor == 'zielony' || kolor == 'niebieski'

B. zakupy > 200 && (kolor == 'zielony' || kolor == 'niebieski')

C. zakupy > 200 && kolor == 'zielony' && kolor == 'niebieski'

D. zakupy > 200 || (kolor == 'zielony' && kolor == 'niebieski')

Odpowiedź zakupy > 200 && (kolor == 'zielony' || kolor == 'niebieski') jest poprawna, ponieważ dokładnie spełnia warunki opisane w pytaniu. Wyrażenie logiczne składa się z dwóch głównych części: sprawdzenia, czy wartość zmiennej zakupy jest większa niż 200 oraz sprawdzenia, czy zmienna kolor jest równa 'zielony' lub 'niebieski'. Użycie operatora logicznego '&&' (AND) w połączeniu z '||' (OR) pozwala na zdefiniowanie warunków, które muszą być spełnione, aby uzyskać cenę promocyjną. Przykładowo, jeśli użytkownik kupi sweter za 250 zł w kolorze zielonym, warunek będzie prawdziwy, a cena promocyjna zostanie zastosowana. W kontekście standardów programistycznych, taka konstrukcja jest zgodna z najlepszymi praktykami pisania czytelnego i efektywnego kodu w JavaScript, gdzie zrozumiałość i logika wyrażeń warunkowych są kluczowe dla utrzymania i rozwoju aplikacji.

Pytanie 19

Jakie metody są związane z predefiniowanym obiektem Date w języku JavaScript?

A. row()

B. fromCodePoint()

C. concat() oraz pop()

D. getMonth() oraz getDay()

W języku JavaScript obiekt Date jest predefiniowanym obiektem, który umożliwia operacje związane z datami i czasem. Metody getMonth() oraz getDay() są kluczowymi funkcjami, które pozwalają na uzyskanie informacji o dacie. Metoda getMonth() zwraca miesiąc danej daty, przy czym wartości są indeksowane od 0 (styczeń) do 11 (grudzień). Z kolei metoda getDay() zwraca dzień tygodnia, gdzie wartości wynoszą od 0 (niedziela) do 6 (sobota). Przykładowe użycie tych metod może wyglądać następująco: var date = new Date('2023-10-05'); var month = date.getMonth(); var day = date.getDay(); console.log(month); // 9, console.log(day); // 4. Zgodnie z dokumentacją ECMAScript, obiekt Date i jego metody są standardem w JavaScript, co czyni je niezbędnymi w programowaniu webowym oraz aplikacjach. Dzięki tym metodom programiści mogą efektywnie zarządzać datami w różnych kontekstach, od planowania wydarzeń po analizy czasowe.

Pytanie 20

Kod został napisany w języku JavaScript. W podanej definicji obiektu metodą jest element o nazwie.

var obj1 = {
  czescUlamkowa: 10,
  czescCalkowita: 20,
  oblicz: function() {.....}
}

A. oblicz

B. czescCalkowita

C. czescUlamkowa

D. obj1

W kontekście analizy obiektu obj1 w JavaScript każdy z elementów pełni specyficzną rolę co determinuje jego klasyfikację Zacznijmy od czescCalkowita i czescUlamkowa są to klasyczne właściwości obiektu które przechowują wartości liczbowe Tego typu właściwości są używane do przechowywania danych które mogą być później wykorzystywane przez inne elementy obiektu lub zewnętrzne funkcje Zadaniem tych właściwości nie jest wykonywanie jakichkolwiek operacji lecz jedynie przechowywanie i udostępnianie przypisanych im wartości Kolejnym elementem jest obj1 który nie jest właściwością obiektu lecz samym obiektem w którym te właściwości i metoda oblicz są zdefiniowane Często błędnie można sądzić że nazwa obiektu może być traktowana jako metoda jednak w rzeczywistości obiekt jest strukturą zawierającą dane i operacje a nie samą operacją Zrozumienie różnicy między nazwą obiektu a jego składnikami jest kluczowe dla efektywnego programowania w JavaScript Wreszcie najważniejsze jest rozpoznanie co czyni z elementu metodę Właśnie oblicz jest przykładem metody ponieważ jest funkcją przypisaną do właściwości obiektu co umożliwia wykonywanie operacji na danych zawartych w tym obiekcie Tego typu konstrukcja sprzyja organizacji kodu i jego ponownemu użyciu co jest jedną z fundamentalnych zasad programowania obiektowego W związku z tym zrozumienie czym jest metoda i jak funkcjonuje w kontekście obiektu jest niezbędne dla poprawnego projektowania aplikacji i wykorzystania możliwości języka JavaScript

Pytanie 21

Jakie wartości zostaną wyświetlone kolejno w wyniku wykonania podanego skryptu?

<script language = "JavaScript">
 var x = 1;
 var y;
 ++y;
 document.write(++x);
 document.write(" ");
 document.write(x--);
 document.write(" ");
 document.write(x);
 </script>

A. 1 2 1

B. 2 1 1

C. 2 2 1

D. 1 2 2

Skrypt operuje na zmiennej x używając zarówno preinkrementacji jak i postdekrementacji co może być mylące jeśli nie jest się zaznajomionym z ich działaniem. W przypadku preinkrementacji ++x wartość zmiennej x jest najpierw zwiększana zanim zostanie wykorzystana w dalszym wyrażeniu. To jest kluczowe ponieważ oznacza że już przy pierwszym wypisaniu wartość x to 2 co jest często błędnie interpretowane jako 1 jeśli nie uwzględni się preinkrementacji. Z kolei postdekrementacja x-- oznacza że obecna wartość zmiennej jest używana zanim zostanie ona zmniejszona. To często jest źródłem błędów logicznych gdyż programista może oczekiwać że wartość zmiennej została już zaktualizowana. W efekcie druga wartość jest również 2 ponieważ dekrementacja następuje po użyciu wartości w wyrażeniu a dopiero trzecia instrukcja wypisuje wynik dekrementacji czyli 1. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w kontekście pisania wydajnego i poprawnego kodu zwłaszcza w językach takich jak JavaScript gdzie operacje na zmiennych są powszechne. Warto zatem zwrócić uwagę na różnicę między pre- a post- operacjami aby uniknąć potencjalnych błędów w logice aplikacji i lepiej zarządzać przepływem danych w programach. Dobre praktyki programistyczne zalecają również konsystencję w korzystaniu z tych operatorów co pomaga w utrzymaniu czytelności i zrozumiałości kodu przez współpracowników i samego autora post factum. Tego rodzaju błędy należą do typowych wśród początkujących programistów i podkreślają znaczenie dokładnego testowania i dokumentowania kodu dla zapewnienia jego niezawodności i poprawności działania w różnorodnych kontekstach środowiskowych i użytkowych. Weryfikacja takich operacji w trakcie testów jednostkowych pozwala na wcześniejsze wykrycie i korektę błędów logicznych co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii oprogramowania. Przy tym podejściu zmniejsza się również ryzyko nieoczekiwanych zachowań aplikacji w środowiskach produkcyjnych co może mieć kluczowe znaczenie w przypadku aplikacji o krytycznym znaczeniu dla biznesu.

Pytanie 22

W języku JavaScript, w celu przekształcenia specjalnie przygotowanego tekstu w tablicę, można wykorzystać metodę

A. trim()

B. slice()

C. replace()

D. split()

Użycie metod takich jak trim(), replace() czy slice() w kontekście zamiany tekstu na tablicę jest nieprawidłowe z kilku powodów. Metoda trim() służy do usuwania białych znaków (spacji, tabulatorów itp.) z początku i końca ciągu znaków. Choć jest to przydatne w wielu sytuacjach, nie ma ona żadnego wpływu na strukturę samego tekstu, a tym samym nie może być używana do przekształcania ciągu w tablicę. Z kolei replace() jest metodą, która zastępuje podciąg w łańcuchu, ale nie dzieli go na elementy. Na przykład, użycie replace() na ciągu "Jan,Kasia,Piotr" z celem uzyskania tablicy spowoduje, że nadal będziemy mieć jeden łańcuch, w którym nie będą mogły wystąpić oddzielne elementy. Natomiast metoda slice() służy do wycinania określonej części łańcucha, co również nie prowadzi do generowania tablicy. Powszechnym błędem myślowym jest założenie, że te metody mogą spełniać funkcję podziału tekstu, podczas gdy ich rzeczywiste zastosowanie jest zupełnie inne. W praktyce, stosując metody, które nie są przeznaczone do dzielenia tekstu, programiści mogą napotkać problemy z wydajnością i czytelnością kodu, co jest sprzeczne z zasadami dobrego programowania. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich odpowiednim zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnej pracy z danymi tekstowymi i zapewnia, że procesy przetwarzania informacji w aplikacjach są zarówno efektywne, jak i łatwe do utrzymania.

Pytanie 23

Co wykonuje poniższy fragment kodu w JavaScript?

n = "Napis1";
s = n.length;

A. Przypisze zmiennej s fragment tekstu ze zmiennej n, o długości określonej przez zmienną length

B. Przypisze zmiennej s wartość, która odpowiada długości tekstu ze zmiennej n

C. Przypisze zmienną n do zmiennej s

D. Wyświetli długość tekstu ze zmiennej n

W języku JavaScript właściwość length dla obiektów typu String zwraca liczbę znaków w danym napisie. W przedstawionym fragmencie skryptu zmiennej n przypisano wartość stringa 'Napis1'. Kiedy używamy n.length uzyskujemy długość tego stringa czyli liczbę 6 ponieważ są w nim dokładnie sześć znaków. Następnie tę wartość przypisujemy zmiennej s co oznacza że s przechowuje liczbę 6. Jest to użyteczne w wielu sytuacjach takich jak walidacja danych wejściowych w formularzach sprawdzanie czy dany tekst mieści się w określonych limitach lub po prostu kontrola poprawności danych w procesach biznesowych. Wartość length jest często stosowana w pętlach do iteracji przez każdy znak w stringu lub w operacjach takich jak odcinanie fragmentów tekstu. Praktyka korzystania z length jest standardem w programowaniu webowym i zaliczana jest do dobrych praktyk ponieważ umożliwia łatwą manipulację tekstowymi danymi i kontrolę ich wymiaru co bywa krytyczne zwłaszcza w aplikacjach o dużej skali gdzie efektywność i klarowność kodu mają znaczenie kluczowe.

Pytanie 24

Jaki wynik wyświetli poniższy fragment kodu JavaScript?

x='Powodzenia na egzaminie';
z=x.substring(3,9);
y=z.substring(2,4);
document.write(y);

A. wo

B. ze

C. owodzeni

D. wodzenia

W analizowanym zadaniu błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia działania funkcji substring w JavaScript która służy do ekstrakcji fragmentu tekstu z ciągu. Kluczowym elementem jest tutaj zrozumienie że indeksowanie stringów zaczyna się od zera co oznacza że pierwszy znak w ciągu ma indeks 0. W przypadku x.substring(3,9) funkcja ta wyodrębnia znaki od indeksu 3 do 8 ponieważ drugi parametr w tej funkcji jest ekskluzywny co oznacza że nie jest uwzględniany w wyniku. Dlatego daje to fragment wodzen. Kolejna operacja z.substring(2,4) bierze pod uwagę wycinek od indeksu 2 do 3 tego nowego ciągu co skutkuje wynikiem ze. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości tego jak działa substr w porównaniu do substring ponieważ substr używa innego podejścia wskazując długość a nie końcowy indeks. Innym częstym błędem jest mylenie indeksów co prowadzi do nieprawidłowych wycinków tekstu. Błędy takie mogą prowadzić do problemów w kodzie zwłaszcza przy przetwarzaniu danych wejściowych czy dynamicznym generowaniu zawartości strony co jest częstym zadaniem w web development. Zrozumienie jak dokładnie działa każdy z tych mechanizmów jest kluczowe dla tworzenia poprawnego i bezpiecznego kodu. Warto także pamiętać o testowaniu kodu aby uniknąć nieprzewidywalnych zachowań wynikających z nieprawidłowych wycinków tekstu co może wpłynąć na całość aplikacji.

Pytanie 25

Jakie będzie wyjście programu napisanego w języku JavaScript, umieszczonego w ramce, po podaniu wartości 5 na wejściu?

A. 625

B. 125

C. 60

D. 120

Program przedstawiony w pytaniu służy do obliczenia silni liczby n wprowadzonej przez użytkownika. Zrozumienie, dlaczego wynik wynosi 120, a inne odpowiedzi są błędne, wymaga dokładnego prześledzenia, jak działa silnia i jak przebiega obliczenie w pętli for. Silnia liczby n, zapisywana jako n!, to iloczyn wszystkich liczb od 1 do n. Dla wartości 5, program oblicza 5! jako 5*4*3*2*1, co daje 120. Błędne odpowiedzi wynikają zazwyczaj z niepoprawnego zrozumienia zasady działania pętli oraz operacji matematycznych. Na przykład, wynik 60 mógłby sugerować niepełne wykonanie iteracji, na przykład jeśli pętla kończyłaby się wcześniej, ale kod jasno określa, że iteruje od n do 2. Wynik 125 mógłby być wynikiem błędnego użycia operatorów matematycznych, np. dodawania zamiast mnożenia. Odpowiedź 625 mogłaby sugerować niepoprawną interpretację, gdzie liczba 5 zostałaby błędnie pomnożona przez samą siebie pięciokrotnie, co nie dotyczy silni. Takie błędy są powszechne w kontekście programowania, gdzie operatory i zakresy iteracji muszą być prawidłowo zrozumiane i zastosowane. Rozumienie poprawnego działania pętli for oraz operatora *= jest kluczowe dla uniknięcia takich błędów i poprawnego implementowania algorytmów matematycznych w kodzie. Praktyka i analiza przykładowych problemów mogą znacznie poprawić zdolność do pisania skutecznego i bezbłędnego kodu.

Pytanie 26

Funkcja
fun1(a,b) {
if(a % 2 != 0) a++;
for(let n = a; n <= b; n+=2) document.write(n);
}
ma na celu

A. sprawdzenie, czy liczba a jest nieparzysta; w przypadku pozytywnej odpowiedzi, jej wypisanie

B. wypisanie wszystkich liczb w przedziale od a do b

C. wypisanie liczb parzystych w zakresie od a do b

D. zwrócenie parzystych wartości liczb od a do b

Funkcja fun1 w JavaScript ma za zadanie wypisać liczby parzyste w przedziale od a do b. Na początku sprawdzamy, czy a jest liczbą nieparzystą, korzystając z operatora modulo. Jeśli a jest nieparzysta, to ją zwiększamy o 1, tym samym przekształcając ją w liczbę parzystą. Potem mamy pętlę for, która zaczyna od a i w każdym kroku zwiększa n o 2, co gwarantuje, że będziemy wypisywać tylko liczby parzyste. Pętla działa dopóki n jest mniejsze lub równe b. Wyniki są pokazywane na stronie dzięki document.write(). To się zgadza z tym, co ma robić ta funkcja, bo faktycznie wypisuje liczby parzyste. Na przykład, kiedy mamy a=3 i b=9, to wypisze 4, 6 i 8.

Pytanie 27

Na stronie www znajduje się formularz, do którego należy zaimplementować następujące funkcje: walidacja: podczas wypełniania formularza w czasie rzeczywistym sprawdzana jest poprawność danych, oraz przesyłanie danych: po wypełnieniu formularza i jego zatwierdzeniu informacje są przesyłane do bazy danych na serwerze. Aby wprowadzić tę funkcjonalność w najprostszy sposób, trzeba zapisać

A. walidację i przesyłanie danych w języku JavaScript

B. walidację i przesyłanie danych w języku PHP

C. walidację w skrypcie PHP, a przesyłanie danych w JavaScript

D. walidację w języku JavaScript, a przesyłanie danych w skrypcie PHP

Zdecydowanie dobrze to ogarnąłeś! Walidacja danych w JavaScript oraz przesyłanie ich w PHP to naprawdę dobry pomysł, jeśli chodzi o tworzenie formularzy online. Dzięki walidacji po stronie klienta, możesz natychmiast zareagować na błędy. To znaczy, że jak ktoś wpisze coś nie tak, to od razu dostaje informację, że np. e-mail jest w złym formacie albo jakieś pole jest puste. Używanie 'addEventListener' do śledzenia zdarzeń 'input' w polach formularza to świetny sposób, żeby poprawić doświadczenie użytkowników. Co więcej, dzięki temu nie obciążasz serwera, bo niepoprawne dane nie są w ogóle przesyłane. A jeśli chodzi o PHP, to super, że wspomniałeś o przesyłaniu danych po stronie serwera. PHP ma dostęp do bazy danych, więc dane mogą być tam bezpieczne i dobrze przetwarzane. Użycie PHP przy obsłudze formularzy to standard, dzięki któremu twoja aplikacja będzie stabilna i bezpieczna.

Pytanie 28

Dany fragment kodu ilustruje składnię danego języka

A. JavaScript

B. C

C. PHP

D. C#

Kod przedstawiony w pytaniu jest napisany w języku PHP który jest popularnym językiem skryptowym stosowanym na serwerach do generowania dynamicznych stron internetowych Zaczyna się od znacznika otwierającego '<?php' co jasno wskazuje na PHP W kodzie użyte są funkcje takie jak file_get_contents fopen fwrite i fclose które są typowe dla PHP i służą do manipulacji plikami Funkcja file_get_contents służy do odczytywania zawartości pliku co jest niezbędne do pobrania aktualnej wartości zmiennej Silosc Następnie zmienna ta jest inkrementowana aby zwiększyć jej wartość o jeden co jest powszechnie stosowane w licznikach odwiedzin stron internetowych PHP jako język skryptowy pozwala na łatwe manipulowanie danymi serwera a także na integrację z bazami danych i szeroką gamę funkcji sieciowych i narzędzi co czyni go jednym z najczęściej używanych języków do tworzenia aplikacji webowych Dobrym standardem jest stosowanie PHP w przypadku gdy potrzebne jest dynamiczne generowanie treści oraz zarządzanie danymi użytkowników

Pytanie 29

Jakiego typu tablicy dotyczy instrukcja dodawania elementu w JavaScript?

Tablica['technik'] = 'informatyk';

A. liczbowej

B. wielowymiarowej

C. stałej

D. asocjacyjnej

Tablica asocjacyjna w JavaScript to struktura danych, która przechowuje wartości w formie par klucz-wartość, co pozwala na efektywne i dynamiczne przypisywanie i pobieranie danych. Klucze w tablicy asocjacyjnej mogą być dowolnymi łańcuchami znaków, co daje dużą elastyczność w organizacji danych. Przykładem jest przypisanie Tablica['technik'] = 'informatyk'; gdzie 'technik' jest kluczem, a 'informatyk' wartością. To podejście jest zgodne ze standardami JavaScript, w którym tablice asocjacyjne są implementowane jako obiekty. W praktyce używa się ich często do przechowywania konfiguracji, danych użytkowników lub innych danych, które wymagają szybkiego dostępu i modyfikacji. Tablice asocjacyjne umożliwiają dynamiczne dodawanie nowych par klucz-wartość, co jest cenioną cechą w aplikacjach wymagających skalowalności. Warto zauważyć, że podczas gdy tradycyjne tablice używają indeksów liczbowych, tablice asocjacyjne oferują większą elastyczność poprzez użycie kluczy tekstowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami kodowania i ułatwia czytelność oraz utrzymanie kodu.

Pytanie 30

W języku JavaScript zdefiniowano funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Prawidłowa forma wywołania tej funkcji, razem z przypisaniem jej wyniku, powinna wyglądać następująco

A. liczba_max(a, b, c);

B. liczba_max(a, b, c) = wynik;

C. var wynik = liczba_max(a, b, c);

D. liczba_max(a, b, c, wynik);

Wywołanie funkcji 'liczba_max' w postaci 'var wynik = liczba_max(a, b, c);' jest prawidłowe, ponieważ stosuje syntaksę języka JavaScript do przypisania wartości zwróconej przez funkcję do zmiennej. Zdefiniowana funkcja 'liczba_max' przyjmuje trzy argumenty, które są porównywane, a maksymalna z nich jest zwracana jako wynik. W tym przypadku 'var wynik' tworzy nową zmienną, która przechowuje tę wartość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, gdzie wyniki operacji są przypisywane do zmiennych dla dalszego wykorzystania. Użycie 'var' (lub 'let', 'const' w nowszych wersjach JavaScript) jest kluczowe, aby jasno określić zakres zmiennej. Przykładowo, jeśli a = 5, b = 10, c = 3, to po wywołaniu 'var wynik = liczba_max(a, b, c);', zmienna 'wynik' będzie miała wartość 10. Tego typu konstrukcje są podstawą programowania w JavaScript i są niezwykle przydatne w tworzeniu dynamicznych aplikacji webowych, gdzie operacje na danych są na porządku dziennym.

Pytanie 31

Aby przeprowadzić walidację kontrolek formularza w momencie, gdy użytkownik wprowadza dane, można wykorzystać zdarzenie

A. onLoad

B. onFocusOut

C. onKeyDown

D. onClick

Zdarzenia 'onLoad', 'onClick' oraz 'onFocusOut' są niewłaściwymi odpowiedziami w kontekście walidacji formularzy w czasie rzeczywistym. Zdarzenie 'onLoad' jest wywoływane podczas ładowania strony, a nie podczas interakcji użytkownika z polami formularza. Oznacza to, że nie nadaje się do monitorowania zmian wprowadzanych przez użytkownika, a jego zastosowanie ogranicza się zazwyczaj do inicjalizacji komponentów lub załadowania danych. Z kolei 'onClick' jest wywoływane, gdy użytkownik klika na element, co również nie jest optymalnym momentem do walidacji danych wprowadzanych w formularzu, ponieważ nie oferuje możliwości reagowania na zmiany wprowadzane w trakcie pisania. To zdarzenie bardziej nadaje się do sytuacji, gdy chcemy wykonać akcję po zakończeniu interakcji z danym elementem. Zdarzenie 'onFocusOut', które jest wywoływane, gdy element traci fokus, również nie jest wystarczające do walidacji w czasie rzeczywistym. Może to prowadzić do opóźnienia w informowaniu użytkownika o błędach, ponieważ walidacja jest przeprowadzana dopiero po zakończeniu interakcji z polem. Dlatego poprawnym podejściem do walidacji danych użytkowników w formularzach jest korzystanie ze zdarzeń związanych z klawiaturą, które umożliwiają bieżące monitorowanie wprowadzanych danych, co zwiększa efektywność procesu walidacji oraz poprawia komfort użytkowników. Warto również podkreślić, że odpowiednie użycie zdarzeń jest kluczowe dla budowy interaktywnych i responsywnych aplikacji webowych.

Pytanie 32

Wskaź poprawną definicję funkcji w języku JavaScript.

A. new nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

B. typ_funkcji nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

C. function nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

D. nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

Niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne składnie, które nie są akceptowane w JavaScript. W pierwszej z tych odpowiedzi brakuje słowa kluczowego 'function', co czyni całą definicję niepoprawną. W JavaScript każda funkcja musi być zdefiniowana przy użyciu tego słowa kluczowego, aby interpreter mógł zrozumieć, że tworzymy funkcję. Kolejna odpowiedź wprowadza słowo kluczowe 'new', które jest używane przy tworzeniu nowych instancji obiektów, a nie funkcji. 'new' jest związane z konstruktorami i nie jest używane w definicji funkcji, co prowadzi do błędów w kodzie. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że musimy określić typ zwracanej wartości, co nie jest wymagane w JavaScript, ponieważ język ten jest dynamicznie typowany. Oznacza to, że typy zmiennych są ustalane w czasie wykonywania, a nie w czasie kompilacji. W praktyce, programista nie musi określać typu funkcji ani argumentów, co odzwierciedla elastyczność języka i jego zdolność do obsługi różnych typów danych bez dodatkowych deklaracji.

Pytanie 33

Jakie zdarzenie umożliwia uruchomienie kodu w języku JavaScript w momencie przesyłania formularza HTML oraz kontrolowanie tego, czy ma on zostać wysłany?

A. onClick

B. onEnter

C. onChange

D. onSubmit

Odpowiedź onSubmit jest rzeczywiście na miejscu, bo to zdarzenie uruchamia się, gdy wysyłasz formularz HTML. Dzięki temu można wprowadzić kod JavaScript, który pozwoli na przeprowadzenie dodatkowych walidacji przed wysłaniem danych na serwer. To super sprawa, bo jeśli coś jest nie tak, to można zablokować wysłanie formularza. Można też zrobić inne rzeczy, na przykład zapisać dane lokalnie albo pokazać jakiś komunikat użytkownikowi. Weźmy na przykład formularz logowania – sprawdzamy, czy hasło i login są odpowiednie przed wysłaniem. Takie podejście to norma w branży, bo walidacja danych po stronie klienta naprawdę poprawia doświadczenia użytkownika i zmniejsza obciążenie serwera. Fajnie jest też korzystać z metod asynchronicznych, jak AJAX, żeby przetwarzać formularze bez potrzeby przeładowywania strony, co naprawdę dodaje interaktywności aplikacjom webowym.

Pytanie 34

Aby zrealizować podane czynności w JavaScript, należy w znaczniku <script> umieścić poniższy kod

Wyświetlić okno do wpisania wartości z poleceniem "Podaj kwalifikacje: ", następnie po zatwierdzeniu
Umieścić napis na stronie internetowej, gdzie w miejscu kropek znajduje się wartość pobrana z okna "Kwalifikacja: ..."

A. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A)

B. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A)

C. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A)

D. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A)

Odpowiedź 1 jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript funkcja prompt() służy do wyświetlenia okna dialogowego z poleceniem dla użytkownika, aby wprowadził tekst. Po wpisaniu wartości przez użytkownika i zatwierdzeniu, tekst jest przypisywany do zmiennej A. Następnie funkcja document.write() umożliwia dynamiczne dodanie tego tekstu do dokumentu HTML. Poprawne użycie obu tych funkcji spełnia wymagania zadania – najpierw otwieramy okno dialogowe, a potem umieszczamy wprowadzone dane na stronie. Stosowanie prompt() i document.write() jest często wykorzystywane w aplikacjach webowych do interakcji z użytkownikiem w sposób bezpośredni. Mimo że bardziej nowoczesne metody, takie jak manipulacja DOM za pomocą innerHTML czy użycie frameworków JavaScript, oferują większe możliwości, prompt() i document.write() pozostają prostymi narzędziami do szybkiej prezentacji wyników na stronie. Warto jednak pamiętać, że nadmierne użycie document.write() może prowadzić do nadpisania istniejących treści w dokumencie, co nie jest optymalną praktyką w złożonych aplikacjach webowych.

Pytanie 35

Jakie wyrażenie logiczne powinno być użyte w języku JavaScript, aby zastosować operacje tylko dla wszystkich liczb ujemnych z przedziału jednostronnie domkniętego <-200,-100)?

A. (liczba >=-200) || (liczba>-100)

B. (liczba <=-200) && (liczba<-100)

C. (liczba >=-200) && (liczba<-100)

D. (liczba <=-200) || (liczba>-100)

Patrząc na błędne odpowiedzi, pierwsza z nich korzysta z operatora OR (||), co powoduje, że wyrażenie jest prawdziwe, jeśli chociaż jeden z warunków jest spełniony. Więc, jeśli liczba jest niższa niż -200, to pierwszy warunek będzie prawdziwy i całość też. To sprawia, że operacje mogą być wykonywane na liczbach, które nie mieszczą się w naszym przedziale, co jest sprzeczne z tym, co chcemy osiągnąć. Kolejna odpowiedź też używa operatora OR, ale jej warunek mówi, że liczba ma być większa niż -100. To prowadzi do sytuacji, gdzie każda liczba powyżej -100 jest uznawana za poprawną, co jest totalnie niezgodne z naszym zamysłem. Ostatnia odpowiedź ma operator AND, ale z kiepskimi warunkami. Warunek liczba <= -200 nie spełnia wymagań, bo nie bierze pod uwagę liczb w przedziale od -200 do -100, tylko te mniejsze niż -200. Dlatego takie wyrażenie nie zadziała jak trzeba i nie pozwoli na właściwe przetwarzanie liczb w wymaganym zakresie.

Pytanie 36

Aby uruchomić skrypt JavaScript, potrzebne jest oprogramowanie

A. przeglądarki internetowej

B. debuggera JavaScript

C. serwera MySQL

D. serwera WWW

W kontekście uruchamiania skryptów JavaScript, odpowiedzi sugerujące potrzeby związane z debugerem JavaScript, serwerem WWW czy bazą danych MySQL są wynikiem nieporozumienia dotyczącego roli, jaką pełnią te technologie w ekosystemie webowym. Debuger JavaScript to narzędzie, które wspomaga programistów w identyfikowaniu błędów w kodzie, ale sam w sobie nie jest wymagany do uruchomienia skryptu. Można pisać i testować skrypty JavaScript bezpośrednio w przeglądarkach, które mają wbudowane funkcjonalności debugujące, co czyni ten element zbędnym na etapie uruchamiania. Serwer WWW jest potrzebny do hostowania stron internetowych i dostarczania ich do przeglądarek, ale nie jest konieczny, jeśli użytkownik testuje skrypty lokalnie. Na przykład, wiele deweloperów korzysta z lokalnych środowisk, aby uruchamiać skrypty JavaScript bez potrzeby wdrażania ich na serwerze. Z kolei serwer MySQL jest bazą danych, która nie ma żadnego związku z uruchamianiem kodu JavaScript; jej rola sprowadza się do przechowywania danych, które mogą być pobierane przez aplikacje webowe. To typowe pomylenie funkcji różnych komponentów technologicznych, które może prowadzić do mylnego przekonania o konieczności posiadania ich dla podstawowego działania skryptów JavaScript.

Pytanie 37

W języku JavaScript zapisano poniższy fragment kodu. `````` Po uruchomieniu skryptu zmienna x

A. będzie miała wartość 11 i zostanie wyświetlona w konsoli przeglądarki internetowej

B. będzie miała wartość 10 i zostanie wyświetlona w głównym oknie przeglądarki internetowej

C. będzie miała wartość 10 i zostanie pokazana w dokumencie HTML

D. będzie miała wartość 11 i zostanie wyświetlona w oknie popup

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że opierają się one na nieprawidłowym rozumieniu działania kodu JavaScript. W pierwszej niewłaściwej odpowiedzi wskazuje się, że zmienna x będzie równa 11 i zostanie wypisana w oknie popup. Pomimo, że wartość zmiennej x rzeczywiście wynosi 11 przed próbą jej wyświetlenia, brak poprawnej składni w wywołaniu console.log skutkuje błędem, a kod nie zadziała zgodnie z zamierzeniem. Kolejne stwierdzenie sugeruje, że zmienna x pozostanie równa 10 i zostanie wypisana w dokumencie HTML. To jest również niepoprawne, ponieważ zmiana wartości zmiennej poprzez inkrementację miała miejsce, a jeśli kod działałby poprawnie, zmienna x by wynosiła 11. Wreszcie, ostatni błąd polega na twierdzeniu, że zmienna x będzie miała wartość 10 i zostanie wypisana w głównym oknie przeglądarki. To również jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zmiana wartości zmiennej x przez operator inkrementacji prowadzi do uzyskania wartości 11. Dodatkowo, aby wyświetlić tę wartość w głównym oknie przeglądarki, należałoby użyć metody document.write lub innej odpowiedniej metody, co nie ma miejsca w analizowanym kodzie. W związku z tym, wszystkie te odpowiedzi nie są zgodne z rzeczywistością z powodu błędnej analizy kodu oraz pominięcia kluczowych elementów składniowych.

Pytanie 38

Aby wykorzystać skrypt znajdujący się w pliku przyklad.js, konieczne jest połączenie go ze stroną przy użyciu kodu

A. <script link="przyklad.js"></script>

B. <script>przyklad.js</script>

C. <script src="przyklad.js"></script>

D. <link rel="script" href="przyklad.js">

Odpowiedź <script src="przyklad.js"></script> jest naprawdę na miejscu, bo użycie atrybutu 'src' w znaczniku <script> to taki standardowy sposób dołączania zewnętrznych skryptów JS do HTML-a. Atrybut 'src' mówi przeglądarce, gdzie znaleźć ten skrypt, więc może go załadować i wykonać. Dzięki temu, skrypt z pliku 'przyklad.js' wchodzi w interakcję ze stroną i może dodawać różne funkcje, jak na przykład reagowanie na działania użytkownika czy manipulowanie elementami na stronie. Pamiętaj, że najlepiej dołączać skrypty na końcu dokumentu, zaraz przed </body>, bo wtedy cała zawartość strony ładuje się najpierw. Warto też pomyśleć o atrybucie 'defer' lub 'async', żeby lepiej zoptymalizować ładowanie skryptów i nie blokować renderowania strony. Na przykład, <script src="przyklad.js" defer></script> pozwoli na asynchroniczne ładowanie, co z pewnością poprawia wydajność.

Pytanie 39

Wskaż, który z poniższych jest poprawnym zapisem zmiennej w języku JavaScript.

A. var 2nameVar = 10;

B. let variableName = 10;

C. const var-name = 10;

D. var $name@ = 10;

W języku JavaScript deklaracja zmiennej przy użyciu słowa kluczowego <code>let</code> jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych praktyk. Ma ona na celu stworzenie zmiennej o zasięgu blokowym, co oznacza, że zmienna jest dostępna tylko w obrębie bloku kodu, w którym została zadeklarowana. To podejście pozwala na bardziej elastyczne i bezpieczne zarządzanie zmiennymi w kodzie, minimalizując ryzyko błędów związanych z niezamierzonym nadpisywaniem wartości. Zmienna <code>variableName</code> jest poprawnie zapisana zgodnie z konwencjami JavaScript: zaczyna się od litery i składa się wyłącznie z liter oraz cyfr. Wartość 10 przypisana do tej zmiennej to liczba całkowita. Deklaracja <code>let</code> jest preferowana w stosunku do <code>var</code> z uwagi na lepsze zarządzanie zasięgiem i uniknięcie problemów związanych z hoistingiem. Ponadto, stosowanie jasnych i opisowych nazw zmiennych, jak <code>variableName</code>, jest dobrą praktyką programistyczną, ułatwiającą zrozumienie i utrzymanie kodu.

Pytanie 40

Jakie wartości zostaną wypisane przez funkcję wypisz(2) zaimplementowaną w JavaScript?

function wypisz(a)
{
    for (var i=1; i<6; i++)
    {
        a++;
        if ((a%2==0)|| (a%3==0))
        document.write(a+" " );
    }
}

A. 3 4 6

B. 2 3 4 6

C. 3 4 6 8

D. 6

Funkcja wypisz w JavaScript działa w ten sposób, że przyjmuje argument a i korzysta z pętli for, która powtarza się pięć razy, zwiększając a o 1 w każdej iteracji. Potem sprawdza, czy a jest podzielne przez 2 lub 3, co znaczy, że liczba musi spełniać jeden z tych warunków, żeby być wypisaną. Kiedy zaczniemy z a=2, po pierwszym obiegu pętli a idzie na 3, a 3 spełnia warunek, więc zostaje wypisana. Potem mamy 4 (4 jest podzielne przez 2) i też jest wypisana, a następnie 5, która nie łapie się w warunek. A potem mamy 6, która już wchodzi, bo 6%2==0 i 6%3==0. W efekcie funkcja wypisuje liczby 3, 4 i 6, co zgadza się z poprawną odpowiedzią 3. Warto też dodać, że korzystanie z document.write jest już trochę passé i lepiej używać innych metod, jak innerHTML, bo to jest bardziej bezpieczne i zgodne z nowoczesnymi standardami webowymi. To pozwala na lepszą manipulację treścią strony, co jest na pewno lepsze w kontekście aplikacji dynamicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej