Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:39
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:52

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. purpurowego

B. żółtego

C. niebieskozielonego

D. czarnego

Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 2

Na przedstawionej ilustracji projektu opakowania zielona linia wskazuje

A. wymiar formy drukowej.

B. zarys etykiety.

C. linię perforacji.

D. kształt wykrojnika.

W projektach opakowań nietrudno się pomylić, bo pojawia się sporo różnych linii technicznych, z których każda ma trochę inną funkcję i kolor. Jeżeli ktoś myśli, że zielona linia przedstawia zarys etykiety, to widać tu pewne nieporozumienie dotyczące skali projektu – etykieta to osobny element, przyklejany lub nadrukowywany na gotowe opakowanie, a tutaj mówimy o całym rozkroju kartonika, który będzie potem zaginany i sklejany. Zielona linia nie wyznacza miejsca na etykietę, tylko całą formę opakowania. Z kolei linia perforacji oznaczałaby zazwyczaj specjalne nacięcie albo dziurkowanie ułatwiające otwieranie – takie linie są zwykle przerywane i wyraźnie opisane w dokumentacji, bo mają inną rolę i są technologicznie inaczej traktowane przez maszyny. W tym projekcie nie widać przerywanej linii, a zielony kolor użyty jest wyłącznie do pokazania granicy cięcia. Co do wymiaru formy drukowej – to już całkiem inna sprawa, bo forma drukowa odnosi się do całego arkusza, na którym drukuje się kilka opakowań naraz, a nie do pojedynczego wykrojnika. Częsty błąd popełniany przez początkujących to mylenie wymiarów finalnego opakowania z wymiarem całej matrycy czy formy drukarskiej. W praktyce, jeśli projektant pomyli te pojęcia, to może dojść nawet do sytuacji, gdzie opakowanie nie będzie się dało wyciąć z arkusza albo nadruk się rozjedzie. Dlatego tak ważne jest, żeby znać i rozumieć, które linie odpowiadają za jakie procesy produkcyjne – i nie mylić wykrojnika z etykietą, perforacją czy wymiarem technicznym drukarni.

Pytanie 3

Ile arkuszy SRA3 netto jest koniecznych do wydrukowania 60 ulotek o wymiarach 95 x 200 mm?

A. 16 arkuszy

B. 12 arkuszy

C. 14 arkuszy

D. 10 arkuszy

Wybór 12, 16 czy 14 arkuszy to często efekt błędnego myślenia o tym, jak efektywnie wykorzystać powierzchnię drukarską. Ludzie często zakładają, że można na arkuszu umieścić więcej ulotek, niż jest to możliwe według jego wymiarów. Na przykład, można myśleć, że na 60 ulotek potrzeba 12 arkuszy, ale to błędne podejście, bo zmiana układu nie zawsze pozwala na zwiększenie liczby ulotek na arkuszu. Wybierając 16 albo 14 arkuszy, jeszcze bardziej odbiegamy od rzeczywistego zużycia materiału, co prowadzi do dodatkowych kosztów i marnotrawstwa, co nie jest dobrym pomysłem w nowoczesnej produkcji. Dlatego w poligrafii tak ważna jest optymalizacja i efektywność. Prawidłowe obliczenie ilości arkuszy do spełnienia wymagań klienta jest kluczowe, żeby nie stracić na jakości druku i jednocześnie dobrze zarządzać kosztami.

Pytanie 4

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg

B. 94,5 kg

C. 98,6 kg

D. 92,5 kg

Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.

Pytanie 5

Interaktywny katalog dla firmy można utworzyć w programie Adobe

A. Reader

B. Distiller

C. Audition

D. InDesign

Adobe InDesign to narzędzie, które właściwie zrewolucjonizowało sposób, w jaki tworzy się profesjonalne katalogi, broszury czy inne publikacje multimedialne. Moim zdaniem, nie ma aktualnie lepszego programu w pakiecie Adobe, jeśli chodzi o projektowanie interaktywnych katalogów firmowych. Ten program pozwala nie tylko na precyzyjne rozmieszczenie tekstu, zdjęć czy grafiki, ale też daje ogromne możliwości interaktywności — można dodawać przyciski, hiperłącza, animacje, a nawet osadzać multimedia, co w dzisiejszych czasach jest właściwie standardem w branży. Z InDesigna korzystają zarówno graficy, jak i specjaliści od DTP (czyli przygotowania do druku), bo program spełnia wymagania profesjonalnych drukarni, ale jednocześnie nadaje się do publikacji cyfrowych, np. eksportu do plików PDF interaktywnych czy nawet obsługi e-booków. W codziennej pracy często spotykam się z potrzebą przygotowania katalogów produktów, które klienci chcą udostępniać zarówno online, jak i drukować. InDesign sprawdza się tu idealnie, bo umożliwia szybkie aktualizacje np. cenników czy opisów produktów bez konieczności ręcznego przerabiania całego dokumentu. To po prostu narzędzie skrojone pod te potrzeby. Warto też wiedzieć, że zgodność z normami prepress i możliwości pracy na szablonach znacznie upraszczają procesy produkcyjne. Takie rozwiązania stosują agencje reklamowe i wydawnictwa na całym świecie – to już właściwie branżowy standard.

Pytanie 6

Koszt wydrukowania 500 egzemplarzy ulotek w formacie A5 wynosi 150 zł netto. Jaka jest cena netto jednej ulotki?

A. 40 gr

B. 30 gr

C. 28 gr

D. 20 gr

Koszt wydrukowania 500 sztuk ulotek wynosi 150 zł netto, co oznacza, że aby znaleźć cenę netto jednej ulotki, należy podzielić całkowity koszt przez liczbę ulotek. Zatem, 150 zł podzielone przez 500 sztuk daje 0,30 zł, czyli 30 groszy za sztukę. To podejście jest zgodne z podstawową zasadą kalkulacji kosztów w branży poligraficznej, gdzie kluczowe jest zrozumienie jednostkowych kosztów produkcji. Przykład ten ilustruje również, jak ważne jest dokładne wyliczenie kosztów jednostkowych, co ułatwia późniejsze podejmowanie decyzji dotyczących cen sprzedaży, marż oraz budżetowania kampanii reklamowych. Dobrze jest pamiętać, że umiejętność kalkulacji kosztów produkcji jest nieoceniona w zarządzaniu projektami poligraficznymi oraz w skutecznym planowaniu marketingowym. Ponadto, wiedza ta pozwala na lepsze negocjacje z drukarniami i dostawcami usług drukarskich, co może prowadzić do oszczędności w trakcie realizacji projektów.

Pytanie 7

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 40,00 zł

B. 35,00 zł

C. 25,00 zł

D. 30,00 zł

Aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń formatu 200 × 90 mm, należy najpierw określić, ile zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A3. Format A3 ma wymiary 297 × 420 mm, co oznacza, że można z niego wyciąć 6 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, ponieważ 420 mm / 90 mm = 4,66 (czyli 4 zaproszenia wzdłuż krótszego boku) oraz 297 mm / 200 mm = 1,485 (czyli 1 zaproszenie wzdłuż dłuższego boku). Zatem z jednego arkusza A3 uzyskujemy 4 zaproszenia. Jeśli chcemy wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 120 / 4 = 30 arkuszy A3. Koszt jednego arkusza wynosi 2,00 zł, więc 30 arkuszy A3 kosztuje 30 x 2,00 zł = 60,00 zł. Poprawna odpowiedź jest błędna, ponieważ 40,00 zł nie pokrywa wymagań dotyczących ilości. Należy pamiętać, że przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszt materiałów, ale także ich odpowiednie wykorzystanie, co jest kluczowe dla efektywności procesu. W branży poligraficznej, optymalizacja zużycia materiałów jest niezbędna, aby zminimalizować odpady i obniżyć koszty produkcji.

Pytanie 8

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Painter

B. Puzzle Flow

C. Adobe InDesign

D. Audacity

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania, które jest szczególnie cenione w branży graficznej za swoje zaawansowane możliwości tworzenia i edytowania wielostronicowych publikacji. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie tekstem i grafiką, co jest kluczowe przy projektowaniu książek, magazynów, broszur oraz innych materiałów drukowanych. Dzięki funkcjom takim jak style tekstowe, układ siatki i zaawansowane opcje typograficzne, użytkownicy mają pełną kontrolę nad estetyką i funkcjonalnością swoich projektów. InDesign wspiera także standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami wydawniczymi. Przykładowo, wydawcy mogą wykorzystać InDesign do zaprojektowania magazynu, tworząc spójny układ na wielu stronach, efektywnie zarządzając treścią i obrazami, co znacząco przyspiesza proces produkcji i zwiększa profesjonalizm końcowego produktu.

Pytanie 9

Na rysunku zilustrowano operację

A. kadrowania bitmapy.

B. rozjaśniania bitmapy.

C. wyostrzania bitmapy.

D. skalowania bitmapy.

Kadrowanie bitmapy to operacja polegająca na selekcji i usunięciu niechcianych fragmentów obrazu, co pozwala na uzyskanie bardziej skoncentrowanego i estetycznego przedstawienia. W przypadku kadrowania, zazwyczaj korzysta się z narzędzi dostępnych w programach graficznych, które umożliwiają precyzyjne zaznaczenie obszaru, który ma być zachowany. To podejście jest powszechnie stosowane w fotografii, gdzie kadrowanie pomaga skupić uwagę widza na głównym temacie zdjęcia. Przykładem może być fotografia portretowa, gdzie tło może być mniej istotne, a kadrowanie pozwala na uwydatnienie postaci. Dobrym standardem w kadrowaniu jest stosowanie reguły trzecich, która sugeruje, aby najważniejsze elementy obrazu umieszczać w punktach przecięcia linii podziałowych. Poprawne kadrowanie nie tylko poprawia estetykę obrazu, ale również wpływa na jego przekaz i emocje, jakie budzi u odbiorcy. W kontekście cyfrowym, kadrowanie bitmapy jest kluczowym krokiem w procesie edycji graficznej, wpływającym na finalny efekt wizualny.

Pytanie 10

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 150 lpi

B. 600 lpi

C. 115 lpi

D. 300 lpi

Wydruk wysokiej jakości materiałów reklamowych w technice offsetowej wymaga zastosowania odpowiedniej liniatury rastra, która decyduje o odwzorowaniu detali w obrazie. Liniatura rastra 150 lpi (linie na cal) jest standardem dla większości projektów reklamowych, zapewniając równowagę między jakością a efektywnością produkcji. Przy tej liniaturze możliwe jest uzyskanie precyzyjnych przejść tonalnych oraz wyraźnych detali, co jest kluczowe w przypadkach, gdy materiały mają być drukowane w dużych nakładach. Przykłady zastosowania 150 lpi obejmują druk ulotek, folderów czy plakatów, gdzie jakość obrazu ma duże znaczenie. Warto również zauważyć, że wyższe wartości liniatury, na przykład 300 lpi, mogą być stosowane w druku fotograficznym, jednak zwiększają koszty i czas produkcji, a także wymagają lepszej jakości materiałów i precyzyjniejszych maszyn drukarskich. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie dostosowania liniatury do specyfiki projektu oraz medium, na którym będzie wykonywany druk, co czyni 150 lpi najbardziej uniwersalnym wyborem dla materiałów reklamowych.

Pytanie 11

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. stykowe

B. impozycyjne

C. fotograficzne

D. koncepcyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 12

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

B. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

C. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

D. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

Poprawna odpowiedź uwzględnia kluczowe elementy, które mają wpływ na kosztorys wykonania form drukowych. Technika drukowania, czyli wybrana metoda realizacji (np. offset, cyfrowe, sitodruk), determinuje zarówno rodzaj użytych materiałów, jak i czas oraz koszty produkcji. Technologia wykonania form ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu, jak również na czas potrzebny do jego realizacji. Format drukowania jest równie istotny, ponieważ większe formaty wymagają większych nakładów materiałowych i mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami transportu oraz przetwarzania. Przykładowo, w przypadku druku wielkoformatowego może być konieczne zastosowanie specjalnych farb lub tuszy, co podwyższa całkowity koszt produkcji. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla efektywnego planowania i wyceny projektów w branży poligraficznej, co wymaga znajomości standardów takich jak ISO 12647, dotyczących procesów druku i jego jakości.

Pytanie 13

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. tytułowej

B. wzorcowej

C. nieparzystej

D. parzystej

Aby utworzyć automatyczną numerację w 16-stronnicowym katalogu w programie Adobe InDesign, należy skorzystać ze stron wzorcowych. Strony wzorcowe (master pages) w InDesign umożliwiają projektowanie układów, które mogą być jednocześnie stosowane na wielu stronach dokumentu. Kiedy dodasz numerację stron na stronie wzorcowej, automatycznie zaktualizuje się ona na wszystkich stronach, które korzystają z tego wzorca. Przykładem zastosowania może być stworzenie wzorca dla katalogu, gdzie numeracja jest umieszczona w rogu strony. Dzięki temu, zmieniając projekt jednej strony wzorcowej, wszystkie strony powiązane będą aktualizowane jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces edycji. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania, stosowanie stron wzorcowych pozwala na efektywniejsze zarządzanie dużymi dokumentami i zapewnia spójność wizualną. Ponadto, automatyczna numeracja stron minimalizuje ryzyko pomyłek, które mogą występować podczas ręcznego wprowadzania numerów na poszczególnych stronach.

Pytanie 14

Popularną formą pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. serwisy stokowe.

B. magazyny diapozytywowe.

C. sklepy digitalne.

D. banki poligraficzne.

Wielu osobom sklepy digitalne czy banki poligraficzne mogą kojarzyć się ze źródłem zdjęć cyfrowych, ale to raczej nieporozumienie wynikające z mylenia pojęć – sklepy digitalne to miejsca, gdzie sprzedaje się sprzęt elektroniczny, czasem oprogramowanie czy akcesoria fotograficzne, ale nie zdjęcia jako takie. Oczywiście, można tam kupić aparat czy nawet kartę pamięci, ale nie uzyska się tam szerokiej, profesjonalnej bazy fotografii do użytku komercyjnego lub prywatnego. Podobnie jest z bankami poligraficznymi – to raczej pojęcie stosowane w kontekście przechowywania wzorów, szablonów czy projektów do druku, a nie gotowych fotografii cyfrowych. Moim zdaniem sporo osób myli pojęcie banku zdjęć z jakimś magazynem plików do druku, co wcale nie jest tym samym, bo profesjonalne banki zdjęć, czyli właśnie serwisy stokowe, działają na zupełnie innych zasadach i mają rozbudowane systemy licencji. Jeśli chodzi o magazyny diapozytywowe, to jest to już całkowicie przestarzała koncepcja – kiedyś, zanim weszła fotografia cyfrowa, rzeczywiście takie archiwa z diapozytywów istniały i były ważnym źródłem zdjęć do publikacji, ale obecnie praktycznie nikt już z takich rzeczy nie korzysta. Zresztą skanowanie diapozytywów i wprowadzanie ich do cyfrowych archiwów to proces żmudny, nieporównywalny z wygodą korzystania z nowoczesnych platform stokowych. Współczesne standardy branżowe jednoznacznie wskazują na serwisy stokowe jako główną, legalną i wygodną formę pozyskiwania zdjęć cyfrowych, bo dają one bezpieczeństwo prawne, szeroki wybór i wysoką jakość materiałów. Warto o tym pamiętać, żeby nie narażać się na niepotrzebne komplikacje – zwłaszcza w pracy zawodowej, gdzie liczy się zarówno szybkość działania, jak i zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 15

Na rysunku przedstawiono T-shirt. Którą technikę należy zastosować do zadrukowania 1 000 takich koszulek?

A. Fleksograficzną.

B. Sitodrukową.

C. Tampodrukową.

D. Cyfrową.

Sitodruk to najczęściej wybierana technika druku w produkcji dużych nakładów, takich jak 1000 koszulek. Jest to proces, który polega na przepuszczaniu farby przez sitodrukową siatkę, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych nadruków. Dzięki sitodrukowi można stosować różnorodne farby, w tym plastizole, które dobrze wnikają w tkaninę, zapewniając doskonałą przyczepność i odporność na ścieranie oraz blaknięcie. Koszt jednostkowy druku maleje wraz ze wzrostem nakładu, co czyni tę metodę bardziej opłacalną przy produkcji masowej. W praktyce, sitodruk nie tylko umożliwia drukowanie na bawełnie, ale także na innych materiałach, takich jak poliester, co jest niezwykle istotne w odzieżowym przemyśle. Warto również wspomnieć o możliwości używania różnych technik i efektów, takich jak nadruki fluorescencyjne, reliefowe czy metaliczne, co czyni sitodruk niezwykle elastycznym w zastosowaniu.

Pytanie 16

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ odpowiada składowi kolorystycznemu C0 M30 Y100 K0, co w praktyce oznacza, że kolor ten będzie odzwierciedlał odcień pomarańczowy. W systemie kolorów CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku, składowe oznaczają kolejno: Cyan (C), Magenta (M), Yellow (Y) i Black (K). W tym przypadku, brak składowej Cyan (C0) i Black (K0) wskazuje, że kolor nie ma wpływów niebieskich ani czarnych. Wysoka wartość Yellow (Y100) sugeruje dominację koloru żółtego, a umiarkowana wartość Magenta (M30) daje możliwość uzyskania ciepłego, pomarańczowego odcienia. W praktyce, ten rodzaj koloru jest często stosowany w projektach graficznych związanych z reklamą oraz marketingiem, gdzie przyciągające uwagę barwy są kluczowe. Zrozumienie składu kolorystycznego pozwala na lepsze dobieranie palet kolorystycznych, co jest esencjonalne w pracy z materiałami drukowanymi oraz cyfrowymi, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym.

Pytanie 17

W procesach przygotowawczych (prepress) przygotowanie rozmieszczenia kompozycji graficzno-tekstowej pokazanej na rysunku określa się terminem

A. frontyspis.

B. layout.

C. złam.

D. kolofon.

Odpowiedź "layout" jest poprawna, ponieważ określa układ graficzny, w jakim rozmieszczane są elementy tekstowe i wizualne na stronie. W procesach prepress, odpowiedni layout jest kluczowy dla estetyki oraz funkcjonalności publikacji. Dobry layout nie tylko przyciąga wzrok, ale także prowadzi użytkownika przez treść w sposób intuicyjny. Przykładowo, w projektowaniu magazynów czy broszur, layout może określać, gdzie znajdą się nagłówki, zdjęcia i tekst, co wpływa na czytelność całej publikacji. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji, proporcje złotego podziału czy siatki typograficzne, pomagają w tworzeniu efektywnych layoutów. Ułatwia to również proces druku, ponieważ dobrze zorganizowany layout zapewnia optymalne rozmieszczenie elementów na stronie, minimalizując ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że w erze cyfrowej, zrozumienie layoutu jest niezbędne do tworzenia stron internetowych, gdzie układ elementów ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń użytkowników.

Pytanie 18

Wskaż zestaw materiałów, które powinny być użyte do produkcji etykiet samoprzylepnych na butelki z płynem do kąpieli, drukowanych metodą fleksograficzną?

A. Papier samokopiujący, klej oraz farby akrylowe

B. Laminat (folia AL-papier), biała farba podkładowa i lakier offsetowy

C. Papier dekoracyjny, farby wodne i lakier nitrocelulozowy

D. Folia polipropylenowa, klej, papier silikonowy i farby UV

Folia polipropylenowa to naprawdę świetny materiał do etykiet samoprzylepnych, bo jest odporna na wilgoć i bardzo trwała. Z tego, co wiem, przy drukowaniu etykiet metodą fleksograficzną trzeba używać specjalnych farb, a farby UV są tu strzałem w dziesiątkę. Dzięki nim kolory są intensywne, a schnięcie jest błyskawiczne, co znacznie przyspiesza całą produkcję. Klej to też podstawa, bo to on sprawia, że etykiety się kleją, a papier silikonowy to coś w rodzaju podkładu, na którym etykieta czeka, aż ją przykleimy do butelki. Taki zestaw materiałów pasuje do dobrych praktyk w branży opakowaniowej, a różne standardy jakości to potwierdzają. Można to zobaczyć na przykładzie kosmetyków, które potrzebują ładnych i funkcjonalnych etykiet, odpornych na wodę oraz chemikalia z płynów do kąpieli.

Pytanie 19

Tracking to

A. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

B. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

C. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

D. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 20

Na podstawie zamieszczonej ilustracji wskaż narzędzie, którego użyto do zmiany rozdzielczości obrazu.

A. Kadrowanie.

B. Zaznaczanie prostokątne.

C. Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości.

D. Przesunięcie.

Kadrowanie jest kluczowym narzędziem w obróbce graficznej, które umożliwia zmianę rozdzielczości obrazu poprzez usunięcie zbędnych fragmentów. Kiedy przycinamy obraz, tak naprawdę decydujemy, które jego części mają być wyświetlane, co wpływa na jego wymiary i jakość. Przykład praktyczny to zdjęcie, które chcemy umieścić na stronę internetową – kadrowanie pozwala na dostosowanie obrazu do wymagań estetycznych oraz technicznych, takich jak odpowiednie proporcje czy rozmiar pliku. W standardach branżowych, kadrowanie jest często zalecane jako pierwszy krok w obróbce zdjęć, aby skupić uwagę widza na kluczowych elementach kompozycji. Dobrą praktyką jest również stosowanie narzędzi do kadrowania, które oferują siatki kompozycyjne, takie jak zasada trójpodziału, co pozwala na lepsze zbalansowanie kadru. Warto zauważyć, że kadrowanie może być stosowane w różnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, co czyni je uniwersalnym narzędziem w pracy z obrazem.

Pytanie 21

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. stykówką

B. photomerge

C. scalaniem do HDR Pro

D. korekcją obiektywu

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 22

Przygotowanie rozmieszczenia kompozycji graficzno-tekstowej pokazanej na ilustracji jest nazywane w procesach przygotowawczych (prepress)

A. frontyspisem.

B. złamem.

C. layoutem.

D. kolofonem.

Odpowiedzi takie jak "złam", "kolofon" i "frontyspis" odnoszą się do różnych aspektów publikacji, które są często mylone z pojęciem layoutu, jednak nie mają bezpośredniego związku z przygotowaniem rozmieszczenia kompozycji graficzno-tekstowej. Złam to termin używany w kontekście składu tekstu, odnosi się do procesu, w którym tekst jest organizowany i formatowany na stronach, ale nie obejmuje aspektów graficznych, które są kluczowe dla layoutu. Kolofon to z kolei informacja o publikacji, często umieszczona na końcu książki, która zawiera dane o wydawcy, autorze i użytych materiałach, co również nie ma związku z układem graficznym. Frontyspis to ilustracja lub spis treści umieszczany na początku wydania, co także nie odnosi się do konkretnego procesu przygotowania kompozycji graficznej. Wybierając te opcje, można łatwo popaść w błąd, myląc różne etapy i elementy produkcji publikacji. Kluczowe jest zrozumienie, że layout jest fundamentem efektywnej komunikacji wizualnej, a jego stworzenie wymaga uwzględnienia zarówno aspektów graficznych, jak i tekstowych, co nie jest zadaniem żadnej z wymienionych odpowiedzi.

Pytanie 23

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 200 lpi

B. 1200 lpi

C. 500 lpi

D. 60 lpi

Odpowiedź 200 lpi (linie na cal) jest właściwa dla druku wielobarwnych czasopism o najwyższych wymaganiach jakościowych. Wysoka liniatura rastra, jak 200 lpi, pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu przez zwiększenie rozdzielczości i gęstości punktów rastra. Takie podejście jest kluczowe, gdyż w druku wielobarwnym ważne jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali. Użycie 200 lpi sprawia, że punkty rastra są na tyle małe, że przy odpowiednim skalowaniu stają się niewidoczne gołym okiem, co prowadzi do uzyskania płynnych przejść tonalnych i ostrości detali. Przykłady zastosowania to druki w czasopismach modowych, artystycznych lub technicznych, gdzie jakość wizualna jest kluczowa. Ponadto, zgodność z normami takimi jak ISO 12647-2 daje pewność, że uzyskany efekt będzie stabilny i powtarzalny, co jest niezbędne w produkcji komercyjnej. W praktyce, korzystanie z 200 lpi jest standardem w branży, co potwierdzają zarówno drukarnie, jak i projektanci graficzni.

Pytanie 24

W przedstawionym fragmencie tekstu widoczne są

A. podziały wyrazów.

B. pionowe korytarze w tekście.

C. odstępy akapitowe.

D. wcięcia akapitowe.

To właśnie tzw. pionowe korytarze w tekście, czyli sytuacja, w której w wyniku niewłaściwego justowania tekstu i złamania wierszy pojawiają się puste, wyraźne pionowe przerwy między wyrazami na kolejnych linijkach. Z mojego doświadczenia to błąd typograficzny, na który najczęściej trafia się w tekstach justowanych na szerokość, szczególnie gdy używamy zbyt dużych odstępów między wyrazami, a nie stosujemy odpowiedniego dzielenia wyrazów. Praktycznie w zawodzie grafika czy składacza DTP unika się takich efektów jak ognia, bo mocno obniżają one czytelność i burzą estetykę kolumny. Standardy branżowe, na przykład te stosowane przez profesjonalne wydawnictwa, wyraźnie zwracają uwagę, by stosować dzielenie wyrazów i optymalne ustawienia justowania. Dobre programy do składu tekstu, takie jak Adobe InDesign czy nawet nowoczesne edytory tekstu, oferują zaawansowane algorytmy łamania tekstu, które minimalizują ryzyko powstawania korytarzy. W praktyce codziennej, gdy widzę takie zjawiska w druku czy na ekranie, od razu mam ochotę poprawić ustawienia justowania lub podzielić wyrazy. Moim zdaniem to jeden z podstawowych błędów do wyłapania w korekcie składu, bo nie tylko psuje wizualną spójność, ale też utrudnia czytelnikom płynne czytanie tekstu.

Pytanie 25

Które urządzenie należy zastosować do przetworzenia obrazu z transparentnych oryginałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny.

B. Skaner bębnowy.

C. Naświetlarkę CtF.

D. Naświetlarkę CtP.

Wielu osobom może się wydawać, że naświetlarki CtF (Computer to Film) czy CtP (Computer to Plate) są urządzeniami do konwersji analogowych obrazów na cyfrowe, ale faktycznie ich rola w procesie poligraficznym jest zupełnie inna. Te maszyny przetwarzają już cyfrowe dane na odpowiedni nośnik – CtF naświetla film, a CtP bezpośrednio formę drukarską, nie mając nic wspólnego z digitalizacją fizycznych oryginałów. Często spotykam się z mylnym przekonaniem, że jeśli coś „naświetla”, to musi przyjmować fizyczny obraz i przerabiać go na sygnał cyfrowy, ale to zupełnie odwrotny proces – działa to w stronę fizycznego nośnika z danych komputerowych. Aparat fotoreprodukcyjny z kolei, choć teoretycznie mógłby posłużyć do zrobienia zdjęcia przezroczystego oryginału (np. slajdu), nie jest narzędziem do cyfrowej konwersji, ponieważ zapewnia jedynie obraz fotograficzny – cyfrowy lub analogowy, zależnie od rodzaju aparatu – ale nie daje precyzji, jaką gwarantują profesjonalne skanery. W praktyce aparat nie radzi sobie z odwzorowaniem tak subtelnych przejść tonalnych i rozdzielczości, jakiej wymaga archiwizacja czy wysokiej klasy reprodukcja poligraficzna. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji digitalizatora z urządzeniem rejestrującym obraz – to nie to samo. Skaner bębnowy dzięki swojej budowie i technologii skanowania przez materiał pozwala wydobyć najwięcej informacji z transparentnych oryginałów, co jest absolutnym wymogiem przy pracy z materiałami o dużej wartości archiwalnej lub artystycznej. To rozwiązanie rekomendują zarówno normy branżowe, jak i doświadczeni specjaliści, bo daje najwierniejsze odwzorowanie. Pozostałe opcje albo nie służą digitalizacji, albo nie zapewniają wystarczającej precyzji.

Pytanie 26

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. przeszycia tunelu na tkaninie

B. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

C. wzmocnienia krawędzi kapitałką

D. zainstalowania stalowych oczek

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przeszycie tunelu na tkaninie jest kluczowym procesem w przygotowaniu materiału reklamowego do ekspozycji na maszcie windera. Tworzenie tunelu umożliwia wprowadzenie masztu, co jest istotne dla stabilności i prawidłowego wyeksponowania reklamy. Użycie techniki przeszycia zapewnia trwałe połączenie, które lepiej znosi różnorodne warunki atmosferyczne, w tym silny wiatr. Dobre praktyki branżowe wskazują, że materiał powinien być wykonany z tkanin odpornych na działanie promieni UV, co także zwiększa jego żywotność. Przykładowo, w reklamach outdoorowych często stosuje się tkaniny poliestrowe z powłoką PVC, które nie tylko są elastyczne, ale również odporne na rozdarcia. Ponadto, przeszyty tunel pozwala na płynny ruch materiału na maszcie, co z kolei umożliwia optymalną ekspozycję reklamy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie materiału do zamocowania na maszcie windera ma fundamentalne znaczenie dla efektywności kampanii reklamowej.

Pytanie 27

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. PSD

B. PDF

C. TIFF

D. RAW

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
PDF (Portable Document Format) jest formatem graficznym, który został zaprojektowany jako uniwersalne narzędzie do przechowywania dokumentów w sposób, który zachowuje układ, czcionki i obrazy w niezależny sposób od urządzenia. Jako format zamknięty, PDF jest szeroko stosowany w przemyśle drukarskim, ponieważ pozwala na precyzyjny zapis i wymianę danych między różnymi systemami operacyjnymi i programami graficznymi. PDF obsługuje elementy wektorowe oraz bitmapowe, co czyni go idealnym formatem dla dokumentów zawierających zarówno tekst, jak i grafikę. Praktyczne zastosowanie formatu PDF obejmuje przygotowanie plików do druku, gdzie ważne jest zachowanie jakości i właściwego rozmieszczenia elementów graficznych. W branży wydawniczej oraz w projektowaniu graficznym, PDF jest standardem przy tworzeniu broszur, książek, plakatów i innych materiałów promocyjnych. Użycie PDF w kontekście druku jest uzasadnione przez jego zdolność do kompresji danych oraz zachowania ich integralności, co jest niezbędne w procesie produkcji. Ponadto, PDF wspiera różne profile kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych na wydrukach.

Pytanie 28

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

B. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

C. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

D. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drukarki, plotery i naświetlarki CtF są naprawdę super ważnymi urządzeniami w poligrafii cyfrowej. Dzięki nim możemy przenieść nasze cyfrowe projekty na fizyczne nośniki. Drukarki atramentowe i laserowe są najczęściej używane, zwłaszcza przy produkcji materiałów reklamowych, gazet czy książek. Plotery wielkoformatowe natomiast świetnie się sprawdzają przy tworzeniu banerów, plakatów czy innych dużych rzeczy, bo dają naprawdę wysoką jakość druku. Naświetlarki CtF to już inna bajka – naświetlają filmy drukarskie i są ważnym krokiem w produkcji offsetowej. Wybór odpowiedniego sprzętu powinien być dostosowany do tego, co chcemy osiągnąć w naszym projekcie, no i oczywiście do jakości, jaką chcemy uzyskać. Standardy jak ISO 12647 mówią nam, czego możemy się spodziewać po jakości druku, więc te urządzenia to podstawa w każdym profesjonalnym miejscu zajmującym się poligrafią.

Pytanie 29

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. skalowanie

B. dublowanie

C. pozycjonowanie

D. impozycja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 30

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. pauzę

B. dywiz

C. wykrzyknik

D. wielokropek

Prawidłowa odpowiedź to 'pauza', ponieważ w przypadku dialogu w literaturze, gdy rozpoczynamy nową wypowiedź, używamy pauzy, aby wskazać na zmianę mówcy lub nową myśl. Pauza jest kluczowym elementem w transkrypcji dialogu, który pozwala na oddzielenie poszczególnych wypowiedzi, a także nadaje tekstowi naturalny rytm. W praktyce oznacza to, że po imieniu mówcy (jeśli jest podane) i przed jego wypowiedzią używamy pauzy, co jest zgodne z zasadami typograficznymi. Spójrzmy na przykład: "Ania powiedziała: — Cześć, jak się masz?". Widzimy tutaj zastosowanie pauzy dla jasności i płynności dialogu. Używanie pauzy jest nie tylko zgodne z zasadami gramatycznymi, ale również wspiera zrozumienie tekstu przez czytelników, umożliwiając im łatwiejsze śledzenie wypowiedzi. Dobra praktyka literacka wymaga, aby dialog był przemyślany i klarowny, a więc zastosowanie pauzy w tym kontekście jest niezbędne.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono błąd łamania tekstu o nazwie

A. korytarz.

B. sierota.

C. szewc.

D. bękart.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "korytarz" jest poprawna, ponieważ odnosi się do konkretnego błędu łamania tekstu zwanego "korytarzem", który charakteryzuje się pozostawieniem dużej, pionowej przerwy między wyrazami w sąsiadujących wierszach. Tego rodzaju błąd typograficzny może znacznie obniżyć estetykę dokumentu oraz utrudnić czytanie tekstu. W praktyce, aby uniknąć korytarza, stosuje się różne techniki, takie jak automatyczne dostosowywanie odstępów między wyrazami lub marginesami. Dobrą praktyką jest także stosowanie narzędzi do sprawdzania typografii przed publikacją tekstu, co pozwala na wczesne wychwycenie takich błędów. W standardach typograficznych, takich jak te zalecane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), unikanie korytarzy jest kluczowym elementem poprawnej obróbki tekstu. Rozumiejąc różne rodzaje błędów typograficznych, projektanci i edytorzy mogą tworzyć bardziej czytelne i atrakcyjne dokumenty.

Pytanie 32

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 75°

B. 45°

C. 105°

D. 15°

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kąt skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta wynoszący 75° jest zgodny z zasadami rastracji w druku kolorowym. W systemie CMYK, który jest najczęściej stosowany w druku, każdy kolor jest reprezentowany przez odpowiednie proporcje cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Kąt rastra jest krytycznym parametrem, który wpływa na jakość wydruku i zjawisko moiré. Stosując kąt 75° dla magenty, minimalizujemy ryzyko interferencji wzorów rastrów z innymi kolorami, co jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanej jakości druku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie plików do druku w profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy CorelDRAW, gdzie odpowiednie ustawienie kątów rastrów dla poszczególnych kolorów zapewnia lepszą separację i czystość kolorów w finalnym produkcie. Dodatkowo, zgodność z branżowymi standardami, takimi jak ISO 12647, stanowi fundament dla osiągnięcia wysokiej jakości druku w procesie produkcyjnym.

Pytanie 33

Który zbiór zawiera wyłącznie barwy ciepłe?

A. Pomarańczowy, czarny, zielony.

B. Pomarańczowy, żółty, czerwony.

C. Niebieski, żółty, zielony.

D. Niebieski, zielony, fioletowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Barwy ciepłe to takie, które kojarzą się z ogniem, słońcem czy ciepłem ogólnie – najczęściej są to odcienie żółci, pomarańczu i czerwieni. W branży plastycznej i projektowej mówi się, że to właśnie te kolory „przyciągają wzrok” i nadają wnętrzom czy grafikom energii oraz dynamiki. Moim zdaniem, nawet w codziennym życiu, ciepłe barwy wpływają pozytywnie na nastrój, często wykorzystuje się je w reklamie, żeby wywołać wrażenie otwartości czy zachęcić do działania. Standardy branżowe (na przykład w teorii koloru stosowanej w grafice komputerowej czy architekturze wnętrz) jednoznacznie wskazują, że barwy takie jak pomarańczowy, żółty i czerwony są typowymi przedstawicielami tej grupy. Co ciekawe, barwy ciepłe możemy spotkać też w malarstwie – impresjoniści bardzo często sięgali właśnie po nie, żeby budować wrażenie światła i ruchu. W praktyce, jeśli projektujesz stronę internetową albo plakat i zależy Ci na wzbudzeniu emocji, lepiej sięgnąć po właśnie taki zestaw kolorów. Trzeba tylko uważać, żeby nie przesadzić z ich nasyceniem, bo mogą szybko męczyć wzrok użytkownika. Ogólnie rzecz biorąc, ten wybór jest zgodny zarówno z wiedzą teoretyczną, jak i praktyczną – w końcu pomarańczowy, żółty i czerwony to klasyka barw ciepłych!

Pytanie 34

Oprawa książki przedstawionej na rysunku to oprawa

A. złożona.

B. specjalna.

C. zeszytowa.

D. prosta.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oprawa prosta, którą wybrałeś, jest odpowiednia w kontekście przedstawionej książki, ponieważ charakteryzuje się jednolitą okładką bez dodatkowych elementów dekoracyjnych czy funkcjonalnych. Tego typu oprawa jest powszechnie stosowana w przypadku literatury popularnej oraz podręczników, gdzie istotą jest funkcjonalność i łatwość w użytkowaniu. Prosta oprawa umożliwia łatwe otwieranie i zamykanie książki, co wpływa na komfort lektury. Warto zauważyć, że standardy jakości oprawy książek definiują takie aspekty jak trwałość materiałów, estetyka oraz ergonomia. W przypadku oprawy prostej, często stosuje się materiały takie jak papier powlekany lub karton, które dobrze zabezpieczają zawartość przed uszkodzeniami mechanicznymi. Dobrym przykładem zastosowania prostej oprawy są klasyki literatury, które możemy znaleźć w wielu polskich bibliotekach i księgarniach. Wyboru tej oprawy dokonuje się nie tylko ze względów ekonomicznych, ale także praktycznych, ponieważ pozwala ona na łatwe przechowywanie i transport książek.

Pytanie 35

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. wdowa

B. bękart

C. szewc

D. sierota

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "sierota" jest poprawna, ponieważ w terminologii poetyckiej odnosi się do zjawiska, w którym pojedynczy, izolowany na końcu wiersza spójnik lub przyimek tworzy tzw. "sierotę". Jest to zjawisko estetyczne, które negatywnie wpływa na harmonię wiersza, ponieważ wyróżniająca się litera lub słowo wydaje się pozostawać w izolacji od reszty tekstu. Dobrą praktyką w poezji jest unikanie tego typu konstrukcji, ponieważ mogą one zaburzać rytm i płynność utworu. Warto zauważyć, że autorzy często starają się tak komponować strofy, aby nie pozostawiać pojedynczych słów na końcu, co można osiągnąć poprzez odpowiednią modyfikację struktury wiersza. Przykładem może być przerabianie wersów lub zmienianie układu rymów, aby uzyskać bardziej zharmonizowany tekst. Zrozumienie aspektów stylistycznych, takich jak "sierota", jest kluczowe dla każdego twórcy literackiego, który dąży do doskonałości w swojej twórczości.

Pytanie 36

Podaj program oraz narzędzie, które mogą być wykorzystane do wstępnej analizy poprawności pliku PDF zgodnego ze standardami drukarskimi?

A. Adobe InDesign i style obwiedniowe

B. Corel Draw i menadżer obiektów

C. Adobe Acrobat i podgląd wyjściowy

D. Impozycjoner i kreator obrazu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adobe Acrobat to jedno z najważniejszych narzędzi w branży graficznej, szczególnie w kontekście przygotowania plików do druku. Umożliwia ono dokładną ocenę poprawności plików PDF, które są zgodne z drukarskimi standardami, takimi jak PDF/X. Funkcja podglądu wyjściowego w Adobe Acrobat pozwala na wizualizację, jak dokument będzie wyglądał po wydrukowaniu, co jest kluczowe w procesie prepress. Dzięki podglądowi można dostrzec potencjalne błędy w kolorach, marginesach, a także sprawdzić, czy wszystkie elementy grafiki są odpowiednio osadzone i czy nie występują problemy z fontami. Przykładem zastosowania może być przygotowywanie broszur, gdzie istotne jest, aby wszystkie strony były odpowiednio uporządkowane i miały właściwe formaty. Zastosowanie Adobe Acrobat w tym kontekście pozwala na zminimalizowanie ryzyka błędów przed przekazaniem pliku do drukarni, co przynosi korzyści zarówno ekonomiczne, jak i czasowe. Warto również pamiętać, że znajomość narzędzi do oceny plików PDF jest nieodzowna dla specjalistów zajmujących się przygotowaniem materiałów drukowanych.

Pytanie 37

Który wzór stosuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. ⁸/₁₁ × ilość milimetrów.

B. ⁹/₈ × ilość milimetrów.

C. ³/₈ × ilość punktów.

D. ³/₅ × ilość punktów.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
To jest właśnie ten wzór, który praktycznie każdy, kto pracuje z typografią, powinien znać. Przeliczenie miar typograficznych na metryczne, czyli głównie z punktów typograficznych na milimetry, najczęściej wykonuje się według przybliżonego wzoru: 3/8 × ilość punktów. W praktyce chodzi o to, że 1 punkt typograficzny (w europejskim systemie Didota) ma około 0,376 mm, więc jak pomnożysz ilość punktów przez trzy i podzielisz przez osiem, to dostajesz mniej więcej milimetry. Szczerze mówiąc, nie znam grafika czy poligrafa, który by tego przelicznika nie używał przy szybkich obliczeniach, bo jest wygodny i pozwala na szybkie ogarnięcie proporcji tekstu czy marginesów. Moim zdaniem, znajomość takich trików ułatwia codzienną praktykę, zwłaszcza gdy masz przed sobą zarówno projekty do druku, jak i do internetu, gdzie jednostki się mieszają. Co ciekawe, choć są dokładniejsze wzory bazujące na definicjach międzynarodowych (np. 1 pkt = 0,376 mm), to 3/8 × ilość punktów to taki branżowy standard, którego używa się od lat, szczególnie w Polsce i krajach korzystających z tego systemu. Warto też wiedzieć, że spotkasz się z nim w podręcznikach, dokumentacji DTP oraz w rozmowach z drukarniami.

Pytanie 38

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Dodać spady wokół formatu netto

B. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm

C. Zmienić paletę kolorów na RGB

D. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 39

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 6 separacji

B. 8 separacji

C. 4 separacje

D. 2 separacje

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 40

Który element kompozycji tekstowej jest pokazany na rysunku w czerwonej ramce?

A. Stronica.

B. Pagina.

C. Łam.

D. Kolumna.

Wybór odpowiedzi innej niż "łam" wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii stosowanej w poligrafii oraz układzie kompozycyjnym tekstów. Odpowiedź "kolumna" odnosi się jedynie do pionowego bloku tekstu, który jest częścią większej całości, jaką jest łam, ale nie oddaje pełnego kontekstu układu strony. "Pagina" to termin odnoszący się do konkretnej strony w kontekście książek, jednak nie dotyczy on struktury graficznej tekstu, a bardziej jego lokalizacji w obrębie publikacji. Z kolei pojęcie "stronica" jest w zasadzie niepoprawnym terminem, co może wynikać z nieporozumienia w użyciu języka. Terminologia poligraficzna jest precyzyjna i niepoprawne używanie tych terminów może prowadzić do mylnych interpretacji oraz błędów w pracy z dokumentami. Warto zwrócić uwagę, że każda z wymienionych odpowiedzi ma swoje specyficzne znaczenie, jednak nie oddaje całości procesu projektowania stron w taki sposób, jak czyni to termin "łam". Aby zrozumieć te różnice, kluczowe jest zapoznanie się z podstawami typografii i zasadami kompozycji, które są fundamentalne w pracy projektantów graficznych oraz wydawców.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej