Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 22:13
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:29

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Montaż cyfrowych obrazów w aplikacji Windows Movie Maker nie oferuje możliwości

A. włączenia zdjęć do materiału wideo
B. zaimportowania obiektu inteligentnego oraz maski warstwy
C. umieszczenia napisów w edytowanym pliku
D. dodania ścieżki dźwiękowej do materiału filmowego
Reszta odpowiedzi jest błędna i może wynikać z tego, że ludzie inaczej postrzegają funkcje Windows Movie Maker. Ten program pozwala na dodawanie zdjęć do wideo, co jest jedną z podstawowych rzeczy, jakie można zrobić, żeby wzbogacić projekt. Często myli się to z bardziej skomplikowanymi programami, które dają możliwość zaawansowanej obróbki warstw. Dodawanie napisów to też standardowa funkcja, co ułatwia wprowadzanie tekstu w różnych stylach, a to może być przydatne do różnych rzeczy, jak napisy końcowe czy opisy do scenek. Na dodatek, Movie Maker pozwala na dodanie ścieżki dźwiękowej do filmu, co jest ważne dla dodania emocji i uatrakcyjnienia wideo. Te funkcje są jak najbardziej przydatne, nawet dla tych, którzy nie chcą bawić się w skomplikowane narzędzia do edycji. Takie zrozumienie możliwości programu jest kluczowe, aby dobrze wykorzystać to, co on oferuje, bez zagubienia się w opcjach bardziej profesjonalnych aplikacji.

Pytanie 2

Wskaż znacznik umożliwiający pozycjonowanie względem siebie bloków zawartości w obrębie strony www.

A. <img>
B. <br>
C. <b>
D. <div>
Wiele osób myli zastosowanie podstawowych znaczników HTML, co jest całkiem zrozumiałe na początku nauki front-endu. <b> jest używany wyłącznie do pogrubiania tekstu, nie tworzy żadnych bloków ani nie wpływa na organizację układu strony – to znacznik wewnętrzny (inline), więc nawet nie przerwie linii. <br> natomiast to bardzo prosty element służący tylko do łamania linii, zupełnie nie daje możliwości pozycjonowania czy grupowania jakichkolwiek bloków treści – jego użycie do budowy układu byłoby wręcz błędem i niezgodne z dobrymi praktykami. <img> wprowadza grafikę na stronę, ale sam z siebie jest elementem liniowym i nie nadaje się do zarządzania blokami zawartości. Spotykam się czasem z błędnym podejściem, że można układać stronę na <br> czy <img>, ale to prowadzi do nieczytelnego, trudnego do edycji kodu. Współczesne standardy zdecydowanie zalecają wykorzystywanie znaczników blokowych oraz CSS do stylowania i pozycjonowania, zamiast przełamywania linii czy wciskania grafik dla uzyskania efektów wizualnych. To, co naprawdę pozwala sensownie zarządzać układem, to korzystanie ze znaczników blokowych (np. <div>, <section>, <header>), a potem nakładanie na nie reguł CSS – czy to flexbox, grid czy pozycjonowanie absolutne. Z mojego doświadczenia wynika, że próby „oszukania” przeglądarki za pomocą <br> albo nadmiernego stosowania <img> do budowy layoutu szybko kończą się frustracją, chaosem w kodzie i problemami z responsywnością. Warto od początku wyrabiać sobie dobre nawyki i rozumieć, do czego realnie służy każdy znacznik HTML.

Pytanie 3

Format SWF jest przede wszystkim wykorzystywany do zapisywania

A. plików tekstowych
B. plików z animacjami
C. zdjęć do późniejszej obróbki
D. zeskanowanych obrazów
Format SWF (Shockwave Flash) jest powszechnie używany do zapisu plików z animacją, w tym animacji interaktywnych oraz multimedialnych. Format ten pozwala na osadzenie grafiki wektorowej, dźwięku oraz skryptów, co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia gier, reklam oraz aplikacji internetowych. SWF, będąc formatem skompresowanym, umożliwia szybkie ładowanie i odtwarzanie animacji na stronach internetowych. W praktyce, wiele platform edukacyjnych oraz serwisów rozrywkowych korzysta z tego formatu, aby dostarczać dynamiczne treści użytkownikom. Ponadto, aplikacje takie jak Adobe Animate wykorzystują SWF do eksportowania projektów animacyjnych, co sprawia, że standard ten jest szeroko akceptowany w branży. Chociaż technologia Flash została wycofana z użycia, wiedza o formacie SWF pozostaje ważna dla zrozumienia rozwoju multimediów w Internecie i kulisów animacji komputerowej.

Pytanie 4

W jakiej jednostce wyraża się współczynnik odświeżania klatek w programie Adobe Flash?

A. kl/ts
B. kl/ms
C. kl/t
D. kl/s
Niepoprawne odpowiedzi zawierają różne jednostki, które nie są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w branży filmowej i animacyjnej. Wyrażenia takie jak 'kl/ts' i 'kl/t' są mylące, ponieważ nie wskazują na żaden standardowy pomiar prędkości wyświetlania klatek. 'kl/ts' sugeruje, że czas jest mierzony w sekundach, ale użycie 'ts' jako jednostki jest niejasne i nie jest stosowane w praktyce. Z kolei 'kl/t' nie odnosi się do żadnej znanej jednostki pomiaru czasu, co czyni tę odpowiedź całkowicie bezsensowną w kontekście wyświetlania wideo. 'kl/ms' również nie jest odpowiednie, ponieważ milisekundy są zbyt małą jednostką czasu do efektywnego pomiaru częstotliwości odtwarzania klatek w filmach czy animacjach. Tego rodzaju pomyłki mogą prowadzić do nieporozumień w komunikacji w branży oraz przy projektowaniu materiałów wizualnych, dlatego ważne jest, aby znać odpowiednie jednostki miary i ich zastosowanie. Użycie niewłaściwych jednostek może spowodować poważne problemy w produkcji oraz w końcowej jakości prezentacji, co podkreśla znaczenie zrozumienia podstawowych parametrów w pracy z multimediami.

Pytanie 5

Wskaż parametry, które należy zdefiniować, przygotowując fotografie cyfrowe do projektu galerii internetowej.

A. Rozdzielczość 72 lpi tryb barwny RGB.
B. Rozdzielczość 72 ppi, tryb barwny RGB.
C. Rozdzielczość 72 dpi, tryb barwny CMYK.
D. Rozdzielczość 72 spi, tryb barwny CMYK.
To jest dokładnie ten zestaw parametrów, który powinien być stosowany przy przygotowaniu zdjęć do publikacji w galerii internetowej. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest uznawana za standardową dla grafiki wyświetlanej na ekranach komputerów czy urządzeń mobilnych – to w zupełności wystarcza, żeby zdjęcia wyglądały ostro i nie zajmowały zbyt wiele miejsca, co przekłada się na szybsze ładowanie strony. Z mojego doświadczenia, jeśli użyjemy wyższej rozdzielczości, zdjęcia będą większe i obciążą serwer, a przecież użytkownik nawet nie zauważy różnicy. Tryb barwny RGB to absolutna podstawa w kontekście internetu – większość ekranów obsługuje właśnie ten przestrzeń barwną, więc kolory pozostaną takie, jak zamierzono. W praktyce, wszystkie popularne programy graficzne domyślnie ustawiają tryb RGB dla plików przeznaczonych do sieci. Z kolei CMYK to tryb dedykowany do druku i tu zupełnie się nie sprawdzi. Co ciekawe, czasem spotykam się z opinią, że trzeba wyżej ustawić rozdzielczość, ale to tylko marnuje miejsce na dysku. No i warto pamiętać, by zapisywać zdjęcia w formatach takich jak JPEG czy PNG, bo te najczęściej są obsługiwane przez przeglądarki. Tak więc – 72 ppi i RGB to taki internetowy złoty standard.

Pytanie 6

Sprzętem, który umożliwia rejestrację dźwięków, jest

A. cyfrowa kamera wideo
B. analogowy aparat fotograficzny
C. skaner bębnowy
D. skaner płaski
Cyfrowa kamera wideo to urządzenie, które nie tylko rejestruje obraz, ale również umożliwia nagrywanie dźwięku. Działa na zasadzie konwersji sygnałów analogowych na sygnały cyfrowe, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości nagrań audio i wideo. W kontekście produkcji filmowej, telewizyjnej czy w aplikacjach internetowych, cyfrowe kamery wideo są standardem, ponieważ oferują zaawansowane funkcje takie jak automatyczna korekcja kolorów, stabilizacja obrazu oraz możliwość podłączenia zewnętrznych mikrofonów, co znacząco poprawia jakość dźwięku. Przykładem zastosowania może być realizacja materiałów promocyjnych lub relacji z wydarzeń, gdzie jakość dźwięku jest kluczowym elementem. Warto również zauważyć, że standardy takie jak AVCHD czy MP4, w których nagrywane są materiały, są szeroko akceptowane w branży mediów i rozrywki, co czyni cyfrowe kamery wideo idealnym wyborem dla profesjonalistów.

Pytanie 7

Która kategoria oprogramowania pozwala na wektoryzację bitmapy?

A. GIMP, Adobe Photoshop, Adobe InDesign
B. Paint, Inkscape, Audacity
C. Inkscape, CorelDRAW, Adobe Illustrator
D. Adobe Flash, Adobe Illustrator, Adobe Lightroom
Wybór programów, takich jak GIMP, Adobe Photoshop czy Adobe InDesign, jest mylny w kontekście wektoryzacji mapy bitowej. GIMP i Adobe Photoshop to programy do edycji grafiki rastrowej, które nie są przeznaczone do pracy z grafiką wektorową. Co więcej, chociaż GIMP oferuje możliwość tworzenia prostych grafik wektorowych, jego głównym obszarem zastosowania jest obróbka obrazów rastrowych. Adobe InDesign, podobnie, jest narzędziem do składu tekstu i projektowania układów stron, a nie specjalistycznym programem do tworzenia grafiki wektorowej. Wybór Paint i Audacity również nie jest trafny. Paint to podstawowe narzędzie do prostych rysunków rastrowych, które nie wspiera wektoryzacji. Audacity jest programem do edycji dźwięku, a nie grafiki, co wskazuje na znaczną nieznajomość tematu. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że każda aplikacja graficzna wystarczy do konwersji formatów bez uwzględnienia, czy obsługuje grafikę rastrową czy wektorową. W rzeczywistości, efektywna wektoryzacja wymaga odpowiednich narzędzi, które w sposób efektywny przekształcają dane pikselowe w dane wektorowe, co jest kluczowe dla zachowania jakości i skalowalności grafik.

Pytanie 8

Aby przeprowadzić seryjną edycję zdjęć przeznaczonych do projektu strony internetowej, należy skorzystać z panelu programu Adobe Photoshop o nazwie

A. Style
B. Kompozycje warstw
C. Operacje
D. Duplikowanie źródła
Odpowiedź "Operacje" jest prawidłowa, ponieważ w Adobe Photoshop panel Operacje umożliwia automatyzację procesów obróbczych, co jest kluczowe przy seryjnej edycji fotografii. Dzięki temu narzędziu można zarejestrować sekwencję działań, takich jak zmiana rozmiaru, dostosowywanie kolorów czy stosowanie filtrów, a następnie zastosować te same operacje na wielu plikach jednocześnie. Przykładowo, jeśli pracujemy nad zestawem zdjęć do galerii internetowej, możemy stworzyć zestaw operacji, które automatycznie dostosują jasność, kontrast i nałożą odpowiedni filtr na wszystkie wybrane obrazy. Użycie panelu Operacje jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają automatyzację powtarzających się czynności, aby zaoszczędzić czas i zminimalizować ryzyko błędów ludzkich. To narzędzie pozwala również na zapisanie i późniejsze powtórzenie procesów, co znacząco zwiększa efektywność pracy, zwłaszcza w projektach wymagających edycji dużej liczby zdjęć.

Pytanie 9

Która z ilustracji jest właściwie przypisana do wartości przysłony?

Ilustracja do pytania
A. F 64
B. F 32
C. F 11
D. F 1,4
Ilustracja oznaczona jako F 32 prawidłowo przedstawia przysłonę o małym otworze. Wyższa wartość przysłony, taka jak F 32, oznacza, że otwór przysłony jest mniejszy, co ogranicza ilość światła wpadającego na matrycę aparatu. Taka wartość jest często używana w fotografii krajobrazowej lub sytuacjach, gdzie zależy na dużej głębi ostrości, czyli wyostrzeniu większej części obrazu, zarówno pierwszego planu, jak i tła.

Pytanie 10

Którego narzędzia programu CorelDRAW należy użyć, aby otrzymać przedstawioną na rysunku transformację tekstu?

Ilustracja do pytania
A. Inicjał wpuszczany.
B. Obrys.
C. Obwiednia.
D. Maska tekstu.
Odpowiedź "Obwiednia" jest prawidłowa, ponieważ w programie CorelDRAW narzędzie to umożliwia zaawansowaną deformację tekstu, by dopasować go do konkretnego kształtu lub konturu. Użycie obwiedni jest szczególnie przydatne w projektach graficznych, gdzie tekst musi harmonizować z innymi elementami wizualnymi, tworząc spójny i estetyczny efekt. Przykładowo, podczas tworzenia logo lub etykiet, często zachodzi potrzeba, aby tekst przyjął formę krzywej, co można osiągnąć właśnie za pomocą obwiedni. Warto zaznaczyć, że w profesjonalnych projektach graficznych, takich jak plakaty czy ulotki, umiejętność korzystania z narzędzia obwiedni może znacznie zwiększyć atrakcyjność wizualną projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi projektowania graficznego. Ponadto, obwiednia pozwala na zachowanie wysokiej jakości tekstu, co jest istotne w kontekście druku. Zastosowanie tego narzędzia w odpowiedni sposób może wyróżnić Twoje projekty na tle konkurencji, co jest kluczowe w branży kreatywnej.

Pytanie 11

Jakie są zewnętrzne arkusze stylów dla języka HTML?

A. BASIC
B. CSS
C. JAVA
D. PHP
Podejmując próbę odpowiedzi na to pytanie, można natknąć się na kilka języków programowania, które nie mają związku z tworzeniem arkuszy stylów dla dokumentów HTML. PHP, na przykład, to język skryptowy wykorzystywany do tworzenia dynamicznych stron internetowych. Umożliwia on generowanie treści HTML na serwerze, ale nie odpowiada za stylizację tych treści. Z kolei JAVA to język programowania ogólnego przeznaczenia, który służy do tworzenia aplikacji oraz programów, ale również nie jest używany do stylizacji stron internetowych. BASIC, z drugiej strony, to przestarzały język programowania, który miał swoje zastosowania w edukacji oraz w tworzeniu prostych aplikacji, lecz nie odnosi się do standardów webowych. Wybór tych języków może wynikać z mylnego przekonania, że każdy język programowania może pełnić rolę w tworzeniu stron internetowych. Kluczem do zrozumienia różnic pomiędzy tymi technologiami jest świadomość, że zewnętrzne arkusze stylów, takie jak CSS, mają zupełnie inną funkcję i zastosowanie. Stylizowanie stron internetowych to proces, który wymaga precyzyjnego określenia reguł dotyczących wyglądu elementów, a odpowiednie języki programowania, takie jak CSS, zostały zaprojektowane z myślą o tym celu. Dlatego ważne jest, aby w procesie tworzenia stron internetowych korzystać z odpowiednich narzędzi, które są zgodne z obecnymi standardami branżowymi.

Pytanie 12

Jakie formaty zapisu broszury informacyjnej w formie publikacji elektronicznej są przeznaczone do wyświetlania w sieci?

A. DWG, EPUB
B. PDF, EPUB
C. AI, PDF
D. CSV, PSD
Formaty PDF i EPUB są powszechnie stosowane w publikacjach elektronicznych, szczególnie w kontekście broszur informacyjnych. PDF (Portable Document Format) to format stworzony przez firmę Adobe, który zapewnia zachowanie układu dokumentu niezależnie od platformy, na której jest wyświetlany. Jest to idealny wybór dla dokumentów, które muszą wyglądać identycznie na różnych urządzeniach, co czyni go standardem w branży. PDF obsługuje zarówno tekst, jak i grafikę, co czyni go uniwersalnym narzędziem do dystrybucji dokumentów, broszur i raportów. EPUB (Electronic Publication) z kolei to format oparty na standardzie OEB (Open eBook), który jest zoptymalizowany do wyświetlania na urządzeniach mobilnych i czytnikach e-booków. EPUB pozwala na płynne dopasowanie treści do rozmiaru ekranu, co zwiększa komfort czytania. Umożliwia również interaktywność oraz wsparcie dla multimediów. W praktyce, organizacje używają PDF do formalnych raportów i dokumentów, a EPUB do bardziej interaktywnych i angażujących treści, takich jak broszury marketingowe, co jest zgodne z aktualnymi trendami w digital marketingu.

Pytanie 13

Jakie formaty zapisu są używane do archiwizacji i kompresji danych?

A. PSD, RAR, AIFF
B. PSD, RAR, TAR
C. 7Z, OGG, TAR
D. 7Z, RAR, ZIP
Odpowiedź 7Z, RAR, ZIP jest poprawna, ponieważ wszystkie te formaty plików są powszechnie stosowane do archiwizacji i kompresji danych. Format 7Z, wprowadzony przez program 7-Zip, charakteryzuje się wysokim współczynnikiem kompresji, co czyni go idealnym do przechowywania dużych zbiorów danych. RAR to format, który oferuje bogate możliwości kompresji i jest często wykorzystywany do przesyłania plików przez internet. ZIP, z kolei, jest jednym z najstarszych i najczęściej używanych formatów, wspieranym przez wiele systemów operacyjnych i aplikacji. Te formaty są zgodne z różnorodnymi algorytmami kompresji oraz standardami branżowymi, co ułatwia ich zastosowanie w codziennych operacjach związanych z zarządzaniem plikami. Na przykład, kompresując plik w formacie ZIP, użytkownik może zmniejszyć jego rozmiar, co pozwala na oszczędność miejsca na dysku oraz ułatwia przesyłanie plików przez e-mail. Dlatego wybór odpowiednich formatów archiwizacji jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi.

Pytanie 14

Jakie narzędzie w Adobe Photoshop pozwala na generowanie obiektów wektorowych?

A. Magiczna różdżka
B. Kształt własny
C. Przejrzystość
D. Pieczenie
Różdżka, gradient i stempel to narzędzia, które pełnią różne funkcje w Adobe Photoshop, jednak żadne z nich nie jest przeznaczone do tworzenia obiektów wektorowych. Różdżka to narzędzie selekcji, które umożliwia wybieranie obszarów obrazu na podstawie kolorów. Choć jest to bardzo przydatne w pracy z obrazami rastrowymi, nie ma zastosowania w kontekście tworzenia obiektów wektorowych, które wymagają precyzyjnych kształtów i matematycznych definicji. Użytkownicy często mylą różdżkę z narzędziem do tworzenia kształtów, co prowadzi do nieporozumień. Gradient to technika stosowana do płynnego przejścia między kolorami, najczęściej używana do nadawania głębi i cieni w obrazach rastrowych, ale również nie jest narzędziem do tworzenia wektorów. Gradienty mogą być używane w obiektach wektorowych, jednak sam gradient nie tworzy wektorów, lecz jedynie poprawia ich estetykę. Stempel to narzędzie do klonowania części obrazu, które również działa w przestrzeni pikselowej i nie ma zastosowania w kontekście tworzenia obiektów wektorowych. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami a narzędziem kształt własny jest kluczowe dla efektywnej pracy z grafiką. Warto zwrócić uwagę na to, że wiele osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z grafiką komputerową, mogą nie rozumieć, że wektory i bitmapy to różne typy danych graficznych, co prowadzi do błędów w ich wykorzystaniu.

Pytanie 15

Grafika cyfrowa stworzona w rozdzielczości 72 ppi powinna znaleźć zastosowanie w

A. publikacji książkowej
B. wydruku plakatów w formacie A2
C. wydruku przestrzennego 3D
D. publikacji internetowej
Odpowiedź 'publikacja internetowa' jest poprawna, ponieważ projekty graficzne zdigitalizowane w rozdzielczości 72 ppi (pikseli na cal) są odpowiednie do wykorzystania głównie w mediach elektronicznych. Rozdzielczość ta jest wystarczająca dla wyświetlania na ekranach komputerów, tabletów i smartfonów, gdzie obraz jest renderowany w pikselach. W przypadku publikacji internetowych, takich jak strony internetowe, blogi czy media społecznościowe, nie ma potrzeby stosowania wyższej rozdzielczości, ponieważ ekran nie potrafi wyświetlić większej liczby szczegółów. Standardowe praktyki branżowe wskazują, że dla druku, zwłaszcza w formacie książek lub plakatów, zaleca się wyższą rozdzielczość, zazwyczaj 300 ppi, aby zapewnić odpowiednią jakość i ostrość obrazu. Przykładem zastosowania 72 ppi mogą być grafiki na stronach internetowych czy banerach reklamowych, gdzie szybkość ładowania strony i estetyka są kluczowe. Ważne jest, aby projektanci rozumieli różnice w wymaganiach dotyczących rozdzielczości, aby dostarczyć odpowiednie pliki graficzne w zależności od medium, w którym będą one prezentowane.

Pytanie 16

Aby osiągnąć efekt iluzji ruchu obiektu na fotografii, należy użyć filtrów z kategorii

A. Stylizacja
B. Szum
C. Wyostrzanie
D. Rozmycie
Wybór odpowiedzi związanych z stylizacją, wyostrzaniem lub szumem w kontekście uzyskania efektu ruchu jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych technik ma zupełnie inne zastosowanie i skutki. Stylizacja to proces, który koncentruje się na estetyce obrazu, często używany do nadawania mu unikalnego charakteru lub atmosfery. Chociaż stylizacja może wprowadzać pewne efekty wizualne, nie jest ona w stanie oddać dynamiczności ruchu w sposób, w jaki robi to rozmycie. Z kolei wyostrzanie, które ma na celu uwydatnienie detali i konturów obrazu, stoi w opozycji do zamysłu stworzenia wrażenia ruchu, ponieważ prowadzi do większej ostrości, co może kontrastować z efektem rozmycia, które powinno dominować w zdjęciach dynamicznych. Ponadto, zastosowanie szumu jako techniki nie tylko nie sprzyja uzyskaniu efektu ruchu, ale może wręcz zaburzać jakość obrazu. Szum często wprowadza niepożądane artefakty, które mogą odwracać uwagę od głównego obiektu zdjęcia. Typowym błędem myślowym jest mylenie efektów uzyskiwanych poprzez różne techniki edycyjne, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Aby skutecznie uchwycić ruch, kluczowe jest zrozumienie, jak różne techniki wpływają na odbiór obrazu i jakie mają zastosowanie w kontekście tematyki fotografii. Efekty wizualne powinny być dobrane świadomie, aby wspierały narrację zdjęcia, co wymaga pewnej biegłości w sztuce fotografii oraz postprodukcji.

Pytanie 17

Wykonanie projektu witryny internetowego sklepu komputerowego wymaga przygotowania fotografii

A. modowych.
B. plenerowych.
C. katalogowych.
D. okazjonalnych.
Fotografie katalogowe to taki rodzaj zdjęć, który jest absolutną podstawą w branży e-commerce, zwłaszcza jeśli chodzi o sklepy komputerowe czy szeroko pojętą elektronikę. W praktyce chodzi o profesjonalne zdjęcia produktów – na białym lub neutralnym tle, bez zbędnych ozdobników. Takie fotografie są wykonywane z myślą o jak najlepszej prezentacji cech technicznych produktu: pokazują detale, porty, tekstury, a czasem nawet wymiary. Moim zdaniem nie ma lepszego sposobu na to, żeby klient online mógł „obejrzeć” sprzęt prawie jak w sklepie stacjonarnym. Standardy branżowe jasno wskazują, że dobre zdjęcie katalogowe zwiększa sprzedaż, bo buduje zaufanie. Bez nich klient po prostu nie wie, co kupuje. Ważne jest też, by fotografie były spójne pod względem oświetlenia, kolorystyki i kadrowania, bo to podnosi profesjonalizm witryny – dokładnie tak robią największe sklepy jak x-kom czy Komputronik. Dla projektanta strony takie zdjęcia są też łatwiejsze do obróbki i integracji z layoutem – po prostu wrzucasz i wszystko „siedzi”. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet średniej jakości fotografia katalogowa lepiej spełnia swoje zadanie niż artystyczne ujęcia, bo klient szuka konkretu, a nie nastroju. Warto o tym pamiętać!

Pytanie 18

Jakiego narzędzia w Adobe Photoshop używa się do podziału obrazu na mniejsze części w celu publikacji na stronach internetowych?

A. kanałów
B. stempla
C. ścieżek
D. plasterków
Używanie narzędzia plasterków w Photoshopie to naprawdę fajna rzecz. Dzięki niemu można łatwo podzielić obraz na mniejsze kawałki, co przydaje się zwłaszcza, gdy robimy strony www. To narzędzie pozwala na tworzenie różnych regionów, które potem możemy eksportować jako oddzielne pliki graficzne. Plasterki są ekstra, bo pomagają, gdy projektujemy layouty, które muszą działać szybko. Dzięki nim wyciągamy tylko te elementy, które są nam potrzebne, więc pliki są mniejsze, a stronki ładują się szybciej. Możemy też zmieniać ustawienia przy eksporcie, żeby dopasować jakość i format do tego, co konkretne projekt potrzebuje. W praktyce, korzystanie z tego narzędzia to zgodne z tym, co jest najlepsze w projektowaniu stron, bo to bardzo wpływa na ich wydajność i na to, jak użytkownicy je odbierają.

Pytanie 19

Które narzędzia przed pierwszym użyciem muszą mieć zdefiniowane źródło klonowania?

A. Wyostrzanie i rozjaśnianie.
B. Pędzel korygujący punktowy i pędzel historii.
C. Korekta czerwonych oczu i łatka.
D. Pędzel korygujący i stempel.
Pędzel korygujący oraz stempel to narzędzia, które faktycznie wymagają określenia źródła klonowania zanim zaczniemy nimi retuszować obraz. W praktyce oznacza to, że zanim zaczniesz używać stempla, musisz wskazać miejsce na zdjęciu, z którego program będzie pobierał piksele (najczęściej robi się to przytrzymując Alt i klikając wybrany fragment). Jest to bardzo ważne przy usuwaniu np. rys czy niedoskonałości skóry, bo dzięki temu można idealnie dopasować teksturę i kolorystykę do otoczenia. Pędzel korygujący działa podobnie, choć ma zaawansowane algorytmy mieszania, ale również wymaga wskazania źródła – inaczej narzędzie nie będzie działać prawidłowo. Moim zdaniem, jeśli ktoś poważnie myśli o retuszu – szczególnie w fotografii portretowej – powinien opanować te narzędzia do perfekcji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami pracy w programach graficznych, np. w Adobe Photoshop, gdzie zawsze najpierw wybieramy punkt źródłowy. W branży graficznej uznaje się to wręcz za podstawę profesjonalnego workflow. Warto też pamiętać, że precyzyjne korzystanie z tych narzędzi może znacznie skrócić czas edycji, zwłaszcza przy dużych projektach. W sumie, narzędzia te są nieocenione, ale bez zdefiniowanego źródła klonowania po prostu nie ruszą z miejsca – to taka podstawa, o której często się zapomina.

Pytanie 20

Ile maksymalnie wierszy umieszczonych na jednym slajdzie prezentacji pozwala zachować jego czytelność?

A. 10 wierszy.
B. 6 wierszy.
C. 15 wierszy.
D. 30 wierszy.
6 wierszy na slajdzie to taki zdrowy kompromis pomiędzy ilością treści a jej przejrzystością. W praktyce, gdy projektuję prezentacje – czy to na lekcję, czy na szkolenie – zawsze trzymam się tej zasady i widzę, że uczestnicy lepiej skupiają uwagę. Zbyt dużo tekstu po prostu przytłacza, powoduje, że odbiorcy przestają czytać i skupiają się bardziej na próbie zrozumienia całości niż na zapamiętywaniu kluczowych informacji. Standardy branżowe (jak np. znana reguła 6x6) mówią, że na jednym slajdzie warto ograniczyć się maksymalnie do 6 wierszy i do 6 słów w jednym wierszu. To pozwala utrzymać porządek, a jednocześnie daje miejsce na grafikę, wykres czy prostą animację. W prezentacjach biznesowych czy edukacyjnych, gdy tekstu jest zbyt dużo, traci się kontakt wzrokowy z odbiorcą, a przekaz staje się mniej skuteczny. Moim zdaniem, im mniej tekstu, tym lepiej – slajd powinien wspierać prowadzącego, a nie być ścianą tekstu czy notatkami. Jeśli musisz przekazać więcej informacji, lepiej rozbić je na kilka slajdów. Myślę, że to nie tylko wygodne dla widza, ale też profesjonalne – dobrym przykładem są prezentacje TED, gdzie praktycznie nigdy nie znajdziesz przeładowanego slajdu. Stosując zasadę 6 wierszy, Twoje prezentacje będą czytelne, estetyczne i skuteczne.

Pytanie 21

Przed rozpoczęciem archiwizacji zasobów należy

A. pogrupować wszystkie elementy na warstwach oraz zamienić tekst i obiekty na krzywe Beziera.
B. pogrupować wszystkie warstwy obrazu cyfrowego a następnie je scalić.
C. posortować pliki i zapisać ich kopie w formacie PDF.
D. posortować pliki tekstowe, graficzne oraz muzyczne umieszczając je w osobnych folderach.
Właśnie tak powinno się to robić – odpowiednie posortowanie plików przed archiwizacją to podstawa porządku i bezpieczeństwa danych. Umieszczenie plików tekstowych, graficznych i muzycznych w osobnych folderach nie tylko ułatwia późniejsze zarządzanie zasobami, ale też zapobiega przypadkowemu nadpisaniu czy utracie ważnych danych. Takie działanie to właściwie standard w każdej większej firmie czy instytucji, gdzie archiwizuje się dane regularnie. Przykładowo, w archiwach medialnych czy bibliotekach cyfrowych zawsze stosuje się strukturę katalogów tematycznych lub typów plików. Dzięki temu odzyskanie konkretnego zasobu trwa sekundy, a nie godziny. Moim zdaniem, nawet w zwykłych projektach szkolnych czy firmowych warto trzymać się tej zasady – szybko docenisz przejrzystość i brak chaosu. Dobrze zorganizowany podział plików to też większe bezpieczeństwo przy tworzeniu kopii zapasowych, bo wtedy łatwiej kontrolować, czy wszystko zostało zarchiwizowane. W branży IT często mówi się: porządek w plikach to podstawa skutecznej archiwizacji. Z praktyki wiem, że lekceważenie tego kroku kończy się bałaganem i stratą czasu, dlatego naprawdę warto poświęcić chwilę na takie sortowanie – to inwestycja, która szybko się zwraca.

Pytanie 22

Miara określająca rozdzielczość obrazu rastrowego, który ma być wyświetlany na urządzeniach cyfrowych, to liczba

A. linii na długość jednego cala
B. punktów na długość jednego centymetra
C. próbek na długość jednego centymetra
D. pikseli na długość jednego cala
Poprawna odpowiedź to "pikseli na jednostkę długości jednego cala", ponieważ rozdzielczość obrazu rastrowego określa się w pikselach na cal (PPI - pixels per inch). Ta jednostka wskazuje, ile pikseli mieści się w jednym calu długości, co bezpośrednio wpływa na jakość i szczegółowość wyświetlanego obrazu. Wyższa wartość PPI oznacza bardziej szczegółowy obraz, co jest istotne w zastosowaniach takich jak drukowanie, gdzie wysoka jakość jest kluczowa, czy też w wyświetlaczach urządzeń mobilnych, gdzie detale muszą być wyraźnie widoczne. Dla przykładu, standardowa rozdzielczość ekranów smartfonów to często 300 PPI, co zapewnia wyraźny i ostry obraz. Wartości PPI są również istotne w kontekście projektowania graficznego i w tworzeniu materiałów reklamowych, gdzie konieczne jest dostosowanie rozdzielczości do specyfikacji druku. Rozumienie i prawidłowe zastosowanie tej jednostki jest kluczowe w branży cyfrowej, co podkreślają standardy takie jak ISO 12646, które definiują wymagania dotyczące kolorów i jakości obrazu.

Pytanie 23

Który z programów jest przeznaczony do projektowania stron WWW?

A. Adobe Dreamweaver
B. Adobe Illustrator
C. Adobe Premiere
D. Adobe Lightroom
Adobe Dreamweaver to zaawansowane narzędzie do tworzenia stron internetowych, które łączy edytor wizualny oraz edytor kodu. Umożliwia projektowanie responsywnych stron internetowych, wspierając jednocześnie standardy HTML, CSS oraz JavaScript. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą łatwo przekształcać swoje pomysły w funkcjonalne witryny, a także korzystać z podglądu na żywo, co pozwala na bieżąco weryfikować wygląd i działanie strony. Dreamweaver wspiera również integrację z systemami zarządzania treścią (CMS) oraz narzędziami do wersjonowania. W praktyce, program ten jest używany przez profesjonalnych web developerów do tworzenia złożonych aplikacji internetowych, gdzie istotna jest nie tylko estetyka, ale również funkcjonalność oraz zgodność z aktualnymi standardami webowymi, co jest kluczowe dla SEO oraz użyteczności witryn.

Pytanie 24

W przedstawionym na zdjęciu oknie, w sekcji z danymi o profilach kolorów, zaznaczono

Ilustracja do pytania
A. cyframi 3 i 4
B. cyframi 1 i 3
C. cyframi 1 i 2
D. cyframi 2 i 3
Pola z informacjami o profilach barwnych w oknie zostały oznaczone cyframi 1 i 2. Pole 1 określa profil barwny dla przestrzeni roboczej RGB, a pole 2 dla przestrzeni roboczej CMYK. Pola oznaczone cyframi 3 i 4 dotyczą zasad zarządzania kolorami, takich jak sposób konwersji profili barwnych podczas otwierania lub wklejania plików. Zrozumienie różnicy między profilami barwnymi a zasadami zarządzania kolorami jest kluczowe w pracy z grafiką, szczególnie w projektach przeznaczonych do druku.

Pytanie 25

Opcja "grupuj w grafice wektorowej" sprawia, że parametry obiektów składowych pozostają

A. grubość linii, podczas gdy wypełnienie się zmienia
B. swoje parametry wypełnienia i grubości linii
C. zmiennością wypełnienia i grubości linii
D. wypełnienie, natomiast grubość linii ulega zmianie
Odpowiedź "swoje parametry wypełnienia i grubości linii" jest prawidłowa, ponieważ opcja "grupuj w grafice wektorowej" umożliwia zgrupowanie obiektów w taki sposób, aby zachowały one swoje indywidualne właściwości, w tym zarówno parametry wypełnienia, jak i grubości linii. W praktyce oznacza to, że po zgrupowaniu obiektów można je edytować jako jedną całość, ale każdy z nich nadal będzie miał swoje unikalne cechy. Na przykład, gdy tworzymy złożony rysunek, w którym różne kształty mają różne kolory wypełnienia i grubości konturów, zgrupowanie ich pozwala na łatwiejsze manipulowanie tymi obiektami bez utraty ich specyfikacji. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania grafiki wektorowej, gdzie zachowanie parametrów obiektów składowych wspiera efektywność pracy i elastyczność podczas edycji. W szczególności istotne jest to w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, gdzie zarządzanie złożonymi rysunkami wymaga umiejętności organizacji obiektów.

Pytanie 26

W grafice rastrowej termin głębokość bitowa odnosi się do

A. filtru artystycznego
B. wielkości definiującej gamę kolorów piksela
C. liczby kanałów w grafice bitmapowej
D. palety kolorów obrazu bitmapowego
Głębia bitowa odnosi się do liczby bitów używanych do reprezentacji koloru piksela w grafice bitmapowej. Im większa głębia bitowa, tym szerszy zakres kolorów może być wyświetlany. Na przykład, standardowa głębia bitowa dla obrazów w kolorze 24-bitowym oznacza, że każdy z trzech podstawowych kanałów koloru (czerwony, zielony i niebieski) jest reprezentowany przez 8 bitów, co pozwala na uzyskanie 256 odcieni dla każdego koloru i łącznie 16,7 miliona różnych kolorów. W praktyce, obrazy o wyższej głębi bitowej, takie jak 30-bitowe lub 48-bitowe, zapewniają jeszcze większą precyzję kolorystyczną, co jest istotne w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak fotografia czy grafika komputerowa. W branży graficznej, standardy takie jak sRGB czy Adobe RGB definiują profile kolorów, które korzystają z określonych głębi bitowej, umożliwiając spójne odwzorowanie kolorów na różnych urządzeniach. Dlatego zrozumienie głębi bitowej jest kluczowe dla tworzenia wysokiej jakości grafik, które oddają zamierzone kolory i detale.

Pytanie 27

Który odcień koloru odpowiada zapisowi #00FF00?

A. Zielony.
B. Czarny.
C. Biały.
D. Czerwony.
Kod koloru #00FF00 to zapis szesnastkowy (hexadecimalny), który jest szeroko wykorzystywany w webdevelopmencie i grafice komputerowej. Składa się z trzech par znaków odpowiadających wartościom składowych RGB: czerwonej (R), zielonej (G) i niebieskiej (B). W tym przypadku pierwsze dwie cyfry (00) oznaczają brak czerwieni, kolejne dwie (FF) to maksymalna intensywność zieleni, a ostatnie dwie (00) to brak niebieskiego. Tak więc #00FF00 to czysta zieleń, bez domieszki innych barw. Te wartości są zgodne ze standardami CSS oraz HTML, dlatego bardzo często spotkasz ten kolor np. podczas stylowania przycisków, elementów interfejsu albo tworząc grafiki do stron internetowych. W praktyce, jeżeli chcesz wyróżnić coś na stronie mocnym, jasnym zielonym kolorem, ten kod sprawdzi się idealnie. Co ciekawe, w palecie kolorów RGB wszystkie odcienie powstają przez mieszanie tych trzech podstawowych kolorów, a właśnie #00FF00 to tzw. pure green. Moim zdaniem fajnie czasem poeksperymentować z kodami hex, bo pozwala to lepiej zrozumieć jak działa kolor w świecie komputerów. No i jeszcze taka ciekawostka – ten sam zapis #00FF00 pojawia się w systemie ANSI do opisu kolorów terminala (zielony tekst), więc w sumie można go zobaczyć w wielu miejscach, nie tylko w przeglądarce. Dobrze znać te podstawy, bo potem łatwiej odnaleźć się przy bardziej zaawansowanych tematach grafiki cyfrowej.

Pytanie 28

Metoda montażu, w której następne cięcia usuwają fragmenty zakłócające płynność filmu to

A. nakładanie obrazu z wcześniejszej sceny
B. tematyczne dopasowanie akcji
C. łączenie dwóch scen jednocześnie
D. przeplatanie różnych sekwencji zdjęć
Tematyczne dopasowanie akcji to technika montażu, która polega na łączeniu różnych ujęć i scen w taki sposób, aby tworzyły one spójną narrację, eliminując jednocześnie fragmenty, które mogłyby zaburzać jej ciągłość. Przykładem może być montaż w filmie dramatycznym, gdzie zmiana scenerii może być użyta do podkreślenia emocjonalnego stanu bohatera, a odpowiednio dobrane ujęcia mogą tworzyć dynamiczne kontrasty między różnymi wątkami fabularnymi. W branży filmowej stosuje się tę technikę, aby wzmocnić przekaz i przyciągnąć uwagę widza, jednocześnie utrzymując logikę narracyjną. Dobre praktyki w zakresie tematycznego dopasowania akcji obejmują dbałość o płynność przejść między scenami oraz świadome wykorzystanie rytmu montażowego, co wpływa na finalny odbiór filmu. Efektywne zastosowanie tej techniki wymaga również znajomości psychologii widza oraz umiejętności przewidywania jego reakcji na zmiany w narracji, co czyni ten proces złożonym, ale niezwykle istotnym w sztuce filmowej.

Pytanie 29

Którego programu należy użyć, aby zbiorowo zmniejszyć wymiary zdjęć?

A. Windows Movie Maker
B. Irfan View
C. Media Player
D. Picture Manager
Media Player to program służący głównie do odtwarzania multimediów, takich jak filmy i muzyka. Nie posiada on funkcji do edycji czy pomniejszania zdjęć, co czyni go nieodpowiednim narzędziem w tym kontekście. Windows Movie Maker, z drugiej strony, był przeznaczony do montażu filmów i również nie oferuje opcji seryjnego przetwarzania obrazów. Jego funkcje są skierowane na edycję wideo, co może prowadzić do błędnych decyzji, gdy użytkownik poszukuje narzędzia do obróbki zdjęć. Picture Manager był programem, który mógł oferować pewne możliwości zarządzania obrazami, jednak jego wsparcie zostało zakończone, a funkcje edycyjne są ograniczone w porównaniu do dedykowanych aplikacji takich jak Irfan View. Wybór niewłaściwego oprogramowania często wynika z niepełnego zrozumienia jego funkcji oraz celów, co jest typowym błędem myślowym. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji na temat narzędzi do edycji zdjęć zrozumieć ich główne przeznaczenie oraz funkcjonalność, aby uniknąć frustracji związanej z niewłaściwym doborem oprogramowania.

Pytanie 30

W projekcie prezentacji autor ma prawo umieścić zdjęcie z koncertu

A. po uzyskaniu zgody osób umieszczonych na zdjęciu koncertowym
B. bez uzyskania zgody osób widocznych na zdjęciu koncertowym
C. tylko po dokonaniu odpowiednich zmian na zdjęciu
D. po otrzymaniu zgody od organizatora koncertu
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych oraz prawie do wizerunku, osoby znajdujące się na zdjęciach mają prawo decydować o tym, czy ich wizerunek może być wykorzystywany publicznie. W przypadku zdjęć z koncertu, gdzie w tle mogą pojawić się inne osoby, ich zgoda jest kluczowa. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w branży fotograficznej, gdzie profesjonalni fotografowie często uzyskują podpisane zgody modela na wykorzystanie zdjęć. Warto również zaznaczyć, że w niektórych krajach istnieją przepisy dotyczące tzw. "prawo do prywatności", które jeszcze bardziej restrykcyjnie regulują kwestie związane z publikacją wizerunku osób bez ich zgody. Dlatego, aby mieć pewność, że publikacja zdjęcia nie narusza praw osób trzecich, zawsze należy uzyskać ich zgodę przed użyciem zdjęcia w jakiejkolwiek formie, w tym w prezentacjach czy materiałach promocyjnych.

Pytanie 31

W trakcie tworzenia animacji poklatkowej w aplikacji Adobe Photoshop, każda kluczowa klatka animacji powinna mieć przypisane przynajmniej

A. jedną warstwę
B. jedną warstwę korygującą
C. jeden kanał alpha
D. jedną maskę
Podczas tworzenia animacji poklatkowej w Adobe Photoshop kluczowe jest zrozumienie roli warstw. Każda kluczowa klatka animacji powinna mieć przyporządkowaną co najmniej jedną warstwę, co pozwala na swobodne zarządzanie elementami wizualnymi. Warstwy umożliwiają oddzielne edytowanie, umieszczanie efektów oraz animowanie poszczególnych elementów, co jest niezbędne do uzyskania płynności ruchu i atrakcyjności wizualnej. Przykładowo, możemy mieć warstwę tła, na której umieszczamy różne obiekty animowane, a każda z tych warstw może być niezależnie modyfikowana w każdej kluczowej klatce. Zastosowanie warstw jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie tworzenia grafiki i animacji, gdyż pozwala na łatwiejszą organizację projektu oraz kontrolę nad wyglądem i ruchem obiektów. Warto także zaznaczyć, że umiejętne korzystanie z warstw w Photoshopie znacząco podnosi jakość finalnego produktu, a także ułatwia późniejsze wprowadzanie zmian w projekcie.

Pytanie 32

Jakie aplikacje oferują funkcję dopasowania tekstu do ścieżki?

A. Windows Movie Maker, Adobe Flash, Adobe Lightroom
B. Adobe Photoshop, CorelDRAW, Adobe Illustrator
C. Audacity, Adobe Dreamweaver, Corel PHOTO-PAINT
D. Inkscape, PowerPoint, Adobe Acrobat
Odpowiedź, że funkcja dopasowania tekstu do ścieżki występuje w Adobe Photoshop, CorelDRAW i Adobe Illustrator, jest prawidłowa, ponieważ te aplikacje graficzne oferują zaawansowane narzędzia do pracy z tekstem i grafiką wektorową. W Adobe Photoshop można używać narzędzia 'Tekst na ścieżce', co pozwala na umieszczanie tekstu wzdłuż dowolnej kształtowanej ścieżki, co jest niezwykle pomocne w projektowaniu logo oraz w tworzeniu złożonych kompozycji graficznych. W CorelDRAW funkcjonalność ta jest również dostępna, umożliwiając użytkownikom tworzenie artystycznych projektów, gdzie tekst jest częścią większej kompozycji wizualnej. Adobe Illustrator, jako standard w branży projektowania wektorowego, także wspiera tę funkcję, co pozwala na niezwykle elastyczne manipulowanie tekstem w zależności od kształtu i konturów obiektów. Te narzędzia są powszechnie wykorzystywane przez profesjonalnych grafików do tworzenia materiałów marketingowych, identyfikacji wizualnej i wielu innych projektów, stając się kluczowym elementem w procesie twórczym.

Pytanie 33

Podczas projektowania layoutu witryny internetowej powinno się zapewnić

A. dużą liczbę elementów animowanych na stronie głównej
B. niestandardowe typy czcionek
C. wysoką jakość rozdzielczości obrazów
D. prosty i czytelny układ strony
Dobrze zaprojektowana strona internetowa ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o to, jak użytkownicy ją odbierają. Kiedy layout jest prosty i przejrzysty, znacznie łatwiej jest znaleźć to, czego się szuka. Warto pamiętać, że powinna się dostosowywać do różnych urządzeń – wszyscy korzystamy z telefonów i tabletów, więc responsywność to podstawa. Moim zdaniem, fajnie jest na przykład używać siatki do organizacji treści, bo to sprawia, że wszystko wygląda schludnie. Gdy na stronie jest zbyt wiele informacji, użytkownicy mogą się czuć zagubieni, więc lepiej trzymać się zasady, że mniej znaczy więcej. A jeszcze, jak chcemy, żeby strona była dostępna dla każdego, to warto zapoznać się z zasadami WCAG – to naprawdę daje do myślenia, jak ważna jest użyteczność dla osób z różnymi potrzebami.

Pytanie 34

W procesie tworzenia animacji ruchowych dla elementów wektorowych ustala się następujące parametry:

A. położenie obiektów, czas trwania animacji.
B. tryb warstwy, typ stosowanych transformacji obrazu.
C. liczba klatek na sekundę, rozdzielczość obiektów.
D. kerning, położenie obrazka.
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wprowadza w błąd poprzez nieprawidłowe przypisanie parametrów do procesu animacji. Kerning oraz położenie bitmapy, jak w pierwszej odpowiedzi, są terminami związanymi z typografią i grafiką rastrową, a nie animacją wektorową. Kerning dotyczy dostosowania odległości między literami, co ma znaczenie w kontekście tekstu, a nie obiektów wektorowych w ruchu. Położenie bitmapy również nie jest kluczowe w animacji wektorowej, gdzie dominują obiekty definiowane matematycznie. W trzeciej odpowiedzi, ilość klatek na sekundę i rozdzielczość obiektów, mimo że są ważnymi parametrami w animacji, nie odnoszą się bezpośrednio do ruchu elementów wektorowych, a raczej dotyczą jakości obrazu oraz płynności odtwarzania animacji. Ostatnia odpowiedź, dotycząca trybu warstwy oraz rodzaju stosowanych przekształceń obrazu, również nie jest właściwa, ponieważ tryb warstwy jest bardziej związany z kompozycją grafiki niż z animacją ruchu. Dobre praktyki w animacji koncentrują się na zrozumieniu dynamiki ruchu obiektów oraz interakcji między nimi, a nie na aspektach związanych z grafiką wyłącznie, co prowadzi do rozczarowujących efektów wizualnych i utrudnia osiągnięcie zamierzonych rezultatów.

Pytanie 35

Oprogramowanie CorelDRAW oraz Adobe Illustrator umożliwia

A. wykonanie obiektu z wykorzystaniem krzywych Beziera.
B. wykorzystanie filtrów fotograficznych.
C. wywołanie oraz obróbkę plików RAW.
D. wykonanie korekty tonalnej i barwnej za pomocą warstw dopasowania.
Wielu uczniów myli programy do obróbki grafiki rastrowej z aplikacjami skupionymi na wektorach, co skutkuje błędami w interpretacji funkcji dostępnych w CorelDRAW i Adobe Illustratorze. Wbrew pozorom, programy te nie służą do pracy z plikami RAW, które są formatem typowym dla fotografii cyfrowej i wymagają specjalistycznych narzędzi do wywoływania, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop. Próba otwarcia pliku RAW w Illustratorze czy Corelu najczęściej kończy się komunikatem o błędzie lub koniecznością konwersji do formatu obsługiwanego przez te programy. Kolejnym nieporozumieniem jest przekonanie, że w tych aplikacjach można korzystać z filtrów fotograficznych, takich jak rozmycia, efekty HDR czy retusz skóry. Owszem, istnieją pewne efekty, ale ich działanie ogranicza się do grafiki wektorowej i najczęściej nie mają nic wspólnego z klasycznymi filtrami znanymi z Photoshop czy GIMP. To dwa zupełnie różne światy, jeśli chodzi o podejście do obrazu. Podobnie jest z korektą tonalną i barwną za pomocą warstw dopasowania – to technika charakterystyczna dla edycji zdjęć w programach do grafiki rastrowej. W Illustratorze czy Corelu nie ma warstw dopasowania w takim znaczeniu jak w Photoshopie, a zarządzanie kolorem ogranicza się głównie do pracy na poszczególnych obiektach wektorowych i ich atrybutach. Często spotykam się z błędem polegającym na zakładaniu, że wszystkie programy graficzne mają podobne funkcje – tymczasem narzędzia te są projektowane z myślą o zupełnie różnych zadaniach. CorelDRAW i Adobe Illustrator to przede wszystkim narzędzia do precyzyjnego tworzenia i edycji grafiki wektorowej, a co za tym idzie – do pracy z krzywymi, kształtami i tekstem w formie obiektów, nie pikseli. Dlatego zawsze warto sprawdzić, do czego konkretny program jest przeznaczony, zanim zacznie się z niego korzystać do nieodpowiednich celów.

Pytanie 36

Jaki kolor będą miały teksty akapitów utworzone na podstawie przedstawionego arkusza stylów?
<style>
p{color: yellow;}
p{color: black;}
p{color: red;}
</style>

A. Czarny.
B. Żółty.
C. Zielony.
D. Czerwony.
Wybór koloru tekstu jako 'Żółty', 'Czarny' lub 'Zielony' opiera się na nieporozumieniu dotyczącym działania arkuszy stylów CSS oraz zasady kaskadowości. W kontekście CSS, każde wystąpienie reguły stylów dla danego elementu może potencjalnie wpływać na ostateczny wygląd. Problem pojawia się, gdy nie uwzględniamy faktu, że CSS stosuje reguły w kolejności ich występowania. Jeśli na przykład w arkuszu stylów wcześniej zdefiniowano kolor czarny, a następnie dodano regułę na kolor czerwony, to ostateczny kolor tekstu będzie czerwony, a nie czarny. Typowym błędem jest zakładanie, że reguły są równoważne, co prowadzi do fałszywych wniosków o kolorze tekstu. Warto również zauważyć, że w praktyce zastosowanie kolorów powinno być zgodne z zasadami dostępności, aby zapewnić, że tekst jest czytelny dla wszystkich użytkowników, w tym osób z zaburzeniami widzenia. Dlatego dobieranie kolorów wymaga staranności i zrozumienia, jak różne style mogą wpływać na postrzeganie treści. Wiedza na temat kaskadowości oraz nadrzędności selektorów jest niezbędna do skutecznego projektowania stron i zarządzania ich wyglądem.

Pytanie 37

Który typ skanera pozwala na uzyskanie bardzo szerokiej gamy kolorów podczas skanowania materiałów o wymiarach większych niż A3?

A. Rolkowy
B. Ręczny
C. Bębnowy
D. Płaski
Skanery bębnowe są powszechnie uznawane za jedne z najlepszych narzędzi do skanowania dużych formatów, takich jak materiały przekraczające format A3. Głównym atutem skanera bębnowego jest jego zdolność do uzyskiwania bardzo dużej głębi kolorów, co jest szczególnie istotne w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak archiwizacja dzieł sztuki, skanowanie fotografii wysokiej jakości czy przetwarzanie dokumentów graficznych. Dzięki zastosowaniu bębna optycznego, skanowanie odbywa się z dużą precyzją, co pozwala na uchwycenie subtelnych detali i bogatej palety barw. W praktyce, skanery bębnowe są często wykorzystywane w drukarniach artystycznych czy studiach graficznych, gdzie wymagana jest najwyższa jakość skanów. Stosowanie tych urządzeń jest zgodne z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie głębi kolorów i detali w produkcji wizualnej. Skanowanie materiałów przy użyciu skanera bębnowego umożliwia również późniejsze dokładne reprodukcje oraz archiwizację z zachowaniem maksymalnej wierności kolorystycznej.

Pytanie 38

Aby skoncentrować uwagę widza na konkretnym elemencie w prezentacji, warto w projekcie wykorzystać kolor

A. czarny
B. zielony
C. czerwony
D. niebieski
Kolor czerwony jest powszechnie uznawany za jeden z najbardziej efektywnych sposobów na przyciągnięcie uwagi odbiorcy w prezentacjach. Psychologia kolorów sugeruje, że czerwony wywołuje silne emocje, takie jak pasja i ekscytacja, co sprawia, że jest on szczególnie skuteczny w kontekście podkreślania ważnych informacji. Przykładem może być użycie czerwonego w graficznych elementach prezentacji, takich jak wykresy czy infografiki, gdzie kluczowe dane są wyróżnione tym kolorem, aby przyciągnąć wzrok widza. W praktyce, wiele organizacji stosuje czerwony jako kolor akcentów w swoich prezentacjach, aby zwiększyć czytelność kluczowych punktów. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania wizualnego, warto stosować kontrastujące kolory, aby elementy wyróżniające były łatwo zauważalne, a czerwień idealnie wpisuje się w tę zasadę. Należy jednak pamiętać, że nadmiar czerwieni może być przytłaczający, dlatego kluczowe jest umiejętne dozowanie tego koloru w całości projektu.

Pytanie 39

Odtwarzanie sekwencyjne nie funkcjonuje w połączeniu z

A. oprogramowaniem antywirusowym
B. kontrolą rodzicielską
C. bluetooth'em
D. datą oraz godziną
Kontrola rodzicielska jest mechanizmem, który może ograniczać dostęp do określonych treści multimedialnych, co bezpośrednio wpływa na możliwość odtwarzania sekwencyjnego. W praktyce oznacza to, że jeśli w ustawieniach urządzenia aktywne są restrykcje związane z kontrolą rodzicielską, użytkownik nie będzie mógł korzystać z funkcji odtwarzania sekwencyjnego, ponieważ system blokuje dostęp do niektórych plików lub aplikacji, które są uznawane za nieodpowiednie. Przykładowo, w przypadku platform streamingowych, takich jak Netflix, wprowadzenie filtrów wiekowych i ograniczeń może skutkować tym, że użytkownik nie będzie miał możliwości odtwarzania filmów w określonym porządku, co może być frustrujące. Standardy dotyczące ochrony dzieci w Internecie, takie jak COPPA (Children's Online Privacy Protection Act), nakładają na dostawców usług obowiązek stosowania skutecznych systemów kontroli rodzicielskiej, co prowadzi do implementacji takich funkcjonalności w oprogramowaniu. Dlatego zrozumienie, jak działają te mechanizmy, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z technologii w kontekście bezpieczeństwa i ochrony dzieci.

Pytanie 40

Utwór, który może być używany wyłącznie w jego pierwotnej wersji, nie może być zmieniany, modyfikowany ani przekształcany, nosi oznaczenie

A. CC NC
B. CC BY
C. CC ND
D. CC SA
Oznaczenia CC BY, CC NC oraz CC SA nie odpowiadają na pytanie dotyczące zakazu modyfikacji utworu, co jest kluczowym elementem licencji CC ND. Licencja CC BY (Creative Commons Attribution) zezwala na modyfikację i adaptację utworu, pod warunkiem uznania autorstwa, co może prowadzić do sytuacji, w których utwór oryginalny zostaje zmieniony, a autor traci kontrolę nad sposobem, w jaki jego dzieło jest interpretowane. Z kolei CC NC (Creative Commons Non-Commercial) pozwala na wykorzystywanie utworów do celów niekomercyjnych, ale również umożliwia ich modyfikację. Użytkownik może wprowadzać zmiany, co stoi w sprzeczności z wymaganiem zachowania oryginalnej formy. Licencja CC SA (Creative Commons ShareAlike) umożliwia modyfikację utworów, ale wymaga, aby nowe dzieło również zostało udostępnione na tych samych zasadach. To oznacza, że użytkownicy mogą tworzyć nowe wersje, co również narusza ideę zachowania oryginalności. Typowym błędem myślowym jest mylenie intencji ochrony oryginalnego utworu z możliwością jego dalszego przekształcania. Właściwe zrozumienie tych licencji jest kluczowe, aby skutecznie wykorzystać zasoby twórcze, szanując prawa autorów oraz ich intencje.