Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:46
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:18

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pracodawca jest zobowiązany do naliczenia od wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą

A. składek na ubezpieczenia społeczne, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy
B. wyłącznie składki na ubezpieczenie zdrowotne
C. jedynie składek na ubezpieczenia społeczne
D. składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy
Analizując błędne podejścia do naliczania składek od wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. W niektórych odpowiedziach zasugerowano, że pracodawca ma naliczać jedynie składkę na ubezpieczenie zdrowotne lub tylko składki na ubezpieczenia społeczne. Tego rodzaju błędy wynikają z niewłaściwego zrozumienia przepisów prawnych dotyczących zasiłków chorobowych. W polskim systemie prawnym zasiłki chorobowe są traktowane jako dochody, od których odprowadzane są zarówno składki na ubezpieczenie zdrowotne, jak i zaliczki na podatek dochodowy. Ograniczenie się tylko do jednej z tych składek prowadzi do naruszenia przepisów oraz naraża pracodawcę na konsekwencje finansowe i prawne. Ponadto, skupienie się jedynie na składkach społecznych pomija kluczowy aspekt opieki zdrowotnej, który jest istotnym elementem zabezpieczenia pracowników. Warto również zauważyć, że nieprawidłowe podejście do naliczania tych składek może prowadzić do problemów z regulacjami podatkowymi, a także do braku odpowiedniego zabezpieczenia finansowego dla pracowników. Właściwe zrozumienie i stosowanie przepisów w tej dziedzinie jest kluczowe dla utrzymania zgodności z obowiązującymi normami prawnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu kadrami.

Pytanie 2

Osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą, wykonała usługę i wystawiła 17.02.2017 r. fakturę sprzedaży usług poza terytorium kraju na kwotę 1 000 euro. W dniu 01.03.2017 r. na jej rachunek bankowy z tytułu sprzedaży usług wpłynęła kwota 4 430,00 zł. Po rozliczeniu transakcji powstała

Tabele kursów walutowychKod walutyKurs średni [PLN]
Tabela nr 031/A/NBP/2017 z dnia 2017-02-161 EUR4,4042
Tabela nr 032/A/NBP/2017 z dnia 2017-02-171 EUR4,3905
A. ujemna różnica kursowa 25,80 zł
B. dodatnia różnica kursowa 25,80 zł
C. dodatnia różnica kursowa 39,50 zł
D. ujemna różnica kursowa 39,50 zł
Analiza dostępnych odpowiedzi ujawnia kilka powszechnych nieporozumień związanych z obliczaniem różnic kursowych. Osoby wybierające błędne odpowiedzi mogą mylić pojęcia ujemnej i dodatniej różnicy kursowej, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ujemna różnica kursowa występuje, gdy wartość kwoty wpłaty w PLN jest niższa niż wartość faktury przeliczonej na PLN, co z kolei skutkuje stratą finansową. W przypadku naszej transakcji, kluczowym elementem jest właściwe przeliczenie wartości faktury na podstawie kursu walutowego dnia wystawienia. Jeżeli kurs euro w dniu wystawienia faktury wynosił 4,45 PLN, to wartość 1 000 euro wynosiła 4 450 PLN. W momencie, gdy na konto przedsiębiorcy wpłynęło 4 430 PLN, wydaje się, że firma straciła część środków. Jednakże po obliczeniach uwzględniających różnice kursowe, rzeczywista sytuacja może się zmienić, co jest kluczowe w kontekście rachunkowości. Wiele osób może nie dostrzegać, że różnice kursowe są wynikiem zmieniającego się kursu walutowego, co może prowadzić do wyciągania fałszywych wniosków. Ważne jest, aby dobrze rozumieć mechanizmy działające na rynku walutowym oraz wpływające na codzienne operacje finansowe przedsiębiorstwa, aby uniknąć błędnych interpretacji oraz nieprawidłowego rozliczania różnic kursowych.

Pytanie 3

Dokument wewnętrzny dotyczący składek ZUS obciążających pracodawcę w podatkowej ewidencji przychodów i kosztów należy ująć w kolumnie

A. inne wydatki
B. wynagrodzenia w gotówce oraz w naturze
C. inne przychody
D. koszty dodatkowe zakupu
Odpowiedź "pozostałe wydatki" jest poprawna, ponieważ składki ZUS obciążające pracodawcę należy klasyfikować jako wydatki związane z zatrudnieniem pracowników. W kontekście podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wydatki te muszą być ujęte w odpowiednich kolumnach, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Składki na ubezpieczenia społeczne są nieodłącznym elementem kosztów zatrudnienia i powinny być ewidencjonowane w kolumnie dotyczącej wydatków, co umożliwia prawidłowe obliczenie podstawy do opodatkowania. Przykładem może być firma, która zatrudnia pracowników i odprowadza składki ZUS za każdy miesiąc zatrudnienia; te płatności powinny być rejestrowane jako pozostałe wydatki w księdze. Taki sposób prowadzenia ewidencji jest zgodny z najlepszymi praktykami rachunkowości i zapewnia pełną przejrzystość finansową firmy.

Pytanie 4

Na podstawie zamieszczonego rachunku do umowy o dzieło stawka podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu z tytułu zawartej umowy wynosi

Rachunek do umowy o dzieło
Przychód brutto6 350,00 zł
Koszty uzyskania przychodów1 270,00 zł
Podstawa opodatkowania5 080,00 zł
Podatek dochodowy864,00 zł
Kwota do wypłaty5 486,00 zł
A. 19%
B. 18%
C. 17%
D. 20%
Jak wybrałeś stawkę inną niż 17%, to widać, że jest jakiś błąd w rozumieniu przepisów podatkowych dotyczących umów o dzieło. Odpowiedzi takie jak 19%, 18% czy 20% mogą naprowadzać na mylne zrozumienie tematu. Na przykład 19% to stawka dla przedsiębiorców przy podatku liniowym, a nie dla osób fizycznych pracujących na umowę o dzieło. Z kolei 18% może być mylnie brane jako stawka z Księgi Przychodów i Rozchodów, ale to także nie działa w przypadku umowy o dzieło. A stawka 20%? To w ogóle nie istnieje w polskim systemie podatkowym dla osób fizycznych. To pokazuje, jak ważne jest, żeby być na bieżąco z obowiązującymi przepisami. Często błędne odpowiedzi to wynik braku uwagi czy nieaktualnych informacji o stawkach, co może prowadzić do problemów z obliczeniami podatkowymi. Dlatego warto regularnie sprawdzać, co się zmienia w podatkach.

Pytanie 5

Kobieta w wieku 54 lat była w br. na zwolnieniu lekarskim z powodu anginy w następujących okresach:
- od 01 do 10 marca,
- od 10 maja do 5 czerwca.
Od którego dnia przysługuje jej zasiłek chorobowy?

A. Od 10 maja br
B. Od 14 maja br
C. Od 01 marca br
D. Od 02 czerwca br
Odpowiedzi wskazujące na inne daty, takie jak "Od 10 maja br." czy "Od 02 czerwca br." są nieprawidłowe ze względu na nieprawidłowe zrozumienie zasad przyznawania zasiłku chorobowego. Zasiłek chorobowy można uzyskać tylko w sytuacji, gdy zwolnienie chorobowe jest wystawione na odpowiedni okres oraz gdy nie zachodzi przerwa między zwolnieniami dłuższa niż 30 dni. Przykładowo, jeśli pracownica miała zwolnienie do 10 marca, a następnie kolejne zaczęła 10 maja, to od 10 maja teoretycznie zasiłek powinien być przyznany, ale tylko na podstawie ciągłości zwolnienia. Przerwa pomiędzy zwolnieniami nie przekroczyła 30 dni, co wprowadza wątpliwości dotyczące ciągłości, jednakże, zasiłek chorobowy przysługuje dopiero po upływie określonego czasu po wystawieniu zwolnienia, a w tym przypadku, zgodnie z przepisami, zasiłek przysługiwał od 14 maja. To ważne, aby znać przepisy dotyczące zasiłków chorobowych oraz ich interpretację, co pozwoli uniknąć błędów w obliczeniach i zapewni pracownikom odpowiednią pomoc finansową w przypadku choroby.

Pytanie 6

Pracownik zatrudniony od 01.02.2016 r. przebywał w sierpniu na zwolnieniu lekarskim przez 10 dni z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem w drodze do pracy. Jest to jego pierwsza niezdolność do pracy w tym roku. Ustal wysokość wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, korzystając z informacji zawartych w tabeli.

MiesiącWynagrodzenie brutto pracownika pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne
II3 450,00 zł
III3 420,00 zł
IV3 200,00 zł
V3 670,00 zł
VI3 500,00 zł
VII4 000,00 zł
Razem21 240,00 zł
A. 1 180,00 zł
B. 826,00 zł
C. 3 540,00 zł
D. 944,00 zł
Często ludzie mają mylne pojęcie na temat zasad ustalania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, co prowadzi do błędnych obliczeń. Kiedy mówimy o wypadku w drodze do pracy, trzeba pamiętać, że ten czas uprawnia do pełnego wynagrodzenia, czyli 100%. Odpowiedzi takie jak 3 540,00 zł mogą wynikać z błędu w liczeniu, bo powinno być to średnie, a nie pełna kwota z miesiąca. Jakieś liczby jak 944,00 zł czy 826,00 zł mogą sugerować, że coś poszło nie tak – może źle liczono dni albo niepoprawnie uwzględniono stawki. To często przez niezrozumienie zasad obliczania średniego wynagrodzenia, co prowadzi do błędnych kwot. Warto zauważyć, że wiele osób myśli, że wynagrodzenie za ten czas jest liczone na podstawie jednego miesiąca, co na pewno nie jest prawdą. Dlatego dobrze jest wiedzieć, co się dzieje z przepisami o wynagrodzeniach oraz jak powinno się je naliczać, bo to klucz do prawidłowego funkcjonowania firmy.

Pytanie 7

Tabela przedstawia obligatoryjne i fakultatywne potrącenia w liście płac. Ile wynosi kwota potrąceń fakultatywnych (nieobowiązkowych)?

Składki
na ubezpieczenie
społeczne
w zł
Składka
na ubezpieczenie
zdrowotne pobrana
w zł
Należna zaliczka
na podatek
dochodowy
w zł
Składka
na związki
zawodowe
w zł
219,36124,2675,0050,00
A. 50,00 zł
B. 75,00 zł
C. 219,36 zł
D. 124,26 zł
Odpowiedź 50,00 zł jest poprawna, ponieważ to właśnie ta kwota odpowiada wysokości składki na związki zawodowe, która jest jedynym potrąceniem fakultatywnym w przedstawionej tabeli. Związki zawodowe działają na rzecz pracowników, a przynależność do nich jest opcjonalna, co oznacza, że pracownik ma prawo zdecydować, czy chce być członkiem takiej organizacji. W praktyce oznacza to, że osoba, która decyduje się na przynależność do związku, dobrowolnie wyraża zgodę na potrącenie tej składki z wynagrodzenia. Warto zauważyć, że pozostałe potrącenia, takie jak składki na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne, są obligatoryjne, co oznacza, że pracownik nie ma wpływu na ich wysokość ani na to, czy zostaną od niego potrącone. Zrozumienie różnicy między potrąceniami obligatoryjnymi a fakultatywnymi jest kluczowe w kontekście zarządzania wynagrodzeniami oraz praw pracowniczych, dlatego warto być świadomym tych różnic i ich konsekwencji.

Pytanie 8

Jakie są cele wprowadzenia Jednolitego Pliku Kontrolnego?

A. umożliwienie podatnikom dostarczania organom podatkowym informacji w postaci elektronicznej, oraz uproszczenie i skrócenie procedur kontroli podatkowej
B. tworzenie dokumentacji księgowej oraz zarządzanie księgami przy użyciu programów komputerowych
C. wdrożenie mechanizmu podzielonej płatności – nabywca będzie wpłacał na konto bankowe sprzedawcy jedynie kwotę netto, podczas gdy wartość podatku od towarów i usług przekaże na odrębne konto – rachunek VAT
D. dostosowanie polskiego ustawodawstwa podatkowego i procedur podatkowych oraz wdrożenie zasad prawa skarbowego
Wprowadzenie Jednolitego Pliku Kontrolnego (JPK) nie jest związane z mechanizmem podzielonej płatności, który dotyczy odrębnego sposobu regulacji płatności VAT. Zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na przekazywaniu kwoty VAT na specjalne konto VAT sprzedawcy, co ma na celu ograniczenie oszustw podatkowych, jednak nie jest to cel JPK. Ponadto, regulacje dotyczące polskiego prawa podatkowego i postępowania podatkowego, chociaż są istotne, nie obejmują bezpośrednio celu JPK, który koncentruje się na ułatwieniu elektronicznego przekazywania informacji. Sporządzanie dokumentów księgowych i prowadzenie ksiąg za pomocą programów komputerowych również nie jest właściwym odniesieniem, ponieważ JPK nie dotyczy samego procesu księgowania, lecz formatu, w jakim te informacje mają być przekazywane do organów podatkowych. Typowym błędem jest mylenie pojęć związanych z technologią i regulacjami podatkowymi; JPK nie jest narzędziem księgowym, ale metodą komunikacji pomiędzy podatnikami a fiskusem. Ważne jest zrozumienie, że celem JPK jest nie tylko uproszczenie kontroli podatkowej, ale także zwiększenie transparentności i efektywności administracji skarbowej, co jest niezależne od innych mechanizmów podatkowych.

Pytanie 9

Jan Potocki niebędący przedsiębiorcą jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzą grunty o powierzchni 1500 m2 oraz dom jednorodzinny o powierzchni całkowitej 400 m2. Na podstawie stawek zamieszczonych w tabeli ustal roczny podatek od nieruchomości do zapłaty przez Jana Potockiego.

Przedmiot opodatkowaniaStawka podatku
Od gruntówzwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków0,95 zł od 1 m²
pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego0,50 zł od 1 m²
mieszkalnych0,75 zł od 1 m²
Od budynków lub ich częścizwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej24,00 zł od 1 m²
A. 1 050,00 zł
B. 300,00 zł
C. 750,00 zł
D. 1 725,00 zł
Odpowiedź 1 050,00 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla obliczenia dotyczące rocznego podatku od nieruchomości, które Jan Potocki musi uiścić. Na początku obliczamy podatek od gruntów, gdzie stawka wynosi 0,50 zł za 1 m². Przy powierzchni gruntów wynoszącej 1500 m², podatek wynosi 750,00 zł (1500 m² * 0,50 zł/m²). Następnie przechodzimy do obliczenia podatku od budynków mieszkalnych. Stawka wynosi 0,75 zł za 1 m², a dom ma powierzchnię 400 m², co daje 300,00 zł (400 m² * 0,75 zł/m²). Łącząc te kwoty, otrzymujemy całkowity roczny podatek od nieruchomości w wysokości 1 050,00 zł. Przykładowo, właściciele nieruchomości powinni regularnie monitorować zmiany w stawkach podatkowych, aby być na bieżąco z wymaganiami prawnymi i finansowymi. Dobre praktyki obejmują także konsultacje z doradcą podatkowym, który pomoże w optymalizacji zobowiązań podatkowych i zrozumieniu lokalnych przepisów.

Pytanie 10

Operację finansową o treści "Lista płac - wynagrodzenia brutto pracowników" rejestruje się w systemie rodzajowym kosztów na kontach

A. Wn Wynagrodzenia, Ma Rozliczenie kosztów
B. Wn Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, Ma Rozrachunki z ZUS
C. Wn Wynagrodzenia, Ma Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
D. Wn Pozostałe koszty rodzajowe, Ma Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
Każda z pozostałych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach dotyczących ewidencji wynagrodzeń, co prowadzi do nieprawidłowego obrazowania zobowiązań i kosztów w księgach rachunkowych. Odpowiedź wskazująca na 'Wn Pozostałe koszty rodzajowe, Ma Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń' jest nieadekwatna, ponieważ wynagrodzenia nie powinny być klasyfikowane jako pozostałe koszty, ale bezpośrednio jako koszty wynagrodzeń, co jest istotne dla precyzyjnego odwzorowania sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W przypadku odpowiedzi związanej z 'Wn Wynagrodzenia, Ma Rozliczenie kosztów', również pojawia się niezgodność, gdyż rozliczenia kosztów nie są odpowiednim kontem do przedstawienia zobowiązań wobec pracowników. Właściwe konta powinny jasno oddzielać koszty wynagrodzeń od innych rodzajów wydatków. Ostatnia odpowiedź 'Wn Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, Ma Rozrachunki z ZUS' jest myląca, gdyż skupia się jedynie na części kosztów związanych z wynagrodzeniami, nie ujęciu całości wynagrodzenia brutto, które powinno znaleźć się na koncie Wynagrodzenia. Typowe błędy w myśleniu obejmują niesprawdzanie, jakie konkretnie konta księgowe są odpowiednie do ewidencjonowania danych operacji gospodarczych oraz pomijanie zasady, że wynagrodzenia powinny być ewidencjonowane w sposób kompleksowy, obejmujący wszystkie składniki wynagrodzenia.

Pytanie 11

Korzystając z danych w tabeli, oblicz kwotę akcyzy, którą zapłaci przedsiębiorstwo sprzedając 30 000 litrów oleju napędowego.

Stawki akcyzy na wybrane wyroby akcyzowe
energii elektrycznej - 5,00 zł/1 MWh,
benzyny silnikowej – 1 514,00 zł/1 000 litrów
oleju napędowego – 1 145,00 zł/1 000 litrów
biokomponentów stanowiących samoistne paliwa – 1 145,00 zł/1 000 litrów
A. 343 500,00 zł
B. 34 350,00 zł
C. 45 420,00 zł
D. 19 320,00 zł
Poprawna odpowiedź to 34 350,00 zł. Aby obliczyć kwotę akcyzy, należy zastosować wzór, który polega na pomnożeniu ilości oleju napędowego przez stawkę akcyzy, a następnie podzieleniu przez 1000, aby uzyskać wartość w złotych. W przypadku 30 000 litrów oleju, stosując stawkę akcyzy, uzyskujemy wartość 34 350,00 zł. Przykładowo, w branży paliwowej, obliczanie akcyzy jest kluczowym elementem kalkulacji kosztów, co pozwala przedsiębiorstwom na precyzyjne planowanie budżetu. Zrozumienie tego procesu jest istotne dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz przestrzegania regulacji prawnych. Stosowanie dobrych praktyk w obliczeniach akcyzy, takich jak aktualizacja stawek zgodnie z regulacjami prawnymi, jest również istotne w kontekście odpowiedzialności podatkowej.

Pytanie 12

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, dokumentację dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020, której termin płatności minął 30 kwietnia 2021 roku, należy przechowywać do końca roku?

A. 2026
B. 2022
C. 2024
D. 2023
Odpowiedź 2026 jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, dokumenty związane z podatkiem dochodowym od osób fizycznych należy archiwizować przez okres pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym złożono zeznanie. W przypadku zeznań za rok 2020, termin płatności upłynął 30 kwietnia 2021 roku, co oznacza, że rok podatkowy kończy się 31 grudnia 2020 roku. Licząc pięć lat od końca 2020 roku, otrzymujemy rok 2026 jako ostatni rok, w którym dokumenty powinny być przechowywane. Przykładowo, w przypadku ewentualnej kontroli podatkowej, posiadanie odpowiedniej dokumentacji może znacznie ułatwić udokumentowanie dochodów oraz kosztów uzyskania przychodów. Długoterminowe archiwizowanie dokumentów jest zgodne z dobrymi praktykami zarówno w obszarze księgowości, jak i zarządzania dokumentacją, co zapewnia bezpieczeństwo danych i umożliwia łatwe ich zlokalizowanie w razie potrzeby.

Pytanie 13

Osoba fizyczna prowadząca swoją działalność gospodarczą, będąca jedynym podstawowym źródłem jej ubezpieczeń społecznych, może dobrowolnie przystąpić do ubezpieczenia

A. rentowego
B. chorobowego
C. zdrowotnego
D. emerytalnego
Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która jest jedynym tytułem do ubezpieczeń społecznych, ma prawo do dobrowolnego zgłoszenia się do ubezpieczenia chorobowego. Ubezpieczenie to jest istotne, ponieważ zapewnia ochronę w przypadku utraty zdolności do pracy z powodu choroby, co jest szczególnie ważne dla osób samodzielnie prowadzących działalność gospodarczą. Przykładowo, w sytuacji, gdy przedsiębiorca zachoruje, a nie ma obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, może stracić źródło dochodu, co może negatywnie wpłynąć na jego sytuację finansową. Zgłoszenie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego pozwala na uzyskanie zasiłku chorobowego, który może pomóc w pokryciu bieżących wydatków. Warto również zaznaczyć, że dobrowolne ubezpieczenie chorobowe łączy się z innymi formami wsparcia, a przedsiębiorcy powinni rozważyć jego wybór jako część strategii zabezpieczenia finansowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie posiadania adekwatnego ubezpieczenia w celu minimalizacji ryzyka finansowego związane z nieprzewidzianymi zdarzeniami zdrowotnymi.

Pytanie 14

Pracodawca zatrudnił pracownika od 12 grudnia 2016 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W treści umowy określono zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy oraz stałe wynagrodzenie miesięczne w wysokości 2 016,00 zł. Obowiązujący wymiar czasu pracy w grudniu wynosił 168 godzin, a pracownik przepracował 14 dni roboczych, w każdym po 8 godzin. Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień?

A. 2 016,00 zł
B. 1 344,00 zł
C. 672,00 zł
D. 1 152,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień, należy uwzględnić przepracowane przez niego godziny oraz ustaloną stawkę wynagrodzenia. Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze pracy, co oznacza 40 godzin tygodniowo, przepracował 14 dni roboczych po 8 godzin, co daje łącznie 112 godzin. Ponieważ w grudniu obowiązujący wymiar pracy wynosił 168 godzin, to przyjęcie wynagrodzenia stałego w wysokości 2 016,00 zł miesięcznie, należy obliczyć wynagrodzenie proporcjonalnie do przepracowanych godzin. Stawka godzinowa wynosi 2 016,00 zł / 168 godzin = 12,00 zł za godzinę. Następnie pomnażamy stawkę godzinową przez liczbę przepracowanych godzin: 12,00 zł * 112 godzin = 1 344,00 zł. Taka kalkulacja wynagrodzenia jest zgodna z ogólnymi zasadami ustalania wynagrodzeń w oparciu o przepracowany czas, co jest standardem w rachunkowości płacowej."

Pytanie 15

W grudniu 2022 roku pracownikowi przysługiwały następujące elementy wynagrodzenia:
− płaca podstawowa 4 000,00 zł,
− zasiłek chorobowy 850,00 zł,
− premia regulaminowa w wysokości 20% płacy podstawowej.

Łączna kwota składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy wynosi

A. 98,00 zł
B. 142,59 zł
C. 138,43 zł
D. 117,60 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, wiele osób może pomylić się w obliczeniach związanych z podstawą wymiaru składek. Typowym błędem jest uwzględnienie zasiłku chorobowego, co wprowadza w błąd przy wyliczaniu podstawy do składek. Zasiłek chorobowy to świadczenie, które nie jest zaliczane do podstawy wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy. Kolejnym powszechnym błędem jest nieprawidłowe obliczanie premii regulaminowej, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia podstawy wymiaru. Warto pamiętać, że premia regulaminowa powinna być obliczana na podstawie określonego procentu płacy zasadniczej, co w tym przypadku wynosi 20%. Niedopatrzenie tego elementu skutkuje błędnymi wynikami w obliczeniach. Użytkownicy często nie uwzględniają również właściwej stawki składek, co również wpływa na wynik końcowy. Ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dokładnie zrozumieć, jakie składniki wynagrodzenia są brane pod uwagę w obowiązujących przepisach prawnych oraz jakie są stosowane stawki. Dlatego kluczowe jest, aby przy obliczaniu wynagrodzeń kierować się dobrze ugruntowaną wiedzą na temat przepisów prawa pracy oraz obowiązujących regulacji dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne.

Pytanie 16

Przedstawionym fragmentem pisma sporządzonym w Hurtowni OLA sp. z o.o. jest

Hurtownia OLA sp. z o.o.
ul. Zamkowa 8
19-300 EŁK
Wrocław, 01.10.2023 r.
Pani
Joanna Łempicka
Specjalista ds. kadr
Zgodnie z postanowieniami art. 29 § 3 Kodeksu pracy informuję Panią, że:
1) obowiązujące Panią normy czasu pracy wynoszą: 8 godzin dziennie, 40 godzin tygodniowo w pięciodniowym tygodniu pracy;
2) wynagrodzenie za pracę jest wypłacane raz w miesiącu, płatne z dołu do ostatniego dnia miesiąca w siedzibie biura lub przelewem na wskazane przez Panią pisemnie konto;
3) przysługuje Pani urlop wypoczynkowy w wymiarze wynikającym z art. 154-158 Kodeksu pracy;
4) pracownik potwierdza swoją obecność w pracy poprzez podpisanie listy obecności;
5) za każdą godzinę pracy przepracowaną ponad normy czasu pracy, oprócz zasadniczego wynagrodzenia, przysługuje Pani dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych zgodnie z Kodeksem pracy. (….)

Teresa Smaka
(Podpis prezesa)
Oświadczam, że zapoznałam się z powyższymi informacjami

01.10.2023 r. Joanna Łempicka
(Data i podpis pracownika)
A. umowa o pracę na czas nieokreślony.
B. instruktaż stanowiskowy.
C. świadectwo pracy.
D. informacja o warunkach zatrudnienia.
Wybór odpowiedzi nieprawidłowej może wynikać z mylnego zrozumienia charakterystyki dokumentów związanych z zatrudnieniem. Umowa o pracę na czas nieokreślony to dokument regulujący relacje między pracodawcą a pracownikiem, określający wszystkie istotne warunki pracy, ale nie jest to informacja o warunkach zatrudnienia. Instruktaż stanowiskowy dotyczy przygotowania pracownika do wykonywania określonych zadań na danym stanowisku i nie zawiera ogólnych informacji o zatrudnieniu. Świadectwo pracy natomiast jest dokumentem, który pracodawca wydaje pracownikowi po zakończeniu stosunku pracy i ma na celu potwierdzenie okresu zatrudnienia oraz jego warunków, co również jest różne od bieżącej informacji o warunkach pracy. Przykładem typowego błędu myślowego jest założenie, że dokumenty te mogą być używane zamiennie, podczas gdy każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie w innym kontekście. Zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi oraz przestrzegania obowiązujących przepisów prawnych. Ignorowanie tych niuansów może prowadzić do nieprawidłowego stosowania prawa pracy, co może mieć daleko idące konsekwencje dla obu stron, dlatego kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy byli świadomi tych różnic.

Pytanie 17

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę w firmie AB otrzymał w danym miesiącu następujące elementy wynagrodzenia wymienione w liście płac:
- wynagrodzenie za czas pracy w wysokości 2 000,00 zł,
- wynagrodzenie za chorobę 400,00 zł,
- dodatek za pracę nocną 100,00 zł,
- ekwiwalent za pranie odzieży roboczej 20,00 zł.

Oblicz podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za ten miesiąc.

A. 2 500,00 zł
B. 2 520,00 zł
C. 2 120,00 zł
D. 2 100,00 zł
Wybór niewłaściwej kwoty jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad, jakie rządzą tymi obliczeniami. Niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że wszystkie składniki wynagrodzenia są brane pod uwagę przy ustalaniu tej podstawy, co prowadzi do zawyżenia tego wskaźnika. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 2120,00 zł lub 2500,00 zł mogą pochodzić z uwzględnienia niewłaściwych składników, takich jak ekwiwalent za pranie odzieży roboczej, który nie jest traktowany jako wynagrodzenie za pracę w kontekście składek na ubezpieczenie społeczne. Warto zaznaczyć, że wynagrodzenie chorobowe oraz dodatki, takie jak dodatek za pracę w nocy, są wliczane do podstawy wymiaru, co potwierdza ich prawidłowe uwzględnienie w kalkulacji. Z kolei błędne przyjęcia, jak np. sumowanie wszystkich otrzymanych kwot bez rozważenia ich zgodności z przepisami prawa, prowadzą do nieprawidłowych wyników. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe nie tylko dla pracowników, ale także dla pracodawców, którzy odpowiadają za poprawne naliczanie składek. Praktyka ta ma istotne znaczenie dla zapewnienia stabilności finansowej systemu ubezpieczeń społecznych oraz prawidłowego funkcjonowania przepisów prawa pracy.

Pytanie 18

Wskaż rodzaj umowy, która nie jest podstawą do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego?

A. Umowa zlecenia zawarta ze studentem
B. Umowa o dzieło zawarta z własnym pracownikiem
C. Umowa agencyjna zawarta z emerytem
D. Umowa o pracę zawarta z osobą bezrobotną
Umowa o pracę zawarta z osobą bezrobotną stanowi podstawę do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, ponieważ zatrudnienie w formie umowy o pracę wiąże się z obowiązkiem zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych przez pracodawcę. Bezrobotni, którzy podejmują pracę na podstawie umowy o pracę, zyskują status ubezpieczonego i mają prawo do korzystania z publicznej opieki zdrowotnej. Z kolei umowa o dzieło zawarta z własnym pracownikiem również generuje obowiązek ubezpieczenia, gdyż w przypadku umowy o dzieło, która dotyczy własnego pracownika, konieczne jest uwzględnienie go w systemie ubezpieczeń, co wynika z prawa pracy. Umowa agencyjna zawarta z emerytem w niektórych przypadkach także może prowadzić do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, jeśli emeryt podejmuje dodatkowe zatrudnienie. Wiele osób myli status ubezpieczenia zdrowotnego z innymi formami zatrudnienia, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma zatrudnienia, która wiąże się z przekazywaniem wynagrodzenia, powinna być analizowana pod kątem jej wpływu na obowiązki ubezpieczeniowe. Z tego powodu, błędne jest przekonanie, że umowa zlecenia zawarta ze studentem nie prowadzi do obowiązkowego ubezpieczenia, gdyż student, który podejmuje pracę na umowę zlecenia, może również mieć inne zobowiązania ubezpieczeniowe, co należy zawsze dokładnie zweryfikować.

Pytanie 19

Która forma opodatkowania uwzględnia przysługującą kwotę obniżającą podatek dochodowy?

A. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
B. Zasady ogólne - podatek liniowy
C. Zasady ogólne - podatek według skali podatkowej
D. Karta podatkowa
Odpowiedzi takie jak 'Karta podatkowa', 'Zasady ogólne - podatek liniowy' oraz 'Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych' nie uwzględniają możliwości zmniejszenia podatku dochodowego przez zastosowanie kwoty wolnej lub innych ulg. Karta podatkowa jest uproszczoną formą opodatkowania, w której podatek jest określany na podstawie stawek ryczałtowych oraz nie uwzględnia dochodów, co nie pozwala na korzystanie z ulg podatkowych. Z kolei podatek liniowy, który również opiera się na jednolitej stawce 19%, nie daje możliwości pomniejszenia zobowiązania podatkowego poprzez zastosowanie kwoty wolnej, co eliminuje możliwość skorzystania z ulg. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest jeszcze inną formą, która opiera się na przychodach, a nie dochodach, co oznacza, że podatnik nie może odliczać kosztów ani korzystać z ulg, co znacząco ogranicza możliwości optymalizacji podatkowej. Typowym błędem w podejściu do wyboru formy opodatkowania jest myślenie, że prostsze formy, takie jak karta czy ryczałt, zawsze są korzystniejsze. W rzeczywistości, dla osób z wyższymi dochodami, zasady ogólne mogą okazać się bardziej korzystne dzięki możliwości zastosowania ulg oraz kwoty wolnej od podatku.

Pytanie 20

Wstrzymanie prowadzenia działalności gospodarczej od 5 maja 2015 roku spowoduje wygaśnięcie obowiązku ubezpieczeń społecznych od daty

A. 31 maja 2015 r.
B. 12 czerwca 2015 r.
C. 5 czerwca 2015 r.
D. 5 maja 2015 r.
Wybór daty 12 czerwca 2015 r. sugeruje, że obowiązek ubezpieczeń społecznych może być kontynuowany po terminie zawieszenia działalności, co jest niezgodne z przepisami. W przypadku 31 maja 2015 r. czy 5 czerwca 2015 r. również zachodzi przeświadczenie, że przedsiębiorca może pozostawać w rejestrze ubezpieczeń społecznych mimo formalnego zawieszenia działalności. Takie myślenie może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminów obowiązywania przepisów, a także z braku zrozumienia dla mechanizmów, które regulują działalność gospodarczą. Przykładowo, nieznajomość przepisów może prowadzić do przekonania, że obowiązek ubezpieczeń trwa jeszcze przez jakiś czas po zawieszeniu, co jest błędne. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie, że zawieszenie działalności oznacza zatrzymanie wszelkich obowiązków finansowych związanych z prowadzeniem firmy, w tym także składek na ubezpieczenia. Ostatecznie, brak wiedzy na temat przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych może prowadzić do niezamierzonych błędów finansowych, które mogą mieć poważne konsekwencje dla przedsiębiorcy. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie wiedzy na temat przepisów i regulacji, aby unikać pułapek związanych z nieprawidłowym rozumieniem prawa.

Pytanie 21

Który z poniższych podatków stanowi źródło dochodów dla budżetu państwowego?

A. Podatek od własności nieruchomości
B. Podatek akcyzowy
C. Podatek dochodowy od osób fizycznych płacony w formie karty podatkowej
D. Podatek od darowizn i spadków
Podatek od spadków i darowizn, podatek od nieruchomości i dochodowy od osób fizycznych to różne rodzaje obciążeń, ale mają inną rolę niż akcyza. Podatek od spadków i darowizn dotyczy przenoszenia majątku i jest mniej stabilny, bo zależy od sytuacji życiowej podatników. Z kolei podatek od nieruchomości wiąże się bezpośrednio z posiadaniem nieruchomości, co ogranicza jego wpływy do momentu sprzedaży lub zakupu. W przeciwieństwie do akcyzy, te podatki nie służą regulacjom zdrowotnym lub środowiskowym. A podatek dochodowy od osób fizycznych w formie karty podatkowej to po prostu uproszczona wersja, która jest dość niska w porównaniu z innymi. Myślę, że panuje powszechne przekonanie, że wszystkie podatki przynoszą tyle samo dochodu, ale w rzeczywistości różnią się one stabilnością i elastycznością, co wpływa na ich skuteczność w finansowaniu budżetu państwa.

Pytanie 22

Podatnicy zobowiązani są do przechowywania ewidencji dotyczących rozliczania podatku VAT oraz wszelkich dokumentów związanych z tymi rozliczeniami przez

A. 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy
B. 50 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy
C. 1 rok od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne
D. 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy
Odpowiedzi sugerujące inne okresy przechowywania dokumentacji podatkowej są nieprawidłowe i opierają się na błędnych założeniach dotyczących przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź wskazująca na 50-letni okres przechowywania dokumentów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego długości archiwizacji w kontekście innych rodzajów dokumentów, takich jak akty notarialne czy inne dokumenty o charakterze historycznym. Podobnie, zbyt krótki okres 1 roku, który sugeruje, że wystarczy przechowywać dokumenty tylko przez rok po złożeniu zeznania rocznego, jest mylny i może prowadzić do poważnych konsekwencji. Przepisy prawa wyraźnie wskazują, że 5-letni okres przechowywania dokumentacji jest minimalny, aby umożliwić organom podatkowym weryfikację rozliczeń za poprzednie lata. Odpowiedzi wskazujące na 10-letni okres również są nieprawidłowe, ponieważ nie ma podstaw prawnych ani praktycznych do takiego wydłużenia w kontekście VAT. W praktyce, przedsiębiorcy mogą popełniać błąd, uważając, że im dłużej przechowują dokumenty, tym lepiej, co może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu przestrzenią biurową i archiwizacją. Kluczowe jest zrozumienie, iż respektowanie właściwych terminów przechowywania dokumentów nie tylko chroni przed potencjalnymi karami, ale także pozwala na zorganizowane i efektywne zarządzanie danymi.

Pytanie 23

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli ustal kwotę zobowiązania hurtowni z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

WyszczególnienieKwota w zł
Przychody ze sprzedaży towarów150 000,00
Koszty działalności operacyjnej88 000,00
Pozostałe przychody operacyjne5 000,00
Pozostałe koszty operacyjne
w tym kara za nieterminową dostawę towarów
8 000,00
300,00
Przychody finansowe3 000,00
A. 11 723,00 zł
B. 13 243,00 zł
C. 11 837,00 zł
D. 11 780,00 zł
Odpowiedzi 11 780,00 zł, 13 243,00 zł oraz 11 723,00 zł nie oddają rzeczywistej wartości zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, co wynika z nieprawidłowego podejścia do obliczeń. Pierwszym błędem, który można zauważyć, jest niewłaściwe uwzględnienie kosztów uzyskania przychodu. W przypadku obliczania zobowiązania podatkowego kluczowe jest, aby pamiętać, że nie wszystkie wydatki są traktowane jako koszty. Na przykład, nie można odliczać kar za nieterminowe dostawy towarów, ponieważ zgodnie z przepisami nie wpływają one na podstawę opodatkowania. To prowadzi do błędnych wyników w obliczeniach. Odpowiedzi te mogą również wynikać z pomyłek w obliczeniach procentowych. Warto zauważyć, że 19% od błędnej podstawy może prowadzić do znacznych różnic w wynikach. Tego rodzaju pomyłki są powszechne, zwłaszcza w przypadku osób, które nie mają doświadczenia w rachunkowości czy finansach. Aby uniknąć takich problemów, warto regularnie przeszukiwać aktualizacje przepisów podatkowych, a także doskonalić umiejętności w zakresie rachunkowości, co pomoże w lepszym zrozumieniu mechanizmów obliczania zobowiązań podatkowych. W praktyce warto korzystać z profesjonalnych programów księgowych oraz szkoleniowych, które pomogą w skutecznym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 24

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz składkę na ubezpieczenie zdrowotne finansowaną przez pracownika, którą pracodawca wpłaci na rachunek składkowy do ZUS.

Wybrane pozycje z listy płac pracownikaKwota
Przychód ogółem (płaca zasadnicza)3 000,00 zł
Przychód pomniejszony o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika2 588,70 zł
Dochód podlegający opodatkowaniu2 477,00 zł
A. 232,98 zł
B. 200,62 zł
C. 270,00 zł
D. 222,93 zł
Wybierając inną odpowiedź, można popełnić kilka błędów koncepcyjnych, które prowadzą do nieprawidłowych obliczeń składki na ubezpieczenie zdrowotne. Przede wszystkim, kluczowe jest zrozumienie, że składka ta jest ustalana na podstawie określonego przychodu, który w naszym przypadku wynosi 2 588,70 zł. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że składka powinna być obliczana na podstawie pełnego przychodu bez uwzględnienia składek na ubezpieczenia społeczne. Tego rodzaju błędne rozumienie prowadzi do zawyżenia wartości składki. Ponadto, ważne jest, aby pamiętać o zasadach zaokrąglania, które mogą dodatkowo wpływać na wynik końcowy. Na przykład, jeśli nie uwzględnimy poprawnie procentu 9% oraz niepoprawnie zinterpretujemy podstawę do obliczeń, wynik może być znacząco odmienny. W praktyce księgowej bardzo istotne jest, aby dokładnie znać obowiązujące przepisy oraz zasady dotyczące obliczania składek, aby uniknąć błędów w rozliczeniach. Zrozumienie sposobu wyliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne jest fundamentem dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz zapewnienia jego zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 25

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która dnia 17 marca 2017 roku złożyła w urzędzie skarbowym deklarację podatkową CIT-8 informującą o wysokości dochodu uzyskanego w 2016 roku, jest zobowiązana do przechowywania tej deklaracji

A. do 31 grudnia 2022 r.
B. do 31 marca 2021 r.
C. do 31 marca 2022 r.
D. do 31 grudnia 2021 r.
Odpowiedzi wskazujące inne terminy przechowywania dokumentów wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących archiwizacji dokumentacji podatkowej. Na przykład, odpowiedź sugerująca termin "do 31 marca 2022 r." jest błędna, ponieważ nie uwzględnia pełnego pięcioletniego okresu przechowywania, który zaczyna się od końca roku, w którym złożono zeznanie. Użycie daty końcowej w marcu jest mylące, ponieważ nie odnosi się do kluczowego aspektu zakończenia roku obrotowego, co jest fundamentalne w kontekście przepisów podatkowych. Podobnie, odpowiedź sugerująca termin "do 31 grudnia 2021 r." również ignoruje wymóg pięcioletniego zachowania dokumentacji, co może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji w przypadku kontroli skarbowej. Natomiast odpowiedź z terminem "do 31 marca 2021 r." zupełnie nie odnosi się do aktualnych przepisów, co może wskazywać na brak wiedzy o podstawowych zasadach dotyczących archiwizacji dokumentów. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na krótszych okresach przechowywania, co może wynikać z nieaktualnych informacji lub niedostatecznej znajomości przepisów. Warto więc zwrócić uwagę na obowiązujące normy prawne i dobre praktyki w zakresie przechowywania dokumentacji, aby uniknąć problemów związanych z niezgodnością z przepisami i ewentualnymi sankcjami ze strony organów skarbowych.

Pytanie 26

Z wynagrodzenia brutto wynoszącego 2 000,00 zł z tytułu umowy o pracę odjęto 274,20 zł z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Jaką wartość ma składka zdrowotna, która została potrącona i przekazana do ZUS na liście płac?

A. 155,32 zł
B. 180,00 zł
C. 204,68 zł
D. 133,75 zł
Wybór błędnych kwot składki zdrowotnej może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia procesu obliczania podstawy wymiaru tych składek lub z pomyłek w samych obliczeniach. Na przykład, w przypadku wyboru kwoty 133,75 zł, może to sugerować, że obliczenia oparte były na błędnym założeniu co do podstawy składki, być może nieuwzględniając wszystkich odliczeń. Z kolei kwota 180,00 zł może być mylona z innymi składkami lub dodatkami, co prowadzi do zawyżenia wartości. W przypadku 204,68 zł, może być to wynik zamiany wartości stawek procentowych, co jest powszechnym błędem przy obliczaniu składek. Wszelkie pomyłki w kalkulacjach mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczenia wynagrodzenia netto, co jest istotnym aspektem zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. Dlatego tak ważne jest, aby osoby odpowiedzialne za kadry i płace miały solidne fundamenty w zakresie obliczeń składek oraz znajomości obowiązujących przepisów prawnych. Kluczowym aspektem jest również ciągłe kształcenie się w tym zakresie oraz korzystanie z nowoczesnych narzędzi, które mogą pomóc w uniknięciu błędów. Zrozumienie mechanizmów obliczania składek i ich wpływu na wynagrodzenie jest niezbędne do prawidłowego zarządzania finansami firmy i zapewnienia praw pracowników.

Pytanie 27

Przedsiębiorca z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej do 30 czerwca 2016 r. opłacał obniżone składki na ubezpieczenia społeczne dla rozpoczynających działalność gospodarczą przedsiębiorców. W związku z ukończeniem okresu preferencyjnych zasad opłacania składek i przejściem na pełny wymiar ubezpieczenia społecznego przedsiębiorca musi złożyć do ZUS deklaracje

Wybrane kody tytułu ubezpieczenia
Podmiot podstawowy wraz z rozszerzeniem
05 10osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 60% kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
05 70osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia
Ustalone bądź nie ustalone prawo do emerytury lub renty
0osoba, która nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty
Stopień niepełnosprawności
0osoba nieposiadająca orzeczenia o niepełnosprawności lub osoba, która posiada orzeczenie i nie przedłożyła go płatnikowi składek
A. ZUS ZWUA z kodem 05 70 0 0 i ZUS ZUA z kodem 05 10 0 0
B. ZUS ZWUA z kodem 05 10 0 0 i ZUS ZUA z kodem 05 70 0 0
C. ZUS ZIUA z kodem 05 70 0 0 i ZUS ZZA z kodem 05 1000
D. ZUS ZIUA z kodem 05 10 0 0 i ZUS ZZA z kodem 05 70 0 0
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć różne nieprawidłowe koncepcje. W przypadku kodu 05 10 0 0 w kontekście deklaracji ZUS ZWUA, należy zwrócić uwagę, że ZWUA służy do wyrejestrowania, a nie do zgłaszania się do pełnych składek. Oznacza to, że użycie tego kodu w niewłaściwym kontekście prowadzi do błędnych wniosków. Ponadto, użycie kodu 05 70 0 0 w kontekście ZUS ZUA jest również mylące, ponieważ ZUA dotyczy zgłoszenia do ubezpieczeń, a nie ich wyrejestrowania. Tego typu błędne podejścia wynikają często z niepełnego zrozumienia, jakie znaczenie mają poszczególne kody oraz ich zastosowanie w kontekście przepisów o ubezpieczeniach społecznych. Ważne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie zapoznali się z dokumentacją ZUS oraz obowiązującymi regulacjami, aby uniknąć takich nieprawidłowości. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z deklaracji ma swoje specyficzne zastosowanie i wprowadzenie niewłaściwych kodów może prowadzić do niepoprawnych zapisów w systemie ZUS, co z kolei może skutkować problemami administracyjnymi i finansowymi w przyszłości.

Pytanie 28

Księgowa firmy z o.o. przygotowała imienną listę wynagrodzeń dla pracownika działu produkcji, uwzględniając m.in. następujące kwoty:
Wynagrodzenie brutto 3 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne 411,30 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9% 232,98 zł

Jaką kwotę stanowi podstawa do obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne?

A. 3 000,00 zł
B. 2 355,72 zł
C. 2 588,70 zł
D. 2 767,02 zł
Obliczenie podstawy wymiaru składki ubezpieczenia zdrowotnego wymaga zrozumienia, jakie elementy wynagrodzenia wpływają na jej wysokość. Odpowiedzi, które wskazują jedynie wynagrodzenie brutto lub liczby obliczone bez uwzględnienia składek na ubezpieczenia społeczne, opierają się na błędnych założeniach. Na przykład, wybierając kwotę 3 000,00 zł, pomijamy istotny element, jakim jest odliczenie składek na ubezpieczenia społeczne. Taki błąd wynika z niepełnego zrozumienia zasady pomniejszania wynagrodzenia brutto o składki ubezpieczeniowe, co jest wymogiem prawnym. Wskazania na inne wartości, jak 2 767,02 zł czy 2 355,72 zł, mogą wydawać się poprawne, ale są one uzyskane przez błędne obliczenia lub nieuwzględnienie składek w odpowiedniej kwocie. Zupełnie pomijając wpływ składek na wysokość wynagrodzenia netto, można prowadzić do nieprawidłowych wyliczeń, które mogą skutkować problemami podczas audytów finansowych. Wiedza na temat prawidłowego obliczania podstawy składki zdrowotnej jest niezbędna dla każdej księgowej oraz osób zajmujących się kadrami, aby unikać błędów, które mogą prowadzić do niezgodności z przepisami prawa pracy oraz zobowiązaniami podatkowymi.

Pytanie 29

24-letni student kierunku dziennikarstwa podpisał z wydawnictwem umowę o dzieło, przenosząc na nie prawa autorskie do stworzonego utworu. Jaką kwotę otrzyma wykonawca dzieła, jeśli wynagrodzenie ustalono na 2 000,00 zł brutto?

A. 1 712,00 zł
B. 1 000,00 zł
C. 1 640,00 zł
D. 1 820,00 zł
Wybór innych odpowiedzi wynika z typowych nieporozumień dotyczących interpretacji wynagrodzeń brutto i netto. Niezrozumienie, że wynagrodzenie brutto to suma przed odliczeniami, prowadzi do błędnych kalkulacji. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 1 000,00 zł, można zauważyć, że ktoś mógł pomylić tę wartość z wynagrodzeniem netto lub po prostu je zredukować o zbyt dużą kwotę, nie uwzględniając rzeczywistych kosztów związanych z umową o dzieło. Z kolei odpowiedzi 1 640,00 zł i 1 712,00 zł mogą wynikać z błędnego obliczenia zaliczki na podatek dochodowy oraz kosztów uzyskania przychodu. Często występuje również problem związany z brakiem wiedzy o tym, że przy umowach o dzieło można odliczyć koszty uzyskania przychodu, co w końcowym rozrachunku znacząco wpływa na wysokość wypłaty. Dlatego kluczowe jest zrozumienie nie tylko wysokości wynagrodzenia brutto, ale także składników, które wpływają na jego przeliczenie na kwotę netto. Edukacja w zakresie prawa pracy oraz zasad ustalania wynagrodzeń jest niezbędna dla wszystkich, którzy planują pracować w branży kreatywnej.

Pytanie 30

Sara Kowalska osiąga przychody z tytułu umowy o pracę w firmie z o. o. Drama. W przedstawionej sytuacji

A. Sara Kowalska jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a spółka z o.o. Drama to podatnik tego podatku
B. Sara Kowalska oraz spółka z o.o. Drama są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych
C. Sara Kowalska jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a spółka z o.o. Drama to płatnik tego podatku
D. Sara Kowalska i spółka z o.o. Drama, to podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają błędne interpretacje ról podatników i płatników zgodnie z polskim prawem. W przypadku, gdy mówimy o umowie o pracę, kluczowe jest zrozumienie rozdzielenia ról podatników od płatników. W sytuacji, gdy mowa o Sarze Kowalskiej, należy podkreślić, że jest ona osobą fizyczną, która uzyskuje dochody, co jednoznacznie stawia ją w roli podatnika PIT. Wiele osób myli pojęcia płatnika i podatnika, co prowadzi do błędnych wniosków. Płatnik to podmiot, odpowiedzialny za obliczenie i odprowadzenie podatku, natomiast podatnik to osoba fizyczna, która osiąga dochód i jest zobowiązana do zapłaty tego podatku. W sytuacji, gdyby stwierdzono, że Sara jest płatnikiem, a spółka podatnikiem, co jest całkowicie odwrotne do rzeczywistości, mogłoby to wprowadzić w błąd w zakresie rozliczeń podatkowych, co podważałoby podstawy dobrych praktyk w zakresie zarządzania finansami przedsiębiorstw. W praktyce oznaczałoby to, że spółka z o.o. Drama nie byłaby odpowiedzialna za obliczenie i odprowadzenie podatku, co jest fundamentalnym obowiązkiem każdej firmy zatrudniającej pracowników. Takie nieprawidłowe podejście mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych, co w dłuższej perspektywie mogłoby skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy.

Pytanie 31

Pracownik ma prawo do urlopu okolicznościowego z tytułu ślubu swojego dziecka na okres

A. 1 dnia
B. 2 dni
C. 3 dni
D. 4 dni
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 2 dni, 3 dni czy 4 dni, są błędne, ponieważ Kodeks pracy nie przewiduje takiego wymiaru urlopu okolicznościowego związanego z ślubem dziecka. W rzeczywistości, przyznawanie większej liczby dni urlopu w tej sytuacji jest niezgodne z przepisami prawa, co może prowadzić do nieporozumień i niewłaściwego planowania czasu wolnego. Często spotykanym błędem jest mylenie urlopu okolicznościowego z innymi formami urlopu, takimi jak urlop wypoczynkowy, który rzeczywiście może mieć większe wymiary w zależności od stażu pracy i polityki firmy. Ponadto, niektóre osoby mogą błędnie założyć, że większa liczba dni urlopu jest standardowa w branży, co jest mylne, gdyż przepisy Kodeksu pracy jednoznacznie określają wymiar tego urlopu. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do nieprawidłowego korzystania z przysługujących dni wolnych, co w konsekwencji wpływa na równowagę między życiem zawodowym a prywatnym pracowników oraz na skuteczność organizacyjną przedsiębiorstw. Zrozumienie przepisów prawa pracy jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z przywilejów związanych z urlopami.

Pytanie 32

Mikroprzedsiębiorca, który jest czynnym podatnikiem VAT, zobowiązany jest do przesyłania w formie elektronicznej pliku JPK_V7M do organu podatkowego najpóźniej do

A. 15. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
B. 10. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
C. 25. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
D. 20. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
Mikroprzedsiębiorcy, jako czynni podatnicy VAT, mają obowiązek składania pliku JPK_V7M do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy raport. Termin ten jest zgodny z regulacjami zawartymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach dotyczących Jednolitego Pliku Kontrolnego. Przykładowo, jeśli mikroprzedsiębiorca rozlicza VAT za styczeń, plik JPK_V7M musi być przesłany najpóźniej do 25 lutego. Przekazywanie plików elektronicznych w ustalonym terminie jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami podatkowymi oraz uniknięcia potencjalnych sankcji finansowych. Dodatkowo, regularne i terminowe składanie dokumentów przekłada się na poprawność rozliczeń podatkowych oraz umożliwia lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa. Warto również pamiętać o stosowaniu odpowiednich narzędzi do automatyzacji tego procesu, co znacząco ułatwia życie mikroprzedsiębiorcom oraz minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 33

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2017 ustal kwotę zaliczki na podatek dochodowy, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2017
Kwota brutto4 100,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez zleceniobiorcę562,11 zł
Koszty uzyskania przychodu – 20%707,58 zł
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne3 537,89 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne – 9%318,41 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne – 7,75%274,19 zł
A. 292,00 zł
B. 191,00 zł
C. 509,00 zł
D. 235,00 zł
Odpowiedź 235,00 zł jest poprawna, ponieważ stanowi właściwą kwotę zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W przypadku umów zlecenia, zaliczka na podatek dochodowy obliczana jest na podstawie przychodu pomniejszonego o koszty uzyskania przychodu oraz składki na ubezpieczenia społeczne. W praktyce, przychód z umowy zlecenia jest często pomniejszany o standardowe koszty uzyskania przychodu, które wynoszą 20% przychodu, jeśli nie zostaną udokumentowane inne wyższe koszty. Znajomość sposobu obliczeń jest kluczowa dla właściwego rozliczenia zobowiązań podatkowych i uniknięcia ewentualnych konsekwencji ze strony urzędów skarbowych. Warto pamiętać, że zaliczki na podatek dochodowy są obligatoryjnie przekazywane do urzędów skarbowych przez płatników – w tym przypadku zleceniodawcę, co podkreśla znaczenie ścisłego przestrzegania terminów i kwot wynikających z umowy.

Pytanie 34

Pracownik jest wynagradzany w systemie prowizyjnym. Na podstawie danych w tabelach oblicz jego wynagrodzenie brutto za maj 2020 r.

Przychód ze sprzedaży osiągnięty
w maju 2020 r.
65 000,00 zł
Stawka prowizyjnaPrzychód ze sprzedaży
osiągnięty w danym miesiącu
6%powyżej 50 000,00 zł
4%od 30 000,00 zł do 50 000,00 zł
2%poniżej 30 000,00 zł
A. 2 600,00 zł
B. 2 900,00 zł
C. 3 000,00 zł
D. 3 900,00 zł
Odpowiedź 3 900,00 zł to strzał w dziesiątkę! Żeby to obliczyć, trzeba zrozumieć, jak działa wynagrodzenie prowizyjne. Z przychodu 65 000,00 zł i stawką 6% można to łatwo policzyć: 65 000,00 zł pomnożone przez 0,06 daje nam 3 900,00 zł. Takie rozwiązanie to standard w sprzedaży, bo wynagrodzenie często zależy od wyniku. Fajnie, że takie systemy motywują ludzi do lepszej pracy, bo to wpływa na sprzedaż i zyski firmy. Ważne, żeby system był przejrzysty i sprawiedliwy, żeby każdy wiedział, co ma robić, by dostawać dobre wynagrodzenie. A często warto też patrzeć na wyniki sprzedaży, żeby dostosować prowizje do tego, co się dzieje na rynku.

Pytanie 35

Wydatek związany z zakupem paliwa do samochodu dostawczego, należy zaewidencjonować w Podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie

Podatkowa księga przychodów i rozchodów (fragment)
PrzychódZakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupuKoszty uboczne zakupuWydatki (koszty)
Wartość sprzedanych towarów i usługPozostałe przychodyRazem przychód (7+8)Wynagrodzenia w gotówce i w naturzePozostałe wydatkiRazem wydatki (12+13)
7891011121314
A. 12
B. 13
C. 10
D. 11
Wydatek związany z zakupem paliwa do samochodu dostawczego należy zaewidencjonować w kolumnie 13 'Pozostałe wydatki' w Podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ponieważ tego typu wydatek jest uznawany za koszt związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. W praktyce, dokumentując wydatki na paliwo, przedsiębiorcy powinni zwrócić uwagę na odpowiednie klasyfikowanie kosztów, co pozwala na dokładne oszacowanie rzeczywistych wydatków oraz ich wpływu na rentowność firmy. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, wydatki związane z nabyciem paliwa mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodu, co jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatków. Dobrą praktyką jest również gromadzenie wszystkich faktur oraz paragonów, co ułatwia późniejsze ewidencjonowanie i kontrolę kosztów. Ponadto, takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem i ograniczenie niepotrzebnych wydatków w przedsiębiorstwie, co jest ważnym elementem efektywnego zarządzania finansami.

Pytanie 36

Na podstawie danych z deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA za maj 2019 r. oblicz kwotę zobowiązania wobec ZUS, którą należy przelać na indywidualny rachunek składkowy.

Kwoty do zapłaty przez płatnika składek wykazane w deklaracji ZUS DRA za maj 2019 r.
Składki na ubezpieczenia społeczne4 746,00 zł
Składki na ubezpieczenie zdrowotne1 165,00 zł
Składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych382,50 zł
A. 1 165,00 zł
B. 4 746,00 zł
C. 5 911,00 zł
D. 6 293,50 zł
Wybór kwoty 4 746,00 zł lub 5 911,00 zł jest błędny, ponieważ te wartości nie odzwierciedlają pełnego zobowiązania wobec ZUS wynikającego z deklaracji ZUS DRA. Problem z takimi odpowiedziami często wynika z niepełnego zrozumienia struktury składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Użytkownicy mogą skupić się na zaledwie jednej kategorii składki, co prowadzi do pominięcia innych istotnych elementów, takich jak Fundusz Pracy. Na przykład, jeżeli osoba oblicza tylko składki zdrowotne, może dojść do błędnej konkluzji, że zobowiązanie wynosi 4 746,00 zł. Ponadto, rozważając odpowiedź 6 293,50 zł jako zbyt wysoką, można popełniać błąd myślowy, zakładając, że mniejsze kwoty są bardziej prawdopodobne. Ważne jest zrozumienie, że zobowiązania wobec ZUS są kompleksowe i wynikają z różnych składników, a ich prawidłowe obliczenie wymaga analizy i zrozumienia wszystkich elementów wpływających na całkowitą kwotę. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu finansowym i rozliczeniach z urzędami.

Pytanie 37

Pracownik, z powodu choroby - przeziębienia, był w maju na urlopie chorobowym przez 7 dni. Podstawa obliczeniowa dla wynagrodzenia chorobowego wynosi 7 200,00 zł brutto. Jakie będzie wynagrodzenie chorobowe pracownika za maj?

A. 1 344,00 zł
B. 1 300,65 zł
C. 192,00 zł
D. 1 680,00 zł
Liczenie wynagrodzenia chorobowego może być jednak skomplikowane, zwłaszcza dla tych, którzy nie znają zasad. Często ludzie myślą, że dostaną po prostu 100% podstawy, co jest nieprawdziwe. W przypadku zwolnienia z powodu choroby, stawka to 80% podstawy. Dlatego wybieranie kwot jak 1 680,00 zł albo 1 300,65 zł to błędne myślenie. Wiele osób pomija też dzielenie podstawy przez 30 dni, a to jest kluczowe. Każda pomyłka prowadzi do błędnych wyników i może naprawdę zaszkodzić finansom. Na przykład, jeśli ktoś wybiera kwotę 192,00 zł, to może być efekt złego przeliczenia dni na zwolnieniu. No i wszelkie nieścisłości w dokumentach mogą tylko pogorszyć sprawę. Ważne, żeby każdy pracownik znał swoje prawa i obowiązki związane z wynagrodzeniem chorobowym, żeby nie wpaść w pułapki i pomyłki. Zrozumienie, jak to wszystko działa, jest naprawdę istotne, żeby czuć się bezpiecznie finansowo, gdy jesteśmy nieobecni w pracy.

Pytanie 38

PIT (Personal Income Tax) to podatek od

A. dochodów osób prawnych.
B. towarów i usług.
C. dochodów osobistych.
D. majątku obywateli.
Podatek od towarów i usług, znany jako VAT, różni się zasadniczo od PIT, gdyż jest to podatek pośredni naliczany na każdym etapie obrotu towarami i usługami. VAT wpływa na ceny towarów i usług, a jego stawki są ustalane na poziomie krajowym i unijnym, co może prowadzić do mylnego wniosku, że dotyczy on dochodów osobistych. Z kolei podatek od majątku obywateli, który często występuje w różnego rodzaju formach, takich jak podatek od nieruchomości, nie jest związany bezpośrednio z dochodami, lecz z posiadanym majątkiem. To błędne rozumienie podatków prowadzi do uproszczonego podejścia do kwestii finansowych, gdzie nie uwzględnia się różnorodności typów podatków i ich przeznaczenia. Odpowiedź dotycząca dochodów osób prawnych dotyczy podatku CIT, który ma zupełnie inny charakter i odnosi się do zysków przedsiębiorstw. W praktyce, nieprecyzyjne rozumienie tych terminów może prowadzić do błędnych decyzji finansowych zarówno w życiu prywatnym, jak i w kontekście działalności gospodarczej. Poprawne zrozumienie różnicy między tymi podatkami jest kluczowe dla odpowiedzialnego zarządzania finansami osobistymi oraz prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 39

W dniu 2.01.2013 r. firma zatrudniła pracownika na umowę o pracę, który był bezrobotny przez ostatni rok. Po upływie trzech tygodni doszło do wypadku w pracy. Pracownik

A. nie uzyska zasiłku chorobowego, ponieważ od dnia 2.01.2013 r. nie minęło 30 dni okresu wyczekiwania
B. będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego
C. będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego
D. nie uzyska zasiłku chorobowego, ponieważ od dnia 2.01.2013 r. nie minęło 60 dni okresu wyczekiwania
Podstawowe nieporozumienia związane z odpowiedziami, które nie zostały wybrane, często wynikają z braku zrozumienia przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych i zasadności wypłaty zasiłków. Odpowiedzi sugerujące, że pracownik otrzyma zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego, mylą pojęcia związane z różnymi rodzajami ubezpieczeń. Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego przysługuje pracownikowi w przypadku choroby, a nie wypadku przy pracy. Wypadek przy pracy stanowi odrębny przypadek, w którym obowiązują zasady dotyczące ubezpieczenia wypadkowego. Warto zwrócić uwagę, że zasiłek chorobowy wymaga spełnienia 30-dniowego okresu wyczekiwania, co również jest istotnym czynnikiem, który nie ma zastosowania w kontekście wypadków przy pracy. Dlatego stwierdzenie, że pracownik nie otrzyma zasiłku chorobowego z powodu braku upłynięcia 30 dni, jest mylące. Podobnie, zasada 60 dni wyczekiwania do zasiłku byłaby nieprawidłowa, gdyż nie ma takiego wymogu w prawodawstwie polskim. Kluczowym błędem jest mylenie zasad dotyczących różnych form zabezpieczenia społecznego oraz brak wiedzy na temat specyfiki wypadków przy pracy, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji przepisów i rezultatów przy ubieganiu się o zasiłki.

Pytanie 40

W grudniu 2014 r. wynagrodzenie brutto pracownika obejmuje: płacę podstawową, dodatek za wysługę lat, wynagrodzenie za nadgodziny oraz dodatek funkcyjny. Który z wymienionych składników jest zmienną częścią wynagrodzenia brutto?

A. dodatek za wysługę lat
B. dodatek funkcyjny
C. płaca podstawowa
D. wynagrodzenie za nadgodziny
Płaca podstawowa, dodatek za wysługę lat oraz dodatek funkcyjny są stałymi składnikami wynagrodzenia, co oznacza, że ich wysokość nie zmienia się w zależności od sytuacji czy obciążenia pracą. Płaca podstawowa jest wynagrodzeniem ustalonym w umowie o pracę, które pracownik otrzymuje regularnie. Dodatek za wysługę lat jest przyznawany pracownikom w zależności od długości stażu pracy w danej firmie, co również czyni go stałym składnikiem wynagrodzenia. Podobnie, dodatek funkcyjny jest wynagrodzeniem przypisanym do konkretnej funkcji lub stanowiska i nie zmienia się w zależności od ilości przepracowanych godzin. Często mylnie sądzimy, że dodatki, takie jak dodatek funkcyjny, mogą być traktowane jako zmienne składniki wynagrodzenia, jednak w praktyce są one ustalane z góry i nie są uzależnione od dodatkowego wysiłku pracownika. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych założeń o możliwości negocjacji wynagrodzenia oraz wpływu na wynagrodzenie w kontekście nadgodzin. Kluczowe jest zrozumienie terminologii związanej z wynagrodzeniami w celu właściwego zarządzania oczekiwaniami oraz obowiązkami zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy.