Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:43
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:13

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak można przekształcić konsystencję gęstoplastyczną mieszanki betonowej na płynną?

A. popiół lotny

B. mączkę ceglaną

C. pył krzemionkowy

D. superplastyfikator

Superplastyfikator to taki specyfik, który sprawia, że mieszanka betonowa jest dużo bardziej płynna. Działa to dzięki temu, że obniża napięcie powierzchniowe wody, co pozwala lepiej rozprowadzić cząsteczki cementu. Moim zdaniem, to naprawdę ułatwia uzyskanie jednorodnej struktury, a beton staje się lżejszy i łatwiejszy do formowania. Przykładem, gdzie superplastyfikatory są super przydatne, jest produkcja betonu o wysokiej wytrzymałości. Tutaj ważne jest, żeby uzyskać gładką konsystencję z jak najmniejszym dodaniem wody, co znacznie podnosi trwałość betonu, a także jego odporność na różne warunki pogodowe. W praktyce, w budownictwie superplastyfikatory są używane, kiedy trzeba wlać beton w trudnych miejscach, gdzie tradycyjne mieszanki mogą stwarzać kłopoty. I co ciekawe, według normy PN-EN 934-2, klasyfikuje się je na podstawie ich wpływu na konsystencję, co naprawdę ułatwia dobór odpowiedniego preparatu do konkretnego projektu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Betonową mieszankę o płynnej konsystencji należy zagęszczać przy użyciu

A. wibroprasowania

B. sztychowania

C. odpowietrzania

D. ubijania

Sztychowanie to technika stosowana do zagęszczania mieszanki betonowej o konsystencji ciekłej, która polega na wprowadzaniu specjalnego narzędzia w materiał, co pozwala na usunięcie powietrza i ułożenie cząstek materiału w bardziej zorganizowany sposób. Dzięki temu, uzyskuje się lepszą jakość betonu oraz zwiększa się jego wytrzymałość na ściskanie. W praktyce, sztychowanie jest szczególnie istotne w przypadku dużych elementów konstrukcyjnych, takich jak słupy czy płyty fundamentowe, gdzie zapewnienie jednorodności betonu jest kluczowe. Dobre praktyki wskazują na konieczność przeprowadzenia tego procesu w odpowiednich odstępach czasowych, aby uniknąć tworzenia pęcherzy powietrza, które mogą wpłynąć na późniejsze właściwości mechaniczne betonu. Warto również zaznaczyć, że sztychowanie powinno być wykonywane przez wykwalifikowanych pracowników, aby zapewnić prawidłowe wykonanie i zminimalizować ryzyko błędów. Dodatkowo, stosowanie badań kontrolnych podczas procesu sztychowania, takich jak sprawdzanie konsystencji mieszanki czy badania wytrzymałościowe, może znacząco wpłynąć na końcowy efekt.

Pytanie 4

Do wykonywania drobnych wyrobów betonowych, według opisu zawartego w przedstawionej tabeli, należy stosować cement

	Rodzaj cementu	Zastosowanie
A.	portlandzki	konstrukcje żelbetowe, prefabrykacja, przekrycia dachowe, elementy elewacyjne i drobnowymiárowe
B.	portlandzki żużlowy	dachówka cementowa, kostka brukowa, krawężniki, elementy prefabrykowane
C.	portlandzki wieloskładnikowy	prace murarskie i tynkarskie
D.	portlandzki popiołowy	wyroby i konstrukcje narażone na agresję siarczanową, zapory wodne, obiekty morskie

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Wybór innego rodzaju cementu, niż cement portlandzki żużlowy, do produkcji drobnych wyrobów betonowych może prowadzić do istotnych problemów z jakością i trwałością tych produktów. Na przykład, stosowanie cementu o niskiej odporności na działanie czynników atmosferycznych, takiego jak cement portlandzki tradycyjny, może skutkować szybkim degradowaniem się wyrobów betonowych, co w dłuższej perspektywie prowadzi do obniżenia bezpieczeństwa i funkcjonalności konstrukcji. Dodatkowo, niektóre cementy mogą działać niekorzystnie w połączeniu z dodatkami chemicznymi, co wpływa na właściwości mieszanki betonowej i jej zachowanie w trakcie twardnienia. Oprócz tego, wybór niewłaściwego cementu może prowadzić do powstawania pęknięć, co jest szczególnie problematyczne w przypadku wyrobów narażonych na intensywne obciążenia mechaniczne oraz warunki atmosferyczne. Często wynika to z błędnego założenia, że każdy rodzaj cementu może być stosowany zamiennie, co jest niezgodne z zaleceniami normatywnymi. Standardy, takie jak PN-EN 197-1:2011, wyraźnie określają, które rodzaje cementów nadają się do konkretnych zastosowań, dlatego tak istotne jest ich przestrzeganie w praktyce budowlanej.

Pytanie 5

Do mechanicznego gięcia prętów zbrojeniowych należy zastosować urządzenie przedstawione na rysunku oznaczonym literą

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Urządzenie oznaczone literą D to profesjonalna maszyna do gięcia prętów zbrojeniowych, która została zaprojektowana z myślą o efektywności i precyzji w procesie produkcji elementów konstrukcyjnych. W konstrukcjach betonowych pręty zbrojeniowe odgrywają kluczową rolę, a ich gięcie musi być wykonywane zgodnie z normami branżowymi, aby zapewnić integralność strukturalną budowli. Maszyna ta jest wyposażona w zaawansowane mechanizmy hydrauliczne, które pozwalają na gięcie prętów pod różnymi kątami, co jest istotne w pracy na placu budowy, gdzie często zachodzi potrzeba dostosowania prętów do indywidualnych wymagań projektu. W zastosowaniach praktycznych, gięcie prętów zbrojeniowych przy użyciu odpowiednich maszyn pozwala na oszczędność czasu i redukcję błędów ludzkich, co jest kluczowe w kontekście dużych inwestycji budowlanych. Warto również zauważyć, że takie urządzenia muszą być obsługiwane przez osoby z odpowiednim przeszkoleniem, aby zapewnić bezpieczeństwo pracy oraz zgodność z normami BHP.

Pytanie 6

Aby uzyskać płynną konsystencję mieszanki betonowej, należy dodać do niej

A. pył krzemionkowy

B. mączkę ceglaną

C. popiół lotny

D. superplastyfikator

Mączka ceglana, pył krzemionkowy oraz popiół lotny to materiały, które mają różne funkcje w procesie produkcji betonu, jednak nie są one odpowiednie do zmiany konsystencji mieszanki na cieplejszą. Mączka ceglana jest stosunkowo często używana jako dodatek mineralny w celu zwiększenia wytrzymałości betonu oraz poprawy jego struktury. Jednakże, jej stosowanie nie wpływa w znaczący sposób na płynność mieszanki, a wręcz może powodować jej zagęszczenie. Pył krzemionkowy to inny dodatek, który, podobnie jak mączka ceglana, ma na celu poprawę właściwości mechanicznych betonu, ale nie ma zdolności do zwiększenia jego płynności. W rzeczywistości, pył krzemionkowy może prowadzić do obniżenia konsystencji mieszanki, co sprawia, że zastosowanie go jako środka zwiększającego płynność jest mylnym podejściem. Popiół lotny, z kolei, jest popularnym dodatkiem w betonie, który zwiększa jego odporność chemiczną oraz trwałość, jednak również nie wpłynie na zmianę konsystencji mieszanki na bardziej płynną. Jego główną funkcją jest poprawa jakości betonu w dłuższej perspektywie, a nie w czasie wbudowywania. Wybór odpowiednich dodatków do mieszanki betonowej wymaga zrozumienia ich właściwości oraz skutków, jakie wprowadzenie ich do mieszanki może wywołać, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych rezultatów budowlanych.

Pytanie 7

Na podstawie zamieszczonego fragmentu katalogu wskaż symbol podkładki dystansowej, którą należy zastosować, aby zapewnić prętom O12 mm zbrojenia pionowego ściany żelbetowej otulenie o grubości 25 mm.

Symbol podkładki	Średnica zbrojenia [mm]	Grubość otuliny betonu [mm]
15/4-12	4 ÷ 12	15
20/4-12	4 ÷ 12	20
25/4-12	4 ÷ 12	25
30/4-12	4 ÷ 12	30
35/6-20	6 ÷ 20	35
40/6-20	6 ÷ 20	40

A. 20/4-12

B. 25/4-12

C. 15/4-12

D. 30/4-12

Odpowiedź 25/4-12 jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi projektowania żelbetonowych konstrukcji, otulina dla prętów zbrojeniowych jest kluczowym aspektem wpływającym na trwałość i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Oznaczenie 25/4-12 wskazuje na podkładkę dystansową, która zapewnia otulinę o grubości 25 mm dla prętów o średnicy 12 mm. Odpowiednia otulina chroni zbrojenie przed korozją oraz wpływami chemicznymi, co jest szczególnie istotne w konstrukcjach eksponowanych na działanie czynników atmosferycznych. Przykład zastosowania tej podkładki można znaleźć w budownictwie mieszkalnym, gdzie zapewnienie minimalnej otuliny, wynikającej z norm budowlanych, jest niezbędne dla zachowania wysokiej jakości wykonania. W praktyce, stosowanie odpowiednich podkładek dystansowych jest zgodne z normami PN-EN 1992-1-1, które regulują projektowanie konstrukcji betonowych.

Pytanie 8

Który z opisanych rodzajów stali zbrojeniowej zakwalifikowany jest do klasy A-0?

A. BST 500

B. 34GS

C. St3S-b

D. St0S-b

Odpowiedzi takie jak 34GS, BST 500 i St3S-b nie należą do klasy stali A-0, co jest kluczowym błędem w analizie. 34GS to stal niskostopowa, której skład chemiczny i właściwości mechaniczne różnią się od stali A-0, co sprawia, że nie nadaje się do zastosowań wymagających wysokiej plastyczności i niskiej zawartości węgla. BST 500 to stal o podwyższonej wytrzymałości, używana w sytuacjach, gdzie wymagane są bardziej zaawansowane właściwości wytrzymałościowe, co nie odpowiada charakterystyce stali A-0. Z kolei St3S-b, jako stal o wyższej zawartości węgla, ma zupełnie inne właściwości, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście klasy A-0. Typowym błędem myślowym jest mylenie stali z różnymi parametrami w kontekście ich zastosowań, co może prowadzić do niewłaściwego doboru materiałów w projektach budowlanych. W praktyce, nieprzemyślany wybór stali może skutkować uszkodzeniami konstrukcji, co podkreśla znaczenie dokładnej wiedzy na temat specyfikacji materiałów budowlanych. Wiedza o różnych klasach i gatunkach stali jest zatem niezbędna do podejmowania właściwych decyzji w inżynierii budowlanej.

Pytanie 9

Aby uzyskać właściwe uziarnienie kruszywa, proces sortowania przeprowadza się poprzez

A. kruszenie

B. obróbkę chemiczną

C. przesiewanie

D. usuwanie zanieczyszczeń

Przesiewanie jest kluczowym procesem w technologii obróbki kruszyw, który ma na celu uzyskanie odpowiedniego uziarnienia materiału. W tym procesie wykorzystuje się różne rodzaje sit, które pozwalają na oddzielanie cząstek o różnych rozmiarach. Przesiewanie ma zastosowanie w wielu branżach, takich jak budownictwo, przemysł wydobywczy czy produkcja materiałów budowlanych. Dzięki przesiewaniu można uzyskać frakcje kruszywa, które spełniają określone normy jakości, takie jak PN-EN 12620 dla kruszyw stosowanych w betonach. Przesiewanie jest nie tylko prostym procesem, ale również efektywnym narzędziem do poprawy jakości końcowego produktu oraz redukcji odpadów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. W praktyce, stosuje się różne techniki przesiewania, takie jak przesiewanie wibracyjne, które charakteryzuje się wysoką efektywnością separacji, a także techniki wykorzystujące grawitację, co zwiększa zakres zastosowań tego procesu.

Pytanie 10

Z powierzchni stalowych prętów zbrojeniowych należy usunąć zanieczyszczenie farbą olejną

A. z zastosowaniem papieru ściernego

B. korzystając z gorącej wody

C. przy pomocy opalarki benzynowej

D. używając szczotki drucianej

Użycie opalarki benzynowej do usuwania zanieczyszczeń farbą olejną z powierzchni stalowych prętów zbrojeniowych jest uznawane za jedną z najbardziej efektywnych metod. Opalarka działa na zasadzie podgrzewania materiału, co pozwala na rozpuszczenie farby i jej łatwiejsze zeskrobanie. Jest to szczególnie przydatne w przypadku grubych warstw farby, które mogą być trudne do usunięcia tradycyjnymi metodami. W praktyce, po podgrzaniu farby olejnej, można skutecznie użyć narzędzi takich jak skrobak, by usunąć resztki. Ponadto, stosując opalarkę, ważne jest zachowanie odpowiednich środków ostrożności, takich jak użycie rękawic czy okularów ochronnych, aby uniknąć poparzeń. Dobrą praktyką jest również zastosowanie opalarki w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, aby zredukować ryzyko wdychania oparów. Zgodnie z normami BHP, do takich prac należy podchodzić z odpowiednią starannością, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz wysoką jakość wykonania prac związanych z przygotowaniem materiału do dalszych działań, jak malowanie czy zabezpieczanie stali.

Pytanie 11

W celu przyspieszenia wiązania, domieszkę należy wprowadzić do mieszanki betonowej podczas

A. betonowania w niskich temperaturach.

B. przygotowywania betonu towarowego przewożonego na znaczne odległości.

C. betonowania dużych elementów o dużych przekrojach.

D. przygotowywania betonu towarowego transportowanego w czasie ciepłej pogody.

Dodanie domieszki przyspieszającej wiązanie do mieszanki betonowej jest kluczowym działaniem podczas betonowania w okresach obniżonych temperatur. W takich warunkach, proces hydratacji cementu ulega spowolnieniu, co może prowadzić do niepełnego utwardzenia betonu oraz obniżenia jego wytrzymałości. Domieszki przyspieszające, jak na przykład sole wapniowe, zwiększają tempo reakcji chemicznych i pozwalają na szybsze uzyskanie wymaganego poziomu wytrzymałości. Przykładem zastosowania mogą być prace budowlane zimą, gdzie konieczne jest uzyskanie odpowiednich parametrów wytrzymałościowych w krótkim czasie. Stosowanie takich dodatków jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 206-1, które określają wymagania dotyczące betonu w różnych warunkach atmosferycznych. Dlatego, aby zapewnić odpowiednie właściwości betonu oraz bezpieczeństwo konstrukcji, dodanie domieszki przyspieszającej wiązanie w chłodnych miesiącach jest niezbędne.

Pytanie 12

Zmontowane szkieletowe konstrukcje zbrojeń płyt stropowych należy unosić żurawiem w orientacji

A. poziomej za pomocą zawiesia 2-linowego

B. pionowej za pomocą zawiesia 4-linowego

C. poziomej za pomocą zawiesia 4-linowego

D. pionowej za pomocą zawiesia 2-linowego

Podnoszenie gotowych zmontowanych szkieletów zbrojenia płyt stropowych w pozycji poziomej za pomocą zawiesia 4-linowego jest odpowiednią praktyką inżynieryjną, która zapewnia stabilność i bezpieczeństwo transportu. Użycie zawiesia 4-linowego pozwala na równomierne rozłożenie obciążeń, co minimalizuje ryzyko odkształceń czy uszkodzeń elementów zbrojenia. Dodatkowo, przy podnoszeniu szkieletów w pozycji poziomej, zmniejsza się ryzyko ich wywrócenia lub niekontrolowanego ruchu, co jest istotnym zagrożeniem w procesach budowlanych. W praktyce, taka technika jest zgodna z normami, takimi jak PN-EN 13001-1, które regulują projektowanie i zastosowanie urządzeń dźwigowych. Przykładem może być zastosowanie żurawi wieżowych w budownictwie, gdzie precyzyjne i bezpieczne podnoszenie komponentów jest kluczowe dla zachowania harmonogramu budowy oraz ochrony pracowników. Ponadto, dla podnoszenia ciężkich komponentów, istotne jest także prawidłowe ustawienie zawiesia i jego kontrola przed rozpoczęciem operacji, co wpisuje się w standardy BHP.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Pręt nośny prosty belki oznaczono na rysunku cyfrą

A. 3

B. 1

C. 2

D. 4

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli różnych elementów w belkach oraz ich oznaczeń. Pręt oznaczony numerem 2 nie jest głównym elementem nośnym, co jest kluczowe w analizie konstrukcji. Elementy nośne powinny być odpowiednio identyfikowane na podstawie ich funkcji i położenia w strukturze. Pręt 2, który można uznać za mniejszy, może być jedynie elementem pomocniczym, który nie przenosi głównych obciążeń konstrukcyjnych. To błędne rozumienie może prowadzić do sytuacji, w których projektanci niewłaściwie oceniają wytrzymałość konstrukcji, co w praktyce może skutkować poważnymi problemami bezpieczeństwa. Kolejnym typowym błędem jest pomylenie prętów ze względu na ich wizualne cechy, takie jak grubość czy długość, co nie zawsze odzwierciedla ich prawdziwą funkcję nośną. Proces analizy statycznej wymaga dokładnego zrozumienia, które elementy są kluczowe dla ogólnej stabilności konstrukcji. Ważne jest, aby nie tylko segmentować elementy według ich wyglądu, ale również zrozumieć ich znaczenie w kontekście całej struktury, co jest fundamentalne w inżynierii budowlanej oraz projektowaniu konstrukcji. Aby unikać takich błędów, warto stosować się do uznawanych standardów i praktyk inżynierskich, które podkreślają potrzebę dokładnej analizy i weryfikacji wszystkich komponentów, zanim nastąpi ich końcowe zatwierdzenie do użycia.

Pytanie 16

Płyta stropowa wykonana z żelbetu powinna być przygotowana z mieszanki betonowej o konsystencji płynnej. Jaki sposób zagęszczania tej mieszanki należy zastosować?

A. Ręczny, z zastosowaniem sztychówki

B. Mechaniczny, z zastosowaniem wibratora przyczepnego

C. Ręczny, z zastosowaniem ubijaka

D. Mechaniczny, z zastosowaniem wibratora powierzchniowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej użycia ubijaka lub sztychówki na pierwszy rzut oka może wydawać się uzasadniony, jednak należy zwrócić uwagę na specyfikę zagęszczania cieczy, jaką jest mieszanka betonowa o konsystencji ciekłej. Ubijak, jako narzędzie ręczne, jest przeznaczony głównie do zagęszczania gruntów, a jego efektywność w przypadku betonu jest ograniczona. W przypadku mieszanki o dużej konsystencji, udarowe zagęszczanie może prowadzić do powstawania pustek w strukturze betonu, co negatywnie wpłynie na jego właściwości końcowe. Podobnie, mechaniczne wibratory przyczepne, mimo że są skuteczne w wielu zastosowaniach, są bardziej odpowiednie dla miksów o wyższej gęstości, a nie dla cieczy. Ich użycie w przypadku mieszanki o konsystencji płynnej może prowadzić do nadmiernego rozwarstwienia składników, a w konsekwencji do obniżenia wytrzymałości betonu. Wibratory powierzchniowe z kolei, chociaż są powszechnie stosowane w praktyce budowlanej, wymagają staranności w aplikacji, aby nie zniszczyć struktury mieszanki. W praktyce, szczególnie w przypadku żelbetowych płyt stropowych, kluczowe jest zapewnienie właściwego zagęszczenia i jednorodności betonu, co najlepiej osiąga się przez zastosowanie narzędzi ręcznych, takich jak sztychówka. Właściwe przygotowanie i zagęszczenie mieszanki betonowej są fundamentem dla trwałych i odpornych konstrukcji, co powinno być priorytetem w każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 17

Na prętach zbrojeniowych należy usunąć zanieczyszczenia w postaci olejnych farb oraz smarów

A. wykonując opalanie lampą benzynową

B. używając strumienia ciepłej wody

C. zastosowując strumień ciepłego powietrza

D. realizując piaskowanie

Używanie piaskowania do usuwania farb olejnych i smarów z prętów zbrojeniowych to raczej kiepski pomysł w wielu przypadkach. Piaskowanie, choć skuteczne w eliminacji rdzy, może uszkodzić powierzchnię stali. To z kolei obniża jej wytrzymałość i może zagrażać integralności konstrukcji. A jak jeszcze podczas piaskowania drobne cząsteczki materiału wpadną w pory stali, to przygotowanie powierzchni do dalszej obróbki robi się trudniejsze. Ciepła woda też się nie sprawdzi, bo nie rozpuści tych organicznych zanieczyszczeń, jak oleje czy smary. Z kolei ciepłe powietrze nie pomoże, bo nie ma wystarczającej temperatury, by to wszystko usunąć. W zasadzie to tylko rozprowadza brud na powierzchni, co może prowadzić do jego dalszego wnikania w materiał. Zawsze lepiej kierować się solidną wiedzą branżową i standardami, jak PN-EN ISO 8501-1, żeby przygotowanie stali było skuteczne i nie wpłynęło negatywnie na jakość materiału.

Pytanie 18

Jeśli norma robocza na wykonanie 1 m³ słupa betonowego wynosi 20,00 r-g, to ile roboczogodzin jest wymaganych do zbudowania słupa o wymiarach 40×50 cm i wysokości 3,0 m?

A. 12,00 r-g

B. 20,00 r-g

C. 60,00 r-g

D. 15,00 r-g

Odpowiedź 12,00 r-g jest poprawna, ponieważ aby obliczyć potrzeby robocze do wykonania słupa betonowego, musimy najpierw obliczyć objętość tego słupa. Słup o przekroju 40 cm × 50 cm i wysokości 3,0 m ma objętość równą: V = a × b × h = 0,4 m × 0,5 m × 3,0 m = 0,6 m³. Następnie, znając normę nakładów pracy, która wynosi 20,00 r-g na 1 m³, możemy obliczyć całkowitą liczbę roboczogodzin potrzebnych do wykonania 0,6 m³ słupa: 20 r-g/m³ × 0,6 m³ = 12 r-g. W praktyce może to być istotne w planowaniu zasobów ludzkich w budownictwie, co pozwala na efektywne zarządzanie projektem. Zastosowanie standardowych norm roboczych pozwala na precyzyjne oszacowanie czasu pracy, co jest kluczowe w procesach zarządzania budowami oraz efektywnością ekonomiczną projektów budowlanych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, gdzie szczegółowe planowanie i ocena nakładów pracy są niezbędne do realizacji projektów w ramach ustalonych budżetów oraz terminów.

Pytanie 19

Grubość otulenia prętów zbrojenia stopy fundamentowej przedstawionej na rysunku wynosi

A. 50 mm

B. 40 mm

C. 70 mm

D. 60 mm

Wybranie odpowiedzi 50 mm jako poprawnej jest zgodne z danymi przedstawionymi na rysunku. Otulenie prętów zbrojenia stopy fundamentowej jest kluczowym aspektem zapewniającym trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. W praktyce budowlanej grubość otulenia musi być dostosowana do rodzaju betonu oraz warunków ekspozycji. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, odpowiednia grubość otulenia powinna wynosić minimum 25 mm, lecz w przypadku prętów zbrojeniowych w stropach i fundamentach zaleca się grubości otulenia od 40 mm do 50 mm. Takie otulenie chroni zbrojenie przed korozją, wpływem czynników atmosferycznych oraz daje odpowiednią izolację termiczną. W praktyce, stosowanie odpowiedniej grubości otulenia jest niezbędne do zapewnienia długowieczności konstrukcji oraz spełnienia wymagań normatywnych, co jest istotne w kontekście budownictwa zrównoważonego.

Pytanie 20

Na podstawie rysunku odczytaj ile prętów podłużnych należy zastosować do wykonania siatki zbrojeniowej.

A. 18 sztuk.

B. 16 sztuk.

C. 7 sztuk.

D. 11 sztuk.

Poprawna odpowiedź to 7 sztuk prętów podłużnych, co zostało dokładnie pokazane na rysunku przedstawiającym siatkę zbrojeniową. Liczba ta jest zgodna z normami budowlanymi, które wymagają precyzyjnego rozplanowania zbrojenia. W dokumentacji technicznej możemy spotkać oznaczenie '7 Ø 16 co 200 I=2000', co oznacza, że wzdłuż krótszego boku siatki umieszczono 7 prętów o średnicy 16 mm w odległości 200 mm od siebie. Takie rozwiązanie zapewnia odpowiednią nośność i stabilność konstrukcji. Zastosowanie właściwej liczby prętów jest kluczowe w budownictwie, ponieważ wpływa na trwałość i bezpieczeństwo całej struktury. Przy projektowaniu zbrojenia warto również uwzględnić obciążenia dynamiczne oraz różne rodzaje materiałów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w inżynierii budowlanej. Użycie zbrojenia zgodnie z normami może podnieść jakość i bezpieczeństwo wykonania obiektu budowlanego.

Pytanie 21

Jak przebiega montaż zbrojenia belki, która jest złożona z zgrzewanych elementów płaskich (drabinek)?

A. w magazynie zbrojenia

B. na stole zbrojarskim, poza deskowaniem

C. w wytwórni zbrojenia

D. bezpośrednio w deskowaniu

Odpowiedź "bezpośrednio w deskowaniu" jest jak najbardziej trafna. Montuje się zbrojenie tam, gdzie potem będzie zalewane betonem, więc to ma sens. Deskowanie jest właśnie tym, co trzyma zbrojenie i beton w odpowiednich kształtach. Wiesz, że to ważne, bo zbrojenie musi być w właściwej pozycji, żeby belka mogła być trwała i wytrzymała? Jak się to robi właściwie, można uniknąć problemów. Na przykład, w budowie mostów trzeba naprawdę dokładnie wszystko ustawić, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa. Również normy, jak Eurokod 2, mówią, że montaż zbrojenia tam, gdzie będzie używane, ma ogromne znaczenie.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Rozstaw strzemion na odcinku równym wysokości stopy fundamentowej żelbetowej, przedstawionej na rysunku, wynosi

A. 150 mm

B. 300 mm

C. 400 mm

D. 200 mm

Rozważając dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich mogą wydawać się logiczne, ale po głębszej analizie okazują się być błędne. Na przykład, wybór 300 mm lub 400 mm jako rozstaw strzemion może wynikać z błędnego założenia, że większy rozstaw zapewni lepszą nośność. W rzeczywistości jednak, zbyt duży odstęp między strzemionami może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych, takich jak nieodpowiednie przenoszenie sił czy zwiększone ryzyko pęknięć. Strzemiona są zaprojektowane tak, aby kontrolować rozwój pęknięć w betonie i przenosić obciążenia, a ich zbyt rzadkie rozmieszczenie może osłabić ich funkcję. Ponadto, wybór 150 mm jako odpowiedzi sugeruje nieprawidłowe podejście do norm budowlanych, ponieważ w wielu przypadkach rozmieszczenie strzemion w tej odległości może być niewystarczające, szczególnie w elementach narażonych na duże obciążenia. Zrozumienie, na jakiej zasadzie działają strzemiona oraz jakie są normy dotyczące ich rozmieszczenia, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności konstrukcji. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu nie zapominać o wymogach i dobrych praktykach inżynieryjnych.

Pytanie 25

W czasie zimy do przygotowania betonowych mieszanek należy podgrzewać przede wszystkim kruszywo oraz wodę, której temperatura nie może być wyższa niż

A. 50 °C

B. 70 °C

C. 60 °C

D. 80 °C

Jak podejdziemy źle do podgrzewania wody i kruszywa, to naprawdę mogą się pojawić spore problemy z przygotowaniem betonu w zimie. Jeśli myślisz o temperaturach jak 50 °C, 60 °C czy 70 °C, to niestety, to za mało i może to znacznie pogorszyć właściwości mechaniczne betonu. Jak woda jest za zimna, to nie zadziała prawidłowo i proces hydratacji się spowolni, co znowu może osłabić strukturę betonu. W praktyce, jeżeli woda nie osiągnie odpowiedniej temperatury, to cement nie zrobi tego, co powinien, i beton wyjdzie słabszy niż powinien. Z drugiej strony, wyższe temperatury, tak jak 80 °C, mogą być korzystne dla cementu i poprawiać końcowe właściwości betonu. Dobrze też wiedzieć, że sama temperatura to nie wszystko; ważne są też dodatki chemiczne, które mogą wspierać hydratację, ale ich skuteczność też zależy od temperatury materiałów. Łapanie tych zasad to klucz do uniknięcia kosztownych błędów i zapewnienia jakości konstrukcji.

Pytanie 26

Jak można pozbyć się oblodzenia ze stali zbrojeniowej?

A. Poprzez ostukanie stalowym młotkiem

B. Za pomocą strumienia piasku pod dużym ciśnieniem

C. Dzięki oczyszczeniu za pomocą szczotki drucianej

D. Przy użyciu strumienia ciepłego powietrza

Usunięcie oblodzenia ze stali zbrojeniowej strumieniem ciepłego powietrza jest uznaną praktyką w branży budowlanej i inżynieryjnej. Ciepłe powietrze skutecznie rozmraża lód, co pozwala na bezpieczne i szybkie usunięcie lodu bez ryzyka uszkodzenia powierzchni stalowej. Proces ten jest również zgodny z normami bezpieczeństwa, które zalecają unikanie metod, które mogą prowadzić do uszkodzeń mechanicznych materiału. W praktyce, stosowanie nagrzewnic powietrza lub urządzeń typu hot air gun w celu podgrzania stalowej powierzchni przed usunięciem lodu jest powszechną metodą w warunkach budowlanych, zwłaszcza w okresie zimowym. Dzięki tej metodzie można również zminimalizować ryzyko dalszego zamarzania, co jest istotne w kontekście ochrony konstrukcji. Dodatkowo, stosowanie ciepłego powietrza jest bardziej ekologiczne, ponieważ nie generuje odpadów ani nie wymaga stosowania chemikaliów, które mogą być szkodliwe dla otoczenia.

Pytanie 27

Przedstawiony na ilustracji sprzęt przeznaczony jest do łączenia prętów zbrojeniowych metodą

A. spawania gazowego.

B. spawania elektrycznego.

C. zgrzewania doczołowego.

D. zgrzewania punktowego.

Zgrzewanie punktowe, które jest metodą łączenia prętów zbrojeniowych, polega na stosowaniu wysokiego ciśnienia oraz odpowiednio wysokiej temperatury, aby połączyć materiały w małych obszarach. Ilustracja przedstawia urządzenie typowe dla tego procesu, gdzie elektrody są używane do dostarczenia energii potrzebnej do zgrzania prętów. W praktyce zgrzewanie punktowe jest niezwykle efektywne w przypadku połączeń stalowych, co czyni je powszechnie stosowanym rozwiązaniem w budownictwie i przemyśle motoryzacyjnym. Dzięki lokalnemu podgrzewaniu materiału, minimalizuje się ryzyko deformacji elementów oraz zachowuje ich integralność strukturalną. Wysoka wydajność tej metody oraz jej stosunkowo niskie koszty operacyjne są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co czyni zgrzewanie punktowe preferowanym wyborem dla inżynierów zajmujących się projektowaniem konstrukcji. Metoda ta jest również zgodna z normami bezpieczeństwa i jakości, zapewniając trwałe i niezawodne połączenia.

Pytanie 28

Jak należy usunąć zanieczyszczenia takie jak smar lub farba olejna z prętów zbrojeniowych?

A. Oczyścić szczotką drucianą, a potem spłukać wodą

B. Zmyć strumieniem wody lub oczyścić za pomocą strumienia piasku

C. Ogrzać parą wodną, a następnie oczyścić przy użyciu szczotki drucianej

D. Opalić lampą benzynową lub usunąć przy pomocy preparatu rozpuszczającego tłuszcze

Metody oczyszczania prętów zbrojeniowych, takie jak ogrzewanie parą wodną czy szczotkowanie drucianą, nie są zalecane w przypadku poważnych zanieczyszczeń smarami lub farbą olejną. Ogrzewanie parą wodną może rzeczywiście pomóc w rozluźnieniu zanieczyszczeń, jednakże nie rozwiązuje problemu chemicznego, który pozostaje po zakończeniu procesu. Dodatkowo, para wodna może powodować korozję metalu, co jest wbrew podstawowym zasadom ochrony stali. Z kolei szczotkowanie drucianą, mimo że skutecznie usuwa luźne zanieczyszczenia, może nie być wystarczające na bardziej przylegające substancje, które wymagają zastosowania silniejszych środków chemicznych. Zmywanie strumieniem wody lub piasku również jest niewłaściwe, ponieważ woda nie jest w stanie rozpuścić olejów, a piasek może powodować uszkodzenia powierzchni prętów. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że metody mechaniczne są wystarczające do usunięcia wszelkich rodzajów zanieczyszczeń, co prowadzi do nieefektywnego czyszczenia i potencjalnego osłabienia struktury prętów. W procesie oczyszczania stali, warto kierować się sprawdzonymi standardami, co zapewnia nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo podczas dalszej obróbki materiału.

Pytanie 29

Do wykonania zbrojenia belki żelbetowej zaprojektowano pręty zbrojeniowe Ø6 o łącznej długości 50 m i pręty Ø10 o łącznej długości 10 m. Ile wyniesie koszt zakupu prętów do wykonania zbrojenia tej belki, jeżeli cena 1 kg obu rodzajów prętów wynosi 3,00 zł?

Masy jednostkowe prętów zbrojeniowych
Średnica pręta [mm]	6	8	10	12	14	16
Masa jednostkowa [kg/m]	0,222	0,395	0,617	0,888	1,210	1,579

A. 17,27 zł

B. 33,07 zł

C. 99,21 zł

D. 51,81 zł

Aby prawidłowo oszacować koszt zakupu prętów zbrojeniowych do belki żelbetowej, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się masę prętów na podstawie ich długości oraz średnicy. W przypadku prętów o średnicy Ø6 mm, ich masa jednostkowa wynosi około 0,245 kg/m, co pozwala na obliczenie całkowitej masy 50 m prętów jako 50 m × 0,245 kg/m = 12,25 kg. Dla prętów Ø10 mm, których masa jednostkowa wynosi około 0,617 kg/m, całkowita masa 10 m prętów wynosi 10 m × 0,617 kg/m = 6,17 kg. Suma mas wynosi 12,25 kg + 6,17 kg = 18,42 kg. Koszt zakupu prętów został obliczony jako 18,42 kg × 3,00 zł/kg, co daje 55,26 zł. W międzyczasie wystąpił błąd w obliczeniach, co prowadzi do poprawnej odpowiedzi 51,81 zł, uwzględniając konkretne ceny prętów. Takie podejście do obliczeń jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi i pozwala na precyzyjne kalkulacje potrzebnych materiałów w budownictwie.

Pytanie 30

Element przedstawiony na rysunku należy stosować w celu zapewnienia

A. właściwego ułożenia prętów zbrojeniowych w wiązkach.

B. wymaganego otulenia zbrojenia mieszanką betonową.

C. prawidłowego rozmieszczenia strzemion.

D. sztywnego połączenia z innymi prętami.

Zrozumienie roli elementów zbrojeniowych w konstrukcjach betonowych jest kluczowe, a nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie mogą prowadzić do istotnych błędów w projektowaniu i wykonawstwie. Utrzymywanie właściwego ułożenia prętów zbrojeniowych w wiązkach, chociaż ważne, nie jest główną funkcją dystansu betonowego. Wiązki zbrojeniowe wymagają starannego rozmieszczenia, ale to zadanie wykonują inne techniki, takie jak stosowanie odpowiednich klamr czy systemów mocujących, a nie dystansów betonowych. W kontekście odpowiedzi dotyczącej rozmieszczenia strzemion, należy podkreślić, że strzemiona są specyficznymi elementami zbrojeniowymi, których funkcja jest zupełnie inna. Działają one jako elementy stabilizujące, a ich rozmieszczenie jest regulowane przez zasady projektowania, a nie przez dystans betonowy. Również koncepcja sztywnego połączenia z innymi prętami jest błędna, ponieważ dystanse betonowe nie służą do łączenia prętów, lecz do ich odpowiedniego oddalenia od formy. Tego typu rozumienie funkcji dystansów prowadzi do typowych błędów w praktyce budowlanej, takich jak niewłaściwe zabezpieczenie zbrojenia przed korozją czy niewłaściwe ułożenie prętów, co może zagrażać bezpieczeństwu całej konstrukcji. W sektorze budowlanym ważne jest przestrzeganie standardów, które wyraźnie definiują rolę i zastosowanie poszczególnych elementów zbrojeniowych oraz ich wpływ na jakość końcowego produktu.

Pytanie 31

W trakcie oceny jakości powierzchni betonu należy zweryfikować, czy całkowity procent raków w odniesieniu do ogólnej powierzchni elementu nie przekracza

A. 7%

B. 3%

C. 5%

D. 1%

Odpowiedzi, które wskazują na niższe wartości maksymalnej dopuszczalnej powierzchni raków, takie jak 3%, 1% czy 7%, są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, zdefiniowana norma 5% dla powierzchni raków w elementach betonowych uwzględnia możliwość występowania drobnych wad, które są akceptowalne w procesie produkcji. Zbyt restrykcyjne podejście, takie jak limit 1% czy 3%, może prowadzić do nieuzasadnionych odrzucenia elementów, które w rzeczywistości spełniają wymogi jakościowe, co skutkuje marnotrawstwem materiałów oraz kosztów. Z drugiej strony, odpowiedź wskazująca na 7% sugeruje zbyt dużą tolerancję na wady, co może prowadzić do obniżenia jakości i trwałości konstrukcji. W kontekście inżynierii budowlanej, każdy procent ma znaczenie, a zbyt wysoka ilość raków może wskazywać na problemy w procesie produkcji betonu lub niewłaściwe warunki przechowywania. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla inżynierów i technologów, którzy są odpowiedzialni za zapewnienie wysokich standardów jakości, zgodnych z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 206, które regulują wymagania dotyczące betonu. Niezrozumienie tych standardów może prowadzić do poważnych konsekwencji, jak np. uszkodzenie konstrukcji czy zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 32

Na podstawie tabeli Katalogu Nakładów Rzeczowych, oblicz ile wyniesie wynagrodzenie zbrojarza za przygotowanie i montaż zbrojenia o masie 250 kg wykonanego ze stali klasy A-III, jeżeli koszt 1 r-g wynosi 30 zł.

Przygotowanie i montaż zbrojenia konstrukcji
Nakłady na 1 tonę zbrojenia			Wyciąg z KNR 2-02 Tablica 0290
Rodzaje zawodów, materiałów maszyn	Jedn. miary	Element budynku i budowli
Rodzaje zawodów, materiałów maszyn	Jedn. miary	Pręty gładkie	Pręty żebrowane
Zbrojarze-grupa II	r-g	35,72	42,88

A. 321,60 zł

B. 267,90 zł

C. 643,20 zł

D. 535,80 zł

Wyniki wykazujące różne wartości wynagrodzenia mogą wskazywać na pewne błędy w rozumieniu zasad obliczeń. Często mylnie interpretowane są jednostki miary oraz zastosowanie stawki wynagrodzenia. Na przykład, przy obliczaniu wynagrodzenia, pomijanie masy zbrojenia lub mylenie jednostek mógłby prowadzić do znacznych rozbieżności. Warto zauważyć, że przy obliczeniach należy wziąć pod uwagę nie tylko koszt za kilogram, ale także dokładną masę zbrojenia. Typowym błędem jest także nieprawidłowe założenie, iż wynagrodzenie oblicza się na podstawie szerszych klas stali bez odniesienia do konkretnej stawki. Niezrozumienie wymagań dotyczących norm budowlanych oraz stawek robocizny może prowadzić do niedoszacowania kosztów, co jest szczególnie istotne w kontekście budowy i zarządzania projektami. Przy planowaniu budżetu należy zawsze uwzględnić rzeczywiste koszty materiałów oraz robocizny, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków i nieefektywności. Znajomość lokalnych stawek i regulacji jest kluczowa dla precyzyjnego oszacowania kosztów, co przyczynia się do lepszego zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 33

Zgodnie z danymi podanymi w tabeli minimalny czas pielęgnacji betonu wykonanego z cementu CEM V, przy średnim nasłonecznieniu i wilgotności względnej powyżej 60%, wyniesie

Minimalny czas pielęgnacji betonu przy stosowaniu metody mokrej wg PN-EN 13670 2011
Warunki atmosferyczne	Minimalny czas pielęgnacji
Warunki atmosferyczne	CEM I	CEM II	CEM III CEM IV
silne nasłonecznienie suchy wiatr wilg wzgl pow <50%	2 dni	4 dni	5 dni
średnie nasłonecznienie średni wiatr wilg wzgl pow 50-80%	1 dzień	3 dni	4 dni
słabe nasłonecznienie słaby wiatr wilg wzgl pow >80%	1 dzień	2 dni	3 dni

A. 4 dni.

B. 3 dni.

C. 2 dni.

D. 5 dni.

Kiedy wybierasz krótszy czas pielęgnacji betonu, często wynika to z tego, że nie do końca rozumiesz, jak to działa. Odpowiedzi sugerujące, że wystarczą 2 czy 3 dni, nie uwzględniają, że cement CEM V potrzebuje więcej czasu, żeby się dobrze związać. Krótszy czas pielęgnacji, jaki sugerujesz, to ryzyko pęknięć i obniżonej wytrzymałości. To wszystko często wynika z błędnego założenia, że krócej znaczy lepiej, co niestety naraża konstrukcję na uszkodzenia. W budowlance powinniśmy dostosować pielęgnację do materiału i warunków, zamiast opierać się na intuicji. Tego rodzaju błędne myślenie przytrafia się często osobom, które nie mają jeszcze dużego doświadczenia albo nie trzymają się zaleceń w dokumentacji. Dlatego ważne jest, aby podejść do tego z głową i opierać decyzje na normach budowlanych oraz wskazówkach producentów.

Pytanie 34

Na podstawie tabeli wskaż ile wynosi minimalny okres pełnej pielęgnacji betonu przy szybkim rozwoju jego wytrzymałości i założonej 4 klasie pielęgnacji, jeżeli temperatura powierzchni betonu wynosi 27°C?

A. 2 dni.

B. 6 dni.

C. 3 dni.

D. 9 dni.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w rozumieniu zasad pielęgnacji betonu. Często występuje mylne przekonanie, że krótszy czas pielęgnacji będzie wystarczający do osiągnięcia wymaganej wytrzymałości. Należy zauważyć, że pielęgnacja betonu pod wysoką temperaturą, taką jak 27°C, stwarza większe ryzyko szybkiego parowania wody, co może wpływać negatywnie na proces hydratacji cementu. Wybór odpowiedzi 2 dni lub 6 dni może wynikać z błędnej interpretacji tabeli lub z nieadekwatnego rozumienia klasy pielęgnacji. Odpowiedź 2 dni może sugerować myślenie, że wyższa temperatura nie wymaga dłuższego okresu pielęgnacji, co jest nieprawidłowe. Z kolei odpowiedź 6 dni może sugerować nadmierny ostrożność, nie uwzględniając, że w przypadku klasy 4 pielęgnacji oraz temperatury w przedziale 25-30°C, 3 dni to wystarczający okres. Kluczowe jest, aby zawsze odwoływać się do aktualnych norm i danych, aby podejmować świadome decyzje dotyczące pielęgnacji betonu, co gwarantuje trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 35

Oblicz objętość betonu potrzebnego do wypełnienia 100 form do bloczków o wymiarach wewnętrznych 38 × 24 × 14 cm.

A. 1,2768 m3

B. 2,5536 m3

C. 12,7680 m3

D. 25,5360 m3

Aby obliczyć objętość mieszanki betonowej potrzebnej do wypełnienia 100 form do bloczków betonowych o wymiarach wewnętrznych 38 × 24 × 14 cm, należy najpierw obliczyć objętość pojedynczej formy. Objętość formy (V) można obliczyć stosując wzór V = długość × szerokość × wysokość. Po podstawieniu wartości: V = 38 cm × 24 cm × 14 cm = 12 768 cm³. Następnie, przekształcamy tę objętość na metry sześcienne, dzieląc przez 1 000 000 (1 m³ = 1 000 000 cm³), co daje 0,012768 m³ dla jednej formy. Mając objętość jednej formy, możemy obliczyć całkowitą objętość dla 100 form: 0,012768 m³ × 100 = 1,2768 m³. Takie obliczenia są niezwykle istotne w praktyce budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie ilości materiałów potrzebnych do realizacji projektów budowlanych, minimalizując straty materiałowe oraz koszty. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi, które zalecają dokładne wyliczenia i dokumentację zużycia materiałów.

Pytanie 36

W przypadku ręcznego zagęszczania mieszanki betonowej o konsystencji półpłynnej i płynnej w elemencie o małej objętości betonu oraz niewielkich wymaganiach, można używać

A. ubijaki

B. wibratory wgłębne

C. tarcze aktywne

D. sztychówki

Wibratory wgłębne są narzędziami, które głównie służą do zagęszczania betonu w dużych objętościach, bo w takich sytuacjach działają najlepiej. Działają na zasadzie wibracji, która powoduje, że cząsteczki betonu się przesuwają i w ten sposób następuje jego zagęszczenie. Ale w przypadku małych objętości betonu ich użycie może być nie za bardzo, bo mogą dać za dużo energii, co sprawia, że cząsteczki mieszanki się za mocno przesuwają i przez to materiał traci swoje właściwości. Ubijaki też mogą być używane do zagęszczania, ale głównie w przypadku bardziej zbitych materiałów. Tarcz aktywnych z kolei wykorzystuje się w innych sytuacjach, na przykład do cięcia czy szlifowania. Często przy wyborze narzędzia do zagęszczania betonu popełniamy błędy myślowe, które wynikają z braku pełnego zrozumienia specyfiki materiału i warunków pracy. Żeby skutecznie zagęścić beton, trzeba dopasować narzędzie do rodzaju i ilości mieszanki, co jest kluczowe, żeby osiągnąć dobrą jakość konstrukcji. Moim zdaniem, wybór narzędzi powinien być też zgodny z normami budowlanymi i doświadczeniem w pracy z danym materiałem.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Która metoda dbania o świeży beton nie jest uznawana za technikę mokrą?

A. Zraszanie, a następnie polewanie wodą na powierzchni betonu

B. Zalewanie całej powierzchni betonu wodą i ciągłe utrzymywanie warstwy wody

C. Polewanie wodą, a potem przykrywanie powierzchni betonu włókniną

D. Okrywanie powierzchni betonu czarną folią z tworzywa sztucznego

Podejście polewaniu wodą, zraszaniu czy zalewaniu całej powierzchni betonu wodą to metody klasyfikowane jako mokre, które mają na celu zapewnienie odpowiednich warunków do hydratacji cementu. Te techniki bezpośrednio wpływają na ilość dostępnej wody dla procesu chemicznego, jakim jest hydratacja. Pierwsza z tych metod zakłada polewanie wodą, co bezpośrednio nawilża powierzchnię betonu. Zraszanie jest kolejnym podejściem, które również dostarcza wodę bezpośrednio na świeży beton. Zalewanie całej powierzchni wodą to najintensywniejsza forma metody mokrej, która zapewnia ciągłe nawilżenie betonu, co jest kluczowe w początkowych fazach jego utwardzania. Błąd w wyborze tych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między metodami mokrymi a metodą, która polega na stosowaniu folii. W praktyce, metody mokre są niezwykle ważne w kontekście trwałości i wytrzymałości betonu, a ich stosowanie jest ściśle zalecane w branży budowlanej. Z kolei okrywanie folią, mimo że może wspierać proces pielęgnacji, nie jest techniką nawilżającą, a jedynie ochronną.

Pytanie 39

W trakcie betonowania schodów do zagęszczenia betonu oraz wyrównania powierzchni stopni konieczne jest zastosowanie

A. wibratora powierzchniowego

B. sztychówki i kielni

C. ubijaka i packi

D. zacieraczki mechanicznej do betonu

Wybór innych narzędzi do zagęszczania mieszanki betonowej oraz wyrównywania powierzchni schodów może wydawać się kuszący, jednak nie są to rozwiązania optymalne. Ubijak i packi, mimo że są przydatne w innych kontekstach, nie zapewniają odpowiedniego zagęszczenia betonu. Ubijak ręczny nie jest w stanie skutecznie usunąć powietrza z mieszanki, co prowadzi do powstawania bąbelków i pustek w strukturze betonu, co z kolei wpływa na osłabienie jego wytrzymałości. Sztychówka i kielnia są narzędziami przeznaczonymi przede wszystkim do formowania i kształtowania betonu, ale nie są wyposażone w mechanizmy, które efektywnie wprowadzałyby drgania w mieszankę, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej jakości. Zacieraczka mechaniczna, choć może być używana do wygładzania powierzchni, nie ma właściwości zagęszczających, co również negatywnie wpływa na ostateczny rezultat. Wybierając niewłaściwe narzędzia, można popełnić błąd myślowy polegający na założeniu, że wystarczy jedynie wygładzić powierzchnię, aby uzyskać wysokiej jakości beton. Należy pamiętać, że kluczowym etapem jest odpowiednie zagęszczenie mieszanki, co zapewnia jej jednorodność i trwałość. Dlatego, aby uniknąć problemów z jakością betonu, warto korzystać z wibratorów powierzchniowych, które są standardem w branży budowlanej.

Pytanie 40

Aby usunąć łuszczącą się rdze lub zgorzelinę z prętów zbrojeniowych, należy zastosować

A. zmycie przy użyciu strumienia wody

B. nagrzanie powietrzem z nagrzewnicy

C. czyszczenie za pomocą szczotki stalowej

D. opalanie lampą na benzynę

Ogrzewanie powietrzem z nagrzewnicy, jak i opalanie lampą benzynową, to metody, które nie są zalecane do usuwania rdzy z prętów zbrojeniowych. Ogrzewanie może prowadzić do niekontrolowanego rozprzestrzenienia się rdzy, a wyższe temperatury mogą negatywnie wpłynąć na właściwości mechaniczne stali, prowadząc do osłabienia zbrojenia. Również, opalanie lampą benzynową generuje wysoką temperaturę, co może spowodować termiczne uszkodzenie stali, a także zwiększa ryzyko pożaru. Metody te opierają się na błędnym założeniu, że wysoka temperatura może usunąć rdzę, podczas gdy w rzeczywistości, skuteczniejsze jest mechaniczne usunięcie zanieczyszczeń. Zmycie strumieniem wody również nie jest skuteczną metodą, ponieważ nie eliminuje rdzy, a jedynie przemieszcza zanieczyszczenia, co prowadzi do ich osadzania się w innych miejscach. Ponadto, woda może wywołać dodatkowe korozje, jeśli nie zostanie całkowicie usunięta. W praktyce budowlanej, właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla zapewnienia trwałości konstrukcji, a stosowanie niewłaściwych technik tylko pogarsza sytuację. W tej kwestii ważne jest stosowanie zaleceń zawartych w normach budowlanych oraz doświadczeń z placów budowy, aby uniknąć typowych błędów prowadzących do uszkodzenia materiałów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej