Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:03
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:11

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki materiał powinien być wybrany na okładzinę ogrodowego murka, aby uzyskać powierzchnię z regularnie rozmieszczonymi punktowymi wgłębieniami i wypukłościami?

A. Kamień o fakturze groszkowanej

B. Cegła klinkierowa

C. Płytki ceramiczne

D. Kamień o powierzchni ciosanej

Wybór materiału na okładzinę murka ogrodowego jest kluczowy dla uzyskania pożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Kamień o fakturze ciosanej może sprawiać wrażenie solidnego i eleganckiego, jednak jego gładka powierzchnia nie będzie w stanie zapewnić efektu regularnych wklęśnięć i wypukłości, co ogranicza jego użyteczność w kontekście projektów, w których pożądana jest bogatsza faktura. Z kolei cegła klinkierowa, chociaż często stosowana w budownictwie, posiada jednorodną powierzchnię, co może prowadzić do monotonii wizualnej oraz braku dynamiki w projekcie. Płytki ceramiczne, mimo że są łatwe w montażu i dostępne w szerokiej gamie kolorów, również nie oferują wymaganej faktury, a ich gładkość sprawia, że mogą być śliskie i nieprzyjazne w użytkowaniu na zewnątrz. Wybierając materiał, warto kierować się nie tylko estetyką, ale również jego funkcjonalnością, co często bywa pomijane przy podejmowaniu decyzji. Zrozumienie różnic między fakturą a właściwościami użytkowymi materiałów budowlanych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w projekcie ogrodowym.

Pytanie 2

Ile dni po wykonaniu fundamentu betonowego można rozpocząć murowanie ściany oporowej?

A. 14 dniach

B. 28 dniach

C. 35 dniach

D. 7 dniach

Wybór odpowiedzi, która sugeruje krótszy czas oczekiwania, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia procesu twardnienia betonu. Wiele osób mylnie zakłada, że beton osiąga swoją maksymalną wytrzymałość znacznie szybciej, co prowadzi do zbyt wczesnego podejmowania decyzji o rozpoczęciu murowania. Na przykład, niektórzy mogą uważać, że po tygodniu od wylania fundamentu beton jest już wystarczająco mocny. Jednakże, na etapie 7 dni beton zazwyczaj osiąga tylko około 70% swojej ostatecznej wytrzymałości. Podobnie, czas oczekiwania wynoszący 14 dni również jest niewystarczający, ponieważ wciąż nie daje gwarancji, że beton jest odpowiednio uformowany, by wytrzymać dodatkowe obciążenia związane z murowaniem. Czas oczekiwania 35 dni jest również nieoptymalny, gdyż jest dłuższy niż wymagany, co może prowadzić do nieefektywności w harmonogramie budowy. Ponadto, w praktyce budowlanej należy zawsze kierować się zasadami wynikającymi z norm oraz wytycznych branżowych, które jasno określają, że minimum 28 dni jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Ignorowanie tych standardów nie tylko wpływa na jakość wykonania, ale może również prowadzić do poważnych awarii budowlanych w przyszłości.

Pytanie 3

Aby wypełnić szczeliny w przepuszczalnej nawierzchni pieszej z kostki granitowej, należy użyć

A. mieszanki grysu z cementem

B. wyłącznie piasku

C. wyłącznie cementu

D. mieszanki tłucznia z piaskiem

Twój wybór "tylko piasek" to naprawdę dobra opcja. Piasek ma super właściwości, bo świetnie wypełnia szczeliny w kostce granitowej. Dzięki niemu woda może swobodnie przepływać, co jest ważne, żeby nie tworzyły się kałuże. Jak ktoś zrobi to dobrze, to nawierzchnia będzie miała lepszy drenaż, co znaczy, że unikniemy problemów z erozją. W praktyce, kiedy budujemy ścieżki w parkach czy ogrodach, piasek sprawdza się świetnie, bo nadaje elastyczność i ładny wygląd, a do tego wspomaga naturalne odprowadzanie wody. I pamiętaj, żeby co jakiś czas uzupełniać piasek w szczelinach, bo to pomaga w utrzymaniu nawierzchni w dobrej kondycji. Warto też zwrócić uwagę, że według norm budowlanych, trzeba używać piasku wg PN-EN 12620, żeby mieć pewność, że jakość materiałów będzie na dobrym poziomie.

Pytanie 4

Jakie będą wymiary placu ukazującego się na mapie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary wynoszą 250 × 500 cm?

A. 25,0 × 50,0 cm

B. 2,5 × 5,0 cm

C. 0,5 × 1,0 cm

D. 5,0 × 10,0 cm

Odpowiedź 0,5 × 1,0 cm jest poprawna, ponieważ skala mapy 1:500 oznacza, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. Rzeczywiste wymiary placu wynoszą 250 cm na 500 cm. Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy podzielić rzeczywiste wymiary przez współczynnik skali. Zatem: 250 cm ÷ 500 = 0,5 cm oraz 500 cm ÷ 500 = 1,0 cm. Takie przeliczenie jest kluczowe w geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne odwzorowanie rzeczywistości na mapie jest niezbędne. W praktyce, zrozumienie skali jest istotne nie tylko w kontekście tworzenia map, ale także przy projektowaniu przestrzennym, gdzie prawidłowe odzwierciedlenie wymiarów na planach jest kluczowe dla realizacji projektów architektonicznych czy urbanistycznych. Wiedza na temat przeliczania wymiarów według skali wspiera również np. inżynierów w obliczeniach dotyczących lokalizacji budynków czy infrastruktury.

Pytanie 5

Jaką czynność trzeba wykonać, aby zabezpieczyć zbiornik wodny o powierzchni 15 m² i głębokości 1,5 m na czas zimowy, mając na uwadze, że zamieszkują go ryby?

A. Usunięciu koszy z roślinnością ze zbiornika.

B. Obniżeniu poziomu wody do 0,5 m.

C. Przykryciu powierzchni zbiornika folią.

D. Zapewnieniu dostępu tlenu do zbiornika.

Zapewnienie dostępu tlenu do zbiornika wodnego jest kluczowe dla zdrowia ryb, szczególnie w okresie zimowym. Woda w zbiorniku o głębokości 1,5 m może zamarznąć, co ogranicza wymianę gazów i wprowadza ryzyko hipoksji. Ryby, aby przetrwać w takich warunkach, potrzebują odpowiedniej ilości tlenu rozpuszczonego w wodzie. W praktyce oznacza to, że zaleca się instalację napowietrzaczy lub utrzymanie otworów w lodzie, które pozwalają na wymianę gazów. Zgodnie z zaleceniami specjalistów zajmujących się akwakulturą, regularne monitorowanie poziomu tlenu w zbiorniku oraz jego jakość powinno być częścią rutyny każdej osoby zajmującej się hodowlą ryb. Odpowiednie warunki atmosferyczne, takie jak mroźne noce, mogą szybko obniżyć poziom tlenu, dlatego aktywne działania w zakresie wentylacji są niezbędne, aby unikać strat w populacji ryb. Dobre praktyki w zarządzaniu zbiornikami wodnymi uwzględniają także przemyślane rozmieszczenie roślin wodnych, które mogą wspierać ten proces, ale nie zastąpią aktywnego napowietrzania. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie zbiornikiem wodnym powinno opierać się na badaniach i monitorowaniu jego ekosystemu.

Pytanie 6

Formą ochrony krajobrazu, która obejmuje teren wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1 000 ha, jest

A. pomnik przyrody

B. rezerwat przyrody

C. park narodowy

D. park krajobrazowy

Pomnik przyrody, park krajobrazowy oraz rezerwat przyrody to różne formy ochrony przyrody, które jednak różnią się zasadniczo od parku narodowego. Pomnik przyrody dotyczy najczęściej pojedynczych, wyjątkowych obiektów przyrodniczych, takich jak drzewa, skały czy inne charakterystyczne elementy krajobrazu, które mają szczególną wartość przyrodniczą lub kulturową. Z kolei park krajobrazowy to obszar, który ma na celu ochronę krajobrazu oraz zachowanie jego wartości estetycznych i przyrodniczych, ale jego powierzchnia jest zazwyczaj mniejsza niż 1 000 ha. Z kolei rezerwat przyrody jest przeznaczony do ochrony szczególnie cennych i rzadkich ekosystemów lub gatunków, ale także nie osiąga tak dużych powierzchni jak park narodowy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomylenia tych pojęć, to brak zrozumienia różnic w celu i zakresie ochrony między tymi formami. W praktyce oznacza to, że niektóre osoby mogą mylić park narodowy z innymi, mniejszymi formami ochrony, nie dostrzegając ich specyfiki oraz różnorodności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i ochrony przyrody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji środowiska.

Pytanie 7

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem

B. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro

C. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą

D. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho

Jeśli zatrzymasz się na metodach, które nie biorą pod uwagę odpowiedniej obróbki tynku, to mogą się pojawić różne problemy na etapie wykończenia. Używanie pacy na sucho to na pewno zły pomysł, bo tynk w takim stanie jest zbyt sztywny, co prowadzi do uszkodzeń i trudności w osiągnięciu gładkości. Nawet jak dobrze nałożysz, to tynk na sucho ma tendencję do łuszczenia się i pękania. Co do polewania ściany wodą, to też nie działa, bo woda nie zastąpi mechanicznej obróbki. Zbyt dużo wody może rozcieńczyć tynk i pogorszyć jego wytrzymałość. A obsypywanie suchym cementem to w ogóle kolejny błąd, bo to nie poprawia gładkości, a może prowadzić do pęknięć czy kruszenia się. Takie podejścia często z braku czasu, ale w budowlance jakość jest najważniejsza, więc lepiej trzymać się standardów i sprawdzonych technik, żeby uniknąć kosztownych poprawek.

Pytanie 8

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. symetrii oraz kolorów stonowanych

B. asymetrii oraz kolorów stonowanych

C. asymetrii oraz kolorów kontrastowych

D. symetrii oraz kolorów kontrastowych

Wybór symetrii oraz barw stonowanych prowadzi do efektu spokoju i harmonii w przestrzeni, co może być korzystne w określonych kontekstach, takich jak ogrody zen czy przestrzenie relaksacyjne. Jednak w przypadku dążenia do dynamicznego charakteru kompozycji wnętrza krajobrazowego, takie podejście jest ograniczone. Symetria, choć często postrzegana jako estetyczna, z reguły nie wprowadza elementów ruchu ani energii, co jest kluczowe w tworzeniu przestrzeni oddziałujących na zmysły. Barwy stonowane, takie jak pastele czy neutralne tony, mogą skutkować wrażeniem statyczności i braku życia. Użycie tych kolorów w połączeniu z symetrią tworzy wizualną monotonność, co może być niepożądane w projektowaniu krajobrazu, gdzie celem jest zaintrygowanie i zaangażowanie odbiorcy. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że harmonia zawsze prowadzi do atrakcyjności. W rzeczywistości, aby wnętrze krajobrazowe było postrzegane jako dynamiczne, potrzeba kontrastów, które przyciągają uwagę i nadają przestrzeni charakteru. W praktyce, projektując kompozycje krajobrazowe, warto pamiętać o zasadzie kontrastu w kolorach oraz asymentrii, co pozwala na uzyskanie bardziej żywej i angażującej przestrzeni, zachęcającej do eksploracji.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jaki etap tworzenia systemu automatycznego nawadniania terenu jest realizowany jako ostatni?

A. Weryfikacja szczelności instalacji.

B. Wykopanie dołów.

C. Zasypanie dołów.

D. Instalacja rur.

Wykonanie wykopów, montaż rur oraz sprawdzenie szczelności instalacji to ważne etapy budowy instalacji automatycznego nawadniania, jednak żaden z nich nie kończy procesu budowy. Wykopanie dołków jest pierwszym krokiem, który umożliwia umiejscowienie rur w odpowiedniej pozycji, natomiast montaż rur jest kluczowym etapem, który wymaga precyzji i zgodności z planem instalacji. Sprawdzenie szczelności instalacji jest niezbędne do zapewnienia, że system będzie działać prawidłowo i nie będzie narażony na wycieki, co jest istotne dla efektywności nawadniania. Nieprawidłowe zrozumienie sekwencji etapów może prowadzić do pominięcia kluczowych działań, takich jak kontrola szczelności, co może skutkować kosztownymi naprawami w przyszłości. Często można spotkać się z błędnym przekonaniem, że zasypanie wykopów można wykonać na samym początku lub w trakcie innych prac, co może prowadzić do uszkodzeń instalacji. Każdy z tych etapów musi być wykonany w odpowiedniej kolejności, respektując zasady inżynieryjne oraz standardy budowlane, które podkreślają znaczenie prawidłowej realizacji inwestycji budowlanych. Tylko po ukończeniu wszystkich wcześniejszych kroków, w tym zainstalowania rur i sprawdzenia ich funkcjonalności, można przystąpić do zasypania wykopów, co stanowi naturalną konkluzję całego procesu budowy.

Pytanie 11

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Zimą

B. Jesienią

C. Latem

D. Wiosną

Przeprowadzanie konserwacji drewnianych elementów małej architektury wiosną jest najlepsze z kilku powodów. Po pierwsze, wiosną warunki atmosferyczne są zazwyczaj bardziej sprzyjające. Temperatury są łagodniejsze, co pozwala na skuteczniejsze schnięcie farb i lakierów. Dodatkowo wilgotność powietrza jest zazwyczaj niższa niż jesienią, co minimalizuje ryzyko pęcznienia drewna. Wiosna to także czas, kiedy drewniane elementy, takie jak ławki czy pergole, są mniej eksploatowane niż latem, co daje więcej czasu na dokładne prace konserwacyjne. Prace wykonane wiosną przygotowują również drewniane elementy na intensywne użytkowanie w okresie letnim, chroniąc je przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych i deszczu. Wiosenna konserwacja pozwala na dokładną inspekcję stanu technicznego tych elementów po zimie, co jest kluczowe dla utrzymania ich w dobrym stanie przez cały rok.

Pytanie 12

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. równoległej

B. żabiej

C. ukośnej

D. z lotu ptaka

Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Stojak na rowery stanowi istotny element wyposażenia

A. parku krajobrazowego

B. ogrodu zoologicznego

C. bulwaru

D. cmentarza

Stojak na rowery jest kluczowym elementem infrastruktury rowerowej, szczególnie w kontekście bulwarów, które stanowią popularne miejsca rekreacyjne. Te tereny często przyciągają dużą liczbę rowerzystów, którzy potrzebują bezpiecznych i wygodnych miejsc do parkowania swoich pojazdów. Stojaki na rowery promują aktywny styl życia oraz ułatwiają dostęp do atrakcji turystycznych z wykorzystaniem ekologicznego środka transportu. Przykłady dobrze zaprojektowanych stojaków na rowery można znaleźć w wielu miastach, gdzie są one regularnie integrowane z innymi elementami infrastruktury, takimi jak ścieżki rowerowe czy punkty wynajmu rowerów. Dobrze zaprojektowane stojaki powinny być odporne na warunki atmosferyczne i umożliwiać stabilne przypięcie roweru, co ogranicza ryzyko kradzieży. Dodatkowo, zgodne ze standardami, powinny być również dostosowane do różnych typów rowerów, w tym elektrycznych, co zwiększa ich funkcjonalność i dostępność dla szerszej grupy użytkowników.

Pytanie 15

Jakie kruszywo zapewnia najwyższą wytrzymałość dla podbudowy drogi?

A. Żwir

B. Kleńce

C. Tłuczeń

D. Piasek

Tłuczeń, jako kruszywo stosowane w budownictwie drogowym, charakteryzuje się wysoką wytrzymałością oraz odpowiednią gradacją, co czyni go idealnym materiałem do budowy podbudowy dróg. Jest to materiał uzyskiwany poprzez kruszenie skał, co nadaje mu ostre krawędzie i odpowiednią teksturę, zapewniając doskonałe właściwości adhezyjne. Dzięki tym cechom, tłuczeń skutecznie przenosi obciążenia z nawierzchni drogi na podłoże, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości infrastruktury drogowej. W praktyce, tłuczeń stosowany jest w różnych warstwach konstrukcyjnych dróg, w tym w warstwie nośnej oraz jako materiał stabilizujący. Wiele norm budowlanych, w tym PN-EN 13242, podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich kruszyw, a tłuczeń spełnia ich wymagania, co czyni go preferowanym materiałem w budownictwie drogowym. Przykładowo, w przypadku budowy dróg o dużych obciążeniach, takich jak trasy komunikacji ciężkiego transportu, zastosowanie tłucznia jako podbudowy zwiększa żywotność nawierzchni oraz minimalizuje ryzyko powstawania uszkodzeń.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Aby uniknąć pęknięć w konstrukcji betonowego murka oporowego o długości 8 m, konieczne jest przewidzenie wykonania

A. izolacji pionowej

B. szczelin dylatacyjnych

C. rynny stokowej

D. fundamentów punktowych

Izolacja pionowa, choć ważna w kontekście ochrony murów przed wilgocią, nie wpływa na zapobieganie pękaniu konstrukcji. Jej rolą jest ochrona przed wodami gruntowymi, co jest istotne, ale nie dotyczy bezpośrednio problemu dylatacji. Właściwe wykonanie izolacji pionowej jest kluczowe w murach oporowych narażonych na działanie wilgoci, jednak nie rozwiązuje problemu skurczu betonu. Fundamenty punktowe, z kolei, są elementem nośnym, które mają za zadanie przenieść obciążenia na grunt, ale ich obecność nie jest związana z kontrolą pęknięć w samej konstrukcji murka. Rynny stokowe służą do odprowadzania wody deszczowej, co również nie ma związku z pękaniem betonu. Ważnym aspektem, którego często się nie dostrzega, jest zrozumienie, że pęknięcia w konstrukcjach betonowych są w dużej mierze wynikiem niewłaściwego zarządzania ich rozszerzalnością oraz skurczem. Dlatego kluczowym błędem jest pomijanie dylatacji jako elementu niezbędnego w projektowaniu i wykonawstwie. Upewnienie się, że dylatacje są odpowiednio zaplanowane i wykonane, to fundament trwałości każdej konstrukcji betonowej.

Pytanie 20

Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?

A. Wykonania przegrody kapilarnej

B. Wykonania wykopu

C. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie

D. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie

Wyznaczenie obrysu zbiornika w terenie jest kluczowym krokiem w realizacji projektu oczka wodnego, ponieważ stanowi fundament dla dalszych działań budowlanych. Poprawne wyznaczenie obrysu umożliwia określenie optymalnych wymiarów i kształtu zbiornika, co ma znaczenie zarówno dla estetyki, jak i funkcjonalności. Przy tworzeniu oczka wodnego należy również uwzględnić lokalne uwarunkowania, takie jak warunki glebowe, przepływ wód gruntowych oraz istniejące elementy krajobrazu. W praktyce można użyć sznurków, stake'ów oraz poziomicy, aby precyzyjnie wyznaczyć granice zbiornika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na uniknięcie wielu problemów, takich jak niewłaściwa głębokość zbiornika, co może prowadzić do szybkiego zarastania glonami lub problemów z ekosystemem wodnym. Dobre praktyki inżynierskie wskazują, że planowanie i wyznaczanie obrysu powinno być realizowane na etapie projektowania, a także powinno uwzględniać przyszłe zmiany w otoczeniu oraz dostępność dla konserwacji.

Pytanie 21

Z obszaru 100 m2 usunięto warstwę żyznej gleby o grubości 0,25 m. Jaka będzie objętość usuniętej warstwy gleby?

A. 25,00 m3

B. 0,25 m3

C. 2,50 m3

D. 250,00 m3

Podczas rozwiązywania tego zadania, niektórzy mogą pomylić się przy obliczaniu objętości zdjętej warstwy ziemi, co może prowadzić do błędnych wyników. W przypadku odpowiedzi, które podają objętości takie jak 2,50 m³, 250,00 m³ czy 0,25 m³, najczęściej źródłem błędu jest niewłaściwe zrozumienie jednostek miary lub zastosowanie nieodpowiednich wielkości. Na przykład, w przypadku 2,50 m³, można pomylić grubość warstwy z jej wysokością, co skutkuje błędnym wynikiem. Z kolei 250,00 m³ może wynikać z błędnego pomnożenia wartości lub nadinterpretacji jednostek. Warto zauważyć, że 0,25 m³ sugeruje, że obliczenia dokonano na podstawie jedynie grubości warstwy, bez uwzględnienia powierzchni. Te błędy mogą wynikać z rutyny w obliczeniach objętości, gdzie osoba nie zawsze świadomie kontroluje wszystkie wymiary i jednostki, co prowadzi do poważnych nieścisłości. Przykładem praktycznym, w którym takie pomyłki mogą mieć konsekwencje, jest wycena kosztów transportu lub składowania ziemi, gdzie precyzyjne dane są kluczowe dla budżetowania oraz planowania logistycznego w projektach budowlanych czy ogrodniczych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie sprawdzać obliczenia i upewniać się, że wszystkie jednostki i wielkości zostały uwzględnione prawidłowo.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jakiego rodzaju cegły powinno się użyć do budowy okładziny pieca w grillu ogrodowym?

A. Klinkierową

B. Szamotową

C. Sylikatową

D. Zwykłą

Wybór niewłaściwej cegły do okładziny paleniska grilla ogrodowego może prowadzić do wielu problemów związanych z bezpieczeństwem i efektywnością użytkowania. Cegły sylikatowe, choć często wykorzystywane w budownictwie, nie są przystosowane do ekstremalnych warunków panujących w obrębie paleniska. Ich struktura nie jest odporna na wysokie temperatury, co może skutkować pękaniem lub deformacją pod wpływem ognia. Ponadto, nieefektywna izolacja cieplna sylikatów może prowadzić do strat ciepła, co negatywnie wpłynie na jakość grillowanych potraw. Cegły klinkierowe, choć estetyczne i wytrzymałe, również nie są najlepszym wyborem ze względu na swoją wrażliwość na wysokie temperatury. Mogą one pękać w wyniku nagłych zmian temperatury, co stwarza ryzyko uszkodzenia całej konstrukcji grilla. Zwykłe cegły ceramiczne, wykorzystywane w budownictwie, równie nie nadają się do zastosowań związanych z ogniem. Ich niska odporność na ciepło sprawia, że nie są w stanie wytrzymać intensywnego działania ognia. Powszechnym błędem jest założenie, że jakakolwiek cegła może być użyta do paleniska, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, a także do znacznego obniżenia efektywności grillowania. Dlatego ważne jest, aby wybierać materiały, które są zaprojektowane specjalnie w celu wytrzymania wysokich temperatur i zapewniają bezpieczeństwo oraz skuteczność grilla.

Pytanie 25

Określ, która właściwość będzie kluczowa w trakcie inwentaryzacji nawierzchni w celu wyznaczenia obszaru do renowacji?

A. Odcień warstwy ścieralnej

B. Proporcja powierzchni z defektami

C. Rodzaj podbudowy

D. Typ materiału

Choć rodzaj materiału, kolor warstwy ścieralnej oraz typ podbudowy są ważnymi aspektami technicznymi infrastruktury drogowej, same w sobie nie stanowią kluczowego wskaźnika do oceny potrzeby remontu nawierzchni. Rodzaj materiału może wpływać na trwałość nawierzchni, ale nie zawsze odzwierciedla jej aktualny stan. Nawierzchnie wykonane z różnych materiałów mogą wykazywać podobne problemy w zależności od intensywności użytkowania oraz warunków atmosferycznych. Kolor warstwy ścieralnej jest z kolei czynnikiem estetycznym, który nie ma wpływu na funkcjonalność drogi oraz jej bezpieczeństwo. W kontekście inwentaryzacji, kolor nie dostarcza praktycznych informacji o stanie technicznym nawierzchni. Typ podbudowy, natomiast, może wpływać na nośność nawierzchni, ale nie daje bezpośrednich danych na temat jej ubytków czy uszkodzeń. Często zdarza się, że osoby zajmujące się inwentaryzacją koncentrują się na zewnętrznych aspektach infrastruktury, zapominając o kluczowych wskaźnikach dotyczących jej stanu, takich jak procent powierzchni z ubytkami. Ignorowanie tego elementu może prowadzić do nierzetelnych ocen i w efekcie do opóźnienia w koniecznych naprawach, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo użytkowników oraz zwiększa koszty długoterminowego utrzymania drogi.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakiej techniki należy użyć do zapewnienia odpowiedniego drenażu na terenie podmokłym przed budową ścieżki?

A. Podsypanie terenu piaskiem

B. Wykorzystanie folii izolacyjnej

C. Ułożenie podbudowy z żwiru

D. Zastosowanie drenażu francuskiego

Podsypanie terenu piaskiem, choć może wydawać się prostym i szybkim rozwiązaniem, nie jest skuteczne w kontekście odprowadzania nadmiaru wody na terenach podmokłych. Piasek może pomóc w podniesieniu poziomu terenu, ale nie rozwiązuje problemu odprowadzania wody, a nawet może prowadzić do jej zatrzymywania, co pogłębia problem. Wykorzystanie folii izolacyjnej jest jeszcze mniej odpowiednie, ponieważ taka folia służy przede wszystkim do zabezpieczania przed przenikaniem wilgoci, a nie do jej odprowadzania. Co więcej, stworzenie bariery w postaci folii mogłoby prowadzić do gromadzenia się wody w jednym miejscu, zamiast jej efektywnego rozprowadzenia. Ułożenie podbudowy z żwiru jest lepszym rozwiązaniem niż dwa wcześniej wspomniane, gdyż żwir jest materiałem przepuszczalnym. Jednakże, sam żwir bez odpowiedniego systemu odprowadzającego wodę, jak w przypadku drenażu francuskiego, nie jest wystarczający do skutecznego zarządzania wodą na podmokłych terenach. Typowe błędy w planowaniu drenażu wynikają z niezrozumienia, że skuteczne odwodnienie wymaga nie tylko materiałów przepuszczalnych, ale również systemu, który aktywnie odprowadza wodę z problematycznego obszaru.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

W ogrodzie, aby wydzielić przestrzeń za pomocą lekkiej, ażurowej konstrukcji, można wykorzystać

A. trejaż z drewna

B. ścianka z betonu zbrojonego

C. pergola metalowa

D. mur z cegieł

Mur ceglany, pergola żeliwna oraz ścianka z żelazobetonu to rozwiązania, które nie spełniają wymogów lekkiej ażurowej konstrukcji w kontekście wydzielenia wnętrza w ogrodzie. Mur ceglany jest solidną i ciężką budowlą, która nie tylko ogranicza przestrzeń, ale także nie pozwala na swobodne przenikanie światła oraz powietrza, co jest istotne w projektowaniu ogrodów. Jego zastosowanie jest zatem sprzeczne z ideą tzw. „lekkości” przestrzeni. Pergola żeliwna, mimo że może oferować pewną estetykę, jest wykonana z ciężkiego materiału, co sprawia, że jej instytucjonalny charakter nie pasuje do idei ażurowych, w których przejrzystość i otwartość są kluczowe. Z kolei ścianka z żelazobetonu charakteryzuje się dużą trwałością, ale także masywnością, co czyni ją niewłaściwym elementem w kontekście lekkich konstrukcji. W każdym z tych przypadków błędne rozumienie pojęcia „lekkiej” struktury prowadzi do wyboru rozwiązań, które zamiast wzmocnić przestrzeń ogrodową, ograniczają jej funkcjonalność i estetykę. Przy projektowaniu przestrzeni zewnętrznych istotne jest zrozumienie, jakie materiały i style najlepiej korespondują z zamierzonym efektem wizualnym oraz praktycznym.

Pytanie 35

Aby zaprezentować na jednym rysunku budowę altany ogrodowej wraz z fundamentami, należy wykorzystać

A. przekrój.

B. widok aksonometryczny.

C. widok z boku.

D. rzut.

Przekrój to jeden z najważniejszych rysunków technicznych, który umożliwia przedstawienie obiektu w sposób ukazujący jego wnętrze oraz konstrukcję. W przypadku altany ogrodowej, rysunek przekroju pozwala na zobrazowanie nie tylko samej konstrukcji, ale także fundamentów, co jest niezwykle istotne dla zrozumienia budowy i stabilności obiektu. Przekrój pozwala na szczegółowe odwzorowanie warstw materiałowych, takich jak beton fundamentowy, drewno konstrukcyjne czy pokrycie dachu, co ułatwia dalsze prace projektowe oraz wykonawcze. W praktyce, architekci i inżynierowie często korzystają z przekrojów, aby przedstawić różne aspekty budowy, takie jak wysokości pomieszczeń, grubości ścian czy lokalizację instalacji. Przykładem może być projektowanie domów jednorodzinnych, gdzie przekroje są kluczowe dla zrozumienia układu budowli i jej funkcjonalności. W ramach standardów branżowych, przekroje powinny być zgodne z wytycznymi określonymi w normach rysunków budowlanych, co zapewnia ich poprawność i czytelność.

Pytanie 36

Z którego betonu, zgodnie z normą PN-B-01030/2000, należy wykonać fundament słupa pokazanego na zamieszczonym przekroju?

A. Lekkiego.

B. Zbrojonego.

C. Niezbrojonego.

D. Lekkiego zbrojonego.

Odpowiedź, że fundament słupa powinien być wykonany z betonu zbrojonego, jest zgodna z normą PN-B-01030/2000, która wskazuje na konieczność stosowania odpowiednich materiałów budowlanych w zależności od obciążeń oraz funkcji konstrukcyjnych. Beton zbrojony jest niezbędny w przypadku słupów, które przenoszą znaczne obciążenia, ponieważ zapewnia on nie tylko wytrzymałość na ściskanie, ale również odporność na zginanie i rozciąganie dzięki zastosowaniu zbrojenia z prętów stalowych. W praktyce, beton zbrojony jest standardem w budownictwie, gdzie wymagane są wysokie parametry strukturalne, na przykład w wieżowcach, mostach czy dużych halach. Przykładowo, w przypadku budowy obiektów użyteczności publicznej, takich jak szkoły czy szpitale, stosowanie betonu zbrojonego w fundamentach jest kluczowe, by zaspokoić wymagania dotyczące bezpieczeństwa i trwałości. Dobrą praktyką jest także przeprowadzanie analiz statycznych, które pozwalają na optymalne zaprojektowanie fundamentów odpowiednio do specyfiki obiektu oraz warunków gruntowych.

Pytanie 37

Parki uzdrowiskowe to elementy architektury krajobrazowej, które powstają na obszarach charakteryzujących się walorami

A. użytkowymi

B. historycznymi

C. dydaktycznymi

D. uzdrowiskowymi

Parki zdrojowe to specyficzne obiekty architektury krajobrazu, które powstają na terenach o walorach uzdrowiskowych, co oznacza, że ich lokalizacja jest ściśle związana z występowaniem naturalnych źródeł wód mineralnych, borowin czy innych surowców o właściwościach leczniczych. Zwykle są one projektowane w taki sposób, aby wspierać procesy rehabilitacji i zdrowienia, a także promować zdrowy styl życia poprzez udostępnienie przestrzeni do wypoczynku oraz aktywności fizycznej. Przykładem mogą być parki zdrojowe w takich miejscowościach jak Krynica-Zdrój czy Żywiec, gdzie infrastruktura parkowa jest odpowiednio dostosowana do potrzeb kuracjuszy. W parkach tych często znajdują się alejki spacerowe, strefy relaksu, tereny zielone oraz miejsca do wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych. Standardy projektowania parków zdrojowych podkreślają znaczenie harmonijnej integracji natury z infrastrukturą uzdrowiskową, co wpływa na dobre samopoczucie odwiedzających. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują zrównoważone zarządzanie zielenią, edukację ekologiczną oraz promocję lokalnych walorów przyrodniczych.

Pytanie 38

Park kulturowy jest tworzony na podstawie ustawy

A. o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r

B. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r

C. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r

D. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r

Chociaż inne wymienione akty prawne dotyczą ważnych aspektów ochrony środowiska i budownictwa, nie są bezpośrednio związane z tworzeniem parków kulturowych. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. koncentruje się na regulacjach dotyczących procesu budowlanego, a nie na ochronie dziedzictwa kulturowego. Z kolei ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczy ochrony zasobów przyrody oraz ekosystemów, co również nie jest równoznaczne z instytucją parku kulturowego. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. zajmuje się regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, co również odbiega od głównego celu parków kulturowych, który to cel koncentruje się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego. Głównym błędem myślowym w odpowiedziach błędnych jest mylenie ochrony zabytków z szeroką ochroną środowiska, co prowadzi do nieporozumienia w zrozumieniu roli i celu parków kulturowych. Parki kulturowe nie są dedykowane ochronie przyrody, lecz skupiają się na ochronie zbiorów kulturowych oraz architektonicznych, co jest kluczowe dla zachowania tożsamości kulturowej danego regionu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Przedstawiony na ilustracji element małej architektury jest typowy dla ogrodów urządzanych w stylu

A. modernistycznym.

B. barokowym.

C. średniowiecznym.

D. rustykalnym.

Na tej ilustracji widać element małej architektury, który naprawdę pasuje do stylu modernistycznego. Jest prosty i minimalistyczny, co jest mega ważne w tym stylu. Modernizm to nie tylko wygląd, ale też funkcjonalność, czyli każdy element ma swoją rolę i powinien dobrze współgrać z otoczeniem. Można zauważyć proste linie i geometryczne kształty, które są teraz na topie. Przykłady to nowoczesne pergole, minimalistyczne ławki czy fajne donice, które idealnie wpasowują się w ogrodową przestrzeń. Właściwie dobrana kolorystyka i naturalne materiały też są super istotne, bo pomagają w utrzymaniu harmonii z naturą. Tak więc, pamiętaj, że modernizm to sposób myślenia o przestrzeni, nie tylko o tym, jak wygląda.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej