Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 14:18
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:28

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Czynnością pielęgnacyjną wykonaną na bydle nie jest

A. usuwanie rogów
B. regulacja racic
C. kurtyzacja ogona
D. mycie zwierzęcia
Kurtyzacja ogona nie jest standardową metodą pielęgnacyjną dla bydła. W hodowli chodzi o różne działania, które mają na celu dobrostan i zdrowie zwierząt. Kąpiel to jeden z tych ważnych zabiegów, bo poprawia higienę i samopoczucie bydła. Dekornizacja rogów to też istotna sprawa – pomaga uniknąć kontuzji zarówno u zwierząt, jak i osób pracujących z nimi. A korekcja racic? To już w ogóle kluczowa rzecz, bo dba o zdrowie nóg bydła i zapobiega wielu chorobom. Z moich obserwacji wynika, że kurtyzacja ogona nie jest uzasadniona w kontekście dobrostanu, więc nie wchodzi w standardy właściwej pielęgnacji bydła.
Pytanie 2

Gospodarstwo, w którym hoduje się bydło, powinno mieć decyzję o uznaniu stada bydła za urzędowo wolne od

A. BSE
B. pryszczycy
C. brucelozy
D. wąglika
Wybór wąglika, pryszczycy lub BSE jako chorób, od których potrzebna jest decyzja o uznaniu stada, nie jest właściwy, ponieważ każda z tych chorób ma inne podstawy epidemiologiczne oraz regulacyjne. Wąglik, wywołany przez Bacillus anthracis, jest chorobą bakteryjną, która może dotknąć zarówno zwierzęta, jak i ludzi, jednak w kontekście bydła, status urzędowego uznania stada jako wolnego od wąglika jest mniej powszechny i bardziej specyficzny dla obszarów, gdzie występuje ryzyko tej choroby. Pryszczyca, będąca chorobą wirusową, z kolei, jest zaawansowanym problemem zdrowia zwierząt, który wymaga różnorodnych strategii zarządzania, ale również nie jest kluczowym warunkiem dla wszystkich rodzajów bydła w Polsce. Jej kontrola opiera się na programach szczepień i monitorowania, a nie na urzędowym uznawaniu stada. Z kolei BSE (choroba szalonych krów) jest kolejnym przypadkiem, gdzie kwestie zdrowotne i regulacyjne są ściśle określone, ale również nie dotyczy to ogólnego uznawania stada w kontekście codziennej produkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby unikać mylnych przekonań dotyczących zdrowia zwierząt i ich zarządzania.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakie organizmy klasyfikujemy jako pasożyty zewnętrzne?

A. włosogłówka oraz giardia
B. pchły i świerzbowiec uszny
C. giardia oraz pchły
D. włosogłówka i świerzbowiec uszny
Dobra odpowiedź! Pchły i świerzbowiec uszny to pasożyty zewnętrzne, które żyją na ciałach swoich gospodarzy. Pchły, to małe owady, które żerują na ssakach i ptakach, pijąc ich krew. Dlatego ich obecność może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, jak anemia czy alergie skórne. A świerzbowiec uszny atakuje uszy zwierząt, zwłaszcza psów i kotów, powodując ogromne swędzenie i ból. Oba te pasożyty mogą też wpływać na zdrowie ludzi, przenosząc różne patogeny. Ważne, żeby regularnie zadbać o odrobaczanie i stosować środki przeciwpasożytnicze. Fajnie by było też, jakby właściciele zwierząt wzięli sobie do serca edukację na temat objawów infestacji, bo to może naprawdę pomóc w dbaniu o zdrowie zwierzaków i ich opiekunów.
Pytanie 5

Uzyskuje się odporność poprzez podanie surowicy zwierzęciu, które jest chore?

A. swoistą bierną
B. swoistą czynną
C. nieswoistą bierną
D. nieswoistą czynną
Pomimo tego, że inne odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, różnią się one kluczowo w kontekście mechanizmów działania układu odpornościowego. W przypadku odpowiedzi sugerujących "nieswoistą bierną" odporność, istnieje nieporozumienie dotyczące natury biernej odporności. Nieswoista odporność to pierwsza linia obrony organizmu, obejmująca mechanizmy takie jak skórna bariera, działanie komórek fagocytarnych oraz substancji chemicznych, które atakują patogeny. Nie jest ona związana z wprowadzeniem gotowych przeciwciał, co czyni tę odpowiedź błędną. Z kolei "swoista czynna" odporność zakłada, że organizm sam produkuje przeciwciała w odpowiedzi na kontakt z patogenem, co wymaga czasu i jest procesem aktywnym. Oznacza to, że organizm musi mieć możliwość reakcji immunologicznej, co nie ma miejsca w przypadku podania surowicy. Wreszcie, "nieswoista czynna" również nie odnosi się do procesu, w którym przeciwciała są dostarczane z zewnątrz, ponieważ zakłada aktywne wytwarzanie odpowiedzi na infekcję czy szczepienie. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe w weterynarii oraz medycynie ogółem, aby zastosować odpowiednie metody leczenia oraz profilaktyki dla zwierząt.
Pytanie 6

Czym jest plezimetr?

A. zakładaniem krążków zaciskowych w procesie kastracji.
B. usuwaniem zębiny.
C. wykonywaniem opukiwania międzyżebrowego.
D. rozwieraniem ran.
Wybór odpowiedzi, które nie odnoszą się do opukiwania przestrzeni międzyżebrowych, wskazuje na nieporozumienie dotyczące zastosowań narzędzi medycznych. Opukiwanie jest kluczowym badaniem w diagnostyce, a pomylenie go z innymi procedurami, takimi jak zakładanie krążków zaciskowych, rozwieranie ran czy usuwanie zębiny, może prowadzić do poważnych błędów w postawieniu diagnozy. Zakładanie krążków zaciskowych jest procedurą stosowaną wyłącznie w kontekście chirurgii weterynaryjnej lub w przypadkach kastracji, mającą na celu zatamowanie krwawienia, co nie ma związku z oceną stanu klatki piersiowej. Rozwieranie ran jest praktyką chirurgiczną, wykorzystywaną w celu uzyskania dostępu do wnętrza ciała, a nie diagnostyką. Usuwanie zębiny jest procesem dentystycznym stosowanym w leczeniu ubytków, co również nie dotyczy plezimetrów. Pojmowanie plezimetra jako narzędzia do innych zastosowań niż opukiwanie przestrzeni międzyżebrowych może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki i niewłaściwego zarządzania stanem zdrowia pacjenta. Kluczowym jest, aby zrozumieć, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich pomylenie może wpływać na jakość opieki zdrowotnej. W kontekście praktyki klinicznej, zrozumienie odpowiedniego zastosowania narzędzi jest niezbędne dla zapewnienia skutecznej i bezpiecznej opieki nad pacjentem.
Pytanie 7

W ciągu 7 dni od narodzin cielęcia lub przed jego opuszczeniem przez gospodarstwo, posiadacz zwierzęcia ma obowiązek

A. złożenia wniosku o kolczyki do zatwierdzonego dostawcy
B. oznakowania zwierzęcia i zgłoszenia tego faktu do ARiMR
C. oznakowania zwierzęcia i złożenia wniosku o paszport do zatwierdzonego dostawcy
D. złożenia wniosku o kolczyki oraz zgłoszenia tego faktu do ARiMR
Wybierając odpowiedź, która mówi o oznakowaniu cielęcia i zgłaszaniu tego do ARiMR, trafiłeś w sedno. Oznakowanie zwierząt to naprawdę ważna rzecz w hodowli, bo dzięki temu można śledzić ich zdrowie i w ogóle, skąd pochodzą. Przepisy mówią, że jak masz nowo narodzone cielę, to musisz je zarejestrować w ciągu 7 dni, inaczej mogą się pojawić problemy. Zwykle robi się to poprzez zakładanie kolczyków z unikalnym numerem. Jak już zgłosisz cielę do ARiMR, masz dostęp do różnych programów wsparcia i informacji o zdrowiu swoich zwierząt, co jest mega ważne. Oznakowanie i rejestracja są też kluczowe w przypadku chorób, bo wtedy można szybko reagować i monitorować sytuację w stadzie.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Do głównych surowców obróbczych zalicza się

A. tusza
B. skóra
C. krew
D. podroby
Tusza to generalnie cała masa mięsa, którą dostajemy, gdy ubijamy zwierzęta rzeźne. To coś mega ważnego w przemyśle mięsnym, bo właśnie z tuszy dalej robi się różne produkty, jak wędliny czy świeże mięso, które kupujemy w sklepach. Cała produkcja mięsna działa według wytycznych, takich jak HACCP, żeby zapewnić, że jedzenie jest bezpieczne i dobrej jakości. Klasyfikacja tuszy jest kluczowa, bo od niej zależy jej jakość i cena, a to z kolei ma wpływ na to, co kupują klienci. Przy klasyfikacji patrzy się na różne rzeczy, jak ilość tłuszczu czy struktura mięśni. Moim zdaniem, dobrze zarządzana tusza to podstawa efektywnej produkcji, a także zaspokojenia potrzeb ludzi, którzy chcą różnorodnych produktów mięsnych.
Pytanie 10

Na podstawie fragmentu ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych, posiadacz zwierząt w przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt powinien

Art. 42. 1.W przypadku podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, posiadacz zwierzęcia jest obowiązany do:

1) niezwłocznego zawiadomienia o tym organu Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej, albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta);

2) pozostawienia zwierząt w miejscu ich przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt;

3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę, lub zwłoki zwierzęce;

4) wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów, w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba;

5) udostępnienia organom Inspekcji Weterynaryjnej zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy przy ich wykonywaniu;

6) udzielania organom Inspekcji Weterynaryjnej oraz osobom działającym w imieniu tych organów wyjaśnień i podawania informacji, które mogą mieć znaczenie dla wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu.
A. pozostawić zwierzęta w miejscu ich przebywania.
B. przeprowadzić zwierzęta do innego pomieszczenia.
C. zamknąć pomieszczenia dla zwierząt i nikogo do nich nie wpuszczać.
D. wywieźć z gospodarstwa padłe zwierzęta.
Odpowiedź "pozostawić zwierzęta w miejscu ich przebywania" jest zgodna z art. 42 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych. W sytuacji podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej, kluczowe jest, aby posiadacz zwierząt nie przenosił ich ani nie wprowadzał nowych do strefy, gdzie zwierzęta już są. Pozostawienie ich w znanym środowisku pozwala na monitorowanie ich stanu zdrowia oraz na wczesne wykrycie ewentualnych objawów chorobowych. Działanie to ma na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się choroby, co jest zgodne z zasadami bioasekuracji. W praktyce, w przypadku podejrzenia choroby zakaźnej, warto również powiadomić odpowiednie służby weterynaryjne, które mogą przeprowadzić potrzebne badania oraz zalecić dalsze kroki. Dzięki temu możliwe jest zminimalizowanie ryzyka epidemiologicznego i ochronienie zdrowia innych zwierząt oraz ludzi.
Pytanie 11

W hodowli świń umożliwienie im dostępu do materiałów przyciągających uwagę ma na celu

A. wzrost zużycia paszy
B. zwiększenie masy mięśniowej
C. zapobieganie kanibalizmowi
D. ograniczenie dostępu do kojca
Zapobieganie kanibalizmowi u świń to kluczowy aspekt ich dobrostanu, a dostarczenie im materiałów absorbujących uwagę odgrywa w tym ważną rolę. Świnie, jako zwierzęta towarzyskie, często potrzebują stymulacji, aby nie stały się agresywne wobec siebie. W sytuacjach, gdzie zwierzęta są trzymane w strefach o ograniczonej przestrzeni, mogą wystąpić zachowania agresywne, w tym kanibalizm. Wprowadzenie zabawek, materiałów do grzebania lub innych form aktywności pomaga w zaspokojeniu naturalnych instynktów, co zmniejsza napięcia społeczne i ryzyko konfliktów. Przykładowo, w nowoczesnych systemach hodowlanych stosowane są różnorodne elementy, takie jak piłki, liny czy specjalne przedmioty do żucia, które stymulują zwierzęta do aktywności i interakcji. Dzięki takiemu podejściu, hodowcy mogą nie tylko poprawić dobrostan zwierząt, ale również zwiększyć wydajność hodowli poprzez zmniejszenie strat związanych z agresją. Dodatkowo, regulacje prawne dotyczące dobrostanu zwierząt, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej, wskazują na konieczność zapewnienia odpowiedniej stymulacji dla zwierząt gospodarskich, co jest integralną częścią nowoczesnych praktyk hodowlanych.
Pytanie 12

Do analizy w kierunku BSE pobiera się pień mózgu od

A. bydła.
B. koni.
C. drobiu.
D. świń.
Poprawna odpowiedź to bydło, ponieważ badanie pnia mózgu na obecność choroby szalonych krów (BSE) jest kluczowym elementem monitorowania zdrowia zwierząt rzeźnych oraz bezpieczeństwa żywności. BSE jest neurodegeneracyjną chorobą, która dotyka bydła i może być przenoszona na ludzi poprzez spożycie zainfekowanych produktów mięsnych. W związku z tym, w ramach standardów bioasekuracji, zaleca się rutynowe pobieranie i badanie pnia mózgu bydła, aby zidentyfikować potencjalne przypadki choroby. Praktyka ta jest szczególnie istotna w krajach, gdzie przypadki BSE były wcześniej zarejestrowane. Badania te są częścią szerszych działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego oraz ochrony zdrowia publicznego. Wzmożona kontrola pnia mózgu bydła pozwala na wczesne wykrywanie chorób, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowego Biura Epizootii oraz przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi zdrowia zwierząt.
Pytanie 13

Co oznacza skrót DDD?

A. dekoronizację, deratyzację, dezynfekcję
B. dezynfekcję, dezynsekcję, deratyzację
C. dekoronizację, denaturację, dekarbonizację
D. deratyzację, denaturację, dezynfekcję
Skrót DDD oznacza dezynfekcję, dezynsekcję i deratyzację, co jest kluczowym pojęciem w obszarze ochrony zdrowia publicznego oraz zarządzania szkodnikami. Dezynfekcja odnosi się do procedury eliminacji bakterii, wirusów i innych patogenów z powierzchni, co jest szczególnie istotne w miejscach o wysokim ryzyku zarażeń, takich jak szpitale czy obiekty gastronomiczne. Dezynsekcja to proces zwalczania insektów, co jest niezbędne w celu ochrony jakości żywności i minimalizacji ryzyka epidemii. Deratyzacja natomiast dotyczy kontroli populacji gryzoni, które mogą przenosić choroby oraz powodować znaczne straty materialne. W praktyce, wykonanie tych trzech procedur często odbywa się w ramach kompleksowego programu sanitarno-epidemiologicznego, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz lokalnych służb zdrowia. Znajomość i umiejętność stosowania tych metod jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się higieną i bezpieczeństwem żywności, a także w kontekście szeroko pojętego zarządzania zdrowiem publicznym.
Pytanie 14

Choroba wirusowa, która dotyczy psów i objawia się gorączką, wymiotami oraz krwawą biegunką, to

A. babeszjoza
B. salmonelloza
C. parwowiroza
D. leptospiroza
Parwowiroza to poważna wirusowa choroba zakaźna psów, wywoływana przez wirus parvowirusa. Charakteryzuje się ona objawami takimi jak gorączka, wymioty i krwawa biegunka, co wynika z uszkodzenia błony śluzowej jelit oraz wpływu wirusa na układ odpornościowy. Ta choroba jest szczególnie niebezpieczna dla szczeniąt i psów nieszczepionych, ponieważ może prowadzić do śmierci w ciągu zaledwie kilku dni od wystąpienia objawów. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, profilaktyka polega na szczepieniu psów z użyciem szczepionek zawierających antygeny parwowirusa. To działanie jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko zachorowania. W przypadku podejrzenia parwowirozy, niezbędne jest natychmiastowe skonsultowanie się z weterynarzem, który może zlecić badania laboratoryjne oraz wdrożyć odpowiednie leczenie, w tym nawadnianie i leki przeciwwymiotne, co zwiększa szanse na przeżycie chorego psa.
Pytanie 15

Leukogram to termin odnoszący się do procentowego udziału poszczególnych typów

A. płytek krwi
B. próbek osocza
C. krwinek czerwonych
D. krwinek białych
Wybór jakiejkolwiek z pozostałych opcji, takich jak krwinki czerwone, płytki krwi czy próbki osocza, wskazuje na niezrozumienie kluczowej różnicy w funkcji i znaczeniu tych elementów morfotycznych. Krwinki czerwone, nazywane erytrocytami, są odpowiedzialne za transport tlenu i dwutlenku węgla w organizmie. Ich analiza, czyli hemogram, koncentruje się na liczbie, wielkości i kształcie tych komórek, co jest odrębnym procesem diagnostycznym. Płytki krwi, z kolei, odgrywają kluczową rolę w hemostazie i są analizowane w kontekście skłonności do krwawień lub zakrzepów. Zrozumienie ich funkcji jest ważne, ale nie ma związku z leukogramem. Osocze to płynna część krwi, która zawiera składniki odżywcze, hormony, białka oraz odpady metaboliczne, a jego analiza dotyczy głównie parametrów biochemicznych. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego postrzegania funkcji różnych elementów krwi. Kluczowe jest, aby w diagnostyce rozróżniać te różne analizy, ponieważ każda z nich dostarcza odmiennych informacji klinicznych. Zrozumienie tego podziału jest fundamentalne dla skutecznej interpretacji wyników oraz podejmowania właściwych decyzji medycznych.
Pytanie 16

Wskaż schorzenie, w którym obserwuje się wypuk zajawny?

A. Rozedma pęcherzykowa
B. Obrzęk płuc
C. Zapalenie płuc
D. Niedodma
Niedodma, obrzęk płuc i zapalenie płuc to różne jednostki chorobowe, które choć mogą prowadzić do problemów z oddychaniem, nie są związane z występowaniem wypuku zajawnego w taki sposób, jak rozedma pęcherzykowa. Niedodma to stan, w którym następuje zapadnięcie pęcherzyków płucnych, co skutkuje zmniejszeniem dostępnego miejsca do wymiany gazowej. W przypadku niedodmy, głównym problemem jest niedobór powietrza w płucach, a nie ich nieelastyczność, co odróżnia ją od rozedmy pęcherzykowej. Obrzęk płuc jest wynikiem nagromadzenia płynu w przestrzeni międzykomórkowej płuc, co prowadzi do trudności w oddychaniu i nie jest bezpośrednio związane z wypukiem zajawnym. Z kolei zapalenie płuc to infekcja tkanki płucnej, która także nie generuje wypuku zajawnego, lecz objawy takie jak kaszel, gorączka i ból w klatce piersiowej. Powszechnym błędem w identyfikacji jednostek chorobowych jest mylenie ich objawów z objawami rozedmy, co może prowadzić do nieprawidłowej diagnostyki i leczenia. Dlatego kluczowe jest stosowanie szczegółowych badań diagnostycznych oraz znajomość różnic między tymi schorzeniami, aby skutecznie zarządzać terapią i poprawić jakość życia pacjentów.
Pytanie 17

Zwierzęta kręgowe w rzeźni mogą być zabijane tylko po wcześniejszym

A. uspokojeniu
B. oszołomieniu
C. wykrwawieniu
D. unieruchomieniu
Oszołomienie zwierząt kręgowych przed uśmierceniem jest kluczowym elementem standardów dotyczących humanitarnego traktowania zwierząt w rzeźniach. Metody oszołomienia, takie jak użycie pistoletów pneumatycznych czy elektrody, mają na celu zapewnienie, że zwierzę nie odczuwa bólu ani stresu w trakcie uśmiercania. Proces ten jest zgodny z dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek na producentów żywności, aby stosowali metody uśmiercania minimalizujące cierpienie zwierząt. Przykładami praktycznego zastosowania tej wiedzy są szkolenia dla pracowników rzeźni w zakresie bezpiecznego i skutecznego oszołomienia, co nie tylko poprawia dobrostan zwierząt, ale także zwiększa efektywność procesu produkcji. Oszołomienie jest również przewidziane w przepisach dotyczących ochrony zwierząt, co podkreśla znaczenie tej procedury w przemyśle mięsnym.
Pytanie 18

Co należy zrobić z próbką krwi zbieraną do badań biochemicznych surowicy, których realizacja nie jest możliwa w krótkim czasie?

A. odwirować i zamrozić surowicę
B. pozostawić w temperaturze pokojowej
C. zamrozić
D. odwirować i pozostawić surowicę w temperaturze pokojowej
Zatrzymanie próbki krwi w temperaturze pokojowej w celu przeprowadzenia badań biochemicznych jest nieodpowiednie, ponieważ prowadzi do niekontrolowanej degradacji wielu składników. Pozostawienie próbki w takiej temperaturze sprzyja rozwojowi mikroorganizmów oraz niepożądanym reakcjom chemicznym, które mogą powodować zmiany w składzie biochemicznym surowicy. W praktyce, enzymy i inne substancje czynne w surowicy mogą ulegać denaturacji, co wpływa na wyniki analiz. Odwirowanie próbki, ale pozostawienie surowicy w temperaturze pokojowej, również nie jest wystarczające, ponieważ nie zatrzymuje procesów biochemicznych. Propozycja, by zamiast zamrożenia po prostu odwirować i pozostawić surowicę, ignoruje kluczowy aspekt stabilności próbki. Zamrożenie surowicy jest najlepszym sposobem na zabezpieczenie jej integralności. Z kolei odpowiedź sugerująca zamrożenie próbki przed odwirowaniem jest również błędna, ponieważ nie można zamrozić całej próbki w stanie nienałożonym, co prowadzi do nieefektywnej separacji składników. Każdy z tych błędów wynika z niezrozumienia procesu analitycznego i znaczenia odpowiedniego przygotowania próbki.
Pytanie 19

Aby zdiagnozować babeszjozę u psa, konieczne jest przeprowadzenie badania

A. zeskrobiny ze skóry.
B. rozmazu krwi.
C. osadu moczu.
D. popłuczyn z napletka.
Badanie rozmazu krwi jest kluczowym narzędziem w diagnozowaniu babeszjozy, choroby wywołanej przez pasożyty należące do rodzaju Babesia, które atakują czerwone krwinki psów. W rozmazie krwi można zaobserwować obecność tych pasożytów, co pozwala na postawienie szybkiej i trafnej diagnozy. W praktyce weterynaryjnej, rozmaz krwi wykonuje się poprzez pobranie próbki krwi z żyły oraz nałożenie jej na szkiełko mikroskopowe. Następnie próbka jest barwiona i badana pod mikroskopem, co umożliwia identyfikację pasożytów, ich stadiów rozwojowych oraz oceny stopnia anemii. Wczesne wykrycie babeszjozy jest niezwykle istotne, ponieważ choroba ta może prowadzić do poważnych powikłań, a nawet zgonu psa. Standardem diagnostycznym w przypadku babeszjozy jest także wykonanie testów serologicznych, jednak rozmaz krwi pozostaje podstawowym narzędziem wykrywania tej choroby w praktyce klinicznej, co podkreśla znaczenie naukowej wiedzy w diagnostyce weterynaryjnej.
Pytanie 20

Wymazy z podeszw pobierane są w stadach drobiu w celu wykrycia

A. grypy ptaków
B. mycoplazmozy
C. chlamydiozy
D. salmonellozy
Prawidłowa odpowiedź to salmonelloza, ponieważ wymazy podeszwowe pobierane są w celu monitorowania i kontrolowania zakażeń wywołanych przez bakterie Salmonella, które mogą zagrażać zarówno ptakom, jak i ludziom. Salmonelloza jest jedną z najistotniejszych chorób zakaźnych w hodowli drobiu, a jej obecność w stadzie może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych oraz zagrożenia dla zdrowia publicznego. Regularne pobieranie wymazów pozwala na wczesne wykrycie tej bakterii i podjęcie odpowiednich działań zaradczych. Przykładowo, w przypadku wykrycia Salmonelli, można wprowadzić środki bioasekuracyjne, takie jak ograniczenie dostępu osób z zewnątrz do fermy, czy też stosowanie odpowiednich szczepionek. Standardy bioasekuracji oraz programy monitorowania zdrowia ptaków, takie jak te zalecane przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE), podkreślają znaczenie regularnych badań w celu minimalizacji ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych w gospodarstwach. Właściwe zarządzanie zdrowiem ptaków, w tym monitorowanie salmonellozy, jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 21

Martwe zwierzęta towarzyszące powinny być odpowiednio zagospodarowane

A. jako nawóz organiczny
B. jako surowiec do biogazowni
C. do wytwarzania karmy dla zwierząt
D. poprzez spalenie
Padłe zwierzęta towarzyszące powinny być zagospodarowane w sposób zgodny z obowiązującymi normami sanitarnymi i ekologicznymi. Spalenie jest najbezpieczniejszą metodą, gdyż zapewnia całkowite zniszczenie patogenów oraz minimalizuje ryzyko roznoszenia chorób, które mogą być przenoszone przez martwe zwierzęta, takie jak wirusy, bakterie czy pasożyty. Ta metoda jest też zgodna z wytycznymi zawartymi w przepisach dotyczących utylizacji odpadów zwierzęcych. W praktyce proces ten odbywa się w piecach przystosowanych do tego celu, które działają w wysokotemperaturowych warunkach, co skutecznie eliminuje wszelkie zagrożenia zdrowotne. Przykładem może być spalanie w piecach przemysłowych, które zostały zaprojektowane do tego typu działalności, zapewniając pełną kontrolę nad emisją gazów i substancji szkodliwych. Dzięki temu proces spalania jest również zgodny z zasadami ochrony środowiska, co czyni go najlepszym sposobem na bezpieczne zagospodarowanie padłych zwierząt.
Pytanie 22

Nadzór dotyczący brucelozy obejmuje

A. ptactwo
B. konie
C. świnie
D. bydło
Monitoring w kierunku brucelozy wśród innych grup zwierząt, takich jak świnie, drób czy konie, jest często mylony z monitoringiem bydła. Bruceloza jest w głównej mierze związana z bydłem, a inne gatunki mogą być jedynie przypadkowymi nosicielami bakterii. W przypadku świń, bruceloza może występować, ale nie jest to główny kierunek monitorowania, ponieważ choroba ta nie jest typowa dla tego gatunku. Z kolei drób jest bardziej narażony na inne choroby zakaźne, takie jak salmonelloza, a nie bruceloza. Konie również nie są naturalnymi gospodarze bakterii Brucella, a ich monitorowanie jest bardziej związane z innymi schorzeniami. Takie błędne przyporządkowanie może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów w programach zdrowotnych, ponieważ każda grupa zwierząt wymaga specyficznych metod monitorowania dostosowanych do ich biologii oraz epidemiologii chorób. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczny monitoring polega na precyzyjnym dostosowaniu działań do specyfiki danego gatunku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie weterynarii i zdrowia publicznego. Zaniedbanie tych różnic może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych zarówno dla zwierząt, jak i dla ludzi.
Pytanie 23

Podstawowym aktem prawnym regulującym działania powiatowego lekarza weterynarii w przypadku podejrzenia wścieklizny u zwierzęcia jest ustawa

A. o Inspekcji Weterynaryjnej
B. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt
C. o ochronie zwierząt
D. o identyfikacji i rejestracji zwierząt
Poprawna odpowiedź to ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ponieważ to właśnie ten akt prawny reguluje działania powiatowego lekarza weterynarii w przypadku podejrzenia wścieklizny. Wścieklizna jest poważną chorobą zakaźną, która zagraża zarówno zwierzętom, jak i ludziom. Ustawa ta określa procedury postępowania, a także obowiązki weterynarzy w zakresie diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych. Na przykład, w sytuacji podejrzenia wścieklizny lekarz weterynarii ma obowiązek niezwłocznie zgłosić przypadek do właściwego inspektora weterynaryjnego oraz przeprowadzić niezbędne badania. Standardy te są zgodne z najlepszymi praktykami w ochronie zdrowia publicznego oraz dobrostanu zwierząt, co ma na celu minimalizację ryzyka rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych i ochronę zdrowia zarówno zwierząt, jak i ludzi. Ponadto, ustawa ta przewiduje również działania prewencyjne, takie jak szczepienia zwierząt domowych, co jest kluczowe w walce z wścieklizną.
Pytanie 24

Na podstawie wpisu w książeczce można stwierdzić, że pies został uodporniony przeciwko

DataNazwa szczepionkiSeria szczepionki
26.06.2013xxx DHPL211010
A. nosówce, wirusowemu zapaleniu wątroby, kaszlowi kenelowemu, leptospirozie.
B. nosówce, parwowirozie, kaszlowi kenelowemu, leptospirozie.
C. nosówce, wirusowemu zapaleniu wątroby, parwowirozie, leptospirozie.
D. wirusowemu zapaleniu wątroby, kaszlowi kenelowemu, parwowirozie, leptospirozie.
Wybór tej odpowiedzi jest poprawny, ponieważ szczepionka DHP L, jak wynika z wpisu w książeczce szczepień, obejmuje kilka kluczowych chorób zakaźnych. Skrót 'DHP' odnosi się do nosówki, wirusowego zapalenia wątroby oraz parwowirozy, które są jednymi z najpoważniejszych chorób występujących u psów. Nosówka jest wirusową chorobą, której objawy obejmują gorączkę, kaszel oraz poważne problemy neurologiczne. Wirusowe zapalenie wątroby prowadzi do uszkodzenia wątroby i może być śmiertelne, natomiast parwowiroza to choroba, która powoduje ciężkie zapalenie jelit, co często kończy się śmiercią zwierzęcia, zwłaszcza u szczeniąt. Dodatkowo, litera 'L' wskazuje na szczepionkę przeciwko leptospirozie, chorobie bakteryjnej, która może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Regularne szczepienia przeciw tym chorobom są kluczowym elementem profilaktyki zdrowotnej psów, a ich przestrzeganie jest zalecane przez organizacje weterynaryjne oraz standardy ochrony zdrowia zwierząt. Właściciele powinni być świadomi znaczenia takich szczepień, aby zapewnić długie i zdrowe życie swoim pupilom.
Pytanie 25

Nierównomierne poszerzenie źrenic może być spowodowane

A. chorobą neurologiczną
B. zakażeniem świerzbem
C. niedoborem witamin
D. ciążą
Nierównomierne rozszerzenie źrenic, znane także jako anisokoria, może być objawem różnych schorzeń neurologicznych, które wpływają na funkcjonowanie układu nerwowego. W takich przypadkach różnice w reakcji źrenic na światło mogą wskazywać na uszkodzenie nerwów kontrolujących mięśnie okrężne źrenic lub na problemy z ośrodkowym układem nerwowym. Przykładowo, zespół Hornera, który jest wynikiem uszkodzenia nerwu współczulnego, może prowadzić do zwężenia jednego źrenicy, podczas gdy inne pozostaje rozszerzone. W diagnostyce klinicznej, lekarze często przeprowadzają testy reakcji źrenic na światło oraz oceniają inne objawy neurologiczne, aby ustalić przyczynę nierównomierności. W kontekście praktycznym, zrozumienie przyczyn anisokorii jest kluczowe dla odpowiedniego rozpoznania chorób, takich jak udar mózgu czy guzy mózgu. Wiedza na temat tych objawów pozwala na szybką interwencję medyczną, co może być decydujące dla wyniku leczenia.
Pytanie 26

W grupach świń realizowany jest program nadzoru

A. włośnicy
B. pomoru świń
C. toksyplazmozy
D. choroby Aujeszky’ego
Pomór świń to choroba wirusowa, która zyskuje na znaczeniu w kontekście bioasekuracji, jednak nie jest przedmiotem monitorowania w kontekście choroby Aujeszky’ego. Programy monitorujące dotyczące pomoru świń są z reguły zintegrowane z systemami zapobiegania i kontroli tej szczególnie niebezpiecznej choroby. Toksoplazmoza, będąca chorobą wywoływaną przez pasożyty, rzadko jest bezpośrednio związana z hodowlą świń, a jej monitorowanie dotyczy głównie kóz i owiec, co powoduje, że odpowiedź ta jest niewłaściwa w kontekście świń. Włośnica, wywoływana przez nicienie, również nie znajduje się w pierwszej linii chorób, które wymagają systematycznego monitorowania w hodowli świń. Właściwe podejście do monitorowania zdrowia stada powinno opierać się na identyfikacji chorób o różnym pochodzeniu, z uwzględnieniem ich wpływu na epidemiologię oraz zdrowie publiczne. Niezrozumienie, jakie choroby wymagają monitorowania, może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania stadem, co z kolei może skutkować poważnymi stratami ekonomicznymi oraz zagrożeniem dla zdrowia zwierząt i ludzi. Świadomość zagrożeń i zastosowanie odpowiednich programów monitorujących powinny być kluczowym elementem strategii zarządzania w hodowli świń.
Pytanie 27

U 8-letniej suki rasy labrador lekarz weterynarii podejrzewa ropomacicze. W celu potwierdzenia diagnozy, najlepszym krokiem będzie wykonanie badania

A. poziomu estradiolu
B. USG
C. RTG
D. poziomu progesteronu
Ultrasonografia (USG) jest najskuteczniejszą metodą diagnostyczną w przypadku podejrzenia ropomacicza u suki. Pozwala na bezinwazyjne ocenienie stanu macicy, co jest kluczowe dla potwierdzenia obecności ropnia, zmian zapalnych oraz innych patologii w obrębie narządów rodnych. USG umożliwia lekarzowi weterynarii dokładne zbadanie struktury macicy, co pozwala na określenie jej kształtu, wielkości oraz obecności płynów, które mogą sugerować ropomacicze. W praktyce klinicznej, wykonanie USG powinno być standardowym krokiem w diagnostyce tego schorzenia, gdyż jest to technika bezpieczna, szybka i skuteczna. Dodatkowo, USG nie wywołuje stresu u zwierząt w porównaniu do innych metod, takich jak RTG czy inwazyjne badania. Systematyczne zastosowanie ultrasonografii w diagnostyce ginekologicznej u psów staje się normą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami weterynaryjnymi.
Pytanie 28

Jak długi powinien być minimalny czas głodówki przed przeprowadzeniem zabiegu sterylizacji kotki?

A. 3 godz.
B. 12 godz.
C. 24 godz.
D. 5 godz.
Głodówka przed zabiegiem chirurgicznym, takim jak sterylizacja kotki, jest istotnym elementem przygotowania do operacji, a czas jej trwania jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa zwierzęcia. Wybór zbyt krótkiego okresu głodówki, jak 3 godziny, może prowadzić do powikłań. Właściciele zwierząt często mylnie uważają, że krótszy czas bez pokarmu nie wpłynie znacząco na ryzyko anestezjologiczne. Tymczasem, w przypadku siedmiogodzinnej głodówki, ryzyko aspiracji treści pokarmowej wzrasta, co może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak zapalenie płuc. Z drugiej strony, odpowiedzi sugerujące 24 godziny są również niewłaściwe, ponieważ mogą prowadzić do niepotrzebnego stresu dla zwierzęcia i ryzyka odwodnienia, zwłaszcza u młodych kotek. Należy pamiętać, że celem głodówki jest nie tylko zminimalizowanie ryzyka, ale także zapewnienie, że organizm zwierzęcia nie jest zbytnio osłabiony przed znieczuleniem. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, aby kotka miała dostęp do wody, co pozwoli na utrzymanie jej w odpowiednim stanie nawodnienia. Weterynarze powinni zawsze informować właścicieli o zalecanym czasie głodówki oraz o znaczeniu przestrzegania tych wytycznych, aby zagwarantować najlepsze możliwe wyniki po zabiegu.
Pytanie 29

Mięso świń, które zostało pozyskane na cele konsumpcyjne, a jego ubój odbył się na obszarze bez ograniczeń, musi być obowiązkowo poddane badaniu w kierunku

A. włośnicy
B. BSE
C. ASF
D. różycy
Mięso świń, które jest pozyskiwane na użytek własny i poddawane ubojowi na terenach nieobciążonych ograniczeniami, wymaga przeprowadzenia badania w kierunku włośnicy. Włośnica, wywoływana przez pasożytnicze nicienie z rodzaju Trichinella, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi, gdyż może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każde mięso świń, które ma być spożywane, powinno być poddane badaniu w celu wykrycia obecności larw Trichinella. Badania te są przeprowadzane w akredytowanych laboratoriach, które stosują metody zgodne z normami krajowymi i międzynarodowymi. Przykładem może być badanie mięsa wykonane w laboratoriach weterynaryjnych, które stosują metody suchych ekstrakcji i immunoenzymatyczne. Praktyczne zastosowanie wiedzy na temat włośnicy jest istotne nie tylko z punktu widzenia zdrowia publicznego, ale również dla producentów, którzy pragną zapewnić bezpieczeństwo swoich produktów. Wdrożenie tych procedur może zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby w populacji ludzi, a także zwiększyć zaufanie konsumentów do lokalnych źródeł żywności.
Pytanie 30

Wśród chorób wywołanych przez wirusy możemy wymienić

A. nosówka i wścieklizna
B. wścieklizna i leptospiroza
C. babeszjoza i nosówka
D. leptospiroza i babeszjoza
Babeszjoza, leptospiroza i inne choroby, które wskazałeś, to zupełnie inna bajka niż wirusy. Babeszjoza to choroba pasożytnicza, którą wywołują pierwotniaki z rodzaju Babesia, a one atakują czerwone krwinki. Leptospiroza zaś, to zakażenie wywołane przez bakterie z grupy Leptospira. Tak naprawdę te choroby mają zupełnie inne przyczyny i objawy niż te wirusowe. W weterynarii ważne jest, żeby umieć je rozróżniać, bo każda wymaga innego podejścia, zarówno w diagnostyce, jak i w leczeniu. Często mylimy to przez brak wiedzy o podstawowych różnicach między wirusami, bakteriami i pasożytami. Dlatego edukacja w zakresie rozpoznawania chorób i ich przyczyn jest mega ważna, żeby móc skutecznie zapobiegać i leczyć, co podkreśla jak istotne są odpowiednie szkolenia dla weterynarzy oraz dla właścicieli zwierząt.
Pytanie 31

Aby przeprowadzić badanie fizykalne wątroby psa, trzeba zbadać obszar

A. śródbrzusza
B. pachwinową
C. podżebrową
D. lędźwiową
Niepoprawne odpowiedzi opierają się na niewłaściwym zrozumieniu anatomii i lokalizacji wątroby u psa. Śródbrzusze to dość ogólne określenie, które nie wskazuje na konkretną lokalizację narządów, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do kontekstu badania wątroby. Chociaż w obrębie śródbrzusza znajduje się wiele narządów, palpacja tego obszaru nie jest skuteczna w ocenie konkretnego stanu wątroby. Z kolei okolica pachwinowa jest znacznie niżej, a jej badanie nie ma związku z bezpośrednią oceną wątroby, co prowadzi do mylnego wniosku o jej przydatności. Lędźwiowa okolica, mimo że zawiera mięśnie i struktury, które mogą mieć znaczenie w diagnostyce chorób nerek, również nie jest właściwa dla badania wątroby. Kluczowe jest zrozumienie, że żeby skutecznie ocenić stan wątroby, należy skupić się na palpacji w obszarze podżebrowym, co pozwala na dokładne zbadanie kształtu i wielkości tego narządu. Użycie niewłaściwych lokalizacji powoduje zatem, że badanie staje się mniej efektywne i może prowadzić do przeoczenia poważnych schorzeń wątroby, co jest nie do przyjęcia w praktyce weterynaryjnej.
Pytanie 32

Testy serologiczne takie jak odczyn aglutynacji i precypitacji są stosowane w identyfikacji chorób

A. niedoborowych.
B. wewnętrznych.
C. przemiany substancji.
D. zakaźnych.
Wybór odpowiedzi dotyczącej przemian materii, chorób wewnętrznych czy niedoborów jest raczej nietrafiony, bo odczyny serologiczne nie są standardowo używane w tych przypadkach. Przemiany materii to dość skomplikowane procesy biochemiczne, które niekoniecznie mają coś wspólnego z odpowiedzią immunologiczną organizmu. Choroby wewnętrzne, jak problemy z układem pokarmowym czy hormonalnym, zazwyczaj wymagają innych metod diagnostycznych, jak badania obrazowe albo biochemiczne, a nie analizy serologicznej. No i niedobory, takie jak brak witamin czy minerałów, zazwyczaj bada się na podstawie analizy krwi, aby ocenić poziomy substancji odżywczych, a nie przez wykrywanie przeciwciał. Często popełniane błędy to generalizowanie medycznych pojęć i brak zrozumienia, jak różne testy diagnostyczne działają. Warto wiedzieć, że każdy rodzaj diagnostyki ma swoje szczegóły, a odczyny serologiczne najlepiej sprawdzają się w kontekście chorób zakaźnych.
Pytanie 33

Próbki moczu do analiz bakteriologicznych należy zanieść do laboratorium w ciągu

A. 4 godzin, przechowując je w temp. 2-8°C
B. 24 godzin, przechowując je w temp. poniżej 0°C
C. 8 godzin, przechowując je w temp. pokojowej
D. 12 godzin, przechowując je w temp. około 15°C
Wybór złej odpowiedzi zazwyczaj bierze się stąd, że nie do końca rozumie się zasady przechowywania próbek moczu. Na przykład, odpowiedź mówiąca o 12 godzinach i temperaturze około 15°C jest problematyczna. To przez to, że w takiej temperaturze bakterie mogą się rozwijać, co prowadzi do zafałszowania wyników. Jeśli próbki są przechowywane długo, to lepiej, żeby były w niskiej temperaturze, żeby bakterie nie rosły. Odpowiedź, która mówi o 24 godzinach w temperaturze poniżej 0°C też jest błędna. Chociaż niska temperatura hamuje wzrost bakterii, długie zamrażanie moczu może uszkodzić komórki, co wpływa na wyniki analizy. No i przechowywanie w temperaturze pokojowej przez 8 godzin? To zdecydowanie za mało, bo bakterie w takich warunkach rozwijają się w ekspresowym tempie, co prowadzi do fałszywych wyników. Zrozumienie zasad dotyczących przechowywania i transportu próbek moczu jest kluczowe, jeśli chcemy uzyskać wiarygodne wyniki w diagnostyce.
Pytanie 34

Właściciel świń ma obowiązek oznakować zwierzę w czasie nieprzekraczającym

A. 30 dni od dnia narodzin
B. 15 dni od dnia narodzin
C. 10 dni od dnia narodzin
D. 60 dni od dnia narodzin
Odpowiedź 30 dni od dnia urodzenia jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawnymi dotyczącymi hodowli zwierząt. Zgodnie z regulacjami, posiadacze świń są zobowiązani do oznakowania swoich zwierząt w terminie nieprzekraczającym 30 dni od ich urodzenia. Oznakowanie zwierząt jest kluczowym elementem zarządzania hodowlą, który pozwala na identyfikację i śledzenie pochodzenia, a także na monitorowanie zdrowia zwierząt. Przykładem może być sytuacja, w której hodowca, aby zapewnić zgodność z normami, oznacza prosięta tatuażem lub mikroczipem, co umożliwia późniejsze śledzenie ich historii medycznej oraz pochodzenia. W praktyce, przestrzeganie tego terminu pomaga w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się chorób oraz w zarządzaniu zdrowiem stada, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży hodowlanej i weterynaryjnej. Dodatkowo, takie praktyki wspierają transparentność w produkcji zwierzęcej, co jest istotne w dobie rosnącej troski o jakość żywności i dobrostan zwierząt.
Pytanie 35

Zaburzenia zachowania owiec objawiające się ruchami maneżowymi pojawiają się przy

A. kołowaciźnie
B. świerzbie
C. chorobie motyliczej
D. robaczycy płuc
Świerzba to choroba skóry, która jest spowodowana przez pasożytnicze roztocza. Objawia się głównie swędzeniem i podrażnieniami skóry, ale nie wpływa na ruchy owiec jak kołowacizna. A motylicza, która jest wynikiem inwazji motyli, też nie ma z tym związku, bo uszkadza wątrobę i objawia się osłabieniem, a nie zaburzeniami ruchowymi. Robaczyca płuc też nie ma nic wspólnego z ruchem, bo chodzi tu o problemy z oddychaniem. Często ludzie mylą te choroby pasożytnicze z neurologicznymi, a to jest ważne, żeby wiedzieć, co z czym się je, bo diagnoza to klucz do skutecznego leczenia zdrowia stada.
Pytanie 36

Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) 2075/2005 z późniejszymi zmianami Parlamentu Europejskiego i Rady, mięso pochodzące od jakich zwierząt powinno być poddane obowiązkowemu badaniu na włośnicę?

A. świn, bydła, dzików
B. wyłącznie świń i dzików
C. świn, dzików, koni
D. dzików, owiec, koni
Odpowiedź wskazująca na konieczność badania mięsa pochodzącego od świń, dzików i koni w kierunku włośnicy jest poprawna, ponieważ te gatunki zwierząt są uznawane za kluczowe w kontekście bezpieczeństwa żywnościowego. Włośnica, wywołana przez pasożytnicze nicienie z rodzaju Trichinella, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u ludzi. Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) 2075/2005, mięso tych zwierząt musi być przed wprowadzeniem na rynek poddane rygorystycznym badaniom. Przykładowo, jeśli mięso dzika lub wieprzowego zostanie wystawione na sprzedaż, muszą być przeprowadzone analizy laboratoryjne, aby upewnić się, że nie zawiera ona larw Trichinella. Takie działania w ramach systemu kontroli żywności mają na celu ochronę konsumentów oraz utrzymanie wysokich standardów zdrowotnych. W praktyce oznacza to, że wszyscy producenci i sprzedawcy mięsa muszą przestrzegać tych regulacji, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość oferowanych produktów, co z kolei wpływa na reputację ich działalności.
Pytanie 37

Do wydania oceny sanitarno-weterynaryjnej nie jest wymagane przeprowadzenie badania przedubojowego w przypadku uboju

A. z konieczności.
B. sanitarnego.
C. drobiu.
D. dziczyzny.
Dzięki odpowiedzi "dziczyzny" prawidłowo rozpoznałeś, że nie jest konieczne przeprowadzenie badania przedubojowego dla tego rodzaju mięsa. Zgodnie z przepisami prawa weterynaryjnego, dziczyzna, czyli mięso pochodzące od zwierząt łownych, podlega innym regulacjom niż mięso zwierząt gospodarskich. Ustawa o bezpieczeństwie żywności z dnia 25 sierpnia 2006 roku oraz rozporządzenia wykonawcze do niej określają, że w przypadku dziczyzny, która jest pozyskiwana z naturalnych warunków, właściciel zwierzęcia jest odpowiedzialny za jej bezpieczeństwo i jakość. Przykładem praktycznym może być sytuacja myśliwego, który po upolowaniu dzika może od razu przystąpić do przetwarzania mięsa, pod warunkiem, że nie wykazuje ono cech chorobowych. Ponadto, w przypadku dziczyzny, stosuje się procedury oceny sanitarno-weterynaryjnej po uboju, a nie przed, co jest zgodne z ogólną praktyką w zarządzaniu bezpieczeństwem żywności.
Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Czym jest czynnik wywołujący enzootyczną białaczkę u bydła?

A. bakteria
B. kleszcz
C. wirus
D. komar
Enzootyczna białaczka bydła (EBB) jest schorzeniem wywołanym przez wirusy należące do rodziny Retroviridae, a konkretnie do podrodziny Oncovirinae. Czynnikiem etiologicznym tej choroby jest wirus białaczki bydła (Bovine Leukemia Virus - BLV), który infekuje limfocyty B bydła, prowadząc do ich proliferacji i rozwoju nowotworów. Zrozumienie, że wirus jest przyczyną EBB, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zdrowiem stada. Praktyczne aplikacje tej wiedzy obejmują testowanie bydła na obecność BLV, co może pomóc w identyfikacji zakażonych zwierząt, a tym samym w wdrażaniu strategii ograniczających rozprzestrzenianie się wirusa, takich jak eliminacja zakażonych osobników czy segregacja ich od zdrowego stada. Warto również pamiętać o zasadach bioasekuracji, które mogą ograniczać kontakt zdrowych zwierząt z wirusem. Standardy takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) podkreślają znaczenie monitorowania i zarządzania chorobami wirusowymi jak EBB w hodowli bydła.
Pytanie 40

Jakie leki powinien przechowywać weterynarz w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach, w metalowych, zamkniętych szafkach?

A. Środki do dezynfekcji
B. Preparaty immunologiczne
C. Preparaty hormonalne
D. Substancje psychotropowe i narkotyczne
Środki psychotropowe i odurzające wymagają szczególnych środków ostrożności podczas przechowywania ze względu na ich potencjalne ryzyko nadużycia oraz wpływ na zdrowie zarówno zwierząt, jak i ludzi. Zgodnie z przepisami prawa, takie substancje powinny być przechowywane w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach, zazwyczaj w metalowych, zamkniętych szafach, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Przykładem takich leków są opioidowe analgezjki, które mogą być stosowane w terapii bólu u zwierząt, ale mogą również prowadzić do uzależnienia. Stosowanie i przechowywanie tych substancji powinno odbywać się zgodnie z międzynarodowymi i krajowymi regulacjami, takimi jak Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii w Polsce. Niewłaściwe zarządzanie tymi lekami może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zdrowotnych. Dlatego weterynarze powinni być dokładnie przeszkoleni w zakresie obsługi i przechowywania tych substancji, a także powinni prowadzić skrupulatną dokumentację ich użycia.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej