Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
- Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
- Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 05:19
- Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 05:41
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
W przypadku spożywania 3 lub 4 posiłków dziennie, wartość energetyczna obiadu powinna stanowić dzienne zapotrzebowanie na energię
A. w 35-40%
B. w 40-45%
C. w 30-35%
D. w 45-50%
Wybór odpowiedzi spoza zakresu 35-40% może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad żywienia i planowania posiłków. Odpowiedzi takie jak 30-35%, 40-45% oraz 45-50% mogą sugerować błędne podejście do tego, jak zbilansować dostarczane kalorie w ciągu dnia. Odpowiedź '30-35%' zaniża wartość, jaką obiad powinien mieć w kontekście całkowitego dziennego spożycia energetycznego. Taka proporcja może prowadzić do niedoboru energii, co negatywnie wpłynie na funkcje organizmu, w tym na poziom energii oraz zdolności poznawcze. Z kolei odpowiedzi '40-45%' i '45-50%' mogą sugerować przeszacowanie roli obiadu w diecie. Zbyt wysoki udział kalorii z jednego posiłku może prowadzić do nadmiernej podaży energii, co w dłuższym okresie skutkuje niepożądanym przyrostem masy ciała oraz zwiększa ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy posiłek powinien być częścią zrównoważonej diety, a nadmiar lub niedobór kalorii w jednym posiłku może zaburzyć ogólną równowagę. W praktyce warto stawiać na różnorodność posiłków, aby zapewnić organizmowi wszystkie niezbędne składniki odżywcze oraz odpowiednią ilość energii w ciągu dnia.
Pytanie 3
Jaką wartość energetyczną mają 2 kostki czekolady o łącznej wadze 12 g, jeśli 100 g czekolady dostarcza 500 kcal?
A. 2 kcal
B. 250 kcal
C. 60 kcal
D. 44 kcal
Podczas analizy błędnych odpowiedzi często występuje nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad obliczania wartości energetycznej żywności. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że wartość energetyczna 2 kostek czekolady wynosi 44 kcal, 250 kcal lub nawet 2 kcal, co jest mylące. Można zauważyć, że 44 kcal mogłoby wynikać z błędnego obliczenia wartości energetycznej na podstawie niewłaściwych proporcji, na przykład zakładając, że czekolada dostarcza mniej kalorii niż wskazane 5 kcal/g. W kontekście 250 kcal można by pomyśleć, że autor odpowiedzi pomylił się przy interpretacji masy czekolady, uznając, że chodzi o całą tabliczkę zamiast dwóch kostek. Z kolei odpowiedź sugerująca jedynie 2 kcal może wynikać z błędnego przekonania, że czekolada ma bardzo niską kaloryczność, co jest absolutnie nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy gram czekolady, w zależności od jej składu, może dostarczać znaczącej ilości energii. Wartości energetyczne żywności są określane na podstawie ich składu chemicznego oraz zawartości makroskładników, co jest zgodne z normami określonymi przez instytucje zajmujące się zdrowiem publicznym. Dlatego kluczowe jest, aby przy ocenie wartości energetycznej jakiegokolwiek produktu żywnościowego stosować dokładne obliczenia, aby unikać nieporozumień i błędnych konkluzji.
Pytanie 4
Na podstawie zamieszczonego normatywu surowcowego oblicz zapotrzebowanie na surowce potrzebne do sporządzenia 20 porcji klusek francuskich.
| Normatyw surowcowy na 4 porcje klusek francuskich | |
|---|---|
| Nazwa produktu | Ilość |
| Mąka krupczatka | 150 g |
| Masło | 80 g |
| Jaja | 150 g (3 szt.) |
| Sól | do smaku |
A. Mąka krupczatka 1,5 kg, masło 0,8 kg, jaja 750 g.
B. Mąka krupczatka 0,75 kg, masło 0,4 kg, jaja 15 szt.
C. Mąka krupczatka 0,75 kg, masło 400 g, jaja 30 szt.
D. Mąka krupczatka 3,0 kg, masło 1,6 kg, jaja 1 500 g.
Poprawna odpowiedź dotycząca zapotrzebowania na surowce do przygotowania 20 porcji klusek francuskich opiera się na precyzyjnych obliczeniach. Aby ustalić ilość mąki, masła i jaj, należy najpierw zidentyfikować potrzebne ilości na 4 porcje, które wynoszą odpowiednio 0,15 kg mąki krupczatki, 0,08 kg masła i 3 sztuki jaj. Przemnażając te wartości przez 5 (z uwagi na to, że 20 porcji to pięciokrotność 4 porcji), otrzymujemy 0,75 kg mąki, 0,4 kg masła oraz 15 sztuk jaj. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w gastronomii, która zakłada precyzyjne obliczenia, aby zapewnić odpowiednią jakość potrawy oraz minimalizować straty surowców. Praktyczne zastosowanie tego typu kalkulacji jest niezbędne w profesjonalnych kuchniach, gdzie dokładne ilości surowców przekładają się na efektywność procesu przygotowania potraw oraz na zadowolenie klientów. Znalezienie równowagi między odpowiednimi proporcjami a kosztami surowców jest kluczowe w zarządzaniu gastronomią, a przedstawiona odpowiedź ilustruje to na przykładzie klusek francuskich.
Pytanie 5
W jogurcie naturalnym umieszczono 2 łyżki łuskanych pestek słonecznika. Oblicz, o ile wzrośnie zawartość błonnika w jogurcie, jeśli 100 g pestek zawiera 10 g błonnika, a ciężar jednej łyżki słonecznika wynosi 10 g?
A. 2,00 g
B. 10,00 g
C. 20,00 g
D. 1,00 g
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia ilości błonnika w pestkach słonecznika. W przypadku pierwszej odpowiedzi na przykład, 1 g błonnika w 100 g pestek sugeruje, że spożycie 10 g zaledwie dwóch łyżek, które ważą 20 g, daje 1 g błonnika, co jest mylące. Takie podejście pomija zasadniczą proporcję, że 20 g pestek to 20% 100 g, a więc dostarcza również 20% błonnika. Kolejne nieporozumienie może pojawić się w twierdzeniu, że 10 g błonnika można uzyskać z dwóch łyżek, co nie jest oparte na rzeczywistych danych. Zrozumienie proporcji jest kluczowe w obliczeniach dotyczących wartości odżywczych, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w dziedzinie dietetyki. Ponadto, istotne jest, aby w analizie nie tylko przyjmować wartości odżywcze jako pojedyncze liczby, ale także uwzględniać ich rolę w kontekście całej diety, a także różnorodność źródeł błonnika, co jest kluczowe dla zdrowia układu pokarmowego.
Pytanie 6
Jakiego rodzaju alkohol powinno się podać na zakończenie bankietu?
A. Long drink
B. Digestif
C. Aperitif
D. Diverse drinks
Aperitif to napój alkoholowy podawany przed posiłkiem, mający na celu pobudzenie apetytu. Choć jest istotnym elementem kultury kulinarnej, nie ma on zastosowania na zakończenie przyjęcia. Deklaracja aperitif jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące roli napojów alkoholowych w różnych fazach posiłku. Diverse drinks to termin zbyt ogólny i nieprecyzyjny, który nie wskazuje na konkretny rodzaj napoju. Tego typu odpowiedzi mogą prowadzić do dezorientacji, ponieważ nie wskazują na żadną tradycję w gastronomii. Wreszcie, long drink to kategoria napojów alkoholowych, które są serwowane w dużych szklankach i najczęściej zawierają mieszankę alkoholu z napojami bezalkoholowymi, takimi jak soki czy napoje gazowane. Choć long drinki mogą być podawane w trakcie przyjęcia, nie mają one na celu wspomagania trawienia, a ich zastosowanie nie jest zgodne z praktykami kończenia posiłku. Właściwe rozumienie różnicy między tymi kategoriami napojów jest kluczowe dla prawidłowego doboru serwowanych produktów, co wpływa na całościowe doświadczenie kulinarne.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Jakie jest źródło kolagenu?
A. mleko tłuste
B. pieczywo pełnoziarniste
C. ryż biały
D. mięso wieprzowe
Mięso wieprzowe jest jednym z najważniejszych źródeł kolagenu, który stanowi kluczowy składnik tkanki łącznej w organizmach zwierząt. Kolagen ma fundamentalne znaczenie dla zdrowia stawów, skóry i kości, a jego obecność w diecie może przyczynić się do poprawy elastyczności skóry oraz wspierać regenerację stawów. W praktyce, spożywanie produktów bogatych w kolagen, takich jak wywar mięsny czy galaretki mięsne, może wspierać zdrowie układu ruchu, co jest szczególnie istotne dla osób prowadzących aktywny tryb życia lub w podeszłym wieku. Dobre praktyki dietetyczne sugerują, aby uwzględniać w diecie źródła kolagenu, co może pomóc w utrzymaniu optymalnej kondycji fizycznej i estetycznej. Warto również zwrócić uwagę na suplementy diety zawierające kolagen, które mogą być stosowane w celu uzupełnienia jego niedoborów w organizmie. Uznaje się, że kolagen typu I i III, które występują w mięsie zwierzęcym, są szczególnie korzystne dla zdrowia skóry oraz tkanki łącznej.
Pytanie 10
Jaką chorobę może spowodować zbyt niska podaż białka w porównaniu do potrzeb organizmu?
A. Pelagra
B. Szkorbut
C. Kwashiorkor
D. Krzywica
Krzywica, szkorbut i pelagra to choroby, które wynikają z niedoborów innych składników odżywczych, a nie białka. Krzywica jest spowodowana niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, co prowadzi do osłabienia kości i ich deformacji. Szkorbut wynika z niedoboru witaminy C, która jest kluczowa dla syntezy kolagenu, a jej niedobór prowadzi do osłabienia ścian naczyń krwionośnych, krwawień oraz problemów z gojeniem ran. Pelagra jest natomiast konsekwencją niedoboru niacyny (witaminy B3) i objawia się typowymi symptomami, takimi jak biegunka, zapalenie skóry i demencja. Te choroby często są mylone z kwashiorkorem ze względu na podobieństwo do objawów niedożywienia, jednak podstawowe przyczyny są różne. Właściwe zrozumienie różnic między tymi chorobami jest kluczowe w kontekście dietetyki oraz zdrowia publicznego. Typowym błędem jest mylenie symptomów spowodowanych brakiem różnych składników odżywczych, co może prowadzić do nieprawidłowych diagnoz i interwencji. Kiedy analizuje się wpływ diety na zdrowie, istotne jest, aby uwzględniać całokształt odżywienia, a nie tylko jeden element, tj. białko. Wzmacnianie świadomości na temat zrównoważonego żywienia może przyczynić się do lepszego zapobiegania chorobom związanym z niedoborami żywieniowymi.
Pytanie 11
Jaką kuchnię powinno się uwzględnić przy serwowaniu zapiekanej zupy cebulowej w porcjach indywidualnych?
A. Niemiecka
B. Angielska
C. Francuska
D. Rosyjska
Wybór odpowiedzi związanych z kuchnią rosyjską, angielską i francuską odzwierciedla powszechne, ale mylące przekonanie o pochodzeniu zupy cebulowej. Kuchnia rosyjska, mimo że ma swoje unikalne potrawy, nie jest znana z tradycji podawania zupy cebulowej zapiekanej. Podobnie, w kuchni angielskiej zupa cebulowa nie odgrywa znaczącej roli, a jej charakterystyczne dania to raczej potrawy oparte na mięsie lub warzywach. Co więcej, chociaż kuchnia francuska jest znana z różnych zup, w tym zupy cebulowej, to zazwyczaj jest ona serwowana w miseczkach, a nie zapiekana jednoporcjowo. Przy wyborze potraw, ważne jest zrozumienie kontekstu kulturowego i tradycji kulinarnych danego regionu. Ponadto, takie błędne skojarzenia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki poszczególnych kuchni. Kluczowe jest zatem, aby dokładnie zapoznawać się z każdym daniem i jego pochodzeniem, co pozwoli uniknąć mylnych interpretacji związanych z kuchnią i jej regionalnymi wariantami. Zrozumienie różnic między wpływami kulinarnymi i tradycjami potraw jest istotne dla każdego, kto pragnie rozwijać swoje umiejętności kulinarne oraz wiedzę na temat gastronomii.
Pytanie 12
Korzystając z normatywu surowcowego zamieszczonego w tabeli, oblicz zapotrzebowanie na surowce do sporządzenia 85 porcji ziemniaków purée.
| Normatyw surowcowy na 10 porcji ziemniaków purée | |
|---|---|
| Nazwa surowca | Ilość |
| ziemniaki | 3 000 g |
| masło | 100 g |
| mleko | 300 cm³ |
| koperek | 20 g |
| sól | do smaku |
A. Ziemniaki 25,5 kg, masło 8,5 kg, mleko 2,55 l, koperek 1,7 kg
B. Ziemniaki 25,5 kg, masło 0,85 kg, mleko 2,55 l, koperek 0,17 kg
C. Ziemniaki 2,55 kg, masło 8,5 kg, mleko 25,5 l, koperek 127 kg
D. Ziemniaki 2,55 kg, masło 0,85 kg, mleko 2,55 l, koperek 0,17 kg
Często ludzie nie do końca łapią, jak czytać normatywy surowcowe w gastronomii, co prowadzi do błędów w obliczeniach. Ważne, żeby pamiętać, że są ustalone normy, które pomagają w produkcji. W twojej odpowiedzi jednak coś nie gra. Mimo że 25,5 kg ziemniaków jest ok, to reszta składników już nie pasuje. To może być przez to, że źle pomnożyłeś ilości składników. W kuchni liczenie powinno być dokładne, ale też bez znajomości norm nie ma co szukać. Dlatego warto sprawdzić, jakie są normy dla dania i upewnić się, że liczby, które zapisujemy, są prawidłowe. Jak się pomyli, to jakość potrawy i koszty mogą na tym ucierpieć. Z mojego doświadczenia, dobrze jest znać te normy, bo naprawdę ułatwiają pracę w kuchni.
Pytanie 13
Jaką kwotę należy przeznaczyć na studniówkę dla 400 osób, jeżeli w ofercie restauracji ustalono cenę 100,00 zł za osobę, a zniżka dla szkół wynosi 5%?
A. 36 000,00 zł
B. 42 000,00 zł
C. 38 000,00 zł
D. 44 000,00 zł
Koszt studniówki dla 400 uczestników może być źle obliczony w odpowiedziach, które nie uwzględniają rabatu dla szkół. Na przykład, jeżeli przyjmiemy stawkę bez rabatu, to obliczenie kosztu poprzez pomnożenie liczby uczestników przez 100,00 zł da nam 40 000,00 zł. Jest to typowy błąd, polegający na nieprzyjęciu do wiadomości, że przy organizacji wydarzeń często uwzględnia się różne promocje i zniżki, które mają na celu zmniejszenie kosztów dla klientów. Innym przykładowym błędem jest zaokrąglenie, gdzie ktoś może błędnie założyć, że rabat należy zaokrąglić do najbliższej pełnej kwoty, co prowadzi do dalszych nieprawidłowości w obliczeniach. Kluczem do poprawnych kalkulacji jest zawsze szczegółowe zapoznanie się z warunkami umowy oraz promocjami oferowanymi przez dostawców. W kontekście organizacji wydarzeń, szczegółowe planowanie budżetu jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe oszacowanie kosztów może prowadzić do przekroczenia budżetu, a tym samym do finansowych problemów. Zastosowanie odpowiednich narzędzi do zarządzania finansami, takich jak arkusze kalkulacyjne, może znacznie ułatwić te obliczenia i zminimalizować ryzyko błędów.
Pytanie 14
Mała konsumpcja produktów obfitujących w wapń oraz witaminę D może skutkować wystąpieniem
A. osteoporozy
B. cukrzycy
C. nadciśnienia
D. niedokrwistości
Niedokrwistość to schorzenie, które najczęściej wiąże się z niskim poziomem hemoglobiny we krwi, co nie jest bezpośrednio związane z niedoborem wapnia i witaminy D. Przyczynami niedokrwistości mogą być m.in. niedobory żelaza, witaminy B12 oraz kwasu foliowego. Zatem, choć dostarczenie odpowiednich składników odżywczych jest istotne dla ogólnego zdrowia, nie można bezpośrednio łączyć niedoboru wapnia i witaminy D z rozwojem niedokrwistości. Nadciśnienie, które jest przewlekłym wzrostem ciśnienia tętniczego, ma inne uwarunkowania, takie jak dieta bogata w sól, genetyka oraz styl życia, a niekoniecznie deficyt wapnia i witaminy D. Cukrzyca, z kolei, jest związana z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów i nie ma dowodów na to, że niski poziom wapnia i witaminy D bezpośrednio powoduje jej rozwój. Powszechnym błędem jest mylenie przyczyn i skutków, co prowadzi do fałszywych wniosków dotyczących zdrowia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia dieta powinna być zrównoważona i dostarczać wszystkich niezbędnych składników odżywczych, aby uniknąć problemów zdrowotnych, w tym osteoporozy, a nie ograniczać się do jednego rodzaju niedoborów.
Pytanie 15
Ile gramów tłuszczu zawiera porcja bobu, jeżeli jego wartość energetyczna wynosi 102 kcal na 100 g, a białko dostarcza 28 kcal, natomiast węglowodany 56 kcal?
A. 84 g
B. 2 g
C. 9 g
D. 18 g
Odpowiedź 2 g tłuszczu jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia ilości tłuszczu w porcji bobu wykorzystujemy wartość kaloryczną. Całkowita wartość energetyczna 100 g bobu wynosi 102 kcal. Z tej wartości, białko dostarcza 28 kcal, a węglowodany 56 kcal. Aby obliczyć kalorie pochodzące z tłuszczu, odejmujemy sumę kalorii z białka i węglowodanów od całkowitej wartości energetycznej: 102 kcal - (28 kcal + 56 kcal) = 18 kcal. Tłuszcz dostarcza 9 kcal na 1 g, więc dzielimy 18 kcal przez 9 kcal/g, co daje nam 2 g tłuszczu. Wiedza na temat rozkładu makroskładników w diecie jest kluczowa dla osób planujących zdrowe odżywianie, szczególnie w kontekście diet niskotłuszczowych czy wysokobiałkowych. Świadomość, które produkty spożywcze mają jaką wartość energetyczną, pozwala na lepsze zarządzanie kalorycznością diety.
Pytanie 16
Jaką kwotę brutto za gastronomię będzie miało 150 ml wina, jeśli koszt zakupu butelki wina o pojemności 1,5 l wynosi 250,00 zł, przedsiębiorstwo stosuje marżę wynoszącą 100%, a obowiązująca stawka podatku VAT to 23%?
A. 61,50 zł
B. 50,00 zł
C. 6,25 zł
D. 8,25 zł
Wiele osób może wprowadzać się w błąd przy obliczaniu ceny gastronomicznej, myląc różne elementy składające się na ostateczną cenę. Na przykład, niektórzy mogą pomylić marżę z ceną zakupu, co prowadzi do niepoprawnych obliczeń. Marża to procentowy wzrost ceny w stosunku do kosztu zakupu, a nie dodatek do ceny zakupu. Dlatego w przypadku marży wynoszącej 100%, cena musi być podwajana w stosunku do kosztu. Ponadto, nie uwzględnienie podatku VAT w obliczeniach jest powszechnym błędem. VAT powinien być dodany na końcu, co może prowadzić do znacznych różnic w obliczeniach. Niektórzy mogą twierdzić, że cena 8,25 zł jest poprawna, być może myśląc, że chodzi o cenę za 150 ml bez uwzględnienia marży lub VAT. Z kolei odpowiedź 50,00 zł, choć bliska, nie uwzględnia VAT, co jest kluczowym elementem w ustalaniu ceny końcowej w gastronomii. Warto również zauważyć, że przy ustalaniu cen produktów ważne jest, aby zrozumieć strukturę kosztów i zastosować odpowiednie metody kalkulacji, aby zapewnić rentowność, co jest fundamentalne dla każdego przedsiębiorstwa gastronomicznego.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Organizacja regularnych warsztatów dla pracowników kuchni dotyczących tematu "Zdrowie na talerzu" jest zgodna z strategią
A. ceny
B. promocji
C. personalną
D. dystrybucji
Odpowiedzi związane z dystrybucją, promocją oraz ceną są nieprawidłowe, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do strategii związanej z rozwojem kapitału ludzkiego. Strategia dystrybucji koncentruje się na efektywnym dostarczaniu produktów do klientów i nie dotyczy aspektów szkoleniowych pracowników. Z kolei strategia promocji koncentruje się na komunikacji i reklamie, mającej na celu zwiększenie świadomości marki oraz zainteresowania oferowanymi produktami. Chociaż promocja ma istotne znaczenie w kontekście marketingu, to nie przekłada się na rozwój umiejętności i wiedzy pracowników. Wreszcie, strategia cenowa dotyczy ustalania odpowiednich cen produktów i usług w celu osiągnięcia maksymalnej rentowności. Jest to aspekt marketingu mix, który również nie odnosi się do kwestii edukacji i szkoleń. Często w praktyce można spotkać się z mylnym przekonaniem, że każda aktywność związana z pracownikami jest związana z promocją lub ceną, jednak w kontekście organizacji warsztatów kluczową rolę odgrywa osobisty rozwój pracowników, co stanowi fundament strategii personalnej. Te błędne założenia mogą prowadzić do nieefektywnego alokowania zasobów oraz braku inwestycji w najważniejszy kapitał każdej organizacji – ludzi.
Pytanie 19
System, w którym klient samodzielnie wybiera sałatki i desery w bufecie, a pozostałe dania i napoje są serwowane przez kelnera, nazywa się
A. system samoobsługi z obsługą kelnerską
B. system zespołów specjalistycznych
C. system samoobsługowy typu francuskiego
D. system zespołowo-kompleksowy
System samoobsługi z obsługą kelnerską łączy elementy samodzielnego wyboru potraw przez gości z tradycyjną obsługą kelnerską, co zwiększa komfort i satysfakcję klientów. W tym modelu klienci mają możliwość samodzielnego wyboru dań, takich jak sałatki i desery, co sprzyja większej różnorodności i personalizacji posiłków. Po dokonaniu wyboru goście przynoszą wybrane potrawy do stolika, podczas gdy kelnerzy zajmują się serwowaniem pozostałych dań i napojów. Taki system jest zgodny z nowoczesnymi trendami w branży gastronomicznej, które kładą nacisk na szybki serwis oraz interakcję z klientem. Przykładem zastosowania tego systemu mogą być bufety w hotelach lub restauracjach, gdzie goście mogą swobodnie eksplorować dostępne potrawy, a jednocześnie zyskują wsparcie kelnerów w zakresie zamówień głównych dań. W praktyce taki model obsługi zwiększa efektywność operacyjną lokalu oraz pozwala na zaspokojenie różnorodnych potrzeb klientów.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Zgodnie z zasadami substitucji, mleko można zastąpić
A. makaronem
B. maślanką
C. masłem
D. mięsem
Maślanka jest produktem mlecznym, który zawiera wodę, białko i niezbędne składniki odżywcze, co czyni ją odpowiednim substytutem mleka w wielu przepisach kulinarnych. Jest bogata w probiotyki, co wpływa korzystnie na florę bakteryjną jelit. Maślanka może być używana do wypieków, sosów, a także jako składnik napojów. Jej zastosowanie w kuchni jest szerokie, ponieważ może poprawić teksturę i smak potraw. Dobrą praktyką jest zastępowanie mleka maślanką w przepisach na placki, ciasta lub marynaty, co daje efekt lekkiej kwasowości i nawilżenia. W przemyśle spożywczym maślanka jest wykorzystywana w produkcji jogurtów oraz jako składnik niektórych serów, co pokazuje jej wszechstronność. W kontekście dietetycznym maślanka jest często zalecana osobom, które dążą do redukcji kalorii, ponieważ jej zawartość tłuszczu jest mniejsza niż w pełnotłustym mleku. Warto pamiętać, że przy zamianie mleka na maślankę warto zwrócić uwagę na proporcje, aby zachować odpowiednią konsystencję potrawy.
Pytanie 22
Stanowisko kelnera nie wymaga posiadania
A. podgrzewacza.
B. coolera.
C. rózgi.
D. menażu.
Odpowiedzi takie jak 'w cooler', 'w menaż' oraz 'w podgrzewacz' wskazują na niepełne zrozumienie roli, jaką pełni kelner w kontekście obsługi gości w restauracji. Cooler, będący urządzeniem do przechowywania napojów w odpowiedniej temperaturze, nie jest niezbędnym wyposażeniem kelnera, ponieważ jego funkcja polega na utrzymaniu odpowiedniej temperatury serwowanych trunków, a nie na ich podawaniu. Kelnerzy, w przeciwieństwie do sprzętu gastronomicznego, mają za zadanie interakcję z gośćmi i dostarczanie im potraw oraz napojów, co wymaga umiejętności interpersonalnych i wiedzy o menu. Menaż, czyli naczynie do serwowania potraw, również nie jest standardowym wyposażeniem kelnera, a raczej elementem zastawy stołowej, który jest używany w kuchni lub na stole. Z kolei podgrzewacz, używany do utrzymania temperatury potraw, jest narzędziem stosowanym przez kucharzy, a nie kelnerów. To zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi elementami wyposażenia gastronomicznego a obowiązkami kelnera jest kluczowe dla prawidłowego wykonywania zawodu. Typowym błędem jest mylenie narzędzi kuchennych z obowiązkami obsługi, co może prowadzić do dezinformacji na temat standardów w branży gastronomicznej.
Pytanie 23
Jaką kwotę będzie musiał uiścić gość w barze za zestaw dnia, korzystając z 20% zniżki w ramach programu lojalnościowego? Standardowa cena zestawu w menu wynosi 15,00 zł?
A. 12,00 zł
B. 20,00 zł
C. 15,00 zł
D. 17,00 zł
Poprawna odpowiedź to 12,00 zł, co wynika z zastosowania 20% rabatu na standardową cenę zestawu dnia, która wynosi 15,00 zł. Aby obliczyć wartość rabatu, należy pomnożyć cenę zestawu przez 0,20, co daje 3,00 zł. Następnie tę kwotę odejmujemy od ceny standardowej: 15,00 zł - 3,00 zł = 12,00 zł. Przykład ten ilustruje praktyczną aplikację pojęcia rabatów w kontekście programów lojalnościowych, które są powszechnie stosowane w branży gastronomicznej. Warto zauważyć, że umiejętność obliczania rabatów i zniżek jest niezbędna w codziennej pracy w barach i restauracjach, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie cenami oraz obsługą klienta. Przestrzeganie standardów dotyczących promocji i rabatów jest kluczowe dla utrzymania przejrzystości w relacjach z klientami oraz dla budowania ich lojalności w dłuższym okresie czasu.
Pytanie 24
W trakcie ceremonii obiadowej potrawy powinny być serwowane w następującej kolejności:
A. przystawka zimna, zupa, danie główne, przystawka gorąca, sery, deser
B. przystawka zimna, przystawka gorąca, zupa, danie główne, sery, deser
C. przystawka zimna, przystawka gorąca, zupa, danie główne, deser, sery
D. przystawka gorąca, przystawka zimna, zupa, danie główne, sery, deser
Udzielając odpowiedzi na pytanie dotyczące kolejności podawania potraw, warto zwrócić uwagę na istotę odpowiedniej sekwencji serwowania w kontekście gastronomii. Odpowiedzi, które zaczynają się od przystawek gorących lub pomijają kluczowy element, jakim jest zupa, pokazują brak zrozumienia dla tradycyjnych zasad sztuki kulinarnej. Podawanie przystawek gorących na początku posiłku może nie tylko zniekształcić balans smaków, ale także sprawić, że goście nie będą mogli w pełni docenić kolejnych dań, które powinny być stopniowo wprowadzane. Ponadto, brak zupy w sekwencji może prowadzić do nieodpowiedniego przygotowania podniebienia na bardziej intensywne smaki dań głównych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do pominięcia kluczowych doświadczeń kulinarnych, które są fundamentem każdego udanego obiadu. Dobrą praktyką jest zapewnienie gościom płynnego przejścia między daniami, co osiąga się dzięki właściwej kolejności serwowania. Zaspokaja to nie tylko ich potrzeby kulinarne, ale również estetyczne, co jest kluczowe w kontekście uroczystych wydarzeń. Dlatego warto zwrócić uwagę na te elementy, aby unikać typowych błędów, które mogą wpłynąć na ogólną jakość doświadczenia gastronomicznego.
Pytanie 25
Podając zupę z wazy z lewej strony gościa, kelner wykorzystuje serwis
A. niemiecki
B. angielski
C. rosyjski
D. francuski
Serwis niemiecki, angielski i rosyjski, mimo że mają swoje unikalne cechy, nie oddają w pełni elegancji i specyfiki serwisu francuskiego. Na przykład, serwis niemiecki charakteryzuje się raczej dużą prostotą i efektywnością, gdzie dania są często serwowane bezpośrednio na talerzach, a nie z wazy. To podejście, choć praktyczne, nie pozwala na personalizację i interakcję, które oferuje serwis francuski. Serwis angielski natomiast polega na tym, że kelnerzy podają potrawy na stół, co może ograniczać kontakt gości z serwowanym jedzeniem. Goście nie mają sposobności do bezpośredniego wyboru lub zobaczenia potrawy przed jej nałożeniem. Z kolei serwis rosyjski, który zakłada podawanie potraw na wspólnym talerzu i samodzielne nakładanie przez gości, również nie koresponduje z luźnym serwowaniem z wazy. Kluczowym błędem w ocenie tych stylów jest niezgodność z ich podstawowymi zasadami i praktykami, które nie odpowiadają eleganckiemu i osobistemu charakterowi serwisu francuskiego. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie umiejętność dostosowania serwisu do oczekiwań gości i kontekstu wydarzenia jest niezwykle ważna.
Pytanie 26
Jakie produkty mają działanie alkalizujące w organizmie człowieka?
A. orzechy, produkty zbożowe oraz świeże owoce
B. soki warzywne, owoce suszone i przetwory mleczne
C. kawa, pieczywo i migdały
D. mięso, warzywa strączkowe oraz mleko
Mięso, warzywa strączkowe i mleko są często mylone z produktami alkalizującymi, jednak ich rzeczywisty wpływ na równowagę kwasowo-zasadową organizmu jest niekorzystny. Mięso, zwłaszcza czerwone, oraz przetwory mięsne są silnie zakwaszające, co wynika z wysokiej zawartości białka zwierzęcego. Spożycie dużej ilości mięsa może prowadzić do nadmiaru kwasów we krwi, co z kolei zmusza organizm do mobilizacji zasobów mineralnych, takich jak wapń, aby neutralizować kwasowość. Warzywa strączkowe, choć zdrowe i bogate w białko roślinne, w pewnym kontekście mogą również wpływać na kwasowość, zwłaszcza w przypadku osób, które nie są przyzwyczajone do ich spożywania, a ich wysokie białko może prowadzić do zgagi lub dyskomfortu trawiennego. Nawet mleko, które jest często postrzegane jako produkt zasadowy, w rzeczywistości może działać zakwaszająco po metabolizowaniu, co jest szczególnie widoczne w przypadku osób z nietolerancją laktozy czy alergiami pokarmowymi. To prowadzi do typowych błędów myślowych, gdzie konsumenci uważają, że wszystkie produkty mleczne są alkalizujące, co jest nieprawdziwe. Warto zwrócić uwagę na to, że kluczowe dla zdrowia jest utrzymanie zrównoważonej diety, która uwzględnia zarówno produkty zasadowe, jak i te zakwaszające, jednak ich proporcje powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb organizmu. Eksperci żywieniowi zalecają, aby w codziennej diecie dominowały warzywa i owoce, które mają właściwości alkalizujące, co jest zgodne z zaleceniami w ramach diety śródziemnomorskiej czy roślinnej, które są uznawane za korzystne dla zdrowia.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Ile kalorii może dostarczyć organizmowi człowieka spożycie 100 g lodów waniliowych w mlecznej czekoladzie z migdałami, które posiadają 4,1 g białka, 20,7 g tłuszczu oraz 32,3 g węglowodanów?
A. 151,7 kcal
B. 352,4 kcal
C. 228,4 kcal
D. 331,9 kcal
Spożycie 100 g lodów waniliowych z czekoladą mleczną i migdałami dostarcza organizmowi 331,9 kcal energii. Aby to obliczyć, należy uwzględnić wartości kaloryczne makroskładników: białka, tłuszczu i węglowodanów. Białko dostarcza 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany 4 kcal na gram. Obliczając wartość kaloryczną dla lodów, mamy: (4,1 g białka x 4 kcal) + (20,7 g tłuszczu x 9 kcal) + (32,3 g węglowodanów x 4 kcal) = 16,4 kcal + 186,3 kcal + 129,2 kcal, co daje 331,9 kcal. Znajomość wartości kalorycznych różnych produktów jest kluczowa dla utrzymania zbilansowanej diety i w celu kontrolowania masy ciała. Przykładem praktycznym może być planowanie posiłków w diecie redukcyjnej, gdzie precyzyjne obliczanie kalorii z poszczególnych składników jest niezbędne do osiągnięcia zamierzonych celów żywieniowych.
Pytanie 29
Gdy zakład gastronomiczny realizuje usługi cateringowe, jakie urządzenia powinien wykorzystać do transportu gorących zup?
A. podgrzewacze
B. termosy
C. kociołki
D. warniki
Termosy są idealnym rozwiązaniem do transportu gorących zup w usługach cateringowych. Ich konstrukcja opiera się na izolacji termicznej, co pozwala na długotrwałe utrzymanie wysokiej temperatury potrawy. Termosy wykonane są z materiałów takich jak stal nierdzewna, co zapewnia nie tylko trwałość, ale również higienę, co jest niezbędne w gastronomii. Przykładem zastosowania może być transport zupy pomidorowej na event, gdzie potrawa musi być podawana w odpowiedniej temperaturze, aby zachować smak i bezpieczeństwo. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność używania termosów, które nie tylko izolują, ale również posiadają odpowiednie atesty sanitarno-epidemiologiczne. Używanie termosów zamiast innych metod transportu, jak np. kociołki czy podgrzewacze, pozwala na zminimalizowanie ryzyka, że potrawa utraci swoje właściwości organoleptyczne oraz zdrowotne, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.
Pytanie 30
Jaką metodę promocji zastosowała restauracja, wprowadzając zniżkowe kupony na sezonowe dania?
A. Sprzedaż osobistą
B. Sponsoring
C. Promocję sprzedaży
D. Reklamę
Promocja sprzedaży jest techniką marketingową skoncentrowaną na zwiększeniu sprzedaży produktów lub usług w krótkim okresie. Wprowadzenie zniżkowych kuponów na potrawy sezonowe jest doskonałym przykładem tej strategii, której celem jest zachęcenie klientów do zakupu i wypróbowania nowych produktów. Takie kupony mogą skutecznie zwiększać ruch w restauracji, szczególnie w okresach, gdy sprzedaż może być niższa. Dodatkowo, promocje sprzedażowe wpływają na postrzeganie marki, budując lojalność klientów i zachęcając do powrotu. W branży gastronomicznej praktyki te są szeroko stosowane, a badania pokazują, że klienci często decydują się na wizytę w restauracji, która oferuje atrakcyjne promocje. Warto również zauważyć, że skuteczność tego typu promocji wzrasta, gdy są dobrze zaplanowane i komunikowane, np. poprzez media społecznościowe, co zwiększa ich zasięg oraz oddziaływanie.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Jaką ilość wywaru trzeba przygotować do zrobienia 50 porcji zupy jarzynowej, skoro na 10 porcji potrzeba 2,5 l wywaru?
A. 52,5 l
B. 12,5 l
C. 20,0 l
D. 25,0 l
Aby obliczyć, ile wywaru potrzebujemy do przygotowania 50 porcji zupy jarzynowej, musimy najpierw ustalić, ile wywaru potrzeba na jedną porcję. W tym przypadku wiemy, że na 10 porcji zupy potrzeba 2,5 l wywaru, co oznacza, że jedna porcja wymaga 0,25 l wywaru (2,5 l / 10 porcji = 0,25 l/porcję). Następnie możemy pomnożyć ilość wywaru potrzebną na jedną porcję przez 50 porcji: 0,25 l/porcję * 50 porcji = 12,5 l. Takie podejście jest zgodne z zasadami proporcjonalności, które są niezbędne w kuchni, zwłaszcza podczas dużego przygotowania dań. Kiedy planujemy większe ilości, kluczowa jest precyzja w obliczeniach, co pozwala uniknąć marnotrawstwa składników oraz zapewnia właściwy smak potrawy. Utrzymanie dokładności podczas obliczeń jest jedną z najlepszych praktyk w gastronomii, która wpływa na jakość serwowanych potraw oraz efektywność operacyjną.
Pytanie 33
Gdy 3 lub 4 kelnerów realizuje określony zestaw zadań w sali konsumenckiej, to działają oni w systemie
A. rewirowym
B. zespołowo-kompleksowym
C. brygadowym
D. zespołów specjalistycznych
Podejścia zawarte w odpowiedziach alternatywnych nie pasują do opisanego kontekstu obsługi kelnerów w restauracji. System brygadowy, polegający na rotacji pracowników w różnych rolach, nie zapewnia odpowiedniego podziału zadań według specjalizacji, co może prowadzić do chaosu w obsłudze. W przypadku pracy zespołowej kelnerzy nie mają przypisanych stałych ról, co oznacza, że nie każdy z nich może wykorzystywać swoje umiejętności w pełni. Praca w systemie rewirowym, gdzie każdy kelner ma przypisany konkretny obszar (rewir) w restauracji, również nie umożliwia efektywnego wykorzystania indywidualnych umiejętności pracowników. Taki system może prowadzić do sytuacji, w której jeden z kelnerów zostaje obciążony zbyt dużą ilością obowiązków w swoim rewirze, co negatywnie wpływa na wydajność i jakość obsługi. Z kolei zespół zespołowo-kompleksowy, choć może wydawać się atrakcyjny, często prowadzi do zjawiska przeciążenia informacyjnego i trudności w organizacji pracy, ponieważ wymaga od członków zespołu posiadania szerokiej wiedzy i umiejętności w różnych dziedzinach. W praktyce, takie podejście może prowadzić do obniżenia jakości obsługi, ponieważ klienci mogą odczuwać brak jasności w interakcji z kelnerami, gdyż ci mogą nie być wystarczająco wyspecjalizowani w swoich zadaniach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania restauracją oraz zapewnienia satysfakcji klientów.
Pytanie 34
Jaki opis najlepiej określa system samoobsługowy francuskiego typu?
A. Dania i napoje są prezentowane w bufetach ustawionych w sposób schodkowy
B. Dania i napoje serwowane są gościom przy ladzie barowej, gdzie może mieć miejsce konsumpcja
C. Dania i napoje są prezentowane w bufetach ustawionych w jednej linii
D. Dania i napoje są odbierane w okienku wydawczym, a konsumpcja odbywa się przy stolikach
W przypadku systemów samoobsługowych, istnieje wiele różnych podejść i koncepcji, które mogą wprowadzać w błąd, a różnice między nimi mogą być subtelne, lecz istotne. Przykładowo, opis dotyczący eksponowania potraw i napojów w bufetach ustawionych w linii czy schodkowo w rzeczywistości odnosi się do innych typów samoobsługowych systemów, które różnią się od systemu francuskiego. W kontekście gastronomicznym, bufet liniowy zazwyczaj zakłada, że goście przechodzą wzdłuż jednej linii, wybierając z różnych potraw, co może prowadzić do kolejek i dłuższego czasu oczekiwania, a także zmniejsza interakcję z personelem, co negatywnie wpływa na jakość obsługi. Z kolei bufet schodkowy, gdzie potrawy są rozmieszczone na różnych poziomach, ma na celu zwiększenie atrakcyjności wizualnej, ale również nie odpowiada na specyfikę systemu francuskiego, w którym kluczowe jest podawanie posiłków bezpośrednio przy barze. Z drugiej strony, opis dotyczący odbierania potraw w okienku ekspedycyjnym sugeruje model, który nie sprzyja komfortowej konsumpcji w trakcie posiłku, co jest istotnym elementem systemu francuskiego. System ten stawia na doświadczenia kulinarne, które powinny zachęcać gości do delektowania się potrawami w przyjemnej atmosferze, a nie odbierania ich na wynos. W rezultacie, błędne interpretacje tych systemów mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnych modeli obsługi gastronomicznej oraz ich charakterystyki, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących standardów branżowych.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Jaką wartość energetyczną ma 250 g fasolki po bretońsku, jeżeli 100 g dostarcza 139 kcal?
A. 278,00 kcal
B. 239,50 kcal
C. 347,50 kcal
D. 350,00 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną 250 g fasolki po bretońsku, należy zastosować proporcjonalne przeliczenie wartości energetycznej 100 g produktu. Wartość energetyczna 100 g fasolki po bretońsku wynosi 139 kcal. W celu obliczenia wartości dla 250 g stosujemy prostą proporcję: (250 g / 100 g) * 139 kcal = 2,5 * 139 kcal = 347,50 kcal. Zastosowanie tego typu obliczeń jest powszechne w dietetyce oraz w przemyśle spożywczym, gdzie znając wartość energetyczną produktu na 100 g, można łatwo oszacować wartość dla dowolnej ilości produktu. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne do planowania zbilansowanej diety oraz do kontrolowania spożycia kalorii. Wartości energetyczne są również istotne w kontekście etykietowania produktów spożywczych, co jest regulowane przez przepisy prawa dotyczące oznakowania żywności. Dlatego znajomość zasad obliczania wartości energetycznej jest kluczowa zarówno dla profesjonalistów zajmujących się żywieniem, jak i dla konsumentów pragnących świadomie podejmować decyzje żywieniowe.
Pytanie 37
Jaką formę promocji wprowadziła kawiarnia, oferując w piątki do godziny 16.00 wszystkie desery z rabatem 20%?
A. Public relations
B. Promocję sprzedaży
C. Sponsoring
D. Marketing bezpośredni
Odpowiedź "Promocję sprzedaży" jest prawidłowa, ponieważ kawiarnia stosuje strategię, która ma na celu zwiększenie sprzedaży produktów poprzez czasowe obniżenie cen. Promocje sprzedaży to działania marketingowe, które mają na celu zachęcenie klientów do zakupu konkretnego produktu lub usługi w krótkim okresie. W przypadku kawiarni, obniżka ceny deserów o 20% w piątki do godziny 16.00 ma na celu przyciągnięcie klientów w określonym czasie, co może prowadzić do wzrostu liczby odwiedzin oraz zwiększenia średniego koszyka zakupowego. Tego rodzaju promocje są powszechnie stosowane w branży gastronomicznej jako sposób na zwiększenie ruchu w lokalu oraz wykorzystanie godzin, które mogą być mniej oblegane. Dobre praktyki w zakresie promocji sprzedaży obejmują również komunikację tych ofert poprzez różne kanały, takie jak media społecznościowe, ulotki czy plakaty w lokalu, co dodatkowo zwiększa ich widoczność i skuteczność.
Pytanie 38
Który z podanych surowców zawiera najwięcej białka w 100 g?
A. Śliwka żółta
B. Porzeczka czerwona
C. Fasola biała
D. Papryka zielona
Fasola biała jest jednym z najbogatszych źródeł białka roślinnego, co czyni ją idealnym składnikiem diety wegetariańskiej i wegańskiej. W 100 g suchej fasoli białej znajduje się około 21 g białka, co stanowi znaczny procent dziennego zapotrzebowania na ten makroskładnik. Białko jest niezwykle istotne dla organizmu, odgrywając kluczową rolę w budowie mięśni, regeneracji tkanek oraz produkcji enzymów i hormonów. Warto również zauważyć, że fasola biała dostarcza dodatkowo błonnika, witamin (np. B6, kwasu foliowego) oraz minerałów (magnez, żelazo), co czyni ją bardzo wartościowym pokarmem. W praktyce, fasola biała może być wykorzystywana w różnych potrawach, takich jak zupy, sałatki czy dania jednogarnkowe. Jej wszechstronność w kuchni oraz korzystny profil odżywczy sprawiają, że jest zalecana w ramach zdrowej diety, zgodnej z wytycznymi dietetycznymi. Bogate źródło białka roślinnego, jakim jest fasola biała, jest szczególnie rekomendowane przez dietetyków i ekspertów ds. żywienia jako alternatywa dla białka zwierzęcego, co jest zgodne z rosnącym zainteresowaniem dietami roślinnymi.
Pytanie 39
Zgodnie z zasadami substytucji produktów spożywczych, rybę można zastąpić
A. kaszą
B. oliwkami
C. pieczarkami
D. mlekiem
Zastępowanie ryby innymi produktami spożywczymi, takimi jak oliwki, kasza czy pieczarki, wiąże się z szeregiem niepoprawnych założeń dotyczących wartości odżywczych i kulinarnych tych składników. Oliwki, chociaż są smacznym dodatkiem do wielu potraw, nie dostarczają białka ani takich samych kwasów tłuszczowych omega-3, które są obecne w rybach. Ich głównym atutem jest zawartość zdrowych tłuszczy, przede wszystkim jednonienasyconych, ale nie mogą one zastąpić ryby pod względem wartości odżywczych. Kasza z kolei jest źródłem węglowodanów i błonnika, ale nie zaspokaja zapotrzebowania na białko w taki sposób, jak ryby. W diecie wegetariańskiej lub wegańskiej kasza może być używana jako dodatek, ale nie możemy uznać jej za równoważną zamianę. Pieczarki, mimo że są bogate w niektóre witaminy i minerały, nie mogą dostarczyć białka w ilości wymaganej do zastąpienia ryby. Często pojawia się błędne przekonanie, że każdy produkt roślinny może w pełni zastąpić źródło białka, jakim są ryby, podczas gdy w rzeczywistości wymaga to starannego łączenia różnych składników, aby osiągnąć odpowiednią równowagę odżywczą. Kluczowe jest, aby przy planowaniu diety brać pod uwagę nie tylko smak, ale i wartości odżywcze, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia.
Pytanie 40
Jak nazywa się technika, która polega na zastosowaniu słoniny do nawilżenia chudego mięsa przed jego pieczeniem?
A. Bejcowanie
B. Tablerowanie
C. Szpikowanie
D. Peklowanie
Bejcowanie to fajny sposób, żeby nadać mięsu smak i kolorek dzięki marynacie, ale nie ma to nic wspólnego z nawilżaniem chudego mięsa. Marynaty zazwyczaj robi się z olejów, przypraw i kwasów, które mają poprawić smak, ale nie są tak skuteczne jak szpikowanie w kontekście soczystości. Tablerowanie to inna sprawa, bo chodzi o to, żeby rozbić mięso i wyrównać jego grubość, co ułatwia pieczenie, ale też nie dodaje wilgoci. Peklowanie to kolejna technika, która polega na użyciu soli i nitratów, żeby mięso się nie psuło. Żadne z tych rzeczy nie odpowiada na pytanie o nawilżanie mięsa słoniną przed pieczeniem i na pewno nie zastąpi efektu szpikowania. Często ludzie mylą te techniki, co może prowadzić do błędów w gotowaniu.