Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 15:44
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:21

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Stopa rocznej amortyzacji dla środka trwałego w pierwszym roku dla metody degresywnej wyniesie

Przedsiębiorstwo nabyło środek trwały o wartości początkowej 10 000,00 zł, który będzie amortyzowany przy wykorzystaniu metody degresywnej przy założeniach:

stopa rocznej amortyzacji dla metody liniowej wynosi 10%,
współczynnik podwyższający 2.

A. 20%

B. 8%

C. 12%

D. 10%

Poprawna odpowiedź to 20%, ponieważ w metodzie degresywnej stopa amortyzacji jest wyższa niż w metodzie liniowej. W tym przypadku, aby obliczyć stopę amortyzacji, należy pomnożyć stopę liniową, która w tym przykładzie wynosi 10%, przez współczynnik podwyższający równy 2. To prowadzi do wyniku 20% amortyzacji w pierwszym roku. Jest to zgodne z zasadą, że w metodzie degresywnej środki trwałe są amortyzowane szybciej na początku ich używania, co jest korzystne dla firm, które mogą odpisywać większe kwoty w pierwszych latach eksploatacji. Tego typu podejście jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości i jest często stosowane w praktyce, aby lepiej odzwierciedlić zużycie środka trwałego oraz wygenerowany przez niego przychód. Metoda ta jest szczególnie użyteczna w branżach, gdzie środki trwałe mają szybkie tempo utraty wartości, co pozwala na lepsze dopasowanie kosztów do uzyskiwanych przychodów.

Pytanie 2

Jak dużo zmniejszono cenę detaliczną spodni, jeżeli po obniżce o 30% ich cena wynosi 70 zł?

A. 30 zł

B. 91 zł

C. 21 zł

D. 100 zł

Odpowiedź 30 zł jest prawidłowa, ponieważ po obliczeniach można ustalić, że cena przed obniżką wynosiła 100 zł. Jeśli po 30% obniżce cena wynosi 70 zł, to oznacza, że 70 zł to 70% pierwotnej ceny, co można zapisać równaniem: 0,7x = 70 zł, gdzie x to pierwotna cena. Rozwiązując to równanie, otrzymujemy x = 70 zł / 0,7, co daje x = 100 zł. Obniżka wyniosła 100 zł - 70 zł = 30 zł. Takie obliczenia pozwalają na lepsze zrozumienie pojęcia procentów oraz umiejętności obliczania wartości po obniżkach, co jest niezwykle istotne w handlu detalicznym i zarządzaniu finansami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz podejmowanie właściwych decyzji zakupowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania osobistymi finansami.

Pytanie 3

Jakie jest znaczenie zasady podwójnego zapisu?

A. Każdą operację gospodarczą należy zarejestrować w tych samych kwotach, na dwóch kontach, po obu stronach.

B. Każdą operację gospodarczą należy zarejestrować w takich samych kwotach, na dwóch różnych kontach, jednym z aktywów, drugim z pasywów.

C. Każdą operację gospodarczą należy zarejestrować na dwóch kontach.

D. Każdą operację gospodarczą należy zarejestrować w takich samych kwotach, na dwóch kontach.

Niektóre odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że zasada podwójnego zapisu jest mniej skomplikowana niż w rzeczywistości. W szczególności stwierdzenie, że każdą operację gospodarczą należy zapisać w takich samych kwotach na dwóch kontach, może sugerować, że wystarczy jedynie podzielić transakcję w dowolny sposób, co nie oddaje pełnej istoty tej zasady. Istotne jest, aby nie tylko uwzględniać dwie różne strony zapisu, ale również zrozumieć, że jeden zapis wpływa na aktywa, a drugi na pasywa lub kapitał. Ignorowanie tej różnicy może prowadzić do błędnych zapisów księgowych, a w konsekwencji do zafałszowania wyników finansowych firmy. Dodatkowo, stwierdzenie, że operację można zapisać tylko na dwóch kontach, nie uwzględnia sytuacji, w których może być konieczne wykorzystanie więcej niż dwóch kont w przypadku bardziej złożonych transakcji. W praktyce, każda operacja powinna być dokładnie analizowana, a jej wpływ na różne konta powinien być jasno określony, co jest kluczowe dla zachowania zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 4

W firmie, gdzie z jednych materiałów w tym samym procesie technologicznym produkuje się kilka podobnych wyrobów różniących się wagą, koszt wytworzenia gotowego produktu ustala się przy użyciu kalkulacji

A. doliczeniowo-zleceniowej

B. doliczeniowo-asortymentowej

C. podziałowej współczynnikowej

D. podziałowej prostą

Odpowiedź "podziałowa współczynnikowa" jest prawidłowa, ponieważ ta metoda kalkulacji jest szczególnie odpowiednia w sytuacjach, gdy wytwarzane są podobne produkty, które różnią się jedynie wagą i kosztami materiałów. W kalkulacji podziałowej współczynnikowej, całkowite koszty produkcji są dzielone na wyroby na podstawie ustalonego współczynnika, który uwzględnia różnice w wadze. Na przykład, jeśli firma produkuje różne warianty tego samego produktu, mogą one mieć różne ceny jednostkowe w zależności od ich wagi, co wpływa na koszt całkowity. Metoda ta jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania kosztami, ponieważ umożliwia przedsiębiorstwom precyzyjne przypisanie kosztów produkcji do poszczególnych wyrobów, co jest kluczowe dla analizy rentowności. Przykładowo, w branży spożywczej, gdzie podobne wyroby różnią się tylko wagą, taka kalkulacja pozwala na dokładniejsze oszacowanie kosztów i cen sprzedaży, co z kolei wpływa na efektywność finansową firmy.

Pytanie 5

Przykładami wartości niematerialnych i prawnych w firmie są:

A. prawa autorskie, weksle własne, prawo dzierżawy

B. grunt, licencje, dzieła sztuki

C. prawo do patentu, wartość firmy, know-how

D. koncesje, weksle obce, obligacje

Wartości niematerialne i prawne przedsiębiorstwa obejmują zasoby, które nie mają materialnej formy, ale mają znaczną wartość ekonomiczną dla firmy. Prawo do patentu, jako forma ochrony wynalazków, umożliwia przedsiębiorstwom zabezpieczenie swoich innowacji przed nieuprawnionym wykorzystaniem przez konkurencję. Wartość firmy, z kolei, odnosi się do reputacji i relacji z klientami oraz innymi interesariuszami, co wpływa na przyszłe zyski. Know-how, czyli wiedza i umiejętności niezbędne do prowadzenia działalności, stanowi kluczowy element konkurencyjności przedsiębiorstwa. Przykładem zastosowania tych wartości jest sytuacja, gdy firma posiada innowacyjny produkt objęty patentem i zyskuje przewagę rynkową, co przekłada się na wyższe przychody i rozwój. W praktyce, przedsiębiorstwa często inwestują w rozwój wartości niematerialnych, aby zwiększyć swoją wartość rynkową oraz zdolność do generowania zysków.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Zgodnie z Kodeksem pracy praca w godzinach nadliczbowych dla kobiet w ciąży jest

A. akceptowalna, o ile nie ma wskazań medycznych

B. dopuskowana, za jej zgodą

C. niedozwolona

D. dozwolona przez maksymalnie 2 godziny

Zgodnie z Kodeksem pracy, nie można zatrudniać kobiet w ciąży do pracy w nadgodzinach. To jest naprawdę ważne, bo chodzi o zdrowie i bezpieczeństwo zarówno kobiet, jak i ich dzieci. Kodeks jasno mówi, jakie są ograniczenia dla ciężarnych w pracy – to ma na celu stworzenie bezpiecznych warunków. Pracodawca, który myśli o zleceniu pracy w nadgodzinach kobiecie w ciąży, powinien pamiętać, że nie może tego zrobić. Dobrą praktyką jest też, żeby pracodawcy regularnie przypominali pracownikom o tych przepisach. To naprawdę pomaga w ich zrozumieniu i stosowaniu na co dzień.

Pytanie 9

Korygowanie błędu księgowego przy użyciu storna czerwonego wpłynie na konta, które są korygowane

A. obniżenie obrotów

B. obniżenie sald końcowych

C. zachowanie czystości zapisów

D. zawieŜenie obrotów

Nieprawidłowe odpowiedzi koncentrują się na złych założeniach dotyczących skutków stosowania storna czerwonego. Przede wszystkim, zaniżenie sald końcowych sugeruje, że po dokonaniu korekty saldo konta będzie niższe, co jest mylnym rozumowaniem. Storno czerwone nie wpływa na ostateczne saldo konta; zamiast tego wprowadza korektę, która neutralizuje wcześniejszy błąd. Twierdzenie, że storno czerwone zawyża obroty, również jest błędne. Obroty są efektem zarówno przychodów, jak i wydatków; storno ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie błędnych zapisów, a nie ich zwiększenie. Pomijając te aspekty, możemy również zauważyć, że odpowiedzi te bazują na nieporozumieniu dotyczącym zasadności przejrzystości w dokumentacji księgowej. Zachowanie czystości zapisów jest fundamentalnym elementem skutecznego zarządzania rachunkowością, a nie jego naruszeniem. Często w praktyce spotykane są sytuacje, w których księgowi zamiast stosować storno, próbują ręcznie skorygować błędne zapisy, co prowadzi do zmieszania i braku przejrzystości. Właściwe podejście, czyli stosowanie storna czerwonego, jest zgodne z najlepszymi praktykami w rachunkowości i gwarantuje utrzymanie porządku w dokumentacji.

Pytanie 10

Czym jest koszt stały?

A. wynagrodzenia dla pracowników zajmujących się produkcją

B. wydatki na materiały używane w produkcji

C. wydatki na wodę wykorzystywaną w przemyśle

D. podatek związany z nieruchomościami

Koszty materiałów, które wykorzystujesz do produkcji oraz zużytej wody są zmienne, bo im więcej produkujesz, tym więcej wydajesz. W praktyce, te koszty rosną albo maleją w zależności od tego, co robisz w firmie. Wypłaty dla pracowników produkcyjnych też są zmienne, bo zależą od tego, ile zrobili. Czasami można się pogubić i myśleć, że wszystkie wydatki są stałe, a to nieprawda. Ważne jest, żeby znać różnicę między kosztami stałymi a zmiennymi, bo to wpływa na planowanie budżetu i ustalanie cen. Z własnego doświadczenia wiem, że bez tego zrozumienia, ciężko myśleć o długoterminowym sukcesie firmy.

Pytanie 11

Określ zasadę dotycząca otwierania kont pasywnych.

A. Saldem początkowym uznaje się konto

B. Konto obciąża się saldem początkowym

C. Saldo początkowe zapisuje się po stronie Wn konta

D. Saldo początkowe wpisuje się w ciężar konta

Analiza zasad otwierania kont pasywnych jest kluczowa dla zrozumienia podstaw rachunkowości. Saldo początkowe konta pasywnego nie może być zapisane po stronie Wn (debet), ponieważ konta pasywne z natury są rejestrowane po stronie Mań (kredyt). Przyjęcie błędnego założenia, że saldo początkowe powinno zostać zapisane w ciężar konta, prowadzi do mylnego zrozumienia mechanizmu funkcjonowania kont pasywnych, które odzwierciedlają zobowiązania i kapitały firmy. Kiedy mówimy o obciążeniu konta, odnosimy się zazwyczaj do kont aktywnych, gdzie wzrost wartości jest rejestrowany po stronie Wn. Z kolei uznawanie salda początkowego konta jako obciążenie jest niepoprawne z perspektywy rachunkowości, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej firmy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, mogą wynikać z mylenia koncepcji aktywów i pasywów oraz niezrozumienia podstawowych zasad podwójnego zapisu w rachunkowości, które zakładają, że każda transakcja wpływa na dwa konta: jedno jest debetowane, a drugie kredytowane. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i raportowania finansowego.

Pytanie 12

Jak klasyfikuje się akcje obce nabyte przez jednostkę?

A. kapitały obce

B. kapitały własne

C. aktywa rzeczowe

D. aktywa finansowe

Akcje obce zakupione przez jednostkę klasyfikowane są jako aktywa finansowe, ponieważ reprezentują prawa własności do udziału w kapitale obcego podmiotu. W praktyce oznacza to, że posiadanie akcji innej firmy pozwala na udział w jej zyskach oraz potencjalny wzrost wartości kapitału. Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 9, aktywa finansowe dzielą się na różne kategorie, a akcje klasyfikowane są jako instrumenty kapitałowe. Ważne jest, aby jednostki gospodarcze prawidłowo klasyfikowały swoje inwestycje, co ma znaczenie dla oceny ich płynności oraz ryzyka. Przykład praktyczny to sytuacja, w której firma nabywa akcje spółki technologicznej, co nie tylko daje jej potencjalny zysk z dywidend, ale również wpływa na jej pozycję na rynku i możliwości współpracy z innymi podmiotami. Dlatego poprawne zrozumienie klasyfikacji aktywów finansowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 13

Funduszem odpowiednim dla kapitału zapasowego w spółkach państwowych jest

A. udziałowy

B. założycielski

C. zasobowy

D. przedsiębiorstwa

W odniesieniu do pytania, chciałbym zwrócić uwagę, że inne odpowiedzi odnoszą się do różnych aspektów finansowych, co może wprowadzać w błąd. Na przykład, fundusz udziałowy dotyczy kapitału inwestorów i skupia się na ich udziałach, a nie na zabezpieczeniu finansowym, jak w przypadku kapitału zapasowego. Nie jest też trafne utożsamianie kapitału zapasowego z funduszem założycielskim, który raczej dotyczy pierwszych wkładów inwestycyjnych. Fundusz zasobowy z kolei ma związek z alokacją zasobów do konkretnych projektów, co nie jest tym samym, co gwarantowanie operacji firmy w razie strat. Ważne jest, żeby rozróżniać te różne funkcje, bo błędne myślenie w tym temacie może prowadzić do złego zarządzania zasobami. W skrócie, fundusz przedsiębiorstwa, będący odpowiednikiem kapitału zapasowego, ma swoje zadania, które są kluczowe dla stabilności i rozwoju każdej firmy.

Pytanie 14

Do przychodów finansowych wlicza się:

A. odszkodowania, kary umowne, grzywny

B. otrzymane dywidendy, odsetki od posiadanych obligacji obcych

C. odsetki z udzielonych pożyczek, przychody ze sprzedaży środków trwałych

D. przychody ze zbycia towarów, przychody z inwestycji

Otrzymane dywidendy oraz odsetki od posiadanych obcych obligacji są klasyfikowane jako przychody finansowe, gdyż dotyczą one wpływów pochodzących z inwestycji w papiery wartościowe. Dywidendy to część zysku, którą spółki wypłacają swoim akcjonariuszom jako nagrodę za inwestycję w ich kapitał. Odsetki od obligacji są wynagrodzeniem za pożyczanie kapitału emitentowi tych papierów wartościowych. Przychody finansowe są istotne dla analizy rentowności inwestycji oraz płynności finansowej przedsiębiorstwa. Przykładowo, firma posiadająca portfel obligacji może regularnie otrzymywać odsetki, co wpływa na jej przychody i cash flow. W kontekście standardów rachunkowości, przychody finansowe są klasyfikowane w rachunku zysków i strat według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) jako odrębna kategoria, co umożliwia dokładną analizę źródeł przychodów. Uwzględnienie tych przychodów w raportowaniu jest kluczowe dla inwestorów i analityków, którzy oceniają stabilność finansową oraz zdolność do generowania zysków przez dany podmiot.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Ewidencjonowanie odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych odbywa się na koncie

A. Ct "Rachunek bieżący"

B. Ct "Przychody finansowe"

C. Dt "Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia"

D. Dt "Podatki i opłaty"

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na zapis w 'Ct "Rachunek bieżący"', jest błędny, ponieważ ten zapis dotyczy transakcji finansowych, które wpływają na saldo bieżącego konta bankowego firmy. Ewidencjonowanie odpisu na ZFŚS nie prowadzi do zmiany salda na rachunku bieżącym, lecz jest elementem kosztów operacyjnych, które powinny być klasyfikowane inaczej. Podobnie, zapis w 'Dt "Podatki i opłaty"' jest także nieprawidłowy, ponieważ podatki i opłaty to kategoria wydatków, która nie ma bezpośredniego związku z funduszem świadczeń socjalnych. Takie podejście może prowadzić do mylnego wniosku, że wszystkie wydatki związane z zatrudnieniem powinny być klasyfikowane jako podatki. Również 'Ct "Przychody finansowe"' jest niewłaściwe, ponieważ odnosi się do przychodów generowanych przez działalność finansową firmy, a nie do kosztów ponoszonych w celu zapewnienia pracownikom świadczeń socjalnych. Kluczowe jest zrozumienie, że ewidencjonowanie kosztów związanych z ZFŚS ma na celu odzwierciedlenie rzeczywistych wydatków przedsiębiorstwa na świadczenia, a nie transakcji bankowych czy przychodów, co jest często źródłem nieporozumień i błędnych zapisów w księgowości.

Pytanie 17

Zakład produkujący masowo kilka analogicznych towarów z tego samego materiału, w identycznym procesie wytwórczym, przy użyciu tych samych maszyn i urządzeń, powinien wdrożyć kalkulację

A. doliczeniową zleceniową

B. podziałową ze współczynnikami

C. podziałową prostą

D. doliczeniową asortymentową

Wybór kalkulacji doliczeniowej asortymentowej, doliczeniowej zleceniowej lub podziałowej prostej jest błędny z kilku względów. Kalkulacja doliczeniowa asortymentowa jest bardziej skomplikowana i przystosowana do sytuacji, w których przedmioty produkcji są zróżnicowane, a nie masowo wytwarzane. W takim przypadku, przypisanie kosztów do poszczególnych asortymentów staje się problematyczne i niewłaściwe w kontekście produkcji seryjnej. Z kolei kalkulacja doliczeniowa zleceniowa jest dedykowana dla jednostkowej produkcji, gdzie każdy zlecenie ma swoją specyfikę i wymaga oddzielnego podejścia do kalkulacji kosztów. Ta metoda sprawdza się, gdy produkcja jest zróżnicowana i nieokreślona, co jest sprzeczne z kontekstem zadania. Natomiast kalkulacja podziałowa prosta, choć może być zastosowana w produkcji seryjnej, nie uwzględnia złożony charakter kosztów pośrednich, co prowadzi do uproszczenia i błędnych wyników. W praktyce oznacza to, że nie oddaje precyzyjnie rzeczywistych kosztów produkcji, co może prowadzić do podejmowania błędnych decyzji zarządczych. W przemyśle, gdzie koszty są kluczowe dla rentowności, istotne jest, aby stosować metody kalkulacji, które są adekwatne do specyfiki produkcji oraz umożliwiają dokładne śledzenie i alokację kosztów.

Pytanie 18

Przedstawiony zapis księgowy dotyczy ujęcia kosztów zużycia środków trwałych w układzie

Umorzenie środków trwałych

	500,- (1

Amortyzacja

1) 500,-

A. mieszanym.

B. funkcjonalnym.

C. rodzajowym.

D. kalkulacyjnym.

Odpowiedź "rodzajowym" jest prawidłowa, ponieważ dotyczy klasyfikacji kosztów według ich rodzaju, co jest zgodne z zapisem księgowym umorzenia środków trwałych. W układzie rodzajowym, koszty są grupowane w kategorie takie jak materiały, usługi czy wynagrodzenia, co ułatwia analizę oraz kontrolę kosztów w przedsiębiorstwie. Przykładem zastosowania układu rodzajowego może być raport kosztów, w którym przedsiębiorstwo zestawia wszystkie wydatki związane z umorzeniem środków trwałych, co pozwala na lepsze zrozumienie struktury kosztów oraz podejmowanie decyzji o ewentualnych inwestycjach. Zgodnie z polskimi standardami rachunkowości, stosowanie układu rodzajowego jest zalecane, ponieważ zapewnia większą przejrzystość w analizie finansowej, a także ułatwia porównywanie wyników finansowych w różnych okresach. Dobrą praktyką jest również łączenie tego podejścia z innymi formami analizy, aby uzyskać pełniejszy obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 19

Na zakończenie okresu sprawozdawczego, konto Rozrachunki z tytułu podatku VAT ujawniło saldo Ct, co oznacza?

A. należność od urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT

B. zobowiązanie wobec urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT

C. nadwyżkę podatku VAT naliczonego nad należnym

D. nadwyżkę podatku VAT od zakupów nad podatkiem VAT od sprzedaży

Saldo Ct na koncie Rozrachunki z tytułu podatku VAT wskazuje na zobowiązanie wobec urzędu skarbowego, co oznacza, że przedsiębiorstwo ma obowiązek uregulowania należności z tytułu podatku VAT. W praktyce, jeżeli saldo jest dodatnie, oznacza to, że wartość podatku VAT naliczonego przy zakupach jest niższa niż wartość podatku VAT należnego przy sprzedaży. Tego rodzaju saldo jest szczególnie istotne w kontekście zarządzania płynnością finansową firmy, gdyż wpływa na decyzje dotyczące wydatków oraz inwestycji. Przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować swoje salda na kontach rozrachunkowych, aby unikać nieprzewidzianych zobowiązań, które mogą wpłynąć na płynność finansową. Dobrą praktyką jest także planowanie terminów płatności VAT, aby dostosować je do cyklu przychodów firmy. Warto również pamiętać, że terminowe regulowanie zobowiązań podatkowych jest kluczowe dla utrzymania dobrej reputacji wśród kontrahentów oraz w oczach organów skarbowych.

Pytanie 20

W firmie, po odjęciu podatku dochodowego od osób prawnych od zysku brutto, otrzymuje się wynik

A. finansowy brutto

B. z działalności operacyjnej

C. finansowy netto

D. ze sprzedaży

Poprawna odpowiedź to finansowy netto, ponieważ wynik finansowy netto uzyskuje się poprzez odjęcie od zysku brutto wszelkich kosztów, w tym podatku dochodowego od osób prawnych. Wynik finansowy netto odzwierciedla rzeczywistą rentowność przedsiębiorstwa, po uwzględnieniu wszystkich wydatków związanych z jego działalnością. Na przykład, jeśli firma osiągnie zysk brutto w wysokości 1 miliona złotych i zapłaci 200 tysięcy złotych podatku dochodowego, to jej wynik finansowy netto wyniesie 800 tysięcy złotych. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika jest kluczowe dla inwestorów oraz kadry zarządzającej, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej firmy oraz jej zdolności do generowania zysków po opodatkowaniu. Standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), podkreślają znaczenie prezentacji wyniku finansowego netto w raportach finansowych jako kluczowego wskaźnika zdrowia finansowego przedsiębiorstwa.

Pytanie 21

W ciągu miesiąca pracownicy działu remontowego przepracowali 1 200 roboczogodzin, ponosząc wydatki w wysokości 60 000,00 zł. W tym czasie dział remontowy realizował usługi dla:
- wydziału produkcji podstawowej - 600 roboczogodzin,
- komórek zarządu - 200 roboczogodzin,
- odbiorców zewnętrznych - 400 roboczogodzin.

Jakie były koszty prac remontowych wykonanych dla komórek zarządu?

A. 50 000,00 zł

B. 10 000,00 zł

C. 20 000,00 zł

D. 30 000,00 zł

Koszty prac remontowych dla komórek zarządu można obliczyć poprzez ustalenie stawki za roboczogodzinę i pomnożenie jej przez liczbę roboczogodzin przypisanych do tych komórek. Wydział remontowy przepracował łącznie 1200 roboczogodzin, ponosząc koszty w wysokości 60000,00 zł. Stawka za roboczogodzinę wynosi więc 60000,00 zł / 1200 roboczogodzin = 50,00 zł za roboczogodzinę. Komórki zarządu korzystały z 200 roboczogodzin, co przekłada się na koszty w wysokości 200 roboczogodzin x 50,00 zł/roboczogodzinę = 10000,00 zł. Takie kalkulacje są niezbędne w procesach wyceny usług oraz oceny efektywności kosztowej, które są kluczowe w zarządzaniu projektami. W praktyce, umiejętność prawidłowego przypisania kosztów do odpowiednich odbiorców pozwala na lepsze zarządzanie budżetem oraz planowanie wydatków na przyszłość, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie rachunkowości zarządczej.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

W wyniku przeprowadzonej w hurtowni inwentaryzacji ujawniono niedobory i nadwyżki towarów. Jakie warunki powinny zostać spełnione, aby kierownik jednostki podjął decyzję o kompensacie niedoborów nadwyżkami?

A.	− niedobory są zawinione − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas tego samego spisu z natury w składnikach majątku, za które materialnie odpowiada ta sama osoba − niedobory i nadwyżki dotyczą różnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia umyślnych pomyłek
B.	− niedobory są niezawinione − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas dwóch różnych spisów z natury w składnikach majątku, za które materialną odpowiedzialność ponoszą różne osoby − niedobory i nadwyżki dotyczą podobnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia umyślnych pomyłek
C.	− niedobory są nadzwyczajne − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas dwóch różnych spisów z natury w składnikach majątku, za które materialnie odpowiada ta sama osoba − niedobory i nadwyżki dotyczą różnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia nieumyślnych pomyłek
D.	− niedobory są niezawinione − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas tego samego spisu z natury w składnikach majątku, za które materialnie odpowiada ta sama osoba − niedobory i nadwyżki dotyczą podobnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia nieumyślnych pomyłek

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Odpowiedź D to właściwy wybór, bo kompensowanie niedoborów nadwyżkami towarów jest okej, ale tylko wtedy, gdy oba te zjawiska pojawiły się podczas jednego spisu z natury. Muszą być spełnione pewne zasady. Tak, chodzi o to, że braki i nadwyżki powinny być związane z tymi samymi składnikami majątku, za które odpowiada ta sama osoba. Na przykład, jeżeli w trakcie inwentaryzacji wyjdzie, że brakuje 10 sztuk jednego towaru, a mamy 10 sztuk innego, które były nadzorowane przez tego samego pracownika, to kierownik może zdecydować o ich zrównoważeniu. Takie praktyki są zgodne z regułami zarządzania majątkiem, bo w końcu wszyscy możemy popełnić błędy, a zazwyczaj to nie jest nic umyślnego. Warto też regularnie robić inwentaryzacje i szkolić pracowników, żeby lepiej rozumieli swoją odpowiedzialność za to, co mają w rękach. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko pomyłek.

Pytanie 24

Jakie rodzaje dokumentów w przedsiębiorstwie powinny być trwale archiwizowane?

A. Wykazy wynagrodzeń pracowników

B. Księgi rachunkowe

C. Dokumenty związane z rękojmią i reklamacjami

D. Zatwierdzone roczne raporty finansowe

Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe są mega ważne dla każdej firmy. Muszą być przechowywane na stałe, bo to na ich podstawie można analizować finanse, sprawdzać dane i wiadomo, że są potrzebne przy kontrolach skarbowych czy audytach. Prawo mówi, że trzeba je trzymać co najmniej 5 lat, ale w praktyce to wiele firm trzyma je nawet dłużej. To dobry sposób, żeby mieć wszystko pod kontrolą. Na przykład, jak firma chce sprawdzić swoje wyniki finansowe z kilku lat, to stare sprawozdania mogą okazać się niezastąpione. I jeszcze jedno, te dokumenty nie tylko pomagają ocenić, jak firma wygląda finansowo, ale są też ważne dla inwestorów i innych osób, które chcą wiedzieć, co firma zamierza robić w przyszłości.

Pytanie 25

Jaki dokument stanowi podstawę do rejestracji operacji finansowych w księgach rachunkowych jednostki?

A. Nota korygująca

B. Umowa dostawy

C. Faktura korygująca

D. Faktura pro forma

Faktura korygująca jest dokumentem, który ma kluczowe znaczenie w ewidencji operacji gospodarczych, ponieważ służy do wprowadzenia zmian w już wystawionych fakturach. W praktyce, może być stosowana w przypadku błędów dotyczących kwot, podatków lub innych istotnych danych, co czyni ją niezbędnym narzędziem dla zapewnienia prawidłowości w księgowości. Odpowiednia ewidencja i dokumentacja takich korekt są zgodne z przepisami prawa, w tym Ustawą o rachunkowości i ustawą o VAT. Faktura korygująca pozwala na utrzymanie zgodności danych oraz zapobiega ewentualnym nieprawidłowościom podatkowym. W praktyce, każdy przedsiębiorca powinien regularnie aktualizować swoje księgi rachunkowe o wszelkie zmiany wynikające z korekt, aby uniknąć problemów podczas audytów lub kontroli skarbowych. Prawidłowe posługiwanie się tym dokumentem świadczy o dobrej organizacji wewnętrznej jednostki oraz dbałości o prawidłowość ewidencji.

Pytanie 26

W jednostce handlowej początkowy stan towaru X w magazynie wynosił 100 sztuk po 33,00 zł/szt. W analizowanym czasie zanotowano następujące operacje związane z tym towarem:
- przyjęcie do magazynu - 200 sztuk po 30,00 zł/szt.,
- wydanie z magazynu w ilości 200 sztuk - wycenione według metody F1FO. Jaką wartość będzie miał zapas końcowy towaru X?

A. 3 000,00 zł

B. 3 300,00 zł

C. 6 000,00 zł

D. 6 300,00 zł

Analizując błędne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe pomyłki w obliczeniach związanych z metodą FIFO. Niektóre osoby mogły pomylić wartość zapasu końcowego, myląc się przy wycenie rozchodu. Często w takich sytuacjach dochodzi do przyjęcia błędnych wartości lub nieprawidłowego zastosowania metody wyceny. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na wartość 6 000,00 zł mogą wynikać z przyjęcia, że wszystkie 200 sztuk zostało sprzedanych po najniższej cenie 30,00 zł, co prowadzi do błędnych wniosków o wartości zapasu. Należy jednak pamiętać, że w przypadku metody FIFO najpierw sprzedawane są produkty o wyższej cenie, co w tym przypadku oznacza, że najpierw należy wycenić 100 sztuk po 33,00 zł oraz 100 sztuk po 30,00 zł. Podobnie, odpowiedzi sugerujące wartość 6 300,00 zł mogą wynikać z błędnej interpretacji wartości początkowej lub dodawania zapasów, bez uwzględnienia rozchodu. Kluczowe jest zrozumienie, że wartość zapasu końcowego nie jest równoważna sumie wartości początkowej i przyjęć, ale musi również uwzględniać wartości rozchodu na podstawie zastosowanej metody wyceny. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na 3 300,00 zł ignorują fakt, że w magazynie pozostały zapasy zakupione po niższej cenie, co jest fundamentalnym błędem w kalkulacji. Dlatego należy zawsze dokładnie analizować każdy krok operacji magazynowych oraz odpowiednio stosować wybrane metody wyceny, co jest niezbędne dla rzetelnego zarządzania zapasami.

Pytanie 27

Do kosztów zaliczanych do kategorii rodzajowych nie wlicza się

A. kosztów wynagrodzeń oraz usług obcych

B. kosztów zakupu materiałów i energii, a także podatków i opłat

C. innych kosztów rodzajowych

D. pozostałych wydatków operacyjnych

Koszty rodzajowe to takie podstawowe wydatki bezpośrednio związane z działalnością firmy, jak materiały, wynagrodzenia czy usług obcych. Jak wybierzesz pozostałe koszty operacyjne jako rodzajowe, to mija się z celem, bo to nie trzyma się zasady kategoryzacji kosztów w rachunkowości. Koszty usług i wynagrodzeń mają dużą wagę w operacjach, a ich klasyfikacja jest ważna dla analizy kosztów i rentowności. Z drugiej strony, pozostałe koszty, takie jak marketing czy administracja, są zupełnie inne, bo nie dotyczą produkcji. W praktyce, menedżerowie finansowi powinni ogarniać te różnice, żeby podejmować lepsze decyzje dotyczące budżetu. Często ludzie zakładają, że wszystkie koszty operacyjne są rodzajowe, co potem prowadzi do błędnych raportów i analiz. Ignorując tę różnicę, można załatwić szereg problemów, co może zbić w decyzjach inwestycyjnych także strategię firmy.

Pytanie 28

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, roczne sprawozdanie finansowe danej jednostki musi zostać zatwierdzone przez organ zatwierdzający w terminie nie dłuższym niż

A. 2 miesiące od dnia bilansowego

B. 8 miesięcy od dnia bilansowego

C. 6 miesięcy od dnia bilansowego

D. 4 miesiące od dnia bilansowego

Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać kilka typowych błędów myślowych związanych z interpretacją przepisów ustawy o rachunkowości. Udzielenie odpowiedzi wskazującej na cztery miesiące od dnia bilansowego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego czasu, jaki jest niezbędny na przygotowanie sprawozdań finansowych. Przepisy jasno określają, że okres ten wynosi sześć miesięcy, co zapewnia wystarczający czas na dokładne opracowanie dokumentacji oraz jej zatwierdzenie przez odpowiednie organy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na dwa miesiące lub osiem miesięcy są także błędne, ponieważ nie tylko przekraczają właściwy termin, ale też wskazują na niedostateczne zrozumienie kluczowych zasad związanych z raportowaniem finansowym. Dwa miesiące to zbyt krótki okres na przygotowanie kompletnych i dokładnych sprawozdań, które wymagają analizy i często konsultacji z audytorami. Natomiast osiem miesięcy mogłoby prowadzić do opóźnień w przedstawianiu informacji finansowych, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć negatywnie na rzetelność danych oraz wiarygodność jednostki. W praktyce, terminowe i zgodne z przepisami zatwierdzenie sprawozdań jest kluczowe dla zapewnienia transparentności oraz odpowiedzialności w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Na kontach jakiego rodzaju księguje się miesięczny koszt związany z użytkowaniem środków trwałych?

A. Wn - "Umorzenie środków trwałych", Wn - "Amortyzacja"

B. Wn - "Amortyzacja", Ma - "Umorzenie środków trwałych"

C. Wn - "Amortyzacja", Ma - "Środki trwałe"

D. Wn - "Środki trwałe", Wn - "Amortyzacja"

Poprawna odpowiedź brzmi: Wn - "Amortyzacja", Ma - "Umorzenie środków trwałych". Księgowanie amortyzacji jest kluczowym elementem zarządzania kosztami związanymi z użytkowaniem środków trwałych. Wn - "Amortyzacja" oznacza, że zapisujemy koszt, który jest rozdzielany na określony czas użytkowania danego środka trwałego. Jest to zgodne z zasadą współmierności kosztów do przychodów, co jest fundamentalnym założeniem rachunkowości. Z drugiej strony, Ma - "Umorzenie środków trwałych" wskazuje, że wartość początkowa środka trwałego jest systematycznie zmniejszana w miarę jego użytkowania. Praktycznym zastosowaniem tego zapisu jest umożliwienie przedsiębiorstwom lepszego zarządzania swoimi aktywami, co wpływa na ich rentowność. Amortyzacja jest także istotna dla obliczeń podatkowych, ponieważ wpływa na wysokość podstawy opodatkowania. Zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi, przedsiębiorstwa mają obowiązek stosować odpowiednie stawki amortyzacyjne, co również powinno być odzwierciedlone w księgach rachunkowych. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia ewidencji finansowej i przygotowywania sprawozdań finansowych.

Pytanie 30

Dokumentem księgowym, na podstawie którego przekazywane są materiały do użytku w produkcji przedsiębiorstwa, jest

A. Zw

B. Rw

C. Mm

D. Wz

Odpowiedź Rw jest poprawna, ponieważ to właśnie ten dowód księgowy służy do ewidencjonowania wydania materiałów trwałych i surowców do produkcji w przedsiębiorstwie. Rw, czyli 'Rozchód wewnętrzny', dokumentuje operacje związane z wydawaniem towarów z magazynu do użycia w procesie produkcyjnym. Jego zastosowanie jest kluczowe w zarządzaniu zapasami oraz kontrolowaniu kosztów produkcji. Dzięki Rw, przedsiębiorstwo może śledzić, jakie materiały zostały wydane, w jakiej ilości oraz na jakie potrzeby produkcyjne, co jest istotne dla analizy efektywności i rentowności. Przykładowo, w fabryce mebli, dokument Rw będzie generowany przy wydaniu drewna do produkcji, co pozwoli na dokładne rozliczenie materiałów i zapewnienie płynności w gospodarowaniu zasobami. W praktyce, stosowanie dowodów Rw przyczynia się do większej transparentności w procesach wewnętrznych oraz ułatwia audyt finansowy, co jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 31

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w ciągu okresu sprawozdawczego 600 sztuk wyrobów gotowych C oraz 800 sztuk wyrobów niezakończonych C o stopniu przetworzenia 50%. Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego C.

Pozycje kalkulacyjne		Poniesione koszty w zł
Materiały bezpośrednie	32 000,00
Płace bezpośrednie wraz z narzutami	18 000,00
Koszty wydziałowe	4 000,00
Koszty ogólnego zarządu

A. 40,00 zł

B. 56,00 zł

C. 50,00 zł

D. 54,00 zł

Odpowiedź 54,00 zł jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego należy uwzględnić zarówno gotowe wyroby, jak i wyroby w trakcie produkcji, które mają określony stopień przetworzenia. W tym przypadku, wysokość jednostkowego kosztu wytworzenia wynika z podziału sumy kosztów na łączną liczbę jednostek, co jest standardową praktyką w rachunkowości kosztów. Koszt wytworzenia powinien być obliczany w sposób, który umożliwia dokładne przypisanie kosztów do wyrobów, co ma kluczowe znaczenie dla analizy rentowności i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Przykładowo, w przypadku podejmowania decyzji o zwiększeniu produkcji lub wprowadzeniu nowych produktów, znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia pozwala na lepsze oszacowanie potencjalnych zysków i strat. W praktyce, obliczanie kosztów wytworzenia powinno opierać się na dokładnych danych dotyczących kosztów bezpośrednich i pośrednich, co zgodne jest z zasadami rachunkowości zarządczej oraz rekomendacjami Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR).

Pytanie 32

Jednostka będąca czynnym podatnikiem VAT zakupiła na podstawie faktury nr 24/2021 i przyjęła do eksploatacji środek trwały, który będzie amortyzowany metodą liniową według stawki 20%. Ustal wartość miesięcznej amortyzacji środka trwałego.

Fragment faktury nr 24/2021 ( w zł)
Lp.	Nazwa	J.m.	Ilość	Cena jednostkowa bez podatku	Wartość netto	Stawka podatku VAT	Kwota podatku VAT	Wartość brutto
1.	Urządzenie produkcyjne	szt.	1	24 000,00	24 000,00	23%	5 520,00	29 520,00

A. 4 800,00 zł

B. 5 904,00 zł

C. 492,00 zł

D. 400,00 zł

Obliczanie miesięcznej amortyzacji środka trwałego to ważna sprawa, zwłaszcza gdy chodzi o finanse w firmie. Tutaj mamy wzór, który w zasadzie mówi, że bierzemy pod uwagę wartość początkową, stawkę amortyzacyjną i lata, w jakich korzystamy z tego dobra. W Twoim przypadku wartość początkowa to 24 000,00 zł, a stawka amortyzacji wynosi 20%. Z tego wynika, że roczna amortyzacja wychodzi 4 800,00 zł (czyli 24 000,00 zł razy 20%). Jak to wszystko podzielimy przez 12, to mamy miesięczną amortyzację równą 400,00 zł. Taki sposób naliczania amortyzacji jest zgodny z zasadami rachunkowości i ma na celu równomierne rozkładanie kosztów przez cały czas, kiedy używamy środek trwały. W praktyce to wiedza, która naprawdę się przydaje, bo pomaga w odpowiednim zarządzaniu firmowymi finansami oraz podejmowaniu lepszych decyzji dotyczących majątku trwałego.

Pytanie 33

Jakie konta syntetyczne mogą prezentować jednocześnie saldo na stronie Wn oraz saldo na stronie Ma?

A. Konta wynikowe

B. Konta pasywne

C. Konta aktywne

D. Konta rozrachunkowe

Konta pasywne, konta wynikowe oraz konta aktywne mają różne funkcje i charakteryzują się specyficznymi właściwościami, które nie pozwalają na jednoczesne wykazywanie sald po obu stronach. Konta pasywne, takie jak kapitał własny oraz zobowiązania, z definicji rejestrują wyłącznie stan zobowiązań wobec innych podmiotów, co oznacza, że saldo tych kont nigdy nie powinno być debetowe. Konta wynikowe służą do odzwierciedlania wpływów i kosztów, a ich saldo jest zamykane na koniec okresu obrachunkowego, co oznacza, że nie mogą one wykazywać otwartego salda debetowego i kredytowego w tym samym czasie. Konta aktywne, takie jak środki trwałe czy zapasy, również nie mogą wykazywać salda po obu stronach w tym samym czasie, ponieważ ich charakterystyka polega na rejestrowaniu wartości posiadanych aktywów. Dążenie do wykazywania sald na obu stronach w przypadku tych kont jest wynikiem błędnego zrozumienia ich funkcji. Zamiast tego, w praktyce księgowej należy stosować odpowiednią klasyfikację kont oraz przestrzegać zasad rachunkowości, aby zachować dokładność i przejrzystość w raportowaniu finansowym. Zrozumienie różnic między rodzajami kont i ich funkcjami jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz unikania nieporozumień w zakresie zarządzania finansami.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Bilansowa wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest obliczana na podstawie zasady

A. wartość netto pomniejszona o dotychczasowe umorzenie

B. wartość początkowa pomniejszona o dotychczasowe umorzenie

C. wartość początkowa powiększona o dotychczasowe umorzenie

D. wartość netto powiększona o dotychczasowe umorzenie

Wartość bilansowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się poprzez odjęcie dotychczasowego umorzenia od wartości początkowej. Wartość początkowa to kwota, za którą nabyto środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, a umorzenie to proces systematycznego rozliczania kosztów związanych z ich użytkowaniem w czasie. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo nabywa maszynę za 100 000 zł, a dotychczasowe umorzenie wynosi 30 000 zł, to wartość bilansowa tej maszyny wyniesie 70 000 zł. W praktyce, stosowanie tej zasady pozwala na realistyczne odzwierciedlenie wartości posiadanych aktywów, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości, takimi jak IFRS, które wymagają prezentacji rzeczywistej wartości netto aktywów w bilansie. Warto również zauważyć, że umorzenie jest kluczowym elementem procesu amortyzacji, który ma na celu rozłożenie kosztów nabycia aktywów na ich przewidywany okres użyteczności.

Pytanie 36

Brak danych dotyczących adresu nabywcy na wystawionej fakturze sprzedaży zostanie wykryty podczas kontroli

A. merytorycznej

B. rachunkowej

C. wstępnej

D. formalnej

Merytoryczna kontrola dotyczy analizy treści merytorycznej i zasadności transakcji, co nie jest istotą problemu braku danych adresowych na fakturze. Oceniając tę odpowiedź, można zauważyć, że merytoryczna kontrola koncentruje się na zgodności operacji z rzeczywistością gospodarczą, co wiąże się bardziej z weryfikacją, czy transakcja miała miejsce, niż z prawidłowym wypełnieniem dokumentu. W przypadku kontroli rachunkowej, chodzi głównie o prawidłowość zapisów księgowych i ustalenie, czy dokumenty księgowe są zgodne z danymi w systemie finansowym. Chociaż brak danych adresowych może wpłynąć na te aspekty, sama kontrola rachunkowa nie skupia się bezpośrednio na formalnych wymaganiach dotyczących struktury faktury. Wstępna kontrola dotyczy zazwyczaj pierwszego etapu weryfikacji dokumentów i nie odnosi się bezpośrednio do szczegółowości wymaganej w kontekście danych zawartych na fakturze. Zatem koncentrowanie się na tych typach kontroli może prowadzić do mylących wniosków, nie uwzględniając, że to kontrola formalna jest odpowiedzialna za weryfikację zgodności z przepisami prawnymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy element faktury musi spełniać określone wymogi formalne, aby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jak brzmi treść operacji gospodarczej, której ewidencji dokonano na przedstawionych kontach księgowych?

Koszt sprzedanych wyrobów
Dt	Ct
PK) 400,00

Odchylenia od cen ewidencyjnych wyrobów
Dt	Ct
Sp) 1 000	400,00 (PK

A. PK przeksięgowanie odchyleń kredytowych od cen ewidencyjnych sprzedanych wyrobów.

B. PK przeksięgowanie odchyleń debetowych od cen ewidencyjnych wytworzonych wyrobów.

C. PK przeksięgowanie odchyleń debetowych od cen ewidencyjnych sprzedanych wyrobów.

D. PK przeksięgowanie odchyleń kredytowych od cen ewidencyjnych wytworzonych wyrobów.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia związane z podstawowymi zasadami księgowości, a także z pojęciem odchyleń w kontekście cen ewidencyjnych. Odpowiedzi, które sugerują przeksięgowanie odchyleń kredytowych, są błędne, ponieważ odchylenia kredytowe oznaczają zmniejszenie kosztów, co nie odpowiada przedstawionemu przypadkowi. W analizowanym przypadku, mamy do czynienia z odchyleniem debetowym, co jest kluczowe dla zrozumienia mechanizmu ewidencji. Odchylenia debetowe zwiększają koszty sprzedanych wyrobów, co ma istotne znaczenie w kontekście analizy rentowności. Typowym błędem jest myślenie, że każde przeksięgowanie odchyleń kredytowych w kontekście sprzedanych wyrobów będzie miało pozytywny wpływ na wyniki finansowe firmy, co jest mylne. W rzeczywistości, takie podejście prowadzi do zafałszowania danych finansowych i może prowadzić do niepoprawnych decyzji strategicznych. Właściwe zrozumienie różnicy między odchyleniami debetowymi a kredytowymi jest kluczowe w praktyce księgowej, a błędne założenia w tej kwestii mogą prowadzić do istotnych problemów w raportowaniu finansowym oraz w zarządzaniu kosztami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 39

Jakie działanie gospodarcze oddziałuje na zarówno aktywa, jak i pasywa w bilansie, zwiększając jego całkową wartość?

A. Gotówka została pobrana do kasy z konta bieżącego

B. Wprowadzono nowego akcjonariusza, który wniósł swoją część na konto bieżące

C. Kredyt został spłacony z konta bieżącego

D. Towary zostały sprzedane z odroczoną płatnością

Przyjęcie nowego udziałowca, który wpłacił swój udział na rachunek bieżący, to operacja, która zwiększa zarówno aktywa, jak i pasywa bilansu. W momencie wpłaty, aktywa firmy wzrastają o wartość wniesionego wkładu, który trafia na rachunek bankowy, co jest klasyfikowane jako wzrost środków pieniężnych. Jednocześnie, w pasywach następuje zwiększenie kapitału własnego, ponieważ wkład nowego udziałowca jest traktowany jako kapitał zakładowy lub dodatkowy kapitał. Tego typu transakcje są powszechne w praktyce biznesowej, zwłaszcza w przypadku start-upów czy firm poszukujących dodatkowych inwestycji. Dobre praktyki wskazują, że każdy wkład kapitałowy powinien być odpowiednio udokumentowany w umowie spółki oraz w księgach rachunkowych. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy nowa firma, aby zrealizować swój plan rozwoju, decyduje się na przyjęcie inwestora, co skutkuje zwiększeniem jej kapitału oraz zdolności do podejmowania większych inwestycji.

Pytanie 40

Hurtownia dokonała zakupu towarów od dostawcy ALFA na podstawie wystawionej faktury. Do zakończenia okresu sprawozdawczego towary od dostawcy ALFA nie zostały dostarczone. Konto Rozliczenie zakupu towarów pokazuje saldo

A. kredytowe, wskazujące na towary w drodze

B. kredytowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

C. debetowe, wskazujące na towary w drodze

D. debetowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

Twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna. Saldo na koncie 'Rozliczenie zakupu towarów' jest debetowe, co znaczy, że firma zobowiązała się do zakupu towarów, ale jeszcze ich nie dostała. Z rachunkowości wiemy, że w takiej sytuacji powinniśmy zaksięgować zobowiązanie jako aktywa, bo mimo że towary fizycznie nie dotarły, firma już musi za nie zapłacić. Czasami warto sprawdzić to w systemach ERP, które pomagają w zarządzaniu finansami i automatyzują księgowanie, co sprawia, że wszystko jest bardziej precyzyjne. Pamiętaj, że dobrze klasyfikować takie transakcje, bo mają wpływ na bilans i raporty finansowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej