Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 30 grudnia 2025 16:14
Data zakończenia: 30 grudnia 2025 16:44

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W procesie identyfikacji włośni, sedymentacja służy do

A. rozcieńczania larw

B. ożywiania larw

C. opadania larw

D. zabijania larw

Sedymentacja to dość ważny proces w wykrywaniu włośni. Mówiąc prościej, chodzi o to, że larwy tych pasożytów opadają na dno naczynia, w którym je trzymamy. Dzięki temu łatwiej je oddzielić od innych rzeczy, które mogą być w próbce. Jak to wygląda w praktyce? Po dodaniu odpowiednich reagentów, możemy dalej analizować próbki. To wszystko jest zgodne z tym, co trzeba robić w diagnostyce. Sedymentacja zwiększa czułość w wykrywaniu pasożytów, co naprawdę ma znaczenie w medycynie weterynaryjnej i zdrowiu publicznym. Warto pamiętać o dobrych praktykach, takich jak odpowiednie przygotowanie próbek czy używanie kontrolnych, żeby wyniki były wiarygodne. Opadanie larw to kluczowy moment, który pozwala na dokładniejszą analizę i skuteczne leczenie zakażeń wywołanych przez te pasożyty.

Pytanie 2

Tonometr używany jest do pomiaru ciśnienia

A. parcjalnego dwutlenku węgla

B. żylnego

C. wewnątrzgałkowego

D. płynu mózgowo-rdzeniowego

Tonometr jest urządzeniem medycznym zaprojektowanym do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego, co stanowi kluczowy aspekt diagnostyki jaskry oraz innych schorzeń oczu. Pomiar ten jest istotny, ponieważ nadmierne ciśnienie wewnątrzgałkowe może prowadzić do uszkodzenia nerwu wzrokowego i utraty wzroku. W praktyce oftalmologicznej wykorzystuje się różne metody pomiaru, takie jak tonometria applanacyjna, w której przyrząd dociska rogówkę, mierząc siłę potrzebną do jej spłaszczenia. Wartością referencyjną dla zdrowego oka jest ciśnienie w zakresie 10-21 mmHg. Regularne badania ciśnienia wewnątrzgałkowego są rekomendowane dla pacjentów z grupy ryzyka, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w zakresie profilaktyki jaskry. Dobrą praktyką jest również edukacja pacjentów na temat znaczenia monitorowania zdrowia oczu i regularnych wizyt u specjalisty.

Pytanie 3

Obowiązkowe nacięcia wątroby oraz badanie powierzchni przekrojów przeprowadza się

A. u bydła

B. u świń

C. u cieląt

D. u dzików

Nieprawidłowe jest przypisywanie obowiązkowych nacięć wątroby i oględzin powierzchni przekrojów do innych gatunków zwierząt, takich jak dziki, cielęta czy świnie. W przypadku dzików, nacięcia takie nie są standardową praktyką, ponieważ są one często badane w innym kontekście, głównie ze względu na różnice w patologiach i warunkach środowiskowych. Dziki mogą być poddawane innym formom oceny zdrowia, które nie wymagają nacięć wątroby, co wynika z ich biologii oraz różnic w systemie hodowli. Cielęta, będące młodszym stadkiem bydła, również nie są poddawane regularnym, obowiązkowym nacięciom wątroby, chociaż monitoring ich zdrowia jest istotny. Z kolei w przypadku świń, standardy dotyczące nacięć wątroby różnią się od tych stosowanych w bydle. W przemyśle mięsnym, procedury weterynaryjne są dostosowane do specyficznych potrzeb i charakterystyk każdego gatunku, a błędne rozumienie tych procedur może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt oraz ludzi. Prawidłowe podejście do oceny stanu zdrowia zwierząt wymaga zatem znajomości specyficznych praktyk, które są uzależnione od gatunku oraz warunków ich hodowli.

Pytanie 4

Ciąża rzekoma najczęściej występuje u

A. koteczek.

B. macior.

C. suk.

D. krów.

Ciąża urojona, albo jak się to inaczej mówi, pseudociąża, to zjawisko, które najczęściej zdarza się u suk. To tak jakby pieski miały objawy ciąży, mimo że nie były w ciąży. Mogą mieć powiększony brzuszek, zachowywać się inaczej, na przykład opiekować się jakimiś przedmiotami przypominającymi szczenięta, a nawet produkować mleko. To wszystko wiąże się z ich cyklem hormonalnym, szczególnie ze wzrostem progesteronu po owulacji. Dobrze, żeby właściciele psów mieli świadomość tego tematu, bo uniknie to mylnych diagnoz i niepotrzebnego stresu dla zwierzaka i jego opiekuna. Jak zauważysz takie objawy, lepiej skonsultować się z weterynarzem. On oceni, co się dzieje z sunią i podejmie jakieś kroki, jeśli trzeba. Właśnie dlatego warto uczyć właścicieli psów o cyklach reprodukcyjnych ich pupili, bo to naprawdę jest ważne.

Pytanie 5

Aby zapobiec niedokrwistości u prosiąt, należy im podawać suplementy

A. cynku

B. żelaza

C. wapnia

D. fosforu

Niedokrwistość prosiąt jest powszechnym problemem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym osłabienia wzrostu i zwiększonej podatności na choroby. Zapobieganie temu schorzeniu polega przede wszystkim na dostarczaniu prosiętom odpowiednich preparatów żelaza, ponieważ ten pierwiastek jest kluczowy dla produkcji hemoglobiny, białka odpowiedzialnego za transport tlenu w organizmie. Prosięta, szczególnie te urodzone w dużych miotach, mają ograniczone zapasy żelaza, które są dostarczane przez matkę w mleku. Dlatego konieczne jest wprowadzenie suplementacji żelaza, aby zapobiec niedoborom. Prawo i dobre praktyki w hodowli świń rekomendują podawanie żelaza w formie iniekcji lub preparatów doustnych, co powinno być realizowane w pierwszych dniach życia prosięcia. Oprócz tego, w systemach produkcji świń zaleca się również stosowanie odpowiednich strategii żywieniowych oraz monitorowanie poziomu żelaza u prosiąt w celu dostosowania suplementacji do ich indywidualnych potrzeb. Wiedza na temat roli żelaza w diecie prosiąt jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić zdrowy rozwój i minimalizować straty związane z chorobami.

Pytanie 6

Przeprowadzając badanie fizykalne żołądka u psa, należy zbadać obszar

A. okolice pachwin

B. prawy bok klatki piersiowej

C. rejon zapępkowy

D. lewy bok klatki piersiowej

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że odpowiedzi "prawą zażebrową", "pachwinową" oraz "zapępkową" są nieprawidłowe ze względu na ich lokalizację i funkcjonalne znaczenie. Obszar prawy żołądka nie jest miejscem, w którym można skutecznie ocenić stan żołądka, ponieważ to właśnie lewa strona ciała jest miejscem, w którym ten narząd jest umiejscowiony. Nieprawidłowe podejście do diagnostyki poprzez omacywanie okolic niewłaściwych może prowadzić do pominięcia istotnych symptomów, co w konsekwencji może zagrażać zdrowiu zwierzęcia. Niewłaściwe omacywanie pachwinowej lokalizacji nie tylko nie pozwala na ocenę stanu żołądka, ale także może prowadzić do mylnych wniosków o stanie zdrowia całego układu trawiennego. Z kolei palpacja w okolicy zapępkowej, która obejmuje obszar wokół pępka, nie dostarcza informacji o stanie żołądka, a tym samym nie przyczynia się do prawidłowej diagnostyki. Ważne jest, aby weterynarze i technicy weterynaryjni byli dobrze przeszkoleni w zakresie anatomii zwierzęcej, aby skutecznie przeprowadzać badania palpacyjne, co jest kluczowe dla postawienia prawidłowej diagnozy i podjęcia odpowiednich działań. Zrozumienie anatomii oraz lokalizacji poszczególnych narządów jest fundamentem skutecznej diagnostyki w praktyce weterynaryjnej.

Pytanie 7

W tabeli podano prawidłowe wskaźniki hematologiczne dla różnych gatunków zwierząt. Które ze zwierząt ma leukopenię?

Wskaźnik	Jednostka	Gatunek
Wskaźnik	Jednostka	Konie	Bydło	Owce	Kozy	Świnie	Psy	Koty
Leukocyty (LEU)	10³/l	6,0 – 12,0	4,0 – 10,0	4,0 – 12,0	5,0 – 13,0	10,0 – 22,0	6,0 – 17,0	5,0 – 20,0
	tys./mm³	6,0 – 12,0	4,0 – 10,0	4,0 – 12,0	5,0 – 13,0	10,0 – 22,0	6,0 – 17,0	5,0 – 20,0

A. Koń - 7 tys./mm3

B. Pies - 17tys./mm3

C. Świnia - 8 tys./mm3

D. Krowa - 12 tys./mm3

Odpowiedź "Świnia - 8 tys./mm3" jest właściwa, ponieważ leukopenia definiowana jest jako stan obniżonej liczby leukocytów we krwi, poniżej wartości referencyjnych. W przypadku świń, normy liczby leukocytów wynoszą od 10,0 do 22,0 tys./mm3, a zatem wynik 8 tys./mm3 wskazuje na leukopenię. Zrozumienie takich wskaźników jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, ponieważ leukopenia może być symptomem wielu schorzeń, w tym infekcji wirusowych, bakterialnych czy stanów immunologicznych. Monitorowanie poziomu leukocytów jest standardową praktyką w diagnostyce, pozwalającą na wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych. W przypadku wykrycia leukopenii w praktyce klinicznej, zaleca się przeprowadzenie dalszych badań laboratoryjnych, aby ustalić przyczynę oraz wdrożyć odpowiednie postępowanie terapeutyczne, co może obejmować antybiotykoterapię czy wsparcie immunologiczne. Dobre praktyki w zakresie opieki nad zwierzętami wymagają regularnych badań krwi, co pozwala na utrzymanie zdrowia zwierząt oraz zapobieganie chorobom.

Pytanie 8

Test "Rapid FPV" umożliwia identyfikację

A. wirusa panleukopenii w odchodach kotów

B. wirusa parwowirozy w surowicy psów

C. wirusa białaczki w krwi bydła

D. rotawirusa w odchodach koni

Test 'Rapid FPV' jest specjalistycznym narzędziem diagnostycznym, które umożliwia szybkie wykrywanie wirusa panleukopenii w kale kotów. Panleukopenia, znana również jako wirusowe zakażenie jelitowe kotów, jest poważną chorobą, która może prowadzić do ciężkich powikłań zdrowotnych, a nawet śmierci. Wczesna diagnoza jest kluczowa dla skutecznego leczenia i ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa. W praktyce, test ten jest stosowany w klinikach weterynaryjnych oraz schroniskach dla zwierząt, gdzie szybki wynik może zadecydować o dalszym postępowaniu w przypadku podejrzenia zakażenia. Standardy branżowe wymagają, aby testy diagnostyczne były nie tylko skuteczne, ale również szybkie i łatwe w przeprowadzeniu. Dzięki zastosowaniu testu 'Rapid FPV', weterynarze mogą szybko zdiagnozować stan zdrowia kotów, co pozwala na natychmiastowe wdrożenie odpowiedniej terapii oraz ograniczenie ryzyka zakażenia innych zwierząt.

Pytanie 9

Aby przeprowadzić badanie fizykalne wątroby psa, trzeba zbadać obszar

A. lędźwiową

B. śródbrzusza

C. pachwinową

D. podżebrową

Odpowiedź 'podżebrowa' jest prawidłowa, ponieważ wątrobę psa można najlepiej ocenić poprzez palpację w okolicy podżebrowej, szczególnie w prawym górnym kwadrancie brzucha. Wątroba znajduje się w tej lokalizacji, co umożliwia skuteczne badanie jej kształtu, rozmiaru oraz ewentualnych zmian patologicznych. Podczas badania warto zwrócić uwagę na ewentualne powiększenie wątroby (hepatomegalię) lub bolesność, co może wskazywać na choroby wątroby, takie jak marskość czy zapalenie wątroby. Palpacja w tej okolicy jest standardową praktyką w weterynarii, a jej poprawne wykonanie wymaga znajomości anatomii oraz umiejętności rozpoznawania normalnych oraz patogennych struktur. Przykładem może być ocena wątroby u psa z objawami żółtaczki, gdzie palpacja podżebrowa może ujawnić powiększenie narządu oraz jego bolesność, co jest kluczowe dla dalszej diagnostyki.

Pytanie 10

Syndrom PSE w tuszy świń najczęściej dotyczy partii mięśni oznaczonych na rysunku cyfrą

A. 1

B. 2

C. 4

D. 3

Syndrom PSE (blady, miękki, wodnisty) dotyczy głównie mięśnia naramiennego, który na rysunku oznaczony jest cyfrą 3. W przypadku mięsa świń, syndrom PSE jest wynikiem nieprawidłowej obróbki poubojowej, co prowadzi do szybkiej denaturacji białek mięśniowych. Mięsień naramienny, ze względu na swoją lokalizację i funkcję, jest szczególnie podatny na te zmiany, co skutkuje obniżeniem jakości mięsa. W praktyce, mięso z syndromem PSE ma niepożądane cechy, takie jak bladość, miękkość i wodnistość, co wpływa negatywnie na jego walory sensoryczne oraz przydatność do obróbki kulinarnej. Zgodnie z branżowymi standardami, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia syndromu PSE, istotne jest stosowanie odpowiednich metod uboju oraz właściwej obróbki poubojowej, w tym szybkiego schładzania tuszy. Wprowadzenie takich praktyk może znacząco poprawić jakość mięsa, co jest kluczowe dla spełnienia oczekiwań konsumentów oraz norm jakościowych w branży mięsnej.

Pytanie 11

W trakcie badania poubojowego głów bydła starszych niż 6 tygodni nie jest wymagane wykonanie

A. nacięcia węzłów chłonnych żuchwowych.

B. nacięcia mięśni żwaczy zewnętrznych i wewnętrznych.

C. nacięcia języka.

D. usunięcia migdałków.

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 'nacięcia węzłów chłonnych żuchwowych', 'usunięcie migdałków' czy 'nacięcia mięśni żwaczy', wynika z niepełnego zrozumienia obowiązków związanych z badaniem poubojowym bydła. Nacięcia węzłów chłonnych żuchwowych są kluczowym elementem diagnostyki, ponieważ pozwalają na ocenę stanu zdrowia zwierzęcia i identyfikację ewentualnych infekcji. Węzły chłonne mogą być miejscem gromadzenia się patogenów, dlatego ich badanie jest obligatoryjne w procesie inspekcji poubojowej i jest zgodne z wytycznymi Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności. Podobnie, usunięcie migdałków jest istotne, gdyż te struktury mogą być źródłem wielu chorób zakaźnych, w tym chorób wirusowych, co czyni to działanie niezbędnym. Nacięcia mięśni żwaczy, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych, służą do oceny ich kondycji oraz weryfikacji ewentualnych zmian patologicznych. Często błędnym przekonaniem jest, że badania poubojowe są jedynie formalnością, podczas gdy w rzeczywistości mają one kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia publicznego. Dlatego właściwe zrozumienie i stosowanie odpowiednich procedur jest niezbędne dla wszystkich osób zaangażowanych w przemysł mięsny.

Pytanie 12

OB oznacza szybkość opadania

A. erytrocytów

B. leukocytów

C. osocza

D. białek krwi

OB, czyli odczyn opadania, jest testem laboratoryjnym stosowanym do oceny szybkości opadania erytrocytów w próbce krwi. Pomiar ten jest istotny, ponieważ może stanowić wskaźnik obecności stanu zapalnego lub innych procesów patologicznych w organizmie. Wysoka wartość OB świadczy o zwiększonej produkcji białek ostrej fazy, co jest typowe dla reakcji zapalnych. Praktyczne zastosowanie OB obejmuje monitorowanie chorób autoimmunologicznych, infekcji oraz nowotworów. Standardowe metody pomiaru OB, takie jak metoda Westergrena, są powszechnie uznawane za wiarygodne, aczkolwiek warto pamiętać, że wyniki mogą być również wpływane przez różne czynniki, takie jak wiek, płeć czy stan zdrowia pacjenta. Właściwe interpretowanie wyników OB w kontekście innych badań laboratoryjnych oraz objawów klinicznych jest kluczowe dla postawienia trafnej diagnozy oraz wdrożenia skutecznego leczenia.

Pytanie 13

Standardowe badanie serca bydła po jego uwolnieniu z osierdzia polega na

A. trzech nacięciach

B. dwóch nacięciach

C. jednym nacięciu

D. czterech nacięciach

Dwa, trzy lub cztery nacięcia w trakcie poubojowego badania serca bydła są koncepcjami, które nie mają uzasadnienia w standardowych praktykach weterynaryjnych. Decyzja o liczbie nacięć powinna być oparta na zasadach minimalnej inwazyjności oraz optymalnej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Wykonywanie większej liczby nacięć może prowadzić do niepotrzebnych uszkodzeń tkanek, co może zwiększyć ryzyko infekcji oraz innych komplikacji zdrowotnych. Przykładowo, w przypadku dwóch nacięć można założyć, że dostęp do wnętrza serca jest lepszy, jednak w rzeczywistości może to prowadzić do nadmiernego uszkodzenia otaczających tkanek, co jest sprzeczne z zasadami etyki weterynaryjnej oraz dobrostanu zwierząt. Ponadto, trzy lub cztery nacięcia są niepraktyczne i mogą skutkować utratą cennych informacji diagnostycznych, które można uzyskać podczas jednego, precyzyjnego nacięcia. Zbyt dużą liczbę nacięć można także traktować jako symptom braku umiejętności technicznych, co jest niezwykle istotne w zawodzie weterynarza, gdzie precyzja i efektywność są kluczowe dla poprawnej diagnostyki i leczenia.

Pytanie 14

Która z dostępnych nici chirurgicznych jest najdelikatniejsza?

A. Dexon 5-0

B. Dexon 2-0

C. Dexon 0

D. Dexon 2

Dexon 5-0 to najcieńsza nić chirurgiczna z dostępnych opcji, co oznacza, że jest odpowiednia do zastosowania w delikatnych procedurach chirurgicznych, takich jak sutury w oftalmologii czy chirurgii dziecięcej. Oznaczenie '5-0' wskazuje na grubość nici, przy czym im większa liczba przed kreską, tym cieńsza nić. Dexon, będący materiałem wchłanialnym, idealnie nadaje się do zastosowań wymagających stopniowego gojenia, gdyż jego rozkład w organizmie odbywa się z zachowaniem odpowiedniej stabilności w początkowym okresie pooperacyjnym. Przykładem zastosowania Dexon 5-0 może być szycie tkanki miękkiej w obszarze brzucha, gdzie minimalna blizna i ochrona delikatnych struktur tkanek są kluczowe. W chirurgii ortopedycznej oraz stomatologicznej, wybór odpowiedniej grubości nici ma ogromne znaczenie, ponieważ może wpływać na czas gojenia oraz ostateczny efekt estetyczny. Dlatego też stosowanie grubszych nici, takich jak Dexon 0, jest niewłaściwe w przypadku skomplikowanych i wrażliwych operacji, gdzie precyzja jest kluczowa.

Pytanie 15

Podczas zabiegu usuwania kamienia nazębnego u psa, rurkę intubacyjną powinno się wprowadzić do

A. przełyku

B. przedsionka jamy ustnej

C. nozdrzy przednich

D. tchawicy

Umieszczenie rurki intubacyjnej w tchawicy jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiedniego zabezpieczenia dróg oddechowych u psa podczas zabiegu usuwania kamienia nazębnego. Tchawica jest głównym przewodem, który prowadzi powietrze do płuc, a intubacja w tym miejscu pozwala na skuteczne wentylowanie zwierzęcia oraz ochronę przed aspiracją śliny lub innych substancji, które mogą pojawić się w jamie ustnej podczas zabiegu. W zgodzie z dobrymi praktykami weterynaryjnymi, intubacja powinna być przeprowadzana przez wykwalifikowany personel, który umiejętnie oceni średnicę rurki oraz dobierze ją do wielkości psa, co zapewnia optymalny przepływ powietrza. Po zaintubowaniu, regularne monitorowanie ciśnienia wentylacji oraz stanu ogólnego pacjenta są niezbędne dla zapewnienia jego bezpieczeństwa. Warto również zauważyć, że odpowiednia technika intubacji minimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych struktur anatomicznych w obrębie ściany tchawicy, co jest istotne dla dalszego zdrowia i komfortu pacjenta.

Pytanie 16

W procesie uboju pośredniego czynnością, która prowadzi do śmierci zwierzęcia, jest

A. wykrwawianie

B. wytrzewianie

C. oszołomienie

D. oparzanie

Oszołomienie, oparzanie oraz wytrzewianie to procesy związane z ubojem, ale nie są one odpowiednie do klasyfikacji jako akt pozbawiający zwierzę życia w kontekście uboju pośredniego. Oszołomienie jest niezbędnym krokiem, który ma na celu znieczulenie zwierzęcia, co powinno prowadzić do jego szybkiej utraty przytomności. Chociaż jest to kluczowy krok w humanitarnym uboju, nie powoduje bezpośrednio śmierci zwierzęcia. Oparzanie to procedura stosowana głównie w celu ułatwienia obróbki mięsa po uboju, usuwania sierści lub piór, a nie jako metoda pozbawiająca życia. Ponadto, wytrzewianie odnosi się do usuwania narządów wewnętrznych po uboju, co również nie jest aktem, który kończy życie zwierzęcia. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia sekwencji procesów w uboju. Właściwe zrozumienie etapu wykrwawiania jest kluczowe, ponieważ to właśnie na tym etapie następuje rzeczywista utrata życia, a wcześniejsze procesy mają jedynie na celu przygotowanie do tego kroku. Wiele osób myli te procedury ze względu na ich obecność w całym procesie uboju, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat ich roli i znaczenia w kontekście pozbawienia życia.

Pytanie 17

Na ilustracji przedstawiono

A. elektrokauter.

B. autoklaw.

C. laryngoskop.

D. unit stomatologiczny.

Elektrokauter to naprawdę przydatne narzędzie w chirurgii. Działa na zasadzie podgrzewania elektrody prądem elektrycznym, co pozwala na cięcie tkanek, ale też ich koagulację. To ważne, bo podczas operacji minimalizuje krwawienie i zwiększa bezpieczeństwo pacjenta. Widzę, że użycie elektrokautera jest kluczowe, na przykład w chirurgii plastycznej, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Co więcej, organizacje medyczne często podkreślają, jak ważne są nowoczesne technologie, które zmniejszają ryzyko powikłań. Pamiętaj tylko, że obsługa elektrokautera wymaga konkretnego przeszkolenia, by wszystko przebiegało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 18

Według przepisów dotyczących żywienia zwierząt, pasze lecznicze mogą być wytwarzane

A. w zakładzie paszowym na zlecenie lekarza weterynarii

B. w zakładzie paszowym na zlecenie właściciela zwierząt

C. w gospodarstwie właściciela na jego zlecenie

D. w gospodarstwie właściciela na zlecenie technika weterynarii

Pasze lecznicze stanowią ważny element diety zwierząt, a ich produkcja musi przebiegać zgodnie z rygorystycznymi przepisami prawnymi w celu zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego zarówno zwierząt, jak i ludzi. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, pasze lecznicze mogą być produkowane wyłącznie w zakładzie paszowym na zlecenie lekarza weterynarii. Taki wymóg ma na celu zapewnienie, że skład paszy oraz dawkowanie są odpowiednio dostosowane do potrzeb zdrowotnych zwierząt, co z kolei zmniejsza ryzyko błędów w terapii. Przykładem może być sytuacja, gdy lekarz weterynarii zaleca konkretną mieszankę paszową dla zwierzęcia cierpiącego na schorzenie, które wymaga zastosowania specjalistycznych składników. Wysoka jakość pasz leczniczych oraz ich kontrola przez wykwalifikowany personel w zakładach paszowych są kluczowe dla skuteczności leczenia. Praktyki te są zgodne z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz systemami zapewnienia jakości, które regulują procesy wytwórcze w branży paszowej.

Pytanie 19

Zwierzęta kręgowe w rzeźni mogą być zabijane tylko po wcześniejszym

A. wykrwawieniu

B. unieruchomieniu

C. uspokojeniu

D. oszołomieniu

Oszołomienie zwierząt kręgowych przed uśmierceniem jest kluczowym elementem standardów dotyczących humanitarnego traktowania zwierząt w rzeźniach. Metody oszołomienia, takie jak użycie pistoletów pneumatycznych czy elektrody, mają na celu zapewnienie, że zwierzę nie odczuwa bólu ani stresu w trakcie uśmiercania. Proces ten jest zgodny z dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek na producentów żywności, aby stosowali metody uśmiercania minimalizujące cierpienie zwierząt. Przykładami praktycznego zastosowania tej wiedzy są szkolenia dla pracowników rzeźni w zakresie bezpiecznego i skutecznego oszołomienia, co nie tylko poprawia dobrostan zwierząt, ale także zwiększa efektywność procesu produkcji. Oszołomienie jest również przewidziane w przepisach dotyczących ochrony zwierząt, co podkreśla znaczenie tej procedury w przemyśle mięsnym.

Pytanie 20

Jaką chorobę zakaźną u zwierząt należy obowiązkowo zwalczać?

A. listerioza.

B. epizootia zarazy.

C. choroba niebieskiego języka.

D. konie zakaźna niedokrwistość.

Choroba niebieskiego języka to wirus, który atakuje głównie przeżuwacze, jak owce czy bydło. To poważna sprawa, bo objawy, takie jak gorączka czy obrzęki, mogą prowadzić do dużych problemów zdrowotnych. W Polsce mamy przepisy, które mówią, że takie choroby trzeba natychmiast zgłaszać i działać, żeby je zwalczać. Hodowcy muszą dbać o szczepienia i szybko informować weterynarzy, gdy zauważą coś niepokojącego. Idealnie by było, żeby w gospodarstwach były wdrażane różne strategie bioasekuracji, żeby zminimalizować ryzyko. Z mojej perspektywy, to ważne, żeby mieć jasne zasady i regulacje, bo to wszystko wpływa na zdrowie nie tylko zwierząt, ale i ludzi. Takie podejście do sprawy to klucz do sukcesu w hodowli.

Pytanie 21

Kleszcze przedstawione na zdjęciu służą do wykonania zabiegu

A. kastracji.

B. ekstrakcji.

C. kurtyzacji ogonków.

D. znakowania.

Wybranie odpowiedzi o kastracji czy innych zabiegach pokazuje, że jest pewne nieporozumienie z tymi kleszczami, co są na zdjęciu. Kastracja to operacja, która wymaga zupełnie innych narzędzi, jak skalpele czy nożyczki. Ekstrakcja zębów to też inna bajka, bo wtedy używamy szczypców dentystycznych, a nie kleszczy do znakowania. Kurtyzacja ogonków to jeszcze inny temat, który nie ma związku z kleszczami. Kluczowy błąd tutaj to mylenie narzędzi. Kleszcze mają konkretną funkcję identyfikacyjną, a użycie ich w innych procedurach mogłoby być niebezpieczne dla zwierząt. Dlatego ważne jest, żeby znać przeznaczenie każdego narzędzia i stosować je zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi.

Pytanie 22

Tasiemiec uzbrojony można spotkać

A. u koni

B. u owiec

C. u bydła

D. u świń

Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium) jest pasożytem, który przede wszystkim występuje u świń. Zakażenie tym pasożytem jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia publicznego i produkcji zwierzęcej. Świnie mogą być nosicielami larwalnej formy tasiemca, co przekłada się na ryzyko dla ludzi spożywających niedogotowane lub niedopieczone mięso wieprzowe. W związku z tym, w praktyce weterynaryjnej oraz w hodowli świń, kluczowe jest monitorowanie i kontrolowanie infekcji tasiemcem. Właściwe praktyki biohigieniczne, takie jak stosowanie odpowiednich metod dezynfekcji, kontrola paszy oraz edukacja hodowców, są niezbędne w zapobieganiu rozprzestrzenieniu się tego pasożyta. W wielu krajach wprowadzono również programy szczepień świń przeciwko chorobom wywoływanym przez pasożyty, co dodatkowo ogranicza ryzyko zakażeń. Zrozumienie cyklu życiowego tasiemca uzbrojonego oraz potencjalnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą jego obecność w stadzie, jest kluczowe dla zachowania zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywnościowego.

Pytanie 23

Jaką chorobę stwierdza się najczęściej u dorosłych zwierząt, zwłaszcza u krów w zaawansowanej ciąży i wysoko mlecznych, która wiąże się z zaburzeniami w metabolizmie fosforowo-wapniowym?

A. Krzywica

B. Lizawość

C. Ochwat

D. Łomikost

Łomikost, znany również jako hipokalcemia, jest chorobą metaboliczną, która najczęściej występuje u dorosłych krów, zwłaszcza w czasie zaawansowanej ciąży oraz u bydła wysokomlecznego. Choroba ta wiąże się z zaburzeniami gospodarki wapniowej, co prowadzi do niedoboru wapnia w organizmie. Niedobór ten może powodować szereg poważnych objawów, takich jak osłabienie mięśni, drżenie, a w skrajnych przypadkach paraliż. Zarządzanie łomikostem wymaga odpowiednich praktyk żywieniowych, w tym zapewnienia dostatecznej podaży wapnia w diecie, co jest szczególnie istotne w okresie laktacji oraz ciąży. W praktyce, weterynarze zalecają regularne monitorowanie poziomu wapnia w diecie bydła, a także stosowanie suplementów, gdyż profilaktyka jest kluczowa w zapobieganiu tej chorobie. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, ważne jest również, aby odpowiednio przygotować krowy do okresu laktacji poprzez stopniowe zwiększanie dostępu do paszy bogatej w wapń, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia łomikostu.

Pytanie 24

Jaja inwazyjne pobrane z otoczenia mogą powodować chorobę u zwierzęcia, jaką jest

A. glistnica

B. wągrzyca

C. kokcydioza

D. włośnica

Kokcydioza, wągrzyca i włośnica to inne choroby, które są wywoływane przez różne pasożyty, a nie przez glistnicę. Kokcydioza to choroba wynikająca z działania pierwotniaków Eimeria, które atakują jelita zwierząt. Jaja kokcydiów mogą być w otoczeniu, ale sposób ich rozprzestrzeniania i zakażeń jest zupełnie inny. Wągrzyca to problem głównie bydła, który jest związany z larwami tasiemca, a nie z jajami pasożytów, i zwykle dotyczy źle przygotowanego mięsa. Włośnica też wywoływana jest przez larwy włośnia, a do zakażenia dochodzi przez jedzenie surowego lub niedogotowanego mięsa. Moim zdaniem, można pomylić te choroby z glistnicą, bo wszystkie dotyczą pasożytów, ale różnice między nimi są znaczące. W weterynarii ważne jest, żeby zrozumieć te różnice i wdrażać odpowiednie metody zapobiegania, bo błąd w identyfikacji chorób może prowadzić do złych decyzji w leczeniu, co w rezultacie wpływa na zdrowie zwierząt i efektywność hodowli.

Pytanie 25

Krew stanowi materiał do analizy w kierunku

A. mastitis u owiec.

B. nosicielstwa pałeczek Salmonella u ptactwa.

C. BSE u bydła.

D. choroby Aujeszkyego u świń.

Krew jest istotnym materiałem do badań w kierunku choroby Aujeszkyego, wirusowego schorzenia, które dotyka głównie świnie. Badania krwi pozwalają na wykrycie obecności przeciwciał przeciwko wirusowi, co jest kluczowe dla diagnozowania zarówno aktywnych, jak i przeszłych infekcji. W praktyce weterynaryjnej, testy serologiczne są standardową metodą wykrywania chorób wirusowych, a choroba Aujeszkyego jest jednym z głównych zagrożeń dla zdrowia świń. Dodatkowo, monitorowanie stanu zwierząt za pomocą analizy krwi jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz lokalnych programów zwalczania chorób. Dzięki wczesnemu wykrywaniu choroby, można podjąć odpowiednie działania zdrowotne, co minimalizuje straty ekonomiczne hodowców. W przypadku potwierdzenia choroby, wdraża się programy zarządzania zdrowiem stada, które obejmują odpowiednie szczepienia i kontrole bioasekuracyjne, co jest istotne dla ochrony zarówno zwierząt, jak i całego przemysłu trzody chlewnej.

Pytanie 26

W komorze do ogłuszania świń, stężenie dwutlenku węgla o wysokim poziomie CO₂ powinno mieć wartość co najmniej

A. 50%

B. 80%

C. 40%

D. 60%

Odpowiedź 80% jest prawidłowa, ponieważ stosowanie wysokiej koncentracji dwutlenku węgla (CO2) w ogłuszaniu świń jest kluczowe dla zapewnienia ich humanitarnego traktowania oraz skuteczności procedury. Wysokie stężenie CO2 w komorze do ogłuszania powoduje szybkie utraty przytomności zwierząt, co minimalizuje ich stres i ból. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE), stosowanie stężenia CO2 wynoszącego co najmniej 80% zapewnia skuteczność ogłuszania i jest uznawane za najlepszą praktykę w przemyśle mięsnym. W praktyce, kontrola stężenia CO2 w komorze ogłuszającej jest kluczowa dla ochrony dobrostanu zwierząt. Wysokie stężenie CO2 prowadzi do szybkiego wzrostu poziomu kwasu w organizmie zwierzęcia, co skutkuje utratą przytomności w krótkim czasie. W praktyce, proces ten powinien być monitorowany przez personel, aby zapewnić zarówno skuteczność, jak i bezpieczeństwo procedury.

Pytanie 27

Na wyniku morfologii krwi psa znajduje się informacja: PLT 850 (200-580 tys./μl). Co oznacza ten rezultat?

A. o erytrocytozie

B. o limfopenii

C. o erytropenii

D. o trombocytozie

Odpowiedź wskazująca na trombocytozę jest prawidłowa, ponieważ wynik PLT 850 tys./μl przekracza górną granicę normy, która wynosi 200-580 tys./μl. Trombocytoza, czyli podwyższone stężenie płytek krwi, może być wywołana różnymi czynnikami, w tym reakcjami na stres, infekcjami, stanami zapalnymi, a także chorobami nowotworowymi. W praktyce weterynaryjnej, identyfikacja trombocytozy jest istotna, ponieważ może wiązać się z ryzykiem zakrzepicy, a także wskazywać na inne, poważniejsze schorzenia. Na przykład, w przypadku psów z nowotworami, trombocytoza może być oznaką aktywacji układów kompensacyjnych organizmu w odpowiedzi na chorobę. Dlatego ważne jest, aby lekarz weterynarii dokładnie ocenił kontekst kliniczny i przeprowadził dalsze badania, aby ustalić przyczynę podwyższonego poziomu płytek krwi oraz wykluczyć inne poważne schorzenia. Regularne monitorowanie morfologii krwi u psów jest kluczowe dla wczesnej diagnostyki i interwencji medycznej.

Pytanie 28

Czym jest plezimetr?

A. zakładaniem krążków zaciskowych w procesie kastracji.

B. wykonywaniem opukiwania międzyżebrowego.

C. rozwieraniem ran.

D. usuwaniem zębiny.

Plezimetr to narzędzie medyczne, które jest specjalnie zaprojektowane do opukiwania przestrzeni międzyżebrowych w celu oceny stanu zdrowia pacjenta. Użycie plezimetra pozwala na precyzyjne określenie strukturalnych zmian w klatce piersiowej, co może być kluczowe w diagnostyce schorzeń płucnych oraz chorób sercowo-naczyniowych. Opukiwanie polega na emitowaniu dźwięków przez uderzenia w klatkę piersiową, co pozwala na ocenę obecności płynu, powietrza lub zmian w tkankach. Plezimetry są często stosowane w praktyce klinicznej i stanowią ważny element badania fizykalnego, ponieważ pomagają lekarzom w szybkiej identyfikacji problemów zdrowotnych. Zgodnie z zaleceniami towarzystw medycznych, opukiwanie jest jedną z podstawowych metod oceny stanu pacjenta, obok osłuchiwania i palpacji. Właściwe techniki stosowane podczas opukiwania przyczyniają się do uzyskania dokładnych informacji diagnostycznych, co ma istotne znaczenie w procesie podejmowania decyzji terapeutycznych.

Pytanie 29

U krowy o masie 600 kilogramów zidentyfikowano zakażenie dróg oddechowych spowodowane przez Pasteurella multocida. Wprowadzono terapię preparatem Marbocyl S, którego zalecana dawka to 8 mg/kg masy ciała, co odpowiada 2 ml na 25 kg masy ciała. Ile wyniesie dawka leku dla tej krowy?

A. 52 ml

B. 48 ml

C. 62 ml

D. 58 ml

Wybór niewłaściwej dawki leku Marbocyl S może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad dawkowania i przeliczania jednostek miary. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą sugerować, że liczby uzyskane w procesie obliczeń są w rzeczywistości poprawne, jednak nie uwzględniają one kluczowych kroków potrzebnych do prawidłowego ustalenia dawki. Na przykład, pomijając konieczność przeliczenia mg na ml, można łatwo dojść do błędnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na błąd w założeniu, że każde 25 kg masy ciała odpowiada innemu przeliczeniu mililitrów leku, co jest niewłaściwe, ponieważ przy tej samej proporcji stosunek musi być zachowany. Ponadto, często zdarza się, że przy obliczeniach nie bierze się pod uwagę pełnych wartości procentowych, co może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia dawki. Przykładowo, stosując wyłącznie wartości procentowe, można pomylić się w obliczeniach, co prowadzi do nieodpowiednich dawek. Kluczowe jest zrozumienie, że każde leczenie musi być dostosowane do konkretnego pacjenta, co wymaga precyzyjnych obliczeń. W weterynarii, jak i w medycynie ludzkiej, precyzyjne dawkowanie jest fundamentem skutecznej terapii oraz minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Pytanie 30

Pojęcie PSE odnosi się do mięsa, które jest

A. ciemne, sztywne i suche

B. blade, wodniste, miękkie

C. jasne, sztywne i suche

D. kwaśne, delikatne, wodniste

Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie oddają właściwego opisu wady mięsa PSE. W przypadku pierwszej z nich, określenie 'ciemne, twarde i suche' odnosi się do wady mięsa, która jest znana jako DFD (Dark, Firm, Dry). Mięso DFD powstaje na skutek stresu długoterminowego, a nie krótkoterminowego, co prowadzi do zmiany w poziomie pH. Takie mięso ma ciemny kolor i jest bardziej suche, co jest wynikiem niskiej zawartości wody. To zjawisko jest zgoła odmienne od PSE. Druga niepoprawna odpowiedź, 'kwaśne, miękkie, wodniste', sugeruje cechy, które nie są typowe dla żadnej znanej wady mięsa. Kwaśność nie jest bezpośrednio związana z jakością mięsa, a zazwyczaj jest wynikiem niepoprawnego przechowywania lub przetwarzania, które mogą prowadzić do psucia się produktów. Ostatnia odpowiedź, 'jasne, twarde i suche', także nie jest zgodna z definicją PSE. Jasność i twardość nie są cechami, które charakteryzują mięso PSE; zamiast tego, mięso PSE jest znane z miękkości i wodnistości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują niewłaściwe łączenie charakterystyk różnych wad oraz brak zrozumienia przyczyn powstawania wad mięsa, co jest kluczowe dla oceny jakości mięsa w przemyśle spożywczym.

Pytanie 31

Wymienione symptomy: czerwienienie, obrzęk, ból, podwyższona temperatura oraz osłabienie funkcji występują w trakcie

A. zaniku

B. martwicy

C. zwyrodnienia

D. zapalenia

Odpowiedź "zapalenia" jest prawidłowa, ponieważ objawy takie jak zaczerwienienie, obrzęk, bolesność, podwyższenie ciepłoty ciała oraz upośledzenie funkcji są klasycznymi znakami stanu zapalnego. Zapalenie jest odpowiedzią organizmu na uszkodzenie lub infekcję, uruchamiając mechanizmy obronne, które mają na celu eliminację czynnika drażniącego oraz rozpoczęcie procesu gojenia. Na przykład, w przypadku zapalenia stawów dochodzi do bólu i obrzęku stawów, a także podwyższenia ich temperatury, co może prowadzić do ograniczenia ruchomości. W praktyce klinicznej, rozumienie objawów zapalenia jest kluczowe dla diagnozowania i leczenia wielu schorzeń, takich jak choroby autoimmunologiczne czy infekcje. Wiedza ta jest zgodna z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz innych instytucji zdrowotnych, które promują wczesne rozpoznanie i skuteczne zarządzanie stanami zapalnymi, aby zapobiegać dalszym uszkodzeniom tkanek.

Pytanie 32

W analizie biochemicznej krwi można zmierzyć stężenie

A. przeciwciał

B. mocznika

C. płytek krwi

D. hemoglobiny

Mocznik jest jedną z podstawowych substancji, które można oznaczyć w badaniu biochemicznym krwi, co ma kluczowe znaczenie w ocenie funkcji nerek oraz metabolizmu białek. Oznaczanie poziomu mocznika w surowicy krwi jest standardowym badaniem stosowanym w diagnostyce nerek, ponieważ mocznik jest końcowym produktem metabolizmu białek, wydalanym przez nerki. Wzrost stężenia mocznika może wskazywać na upośledzenie funkcji nerek, odwodnienie lub nadmiar białka w diecie. Na przykład, w przypadku pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek monitorowanie poziomu mocznika jest kluczowe dla oceny postępu choroby i skuteczności terapii. Zgodnie z wytycznymi amerykańskiego Stowarzyszenia Nefrologicznego, regularne badania poziomu mocznika są zalecane dla osób z chorobami nerek oraz dla pacjentów w programach hemodializy, co świadczy o istotności tego wskaźnika w praktyce klinicznej.

Pytanie 33

Aby zidentyfikować włośnicę, należy przeprowadzić pobranie poubojowe

A. fragmenty mięśni

B. zdrapkę skóry

C. krew pełną

D. surowicę

Wykrywanie włośnicy, choroby pasożytniczej wywołanej przez włośnia krętego (Trichinella spiralis), wymaga pobrania odpowiednich materiałów poubojowo, a najskuteczniejszą metodą jest analiza wycinków mięśni. W mięśniach zwierząt, szczególnie w mięśniu prążkowanym, pasożyt ten może być obecny w formie cyst. W przypadku sprawdzania obecności włośnia, analizuje się mięśnie, ponieważ to tam pasożyt przekształca się w larwy, które mogą być następnie przekazywane do organizmów drapieżnych, w tym ludzi. Praktyczne zastosowanie tej metody wymaga od inspektorów weterynaryjnych i laborantów przestrzegania standardów, takich jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), co zapewnia zarówno bezpieczeństwo konsumentów, jak i zdrowie publiczne. Przeprowadzanie odpowiednich badań jest kluczowe dla minimalizowania ryzyka zakażeń, zwłaszcza w obszarach, gdzie spożycie mięsa dzikich zwierząt jest powszechne.

Pytanie 34

W trakcie pielęgnacji owiec roztwór siarczanu miedzi wykorzystuje się w celu zapobiegania

A. endopasożytom

B. grzybicom

C. kulawce

D. ektopasożytom

Siarczan miedzi jest substancją chemiczną, która wykazuje działanie antyseptyczne i fungicydowe, a w kontekście pielęgnacji owiec jest stosowany przede wszystkim w celu zapobiegania kulawce, czyli schorzeniu stawów i nóg owiec, które może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Kulawka jest często wywoływana przez bakterie i grzyby, które rozwijają się w wilgotnym środowisku, a siarczan miedzi działa jako środek dezynfekujący. W praktyce, roztwór siarczanu miedzi może być stosowany do moczenia nóg owiec, co pozwala na eliminację patogenów i zmniejszenie ryzyka wystąpienia kulawki. Stosowanie tego roztworu powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami dobrostanu zwierząt, które podkreślają znaczenie prewencji w hodowli owiec. Dbanie o zdrowie nóg i stawów owiec nie tylko wpływa na ich dobrostan, ale także na wydajność produkcyjną stada.

Pytanie 35

Strefa bezpośrednio otaczająca gospodarstwo, w którym znajdują się zwierzęta cierpiące na chorobę zakaźną, to strefa

A. zagrożona

B. buforowa

C. zapowietrzona

D. zakaźna

Obszar buforowy jest często mylony z obszarem zapowietrzonym, ale pełni inną rolę w systemie zarządzania epidemiami. Buforowy obszar to strefa, która znajduje się pomiędzy strefą zapowietrzoną a strefą wolną od chorób. Jego głównym celem jest dodatkowa ochrona przed rozprzestrzenieniem się chorób, jednak nie jest bezpośrednio związany z miejscem, gdzie występują zwierzęta chore. Z kolei określenie obszaru zakaźnego często jest mylnie używane w kontekście obszaru zapowietrzonego; jednakże obszar zakaźny nie jest formalnym terminem w przepisach weterynaryjnych i nie odnosi się do konkretnej lokalizacji. Na koniec, termin zagrożony może sugerować, że w danym obszarze występuje ryzyko wystąpienia choroby, ale nie odnosi się do konkretnych zasad sanitarnych ani prewencyjnych. Takie błędne użycie terminologii prowadzi do nieporozumień w zakresie strategii ochrony zdrowia zwierząt. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych obszarów ma inną funkcję i zastosowanie w praktyce weterynaryjnej. Mając na uwadze powyższe różnice, nieprawidłowe jest utożsamianie tych terminów, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zarządzaniu chorobami zakaźnymi.

Pytanie 36

Krew do monitorowania choroby Aujeszkyego u świń pobiera się z jakiej lokalizacji?

A. żyły głównej przedniej.

B. tętnicy szyjnej.

C. żyły brzeżnej ucha.

D. tętnicy głównej.

Wybór innych opcji, takich jak żyła brzeżna ucha, tętnica główna czy tętnica szyjna, wskazuje na niepełne zrozumienie anatomii i procedur pobierania próbek krwi. Pobieranie krwi z żyły brzeżnej ucha, choć technicznie wykonalne, jest znacznie mniej standardową procedurą w kontekście monitorowania choroby Aujeszkyego. Takie podejście może prowadzić do nieprawidłowych wyników, ponieważ ta żyła ma ograniczoną pojemność i może być trudna do zidentyfikowania, szczególnie u zwierząt z nadmiernym owłosieniem w tej okolicy. Z kolei pobieranie krwi z tętnicy głównej jest niebezpieczne i niezalecane, ponieważ może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak krwotok. Tętnica szyjna, z drugiej strony, również nie jest preferowanym miejscem do pobierania krwi, głównie z uwagi na ryzyko uszkodzenia struktury oraz trudności w precyzyjnym wykonaniu zabiegu. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest niezrozumienie, że procedury pobierania krwi powinny być dostosowane do specyficznych wymagań diagnostycznych oraz powinny być wykonywane w sposób minimalizujący stres dla zwierzęcia. W kontekście zdrowia zwierząt, fundamentalne znaczenie ma stosowanie właściwych technik, co ma bezpośredni wpływ na jakość uzyskiwanych wyników oraz dobrostan zwierząt.

Pytanie 37

Substancje wykorzystywane w dietetyce zwierząt, między innymi w celu uzupełnienia podstawowych składników odżywczych, witamin oraz minerałów to

A. pasze lecznicze

B. dodatki paszowe

C. mieszanki paszowe

D. premiksy lecznicze

Dodatki paszowe to substancje, które są stosowane w żywieniu zwierząt w celu uzupełnienia ich diety o niezbędne składniki odżywcze, takie jak witaminy, minerały, aminokwasy czy kwasy tłuszczowe. Są one kluczowe w zapewnieniu zbilansowanej diety dla zwierząt hodowlanych i domowych, co przekłada się na ich zdrowie oraz efektywność produkcji. Przykładem zastosowania dodatków paszowych może być wzbogacenie paszy dla bydła w witaminy z grupy B, co wspiera metabolizm zwierząt i ich odporność na choroby. Dodatki paszowe są ściśle regulowane przepisami prawnymi, co zapewnia ich bezpieczeństwo i skuteczność. W praktyce, hodowcy często korzystają z premiksów, które są specjalnie skomponowanymi mieszankami dodatków paszowych, aby zoptymalizować dietę zwierząt w różnych etapach ich życia.

Pytanie 38

Czym jest zoonoza?

A. panleukopenia

B. afrykański pomór świń

C. toksoplazmoza

D. nosówka

Zoonozą nazywamy chorobę, która jest przenoszona między zwierzętami a ludźmi. Toksoplazmoza, wywoływana przez pasożytniczą formę Toxoplasma gondii, jest klasycznym przykładem zoonozy. Zakażenie tym pasożytem najczęściej odbywa się przez kontakt z zainfekowanymi odchodami kotów lub przez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa. W praktyce medycznej i weterynaryjnej ważne jest, aby zwracać szczególną uwagę na profilaktykę, szczególnie w przypadku kobiet w ciąży, gdyż zakażenie toksoplazmozą może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak uszkodzenia mózgu czy oczu płodu. Dobre praktyki obejmują m.in. unikanie kontaktu z odchodami kotów, dokładne gotowanie mięsa oraz mycie rąk po kontakcie z potencjalnie zakaźnymi materiałami. Ponadto, badanie surowców mięsnych na obecność Toxoplasma gondii zyskuje na znaczeniu w kontekście bezpieczeństwa żywności. Zrozumienie zoonoz, takich jak toksoplazmoza, jest kluczowe w zakresie zdrowia publicznego oraz ochrony zdrowia zwierząt.

Pytanie 39

Jaką ilość ml leku powinno się zastosować u psa o wadze 15 kg, jeżeli preparat zawiera 5 mg/l ml aktywnego składnika, przy dawce 1 mg/kg masy ciała zwierzęcia?

A. 5 ml

B. 15 ml

C. 1,5 ml

D. 3 ml

Aby obliczyć dawkę leku dla psa ważącego 15 kg, zastosujemy zasadę dawkowania na podstawie masy ciała zwierzęcia. Lek, który zawiera 5 mg substancji czynnej w 1 ml, wymaga podania 1 mg na każdy kilogram masy ciała. W przypadku psa o wadze 15 kg, potrzebna dawka wynosi 15 mg (1 mg/kg x 15 kg = 15 mg). Ponieważ 1 ml leku zawiera 5 mg substancji czynnej, aby uzyskać 15 mg, potrzebujemy 3 ml leku (15 mg / 5 mg/ml = 3 ml). W praktyce, dobór odpowiedniej dawki jest kluczowy, aby zapewnić skuteczność leczenia oraz minimalizować ryzyko działań niepożądanych. Takie obliczenia są standardem w weterynarii, co podkreśla znaczenie znajomości zasad dawkowania i umiejętności ich zastosowania w praktyce klinicznej.

Pytanie 40

Aby unieruchomić zwierzę, zabrania się używania prądu elektrycznego, który nie powoduje ogłuszenia ani nie prowadzi do śmierci w warunkach kontrolowanych, szczególnie mowa tu o prądzie elektrycznym, który nie przepływa przez

A. gałki oczne

B. nozdrza

C. serce

D. mózg

Zastosowanie prądu elektrycznego w unieruchamianiu zwierząt jest kwestią bardzo delikatną i wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności. Właściwe zastosowanie prądu elektrycznego, które ma na celu ogłuszenie lub uśmiercenie, powinno być ściśle kontrolowane. Odpowiedź 'mózg' jest poprawna, ponieważ prąd elektryczny, który przepływa przez mózg, ma potencjał do szybkiego wywołania utraty przytomności, co jest kluczowe dla humanitarnego traktowania zwierząt. Przykładowo, w kontekście uboju zwierząt, stosuje się urządzenia do ogłuszania, które wykorzystują prąd o odpowiedniej intensywności, aby skutecznie i szybko znieczulić zwierzę. Właściwe organy regulacyjne, takie jak FAO czy OIE, zalecają użycie takich metod, które minimalizują cierpienie zwierząt i zachowują zasady dobrostanu zwierząt. Praktyki te są zgodne z etyką oraz przepisami prawa, co jest niezbędne w każdym procesie związanym z obsługą zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej