Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 24 października 2025 09:11
Data zakończenia: 24 października 2025 09:24

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Maksymalna odległość, na jaką może wystawać ładunek za przyczepę kłonicową przy przewozie drewna długiego, nie może być większa niż

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków: 1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm, 2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy, 3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego. 7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m. 8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

A. 5m.

B. 1 m

C. 2m

D. 7m

Wybór odpowiedzi 2 m, 1 m lub 7 m opiera się na nieporozumieniach dotyczących przepisów regulujących transport drewna długiego. W przypadku 2 m oraz 1 m, ograniczenia te są zbyt restrykcyjne, biorąc pod uwagę standardy branżowe oraz praktyczne aspekty przewozu drewna. Dopuszczalne odległości powinny być zgodne z wymogami bezpieczeństwa, jednak nie mogą być tak niskie, aby uniemożliwiały efektywny transport. Zbyt krótki zasięg wystawania ładunku może prowadzić do nadmiernego komplikowania procesu załadunku i rozładunku, co zwiększa ryzyko wypadków oraz opóźnień w dostawie. W przypadku wyboru odpowiedzi 7 m, można uznać to za znaczne przekroczenie przepisów, co jest niebezpieczne dla innych uczestników ruchu. Tego rodzaju myślenie opiera się na nieprawidłowym założeniu, że im dłuższy ładunek, tym lepsza efektywność transportu. Jednak w praktyce, takie podejście prowadziłoby do zwiększonego ryzyka kolizji oraz dodatkowych trudności w manewrowaniu pojazdem. Kluczowe jest, aby zawsze stosować się do aktualnych przepisów, które mają na celu ochronę wszystkich uczestników ruchu oraz zapewnienie efektywności transportu. Właściwe zrozumienie norm i zasad dotyczących transportu długich ładunków jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży transportowej.

Pytanie 2

Przewozy realizowane w transporcie lądowym to

A. wodne śródlądowe i morskie

B. wodne śródlądowe i lotnicze

C. kolejowe i lotnicze

D. kolejowe i samochodowe

Wybrałeś 'kolejowe i samochodowe', co jest całkiem trafne. Transport naziemny to wszystkie te środki, które poruszają się po ziemi. Jeśli mówimy o kolei, to mamy na myśli cały ten skomplikowany system torów, który pozwala na przewóz dużych ilości ludzi i towarów przez długie dystanse. Z drugiej strony, samochody dają dużą swobodę, bo można dojechać tam, gdzie kolej nie ma dostępu. Przykładowo, transport kolejowy sprawdza się świetnie przy przewozach towarowych między miastami, bo jest zazwyczaj tańszy i szybszy przy dużych ładunkach. A samochody odgrywają kluczową rolę, jeśli chodzi o dostarczanie rzeczy z magazynów do sklepów czy w podróżach lokalnych. Generalnie, normy jak ISO 9001 mówią o tym, jak ważne są efektywność i bezpieczeństwo w transporcie, więc te dwa rodzaje transportu są naprawdę istotne dla całego łańcucha dostaw.

Pytanie 3

System "ruchomej drogi" - RO-LA (Rollende Landstrasse) stanowi system transportu intermodalnego

A. szynowo-morski

B. szynowo-drogowy

C. szynowo-drogowo-lotniczy

D. szynowo-drogowo-morski

Odpowiedź "szynowo-drogowy" jest poprawna, ponieważ system RO-LA (Rollende Landstrasse) polega na transportowaniu drogowych środków transportu, takich jak ciężarówki, na platformach kolejowych. To podejście łączy zalety obu modalności, zwiększając efektywność transportu oraz zmniejszając emisję spalin i zużycie energii. Przykładem zastosowania systemu RO-LA jest transport towarów na trasach między krajami europejskimi, gdzie transport kolejowy umożliwia pokonanie dużych odległości z mniejszymi opóźnieniami w porównaniu do transportu drogowego. Tego typu intermodalny system transportowy jest szczególnie ceniony w Branży logistycznej, ponieważ pozwala na redukcję kosztów i czasów transportu. W praktyce, można zauważyć, że w państwach takich jak Niemcy, Austria czy Szwajcaria, RO-LA jest szeroko stosowana w transporcie między różnymi regionami, co wspiera zrównoważony rozwój transportu i ogranicza przeciążenie dróg. Standardy europejskie dotyczące transportu intermodalnego potwierdzają efektywność takich rozwiązań, co sprawia, że stają się one kluczowym elementem strategii zrównoważonego transportu.

Pytanie 4

Podczas transportu krzeseł biurowych z Lublina do Berlina, korzystając z kolei, należy przestrzegać zasad konwencji

A. COTIF

B. CMR

C. SMGS

D. ADR

Odpowiedzi ADR, CMR i SMGS są niewłaściwe w kontekście przewozu foteli biurowych koleją z Lublina do Berlina, ponieważ każda z tych konwencji odnosi się do innych form transportu. ADR odnosi się do przewozu towarów niebezpiecznych drogą, co nie ma zastosowania w przypadku przewozu foteli, które nie są klasyfikowane jako materiały niebezpieczne. CMR reguluje zasady międzynarodowego przewozu towarów drogą, również nie mając zastosowania w transporcie kolejowym. SMGS (Międzynarodowa konwencja o przewozie towarów koleją w krajach byłego ZSRR) dotyczy przewozu kolejowego w krajach postsowieckich i nie ma zastosowania w transporcie do Europy Zachodniej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to nieznajomość zakresu obowiązywania poszczególnych konwencji oraz ich specyfikacji dotyczących form transportu. Zrozumienie, że każda konwencja ma swoje unikalne zasady i obszar zastosowania, jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do organizacji transportu międzynarodowego.

Pytanie 5

Cross-docking to proces polegający na

A. transportowaniu towarów przez terytorium danego kraju

B. naklejaniu banderol na produkty lub ich opakowania

C. zwiększeniu liczby pojazdów na drogach, co jest wynikiem zakorkowania niektórych odcinków dróg

D. przeładowaniu oraz wysyłce towarów do odbiorcy bezpośrednio po ich dostarczeniu do magazynu, bez potrzeby ich składowania

Cross-docking to nowoczesna metoda zarządzania łańcuchem dostaw, która polega na efektywnym przetwarzaniu towarów poprzez ich szybkie przeładowanie i wysyłkę do odbiorcy zaraz po dostarczeniu do magazynu, bez potrzeby ich składowania. Przykładem zastosowania cross-dockingu może być logistyka w centrach dystrybucyjnych, gdzie towary są przyjmowane, sortowane i natychmiast kierowane do odbiorców, co ogranicza czas przestoju. Metoda ta pozwala na znaczną redukcję kosztów magazynowania, zwiększa efektywność operacyjną i skraca czas realizacji zamówień, co jest niezwykle ważne w dzisiejszym szybko zmieniającym się rynku. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, cross-docking może obejmować różne kategorie produktów, w tym świeże produkty spożywcze, które wymagają szybkiej dystrybucji. Wdrożenie odpowiednich technologii, takich jak systemy zarządzania magazynem (WMS) oraz automatyzacja procesów, jest kluczowe dla sukcesu tej strategii.

Pytanie 6

Jak nazywa się obiekt, który świadczy usługi związane z załadunkiem, rozładunkiem oraz magazynowaniem towarów?

A. teren przemysłowy

B. terminal kontenerowy

C. strefa inwestycyjna

D. park innowacyjny

Wybór innych opcji, takich jak park przemysłowy, strefa ekonomiczna czy park technologiczny, jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one definicji obiektu zajmującego się bezpośrednio załadunkiem, wyładunkiem oraz magazynowaniem towarów. Park przemysłowy to zespół obiektów przemysłowych, które mogą być zlokalizowane w różnych branżach, ale ich głównym celem jest produkcja, a nie logistyka. Strefa ekonomiczna to obszar, w którym prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z ulgami podatkowymi, ale również nie jest dedykowana wyłącznie dla procesów załadunkowych czy magazynowych. Park technologiczny koncentruje się na innowacjach i rozwoju technologii, co także nie jest bezpośrednio związane z obsługą logistyczną. Te opcje mogą wspierać działalność terminalu kontenerowego, ale same w sobie nie są wyspecjalizowane w działaniach związanych z transportem i magazynowaniem towarów w kontenerach. Pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z mylenia funkcji obiektów logistycznych z ich rolą w gospodarce, co prowadzi do niewłaściwego przypisania funkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania łańcuchem dostaw oraz logistyką w kontekście globalnych rynków.

Pytanie 7

Wyznacz współczynnik wykorzystania czasu pracy wózka widłowego, który w ciągu jednego dnia (2 zmiany po 8 godzin) funkcjonuje średnio przez 12 godzin.

A. 1,33

B. 0,50

C. 0,25

D. 0,75

Wskaźnik wykorzystania czasu pracy wózka widłowego oblicza się, dzieląc rzeczywisty czas pracy wózka przez maksymalny czas dostępny w danym okresie. W przypadku dwóch ośmiogodzinnych zmian, maksymalny czas pracy wynosi 16 godzin dziennie. Jeśli wózek widłowy był wykorzystywany przez 12 godzin, obliczenia prezentują się następująco: 12 godzin (czas pracy) / 16 godzin (maksymalny czas) = 0,75. Taki wskaźnik pokazuje, że wózek był wykorzystywany w 75% czasu. Praktyczne zastosowanie wskaźnika wykorzystania czasu pracy jest kluczowe dla efektywności operacyjnej magazynów i zakładów produkcyjnych. Analiza tego wskaźnika pozwala na identyfikację możliwości optymalizacji i zwiększenia wydajności. Regularne monitorowanie wskaźników wykorzystania maszyn jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw i może przyczynić się do poprawy ogólnej efektywności operacyjnej.

Pytanie 8

Nadzór techniczny nad urządzeniami zainstalowanymi m.in. na terenach kolejowych, statkach morskich oraz śródlądowych, w dokach, a także na obszarze portów i przystani należy do

A. Transportowego Dozoru Technicznego

B. Państwowego Dozoru Technicznego

C. Wojskowego Dozoru Technicznego

D. Urzędu Dozoru Technicznego

Odpowiedzi wskazujące na Transportowy Dozór Techniczny oraz Wojskowy Dozór Techniczny są mylne, ponieważ te instytucje mają zupełnie inny zakres odpowiedzialności. Transportowy Dozór Techniczny zajmuje się głównie kontrolą i nadzorem nad środkami transportu publicznego, jednak nie obejmuje to wszystkich aspektów dozoru technicznego, zwłaszcza w kontekście urządzeń stacjonarnych. Wojskowy Dozór Techniczny, z kolei, jest odpowiedzialny za urządzenia i technologie stosowane w sektorze obronnym, co znacznie odbiega od nadzoru technicznego związanego z transportem cywilnym czy działalnością portową. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazującej na Państwowy Dozór Techniczny także jest błędny, ponieważ ta instytucja nie istnieje w polskim systemie legislacyjnym w kontekście dozoru technicznego, który jest sprawowany bezpośrednio przez Urząd Dozoru Technicznego. Wybierając błędne odpowiedzi, można się kierować nieprecyzyjnym zrozumieniem zakresu działalności poszczególnych instytucji, co jest powszechnym błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność za nadzór techniczny nad urządzeniami w kontekście szerokiego spektrum zastosowań spoczywa na Urzędzie Dozoru Technicznego, a nie na instytucjach o ograniczonym zakresie działania.

Pytanie 9

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do zapisu czasu pracy kierowcy oraz zadań, które wykonuje?

A. tempomat

B. tachograf

C. nawigacja GPS

D. lokalizator GPS

Tachograf to urządzenie służące do rejestracji czasu pracy kierowcy oraz czynności związanych z prowadzeniem pojazdu. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie i archiwizowanie danych dotyczących czasu jazdy, przerw oraz odpoczynku kierowców zgodnie z normami regulującymi czas pracy w transporcie drogowym. Przykładowo, tachografy cyfrowe umożliwiają automatyczne zapisywanie tych informacji na karcie kierowcy oraz w pamięci urządzenia, co ułatwia kontrolę i audyty przez organy nadzoru. Dodatkowo, tachografy są zgodne z regulacjami europejskimi, które nakładają obowiązek ich stosowania na kierowców pojazdów powyżej 3,5 tony. Użycie tachografów przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach, eliminując nadmierne zmęczenie kierowców oraz zapewniając właściwe przestrzeganie przepisów o czasie pracy.

Pytanie 10

W systemie ro-la załadunek ciągnika siodłowego wraz z naczepą na platformę wagonu odbywa się przy użyciu

A. rampy najazdowej

B. suwnicy bramowej

C. wozu przedsiębiernego

D. platformy obrotowej

Suwnice bramowe, wozy przedsiębierne oraz platformy obrotowe to urządzenia, które znajdują zastosowanie w różnych aspektach transportu i logistyki, jednak ich użycie w kontekście załadunku ciągników siodłowych na wagony nie jest optymalne. Suwnice bramowe, chociaż skuteczne w podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich ładunków, nie są przystosowane do transportu pojazdów na dużą odległość, co czyni je mniej praktycznymi dla takiego zadania. W przypadku załadunku na platformę wagonu, kluczowe jest zapewnienie stabilności i ciągłości ruchu, co nie jest możliwe przy użyciu suwnic, które wymagają znacznej przestrzeni do manewrowania. Wozy przedsiębierne, z kolei, są przeznaczone do transportu ładunków w trudnych warunkach terenowych, co sprawia, że ich zastosowanie w standardowych operacjach załadunkowych jest nieefektywne. Platformy obrotowe, mimo że mogą być użyteczne w niektórych aplikacjach transportowych, nie oferują odpowiedniej stabilności ani efektywności w kontekście załadunku ciężkich pojazdów na wagony. Wybór odpowiednich metod załadunku jest kluczowy dla bezpieczeństwa operacji oraz efektywności kosztowej, dlatego ważne jest, aby unikać błędów myślowych wynikających z niewłaściwego doboru sprzętu do specyfiki operacji. W praktyce, niezrozumienie zasad transportu i logistyki może prowadzić do wyboru niewłaściwych rozwiązań, co w dłuższej perspektywie wpływa na koszty i efektywność całego procesu.

Pytanie 11

Najbardziej wydajnym urządzeniem do masowego przeładunku kontenerów z wagonów kolejowych na naczepy kontenerowe jest

	Reachstacker	Żuraw słupowy	Suwnica bramowa	Dźwig hydrauliczny
Wydajność pracy	5 szt./ 1 godzinę	3 szt./ 30 minut	2 szt. /15 minut	3 szt./ 0,5 godziny

A. dźwig hydrauliczny.

B. żuraw słupowy.

C. suwnica bramowa.

D. reachstacker.

Suwnica bramowa to urządzenie, które charakteryzuje się wysoką wydajnością przy masowym przeładunku kontenerów. Przy wydajności wynoszącej 2 kontenery na 15 minut, co przekłada się na 8 kontenerów na godzinę, suwnica bramowa znacząco przewyższa inne urządzenia, takie jak reachstacker czy żuraw słupowy, które mają mniejsze zdolności przeładunkowe. W praktyce, suwnice bramowe są kluczowe w terminalach kontenerowych, gdzie szybkość i efektywność operacji przeładunkowych mają kluczowe znaczenie dla rentowności i płynności logistyki. Stosując suwnice bramowe, terminale są w stanie zwiększyć swoją wydajność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na minimalizację czasu przestoju i maksymalizację przepustowości. Dodatkowo, suwnice bramowe są projektowane z uwzględnieniem standardów bezpieczeństwa, co zapewnia nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo pracy w trudnych warunkach terminalowych.

Pytanie 12

Jednostką ładunkową w kontenerze o objętości 1 TEU jest kontener

A. o szerokości 40 ft

B. o szerokości 20 ft

C. o długości 40 ft

D. o długości 20 ft

Odpowiedź "o długości 20 ft" jest prawidłowa, ponieważ standardowa jednostka ładunkowa o objętości 1 TEU (Twenty-foot Equivalent Unit) odpowiada kontenerowi o długości 20 stóp. Kontenery te są powszechnie stosowane w transporcie morskim i stanowią podstawę dla określania pojemności statków oraz infrastruktury terminalowej. Zdefiniowanie jednostki TEU jest kluczowe dla operacji logistycznych, gdyż pozwala na łatwe porównywanie różnych wielkości kontenerów. W praktyce, kiedy mówimy o jednostkach TEU, odnosi się to do zdolności załadunkowej statków i terminali, co jest istotne w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Warto zwrócić uwagę, że kontenery o długości 40 stóp, które odpowiadają 2 TEU, również są popularne, jednak nie są one miarą 1 TEU. Zrozumienie tych standardów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania transportem i logistyką.

Pytanie 13

Jaką metodę stosuje się do ustalania ceny za usługę, gdy przewoźnik podaje koszt transportu 1 tony ładunku?

A. Mieszana

B. Umowna

C. Taryfowa

D. Degresywna

Wybór metody degressywnej w kontekście ustalania cen za przewóz ładunku jest błędny, gdyż ta strategia dotyczy rabatów, które są udzielane w zależności od wielkości zamówienia. Przewoźnicy mogą oferować niższe stawki za transport większych ilości towarów, co ma na celu zachęcenie do większych zamówień. To podejście jednak nie odnosi się bezpośrednio do ustalania stawek za jednostkowy przewóz, jak w przypadku pytania. Odpowiedź umowna odnosi się do indywidualnych negocjacji między przewoźnikiem a klientem, co również nie jest standardową metodą ustalania cen w kontekście transportu 1 tony ładunku. Tego rodzaju umowy mogą być stosowane w ograniczonym zakresie, ale nie stanowią powszechnie przyjętej praktyki. Z kolei podejście mieszane, które łączy różne metody taryfowe i umowne, również nie jest wystarczające w kontekście standardowych procedur ustalania cen. Często prowadzi to do niejasności w obliczeniach kosztów oraz trudności w porównywaniu ofert, co zniechęca klientów do korzystania z usług przewoźników. Właściwe zrozumienie metod taryfowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami transportu i optymalizacji procesu logistycznego.

Pytanie 14

Jak określa się naczepę ładunkową ro-ro o niskim podwoziu stosowaną w portach morskich?

A. Rolltrailer

B. Combilift

C. Reachstacker

D. Straddle Carrier

Wybór odpowiedzi, która nie jest rolltrailem, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji oraz zastosowania poszczególnych urządzeń transportowych w terminalach morskich. Reachstacker, na przykład, to maszyna zaprojektowana do manipulacji kontenerami, wyposażona w wysięgnik, który pozwala na przenoszenie kontenerów z jednego miejsca na drugie. Chociaż jest to urządzenie niezwykle przydatne w portach, nie jest to naczepa ładunkowa ro-ro, lecz pojazd do załadunku i rozładunku kontenerów na statkach. Combilift, z drugiej strony, to wszechstronne urządzenie transportowe, które łączy funkcje wózka widłowego i pojazdu transportowego, ale również nie jest przeznaczone do transportu ładunków ro-ro w sposób charakterystyczny dla rolltrailera. Straddle Carrier to kolejna maszyna, która służy do przenoszenia kontenerów, jednak jej konstrukcja i przeznaczenie różnią się od rolltrailera. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, to niepełne zrozumienie specyfiki każdej z maszyn oraz ich funkcji w łańcuchu logistycznym. Dlatego ważne jest, aby przy omawianiu transportu w terminalach morskich zwracać uwagę na różnice w zastosowaniu oraz odpowiednich standardach operacyjnych, co pozwala na lepsze zrozumienie efektywności i roli poszczególnych urządzeń w procesie transportu.

Pytanie 15

Naczepa ma pojemność wynoszącą 100 m³, natomiast objętość jednostkowa przewożonego ładunku to 4 m³/t. Jakie jest wypełnienie przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli załadowano w niej ładunek o masie 20 ton?

A. 0,6

B. 0,8

C. 0,4

D. 0,5

Wybór innej odpowiedzi niż 0,8 może wynikać z niewłaściwego zrozumienia pojęcia objętości ładunku oraz sposobu, w jaki oblicza się współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej. Często popełnianym błędem jest pomijanie kluczowej relacji między masą a objętością, co może prowadzić do błędnych szacunków. Na przykład, przy wyborze opcji 0,5, można błędnie założyć, że objętość ładunku wynosi 50 m3, co jest niezgodne z danymi z treści pytania. W rzeczywistości objętość ładunku wynosi 80 m3, co jest wynikiem pomnożenia masy (20 ton) przez objętość właściwą (4 m3/t). Dodatkowo, niektóre odpowiedzi, takie jak 0,4 czy 0,6, mogą wynikać z mylnych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących pojemności naczepy. Współczynnik wypełnienia jest kluczowym wskaźnikiem w logistyce, który pozwala ocenić efektywność transportu. Wartości poniżej 0,7 wskazują na nieoptymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co może prowadzić do wyższych kosztów transportu na jednostkę ładunku oraz marnotrawstwa zasobów. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak obliczać współczynnik wypełnienia i stosować prawidłowe dane w tych obliczeniach.

Pytanie 16

Firma transportowa uzyskała wskaźnik terminowości dostaw wynoszący 90%. To oznacza, że z 250 zleceń transportowych firma nie zrealizowała na czas

A. 225 zleceń

B. 90 zleceń

C. 25 zleceń

D. 10 zleceń

Analizując błędne odpowiedzi, można zaobserwować kilka typowych pułapek myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Osoby, które wybrały 90 zleceń, mogły pomyśleć, że 90% to liczba zleceń zrealizowanych na czas, co jest niepoprawne, ponieważ pytanie dotyczy zleceń, które nie zostały zrealizowane na czas. Z kolei ci, którzy wskazali 10 lub 225 zleceń, mogą mylić się w obliczeniach procentowych. W rzeczywistości 10 zleceń to 4% zleceń, co nie ma zastosowania w tym kontekście. Warto pamiętać, że błędne rozumienie procentów i ich zastosowania w analizie danych może prowadzić do nieprawidłowych decyzji strategicznych w zarządzaniu transportem. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie, że wskaźniki wydajności są nie tylko liczbami, ale również narzędziami do oceny efektywności operacyjnej. Dlatego istotne jest, aby przedsiębiorstwa transportowe posiadały odpowiednie procedury analizy danych, aby dokonywać właściwych ocen stanu swojej działalności. Właściwe zrozumienie tych wskaźników jest fundamentem dla podejmowania świadomych decyzji dotyczących poprawy procesów oraz zwiększania satysfakcji klientów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zyski i rozwój firmy.

Pytanie 17

Którą naczepę należy zastosować do transportu 160 beczek o wymiarach 600 x 900 mm (średnica x wysokość) i masie brutto 150 kg/beczka, aby uzyskać jak najwyższy współczynnik wypełnienia skrzyni ładunkowej oraz nie przekroczyć dopuszczalnej ładowności pojazdu?

Naczepa 1	Naczepa 2	Naczepa 3	Naczepa 4
długość 7,30 m	długość 10,62 m	długość 13,62 m	długość 13,62 m
szerokość 2,48 m	szerokość 2,49 m	szerokość 2,48 m	szerokość 2,48 m
wysokość 2,60 m	wysokość 2,95 m	wysokość 2,50 m	wysokość 2,95 m
ładowność 14 t	ładowność 20 t	ładowność 28 t	ładowność 26 t

A. Naczepa 3

B. Naczepa 4

C. Naczepa 2

D. Naczepa 1

Wybór niewłaściwej naczepy do transportu może wynikać z kilku kluczowych błędów. Naczepa 1, na przykład, nie spełnia wymagań objętościowych, co oznacza, że nie pomieści wszystkich beczek, co prowadzi do konieczności ich rozdzielenia na kilka transportów. To z kolei zwiększa koszty transportu oraz czas dostawy, co jest nieefektywne w kontekście logistyki. Naczepa 2 może być podobnie nieodpowiednia ze względu na niewystarczającą ładowność, co wpływa na ograniczenia operacyjne, a w praktyce może prowadzić do naruszenia przepisów dotyczących maksymalnego obciążenia. Wybór naczepy 4 również może wynikać z błędnych założeń co do jej objętości lub ładowności, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Przykłady z praktyki transportowej pokazują, że nieodpowiedni dobór naczepy może skutkować nie tylko zwiększonymi kosztami, ale również obniżeniem efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby zawsze uwzględniać zarówno wymogi dotyczące objętości, jak i masy ładunku, aby uniknąć problemów związanych z bezpieczeństwem transportu, co jest kluczowe w branży logistycznej. W mądrym planowaniu transportu należy stosować standardy branżowe, które pozwalają na optymalizację ładowności i maksymalizację efektywności przewozu.

Pytanie 18

Pojazd przeznaczony do transportu od 12 do 20 osób to

A. autobus przegubowy

B. autobus standardowy

C. minibus

D. mikrobus

Mikrobus to pojazd przeznaczony do przewozu od 12 do 20 osób, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla mniejszych grup podróżujących w różnych celach, takich jak wycieczki, transport pracowników czy organizowanie wydarzeń. W przeciwieństwie do większych autobusów, mikrobusy charakteryzują się mniejszymi rozmiarami, co umożliwia łatwiejszy dostęp do węższych ulic oraz miejsc o ograniczonej przestrzeni. W branży transportowej mikrobusy są szeroko stosowane ze względu na ich elastyczność i zdolność do obsługi różnorodnych potrzeb klientów, takich jak przewóz osób na zlecenie. Warto również zauważyć, że mikrobusy często są wyposażone w nowoczesne udogodnienia, takie jak klimatyzacja, systemy multimedialne oraz wygodne siedzenia, co zwiększa komfort podróży. Standardy przewozu osób w mikrobusach są regulowane przez przepisy prawa, które definiują warunki bezpieczeństwa i komfortu pasażerów, co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnego transportu osób.

Pytanie 19

Jaką procedurę celną w obrocie gospodarczym należy wybrać przy imporcie towarów spoza obszaru celnego Unii Europejskiej w celu ich montażu?

A. Uszlachetnianie czynne

B. Uszlachetnianie bierne

C. Odprawa czasowa

D. Skład celny

Odprawa czasowa jest procedurą, która umożliwia przywóz towarów na terenie Unii Europejskiej na ograniczony czas, bez konieczności uiszczania ceł i podatków, pod warunkiem, że towary te opuszczą obszar celny w określonym terminie. Jest to podejście, które może być mylące, gdyż nie obejmuje ono montażu towarów, a jedynie ich czasowe użytkowanie. W przypadku, gdy towar wymaga montażu, odprawa czasowa nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ nie przewiduje ona trwałego przetwarzania towaru. Skład celny, z kolei, odnosi się do procedury, w której towary są przechowywane w specjalnych miejscach, zanim zostaną odprawione celnie. Ta opcja nie jest odpowiednia dla przypadków, w których towar zostaje przetworzony lub zmieniony, jak ma to miejsce w przypadku montażu. Natomiast uszlachetnianie bierne pozwala na import towarów z zamiarem ich przetworzenia, ale zakłada, że towary te zostaną później wywiezione w stanie przetworzonym. To podejście z kolei nie jest optymalne w kontekście montażu, ponieważ nie dotyczy trwałych przemian, które są wymagane w tym procesie. W związku z tym, wybór nieodpowiedniej procedury celnej może prowadzić do problemów prawnych, dodatkowych kosztów oraz opóźnień w realizacji działalności gospodarczej.

Pytanie 20

Którym wózkiem widłowym można załadować najszybciej 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o masie brutto 1 290 kg?

	Wózek 1.	Wózek 2.	Wózek 3.	Wózek 4.
udźwig [kg]	1 500	1 200	1 400	1 100
średnia prędkość [km/h]	6	12	8	15

A. Wózkiem 1.

B. Wózkiem 2.

C. Wózkiem 4.

D. Wózkiem 3.

Wybranie wózka 1, 2 czy 4 to trochę chybiony pomysł. Wózek 1 mimo, że udźwig ma 1 500 kg, to jest wolny, tylko 6 km/h. W praktyce to oznacza, że załadunek będzie trwał znacznie dłużej. W takich warunkach, jak w magazynie, gdzie jest pełno pracy, lepiej mieć szybki wózek. Wózek 2 z kolei ma kiepski udźwig, tylko 1 200 kg, więc jak chcesz załadować 1 290 kg, to nie ma szans. To może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji, a tego byśmy nie chcieli. Wózek 4 jest szybki, bo osiąga 15 km/h, ale z udźwigiem nie daje rady, więc to też kiepski wybór. Widać, że niektórzy mogą nie do końca rozumieć jak ważne są parametry wózków, jak udźwig i prędkość. Dobrze jest mieć wszystko na uwadze, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 21

Który system transportu kombinowanego wymaga użycia urządzenia do przeładunku w celu przeniesienia naczep podczas załadunku i rozładunku?

A. "Ruchomej drogi"

B. "Bimodalny"

C. "Na barana" z wagonem o obniżonej podłodze

D. "Na barana" z wagonem typu platforma kieszeniowa

Odpowiedzi takie jak "Na barana" z wagonem z obniżoną podłogą, "Ruchomej drogi" oraz "Bimodalny" nie są za bardzo trafne. Dlaczego? Bo nie wzięły pod uwagę, jak wygląda przeładunek naczep w kontekście transportu kombinowanego. Wagony z obniżoną podłogą wprawdzie mogą przewozić różne ładunki, ale nie są stworzone do przeładunku naczep w bezpośredni sposób, co niestety eliminuje je z tej sytuacji. System "Ruchomej drogi" z kolei ma inne cele, łączy transport drogowy z innymi metodami, ale nie wymaga używania specjalnych sprzętów do naczep. A "Bimodalny" transport też niekoniecznie musi mieć takie urządzenia, bo głównie chodzi o połączenie dwóch środków transportu przy minimalnym przeładunku. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak działa transport kombinowany i jakie są kluczowe aspekty związane z efektywnością. Ważne, żeby przy wyborze systemu transportu myśleć o specyfice ładunku i wymaganiach co do przeładunku, bo to jest naprawdę istotne w logistyce.

Pytanie 22

Zasady umowy ADR powinny być brane pod uwagę podczas realizacji transportu

A. mebli tapicerowanych

B. mrożonych warzyw

C. żywego drobiu

D. paliw płynnych

Odpowiedź 'paliw płynnych' jest prawidłowa, ponieważ materiały i substancje niebezpieczne, w tym paliwa, są regulowane przez przepisy umowy ADR (Umowy Europejskiej o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych). Te przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. W praktyce oznacza to, że przewoźnicy muszą stosować się do rygorystycznych norm dotyczących pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. Na przykład, paliwa płynne muszą być przewożone w specjalnie przystosowanych zbiornikach, które spełniają normy ADR, a kierowcy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie postępowania z tymi materiałami. Nieprzestrzeganie przepisów ADR może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi, dlatego znajomość i stosowanie tych regulacji jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 23

Przewóz zamrożonych produktów spożywczych z Paryża do Berlina transportem drogowym będzie odbywał się zgodnie z regulacjami Konwencji

A. ATP

B. IMDG

C. RIV

D. IATA

Wybór odpowiedzi IATA, RIV czy IMDG jest niepoprawny, ponieważ każda z tych konwencji odnosi się do innych aspektów transportu towarów. IATA (Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Powietrznych) dotyczy transportu lotniczego, skupiając się na regulacjach związanych z bezpieczeństwem i organizacją przewozu towarów drogą powietrzną. To podejście nie ma zastosowania w przypadku transportu drogowego, a tym bardziej artykułów mrożonych. Z kolei RIV (Regulamin Międzynarodowego Przewozu Kolejowego) dotyczy transportu kolejowego, ustalając zasady dotyczące przewozu towarów w pociągach, co również nie jest związane z przewozem drogowym. IMDG (Międzynarodowa Kodeks o Towarach Niebezpiecznych) reguluje transport towarów niebezpiecznych drogą morską, skupiając się na bezpieczeństwie i ochronie środowiska. Choć transport mrożonych artykułów żywnościowych może wymagać również uwzględnienia aspektów związanych z bezpieczeństwem, to jednak kluczowym dokumentem regulującym transport drogowy tych towarów pozostaje ATP. Brak zrozumienia różnic między tymi konwencjami prowadzi do błędnych wyborów w kontekście przepisów dotyczących transportu, co może skutkować problemami prawnymi oraz niezgodnością z normami branżowymi.

Pytanie 24

Co oznacza skrót UTI?

A. Intermodalną Jednostkę Ładunkową

B. Uniwersalny System Ładunkowy

C. Multimodalną Jednostkę Przewozową

D. Intermodalny System Transportowy

Z terminami takimi jak Intermodalny System Transportowy, Multimodalna Jednostka Przewozowa czy Uniwersalny System Ładunkowy można się łatwo pogubić, gdy mówimy o UTI. Intermodalny System Transportowy to raczej sposób organizacji transportu przy użyciu różnych środków, a nie konkretna jednostka. Mówiąc szczerze, to bardziej ogólna kwestia zarządzania niż sama jednostka. Multimodalna Jednostka Przewozowa to z kolei termin, który raczej nie jest standardowy w branży, więc łatwo go pomylić z UTI, ale brakuje mu jasnej definicji. Podobnie jest z Uniwersalnym Systemem Ładunkowym, który nie odnosi się do UTI, bo to nie jest termin dobrze znany w literaturze fachowej. Z tego co widzę, wiele błędów w myśleniu o UTI bierze się z pomylenia pojęć logistycznych. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że UTI to konkretny typ jednostki, nie system czy metoda transportu, co jest ważne dla efektywności w skomplikowanym świecie logistyki.

Pytanie 25

Zgodnie z przedstawioną charakterystyką wybranych kategorii homologacji środków transportu, w świadectwie homologacji pojazdu silnikowego przeznaczonego do przewozu ładunków o masie do 24 t, w pozycji kategoria będzie wpisane

Charakterystyka wybranych kategorii homologacji środków transportu
Pojazdy kategorii M to pojazdy silnikowe zaprojektowane i skonstruowane głównie do przewozu osób i ich bagażu. Kategorię M dzielimy na:
M₁	- pojazdy mające nie więcej niż osiem miejsc siedzących poza miejscem siedzącym kierowcy,
M₂	- pojazdy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 5 ton, mające więcej niż osiem miejsc siedzących poza miejscem siedzącym kierowcy,
M₃	- pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 5 ton, mające więcej niż osiem miejsc siedzących poza miejscem siedzącym kierowcy.
Pojazdy kategorii N to pojazdy silnikowe zaprojektowane i skonstruowane głównie do przewozu ładunków. Kategorię N dzielimy na:
N₁	- pojazdy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 3,5 tony,
N₂	- pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony, ale nieprzekraczającej 12 ton,
N₃	- pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 12 ton.
Pojazdy kategorii O to przyczepy (z włączeniem naczep). Kategorię O dzielimy na:
O₁	- pojazdy o maksymalnej masie nieprzekraczającej 750 kg,
O₂	- pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 750 kg, ale nieprzekraczającej 3,5 tony,
O₃	- pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony, ale nieprzekraczającej 10 ton,
O₄	- pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 10 ton.

A. O4

B. N2

C. M1

D. N3

Wybór odpowiedzi N2, O4 lub M1 wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji pojazdów w kontekście homologacji. Kategoria N2 dotyczy pojazdów o masie maksymalnej od 3,5 do 12 ton, co nie obejmuje ciężarówek przeznaczonych do przewozu ładunków o masie do 24 ton. Z kolei kategoria O4 odnosi się do przyczep przeznaczonych do transportu ładunków, a nie do pojazdów silnikowych, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście pytania. Kategoria M1 dotyczy pojazdów osobowych zaprojektowanych do przewozu maksymalnie 7 osób, co również nie może być poprawne w przypadku omawianego pojazdu transportowego. Często pojawiającym się błędem w myśleniu jest założenie, że wszystkie pojazdy transportowe mogą być klasyfikowane w jednej kategorii, co jest mylnym podejściem. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi kategoriami prowadzi do nieprawidłowych wyborów, które mogą mieć konsekwencje w kontekście przepisów prawnych oraz stosowanych norm. Właściwe zrozumienie kategorii homologacji jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w sektorze transportowym, ponieważ błędna klasyfikacja pojazdów może prowadzić do problemów z rejestracją, ubezpieczeniem oraz zgodnością z przepisami drogowymi.

Pytanie 26

Jaką kwotę należy zapłacić za transport 13 palet z zakładu produkcyjnego do klienta znajdującego się 250 km od miejsca nadania? Transportowa firma oferuje poniższy cennik:

A. 375 zł

B. 500 zł

C. 425 zł

D. 250 zł

Koszty przewozu są często zagadnieniem, które wymaga szczegółowej analizy, aby uniknąć błędnych oszacowań. Odpowiedzi sugerujące kwoty 375 zł, 500 zł i 250 zł opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących kalkulacji kosztów transportu. Często mylone są różne zasady ustalania cen, takie jak stawki za kilometr, które mogą być różne w zależności od firmy transportowej, rodzaju towaru oraz odległości. Na przykład, zaniżona kwota 375 zł może wynikać z błędnego założenia o zbyt niskim koszcie za kilometr. Z kolei odpowiedź wskazująca na 500 zł może sugerować, że osoba dokonująca obliczeń uwzględniła dodatkowe opłaty, które w tym przypadku nie byłyby stosowane, biorąc pod uwagę standardowy cennik. Z kolei 250 zł to kwota, która ewidentnie nie odzwierciedla rzeczywistego kosztu przewozu 13 palet na taką odległość i jest zdecydowanie zaniżona. Ważne jest, aby w procesie podejmowania decyzji dotyczących transportu brać pod uwagę nie tylko odległość, ale również rodzaj przewożonych ładunków, co ma kluczowe znaczenie przed dokonaniem właściwych obliczeń. Zrozumienie tych niuansów jest nieodzowne dla efektywnego zarządzania logistyką i kosztami w branży transportowej.

Pytanie 27

W przypadku ciągnięcia wieloosiowych przyczep o znacznej ładowności, najbardziej odpowiednie są ciągniki

A. balastowe

B. siodłowe

C. specjalne

D. rolnicze

Wybór ciągnika do transportu wieloosiowych przyczep o dużej ładowności wymaga przemyślenia kilku kluczowych aspektów, które niestety nie zostały uwzględnione w innych odpowiedziach. Ciągniki siodłowe, chociaż powszechnie używane w transporcie drogowym, nie są optymalnym rozwiązaniem dla bardzo ciężkich ładunków, jakimi są przyczepy balastowe. Ich konstrukcja jest bardziej dostosowana do przewozu standardowych kontenerów lub ładunków paletowych, a nie maszyn o dużej masie. Z kolei ciągniki specjalne są projektowane do specyficznych zadań, a ich użycie w transporcie balastowym może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Ciągniki rolnicze, mimo że są robustne, nie są przystosowane do transportu na drogach publicznych z dużymi prędkościami, co ogranicza ich uniwersalność w kontekście przewozu ciężkich ładunków. Właściwe zrozumienie zastosowania i specyfikacji technicznych różnych typów ciągników jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo i efektywność transportu. W przypadku ciągników balastowych, ich konstrukcja i większa masa pozwalają na lepsze radzenie sobie z wysokimi obciążeniami, co czyni je najbardziej odpowiednim wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 28

Przewóz całego pociągu z kwasem siarkowym w luzie, załadunek u jednego nadawcy oraz z przeznaczeniem dla jednego odbiorcy, określa się jako przewóz

A. niepełnopojazdowym

B. drobnicowym

C. wagonowym

D. całopociągowym

Przewóz całopociągowy odnosi się do transportu, w którym cały skład pociągu jest dedykowany jednej przesyłce i jednemu odbiorcy. Taki sposób transportu jest szczególnie korzystny w przypadku materiałów niebezpiecznych, takich jak kwas siarkowy, ponieważ minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia innych ładunków oraz ułatwia zarządzanie procesem logistycznym. W praktyce, przewóz całopociągowy zapewnia większą efektywność, gdyż nie wymaga częstych przesiadek czy przeładunków, co mogłoby zwiększać ryzyko wypadków lub uszkodzenia ładunku. Przykładem zastosowania tego typu transportu może być wysyłka dużych ilości chemikaliów z jednego zakładu produkcyjnego do innego, gdzie cała operacja odbywa się w obrębie jednej linii kolejowej. Dobre praktyki branżowe wskazują, że transport całopociągowy powinien być planowany z uwzględnieniem norm bezpieczeństwa i przepisów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych, takich jak ADR, co zapewnia bezpieczeństwo zarówno dla przewoźnika, jak i otoczenia.

Pytanie 29

Urządzenia techniczne, które są zgodne z procedurami oceny zgodności zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej, noszą symbol certyfikatu bezpieczeństwa

A. WE

B. DE

C. CE

D. UE

Odpowiedź CE jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oznaczenia, które potwierdza, że produkt spełnia wymogi unijne dotyczące bezpieczeństwa, ochrony zdrowia i ochrony środowiska. Symbol CE (Conformité Européenne) jest wymagany dla wielu kategorii produktów, takich jak urządzenia elektroniczne, zabawki czy maszyny. Zastosowanie tego oznaczenia jest istotne, ponieważ umożliwia producentom i importującym wprowadzenie produktów na rynek Unii Europejskiej bez dodatkowych barier. Procedura oceny zgodności, której częścią jest oznaczenie CE, wymaga przeprowadzenia testów, które weryfikują czy produkt spełnia odpowiednie normy. Na przykład, urządzenia elektroniczne muszą być zgodne z dyrektywami dotyczącymi elektromagnetycznej kompatybilności oraz niskonapięciowymi. W praktyce, producent przed wprowadzeniem produktu na rynek musi przygotować odpowiednią dokumentację techniczną oraz przeprowadzić analizy ryzyka, co wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe oraz standardy ISO.

Pytanie 30

Jaką masę ładunku można załadować do pojazdu, którego masa własna wynosi 4 t, biorąc pod uwagę dopuszczalną masę całkowitą równą 26 t oraz wskaźnik wykorzystania ładowności równy 1?

A. 26 t

B. 22 t

C. 30 t

D. 4 t

Odpowiedź 22 t jest prawidłowa, ponieważ w celu obliczenia ładunku umieszczonego w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku mamy dopuszczalną masę całkowitą wynoszącą 26 t oraz masę własną pojazdu równą 4 t. Kiedy wykonamy obliczenie: 26 t - 4 t, otrzymujemy 22 t. Dopuszczalna masa całkowita jest kluczowym parametrem w transporcie drogowym, gdyż określa maksymalną masę, którą pojazd może przewozić, nie łamiąc przepisów. Utrzymanie właściwej ładowności jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności transportu. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w logistyce, gdzie pojazdy muszą być zaplanowane zgodnie z ich ładownością, aby uniknąć przeciążeń, które mogą prowadzić do uszkodzeń sprzętu, a także do zwiększenia ryzyka wypadków. Ponadto, odpowiednie zarządzanie ładownością wspiera optymalizację kosztów transportu, co jest istotne w branży logistycznej i transportowej.

Pytanie 31

Dokumentem, który potwierdza odbiór towaru przez załadowcę do magazynu portowego w celu załadunku na statek, jest

A. kwit dokowy

B. umowa czarterowa

C. nota gotowości

D. nota bukingowa

Kwit dokowy jest kluczowym dokumentem w procesie transportu morskiego, który potwierdza przyjęcie towaru przez załadowcę do składu portowego w celu załadunku na statek. Dokument ten zawiera istotne informacje dotyczące towaru, takie jak jego rodzaj, ilość, stan oraz dane dotyczące nadawcy i odbiorcy. W praktyce kwit dokowy pełni funkcję dowodu, że towar został dostarczony do portu i że jest gotowy do załadunku. Przykładowo, w przypadku transportu kontenerowego, kwit dokowy jest niezbędny do dalszych procedur, takich jak odprawa celna czy umowa czarterowa. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, dokumentacja przewozowa, w tym kwit dokowy, powinna być starannie wypełniona i archiwizowana, co pozwala na ścisłe śledzenie ruchu towarów oraz zapewnia zgodność z przepisami prawa. W przypadku jakichkolwiek sporów dotyczących dostawy, kwit dokowy stanowi niezbity dowód na to, że towar został przyjęty przez przewoźnika, co czyni go niezbędnym elementem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 32

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 wymaga od sprzedającego ubezpieczenia ładunku podczas transportu?

A. CPT

B. FCA

C. EXW

D. CIP

Odpowiedź CIP (Carriage and Insurance Paid to) jest jak najbardziej trafna. Zasady Incoterms 2020 mówią, że sprzedający powinien zorganizować transport towaru do wskazanej lokalizacji i też zadbać o jego ubezpieczenie w trakcie transportu. To ubezpieczenie to taki kluczowy element dla kupującego, bo chroni go przed ewentualnymi problemami finansowymi, które mogą się pojawić, jeśli towar się uszkodzi albo zgubi podczas drogi. Na przykład, gdy sprzedający wysyła jakieś drogie maszyny, ubezpieczenie w tym przypadku jest bardzo ważne, bo zmniejsza ryzyko strat. W praktyce sprzedający powinien wybrać odpowiednią polisę, która pokryje różne ryzyka transportowe, takie jak uszkodzenia czy kradzież. Dodatkowo warto pamiętać, że sprzedający ponosi koszty transportu i ubezpieczenia aż do momentu, gdy towar dotrze do miejsca przeznaczenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w handlu.

Pytanie 33

W sytuacji, gdy odpowiedzialność za transport na głównym etapie przewozu przypada kupującemu, powinna być użyta formuła INCOTERMS 2010?

A. DAP

B. DAT

C. DDP

D. EXW

Odpowiedź EXW (Ex Works) jest rzeczywiście prawidłowa. W tej formule to kupujący ma na sobie odpowiedzialność za transport głównej części przewozu. Sprzedający dostarcza towar do wskazanego miejsca, ale za zorganizowanie transportu ani pokrycie kosztów nie odpowiada. To rozwiązanie często stosuje się w handlu międzynarodowym, zwłaszcza gdy kupujący ma lepsze warunki do ogarnięcia transportu lub potrafi znaleźć tańszych przewoźników. Na przykład, jeśli firma sprzedająca maszyny budowlane zdecyduje się, że odbiór będzie w ich zakładzie, to kupujący musi sam ogarnąć transport. Często to się opłaca, gdyż można wykorzystać swój sprzęt i znajomości. Używanie tej formuły wymaga, żeby obie strony rozumiały swoje obowiązki i zasady sprzedaży, co jest mega ważne, żeby być zgodnym z międzynarodowymi standardami handlowymi jak INCOTERMS 2010.

Pytanie 34

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu

B. określenie trasy transportu

C. rozliczenie wykonanej usługi transportowej

D. podpisanie umowy dotyczącej transportu

Zabezpieczenie ładunku na czas przewozu jest kluczowym elementem procesu transportowego. Obejmuje ono różnorodne techniki i metody, które mają na celu zapewnienie, że ładunek dotrze do miejsca przeznaczenia w nienaruszonym stanie. Przykłady obejmują użycie odpowiednich materiałów opakowaniowych, takich jak folie stretch, taśmy, palety, oraz technik mocowania, które minimalizują ruch ładunku w trakcie transportu. W branży transportowej stosuje się procedury, które opierają się na standardach takich jak ISO 9001, które promują efektywność oraz bezpieczeństwo procesów. Zgodnie z praktykami branżowymi, właściwe zabezpieczenie ładunku nie tylko chroni towar przed uszkodzeniem, ale również minimalizuje ryzyko wypadków w trakcie transportu, co może prowadzić do strat finansowych, opóźnień, a nawet odpowiedzialności prawnej. Dlatego umiejętność zabezpieczania ładunku jest niezwykle istotna dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 35

Firma transportowa ma za zadanie dowieźć ładunek o wartości 50 000,00 zł do klienta oddalonego o 300 km. Stawka netto za wykonanie usługi wynosi 3,00 zł/km. Koszt transportu ładunku jest zwiększony o koszt ubezpieczenia, który wynosi 0,2% wartości ładunku. Jaką wartość brutto ma usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 1 800,00 zł

B. 1 230,00 zł

C. 900,00 zł

D. 1 000,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, istnieje wiele pułapek, w które można wpaść podczas obliczania wartości brutto usługi transportowej. Na przykład, jeśli ktoś zapomni uwzględnić koszt ubezpieczenia, może zakończyć obliczenia na etapie netto, uzyskując 900,00 zł jako całkowitą wartość usługi. Taki błąd prowadzi do niedoszacowania finalnych kosztów i może negatywnie wpłynąć na rentowność przedsięwzięcia. Podobnie, jeżeli ktoś błędnie obliczy VAT lub całkowicie go pominie, może uzyskać wartość brutto jako 1 000,00 zł, co również jest nieprawidłowe. Często spotyka się również błędne zrozumienie, jak procentowe obliczenia wpływają na całkowity koszt. Na przykład, jeżeli ktoś nie zrozumie, że 23% VAT jest naliczane na wartość netto usługi powiększonej o koszt ubezpieczenia, a nie tylko na podstawową stawkę, może zakończyć z zupełnie błędnym wynikiem. Dlatego ważne jest, aby podczas obliczeń uważnie analizować każdy składnik, stosując się do standardów branżowych, które pomagają w dokładnym ustaleniu kosztów usług transportowych oraz prawidłowym naliczaniu podatków. Użycie kalkulatorów do takich obliczeń, które uwzględniają wszystkie zmienne, może znacznie zredukować ryzyko błędów i zapewnić rzetelne wyniki.

Pytanie 36

Jakim terminem nazywa się pojazd złożony z ciągnika oraz naczepy niskopodwoziowej, używany do transportu kontenerów na terminalu?

A. Obrotowy

B. Wózek widłowy

C. Reachstacker

D. Rolltrailer

Rolltrailer to taki specjalny pojazd, który naprawdę ułatwia życie w transporcie. Składa się z ciągnika i naczepy niskopodwoziowej, i jest zaprojektowany z myślą o przewożeniu kontenerów w terminalach portowych i logistycznych. Dzięki jego konstrukcji ładowanie i rozładowanie kontenerów jest o wiele łatwiejsze i bezpieczniejsze. To narzędzie jest naprawdę kluczowe w branży transportowej, bo pozwala na transport standardowych kontenerów. A co najlepsze, jego ruchoma platforma sprawia, że można nim łatwo manewrować w ciasnych przestrzeniach terminalowych. W praktyce to oznacza, że rolltrailery są używane do przewożenia kontenerów pomiędzy różnymi punktami w obrębie terminali i do ich ładowania oraz rozładowywania. Jak to zwykle bywa w logistyce, dzięki tym pojazdom operacje stają się bardziej efektywne, a bezpieczeństwo pracy rośnie, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia ładunków. Użycie rolltrailera jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co czyni go super ważnym elementem w nowoczesnych operacjach terminalowych.

Pytanie 37

Klient w stosunku do firm transportowych wskazał trzy kryteria, które jego zdaniem wpływają na jakość procesu przewozu oraz przypisał im odpowiednie wartości. Wskaż najlepszą firmę transportową.

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Odpowiedź D jest słuszna, ponieważ firma przewozowa, która spełnia oczekiwania klienta, musi wziąć pod uwagę wszystkie przypisane wagi do wymagań. W kontekście transportu, kluczowymi elementami są niezawodność, terminowość oraz jakość obsługi klienta. Przykładowo, firma D może wykazywać wyjątkową terminowość dostaw w porównaniu do konkurencji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, w których terminowy transport jest często kluczowym czynnikiem sukcesu. Dodatkowo, niezawodność floty oraz skuteczna komunikacja z klientem zwiększają ogólną satysfakcję z usług transportowych. Warto również zauważyć, że zgodnie z międzynarodowymi standardami jakości, takimi jak ISO 9001, zarządzanie jakością w transporcie powinno obejmować stałe monitorowanie i poprawę procesów, co firma D może efektywnie realizować. W konsekwencji, przydzielenie największej wagi do tych wymagań oraz ich spełnienie przez firmę D czyni ją najlepszym wyborem w kontekście jakości procesu transportowego.

Pytanie 38

Ustal, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące czasu pracy oraz przerw kierowców, najkrótszy czas potrzebny na wykonanie transportu ładunku na dystansie 510 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością techniczną 60 km/h i jest obsługiwany przez jednego kierowcę?

A. 9 h 15 min

B. 8 h 50 min

C. 8 h 30 min

D. 9 h 35 min

Podczas analizy dostępnych odpowiedzi warto zauważyć, że każda z nich stara się w pewien sposób uwzględnić czas potrzebny na pokonanie 510 km, jednak nie każda poprawnie odnosi się do aktualnych norm czasu pracy kierowców. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że czas przejazdu wynosi 8 godzin i 50 minut, co byłoby możliwe jedynie w idealnych warunkach bez przerw, co jest niezgodne z przepisami. Przy 60 km/h, kierowca teoretycznie mógłby przejechać 510 km w 8,5 godziny, ale taki scenariusz nie uwzględnia wymogu przerw na odpoczynek. Przepisy prawa mówią, że po 4,5 godzinnej jeździe kierowca musi zatrzymać się na przynajmniej 45 minut. Ignorowanie tych przepisów prowadzi do nieodpowiedzialnych praktyk, które mogą wpływać na bezpieczeństwo drogowe. Ostatecznie, wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia przepisów, pokazuje typowe błędy myślowe związane z brakiem zrozumienia praktycznych aspektów pracy kierowcy. W praktyce, kierowcy powinni nie tylko znać przepisy, ale także umieć je zastosować w planowaniu tras, co jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa w transporcie drogowym.

Pytanie 39

Jakim aktem prawnym są uregulowane przewozy towarów niebezpiecznych w transporcie wodnym śródlądowym?

A. umowa ADN

B. konwencja ADR

C. kodeks IMDG

D. regulamin RID

Wybór konwencji ADR, kodeksu IMDG czy regulaminu RID jako odpowiedzi na pytanie o regulacje przewozu ładunków niebezpiecznych w transporcie wodnym śródlądowym wskazuje na niewłaściwe zrozumienie zakresu i zastosowania tych aktów prawnych. Konwencja ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) dotyczy wyłącznie transportu drogowego i nie ma zastosowania w kontekście transportu wodnego. Kodeks IMDG (International Maritime Dangerous Goods Code) reguluje transport towarów niebezpiecznych drogą morską, a nie wodami śródlądowymi. Regulamin RID (Regulamin dotyczący międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych koleją) obejmuje transport kolejowy. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można mylnie sądzić, że te akty prawne mają zastosowanie również w kontekście transportu wodnego, podczas gdy każdy z nich odnosi się do specyficznego środowiska transportowego. Tego rodzaju błędne rozumienie może wynikać z nieznajomości specyfiki regulacji dotyczących różnych środków transportu i ich zastosowań, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich standardów bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Dlatego bardzo istotne jest, aby osoby zajmujące się transportem ładunków niebezpiecznych miały pełne zrozumienie odpowiednich regulacji i aktów prawnych, aby móc efektywnie i bezpiecznie prowadzić działalność w tej branży.

Pytanie 40

Maksymalna długość pojazdu członowego wykorzystywanego do przewozów na obszarze Polski nie może być większa niż

A. 18,95 m

B. 16,50 m

C. 12,00 m

D. 13,50 m

Pojęcie długości pojazdu członowego w kontekście przewozów drogowych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i organizacji ruchu. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne długości, może wynikać z mylnego rozumienia przepisów lub z braku znajomości aktualnych regulacji. Odpowiedzi takie jak 12,00 m, 13,50 m, czy 18,95 m, nie są zgodne z normami obowiązującymi w Polsce. Długość 12,00 m mogłaby dotyczyć pojazdów jednopojazdowych, natomiast 13,50 m jest często mylona z maksymalną długością dla pojazdów transportujących określone ładunki w specyficznych warunkach. Odpowiedź 18,95 m może odnosić się do standardów stosowanych w niektórych krajach, ale nie jest akceptowana w Polskim prawie. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kary finansowe czy problemy z uzyskaniem niezbędnych zezwoleń na transport. Zrozumienie przepisów dotyczących długości pojazdów jest niezbędne, aby zapewnić pełną zgodność z wymogami prawnymi oraz efektywność operacyjną w branży transportowej. Właściwe przygotowanie floty pojazdów zgodnie z tymi normami jest kluczowe dla zwiększenia konkurencyjności i przestrzegania zasad bezpieczeństwa na drogach. Dlatego ważne jest, aby wszystkie firmy transportowe były świadome aktualnych przepisów i dostosowywały swoje pojazdy do wymagań prawnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej