Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:32
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 19:57

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W przypadku, gdy podczas weryfikacji stanu przesyłki zostanie odkryty naturalny ubytek części, polegający na obniżeniu ciężaru (wagi, masy), np. wskutek wyparowania wody, mamy do czynienia

A. z uszkodzeniem przesyłki
B. z kradzieżą przesyłki
C. z ubytkiem przesyłki
D. ze zniszczeniem przesyłki
Odpowiedź 'z ubytkiem przesyłki' jest prawidłowa, ponieważ naturalny brak części przesyłki, wynikający z wyparowania wody, nie jest wynikiem żadnego działania osób trzecich ani uszkodzenia, lecz procesem fizycznym. Ubytek przesyłki odnosi się do sytuacji, w której ilość towaru spada w wyniku naturalnych procesów, takich jak odparowanie, utlenianie czy inne zmiany fizykochemiczne. Przykładem takiego ubytku mogą być niektóre materiały, jak np. substancje higroskopijne, które w chłodnym i wilgotnym środowisku mogą tracić na masie z powodu absorpcji wody, a w suchym – poprzez parowanie. W logistyce oraz zarządzaniu zapasami kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy ubytkiem a innymi formami braków, co wpływa na zarządzanie ryzykiem oraz odpowiedzialność za przesyłki. Zgodnie z normami ISO 9001, organizacje powinny monitorować takie ubytki, aby wprowadzać odpowiednie środki zaradcze i kontrolować jakość dostaw. Zrozumienie tego zagadnienia jest istotne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i utrzymania standardów jakości.

Pytanie 2

Działalność wspierająca działalność transportową to

A. przeładunek towaru
B. przewóz kabotażowy
C. niezarobkowy przewóz drogowy
D. przewóz materiałów płynnych
Przewóz kabotażowy, przewóz materiałów płynnych oraz niezarobkowy przewóz drogowy są formami działalności transportowej, jednak nie można ich określić jako działalność pomocniczą. Przewóz kabotażowy odnosi się do transportu towarów w obrębie jednego kraju przez przewoźnika z innego państwa, co jest kluczowym elementem międzynarodowej logistyki, lecz nie jest to proces wspierający transport, lecz jego rodzaj. Z kolei przewóz materiałów płynnych dotyczy specyficznego segmentu transportu, który również nie pełni funkcji pomocniczej, ale jest integralną częścią działalności transportowej, a jego operacje wymagają specjalistycznych środków transportu oraz procedur bezpieczeństwa. Niezarobkowy przewóz drogowy, mimo iż może wspierać lokalne inicjatywy, nie jest działalnością komercyjną i tym samym nie wchodzi w zakres norm i praktyk związanych z profesjonalnym transportem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji zasadniczych w transporcie z tymi pomocniczymi; każda z wymienionych odpowiedzi koncentruje się na głównych aspektach transportu, które są niezbędne, ale nie działają jako wsparcie dla procesów transportowych, co wprowadza w błąd w kontekście pytania.

Pytanie 3

Jaką największą objętość kruszywa o gęstości 1,6 t/m3 można załadować do wagonu dysponującego pojemnością 75 m3 i ładownością wynoszącą 60 t?

A. 60,000 m3
B. 75,000 m3
C. 46,875 m3
D. 37,500 m3
Odpowiedź 37,500 m³ jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na dwóch kluczowych czynnikach: pojemności wagonu i jego ładowności. Pojemność wagonu wynosi 75 m³, co oznacza, że teoretycznie mógłby on pomieścić do 75,000 kg kruszywa, zakładając, że gęstość materiału wynosi 1,0 t/m³. Jednak ze względu na gęstość kruszywa wynoszącą 1,6 t/m³ musimy obliczyć, ile to kruszywa można załadować, uwzględniając maksymalną ładowność wagonu. Ładowność wagonu wynosi 60 t, co przekłada się na 60,000 kg. Dzieląc tę wartość przez gęstość kruszywa, otrzymujemy maksymalną objętość: 60,000 kg / 1,600 kg/m³ = 37,5 m³. To oznacza, że maksymalna objętość kruszywa, jaką można załadować do wagonu, wynosi 37,5 m³, co jest zgodne z normami transportu materiałów sypkich. Zastosowanie tej wiedzy jest istotne w branży budowlanej i transportowej, gdzie dokładne wyliczenia ładowności są kluczowe dla efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 4

Jaką maksymalną odległość w kilometrach może pokonać kierowca pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) 24 t, poruszając się ze średnią prędkością 70 km/h przed przerwą na odpoczynek?

A. 245 km
B. 280 km
C. 630 km
D. 315 km
Maksymalny dystans, jaki kierujący pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej 24 t może przejechać przed przerwą, zależy od czasu jazdy oraz średniej prędkości. Przy prędkości 70 km/h, samochód może jechać przez maksymalnie 4,5 godziny przed obowiązkową przerwą, co jest zgodne z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców. Aby obliczyć maksymalny dystans, należy pomnożyć średnią prędkość przez czas jazdy: 70 km/h * 4,5 h = 315 km. Oznacza to, że kierowca może pokonać do 315 km przed koniecznością zrobienia przerwy. Ważne jest, aby kierowcy przestrzegali tych ograniczeń, ponieważ są one kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz zdrowia kierowców. Przykładowo, w transporcie drogowym, zachowanie odpowiednich czasów jazdy i odpoczynku przyczynia się do zmniejszenia zmęczenia, co z kolei wpływa na mniejsze ryzyko wypadków. Przepisy te są określone w rozporządzeniach UE oraz krajowych, które regulują czas pracy kierowców, a ich przestrzeganie jest niezbędne dla efektywności oraz bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 5

Worki z mąką, każdy o wymiarach 600 mm × 400 mm (dł. × szer.), będą układane w 6 warstwach na paletach. Ile palet o wymiarach 1200 mm × 800 mm (dł. × szer.) będzie potrzebnych do transportu 576 sztuk worków?

A. 24 palety
B. 16 palet
C. 18 palet
D. 22 palety
Aby obliczyć liczbę palet potrzebnych do przewozu 576 worków z mąką, każdy o wymiarach 600 mm × 400 mm, należy najpierw ustalić, ile worków zmieści się na jednej palecie. Paleta ma wymiary 1200 mm × 800 mm, co oznacza, że możemy umieścić ją w układzie poziomym i pionowym. W układzie poziomym możemy ułożyć 2 worki wzdłuż długości palety (1200 mm / 600 mm) oraz 2 worki wzdłuż szerokości (800 mm / 400 mm), co daje łącznie 4 worki na jednym poziomie. Ponieważ planowane jest spiętrzenie worków w 6 warstwach, na jednej palecie zmieści się 4 worki × 6 warstw = 24 worki. Dzieląc łączną liczbę worków (576) przez liczbę worków na jednej palecie (24), otrzymujemy potrzebną liczbę palet. 576 / 24 = 24 palety. Tego rodzaju obliczenia są standardem w logistyce oraz w zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie optymalizacja przestrzeni transportowej jest kluczowa. Zrozumienie, jak efektywnie wykorzystać dostępne miejsce, przyczynia się do redukcji kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 6

W celu transportu ładunków w wagonach należących do kolei z różnych krajów po europejskiej sieci kolejowej, państwa sygnatariusze COTIF podpisały umowę o wspólnym użytkowaniu wagonów towarowych, która w skrócie nosi oznaczenie

A. RIP
B. PPW
C. RID
D. RIV
Odpowiedzi RIP, RID i PPW dotyczą różnych aspektów transportu kolejowego, ale żadna z nich zasadniczo nie odpowiada na pytanie o wzajemne użytkowanie wagonów towarowych, co jest kluczowe w konwencji COTIF. RIP, czyli Regulamin intermodalnego przewozu towarów, dotyczy przewozów intermodalnych, ale nie ma nic wspólnego z użytkowaniem wagonów między różnymi kolei. RID to regulamin przewozu towarów niebezpiecznych, który zapewnia bezpieczeństwo transportu takich materiałów, ale nie odnosi się do ogólnego użytkowania wagonów towarowych. Z kolei PPW oznacza Przewóz Pojazdów Własnych, co dotyczy transportu pojazdów osobowych przy pomocy wagonów, ale też nie ma związku z umową o wzajemnym użytkowaniu. Często myślimy o szczegółowych regulacjach, nie rozumiejąc szerokiego kontekstu całego systemu transportowego. RIV to fundament międzynarodowego transportu kolejowego towarów, a złe terminy mogą prowadzić do nieporozumień i problemów w przewozach transgranicznych. Zrozumienie różnorodności regulacji i ich wzajemnych powiązań jest naprawdę ważne dla prawidłowego funkcjonowania branży transportowej.

Pytanie 7

Jakie znaczenie ma potwierdzony przez przewoźnika list przewozowy w kontekście umowy przewozu ładunku koleją? Ile kopii listu przewozowego dostaje nadawca?

A. Cztery
B. Jeden
C. Dwa
D. Trzy
Odpowiedzi sugerujące, że nadawca otrzymuje dwa, trzy lub cztery egzemplarze listu przewozowego, są niezgodne z rzeczywistością prawną i praktykami w branży transportowej. W kontekście umowy przewozu ładunku, list przewozowy pełni rolę dokumentu przekazującego prawa do ładunku, a jego forma oraz ilość egzemplarzy powinny być dostosowane do obowiązujących przepisów. Często zdarza się, że mylenie liczby egzemplarzy wynika z niepełnego zrozumienia procedur przewozowych lub z zamieszania dotyczącego innych dokumentów, takich jak faktury czy specyfikacje przewozowe. W przypadku transportu drogowego, na przykład, często występuje wiele kopii dokumentu przewozowego, co może prowadzić do przekonania, że podobnie jest w transporcie kolejowym. Zrozumienie, że w przewozie kolejowym nadawca otrzymuje tylko jeden egzemplarz, jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień, które mogą wpływać na skuteczność operacji transportowych. Z perspektywy dobrych praktyk branżowych, istotne jest, aby wszystkie strony transakcji były świadome wymogów dotyczących dokumentacji przewozowej, a także by stosowały się do standardów ustanowionych przez organizacje transportowe i regulacje prawne.

Pytanie 8

Regulacje dotyczące lotniczego listu przewozowego AWB są określone w dokumentach stworzonych przez

A. IRU
B. FIATA
C. ZMPD
D. IATA
Odpowiedź 'IATA' jest prawidłowa, ponieważ Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego (IATA) jest organizacją, która opracowuje międzynarodowe standardy dla transportu lotniczego, w tym zasady dotyczące lotniczego listu przewozowego (AWB). IATA definiuje standardy, które mają na celu ułatwienie obiegu towarów w transporcie lotniczym, zapewniając jednocześnie zgodność z przepisami prawnymi i procedurami operacyjnymi. Na przykład, dzięki ujednoliconym formularzom AWB, przewoźnicy oraz spedytorzy mogą skutecznie śledzić przesyłki oraz zarządzać dokumentacją potrzebną do odprawy celnej i transportu. W praktyce, znajomość zasad IATA jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów związanych z logistyką i spedycją, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi regulacjami oraz zminimalizować ryzyko błędów w procesie przewozu. Dodatkowo, IATA regularnie organizuje szkolenia oraz wydaje publikacje, które pomagają w zrozumieniu zmieniających się przepisów i standardów w branży lotniczej."

Pytanie 9

Na czynniki mające wpływ na eksploatację samochodu składa się płynność jazdy, a więc

A. styl prowadzenia pojazdu
B. aktualne warunki na drogach
C. rodzaj eksploatacji pojazdu
D. aktualne warunki klimatyczne
Pojęcie płynności jazdy w kontekście eksploatacji pojazdu jest często mylone z innymi czynnikami, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, panujące warunki klimatyczne mogą wpływać na zachowanie pojazdu na drodze, ale to nie sposób prowadzenia pojazdu decyduje o płynności jazdy. Zmienne takie jak opady deszczu, śnieg czy temperatura mogą wpływać na przyczepność opon, co skutkuje koniecznością dostosowania stylu jazdy, ale nie są one bezpośrednim czynnikiem, który kształtuje płynność jazdy. Ponadto, warunki drogowe, takie jak stan nawierzchni czy obecność przeszkód, również wymagają od kierowców dostosowania zachowań, jednak to nie eliminuje potrzeby płynnego prowadzenia. Również charakter eksploatacji pojazdu, na przykład jego przeznaczenie do transportu towarów czy osobowe, definiuje sposób, w jaki pojazd jest używany, ale nie odnosi się bezpośrednio do płynności jazdy. W praktyce kierowcy mogą często zaniedbywać płynność jazdy na rzecz dostosowania się do warunków, co prowadzi do nieefektywności. Kluczowym błędem jest więc niedocenianie znaczenia technik prowadzenia, które powinny być traktowane jako fundament dla każdej jazdy, niezależnie od warunków zewnętrznych.

Pytanie 10

Jakie przepisy konwencji powinny być stosowane przy transporcie drogowym artykułów niebezpiecznych?

A. TIR
B. ATP
C. CRM
D. ADR
Odpowiedź ADR jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do międzynarodowych przepisów dotyczących przewozu artykułów niebezpiecznych drogą. Konwencja ADR, czyli umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, określa szczegółowe wymogi dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przesyłek. Przykładem zastosowania tych przepisów jest transport chemikaliów, które mogą być klasyfikowane jako substancje wybuchowe, toksyczne czy łatwopalne. W praktyce oznacza to, że firmy zajmujące się przewozem tych materiałów muszą zapewnić odpowiednie szkolenia dla kierowców, stosować właściwe oznakowanie pojazdów i przestrzegać procedur awaryjnych w przypadku wypadku. Zastosowanie przepisów ADR ma na celu nie tylko bezpieczeństwo transportu, ale także ochronę środowiska oraz zdrowia publicznego. Warto także zauważyć, że przestrzeganie konwencji ADR jest często wymagane prawnie w wielu krajach, co czyni ją kluczowym elementem w branży transportowej.

Pytanie 11

Na podstawie przedstawionego zestawienia złożonych ofert, biorąc pod uwagę wszystkie kryteria, wskaż która z ofert jest najkorzystniejsza z punktu widzenia zlecającego przewóz ładunku?

Zestawienie ofert
Kryteria wyboruOferta 1Oferta 2Oferta 3Oferta 4
Stawka za 1 tkm0,17 zł0,18 zł0,22 zł0,18 zł
Termin realizacji przewozu40 godzin2 dni58 godzin3 dni
Wskaźnik terminowo zrealizowanych przewozów0,90,90,90,9
A. Oferta 3
B. Oferta 2
C. Oferta 4
D. Oferta 1
Oferta 1 została uznana za najkorzystniejszą z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, jej stawka za 1 km wynosi 0,17 zł, co jest najniższą ceną spośród wszystkich ofert. W kontekście transportu, koszt za kilometr jest jednym z kluczowych wskaźników efektywności kosztowej. Dodatkowo, czas realizacji przewozu wynoszący 40 godzin jest akceptowalny, zwłaszcza w sytuacji, gdy pozostałe oferty prezentują różne czasy, które mogą nie być na tyle konkurencyjne, by uzasadnić wyższe koszty. Ważne jest również to, że wskaźnik terminowości dla wszystkich ofert wynosi 0,9, co oznacza, że każda z ofert ma podobny poziom wiarygodności w realizacji przewozów. W praktyce, gdy wszystkie inne czynniki są porównywalne, cena staje się decydującym aspektem wyboru oferty. Stąd wynika, że oferta 1, przy zachowaniu standardów transportowych, w pełni odpowiada na potrzeby zlecającego.

Pytanie 12

Korzystając z zamieszczonego fragmentu ustawy o rachunkowości, wskaż do kiedy należy przechowywać fakturę potwierdzającą zakup środka trwałego amortyzowanego z dnia 31.05.2019 r. dla celów podatkowych.

Art.74.

1. Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe podlegają przechowywaniu przez okres co najmniej 5 lat, licząc od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym nastąpiło ich zatwierdzenie.

2. Pozostałe zbiory przechowuje się co najmniej przez okres:

1) księgi rachunkowe –5 lat;

2) karty wynagrodzeń pracowników bądź ich odpowiedniki – przez okres wymaganego dostępu do tych informacji, wynikający z przepisów emerytalnych, rentowych oraz podatkowych, nie krócej jednak niż 5 lat;

3) dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej – do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej jednak niż do dnia rozliczenia osób, którym powierzono składniki aktywów objęte sprzedażą detaliczną;

4) dowody księgowe dotyczące środków trwałych w budowie, pożyczek, kredytów oraz umów handlowych, roszczeń dochodzonych w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo podatkowym – przez 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione;

5) dokumentację przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości – przez okres nie krótszy od 5 lat od upływu jej ważności;

6) dokumenty dotyczące rękojmi i reklamacji – 1 rok po terminie upływu rękojmi lub rozliczeniu reklamacji;

7) dokumenty inwentaryzacyjne – 5 lat;

8) pozostałe dowody księgowe i sprawozdania, których obowiązek sporządzenia wynika z ustawy – 5 lat.

3. Okresy przechowywania ustalone w ust. 2 oblicza się od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą.

A. Do 31 maja 2023 r.
B. Do 31 grudnia 2022 r.
C. Do 31 maja 2024 r.
D. Do 31 grudnia 2024 r.
Wybór odpowiedzi wskazujących na wcześniejsze daty przechowywania dokumentów sugeruje niepełne zrozumienie przepisów dotyczących przechowywania dowodów księgowych oraz zasad rachunkowości. W szczególności, odpowiedzi takie jak 31 maja 2024 r. czy 31 grudnia 2022 r. nie uwzględniają pięcioletniego okresu przechowywania, który jest jasno określony w ustawie o rachunkowości. Błąd ten może wynikać z mylnego przekonania, że okres ten zaczyna się liczyć od daty wystawienia faktury, co jest niezgodne z przepisami. W rzeczywistości, kluczowe jest zrozumienie, że termin przechowywania rozpoczyna się od 1 stycznia roku następującego po roku obrotowym, co w tym przypadku oznacza 2020 r. i kończy się w 2024 r. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do ryzyka nałożenia kar finansowych podczas kontroli podatkowych, a także do problemów z udokumentowaniem transakcji. Firmy powinny wdrożyć odpowiednie procedury i systemy archiwizacji, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami i uniknąć potencjalnych problemów. Warto również zwrócić uwagę na to, że w ramach dobrych praktyk, dokumenty powinny być przechowywane w sposób, który umożliwia ich szybkie zlokalizowanie i ochronę przed utratą.

Pytanie 13

Reguły transportu żywności zostały opisane w Umowie dotyczącej międzynarodowych przewozów szybko psujących się produktów spożywczych oraz specjalnych środków transportu przeznaczonych do realizacji tych przewozów. Umowa ta nosi skrót

A. ATP
B. ADN
C. ADR
D. AGN
Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych, znana pod skrótem ATP (Accord Transport Perissables), reguluje zasady transportu żywności, która wymaga szczególnych warunków w celu zachowania jej jakości i bezpieczeństwa. Dokument ten definiuje wymagania dotyczące środków transportu, takich jak pojazdy, opakowania i systemy chłodnicze, które muszą być używane w transporcie szybko psujących się towarów. Przykładem zastosowania tych przepisów jest transport owoców i warzyw, które muszą być przewożone w temperaturach kontrolowanych, aby uniknąć ich zepsucia. W praktyce, przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania norm określonych w ATP, co przynosi korzyści zarówno dla producentów, jak i konsumentów, zapewniając, że żywność dociera do odbiorców w odpowiednim stanie. Ponadto, umowa ta jest uznawana w wielu krajach i wspiera międzynarodowy handel, co jest kluczowe dla globalnych łańcuchów dostaw.

Pytanie 14

Konwencja AETR to zbiór norm regulujących

A. przeprowadzanie przeładunku w transporcie kombinowanym
B. reguły dotyczące sporządzania dokumentacji przewozowej i handlowej za realizowane usługi transportowe
C. transport ładunków drogą morską
D. czas pracy kierowców
Konwencja AETR, czyli Europejska Konwencja w Sprawie Pracy Kierowców, jest kluczowym aktem prawnym regulującym czas pracy kierowców zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym. Wprowadza konkretne normy dotyczące maksymalnych godzin jazdy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia kierowców. Zgodnie z AETR, kierowcy muszą przestrzegać określonych limitów czasu pracy, takich jak maksymalnie 9 godzin jazdy dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin w przypadku nie więcej niż dwóch dni w tygodniu. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowcy muszą starannie planować swoje trasy, aby dostosować się do tych regulacji oraz zapewnić sobie odpowiednie przerwy. AETR jest zbieżna z unijnymi przepisami, co podkreśla jej znaczenie w kontekście wspólnego rynku transportowego. Wdrożenie jej zasad w codziennej praktyce transportowej jest kluczowe dla zapewnienia sprawności i bezpieczeństwa transportu drogowego na przestrzeni całej Europy.

Pytanie 15

Zgodnie z zapisami formuła EXW norm INCOTERMS 2010 nakłada na sprzedającego obowiązek

"Ex Works" means that the seller delivers when he places the goods at the disposal of the buyer at the seller's premises or at another named place. The seller does not need to load the goods on any collecting vehicle, nor does it need to clear the goods for export, where such clearance is applicable.
A. dostarczenia ładunku do portu morskiego wskazanego przez kupującego.
B. wydania ładunku w magazynie sprzedającego.
C. dostarczenia towaru na terminal w celu przeładunku na inne środki transportu.
D. załadowania ładunku na główny środek transportu i dokonania odprawy celnej.
Formuła EXW (Ex Works, z ang. z zakładu) w standardach Incoterms 2010 określa, że sprzedający ma obowiązek wydania towaru w swoim zakładzie, co oznacza, że odpowiedzialność za dalszy transport oraz wszystkie związane z nim koszty spoczywają na kupującym. W praktyce, gdy sprzedający wydaje towar w swoim magazynie, kupujący jest odpowiedzialny za jego załadunek, transport do miejsca docelowego oraz odprawę celną. Takie podejście jest często stosowane w transakcjach międzynarodowych, gdzie sprzedający chce ograniczyć swoje zobowiązania. Kluczowe w tej formule jest zrozumienie, że sprzedający nie ma obowiązku organizacji transportu ani ponoszenia kosztów związanych z przewozem. Umożliwia to kupującym elastyczność w wyborze dostawcy transportu i trasy, a także może prowadzić do zmniejszenia całkowitych kosztów logistycznych, jeśli kupujący dysponuje lepszymi warunkami transportu. Znajomość EXW jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się handlem międzynarodowym.

Pytanie 16

Ile co najmniej pojazdów drogowych o ładowności 24 tony powinno być użytych do przewiezienia 960 ton ładunku w okresie 20 dni, przy założeniu, że średni czas wykonania pojedynczej dostawy oraz powrotu wynosi 2 dni?

A. 3 pojazdy
B. 2 pojazdy
C. 1 pojazd
D. 4 pojazdy
W przypadku niewłaściwego oszacowania liczby środków transportu do przewozu ładunku, można napotkać na szereg problemów związanych z efektywnością operacyjną oraz terminowością dostaw. Odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę pojazdów, takie jak 1, 2 czy 3, bazują na błędnym założeniu, że możliwe jest zrealizowanie przewozu całego ładunku w mniej niż wymagane 4 cykle. W rzeczywistości, planując logistykę transportu, kluczowe jest uwzględnienie zarówno pojemności pojedynczego środka, jak i czasu realizacji transportu. Przykładowo, przy założeniu, że jeden pojazd może przewozić tylko 24 tony i realizować dostawę co 2 dni, to limit 240 ton na jeden środek transportu w 20-dniowym okresie staje się jasny. Aby dostarczyć 960 ton, konieczne jest zatem zwiększenie liczby pojazdów, co w praktyce oznacza, że oszacowanie potencjalnych dostawców i ich możliwości transportowych jest kluczowym aspektem planowania. Błędne przypuszczenie, że mniejsza liczba środków wystarczy, często prowadzi do opóźnień i zwiększenia kosztów, co jest sprzeczne z zasadami efektywnej logistyki, opierającej się na analizie potrzeb i zasobów. Takie podejście jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają dokładne obliczenia i analizy przed podjęciem decyzji transportowych.

Pytanie 17

Przedstawione oznakowanie, umieszczane na czołowych ścianach wagonów, informuje o

PESA Bydgoszcz S.A.
Napr. główn. 98 06 01
A. pojemności wagonu kolejowego.
B. rodzaju wagonu kolejowego.
C. miejscu i dacie naprawy głównej.
D. miejscu i dacie naprawy rewizyjnej.
Odpowiedź, która wskazuje na miejsce i datę naprawy głównej, jest prawidłowa, ponieważ oznakowanie widoczne na czołowych ścianach wagonów kolejowych pełni istotną funkcję informacyjną. W przypadku pojazdów kolejowych, naprawa główna jest kluczowym elementem utrzymania bezpieczeństwa i sprawności operacyjnej. W oznaczeniu 'PESA Bydgoszcz S.A. Napr. głów. 98 06 01', pierwsza część informuje o producencie lub zakładzie odpowiedzialnym za przeprowadzenie naprawy, co jest istotne dla monitorowania jakości serwisów. Skrót 'Napr. głów.' oznacza, że przywołane dane dotyczą naprawy głównej, która jest bardziej kompleksowa i znacząca niż naprawa rewizyjna. Data '98 06 01' dostarcza informacji o czasie wykonania naprawy, co jest kluczowe przy planowaniu przyszłych przeglądów technicznych. W kontekście branży kolejowej, zgodnie z normami UIC oraz krajowymi przepisami, regularne naprawy główne są niezbędne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa transportu kolejowego. Właściwe interpretowanie takich oznakowań pozwala specjalistom na lepsze zarządzanie flotą i planowanie serwisowania.

Pytanie 18

W dniu 04.01.2019 r. minął termin odbioru przesyłki zawierającej ładunek łatwo psujący się, do której nie są dostępne dokumenty przewozowe i nie ma możliwości ustalenia osoby uprawnionej do dysponowania przesyłką. Zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe tego rodzaju przesyłka ulega likwidacji

A. po upływie przynajmniej 21 dni od dnia poinformowania uprawnionego o planowanej likwidacji przesyłki
B. po upływie przynajmniej 14 dni od terminu odebrania
C. niezwłocznie, po przekroczeniu terminu odbioru
D. po upływie 30 dni od terminu odbioru, nie wcześniej jednak niż po 2 dniach od daty zawiadomienia uprawnionego o planowanej likwidacji przesyłki
Odpowiedź 'niezwłocznie, po upływie terminu odbioru' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe, w przypadku przesyłek łatwo ulegających zepsuciu, brak dokumentów przewozowych oraz niemożność ustalenia osoby uprawnionej do rozporządzania przesyłką skutkuje koniecznością jej likwidacji niezwłocznie po upływie terminu odbioru. W praktyce oznacza to, że przewoźnik ma obowiązek podjąć działania w celu likwidacji przesyłki zaraz po przekroczeniu ustalonego terminu, co ma na celu minimalizację strat związanych z uleganiem zepsuciu towaru. W branży transportowej i logistycznej istotne jest, aby procedury likwidacji przesyłek były przestrzegane, aby zapewnić efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw oraz uniknąć problemów związanych z przechowywaniem towarów, które mogą nie tylko stracić swoją wartość, ale również stać się niebezpieczne w obiegu. Dodatkowo, wiedza na temat przepisów dotyczących likwidacji przesyłek jest kluczowa dla osób pracujących w logistyce oraz administracji transportowej, co pozwala na zgodne z prawem działanie i zminimalizowanie ryzyka prawnego.

Pytanie 19

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż maksymalną masę ładunku, którą można załadować do kontenera.

MAKSYMALNA MASA30 500 kg
TARA KONTENERA2 760 kg
ŁADOWNOŚĆ27 740 kg
KUBATURA33 m³
A. 27 740 kg
B. 33 260 kg
C. 2 760 kg
D. 30 500 kg
Poprawna odpowiedź, czyli 27 740 kg, jest właściwa, ponieważ odzwierciedla maksymalną ładowność kontenera, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. W każdym przypadku, kiedy zajmujemy się załadunkiem, istotne jest zrozumienie, że ładowność kontenera jest określona przez producenta i powinna być zawsze przestrzegana, aby zapewnić bezpieczeństwo transportu oraz zgodność z przepisami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje planowanie załadunku, gdzie operatorzy muszą uwzględnić masę ładunku, aby nie przekroczyć dozwolonych limitów. Przykładem jest transport towarów drogą morską, gdzie nadmierna masa ładunku może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na morzu, a także pociągać za sobą dodatkowe opłaty za przekroczenie limitów. W branży transportowej właściwe zarządzanie ładownością kontenerów zgodnie z normami ISO 668 oraz innymi regulacjami jest kluczowe dla efektywności operacyjnej oraz bezpieczeństwa ładunków.

Pytanie 20

W przypadku dwuosobowej załogi czas, który spędza pasażer siedzący obok kierowcy, jest czasem

A. odpoczynku dobowego.
B. prowadzenia.
C. dyspozycji.
D. innej pracy.
W przypadku załogi dwuosobowej, czas kierowcy siedzącego obok kierującego traktuje się jako czas dyspozycji. Oznacza to, że osoba ta nie prowadzi pojazdu, ale jest dostępna do działania w razie potrzeby, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności transportu. W praktyce oznacza to, że kierowca na miejscu pasażera może monitorować sytuację na drodze, wspierać kierowcę w podejmowaniu decyzji czy też przygotowywać się do przejęcia prowadzenia pojazdu. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi czasu pracy kierowców, czas dyspozycji nie jest liczony jako czas prowadzenia, co ma kluczowe znaczenie dla obliczania dopuszczalnych limitów czasu prowadzenia i odpoczynku. Przykłady zastosowania tej zasady można znaleźć w transporcie drogowym, gdzie załogi dwuosobowe są często wykorzystywane w celu zwiększenia wydajności i redukcji zmęczenia kierowców podczas długich tras. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży transportowej i logistyce.

Pytanie 21

Nadawca przesyłki określił osiem kryteriów, które powinny być spełnione podczas transportu ładunku: terminowość, bezpieczeństwo, koszt, szybkość transportu, jakość świadczonej usługi, elastyczność dostaw, czas dostawy, możliwość monitorowania przewozu. Firma transportowa, która przyjęła zamówienie, nie zrealizowała dwóch z tych warunków. W jakim procencie spełnione zostały wymagania nadawcy?

A. 60%
B. 25%
C. 90%
D. 75%
Wybór 60% jako odpowiedzi na to pytanie jest wynikiem niepełnego zrozumienia zasad obliczania procentu spełnionych wymagań. Przyjmując 60%, można błędnie założyć, że spełniono tylko 5 wymagań, co nie jest prawdą, ponieważ w rzeczywistości spełniono 6 z 8. Taki sposób myślenia może wynikać z typowego błędu w obliczeniach, polegającego na nieprawidłowym zliczaniu spełnionych wymagań. Z kolei wybór 25% sugeruje, że respondent sądzi, że tylko 2 wymagania zostały spełnione, co jest rażąco błędne. Tego rodzaju pomyłka może wynikać z niewłaściwej interpretacji danych lub z braku znajomości zasad matematyki procentowej. W kontekście branży transportowej, nietrafne oceny mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji operacyjnych, co z kolei wpływa na reputację firmy oraz jej zdolność do pozyskiwania nowych klientów. Właściwe zrozumienie, jak obliczać i interpretować procentowe spełnienie wymagań, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania jakością usług transportowych. Należy również pamiętać, że odpowiednia analiza wymagań klientów powinna być integralną częścią strategii rozwoju przedsiębiorstwa, co pomoże w podnoszeniu standardów jakości i satysfakcji klienta.

Pytanie 22

Jaki typ ładunku przewozi pojazd, który działa w ramach umowy ATP?

A. Zwierzęta żywe
B. Dzieła nowoczesnej sztuki
C. Substancje niebezpieczne
D. Produkcje spożywcze o krótkim okresie trwałości
Odpowiedź 'Artykuły spożywcze szybko psujące się' jest poprawna, ponieważ umowa ATP (Umowa o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Artykułów Spożywczych) reguluje transport towarów, które wymagają szczególnych warunków przechowywania i przewozu. Artykuły te obejmują żywność, która jest podatna na psucie się, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy produkty mleczne. Zgodnie z normami ATP, transport tych towarów musi odbywać się w odpowiednich pojazdach, które są przystosowane do utrzymania wymaganej temperatury i wilgotności, co minimalizuje ryzyko utraty jakości i bezpieczeństwa produktów. Na przykład, w przypadku transportu owoców, pojazdy muszą być chłodzone i regularnie monitorowane, aby zapewnić, że temperatura nie przekracza określonych limitów. Zastosowanie umowy ATP ma na celu ochronę konsumentów oraz zapewnienie, że artykuły spożywcze dotrą do odbiorcy w odpowiednim stanie, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego oraz jakości dostaw.

Pytanie 23

Ładunek wystający poza obrys pojazdu w jego bocznej części powinien być oznaczony

Art. 61.

9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:

1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu części ładunku;

2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;

3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna wynosić co najmniej 1000 cm2, przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;

4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.

A. pasami białymi i czerwonymi.
B. chorągiewką barwy białej.
C. pasami czarnymi i czerwonymi.
D. chorągiewką barwy pomarańczowej.
Odpowiedź wskazująca na chorągiewkę barwy pomarańczowej jest prawidłowa i opiera się na przepisach zawartych w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z Art. 61 pkt 2, każdy ładunek wystający z boku pojazdu powinien być oznaczony chorągiewką o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku. Oznaczenie to ma na celu zwiększenie widoczności ładunku, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, szczególnie w przypadku dużych pojazdów transportowych. Przykładowo, przy transporcie materiałów budowlanych, które często wystają poza obrys pojazdu, zastosowanie pomarańczowej chorągiewki pozwala innym uczestnikom ruchu na lepsze oszacowanie odległości i szerokości pojazdu. Warto podkreślić, że pomarańczowy kolor został przyjęty jako standardowy sygnał ostrzegawczy, zgodnie z zasadami bezpieczeństwa ruchu drogowego, co jest istotne w kontekście odpowiedzialnego przewożenia towarów.

Pytanie 24

TEU (twenty-foot equivalent unit) to jednostka ładunkowa odpowiadająca wymiarom kontenera

A. 45-stopowego
B. 30-stopowego
C. 20-stopowego
D. 40-stopowego
No to super, że zaznaczyłeś, że TEU to 20-stopowy kontener. To naprawdę ma sens, bo TEU to taka miara objętości w transporcie kontenerowym, która bezpośrednio odnosi się do tych standardowych kontenerów morskich. Generalnie, ten 20-stopowy kontener ma 6,1 metra, więc można powiedzieć, że to taki podstawa w logistyce morskiej. Dzięki użyciu jednostki TEU, można łatwiej robić różne obliczenia dotyczące transportu i składowania ładunków. Na przykład, gdy armatorzy planują transport towarów, to szybciej i łatwiej przeliczają różne kontenery na TEU, co bardzo pomaga w zarządzaniu miejscem na statkach. I to jest kluczowe, bo przy planowaniu portów też przydaje się wiedza o pojemności wyrażonej w TEU, żeby efektywnie przeładowywać towary. Warto pamiętać, że są też kontenery 40-stopowe, które odpowiadają 2 TEU, ale definicja TEU zawsze dotyczy tych 20-stopowych kontenerów.

Pytanie 25

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego dotyczącymi ofert i sposobów ich składania, oferta złożona w formie elektronicznej wiąże składającego, jeżeli

Fragment Ustawy dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny

Art.66.§1. Oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy.

§2.Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie; złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia.

Art.661.§1. Oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.

§2.Przedsiębiorca składający ofertę w postaci elektronicznej jest obowiązany przed zawarciem umowy poinformować drugą stronę w sposób jednoznaczny i zrozumiały o:

1) czynnościach technicznych składających się na procedurę zawarcia umowy;

2) skutkach prawnych potwierdzenia przez drugą stronę otrzymania oferty;

3) zasadach i sposobach utrwalania, zabezpieczania i udostępniania przez przedsiębiorcę drugiej stronie treści zawieranej umowy;

4) metodach i środkach technicznych służących wykrywaniu i korygowaniu błędów we wprowadzanych danych, które jest obowiązany udostępnić drugiej stronie;

5) językach, w których umowa może być zawarta;

6) kodeksach etycznych, które stosuje, oraz o ich dostępności w postaci elektronicznej.

A. zostaną przeprowadzone negocjacje po jej wysłaniu.
B. druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.
C. druga strona otrzymała wiadomość na skrzynkę elektroniczną, ale się z nią nie zapozna.
D. zostanie wysłana na skrzynkę elektroniczną drugiej strony.
Poprawna odpowiedź jest zgodna z przepisami Kodeksu cywilnego, który stanowi, że oferta w formie elektronicznej staje się wiążąca w momencie, gdy druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie. To potwierdzenie jest kluczowe, ponieważ zapewnia, że odbiorca nie tylko otrzymał ofertę, ale także jest świadomy jej treści i intencji oferenta. W praktyce oznacza to, że w przypadku wysyłania ofert drogą elektroniczną, obie strony muszą zadbać o jasność komunikacji, co często obejmuje wykorzystanie funkcji potwierdzania odbioru w systemach pocztowych. W sytuacji, gdy druga strona nie potwierdzi otrzymania oferty, nie można uznać, że oferta jest wiążąca. To podkreśla znaczenie skutecznej komunikacji w obrocie prawnym i gospodarczym.

Pytanie 26

Najbardziej popularnym oraz najtańszym w transporcie kontenerem do przewozu małych i ciężkich przesyłek, znanych w terminologii spedytorów jako "gęste", jest

A. 45' High Cube Dry Container
B. 20' Dry Freight Container
C. 40' High Cube Dry Container
D. 40' Dry Freight Container
Wybór kontenerów 40' Dry Freight Container, 40' High Cube Dry Container oraz 45' High Cube Dry Container w kontekście transportu małych i ciężkich przesyłek o dużej gęstości może prowadzić do nieefektywności i wyższych kosztów. Kontenery 40' są znacznie dłuższe i chociaż mogą pomieścić więcej ładunku, nie zawsze są optymalne dla przesyłek, które są ciężkie, ale nie zajmują dużej objętości. W przypadku gęstych materiałów, taka dodatkowa przestrzeń pozostaje niewykorzystana, co zwiększa jednostkowy koszt transportu. Ponadto, kontenery o większych wymiarach wymagają więcej miejsca do załadunku i rozładunku, co może stwarzać problemy w portach i centrali logistycznej. Wybierając kontener 40' High Cube, który jest wyższy, również nie rozwiązujemy problemu efektywnego wykorzystania przestrzeni, a wręcz przeciwnie, możemy napotkać dodatkowe koszty związane z transportem i składowaniem. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich decyzji obejmują mylenie pojemności z efektywnością kosztową oraz niedostateczne zrozumienie specyfiki ładunku. W praktyce, wybór niewłaściwego kontenera wiąże się z ryzykiem nieoptymalnego transportu, co jest sprzeczne z zasadami efektywności w logistyce.

Pytanie 27

Kto podejmuje decyzje dotyczące stawek podatków od środków transportu w drodze uchwały?

A. Rada gminy
B. Premier rządu
C. Sołtys
D. Prezydent kraju
Wybór niewłaściwych odpowiedzi, takich jak sołtys, premier rządu czy prezydent kraju, wynika z niewłaściwego zrozumienia struktury i kompetencji organów administracji publicznej w Polsce. Sołtys, jako przedstawiciel sołectwa, nie posiada uprawnień do ustalania stawek podatkowych; jego rola ogranicza się do reprezentacji mieszkańców w sprawach lokalnych. Premier rządu i prezydent kraju mają znacznie szersze kompetencje, jednak ich działalność koncentruje się na zarządzaniu sprawami krajowymi, a nie na lokalnych podatkach. Ustalanie stawek lokalnych podatków należy do kompetencji gmin, ponieważ to one najlepiej znają potrzeby swoich mieszkańców oraz lokalne warunki. Wiele osób myli te różne poziomy władzy, co prowadzi do przekonania, że decyzje dotyczące lokalnych podatków mogą być podejmowane na wyższym szczeblu. Zrozumienie tego podziału kompetencji jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania finansami publicznymi oraz zapewnienia mieszkańcom możliwości wpływania na lokalną politykę podatkową. Dobre praktyki wskazują na to, że lokalne władze powinny być blisko społeczności, co zwiększa ich odpowiedzialność oraz przejrzystość działania.

Pytanie 28

Jaką ilość pracy przewozowej zrealizował środek transportu, który na trasie Toruń – Warszawa (280 km) przewiózł ładunek o wadze 24 ton, a w drodze powrotnej ładunek o wadze 16 ton?

A. 13 440 tkm
B. 11 200 tkm
C. 6 720 tkm
D. 8 960 tkm
Poprawna odpowiedź to 11 200 tkm, co oznacza, że pojazd wykonał 11 200 tonokilometrów. Aby obliczyć całkowitą pracę przewozową, musimy wziąć pod uwagę masę ładunków oraz odległość. W drodze do Warszawy pojazd przewiózł ładunek o masie 24 ton na dystansie 280 km, co daje 24 tony * 280 km = 6 720 tkm. W drodze powrotnej przewiózł ładunek o masie 16 ton na tej samej odległości, co daje 16 ton * 280 km = 4 480 tkm. Sumując obie wartości, otrzymujemy 6 720 tkm + 4 480 tkm = 11 200 tkm. To obliczenie jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży transportowej, które kładą nacisk na dokładne obliczanie pracy przewozowej, co jest niezbędne do optymalizacji kosztów oraz efektywności transportu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza wydajności floty transportowej, gdzie dokładne obliczenia tonokilometrów mogą pomóc w podejmowaniu strategicznych decyzji dotyczących tras i ładunków.

Pytanie 29

Pojemnik z rozkładanymi podporami, który nie jest przystosowany do piętrzenia i przeznaczony do kombinowanego transportu towarów koleją i drogą, to

A. naczepa typu siodłowego.
B. wymienne nadwozie samochodowe.
C. kontener.
D. ładunek paletowy.
Paletowa jednostka ładunkowa, naczepa siodłowa i kontener to różne formy transportu towarów, jednak każda z tych opcji ma inne zastosowania i nie odpowiada specyfice nadwozia samochodowego wymiennego. Paletowa jednostka ładunkowa to moduł, który służy do transportu towarów w formie palet, lecz nie jest przystosowany do bezpośredniego przewozu w systemach kombinowanych, ponieważ wymaga dodatkowego przetwarzania przy przeładunku. Naczepa siodłowa, z kolei, jest częścią zestawu drogowego, ale jest przystosowana do transportu na drodze i nie ma możliwości przystosowania do transportu kolejowego bez przeładunku. Kontener, choć również może być używany w transporcie multimodalnym, charakteryzuje się konstrukcją, która nie jest dostosowana do wymiany z innymi typami transportu w sposób, w jaki to robi nadwozie wymienne. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi często wynikają z pomylenia funkcji i specyfiki różnych rozwiązań transportowych; ważne jest zrozumienie, że nadwozie samochodowe wymienne jest unikalnym rozwiązaniem, które łączy cechy zarówno transportu drogowego, jak i kolejowego, na co nie mogą pozwolić sobie wymienione alternatywy. Dlatego wybór odpowiedzi wymaga znajomości nie tylko definicji, ale także praktycznych zastosowań każdego z tych elementów w łańcuchu dostaw.

Pytanie 30

Jaki rodzaj marketingu koncentruje się na reklamowaniu produktów i usług za pomocą niestandardowych metod oraz ma na celu szybkie zapadnięcie produktu/usługi w pamięć grupy docelowej?

A. Mobilny
B. Sportowy
C. Wielopoziomowy
D. Partyzancki
Wybór odpowiedzi inne niż marketing partyzancki może wynikać z niepełnego zrozumienia charakterystyki różnych podejść marketingowych. Marketing wielopoziomowy, często utożsamiany z MLM (Multi-Level Marketing), polega na rekrutacji dystrybutorów, którzy sprzedają produkty oraz rekrutują nowych członków, co nie ma bezpośredniego związku z promowaniem dóbr za pomocą kreatywnych, niekonwencjonalnych metod. Mimo że to podejście może być efektywne w określonych warunkach, nie koncentruje się na szybkim utrwaleniu produktu w świadomości grupy docelowej, lecz na rozwijaniu sieci sprzedaży. Marketing sportowy z kolei odnosi się do promocji produktów lub usług poprzez sponsoring i powiązania z wydarzeniami sportowymi, co również nie odpowiada na pytanie dotyczące innowacyjnych metod dotarcia do konsumentów. Pewne zrozumienie marketingu mobilnego, który wykorzystuje urządzenia mobilne do komunikacji z klientem, może prowadzić do mylnego przekonania, że jest to strategia związana z niekonwencjonalnymi metodami. Jednak marketing mobilny często opiera się na bardziej tradycyjnych formach reklamy, jak SMS czy aplikacje mobilne. Kluczowym błędem w rozumieniu tych pojęć jest mylenie różnorodnych strategii marketingowych z ich celami i metodami działania. Zrozumienie specyfiki każdego typu marketingu oraz jego zastosowania w praktyce jest niezbędne do efektywnego planowania kampanii reklamowych.

Pytanie 31

Naczepa ciężarówki jest opróżniana przez wózek, który w trakcie jednego cyklu podnosi 2 palety. Jeden cykl pracy wózka obejmuje cztery operacje, które trwają kolejno: jazda środka transportu bez palety – 70 sekund, podniesienie palety – 11 sekund, jazda środka transportu z paletą – 83 sekundy, odkładanie palety – 16 sekund. Ile czasu potrzeba na rozładunek naczepy, na której znajduje się 66 palet?

A. 1 godzinę 39 minut
B. 3 godziny 18 minut
C. 22 minuty
D. 33 minuty
W przypadku błędnych odpowiedzi istnieje tendencja do nieprawidłowego zrozumienia sekwencji operacji oraz czasu ich trwania. Osoby, które wybrały inne opcje, mogą nie dostrzegać, jak ważne jest prawidłowe zsumowanie czasów poszczególnych operacji. Często przyczyną błędów jest nieodpowiednie zrozumienie liczby cykli, które są konieczne do rozładunku wszystkich palet oraz sposób, w jaki te cykle są zorganizowane. Na przykład, wiele osób może pomylić się w obliczeniach, gdyż nie uwzględniają, że wózek może podjąć jednocześnie 2 palety, a więc efektywnie zmniejsza liczbę cykli, co prowadzi do błędnych wniosków o całkowitym czasie. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z błędnego oszacowania czasu dla pojedynczego cyklu, co może prowadzić do znaczącego przeszacowania. Dlatego kluczowe jest skupienie się na metodycznym podejściu do obliczeń, zgodnie z branżowymi standardami efektywności operacyjnej, które podkreślają znaczenie precyzyjnych wyliczeń w planowaniu logistycznym. Używanie symulacji lub narzędzi optymalizacyjnych może również pomóc w lepszym zrozumieniu i przewidywaniu takich procesów, co jest niezbędne w nowoczesnym zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 32

Jakie urządzenie zainstalowane w pojeździe monitoruje zachowania kierowcy, aktualną prędkość oraz odległość przebywaną przez pojazd?

A. Tachograf
B. Termograf
C. Taksometr
D. Tempomat
Tachograf jest urządzeniem elektronicznym, które zostało zaprojektowane do rejestrowania danych dotyczących aktywności kierowcy, prędkości pojazdu oraz przejechanego dystansu. W pojazdach ciężarowych oraz autobusach tachografy są obligatoryjnie stosowane zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, co zapewnia nie tylko kontrolę czasu pracy kierowców, ale również zwiększa bezpieczeństwo na drogach. Tachogramy, czyli zapisane dane, stanowią podstawowy materiał dowodowy w przypadku kontroli drogowej, a ich analiza pozwala na monitorowanie naruszeń przepisów dotyczących czasu pracy i odpoczynku kierowców. Przykładem zastosowania tachografu jest system zarządzania flotą, gdzie dane z tachografu mogą być integrowane z innymi systemami, co umożliwia optymalizację kosztów eksploatacji oraz zwiększenie efektywności transportu. Warto również dodać, że tachografy cyfrowe są bardziej zaawansowane technologicznie, oferując m.in. funkcję analizy danych na poziomie znacznie bardziej zaawansowanym niż ich analogowe odpowiedniki, co wpływa na lepsze zarządzanie czasem i zasobami transportowymi.

Pytanie 33

Firma wynajęła wózek widłowy na 2 godziny. Faktura dotycząca wynajmu opiewa na kwotę 369,00 zł brutto. Jak obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem wózka na 1 godzinę, gdy usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 226,94 zł
B. 300,00 zł
C. 150,00 zł
D. 184,50 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z kilku powszechnych błędów w podejściu do obliczeń związanych z wynajmem sprzętu. W przypadku odpowiedzi 184,50 zł, osoba mogła spróbować obliczyć wartość netto w sposób niepoprawny, pomijając odpowiedni współczynnik do przeliczenia wartości brutto na netto. To prowadzi do zaniżenia kwoty, co jest niezgodne z zasadami rachunkowości, gdzie zawsze należy uwzględniać podatek VAT przy takich obliczeniach. Z kolei odpowiedź 226,94 zł mogła pojawić się w wyniku nieprawidłowego podziału wartości netto przez 2 godziny, co pokazuje, że osoba nie zrozumiała, jak poprawnie obliczyć cenę jednostkową. Natomiast 300,00 zł to wartość netto za pełne 2 godziny wynajmu, a nie za 1 godzinę, co sugeruje nieprawidłowe zrozumienie podstawowych zasad rachunkowości. Wartości netto i brutto są kluczowymi pojęciami w prowadzeniu działalności gospodarczej, i błędne ich zrozumienie może prowadzić do znaczących problemów przy rozliczeniach podatkowych oraz budżetowaniu. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się systematyczne przyswajanie wiedzy na temat przepisów podatkowych oraz korzystanie z narzędzi do obliczeń finansowych.

Pytanie 34

Na palecie o masie 33 kg umieszczono 24 worki z suchą mieszanką betonową, z których każdy waży 50 kg. Jaka jest całkowita waga ładunku brutto w pojeździe, do którego załadowano 18 pjł?

A. 22 194 kg
B. 19 440 kg
C. 21 600 kg
D. 21 006 kg
Aby obliczyć wagę ładunku brutto w samochodzie, należy zsumować masę palety, masę worków z zaprawą betonową oraz uwzględnić liczbę załadowanych palet. W przypadku opisanego pytania, masa własna palety wynosi 33 kg, a każdy z 24 worków ma masę 50 kg. Całkowita masa worków można obliczyć jako 24 worki x 50 kg = 1200 kg. Następnie dodajemy masę palety: 1200 kg + 33 kg = 1233 kg na jedną paletę. W pytaniu wskazano, że załadunek dotyczy 18 palet, więc wykonujemy dalsze obliczenia: 1233 kg x 18 palet = 22 194 kg. Takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne wyliczenie masy ładunku jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności przewozu. Dodatkowo, znajomość zasad obliczania ładunków jest istotna przy planowaniu transportu, aby uniknąć przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, co może prowadzić do kar oraz problemów z bezpieczeństwem drogowym.

Pytanie 35

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo przewozowe przesyłka ulega likwidacji, jeżeli jej odnalezienie nastąpiło po upływie roku, a uprawniony nie zgłosił się w terminie

Fragment ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe
Art. 69. 1. Na żądanie uprawnionego przewoźnik stwierdza w liście przewozowym niemożność wydania przesyłki po upływie terminu określonego w art. 52, chyba że wcześniej stwierdzono nieodwracalny charakter utraty.
2. Jeżeli przesyłka zostanie odnaleziona w ciągu roku od wypłaty odszkodowania, przewoźnik powinien niezwłocznie zawiadomić o tym uprawnionego.
3. W terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, uprawniony może żądać, aby wydano mu odnalezioną przesyłkę w jednym z punktów odprawy przesyłek za zwrotem otrzymanego od przewoźnika odszkodowania. W takim wypadku uprawniony zachowuje roszczenia z tytułu zwłoki w przewozie.
4. Jeżeli odnalezienie nastąpiło po upływie roku albo uprawniony nie zgłosił się w terminie określonym w ust. 3, przesyłka ulega likwidacji.
A. 1 roku od dnia otrzymania zawiadomienia.
B. 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia.
C. 2 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia.
D. 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia.
Odpowiedź, że uprawniony ma 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia na zgłoszenie się po odnalezioną przesyłkę, jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zapisami ustawy Prawo przewozowe. Ustawa ta precyzyjnie określa, że w sytuacji odnalezienia przesyłki po roku od wypłaty odszkodowania, przewoźnik ma obowiązek poinformować uprawnionego o jej odnalezieniu. Kluczowym elementem tego procesu jest termin zgłoszenia się uprawnionego, który wynosi 30 dni. Nieprzestrzeganie tego terminu skutkuje likwidacją przesyłki. Przykładem zastosowania tej regulacji może być sytuacja, w której przewoźnik odnajduje zaginioną przesyłkę po roku i niezwłocznie informuje uprawnionego. W przypadku, gdy uprawniony nie podejmie działań w wyznaczonym czasie, przesyłka zostaje formalnie zlikwidowana. To podkreśla znaczenie terminowego reagowania na takie powiadomienia, co jest istotnym elementem w praktykach związanych z przewozem towarów i zarządzaniem przesyłkami.

Pytanie 36

Termin "Bag in box" odnosi się do

A. "szkła w worku"
B. "worka w pudełku"
C. "worka w szkle"
D. "szkła w pudełku"
Opakowanie 'Bag in box' to naprawdę ciekawe rozwiązanie. Wygląda to tak, że mamy worek z elastycznego materiału, a to wszystko schowane w sztywnym pudełku. Dzięki temu napoje, jak wina czy soki, długo zachowują świeżość. Worek zmniejsza się, gdy używamy jego zawartości, więc powietrze nie ma szans na kontakt z produktem, co ogranicza psucie się. Myślę, że to świetna opcja dla wszystkich, którzy chcą dbać o jakość swoich napojów. Co więcej, 'Bag in box' jest ekologiczne – mniej odpadów niż tradycyjne butelki, co się teraz liczy. A transport i przechowywanie też są łatwiejsze, więc można zaoszczędzić pieniądze na logistyce.

Pytanie 37


*W przypadku rozłożenia płatności na raty, stawka wzrasta o 10% Ile wyniesie składka ubezpieczenia, jeżeli przedsiębiorca posiada 10 pojazdów i ubezpiecza je wszystkie, płacąc jednorazowo całą składkę roczną?

Składka roczna
Ubezpieczenie pierwszego pojazdu500 zł*
Ubezpieczenie każdego następnego pojazdu - jeśli firma ubezpiecza od 2 do 10 pojazdów250 zł*
Ubezpieczenie każdego następnego pojazdu - jeśli firma ubezpiecza powyżej 11 pojazdów200 zł*
A. 2 750 zł
B. 3 150 zł
C. 2 500 zł
D. 750 zł
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów obliczeniowych oraz nieporozumień dotyczących taryfowania składek. Na przykład, niektórzy mogą pomylić się i przyjąć, że składka za każdy pojazd wynosi 500 zł, co prowadzi do obliczenia 10 x 500 zł = 5000 zł. To podejście jest jednak błędne, ponieważ w ubezpieczeniach flotowych często stosuje się zniżki przy ubezpieczaniu większej liczby pojazdów, co jest kluczowym aspektem w analizie kosztów ubezpieczenia. Kolejnym błędnym podejściem jest ignorowanie zasady, że każdy dodatkowy pojazd może być objęty niższą stawką, co w rezultacie prowadzi do nieprawidłowego oszacowania całkowitych wydatków. Warto również zwrócić uwagę, że udzielając odpowiedzi, należy dokładnie zapoznać się z warunkami oferty ubezpieczeniowej i zrozumieć, jak zniżki za flotę wpływają na ostateczną wysokość składki. Niezrozumienie tego mechanizmu może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami w przedsiębiorstwie, dlatego istotne jest, aby przedsiębiorcy podejmowali świadome decyzje, opierając się na pełnej analizie dostępnych ofert oraz zrozumieniu zasadności zniżek przy ubezpieczaniu floty pojazdów.

Pytanie 38

Stawka podatku na usługi oferowane przez firmę transportową wynosi 23%. Jaki będzie całkowity koszt za usługi, które kosztują 1 900,00 zł, jeżeli marża stosowana przez firmę to 10%?

A. 2 337,00 zł
B. 2 103,30 zł
C. 2 570,70 zł
D. 2 090,00 zł
Aby obliczyć koszt brutto usług transportowych, należy najpierw uwzględnić marżę przedsiębiorstwa oraz stawkę podatku VAT. Koszt wytworzenia usług wynosi 1 900,00 zł. Przy marży 10% najpierw obliczamy wysokość marży: 1 900,00 zł * 10% = 190,00 zł. Dodając tę kwotę do kosztu wytworzenia, otrzymujemy cenę netto: 1 900,00 zł + 190,00 zł = 2 090,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę brutto, musimy doliczyć podatek VAT, który w przypadku usług transportowych wynosi 23%. Wartość VAT na poziomie 23% obliczamy jako: 2 090,00 zł * 23% = 479,70 zł. Zatem koszt brutto wynosi: 2 090,00 zł + 479,70 zł = 2 569,70 zł, co po zaokrągleniu daje 2 570,70 zł. Przy obliczeniach takich jak te, istotne jest stosowanie właściwych stawek podatkowych oraz uwzględnienie marży, co jest kluczowe w branży transportowej. Zrozumienie mechanizmów wyceny usług pozwala przedsiębiorstwom na efektywne planowanie finansowe i konkurencyjność na rynku.

Pytanie 39

Skrót oznaczający elektroniczną wymianę danych, która umożliwia integrację różnych systemów informatycznych partnerów w łańcuchu dostaw, to

A. EDI
B. DRP
C. ECR
D. ADC
Odpowiedzi ADC, DRP oraz ECR odnoszą się do różnych koncepcji i narzędzi zarządzania w łańcuchu dostaw, które nie dotyczą bezpośrednio elektronicznej wymiany danych. ADC, czyli Analog-to-Digital Converter, to urządzenie przetwarzające sygnały analogowe na cyfrowe, co nie ma związku z tematyką wymiany danych między systemami. DRP, czyli Distribution Requirements Planning, to proces planowania potrzeb dystrybucyjnych, który koncentruje się na zarządzaniu zapasami i optymalizacji dostaw, a nie na samej wymianie dokumentów. Z kolei ECR, czyli Efficient Consumer Response, to strategia poprawy efektywności i reakcji na potrzeby konsumentów, która może wykorzystywać EDI, ale nie jest jego synonimem. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych pojęć związanych z logistyką i zarządzaniem łańcuchem dostaw, co prowadzi do nieporozumień. EDI jest kluczowym narzędziem umożliwiającym bezpośrednią i automatyczną wymianę dokumentów, co jest fundamentalnym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest niezbędne do skutecznego wdrażania strategii zarządzania informacjami w biznesie.

Pytanie 40

W ramach formuły DDP, INCOTERMS 2020, oznacza to, że

A. sprzedający ponosi odpowiedzialność za dostarczenie towaru do wyznaczonego terminalu oraz jego rozładunek, po czym ryzyko za towary przechodzi na kupującego
B. sprzedający dostarcza towar do wskazanego miejsca przeznaczenia i udostępnia go kupującemu, oclony, na środku transportu, gotowy do rozładunku, a obowiązek rozładunku spoczywa na kupującym
C. sprzedający pokrywa koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi wskazanemu przez sprzedającego w określonym miejscu
D. sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru do portu przeładunkowego oraz przygotowanie go do rozładunku, natomiast załadunek na statek i dalsza transportacja leży w gestii kupującego
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie zasad Incoterms 2020, a zwłaszcza terminu DDP. W każdej z tych koncepcji kluczowe jest zrozumienie, że na sprzedającym spoczywa pełna odpowiedzialność za dostarczenie towaru do wskazanego miejsca oraz pokrycie wszystkich związanych z tym kosztów. W przypadku pierwszej odpowiedzi błędnie sugeruje się, że ryzyko przechodzi na kupującego po dotarciu towaru do terminalu, co jest sprzeczne z zasadami DDP, gdzie sprzedający odpowiada za ryzyko aż do momentu dostarczenia i rozładunku. Z kolei druga odpowiedź mylnie zakłada, że sprzedający kończy swoją rolę po dostarczeniu towaru do portu, co również nie zgadza się z pełnymi obowiązkami sprzedającego w DDP. Trzecia odpowiedź błędnie ogranicza odpowiedzialność sprzedającego do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, co również jest niezgodne z prawidłową interpretacją DDP. Typowe błędy myślowe w interpretacji Incoterms obejmują zrozumienie, że sprzedający nie jest odpowiedzialny za transport, a tymczasem DDP dokładnie określa, że to on pokrywa wszystkie koszty i ryzyka do momentu dostarczenia towaru, co czyni te odpowiedzi mylnymi i niekompletnymi.