Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik leśnik
  • Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 11:56
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 12:18

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie nasiona drzew zbierane są z podłoża po ich opadnięciu?

A. Grab
B. Wiąz
C. Klon
D. Buka
Buka (Fagus sylvatica) to drzewo liściaste, którego nasiona, znane jako bukwi, opadają na ziemię w okresie późnej jesieni. Te twarde, orzechowate nasiona są otoczone mięsistą, zieloną okrywą, która po dojrzeniu staje się brązowa i pęka, uwalniając nasiona na ziemię. Bukwi są ważnym składnikiem diety wielu zwierząt, takich jak dziki, wiewiórki czy ptaki, co czyni je istotnym elementem ekosystemów leśnych. Ponadto, zbieranie bukwi po opadnięciu jest praktykowane w niektórych regionach, aby wykorzystać je jako paszę dla zwierząt hodowlanych. W kontekście leśnictwa i zarządzania zasobami naturalnymi, znajomość cyklu życia buka oraz jego reprodukcji jest kluczowa dla zachowania równowagi ekologicznej i ochrony bioróżnorodności. Dobrze zaplanowane zbiory nasion mogą wspierać regenerację lasów oraz ich zrównoważony rozwój, co jest zgodne z podstawowymi zasadami zrównoważonego leśnictwa.

Pytanie 2

Dokumentem służącym do np. przeklasyfikowania drewna, który dotyczy rozchodów i przychodów, jest

A. specyfikacja manipulacyjna
B. wykaz odbiorczy drewna
C. rejestr odebranego drewna
D. świadectwo legalności
Specyfikacja manipulacyjna jest dokumentem kluczowym w procesie zarządzania drewnem, który umożliwia właściwe klasyfikowanie i ewidencjonowanie surowca leśnego. Używana jest głównie w kontekście działań związanych z obiegiem drewna, w tym jego zakupu, sprzedaży oraz transportu. Dzięki specyfikacji manipulacyjnej można precyzyjnie określić ilość, jakość oraz rodzaj drewna, co jest niezbędne do zachowania zgodności z obowiązującymi normami oraz regulacjami prawnymi, takimi jak ustawa o lasach czy dyrektywy unijne dotyczące handlu drewnem. Przykładowo, w momencie przeklasyfikowania drewna, specyfikacja manipulacyjna umożliwia precyzyjne zapisanie wszelkich zmian w jego statusie, co jest istotne dla transparentności operacji oraz odpowiedniego zarządzania zasobami leśnymi. Takie podejście wspiera również dążenie do zrównoważonego rozwoju w leśnictwie oraz minimalizuje ryzyko związane z nielegalnym pozyskiwaniem surowców leśnych. W praktyce, dokument ten jest wykorzystywany przez leśników, właścicieli plantacji oraz przedsiębiorców zajmujących się obrotem drewnem, co czyni go niezbędnym narzędziem w branży.

Pytanie 3

Jaką formą ochrony przyrody powinno się objąć wartościową aleję drzew, która wyróżnia się wiekiem i kształtem?

A. Pomnikiem przyrody
B. Rezerwatem przyrody
C. Zespołem przyrodniczo-krajobrazowym
D. Użytkiem ekologicznym
Pomnik przyrody to forma ochrony przyrody, która ma na celu zachowanie pojedynczych, cennych elementów przyrody, takich jak stare drzewa, które wyróżniają się nie tylko wiekiem, ale także unikalnym kształtem i pokrojem. W przypadku alei drzew, ich ochrona jako pomników przyrody pozwala na zachowanie ich wartości estetycznych, kulturowych oraz ekologicznych. Przykładem zastosowania tej formy ochrony może być wprowadzenie zakazu wycinki lub wykonywania prac mogących zaszkodzić drzewom, co jest zgodne z przepisami prawa ochrony przyrody. W praktyce, lokalne władze mogą również wprowadzić programy edukacyjne lub organizować wydarzenia, aby zwiększyć świadomość społeczną na temat znaczenia takich alei. Ponadto, pomniki przyrody często stają się atrakcjami turystycznymi, co przynosi korzyści lokalnej gospodarce. W Polsce ochrona pomników przyrody jest regulowana ustawą o ochronie przyrody, która określa zasady ich wyznaczania oraz ochrony.

Pytanie 4

"Papierówka" to powszechnie używana nazwa drewna średniowymiarowego o oznaczeniu

A. S1
B. S2a
C. S4
D. S3a
Papierówka to potoczna nazwa drewna średniowymiarowego o symbolu S2a, które jest wykorzystywane w przemyśle meblarskim oraz budowlanym. Drewno to charakteryzuje się dobrą jakością, stabilnością oraz łatwością w obróbce, co czyni je popularnym wyborem w wielu zastosowaniach. Przykładem może być produkcja mebli, gdzie papierówka jest ceniona za swoje właściwości estetyczne oraz użytkowe. W kontekście norm, drewno średniowymiarowe powinno spełniać określone standardy jakości, takie jak PN-EN 14081, które definiują wymagania dotyczące klasyfikacji i jakości drewna budowlanego. Wiedza na temat symboliki drewna oraz jego zastosowań jest kluczowa dla profesjonalistów w branży, umożliwiająca im dokonywanie świadomych wyborów materiałowych w procesie projektowania oraz produkcji.

Pytanie 5

Materiał sadzeniowy o oznaczeniu produkcyjnym 2/1 wskazuje na

A. sadzonkę 3-letnią z nasienia, szkółkowaną po 2 roku
B. sadzonkę 2-letnią z nasienia, szkółkowaną po 1 roku
C. sadzonkę 3-letnią z nasienia, szkółkowaną po 1 roku
D. sadzonkę 2-letnią z nasienia, szkółkowaną po 2 roku
Materiał sadzeniowy oznaczony symbolem 2/1 odnosi się do 3-letniej sadzonki z nasienia, która była szkółkowana po 2 roku. W kontekście szkółkarstwa, symbolika ta ma kluczowe znaczenie, gdyż wskazuje na wiek oraz etapy wzrostu sadzonki, co jest istotne dla oceny jej zdrowia oraz potencjału do dalszego wzrostu. Praktyka ta jest zgodna z normami określonymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), które zalecają klasyfikację roślin w oparciu o ich wiek oraz sposób produkcji. W przypadku sadzonek, 3-letnie rośliny są zazwyczaj silniejsze, lepiej ukorzenione oraz bardziej odporne na stresy środowiskowe, co czyni je bardziej odpowiednimi do sadzenia w trudniejszych warunkach. Takie sadzonki są preferowane w projektach rekultywacji terenów, ogrodnictwie oraz leśnictwie, gdzie ważne jest, aby rośliny miały jak najlepiej rozwinięty system korzeniowy i mogły efektywnie konkurować z innymi roślinami o zasoby. Kluczowe jest, aby inwestorzy oraz ogrodnicy byli świadomi tych oznaczeń, aby podejmować świadome decyzje dotyczące zakupu materiału sadzeniowego.

Pytanie 6

Pomnik przyrody ustanawia się w sposób

A. decyzji nadleśniczego
B. rozporządzenia ministra środowiska
C. uchwały rady gminy
D. zarządzenia dyrektora RDLP
Ustanowienie Pomnika przyrody w Polsce odbywa się na mocy uchwały rady gminy, co jest zgodne z przepisami Ustawy o ochronie przyrody. Rada gminy, jako organ samorządowy, ma prawo podejmować decyzje dotyczące ochrony zasobów przyrody na swoim terenie, w tym ustanawiać pomniki przyrody, które mają na celu zachowanie cennych elementów fauny i flory. Przykładem może być sytuacja, gdy lokalna społeczność identyfikuje drzewo o szczególnych walorach estetycznych lub historycznych, a rada gminy, po przeprowadzeniu odpowiednich konsultacji społecznych oraz ocen ekologicznych, podejmuje uchwałę w celu jego ochrony. Warto zwrócić uwagę, że proces ten powinien być zgodny z dobrymi praktykami ochrony środowiska, które zakładają aktywne zaangażowanie społeczności lokalnych oraz ochronę bioróżnorodności. Takie podejście sprzyja nie tylko utrzymaniu lokalnych ekosystemów, ale również edukacji ekologicznej mieszkańców, co ma kluczowe znaczenie dla długotrwałej ochrony przyrody.

Pytanie 7

Jakie parametry można ustalić przy pomocy listewki (blaszek) Bitterlicha?

A. miąższość drzewa stojącego
B. wysokość stojącego drzewa
C. zasobność drzewostanu
D. wiek drzewostanu
Listewka Bitterlicha jest narzędziem stosowanym do określania zasobności drzewostanu, czyli ilości drewna, które można pozyskać z danego obszaru leśnego. Narzędzie to umożliwia pomiar przekroju pnia drzewa na wysokości 1,3 m (tzw. wysokości pierśnicowej), co jest kluczowe w ocenie zdolności produkcyjnej lasu. W praktyce, dzięki zastosowaniu listewki Bitterlicha, leśnicy mogą szybko i dokładnie ocenić gęstość drzew oraz ich rozkład w przestrzeni, co pozwala na planowanie działań gospodarczych. Użycie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w leśnictwie, które zalecają regularne monitorowanie zasobów leśnych. Przykładowo, w prognozowaniu przyrostu biomasy drzew można oprzeć się na danych z pomiarów wykonanych listewką Bitterlicha, co wspiera decyzje na temat cięć i odnawiania drzewostanu oraz zarządzania ekosystemem leśnym.

Pytanie 8

Zabieg podkrzesywania w lasach sosnowych należy rozpocząć, gdy średnica gałęzi przeznaczonych do podkrzesania nie przekracza

A. 20 mm
B. 10 mm
C. 15 mm
D. 25 mm
Podkrzesywanie w drzewostanach sosnowych ma na celu poprawę jakości drewna i lepszy wzrost drzew. Usuwanie dolnych gałęzi, które są cieńsze niż 20 mm, jest zgodne z dobrymi praktykami i pomaga w utrzymaniu zdrowia drzewa. Zauważ, że odpowiednie podkrzesywanie umożliwia drzewom lepsze pobieranie składników odżywczych i więcej światła dociera do korony. To wszystko sprawia, że pnie rosną mocniejsze i zdrowsze. No i ważne jest, by robić to w sprzyjających warunkach pogodowych i w odpowiednich porach roku, żeby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Pamiętaj też, że osoby wykonujące podkrzesywanie powinny mieć odpowiednie umiejętności, bo to wpływa na efektywność i bezpieczeństwo. Generalnie, przestrzeganie zasad dotyczących grubości gałęzi jest kluczowe, jeśli zależy nam na zdrowiu całego drzewostanu.

Pytanie 9

Jeśli powierzchnia lasu, która została objęta ogniem, wynosi 11 ha, to jaki to rodzaj pożaru?

A. średni
B. mały
C. bardzo duży
D. duży
Klasyfikacja pożarów na podstawie powierzchni objętej ogniem jest kluczowym elementem zarządzania sytuacjami kryzysowymi i ochroną środowiska. Odpowiedzi sugerujące, że pożar o powierzchni 11 ha jest mały, średni lub bardzo duży, opierają się na błędnym zrozumieniu skali zagrożenia, które takie pożary niosą ze sobą. Mały pożar zazwyczaj dotyczy obszarów poniżej 1 ha, co oznacza, że jego efekty są lokalne i nie mają znacznego wpływu na ekologiczne lub społeczne aspekty otoczenia. Średni pożar zazwyczaj obejmuje od 1 do 10 ha, co również nie oddaje skali 11 ha, która wymaga już znacznych zasobów do gaszenia i ma poważne skutki dla środowiska. Z kolei określenie pożaru jako bardzo dużego, zazwyczaj obejmującego setki ha, nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ w przypadku 11 ha mamy do czynienia z pożarem w najwyższym stopniu, ale jeszcze nie klasyfikowanym jako katastrofalny. Ignorowanie tych klasyfikacji może prowadzić do niewłaściwego alokowania zasobów oraz nieefektywnego reagowania na sytuacje kryzysowe, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu pożarami i ochroną lasów. Właściwe rozumienie klasyfikacji pożarów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem i minimalizowania jego negatywnych skutków.

Pytanie 10

Polowanie na ptaki może się odbywać pod warunkiem, że na jednego psa przygotowanego do tego celu przypada najwyżej

A. trzech myśliwych
B. siedmiu myśliwych
C. pięciu myśliwych
D. jeden myśliwy
Polowanie na ptaki jest ściśle regulowane przez przepisy, które mają na celu ochronę zarówno myśliwych, jak i samych zwierząt. Z tego, co wiem, na jednego psa powinno przypadać maksymalnie trzech myśliwych. Dlaczego? Chodzi o to, żeby wszystko było bezpieczniejsze. Mniej myśliwych to mniejsze ryzyko wypadków i lepsza organizacja. Weźmy na przykład polowanie na ptaki wodne – jak jest ich mniej, to łatwiej się zorganizować, no i mniej hałasu, co jest ważne dla płochliwych ptaków. No i nie zapominajmy, że te regulacje mają na celu też ochronę ptactwa, żeby nie zaszkodzić ich populacji. Także każda akcja polowań powinna być przemyślana, żeby dbać o równowagę w ekosystemie.

Pytanie 11

Sadzonka jesionu, która ma 3 lata i była szkółkowana przez 1 rok, jest oznaczana symbolem

A. Js 2/3
B. Js 2/1
C. Js 3/2
D. Js 1/2
Podczas rozważania pozostałych odpowiedzi, warto zauważyć, że błędne koncepcje wynikają często z niepełnego zrozumienia nomenklatury dotyczącej sadzonek. Odpowiedzi takie jak Js 2/3 czy Js 3/2 sugerują mylenie wieku sadzonki z czasem jej szkółkowania. W systemie oznaczeń, pierwszy numer zawsze odnosi się do wieku sadzonki, a drugi do długości okresu szkółkowania. Dlatego odpowiedź Js 2/3, która sugeruje, że sadzonka ma 2 lata i była szkółkowana przez 3 lata, jest nieprawidłowa, ponieważ nie może być starsza od czasu, w którym została posadzona. Podobnie, Js 3/2 oraz Js 2/1 wprowadzają błędne informacje o wieku sadzonki w stosunku do jej szkółkowania. W praktyce, nieznajomość tych zasad może prowadzić do niewłaściwego wyboru sadzonek, co w efekcie może wpłynąć na zdrowotność roślin i ich rozwój w przyszłości. Kluczowe jest, aby być świadomym metod klasyfikacji oraz standardów w dziedzinie szkółkarstwa, co nie tylko ułatwia pracę, ale także przyczynia się do lepszej jakości nasadzeń oraz ich dłuższej trwałości w środowisku naturalnym.

Pytanie 12

Sztucznym zamiennikiem dziupli umieszczanym dla gągoła jest budka lęgowa rodzaju

A. E
B. A
C. D
D. B
Jak wybierzesz odpowiedzi, które nie są budką lęgową typu E, to nie wiesz, co gągoły naprawdę potrzebują. Budki A, B i D mogą być owszem używane przez inne ptaki, ale dla gągoła to nie jest to. Na przykład, budka typu B jest zbyt mała, a typ A nie ma odpowiedniej izolacji przed zimnem. No i lokalizacja też jest ważna; jak postawisz budkę w miejscu z dużym ruchem, to gągoły raczej się nie zadomowią. Pamiętaj, że każdy ptak ma swoje preferencje, więc łatwo można popełnić błąd. Budując źle dobraną budkę możesz zniechęcić gągoły, co może wpłynąć na ich liczebność. Dlatego warto dobrze planować, jakie budki stawiać, żeby w ogóle zrobić coś pożytecznego w ochronie gągołów.

Pytanie 13

Siedliska o średniej żyzności, w których przeważają sosna oraz dąb bądź buk, jodła i świerk, znajdujące się na stosunkowo żyznych glebach płowych, brunatnych lub rdzawych, z próchnicą moder, to siedliska

A. LMśw
B. Lw
C. BMw
D. Bśw
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niedostatecznej znajomości klasyfikacji siedlisk leśnych. Odpowiedzi takie jak BMw, Lw czy Bśw dotyczą innych typów lasów, które różnią się zarówno składem gatunkowym, jak i warunkami glebowymi. BMw odnosi się do borów mieszanych, które dominują w miejscach o gorszych warunkach glebowych. Błędne pojęcie w tym kontekście polega na myśleniu, że bory mieszane mogą występować na żyznych glebach, co jest niezgodne z rzeczywistością. Z kolei Lw to typ lasów iglastych, które nie uwzględniają występowania dębu czy buka, co jest kluczowe w definicji LMśw. Odpowiedź Bśw wskazuje na bory sosnowe, które nie obejmują tak różnorodnych gatunków jak jodła czy buk, co jest istotnym błędem myślowym. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi typami siedlisk leśnych ma kluczowe znaczenie dla ochrony i zrównoważonego zarządzania zasobami leśnymi. W kontekście ochrony bioróżnorodności, nieodpowiednie klasyfikacje mogą prowadzić do niewłaściwych praktyk zarządzania, które mogą negatywnie wpłynąć na ekosystemy leśne. Warto zatem zainwestować czas w zrozumienie tych zagadnień, aby podejmować przemyślane decyzje dotyczące ochrony i użytkowania lasów.

Pytanie 14

Czym jest PTP?

A. Pierwsza Trzebież Pozytywna
B. Przygotowana Technika Pozyskania
C. Przygodne Trzebieże Późne
D. Porównawcza Technika Pomiarowa
Odpowiedź "Przygodne Trzebieże Późne" jest poprawna, ponieważ PTP odnosi się do konkretnej metody w badaniach naukowych, która jest stosowana w kontekście zbierania danych. Przygodne Trzebieże Późne to technika, która umożliwia uzyskiwanie danych w sposób elastyczny i dostosowujący się do zmieniających się warunków badawczych. W praktyce, metoda ta jest często wykorzystywana w sytuacjach, w których planowanie z góry jest utrudnione, na przykład w badaniach terenowych, gdzie warunki mogą się dynamicznie zmieniać. Standardy jakości w badaniach, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie dostosowywania procedur zbierania danych do aktualnych warunków, co czyni przygodne trzebieże późne zgodnymi z tymi normami. Przykładem zastosowania tej metody mogą być badania ekologiczne, gdzie nieprzewidywalność warunków pogodowych wymaga elastyczności w planowaniu działań, co pozwala na uzyskiwanie bardziej rzetelnych danych.

Pytanie 15

Konwalijka dwulistna oraz orlica pospolita są gatunkami runa, które różnicują

A. BMśw od Bśw
B. LMśw od BMśw
C. BMśw od LMśw
D. Bśw od BMśw
Dobra robota z wyborem odpowiedzi! Rozpoznałeś różnicę między borem mieszanym świeżym a borami świeżymi. Konwalijka dwulistna i orlica pospolita to typowe rośliny, które można znaleźć w tych środowiskach. Konwalijka lubi cieplejsze, wilgotne miejsca, więc dobrze pasuje do borów mieszanych. Orlica za to często rośnie w jaśniejszych miejscach, jak bory świeże. To, jak różne są te typy roślinności, pomaga w ocenie siedlisk zgodnych z Natura 2000 i innymi programami ochrony przyrody. Moim zdaniem, znajomość tych różnic jest naprawdę istotna, bo pozwala lepiej zarządzać ekosystemami leśnymi i ich ochroną, zwłaszcza w obliczu zmian klimatycznych.

Pytanie 16

Obszar bezświerkowy obejmuje

A. centralne i zachodnie części Polski
B. północne oraz wschodnie regiony Polski
C. południowe oraz zachodnie regiony Polski
D. centralne oraz wschodnie regiony Polski
Pojęcie pasa bezświerkowego odnosi się do obszarów, gdzie dominują inne gatunki drzew, a nie tylko świerki. W kontekście dostępnych odpowiedzi, wiele z nich wprowadza w błąd, sugerując niewłaściwe regiony geograficzne. Południowa i zachodnia część Polski, jak również północna i wschodnia, charakteryzują się innymi typami lasów, co wpływa na ich ekosystemy i różnorodność biologiczną. Odpowiedzi, które wskazują na centralną i wschodnią część Polski, są również nieprawidłowe, ponieważ w tych regionach występują lasy iglaste, w tym lasy świerkowe, które nie są zgodne z definicją pasa bezświerkowego. Typowym błędem myślowym jest mylenie regionów leśnych z ich charakterystyką ekologiczną, co prowadzi do uproszczeń i nieprawidłowych wniosków. Warto zrozumieć, że każde z tych obszarów ma swoje unikalne cechy biogeograficzne, które determinują rodzaj roślinności. Zrozumienie struktury pasów leśnych w Polsce jest kluczowe dla ochrony przyrody oraz strategii zarządzania zasobami naturalnymi, które opierają się na wiedzy o lokalnych ekosystemach.

Pytanie 17

Co oznacza symbol produkcyjny 1p2 dla materiału sadzeniowego?

A. Sadzonkę z nasienia, która ma 3 lata, z korzeniami podciętymi po 2 roku
B. Sadzonkę z nasienia, która ma 2 lata, z korzeniami podciętymi po 1 roku
C. Sadzonkę z nasienia, która ma 3 lata, z korzeniami podciętymi po 1 roku
D. Sadzonkę z nasienia, która ma 2 lata, z korzeniami podciętymi po 2 roku
Materiał sadzeniowy oznaczony symbolem 1p2 to 3-letnia sadzonka z nasienia, której korzenie zostały podcięte po 1 roku. Taki system oznaczeń jest powszechnie stosowany w szkółkarstwie, aby precyzyjnie określić wiek sadzonek oraz sposób ich uprawy. W tym przypadku liczba "1" odnosi się do pierwszego roku, w którym sadzonka była uprawiana w szkółce, podczas gdy "p2" informuje o tym, że korzenie zostały podcięte w pierwszym roku, co wpływa na ich dalszy rozwój. Korzenie podcinane w pierwszym roku stymulują rozwój nowych, bardziej dynamicznych korzeni, co przekłada się na lepsze przyjęcie sadzonki po przesadzeniu. Stosowanie odpowiednich praktyk w produkcji materiału sadzeniowego jest kluczowe, ponieważ zdrowe i dobrze rozwinięte korzenie są fundamentem dla przyszłego wzrostu rośliny. Przykładowo, w przypadku drzew owocowych, 3-letnie sadzonki z dobrze podciętymi korzeniami będą miały większą szansę na szybkie owocowanie i lepsze plonowanie. Z tego powodu ważne jest, aby przy zakupie materiału sadzeniowego zwracać uwagę na te oznaczenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży ogrodniczej.

Pytanie 18

Kiedy pomiędzy koronami drzew występują szerokie przestrzenie, w które mogą swobodnie wpasować się pojedyncze drzewa, mówimy o rodzaju zwarcia

A. pełnym
B. umiarkowanym
C. przerywanym
D. luźnym
Zrozumienie typów zwarcia drzew jest bardzo ważne dla zarządzania lasami. Pełne zwarcie to coś, gdzie drzewa rosną blisko siebie, przez co inne rośliny mają mniejsze szanse na światło. To powoduje konkurencję o zasoby i może być złe dla różnorodności biologicznej. W takich lasach często zauważa się mniej gatunków roślin i zwierząt, co w dłuższym czasie nie jest korzystne dla ekosystemu. Luźne zwarcie to też termin, który może być mylący, bo wydaje się, że wszystko jest w porządku, ale brakuje tam przestrzeni. Umiarkowane zwarcie z kolei nie jest tym samym, co przerywane. Wydaje mi się, że sporo osób myśli, że wszystkie te typy zwarcia pomagają w bioróżnorodności, ale tak nie jest. Zarówno pełne, jak i luźne czy umiarkowane zwarcie mogą ograniczać przestrzeń dla innych organizmów, co może szkodzić ekosystemowi. Z tej perspektywy wiedza o typach zwarcia jest bardzo ważna, żeby lepiej zarządzać lasami.

Pytanie 19

Do wytwarzania pudeł rezonansowych dla instrumentów muzycznych (np. skrzypiec) wykorzystuje się drewno ze względu na jego znakomite właściwości rezonansowe

A. sosny
B. buka
C. olszy
D. świerka
Świerk to naprawdę fajny wybór, jeśli chodzi o produkcję pudeł rezonansowych do instrumentów, jak skrzypce. Ma świetne właściwości akustyczne, co znaczy, że dźwięk brzmi bardzo dobrze. I jeszcze ma to kompozytowe struktury, co sprawia, że jest lekki, ale jednocześnie mocny. Myślę, że to ważne dla muzyków, bo dzięki elastyczności i zdolności do rezonansu potrafi wydobyć naprawdę pełne i bogate tony. W sumie, świerk jest też często używany w innych instrumentach strunowych i dętych, gdzie jakość dźwięku ma kluczowe znaczenie. A to, że łatwo się go obrabia, to dodatkowy plus dla lutników, bo mogą wytwarzać różne kształty, które też mają duży wpływ na brzmienie. Ogólnie rzecz biorąc, użycie świerku w muzyce jest jak najbardziej zgodne z tradycjami lutniczymi i to naprawdę podkreśla jego rolę w tym rzemiośle.

Pytanie 20

Rośliny z krótkimi igłami lub małymi liśćmi o żółtozielonym lub żółtym zabarwieniu sygnalizują brak

A. azotu
B. potasu
C. wapnia
D. fosforu
Wybór potasu, fosforu czy wapnia jako składnika, którego niedobór mógłby powodować wspomniane problemy z roślinami, to nie jest dobry pomysł. Każdy z tych pierwiastków pełni inną rolę w zdrowiu roślin. Potas jest ważny, ponieważ reguluje procesy wewnątrz roślin i wspomaga syntezę białek, ale jego niedobór objawia się raczej brązowieniem brzegów liści i ich opadaniem, a nie żółknięciem. Fosfor z kolei jest kluczowy dla energetyki roślin i jeśli go brak, liście mogą stawać się ciemnozielone z purpurowymi odcieniami – to też nie zgadza się z symptomami, o których mowa. Wapń jest potrzebny do budowy ścian komórkowych, a jego brak prowadzi do deformacji i osłabienia młodych pędów. Jak widać, mylenie objawów braku różnych składników odżywczych to spory błąd, bo to wprowadza w błąd przy ocenie stanu zdrowia roślin. Warto znać rolę każdego makroelementu i ich typowe objawy braku, gdyż to jest kluczowe do dobrego zarządzania uprawami.

Pytanie 21

Grandle to trofeum myśliwskie zdobyte z

A. klępy.
B. owcy.
C. kozy.
D. łani.
Grandle to trofeum myśliwskie, które pozyskuje się tylko z łani. Charakteryzuje się ono specyficzną budową, która odzwierciedla cechy płci żeńskiej. W praktyce myśliwskiej ważne jest, aby zrozumieć, jakie trofea można uzyskać z różnych gatunków zwierząt, ponieważ każdy z nich ma swoje unikalne cechy oraz regulacje prawne dotyczące ich pozyskiwania. Grandle, jako trofeum pozyskiwane z łani, jest cenione za swoją estetykę oraz wartość w kolekcjach myśliwskich. W Polsce, zgodnie z ustawodawstwem, pozyskiwanie trofeów myśliwskich powinno odbywać się zgodnie z zasadami etyki myśliwskiej oraz zasadami zrównoważonego rozwoju, co oznacza, że myśliwi powinni być świadomi wpływu swoich działań na populacje dzikich zwierząt. Znajomość i umiejętność identyfikacji trofeów, takich jak grandle, jest kluczowa dla każdego myśliwego, a ich kolekcjonowanie może przyczynić się do ochrony gatunków oraz świadomego zarządzania zasobami leśnymi.

Pytanie 22

Jaką szerokość powinny mieć pasy zrębowe w przypadku rębni pełnej pasowej oraz częściowej pasowej?

A. 61÷200 m
B. 41÷60 m
C. 15÷30 m
D. 31÷60 m
Szerokość pasów zrębowych w rębni zupełnej pasowej oraz częściowej pasowej wynosząca 31÷60 m jest zgodna z najlepszymi praktykami oraz normami w dziedzinie leśnictwa. Ta szerokość pozwala na efektywne zarządzanie obszarami leśnymi, minimalizując jednocześnie wpływ na środowisko. Umożliwia właściwe rozmieszczenie drzew na rębni, co sprzyja naturalnemu odnawianiu się lasu. W przypadku rębni zupełnej pasowej, odpowiednia szerokość pasów zrębowych zapewnia skuteczną ekspozycję na światło słoneczne oraz optymalne warunki dla wzrostu młodych drzew. Przykładem zastosowania tej szerokości może być planowanie wycinki w lasach gospodarczych, gdzie konieczne jest osiągnięcie równowagi między produkcją drewna a zachowaniem bioróżnorodności. Warto także zaznaczyć, że zgodnie z obowiązującymi regulacjami, szerokość pasów zrębowych powinna być dostosowywana do lokalnych warunków, takich jak rodzaj gleby, gatunki drzewostanów oraz planowane działania rekultywacyjne.

Pytanie 23

Dysponując 45 l repelentu, o wydajności 15 l na 1000 sztuk, ile drzewek można zabezpieczyć przed spałowaniem?

A. 3,0 tys. szt. drzewek
B. 0,3 tys. szt. drzewek
C. 300 tys. szt. drzewek
D. 30 tys. szt. drzewek
Aby obliczyć, ile drzewek można zabezpieczyć, należy podzielić całkowitą ilość repelentu przez wydajność na tysiąc sztuk drzewek. W tym przypadku mamy 45 litrów repelentu, a wydajność wynosi 15 litrów na 1000 sztuk. Dlatego, aby obliczyć liczbę drzewek, stosujemy wzór: 45 l / (15 l/1000 szt.) = 45 * (1000/15) = 3000 sztuk drzewek. To pokazuje, że 45 litrów repelentu jest wystarczające, aby zabezpieczyć 3000 drzewek. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle ważne w ogrodnictwie i w leśnictwie, ponieważ pozwalają na odpowiednie planowanie ilości używanych środków ochrony roślin. Dobra praktyka zaleca monitorowanie wydajności środków chemicznych, aby uniknąć niedoszacowania lub nadmiernego ich użycia, co może prowadzić do nieefektywności ochrony oraz szkodliwych skutków dla środowiska. Poprawne obliczenia wspierają zrównoważone praktyki rolnicze oraz wspomagają efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 24

Wyznaczanie wieku drzewa poprzez liczenie okręgów jest uzasadnione dla

A. buka
B. dębu
C. brzozy
D. sosny
Liczenie okółków do określenia wieku drzewa to naprawdę fajna metoda, szczególnie w przypadku sosny. Te drzewa rosną dosyć regularnie, więc ich przyrosty roczne są łatwe do zauważenia. Te charakterystyczne słoje, które powstają przez zmiany pór roku, bardzo pomagają w ocenie wieku i kondycji drzewa. Używa się tej techniki w różnych badaniach, na przykład przy analizie wzrostu lasów czy w ocenie zarządzania zasobami leśnymi. Leśnicy i dendrolodzy korzystają z tego, żeby monitorować zdrowie ekosystemów leśnych i podejmować decyzje dotyczące gospodarki leśnej. Wiedza na temat wieku drzew jest też ważna w kontekście ochrony przyrody i zmian klimatycznych, bo wiek drzew potrafi dużo powiedzieć o zmianach w środowisku na przestrzeni lat.

Pytanie 25

Surowcem wykorzystywanym w farmacji jest kora

A. jarzębiny
B. bzu czarnego
C. lipa
D. szykowca
Wybór odpowiedzi bzu czarnego, jarzębiny oraz lipy jako surowców farmaceutycznych jest wynikiem powszechnego błędnego rozumienia ich właściwości oraz zastosowań. Bez czarny (Sambucus nigra) jest znany ze swoich właściwości przeciwzapalnych oraz przeciwwirusowych, ale nie jest klasyfikowany jako surowiec przeczyszczający. Jego kwiaty oraz owoce są wykorzystywane w medycynie ludowej do łagodzenia objawów przeziębienia, co nie ma związku z działaniem przeczyszczającym. Jarzębina (Sorbus aucuparia), z kolei, jest również ceniona w medycynie ludowej, ale jej owoce są stosowane głównie jako środek wspomagający trawienie, a nie w formie kory jako surowiec farmaceutyczny. Lipa (Tilia), znana z kojącego działania na układ oddechowy, często stosowana jest w herbatkach, jednak nie ma zastosowania jako surowiec przeczyszczający. Typowym błędem w takich odpowiedziach jest łączenie różnych roślin na podstawie ich popularności w ziołolecznictwie, a nie ich rzeczywistych właściwości farmaceutycznych. Osoby udzielające takich odpowiedzi często nie mają świadomości różnic w działaniu poszczególnych surowców, co prowadzi do ich mylnego postrzegania jako równorzędnych w kontekście zastosowania w medycynie. Właściwe zrozumienie tematu wymaga znajomości składników aktywnych oraz ich rzeczywistych efektów terapeutycznych, co jest kluczowe w każdej praktyce związanej z farmakoterapią.

Pytanie 26

Zwójka sosnóweczka stanowi szkodnika

A. pierwotnym drzewostanów sosnowych
B. upraw oraz młodników sosnowych
C. wtórnym sosny
D. technicznych drzew iglastych
Odpowiedzi, które wskazują na zwójkę sosnóweczkę jako szkodnika technicznego drzew iglastych, wtórnego sosny lub pierwotnego drzewostanów sosnowych, pokazują pewne nieporozumienia w zakresie biologii i ekologii tego szkodnika. Zwójka sosnóweczka nie jest klasyfikowana jako szkodnik techniczny, ponieważ nie działa w kontekście infrastruktury czy technologii związanej z uprawami leśnymi. Jest to owad, którego szkodliwość koncentruje się na młodnikach i uprawach, gdzie jego larwy atakują młode szyszki sosnowe. Co więcej, uznanie go za wtórnego lub pierwotnego szkodnika w kontekście drzewostanów sosnowych jest mylące, ponieważ nie jest to szkodnik, który przejawia przywiązanie do starych lub dojrzałych drzew, lecz raczej do młodszych form, które są w fazie wzrostu. Typowym błędem jest niewłaściwe klasyfikowanie szkodników na podstawie obserwacji ich obecności, zamiast rozumienia ich wpływu na całe ekosystemy leśne. Właściwe zrozumienie dynamiki zagrożeń biologicznych w leśnictwie wymaga znajomości specyfiki interakcji pomiędzy szkodnikami a ich żywicielami, a także umiejętności interpretacji tych interakcji w kontekście zarządzania zdrowiem lasów.

Pytanie 27

Pomiar z wybranego w drzewostanie miejsca, z którego uwzględnia się wszystkie otaczające drzewa, których pierśnica nie jest w zakresie szerokości szczerbinki, realizowany jest

A. węgielnicą pentagonalną
B. dalmierzem Reichenbacha
C. łatą mierniczą
D. listewką Bitterlicha
Odpowiedź 'listewką Bitterlicha' jest prawidłowa, ponieważ ta technika pomiarowa jest szeroko stosowana w leśnictwie, zwłaszcza do oceny gęstości drzewostanu oraz określenia, które drzewa powinny być brane pod uwagę przy pomiarze. Listewka Bitterlicha to specjalistyczne narzędzie, które pozwala na precyzyjne określenie pierśnicy drzew, co jest kluczowe w procesach związanych z zarządzaniem lasami. Dzięki zastosowaniu listewki można skutecznie wyeliminować z pomiarów drzewa, których pierśnica nie mieści się w szerokości szczerbinki, co pozwala na uzyskanie bardziej dokładnych danych o stanie drzewostanu. W praktyce, listewka Bitterlicha pozwala na oszczędność czasu i zasobów, ponieważ umożliwia szybkie przeprowadzanie pomiarów w terenie. W wielu krajach, w tym w Polsce, korzystanie z takich narzędzi jest zgodne z przyjętymi standardami pomiarowymi w leśnictwie, co podkreśla ich znaczenie w tej dziedzinie.

Pytanie 28

Pilarz, osiągając dzienną wydajność 10 m³, do pozyskania 1 m³ drewna zużywa 1 litr benzyny oraz 0,5 litra oleju do smarowania prowadnicy. Jakie będzie zapotrzebowanie na benzynę i olej do prowadnicy na miesiąc rozliczeniowy liczący 20 dni roboczych?

A. 50 litrów benzyny i 100 litrów oleju
B. 100 litrów benzyny i 50 litrów oleju
C. 200 litrów benzyny i 100 litrów oleju
D. 100 litrów benzyny i 200 litrów oleju
Aby obliczyć zapotrzebowanie na paliwo i olej do smarowania dla pilarza, należy najpierw ustalić, ile drewna zostanie pozyskane w ciągu miesiąca roboczego. W przypadku 20 dni roboczych i dziennej wydajności wynoszącej 10 m³ drewna, całkowita ilość pozyskanego drewna wyniesie 20 dni * 10 m³ = 200 m³. Na pozyskanie 1 m³ drewna potrzebujemy 1 litra benzyny oraz 0,5 litra oleju do smarowania prowadnicy. Zatem na 200 m³ drewna zapotrzebowanie na benzynę wyniesie 200 litrów (200 m³ * 1 l/m³), a zapotrzebowanie na olej 100 litrów (200 m³ * 0,5 l/m³). Te obliczenia są zgodne z normami branżowymi, które wskazują na konieczność precyzyjnego planowania zasobów, aby zminimalizować koszty operacyjne i zwiększyć wydajność pracy. W praktyce, znajomość zapotrzebowania na paliwa i oleje jest kluczowa dla efektywnego zarządzania flotą maszyn leśnych, co pozwala na optymalizację kosztów oraz zwiększenie rentowności działalności leśnej.

Pytanie 29

W leskach, w których drzewa ucierpiały na skutek wiatru, drewno pozostawione po zimie, jeśli nie zostało potraktowane chemicznie, należy okorować do

A. 1 maja
B. 15 lipca
C. 1 lipca
D. 15 maja
Okorowanie drewna w drzewostanach uszkodzonych przez wiatr do 15 maja jest kluczowe z kilku powodów. Po pierwsze, wczesne okorowanie zmniejsza ryzyko rozwoju chorób i szkodników, które mogą atakować nieokorowane drewno, zwłaszcza w okresie wiosennym, gdy temperatura rośnie, a wilgotność sprzyja ich rozwojowi. Przykładowo, korniki i inne owady mogą z łatwością zainfekować suchy materiał, co prowadzi do znacznych strat ekonomicznych oraz ekologicznych. Z drugiej strony, okorowane drewno ma lepsze właściwości do późniejszego suszenia i obróbki, co jest istotne dla przetwórstwa drewna. Standardy branżowe wskazują, że terminowe okorowanie z minimalizacją kontaktu drewna z ziemią i wilgocią jest niezbędne dla zachowania jego jakości. Praktyka ta jest zgodna z dobrą gospodarką leśną, która nakazuje maksymalne wykorzystanie zasobów leśnych w sposób zrównoważony i odpowiedzialny.

Pytanie 30

Jaką średnią wartość zbieżystości posiada brzoza o wysokości 20 m i średnicy w podstawie 30 cm?

A. 0,67 cm/m
B. 2,0 cm/m
C. 1,0 cm/m
D. 1,5 cm/m
Obliczanie średniej zbieżystości wymaga zrozumienia podstawowych parametrów dotyczących wzrostu drzew. W przypadku podanych odpowiedzi, wiele osób może błędnie interpretować pojęcie zbieżystości, myląc je z innymi wskaźnikami wzrostu lub właściwościami drewna. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wartości 2,0 cm/m, 1,0 cm/m oraz 0,67 cm/m są wynikiem niewłaściwego oszacowania, które może wynikać z nadmiernych uproszczeń w kwestii dynamiki wzrostu drzew. Często, osoby nieznające się na leśnictwie mogą oceniać zbieżystość na podstawie ogólnych wyobrażeń o wzroście drzew, nie uwzględniając specyficznych cech gatunku, takich jak brzoza. Przy określaniu zbieżystości kluczowe jest, aby zwrócić uwagę na wzór wzrostu drzewa oraz jego środowisko życia. Warto zaznaczyć, że wskazywanie na zbyt niską lub wysoką zbieżystość może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania lasami, w tym niewłaściwego planowania cięć. Należy podkreślić, że zbieżystość jest wskaźnikiem, który powinien być interpretowany w kontekście lokalnych warunków glebowych, klimatycznych oraz genotypowych danej rośliny. Ostatecznie, zrozumienie tego wskaźnika jest kluczowe dla osób zajmujących się leśnictwem oraz ochroną środowiska, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami leśnymi.

Pytanie 31

Czym zajmuje się Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL)?

A. szkodnictwem w lasach
B. taksacją drzewostanów
C. ustalaniem ryzyka pożarowego
D. przewidywaniem obecności szkodliwych owadów
Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL) odgrywa kluczową rolę w zakresie gospodarki leśnej w Polsce, a jego głównym zadaniem jest taksacja drzewostanów. Taksacja drzewostanów to proces oceny wartości drzew i lasów, który obejmuje pomiar i analizę ich charakterystyk, takich jak wiek, gatunek, zdrowotność oraz gęstość. Dzięki tym informacjom możliwe jest podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zarządzania lasami, co jest niezbędne dla zrównoważonego rozwoju i ochrony zasobów leśnych. Przykłady zastosowania taksacji obejmują planowanie wycinek, monitorowanie wzrostu biomasy oraz oceny stanu zdrowia ekosystemów leśnych. Dodatkowo, taksacja jest istotna przy realizacji polityki ochrony środowiska oraz w obliczu zagrożeń, takich jak zmiany klimatyczne i choroby drzew. Warto zaznaczyć, że BULiGL stosuje standardy i metodyki rekomendowane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) oraz inne instytucje branżowe, co zapewnia wysoką jakość i spójność zbieranych danych.

Pytanie 32

Poza uprawami na terenach zalewowych, jaki powinien być odstęp między rzędami sadzenia w uprawie?

A. 0,5 – 1,5 m
B. 1,5 – 2,5 m
C. 2,0 – 3,0 m
D. 1,0 – 2,0 m
Odpowiedzi, które sugerują większe odległości, takie jak "2,0 – 3,0 m" czy "1,5 – 2,5 m", mogą prowadzić do niewłaściwych praktyk agrotechnicznych. Zbyt duży odstęp między rzędami może nie tylko zwiększyć koszty produkcji poprzez niewłaściwe zagospodarowanie powierzchni gruntów, ale także wpłynąć negatywnie na konkurencję roślin o zasoby. W przypadku wielu upraw, zbyt szerokie odstępy mogą skutkować ograniczeniem efektywności fotosyntezy, gdyż rośliny nie będą w stanie efektywnie wykorzystać dostępnego światła słonecznego. Ponadto, takie podejście może prowadzić do nieoptymalnego rozwoju systemów korzeniowych, co ogranicza zdolność roślin do pobierania wody i składników odżywczych, a także zwiększa ryzyko wystąpienia chorób, gdyż rośliny będą bardziej narażone na zmiany warunków atmosferycznych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa przestrzeń między rzędami zawsze prowadzi do lepszych wyników. W praktyce, istnieje potrzeba znalezienia równowagi, która nie tylko sprzyja wzrostowi roślin, ale także optymalizuje wykorzystanie dostępnych zasobów. Dlatego istotne jest, aby dostosować odstępy do rodzaju uprawy, co powinno być oparte na doświadczeniu i badaniach agronomicznych, aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty.

Pytanie 33

Dokumentem wydawanym przez leśniczego w przypadku sprzedaży niewielkich ilości drewna dla klientów indywidualnych oraz firm, z którymi nadleśnictwo nie ma zawartych umów, jest

A. faktura
B. kwit podwozowy
C. asygnata
D. kwit wywozowy
Asygnata to dokument rozchodowy, który jest wydawany przez leśniczego w sytuacjach, gdy drewnem zainteresowani są indywidualni odbiorcy lub firmy, które nie mają podpisanych formalnych umów z nadleśnictwem. W praktyce asygnata jest stosowana do sprzedaży niewielkich ilości drewna, co umożliwia uproszczenie procedur związanych z jego zakupem i odbiorem. Dokument ten jest zgodny z obowiązującymi regulacjami prawnymi dotyczącymi gospodarowania lasami, a jego wykorzystanie w codziennej działalności leśnictwa pozwala na szybkie i efektywne realizowanie transakcji. Przykładowo, leśniczy może wydać asygnatę, gdy osoba fizyczna chce zakupić drewno na opał, co jest typową praktyką w regionach wiejskich. Asygnaty są istotnym elementem zarządzania surowcami leśnymi i przyczyniają się do transparentności procesów handlowych w obrębie sektora leśnego, co jest w pełni zgodne z zasadami odpowiedzialnej gospodarki leśnej.

Pytanie 34

Jaką odległość stanowi strefa niebezpieczna wokół urządzenia do mielenia pozostałości pozrębowych?

A. 100m
B. 50m
C. 150m
D. 20m
Strefa niebezpieczna wokół urządzenia do rozdrabniania pozostałości pozrębowych wynosząca 100 metrów jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa w branży leśnej oraz wytycznymi dotyczącymi minimalnych odległości dla maszyn roboczych. To odpowiednia przestrzeń, która ma na celu ochronę osób znajdujących się w pobliżu przed potencjalnymi zagrożeniami, takimi jak odrzucane fragmenty drewna czy inne niebezpieczne materiały. W praktyce oznacza to, że w obrębie tej strefy powinny znajdować się tylko osoby wyznaczone do obsługi urządzenia oraz osoby odpowiednio przeszkolone w zakresie bezpieczeństwa. Tego typu zasady są często regulowane przez normy branżowe, takie jak ISO 12100, które dotyczą oceny ryzyka maszyn. Przykładowo, w przypadku prac leśnych, gdzie maszyny są używane do przetwarzania dużych ilości materiału, przestrzeganie takich odległości jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Zrozumienie i praktykowanie takich standardów jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także kwestią zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. W przypadku wątpliwości co do strefy niebezpiecznej, zawsze warto skonsultować się z producentem maszyny oraz dokumentacją techniczną.

Pytanie 35

Drewno klasy WC1 jest używane do

A. budowy słupów
B. produkcji sklejki
C. oklejenia
D. wyrobu papieru
Drewno WC1, oznaczające drewno klasy pierwszej, jest uznawane za materiał o podwyższonej trwałości, co czyni je idealnym surowcem do produkcji słupów. Słupy drewniane wykorzystywane są w różnorodnych konstrukcjach, od prostych ogrodzeń po skomplikowane konstrukcje budowlane. Dzięki swojej wytrzymałości oraz estetyce drewno WC1 jest stosowane w miejscach, gdzie zarówno odporność na warunki atmosferyczne, jak i walory wizualne mają duże znaczenie. Przykładem zastosowania mogą być słupy nośne w budynkach, które wymagają zarówno solidności, jak i atrakcyjnego wyglądu. W branży budowlanej istnieją określone standardy dotyczące wykorzystania drewna w konstrukcjach, takie jak normy EN 338 i EN 14081, które regulują klasyfikację i wykorzystanie drewna w budownictwie. Zastosowanie drewna WC1 w słupach jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają dobór odpowiednich klas materiałów do specyficznych warunków użytkowania.

Pytanie 36

W okresie wrzesień – październik przeprowadza się zbiór nasion

A. jodły
B. świerka
C. sosny
D. modrzewia
Jodła jest drzewem iglastym, które w miesiącach wrzesień i październik osiąga dojrzałość nasion. Wtedy to następuje proces zbioru, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie gospodarki leśnej oraz hodowli. Nasiona jodły są istotne w kontekście zalesiania i rekultywacji terenów, ponieważ mają wysoką jakość kiełkowania oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach glebowych. W praktyce, pozyskiwanie nasion jodły w tym okresie jest kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej oraz wspierania zrównoważonego rozwoju lasów. Zgodnie z normami, zbiór nasion powinien być przeprowadzany w odpowiednich warunkach pogodowych, co zwiększa szanse na ich udane kiełkowanie i późniejszy wzrost. Ponadto, wiedza na temat sezonowości zbiorów nasion jodły jest niezwykle ważna dla leśników, którzy planują zalesienia i odnowienia drzewostanów.

Pytanie 37

Ocena obecności hub i zgnilizn drzew stojących powinna być przeprowadzana

A. jesienią
B. latem
C. zimą
D. wiosną
Ocena występowania hub i zgnilizn drzew stojących powinna być przeprowadzana jesienią, ponieważ w tym okresie łatwiej dostrzega się objawy chorobowe drzew. Wczesna jesień to czas, kiedy liście opadają, co umożliwia lepszą widoczność pnia i korony drzewa. W tym czasie można zaobserwować zmiany w strukturze drewna oraz objawy chorobowe, takie jak huby, które najczęściej rozwijają się na drzewach osłabionych. Ponadto, wiele grzybów, które powodują zgniliznę, jest bardziej aktywnych w chłodniejszych temperaturach, co zwiększa szanse na ich identyfikację. Praktyczne podejście do oceny stanu drzew w tym okresie jest zgodne z rekomendacjami arborystów, którzy zalecają systematyczne monitorowanie zdrowia drzew w czasie sezonu wegetacyjnego, co pozwala na szybsze podejmowanie działań ochronnych. Jesień jest również odpowiednia do planowania działań sanitarno-porządkowych, takich jak usuwanie zainfekowanych drzew, co jest kluczowe dla ochrony pozostałych drzew w ekosystemie.

Pytanie 38

Ile powierzchni próbnych w jednej partii kontrolnej powinno się badać w zakresie jesiennych poszukiwań szkodników pierwotnych sosny?

A. 10
B. 5
C. 15
D. 20
Odpowiedź 10 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami standardów ochrony roślin, w tym wytycznymi Ministerstwa Rolnictwa oraz praktykami stosowanymi w leśnictwie, jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny powinny obejmować 10 powierzchni próbnych w jednej partii kontrolnej. Dodatkowo, przeprowadzanie poszukiwań na takiej liczbie powierzchni zapewnia odpowiednią reprezentatywność danych, co jest kluczowe dla skutecznej oceny stanu zdrowotnego drzewostanu. Przykładowo, prowadząc monitoring na 10 powierzchniach, można dokładnie określić populację szkodników oraz ich rozkład w obrębie danej partii. W praktyce, odpowiednia liczba powierzchni próbnych pozwala na wczesne wykrywanie problemów, co może wpłynąć na podjęcie działań ochronnych w odpowiednim czasie i zapobiec dalszym szkodom. Warto również wspomnieć, że stosowanie się do tych wytycznych jest zgodne z zasadami zrównoważonego zarządzania lasami.

Pytanie 39

Jaką miąższość ma grubizna w drzewostanie o powierzchni 3,45 ha, jeśli na próbnych obszarach wynoszących w sumie 60 arów grubizna osiąga wartość 19,75 m3?

A. 113,56 m3
B. 32,92 m3
C. 68,14 m3
D. 40,88 m3
Poprawna odpowiedź wynika z odpowiedniego przeliczenia miąższości grubizny drzewostanu na całkowitą powierzchnię. Miąższość grubizny jest podstawowym wskaźnikiem stanu zdrowotnego i produktywności lasu. W przypadku danych z pytania, mamy 19,75 m³ grubizny na 60 arów. Aby obliczyć miąższość na powierzchni 3,45 ha, co odpowiada 345 arom, należy użyć proporcjonalności. Możemy obliczyć miąższość na ha, a następnie przeliczyć na pełną powierzchnię. Miąższość na 1 ar wynosi 19,75 m³ / 60 arów = 0,3292 m³/ar. Następnie mnożymy tę wartość przez 345 arów (3,45 ha), co daje 0,3292 m³/ar * 345 arów = 113,56 m³. Takie obliczenia są powszechnie stosowane w leśnictwie i praktykach z zakresu gospodarki leśnej, gdzie kluczowe jest monitorowanie zasobów drewna oraz ocena stanu zdrowotnego drzewostanów. Odpowiednie szacunki miąższości pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących eksploatacji, ochrony oraz odnawiania lasów.

Pytanie 40

Dwaj leśnicy pracujący na tym samym obszarze powinni znajdować się w odległości co najmniej

A. 2 wysokości ściętych drzew
B. 20 metrów
C. 1 wysokości ściętych drzew
D. 5 metrów
Wybór odległości równiej dwóm wysokościom ścinanych drzew jest jak najbardziej na miejscu, jeśli chodzi o bezpieczeństwo w pracy w lesie. Trzymanie się takiej zasady naprawdę może zmniejszyć ryzyko wypadków, zwłaszcza że przewracające się drzewa mogą być niebezpieczne. Z moich doświadczeń wynika, że drwale powinni być w takim miejscu, żeby zawsze mogli zareagować na to, co się dzieje wokół nich. Na przykład, jeśli wycinasz drzewo, które ma 20 metrów wysokości, to fajnie, by było być przynajmniej 40 metrów dalej, żeby nie zostać trafionym przez odłamki czy też samo drzewo, jeśli coś by się wydarzyło. Dodatkowo, taka odległość naprawdę ułatwia ogarnianie przestrzeni roboczej, co ogranicza ryzyko, że ktoś się o coś potknie albo uderzy w sprzęt. W efekcie wszystko działa sprawniej i bezpieczniej, co jest super ważne, zwłaszcza w trudnych warunkach leśnych.