Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 09:44
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:16

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z zasadami ACID, odnoszącymi się do przeprowadzania transakcji, wymóg trwałości (ang. durability) wskazuje, że

A. w sytuacji naruszenia spójności bazy danych transakcja eliminuje tabele z kluczami obcymi

B. w trakcie realizacji transakcji dane mogą być zmieniane przez inne transakcje

C. transakcja może w pewnych okolicznościach być rozdzielona na dwa niezależne etapy

D. dane zatwierdzone przez transakcję powinny być dostępne niezależnie od tego, co się wydarzy po jej zakończeniu

Wszystkie przedstawione alternatywy nie oddają właściwego znaczenia wymogu trwałości w kontekście ACID. Modyfikowanie danych przez inne transakcje w trakcie trwania jednej transakcji narusza zasadę atomowości, co prowadzi do nieprzewidywalnych stanów danych. Właściwa izolacja transakcji jest niezbędna, aby zapewnić, że jedna transakcja nie wpływa na wyniki innej, co jest kluczowym aspektem stabilności systemu. Ponadto, usunięcie tabel z kluczami obcymi w przypadku naruszenia spójności bazy danych nie jest związane z zasadą trwałości. Tego rodzaju działanie może prowadzić do poważnych problemów z integralnością danych, ponieważ usuwanie tabel nie rozwiązuje problemów spójności, lecz je pogłębia. Dodatkowo, podział transakcji na dwa niezależne etapy może wprowadzać niepożądane skutki, takie jak niespójność danych, co jest sprzeczne z zasadą trwałości. Kluczowym elementem, który łączy wszystkie te błędne koncepcje, jest brak zrozumienia, że trwałość gwarantuje, że zatwierdzone zmiany są permanentne i zabezpieczone przed jakimikolwiek nieprzewidzianymi okolicznościami. Korzystanie z solidnych mechanizmów trwałości, takich jak transakcyjne logowanie i backupy, jest niezbędne, aby zrealizować wszystkie aspekty ACID, a tym samym zapewnić odpowiednią jakość i bezpieczeństwo danych w systemach informacyjnych.

Pytanie 2

Zakładając, że zmienna tablicowa $tab jest wypełniona liczbami naturalnymi, wynikiem programu będzie wypisanie

$liczba = $tab[0];
 foreach ($tab as $element)
 {
     if ($element > $liczba)
         $liczba = $element;
 }
 echo $liczba;

A. największego elementu tablicy.

B. elementu tablicy, który jest równy wartości $tab[0].

C. najmniejszego elementu tablicy.

D. tych elementów, które są większe od zmiennej $liczba.

Poprawna odpowiedź sugeruje, że wynikiem programu będzie wypisanie największego elementu tablicy. To jest prawidłowe, ponieważ program używa techniki znanej jako pętla iteracyjna, aby przejść przez każdy element tablicy i porównać go z aktualnie największą znaną wartością. Na początku, największa znana wartość jest ustawiona na pierwszy element tablicy. Następnie, dla każdego elementu tablicy, program sprawdza, czy element jest większy od największej znanej wartości. Jeśli tak, to ta wartość staje się nową największą znaną wartością. Po przejściu przez wszystkie elementy, program wypisuje największą znaną wartość. Jest to standardowa technika stosowana w programowaniu, aby znaleźć największy element w tablicy lub liście.

Pytanie 3

Na ilustracji przedstawiono rezultat stosowania stylów CSS oraz odpowiadający mu kod HTML, który generuje ten przykład. Przyjmując, że marginesy wewnętrzne mają wartość 50 px, natomiast zewnętrzne wynoszą 20 px, styl CSS dla tego obrazu wygląda następująco

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź B

C. Odpowiedź A

D. Odpowiedź C

W niepoprawnych odpowiedziach pojawiają się pewne niedociągnięcia, które mogą prowadzić do nieodpowiedniego wyświetlania elementów na stronie. Przykładowo, ustawienie marginesów i paddingów w nieodpowiedni sposób zmienia przestrzenność wokół obrazu, co może wpłynąć na jego rozmieszczenie i estetykę na stronie. Wybór nieodpowiedniego stylu obramowania, jak np. linia przerywana zamiast solidnej, może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny i profesjonalizm projektu. Takie aspekty mogą być istotne w przypadku projektowania stron dla branż, które kładą nacisk na elegancję i prostotę. Ponadto, niespójne użycie kolorów tła i ramki może wprowadzać wizualny chaos, co jest przeciwieństwem dobrych praktyk projektowych. Edukując się z zakresu CSS warto zwrócić uwagę na to, jak różne właściwości stylów interakcji wpływają na ogólną harmonię projektu. Uwzględnianie wszelkich standardów i konwencji pozwala na tworzenie stron internetowych, które nie tylko będą estetyczne, ale również funkcjonalne i zgodne z oczekiwaniami użytkowników.

Pytanie 4

Jaką czynność należy wykonać przed zrobieniem kopii zapasowej danych w MySQL?

A. przyznanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora

B. ustalenie systemu kodowania znaków w bazie

C. sprawdzenie, czy baza działa wystarczająco wydajnie

D. zweryfikowanie poprawności tabel w bazie oraz ewentualne naprawienie usterek

Zdefiniowanie systemu kodowania znaków w bazie, choć istotne, nie jest kluczowym krokiem przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa. Odpowiednie kodowanie znaków wpływa na sposób przechowywania i interpretacji danych, jednak w kontekście backupu danych, jego ustalenie jest mniej istotne. Bardziej krytyczne jest upewnienie się, że istniejące dane są poprawne i integralne. Nadanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora jest ważne dla kontroli dostępu, ale nie ma bezpośredniego wpływu na jakość kopii zapasowej. W przypadku, gdy uprawnienia są nieodpowiednio skonfigurowane, administrator może nie mieć wystarczających uprawnień do przeprowadzenia niezbędnych operacji, co prowadzi do ryzyka niewykonania pełnego backupu. Sprawdzanie wydajności bazy również nie powinno być priorytetem przed wykonaniem kopii zapasowej; choć wydajność ma znaczenie w codziennym użytkowaniu bazy danych, nie wpływa na jakość danych, które mają być zabezpieczone. Właściwe podejście do tworzenia kopii zapasowych wymaga skoncentrowania się na integralności danych, a nie na ich wydajności czy konfiguracji dostępu.

Pytanie 5

W języku JavaScript, w programowaniu obiektowym, zapis this.zawod w przedstawionym kodzie oznacza

function Uczen(){
   this.imie = "";
   this.nazwisko = "";
   this.technik = 'informatyk';
   this.zawod = function(){
     return this.technik;
   };
 }

A. konstruktor

B. klasę

C. metodę

D. właściwość

Kod JavaScript używa funkcji do tworzenia obiektów, co może być mylące. Kiedy wskazujesz this.zawod, to pokazujesz, że to jest metoda, ale wybór odpowiedzi klasa jest nieprawidłowy. JavaScript nie działa z klasami jak w Javie czy C#. Klasy pojawiły się dopiero w ES6 jako taki dodatek do funkcji konstrukcyjnych. Odpowiedź metoda to w sumie strzał w dziesiątkę, bo w obiektach funkcja przypisana do właściwości to właśnie metoda, która działa na danych obiektu. Wybór konstruktor też jest błędny, bo konstruktor to specjalna funkcja do tworzenia nowych obiektów, i w naszym przykładzie to ta funkcja Uczen. Z kolei odpowiedź właściwość jest myląca, bo choć this.zawod to właściwość, która trzyma funkcję, to jest też metodą. Warto zrozumieć różnice między właściwościami a metodami, bo to jest kluczowe w programowaniu obiektowym w JavaScript.

Pytanie 6

Które z pól edycyjnych zostało przedstawione w opisanym stylu, zakładając, że pozostałe atrybuty pola mają wartości domyślne, a użytkownik wpisał imię Krzysztof w przeglądarce?

A. Pole 3

B. Pole 4

C. Pole 2

D. Pole 1

Dobrze, że dopasowałeś Pole 2 do stylu z kodu CSS. Widać, że dobrze ogarniasz te rzeczy! Ten padding 10px, co dałeś, naprawdę robi różnicę. Dzięki temu tekst ma więcej przestrzeni wokół siebie. A kolor tła Teal? Super wybór, bo to taki fajny pośredni odcień między niebieskim a zielonym. Biały tekst na tym tle jest świetnie widoczny, co jest mega ważne. No i brak obramowania, czyli border none, dodaje nowoczesności! Zaokrąglenie krawędzi, które ustawiłeś na 7px, sprawia, że pole wygląda przyjemniej. Takie rzeczy są często stosowane, by przygotować interfejsy, które są estetyczne i funkcjonalne. Jak projektujesz, pamiętaj o kontrastach, bo to naprawdę podnosi jakość aplikacji. Troska o estetykę i użyteczność to kluczowa sprawa. Dobra robota!

Pytanie 7

W tabeli samochody w bazie danych, pole kolor może przyjmować jedynie wartości zdefiniowane w słowniku lakier. Jaką kwerendę należy wykorzystać, aby ustanowić relację między tabelami samochody a lakier?

A. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY barwa REFERENCES samochody.lakier;

B. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY (kolor) REFERENCES lakier(lakierId);

C. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY kolor REFERENCES lakier;

D. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY (barwa) REFERENCES samochody(kolor);

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi próbuje dodać klucz obcy do kolumny 'kolor', ale brakuje w niej określenia, którego atrybutu z tabeli 'lakier' używamy. Wartości 'kolor' muszą odnosić się do konkretnego identyfikatora z tabeli 'lakier', a tym identyfikatorem jest 'lakierId'. Bez tego precyzyjnego odniesienia, kwerenda nie będzie mogła zostać wykonana. Druga odpowiedź, mimo że poprawnie odnosi się do właściwego pola, używa błędnej składni. W kontekście SQL klucz obcy musi być zdefiniowany poprzez wskazanie kolumny, do której odnosi się klucz główny w innej tabeli, co w przypadku tej odpowiedzi jest pominięte przy użyciu zewnętrznej referencji do kolumny 'lakierId'. Trzecia odpowiedź jest błędna, ponieważ odnosi się do kolumny 'barwa', która nie istnieje w tabeli 'samochody', co sprawia, że kwerenda jest niepoprawna. Ostatecznie, czwarta odpowiedź, która próbuje użyć kolumny 'barwa' i odnosić się do kolumny 'kolor', jest niepoprawna, ponieważ również nie wskazuje na prawidłową kolumnę w tabeli 'lakier'. W związku z tym, wszystkie te odpowiedzi nie spełniają wymagań do prawidłowego zdefiniowania klucza obcego w bazie danych.

Pytanie 8

Kolumna, która pełni funkcję klucza głównego w tabeli, powinna

A. zawierać unikalne wartości

B. posiadać ciągłą numerację

C. zawierać wartości liczbowe

D. być innego rodzaju niż inne kolumny

To stwierdzenie, że klucz główny musi być ciągły albo tylko liczbowy, jest nie do końca trafne. Klucz główny nie musi być tylko liczbowy ani też nie musi mieć ciągłej numeracji. Na przykład można używać stringów jako kluczy głównych, takich jak numery ID czy kody produktów. No a jeżeli byśmy mieli ciągłą numerację, to mogą wystąpić problemy, szczególnie gdy usuwamy jakieś rekordy. To może prowadzić do braku unikalności. Poza tym, klucz główny niekoniecznie musi być innego typu niż reszta kolumn. Przykładowo, kolumna z tekstem też może być kluczem, o ile wartości są unikalne. W kontekście projektowania baz danych najważniejsze jest, żeby klucz główny był unikalny, a niekoniecznie jaki to typ czy format. Ludzie zajmujący się bazami danych powinni wiedzieć, że klucz główny powinno się wybierać w zależności od kontekstu aplikacji i wymagań danych, a nie na podstawie błędnych założeń.

Pytanie 9

W tabeli pokazano cechy pliku graficznego. Aby rysunek ładował się szybciej na stronie WWW, należy

Wymiary: 4272 x 2848px
 Rozdzielczość: 72 dpi
 Format: JPG

A. zmienić proporcje szerokości do wysokości

B. zmniejszyć wymiary rysunku

C. zwiększyć rozdzielczość

D. zmienić format grafiki na CDR

Zmiana formatu na CDR nie jest zalecana dla grafiki internetowej. Format CDR jest formatem wektorowym używanym w programie CorelDRAW i nie jest obsługiwany przez przeglądarki internetowe. Grafika wektorowa w formacie CDR wymaga konwersji do formatu rastrowego takiego jak PNG lub JPG aby mogła być użyta na stronach WWW co dodaje dodatkowy krok w procesie publikacji. Zwiększenie rozdzielczości, czyli zwiększenie wartości dpi, zwiększa ilość danych w pliku graficznym, co powoduje dłuższy czas ładowania. Większa rozdzielczość jest użyteczna głównie w kontekście drukowania gdzie jakość obrazu jest kluczowa, natomiast dla internetu standardowa rozdzielczość 72 dpi jest wystarczająca dla większości zastosowań. Zmiana proporcji szerokości do wysokości nie wpływa na rozmiar pliku ani na czas jego ładowania. Taka zmiana może wręcz prowadzić do niepożądanego efektu rozciągnięcia lub zniekształcenia obrazu co negatywnie wpływa na estetykę strony. Prawidłowe proporcje są ważne dla zachowania spójnej estetyki i użyteczności wizualnej serwisu jednak nie mają bezpośredniego wpływu na wydajność ładowania. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z braku zrozumienia specyfiki optymalizacji webowej gdzie mniejszy rozmiar pliku przekłada się na szybsze ładowanie i lepszą wydajność strony internetowej.

Pytanie 10

Przedstawiony fragment kodu ilustruje działanie

A. podjęcia decyzji

B. prezentacji danych

C. wykorzystania zdefiniowanej procedury lub funkcji

D. pozyskiwania danych

Zastosowanie gotowej procedury lub funkcji nie jest reprezentowane przez blok w kształcie rombu. Takie czynności zazwyczaj ilustruje się prostokątem z zaokrąglonymi narożnikami lub innym charakterystycznym symbolem, który wskazuje na działanie sekwencyjne. Wczytanie danych z kolei często reprezentowane jest przez blok w kształcie równoległoboku, podkreślający operacje wejścia-wyjścia, czyli interakcję z zewnętrznym źródłem danych. Wyświetlanie danych również jest związane z operacjami wejścia-wyjścia, co sugeruje podobny symbol jak w przypadku wczytywania danych. Podstawowy błąd myślowy w tych odpowiedziach polega na myleniu struktury kontrolnej z funkcjami operacyjnymi. Struktury kontrolne, jak decyzje, są kluczowe dla logiki programu, podczas gdy operacje wejścia-wyjścia są bardziej związane z przetwarzaniem danych. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego projektowania algorytmów i diagramów przepływu, co znacząco wpływa na efektywność i czytelność projektowanych systemów.

Pytanie 11

Do tabeli pracownicy wpisano rekordy. Co zostanie wyświetlone po uruchomieniu kwerendy SQL SELECT podanej poniżej?

SELECT SUM(pensja) FROM pracownicy WHERE pensja > 4000;

id	imie	nazwisko	pensja
1	Anna	Kowalska	3400
2	Monika	Nowak	1300
3	Ewelina	Nowakowska	2600
4	Anna	Przybylska	4600
5	Maria	Kowal	2200
6	Ewa	Nowacka	5400

A. Wartość 19500, czyli suma wszystkich pensji pracowników.

B. Wartość 5400, czyli najwyższa pensja pracownika.

C. Wartość 10000, czyli suma pensji pracownika o id=4 oraz o id=6.

D. Dwie wartości: 4600 i 5400, jako pensje pracowników wyższe niż 4000.

Niestety, twoja odpowiedź nie jest poprawna. W przypadku tej konkretnej kwerendy, została użyta funkcja agregująca SUM(), która zwraca sumę wartości dla określonego zestawu wierszy, nie jednak wartości indywidualne. Dlatego odpowiedź mówiąca o wyświetleniu dwóch wartości jako pensje pracowników wyższych niż 4000 jest niepoprawna - kwerenda agregująca nie zwróci wartości indywidualnych. Odpowiedź mówiąca o wyświetleniu sumy wszystkich pensji pracowników jest również błędna, ponieważ w kwerendzie jest zastosowany warunek WHERE, który ogranicza zestaw danych do tych, gdzie pensja przekracza 4000. Wyświetlenie najwyższej pensji pracownika również nie jest poprawne, ponieważ nie została użyta funkcja MAX, która zwraca najwyższą wartość w zestawie. Kluczowe jest zrozumienie, jak działają różne operatory i funkcje w SQL i kiedy ich używać. W tym przypadku funkcja SUM() zastosowana do kolumny 'pensja' zwraca sumę pensji dla pracowników, którzy zarabiają więcej niż 4000.

Pytanie 12

W HTML zdefiniowano hiperłącze zawierające znak #. Co się wydarzy po kliknięciu na ten odsyłacz?

<a href="#dane"></a>

A. Strona przewinie się do elementu o id równym dane

B. Otworzy się nowa karta przeglądarki o nazwie dane

C. Zostanie wskazany względny adres URL o nazwie dane

D. Uruchomi się skrypt o nazwie dane

Pierwsza odpowiedź nie jest trafna, bo myśli, że kliknięcie w hiperłącze otworzy nową kartę w przeglądarce. Żeby tak się stało, trzeba użyć atrybutu target="_blank", ale w tym przypadku to nie ma sensu. Druga odpowiedź sugeruje, że kliknięcie wywoła jakiś skrypt, co też jest błędem. Żeby uruchomić skrypt przez <a>, musiałbyś skorzystać z JavaScriptu i użyć onclick, a w przypadku href z # to nie działa. Trzecia odpowiedź wspomina o adresie względnym, co też nie jest właściwe w kontekście znaku # w URL. Adresy względne dotyczą ścieżek związanych z aktualnym URL, a nie nawigacją wewnętrzną do elementów na stronie. To częsty błąd początkujących w tworzeniu stron. Dobrze jest zrozumieć różnice między nawigacją wewnętrzną a zewnętrzną oraz jak to wszystko działa w HTML. Poprawne użycie # jest bardzo ważne, jeśli chcesz, żeby Twój interfejs był przyjazny i dostępny dla użytkowników.

Pytanie 13

Który z elementów relacyjnej bazy danych, będący kodem w języku SQL, może być użyty w zapytaniach zmieniających kolumny danych przedstawiane w formie tabeli, niezależnie od tego, czy jest tworzony ręcznie, czy też dynamicznie?

A. Procedura składowa

B. Reguła

C. Wyzwalacz

D. Funkcja zdefiniowana

Funkcja zdefiniowana, znana również jako funkcja skalarna, jest obiektem relacyjnej bazy danych, który może być wywoływany w zapytaniach SQL, w tym w zapytaniach modyfikujących dane. Oferuje ona możliwość przetwarzania i zwracania wartości na podstawie określonego zestawu wejściowych. Funkcje zdefiniowane przez użytkownika są szczególnie przydatne, gdy potrzebujemy skomplikowanej logiki przetwarzania danych, która nie jest dostępna w standardowych funkcjach SQL. Przykładem może być funkcja obliczająca VAT na podstawie podanej kwoty, która może być użyta w zapytaniach INSERT lub UPDATE, aby dynamicznie obliczyć wartość i wprowadzić ją do bazy danych. W standardzie SQL, funkcje zdefiniowane są zgodne z normą SQL-92 i są kluczowym elementem w budowie bardziej zaawansowanych aplikacji bazodanowych. Umożliwiają one encapsulację logiki biznesowej, co pozwala na wielokrotne ich wykorzystanie, a także zwiększa czytelność kodu SQL.

Pytanie 14

Baza danych zawiera tabelę pod nazwą pracownicy, która ma pola: nazwisko, imię, pensja oraz wiek. Jak brzmi składnia zapytania, aby obliczyć średnią pensję pracowników?

A. select VAR(pracownicy) into pensja

B. select AVG(nazwisko) into pensja

C. select VAR(pensja) from nazwisko

D. select AVG(pensja) from pracownicy

Aby obliczyć średnią pensję pracowników w tabeli 'pracownicy', używamy funkcji agregującej AVG, która zwraca średnią wartość dla podanego pola. W kontekście SQL, składnia polecenia 'select AVG(pensja) from pracownicy' jest poprawna, ponieważ wskazuje, że chcemy obliczyć średnią z kolumny 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. Funkcje agregujące, takie jak AVG, SUM, COUNT, MIN i MAX, są fundamentalne w analizie danych, ponieważ umożliwiają zestawienie wyników w sposób zrozumiały i zwięzły. Przydatność funkcji AVG można zauważyć w praktyce, gdy potrzebujemy ocenić wynagrodzenia w firmie, co może wpłynąć na decyzje dotyczące polityki płacowej. Przykładowo, w przypadku tabeli z danymi o wynagrodzeniach, takie zapytanie zwraca pojedynczą wartość – średnią pensję, co pozwala na szybkie zrozumienie sytuacji finansowej firmy. Zgodnie z standardami SQL, polecenia muszą być formułowane w sposób, który jasno określa zarówno źródło danych, jak i sposób ich agregacji, co zostało spełnione w tej odpowiedzi.

Pytanie 15

Kod został napisany w języku JavaScript. W podanej definicji obiektu metodą jest element o nazwie.

var obj1 = {
  czescUlamkowa: 10,
  czescCalkowita: 20,
  oblicz: function() {.....}
}

A. czescCalkowita

B. obj1

C. oblicz

D. czescUlamkowa

W kontekście analizy obiektu obj1 w JavaScript każdy z elementów pełni specyficzną rolę co determinuje jego klasyfikację Zacznijmy od czescCalkowita i czescUlamkowa są to klasyczne właściwości obiektu które przechowują wartości liczbowe Tego typu właściwości są używane do przechowywania danych które mogą być później wykorzystywane przez inne elementy obiektu lub zewnętrzne funkcje Zadaniem tych właściwości nie jest wykonywanie jakichkolwiek operacji lecz jedynie przechowywanie i udostępnianie przypisanych im wartości Kolejnym elementem jest obj1 który nie jest właściwością obiektu lecz samym obiektem w którym te właściwości i metoda oblicz są zdefiniowane Często błędnie można sądzić że nazwa obiektu może być traktowana jako metoda jednak w rzeczywistości obiekt jest strukturą zawierającą dane i operacje a nie samą operacją Zrozumienie różnicy między nazwą obiektu a jego składnikami jest kluczowe dla efektywnego programowania w JavaScript Wreszcie najważniejsze jest rozpoznanie co czyni z elementu metodę Właśnie oblicz jest przykładem metody ponieważ jest funkcją przypisaną do właściwości obiektu co umożliwia wykonywanie operacji na danych zawartych w tym obiekcie Tego typu konstrukcja sprzyja organizacji kodu i jego ponownemu użyciu co jest jedną z fundamentalnych zasad programowania obiektowego W związku z tym zrozumienie czym jest metoda i jak funkcjonuje w kontekście obiektu jest niezbędne dla poprawnego projektowania aplikacji i wykorzystania możliwości języka JavaScript

Pytanie 16

Jaki jest cel poniższego fragmentu funkcji w JavaScript?

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++)
{
    wynik += tab[i];
}

A. wyświetlić wszystkie pozycje w tablicy

B. obliczyć sumę wszystkich elementów tablicy

C. przypisać do każdego elementu tablicy bieżącą wartość zmiennej i

D. dodać stałą wartość do każdego elementu tablicy

Podany fragment kodu w języku JavaScript ma za zadanie zsumować wszystkie elementy tablicy. Widzimy, że zmienna wynik jest inicjalizowana wartością 0 co jest standardową praktyką przy zliczaniu sumy. Następnie pętla for iteruje przez każdy element tablicy używając warunku i < tab.length co zapewnia że przechodzimy przez wszystkie indeksy tablicy od 0 do ostatniego. Wewnątrz pętli mamy instrukcję wynik += tab[i] która dodaje aktualny element tablicy do zmiennej wynik. Jest to typowe podejście do sumowania elementów tablicy i odpowiada standardowym praktykom w programowaniu. Dzięki temu możemy w prosty sposób uzyskać sumę elementów tablicy niezależnie od jej długości. Takie rozwiązanie jest nie tylko przejrzyste ale i efektywne z punktu widzenia złożoności obliczeniowej gdyż operuje w czasie liniowym O(n). Powyższy sposób zliczania jest uniwersalny i można go stosować w różnych językach programowania.

Pytanie 17

W trakcie weryfikacji stron internetowych nie analizuje się

A. błędów składniowych w kodzie

B. zgodności z różnymi przeglądarkami

C. źródeł pochodzenia narzędzi edytorskich

D. funkcjonowania linków

W procesie walidacji stron internetowych kluczowym celem jest upewnienie się, że kod HTML, CSS i inne zasoby są zgodne z obowiązującymi standardami W3C (World Wide Web Consortium). Walidacja skutecznie identyfikuje błędy składniowe, które mogą wpływać na renderowanie strony, analizuje działanie linków, a także sprawdza, jak strona zachowuje się w różnych przeglądarkach. Jednak aspekty związane z pochodzeniem narzędzi edytorskich nie są istotnym elementem tego procesu. Narzędzia edytorskie, takie jak edytory tekstowe czy IDE, są jedynie środkiem do tworzenia kodu, a ich źródło nie powinno wpływać na to, czy strona jest poprawnie zaimplementowana. Na przykład, strona może być poprawnie zwalidowana niezależnie od tego, czy została zbudowana w popularnym edytorze, takim jak Visual Studio Code, czy innym mniej znanym narzędziu. Dlatego koncentrowanie się na źródłach narzędzi edytorskich w kontekście walidacji byłoby nieuzasadnione i nieprzydatne.

Pytanie 18

Wskaż wynik wykonania skryptu napisanego w języku PHP

<?php
 $tablica = array(10 => "Perl", 14 => "PHP", 20 => "Python", 22 => "Pike");
 asort($tablica);
 print("<pre>");
 print_r($tablica);
 print("</pre>");
 ?>

A
Array
(
    [14] => PHP
    [10] => Perl
    [22] => Pike
    [20] => Python
)

B
Array
(
    [0] => PHP
    [1] => Perl
    [2] => Pike
    [3] => Python
)

C
Array
(
    [0] => Python
    [1] => Pike
    [2] => Perl
    [3] => PHP
)

D
Array
(
    [10] => Perl
    [14] => PHP
    [20] => Python
    [22] => Pike
)

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Nieźle to ogarnąłeś z tym skryptem w PHP i funkcją asort(). Fajnie, że rozumiesz, jak działa ta tablica asocjacyjna z czterema elementami. Widzisz, asort() sortuje wartości, ale nie zmienia kluczy, co jest super przydatne. Po wykonaniu tej funkcji dostajemy na przykład: `[14] => PHP`, `[10] => Perl`, `[22] => Pike`, `[20] => Python`. Zrozumienie tego, jak to działa, naprawdę pomaga, gdy tworzysz bardziej skomplikowane aplikacje, które muszą porządkować dane. Polecam też zerknąć na inne funkcje sortujące w PHP, bo każda z nich ma swój styl i może znacznie ułatwić Ci życie jako programiście.

Pytanie 19

Użycie znacznika <b> do pogrubienia tekstu może być również osiągnięte poprzez zastosowanie reguły CSS

A. text-size

B. font-weight

C. font-size

D. text-weight

Właściwości 'text-weight' i 'text-size' w ogóle nie istnieją w CSS, więc mogą wprowadzać w błąd, jeśli chodzi o stylizację tekstu. Często takie odpowiedzi biorą się z błędnego rozumienia terminów CSS i składni, która jest używana do ustawiania stylów. 'Text-weight' po prostu nie ma w dokumentacji CSS, więc nie da się tym regulować grubości tekstu. Z kolei 'text-size' to pomyłka, bo chodzi o 'font-size', które służy do określania rozmiaru czcionki, a nie grubości. Używanie takich niewłaściwych terminów może prowadzić do frustracji oraz błędów w kodowaniu, zwłaszcza w projektach, gdzie precyzja jest kluczowa. Zrozumienie 'font-weight' jest naprawdę ważne, aby dobrze stylizować tekst w CSS. Używanie standardowych właściwości CSS, takich jak 'font-weight', pomoże osiągnąć zamierzone efekty zgodnie z dobrymi praktykami. Z mojej perspektywy, znajomość tych właściwości nie tylko poprawi estetykę strony, ale też jej funkcjonalność i dostępność.

Pytanie 20

Który z przedstawionych kodów HTML sformatuje tekst według wzoru? (uwaga: słowo "stacji" jest zapisane większą czcionką niż reszta słów w tej linii)

Lokomotywa

Stoi na stacji lokomotywa ...

A.
<h1>Lokomotywa</h1>
<p>Stoi na <big>stacji lokomotywa ...</p>

B.
<h1>Lokomotywa</h1>
<p>Stoi na <big>stacji</big> lokomotywa ...</p>

C.
<h1>Lokomotywa</p>
<p>Stoi na <big>stacji</big> lokomotywa ...</p>

D.
<p><small>Lokomotywa</small></p>
<p>Stoi na <big>stacji<big> lokomotywa ...</p>

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Brawo! Wybrałeś prawidłową odpowiedź, która jest kodem HTML formatującym słowo 'stacji' większą czcionką niż reszta tekstu. Wykorzystuje ona znacznik <big>, który jest wyjątkowo przydatny w sytuacjach, gdy chcemy podkreślić pewną część tekstu i sprawić, że będzie ona wyglądać na większą niż reszta. Jest to praktyka często stosowana na stronach internetowych, by przyciągnąć uwagę użytkownika do konkretnych informacji. Pamiętaj jednak, że znacznik <big> jest przestarzały i nie jest zalecany do stosowania w nowoczesnym kodowaniu HTML. Zamiast tego, w dzisiejszych czasach lepiej jest używać CSS do zmiany rozmiaru czcionki. Niemniej jednak, znajomość różnych znaczników HTML, w tym <big>, jest nadal ważna, zwłaszcza do zrozumienia i utrzymania starszych stron internetowych.

Pytanie 21

Aby obraz w filmie zmieniał się gładko, liczba klatek (niezachodzących na siebie) w ciągu sekundy musi mieścić się przynajmniej w zakresie

A. 31 do 36 fps

B. 24 do 30 fps

C. 20 do 23 fps

D. 16 do 19 fps

Odpowiedź '24 do 30 fps' jest na miejscu, bo w tym zakresie klatki na sekundę zapewniają naprawdę płynny obraz w filmach. Standard to 24 fps, co uznaje się za minimalną liczbę klatek, aby widzowie widzieli ruch jako gładki, a nie poskakujący. W praktyce w telewizji oraz przy niektórych formatach wideo można spotkać się z 30 fps, co jeszcze bardziej poprawia wrażenia wizualne. Warto tu wspomnieć, że wiele produkcji, zwłaszcza animacji, trzyma się tych standardów. Na przykład, filmy animowane z 24 fps mają dobrą dynamikę, ale w transmisjach sportowych często korzysta się z 30 fps, żeby lepiej uchwycić szybko poruszające się obiekty. Ostatecznie, trzymanie się tych standardów w filmach i telewizji to klucz do dobrego odbioru wizualnego.

Pytanie 22

Przedstawione polecenie SQL nadaje użytkownikowi adam@localhost uprawnienia

A. do manipulowania danymi bazy danych klienci

B. do zarządzania strukturą bazy danych klienci

C. do zarządzania strukturą tabeli klienci

D. do manipulowania danymi w tabeli klienci

W kontekście analizy niepoprawnych odpowiedzi, odpowiedzi dotyczące zarządzania strukturą tabeli klienci oraz zarządzania strukturą bazy danych klienci są niepoprawne, ponieważ polecenie GRANT nie odnosi się do tych aspektów. Zarządzanie strukturą tabeli zazwyczaj obejmuje takie operacje jak tworzenie lub modyfikowanie tabel, co jest realizowane przez polecenia takie jak CREATE TABLE czy ALTER TABLE. W przypadku polecenia GRANT, nie ma mowy o wprowadzaniu zmian w strukturze tabeli, a jedynie o nadawaniu uprawnień do manipulacji danymi. Podobnie, zarządzanie strukturą bazy danych dotyczy bardziej operacji administracyjnych, takich jak tworzenie bazy danych, co również nie jest tożsame z uprawnieniami do operacji na danych. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi, dotycząca manipulowania danymi bazy danych klienci, jest również myląca, ponieważ odnosi się do całej bazy danych jako całości, podczas gdy polecenie dotyczy wyłącznie konkretnej tabeli. W praktyce, zarządzanie danymi w kontekście bazy danych oznacza operacje na zbiorze danych, a nie na pojedynczych rekordach w tabelach. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że GRANT pozwala na nadawanie uprawnień do działania na konkretnej tabeli, a nie na całej bazie danych czy jej strukturze.

Pytanie 23

W celu przyznania użytkownikowi w systemie MySQL możliwości nadawania i modyfikowania uprawnień innym użytkownikom, konieczne jest użycie klauzuli

A. GRANT OPTION

B. ALL PRIVILEGES

C. FLUSH PRIVILEGES

D. TRGGER

Wybór nieprawidłowych opcji, takich jak TRIGGER, ALL PRIVILEGES i FLUSH PRIVILEGES, wynika z braku zrozumienia ich zastosowania w kontekście zarządzania uprawnieniami w MySQL. TRIGGER odnosi się do mechanizmu automatycznego wykonywania operacji w odpowiedzi na określone zdarzenia w bazie danych, takie jak dodanie, aktualizacja lub usunięcie rekordu. Nie jest związany z nadawaniem uprawnień innym użytkownikom, ale z logiką aplikacji i automatyzacją zadań. Można go wykorzystać do implementacji reguł biznesowych, jednak nie wpływa na hierarchię uprawnień. ALL PRIVILEGES to klauzula, która pozwala przyznać wszystkie możliwe uprawnienia do bazy danych, ale nie daje możliwości ich dalszego przekazywania innym użytkownikom. Użytkownik z ALL PRIVILEGES mógłby mieć pełną kontrolę nad bazą danych, lecz nie mógłby dzielić się tymi uprawnieniami. Ostatnia z opcji, FLUSH PRIVILEGES, jest poleceniem używanym do przetwarzania zmian w uprawnieniach użytkowników i ich odświeżania w systemie, ale nie przyznaje żadnych uprawnień. Jest to istotne w kontekście wprowadzania zmian do systemu uprawnień, ale nie ma wpływu na możliwość ich dalszego nadawania innym użytkownikom. W związku z tym, wybrane odpowiedzi nie są adekwatne i nie spełniają potrzeby zarządzania uprawnieniami w MySQL.

Pytanie 24

Grafika, która ma być umieszczona na stronie, powinna mieć przezroczyste tło. Jakim formatem graficznym powinien być zapisany taki plik?

A. BMP

B. CDR

C. PNG

D. JPEG

Wybór formatu graficznego może istotnie wpływać na jakość oraz funkcjonalność obrazów w różnych zastosowaniach. CDR, czyli format plików CorelDRAW, jest używany głównie w projektowaniu wektorowym i nie jest powszechnie stosowany w kontekście wyświetlania obrazów w internecie. Pliki CDR mogą zawierać różnorodne elementy graficzne, ale nie są optymalizowane pod kątem przezroczystości tła w kontekście sieci. Z kolei BMP to format bitmapowy, który charakteryzuje się dużymi rozmiarami plików oraz brakiem kompresji, co sprawia, że nie jest efektywny w zastosowaniach internetowych, gdzie szybkość ładowania i optymalizacja są kluczowe. Format JPEG, mimo że jest powszechnie stosowany do fotografii ze względu na efektywną kompresję, nie obsługuje przezroczystości i wprowadza niepożądane artefakty, co czyni go niewłaściwym wyborem dla obrazów z transparentnym tłem. Wybierając format graficzny, warto kierować się nie tylko estetyką, ale również technicznymi wymaganiami, jakie stawia konkretne zastosowanie. Zrozumienie różnic między formatami i ich zastosowaniem jest kluczowe, aby uniknąć problemów związanych z jakością i funkcjonalnością wyświetlanych obrazów.

Pytanie 25

Zakładając, że tablica $tab zawiera liczby naturalne, co program wyświetli?

$liczba = $tab[0];
foreach ($tab as $element)
{
  if ($element > $liczba)
    $liczba = $element;
}
echo $liczba;

A. największy element tablicy

B. element tablicy o wartości $tab[0]

C. elementy, które przewyższają zmienną $liczba

D. najmniejszy element tablicy

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących działania pętli iteracyjnej oraz logiki porównywania i aktualizowania wartości. Propozycja wyboru najmniejszego elementu tablicy jest błędna, ponieważ w programie brakuje mechanizmu do aktualizacji zmiennej $liczba na mniejszą wartość, co jest kluczowym wymogiem w tym kontekście. Pętla foreach z warunkiem if sprawia, że zmienna $liczba zwiększa swoją wartość tylko wtedy, gdy znajdzie się element większy od aktualnie przechowywanej wartości, eliminując tym samym możliwość identyfikacji najmniejszego elementu. Z kolei opcja dotycząca wypisania elementów większych od zmiennej $liczba również jest nietrafiona, ponieważ program nie zawiera żadnej instrukcji wypisującej takie elementy na ekran, a jedynie aktualizuje zmienną w celu znalezienia największej wartości. Taka funkcjonalność wymagałaby dodatkowej logiki, która przechowywałaby i obsługiwała wiele większych elementów, co nie jest realizowane w obecnym kodzie. Wreszcie, pomysł, że program wypisuje element równy $tab[0], również nie jest poprawny. Chociaż zmienna $liczba jest inicjalizowana wartością $tab[0], to jednak ulega ona zmianom w trakcie iteracji przez tablicę, jeśli znajdzie się większy element, a więc w większości przypadków nie kończy z wartością początkową. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w projektowaniu efektywnego kodu i unikaniu nieporozumień w implementacji algorytmów operujących na zbiorach danych.

Pytanie 26

Jakie informacje z ośmiu wpisanych rekordów w tabeli zwierzęta zostaną przedstawione w wyniku wykonania wskazanej instrukcji SQL?

A. Dika, Fuks

B. Anna Kowalska, Jan Nowak

C. Fafik, Brutus, Dika, Fuks

D. Figaro, Dika, Fuks

Zapytanie SQL SELECT imie FROM zwierzeta WHERE rodzaj = 2 AND szczepienie = 2016; filtruje wyniki według dwóch kryteriów: rodzaj musi być równy 2 i rok szczepienia musi być 2016. W danych mamy kilka zwierząt, ale tylko Dika i Fuks spełniają oba te warunki. Dika i Fuks mają rodzaj równy 2 oraz rok szczepienia 2016, co czyni je jedynymi zwierzętami w tabeli spełniającymi te kryteria. Zrozumienie tego typu zapytań wymaga znajomości składni SQL oraz logiki warunkowej. W praktyce stosowanie filtrów WHERE to jedna z podstawowych technik selekcji danych umożliwiająca precyzyjne wyciąganie rekordów z dużych zbiorów danych. Warto również zaznaczyć, że poprawne używanie takich zapytań w pracy zawodowej jest niezbędne dla zapewnienia jakości i wydajności procesów związanych z bazami danych. Wiedza ta jest kluczowa w wielu branżach, w których przetwarzanie dużych ilości danych jest codziennością.

Pytanie 27

Jakie jest zadanie funkcji Desaturacja?

A. zwiększenie liczby kolorów używanych w grafice

B. powiększenie intensywności kolorów

C. rozjaśnienie wizualizacji

D. przekształcenie kolorów na odcienie szarości

Desaturacja to super ważne narzędzie w obróbce zdjęć i grafiki. Dzięki niej możemy przekształcić kolory w odcienie szarości, co daje możliwość skupienia się na formie i kompozycji, a nie na kolorach. To przydaje się szczególnie w grafikach czy artystycznej fotografii, gdzie możemy za pomocą tego efektu uchwycić nostalgię lub dramatyzm. Standardy, takie jak Adobe RGB i sRGB, doceniają desaturację, bo potrafi ona poprawić jakość zdjęć w różnych miejscach, gdzie je wyświetlamy. Zresztą, dzięki desaturacji można też uzyskać ciekawe efekty monochromatyczne, co bywa wykorzystywane w nowoczesnej sztuce czy w brandingu, gdzie kluczowa jest prostota i elegancja. Moim zdaniem, zrozumienie desaturacji to must-have dla każdego grafika czy fotografa, jeśli chce się dobrze manipulować obrazami i osiągać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 28

Tabele: Firmy oraz Zamówienia są ze sobą powiązane relacją jeden do wielu. Aby uzyskać tylko identyfikatory zamówień wraz z odpowiadającymi im nazwami firm dla przedsiębiorstw, których poziom wynosi 4, należy użyć polecenia

A. SELECT id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy ON Zamówienia.Firmy_id = Firmy.id WHERE poziom = 4

B. SELECT Zamówienia.id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy ON Zamówienia.Firmy_id = Firmy.id WHERE poziom = 4

C. SELECT Zamówienia.id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy ON Zamówienia.id = Firmy.id WHERE poziom = 4

D. SELECT Zamówienia.id, nazwa FROM Zamówienia JOIN Firmy WHERE poziom = 4

W kontekście zaproponowanych odpowiedzi, błędne podejścia wynikają głównie z niewłaściwego zastosowania klauzuli JOIN oraz braku zrozumienia relacji między tabelami. Kluczowym błędem jest ignorowanie związku pomiędzy kluczem głównym i kluczem obcym, co prowadzi do niepoprawnych wyników w zapytaniach SQL. Na przykład, próba połączenia tabel bez wyraźnego zdefiniowania relacji poprzez klauzulę ON może skutkować pełnym iloczynem kartezjańskim, co jest nieefektywne i często nieprawidłowe pod względem logicznym. Innym częstym błędem w analizie takich zapytań jest niedostateczne uwzględnienie warunków filtrowania w klauzuli WHERE. Warunki te są niezbędne do ograniczenia zestawu wyników do tych, które są istotne dla bieżącej analizy, zwłaszcza w kontekście zamówień i firm o określonym poziomie. Niepoprawne stosowanie aliasów lub brak ich użycia może także prowadzić do niejasności, zwłaszcza w bardziej złożonych zapytaniach, gdzie precyzyjne odwoływanie się do kolumn jest kluczowe. Ponadto, pomijanie sprawdzenia czy dane kolumny istnieją i są odpowiednio indeksowane może prowadzić do błędów wykonania zapytań lub znacznego spadku wydajności, co ma krytyczne znaczenie w środowisku produkcyjnym. Dbając o unikanie takich błędów, warto zastosować się do zasad projektowania baz danych, które skupiają się na integralności referencyjnej i optymalizacji zapytań, co zwiększa ich efektywność i czytelność w praktycznych zastosowaniach biznesowych. Zachowanie tych zasad pozwala na budowanie solidnych i wydajnych systemów bazodanowych, które wspierają procesy decyzyjne w organizacjach.

Pytanie 29

W każdej iteracji pętli wartość aktualnego elementu tablicy jest przypisywana do zmiennej, a wskaźnik tablicy jest przesuwany o jeden, aż do ostatniego elementu tablicy. Czy to zdanie odnosi się do instrukcji?

A. foreach

B. while

C. for

D. next

Odpowiedzi takie jak 'for', 'next' oraz 'while' mają swoje specyficzne zastosowania w kontekście iteracji, ale nie są w pełni dostosowane do opisanego zachowania w pytaniu. Instrukcja 'for' wymaga zdefiniowania zmiennych kontrolnych, co wiąże się z ręcznym zarządzaniem indeksami. Kiedy wykorzystujemy pętlę 'for', musimy samodzielnie określić warunki początkowe, warunki kontynuacji oraz sposób inkrementacji, co może prowadzić do błędów, zwłaszcza w kontekście tablic. Z kolei 'next' nie jest samodzielną konstrukcją w wielu językach programowania, a jego użycie jest często związane z iteracją po kolekcjach, ale nie definiuje pętli jako takiej. Instrukcja ta działa w kontekście iteratora, co czyni ją mniej elastyczną i bardziej złożoną w użyciu dla prostych iteracji po tablicach. Co więcej, 'while' również wymaga manualnego zarządzania warunkami zakończenia pętli, co oznacza, że programista musi samodzielnie kontrolować zmienną, która decyduje o zakończeniu iteracji. To znowu zwiększa ryzyko błędów związanych z granicami tablicy oraz niewłaściwym przypisaniem wartości. Każda z tych metod ma swoje miejsce w programowaniu, jednak nie są one tak optymalne i wygodne jak 'foreach', który automatycznie zarządza iteracją po elementach kolekcji, co czyni ten proces znacznie bardziej przejrzystym i mniej podatnym na błędy.

Pytanie 30

W CSS, aby zmienić kolor czcionki dowolnego elementu HTML po najechaniu na niego kursorem, należy użyć pseudoklasy

A. :hover

B. :active

C. :visited

D. :coursor

Pseudoklasa :active jest używana, aby stylizować elementy w momencie, gdy są one aktywne, czyli w momencie kliknięcia. Zmiany w stylizacji są widoczne tylko do momentu zwolnienia przycisku myszy, co oznacza, że nie jest to odpowiedni wybór do zmiany stylu elementów po najechaniu kursorem. Pseudoklasa :visited z kolei służy do stylizowania linków, które użytkownik już odwiedził. Umożliwia ona różnicowanie wyglądu linków na podstawie ich stanu, lecz nie ma nic wspólnego z interakcją z kursorem myszy. To ograniczenie sprawia, że :visited nie może być zastosowane do zmiany koloru czcionki przy najechaniu na element. Z kolei :coursor nie jest standardową pseudoklasą w CSS. W rzeczywistości nie istnieje taka pseudoklasa, co oznacza, że nie ma możliwości jej zastosowania w kodzie CSS. Błędne użycie terminu 'coursor' może wynikać z pomyłki w pisowni, ponieważ poprawna forma to 'cursor', która odnosi się do wskaźnika myszy, a nie do stylizacji elementów. W związku z tym, żadna z tych odpowiedzi nie jest poprawna w kontekście zmiany stylu elementu po najechaniu myszą.

Pytanie 31

W języku C, aby zdefiniować stałą, należy zastosować

A. const

B. #INCLUDE

C. static

D. #const

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstaw języka C. Użycie słowa kluczowego 'static' nie jest związane z deklarowaniem stałych, lecz określa zasięg oraz czas życia zmiennych. Zmienna zadeklarowana jako 'static' zachowuje swoją wartość pomiędzy wywołaniami funkcji, co jest zupełnie inną koncepcją niż ochrona wartości przed modyfikacją. Z kolei '#const' to niepoprawna składnia, ponieważ w języku C nie istnieje taki preprocesor. Preprocesory, takie jak '#define', są używane do definiowania makr, ale nie do deklarowania stałych. Przykładowo, '#define PI 3.14' tworzy makro, które jest zastępowane w kodzie, ale nie zapewnia typowania zmiennych, co może prowadzić do trudnych do zdiagnozowania błędów. Ostatnia odpowiedź, '#INCLUDE', odnosi się do preprocesora, który jest używany do włączania plików nagłówkowych, a nie do definiowania stałych. Często mylone jest podejście do użycia preprocesorów z możliwością deklarowania stałych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kodem i trudności w jego zrozumieniu. Kluczowe jest rozróżnienie tych koncepcji, aby uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnić, że kod będzie zarówno funkcjonalny, jak i łatwy do utrzymania.

Pytanie 32

Jakie polecenie należy zastosować, aby wysłać dane przy pomocy funkcji mysqli_query() w skrypcie PHP, który dodaje informacje z formularza umieszczonego na stronie internetowej do bazy danych?

A. SELECT

B. UPDATE

C. INSERT INTO

D. ALTER

Wybór innych opcji związany jest z nieporozumieniami co do funkcji kwerend SQL. ALTER jest stosowany do modyfikacji struktury istniejącej tabeli, co nie ma zastosowania w kontekście wstawiania danych. Użycie tej komendy sugeruje chęć zmiany kolumn, ich typów czy nazw, a nie dodawania nowych rekordów. UPDATE służy do aktualizacji istniejących danych w tabelach, co również nie jest związane z dodawaniem nowych wartości. Użytkownicy często mylą operacje aktualizacji z wstawieniem nowych danych, co może prowadzić do błędnych implementacji. SELECT to zapytanie używane do pobierania danych z bazy, a nie do ich wstawiania. Stosowanie SELECT w kontekście wstawiania danych może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza gdy użytkownicy próbują zrozumieć, jak działa interakcja z bazą danych. Typowe błędy myślowe to mylenie operacji na danych z operacjami na strukturze bazy, co może być szczególnie problematyczne w przypadku pracy z większymi aplikacjami, w których zarządzanie danymi jest kluczowe dla ich funkcjonowania. Aby skutecznie zarządzać danymi w bazach, kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi operacjami oraz ich właściwe zastosowanie.

Pytanie 33

Aby zdefiniować pole w klasie, do którego dostęp mają jedynie metody tej klasy, a które jest niedostępne dla klas dziedziczących, konieczne jest zastosowanie kwalifikatora dostępu

A. publikowany

B. chroniony

C. prywatny

D. publiczny

Odpowiedź 'private' jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona, że pole klasy jest dostępne wyłącznie z metod tej klasy. W praktyce oznacza to, że inne klasy, w tym klasy pochodne, nie mają dostępu do tego pola. Takie podejście jest zgodne z zasadą enkapsulacji, która jest jedną z podstawowych zasad programowania obiektowego. Dzięki wykorzystywaniu modyfikatora 'private', programiści mogą chronić stan obiektów przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnić integralność danych. Na przykład, jeśli mamy klasę 'Samochód' z polem 'prędkość', które powinno być modyfikowane tylko przez metody tej klasy, definiując to pole jako 'private', mamy pewność, że nie zostanie ono zmienione przez zewnętrzne klasy lub nieautoryzowane operacje. Dobrą praktyką jest również stosowanie właściwości (getterów i setterów), aby kontrolować dostęp do takich pól, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i elastyczność kodu. W związku z tym, użycie modyfikatora 'private' jest nie tylko poprawne, ale i zalecane w programowaniu obiektowym.

Pytanie 34

Tablica tab[] zawiera różne liczby całkowite. Jaką wartość przyjmie zmienna zm2 po wykonaniu podanego fragmentu kodu?

A. Suma liczb od 1 do 10

B. Średnia arytmetyczna liczb z tablicy

C. Średnia geometryczna liczb od 0 do 9

D. Suma liczb z tablicy

Pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów. Pierwsza odpowiedź sugeruje, że zmienna zm2 przechowuje sumę liczb z tablicy. Jest to nieprawidłowe, ponieważ zm2 reprezentuje wynik pośredni, będący średnią arytmetyczną, gdyż końcowy wynik to zm1 podzielone przez 10. Suma liczb z tablicy znajduje się w zmiennej zm1 przed operacją dzielenia. Druga odpowiedź odnosi się do sumy liczb od 1 do 10, co jest mylnym wnioskiem, ponieważ pętla w kodzie iteruje przez elementy tablicy, a nie przez stałe wartości. Elementy tablicy mogą reprezentować jakiekolwiek liczby całkowite, a kod nie odnosi się do stałych wartości od 1 do 10. Ostatecznie, czwarta odpowiedź o średniej geometrycznej liczb od 0 do 9 również nie jest poprawna, ponieważ kod ani nie odnosi się do zakresu liczb od 0 do 9, ani też nie oblicza średniej geometrycznej, która wymagałaby mnożenia i pierwiastkowania, a nie dodawania i dzielenia. Typowym błędem jest mylenie różnych typów średnich, a także błędne założenia co do zakresu operacji na tablicy. W kontekście programowania, takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędów w implementacji algorytmów analizy danych, dlatego ważne jest, aby precyzyjnie rozumieć, jakie operacje są wykonywane w danym fragmencie kodu i jak wpływają one na wynik końcowy. Znajomość różnic między średnimi (arytmetyczna, geometryczna) jest fundamentalna w analizach matematycznych i statystycznych.

Pytanie 35

Na ilustracji przedstawiono schemat rozmieszczenia elementów na stronie WWW. W której z jej sekcji zazwyczaj znajduje się stopka strony?

A. 5

B. 4

C. 1

D. 2

Odpowiedź 5 jest poprawna ponieważ w standardach projektowania stron internetowych stopka strony zazwyczaj znajduje się na dole każdej podstrony. Stopka to miejsce gdzie umieszczane są informacje takie jak prawa autorskie prywatność i linki do kontaktu. Dobrze zaprojektowana stopka może także zawierać skróty nawigacyjne które pomagają użytkownikowi szybko przemieszczać się po stronie. W praktyce projektanci stron WWW stosują podejście oparte na responsywnym designie co oznacza że stopka powinna być łatwo dostępna i czytelna na różnych urządzeniach. Wykorzystanie CSS Grid lub Flexbox pozwala na elastyczne zarządzanie układem strony co jest szczególnie przydatne przy projektowaniu stopki. Ponadto stopki są elementami które odpowiadają za spójność wizualną całej strony internetowej zapewniając użytkownikowi intuicyjne doświadczenie. Umieszczanie stopki w dolnej części strony jest zgodne z oczekiwaniami użytkowników co zwiększa użyteczność serwisu i pozytywnie wpływa na jego odbiór. Praktyczne zastosowanie tego podejścia można zauważyć na wielu profesjonalnych stronach gdzie stopka jest wyraźnie oddzielona i przejrzysta co ułatwia użytkownikowi odnalezienie potrzebnych informacji.

Pytanie 36

Kwerenda

ALTER TABLE artykuly MODIFY cena float;

ma na celu dokonanie zmian w tabeli artykuly.

A. usunąć kolumnę o nazwie cena typu float

B. zmienić typ kolumny cena na float

C. dodać kolumnę o nazwie cena z typem float, jeżeli jeszcze nie istnieje

D. zmienić nazwę kolumny cena na float

Twoja odpowiedź na temat usunięcia lub zmiany kolumny nie jest najlepsza w tym kontekście. Jeśli usuniemy kolumnę cena, to stracimy wszystkie dane, które tam były – a to na pewno by zaszkodziło, zwłaszcza gdy mówimy o cenach. Takie operacje robi się tylko wtedy, gdy dany atrybut jest naprawdę niepotrzebny albo był źle wprowadzony. Dodanie kolumny cena, o ile nie istnieje, wydaje się zmieniać strukturę danych, ale jeżeli już jest, to nie ma sensu. Taki ruch mógłby prowadzić do zduplikowania danych, co stoi w sprzeczności z zasadami normalizacji. A zmiana nazwy kolumny z cena na float to już w ogóle nieporozumienie, bo float to typ danych, a nie nazwa, więc wprowadziłoby to zamieszanie. Wszystkie te błędy wynikają z braku zrozumienia, jak działa struktura tabel w bazach danych. Zrozumienie tego jest kluczowe, zanim podejmiesz jakiekolwiek kroki, żeby coś zmieniać.

Pytanie 37

W jaki sposób wykonanie podanej poniżej kwerendy SQL wpłynie na tabelę pracownicy?

ALTER TABLE pracownicy MODIFY plec char9);

A. Doda kolumnę plec ze znakowym typem danych o zmiennej długości 9.

B. Zmieni typ danych kolumny plec na znakowy o zmiennej długości 9.

C. Doda kolumnę plec ze znakowym typem danych o stałej długości 9.

D. Zmieni typ danych kolumny plec na znakowy o stałej długości 9.

Zmiana kolumny 'plec' poprzez dodanie nowej kolumny zamiast modyfikacji istniejącej jest błędna, ponieważ kwerenda SQL ALTER TABLE z modyfikacją nie dodaje nowej kolumny, lecz zmienia atrybuty już istniejącej. W przypadku dodania kolumny z typem znakowym o stałej długości, nie byłoby to możliwe bez użycia innego polecenia, takiego jak ADD COLUMN, co jest całkowicie inną operacją. Ponadto, zmiana na typ danych o zmiennej długości nie ma zastosowania w tej sytuacji, ponieważ char(9) zawsze rezerwuje 9 znaków, niezależnie od tego, ile znaków faktycznie jest zapisanych, co jest kluczową różnicą w porównaniu do varchar, który jest typem zmiennej długości. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kolumna mogłaby mieć typ znakowy o zmiennej długości, co nie jest zgodne z definicją char, gdyż ten typ danych zawsze zarezerwuje maksymalną długość zdefiniowaną przez użytkownika. W praktyce oznacza to, że przy użyciu char(9) każda wartość w kolumnie 'plec' będzie zawsze składać się z 9 znaków, a w przypadku krótszych wartości zostaną one wypełnione spacjami. Zrozumienie różnicy między typami danych oraz ich właściwą modyfikację jest kluczowe dla efektywnego zarządzania bazami danych.

Pytanie 38

Poniżej zaprezentowano fragment kodu w języku HTML:
<ol>
<li>punkt 1</li>
<li>punkt 2</li>
<ul>
<li>podpunkt1</li>
<li>podpunkt2</li>
<li>podpunkt3</li>
</ul>
<li>punkt3</li>
</ol>

A. punkt 1 punkt 2 podpunkt1 podpunkt2 podpunkt3 punkt3

B. 1. punkt 1 2. punkt 2 3. punkt3 podpunkt1 podpunkt2 podpunkt1

C. 1. punkt 1 2. punkt 2 podpunkt1 podpunkt2 podpunkt3 punkt3

D. 1. punkt 1 2. punkt 2 podpunkt1 podpunkt2 podpunkt1 3. punkt3

Widzisz, w niektórych odpowiedziach pojawiły się błędy, które mogą wprowadzać zamieszanie. Na przykład, użycie <il> zamiast <ul> to spory błąd, bo w HTML nie mamy elementu <il>. To może spowodować problemy z wyświetlaniem strony w przeglądarkach. I w paru przypadkach z kolejnością podpunktów było nie tak – pamiętaj, że hierarchia jest ważna. Dobrze zdefiniowane listy powinny mieć swoje konteksty, czyli otaczać je tagami <ol> lub <ul>. Każdy błąd w tym zakresie może utrudnić nawigację po stronie, zwłaszcza dla osób z niepełnosprawnościami. Ogólnie rzecz biorąc, warto dbać o porządek w HTML, bo to jest kluczowe w tworzeniu stron, które są użyteczne i funkcjonalne.

Pytanie 39

Aby wykonać usunięcie tabeli, należy użyć kwerendy

A. DELETE

B. TRUNCATE TABLE

C. DROP TABLE

D. UNIQUE

Wybór DELETE jest często mylnie interpretowany jako metoda usuwania tabeli. Komenda DELETE jest używana do usuwania wierszy z tabeli, a nie do usuwania samej tabeli. Na przykład, polecenie DELETE FROM Użytkownicy WHERE id = 1 usunie tylko wiersz odpowiadający konkretnemu identyfikatorowi, pozostawiając tabelę oraz inne dane nietknięte. Inną błędną odpowiedzią jest UNIQUE, która nie jest komendą do usuwania czegokolwiek. To słowo kluczowe jest stosowane do definiowania ograniczeń unikalności dla kolumn w tabeli, aby zapewnić, że wartości w danej kolumnie są niepowtarzalne. Truncating tabeli, przez użycie komendy TRUNCATE TABLE, może być mylone z usunięciem tabeli, ale ta komenda tylko opróżnia tabelę z danych, pozostawiając jej strukturę nienaruszoną. Główne różnice między TRUNCATE a DELETE polegają na tym, że TRUNCATE jest szybsze i nie zapisuje poszczególnych usunięć w dzienniku transakcji. Często w praktyce powstają nieporozumienia związane z zastosowaniem tych poleceń. Dlatego istotne jest zrozumienie, że DROP TABLE jest jedyną komendą, która całkowicie usuwa tabelę, a pozostałe komendy mają inne, odrębne funkcje związane z zarządzaniem danymi w bazie.

Pytanie 40

Według którego parametru oraz dla ilu tabel zostaną zwrócone wiersze na liście w wyniku przedstawionego zapytania?

SELECT * FROM producent, hurtownia, sklep, serwis WHERE
   producent.nr_id = hurtownia.nr_id AND
   producent.wyrob_id = serwis.wyrob_id AND
   hurtownia.nr_id = sklep.nr_id AND
   sklep.nr_id = serwis.nr_id AND
   producent.nr_id = 1;

A. Według parametru wyrób Jd wyłącznie dla trzech tabel.

B. Według parametru wyrób id dla wszystkich tabel.

C. Według parametru nr id wyłącznie dla trzech tabel.

D. Według parametru nr id dla wszystkich tabel.

Brawo! Wybrałeś poprawną odpowiedź, zgodnie z którą parametrem nr id zwraca wiersze dla wszystkich tabel. To zapytanie SQL odnosi się do czterech tabel: producent, hurtownia, sklep i serwis. Zwraca ono wiersze, gdzie wartość kolumny nr_id jest taka sama we wszystkich tych tabelach i równa 1. Dodatkowo, jakość danych jest wspierana przez fakt, że zapytanie sprawdza zgodność wartości kolumny wyrob_id między tabelami producent i serwis. Zrozumienie tego, jak działa to zapytanie i dlaczego to jest ważne, jest kluczowe w praktyce programistycznej. Zapewnia to, że możemy skutecznie i efektywnie manipulować danymi, a także zrozumieć, jak nasze zapytania wpływają na wyniki, które otrzymujemy. Dobra praktyka jest zawsze zrozumienie, jakie dane są zwracane przez nasze zapytanie, zanim zaczniemy z nich korzystać w naszym kodzie. Ostatecznie, zrozumienie, jak korzystać z zapytań SQL do manipulacji i odzyskiwania danych, jest kluczowym elementem dowolnej roli programistycznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej