Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 20 grudnia 2025 19:11
Data zakończenia: 20 grudnia 2025 19:25

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na wyjściu dekodera DTMF otrzymano dwie wartości częstotliwości: 852 Hz i 1336 Hz. Wskazują one na wciśnięcie w klawiaturze wybierczej klawisza o numerze

	1209 Hz	1336 Hz	1477 Hz	1633 Hz
697 Hz	1	2	3	A
770 Hz	4	5	6	B
852 Hz	7	8	9	C
941 Hz	*	0	#	D

A. 7

B. 1

C. 8

D. 4

Poprawna odpowiedź to klawisz o numerze 8, co wynika z analizy częstotliwości dźwięków generowanych przez dekoder DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency). W systemie DTMF każdy klawisz na klawiaturze wybierczej generuje unikalną kombinację dwóch częstotliwości, które są standardowo zdefiniowane w tabelach częstotliwości. W przypadku klawisza 8, częstotliwości 852 Hz i 1336 Hz są prawidłowe. Tego typu technologia jest szeroko stosowana w systemach telekomunikacyjnych, w tym w automatycznych systemach obsługi połączeń oraz w interaktywnych systemach odpowiedzi głosowej (IVR). Znajomość tych częstotliwości i ich zastosowania jest kluczowa dla inżynierów telekomunikacyjnych, którzy projektują systemy obsługujące sygnały DTMF. Przykładem zastosowania jest dialer telefoniczny, który wykorzystuje te częstotliwości do rozpoznawania wciśniętych przycisków, co umożliwia realizację różnych funkcji, takich jak wybór opcji w menu lub nawiązywanie połączeń.

Pytanie 2

Router otrzymał pakiet danych skierowany do hosta z adresem IP 131.104.14.6. Jeśli maska podsieci wynosi 255.255.255.0, to pakiet ten trafi do podsieci

A. 131.104.14.0

B. 131 104.14.255

C. 131.0.0.0

D. 131.104.0.0

Odpowiedź 131.104.14.0 jest poprawna, ponieważ maska podsieci 255.255.255.0, znana również jako /24, ogranicza zakres adresów IP do ostatnich ośmiu bitów, co oznacza, że pierwsze trzy oktety (131.104.14) definiują podsieć, a ostatni oktet (0) może przyjmować wartości od 0 do 255. W rezultacie adres IP 131.104.14.6 należy do podsieci 131.104.14.0, co potwierdza, że pakiet zostanie dostarczony do właściwego segmentu sieci. W praktyce, taka struktura adresacji jest powszechnie stosowana w lokalnych sieciach komputerowych oraz w większych architekturach sieciowych, takich jak VLAN. Używanie maski /24 jest standardem w wielu organizacjach, pozwalając na efektywne zarządzanie adresami IP oraz minimalizację konfliktów. Wiedza na temat maskowania podsieci jest fundamentalna w projektowaniu sieci i administracji, gdyż pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów adresowych oraz zapewnia poprawne kierowanie pakietów w sieci.

Pytanie 3

Jakie polecenie powinno się wykonać w systemie Windows, aby przenieść zawartość folderu KAT1 do folderu KAT2, zakładając, że oba foldery znajdują się w aktualnym katalogu?

A. move KAT1 KAT2

B. dir KAT1 KAT2

C. rm KAT1 KAT2

D. copy KAT1 KAT2

Wybór innych poleceń do skopiowania zawartości folderu KAT1 do folderu KAT2 nie spełnia podstawowych wymagań dla operacji kopiowania. Wskazane polecenie 'dir KAT1 KAT2' służy do wyświetlania listy plików i folderów w katalogach, a nie do kopiowania danych. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że mogą użyć tej komendy do przeniesienia danych, co w rzeczywistości nie ma miejsca. Z kolei komenda 'move KAT1 KAT2' przenosi pliki z jednego folderu do drugiego, co oznacza, że zawartość folderu KAT1 po wykonaniu tej operacji zniknie, zamiast zostać skopiowana. To podejście może prowadzić do nieodwracalnej utraty danych, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania informacjami. Ostatnia opcja, 'rm KAT1 KAT2', jest poleceniem używanym do usuwania plików w systemach Unix, a nie w Windows. Użytkownik może nie być świadomy, że to polecenie nie zadziała w systemie Windows, a jego użycie w niewłaściwym kontekście prowadzi do błędów syntaktycznych. Zrozumienie różnic między poleceniami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnej pracy w systemie operacyjnym i minimalizacji ryzyka błędów, które mogą prowadzić do utraty danych.

Pytanie 4

Klient zamierza podpisać umowę abonamentową na zakup i korzystanie z telefonu komórkowego przez 12 miesięcy. Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli wskaż najtańszą ofertę.

Taryfa abonamentowa	Cena brutto telefonu komórkowego	Miesięczny koszt abonamentu (z VAT)
I	800,00 zł	20,00 zł
II	500,00 zł	40,00 zł
III	100,00 zł	70,00 zł
IV	1,00 zł	90,00 zł

A. III

B. I

C. II

D. IV

Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedź III jest prawidłowa, warto skupić się na podstawowych zasadach analizy kosztów związanych z ofertami abonamentowymi. Porównując różne taryfy, kluczowe jest zsumowanie całkowitych wydatków, które użytkownik poniesie w ciągu roku. W przypadku oferty III całkowity koszt wynosi 940 zł, co czyni ją najtańszą opcją na rynku. W praktyce, podczas podejmowania decyzji o wyborze oferty, warto skorzystać z narzędzi do porównywania kosztów, które uwzględniają nie tylko cenę abonamentu, ale także koszty dodatkowe, takie jak opłaty za usługi dodatkowe, koszty aktywacji i ewentualne zniżki. Dobrym podejściem jest również zapoznanie się z opiniami innych użytkowników oraz analizowanie długoterminowych kosztów, co może prowadzić do podjęcia bardziej świadomej decyzji. Standardy branżowe zalecają, aby klienci zawsze dokładnie analizowali wszystkie dostępne oferty, porównując je nie tylko pod kątem ceny, ale również jakości usług oraz warunków umowy.

Pytanie 5

Po naciśnięciu którego przycisku aparat telefoniczny z tonowym wybieraniem numerów DTMF (Double Tone Mode Frequency) wygeneruje sygnał o tonie, którego składowe mają częstotliwości 852 Hz i 1336 Hz?

	1209 Hz	1336 Hz	1477 Hz	1633 Hz
697 Hz	1	2	3	A
770 Hz	4	5	6	B
852 Hz	7	8	9	C
941 Hz	*	0	#	D

A. Przycisku 1

B. Przycisku 8

C. Przycisku 5

D. Przycisku 0

Naciśnięcie przycisku 8 w telefonach z tonowym wybieraniem DTMF aktywuje sygnał, który składa się z częstotliwości 852 Hz i 1336 Hz. Technologia DTMF, stosowana w systemach telefonicznych, przypisuje każdemu przyciskowi unikalne kombinacje dwóch tonów, co umożliwia precyzyjne przesyłanie informacji. Przycisk 8 jest zlokalizowany na przecięciu wiersza o częstotliwości 852 Hz i kolumny o częstotliwości 1336 Hz zgodnie z tabelą DTMF. To podejście jest zgodne z zasadami użycia tonów częstotliwości do wyboru numerów i jest powszechnie stosowane w systemach komunikacyjnych. W praktyce oznacza to, że w momencie naciśnięcia przycisku 8, telefon generuje dwa dźwięki, które są interpretowane przez centralę telefoniczną jako sygnał wybierania tego konkretnego numeru. Zrozumienie tej technologii jest kluczowe dla każdego, kto rozwija swoje umiejętności w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 6

Głównym zadaniem pola komutacyjnego w systemie telekomunikacyjnym jest

A. organizacja zasobów systemu telekomunikacyjnego

B. zapewnienie ciągłości działania węzła komutacyjnego

C. umożliwienie podłączenia łączy sygnalizacyjnych dla sygnalizacji wspólnokanałowej

D. umożliwienie nawiązywania połączeń pomiędzy łączami prowadzącymi do węzła komutacyjnego

Zarządzanie zasobami systemu telekomunikacyjnego oraz zapewnienie ciągłości pracy węzła komutacyjnego to istotne elementy funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych, ale nie są one podstawowymi funkcjami pola komutacyjnego. Zarządzanie zasobami odnosi się do sposobu, w jaki systemy telekomunikacyjne alokują swoje zasoby, takie jak pasmo, moc sygnału czy procesory, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywności operacyjnej. Niewłaściwe rozumienie tej koncepcji może prowadzić do błędnych wniosków, sugerujących, że pole komutacyjne pełni rolę zarządzającą, podczas gdy jego rola ogranicza się do łączenia połączeń. Podobnie, zapewnienie ciągłości pracy węzła komutacyjnego dotyczy aspektów niezawodności i dostępności systemów telekomunikacyjnych, co jest istotne, ale to nie jest główna funkcja pola komutacyjnego. Wreszcie, umożliwienie dołączenia łączy sygnalizacyjnych dla sygnalizacji wspólnokanałowej dotyczy bardziej szczegółowych aspektów komunikacji, które są istotne na poziomie sygnalizacji, a nie na poziomie podstawowym, jakim jest zestawienie połączeń. Błędne podejście do zrozumienia roli pola komutacyjnego może prowadzić do dezorientacji w zakresie jego funkcji oraz ogólnych zasad działania systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 7

Centrala telefoniczna przesyła do abonenta sygnał zgłoszenia o częstotliwości

A. 400 + 450 Hz, rytm nadawania: emisja 1000 ms + 200 ms, przerwa 4000 ms + 800 ms

B. 15+ 25 Hz rytm nadawania: emisja 1000 ms + 200 ms, przerwa 4000 ms + 800 ms

C. 400-450 Hz, nadawany w sposób ciągły do chwili rozpoczęcia wybierania numeru

D. 15+25 Hz, nadawany w sposób ciągły do chwili rozpoczęcia wybierania numeru

Odpowiedź 400-450 Hz, nadawany w sposób ciągły do chwili rozpoczęcia wybierania numeru jest poprawna, ponieważ w standardowych systemach telekomunikacyjnych sygnał zgłoszenia, zwany również sygnałem zajętości, jest przesyłany w tym zakresie częstotliwości. Taki sygnał informuje abonenta, że centrala jest gotowa do przyjęcia połączenia i czeka na wybieranie numeru. Częstotliwości 400 Hz i 450 Hz są często stosowane w telekomunikacji, zgodnie z normami ITU-T (Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego), co zapewnia kompatybilność między różnymi systemami. Przykładem zastosowania tego sygnału może być tradycyjna telefonia stacjonarna, gdzie po podniesieniu słuchawki użytkownik słyszy ten sygnał przez cały czas oczekiwania na wybranie numeru. Warto także zauważyć, że praktyka ta jest zgodna z wymaganiami dla systemów DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency), gdzie ciągłość sygnału jest kluczowa dla poprawnego funkcjonowania łączenia. Dobrze zrozumiane działanie sygnałów zgłoszenia pozwala na efektywne zarządzanie połączeniami i minimalizację błędów w komunikacji.

Pytanie 8

Jaką impedancję falową ma kabel koncentryczny oznaczony jako RG58?

A. 93 Ω

B. 50 Ω

C. 125 Ω

D. 75 Ω

Zrozumienie impedancji falowej oraz jej znaczenia w kontekście zastosowania kabli koncentrycznych jest kluczowe dla każdego inżyniera pracującego w obszarze komunikacji. Wybierając niewłaściwą wartość impedancji, jak 75 Ω, 93 Ω czy 125 Ω, można napotkać na problemy związane z niedopasowaniem impedancji, co prowadzi do odbicia sygnału oraz strat energetycznych. Impedancja 75 Ω jest powszechnie stosowana w systemach telewizyjnych oraz kablowych, co może wprowadzać nieporozumienia, gdyż niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że jest to standard dla wszystkich typów kabli koncentrycznych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia specyfikacji kabli lub niewłaściwego ich zastosowania w różnych kontekstach. Na przykład, kabel RG58, z jego 50 Ω impedancją, jest preferowany w aplikacjach RF, ponieważ zapewnia optymalną wydajność w takich systemach. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze kabla zwracać uwagę na jego parametry, aby uniknąć nieefektywnej transmisji sygnału oraz zapewnić prawidłowe działanie całego systemu komunikacyjnego. Zrozumienie różnic w impedancji falowej oraz ich wpływu na projektowanie systemów komunikacyjnych jest niezbędne dla każdego inżyniera, aby móc podejmować świadome decyzje dotyczące wyboru odpowiednich komponentów.

Pytanie 9

Parametry sygnału zmierzone w linii abonenckiej to:
- częstotliwość 15 Hz
- napięcie 90 V ± 15 V
- rytm nadawania: emisja 1,2 s, przerwa 4 s sugerują, że mamy do czynienia z sygnałem

A. wywołania.

B. zajętości.

C. specjalny.

D. natłoku.

Sygnał wywołania charakteryzuje się specyficznymi parametrami, które zostały podane w pytaniu. Częstotliwość 15 Hz oraz rytm nadawania, składający się z 1,2 sekundy emisji i 4 sekund przerwy, są typowe dla sygnału wywołania, który jest wykorzystywany w systemach telekomunikacyjnych do inicjowania połączeń. Napięcie 90 V ± 15 V również mieści się w standardowych wartościach dla sygnałów wywołania, które mają na celu aktywację urządzeń końcowych, takich jak telefony stacjonarne. W praktyce, sygnał wywołania jest kluczowy w systemach PSTN (Public Switched Telephone Network) i jest odpowiedzialny za informowanie abonenta o nadchodzącym połączeniu. Zgodnie z normami ITU-T, sygnał ten powinien być rozpoznawany przez urządzenia końcowe, co zapewnia prawidłowe i skuteczne połączenia. Zrozumienie tych parametrów jest istotne dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji, którzy zajmują się projektowaniem oraz konserwacją systemów komunikacyjnych.

Pytanie 10

Który z poniższych adresów jest adresem niepublicznym?

A. 192.168.0.0/24

B. 191.168.0.0/24

C. 194.168.0.0/24

D. 193.168.0.0/24

Adres 192.168.0.0/24 jest przykładem adresu prywatnego, zgodnie z klasyfikacją określoną w standardzie RFC 1918. Adresy prywatne są przeznaczone do użytku w sieciach lokalnych (LAN) i nie są routowane w Internecie. Przykłady innych adresów prywatnych to 10.0.0.0/8 oraz 172.16.0.0/12. Używanie adresów prywatnych w sieciach lokalnych pozwala na oszczędność publicznych adresów IP oraz zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ urządzenia w sieci lokalnej nie są bezpośrednio widoczne z Internetu. W praktyce, urządzenia w sieciach domowych lub biurowych często korzystają z adresów prywatnych, a komunikacja z Internetem odbywa się przez router z funkcją NAT (Network Address Translation). NAT przekształca prywatne adresy IP w publiczne podczas przesyłania danych, co umożliwia urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do zasobów internetowych. Korzystanie z adresów prywatnych jest zgodne z zaleceniami organizacji IETF i wspiera efektywne zarządzanie adresacją IP w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 11

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących strategii tworzenia kopii zapasowych według zasady Wieży Hanoi jest słuszne?

A. Na nośniku B zapisujemy kopię w trzecim dniu, kiedy nośnik A nie był używany.

B. Nośnik C jest wykorzystywany cyklicznie co cztery dni.

C. Najświeższe kopie danych są przechowywane na nośnikach o najdłuższym czasie zapisu.

D. Nośnik A inicjuje cykl rotacji i jest stosowany w sposób powtarzalny co drugi dzień.

Niektóre z błędnych koncepcji wynikających z pozostałych odpowiedzi dotyczą niewłaściwego zrozumienia zasadności cyklicznego użycia nośników oraz ich roli w zapewnieniu optymalnej ochrony danych. Na przykład, pomysł, że trzeci nośnik C jest używany co cztery dni, nie tylko ignoruje potrzebę częstszego backupu, ale także może prowadzić do sytuacji, w której czasy odtworzenia danych mogą być wydłużone, co jest sprzeczne z zasadą minimalizacji ryzyka utraty danych. W kontekście nośnika B, zapisując kopię w dniu, w którym nośnik A nie był użyty, możemy stworzyć lukę w harmonogramie, która sprawia, że informacje o aktualnych danych są niekompletne. To podejście może wprowadzać nieefektywność w zarządzaniu danymi, gdyż tworzy ryzyko, że mogą być one nieaktualne. Ponadto, stwierdzenie, że najbardziej aktualne kopie danych są na nośnikach o najdłuższym cyklu zapisu, jest nie tylko błędne, ale także niezgodne z podstawową zasadą backupu, która zakłada, że im częściej kopiujemy dane, tym mniejsze ryzyko ich utraty. W praktyce, aby zabezpieczyć dane, rotacja nośników powinna być ściśle kontrolowana oraz dostosowana do specyfiki organizacji, co często uwzględnia potrzeby w zakresie odzyskiwania danych oraz ich aktualizacji.

Pytanie 12

Który nośnik, biorąc pod uwagę jego pojemność, najlepiej nadaje się do przechowywania kopii zapasowej dysku twardego o wielkości powyżej 1 TB?

A. Płyta DVD

B. Płyta BluRay

C. Dysk zewnętrzny

D. FIashdrive

Dysk zewnętrzny jest najodpowiedniejszym nośnikiem do przechowywania kopii zapasowych dysku twardego o pojemności powyżej 1 TB z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, dyski zewnętrzne oferują znacznie większą pojemność w porównaniu do innych wymienionych opcji, co czyni je idealnym rozwiązaniem do archiwizacji dużych zbiorów danych. Wiele modeli dysków zewnętrznych dostępnych na rynku ma pojemności sięgające 2 TB, 4 TB, a nawet 10 TB, co zapewnia wystarczającą przestrzeń na przechowywanie pełnych kopii zapasowych. Ponadto, dyski te są łatwe w użyciu, ponieważ wystarczy je podłączyć do komputera przez port USB, co czyni proces tworzenia kopii zapasowej szybkim i wygodnym. Dodatkowo, korzystając z oprogramowania do tworzenia kopii zapasowych, możemy zaplanować regularne zabezpieczanie danych, co jest jedną z najlepszych praktyk w zarządzaniu danymi. Należy również wspomnieć o mobilności dysków zewnętrznych, co umożliwia ich łatwe przenoszenie i użycie w różnych lokalizacjach, co zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych danych. Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, dysk zewnętrzny stanowi najlepsze rozwiązanie do archiwizacji dużych zbiorów danych.

Pytanie 13

W europejskiej plezjochronicznej strukturze cyfrowej PDH sygnał E3 powstaje w wyniku zwielokrotnienia

A. 8 sygnałów E2

B. 4 sygnałów E2

C. 2 sygnałów E2

D. 6 sygnałów E2

Podejście oparte na zwielokrotnieniu sygnału E2 w inny sposób, niż przez cztery sygnały, często prowadzi do nieporozumień w zakresie hierarchii PDH. Odpowiedzi sugerujące, że sygnał E3 powstaje z mniejszej liczby sygnałów E2, jak na przykład dwa czy sześć, ignorują fundamentalne zasady dotyczące struktury sygnałów w systemach cyfrowych. Każdy poziom hierarchii PDH ma precyzyjnie określone wymagania dotyczące liczby sygnałów i ich prędkości transmisji. Koncepcje dotyczące sztucznego zwiększania wydajności poprzez łączenie sygnałów w mniejszych grupach są mylne, ponieważ nie odpowiadają rzeczywistym wymaganiom technologicznym. Na przykład, mylne jest myślenie, że cztery sygnały E2 mogą być połączone w dowolny inny sposób, aby uzyskać sygnał E3, gdyż każda z tych koncepcji narusza definicję i standardy ustalone przez międzynarodowe organizacje, takie jak ITU-T. Praktyczne zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w obszarze telekomunikacji, ponieważ błędne zrozumienie hierarchii PDH może prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci oraz problemów z kompatybilnością urządzeń. Znajomość poprawnych standardów oraz ich zastosowania jest kluczowa dla efektywności i niezawodności systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 14

Wskaż adres IP prywatnej klasy A.

A. 172.16.0.5

B. 10.168.0.5

C. 7.15.0.5

D. 192.168.0.5

Odpowiedzi 172.16.0.5, 7.15.0.5 oraz 192.168.0.5 zawierają pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji adresów IP. Adres 172.16.0.5, chociaż jest adresem prywatnym, należy do klasy B, a nie klasy A. Adresy prywatne klasy B mieszczą się w zakresie 172.16.0.0 do 172.31.255.255. W związku z tym, choć jest to adres prywatny, nie spełnia on kryteriów dotyczących klasy A. Kolejna odpowiedź, 7.15.0.5, jest adresem publicznym, ponieważ nie należy do żadnego z zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych (RFC 1918), co oznacza, że może być routowany w Internecie. Wykorzystywanie takich adresów w sieci lokalnej może prowadzić do konfliktów i problemów z dostępnością. Z kolei adres 192.168.0.5 jest adresem prywatnym klasy C, a jego zakres obejmuje 192.168.0.0 do 192.168.255.255. W praktyce, typowym błędem jest mylenie klas adresowych na podstawie ich wartości, co prowadzi do niewłaściwego doboru adresów w sieciach lokalnych. Warto pamiętać, że każda klasa adresowa ma swoje specyficzne zakresy i przeznaczenie, a ich błędne użycie może wpływać na wydajność oraz bezpieczeństwo sieci. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w procesie projektowania oraz zarządzania adresacją w sieciach komputerowych, co pozwala uniknąć problemów związanych z kolizjami adresów oraz nieefektywnym wykorzystaniem zasobów adresowych.

Pytanie 15

Jaką wartość ma przepływność binarna w systemie PCM 30/32?

A. 128 kbps

B. 1544 kbps

C. 2048 kbps

D. 64 kbps

Odpowiedzi 128 kbps, 64 kbps oraz 1544 kbps nie są poprawne w kontekście systemu PCM 30/32, ponieważ każda z tych wartości nie odzwierciedla rzeczywistej przepływności przesyłania danych w tym standardzie. Odpowiedź 128 kbps sugeruje, że można by przesłać dane w dwóch kanałach po 64 kbps, co jednak nie odpowiada rzeczywistym możliwościom systemu E1. W rzeczywistości, system ten posiada 32 kanały, w tym 31 przeznaczonych na dane użytkowników, co prowadzi do znacznie wyższej przepływności. Odpowiedź 64 kbps odnosi się jedynie do pojedynczego kanału, co nie uwzględnia całościowej architektury systemu. Natomiast odpowiedź 1544 kbps, choć zbliżona do standardu T1 używanego głównie w Ameryce Północnej, nie ma zastosowania w kontekście europejskiego standardu E1, który wynosi właśnie 2048 kbps. Typowym błędem myślowym prowadzącym do tych nieprawidłowych odpowiedzi jest pomieszanie różnych standardów transmisji oraz ich specyfikacji, co podkreśla znaczenie zrozumienia kontekstu oraz prawidłowego odniesienia do używanych protokołów w telekomunikacji.

Pytanie 16

Jakie urządzenie jest najczęściej stosowane do pomiaru tłumienia w spawach światłowodowych?

A. oscyloskop cyfrowy

B. miernik mocy optycznej

C. reflektometr światłowodowy

D. poziomoskop

Reflektometr światłowodowy to kluczowe narzędzie w pomiarze tłumienności spawów światłowodowych, ponieważ umożliwia ocenę jakości połączeń optycznych poprzez analizę odbicia sygnału. Działa na zasadzie wysyłania impulsu świetlnego wzdłuż włókna, a następnie mierzenia czasu, jaki zajmuje powrót tego sygnału. Dzięki temu możliwe jest nie tylko zmierzenie tłumienności spawów, ale również identyfikacja potencjalnych uszkodzeń czy niedoskonałości w instalacji. W praktyce użycie reflektometru pozwala technikom na szybkie lokalizowanie problemów w sieci, co jest nieocenione w przypadku awarii czy konserwacji światłowodów. W branży telekomunikacyjnej, zgodnie z normami ITU-T G.657, reflektometry są standardowo wykorzystywane do testowania i weryfikacji jakości instalacji światłowodowych, co znacząco zwiększa efektywność operacyjną i zapewnia niezawodność usług.

Pytanie 17

W której ramce oraz w której szczelinie przesyłany jest sygnał synchronizacji (fazowania) wieloramki w systemie PCM 30/32?

A. W ramce nr 0 i szczelinie nr 16

B. W ramce nr 0 i szczelinie nr 0

C. W ramce nr 16 i szczelinie nr 16

D. W ramce nr 16 i szczelinie nr 0

W systemie PCM 30/32, sygnał synchronizacji wieloramki jest przesyłany w ramce nr 0 i szczelinie nr 16. To jest naprawdę ważne, bo wszystkim urządzeniom w sieci daje znać, kiedy mają działać, a to jest kluczowe, żeby dane były przesyłane poprawnie. W praktyce każda ramka ma swój rozkład szczelin i każda z nich dostarcza dane do konkretnego kanału. Bez sygnału synchronizacji, cała struktura ramki się sypie, a kodowanie i dekodowanie sygnałów mogą być chaotyczne. Dzięki dobrze skonstruowanej ramce da się zminimalizować błędy w transmisji, co ma duże znaczenie dla jakości usług. Współczesne systemy telekomunikacyjne muszą efektywnie korzystać z pasma i przydzielać zasoby, a to wszystko zaczyna się od dobrej synchronizacji.

Pytanie 18

Która z technologii umożliwia przesyłanie od 4 do 16 sygnałów w jednym włóknie światłowodowym z odstępem 20 nm w zakresie 1270-1610 nm?

A. UWDM

B. OFDM

C. DWDM

D. CWDM

Odpowiedzi UWDM i DWDM to też technologie związane z długościami fal, ale są całkiem inne niż CWDM. UWDM, czyli Ultra Wavelength Division Multiplexing, to termin, który nie jest dobrze znany w branży, więc wprowadza w błąd, bo nie działa jako standardowa technologia. Z kolei DWDM, czyli Dense Wavelength Division Multiplexing, pozwala na przesyłanie znacznie większej liczby sygnałów, nawet 80-160, w węższych odstępach długości fal, często poniżej 1 nm. Jest to bardziej skomplikowana i kosztowna technologia, więc lepiej nadaje się do długodystansowych połączeń w sieciach szkieletowych. Nie odpowiada to na pytanie o 20 nm. OFDM, czyli Orthogonal Frequency Division Multiplexing, to jeszcze inna technika, która dotyczy głównie transmisji bezprzewodowej, a nie światłowodowej. Zajmuje się rozdzieleniem sygnału na wiele podnośnych, co różni się od CWDM. Czasami mylimy, że nowsze technologie, jak DWDM, są lepsze w każdej sytuacji, ale tak nie jest; wybór technologii zależy od potrzeb sieci, budżetu i wymagań dotyczących przepustowości.

Pytanie 19

Jakie są relacje między impedancją wejściową Z_we a rezystancją wejściową R_we w antenie rezonansowej?

A. Zwe = 4Rwe

B. Zwe = 2Rwe

C. Zwe = 3Rwe

D. Zwe = Rwe

Przyjrzenie się błędnym odpowiedziom ujawnia powszechne nieporozumienia dotyczące relacji między impedancją a rezystancją w kontekście anten rezonansowych. Odpowiedzi sugerujące, że impedancja wejściowa jest wielokrotnością rezystancji wejściowej, takie jak Zwe = 2Rwe, Zwe = 4Rwe, czy Zwe = 3Rwe, opierają się na błędnym założeniu, że istnieje stały współczynnik proporcjonalności między tymi dwoma parametrami. W rzeczywistości, dla anten rezonansowych, które są projektowane z myślą o maksymalnej efektywności, Z<sub>we</sub> powinno odpowiadać R<sub>we</sub> w idealnych warunkach, co oznacza, że nie występuje żadna dodatkowa reaktancja, która mogłaby wprowadzać zmiany w wartości impedancji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków mogą obejmować mylenie pojęcia impedancji z innymi właściwościami elektrycznymi, takimi jak indukcyjność czy pojemność, oraz niedostateczne rozumienie, w jaki sposób różne elementy układu antenowego wpływają na końcową charakterystykę wejściową. Znajomość podstawowych zasad dotyczących dopasowania impedancji i wpływu różnych parametrów na efektywność anteny jest kluczowa dla inżynierów pracujących w dziedzinie telekomunikacji i radiotechniki.

Pytanie 20

Wskaż komponent sieci GSM, który nie uczestniczy w nawiązywaniu połączeń pomiędzy abonentami tej sieci, korzystającymi z klasycznych usług.

A. MSC (Mobile Switching Centre)

B. HLR (Home Location Register)

C. VLR (Visitor Location Register)

D. SCP (Service Control Point)

Home Location Register (HLR) oraz Visitor Location Register (VLR) są kluczowymi elementami w procesie zestawiania połączeń w sieciach GSM. HLR to baza danych, która przechowuje informacje o abonentach, ich numerach telefonicznych, subskrybowanych usługach i lokalizacjach. Umożliwia to operatorom sieci identyfikację abonentów oraz autoryzację połączeń. VLR natomiast jest tymczasową bazą danych, która przechowuje informacje o abonentach znajdujących się w danym obszarze geograficznym, co pozwala na szybsze zestawianie połączeń, gdyż eliminuje potrzebę ciągłego odwoływania się do HLR. Oba te elementy współpracują z Mobile Switching Centre (MSC), które jest kluczowe w zarządzaniu zestawieniem połączeń. MSC odpowiada za realizację połączeń między abonentami, zatem jego rola w tym procesie jest niepodważalna. Wybór SCP jako elementu, który nie bierze udziału w zestawianiu połączeń, może wynikać z nieporozumienia co do jego funkcji. SCP jest stosowane głównie do zarządzania usługami telekomunikacyjnymi, a nie do samego zestawiania połączeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomyłek w tej kwestii obejmują mylenie pojęcia usług inteligentnych z podstawowym zestawieniem połączeń oraz niewłaściwe zrozumienie roli poszczególnych elementów sieci w kontekście ich funkcji operacyjnych.

Pytanie 21

NTLDR (New Technology Loader) to program uruchamiający, który służy do załadowania systemu operacyjnego

A. Windows

B. MS DOS

C. Linux

D. MacOS

Wybór odpowiedzi związanych z systemami MS DOS, Linux oraz MacOS może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli NTLDR i jego zastosowania. MS DOS, będący jednym z najwcześniejszych systemów operacyjnych opartych na interfejsie tekstowym, nie korzysta z NTLDR, lecz z własnego mechanizmu rozruchowego, który jest znacznie prostszy. W przypadku Linuxa, proces rozruchu odbywa się za pomocą bootloaderów takich jak GRUB (Grand Unified Bootloader) lub LILO (Linux Loader), które są zaprojektowane do zarządzania różnymi systemami operacyjnymi oraz ich konfiguracją, a nie NTLDR. Z kolei MacOS wykorzystuje inny mechanizm rozruchowy oparty na EFI (Extensible Firmware Interface) oraz bootloaderze o nazwie boot.efi, który różni się znacząco od tego, co oferuje NTLDR w systemie Windows. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest mylenie różnych mechanizmów rozruchowych oraz niewłaściwe przypisanie funkcji NTLDR do innych systemów operacyjnych. Każdy z wymienionych systemów ma swoje unikalne wymagania i architekturę, co sprawia, że zastosowanie NTLDR w tych kontekstach jest nieprawidłowe. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami operacyjnymi oraz skutecznej diagnozy problemów związanych z ich uruchamianiem.

Pytanie 22

Który element struktury GSM działa jako stacja bazowa, łącząca za pośrednictwem fal radiowych telefon (terminal mobilny) z całym systemem?

A. BTS (ang. Base Transceiver Station)

B. MSC (ang.Mobile Switching Centre)

C. HLR (ang.Home Location Register)

D. VLR (ang. Visitor Location Register)

MSC, czyli Mobile Switching Centre, jest elementem odpowiedzialnym za zarządzanie połączeniami w sieci GSM, ale nie pełni funkcji stacji bazowej. Jego zadaniem jest kierowanie połączeniami między różnymi BTS-ami oraz pomiędzy siecią GSM a innymi sieciami, co czyni go istotnym, ale nie odpowiednim wyborem w kontekście tego pytania. VLR, czyli Visitor Location Register, jest bazą danych, która przechowuje informacje o tymczasowych użytkownikach sieci, a więc nie ma żadnej funkcji związanej z bezpośrednią komunikacją radiową. HLR, czyli Home Location Register, przechowuje stałe informacje o abonentach, takie jak numer telefonu czy dane subskrypcyjne, również nie pełniąc roli w bezpośredniej łączności fal radiowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli różnych elementów w architekturze GSM; każdy z nich ma swoje unikalne funkcje, które są kluczowe dla poprawnego działania całego systemu. Zrozumienie, że BTS jest odpowiedzialna za bezpośrednią interakcję z terminalami mobilnymi, jest kluczowe w kontekście projektowania i zarządzania siecią komórkową. Warto dodać, że w praktyce, elementy te muszą współpracować, jednak ich funkcjonalności są wyraźnie rozdzielone, co powinno być brane pod uwagę w kontekście zarządzania siecią.

Pytanie 23

Sygnał zajętości ma tę samą częstotliwość co sygnał zgłoszenia, ale jest emitowany w regularnych odstępach podczas nadawania?

A. emisja 1000 ms, cisza 4000 ms

B. emisja 50 ms, cisza 50 ms

C. emisja 150 ms, cisza 150 ms

D. emisja 500 ms, cisza 500 ms

Podejścia, które wskazują na inne czasy emisji i ciszy, są nieadekwatne do wymagań dotyczących sygnału zajętości. Sygnał ten ma na celu jednoznaczne sygnalizowanie stanu linii, co wymaga zastosowania odpowiednich interwałów czasowych. Wybór emisji 150 ms, 50 ms lub 1000 ms w zestawieniu z różnymi czasami ciszy, takich jak 150 ms, 50 ms, czy 4000 ms, jest nieodpowiedni, gdyż prowadzi do niejednoznaczności sygnałów. Na przykład, zbyt krótki czas emisji (150 ms lub 50 ms) może być niewystarczający do skutecznej identyfikacji sygnału zajętości przez systemy analityczne, co prowadzi do ryzyka błędnej interpretacji stanu linii. Długie czasy ciszy, jak 4000 ms, mogą z kolei prowadzić do sytuacji, w której systemy telekomunikacyjne mogą uznać linię za wolną, nawet gdy jest ona zajęta, co powoduje problemy z zarządzaniem połączeniami. Tego rodzaju błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia mechanizmu działania sygnałów w telekomunikacji, gdzie kluczowe znaczenie ma właściwe dopasowanie czasowe między emisją a ciszą, aby zminimalizować niejasności i poprawić efektywność systemu. Zastosowanie standardów branżowych, które przewidują równomierne i odpowiednio długie czasy dla sygnału zajętości, jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania komunikacji w sieciach.

Pytanie 24

Klient centrali zgłasza wysoką wartość zakłóceń pochodzących z telefonu, takich jak: przydźwięk, przesłuchy oraz szumy. Jednym ze sposobów na określenie miejsca uszkodzenia jest wykonanie pomiaru

A. impedancji wejściowej aparatu

B. rezystancji izolacji żył kabla

C. średnicy żył kabla

D. impedancji falowej linii

Pomiar rezystancji izolacji żył kabla jest kluczowym narzędziem w diagnostyce problemów z linią telefoniczną, zwłaszcza w przypadku zakłóceń takich jak przydźwięki, przesłuchy czy szumy. Wysoka rezystancja izolacji sygnalizuje dobrą jakość izolacji, co jest istotne dla zapewnienia poprawnego działania linii. Przykładowo, przy użyciu miernika rezystancji izolacji możemy określić, czy żyły kabla są odpowiednio odizolowane od siebie oraz od ziemi, co jest niezbędne do eliminacji zakłóceń. Dobry poziom izolacji, zgodny z normami, zwykle wynosi co najmniej 1 MΩ. W sytuacji, gdy pomiar wskazuje na niższe wartości, może to oznaczać, że doszło do uszkodzenia, co prowadzi do pojawienia się zakłóceń. Używanie tego pomiaru wspiera odpowiednie procedury konserwacyjne i diagnostyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, jak np. standardy ANSI/TIA. Zrozumienie i umiejętność przeprowadzenia tego pomiaru jest kluczowe dla techników zajmujących się instalacją i utrzymaniem linii telefonicznych.

Pytanie 25

Który rodzaj adresowania jest obecny w protokole IPv4, ale nie występuje w IPv6?

A. Unicast

B. Broadcast

C. Multicast

D. Anycast

Broadcast to metoda adresowania, która pozwala na przesyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. W protokole IPv4 broadcast jest powszechnie stosowany do rozsyłania informacji, takich jak ARP (Address Resolution Protocol), które wymagają dotarcia do wszystkich hostów w sieci. W przeciwieństwie do tego, protokół IPv6 zrezygnował z broadcastu na rzecz bardziej efektywnych metod, takich jak multicast i anycast. Multicast pozwala na wysyłanie danych do wybranej grupy odbiorców, co zmniejsza obciążenie sieci, a anycast umożliwia przekazywanie pakietu do najbliższego węzła, co zwiększa efektywność komunikacji. Dzięki eliminacji broadcastu w IPv6, zmniejsza się potok danych na sieci, co prowadzi do poprawy wydajności i bezpieczeństwa. Znajomość tych różnic jest kluczowa przy projektowaniu i zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi, co jest zgodne z zaleceniami IETF i dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Wskaż typ modulacji, w której przy stałej amplitudzie sygnału nośnego o charakterze harmonicznym każdemu poziomowi logicznemu przyporządkowana jest inna częstotliwość nośna.

A. FSK

B. QAM

C. PSK

D. ASK

Modulacja PSK (Phase Shift Keying) polega na zmianie fazy sygnału nośnego w zależności od przesyłanych bitów. W odróżnieniu od FSK, PSK nie zmienia częstotliwości, lecz zmienia kąt fazowy, co powoduje, że dla różnych stanów logicznych sygnał ma tę samą częstotliwość, ale różne fazy. Takie podejście jest efektywne w niektórych zastosowaniach, szczególnie tam, gdzie wymagana jest wysoka efektywność pasma, ale nie odpowiada na pytanie o przyporządkowanie częstotliwości nośnych. Z kolei ASK (Amplitude Shift Keying) to modulacja, w której zmienia się amplituda sygnału nośnego, co również nie odpowiada opisanemu w pytaniu mechanizmowi przyporządkowywania różnych częstotliwości. Amplituda sygnału odpowiada za różne stany logiczne, ale nie dotyka kwestii częstotliwości. QAM (Quadrature Amplitude Modulation) łączy zmiany amplitudy i fazy, co czyni ją bardziej zaawansowaną techniką modulacji, ale również nie odnosi się do specyficznego przyporządkowania częstotliwości nośnych do poziomów logicznych. Zrozumienie tych technik modulacji jest kluczowe w kontekście transmisji danych, gdzie różne metody mają swoje zastosowania w zależności od warunków i wymagań. Błędne wnioski często wynikają z pomylenia charakterystyk każdej z metod, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniach i ograniczeń.

Pytanie 27

Do której metody łączenia włókien światłowodów należy zastosować urządzenie pokazane na rysunku?

A. Mechanicznego łączenia.

B. Łączenia za pomocą adaptera.

C. Spawania termicznego.

D. Łączenia za pomocą złączek światłowodowych.

Wybór metod łączenia włókien światłowodowych jest kluczowy dla zapewnienia optymalnej jakości połączeń. Propozycje takie jak łączenie za pomocą adaptera, złączek światłowodowych czy mechanicznego łączenia zawierają wiele nieporozumień. Łączenie za pomocą adaptera w zasadzie dotyczy jedynie zestawienia dwóch odcinków włókien przy użyciu zewnętrznego urządzenia, co może prowadzić do wyższych strat sygnału w porównaniu do spawania. Adaptery są używane głównie w sytuacjach, gdzie nie można wykonać spawania, na przykład w tymczasowych instalacjach. Z kolei łączenie za pomocą złączek światłowodowych opiera się na wykorzystaniu złączy, które również mogą wprowadzać dodatkowe straty sygnału, a ponadto są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne. W praktycznych zastosowaniach, złączki mogą być mniej trwałe i wymagają częstszej konserwacji. Mechaniczne łączenie włókien, choć czasem stosowane, również nie zapewnia takiej jakości, jak spawanie termiczne. Ta metoda polega na fizycznym łączeniu włókien, co w wielu przypadkach prowadzi do wyższych strat sygnału. Osoby odpowiadające w ten sposób mogą nie dostrzegać istotnych różnic między tymi metodami, co może wynikać z braku doświadczenia lub zrozumienia wpływu jakości połączenia na działanie całego systemu światłowodowego.

Pytanie 28

Jaki jest standardowy dystans administracyjny używany w protokole OSPF (ang. Open Shortest Path First)?

A. 115

B. 140

C. 120

D. 110

Dystans administracyjny w protokole OSPF wynosi 110, co czyni tę odpowiedź poprawną, a inne wartości są niepoprawne. W przypadku dystansu 115, choć może on być mylony z innymi protokołami, takimi jak EIGRP, nie jest to stosowane w OSPF. Wartość 140 nie ma odniesienia w kontekście OSPF, ponieważ w tej technologii nie jest używana i może być pomylona z innymi protokołami, co może prowadzić do błędnych założeń w rozwoju architektury sieciowej. Dystans 120 również nie jest właściwy dla OSPF; zazwyczaj jest on przypisywany protokołom takim jak RIP. Często błędem myślowym jest przyjmowanie, że dystans administracyjny jest uniwersalny dla wszystkich protokołów, co może prowadzić do nieefektywnego planowania tras w sieci. Znajomość prawidłowego dystansu administracyjnego dla różnych protokołów routingu, takich jak OSPF, EIGRP, czy RIP, jest kluczowa dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na optymalizację działań i zapewnienie, że odpowiednie trasy są wybierane w odpowiednich sytuacjach. Ignorowanie tych zasad może skutkować błędami w routingu, degradacją wydajności sieci i problemami z dostępnością usług.

Pytanie 29

Jaki parametr jest oznaczany skrótem SNR?

A. Najwyższa prędkość przesyłania danych

B. Stosunek mocy sygnału do mocy szumów

C. Podstawowa stopa błędów

D. Prędkość transmisji

Odpowiedź 'Stosunek mocy sygnału do mocy szumów' odnosi się do parametru SNR (Signal-to-Noise Ratio), który jest kluczowym wskaźnikiem jakości sygnału w systemach komunikacyjnych. SNR mierzy, jak mocny jest sygnał w porównaniu do szumów, które mogą zakłócać jego odbiór. Wysoki SNR oznacza, że sygnał jest wyraźniejszy i mniej podatny na błędy, co jest niezwykle istotne w kontekście transmisji danych, telefonii, a także w radiokomunikacji. Przykładowo, w technologii Wi-Fi, im wyższy SNR, tym lepsza jakość połączenia oraz mniejsze ryzyko utraty pakietów danych. W praktyce, SNR powyżej 20 dB jest uważany za dobry, a powyżej 30 dB za doskonały, co pozwala na stabilne i szybkie przesyłanie informacji. Dobre praktyki inżynieryjne obejmują monitorowanie wartości SNR w czasie rzeczywistym, aby optymalizować jakość transmisji i wprowadzać korekty w infrastrukturze sieciowej, co przyczynia się do efektywności i niezawodności systemów komunikacyjnych.

Pytanie 30

W badanym systemie transmisji, wartość stopy błędów wynosi 0,000001. Ile maksymalnie błędnych bitów może wystąpić podczas przesyłania danych z prędkością 2 Mb/s?

A. 2 bity

B. 22 bity

C. 200 bitów

D. 20 bitów

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, że stopa błędów w transmisji jest wskaźnikiem, który określa prawdopodobieństwo wystąpienia błędów w przesyłanych danych. Popularnym błędem w myśleniu jest przypuszczenie, że liczba przesyłanych bitów jest bezpośrednio proporcjonalna do liczby błędów, co prowadzi do zawyżania tej wartości. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że przy tak wysokiej przepustowości, jak 2 Mb/s, liczba błędów musi być znacznie większa niż 2 bity. W rzeczywistości, niska stopa błędów oznacza, że proporcjonalnie mała część danych jest narażona na błędy. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględniać czasu trwania transmisji, co prowadzi do niewłaściwych obliczeń. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że każda sekunda transmisji z tą samą stopą błędów i przepustowością będzie skutkować identyczną liczbą potencjalnych błędów. Wnioskując, prawidłowe zrozumienie działania systemów transmisyjnych oraz umiejętność przeprowadzania odpowiednich obliczeń są kluczowe w zapewnieniu efektywności i niezawodności w komunikacji danych.

Pytanie 31

Jakie skutki dla ustawień systemu BIOS ma zwarcie zworki na płycie głównej oznaczonej jako CLR lub CLRTC albo CLE?

A. Spowoduje to weryfikację działania systemu

B. Program Bios-Setup zostanie usunięty z pamięci

C. Zostanie przeprowadzona jego aktualizacja

D. Ustawienia fabryczne zostaną przywrócone

Zwarcie zworki CLR, CLRTC albo CLE na płycie głównej to sposób na przywrócenie ustawień fabrycznych systemu BIOS. To przydatne, gdy komputer nie działa tak, jak powinien, albo kiedy chcesz wprowadzić nowe ustawienia. W praktyce to dość popularna rzecz i zgodna z tym, co zalecają fachowcy w IT — reset BIOS-u warto zrobić po zmianach w sprzęcie albo przy aktualizacjach. Dzięki temu można uniknąć różnych konfliktów sprzętowych, które mogą się pojawić, gdy coś jest źle skonfigurowane. W moim doświadczeniu, taka operacja może znacznie poprawić stabilność i wydajność systemu, szczególnie w starszych komputerach, gdzie problemy lubią się pojawiać.

Pytanie 32

Wskaź metodę kodowania informacji w warstwie fizycznej łączy ISDN, która polega na zastosowaniu czterech poziomów napięcia?

A. 2B1Q

B. 1B2B

C. HDB-3

D. AMI II

Odpowiedź 2B1Q jest prawidłowa, ponieważ jest to metoda kodowania, która rzeczywiście wykorzystuje cztery poziomy napięcia do reprezentowania informacji na warstwie fizycznej łączy ISDN. 2B1Q, co oznacza '2 bits 1 quaternary', umożliwia przesyłanie dwóch bitów informacji w każdym cyklu zegara, przy użyciu czterech różnych poziomów sygnału. Dzięki temu zwiększa efektywność przesyłania danych i pozwala na bardziej ekonomiczne wykorzystanie pasma, co jest kluczowe w systemach komunikacyjnych. 2B1Q jest szeroko stosowane w technologii ISDN, co czyni je istotnym elementem w kontekście cyfrowych sieci telefonicznych. W praktyce, zastosowanie tej metody pozwala na optymalizację transferu danych, co jest niezbędne w erze rosnącego zapotrzebowania na szybkość i niezawodność połączeń. Dodatkowo, standardy takie jak ITU-T G.703 oraz G.704 odnoszą się do metod kodowania w zakresie transmisji cyfrowej, gdzie 2B1Q znalazło swoje zastosowanie z uwagi na zdolność do minimalizacji błędów podczas transferu danych.

Pytanie 33

Wskaż środek osobistej ochrony, który jest konieczny podczas wiercenia otworów w ścianach w trakcie montażu sieci teleinformatycznej w budynku?

A. Rękawice ochronne

B. Obuwie ze skóry

C. Okulary ochronne

D. Fartuch gumowy

Okulary ochronne są kluczowym środkiem ochrony indywidualnej podczas wiercenia otworów w ścianach, szczególnie w kontekście instalacji sieci teleinformatycznej. Prace te generują ryzyko wystąpienia drobnych cząsteczek, takich jak pył czy odłamki, które mogą uszkodzić oczy pracowników. Normy BHP, takie jak PN-EN 166, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich środków ochrony oczu w środowiskach roboczych. Przykładowo, podczas wiercenia w twardych materiałach, takich jak beton czy cegła, istnieje wysokie ryzyko powstawania iskier oraz odprysków, co czyni okulary ochronne niezbędnym elementem wyposażenia. Wybierając okulary ochronne, warto zwrócić uwagę na ich certyfikaty oraz parametry ochronne, takie jak odporność na uderzenia oraz ochrona przed promieniowaniem UV, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo. Użycie okularów ochronnych jest praktyką zgodną z zaleceniami pracodawców i standardami bezpieczeństwa, co pozwala na minimalizowanie ryzyka urazów oczu w trakcie wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności.

Pytanie 34

Jaki będzie efekt wykonania w systemie Windows pliku wsadowego o podanej składni?

@echo off
cd C:
del C:KAT1*.txt
pause

A. Wyświetli wszystkie pliki z rozszerzeniem txt z katalogu bieżącego

B. Usunie wszystkie pliki z rozszerzeniem txt z katalogu bieżącego

C. Usunie wszystkie pliki z rozszerzeniem txt z katalogu KAT1

D. Wyświetli wszystkie pliki z rozszerzeniem txt z katalogu KAT1

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na usunięcie wszystkich plików z rozszerzeniem .txt z katalogu KAT1, jest prawidłowy z kilku powodów. Skrypt wsadowy, który analizujemy, zawiera polecenie 'del C:\KAT1\*.txt', co oznacza, że program zleca systemowi operacyjnemu usunięcie wszystkich plików tekstowych z katalogu KAT1 na dysku C. Ta operacja jest nieodwracalna, dlatego ważne jest, aby przed jej wykonaniem upewnić się, że nie są tam przechowywane istotne dane. W kontekście administracji systemem, umiejętność pisania i rozumienia skryptów wsadowych jest kluczowa dla automatyzacji czynności związanych z zarządzaniem plikami. Przykładem zastosowania może być regularne czyszczenie folderów z tymczasowymi lub niepotrzebnymi plikami, co jest częścią utrzymania porządku w systemie. Ponadto, standardy dotyczące zarządzania plikami i bezpieczeństwa sugerują, że przed usunięciem plików warto wykonać ich backup, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych danych.

Pytanie 35

Jakiego rodzaju licencji używa się do przypisania oprogramowania wyłącznie do jednego, określonego zestawu komputerowego?

A. CPL

B. BOX

C. GNU GPL

D. OEM

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) odnosi się do oprogramowania, które jest sprzedawane wyłącznie z konkretnym sprzętem komputerowym, co oznacza, że jest przypisane do jednego zestawu maszyn. Ta forma licencji jest często stosowana przez producentów komputerów, którzy preinstalowują systemy operacyjne i inne aplikacje na nowych urządzeniach. Dzięki temu klienci otrzymują gotowy produkt, który jest dostosowany do konkretnego sprzętu, co może zwiększać wydajność i stabilność systemu. Licencje OEM często wiążą się z niższymi kosztami w porównaniu do wersji detalicznych, ale mają ograniczenia, takie jak brak możliwości przenoszenia oprogramowania na inny komputer. Przykładami zastosowania licencji OEM są sytuacje, gdy użytkownik kupuje laptopa z zainstalowanym systemem Windows, który jest przypisany do tego konkretnego urządzenia. Warto zauważyć, że standardy licencjonowania oprogramowania OEM są regulowane przez organizacje takie jak Microsoft, które określają zasady użytkowania i wsparcia technicznego. Rozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego użytkowania oprogramowania w kontekście biznesowym oraz indywidualnym.

Pytanie 36

Jakie cechy mają akumulatory litowo-jonowe?

A. "efekt pamięciowy" występuje i nie powinny być całkowicie rozładowywane

B. "efekt pamięciowy" występuje i można je całkowicie rozładowywać

C. brakują im "efektu pamięciowego" i można je całkowicie rozładowywać

D. brakują im "efektu pamięciowego" i nie powinny być całkowicie rozładowywane

Akumulatory litowo-jonowe charakteryzują się brakiem \"efektu pamięciowego\", co oznacza, że nie wymuszają one pełnego rozładowania przed następnym ładowaniem. Dzięki temu użytkownicy mogą ładować je w dowolnym momencie, co zwiększa ich wygodę i elastyczność. W praktyce, akumulatory te są preferowane w urządzeniach mobilnych, takich jak smartfony czy laptopy, gdzie ich wytrzymałość i możliwość ładowania w dowolnym momencie są kluczowe dla użytkowników. Dodatkowo, całkowite rozładowywanie akumulatorów litowo-jonowych może prowadzić do ich uszkodzenia i skrócenia żywotności. Zgodnie z zaleceniami producentów, najkorzystniej jest utrzymywać poziom naładowania w przedziale od 20% do 80%. W branży akumulatorowej, dobrym standardem jest także stosowanie systemów zarządzania bateriami (BMS), które monitorują stan naładowania oraz zapewniają optymalne warunki pracy akumulatora, co dodatkowo wydłuża jego żywotność i stabilność. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla odpowiedniego użytkowania i konserwacji urządzeń zasilanych akumulatorami litowo-jonowymi."

Pytanie 37

Sygnał analogowy może przybierać wartości

A. dowolne w czasie ciągłym

B. dowolne w czasie dyskretnym

C. dyskretne w czasie ciągłym

D. dyskretne w czasie dyskretnym

Pojęcie sygnału analogowego różni się istotnie od konceptów przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach. Sygnały dyskretne, które byłyby odpowiedzią w kontekście pierwszej opcji, przyjmują tylko określone wartości w wyznaczonych punktach czasowych, co oznacza, że są one ograniczone i nie mogą reprezentować pełnego zakresu informacji. Tego rodzaju sygnały są wykorzystywane w systemach cyfrowych, gdzie przetwarzanie informacji odbywa się w z góry ustalonych wartościach, a nie w sposób ciągły. Dla przykładu, sygnały cyfrowe w komputerach działają na bazie dyskretnych stanów logicznych. Kolejna niepoprawna koncepcja odnosi się do czasów ciągłych lub dyskretnych. Sygnał analogowy, korzystając z czasu ciągłego, umożliwia płynne zmiany, co jest kluczowe w aplikacjach audio i wideo, gdzie istotne jest zachowanie pełnej jakości dźwięku lub obrazu. Powiązanie sygnału analogowego z czasem dyskretnym wprowadza w błąd, ponieważ oznaczałoby to konieczność próbkowania, co ograniczałoby jego naturę. Przekonanie, że sygnał analogowy może być 'dyskretne z czasem ciągłym' jest również nieprawidłowe, ponieważ sprzeciwia się definicji sygnału analogowego, który powinien być ciągły w czasie i wartości. W praktyce, błędy te mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych technologii przetwarzania oraz przesyłania sygnałów, co skutkuje obniżeniem jakości i efektywności systemów komunikacyjnych.

Pytanie 38

W systemie GPON (Gigabit Passive Optical Networks) maksymalne wartości przepustowości są ustalone dla połączeń.

A. symetrycznych o przepływności 1,25 Gb/s w obie strony

B. asymetrycznych o przepływności 2,5 Tb/s w kierunku downstream oraz 1,25 Tb/s w kierunku upstream

C. symetrycznych o przepływności 1,25 Tb/s w obie strony

D. asymetrycznych o przepływności 2,5 Gb/s w kierunku downstream oraz 1,25 Gb/s w kierunku upstream

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących przepustowości oraz architektury GPON. W przypadku odpowiedzi wskazujących na przepustowość 1,25 Tb/s, należy zauważyć, że taka wartość jest ekstremalnie wysoka i niezgodna z rzeczywistymi możliwościami technologii GPON. Technologia ta, zgodnie z międzynarodowymi standardami, maksymalizuje przepustowość do 1,25 Gb/s, co wynika z zastosowania pojedynczego łącza optycznego. Ponadto, odpowiedzi sugerujące asymetryczne łącza o przepustowości 2,5 Tb/s downstream lub 1,25 Tb/s upstream wprowadzają w błąd, ponieważ GPON wykorzystuje nieco inną architekturę, która zapewnia jednoczesne przesyłanie danych w obu kierunkach, raczej niż poprzez asymetryczne podejście. Asymetryczność jest charakterystyczna dla innych technologii, takich jak ADSL, a nie dla GPON, gdzie zarówno upstream, jak i downstream są zoptymalizowane na poziomie symetrycznym. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie różnych typów technologii sieciowych i ich charakterystyk, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia specyfiki standardów i ich zastosowań.

Pytanie 39

Jaki modem powinien być użyty do aktywacji usługi Neostrada z maksymalnymi prędkościami transmisji 2048/256 kbit/s?

A. ADSL

B. ISDN

C. SHDSL

D. HDSL

ISDN (Integrated Services Digital Network) to technologia, która pierwotnie została zaprojektowana do przesyłania zarówno głosu, jak i danych, ale nie jest to odpowiedni wybór dla usług szerokopasmowych, takich jak Neostrada. ISDN oferuje ograniczone prędkości, które nie są wystarczające dla współczesnych potrzeb użytkowników, zwłaszcza w kontekście wymagających aplikacji internetowych. W praktyce ISDN przepustowość wynosi maksymalnie 128 kbit/s dla połączenia BRI, co jest znacznie poniżej wymaganego poziomu dla usługi 2048 kbit/s. Technologia SHDSL (Symmetric High-Speed Digital Subscriber Line) dostarcza symetryczne połączenie, co oznacza, że oferuje równą szybkość przesyłu w obie strony, jednak jej zastosowanie jest ograniczone do sytuacji, gdzie wymagana jest dobra jakość połączenia dla przesyłania danych w obu kierunkach, co nie jest typowym zastosowaniem dla Neostrady. HDSL (High-Speed Digital Subscriber Line) także nie jest odpowiednie, ponieważ pierwotnie była projektowana dla połączeń punkt-punkt oraz nie spełnia wymagań dla asymetrycznego dostępu do internetu. Użytkownicy często mylą te technologie z ADSL i mogą sądzić, że ISDN lub HDSL będą w stanie zaspokoić ich potrzeby szerokopasmowe, ale w rzeczywistości ich ograniczenia technologiczne, takie jak maksymalne prędkości przesyłu i rodzaj połączenia, sprawiają, że nie są one w stanie efektywnie obsługiwać dzisiejszych wymagań dotyczących szerokopasmowego dostępu do internetu.

Pytanie 40

Standard DDR (ang. Double Data Rate) dla komputerów osobistych określa

A. interfejsy zewnętrzne

B. pamięć operacyjną

C. złącza płyty głównej

D. dyski twarde

Technologia DDR (Double Data Rate) jest standardem pamięci operacyjnej, który rewolucjonizuje sposób, w jaki dane są przesyłane między pamięcią a kontrolerem pamięci w komputerach. Główna zaleta tego standardu polega na tym, że umożliwia on transfer danych w obu fazach cyklu zegara, co podwaja efektywną przepustowość w porównaniu do starszych technologii, takich jak SDR (Single Data Rate). Przykładem zastosowania DDR jest pamięć RAM w komputerach osobistych, gdzie DDR SDRAM (Dynamic Random Access Memory) jest powszechnie używana w modułach DIMM. W praktyce, standardy DDR, takie jak DDR2, DDR3, DDR4 i najnowszy DDR5, oferują coraz wyższą wydajność i efektywność energetyczną, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych aplikacji wymagających dużej ilości pamięci, takich jak gry, obróbka wideo czy obliczenia naukowe. Ponadto, stosowanie pamięci DDR zgodnie z zaleceniami producentów płyty głównej oraz przestrzeganie standardów na poziomie specyfikacji JEDEC zapewnia optymalną wydajność systemu, stabilność oraz kompatybilność z innymi podzespołami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej