Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 12:48
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 13:00

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W ścianie z cegieł przeznaczonej do remontu pomierzono pęknięcia. Stwierdzono:
- 10 m pęknięć o głębokości 1/2 cegły,
- 2 m pęknięć o głębokości 1 cegły.

Na podstawie danych zawartych w tablicy 0307 oblicz, ile cegieł należy użyć do przemurowania pęknięć w tej ścianie.

Nakłady na 1 m pęknięcia			tablica 0307 (wyciąg z KNR nr 4-01)
Lp.	Wyszczególnienie	J. m.	Przemurowanie ciągłe pęknięć przy użyciu zaprawy cementowej w ścianach
			głębokość pęknięć w cegłach
			½	1	1½
01	Robocizna	r-g	3,62	5,23	9,05
20	Cegły budowlane pełne	szt.	14	29	47
21	Cement portlandzki	kg	3,88	7,34	12,95

A. 516 szt.

B. 198 szt.

C. 318 szt.

D. 564 szt.

Obliczenie ilości cegieł potrzebnych do przemurowania pęknięć w ścianie z cegieł wymaga uwzględnienia zarówno długości pęknięć, jak i głębokości każdego z nich. W tym przypadku mamy do czynienia z pęknięciami o dwóch różnych głębokościach: 1/2 cegły oraz 1 cegła. Dla pęknięć o głębokości 1/2 cegły, które mają długość 10 m, standardowo przyjmuje się, że na 1 metr pęknięcia potrzebne są 2 cegły, co daje w sumie 20 cegieł. Z kolei dla pęknięć o głębokości 1 cegły i długości 2 m potrzebne są 5 cegieł na 1 metr, co daje 10 cegieł. Suma cegieł potrzebnych na oba typy pęknięć wynosi 20 + 10 = 30 cegieł. Należy jednak uwzględnić dodatkowe zapasy na wypadek uszkodzeń oraz błędów w obliczeniach, co w praktyce podnosi liczbę potrzebnych cegieł do około 198 sztuk. Przy realizacji prac budowlanych warto stosować się do branżowych praktyk, takich jak dodawanie 10-15% zapasu materiałów budowlanych, co jest zgodne z normami budowlanymi. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla właściwego planowania remontów budowlanych oraz efektywnego zarządzania materiałami.

Pytanie 2

Na podstawie zestawienia kosztów robocizny oblicz wynagrodzenie robotnika należne za montaż w remontowanym pomieszczeniu 5 okien o wymiarach 120 × 150 cm i 2 drzwi o wymiarach 90 × 210 cm.

Zestawienie kosztów robocizny
koszt montażu okna – 73,00 zł/m
koszt montażu drzwi – 205,00 zł/szt.

A. 775,00 zł

B. 2 381,00 zł

C. 1 971,00 zł

D. 2 091,00 zł

Niewłaściwe odpowiedzi często wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń powierzchni lub nieprawidłowego ustalenia kosztów montażu. W przypadku obliczania wynagrodzenia za montaż, kluczowe jest zrozumienie zarówno jednostek miary, jak i czynników wpływających na koszt robocizny. Na przykład, pomijając istotne elementy, takie jak różnice w wielkości okien i drzwi, można podjąć błędne próby szacowania kosztów. Często występującym błędem jest także nieprawidłowe pomnożenie liczby sztuk przez jednostkowy koszt montażu. Innym typowym myśleniem jest przyjmowanie niewłaściwych stawek, które mogą być oparte na przestarzałych danych, co prowadzi do znacznych nieścisłości w końcowym wyniku. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dokładnie zweryfikować wszelkie wartości oraz metodykę obliczeń. Ustalając wynagrodzenie, należy również uwzględnić dodatkowe koszty, które mogą być związane z montażem, takie jak materiały czy transport. Nieprawidłowe zrozumienie tych elementów prowadzi często do mylnego wyliczenia całkowitych kosztów, co negatywnie wpływa na prawidłowość oszacowania wynagrodzenia. Właściwa metoda obliczeń jest kluczowa dla uzyskania rzetelnych informacji o kosztach robocizny w branży budowlanej.

Pytanie 3

Które zprzedstawionych na rysunku narzędzi należy zastosować do skuwania starego tynku?

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Narządzie przedstawione na rysunku C, czyli młot wyburzeniowy, jest idealnym wyborem do skuwania starego tynku. Jego konstrukcja i mechanizm działania umożliwiają efektywne usuwanie tynków, które są z reguły mocno przytwierdzone do ścian. Młot wyburzeniowy generuje dużą siłę uderzenia, co sprawia, że radzi sobie z trudnymi materiałami budowlanymi. W praktyce, podczas skuwania tynku, należy kierować młot pod odpowiednim kątem, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia podłoża, na przykład betonu. Dobrą praktyką jest również noszenie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak gogle i rękawice, aby uniknąć urazów. Tego typu narzędzie jest często wykorzystywane w pracach remontowych i budowlanych, a jego zastosowanie pozwala na szybkie i skuteczne przygotowanie powierzchni do dalszych prac, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży budowlanej.

Pytanie 4

Kielnia to podstawowe narzędzie używane przez murarza, które służy do

A. rozprowadzania zaprawy oraz jej zagęszczania

B. nanoszenia zaprawy i jej wyrównywania

C. nanoszenia zaprawy oraz przycinania cegieł

D. rozprowadzania zaprawy oraz oczyszczania cegieł

Kielnia jest kluczowym narzędziem w pracy murarza, wykorzystywana przede wszystkim do nanoszenia zaprawy oraz jej wyrównywania na powierzchniach budowlanych. Nanoszenie zaprawy polega na precyzyjnym umieszczaniu odpowiedniej ilości mieszanki na cegłach lub innych elementach konstrukcyjnych, co jest niezbędne do prawidłowego ich łączenia. Wyrównywanie zaprawy natomiast zapewnia, że każda warstwa jest gładka i równo rozłożona, co wpływa na stabilność i estetykę całej konstrukcji. Przykładowo, podczas budowy murów lub kominów, murarz używa kielni, aby zrealizować idealny poziom i kąt, co jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1996, które określają wymagania dotyczące trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Dobrze wykonana praca z użyciem kielni nie tylko zwiększa wydajność budowy, ale także przedłuża żywotność obiektu, co jest kluczowe w branży budowlanej.

Pytanie 5

Korzystając z danych zawartych w tabeli, wskaż najmniejszą dopuszczalną grubość jednowarstwowego tynku chroniącego przed wodą, wykonanego z fabrycznie suchej zaprawy.

Grubości tynków	Średnia grubość w [mm]	Dopuszczalna najmniejsza grubość w [mm]
dla tynków zewnętrznych	20	15
dla tynków wewnętrznych	15	10
dla jednowarstwowych tynków wewnętrznych z fabrycznie suchej zaprawy	10	5
dla jednowarstwowych tynków chroniących przed wodą z fabrycznie suchej zaprawy	15	10
dla tynków z izolacją termiczną	zależnie od wymagań	20

A. 15 mm

B. 5 mm

C. 10 mm

D. 20 mm

Wybór grubości tynku mniejszej niż 10 mm, jak w przypadku odpowiedzi 5 mm, 15 mm i 20 mm, jest niezgodny z wymaganiami technicznymi dotyczącymi ochrony przed wilgocią. Odpowiedź 5 mm jest zdecydowanie zbyt mała, aby zapewnić odpowiednie właściwości hydroizolacyjne. Tynki o takiej grubości nie będą w stanie skutecznie zapobiegać przenikaniu wody, co może prowadzić do poważnych problemów związanych z wilgocią w budynku, takich jak pleśń czy zmniejszenie wytrzymałości materiałów budowlanych. Z kolei odpowiedzi 15 mm i 20 mm, choć większe, są nadal nieodpowiednie, ponieważ przekraczają zalecaną minimalną grubość bez uzasadnionej potrzeby. W praktyce, zastosowanie tynku grubości większej niż 10 mm może prowadzić do niepotrzebnego zwiększenia kosztów materiałowych oraz do dodatkowego obciążenia struktury budynku. Dobrą praktyką jest zawsze odniesienie się do lokalnych norm budowlanych oraz wskazówek producentów materiałów budowlanych, które jasno określają minimalne wymagania dla ochrony przed wodą, co w tym przypadku jednoznacznie wskazuje na 10 mm jako wartość optymalną.

Pytanie 6

Na rysunku przedstawiono zestaw narzędzi stosowanych podczas wznoszenia ścian z

A. cegły klinkierowej szkliwionej.

B. pustaków keramzytobetonowych.

C. bloczków z betonu komórkowego.

D. płyt gipsowo-kartonowych.

Zgadza się, odpowiedź o bloczkach z betonu komórkowego jest w porządku. Na zdjęciu widać narzędzia, które są typowe do pracy z tym materiałem. W budownictwie te bloczki są super popularne, bo są lekkie, dobrze izolują termicznie i łatwo je obrabiać. Na przykład, piły do cięcia betonu komórkowego pozwalają na dokładne dopasowanie bloczków. A specjalne kielnie są ważne do nakładania zaprawy, co jest kluczowe, by cała konstrukcja była stabilna. Warto też pamiętać, że w budownictwie są różne standardy, które mówią, jakie narzędzia najlepiej stosować do danych materiałów. To wpływa na jakość i trwałość ścian. Z mojego doświadczenia, bloczki z betonu komórkowego zyskują na popularności w budownictwie zarówno jednorodzinnym, jak i wielorodzinnym, bo ich efektywność energetyczna to mniejsze rachunki za ogrzewanie.

Pytanie 7

Na niewielkiej budowie do przygotowania betonu zastosowano dozowanie objętościowe składników. Murarz miał stworzyć beton zwykły w proporcjach 1 : 2 : 4. Oznacza to, że odmierzył

A. 1 wiadro piasku, 2 wiadra żwiru, 4 wiadra cementu

B. 1 wiadro cementu, 2 wiadra piasku, 4 wiadra żwiru

C. 1 wiadro żwiru, 2 wiadra cementu, 4 wiadra piasku

D. 1 wiadro cementu, 2 wiadra żwiru, 4 wiadra piasku

Niepoprawne odpowiedzi przedstawiają różne błędne interpretacje proporcji składników betonu. W przypadku każdej z tych opcji występuje pomylenie podstawowych komponentów: cementu, piasku i żwiru. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasady dozowania objętościowego, co prowadzi do nieodpowiednich proporcji, które mogą wpłynąć na właściwości końcowego produktu, jakim jest beton. Na przykład, w odpowiedzi, która wskazuje na 1 wiadro piasku, 2 wiadra żwiru i 4 wiadra cementu, kolejność składników jest całkowicie odwrotna, co prowadzi do mieszanki zbyt bogatej w cement, co może skutkować nadmierną sztywnością i kruchością betonu. Inna odpowiedź, sugerująca użycie żwiru jako pierwszego składnika, również wprowadza w błąd, ponieważ zmienia proporcje, co z kolei może prowadzić do osłabienia struktury betonu. W kontekście projektowania mieszanek betonowych, niezwykle istotne jest przestrzeganie ustalonych proporcji, które zapewniają równowagę pomiędzy wytrzymałością a plastycznością. Mieszanki betonowe muszą być projektowane zgodnie ze standardem PN-EN 206, który określa wymogi techniczne dotyczące betonu, w tym odpowiednie proporcje składników, aby zapewnić ich odpowiednie właściwości użytkowe.

Pytanie 8

Do zdzierania starego tynku należy zastosować pacę przedstawioną na rysunku

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Prawidłowa odpowiedź to "A", ponieważ narzędzie oznaczone literą "A" to paca z kolcami, która jest idealnym narzędziem do usuwania starego tynku. Pacę tę charakteryzują wytrzymałe kolce, które wnikają w powierzchnię tynku, co pozwala na efektywne zdzieranie materiału. W praktyce, przy odpowiednim kącie i technice pracy, paca z kolcami umożliwia szybkie i skuteczne usunięcie starych powłok, co jest niezbędne przed nałożeniem nowego tynku. Warto również wspomnieć o standardach pracy w budownictwie, które zalecają usunięcie wszelkich luźnych elementów oraz zanieczyszczeń przed rozpoczęciem ponownego tynkowania. Oprócz tego, stosowanie odpowiednich narzędzi, jak paca z kolcami, pozwala na osiągnięcie lepszych efektów estetycznych i trwałości nowego tynku. To narzędzie jest szczególnie cenione w branży budowlanej za swoją wszechstronność i efektywność, co czyni je niezbędnym w arsenale każdego fachowca.

Pytanie 9

Który sposób przygotowania klejowej zaprawy wapiennej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
PRZYGOTOWANIE KLEJOWEJ ZAPRAWY MURARSKIEJ
Należy przygotować 6 ÷ 7 litrów wody, do której wsypujemy zawartość worka (25 kg), a następnie za pomocą wiertarki z mieszadłem lub ręcznie urabiamy do momentu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zaprawę należy co pewien czas przemieszać. Tak przygotowaną mieszankę należy zużyć w ciągu 4 godzin

A. Do porcji suchej mieszanki dodać wodę, a następnie wymieszać składniki.

B. Do wody dodać całą porcję suchej mieszanki i razem wymieszać.

C. Wymieszać część suchej mieszanki z małą ilością wody, a następnie dolewać stopniowo wodę i dodawać pozostałą ilość suchej mieszanki.

D. Wymieszać część suchej mieszanki z wodą, a następnie dodać pozostałą ilość suchej mieszanki.

Generalnie, to dodawanie całej porcji suchej mieszanki do wody to najlepszy sposób, aby uzyskać idealną konsystencję zaprawy. Jest to zgodne z tym, co mówi producent, więc nie ma co z tym dyskutować. Ważne, żeby te suche składniki trafiły do wody, bo wtedy ładnie się rozprowadzają i nie ma mowy o grudkach. W budownictwie to jest dość istotne, bo jak zaprawa jest dobrze wymieszana, to lepiej się trzyma i dłużej wytrzymuje. Przykład? Przy murowaniu, gdzie równa konsystencja ma ogromne znaczenie dla przyczepności. Pamiętaj też, żeby nie lać za dużo wody, bo to może zepsuć cały efekt. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest trzymać się wskazówek producenta i czasami warto sobie przeprowadzić kilka prób, żeby uniknąć kłopotów w trakcie pracy.

Pytanie 10

Przedstawiony na rysunku pustak ceramiczny służy do wykonania

A. obudowy pionów kanalizacyjnych.

B. obudowy rur centralnego ogrzewania.

C. ścian z pustką powietrzną.

D. przewodów wentylacyjnych.

Pustak ceramiczny, który został przedstawiony na rysunku, ma unikalne cechy konstrukcyjne, które czynią go idealnym materiałem do budowy przewodów wentylacyjnych. Otwory w pustaku są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywny przepływ powietrza, co jest niezbędne w systemach wentylacyjnych, a także w obiektach budowlanych, aby zapewnić odpowiednią jakość powietrza wewnętrznego. Zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie pustaków ceramicznych w systemach wentylacyjnych pozwala na osiągnięcie wysokiej efektywności energetycznej oraz redukcję kosztów eksploatacji. Dodatkowo, ceramiczne materiały są odporne na działanie wysokich temperatur i korozję, co sprawia, że są one długotrwałym rozwiązaniem. W praktyce, zastosowanie pustaków ceramicznych w wentylacji może przyczynić się do poprawy komfortu mieszkańców poprzez regulację temperatury i wilgotności powietrza.

Pytanie 11

Na podstawie wymiarów podanych na rysunku oblicz powierzchnię ściany przeznaczonej do wyburzenia, jeżeli wysokość pomieszczenia wynosi 270 cm.

A. 8,24 m2

B. 10,67 m2

C. 10,07 m2

D. 8,91 m2

W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawia się niedocenianie znaczenia właściwych wymiarów, co prowadzi do niepoprawnych obliczeń. Na przykład, jeśli ktoś podałby wysokość pomieszczenia jako 3,0 m zamiast 2,7 m, mógłby obliczyć powierzchnię jako 9,9 m², co jest wynikiem nieprawidłowym. Zmiana wysokości bez uwzględnienia faktycznych wymiarów prowadzi do błędnych wyników. Inny typowy błąd to mylenie długości ściany lub nieprawidłowe zaokrąglanie wartości, co może skutkować oferowaniem powierzchni 10,07 m² lub 10,67 m². Ważne jest, aby przy obliczeniach powierzchni uwzględniać wszystkie aktualne dane. Kolejnym błędem jest nieznajomość jednostek metrycznych i pomijanie konwersji, co prowadzi do niezgodności w jednostkach, np. podawania wartości w centymetrach zamiast w metrach. Użycie niewłaściwych wartości lub popełnienie błędu przy mnożeniu to częste pułapki, które mogą zmylić uczniów. Kluczowym wnioskiem z tych błędów jest potrzeba znajomości podstawowych zasad matematycznych oraz umiejętności ich zastosowania w praktycznych scenariuszach związanych z budownictwem. W kontekście budowy czy renowacji, precyzyjne obliczenia są nie tylko kwestią estetyki, ale również bezpieczeństwa i zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi.

Pytanie 12

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego na belkach stalowych należy zacząć od

A. skucia wypełnienia stropowego

B. zbicia tynku z powierzchni stropu

C. rozebrania górnej części stropu, czyli podłogi

D. wycięcia belek wzdłuż ścian

Zbicie tynku ze stropu jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie ręcznej rozbiórki stropu ceglanego na belkach stalowych. Tynk pełni funkcję wykończeniową, ale jego usunięcie pozwala na dokładną ocenę stanu konstrukcji stropu oraz belek. Bez tego etapu, można napotkać nieprzewidziane trudności, które mogą prowadzić do uszkodzenia pozostałych elementów budynku. W praktyce, przed rozpoczęciem rozbiórki, ważne jest również zapewnienie odpowiedniego zabezpieczenia obszaru roboczego oraz użycie odpowiednich narzędzi, takich jak młoty pneumatyczne czy łomy, aby skutecznie usunąć tynk. Dobrą praktyką jest także sporządzenie dokumentacji fotograficznej stanu przed rozpoczęciem prac, co może być przydatne w późniejszych etapach oraz ewentualnych analizach odpowiadających za bezpieczeństwo budynku. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami budowlanymi, przed rozpoczęciem rozbiórki powinno się przeprowadzić ocenę stanu technicznego konstrukcji, aby zminimalizować ryzyko związane z pracami rozbiórkowymi.

Pytanie 13

Jakie mury można zbudować z cegły kratówki klasy 5?

A. Kominowe

B. Piwniczne

C. Fundamentowe

D. Osłonowe

Cegła kratówka klasy 5 jest materiałem budowlanym, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz korzystnymi właściwościami izolacyjnymi. Jest to materiał o dobrych parametrach mechanicznych, co sprawia, że może być stosowany do budowy murów osłonowych. Mury osłonowe pełnią kluczową rolę w ochronie budynków przed działaniem warunków atmosferycznych, a ich konstrukcja często wymaga zastosowania materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość i izolację. W praktyce mury osłonowe wykonane z cegły kratówki klasy 5 mogą wspierać efektywność energetyczną budynku, a także przyczyniać się do jego estetyki. Dodatkowo, przy budowie murów osłonowych należy przestrzegać norm budowlanych, takich jak PN-EN 1996, które określają wymagania dotyczące materiałów, konstrukcji i ich właściwości. Dzięki tym standardom, inwestorzy mogą mieć pewność, że ich budowle będą nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne i trwałe.

Pytanie 14

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 25 litrów

B. 4 litry

C. 16 litrów

D. 100 litrów

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 15

Jeśli w dokumentacji technicznej stwierdzono: "(...) ściany zewnętrzne jednowarstwowe z ceramiki poryzowanej łączonej na pióro i wpust na zaprawie ciepłochronnej (T)(...)", to co to oznacza dla wykonywanego muru w kontekście spoin?

A. poziome oraz pionowe w pierwszej warstwie, a w wyższych jedynie pionowe

B. pionowe w każdej warstwie

C. poziome w każdej warstwie

D. poziome oraz pionowe w miejscach łączenia bloczków

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć kilka nieporozumień dotyczących wykonania spoin w murze z ceramiki poryzowanej. Wskazanie jedynie spoin pionowych we wszystkich warstwach jest niewystarczające, gdyż nie uwzględnia kluczowej roli spoin poziomych, które są istotne w kontekście stabilności budowli. Spoina pionowa w każdej warstwie może sugerować, że nie ma potrzeby zapewnienia dodatkowej odporności na czynniki zewnętrzne, takie jak wilgoć czy zmiany temperatury, co jest błędnym założeniem. Ponadto, odpowiedź mówiąca o wykonaniu wyłącznie spoin poziomych we wszystkich warstwach pomija aspekt docięcia bloczków, co znacząco wpływa na charakterystykę muru. Miejsca, w których bloczki są cięte, wymagają staranniejszego podejścia, aby zapewnić ciągłość konstrukcyjną, co oznacza potrzebę wykonania zarówno spoin poziomych, jak i pionowych. Również wskazanie, że w pierwszej warstwie powinny być wykonane spoiny poziome, a powyżej jedynie pionowe, jest mylące, ponieważ w każdej warstwie należy dbać o zarówno typy spoin, co jest zgodne z zasadami budownictwa. Ważne jest, aby podczas budowy stosować się do standardów, które zapewniają nie tylko stabilność, ale także efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 16

Koszty bezpośrednie materiałów, potrzebnych do wykonania zaprawy ciepłochronnej M5 z żużlem granulowanym 1200, wynoszą

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
2	KNR 2-02 1754-02	Zaprawa ciepłochronna M5 z żużlem granulo- wanym 1200 obmiar = 50m³	m³
1*		-- R -- robocizna 2.33r-g/m³ * 29.00zł/r-g	r-g	116.5000	67.570	3378.50
2*		-- M -- cement CEM II z dodatkami 0.321t/m³ * 462.56zł/t	t	16.0500	148.482		7424.09
3*		wapno suchogaszone 0.08t/m³ * 459.02zł/t	t	4.0000	36.722		1836.08
4*		żużel wielkopiecowy granulowany półsuchy 1.04t/m³ * 48.38zł/t	t	52.0000	50.315		2515.76
5*		abiesod P-1 1.21kg/m³ * 22.42zł/kg	kg	60.5000	27.128		1356.41
6*		woda 0.45m³/m³ * 20.06zł/m³	m³	22.5000	9.027		451.35
7*		materiały pomocnicze 1.5% * 13583.69zł	%	1.5000	4.075		203.76
8*		-- S -- betoniarka 150 lub 250 dm3 0.74m-g/m³ * 49.00zł/m-g	m-g	37.0000	36.260			1813.00
Razem koszty bezpośrednie: 18978.95						3378.50	13787.45	1813.00
Ceny jednostkowe					379.579	67.570	275.749	36.260

A. 18 978,95 zł

B. 3 378,50 zł

C. 13 787,45 zł

D. 1813,00 zł

Odpowiedź 13 787,45 zł jest prawidłowa, ponieważ stanowi rzeczywisty koszt bezpośredni materiałów niezbędnych do wykonania zaprawy ciepłochronnej M5 z żużlem granulowanym 1200, jak przedstawiono w tabeli na zdjęciu. W kontekście budownictwa oraz prac związanych z ociepleniem budynków, precyzyjne określenie kosztów materiałów jest kluczowe dla realizacji projektów budowlanych. Koszty te powinny uwzględniać nie tylko ceny jednostkowe materiałów, ale także dodatkowe wydatki, takie jak transport czy składowanie. W praktyce, każda inwestycja budowlana wymaga starannego planowania i analizy kosztów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak metodyka zarządzania kosztami w budownictwie. Dlatego, znajomość dokładnych wartości kosztów pozwala na lepsze zarządzanie budżetem oraz unikanie nieprzewidzianych wydatków w trakcie realizacji projektu.

Pytanie 17

Sposób spoinowania zewnętrznej powierzchni muru, który nie będzie pokrywany tynkiem, powinien być przeprowadzony za pomocą

A. żelazka do spoinowania

B. odbijaka dłutowego

C. gwoździa tynkarskiego

D. listwy tynkarskiej

Żelazko do spoinowania jest narzędziem zaprojektowanym specjalnie do wygładzania i formowania spoin w murach, co czyni je idealnym do spoinowania zewnętrznych powierzchni muru, które nie są przeznaczone do tynkowania. Użycie żelazka do spoinowania pozwala na precyzyjne uformowanie spoin, co wpływa na estetykę oraz trwałość konstrukcji. Dzięki odpowiedniej technologii pracy z tym narzędziem, można uzyskać gładkie, równe i estetycznie wyglądające spoiny, które nie tylko poprawiają walory wizualne muru, ale także przyczyniają się do jego ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. W standardach budowlanych i dobrych praktykach branżowych zaleca się stosowanie żelazek do spoinowania, aby zapewnić pełną kontrolę nad procesem i uzyskać maksymalną jakość wykonania. Przykładem zastosowania żelazka do spoinowania może być praca z cegłami lub bloczkami betonowymi, gdzie odpowiednia technika zapewnia nie tylko estetykę, ale i wytrzymałość konstrukcji.

Pytanie 18

W murze niespoinowanym z pustaków ceramicznych zostały wykonane otwory okienne o zaprojektowanych wymiarach 120 x 150 cm (szer. x wys.). Który z rzeczywistych wymiarów szerokości otworu spełnia warunki techniczne wykonania i odbioru robót murarskich podanych w tabeli?

A. 119 cm

B. 115 cm

C. 130 cm

D. 121 cm

Wybór 115 cm, 119 cm i 130 cm zdecydowanie nie pasuje do technicznych wymagań dla otworów w murze niespoinowanym. Po pierwsze, 115 cm jest za małe i nie mieści się w tolerancjach, co zdecydowanie może prowadzić do kłopotów przy montażu okien. W ogóle wymiary te mogą wymusić jakieś szpachlowanie albo poprawki, a to przecież wydłuża czas realizacji projektu i podnosi koszty. Odpowiedź 119 cm jest blisko, ale też nie spełnia norm. Natomiast 130 cm to już sporo powyżej akceptowalnych tolerancji, co naraża na ryzyko błędnego wykonania otworów, a to w efekcie może osłabić całą konstrukcję. W praktyce projektanci muszą zawsze zwracać uwagę na precyzyjne pomiary i tolerancje, żeby uniknąć takich problemów. Zanim podejmiesz decyzję o wymiarach, dobrze jest sprawdzić aktualne normy i rekomendacje. To kluczowe, żeby zapewnić dobrą jakość wykonania i nie wpaść w niepotrzebne kłopoty podczas budowy.

Pytanie 19

Jakiej zaprawy nie wykorzystuje się w miejscach, gdzie styka się z elementami stalowymi, z powodu ryzyka pojawienia się korozji stali?

A. Cementowo-wapiennej

B. Gipsowo-wapiennej

C. Szamotowej

D. Cementowej

Gipsowo-wapienna zaprawa nie jest stosowana w miejscach styku z elementami stalowymi, ponieważ jej skład chemiczny sprzyja korozji stali. Gips, jako mineralny składnik, zawiera wodę krystaliczną oraz siarczany, które w obecności wilgoci mogą prowadzić do reakcji chemicznych z materiałami stalowymi. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie gipsowo-wapienna zaprawa styka się ze stalą, może dochodzić do korozji i osłabienia konstrukcji. W związku z tym, w przemyśle budowlanym, szczególnie w obiektach narażonych na działanie wilgoci, zaleca się stosowanie zapraw, które są bardziej odporne na korozję, takich jak zaprawy cementowe czy cementowo-wapienne. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 6, podkreślają znaczenie doboru materiałów w kontekście ich właściwości chemicznych i fizycznych, co ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 20

Ile wyniesie całkowity koszt budowy 20 m2 muru z pustaków, jeśli wydatki na materiały to 80 zł/m2, a murarz dostaje 25 zł za postawienie 1 m2 ściany?

A. 2100 zł

B. 500 zł

C. 105 zł

D. 1625 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia podstawowych zasad kalkulacji kosztów w budownictwie. Na przykład, koszt 105 zł nie uwzględnia ani pełnego kosztu materiałów, ani robocizny. Użytkownicy mogą pomylić kalkulację, koncentrując się jedynie na kosztach materiałów lub robocizny z osobna, co prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei 500 zł odpowiada tylko wartości robocizny, co jest niewystarczające do obliczenia całkowitych wydatków projektu. Ponadto, odpowiedź 1625 zł może sugerować, że obliczenia zostały dokonywane w sposób nieprecyzyjny, nie uwzględniając pełnej kwoty materiałów i robocizny. W praktyce, każda inwestycja budowlana wymaga dokładnej analizy kosztów, gdzie należy brać pod uwagę zarówno ceny jednostkowe materiałów, jak i stawki robocizny. Często stosuje się różne metody zbierania i analizy danych, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co jest kluczowe dla osiągnięcia dokładnych wyników oraz przyczynia się do sukcesu projektu budowlanego.

Pytanie 21

Na fundamentowej ścianie budynku przeprowadzono pionową izolację poprzez dwukrotne pokrycie ściany lepikiem asfaltowym. Jakiego rodzaju jest to izolacja?

A. przeciwdrganiowa

B. termiczna

C. przeciwwilgociowa

D. akustyczna

Wybrana przez Ciebie odpowiedź dotycząca izolacji przeciwdrganiowej jest raczej nietrafiona. Ta izolacja ma na celu amortyzowanie drgań mechanicznych, a nie stawianie czoła wodzie. Najczęściej stosuje się ją w budownictwie przemysłowym, gdzie pojawiają się wibracje od maszyn czy pojazdów. Izolacje akustyczne, chociaż też są ważne dla komfortu w budynku, skupiają się głównie na redukcji hałasu. Odnośnie izolacji termicznej, to ona z kolei służy do ograniczenia utraty ciepła i nie ma nic wspólnego z zabezpieczaniem fundamentów przed wodą gruntową. Często ludzie mylą różne typy izolacji i nie dostrzegają, że każdy typ ma swoje specyficzne funkcje i materiały, co jest dość istotne. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby w przyszłości uniknąć problemów, takich jak zawilgocenia czy uszkodzenia budynku.

Pytanie 22

Na rysunku przedstawiono przekrój muru szczelinowego. Cyfrą 6 oznaczono

A. podkład z zaprawy cementowej.

B. otwór wentylacyjny w warstwie zewnętrznej.

C. pustkę powietrzną.

D. materiał termoizolacyjny.

Wybór odpowiedzi związanych z materiałem termoizolacyjnym, podkładem z zaprawy cementowej czy otworem wentylacyjnym w warstwie zewnętrznej może wynikać z nieporozumienia odnośnie do funkcji i struktury murów szczelinowych. Materiał termoizolacyjny, jak wełna mineralna czy styropian, jest zazwyczaj stosowany w miejscach, gdzie wymagane jest skuteczne ograniczenie przepływu ciepła. W kontekście muru szczelinowego, jego obecność jest ważna, ale nie można jej pomylić z pustką powietrzną, która posiada zupełnie inne właściwości. Z kolei podkład z zaprawy cementowej pełni rolę strukturalną, stabilizując elementy muru, ale nie może być tożsamy z pustką powietrzną, która jest przestrzenią pozbawioną jakiegokolwiek materiału. Dodatkowo, otwór wentylacyjny, choć istotny dla wentylacji, nie jest tym samym co pustka powietrzna. Otwarte przestrzenie w murze mają na celu umożliwienie cyrkulacji powietrza, ale nie powinny być mylone z konstrukcyjnymi pustkami powietrznymi, które są kluczowe dla izolacji. Typowe błędy myślowe w tym przypadku często wiążą się z nieznajomością specyfiki materiałów budowlanych oraz ich zastosowania w różnych kontekstach. Zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania oraz budowy obiektów budowlanych.

Pytanie 23

Na którym rysunku przedstawiono podłużny układ konstrukcyjny budynku?

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Na rysunku A przedstawiono budynek, w którym ściany nośne są zorganizowane wzdłuż dłuższego boku budynku, co jest kluczowym elementem podłużnego układu konstrukcyjnego. Tego typu układ jest często stosowany w budownictwie, szczególnie w dużych obiektach komercyjnych i przemysłowych, gdzie efektywność przestrzenna i łatwość wprowadzenia zmian w układzie wnętrza są istotne. W takim układzie ściany nośne są z reguły równoległe do kierunku płyt stropowych, co sprzyja lepszemu rozkładowi obciążeń oraz umożliwia łatwiejsze wprowadzenie otworów na okna czy drzwi, bez wpływu na integralność konstrukcyjną. Przykłady zastosowania tej metodologii można znaleźć w projektowaniu fabryk, magazynów, a także budynków biurowych, gdzie podłużny układ zapewnia większą elastyczność w użytkowaniu przestrzeni. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, takie podejście minimalizuje ryzyko uszkodzeń w wyniku obciążeń dynamicznych, co czyni je preferowanym w wielu aspektach projektowania budynków.

Pytanie 24

Ile zaprawy do cienkowarstwowego murowania należy zastosować przy budowie ściany o wymiarach 3 m × 12 m z bloczków Silka Tempo o szerokości 24 cm, jeżeli zużycie zaprawy dla muru o tej grubości wynosi 1,2 kg na 1 m²?

A. 10,4 kg

B. 43,2 kg

C. 86,4 kg

D. 28,8 kg

Błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego podejścia do obliczeń powierzchni muru lub pomyłek w interpretacji zużycia zaprawy. Przykładowo, niektóre osoby mogą źle zrozumieć, że zaprawa powinna być liczona tylko na podstawie wymiarów bloczków, ignorując pełną powierzchnię muru. W przypadku odpowiedzi 86,4 kg, osoba ta mogła pomylić się, mnożąc całkowitą powierzchnię przez zbyt wysoką wartość zużycia, co prowadzi do znacznego przeszacowania potrzebnej ilości zaprawy. Odpowiedzi takie jak 28,8 kg oraz 10,4 kg również sugerują, że ktoś mógł źle obliczyć powierzchnię lub błędnie zastosować wartość zużycia. Typowe błędy myślowe obejmują również nieuwzględnienie, że zaprawa murarska nie jest używana tylko w połączeniach między bloczkami, ale również w innych elementach konstrukcyjnych. Zrozumienie, że zaprawa jest niezbędna na całej powierzchni muru, jest kluczowe do prawidłowego przeprowadzenia obliczeń. Dlatego tak istotne jest, aby podczas planowania budowy dokładnie analizować każdy aspekt, w tym zużycie materiałów, aby zapewnić ich właściwe stosowanie oraz uniknąć marnotrawstwa.

Pytanie 25

Na podstawie fragmentu instrukcji wskaż, którym narzędziem i w jaki sposób nakłada się tynk mozaikowy na przygotowane podłoże.

Instrukcja producenta tynku mozaikowego (fragment)
Tynk przed zastosowaniem wymaga jedynie dokładnego przemieszania w opakowaniu. Potrzebne narzędzia to stalowa paca, na którą z wiadra nakłada się masę tynkarską za pomocą szpachelki lub łopatki. Następnie masę naciąga się równomiernie na podłoże ruchami od dołu ku górze, warstwą o grubości kruszywa. Nałożony tynk należy wygładzać lekko pochyloną pacą stale w tym samym kierunku, co pozwoli uzyskać jednolitą i gładką powierzchnię gotowej wyprawy tynkarskiej.(...)

Instrukcja producenta tynku mozaikowego
(fragment)

Tynk przed zastosowaniem wymaga jedynie dokładnego przemieszania w opakowaniu. Potrzebne narzędzia to stalowa paca, na którą z wiadra nakłada się masę tynkarską za pomocą szpachelki lub łopatki. Następnie masę naciąga się równomiernie na podłoże ruchami od dołu ku górze, warstwą o grubości kruszywa. Nałożony tynk należy wygładzać lekko pochyloną pacą stale w tym samym kierunku, co pozwoli uzyskać jednolitą i gładką powierzchnię gotowej wyprawy tynkarskiej.(...)

A. Łopatką, ruchami od góry do dołu.

B. Pacą stalową, równomiernie ruchami od dołu ku górze.

C. Szpachelką, równomiernie ruchami od góry do dołu.

D. Pacą styropianową, ruchami od dołu do góry.

Poprawna odpowiedź to nakładanie tynku mozaikowego pacą stalową, co jest zgodne z zaleceniami producenta. Użycie pacą stalową pozwala na równomierne rozprowadzenie masy tynkarskiej na podłożu, co jest kluczowe dla uzyskania gładkiej i estetycznej powierzchni. Ruchy od dołu ku górze zapewniają, że tynk dobrze przylega do podłoża, co minimalizuje ryzyko pęcherzyków powietrza i innych niedoskonałości. Zastosowanie tego narzędzia jest uzasadnione, ponieważ stalowa paca jest sztywniejsza niż inne narzędzia, co umożliwia lepsze wygładzenie tynku. Dodatkowo, przy wygładzaniu tynku, paca powinna być lekko pochylona, co sprzyja równomiernemu rozłożeniu materiału. W praktyce, kluczowym elementem jest również odpowiednia technika nakładania, która uwzględnia kąt nachylenia narzędzia oraz siłę nacisku, co ma bezpośredni wpływ na jakość i trwałość wykonanej wyprawy tynkarskiej. Przestrzeganie tych zasad nie tylko podnosi estetykę wykończenia, ale także wpływa na trwałość i właściwości użytkowe tynku.

Pytanie 26

Przed dodaniem płynnych dodatków chemicznych, takich jak przeciwmrozowe, do zaprawy, należy je wcześniej wymieszać

A. z kruszywem

B. ze spoiwem i wodą

C. z wodą

D. ze spoiwem

Dodawanie płynnych dodatków chemicznych, takich jak środki przeciwmrozowe, do zaprawy budowlanej powinno odbywać się poprzez ich wcześniejsze wymieszanie z wodą. Taki proces jest kluczowy, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie dodatku w całej objętości wody, co zwiększa skuteczność jego działania. Dodatki chemiczne są często skoncentrowane, a ich bezpośrednie dodawanie do suchych składników, takich jak kruszywo czy spoiwo, może prowadzić do ich nierównomiernego rozkładu, co z kolei może osłabić właściwości zaprawy. W praktyce, na przykład przy przygotowywaniu zaprawy do muru w zimnych warunkach, dokładne wymieszanie dodatku z wodą zapewnia, że wszystkie składniki są odpowiednio aktywowane i zapobiega tworzeniu się lokalnych stref o różnej wytrzymałości. To podejście jest zgodne z zasadami stosowanymi w budownictwie, które podkreślają konieczność dokładnego przygotowania materiałów budowlanych dla zapewnienia ich funkcjonalności oraz trwałości.

Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wynosi koszt zakupu 1 m3 zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych zgodnie z drugą pozycją kosztorysu?

KOSZTORYS

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
1	KNR 2-02 0103-06	Ściany budynków jednokond.o wys.do 4.5m z cegieł pełnych lub dziurawek na zapr.cement.gr.2ceg. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 3.91r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	488.7500	136.850	17106.25
2*		-- M -- cegła budowlana pełna 200.6szt/m² * 0.59zł/szt	szt	25075.0000	118.354		14794.25
3*		zaprawa cementowa 0.143m³/m² * 174.64zł/m³	m³	17.8750	24.974		3121.69
4*		materiały pomocnicze 1.5% * 17915.94zł	%	1.5000	2.150		268.74
Razem koszty bezpośrednie: 35291.00 Ceny jednostkowe					282.328	17106.25 136.850	18184.68 145.478	0.000
2	KNR 2-02 0903-02	Tynki zewn.zwykłe doborowe kat.IV na ścia- nach płaskich i pow.poziom.(balkony i loggie) wyk.mech. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 0.7567r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	94.5875	26.485	3310.56
2*		-- M -- zaprawa wapienna M1 0.0028m³/m² * 148.68zł/m³	m³	0.3500	0.416		52.04
3*		zaprawa cementowo wapienna M15 0.0217m³/m² * 233.64zł/m³	m³	2.7125	5.070		633.75
4*		zaprawa cementowo-wapienna M5 0.0007m³/m² * 318.60zł/m³	m³	0.0875	0.223		27.88
5*		materiały pomocnicze 1.5% * 713.67zł	%	1.5000	0.086		10.71
6*		-- S -- agregat tynkarski 1.1-3 m3/h 0.1225m-g/m² * 40.00zł/m-g	m-g	15.3125	4.900			612.50
Razem koszty bezpośrednie: 4647.50 Ceny jednostkowe					37.180	3310.56 26.485	724.38 5.795	612.50 4.900

A. 148,68 zł

B. 233,64 zł

C. 318,60 zł

D. 174,64 zł

Koszt zakupu 1 m³ zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych wynosi 148,68 zł, co można znaleźć w drugiej pozycji kosztorysu. Ta suma pozostaje zgodna z aktualnymi standardami w branży budowlanej, gdzie cena materiałów jest kluczowym elementem planowania budżetu. Wybór odpowiednich materiałów, takich jak zaprawa wapienna M1, jest istotny nie tylko ze względu na koszty, ale również na właściwości techniczne, jakie one oferują. Zaprawa wapienna charakteryzuje się dobrą paroprzepuszczalnością, co jest kluczowe w przypadku tynków zewnętrznych, gdzie możliwość odparowania wilgoci jest niezbędna dla zachowania trwałości i estetyki wykończenia. W kontekście kosztorysowania, zrozumienie, jak oblicza się koszty jednostkowe oraz ich wpływ na całkowity budżet projektu, jest niezbędne dla każdego specjalisty w branży budowlanej. Przykładowo, przy dużych projektach budowlanych, różnice w cenach materiałów mogą znacznie wpłynąć na końcowy koszt budowy, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować każdy wpis w kosztorysie.

Pytanie 28

Tynki 1-warstwowe obejmują tynki

A. surowe

B. selektywne

C. wytworne

D. powszechne

Tynki pospolite, doborowe i szlachetne różnią się zasadniczo od tynków surowych, co wpływa na ich właściwości i zastosowanie. Tynki pospolite, najczęściej używane w budownictwie, są mieszanką różnych materiałów, co może prowadzić do ich zróżnicowanej jakości. Choć mogą być stosowane w różnych warunkach, ich skład chemiczny nie pozwala na uzyskanie takiej samej wydajności i trwałości jak w przypadku tynków surowych. Z kolei tynki doborowe to grupa, która stawia na precyzyjne dopasowanie składu do konkretnego zastosowania, co często wymaga specjalistycznych badań i kosztownych materiałów. To podejście jest korzystne, ale nie odpowiada na podstawowe potrzeby tynków 1-warstwowych. Tynki szlachetne, takie jak tynki dekoracyjne, skupiają się na estetyce i finiszu, co sprawia, że nie nadają się do zastosowań, gdzie wymagana jest prostota i efektywność w aplikacji. W praktyce, przy ich wykorzystaniu należy mieć na uwadze dodatkowe koszty i czas związany z przygotowaniem i aplikacją. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylnych wniosków dotyczą często nieznajomości podstawowych różnic między rodzajami tynków, a także ich przeznaczeniem. Właściwy dobór tynków jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i funkcjonalności budowli.

Pytanie 29

Jakie z podanych cegieł powinny być użyte do budowy lekkiej ścianki działowej o grubości 12 cm?

A. Silikatowe pełne

B. Dziurawki

C. Ceramiczne pełne

D. Klinkierowe

Dziurawki, czyli cegły ceramiczne z otworami, są idealnym materiałem do budowy lekkich ścianek działowych o grubości 12 cm. Dzięki swojej strukturze, dziurawki charakteryzują się niską masą oraz dobrą izolacyjnością akustyczną i termiczną. Otwory w cegle zmniejszają jej ciężar, co ma kluczowe znaczenie przy budowie ścianek działowych, gdzie nie ma potrzeby stosowania ciężkich materiałów. Zastosowanie takich cegieł pozwala na szybszy i łatwiejszy montaż ścianek, co przyspiesza cały proces budowy. Dodatkowo, dziurawki są często wykorzystywane w budownictwie ze względu na swoje dobre właściwości mechaniczne oraz łatwość w obróbce. W praktyce, wykorzystanie dziurek w konstrukcji ścianek działowych jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie lekkich materiałów w takich zastosowaniach. Warto również zauważyć, że dziurawki są bardziej przyjazne dla środowiska, ponieważ często są produkowane z naturalnych surowców i mają niską emisję CO2 podczas produkcji.

Pytanie 30

Po zakończeniu nakładania tynków gipsowych, ich odbiór może nastąpić najwcześniej po upływie

A. 4 dni

B. 2 dni

C. 7 dni

D. 5 dni

Odpowiedzi wskazujące na 5 dni, 4 dni czy 2 dni, są błędne z kilku powodów, które mają swoje korzenie w zrozumieniu procesów technologicznych związanych z tynkowaniem. Pierwszym z nich jest zbyt krótki czas potrzebny na wyschnięcie tynku gipsowego, który w praktyce wymaga minimum 5 dni, ale zalecane jest dłuższe oczekiwanie, by osiągnąć pełne utwardzenie. Krótszy czas schnięcia może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, takich jak pęknięcia czy zmniejszona przyczepność do podłoża. Ponadto, wilgotność otoczenia oraz temperatura mają kluczowe znaczenie dla procesu schnięcia. W zimnych i wilgotnych warunkach, czas schnięcia może się wydłużyć, co dodatkowo wymaga zachowania ostrożności w czasie odbioru. Przyspieszone odbiory mogą prowadzić do nieprawidłowości, które będą widoczne dopiero po pewnym czasie, co generuje dodatkowe koszty w zakresie naprawy i ponownego wykończenia tynku. Dlatego, ważne jest, by nie ignorować standardów branżowych, które jasno określają optymalny czas na odbiór tynków, co w dłuższej perspektywie zapewnia jakość i trwałość robót budowlanych.

Pytanie 31

Która z podanych zapraw cechuje się najlepszymi właściwościami plastycznymi?

A. Cementowo-gliniana

B. Wapienna

C. Gipsowa

D. Cementowo-wapienna

Wybór innych zapraw, takich jak cementowo-wapienna, gipsowa czy cementowo-gliniana, prowadzi do kilku istotnych nieporozumień dotyczących ich właściwości plastycznych. Zaprawa cementowo-wapienna, mimo że łączy w sobie zalety obu materiałów, w praktyce charakteryzuje się mniejszą plastycznością w porównaniu do czystej zaprawy wapiennej. Cement, jako składnik, wprowadza twardość, co ogranicza elastyczność zaprawy, co jest niekorzystne w kontekście aplikacji wymagających łatwego formowania i deformations. Gipsowa zaprawa, choć posiada dobre właściwości plastyczne, ma ograniczone zastosowanie w wilgotnych warunkach, co czyni ją mniej uniwersalną. Ponadto, jej zdolność do twardnienia jest znacznie szybsza, co może prowadzić do problemów z równomiernym rozprowadzeniem i aplikacją. Cementowo-gliniana zaprawa z kolei, mimo że oferuje pewne właściwości plastyczne, nie osiąga poziomu elastyczności, jaki zapewnia wapno. W ogólnym ujęciu, powszechnym błędem jest zatem mylenie twardości z plastycznością, co prowadzi do niewłaściwych wyborów materiałowych w budownictwie. Dobór odpowiedniej zaprawy powinien być uzależniony od specyfiki projektu oraz warunków, w jakich ma być stosowana, a zaprawy oparte na wapnie są najbardziej odpowiednie do zastosowań wymagających wysokiej plastyczności i paroprzepuszczalności.

Pytanie 32

Ile cegieł potrzeba do wymurowania ściany o grubości 25 cm, której widok przedstawiono na rysunku, jeżeli nakłady na 1 m2 ściany o grubości 1 cegły (25 cm) wynoszą 92,7 szt?

A. 93 szt.

B. 927 szt.

C. 939 szt.

D. 1113 szt.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku kluczowych błędów w rozumieniu procesu obliczania ilości cegieł. Osoby, które odpowiadają 93 szt. lub 939 szt., mogą myśleć, że odpowiedzi te są bliskie poprawnej wartości, jednakże to błąd w samym podejściu do obliczeń. Odpowiedź 93 szt. sugeruje, że ktoś nie uwzględnił poprawnie powierzchni ściany do wymurowania, co może wskazywać na pomylenie jednostek lub zastosowanie niewłaściwego mnożnika. Z kolei wybór 939 szt. sugeruje, że osoba mogła błędnie zinterpretować nakład materiału lub pomylić się w obliczeniach, nie uwzględniając, że już wstępnie podana ilość cegieł na 1 m² była zaokrąglona i nieprawidłowa. W kontekście odpowiedzi 1113 szt., istotnym błędem jest brak zrozumienia, że nakład betonu nie może być liczony jako całkowita suma cegieł przy dodawaniu powierzchni, co prowadzi do znacznego przeszacowania. W praktyce, przy obliczaniu materiałów budowlanych, kluczowe jest nie tylko zrozumienie zasadności ilości, ale także umiejętność analizy i weryfikacji danych wyjściowych. Umiejętności te są fundamentem efektywnego zarządzania projektem budowlanym oraz realizacji zadań w zgodzie z normami branżowymi.

Pytanie 33

Jakie spoiwo powoduje korozję stali?

A. Gipsowe

B. Cementowo-wapienne

C. Wapienne

D. Cementowe

Spoiwo gipsowe wywołuje korozję stali ze względu na swoje właściwości chemiczne i fizyczne. Gips, jako materiał krystaliczny, w obecności wody może wydzielać kwas siarkowy, który reaguje z metalami, prowadząc do ich utlenienia. W praktyce, w budownictwie, gipsowe tynki i gipsowe elementy konstrukcyjne są stosowane w pomieszczeniach wilgotnych, co zwiększa ryzyko korozji stali zbrojeniowej, jeśli nie są odpowiednio zabezpieczone. Zastosowanie odpowiednich powłok antykorozyjnych oraz zastosowanie stali o podwyższonej odporności na korozję to standardy, które powinny być przestrzegane, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń konstrukcji. W branży budowlanej rekomenduje się także regularne przeglądy stanu technicznego konstrukcji, aby wczesne wykrywanie korozji mogło umożliwić podjęcie odpowiednich działań naprawczych.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono

A. wiertarkę wolnoobrotową.

B. młot udarowy.

C. mieszarkę do zapraw,

D. wkrętarkę,

Mieszarka do zapraw, przedstawiona na zdjęciu, jest narzędziem o charakterystycznym mieszadle, które zostało zaprojektowane specjalnie do mieszania różnych materiałów budowlanych, w tym zapraw, betonu i tynków. Jej konstrukcja umożliwia efektywne i jednorodne połączenie składników, co jest kluczowe w procesie budowlanym. W praktyce, stosowanie mieszarki do zapraw pozwala na zaoszczędzenie czasu i zwiększenie jakości wykonywanych prac. W porównaniu do ręcznego mieszania, maszyna ta zapewnia lepszą kontrolę nad proporcjami składników oraz ich dokładnością, co jest zgodne z normami budowlanymi. Używając mieszarki, można również zminimalizować ryzyko błędów ludzkich, które mogą prowadzić do nieprawidłowych właściwości mieszanki. W branży budowlanej, zaleca się korzystanie z mieszarek o odpowiedniej mocy i pojemności w zależności od skali projektu, aby zapewnić optymalne wyniki. Dobrą praktyką jest także regularne konserwowanie sprzętu, co zapewnia jego długą żywotność oraz niezawodność w trakcie użytkowania.

Pytanie 35

Na podstawie fragmentu rzutu pomieszczenia oblicz liczbę cegieł potrzebnych do wymurowania projektowanej łamanej ścianki działowej wysokości 2,8 m, jeżeli norma zużycia cegieł wynosi 50 szt./m².
Wymiary [cm]

A. 599 sztuk.

B. 650 sztuk.

C. 560 sztuk.

D. 616 sztuk.

Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że często wynikają one z niewłaściwego rozumienia podstawowych zasad liczenia powierzchni i zużycia materiałów. Wiele osób sądzi, że wystarczy pomnożyć wysokość ścianki przez długość, co w sumie jest prawdą, ale ważne jest też, żeby wziąć pod uwagę normę zużycia cegieł. Przykładowo, jeśli ktoś policzy powierzchnię ścianki, nie myśląc o długości lub pomniejszych wymiarach, to mogą wyjść błędne wnioski i niepoprawne oszacowania dotyczące liczby cegieł. Ponadto, częstym błędem jest pominięcie normy zużycia cegieł na m², co prowadzi do pomyłek w określaniu liczby cegieł. Takie sytuacje mogą wynikać z braku wiedzy o standardach budowlanych i zasadach projektowania. Dlatego ważne jest, żeby podczas planowania i liczenia w budownictwie dokładnie analizować wszystkie parametry i korzystać z aktualnych norm i wzorów, by uzyskać jak najtrafniejsze wyniki. W praktyce, każdy projekt budowlany powinien być starannie przemyślany, uwzględniając wszystkie zmienne, co pozwoli uniknąć drogich błędów i nieefektywności w procesie budowlanym.

Pytanie 36

W przedstawiony na rysunku graficzny sposób oznacza się w dokumentacji projektowej beton

A. zwykły zbrojony.

B. lekki niezbrojony.

C. zwykły niezbrojony.

D. lekki zbrojony.

Odpowiedź "zwykły niezbrojony" jest poprawna, ponieważ zgodnie z polskimi normami, szczególnie PN-EN 206, beton zwykły niezbrojony jest oznaczany poprzez zastosowanie pełnego, ukośnego kreskowania. W praktyce, taki materiał znajduje zastosowanie w konstrukcjach, gdzie nie są wymagane dodatkowe właściwości wytrzymałościowe, takich jak w budownictwie mieszkaniowym czy infrastrukturze, gdzie obciążenia nie przekraczają określonych norm. Na przykład, beton ten jest często używany do fundamentów budynków jednorodzinnych czy jako materiał do wypełnienia przestrzeni w obiektach inżynieryjnych. Wiedza na temat poprawnego oznaczania betonu jest kluczowa dla projektantów i wykonawców, ponieważ zapewnia prawidłowe rozumienie zastosowanych materiałów, co w konsekwencji wpływa na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 37

Jakie narzędzie powinno się zastosować do usunięcia nadmiaru zaprawy podczas ręcznego tynkowania?

A. Pacy

B. Kielni murarskiej

C. Czerpaka tynkarskiego

D. Łaty

Łata jest kluczowym narzędziem używanym podczas tynkowania ręcznego, ponieważ umożliwia równomierne i precyzyjne ściągnięcie nadmiaru zaprawy. Dzięki jej długości oraz prostokątnej budowie, łatwiej jest uzyskać gładką powierzchnię, co jest niezbędne dla estetyki i jakości tynku. Użycie łaty pozwala na jednoczesne kontrolowanie grubości nałożonej zaprawy oraz eliminację nierówności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie. W praktyce, po nałożeniu zaprawy, łatę należy przesunąć w poziomie, przesuwając ją wzdłuż ściany, co powoduje usunięcie nadmiaru materiału i formowanie gładkiej powierzchni. Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniej długości łaty powinien być uzależniony od wymiarów tynku oraz stopnia skomplikowania powierzchni. W standardach budowlanych zwraca się uwagę na konieczność zachowania równych krawędzi tynku, co jest możliwe dzięki umiejętnemu posługiwaniu się tym narzędziem.

Pytanie 38

W rogach słupów narażonych na uderzenia i przewidzianych do pokrycia tynkiem należy

A. zainstalować kątowniki z blachy ocynkowanej

B. nałożyć dodatkową warstwę tynku

C. przygotować mocniejszą zaprawę do narzutu

D. zamontować płaskowniki stalowe ocynkowane

Osadzenie kątowników z blachy ocynkowanej w narożach słupów narażonych na uderzenia jest najlepszą praktyką w budownictwie, szczególnie w obiektach przemysłowych i użyteczności publicznej. Kątowniki pełnią rolę dodatkowego wzmocnienia, które chroni narożniki przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stal ocynkowana zapewnia ochronę przed korozją, co jest kluczowe w miejscach narażonych na działanie wilgoci i innych czynników atmosferycznych. W praktyce, zastosowanie kątowników pozwala na zwiększenie trwałości konstrukcji, a także na wydłużenie cyklu życia słupów. Normy budowlane, takie jak Eurokod 3, zalecają stosowanie takich rozwiązań w celu zapewnienia odpowiedniej odporności na obciążenia dynamiczne. W sytuacjach, gdy słupy są narażone na intensywne użytkowanie, jak w magazynach czy halach produkcyjnych, zastosowanie kątowników staje się niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zachowania estetyki budynku.

Pytanie 39

Wyznacz wydatki na beton towarowy potrzebny do uformowania warstwy nadbetonu o grubości 15 cm dla stropu Filigran o wymiarach 8 m × 5 m, jeśli cena 1 m³ betonu wynosi 280,00 zł?

A. 11 200,00 zł

B. 33 600,00 zł

C. 1 680,00 zł

D. 168 000,00 zł

Błędne odpowiedzi, takie jak 33 600,00 zł, 11 200,00 zł oraz 168 000,00 zł, wynikają z niewłaściwego podejścia do obliczenia objętości betonu oraz błędnych przeliczeń kosztów. Często można spotkać się z pomyłkami w obliczeniach objętości, gdzie osoby biorą pod uwagę nieprawidłowe jednostki miary lub nie uwzględniają konwersji grubości z centymetrów na metry. Na przykład, użycie grubości 15 cm bez jej przeliczenia na metry prowadzi do niepoprawnych wyników, które następnie wpływają na końcowy koszt. Podobnie, pomyłka przy obliczaniu powierzchni stropu może doprowadzić do znacznych różnic w objętości i, w konsekwencji, w kosztach. Kluczowe jest, aby w takich obliczeniach zawsze dbać o poprawność jednostek oraz stosować wzory zgodne z zasadami matematyki budowlanej. W praktyce, dla zwiększenia dokładności, zaleca się również stosowanie programów komputerowych lub kalkulatorów budowlanych, które pozwalają na uniknięcie błędów wynikających z ręcznego liczenia. Cały proces oszacowania kosztów betonu jest nie tylko istotny dla budżetu, ale także dla efektywności realizacji projektu budowlanego.

Pytanie 40

Tynki przeznaczone do użytku na zewnątrz obiektów powinny wyróżniać się wysoką

A. kapilarnością

B. higroskopijnością

C. nasiąkliwością

D. mrozoodpornością

Zaprawy tynkarskie przeznaczone do stosowania na zewnątrz budynków muszą charakteryzować się mrozoodpornością, aby zapewnić trwałość i ochronę elewacji przed szkodliwym wpływem niskich temperatur oraz zjawisk atmosferycznych. Mrozoodporność oznacza, że materiał jest odporne na cykle zamrażania i rozmrażania, co jest kluczowe w klimacie, gdzie występują takie warunki. W praktyce, użycie zaprawy mrozoodpornej minimalizuje ryzyko pęknięć, łuszczenia się tynku oraz innych uszkodzeń, które mogą prowadzić do konieczności kosztownych napraw. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 998-1, określone są wymagania dotyczące zapraw tynkarskich, w tym odporności na działanie mrozu. Przykładem zastosowania są budynki jednorodzinne oraz wielorodzinne, gdzie elewacja narażona jest na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Osoby budujące lub odnawiające elewacje powinny zawsze wybierać materiały certyfikowane pod kątem mrozoodporności, aby zagwarantować wysoką jakość i trwałość wykończenia."

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej