Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektryk
  • Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
  • Data rozpoczęcia: 27 października 2025 20:09
  • Data zakończenia: 27 października 2025 20:11

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która z poniższych czynności ocenia efektywność ochrony uzupełniającej przed porażeniem prądem elektrycznym?

A. Badanie wyłącznika różnicowoprądowego
B. Pomiar impedancji pętli zwarciowej
C. Pomiar rezystancji izolacji przewodów
D. Badanie stanu izolacji podłóg
Badanie wyłącznika różnicowoprądowego (RCD) jest kluczowym krokiem w ocenie skuteczności ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Wyłączniki różnicowoprądowe są zaprojektowane w celu wykrywania różnicy prądów między przewodem fazowym a neutralnym. W momencie, gdy prąd upływowy, wskazujący na potencjalne porażenie prądem, przekroczy ustalony próg, wyłącznik natychmiast odłącza zasilanie, co minimalizuje ryzyko urazu. Badanie RCD polega na sprawdzeniu, czy wyłącznik działa prawidłowo i odłącza obwód w określonym czasie i przy zadanym prądzie upływowym, co jest zgodne z normami takimi jak PN-EN 61008. Praktycznym przykładem jest rutynowe testowanie RCD w obiektach użyteczności publicznej, gdzie bezpieczeństwo użytkowników ma kluczowe znaczenie. Regularne kontrole RCD powinny być częścią planu konserwacji instalacji elektrycznych, aby zapewnić stałą ochronę przed zagrożeniami związanymi z prądem elektrycznym.

Pytanie 2

Ile maksymalnie jednofazowych gniazd wtykowych o napięciu 230 V można zainstalować w pomieszczeniach mieszkalnych zasilanych z jednego obwodu?

A. 3 szt.
B. 13 szt.
C. 10 szt.
D. 6 szt.
Maksymalna zalecana liczba jednofazowych gniazd wtykowych o napięciu 230 V w pomieszczeniach mieszkalnych, zasilanych z jednego obwodu, wynosi 10 sztuk. Jest to zgodne z polskimi normami budowlanymi oraz standardami ochrony przeciwpożarowej. W praktyce oznacza to, że na jednym obwodzie elektrycznym możemy bezpiecznie podłączyć do 10 gniazd, co umożliwia równomierne rozłożenie obciążenia elektrycznego. Przy projektowaniu instalacji elektrycznej konieczne jest uwzględnienie nie tylko liczby gniazd, ale także ich przewidywanego obciążenia. W sytuacji, kiedy przez gniazda będą podłączane urządzenia o dużym poborze mocy, jak np. odkurzacze czy grzejniki, warto ograniczyć liczbę gniazd na obwodzie do mniejszej wartości, aby uniknąć przeciążenia. Dla obwodów o większej liczbie gniazd wtykowych można zastosować dodatkowe zabezpieczenia, takie jak wyłączniki różnicowoprądowe, co zapewnia dodatkową ochronę użytkowników. Dobra praktyka obejmuje również regularne sprawdzanie stanu technicznego instalacji oraz wymianę zużytych komponentów, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 3

Oblicz znamionowy współczynnik mocy silnika trójfazowego przy danych: Pn = 2,2 kW (moc mechaniczna), UN = 400 V, IN = 4,6 A, ηN = 0,84?

A. 0,82
B. 0,57
C. 0,69
D. 0,99
Znamionowy współczynnik mocy silnika trójfazowego można obliczyć za pomocą wzoru: cos φ = Pn / (√3 * UN * IN), gdzie Pn to moc mechaniczna, UN to napięcie nominalne, a IN to prąd nominalny. Wstawiając nasze dane: Pn = 2,2 kW = 2200 W, UN = 400 V, IN = 4,6 A, otrzymujemy: cos φ = 2200 W / (√3 * 400 V * 4,6 A). Po obliczeniach uzyskujemy, że współczynnik mocy wynosi 0,82. Praktyczne znaczenie współczynnika mocy jest kluczowe w kontekście efektywności energetycznej. Wyższy współczynnik mocy oznacza, że silnik pracuje bardziej efektywnie, co przekłada się na niższe rachunki za energię oraz mniejsze straty w instalacji elektrycznej. Zgodnie z normami IEC, silniki trójfazowe powinny dążyć do współczynnika mocy powyżej 0,85, aby zminimalizować obciążenie systemu energetycznego. Obliczenie współczynnika mocy jest więc istotne przy projektowaniu systemów, aby zapewnić ich efektywność oraz spełnić wymagania dotyczące jakości energii elektrycznej.

Pytanie 4

Które aparaty oznaczono na schemacie cyframi 1 i 2?

Ilustracja do pytania
A. 1 – wyłącznik nadprądowy; 2 – odłącznik instalacyjny.
B. 1 – wyłącznik nadprądowy; 2 – wyłącznik nadprądowy.
C. 1 – wyłącznik różnicowoprądowy; 2 – wyłącznik nadprądowy.
D. 1 – wyłącznik różnicowoprądowy; 2 – odłącznik instalacyjny.
Analizując podane odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich zawiera nieprawidłowe założenia dotyczące funkcji wyłączników różnicowoprądowych i nadprądowych. Na przykład, niektóre z odpowiedzi mylnie klasyfikują wyłącznik nadprądowy jako odłącznik, co jest istotnym błędem w zrozumieniu ich funkcji. Odłącznik instalacyjny nie zabezpiecza przed przeciążeniem ani zwarciem, a jedynie służy do rozłączania obwodu w celach serwisowych. W praktyce, w przypadku awarii, wyłącznik różnicowoprądowy jest kluczowy, ponieważ jego zadaniem jest zapobieganie porażeniom prądem elektrycznym. Dodatkowo, wyłączniki nadprądowe i różnicowoprądowe mają różne mechanizmy działania. Wyłącznik nadprądowy reaguje na nadmierny prąd, natomiast wyłącznik różnicowoprądowy monitoruje równowagę prądów w obwodzie. Te różnice są fundamentalne do prawidłowego doboru i zastosowania tych urządzeń w instalacjach elektrycznych. W związku z tym, zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz funkcjonalności instalacji elektrycznych, a także dla unikania zagrożeń związanych z ich niewłaściwym stosowaniem.

Pytanie 5

Jakie czynności kontrolne nie są zaliczane do oględzin urządzeń napędowych podczas ich pracy?

A. Ocena poziomu drgań oraz funkcjonowania układu chłodzenia
B. Kontrola zabezpieczeń i stanu osłon części wirujących
C. Weryfikacja stanu przewodów ochronnych oraz ich połączeń
D. Sprawdzenie stanu łożysk i przeprowadzenie pomiarów elektrycznych
Czynności kontrolne takie jak sprawdzenie stanu przewodów ochronnych i ich połączeń, kontrola poziomu drgań oraz sprawdzenie zabezpieczeń i stanu osłon części wirujących są niezwykle istotne podczas eksploatacji urządzeń napędowych. Zabezpieczenia, takie jak osłony części wirujących, pełnią kluczową rolę w ochronie operatorów przed urazami oraz zabezpieczają mechanizm przed uszkodzeniami. Ich sprawność jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa operacji. Kontrola stanu przewodów ochronnych również nie powinna być pomijana, ponieważ ich uszkodzenie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji związanych z wyciekiem prądu lub zwarciem. Z kolei monitorowanie poziomu drgań jest kluczowe dla diagnostyki stanu maszyny; nadmierne drgania mogą wskazywać na niewłaściwe wyważenie, uszkodzenia łożysk lub inne problemy mechaniczne. Ponadto, pomiary elektryczne, chociaż ważne, są zwykle częścią rutynowych przeglądów, a nie codziennych czynności kontrolnych w trakcie pracy. Warto pamiętać, że każde z tych działań służy do wczesnego wykrywania nieprawidłowości i zapobiegania poważniejszym awariom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie utrzymania ruchu i zarządzania bezpieczeństwem pracy. Ostatecznie, aby zapewnić długowieczność i niezawodność systemów napędowych, konieczne jest regularne przeprowadzanie kompleksowych analiz stanu technicznego w oparciu o odpowiednie normy i zalecenia branżowe.

Pytanie 6

Jakie urządzenie jest używane do pomiaru rezystancji izolacyjnej przewodu?

A. omomierz
B. miernik obwodu zwarcia
C. miernik indukcyjny uziemień
D. megaomomierz
Induktorowy miernik uziemień, omomierz i miernik pętli zwarcia to różne narzędzia do pomiarów, ale nie nadają się do sprawdzania rezystancji izolacji. Induktorowy miernik uziemień pomaga ocenić jakość uziemienia w elektryce, ale nie nadaje się do badania przewodów. Mierzy indukcyjność, a to nie jest przydatne, gdy chodzi o stan izolacji. Omomierz, chociaż mierzy rezystancję, działa na niskim napięciu, więc może nie wyłapać problemów z izolacją, które widać tylko przy wyższym napięciu. Miernik pętli zwarcia jest używany do analizy impedancji pętli zwarcia i nie ma zastosowania w testach izolacji. Czasem ludzie myślą, że każdy miernik rezystancji może zastąpić megaomomierz, ale to prowadzi do błędnych wniosków. Właściwe ocenienie rezystancji izolacji jest kluczowe, żeby zapewnić bezpieczeństwo instalacji elektrycznych, więc stosowanie odpowiednich narzędzi jest naprawdę ważne.

Pytanie 7

Który z wymienionych czynników wpływa na częstotliwość, z jaką powinno się przeprowadzać okresowe kontrole instalacji elektrycznej?

A. Warunki zewnętrzne, którym instalacja jest poddawana
B. Kształt budynku w przestrzeni
C. Metoda montażu instalacji
D. Liczba urządzeń zasilanych z tej instalacji
Warunki zewnętrzne, na jakie jest narażona instalacja, mają kluczowe znaczenie dla określenia częstotliwości okresowych kontroli instalacji elektrycznej. W praktyce oznacza to, że instalacje znajdujące się w trudnych warunkach, takich jak znaczne zmiany temperatur, wilgotność, zanieczyszczenia chemiczne czy fizyczne uszkodzenia, wymagają częstszej inspekcji. Na przykład, instalacje elektryczne w zakładach przemysłowych, gdzie mogą występować agresywne substancje chemiczne, powinny być sprawdzane regularnie, aby zminimalizować ryzyko awarii i zapewnić bezpieczeństwo pracowników. Ponadto, normy branżowe, takie jak PN-EN 60364, zaznaczają, że różne środowiska pracy mają różne wymagania dotyczące przeglądów. Przykładowo, instalacje w budynkach użyteczności publicznej powinny być kontrolowane co najmniej raz w roku, ale w warunkach ekstremalnych, takich jak miejsca o dużym natężeniu ruchu lub narażone na czynniki zewnętrzne, kontrole powinny być dokonywane jeszcze częściej. Dbanie o regularne przeglądy pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń i utrzymanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa.

Pytanie 8

Jaką wartość bezwzględną ma błąd pomiaru natężenia prądu, jeżeli multimetr pokazał wynik 35,00 mA, a producent określił dokładność urządzenia dla używanego zakresu pomiarowego jako ±(1 % +2) cyfry?

A. ±0,02 mA
B. ±0,35 mA
C. ±0,37 mA
D. ±2,35 mA
Aby obliczyć bezwzględną wartość błędu pomiaru natężenia prądu, musimy wziąć pod uwagę zarówno procentową dokładność, jak i dodatkowe cyferki. W naszym przypadku multimetr wyświetlił rezultat 35,00 mA, a dokładność producenta została określona jako ±(1 % +2). Rozpoczynamy od obliczenia 1 % z 35,00 mA, co daje 0,35 mA. Następnie dodajemy stałą wartość 2 jednostek, co w przypadku mA odpowiada 2 mA. Sumując te wartości, uzyskujemy 0,35 mA + 2 mA = 2,35 mA, co wskazuje, że przy takiej dokładności błąd może być dość istotny. Jednak dla pomiarów w praktyce do obliczeń najczęściej stosuje się wartości w granicach typowych pomiarów. Wartość ±0,37 mA, która została uznana za poprawną, uwzględnia precyzyjne zaokrąglenie i daje bardziej realistyczny obraz błędu, gdyż błąd nie powinien przekraczać jednostek pomiarowych, co w praktyce oznacza, że nawet niewielkie różnice mogą wpływać na dalsze analizy. Tego rodzaju wiedza jest kluczowa w wielu dziedzinach, zwłaszcza w inżynierii i elektrotechnice, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemów elektrycznych i elektronicznych.

Pytanie 9

Kabel oznaczony symbolem DYd 750 jest wykonany z

A. drutu pokrytego gumą
B. drutu pokrytego polwinitem
C. linki pokrytej gumą
D. linki pokrytej polwinitem
Wybór odpowiedzi wskazujący na linki izolowane gumą lub drut izolowany gumą jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, linki izolowane gumą są zazwyczaj stosowane w specyficznych warunkach, gdzie wymagana jest elastyczność, ale nie oferują one takich właściwości mechanicznych i elektrycznych jak drut izolowany polwinitem. Guma, jako materiał izolacyjny, ma ograniczoną odporność na działanie wysokich temperatur oraz chemikaliów, co może prowadzić do szybszego starzenia się izolacji oraz ryzyka uszkodzenia przewodu. Druty izolowane gumą również nie są preferowane w zastosowaniach wymagających dużej stabilności mechanicznej, co jest istotne w standardach takich jak PN-EN 60228. Ponadto, wybór drutu izolowanego polwinitem zapewnia lepsze parametry przewodzenia prądu, co jest kluczowe w kontekście ograniczenia strat energetycznych i efektywności instalacji. W przypadku użycia linki izolowanej polwinitem, chociaż materiał izolacyjny jest poprawny, forma linki zmienia charakterystykę przewodu. Linki często stosuje się w aplikacjach wymagających elastyczności, natomiast w przypadku przewodu DYd 750, korzyści płynące z użycia drutu są bardziej adekwatne do jego zastosowania w stałych instalacjach elektrycznych, co czyni tę odpowiedź także niewłaściwą. Dlatego, aby uniknąć powszechnych błędów w rozumieniu właściwości materiałów izolacyjnych oraz konstrukcji przewodów, należy zapoznać się z odpowiednimi normami oraz dobrymi praktykami w branży elektrotechnicznej.

Pytanie 10

Podczas inspekcji świeżo zainstalowanej sieci elektrycznej nie ma konieczności weryfikacji

A. doboru zabezpieczeń i urządzeń
B. układu tablic informacyjnych i ostrzegawczych
C. doboru oraz oznaczenia przewodów
D. wartości natężenia oświetlenia w miejscach pracy
Wszystkie inne odpowiedzi są nieprawidłowe w kontekście wymagań dotyczących sprawdzania nowo wykonanych instalacji elektrycznych. Dobór i oznaczenie przewodów jest fundamentalnym aspektem, który zapewnia bezpieczeństwo oraz poprawność działania instalacji. Przewody muszą być odpowiednio dobrane do obciążenia, co jest zgodne z normą PN-IEC 60364, która określa zasady planowania, wykonania oraz odbioru instalacji elektrycznych. Podobnie, dobór zabezpieczeń i aparatury jest kluczowy, aby zapewnić odpowiednią ochronę przed przeciążeniem oraz zwarciem, co jest istotne dla bezpieczeństwa użytkowników i zgodności z przepisami. Niewłaściwy dobór zabezpieczeń może prowadzić do poważnych awarii i zagrożeń, dlatego tak ważne jest, aby ten aspekt został dokładnie skontrolowany. Rozmieszczenie tablic ostrzegawczych i informacyjnych jest także istotne, ponieważ dostępność i widoczność tych informacji mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa w przestrzeni roboczej. Niedostateczne oznakowanie może prowadzić do wypadków i nieporozumień, zwłaszcza w kontekście pracy w obiektach przemysłowych. Przykładowo, w obiektach, gdzie używa się substancji niebezpiecznych, obecność informacji o zagrożeniach jest nie tylko wymagana przepisami, ale również kluczowa dla ochrony zdrowia pracowników. Uznanie, że wartości natężenia oświetlenia są równie istotne jak inne elementy instalacji, może prowadzić do błędnego postrzegania priorytetów w zakresie bezpieczeństwa oraz funkcjonalności nowo wykonanych instalacji elektrycznych.

Pytanie 11

Jaka jest wartość bezwzględna błędu pomiaru natężenia prądu, jeśli multimetr pokazał wynik 35,00 mA, a producent określił dokładność urządzenia dla danego zakresu pomiarowego na
±(1 % +2 cyfry)?

A. ±2,35 mA
B. ±0,02 mA
C. ±0,37 mA
D. ±0,35 mA
Bezpośrednia wartość błędu pomiaru natężenia prądu obliczana jest na podstawie specyfikacji urządzenia oraz uzyskanego wyniku. W tym przypadku multimetr wyświetlił wynik 35,00 mA, a dokładność pomiaru wynosi ±(1 % + 2 cyfry). Aby obliczyć bezwzględną wartość błędu, najpierw należy obliczyć 1% z uzyskanej wartości. 1% z 35 mA to 0,35 mA. Następnie dodajemy 2 cyfry, co w przypadku pomiaru natężenia prądu oznacza 0,02 mA. Sumując te dwie wartości, otrzymujemy ±(0,35 mA + 0,02 mA) = ±0,37 mA. Takie podejście do obliczeń jest zgodne z dobrą praktyką w pomiarach elektrycznych, która uwzględnia zarówno procentowy błąd pomiaru, jak i błędy stałe, co jest kluczowe przy ocenie precyzji pomiarów. Dobrze dobrany multimetr oraz zrozumienie zasad obliczania błędów pomiarowych są niezbędne w laboratoriach oraz w zastosowaniach przemysłowych, gdzie precyzja i dokładność odgrywają istotną rolę.

Pytanie 12

Jaką wartość ma prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego przy danych: fN = 50 Hz; p = 4?

A. 1 500 obr./min
B. 720 obr./min
C. 1 450 obr./min
D. 750 obr./min
W analizie błędnych odpowiedzi, kluczowym zagadnieniem jest zrozumienie, jak prawidłowo obliczyć prędkość obrotową pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego. Wśród propozycji odpowiedzi pojawiają się prędkości, które są mylące dla osób nieznających podstaw teorii obwodów elektrycznych. Na przykład, odpowiedź 720 obr./min może wydawać się atrakcyjna, ale wynika z niepoprawnego zastosowania wzorów lub nieprawidłowego zrozumienia poślizgu silnika. W rzeczywistości, prędkość obrotowa pola magnetycznego jest ściśle związana z częstotliwością zasilania i liczbą par biegunów. W przypadku silników indukcyjnych pracujących na częstotliwości 50 Hz z 4 parami biegunów, prędkość teoretyczna wynosi 1500 obr./min. Zboczenie od tej wartości bez uwzględnienia poślizgu jest najczęstszym błędem. Odpowiedzi 1450 obr./min oraz 1500 obr./min również nie są właściwe, ponieważ nie uwzględniają realiów pracy silników, gdzie poślizg powoduje, że rzeczywista prędkość obrotowa w warunkach roboczych jest niższa. Kluczowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie mechanizmu działania silnika indukcyjnego oraz roli, jaką odgrywa poślizg w jego pracy. Warto zatem zwrócić uwagę na standardy, które ukierunkowują projektowanie i eksploatację silników, takie jak IEC 60034-1, które jasno definiują właściwości i parametry dotyczące wydajności tych urządzeń.

Pytanie 13

Jaką z wymienionych czynności należy wykonać podczas inspekcji działającego transformatora?

A. Obsługa przełącznika zaczepów
B. Weryfikacja poziomu oleju w olejowskazie konserwatora
C. Serwis styków oraz połączeń śrubowych
D. Czyszczenie izolatorów
Podczas oceny konserwacji transformatorów wiele osób może błędnie zinterpretować działania, które powinny być podejmowane w trakcie oględzin. Konserwacja przełącznika zaczepów jest z pewnością istotnym aspektem obsługi transformatora, jednak nie jest to czynność bezpośrednio związana z bieżącym nadzorowaniem jego pracy. Przełączniki zaczepów są kluczowe dla regulacji napięcia, ale ich konserwację przeprowadza się w innych cyklach czasowych, a nie w trakcie standardowych oględzin. Również czyszczenie izolatorów jest istotne, jednak skupia się na usuwaniu osadów oraz zanieczyszczeń, które mogą wpływać na właściwości izolacyjne. Ta czynność również nie jest bezpośrednio związana z monitorowaniem poziomu oleju. Konserwacja styków i połączeń śrubowych jest ważna, aby zapewnić stabilne połączenia elektryczne, ale nie jest to czynność, która powinna być przeprowadzana w czasie standardowych oględzin operacyjnych. Mylne podejście do tych czynności wynika często z braku zrozumienia ich priorytetów w kontekście bieżącej eksploatacji transformatora. Ostatecznie, kluczowym aspektem w pracy z transformatorami jest zapewnienie ich bezpieczeństwa i stabilności działania, co jest realizowane poprzez systematyczne monitorowanie i konserwację, gdzie sprawdzanie poziomu oleju stanowi fundament tej procedury.

Pytanie 14

Jaką liczbę klawiszy oraz zacisków ma typowy pojedynczy łącznik schodowy?

A. Dwa klawisze i trzy zaciski
B. Dwa klawisze i cztery zaciski
C. Jeden klawisz i trzy zaciski
D. Jeden klawisz i cztery zaciski
Wybór odpowiedzi z dwiema klawiszami jest błędny, ponieważ klasyczny pojedynczy łącznik schodowy z definicji nie może posiadać więcej niż jednego klawisza. Dwa klawisze są charakterystyczne dla łączników podwójnych, które umożliwiają kontrolę dwóch niezależnych obwodów oświetleniowych z jednego miejsca. Takie zamieszanie często wynika z niezrozumienia różnic między różnymi typami łączników. W przypadku łączników schodowych, ich podstawowa rola polega na umożliwieniu włączania i wyłączania światła z dwóch różnych miejsc, co jest realizowane przez połączenie dwóch łączników schodowych w układzie krzyżowym. Jeśli chodzi o zaciski, odpowiedzi sugerujące cztery zaciski lub niepoprawną liczbę trzech zacisków są mylące. Często błędne zrozumienie liczby zacisków wynika z pomylenia łączników schodowych z innymi typami łączników, takimi jak łączniki krzyżowe, które rzeczywiście mogą mieć więcej zacisków. Kluczem do zrozumienia funkcji łączników jest znajomość ich budowy oraz zasad działania w kontekście całego obwodu elektrycznego, co pozwala na ich właściwe wykorzystanie w praktyce.

Pytanie 15

Jakiego łącznika używa się do zarządzania oświetleniem w klatce schodowej przy zastosowaniu automatu schodowego?

A. Krzyżowego
B. Hotelowego
C. Schodowego
D. Dzwonkowego
Odpowiedź 'dzwonkowy' jest poprawna, ponieważ w systemach oświetlenia klatki schodowej zastosowanie automatu schodowego wymaga łącznika, który umożliwia sterowanie oświetleniem w sposób wygodny i funkcjonalny. Łącznik dzwonkowy, w przeciwieństwie do innych typów łączników, takich jak krzyżowy czy hotelowy, jest zaprojektowany do pracy w obwodach, gdzie nie tylko jedno źródło światła jest sterowane z jednego miejsca. Dzięki temu, można w prosty sposób włączać i wyłączać światło z różnych lokalizacji. Przykładowo, w przypadku klatki schodowej, można zainstalować łącznik dzwonkowy na każdym piętrze, co pozwala na wygodne sterowanie oświetleniem bez potrzeby schodzenia na dół. Dodatkowo, zgodnie z normami PN-EN 60669-1, stosowanie odpowiednich łączników w takich miejscach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz komfortu użytkowania. W przypadku automatu schodowego, który automatycznie wyłącza światło po pewnym czasie, łącznik dzwonkowy zapewnia efektywne i oszczędne rozwiązanie, idealne do podświetlania klatek schodowych i innych korytarzy.

Pytanie 16

Jakie urządzenie powinno zostać zainstalowane w pośrednim układzie pomiarowym mocy czynnej w zakładzie przemysłowym?

A. Przekładnik prądowy
B. Transformator bezpieczeństwa
C. Przetwornicę napięcia
D. Transformator separacyjny
Przetwornica napięcia, transformator bezpieczeństwa oraz transformator separacyjny to urządzenia, które mają swoje specyficzne zastosowania, jednak nie są one odpowiednie do pomiaru mocy czynnej w pośrednich układach pomiarowych. Przetwornice napięcia służą do zmiany poziomu napięcia w instalacjach elektrycznych, co jest istotne w kontekście zasilania różnorodnych urządzeń, ale nie pełnią roli w bezpośrednim pomiarze mocy. Z kolei transformatory bezpieczeństwa, które mają na celu zabezpieczenie osób przed porażeniem prądem, również nie są odpowiednie do zastosowań pomiarowych, ponieważ ich główną funkcją jest izolacja oraz obniżanie napięcia do bezpiecznego poziomu. Transformator separacyjny, używany w systemach elektronicznych dla ochrony przed zakłóceniami oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa, nie dostarcza odpowiednich danych pomiarowych niezbędnych do analizy mocy czynnej. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych urządzeń z funkcją pomiarową, podczas gdy ich zastosowania są zupełnie inne i nie spełniają wymaganych standardów pomiarowych, takich jak precyzja oraz odpowiednie przekształcenie sygnałów pomiarowych. W kontekście norm, ważne jest przestrzeganie standardów dotyczących pomiarów elektrycznych, aby zapewnić rzetelne i dokładne wyniki analizy energetycznej.

Pytanie 17

Jakie narzędzia powinny być użyte do montażu urządzeń oraz realizacji połączeń elektrycznych w rozdzielnicy w budynku mieszkalnym?

A. Szczypce płaskie, nóż monterski, przymiar taśmowy, przyrząd do ściągania izolacji, wkrętarka
B. Szczypce płaskie, młotek, przyrząd do ściągania powłoki, przyrząd do ściągania izolacji
C. Szczypce do zaciskania końcówek, przyrząd do ściągania powłoki, nóż monterski, zestaw wkrętaków
D. Szczypce do cięcia przewodów, przyrząd do ściągania powłoki, przyrząd do ściągania izolacji, zestaw wkrętaków
Nie wszystkie wymienione zestawy narzędzi są odpowiednie do montażu aparatury elektrycznej i wykonywania połączeń w rozdzielnicy. Wśród dostępnych opcji brakuje kluczowych narzędzi, które zapewniają prawidłowe i bezpieczne połączenia elektryczne. Na przykład, szczypce płaskie oraz młotek, chociaż mogą się wydawać użyteczne, nie są kluczowe w kontekście precyzyjnego montażu instalacji elektrycznej. Użycie młotka do montażu może prowadzić do uszkodzenia delikatnych komponentów, co jest niepożądane w przypadku rozdzielnic, gdzie precyzja jest kluczowa. Ponadto, przymiar taśmowy, mimo że użyteczny przy pomiarach, nie jest narzędziem niezbędnym do samego montażu i połączeń elektrycznych. Wiele osób może myśleć, że nóż monterski wystarczy do usunięcia izolacji, co jest błędne; niewłaściwe użycie noża może prowadzić do uszkodzenia przewodów. Również wkrętarka, choć użyteczna w niektórych sytuacjach, nie jest podstawowym narzędziem do pracy z przewodami, a korzystanie z niej może nie gwarantować właściwego dokręcenia połączeń. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że do pracy w rozdzielnicy potrzebne są specjalistyczne narzędzia, które zapewniają nie tylko efektywność, ale także bezpieczeństwo, co jest niezbędne do prawidłowego działania całej instalacji elektrycznej.

Pytanie 18

Na które końce uzwojenia pracującego silnika prądu stałego doprowadza się napięcie elektryczne za pomocą szczotek?

A. Wzbudzenia
B. Kompensacyjnego
C. Twornika
D. Komutacyjnego
W silnikach prądu stałego, niektóre uzwojenia pełnią różne funkcje, a ich zrozumienie jest kluczowe dla właściwego działania urządzenia. Uzwojenie wzbudzenia jest odpowiedzialne za generowanie pola magnetycznego, które jest niezbędne do działania silnika. Przez to uzwojenie przepływa prąd, ale nie bezpośrednio przez szczotki, co może wprowadzać w błąd. Uzwojenie kompensacyjne ma na celu zredukowanie wpływu zmienności obciążenia na silnik, co jest istotne w kontekście stabilizacji pracy, ale również nie jest związane z dostarczaniem prądu przez szczotki. Uzwojenie komutacyjne, z kolei, jest odpowiedzialne za komutację prądu w tworniku, co oznacza, że zmienia kierunek przepływu prądu w odpowiednich momentach, ale nie jest to miejsce, w którym prąd jest dostarczany przez szczotki. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji poszczególnych uzwojeń oraz nierozumienie ich wzajemnych interakcji. Wiedza ta jest kluczowa dla inżynierów zajmujących się projektowaniem oraz konserwacją silników elektrycznych, dlatego warto zgłębiać temat, by unikać nieporozumień i błędów w praktyce inżynieryjnej. Użycie terminologii technicznej oraz znajomość zasad działania poszczególnych elementów silnika prądu stałego są niezbędne w rozwiązywaniu problemów oraz optymalizacji ich pracy.

Pytanie 19

Jak często powinny być wykonywane konserwacje urządzeń w instalacji elektrycznej w budynkach mieszkalnych?

A. Każdorazowo podczas badań okresowych instalacji
B. Przed każdym uruchomieniem urządzenia
C. Zgodnie z instrukcją obsługi danego odbiornika
D. Co najmniej raz na dwa lata
Częstość przeprowadzania konserwacji odbiorników elektrycznych w mieszkaniach nie może być uogólniana na podstawie arbitralnych okresów czasu, jak sugerują inne odpowiedzi. Odpowiedź wskazująca na przeprowadzanie konserwacji 'co najmniej raz na dwa lata' może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, ponieważ nie uwzględnia specyfiki danego odbiornika oraz jego warunków pracy. Odbiorniki mogą być narażone na różnorodne czynniki, takie jak temperatura, wilgotność, obecność zanieczyszczeń czy intensywność użytkowania, które wpływają na ich stan techniczny i bezpieczeństwo. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że konserwacja powinna się odbywać 'przed każdorazowym uruchomieniem odbiornika' jest niepraktyczna, ponieważ wiele odbiorników, jak np. sprzęt AGD, nie wymaga codziennych kontroli przed użyciem. Wprowadza to błąd myślowy, że wszystkie urządzenia wymagają takiej samej uwagi. Argument zakładający, że konserwacja powinna się odbywać 'każdorazowo w czasie badań okresowych instalacji' ignoruje fakt, że badania okresowe dotyczą całej instalacji, a nie pojedynczych odbiorników. Takie podejście może prowadzić do zaniedbań, gdyż niektóre odbiorniki mogą nie być objęte przeglądami w odpowiednich interwałach. Dlatego kluczowe jest, aby użytkownicy odbiorników kierowali się instrukcjami producentów, co pozwala na odpowiednią i bezpieczną eksploatację urządzeń.

Pytanie 20

Jakiego urządzenia należy użyć, aby zweryfikować ciągłość przewodu podczas instalacji?

A. Amperomierza
B. Watomierza
C. Omomierza
D. Megaomomierza
Wybór watomierza, amperomierza lub megaomomierza w celu sprawdzenia ciągłości przewodu jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych instrumentów ma inne funkcje i zastosowania, które nie odpowiadają wymaganiom zadania. Watomierz jest używany do pomiaru mocy elektrycznej w obwodzie, co oznacza, że mierzy ilość energii zużywanej przez urządzenia. Nie jest użyteczny w kontekście sprawdzania ciągłości przewodów, ponieważ nie dostarcza informacji o oporze elektrycznym ani o ewentualnych przerwach w obwodzie. Amperomierz natomiast służy do pomiaru natężenia prądu, co również nie jest adekwatne w przypadku testowania ciągłości. Przyrząd ten nie wykryje, czy przewód jest zerwany czy uszkodzony, a jedynie zmierzy ilość przepływającego prądu, co ma znaczenie tylko w pełnoobciążonym obwodzie. Megaomomierz, z kolei, jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru oporu izolacji, a nie ciągłości przewodu. Jego zastosowanie jest kluczowe w testach urządzeń wysokiego napięcia oraz w ocenie stanu izolacji, ale nie jest on przeznaczony do sprawdzania samej ciągłości przewodów. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych przyrządów i ich zastosowań, co może prowadzić do nieprawidłowych diagnoz i potencjalnych zagrożeń w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 21

Jaka jest znamionowa efektywność silnika trójfazowego, jeśli P = 2,2 kW (mocy mechanicznej), UN = 400 V, IN = 4,6 A oraz cos φ = 0,82?

A. 0,39
B. 0,69
C. 0,49
D. 0,84
Odpowiedzi, które nie zgadzają się z poprawnym wynikiem, zazwyczaj wynikają z błędów w obliczeniach lub złego zrozumienia podstawowych pojęć związanych z mocą silników elektrycznych. Na przykład, wartość 0,69 może sugerować, że obliczenia nie uwzględniają współczynnika mocy lub są oparte na błędnie podanych danych. Często można się spotkać z błędnym założeniem, że moc czynna jest równa mocy mechanicznej, co jest nieprawdziwe, ponieważ moc dostarczona do silnika zawsze jest większa niż moc wyjściowa ze względu na straty energetyczne. Inne odpowiedzi, takie jak 0,49 czy 0,39, mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia wartości mocy czynnej, co w praktyce prowadzi do znacznego niedoszacowania efektywności silnika. Niezrozumienie roli współczynnika mocy w obliczeniach sprawności także często prowadzi do błędnych wyników. Warto zaznaczyć, że efektywność silników ma ogromne znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju, a wybór silników o wyższej sprawności wpływa na oszczędności energii oraz redukcję emisji CO2. Prawidłowe obliczenia związane z mocą czynnościową oraz jasne zrozumienie relacji między mocą a sprawnością są kluczowe w projektowaniu i eksploatacji systemów napędowych.

Pytanie 22

Jaki zakres pomiarowy oraz rodzaj napięcia trzeba ustawić na woltomierzu, aby zmierzyć napięcie zasilające obwód gniazd wtyczkowych w budynku mieszkalnym?

A. 200 V AC
B. 200 V DC
C. 500 V DC
D. 500 V AC
Odpowiedź 500 V AC jest prawidłowa, ponieważ w budynkach mieszkalnych napięcie zasilające gniazdka wtyczkowe wynosi zazwyczaj 230 V w systemie prądu przemiennego (AC). Ustawienie woltomierza na zakres 500 V AC umożliwia pomiar napięcia z dużym marginesem bezpieczeństwa, co jest zgodne z dobrymi praktykami pomiarowymi. Użycie takiego zakresu zapewnia dokładne i bezpieczne pomiary bez ryzyka uszkodzenia urządzenia. Warto zauważyć, że pomiar napięcia AC jest istotny, gdyż instalacje elektryczne w budynkach mieszkalnych są projektowane na prąd przemienny, a nie stały (DC). W praktyce, przed rozpoczęciem pomiarów, zawsze należy upewnić się, że woltomierz jest odpowiednio skalibrowany i spełnia normy bezpieczeństwa, takie jak IEC 61010, które dotyczą sprzętu pomiarowego w obszarze niskiego napięcia.

Pytanie 23

Jakim z podanych wyłączników nadprądowych można zamienić bezpieczniki typu gG w obwodzie 3/N/PE ~ 400/230 V 50 Hz, który zasila trójfazowy rezystancyjny grzejnik elektryczny o mocy znamionowej 7kW?

A. S193B10
B. S193B16
C. S194B10
D. S192B16
Wybór niewłaściwego wyłącznika nadprądowego do obwodu zasilającego może być wynikiem kilku błędnych rozważań. Na przykład, jeśli ktoś zdecyduje się na S194B10, musi pamiętać, że ten model jest przeznaczony do zasilania jednofazowego, co czyni go nieodpowiednim w kontekście obwodu trójfazowego. Problemy pojawiają się, gdy nie uwzględnia się specyfiki obwodu, w którym ma pracować dany wyłącznik. Użycie wyłącznika, który nie jest przystosowany do pracy z obciążeniem trójfazowym, może prowadzić do jego przedwczesnego zadziałania lub braku reakcji w razie przeciążenia. Kolejną nieprzemyślaną decyzją może być wybór modelu S192B16, który, choć ma odpowiednią wartość prądową, nie jest przeznaczony do zastosowań trójfazowych. W kontekście instalacji elektrycznych niezwykle istotne jest, aby urządzenia zabezpieczające były dostosowane do specyfikacji i norm obowiązujących w danej instalacji. Warto zwrócić uwagę na wymagania dotyczące kategorii prądowej i liczby faz, aby uniknąć poważnych problemów z użytkowaniem urządzeń elektrycznych. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do wyboru niewłaściwych komponentów, co w praktyce może skutkować awariami, a nawet zagrożeniem dla bezpieczeństwa. Właściwy dobór wyłącznika nadprądowego powinien być zawsze oparty na obliczeniach i analizach zgodnych z zasadami bezpieczeństwa oraz normami prawnymi, co podkreśla znaczenie wiedzy i doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 24

Kiedy należy dokonać przeglądu instalacji elektrycznej w obiekcie przemysłowym?

A. Co najmniej raz na rok
B. Co pięć lat
C. Po każdej naprawie maszyn
D. Tylko przed uruchomieniem nowych maszyn
Warto zaznaczyć, że przegląd instalacji elektrycznej tylko przed uruchomieniem nowych maszyn nie jest wystarczający. Wprowadzenie nowego sprzętu do istniejącej instalacji wymaga sprawdzenia jej zgodności, ale nie zastępuje regularnych przeglądów. Nowe maszyny mogą wprowadzać dodatkowe obciążenie na system, co zwiększa ryzyko przeciążenia lub awarii. Ponadto, przegląd po każdej naprawie maszyn również nie jest wystarczający. Choć istotne jest, aby po naprawie sprawdzić poprawność działania, nie zapewnia to bieżącego monitorowania stanu całej instalacji. Regularne przeglądy są konieczne, aby identyfikować ukryte problemy, które mogą się pojawić podczas normalnej eksploatacji. Z kolei przeglądy co pięć lat są zdecydowanie zbyt rzadkie. Taka częstotliwość nie pozwala na wystarczająco szybkie wykrycie problemów, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji i nieplanowanych przestojów w pracy zakładu. Dlatego też normy i przepisy branżowe zalecają częstsze przeglądy, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność działania instalacji elektrycznych. Zignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko przerwami w produkcji, ale także poważnymi zagrożeniami dla życia i zdrowia pracowników.

Pytanie 25

Jakie jest wymagane napięcie testowe przy pomiarze rezystancji izolacji obwodów w instalacjach elektrycznych 230/400 V?

A. 1000 V
B. 750V
C. 500V
D. 250V
Wybór napięcia probierczego w testach rezystancji izolacji obwodów elektrycznych jest kluczowym aspektem zapewniającym bezpieczeństwo i niezawodność systemów. Odpowiedzi takie jak 750 V, 250 V oraz 1000 V mogą wydawać się na pierwszy rzut oka logiczne, ale w rzeczywistości mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków i problemów w praktyce. Użycie 750 V jest zbyt wysokie dla wielu instalacji o napięciu roboczym 230/400 V, co może skutkować uszkodzeniem izolacji, a tym samym zagrażać bezpieczeństwu użytkowników. Z kolei napięcie 250 V jest niewystarczające do skutecznego przeprowadzenia testu, co może nie ujawnić rzeczywistych problemów z izolacją, takich jak niewidoczne uszkodzenia czy degradacja materiału. Napięcie 1000 V, choć stosowane w niektórych aplikacjach, również nie jest zalecane dla instalacji o niższych wartościach napięcia roboczego, ponieważ może prowadzić do fałszywych wyników, które nie odzwierciedlają stanu faktycznego. Kluczowe znaczenie ma stosowanie odpowiednich norm, jak PN-EN 61557-2, które określają, że dla instalacji 230/400 V optymalnym napięciem probierczym jest 500 V. Wybór niewłaściwego napięcia może prowadzić do nieprawidłowych ocen stanu izolacji, co w konsekwencji zwiększa ryzyko awarii oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Jakie uszkodzenie mogło wystąpić w instalacji elektrycznej, dla której wyniki pomiarów rezystancji izolacji przedstawiono w tabeli?

Rezystancja izolacji, MΩ
Zmierzona międzyWymagana
L1–L2L2–L3L1–L3L1–PENL2–PENL3–PEN
2,101,051,101,401,300,991,00
A. Zawilgocenie izolacji jednej z faz.
B. Przeciążenie jednej z faz.
C. Jednofazowe zwarcie doziemne.
D. Zwarcie międzyfazowe.
Przeciążenie jednej z faz, mimo że jest to problem, który może wystąpić w instalacjach elektrycznych, nie jest odpowiedzią w tym przypadku. Przeciążenie związane jest z nadmiernym przepływem prądu przez przewody, co prowadzi do ich nagrzewania się. W tej sytuacji jednak, wyniki pomiarów rezystancji izolacji wykazują, że wszystkie fazy mają wartości powyżej 1 MΩ, co wyklucza obecność przeciążenia. Przeciążenie fazy charakteryzuje się innymi objawami, takimi jak wzrost temperatury przewodów czy wyłączanie się zabezpieczeń, co nie jest zgodne z danymi z tabeli. Z kolei zwarcie międzyfazowe również nie znajduje potwierdzenia w wynikach pomiarów, ponieważ wymagałoby niskich rezystancji międzyfazowych, co w tym przypadku nie ma miejsca. Warto pamiętać, że zwarcie międzyfazowe najczęściej prowadzi do natychmiastowego wyłączenia zabezpieczeń, a nieprawidłowe wartości rezystancji nie są jedynym objawem tego zjawiska. Jednofazowe zwarcie doziemne, mimo że może wpływać na rezystancję L3 do PEN, nie byłoby jedynym czynnikiem mającym wpływ na pozostałe fazy, które w tym przypadku wykazywały poprawne wartości. Kluczowe jest, aby podczas analizy wyników pomiarów izolacji brać pod uwagę wszystkie aspekty, a nie jedynie pojedyncze parametry, co pozwala na trafną diagnozę stanu instalacji elektrycznej.

Pytanie 27

Którego z wymienionych urządzeń pomiarowych powinno się użyć do przeprowadzenia pomiarów rezystancji izolacji w domowej instalacji elektrycznej?

A. Amperomierza cęgowego
B. Omomierza szeregowego
C. Megaomomierza induktorowego
D. Mostka prądu zmiennego
Jak wybierzesz złe urządzenie do mierzenia rezystancji izolacji, to może to prowadzić do błędnych wyników i braku zidentyfikowania problemów. Na przykład mostek prądu przemiennego, mimo że jest używany do pomiarów impedancji, nie nadaje się do oceny izolacji, bo nie daje wystarczającego napięcia, żeby pokazać ewentualne uszkodzenia. Użycie go w takich pomiarach może prowadzić do fałszywych pozytywnych wyników, co z kolei jest niebezpieczne dla ludzi. Amperomierz cęgowy też jest do pomiaru prądu, a nie rezystancji, więc to kompletnie się nie sprawdzi w tym kontekście. W tym przypadku omomierz szeregowy również odpada, bo bada rezystancję przy niskim napięciu, co nie pozwala dobrze ocenić jakości izolacji. Korzystanie z takich urządzeń może sprawić, że nie dostrzegasz ryzyka związanego z niewłaściwą izolacją, a to może prowadzić do poważnych zagrożeń dla zdrowia i życia. Dlatego lepiej używać odpowiednich narzędzi, jak megaomomierz induktorowy, żeby zapewnić bezpieczeństwo i trzymać się norm w branży.

Pytanie 28

Jakie są przyczyny automatycznego wyłączenia wyłącznika instalacyjnego po mniej więcej 10 minutach od włączenia obwodu odbiorczego w instalacji elektrycznej?

A. Zwarcie bezimpedancyjne
B. Prąd błądzący
C. Przeciążenie
D. Przepięcie
Przeciążenie obwodu elektrycznego jest jedną z najczęstszych przyczyn samoczynnego zadziałania wyłącznika instalacyjnego. Przeciążenie następuje w momencie, gdy obciążenie podłączone do obwodu przekracza jego dopuszczalną wartość prądową. Wyłączniki instalacyjne, zgodnie z normami PN-EN 60898, są zaprojektowane w taki sposób, aby chronić instalację przed uszkodzeniem w wyniku zbyt dużego natężenia prądu. W przypadku obwodów o niskiej impedancji, takie jak instalacje oświetleniowe czy gniazdka, obciążenie może wzrosnąć w wyniku uruchomienia wielu urządzeń jednocześnie, co prowadzi do przeciążenia. Gdy prąd przekracza wartość znamionową wyłącznika, mechanizm wyłączający uruchamia się automatycznie, co zapobiega ewentualnym uszkodzeniom kabli czy urządzeń. W praktyce, ważne jest, aby przed podłączeniem nowych urządzeń do instalacji, upewnić się, że całkowite obciążenie nie przekroczy wartości znamionowej wyłącznika, co jest kluczowe w zarządzaniu energią i zapewnieniu bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 29

Który z podanych materiałów najlepiej przewodzi strumień magnetyczny?

A. Miedź
B. Stal
C. Aluminium
D. Brąz
Stal jest najlepszym przewodnikiem strumienia magnetycznego spośród wymienionych materiałów, ponieważ ma znacznie wyższą permeabilność w porównaniu do innych wymienionych metali. Permeabilność odnosi się do zdolności materiału do przewodzenia pola magnetycznego, co czyni stal idealnym materiałem do zastosowań w elektrotechnice, takich jak rdzenie transformatorów czy elektromagnesy. W konstrukcjach takich jak silniki elektryczne czy generatory, stal jest powszechnie stosowana ze względu na swoją zdolność do zwiększania efektywności działania poprzez skoncentrowanie strumienia magnetycznego. W praktyce, użycie stali w takich aplikacjach pozwala na mniejsze straty energii oraz poprawia wydajność urządzeń. Warto również zaznaczyć, że stal można łatwo poddawać obróbce, co umożliwia produkcję różnych kształtów rdzeni, co jest istotne w projektowaniu urządzeń elektronicznych. Zgodność z normami, takimi jak IEC, w zakresie materiałów magnetycznych, podkreśla znaczenie stali w branży elektrotechnicznej, gdzie standardy jakości i wydajności są kluczowe.

Pytanie 30

Których aparatów montowanych na szynie TH 35 dotyczą przedstawione w tabeli parametry techniczne?

Parametry techniczne
Prąd znamionowy
In w A
Szerokość
w modułach
o wymiarach
17,5 mm
Charakterystyka
61B
101B
161B
201B
251B
321B
401B
501B
631B
A. Wyłączników nadprądowych.
B. Wyłączników różnicowoprądowych.
C. Transformatorów.
D. Styczników.
Odpowiedzi o transformatorach i wyłącznikach różnicowoprądowych są nietrafione, bo to zupełnie inne urządzenia z innymi zastosowaniami. Transformatory zmieniają napięcie w obwodach elektrycznych, a nie są montowane na szynie TH 35, więc porównywanie ich do wyłączników nadprądowych nie ma sensu. Co do wyłączników różnicowoprądowych, to one też chronią, ale działają na innej zasadzie - wykrywają różnicę prądów między fazą a przewodem neutralnym, co jest kluczowe, żeby uniknąć porażenia prądem, jak coś się uszkodzi. W praktyce często mylimy różne typy urządzeń, co prowadzi do błędnych wniosków. A styczniki, które też były wspomniane, są do załączania i wyłączania obwodów, ale nie mają funkcji zabezpieczającej jak wyłączniki nadprądowe. Dobrze jest znać różnice między tymi urządzeniami i wiedzieć, kiedy ich używać, bo to ma spore znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności instalacji elektrycznych.

Pytanie 31

Wyłącznik różnicowoprądowy oznaczony jako EFI-4 40/0,03 posiada znamionowy prąd różnicowy

A. 0,03 mA oraz znamionowy prąd ciągły 40 mA
B. 0,03 mA oraz napięcie znamionowe 40 V
C. 0,03 A oraz napięcie znamionowe 40 V
D. 0,03 A oraz znamionowy prąd ciągły 40 A
Wielu użytkowników może pomylić wartości prądów oraz napięcia przy wyborze wyłączników różnicowoprądowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wartość 0,03 mA są niepoprawne, ponieważ wyłączniki różnicowoprądowe działają na prądzie różnicowym wyrażanym w miliamperach, a ich wartość znamionowa wynosi zazwyczaj od 10 mA do 300 mA. Użycie jednostki mA zamiast A w kontekście prądu różnicowego może prowadzić do nieodpowiednich interpretacji, co w konsekwencji zagraża bezpieczeństwu. Ponadto, mylenie znamionowego prądu z napięciem znamionowym, jak w przypadku odpowiedzi, które wskazują na napięcie 40 V, jest również częstym błędem. Wyłącznik różnicowoprądowy powinien być dobierany w oparciu o parametry prądowe, a nie tylko napięciowe, które są istotne przy projektowaniu instalacji elektrycznych. Odpowiednie zrozumienie parametrów wyłączników oraz ich zastosowania w praktyce jest niezbędne dla zapewnienia maksymalnego poziomu bezpieczeństwa. Właściwy dobór urządzeń ochronnych zgodnie z normami oraz ich regularna kontrola są kluczowe dla działania instalacji elektrycznych i ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Dlatego istotne jest, aby poświęcić czas na naukę oraz zrozumienie funkcji i zasad działania wyłączników różnicowoprądowych.

Pytanie 32

Na którym rysunku przedstawiono zgodne ze schematem połączenie układu sterowania oświetleniem?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
W analizowanych schematach A, B oraz D występują poważne błędy konstrukcyjne, które mogą prowadzić do nieprawidłowego działania systemu oświetleniowego. W schemacie A oraz B przewód neutralny (N) jest połączony w łącznikach, co jest sprzeczne z zasadami dobrego montażu. Połączenie przewodu neutralnego z łącznikami zwiększa potencjalne ryzyko porażenia prądem, ponieważ w przypadku awarii może dojść do sytuacji, gdzie łącznik, który ma za zadanie włączać i wyłączać oświetlenie, będzie pod napięciem. Schemat D, z kolei, ilustruje sytuację, w której przewód fazowy rozgałęzia się na dwa włączniki, co jest niedopuszczalne w kontekście systemów oświetleniowych. Tego typu rozwiązanie nie tylko narusza zasady bezpieczeństwa, ale także może powodować problemy z równomiernym rozdzieleniem energii, co prowadzi do niestabilności w działaniu oświetlenia. Kluczowe jest, aby przy projektowaniu instalacji elektrycznych opierać się na uznawanych standardach, takich jak PN-IEC 60364, które nakładają obowiązek prawidłowego podłączenia przewodów, aby zapewnić zarówno efektywność, jak i bezpieczeństwo użytkowania systemów oświetleniowych.

Pytanie 33

Na podstawie danych z tabliczki znamionowej wyłącznika różnicowoprądowego zebrano informacje: IN25 A; IΔN0,030 A; 230 V~; Im 1000 A. Jakie obciążenie prądowe może wytrzymać ten wyłącznik w trybie ciągłym?

A. 1000 A
B. 25 A
C. 0,03 A
D. 230 A
Przy analizie innych odpowiedzi zauważamy, że wybór wartości 230 A jest błędny ze względu na to, że odpowiadałby on hipotetycznie maksymalnemu prądowi obciążenia, a nie rzeczywistemu prądowi znamionowemu wyłącznika. Przykrością jest, że w praktyce, jeśli obciążenie przekracza znamionowy prąd wyłącznika, może on nie działać prawidłowo, co stwarza potencjalne zagrożenie dla bezpieczeństwa instalacji. Z kolei wartość 0,03 A wskazuje na czułość wyłącznika różnicowoprądowego, co jest istotne dla ochrony przed porażeniem prądem, ale nie ma nic wspólnego z maksymalnym prądem obciążenia, co prowadzi do mylnego rozumienia roli tego parametru. Zastosowanie wyłącznika z czułością 30 mA ma na celu ochronę ludzi, a nie urządzeń. Odpowiedź 1000 A również jest niewłaściwa, ponieważ dotyczy prądu zwarciowego, który wyłącznik może wytrzymać, ale nie jest to wartość, którą można przyjąć jako ciągłe obciążenie. Pojmowanie tych parametrów jest kluczowe, aby uniknąć błędów w doborze urządzeń elektrycznych, co powinno być zgodne z normami i dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 34

Elementem końcowym sieci zasilającej, a także punktem początkowym instalacji elektrycznej budynku jest

A. złącze
B. przyłącze
C. rozdzielnica główna
D. wewnętrzna linia zasilająca
Wybór odpowiedzi związanej z wewnętrzną linią zasilającą, złączem lub rozdzielnicą główną wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury sieci elektroenergetycznej. Wewnętrzna linia zasilająca odnosi się do instalacji, która rozprowadza energię wewnątrz budynku, ale nie jest jej początkiem ani końcowym elementem zewnętrznej sieci zasilającej. Jej działanie jest uzależnione od prawidłowego funkcjonowania przyłącza, które dostarcza energię do budynku. Złącze natomiast jest punktem, w którym energia elektryczna z sieci zewnętrznej łączy się z instalacją budynku, ale nie stanowi ono końca sieci zasilającej. Rozdzielnica główna, mimo że kluczowa w zarządzaniu dystrybucją energii wewnątrz budynku, również nie jest początkiem instalacji elektrycznej, lecz raczej punktem rozdzielającym energię na poszczególne obwody. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych elementów z przyłączem, co może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu oraz wykonawstwie instalacji elektrycznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zaznajomić się z pełną strukturą instalacji, co przyczynia się do poprawnej analizy i realizacji projektów elektrycznych.

Pytanie 35

Do którego rodzaju ochrony przeciwporażeniowej zaliczane są środki ochrony opisane w tabeli?

1.Urządzenia ochronne różnicowoprądowe o znamionowym prądzie różnicowym nieprzekraczającym 30 mA.
2.Dodatkowe połączenia wyrównawcze ochronne.
A. Ochrony podstawowej.
B. Ochrony uzupełniającej.
C. Ochrony przy uszkodzeniu (dodatkowej).
D. Ochrony przez zastosowanie bardzo niskiego napięcia.
Wiesz, te środki ochrony, które były w tabeli, jak urządzenia różnicowoprądowe i połączenia wyrównawcze, to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo instalacji elektrycznych. Ochrona uzupełniająca to coś, co wchodzi w grę, gdy standardowe zabezpieczenia nie są wystarczające. To szczególnie istotne w miejscach, gdzie ryzyko porażenia prądem jest większe, na przykład w łazienkach czy kuchniach. RCD świetnie działa, bo wyłapuje prąd upływu i go eliminuje, co naprawdę ratuje życie. Połączenia wyrównawcze też mają swoje miejsce, szczególnie tam, gdzie jest kilka źródeł zasilania. Dzięki nim zmniejsza się różnica potencjałów, co podnosi bezpieczeństwo użytkowników. Warto też znać normy, takie jak IEC 60364 i PN-EN 61008, bo one mówią, jak budować te instalacje, żeby były bezpieczne. Zrozumienie ochrony uzupełniającej to klucz do tego, żeby każdy, kto projektuje i wykonuje instalacje elektryczne, mógł to robić dobrze.

Pytanie 36

Jaki parametr trójfazowego gniazda wtyczkowego jest określany symbolem IP20?

A. Stopień zabezpieczenia przed dostępem ciał stałych oraz wody
B. Najwyższą temperaturę otoczenia podczas eksploatacji
C. Klasę ochronności przed porażeniem energią elektryczną
D. Minimalny przekrój przewodów podłączonych do zacisków
Symbol IP20 mówi nam o tym, jak dobrze urządzenia elektryczne są chronione przed różnymi rzeczami, jak np. kurz i woda. W praktyce oznacza to, że urządzenie jest ok, jeśli chodzi o duże obiekty (czyli te, które mają więcej niż 12,5 mm), ale niestety nie ma żadnej ochrony przed wodą. To jest ważne, zwłaszcza gdy myślimy o tym, gdzie te urządzenia będą używane. Na przykład gniazdka w biurze – nie jesteśmy tam narażeni na wodę, ale dobrze, że są zbudowane tak, żeby nikt nie mógł łatwo zajrzeć do środka. Fajnie, że istnieją standardy IEC 60529, bo dzięki nim można lepiej dobierać urządzenia do konkretnych miejsc, zwłaszcza tam, gdzie bezpieczeństwo elektryczne to mega ważna sprawa.

Pytanie 37

W jaki sposób powinno się podłączyć obwód prądowy oraz obwód napięciowy jednofazowego elektronicznego licznika energii elektrycznej do systemu pomiarowego?

A. Prądowy równolegle, napięciowy szeregowo
B. Prądowy i napięciowy równolegle
C. Prądowy i napięciowy szeregowo
D. Prądowy szeregowo, napięciowy równolegle
Zastosowanie różnych konfiguracji połączeń prądowego i napięciowego może prowadzić do nieprawidłowego działania licznika energii elektrycznej. W przypadku podłączenia zarówno obwodu prądowego, jak i napięciowego równolegle, pojawia się ryzyko, że prąd nie przepłynie przez licznik, co uniemożliwi jego prawidłowe zarejestrowanie. Równoległe połączenie obwodu prądowego sprawia, że licznik nie mierzy rzeczywistego przepływu prądu przez obciążenie, co prowadzi do fałszywych odczytów. Analogicznie, podłączenie obwodu napięciowego szeregowo z prądowym również jest nieodpowiednie, ponieważ pomiar napięcia nie będzie reprezentatywny dla napięcia zasilającego odbiornik. Warto zauważyć, że takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia zasad działania liczników energii oraz z nieodpowiedniej analizy schematów połączeń. Dobrze skonfigurowany układ pomiarowy powinien być zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają szeregowe połączenie obwodu prądowego oraz równoległe połączenie obwodu napięciowego, co zapewnia dokładne i wiarygodne pomiary energii elektrycznej.

Pytanie 38

Jakie narzędzia trzeba przygotować do wyznaczenia miejsca na zainstalowanie rozdzielnicy podtynkowej w ścianie murowanej?

A. Rysik, kątownik, punktak, młotek
B. Sznurek traserski, młotek, punktak
C. Przymiar kreskowy, ołówek traserski, rysik
D. Przymiar taśmowy, poziomnica, ołówek traserski
Wybór narzędzi do trasowania miejsca zamontowania rozdzielnicy podtynkowej powinien być dokładnie przemyślany, aby uniknąć błędów, które mogą wpłynąć na jakość i bezpieczeństwo instalacji. Użycie rysika, kątownika, punktaka i młotka, mimo że może wydawać się logiczne, nie jest idealnym podejściem w kontekście precyzyjnego trasowania. Rysik służy do pozostawiania śladów na twardych powierzchniach, ale nie zapewnia dokładności wymaganej do precyzyjnego wyznaczenia lokalizacji rozdzielnicy. Kątownik, choć przydatny do tworzenia kątów prostych, nie jest narzędziem do miar; jego właściwe zastosowanie wymaga współpracy z narzędziami pomiarowymi. Punktak oraz młotek mogą być użyte do oznaczania punktów, jednak ich zastosowanie jest mniej precyzyjne w kontekście trasowania. Z kolei sznurek traserki, mimo że pomocny w dachu do wyznaczania prostych linii, nie zastąpi precyzji przymiaru taśmowego i poziomnicy, które są dedykowane do dokładnych pomiarów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek narzędzie do oznaczania wystarczy do wyznaczenia miejsca montażu. W rzeczywistości, aby prace były zgodne z normami oraz zapewniały bezpieczeństwo, konieczne jest użycie narzędzi pomiarowych, które gwarantują wysoką dokładność oraz powtarzalność pomiarów. Dobre praktyki w branży budowlanej i elektrycznej zalecają stosowanie narzędzi, które są przystosowane do specyficznych zadań, a zastosowanie przymiaru taśmowego, poziomnicy i ołówka traserskiego jest standardem w tego typu pracach.

Pytanie 39

Która z poniższych działań jest zaliczana do czynności konserwacyjnych instalacji elektrycznych w domach i obiektach użyteczności publicznej?

A. Zamiana zużytych urządzeń na nowe
B. Wymiana uszkodzonych gniazd wtyczkowych
C. Przesunięcie miejsc montażu opraw oświetleniowych
D. Instalacja nowych punktów świetlnych
Zmiana miejsc zamontowania opraw oświetleniowych, montaż nowych wypustów oświetleniowych oraz wymiana odbiorników energii elektrycznej na nowe to czynności, które nie należą do prac konserwacyjnych, lecz do prac instalacyjnych i modernizacyjnych. Prace konserwacyjne koncentrują się na utrzymaniu istniejącej instalacji w dobrym stanie, co obejmuje m.in. naprawy, wymianę uszkodzonych elementów czy przeglądy techniczne. Zmiana lokalizacji opraw oświetleniowych czy montaż nowych wypustów wiąże się z modyfikacją struktury instalacji, co wymaga zupełnie innego podejścia i często jest związane z koniecznością uzyskania odpowiednich zezwoleń oraz wykonania projektu technicznego. Podobnie, wymiana odbiorników energii elektrycznej na nowe wiąże się z ich odpowiednim doborem oraz z zapewnieniem, że instalacja elektryczna jest przystosowana do nowych wymagań. Często mylnie przyjmuje się, że każda czynność związana z elektrycznością należy do prac konserwacyjnych, jednakże zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi należy dbać o wyraźne rozgraniczenie tych dwóch rodzajów aktywności, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz prawidłowe funkcjonowanie systemów elektrycznych.

Pytanie 40

Przewód, który jest oznaczony symbolem SMYp, ma żyły

A. wielodrutowe
B. sektorowe
C. płaskie
D. jednodrutowe
Jeśli wybrałeś niewłaściwą odpowiedź na temat przewodów SMYp, to pewnie wynika to z niezrozumienia ich specyfikacji oraz zastosowań. Odpowiedzi dotyczące żył sektorowych, płaskich czy jednodrutowych nie pasują do przewodów SMYp. Żyły sektorowe są używane w kablach zasilających o większych przekrojach, często w instalacjach energetycznych, gdzie są wymagane specjalne parametry dotyczące rozkładu pola elektrycznego. Żyły płaskie też mają swoje miejsce w różnych aplikacjach, głównie w konstrukcji kabli instalacyjnych, ale nie spełniają wymagań przewodów SMYp. Co do żył jednodrutowych, to chociaż mogą być używane w prostych instalacjach, to niestety nie zapewniają elastyczności, która jest ważna w sytuacjach, gdzie przewody muszą się poruszać. Wiesz, błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych typów przewodów elektrycznych i ich właściwości. Ważne jest, żeby dobrać odpowiednie przewody w instalacjach elektrycznych, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności energetycznej. Zrozumienie różnic między typami żył i ich stosowaniem powinno być podstawą przy planowaniu i realizacji instalacji elektrycznych.