Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:39
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:56

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość zwróci funkcja empty($a); w języku PHP, gdy zmienna $a będzie miała wartość liczbową 0?

A. 0

B. FALSE

C. TRUE

D. NULL

Wybór wartości 0 jako odpowiedzi jest błędny, ponieważ funkcja empty() nie zwraca wartości liczbowej, a zamiast tego określa, czy zmienna jest pusta. Wartość 0 nie oznacza, że zmienna jest 'zapełniona', a wręcz przeciwnie, w kontekście PHP jest traktowana jako 'pusta'. Niezrozumienie tego może prowadzić do błędnych założeń podczas pracy z danymi, gdzie 0 często może być uważane za wartość ważną. Z kolei NULL jest typem, który reprezentuje brak wartości, ale w kontekście funkcji empty() jest on również uznawany za pusty. Zmienne z wartością NULL zostaną ocenione jako puste, co jest zgodne z zasadami typowania w PHP, jednak nie należy mylić tego z zerem. Zastosowanie wartości FALSE jako odpowiedzi jest również nieprawidłowe, ponieważ empty() nie zwraca wartości logicznej FALSE dla zmiennej $a, która ma wartość 0. Zamiast tego zwróci TRUE. Istotne jest, aby zrozumieć, że empty() nie ocenia wartości w sensie ich logiczności, lecz jedynie czy są one 'puste' w kontekście PHP. Właściwe zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla uniknięcia błędów w logice programowania, zwłaszcza w skomplikowanych aplikacjach webowych, gdzie walidacja danych jest istotna.

Pytanie 2

W języku PHP stwórz warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna

$a

będzie jakąkolwiek liczbą całkowitą mniejszą niż -10 lub gdy zmienna

$b

będzie liczbą z zakresu (25, 75). Wyrażenie logiczne w tym warunku powinno mieć postać

A. ($a < -10) and (($b > 25) or ($b < 75))

B. ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75))

C. ($a < -10) or (($b > 25) or ($b < 75))

D. ($a < -10) and (($b > 25) and ($b < 75))

Wyrażenie logiczne ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75)) jest poprawne, ponieważ spełnia warunki określone w treści zadania. Warunek ten sprawdza, czy zmienna $a jest mniejsza od -10 lub czy zmienna $b mieści się w przedziale od 25 do 75, co oznacza, że musi być większa niż 25 oraz mniejsza niż 75 jednocześnie. Takie podejście jest zgodne z zasadami logiki i jest typowe w programowaniu w PHP. Praktycznym zastosowaniem tego typu warunków może być filtrowanie danych użytkowników na podstawie wieku lub kwot transakcji, gdzie istotne jest spełnienie kilku kryteriów. Warto również zauważyć, że użycie operatora 'or' w tym przypadku jest kluczowe, gdyż pozwala na spełnienie przynajmniej jednego z warunków, co jest istotne w kontekście przyjmowania danych. Dobre praktyki w programowaniu sugerują, aby zawsze dokładnie definiować warunki logiczne oraz unikać nadmiarowych złożoności, co czyni kod bardziej czytelnym i łatwiejszym w utrzymaniu.

Pytanie 3

Jakie oprogramowanie do zarządzania treścią umożliwia proste tworzenie oraz aktualizację witryny internetowej?

A. CSS

B. CMS

C. PHP

D. SQL

Wybór SQL, PHP i CSS jako odpowiedzi na pytanie o system zarządzania treścią jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowań tych technologii. SQL (Structured Query Language) jest językiem zapytań służącym do komunikacji z bazami danych. Umożliwia on tworzenie, modyfikowanie oraz pobieranie danych, co jest kluczowe dla działania wielu aplikacji internetowych, w tym CMS-ów, lecz sam w sobie nie dostarcza interfejsu do zarządzania treścią. PHP to język skryptowy, często wykorzystywany do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Choć PHP jest podstawą wielu systemów CMS, to sam język nie jest narzędziem do zarządzania treściami. CSS (Cascading Style Sheets) natomiast jest językiem stylizacji, który odpowiada za wygląd i układ strony, ale nie wprowadza funkcji zarządzania treścią. Zastanawiając się nad tymi technologiami, można zauważyć, że mylenie ich z CMS-em może wynikać z braku zrozumienia ich ról w ekosystemie webowym. Każda z tych technologii odgrywa istotną rolę w budowie i funkcjonowaniu stron internetowych, ale nie są one systemami do zarządzania treścią. Prawidłowe zrozumienie ich funkcji jest kluczem do efektywnego wykorzystania ich w praktyce.

Pytanie 4

W języku JavaScript zapisano poniższy fragment kodu. `````` Po uruchomieniu skryptu zmienna x

A. będzie miała wartość 11 i zostanie wyświetlona w konsoli przeglądarki internetowej

B. będzie miała wartość 10 i zostanie pokazana w dokumencie HTML

C. będzie miała wartość 10 i zostanie wyświetlona w głównym oknie przeglądarki internetowej

D. będzie miała wartość 11 i zostanie wyświetlona w oknie popup

W analizowanym fragmencie kodu JavaScript mamy do czynienia z prostą operacją inkrementacji zmiennej x, która początkowo wynosi 10. Operator ++ zwiększa wartość zmiennej o 1, co skutkuje wartością 11. Wartością, która zostanie wyświetlona, jest wartość zmiennej x, która po inkrementacji wynosi 11. Jednak ważnym aspektem jest to, że w kodzie jest błąd składniowy w wywołaniu funkcji console.log. Poprawna składnia powinna wyglądać tak: console.log(x); zamiast console.logx);. W obecnej formie kodu, mimo inkrementacji zmiennej x do wartości 11, pojawi się błąd wykonania, a wartość nie zostanie wypisana. Gdyby błąd został naprawiony, wynik 11 zostałby wyświetlony w konsoli przeglądarki, co jest standardowym miejscem do monitorowania wyjścia w aplikacjach JavaScript. To zachowanie jest zgodne ze specyfikacjami ECMAScript, które definiują zasady działania operatorów oraz metod konsoli.

Pytanie 5

W języku PHP, po wykonaniu poniższego fragmentu kodu, w zmiennej o nazwie Nowy_Napis zostanie zapisany:

$Napis = "ZaWszE SpRaWdZ swoj KoD";
$Nowy_Napis = strtolower($Napis);

A. zAwSZe sPrAwDz SWOJ kOd

B. zawsze sprawdz swoj kod

C. ZAWSZE SPRAWDZ SWOJ KOD

D. ZaWszE

Odpowiedź 'zawsze sprawdz swoj kod' jest poprawna, ponieważ funkcja strtolower() w PHP konwertuje wszystkie znaki w łańcuchu na małe litery. W przypadku podanego kodu, zmienna $Napis zawiera tekst 'ZaWszE SpRaWdZ swoj KoD', który po zastosowaniu funkcji strtolower() przekształca się na 'zawsze sprawdz swoj kod'. Praktyczne zastosowanie tej funkcji jest bardzo istotne w kontekście normalizacji danych wejściowych, szczególnie w aplikacjach internetowych, gdzie wielkość liter może wpływać na sposób przechowywania, wyszukiwania lub porównywania tekstów. Warto również podkreślić, że w przypadku korzystania z baz danych, stosowanie jednolitej konwencji zapisu (np. zawsze małe litery) może zminimalizować ryzyko błędów i niejednoznaczności. Dobrymi praktykami jest także walidacja danych użytkowników oraz przygotowywanie ich do dalszego przetwarzania, co sprzyja lepszej organizacji kodu i efektywności aplikacji.

Pytanie 6

Jaką metodę przesyłania danych za pomocą formularza do kodu PHP należy uznać za najbardziej bezpieczną dla poufnych informacji?

A. Metoda POST, przy użyciu protokołu HTTP

B. Metoda GET, przy użyciu protokołu HTTP

C. Metoda POST, przy użyciu protokołu HTTPS

D. Metoda GET, przy użyciu protokołu HTTPS

Wybór metody GET za pomocą protokołu HTTP do przesyłania poufnych danych wiąże się z poważnymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa. Metoda GET przesyła dane jako część adresu URL, co oznacza, że mogą one być łatwo widoczne w historii przeglądania użytkownika i logach serwera. Oznacza to, że jakiekolwiek dane osobowe lub informacje finansowe mogą zostać przypadkowo ujawnione osobom trzecim. Przykładowo, jeśli użytkownik wprowadza swoje hasło w formularzu używając metody GET, to jego hasło będzie widoczne w pasku adresu przeglądarki, co stwarza ryzyko kradzieży tożsamości. Protokół HTTP dodatkowo nie zapewnia żadnego szyfrowania, co czyni go podatnym na ataki typu „man-in-the-middle”, w których złośliwy użytkownik może przechwycić przesyłane dane. Praktyki bezpieczeństwa wymagają, aby poufne informacje były zawsze przesyłane za pomocą bezpiecznego połączenia oraz odpowiedniej metody, co czyni odpowiedzi na bazie HTTP jako nieodpowiednie. Często spotykanym błędem jest mylenie metod GET i POST; niektórzy użytkownicy mogą nie dostrzegać różnicy i nie zdawać sobie sprawy z tego, jak ważne jest odpowiednie zabezpieczenie komunikacji w sieci. Dlatego kluczowe jest, aby przy przesyłaniu wrażliwych danych zawsze korzystać z HTTPS oraz metody POST, co stanowi standard w branży internetowej.

Pytanie 7

Parametr face elementu jest używany do wskazania

A. efektów czcionki

B. koloru czcionki

C. nazwa czcionki

D. rozmiaru czcionki

Odpowiedzi sugerujące, że parametr face dotyczy barwy, wielkości lub efektów czcionki opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu funkcji znacznika . Chociaż kolory czcionek można faktycznie definiować w HTML, to odpowiedzialny za nie jest inny atrybut – color. Warto zauważyć, że barwa tekstu jest istotnym elementem projektowania stron, ale jest to niezwiązane z parametrem face. Wielkość czcionki z kolei jest regulowana przez atrybut size, co również jest osobną kwestią. Efekty czcionki, takie jak pogrubienie czy kursywa, są osiągane za pomocą atrybutów takich jak bold i italic, natomiast face precyzuje wyłącznie nazwę czcionki. Powszechnym błędem w myśleniu jest zakładanie, że wszystkie aspekty stylizacji czcionek są ze sobą powiązane w jednym parametrze. Kluczowe jest zrozumienie, że HTML i CSS mają różne role w tworzeniu stron internetowych. HTML skupia się na strukturze dokumentu, podczas gdy CSS odpowiada za jego wygląd. W przypadku nowoczesnych praktyk kodowania, atrybut face jest uznawany za przestarzały, co sprawia, że korzystanie z CSS jest bardziej efektywne i zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron. Zamiast polegać na starych metodach, warto dostosować się do współczesnych technik kodowania, które oferują większą elastyczność oraz lepsze wsparcie dla responsywności stron.

Pytanie 8

Funkcja zaprezentowana w PHP

function dzialania(int $x, float $y) {
   $z = $x + $y;
   return $z;
}

A. nie zwraca wyniku.

B. zwraca wynik.

C. jest zadeklarowana z dwoma parametrami rzeczywistymi.

D. przyjmuje dwa argumenty z wartością domyślną.

Odpowiedzi, które sugerują, iż funkcja nie zwraca wartości, są błędne, ponieważ wyraźnie widać, że zawiera instrukcję return, co świadczy o jej zdolności do zwracania wyniku. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia struktury funkcji w PHP, gdzie return jest kluczowym elementem określającym, że funkcja coś zwraca. Inna błędna odpowiedź sugeruje, że funkcja pobiera parametry z domyślną wartością. Chociaż PHP pozwala na definiowanie takich parametrów, w tym przypadku nie ma przypisanych wartości domyślnych, co oznacza, że użytkownik musi dostarczyć odpowiednie argumenty przy wywołaniu funkcji. Ponadto odpowiedź o dwóch rzeczywistych parametrach również wprowadza w błąd, gdyż typy są dokładnie określone jako int i float, co oznacza, że jeden z parametrów jest całkowity, a drugi zmiennoprzecinkowy. Takie niezrozumienie może być wynikiem braku uwagi na szczegóły podczas analizy kodu. Poprawne zrozumienie sygnatury i działania funkcji jest kluczowe dla skutecznego programowania, a błędne interpretacje mogą prowadzić do defektów w kodzie, które są trudne do zidentyfikowania i naprawy bez odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w analizie typu danych oraz struktury funkcji w PHP. W praktyce, uniknięcie takich pomyłek wymaga dokładnej lektury kodu oraz praktyki w implementacji funkcji o różnorodnych sygnaturach w różnych kontekstach programistycznych. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, jak funkcje operują na parametrach i jakie są ich możliwe zastosowania w projektach programistycznych.

Pytanie 9

Według którego parametru oraz dla ilu tabel zostaną zwrócone wiersze na liście w wyniku przedstawionego zapytania?

SELECT * FROM producent, hurtownia, sklep, serwis WHERE
   producent.nr_id = hurtownia.nr_id AND
   producent.wyrob_id = serwis.wyrob_id AND
   hurtownia.nr_id = sklep.nr_id AND
   sklep.nr_id = serwis.nr_id AND
   producent.nr_id = 1;

A. Według parametru wyrób id dla wszystkich tabel.

B. Według parametru nr id wyłącznie dla trzech tabel.

C. Według parametru wyrób Jd wyłącznie dla trzech tabel.

D. Według parametru nr id dla wszystkich tabel.

Brawo! Wybrałeś poprawną odpowiedź, zgodnie z którą parametrem nr id zwraca wiersze dla wszystkich tabel. To zapytanie SQL odnosi się do czterech tabel: producent, hurtownia, sklep i serwis. Zwraca ono wiersze, gdzie wartość kolumny nr_id jest taka sama we wszystkich tych tabelach i równa 1. Dodatkowo, jakość danych jest wspierana przez fakt, że zapytanie sprawdza zgodność wartości kolumny wyrob_id między tabelami producent i serwis. Zrozumienie tego, jak działa to zapytanie i dlaczego to jest ważne, jest kluczowe w praktyce programistycznej. Zapewnia to, że możemy skutecznie i efektywnie manipulować danymi, a także zrozumieć, jak nasze zapytania wpływają na wyniki, które otrzymujemy. Dobra praktyka jest zawsze zrozumienie, jakie dane są zwracane przez nasze zapytanie, zanim zaczniemy z nich korzystać w naszym kodzie. Ostatecznie, zrozumienie, jak korzystać z zapytań SQL do manipulacji i odzyskiwania danych, jest kluczowym elementem dowolnej roli programistycznej.

Pytanie 10

Jaki jest cel wykorzystania znacznika w języku HTML?

A. określenia formularza

B. określenia nagłówka w treści

C. zmiany kroju pisma na pochylony

D. wstawienia obrazka

Znacznik w języku HTML jest używany do oznaczania tekstu, który powinien być wyświetlany w kroju pisma pochyłym. Takie użycie jest zgodne ze standardami HTML, gdzie zwykle wskazuje na tekst, który ma być wyróżniony w kontekście stylistycznym, na przykład w przypadku tytułów książek, nazw gatunków czy terminów technicznych. Z perspektywy semantycznej, HTML5 wprowadza większą elastyczność w definiowaniu znaczenia tekstu, co czyni bardziej konwencjonalnym narzędziem niż w poprzednich wersjach. Warto zaznaczyć, że dla lepszej dostępności i SEO, często zaleca się użycie znacznika , który nie tylko zmienia styl, ale także podkreśla znaczenie tekstu. Przykład zastosowania : „Wojna i pokój” to książka autorstwa Lwa Tołstoja. Z perspektywy użytkowników i wyszukiwarek, ważne jest, aby znać różnice między tymi znacznikami, co pozwala na efektywniejsze tworzenie treści internetowych.

Pytanie 11

W bazie danych znajduje się tabela pracownicy z kolumnami: id, imie, nazwisko, pensja. W nadchodzącym roku postanowiono zwiększyć wynagrodzenie wszystkim pracownikom o 100 zł. Zmiana ta w bazie danych będzie miała formę

A. UPDATE pracownicy SET pensja = pensja +100;

B. UPDATE pracownicy SET pensja = 100;

C. UPDATE pensja SET +100;

D. UPDATE pensja SET 100;

W celu podniesienia pensji wszystkim pracownikom o 100 zł, zastosowanie ma polecenie SQL UPDATE. Poprawna instrukcja 'UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100;' działa na zasadzie modyfikacji istniejących wartości w kolumnie 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. Ta konstrukcja przyjmuje bieżącą wartość pensji każdego pracownika i dodaje do niej 100 zł. Jest to standardowa praktyka w SQL, gdzie używamy operatora '+', aby zmodyfikować dane. Warto pamiętać, że takie operacje są powszechnie wykorzystywane w systemach baz danych do aktualizacji informacji, co pozwala na efektywne zarządzanie danymi. Dla porównania, instrukcje SELECT, które służą do pobierania danych, nie są odpowiednie w tym kontekście. W rezultacie każdy pracownik w tabeli otrzyma nową, zwiększoną pensję, co odzwierciedli aktualizację w bazie danych.

Pytanie 12

Język HTML oferuje nagłówki, które służą do tworzenia hierarchii zawartości. Te nagłówki występują wyłącznie w zakresie

A. h1 - h10

B. h1 - h8

C. h1 - h6

D. h1 - h4

Odpowiedź h1 - h6 jest poprawna, ponieważ w języku HTML nagłówki są definiowane w ramach sześciu poziomów, od h1 do h6. Nagłówki te pełnią kluczową rolę w organizacji treści na stronie internetowej, umożliwiając tworzenie hierarchii oraz struktury dokumentu. h1 jest najważniejszym nagłówkiem i powinien być używany do oznaczania głównego tytułu strony, podczas gdy h2, h3, h4, h5 i h6 służą do tworzenia podtytułów i hierarchii treści w miarę potrzeby. Na przykład, nagłówek h2 może być użyty do oznaczenia sekcji podrzędnej w stosunku do h1, a h3 do następnej sekcji podrzędnej. Takie zrozumienie hierarchii nagłówków jest istotne z punktu widzenia SEO, ponieważ wyszukiwarki korzystają z tych struktur do indeksowania treści. Dobrze zorganizowane nagłówki poprawiają również dostępność strony, co jest zgodne z najlepszymi praktykami webowymi, a także ułatwiają nawigację użytkownikom, zarówno ludziom, jak i robotom wyszukiwarek.

Pytanie 13

W CSS, żeby uzyskać efekt kursywy dla tekstu, należy zastosować właściwość

A. font-family

B. font-size

C. font-style

D. font-variant

W języku CSS, aby uzyskać efekt pochylenia tekstu, należy zastosować właściwość font-style, która umożliwia określenie stylu czcionki. Właściwość ta ma kilka wartości, z których najczęściej używaną jest 'italic', która pochyla tekst w sposób naturalny, przypominający ręczne pismo. Można także użyć wartości 'oblique', która również powoduje pochylenie, ale w nieco inny sposób, dając efekt bardziej syntetyczny. Przykładem może być następujący kod CSS: p { font-style: italic; }. Wartości te są zgodne z dokumentacją W3C, która definiuje standardy CSS. Użycie font-style jest kluczowe w projektowaniu responsywnych stron internetowych, gdzie estetyka i typografia odgrywają istotną rolę w odbiorze wizualnym. Pochylenie tekstu może być także użyte do wyróżniania cytatów lub nazw własnych, co zwiększa czytelność i przejrzystość dokumentu. Dobrą praktyką jest również testowanie stylów na różnych przeglądarkach, aby upewnić się, że efekt pochylenia jest zgodny z oczekiwaniami we wszystkich środowiskach.

Pytanie 14

W JavaScript zdarzenie onKeydown zostanie wywołane, gdy klawisz

A. myszki został zwolniony

B. klawiatury został naciśnięty

C. myszki został naciśnięty

D. klawiatury został zwolniony

Nieprawidłowe odpowiedzi koncentrują się na mylnej interpretacji zdarzeń związanych z myszką oraz klawiaturą. Na przykład, wyrażenie, że zdarzenie onKeydown wywołuje się, gdy klawisz myszki został zwolniony, jest całkowicie błędne, ponieważ zdarzenie onKeydown odnosi się wyłącznie do akcji związanych z klawiszami klawiatury. Takie pomieszanie pojęć może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie różne zdarzenia muszą być obsługiwane w odpowiednich kontekstach. Obserwując, że odpowiedzi sugerujące naciśnięcie klawisza myszki również są nieprawidłowe, widzimy, że mogą one wynikać z braku zrozumienia podstawowych różnic w interakcji z urządzeniami wskazującymi versus klawiaturą. W praktyce, błędne podejście do zdarzeń klawiaturowych może prowadzić do problemów z dostępnością aplikacji. Na przykład, użytkownicy, którzy korzystają z klawiatury do nawigacji, mogą nie być w stanie w pełni wykorzystać funkcji aplikacji, jeśli zdarzenia nie są odpowiednio obsługiwane. Dlatego kluczowe jest, aby programiści dokładnie rozumieli zasady i różnice między zdarzeniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie dostępności i użyteczności aplikacji webowych.

Pytanie 15

Jaką właściwość CSS należy zastosować, aby uzyskać linie przerywaną w obramowaniu?

A. dashed

B. double

C. solid

D. dotted

Odpowiedź dashed jest poprawna ponieważ w CSS właściwość ta służy do definiowania stylu obramowania w postaci linii kreskowanej Jest to często używane do wizualnego oddzielenia zawartości na stronie internetowej bez zbytniego skupiania uwagi Użycie dashed sprawia że linia jest bardziej subtelna w porównaniu do solid co czyni ją dobrym wyborem w przypadku chęci zachowania minimalistycznego wyglądu Zgodnie ze standardami CSS właściwość border-style może przyjmować kilka wartości w tym solid dotted double i dashed Każda z tych wartości ma swoje unikalne zastosowania na przykład solid tworzy ciągłą linię natomiast dotted tworzy linię z kropkami Linia dashed składa się z krótkich kresek co różni ją od linii double która jest podwójną linią W praktyce dashed jest często stosowane w projektach gdzie ważne jest wskazanie na określone sekcje lub elementy bez przytłaczania użytkownika Zgodnie z dobrymi praktykami można dostosować szerokość i kolor obramowania co pozwala na lepszą integrację z ogólnym stylem strony CSS daje dużą elastyczność w projektowaniu co pozwala na tworzenie różnorodnych i responsywnych interfejsów użytkownika

Pytanie 16

Kod CSS można włączyć do dokumentu HTML, używając znacznika

A. <head>

B. <body>

C. <meta>

D. <style>

Odpowiedź <style> jest prawidłowa, ponieważ ten znacznik HTML jest dedykowany do osadzania kodu CSS wewnątrz dokumentu HTML. Znacznik <style> powinien być umieszczony w sekcji <head> dokumentu, co umożliwia przeglądarkom interpretację stylów przed renderowaniem treści strony. Dzięki temu można definiować różne reguły CSS, które modyfikują wygląd elementów HTML, co jest kluczowe w tworzeniu estetycznych i funkcjonalnych stron internetowych. Przykładowo, można użyć <style> do określenia koloru tła, rozmiaru czcionki czy marginesów. Ważne jest, aby stosować zasady dotyczące kaskadowości, ponieważ style zdefiniowane w <style> mają priorytet nad stylem zewnętrznym, jeśli są tak samo specyficzne. Dodatkowo, korzystanie z <style> jest zgodne z zasadami dobrych praktyk, takich jak unikanie nadmiarowego ładowania zewnętrznych plików CSS w przypadku prostych projekty, co przyspiesza czas ładowania strony.

Pytanie 17

W języku CSS stworzono określony styl. Sekcja sformatowana tym stylem będzie miała obramowanie o szerokości

div {
     border: solid 2px blue;
     margin: 20px;
 }

A. 20 px oraz marginesy zewnętrzne tego obramowania

B. 2 px oraz marginesy wewnętrzne tego obramowania

C. 2 px oraz marginesy zewnętrzne tego obramowania

D. 20 px oraz marginesy wewnętrzne tego obramowania

Wybór odpowiedzi która nie uwzględnia prawidłowego połączenia właściwości border i margin prowadzi do błędnych założeń Odpowiedzi które sugerują że marginesy znajdują się wewnątrz obramowania są mylące ponieważ w CSS właściwość padding odpowiada za marginesy wewnętrzne natomiast margin dotyczy przestrzeni na zewnątrz obramowania Częstym błędem jest mylenie tych dwóch pojęć co prowadzi do niepoprawnego stylizowania elementów na stronie internetowej W przypadku definicji CSS przedstawionej na obrazku właściwość margin jest ustawiona na 20px co oznacza że do każdego z boków elementu dodawane jest 20 pikseli przestrzeni na zewnątrz jego obramowania Obramowanie samo w sobie ma 2 piksele grubości co precyzyjnie określa border 2px Próby rozumienia tej definicji w kategoriach wewnętrznych marginesów są błędne i wynikają z niepoprawnego zrozumienia struktury boksu w CSS Poprawne zrozumienie różnic między margin i padding jest kluczowe dla prawidłowego stosowania stylów CSS w praktyce projektowania stron internetowych oraz dla uzyskania estetycznych i funkcjonalnych układów które poprawiają doświadczenie użytkownika poprzez właściwe zarządzanie przestrzenią i separacją elementów

Pytanie 18

Skrypt w języku JavaScript, który zajmuje się płacami pracowników, ma na celu stworzenie raportu dla osób zatrudnionych na umowę o pracę, które otrzymują wynagrodzenie w przedziale 4000 do 4500 zł, w tym przedziale obustronnie domkniętym. Jakie jest kryterium do wygenerowania raportu?

A. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)

B. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)

C. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)

D. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)

Odpowiedź, którą wybrałeś, to umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500). To jest faktycznie odpowiednia opcja, bo spełnia warunki do wygenerowania raportu. To ważne, żeby oba warunki były spełnione – pracownik musi mieć umowę o pracę i pensja powinna być w zakresie od 4000 do 4500 zł. Na przykład, jeśli ktoś zarabia 4200 zł, to wtedy wszystko gra i raport się pojawi. W programowaniu używanie operatorów logicznych, takich jak '&&', jest kluczowe, bo pozwalają one precyzyjnie ustalić kryteria. Dobrze zrozumiane operatory '&&' i '||' pomagają unikać niejasności i błędów w logice, a to jest podstawa dobrego pisania kodu.

Pytanie 19

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Ta metoda odniesie się do akapitu

A. akapit2

B. akapit4

C. akapit

D. akapit3

Metoda DOM getElementsByClassName jest jedną z najważniejszych funkcji w JavaScript, która pozwala na selekcję elementów na stronie internetowej na podstawie ich klas CSS. W tym przypadku, odpowiedź akapit4 jest poprawna, ponieważ element ten ma przypisaną klasę "akapit", co czyni go bezpośrednim kandydatem do selekcji przez metodę getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta zwraca kolekcję elementów (HTMLCollection), które mają podaną klasę, a następnie można z nimi pracować w kodzie JavaScript. Na przykład, możemy zmieniać ich style, zawartość lub dodawać zdarzenia. Dobrą praktyką jest stosowanie klas do stylizacji oraz manipulacji DOM, co pozwala na lepszą organizację kodu i zwiększa jego czytelność. Pamiętaj, że klasy są bardziej uniwersalne i elastyczne niż identyfikatory (ID), które powinny być unikalne na stronie. W przypadku konieczności stosowania metod do manipulacji elementami DOM, warto znać również inne metody, takie jak querySelector i querySelectorAll, które oferują bardziej zaawansowane opcje selekcji, umożliwiające wykorzystanie kombinacji klas, identyfikatorów i innych atrybutów.

Pytanie 20

Znaczniki HTML oraz używane do wyróżniania istotności tekstu, pod względem formatowania odpowiadają znacznikom

A. `````` oraz ``````

B. `````` oraz ``````

C. `````` oraz ``````

D. `````` oraz ``````

Znaczniki HTML oraz są używane do podkreślenia ważności tekstu, przy czym wskazuje na silniejsze akcentowanie, a na akcentowanie mniej intensywne, pełniące rolę stylizacji typograficznej. W kontekście formatowania, ich odpowiednikami są znaczniki oraz . Oznacznik wprowadza tekst w pogrubieniu, co sygnalizuje jego ważność, ale nie ma semantycznego znaczenia, podczas gdy oznacza kursywę, która jest często używana do podkreślenia tytułów, obcojęzycznych wyrazów czy terminów technicznych. W praktyce, użycie i jest zgodne z zasadami semantycznego HTML, które mają na celu zrozumienie treści przez maszyny oraz poprawę dostępności, co ma fundamentalne znaczenie w projektowaniu stron internetowych. Warto także pamiętać, że stosowanie semantycznych znaczników wpływa na SEO, umożliwiając lepsze indeksowanie treści przez wyszukiwarki, a także poprawia doświadczenia osób korzystających z technologii asystujących. Przykładowo, użycie w nagłówkach lub kluczowych informacjach na stronie pozwala na lepsze zrozumienie struktury treści przez użytkowników oraz boty wyszukiwarek.

Pytanie 21

Który z wymienionych systemów nie należy do systemów CMS?

A. Joomla!

B. WordPress

C. Adobe Flash

D. Drupal

Drupal, Joomla! oraz WordPress to systemy zarządzania treścią, które różnią się pod względem funkcji, architektury oraz grupy docelowej. Drupal jest zaawansowanym CMS-em, który dedykowany jest zarówno dla profesjonalnych twórców stron, jak i dużych organizacji, oferując niezwykle elastyczne możliwości konfiguracji oraz bogaty ekosystem modułów. Dzięki temu, użytkownicy mogą tworzyć skomplikowane strony internetowe i aplikacje webowe, zarządzając jednocześnie złożonymi strukturami treści. Joomla! to kolejny CMS o szerokim zastosowaniu, który łączy w sobie łatwość użycia z potężnymi funkcjami, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla małych i średnich przedsiębiorstw. Oferuje szereg komponentów, które umożliwiają dodawanie różnych funkcji, takich jak galerie zdjęć, forum czy e-commerce. WordPress, z kolei, to najpopularniejszy CMS na świecie, znany z prostoty obsługi oraz bogatej biblioteki wtyczek i motywów. Jest idealny dla blogerów oraz osób chcących szybko stworzyć stronę internetową. Każdy z tych systemów ułatwia użytkownikom zarządzanie treścią, archiwizację, a także publikację bez potrzeby znajomości programowania, co czyni je niezastąpionymi narzędziami w tworzeniu nowoczesnych stron internetowych.

Pytanie 22

W języku PHP symbol "//" oznacza

A. początek komentarza jednoliniowego

B. początek programu.

C. operator alternatywy.

D. operator dzielenia całkowitego.

Znak "//" w PHP to początek komentarza jednoliniowego. Komentarze to naprawdę ważna część kodowania, bo dzięki nim można dodawać notatki, które wyjaśniają, co się dzieje w kodzie. Ułatwia to późniejsze zrozumienie przy pracy nad projektem. Kiedy programista wpisuje "//", mówi interpreterowi PHP, żeby zignorował wszystko, co znajduje się w tej linii po tym znaku. Dzięki temu można opisywać funkcje czy klasy albo tymczasowo wyłączać część kodu, gdy testujemy różne rzeczy. To dobra praktyka, bo czytelność i dokumentacja kodu są kluczowe, szczególnie w większych projektach. Przykładowo, można zobaczyć taki komentarz: // Funkcja oblicza sumę dwóch liczb function suma($a, $b) { return $a + $b; } Dzięki takiemu komentarzowi inny programista szybko zrozumie, co ta funkcja robi, co jest super ważne w sytuacjach, gdy w zespole jest więcej osób.

Pytanie 23

Które z wymienionych stwierdzeń na temat zasad programowania w PHP jest prawdziwe?

A. Jest to język o słabej kontroli typów

B. W nazwach zmiennych nie rozróżnia się wielkości liter

C. Nazwy zmiennych poprzedza znak !

D. Deklaracja zmiennych następuje po słowie var

Deklaracja zmiennych w PHP nie odbywa się za pomocą słowa kluczowego 'var', lecz po prostu przez przypisanie wartości do zmiennej, która musi być poprzedzona znakiem dolara ($). Ten błąd często wynika z przyzwyczajenia do innych języków programowania, takich jak Java czy C#, w których takie deklaracje są powszechne. W PHP, zamiast deklaracji, chodzi o dynamiczne przypisanie wartości, co sprawia, że kod jest bardziej elastyczny, ale i bardziej podatny na błędy typowe dla typów dynamicznych. W kontekście nazw zmiennych, PHP jest językiem rozróżniającym wielkość liter, co oznacza, że '$zmienna' i '$Zmienna' to dwie różne zmienne. Oznacza to, że programiści muszą być szczególnie uważni, aby unikać niezamierzonych błędów przez niewłaściwe użycie wielkości liter. Termin '!', jako znak poprzedzający zmienne, również jest błędny, ponieważ w PHP zmienne zawsze zaczynają się od '$'. Rozważając typy danych, PHP ma słabą kontrolę typów, co oznacza, że programista może zmieniać typy zmiennych w trakcie działania programu, ale nie znaczy to, że jest to język bez kontroli typów. Właściwe zarządzanie typami danych jest kluczowe dla pisania efektywnego i bezpiecznego kodu, a użytkownicy muszą rozumieć konsekwencje dynamicznej typizacji w kontekście debuggingu i przyszłej konserwacji aplikacji.

Pytanie 24

Który program komputerowy przekłada kod źródłowy, stworzony w określonym języku programowania, na język maszyny?

A. Środowisko programistyczne

B. Edytor kodu źródłowego

C. Kompilator

D. Debugger

Kompilator to taki mega ważny program, który pomaga w tworzeniu aplikacji. Przekształca kod, który napisaliśmy w danym języku programowania, na język maszynowy, czyli taki, który komputery rozumieją. To jest kluczowe, bo komputery działają na kodzie binarnym. Tak więc, jak piszemy programy w językach, takich jak C++, Java czy Python, musimy przekształcić ten skomplikowany kod na coś, co maszyna będzie mogła ogarnąć. Kompilatory nie tylko zamieniają nasz kod, ale też sprawdzają go pod kątem błędów, co jest super ważne dla jakości oprogramowania. Dla przykładu, jest taki kompilator GCC do języka C/C++, który jest bardzo popularny w projektach open source. Dobrze jest regularnie kompilować kod podczas pisania, bo to pozwala szybko łapać błędy i lepiej pracować w zespole.

Pytanie 25

Aby uzyskać przedstawiony efekt napisu w programie INKSCAPE / COREL, należy

A. zastosować opcję sumy z kołem

B. zastosować opcję wykluczenia z kołem

C. skorzystać z opcji wstaw / dopasuj tekst do ścieżki

D. skorzystać z opcji gradientu

Zastosowanie funkcji wykluczenia z kołem nie jest właściwe w kontekście dopasowywania tekstu do ścieżki ponieważ funkcja ta służy do tworzenia efektów wycinania w których elementy jednego obiektu są wykluczane z drugiego. Jest to przydatne w sytuacjach gdzie potrzebujemy stworzyć złożone kształty poprzez odejmowanie jednego obiektu od drugiego. Natomiast zastosowanie funkcji sumy z kołem odnosi się do łączenia kilku obiektów w jeden nowy kształt co jest użyteczne przy tworzeniu złożonych kompozycji graficznych ale nie ma związku z manipulowaniem kształtem tekstu. Funkcja gradientu jest związana z kolorowaniem obiektów przez stopniowe przechodzenie jednego koloru w drugi co nadaje obiektom atrakcyjny efekt wizualny ale nie wpływa na kształtowanie liter wzdłuż ścieżki. Typowym błędem jest myślenie że te funkcje mogą być używane wymiennie z narzędziami do tekstu co wynika z niepełnego zrozumienia ich specyficznych zastosowań i ograniczeń w kontekście projektowania grafiki wektorowej. Zrozumienie różnych funkcji dostępnych w programach do grafiki wektorowej jak Inkscape czy CorelDRAW jest kluczowe dla efektywnego tworzenia projektów które są zarówno estetyczne jak i funkcjonalne. Profesjonalne wykorzystanie tych narzędzi wymaga nie tylko znajomości ich podstawowych funkcji ale także świadomości kontekstu ich użycia oraz możliwości jakie oferują w tworzeniu zaawansowanych projektów graficznych które spełniają określone wymagania wizualne i techniczne.

Pytanie 26

Wskaż zapytanie, które z tabeli klienci wybierze tylko nazwiska trzech najlepszych klientów, czyli tych, którzy mają najwięcej punktów na swoim koncie (pole całkowite punkty)?

A. SELECT nazwisko FROM klienci ORDER BY nazwisko DESC LIMIT 3

B. SELECT LIMIT 3 nazwisko FROM klienci ORDER BY nazwisko DESC

C. SELECT nazwisko FROM klienci LIMIT 3

D. SELECT nazwisko FROM klienci ORDER BY punkty DESC LIMIT 3

Wybór kwerendy SELECT nazwisko FROM klienci ORDER BY punkty DESC LIMIT 3 jest poprawny, ponieważ wykorzystuje klauzulę ORDER BY w celu posortowania wyników na podstawie kolumny 'punkty' w porządku malejącym. Dzięki temu, najpierw wyświetlone zostaną rekordy z najwyższą liczbą punktów. Zastosowanie LIMIT 3 oznacza, że z całej posortowanej listy, wybierane są jedynie trzy rekordy, co idealnie odpowiada wymaganiu znalezienia trzech najlepszych klientów. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu SQL, ponieważ pozwala na precyzyjne wydobycie danych z bazy, a także na efektywne zarządzanie wynikami zapytań. Przykład zastosowania to sytuacja, gdy firma chce nagrodzić swoich najlepszych klientów na podstawie ich aktywności, co może przyczynić się do zwiększenia ich lojalności. W kontekście analizy danych, zrozumienie, jak korzystać z klauzul ORDER BY i LIMIT, jest kluczowe dla optymalizacji zapytań oraz interpretacji wyników.

Pytanie 27

Z tabel Artykuly oraz Autorzy należy wyodrębnić tylko nazwiska autorów oraz tytuły ich artykułów, które uzyskały ocenę 5. Odpowiednia kwerenda do pozyskania tych informacji ma postać

A. SELECT nazwisko, tytul FROM autorzy JOIN artykuly ON autorzy.id = autorzy_id WHERE ocena = 5;

B. SELECT nazwisko, tytul FROM autorzy JOIN artykuly ON autorzy.id = artykuly.id;

C. SELECT nazwisko, tytul FROM autorzy, artykuly WHERE ocena == 5;

D. SELECT nazwisko, tytul FROM autorzy JOIN artykuly ON autorzy.id = autorzy_id;

Pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. W przypadku kwerendy SELECT nazwisko tytul FROM autorzy JOIN artykuly ON autorzy.id = autorzy_id; brakuje klauzuli WHERE co sprawia że zwraca ona wszystkie artykuły niezależnie od ich oceny. To nie spełnia warunku pytania który wymaga wyłącznie artykułów ocenionych na 5. Taka kwerenda może być niewydajna w kontekście dużych zbiorów danych i nie jest zgodna z założeniami zadania. W odpowiedzi SELECT nazwisko tytul FROM autorzy artykuly WHERE ocena == 5; nie użyto klauzuli JOIN co może prowadzić do niepoprawnych wyników i potencjalnego zwrotu kartazyjskiego iloczynu tabel powodując ogromny wzrost liczby rekordów. Zastosowanie podwójnego znaku równości jest błędne w SQL który używa pojedynczego znaku do przypisania wartości. W końcu odpowiedź SELECT nazwisko tytul FROM autorzy JOIN artykuly ON autorzy.id = artykuly.id; zawiera nieprawidłowy warunek łączenia. Klucz artykuly.id nie jest kluczem obcym co prowadzi do błędnych wyników. Poprawne zrozumienie relacji między tabelami oraz zastosowanie odpowiednich klauzul jest kluczowe dla efektywnego zapytania SQL i uniknięcia typowych błędów w zarządzaniu relacyjnymi bazami danych. Zrozumienie relacji pomiędzy tabelami oraz prawidłowe stosowanie klauzul pozwala na efektywne zarządzanie danymi co ma kluczowe znaczenie w programowaniu baz danych oraz ich optymalizacji.

Pytanie 28

Aby zmienić wartość atrybutu elementu opisanego w CSS przy użyciu skryptu JavaScript, należy zastosować następujący zapis

A. document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>

B. document.getElementById(id).style.<nazwa właściwości> = <nowa wartość>

C. document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>

D. document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>

Odpowiedzi, które nie zawierają poprawnego odniesienia do właściwości style, wskazują na istotne nieporozumienia dotyczące manipulacji elementami DOM w JavaScript. Użycie document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>; nie jest odpowiednie do zmiany elementów stylu, ponieważ innerHTML służy do modyfikacji zawartości HTML wewnątrz elementu, a nie jego stylów. Zmiana zawartości może prowadzić do nadpisania istniejących elementów i wprowadzenia niezamierzonych skutków, takich jak utrata zdarzeń przypisanych do tych elementów. Kolejny błąd tkwi w użyciu document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>; gdzie <nazwa właściwości> może odnosić się do atrybutów DOM, ale nie do właściwości stylu CSS. Na przykład, ustawienie document.getElementById(id).className = 'newClass'; zmieni klasę CSS elementu, ale nie bezpośrednio jego styl. Ostatnia propozycja, document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>; jest również myląca, ponieważ nie odnosi się do modyfikacji stylów, lecz do manipulacji atrybutami HTML, co może prowadzić do nieprawidłowego działania strony. Zrozumienie zasadniczej różnicy między manipulowaniem treścią a stylem, a także umiejętność właściwego korzystania z DOM, są kluczowe dla skutecznego programowania w JavaScript.

Pytanie 29

Przedstawiona funkcja napisana w kodzie JavaScript ma na celu:

function oblicz(a, n)
 {
     wynik = 1;
     for(i = 0; i < n; i++)
         wynik *= a;
     return (wynik);
 }

A. wpisać kolejne liczby od a do n

B. zwrócić iloczyn kolejnych liczb od 1 do a

C. wpisać wyniki mnożenia a przez n

D. zwrócić wynik potęgowania a^n

Przedstawiona funkcja nie zwraca iloczynu kolejnych liczb od 1 do a, ponieważ taka operacja wymaga iteracyjnego mnożenia zmiennych w rosnącym ciągu, co oznaczałoby konieczność użycia dwóch zmiennych jako zakresu pętli czy też dodawania kolejnych wartości, a nie prostego mnożenia przez stałą wartość. Odpowiedź mówiąca o wpisywaniu kolejnych liczb od a do n również nie jest poprawna, ponieważ funkcja nie wykorzystuje tablic ani nie przepisuje wartości w ten sposób do żadnej struktury danych. Kod nie zawiera mechanizmu iteracyjnego przydzielania wartości do zmiennej przechowującej liczby. W końcu, funkcja nie wpisuje wyników mnożenia a przez n bezpośrednio, ale realizuje operację arytmetyczną potęgowania poprzez mnożenie wyniku przez a n-krotnie. Takie podejście nie jest równoznaczne ze zwracaniem prostego iloczynu a * n, co oznaczałoby pojedyncze mnożenie dwóch liczb, a nie iteracyjne potęgowanie. Zrozumienie tego odróżnienia jest kluczowe w kontekście poprawnego interpretowania operacji matematycznych w programowaniu, zwłaszcza w kontekście implementacji algorytmów matematycznych i rozwiązywania problemów wymagających dokładnego modelowania operacji arytmetycznych. Pomyłki takie mogą prowadzić do błędnych wyników lub niewłaściwego stosowania kodu w praktycznych zastosowaniach informatycznych.

Pytanie 30

Podczas edytowania grafiki w programie do obróbki grafiki rastrowej należy usunąć kolory z obrazu, aby uzyskać wersję w odcieniach szarości. Do osiągnięcia tego efektu można wykorzystać funkcję

A. filtru rozmycia

B. kadrowania

C. desaturacji

D. szumu RGB

Kadrowanie to proces, który polega na przycinaniu obrazu, zmieniając jego rozmiar i proporcje, co nie ma związku z eliminacją kolorów. Choć kadrowanie może poprawić kompozycję zdjęcia, nie wpływa na jego kolorystyczną zawartość. Szum RGB odnosi się do niepożądanych artefaktów w obrazie, które mogą być wynikiem zakłóceń w sygnale podczas skanowania lub przetwarzania obrazu. Szum nie jest techniką edycyjną, lecz problemem, który można zredukować za pomocą filtrów, ale nie eliminuje kolorów. Filtr rozmycia jest narzędziem służącym do wygładzania krawędzi i detali w obrazie, co przyczynia się do uzyskania miękkiego efektu. Rozmycie nie usuwa kolorów, a jedynie modyfikuje ich widoczność poprzez rozprzestrzenianie pikseli, co może prowadzić do utraty szczegółów, ale nie ma na celu uzyskania odcieni szarości. W związku z tym, żadna z tych metod nie jest odpowiednia do osiągnięcia efektu desaturacji, który jest kluczowy dla konwersji obrazu do formy monochromatycznej.

Pytanie 31

Wskaż NIEPRAWIDŁOWE stwierdzenie dotyczące normalizacji dźwięku

A. W wyniku normalizacji następuje wyrównanie poziomu głośności całego nagrania

B. Jeśli najgłośniejszy element dźwięku osiąga połowę skali, wszystko zostanie zwiększone razy dwa - tak, aby najgłośniejszy element dotarł do maksimum na skali

C. Opcja normalizacja znajduje się w menu programu do edycji dźwięku

D. Normalizacja polega na obniżeniu poziomu najgłośniejszej próbki w sygnale do ustalonej wartości, a następnie proporcjonalnym zwiększeniu głośności pozostałych części sygnału

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ proces normalizacji sygnału dźwiękowego faktycznie polega na dostosowywaniu głośności nagrania w taki sposób, aby najgłośniejszy fragment osiągał maksymalny poziom na skali. W praktyce, jeżeli najgłośniejszy element sygnału osiąga połowę skali, program do obróbki dźwięku zwiększa głośność wszystkich innych fragmentów, aby najgłośniejszy osiągnął pełną głośność. To działanie jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami normalizacji dźwięku, które zapewniają, że nagrania mają spójny poziom głośności, co jest istotne w produkcji audio, aby nie występowały nagłe zmiany głośności pomiędzy różnymi utworami. Normalizacja jest szczególnie przydatna w kontekście przygotowywania materiałów do publikacji, takich jak albumy muzyczne czy podcasty, gdzie istotne jest, by słuchacz nie musiał regulować głośności podczas odtwarzania różnych nagrań. Przykładem może być album muzyczny, gdzie różne utwory mogą mieć różne poziomy nagrania, a normalizacja pozwala na ich wyrównanie w celu uzyskania jednolitego doświadczenia słuchowego.

Pytanie 32

Na stronie internetowej dodano grafikę w kodzie HTML. Co się stanie, jeśli plik rysunek.png nie zostanie odnaleziony przez przeglądarkę?

<img src="rysunek.png" alt="pejzaż">

A. wyświetli tekst "pejzaż" w miejscu grafiki

B. nie pokaże strony internetowej

C. wstawi tekst "rysunek.png" zamiast grafiki

D. zademonstruje błąd wyświetlania strony w miejscu grafiki

W HTML znacznik <img> jest używany do wstawiania obrazów na stronach. Ważne, żeby pamiętać o atrybucie src, który mówi przeglądarce, skąd ma wziąć obraz. A alt to taki tekst zapasowy, który wyświetli się, jeśli obrazek nie załaduje się z jakiegoś powodu. To istotne, bo ułatwia dostępność dla osób, które mogą mieć trudności z widzeniem. Na przykład, gdy plik rysunek.png się nie załaduje, to wyświetli się tekst z atrybutu alt - w tym przypadku słowo pejzaż. To jest zgodne z dobrymi praktykami, bo każdy powinien wiedzieć, co miało być na obrazku, nawet jeśli go nie widzi. To także pomaga wyszukiwarkom w indeksowaniu treści. A używanie atrybutu alt to rzecz, którą warto stosować, jeśli chcemy, żeby nasza strona była dostępna i przyjazna dla użytkowników. Przy tym, przypomina mi się, że to też jest zgodne z zasadami dostępności WCAG.

Pytanie 33

Które z poniższych wyrażeń logicznych w języku C weryfikuje, czy zmienna o nazwie zm1 znajduje się w przedziale (6, 203>?

A. (zm1 > 6) || (zm1 <= 203)

B. (zm1 > 6) && (zm1 != 203)

C. (zm1 > 6) || (zm1 != 203)

D. (zm1 > 6) && (zm1 <= 203)

Odpowiedzi, które nie spełniają wymagań przedziału (6, 203], zawierają różne błędne koncepcje związane z użyciem operatorów logicznych. Na przykład, zapis (zm1 > 6) || (zm1 <= 203) implikuje, że wystarczy, aby jeden z warunków był spełniony, co całkowicie mija się z celem ustalenia przedziału. Umożliwienie wartości zm1, która jest mniejsza lub równa 203, niezależnie od tego, czy jest większa niż 6, prowadzi do sytuacji, w której wartości poniżej 6 są również akceptowane, co jest sprzeczne z wymaganym przedziałem. Podobnie, opcja (zm1 > 6) || (zm1 != 203) jest myląca, ponieważ nie uwzględnia wartości równej 203, co również narusza założenia przedziału. Z kolei (zm1 > 6) && (zm1 != 203) zezwala na wartości większe niż 6, ale wyklucza 203, co jest błędne w kontekście zadania. Te przykłady pokazują, jak łatwo można pomylić się w interpretacji warunków logicznych, co podkreśla znaczenie precyzyjnego formułowania warunków w programowaniu. Kluczem do unikania takich pomyłek jest dogłębne zrozumienie operatorów logicznych oraz ich zastosowania w kontekście zdefiniowanych przedziałów, co jest niezbędne, aby tworzyć poprawny i działający kod.

Pytanie 34

Po zrealizowaniu polecenia użytkownik Jacek będzie miał możliwość

GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost';

A. usuwać rekordy z tabeli i przeglądać informacje

B. modyfikować strukturę tabeli oraz dodawać nowe dane

C. usuwać tabelę i zakładać nową

D. przeglądać dane w tabeli i wstawiać nowe dane

Polecenie GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost'; przyznaje użytkownikowi Jacek uprawnienia do przeglądania danych (SELECT) oraz wstawiania nowych danych (INSERT) do tabeli mojaTabela w bazie danych baza1. To oznacza, że Jacek nie ma możliwości usuwania tabeli ani zmiany jej struktury, co jest zarezerwowane dla uprawnień takich jak ALTER czy DROP. Zastosowanie tych uprawnień jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania danymi, ponieważ pozwala na kontrolowanie, kto może wykonywać określone operacje w bazie danych. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której zespół programistów musi umożliwić pracownikom działu sprzedaży dostęp do danych klientów w tabeli, ale jednocześnie chce zapobiec przypadkowemu usunięciu lub modyfikacji struktury tabeli. W ten sposób, przyznając tylko uprawnienia SELECT i INSERT, administracja bazy danych może zapewnić odpowiedni poziom kontroli nad danymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i zabezpieczeń.

Pytanie 35

Efektem wykonania kwerendy dla przedstawionej tabeli rezerwacje jest

SELECT sezon, SUM(liczba_dn) FROM rezerwacje
GROUP BY sezon;

id_pok	liczba_dn	sezon
1	10	lato
2	4	zima
1	5	lato
2	6	zima
1	5	lato
3	9	zima
1	8	zima

A. lato 10, zima 4, lato 5, zima 6, lato 5, zima 9, zima 8

B. lato 10, 5, 5; zima 4, 6, 9, 8

C. lato 20, zima 27

D. lato 3, zima 4

Dobrze, że wybrałeś odpowiedź 'lato 20, zima 27'. Jest to poprawne rozwiązanie, ponieważ zapytanie SQL, które wykonujemy na tabeli rezerwacje, grupuje wyniki według sezonu i sumuje liczbę dni dla każdego sezonu. W praktyce, jeżeli mamy tabelę z danymi o rezerwacjach na różne sezony i chcemy zrozumieć, ile łącznie dni zostało zarezerwowanych dla każdego sezonu, musimy użyć takiego zapytania. W tym przypadku, suma dni dla sezonu 'lato' wynosi 20, a dla sezonu 'zima' - 27. Wiedza ta jest niezwykle przydatna, gdy na przykład chcemy zaplanować ilość dostępnych miejsc w hotelu na kolejne sezony, biorąc pod uwagę historię rezerwacji. Zwróć uwagę, że korzystanie z funkcji agregujących jak SUM w SQL jest kluczowe dla przeprowadzania analiz danych. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych funkcji pozwoli Ci na przeprowadzanie skomplikowanych analiz i przewidywań na podstawie zgromadzonych danych.

Pytanie 36

Poniższy fragment kodu w PHP wyświetli

$n = '[email protected]';
 $dl = strlen($n);
 $i = 0;
 while($i < $dl && $n[$i] != '@')
 {
     echo $n[$i];
     $i++;
 }

A. samą nazwę domeny, czyli "host.pl"

B. nazwa konta z symbolem @, czyli "adres@"

C. cały adres e-mail, czyli "[email protected]"

D. tylko nazwę konta, czyli "adres"

Analizując poszczególne odpowiedzi, można zrozumieć, gdzie mogą tkwić typowe błędy myślowe. Pierwsza odpowiedź zakłada, że kod wypisze nazwę konta ze znakiem '@'. Jednak kod zatrzymuje się przed '@', więc ten znak nie jest wypisywany. Jest to typowy błąd wynikający z niezrozumienia warunku pętli, która przerywa iterację, gdy napotka '@'. Druga odpowiedź poprawnie wskazuje, co kod faktycznie robi, czyli wypisuje nazwę konta. Trzecia odpowiedź myli się, oczekując, że cały adres e-mail zostanie wypisany. W rzeczywistości kod nigdy nie przejdzie przez '@', więc ani domena, ani '@' nie zostaną uwzględnione w wyniku. Jest to błąd wynikający z założenia, że pętla obsłuży cały ciąg bez przerwania. Brak zrozumienia logiki warunku pętli while może prowadzić do takiego błędnego wniosku. Czwarta odpowiedź sugeruje, że kod wypisze nazwę domeny, co jest błędne, ponieważ iteracja kończy się przed '@', nie osiągając części domenowej. Takie błędy mogą wynikać z mylnego zrozumienia przepływu sterowania w kodzie lub założenia, że kod wykonuje parsowanie zupełne, co w tym przypadku jest nieprawidłowe. W praktykach programistycznych ważne jest zrozumienie iteracji i warunków, co pozwala uniknąć takich nieporozumień w analizie kodu. Podstawowe zrozumienie logicznych warunków i iteracji w językach programowania jest kluczowe do prawidłowej analizy kodu i jego przewidywanego działania.

Pytanie 37

Który z podanych formatów pozwala na zapis zarówno dźwięku, jak i obrazu?

A. PNG

B. MP3

C. MP4

D. WAV

Format MP4, znany również jako MPEG-4 Part 14, jest jednym z najpopularniejszych formatów multimedialnych, który umożliwia jednoczesny zapis zarówno dźwięku, jak i obrazu. Dzięki zastosowaniu zaawansowanej kompresji, MP4 pozwala na przechowywanie wysokiej jakości materiałów w stosunkowo małych plikach, co czyni go idealnym do przesyłania i strumieniowania w Internecie. MP4 obsługuje wiele kodeków, takich jak H.264 dla wideo oraz AAC dla dźwięku, co pozwala na szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami, od smartfonów po odtwarzacze multimedialne. Format ten jest zgodny z wieloma standardami, co czyni go wszechstronnym wyborem dla twórców treści. Przykłady jego zastosowania obejmują filmy wideo na platformach streamingowych, klipy muzyczne i wideoklipy. Dzięki swoim zaletom, MP4 stał się de facto standardem w przemyśle multimedialnym, co w znacznym stopniu przyczyniło się do jego popularności oraz wszechstronności.

Pytanie 38

Podczas obróbki dźwięku, aby eliminować niepożądane dźwięki wynikające z niskiej jakości mikrofonu, należy użyć narzędzia

A. obwiedni

B. wyciszenia

C. usuwania szumów

D. echa

Usuwanie szumów to kluczowa technika w przetwarzaniu dźwięku, pozwalająca na eliminację niepożądanych dźwięków, które mogą zakłócać jakość nagrania. Techniki te opierają się na analizie sygnału i identyfikacji częstotliwości, które nie są związane z pożądanym dźwiękiem. Narzędzia do usuwania szumów często wykorzystują algorytmy takie jak filtrowanie adaptacyjne, które dostosowują się do zmieniającego się środowiska akustycznego. Przykładem zastosowania usuwania szumów jest nagrywanie podcastów, gdzie tło dźwiękowe, takie jak hałas uliczny, jest usuwane, co pozwala na uzyskanie czystego i profesjonalnego brzmienia. Przy użyciu oprogramowania takiego jak Audacity czy Adobe Audition, użytkownicy mogą przeprowadzić analizę spektralną, aby zidentyfikować i usunąć niepożądane częstotliwości. Standardy dotyczące przetwarzania dźwięku, takie jak ITU-R BS.1387, podkreślają znaczenie eliminacji szumów dla poprawy jakości słyszalności i wrażeń akustycznych. W ten sposób usuwanie szumów nie tylko poprawia jakość dźwięku, ale także zwiększa zrozumiałość mowy i klarowność nagrań.

Pytanie 39

Który z elementów HTML stanowi blokowy znacznik?

A. strong

B. p

C. span

D. img

Wybór znaczników takich jak <img>, oraz jako elementów blokowych jest nieprawidłowy z kilku powodów. Znacznik <img> jest elementem, który ma na celu wstawienie obrazków do dokumentu HTML; jest to element liniowy, który nie tworzy nowej linii w układzie, co sprawia, że nie wypełnia całej dostępnej szerokości kontenera. Stosowanie <img> w kontekście blokowym byłoby błędne, ponieważ nie pełni roli strukturalnego elementu tekstowego. Element to również znacznik liniowy, który używany jest do stylizacji fragmentów tekstu w obrębie innego bloku, ale sam w sobie nie ma znaczenia blokowego i nie wpływa na układ w sposób, w jaki to robi . Użycie jako blokowego elementu może prowadzić do niepoprawnych praktyk w kodowaniu, co negatywnie wpływa na czytelność oraz semantykę dokumentu. Z kolei znacznik jest wykorzystywany do podkreślenia ważności tekstu, jednak również zalicza się do elementów liniowych. Wybór tych znaczników zamiast może prowadzić do nieczytelnych lub nieczytelnych układów stron, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w projektowaniu responsywnych interfejsów użytkownika. Zrozumienie różnicy pomiędzy elementami blokowymi a liniowymi jest kluczowe dla tworzenia dobrze zorganizowanych i semantycznych stron internetowych.

Pytanie 40

Aby przesłać informacje za pomocą funkcji mysqli_query) w skrypcie PHP, który dodaje do bazy danych dane uzyskane z formularza na stronie internetowej, jako jeden z argumentów trzeba użyć kwerendy

A. SELECT

B. UPDATE

C. INSERT INTO

D. ALTER

Wybór odpowiedzi 'INSERT INTO' jest poprawny, ponieważ służy do wstawiania nowych rekordów do bazy danych w systemie zarządzania bazą danych (DBMS). Kiedy chcemy przesłać dane z formularza w PHP, używamy tej kwerendy, aby określić, do której tabeli w bazie danych chcemy dodać nowe informacje oraz jakie wartości mają być wstawione w poszczególnych kolumnach. Przykładowo, jeśli mamy formularz rejestracji użytkownika, możemy użyć kwerendy: "INSERT INTO uzytkownicy (imie, email) VALUES ('Jan', '[email protected]')". Warto pamiętać o przygotowywaniu zapytań (prepared statements) w celu zabezpieczenia aplikacji przed atakami SQL Injection, co jest standardową dobrą praktyką w tworzeniu aplikacji webowych. Użycie kwerendy 'INSERT INTO' jest kluczowe, ponieważ pozwala na efektywne dodawanie nowych danych, co jest podstawową operacją w bazach danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej