Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:22
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:32

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która z podanych usług sieciowych zajmuje się konwersją adresu domenowego na odpowiedni adres IP?

A. HTTP

B. SMTP

C. DNS

D. UDP

Odpowiedź 'DNS' jest poprawna, ponieważ DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym systemem w architekturze internetu, odpowiedzialnym za tłumaczenie nazw domenowych na odpowiadające im adresy IP. Gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarkę, system DNS wykonuje zapytanie, aby znaleźć właściwy adres IP serwera, który hostuje żądany zasób. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy użytkownik wpisuje 'www.example.com'; DNS przekształca tę nazwę na unikalny adres IP, co pozwala na nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. Kosztowna i czasochłonna procedura jest automatyzowana przez serwery DNS, które przechowują informacje o wielu domenach. W branży standardem jest korzystanie z hierarchicznych serwerów DNS, co zwiększa wydajność i niezawodność tej usługi. Ponadto protokół DNS obsługuje różne rodzaje zapytań, takie jak A (adres IPv4), AAAA (adres IPv6) oraz CNAME (alias domenowy), co czyni go niezwykle elastycznym narzędziem w zarządzaniu zasobami internetowymi.

Pytanie 2

Jakiego sygnału będzie doświadczał abonent systemu PABX w słuchawce telefonu po wprowadzeniu numeru wyjścia miejskiego, gdy translacja wyjściowa jest zajęta?

A. Sygnał ciągły przez 5 s a następnie sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji 1 s ciszy

B. Przerywany w rytmie 0,5 s emisji 0,5 s ciszy

C. Sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji 1 s ciszy, po 6 s sygnał ciągły

D. Sygnał ciągły

Alternatywne odpowiedzi, które wskazują na sygnały przerywane, są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistego zachowania systemu PABX w opisywanej sytuacji. Sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji i 1 s ciszy, a także w rytmie 0,5 s emisji i 0,5 s ciszy, mogą być interpretowane jako sygnały zajętości lub informacja o tym, że linia jest w użyciu, co nie ma miejsca, gdy translacja wyjściowa jest wolna. Dodatkowo, sygnał ciągły przez 5 s, a następnie sygnał przerywany w rytmie 1 s emisji i 1 s ciszy, sugeruje, że system mógłby przełączać się na inny stan, co jest niezgodne z zasadami działania PABX w przypadku braku dostępnych linii. Typowym błędem myślowym jest mylenie sygnałów informacyjnych z sygnałami zajętości. W praktyce, w sytuacji braku dostępnych linii, PABX powinien sygnalizować użytkownikowi, że linie są zajęte, przez co ma sens stosowanie sygnału ciągłego, który nie wprowadza w błąd. Warto również dodać, że w kontekście systemów telekomunikacyjnych, dobrym podejściem jest projektowanie systemów w taki sposób, aby były one intuicyjne dla użytkowników, co przekłada się na komfort ich użytkowania.

Pytanie 3

W jaki sposób oznaczana jest skrętka, która ma nieekranowane pojedyncze pary przewodów oraz wszystkie pary przewodów ekranowane folią i siatką?

A. S/UTP

B. SF/FTP

C. SF/UTP

D. F/FTP

Odpowiedzi SF/FTP, S/UTP oraz F/FTP odnoszą się do różnych typów ekranowania w kablach kategorii skrętkowej, co wprowadza pewne nieporozumienia. Oznaczenie SF/FTP sugeruje, że wszystkie pary przewodów są ekranowane zarówno folią, jak i siatką, co zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. Stosuje się je w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, jednak nie jest właściwe w kontekście pytania, które dotyczy skrętki z nieekranowanymi parami. S/UTP oznacza, że pojedyncze pary przewodów nie są ekranowane, ale całość również nie jest chroniona, co nie spełnia wymagań dotyczących ekranowania w kontekście tego pytania. Ostatecznie F/FTP, które wskazuje na ekranowanie folią dla wszystkich par, jest całkowicie niezgodne z definicją, która mówi o braku ekranowania pojedynczych par. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi to pomieszanie pojęć dotyczących ekranowania oraz niezrozumienie właściwości i zastosowań różnych typów kabli. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że różne zastosowania wymagają różnych rozwiązań, a odpowiednie dobieranie kabli do specyfiki konkretnego środowiska pracy jest kluczowe dla zapewnienia stabilnej i wydajnej komunikacji sieciowej.

Pytanie 4

Który z dostępnych standardów zapewnia najszybszy transfer danych?

A. RS-232C

B. SCSI-SAS

C. LPT

D. USB 2.0

LPT (Line Print Terminal) to starszy standard komunikacyjny, który pierwotnie był używany do podłączenia drukarek do komputerów. Jego maksymalna prędkość transferu wynosi zaledwie 1,5 MB/s, co czyni go znacznie wolniejszym w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak SCSI-SAS. USB 2.0, chociaż bardziej nowoczesny, osiąga prędkości do 480 Mb/s, co nadal jest znacznie niższe niż wydajność SCSI-SAS. Natomiast RS-232C to standard komunikacji szeregowej, który był popularny w latach 70-tych i 80-tych, ale jego prędkości transferu nie przekraczają 115,2 kbit/s. Posiadając tak niską wydajność, RS-232C jest obecnie stosowany głównie w aplikacjach, które nie wymagają dużej przepustowości, takich jak połączenia z modemami. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy w technologii; wiele osób myli zastosowania różnych interfejsów, nie uwzględniając ich specyfikacji oraz kontekstu użycia. Współczesne wymagania dotyczące transferu danych w systemach serwerowych i macierzach dyskowych wymagają rozwiązań o wysokiej wydajności, takich jak SCSI-SAS, które są w stanie obsługiwać większe wolumeny danych w krótszym czasie.

Pytanie 5

Który z programów służy do ustanawiania połączeń VPN (Virtual Private Network)?

A. Hamachi

B. Avast

C. Wireshark

D. Visio

Hamachi to takie fajne oprogramowanie VPN, które pozwala na robienie prywatnych sieci wirtualnych przez Internet. Jest super, gdy musisz bezpiecznie dostać się do zdalnych zasobów albo chcesz połączyć komputery, nawet jak są daleko od siebie. Działa to na zasadzie tunelowania, co znaczy, że wszystkie dane, które przesyłasz przez sieć, są szyfrowane. To chroni przed nieproszonymi gośćmi. Stworzenie tej wirtualnej sieci pozwala na wspólne dzielenie plików, granie w gry online z innymi czy korzystanie z aplikacji, które normalnie są tylko w lokalnej sieci. Hamachi jest naprawdę łatwe do skonfigurowania, więc to świetne rozwiązanie dla małych firm i indywidualnych użytkowników, którzy potrzebują prostego, ale skutecznego narzędzia do ochrony swoich danych i zdalnego dostępu. Z tego co widzę, Hamachi spełnia różne wymogi dotyczące bezpieczeństwa danych, więc sporo specjalistów IT go poleca.

Pytanie 6

Jakiego typu modulacji używają modemy w analogowym łączu operującym w standardzie V.34?

A. PCM

B. QAM

C. FSK

D. PSK

Odpowiedzi PSK, FSK oraz PCM nie są odpowiednie w kontekście standardu V.34 dla modemów analogowych. PSK, czyli Phase Shift Keying, polega na zmianie fazy sygnału nośnego w celu reprezentacji danych. Chociaż PSK jest efektywną metodą modulacji, to nie oferuje takiej samej wydajności w przesyłaniu danych jak QAM, co czyni go mniej korzystnym w zastosowaniach wymagających wyższej przepustowości, takich jak te w standardzie V.34. FSK, czyli Frequency Shift Keying, wykorzystuje różne częstotliwości do reprezentacji danych, co również ogranicza efektywność w porównaniu do QAM; FSK jest bardziej podatne na zniekształcenia w warunkach niskiej jakości sygnału. PCM, czyli Pulse Code Modulation, jest techniką stosowaną w cyfrowym przesyłaniu dźwięku, a nie w modulacji danych. PCM koncentruje się na cyfryzacji sygnałów analogowych, co nie ma zastosowania w kontekście przesyłania danych w standardzie V.34. Powszechnym błędem jest mylenie tych technologii z modulacjami odpowiednimi do przesyłania danych, co prowadzi do nieporozumień co do ich zastosowania i efektywności w różnych scenariuszach komunikacyjnych. W związku z tym kluczowe jest zrozumienie, że QAM jest najefektywniejszym rozwiązaniem w kontekście modemów V.34, a inne wymienione metody nie spełniają wymagań tego standardu.

Pytanie 7

Jakie znaczenie ma prefiks przeznaczony dla adresacji multicast w IPv6?

A. ::1/128

B. 2002::/24

C. FE80::/10

D. FF00::/8

Odpowiedzi zawierające adresy takie jak ::1/128, FE80::/10 oraz 2002::/24 są niepoprawne w kontekście pytania o adresację multicast w protokole IPv6. Adres ::1/128 to adres loopback, który służy do komunikacji lokalnej w danym urządzeniu, co wyklucza go z zastosowań w multicast. Adres FE80::/10 to z kolei adresy link-local, które są używane do komunikacji w ramach lokalnej sieci bez konieczności przechodzenia przez routery; ich zastosowanie również nie dotyczy multicast. Dodatkowo, adres 2002::/24 to adresy 6to4, które służą do przechodzenia między IPv4 a IPv6, a nie do multicastu. Typowe błędy w myśleniu, które prowadzą do takich odpowiedzi, obejmują nieścisłości w zrozumieniu podstawowych koncepcji adresacji IPv6 oraz ich zastosowań. Ważne jest, aby przy rozwiązywaniu takich pytań wyraźnie rozróżniać różne typy adresów i ich zastosowania w sieciach IP, co jest kluczowe dla poprawnego zarządzania i projektowania nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 8

W celu ochrony urządzeń teleinformatycznych przed nagłymi skokami napięcia wykorzystuje się

A. wyłącznik różnicowoprądowy

B. wyłącznik nadprądowy

C. ogranicznik przepięć

D. bezpiecznik

Bezpiecznik, wyłącznik nadprądowy i wyłącznik różnicowoprądowy są ważnymi elementami systemów zabezpieczeń elektrycznych, jednak nie są one przeznaczone do ochrony przed gwałtownym wzrostem napięcia. Bezpiecznik działa na zasadzie przerywania obwodu w momencie, gdy prąd przekroczy określoną wartość, co chroni obwód przed przeciążeniem, ale nie zapewnia ochrony przed przepięciami. Wyłącznik nadprądowy ma podobną funkcję, zapobiegając uszkodzeniom spowodowanym nadmiernym prądem, ale nie reaguje na nagłe zmiany napięcia. Z kolei wyłącznik różnicowoprądowy wykrywa różnicę w prądach wpływających i wypływających z obwodu, co pozwala na ochronę ludzi przed porażeniem elektrycznym, lecz również nie jest skuteczny w przypadku przepięć. Użytkownicy często mylą te urządzenia i przypisują im funkcje, które nie są z nimi związane, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych urządzeń spełnia określoną rolę w systemie zabezpieczeń elektrycznych, ale to ogranicznik przepięć jest specjalnie zaprojektowany do ochrony przed nagłymi wzrostami napięcia, co czyni go właściwym rozwiązaniem w opisanej sytuacji.

Pytanie 9

Jakie źródło dostarcza częstotliwość odniesienia dla pozostałych zegarów?

A. SSU (Synchronization Supply Unit)

B. PRC (Primary Reference Clock)

C. SEC (Synchronous Equipment Clock)

D. UTC (Universal Time Coordinate)

Wybór pozostałych opcji wskazuje na pewne niedopatrzenia w zrozumieniu roli różnych zegarów w systemach synchronizacji. SSU (Synchronization Supply Unit) jest jednostką, która dostarcza sygnały synchronizacyjne, ale sama w sobie nie jest źródłem częstotliwości odniesienia. Zamiast tego, opiera się na PRC, aby zapewnić odpowiednią synchronizację w systemach telekomunikacyjnych. UTC (Universal Time Coordinate), choć istotny dla globalnego pomiaru czasu, nie jest bezpośrednim źródłem częstotliwości dla zegarów lokalnych, lecz standardem używanym do synchronizacji czasu na całym świecie. Pojęcie SEC (Synchronous Equipment Clock) odnosi się do zegara używanego w urządzeniach synchrnonizacyjnych, ale jego funkcja jest zależna od PRC. Typowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest utożsamianie różnych typów zegarów jako równorzędnych źródeł synchronizacji, podczas gdy w rzeczywistości istnieje hierarchia, w której PRC zajmuje najważniejsze miejsce. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami synchronizacji, co jest istotne w kontekście nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych i technologii informacyjnych.

Pytanie 10

Cechą wyróżniającą technikę komutacji łączy jest

A. możliwość eliminacji błędnych ramek w węzłach komutacyjnych

B. możliwość identyfikacji uszkodzonych pakietów

C. wysoka jakość transmisji, stabilne parametry oraz trwały kanał komunikacyjny

D. stała długość komutowanych ramek

Wybór odpowiadający na pytanie wskazujący na możliwość usuwania błędnych ramek w węzłach komutacyjnych, wykrywanie uszkodzonych pakietów oraz stałą długość komutowanych ramek, może prowadzić do nieporozumień dotyczących podstawowych zasad działania techniki komutacji łączy. Usuwanie błędnych ramek oraz wykrywanie uszkodzonych pakietów są funkcjami, które należą do protokołów transportowych, takich jak TCP, a nie samej techniki komutacji. Komutacja łączy skupia się na zestawianiu połączeń i zapewnieniu ich niezawodności w określonych warunkach, co niekoniecznie wiąże się z detekcją błędów, która w praktyce jest realizowana na innym poziomie modelu OSI. Odpowiedź sugerująca stałą długość ramek jest również myląca, ponieważ w komutacji łączy ramki mogą mieć zmienną długość, co jest korzystne w zarządzaniu różnorodnym ruchem danych. Ogólnie rzecz biorąc, błędne odpowiedzi koncentrują się na specyficznych funkcjach, które są istotne w kontekście protokołów, ale nie odzwierciedlają ogólnej charakterystyki techniki komutacji łączy. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do dezinformacji w zakresie działania sieci i jej zarządzania, co jest kluczowe dla inżynierów i specjalistów w dziedzinie telekomunikacji. Zrozumienie właściwości komutacji łączy i jej zastosowań jest więc niezbędne dla efektywnego projektowania i utrzymania nowoczesnych systemów komunikacji.

Pytanie 11

Funkcja w centralach telefonicznych PBX, która umożliwia zewnętrznemu abonentowi dzwoniącemu odsłuchanie automatycznego komunikatu głosowego z informacją o dostępnych numerach wewnętrznych do wybrania za pomocą systemu DTMF, to

A. DDI (Direct Dial-In)

B. DRPD (Distinctive Ring Pattern Detection)

C. DISA (Direct Inward System Access)

D. MSN (Multiple Subscriber Number)

DISA, czyli Direct Inward System Access, to usługa, która umożliwia zewnętrznym abonentom dzwoniącym do centrali telefonicznej PBX, uzyskanie dostępu do określonych funkcji systemu poprzez interaktywne menu głosowe. Użytkownicy mogą wybierać numery wewnętrzne przy użyciu tonów DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency), co zapewnia wygodę i szybkość kontaktu. Przykładem zastosowania DISA może być duża firma, która ma wiele działów – klienci mogą dzwonić na centralny numer i za pomocą zapowiedzi głosowej szybko połączyć się z odpowiednim działem. DISA jest szczególnie cenna w kontekście zdalnej pracy oraz obsługi klienta, gdyż pozwala na efektywne kierowanie połączeń bez potrzeby angażowania operatorów. Dzięki tej funkcji organizacje mogą również monitorować połączenia, co pomaga w analizie efektywności komunikacji i optymalizacji procesów. DISA jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania komunikacją w przedsiębiorstwie, ułatwiając zapewnienie płynności i dostępności usług telefonicznych.

Pytanie 12

Instalacja poszczególnych kart na płycie głównej komputera powinna mieć miejsce

A. tylko po odłączeniu zasilania

B. wyłącznie po zainstalowaniu wyłącznika różnicowo-prądowego

C. po włączeniu komputera

D. po zainstalowaniu odpowiednich sterowników

Montaż kart na płycie głównej, gdy komputer jest włączony, to naprawdę zły pomysł. W takim przypadku grozi Ci uszkodzenie części albo nawet porażenie prądem. Komputery są tak zaprojektowane, że przy włączonym zasilaniu na płycie mogą być wysokie napięcia. Jak spróbujesz włożyć nową kartę w tej sytuacji, możesz narobić sobie kłopotów. Może się zdarzyć, że stracisz dane albo będziesz musiał wymieniać całe podzespoły. Instalowanie sterowników bez podłączenia sprzętu też nie ma sensu, bo one działają tylko na zamontowanych komponentach. Warto też pamiętać o wyłącznikach różnicowo-prądowych, ale ich obecność nie znosi ryzyka uszkodzeń podczas montażu. Dlatego zawsze przed jakąkolwiek pracą serwisową odłączaj prąd i stosuj odpowiednie środki ochrony, jak maty antystatyczne. To nie tylko chroni sprzęt, ale też Ciebie.

Pytanie 13

Który środek gaśniczy w serwerowni, nie powodujący uszkodzeń urządzeń, jest najlepszy?

A. system zraszaczy sufitowych

B. gaśniczy system gazowy

C. gaśnica wodno-pianowa

D. gaśnica pianowa

Zastosowanie tradycyjnych systemów gaśniczych, takich jak wodno-pianowe czy zraszacze, w serwerowniach to kiepski pomysł. Te gaśnice mogą bardzo zaszkodzić sprzętowi komputerowemu i danym. Woda, która jest w gaśnicach wodno-pianowych, to spory problem, bo może prowadzić do zwarć, korozji, a nawet zniszczenia sprzętu, co może nas drogo kosztować. Zraszacze sufitowe, które działają na zasadzie wody, nie są najlepszym wyborem w miejscach z wrażliwym sprzętem. Nawet gaśnice pianowe, chociaż są mniej inwazyjne, mogą wprowadzać ryzyko uszkodzeń. Wybierając system gaśniczy w serwerowniach, trzeba mieć na uwadze standardy, które wskazują, żeby stosować takie środki, które nie mogą zniszczyć sprzętu. Myślenie, że tradycyjne metody gaśnicze będą wystarczające w obiektach IT, to błąd, bo tam wartość sprzętu i danych jest znacznie wyższa. Dlatego warto korzystać z nowoczesnych rozwiązań, które zabezpieczą zarówno nasze mienie, jak i ciągłość działania systemów.

Pytanie 14

System oceniający i kontrolujący działanie dysku twardego to

A. SMART

B. CMOS

C. BIOS

D. MBR

MBR, czyli Master Boot Record, to taka struktura, która jest na początku dysku i robi sporo rzeczy przy uruchamianiu systemu operacyjnego. Choć to jest mega istotne w działaniu systemów, to nie ma opcji, żeby monitorować stan dysków czy sprawdzać ich wydajność. BIOS, czyli Basic Input/Output System, to takie oprogramowanie, które uruchamia komputer, ale też nie ma żadnych narzędzi do monitorowania zdrowia dysków. CMOS to technologia do zapisywania ustawień BIOS-u, ale niestety też nie mówi nam nic o tym, co się dzieje z dyskami. Wybierając odpowiedzi na to pytanie, można się pogubić, bo to łatwe skojarzenia, ale w rzeczywistości, żeby ogarniać stan dysku twardego, potrzebujemy SMART. Ignorowanie tej różnicy to spory błąd, bo może nas to kosztować utratę danych lub problemy z działaniem, więc dobrze jest to wszystko zrozumieć.

Pytanie 15

Która z poniższych anten nie zalicza się do grupy anten prostoliniowych (linearnych)?

A. Yagi-Uda

B. paraboliczna

C. ramowa

D. dipolowa

Wszystkie wymienione w odpowiedziach anteny, z wyjątkiem anteny parabolicznej, można klasyfikować jako anteny prostoliniowe. Antena Yagi-Uda, będąca jedną z najbardziej popularnych anten kierunkowych, składa się z kilku elementów, w tym dipola i reflektorów, które są umiejscowione w linii prostej. Jej projekt jest optymalizowany do pracy w określonym paśmie częstotliwości, co czyni ją efektywną w zastosowaniach telekomunikacyjnych oraz radiowych. Podobnie, antena dipolowa, podstawowy typ anteny, również należy do grupy anten prostoliniowych, bowiem składa się z dwóch równych ramion ułożonych w linii. Anteny ramowe, chociaż mogą mieć różne kształty, również mogą być klasyfikowane jako anteny prostoliniowe w niektórych konfiguracjach. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że każdy typ anteny może być traktowany według tych samych zasad. Anteny paraboliczne różnią się od prostoliniowych, ponieważ ich działanie polega na wykorzystaniu geometrii reflektora do skupiania fal elektromagnetycznych, co znacznie zwiększa efektywność odbioru sygnału. W praktyce, wybór anteny odpowiedniego typu powinien być oparty na konkretnych wymaganiach aplikacji oraz warunkach otoczenia, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic pomiędzy rodzajami anten i ich zastosowaniami.

Pytanie 16

Czym jest współczynnik fali stojącej WFS?

A. charakterystyka kierunkowości anteny

B. poziom dopasowania impedancyjnego anteny do przewodu zasilającego tę antenę

C. umiejętność anteny do rozróżniania zakłóceń

D. układ anteny w odniesieniu do powierzchni Ziemi

Odpowiedzi, które wskazują na właściwości kierunkowe anteny, zdolność do dyskryminacji zakłóceń oraz sposób ustawienia anteny w stosunku do powierzchni Ziemi, opierają się na nieporozumieniach dotyczących podstawowych pojęć związanych z antenami i ich działaniem. Właściwości kierunkowe anteny, takie jak zysk kierunkowy czy charakterystyka promieniowania, odnoszą się do zdolności anteny do emitowania lub odbierania sygnału w określonych kierunkach, co jest niezwiązane z impedancją. Z kolei zdolność do dyskryminacji zakłóceń jest bardziej związana z projektowaniem układów odbiorczych i filtrów, a nie bezpośrednio z dopasowaniem impedancyjnym. Ponadto, sposób ustawienia anteny, na przykład jej kąt nachylenia, ma wpływ na zasięg i jakość sygnału, ale nie wpływa na wartość SWR. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych aspektów działania anteny z pojęciem dopasowania impedancyjnego, co prowadzi do nieporozumień w ocenie efektywności systemów komunikacyjnych. Zrozumienie, że SWR jest określane przez relację między impedancją anteny a impedancją linii zasilającej, jest kluczowe dla właściwej analizy i optymalizacji systemów antenowych.

Pytanie 17

Specyfikacja, którego z komputerów opisanych w tabeli, jest zgodna z konfiguracją zalecaną dla instalacji systemu operacyjnego Windows Vista?

Komputer	Procesor	Pamięć RAM	Wolne miejsce na dysku
I	800 MHz	128 MB	20 GB
II	2,4 GHz	2 GB	2 GB
III	1000 MHz	1 GB	50 GB
IV	1,2 GHz	256 MB	15 GB

A. III

B. II

C. IV

D. I

Odpowiedź III jest prawidłowa, ponieważ spełnia wszystkie minimalne wymagania systemowe dla instalacji systemu operacyjnego Windows Vista. Microsoft zaleca, aby komputer posiadał procesor o prędkości co najmniej 1 GHz, 1 GB pamięci RAM oraz 15 GB wolnego miejsca na dysku twardym dla wersji 32-bitowej. Komputer III wyposażony jest w procesor o prędkości 1 GHz, co pozwala na płynne działanie systemu, a 1 GB pamięci RAM umożliwia uruchomienie podstawowych aplikacji. Co więcej, komputer ma 50 GB wolnego miejsca na dysku, co znacząco przewyższa minimalne wymogi, zapewniając przestrzeń na instalację dodatkowych programów oraz aktualizacji. W praktyce, zainstalowanie systemu operacyjnego na maszynie, która spełnia te parametry, pozwala uniknąć problemów związanych z wydajnością oraz stabilnością, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie konfiguracji komputerów. Ponadto, użytkownicy mogą korzystać z nowoczesnych aplikacji oraz funkcji oferowanych przez Windows Vista bez obaw o przeciążenie systemu.

Pytanie 18

Który z podanych adresów IP stanowi adres pętli zwrotnej dla komputera?

A. 255.255.255.255

B. 127.0.0.1

C. 192.168.0.1

D. 0.0.0.0

Adresy IP 192.168.0.1, 0.0.0.0 oraz 255.255.255.255 pełnią różne funkcje w sieci komputerowej, ale żaden z nich nie jest adresem pętli zwrotnej. Adres 192.168.0.1 jest typowym przykładem adresu prywatnego, który jest często używany w sieciach lokalnych, takich jak domowe lub biurowe sieci LAN. Te adresy są zastrzeżone dla użytku wewnętrznego i nie są routowane w Internecie. Korzystanie z takich adresów może prowadzić do błędnego myślenia, że mogą one być wykorzystywane do lokalnych testów, podczas gdy w rzeczywistości wymagają połączenia z routerem lub innym urządzeniem, aby mogły funkcjonować. Adres 0.0.0.0 jest często używany jako adres domyślny, który oznacza 'wszystkie adresy' w kontekście urządzeń sieciowych, jednak nie może być użyty do komunikacji, ponieważ nie wskazuje na konkretną lokalizację. Natomiast adres 255.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym, który kieruje dane do wszystkich urządzeń w danej sieci, co również nie ma nic wspólnego z lokalnym testowaniem. Wybór tych adresów zamiast 127.0.0.1 wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich funkcji i zastosowania w komunikacji sieciowej. Właściwe zrozumienie ról tych adresów jest kluczowe dla efektywnej konfiguracji i diagnostyki sieci, co jest niezbędne w pracy z aplikacjami sieciowymi.

Pytanie 19

Jakie jest tłumienie linii światłowodowej o długości 20 km, jeżeli współczynnik tłumienia tego światłowodu wynosi 0,2 dB/km?

A. 0,01 dB

B. 4 dB

C. 0,2 dB

D. 100 dB

W przypadku analizy wartości tłumienia światłowodu, istotne jest zrozumienie, jak obliczenia wpływają na wynik. Wybór odpowiedzi 0,2 dB sugeruje, że tłumienie zostało błędnie zrozumiane jako wartość na jednostkę długości, a nie jako całkowita strata sygnału w danym odcinku. Należy podkreślić, że tłumienność 0,2 dB/km oznacza stratę 0,2 dB na każdy kilometr. Dlatego, przy długości 20 km, całkowita strata wynosi 4 dB, a nie tylko 0,2 dB. Odpowiedź 0,01 dB wskazuje na zrozumienie problemu w sposób błędny - ta wartość jest po prostu zbyt mała, aby pasować do długości 20 km, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedź 100 dB jest również nieprawidłowa, ponieważ jest to wartość znacznie przekraczająca typowe wartości tłumienia światłowodów, które zazwyczaj mieszczą się w granicach 0,1 do 0,5 dB/km. Tak wysokie tłumienie wiązałoby się z bardzo dużymi stratami sygnału, co jest nieakceptowalne w praktyce telekomunikacyjnej. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją sieci, aby zapewnić efektywną komunikację i minimalizować straty sygnału.

Pytanie 20

Który typ telefonu powinien być podłączony do wyjścia S/T w centrali abonenckiej?

A. VoIP

B. POTS

C. CTS

D. ISDN

VoIP (Voice over Internet Protocol) to technologia, która umożliwia przesyłanie głosu przez Internet, co czyni ją zupełnie inną od ISDN. Podczas gdy VoIP jest oparty na połączeniach internetowych, wyjście S/T w centrali abonenckiej jest przystosowane do pracy z cyfrowymi połączeniami telefonicznymi, takimi jak te oferowane przez ISDN. Z tego względu, choć VoIP ma swoje zalety, jak elastyczność i możliwość redukcji kosztów, nie jest odpowiednie do podłączenia do wyjścia S/T. POTS (Plain Old Telephone Service) to tradycyjna analogowa telefonia stacjonarna, która również nie jest zgodna z cyfrowym standardem ISDN. POTS wykorzystuje analogowe sygnały, co sprawia, że nie można go używać w tej samej konfiguracji, co ISDN. CTS (Circuit Terminating System) to termin, który może być mylony z systemami telekomunikacyjnymi, ale nie jest konkretnym rozwiązaniem stosowanym do podłączania do wyjścia S/T. W rzeczywistości, niepoprawne odpowiedzi często wynikają z pomylenia technologii analogowej z cyfrową oraz z braku zrozumienia specyficznych zastosowań i standardów telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami, co pozwala na prawidłowy wybór urządzeń do konkretnego zastosowania.

Pytanie 21

Jakiego typu komutacja jest stosowana w stacjonarnej telefonii analogowej?

A. Ramek

B. Łączy

C. Komórek

D. Pakietów

Komutacja łączy, znana również jako komutacja obwodów, jest podstawową metodą, która była wykorzystywana w analogowej telefonii stacjonarnej. Polega ona na zestawieniu stałego połączenia między dwoma uczestnikami rozmowy na czas jej trwania. W praktyce oznacza to, że gdy dzwonimy do kogoś, w sieci telefonicznej następuje proces zestawienia obwodu, który łączy nas z wybranym numerem. To podejście zapewnia stałą jakość połączenia, co jest kluczowe dla komunikacji głosowej. Standardy takie jak ITU-T (Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna) definiują zasady działania komutacji łączy, co wpływa na niezawodność i jakość usług telekomunikacyjnych. Przykładami zastosowania komutacji łączy są tradycyjne telefony stacjonarne, które wykorzystują tę metodę do realizacji rozmów. Dlatego komutacja łączy jest fundamentem analogowej telefonii, zapewniając stabilność i wysoką jakość połączeń.

Pytanie 22

Który z poniższych standardów technologii Ethernet umożliwia największą długość połączenia między hostem a aktywnym urządzeniem sieciowym?

A. 10Base-2

B. 10Base-5

C. 10Base-T

D. 100Base-TX

10Base-T, 10Base-2 i 100Base-TX to standardy Ethernet, które mają swoje ograniczenia w zakresie maksymalnego zasięgu. 10Base-T, na przykład, wykorzystuje skrętkę kategorii 3 lub wyższej i jest w stanie przesyłać dane na odległość do 100 metrów. Wynika to z zastosowania sygnału elektrycznego, który traci swoją moc na dłuższych dystansach, co ogranicza jego efektywność. W praktyce standard ten sprawdza się w typowych lokalnych sieciach komputerowych, ale nie jest odpowiedni dla większych instalacji, gdzie urządzenia znajdują się w znacznych odległościach od siebie. 10Base-2, znany jako 'Thin Ethernet', używa cieńszego kabla coaxialnego, co pozwala na zasięg do 185 metrów, jednak jego podatność na zakłócenia oraz trudności w instalacji sprawiają, że jest rzadko stosowany w nowoczesnych sieciach. 100Base-TX, używając skrętki kategorii 5, może zapewnić prędkości do 100 Mbps, ale również ogranicza zasięg do 100 metrów. Kluczowym błędem w rozumowaniu jest przekonanie, że te standardy mogą konkurować z 10Base-5 pod względem odległości; w rzeczywistości, żaden z nich nie dorównuje możliwościom 10Base-5. Użytkownicy powinni być świadomi, że w kontekście zarządzania siecią, wybór odpowiedniego standardu Ethernet wymaga uwzględnienia zarówno zasięgu, jak i warunków instalacyjnych.

Pytanie 23

W systemie Windows 7 operacje związane z partycjonowaniem oraz formatowaniem dysków twardych można wykonać za pomocą narzędzia

A. zarządzanie dyskami

B. aktualizacja systemu Windows

C. zarządzanie systemem plików

D. menedżer sprzętu

Odpowiedź "zarządzanie dyskami" jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w Windows 7, które umożliwia użytkownikom efektywne partycjonowanie i formatowanie dysków twardych. Dzięki temu narzędziu można zarządzać przestrzenią dyskową poprzez tworzenie nowych partycji, usuwanie istniejących, a także zmienianie rozmiarów podzielonych już dysków. Przykładowo, jeśli nowy dysk twardy jest podłączony do komputera, użytkownik może użyć zarządzania dyskami do utworzenia partycji, co pozwoli na lepsze zorganizowanie danych. Narzędzie to pozwala również na formatowanie partycji w różnych systemach plików, takich jak NTFS czy FAT32, co jest kluczowe dla zapewnienia kompatybilności z różnymi systemami operacyjnymi. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się regularne przeglądanie i optymalizowanie przestrzeni dyskowej, aby zapobiec fragmentacji i utracie danych, co jest możliwe właśnie dzięki funkcjom oferowanym przez zarządzanie dyskami.

Pytanie 24

W protokole IPv4 adres 162.1.123.0 zalicza się do

A. klasy C

B. klasy B

C. klasy D

D. klasy E

Adres IPv4 162.1.123.0 należy do klasy B, co wynika z jego pierwszego oktetu, który wynosi 162. W protokole IPv4 adresy są klasyfikowane w oparciu o wartości pierwszego oktetu. Klasa A obejmuje adresy od 1 do 126, klasa B od 128 do 191, klasa C od 192 do 223, klasa D jest przeznaczona do multicastingu (224-239), a klasa E jest zarezerwowana do celów badawczych (240-255). Adresy klasy B są używane w średnich i dużych sieciach, gdzie potrzeba zarówno licznych hostów, jak i rozbudowanej struktury sieciowej. Protokół IP klasy B pozwala na wykorzystanie 16 bitów do identyfikacji sieci, co daje 65,536 możliwych adresów, z czego 65,534 może być używane dla hostów. Przykładem zastosowania adresów klasy B są instytucje edukacyjne oraz średnie przedsiębiorstwa, które wymagają większej liczby adresów IP w swojej infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 25

Linia idealna, w której nie występują straty, posiada

A. zerową rezystancję i zerową upływność

B. nieskończoną rezystancję i zerową upływność

C. nieskończoną rezystancję i nieskończoną upływność

D. zerową rezystancję i nieskończoną upływność

Odpowiedzi, które mówią o nieskończonej rezystancji czy różnych wartościach upływności, są niepoprawne. W prawdziwym świecie linia długa bez strat powinna mieć zerową rezystancję, co oznacza, że prąd płynie bez opóźnień i nie ma strat energii. Myślenie, że nieskończona rezystancja może być ok, to błąd, bo nie ma przewodności, więc linia nie zadziała. A jeśli chodzi o nieskończoną upływność, to sugeruje, że linia mogłaby przepuszczać prąd w nieskończoność, co jest zwyczajnie niemożliwe. Takie błędne myślenie może wynikać z pomylenia pojęć rezystancji i upływności, co prowadzi do złych wniosków o tym, jak linia działa. W rzeczywistości każda linia transmisyjna ma swoje właściwości, które wpływają na jej działanie. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych kwestii jest kluczowe dla dobrej analizy i projektowania systemów elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych.

Pytanie 26

Który z protokołów routingu korzysta z algorytmu Dijkstry, aby wyznaczyć najkrótszą drogę, czyli optymalną trasę, do sieci końcowych?

A. EIGRP

B. RIP

C. OSPF

D. IGRP

RIP (Routing Information Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów routingu, który wykorzystuje algorytm Dijkstry do obliczania najkrótszej ścieżki w sieci. Chociaż często kojarzony jest z prostotą i łatwością w konfiguracji, jego zaletą jest to, że opiera się na zaktualizowanej wersji algorytmu Dijkstry, co pozwala na efektywne obliczanie najlepszych tras do sieci docelowych. Protokół ten stosuje metrykę liczby przeskoków, co oznacza, że najkrótsza trasa to ta z najmniejszą liczbą routerów pomiędzy źródłem a celem. RIP jest idealny dla niewielkich i średnich sieci, gdzie prostota i szybkość konfiguracji są kluczowe. W praktyce, wiele organizacji wykorzystuje RIP w środowiskach, gdzie zasoby są ograniczone, a wymogi dotyczące routingu są stosunkowo małe. Jego zastosowanie w klasycznych scenariuszach sieciowych czyni go wartościowym narzędziem w arsenale administratorów sieci, zwłaszcza w kontekście nauki podstawowych zasad routingu. Warto także wspomnieć, że RIP został zdefiniowany w ramach standardów IETF (Internet Engineering Task Force) i pozostaje istotnym elementem w edukacji dotyczącej protokołów routingu.

Pytanie 27

Ile częstotliwości występuje w tonie generowanym po naciśnięciu klawisza DTMF w telefonie?

A. Jedna.

B. Trzy.

C. Dwie.

D. Cztery.

Wybór odpowiedzi sugerujących, że ton generowany podczas naciśnięcia przycisku klawiatury DTMF składa się z jednej, trzech lub czterech częstotliwości, opiera się na nieporozumieniach dotyczących mechanizmu działania systemu DTMF. System ten został zaprojektowany w sposób, który wykorzystuje kombinację dwóch tonów, co zwiększa jego efektywność w przesyłaniu sygnałów. Wybór jednej częstotliwości sugeruje, że dźwięk mógłby być transmitowany jako pojedynczy sygnał, co nie jest zgodne z zasadami DTMF, które wymagają jednoczesnego generowania dwóch tonów dla skutecznej lokalizacji przycisku. Z kolei wybór trzech lub czterech częstotliwości wskazuje na nieporozumienie co do liczby używanych pasm częstotliwości; DTMF operuje na ustalonym zbiorze sześciu tonów niskich i sześciu tonów wysokich, które są ze sobą zestawiane. Efektem tego jest to, że każdemu przyciskowi przypisane są dokładnie dwie częstotliwości. Warto zauważyć, że zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla osób zajmujących się telekomunikacją, ponieważ pozwala na lepsze projektowanie systemów komunikacyjnych i rozumienie, jak poprawnie dekodować sygnały DTMF w praktyce. Błędy tego typu mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji urządzeń, co ostatecznie wpływa na jakość usług telekomunikacyjnych.

Pytanie 28

W sieciach z komutacją pakietów transmisja może odbywać się w dwóch trybach: wirtualnej koneksji oraz w trybie datagramowym. Wskaż twierdzenie, które jest niezgodne z zasadami transmisji w trybie datagramowym?

A. Istnieje ryzyko, że odbiorca otrzyma pakiety w innej kolejności niż zostały one wysłane przez nadawcę

B. Trasa dla każdego pakietu jest ustalana oddzielnie

C. Złożenie wiadomości jest skomplikowane i kosztowne

D. Każdy pakiet zawiera w swoim nagłówku numer kanału wirtualnego, z którego korzysta

Pojęcie transmisji w trybie datagram odnosi się do sposobu, w jaki pakiety danych są przesyłane w sieciach, a kluczową cechą tego trybu jest brak stałej ścieżki komunikacyjnej. W związku z tym, nie ma potrzeby, aby każdy pakiet miał zapisany w swoim nagłówku numer kanału wirtualnego. Taki numer byłby charakterystyczny dla połączenia wirtualnego, które zapewnia ustaloną trasę i gwarantuje porządek dostarczania. W trybie datagram, pakiety mogą podróżować różnymi trasami, co sprawia, że ich odbiór może nastąpić w różnej kolejności. Inne stwierdzenia, takie jak ryzyko dostarczenia pakietów w innej kolejności czy indywidualne ustalanie tras, są zgodne z zasadami działania tego trybu. W praktyce, błędne rozumienie protokołów transmisji może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów sieciowych, gdzie niewłaściwy wybór trybu transmisji może wpłynąć na jakość usług, takie jak opóźnienia czy utrata danych. Projektując systemy oparte na protokołach, warto kierować się zasadami doboru odpowiednich metod transmisji do charakterystyki danej aplikacji oraz wymogów dotyczących jakości i wydajności przesyłania danych.

Pytanie 29

Jakim protokołem zajmującym się weryfikacją prawidłowości połączeń w internecie jest?

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. SNMP (Simple Network Management Protocol)

C. ICMP (Internet Control Message Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który odgrywa kluczową rolę w kontrolowaniu poprawności połączeń w sieci internetowej. Jego głównym zadaniem jest przesyłanie komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych. Kiedy komputer próbuje nawiązać połączenie z innym urządzeniem, ICMP może dostarczyć informacji o problemach, takich jak niemożność dotarcia do docelowego hosta, co jest szczególnie przydatne w rozwiązywaniu problemów z siecią. Przykładem wykorzystania ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła zapytania do danego adresu IP i mierzy czas odpowiedzi, co pozwala na ocenę dostępności hosta oraz jakości połączenia. ICMP jest integralną częścią protokołów internetowych i zgodny z modelem TCP/IP, co czyni go istotnym w zarządzaniu i monitorowaniu sieci. Zrozumienie działania ICMP oraz jego zastosowań jest kluczowe dla administratorów sieci, którzy muszą zapewnić niezawodność i wydajność infrastruktury sieciowej.

Pytanie 30

Błąd, który występuje przy przypisywaniu wartości sygnału analogowego do określonych przedziałów ciągłych w formie cyfrowej, nosi nazwę błąd

A. próbkowania

B. ucięcia pasma

C. aliasingu

D. kwantowania

Aliasing to zjawisko, które występuje, gdy sygnał analogowy jest próbkowany z niewystarczającą częstotliwością, co prowadzi do zniekształceń w postaci nieprawidłowego odwzorowania sygnału. Przykładem jest próbkowanie sygnałów audio poniżej dwukrotności ich najwyższej częstotliwości, co skutkuje utratą informacji i błędnymi reprezentacjami. Próbkowanie, z kolei, odnosi się do procesu przekształcania sygnału analogowego w postać cyfrową, gdzie następuje pobieranie wartości w regularnych odstępach czasu. Wysoka częstotliwość próbkowania jest kluczowa dla zachowania jakości sygnału. Ucięcie pasma dotyczy ograniczenia zakresu częstotliwości sygnału, co także może prowadzić do utraty informacji, ale nie jest bezpośrednio związane z błędem kwantowania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie pojęć związanych z procesami cyfryzacji sygnału, a także nieodróżnianie błędu kwantowania od aliasingu czy próbkowania. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest kluczowe dla skutecznego przetwarzania sygnałów i zapobiegania utracie jakości danych. Zastosowanie dobrych praktyk w inżynierii dźwięku i przetwarzaniu sygnałów jest niezbędne dla uzyskania optymalnych wyników w produkcji audio i wideo.

Pytanie 31

Który adres docelowy IPv6 nie jest kierowany poza pojedynczy węzeł sieci i nie jest przesyłany przez routery?

A. ff00::/8

B. ::/128

C. ::1/128

D. 2001:db8:0:1::1

Wybór adresów takich jak ::/128, ff00::/8 oraz 2001:db8:0:1::1 wiąże się z nieporozumieniami dotyczącymi sposobu działania protokołu IPv6 oraz przeznaczenia poszczególnych typów adresów. Adres ::/128 to adres zerowy, który w praktyce nie jest używany do komunikacji i nie jest przypisany do konkretnego węzła, co czyni go nieodpowiednim w kontekście pytania. Adres ff00::/8 jest adresem multicastowym, co oznacza, że jest przeznaczony do przesyłania pakietów do grupy węzłów w sieci i z pewnością nie jest ograniczony do pojedynczego węzła. Natomiast 2001:db8:0:1::1 jest przykładowym adresem IPv6 w domenie dokumentacji, przeznaczonym do ilustracji i nie powinien być używany w rzeczywistych implementacjach bezpośrednio. Powszechny błąd polega na mylnym postrzeganiu adresów IPv6 jako jedynie kolekcji bitów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o ich zastosowaniu. Zrozumienie różnych klas adresów w IPv6 jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania sieci, a znajomość ich specyfiki pozwoli uniknąć wielu typowych błędów w praktyce sieciowej.

Pytanie 32

Który z apletów w systemie Windows 10 służy do tworzenia kopii zapasowych?

A. Ustawienia dostępu

B. Aktualizacja i zabezpieczenia

C. Urządzenia

D. Personalizacja

Wybór opcji związanych z "Personalizacją", "Ustawieniami dostępu" czy "Urządzeniami" jako narzędzi do zarządzania kopiami zapasowymi w systemie Windows 10 wskazuje na niedostateczne zrozumienie funkcji tych apletów. "Personalizacja" dotyczy głównie zmiany ustawień wizualnych i dostosowywania interfejsu użytkownika, co nie ma związku z zabezpieczaniem danych. "Ustawienia dostępu" zajmują się konfiguracją opcji dostępu, takich jak zarządzanie kontami użytkowników i ich uprawnieniami, co również nie dotyczy bezpośrednio tematu kopii zapasowych. Z kolei "Urządzenia" koncentruje się na zarządzaniu podłączonymi urządzeniami, takimi jak drukarki czy skanery, a nie na aspektach związanych z tworzeniem kopii danych. Te pomyłki mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie opcje w systemie Windows są ze sobą ściśle powiązane. Kluczowym elementem skutecznego zarządzania danymi jest zrozumienie, które narzędzia są dedykowane określonym funkcjom. Dlatego istotne jest, aby użytkownicy zrozumieli, które aplety odpowiadają za konkretne operacje, aby efektywnie korzystać z dostępnych funkcjonalności systemu operacyjnego.

Pytanie 33

W modelu OSI warstwa transportowa odpowiada za

A. zarządzanie transmisją danych pomiędzy systemami końcowymi

B. zapewnienie fizycznego połączenia pomiędzy urządzeniami

C. kodowanie i dekodowanie danych w formacie binarnym

D. przepływ pakietów przez sieci fizyczne

Warstwa transportowa w modelu OSI nie zajmuje się przepływem pakietów przez sieci fizyczne, ponieważ to zadanie należy do warstwy sieciowej, odpowiadającej za routing i przesyłanie pakietów przez różnorodne sieci. Z kolei zarządzanie fizycznym połączeniem pomiędzy urządzeniami to rola warstwy fizycznej, która zajmuje się wszystkimi aspektami związanymi z fizycznym medium transmisyjnym, takimi jak przewody miedziane, światłowody czy fale radiowe. Kodowanie i dekodowanie danych w formacie binarnym to domena warstwy prezentacji, która zajmuje się przekształceniem danych na format zrozumiały dla aplikacji. Typowe błędy myślowe to mylenie funkcji warstw ze względu na ich współpracę w ramach stosu protokołów. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z warstw OSI ma swoje specyficzne zadania i funkcje, które są zaprojektowane, by współpracować w celu zapewnienia skutecznej komunikacji sieciowej. Zrozumienie tych ról pomaga w efektywniejszym diagnozowaniu problemów sieciowych oraz w projektowaniu rozwiązań sieciowych. W dobrych praktykach branżowych często podkreśla się znaczenie warstwy transportowej dla zapewnienia niezawodności i efektywności komunikacji, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości usług sieciowych.

Pytanie 34

Którego z urządzeń dotyczy dokumentacja techniczna?

Parametr	Opis
Technologia pracy	HSPA+, HSUPA, HSDPA, UMTS, EDGE, GPRS, GSM
Szybkość transmisji	do 28,8 Mbps do użytkownika do 5,76 Mbps od użytkownika
Wspierane systemy operacyjne	Windows 2000, XP, Vista, Windows 7, Mac OS
Wymiary	84 mm x 27 mm x 12 mm

A. Rutera.

B. Przełącznika.

C. Modemu.

D. Regeneratora.

Odpowiedzi, które wskazują na przełącznik, regeneratora lub routera, są błędne z kilku powodów. Przełącznik jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, zajmującym się przekazywaniem ramek danych w obrębie lokalnych sieci komputerowych. Przełączniki nie są odpowiednie do funkcji transmisji danych w sieci szerokopasmowej, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście wskazanej dokumentacji technicznej, która dotyczy modemów. Regenerator, z kolei, służy do wzmacniania sygnału w sieciach, co jest istotne w długodystansowych połączeniach, ale nie ma to związku z technologiami transmisji danych, które są charakterystyczne dla modemów. Router pełni rolę urządzenia kierującego ruchem danych między różnymi sieciami, ale także nie jest bezpośrednio związany z funkcjami modemów, które są dedykowane do konwersji sygnałów z sieci na formaty, które mogą być odbierane przez urządzenia użytkowników. Typowe błędy myślowe w takich przypadkach to mylenie funkcji tych urządzeń, brak zrozumienia ich specyfiki oraz nieodpowiednie kojarzenie technologii transmisji danych z ich rolą w sieci. Właściwe zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Znajomość specyfiki modemów, ich zastosowań oraz obsługiwanych technologii jest niezbędna dla profesjonalistów w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 35

Który protokół jest używany do przesyłania głosu w systemach VoIP?

A. SIP

B. TCP

C. RTP

D. FTP

TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem transportowym, który zapewnia niezawodny przesył danych w sieci, jednak nie jest przeznaczony do przenoszenia danych multimedialnych w czasie rzeczywistym, jak w przypadku VoIP. Chociaż może być używany do przesyłania danych, jego mechanizmy kontroli błędów i retransmisji mogą prowadzić do opóźnień, co jest nieakceptowalne w przypadku aplikacji głosowych. Użytkownicy mogą myśleć, że TCP jest odpowiedni, ponieważ zapewnia niezawodność, ale w praktyce opóźnienia w transmisji mogą negatywnie wpłynąć na jakość połączenia głosowego. FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania plików w Internecie, co również nie ma zastosowania w kontekście VoIP. Protokół ten działa w trybie przesyłania plików, a nie w czasie rzeczywistym, co wyklucza go z użycia w komunikacji głosowej. SIP, z kolei, to protokół inicjowania sesji, który umożliwia nawiązywanie połączeń VoIP, ale nie odpowiada za samą transmisję. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie protokoły transportowe nadają się do komunikacji w czasie rzeczywistym, co nie jest prawdą. Każdy protokół ma swoje specyficzne zastosowania, a niewłaściwy wybór może prowadzić do znacznego pogorszenia jakości usług.

Pytanie 36

Który protokół routingu do ustalania ścieżki bierze pod uwagę zarówno stan łącza, jak i koszt trasy?

A. RIPv2 (Routing Information Protocol version 2)

B. IGRP (Interior Gateway Routing Protocol)

C. OSPF (Open Shortest Path First)

D. RIPv1 (Routing Information Protocol version 1)

OSPFi (Open Shortest Path First) to protokół rutingu, który wykorzystuje algorytm Dijkstra do wyznaczania najkrótszej ścieżki w oparciu o stan łącza i koszt trasy. OSPF jest protokołem wewnętrznego bramy, który działa w architekturze hierarchicznej, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi sieciami. Protokół ten dzieli sieć na obszary, co umożliwia zredukowanie złożoności routingu oraz ogranicza wymiany informacji o stanie łącza tylko do istotnych tras. OSPF jest w stanie dynamicznie dostosować się do zmian w sieci, co oznacza, że w przypadku awarii łącza czy zmiany kosztów tras, protokół szybko znajdzie nową, optymalną trasę. Dzięki zastosowaniu metryki kosztu, OSPF pozwala na bardziej precyzyjne wyznaczanie tras niż protokoły, które opierają się wyłącznie na liczbie skoków. Z tego powodu OSPF jest powszechnie stosowany w dużych sieciach korporacyjnych oraz w środowiskach ISP, gdzie ważne jest efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizacja opóźnień.

Pytanie 37

Jaki typ komunikacji jest stosowany w tradycyjnej telefonii stacjonarnej?

A. Komórek

B. Ramek

C. Pakietów

D. Łączy

Analogowa telefonia stacjonarna działa na zasadzie ciągłego przesyłania sygnału dźwiękowego przez linię telefoniczną. To znaczy, że nasza rozmowa jest transmitowana bez przerwy, a to w przeciwieństwie do komunikacji cyfrowej, gdzie wszystko dzieli się na pakiety. Przykład? Tradycyjny telefon, który korzysta z przewodów, przekazuje dźwięki z jednego miejsca do drugiego. W telekomunikacji, zgodnie z różnymi normami, np. ITU-T, łącza analogowe są standardem dla telefonów stacjonarnych. Dzięki temu możemy prowadzić rozmowy w miarę płynnie, bez opóźnień, co jest mega ważne, np. w sytuacjach awaryjnych czy podczas rozmów biznesowych. Z mojego doświadczenia, ta stabilność w komunikacji bywa kluczowa.

Pytanie 38

Sygnał zajętości ma tę samą częstotliwość co sygnał zgłoszenia, ale jest emitowany w regularnych odstępach podczas nadawania?

A. emisja 50 ms, cisza 50 ms

B. emisja 150 ms, cisza 150 ms

C. emisja 500 ms, cisza 500 ms

D. emisja 1000 ms, cisza 4000 ms

Odpowiedź "emisja 500 ms, cisza 500 ms" jest prawidłowa, ponieważ sygnał zajętości powinien być generowany w sposób, który zapewnia odpowiednią identyfikację momentów zajętości linii. W tym przypadku czas emisji 500 ms oraz równy okres ciszy pozwala na wyraźne rozróżnienie sygnału od innych potencjalnych zakłóceń. Takie podejście jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają, aby sygnały zajętości nie były zbyt krótkie, by umożliwić urządzeniom odbierającym ich zrozumienie. W praktyce, takie wartości czasowe zapewniają, że systemy telekomunikacyjne, takie jak PBX (Private Branch Exchange), poprawnie interpretują sygnał zajętości i mogą odpowiednio zarządzać połączeniami. Oprócz tego, stosowanie równych czasów emisji i ciszy minimalizuje ryzyko błędów w detekcji sygnałów, co jest kluczowe dla efektywności komunikacji w sieciach telekomunikacyjnych.

Pytanie 39

Jakiego rodzaju kod charakteryzuje się tym, że pary 2-bitowych sekwencji danych są reprezentowane jako jeden z czterech możliwych poziomów amplitudy?

A. 2B1Q

B. CMI

C. Manchester

D. NRZ-M

Wybór odpowiedzi Manchester, CMI lub NRZ-M sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące sposobu kodowania i podstawowych zasad transmisji danych. Kod Manchester jest techniką kodowania, która łączy dane binarne z sygnałem zegarowym, co prowadzi do tego, że każdy bit jest reprezentowany przez zmianę stanu sygnału. Z tego powodu, nie koduje on bezpośrednio par bitów jako czterech poziomów amplitudy, co czyni go niewłaściwym w kontekście przedstawionego pytania. Z kolei CMI (Conditional Mark Inversion) to metoda kodowania, która również nie jest zgodna z wymogami pytania, ponieważ skupia się na zachowaniu zrównoważonej liczby zer i jedynek, a nie na kodowaniu par bitów jako kwaternarnych poziomów. Natomiast NRZ-M (Non-Return-to-Zero Mark) stosuje różne poziomy sygnału dla różnych bitów, ale wciąż nie wykorzystuje czterech poziomów amplitudy dla par bitów. Często błędne jest myślenie, że każda metoda kodowania z wykorzystaniem bitów może być stosowana zamiennie, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym elementem w transmisji jest zrozumienie, że różne kodowania są dostosowane do różnych potrzeb i warunków transmisyjnych, a ich efektywność zależy od specyficznych wymagań systemu.

Pytanie 40

Jaką impedancję falową ma kabel koncentryczny oznaczony jako RG58?

A. 93 Ω

B. 75 Ω

C. 125 Ω

D. 50 Ω

Zrozumienie impedancji falowej oraz jej znaczenia w kontekście zastosowania kabli koncentrycznych jest kluczowe dla każdego inżyniera pracującego w obszarze komunikacji. Wybierając niewłaściwą wartość impedancji, jak 75 Ω, 93 Ω czy 125 Ω, można napotkać na problemy związane z niedopasowaniem impedancji, co prowadzi do odbicia sygnału oraz strat energetycznych. Impedancja 75 Ω jest powszechnie stosowana w systemach telewizyjnych oraz kablowych, co może wprowadzać nieporozumienia, gdyż niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że jest to standard dla wszystkich typów kabli koncentrycznych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia specyfikacji kabli lub niewłaściwego ich zastosowania w różnych kontekstach. Na przykład, kabel RG58, z jego 50 Ω impedancją, jest preferowany w aplikacjach RF, ponieważ zapewnia optymalną wydajność w takich systemach. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze kabla zwracać uwagę na jego parametry, aby uniknąć nieefektywnej transmisji sygnału oraz zapewnić prawidłowe działanie całego systemu komunikacyjnego. Zrozumienie różnic w impedancji falowej oraz ich wpływu na projektowanie systemów komunikacyjnych jest niezbędne dla każdego inżyniera, aby móc podejmować świadome decyzje dotyczące wyboru odpowiednich komponentów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej