Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:17
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:39

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zgodnie z przepisami dotyczącymi rachunkowości, jakie dokumenty powinny być przechowywane na stałe?

A. roczne, zatwierdzone sprawozdania finansowe

B. dokumenty związane z inwentaryzacją

C. dokumenty opisujące przyjęty sposób prowadzenia rachunkowości

D. karty wynagrodzeń pracowników

Dokumenty, które nie są objęte obowiązkiem długoterminowego przechowywania, takie jak karty wynagrodzeń pracowników oraz dokumenty dotyczące inwentaryzacji, mają inne zasady dotyczące archiwizacji. Karty wynagrodzeń są często przechowywane przez określony czas, jednak ich okres retencji nie jest tak długi jak w przypadku sprawozdań finansowych. Ustawodawstwo nie wymaga ich przechowywania przez pięć lat, co może prowadzić do błędnych wniosków, że są one równie istotne jak sprawozdania finansowe. Również dokumenty inwentaryzacyjne, choć ważne do bieżącego zarządzania przedsiębiorstwem i kontrolowania aktywów, nie są objęte tym samym reżimem prawnym, co roczne sprawozdania. Wiele osób może nie dostrzegać różnicy między dokumentacją operacyjną a finansową, co prowadzi do mylnego przekonania, że wszystkie dokumenty finansowe muszą być przechowywane przez wiele lat. W praktyce, nieznajomość przepisów dotyczących minimalnych okresów przechowywania dokumentów może skutkować błędami w zarządzaniu archiwum oraz problemami z audytami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które dokumenty podlegają długoterminowej archiwizacji, a które można zniszczyć wcześniej, aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji prawnych oraz operacyjnych.

Pytanie 2

W maju 2015 roku firma nabyła kasy fiskalne o wartości początkowej 30 000,00 zł, z amortyzacją wynoszącą 20%. Jednostka stosuje liniową metodę odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami podatkowymi. Jaki był roczny odpis amortyzacyjny w 2015 roku?

A. 3 500,00 zł

B. 6 000,00 zł

C. 500,00 zł

D. 4 000,00 zł

Roczny odpis amortyzacyjny dla kasy fiskalnej, która została zakupiona i przyjęta do użytkowania w maju 2015 roku, można obliczyć, stosując stawkę amortyzacji 20% na wartość początkową urządzenia wynoszącą 30 000,00 zł. Wartość ta jest pomniejszana o stawkę amortyzacji, co daje roczny odpis amortyzacyjny równy 6 000,00 zł (30 000,00 zł * 20%). Jednakże, ponieważ kasy zostały przyjęte do użytkowania w maju, należy uwzględnić, że w 2015 roku nie minie pełny rok. Ponieważ przyjęcie miało miejsce w maju, odpis będzie obejmował jedynie 8 miesięcy (od maja do grudnia). Dlatego, aby obliczyć rzeczywisty odpis amortyzacyjny za 2015 rok, należy pomnożyć roczny odpis przez 8/12 (co odpowiada 8 miesiącom): 6 000,00 zł * (8/12) = 4 000,00 zł. Jednakże, przy założeniu, że zastosujemy jedynie dwa pełne miesiące, co wskazuje na obliczenia z końcem roku, właściwy odpis to 3 500,00 zł. W praktyce, amortyzacja jest kluczowym elementem zarządzania majątkiem trwałym, pozwalającym na odzwierciedlenie spadku wartości aktywów. Właściwe obliczenia amortyzacji są istotne dla analizy kosztów oraz planowania finansowego firmy.

Pytanie 3

Podczas ustalania wyniku finansowego przy użyciu metody kalkulacyjnej, obroty konta Koszt sprzedanych wyrobów gotowych powinny zostać przeksięgowane na stronę

A. Dt konta Rozliczenie kosztów

B. Ct konta Wynik finansowy

C. Ct konta Rozliczenie kosztów

D. Dt konta Wynik finansowy

Odpowiedź 'Dt konta Wynik finansowy' jest poprawna, ponieważ przy ustalaniu wyniku finansowego metodą kalkulacyjną, koszty sprzedanych wyrobów gotowych są przenoszone na stronę debetową konta Wynik finansowy. Taki ruch księgowy odzwierciedla sensowną klasyfikację kosztów, które w obliczeniach finansowych są odejmowane od przychodów, co pozwala na określenie ostatecznego wyniku finansowego przedsiębiorstwa. W praktyce, proces ten jest zgodny z zasada rachunkowości, która wymaga, aby wszystkie koszty związane z produkcją i sprzedażą zostały uwzględnione w obliczeniach wyniku, co ma kluczowe znaczenie dla analizy rentowności. Przykładowo, jeśli firma sprzedała wyroby gotowe za 100 000 zł, a koszty ich wytworzenia wyniosły 60 000 zł, to na koncie Wynik finansowy będziemy mieli zapis: przychody 100 000 zł (Ct) oraz koszty 60 000 zł (Dt), co finalnie skutkuje zyskiem w wysokości 40 000 zł. Taki sposób ewidencji jest nie tylko zgodny z normami rachunkowości, ale także ułatwia późniejszą analizę finansową oraz podejmowanie decyzji strategicznych na podstawie rzetelnych danych.

Pytanie 4

Pracownik działu produkcji otrzymuje wynagrodzenie w systemie akordowym prostym z premią. Za każdy wyprodukowany element dostaje 2,00 zł/szt., a za dbałość o jakość wykonania elementów przysługuje mu premia w wysokości 20% wynagrodzenia podstawowego. Jaką kwotę brutto otrzyma pracownik, który zrealizował 1 000 elementów?

A. 2 000 zł

B. 2 400 zł

C. 2 200 zł

D. 1 600 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika produkcji wynagradzającego się według systemu akordowego prostego z premią, należy uwzględnić zarówno wynagrodzenie za wykonaną pracę, jak i dodatkową premię. W przypadku wykonania 1000 elementów, przy stawce 2,00 zł za sztukę, wynagrodzenie zasadnicze wynosi 1000 sztuk x 2,00 zł/szt. = 2000 zł. Premia za staranność, która wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego, oblicza się jako 20% z 2000 zł, co daje 400 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto pracownika za wykonanie 1000 elementów wynosi 2000 zł + 400 zł = 2400 zł. Takie podejście do wynagradzania jest powszechnie stosowane w branży produkcyjnej, ponieważ motywuje pracowników do zwiększenia wydajności i jakości wykonywanej pracy, a także korzysta z zasad rynkowych dotyczących wynagrodzeń i premii, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania personelem.

Pytanie 5

Brak danych dotyczących adresu nabywcy na wystawionej fakturze sprzedaży zostanie wykryty podczas kontroli

A. rachunkowej

B. merytorycznej

C. formalnej

D. wstępnej

Brak danych adresowych nabywcy w wystawionej fakturze sprzedaży rzeczywiście zostanie stwierdzony w wyniku kontroli formalnej. Kontrola formalna dotyczy zgodności dokumentów z wymogami prawnymi i formalnymi, które są określone w przepisach dotyczących fakturowania. Zgodnie z ustawą o VAT oraz aktami wykonawczymi, każda faktura musi zawierać określone elementy, w tym dane nabywcy, takie jak nazwa firmy, adres oraz NIP. Nieprzestrzeganie tych wymogów może prowadzić do problemów z uznaniem dokumentu za prawidłowy oraz do konsekwencji podatkowych. Na przykład, brak adresu nabywcy może skutkować tym, że faktura nie będzie mogła być uwzględniona w rozliczeniach VAT, co wpływa na prawidłowość obliczeń podatkowych i może prowadzić do kar finansowych. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorcy regularnie weryfikowali, czy wszystkie wystawiane faktury zawierają wymagane informacje, przestrzegając tym samym dobrych praktyk w zakresie dokumentacji finansowej.

Pytanie 6

Towary odebrane od odbiorcy w związku z uznaną reklamacją powinny być przyjęte do magazynu poprzez sporządzenie dowodu magazynowego o symbolu

A. PW

B. PZ

C. RW

D. MM

Odpowiedź PZ (przyjęcie zewnętrzne) jest poprawna, ponieważ odnosi się do procedury przyjmowania towarów, które wracają do magazynu z powodu uznanej reklamacji. W praktyce oznacza to, że towary, które zostały zwrócone przez odbiorcę na skutek stwierdzenia wad, są ponownie przyjmowane do stanu magazynowego. Dokument PZ jest kluczowym elementem, ponieważ potwierdza, że towar został przyjęty z powrotem, co jest istotne dla utrzymania dokładnych rejestrów zapasów oraz dla późniejszej analizy reklamacji. Zgodnie z standardami zarządzania magazynem, każda operacja związana z przyjęciem towarów do magazynu powinna być dokładnie dokumentowana, co pozwala na bieżące monitorowanie stanu zapasów oraz na zarządzanie jakością produktów. Na przykład, w przypadku prowadzenia działalności handlowej, każda reklamacja i zwrot powinny być rejestrowane w systemie, aby umożliwić analizę trendów oraz poprawę jakości.

Pytanie 7

Zasada bilansowa złotej reguły mówi o pełnym finansowaniu

A. zobowiązań dzięki aktywom obrotowym

B. aktywa obrotowe powinny pochodzić z kapitału własnego

C. aktywa trwałe muszą być pokryte kapitałem własnym

D. zobowiązań za pomocą aktywów trwałych

Złota reguła bilansowa to naprawdę ważna zasada w finansach. Chodzi o to, że długoterminowe aktywa, jak budynki czy maszyny, powinny być finansowane z kapitału własnego. Dzięki temu firma ma większą stabilność finansową. Kiedy inwestujesz w coś na dłużej, lepiej, żeby nie obciążać się dodatkowymi długami, ponieważ to pomaga uniknąć problemów z płynnością. Na przykład, jeżeli firma sfinansuje nowy zakład produkcyjny z własnych środków, to będzie w lepszej sytuacji, bo nie będzie musiała martwić się o regularne spłaty. Taki sposób finansowania ma też dobry wpływ na wskaźniki rentowności i pozycjonuje firmę lepiej na rynku. W sumie, stosowanie tej reguły to dobra praktyka, która może pomóc firmom w długofalowym rozwoju.

Pytanie 8

Kupujący towar zauważył błąd ortograficzny w nazwie swojego przedsiębiorstwa na otrzymanej fakturze. Jakie kroki podejmie w celu dokonania korekty?

A. skreśli błędny zapis na fakturze i obok wpisze poprawny

B. sporządzi notę korygującą

C. sporządzi notę do księgowości

D. przygotuje fakturę korygującą

Skreślenie błędnego zapisu i wpisanie poprawnego obok, choć może wydawać się szybkim rozwiązaniem, jest niewłaściwe z punktu widzenia formalnych standardów księgowych. Taki sposób korekty może prowadzić do poważnych nieporozumień oraz trudności w identyfikacji poprawnych danych w przyszłości. Ponadto, taki sposób poprawy dokumentów może być postrzegany jako nieprofesjonalny i wprowadzać zamieszanie w dokumentacji. Sporządzenie noty księgowej z kolei odnosi się do wewnętrznych zapisów księgowych i nie jest używane do formalnej korekty błędów w fakturze, co oznacza, że nie rozwiązuje problemu błędnych informacji w dokumentach. Natomiast sporządzenie faktury korygującej jest stosowane w przypadku błędów dotyczących wartości towaru, stawki VAT lub ilości, a nie w przypadku błędów ortograficznych. Dlatego należy być świadomym, że odpowiedni dokument do korekty błędów w danych identyfikacyjnych przedsiębiorstwa to właśnie nota korygująca, która dokładnie określa zmiany wprowadzane w dokumentacji i spełnia wymogi prawne.

Pytanie 9

Konto Ubezpieczenia społeczne oraz inne świadczenia stanowi konto

A. wynikowe

B. korygujące

C. bilansowe

D. rozrachunkowe

Konto Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia to konto wynikowe, co oznacza, że służy do ewidencjonowania kosztów oraz przychodów związanych z działalnością przedsiębiorstwa w obszarze ubezpieczeń społecznych. Takie konta są kluczowe dla analizy wyników finansowych firmy, ponieważ pozwalają na monitorowanie bieżących kosztów oraz ich wpływu na finalny wynik finansowy. W praktyce, na koncie tym zapisuje się zarówno składki na ubezpieczenia społeczne, które pracodawcy są zobowiązani opłacać, jak i inne związane z tym wydatki. Umożliwia to organizacjom ocenę efektywności swoich działań w kontekście społecznej odpowiedzialności i regulacji prawnych. Dobrym przykładem zastosowania konta wynikowego jest przygotowanie sprawozdań finansowych, gdzie informacje dotyczące ubezpieczeń społecznych są kluczowe dla oceny rentowności. Stosowanie kont wynikowych jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które podkreślają znaczenie przejrzystości i rzetelności w raportowaniu finansowym.

Pytanie 10

Hotel zlecił pranie bielizny hotelowej zewnętrznej firmie zajmującej się praniem chemicznym. Poniesione wydatki powinny być ujęte w układzie rodzajowym na koncie księgowym

A. Usługi obce

B. Podatki i opłaty

C. Pozostałe koszty rodzajowe

D. Zużycie materiałów i energii

Wybór odpowiedzi "Usługi obce" jest właściwy, ponieważ koszty prania bielizny hotelowej, zlecane zewnętrznej pralni chemicznej, są klasyfikowane jako wydatki związane z korzystaniem z usług świadczonych przez podmioty zewnętrzne. W rachunkowości koszty związane z usługami obcymi obejmują wszelkie wydatki na usługi, które nie są świadczone przez własne zasoby firmy, co jest zgodne z polskimi standardami rachunkowości. Przykładowo, hotel, który zleca pranie bielizny zewnętrznej firmie, powinien zaksięgować te wydatki na koncie usług obcych, co pozwala na prawidłowe zarządzanie kosztami oraz ich kontrolę. Praktyczne zastosowanie tej zasady obejmuje również prowadzenie ewidencji takich wydatków, co ułatwia analizę kosztów operacyjnych hotelu oraz ich optymalizację. Umożliwia to również lepsze planowanie budżetowe oraz prognozowanie przyszłych wydatków, co jest kluczowe w branży hotelarskiej, gdzie kontrola kosztów ma duże znaczenie dla rentowności.

Pytanie 11

Na dzień bilansowy kapitały własne przedsiębiorstwa wycenia się według wartości

A. rynkowej

B. nominalnej

C. szacunkowej

D. godziwej

Kapitały własne jednostki gospodarczej wyceniane są na dzień bilansowy według wartości nominalnej, co oznacza, że odzwierciedlają one wartość, która została zadeklarowana w dokumentach finansowych, niezależnie od ich aktualnej wartości rynkowej. Wartość nominalna to suma, którą właściciele włożyli w firmę, przeliczana na jednostki walutowe, co jest kluczowe dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli firma wyemitowała akcje o wartości nominalnej 10 zł, to ta kwota odzwierciedla wartość kapitału własnego w bilansie. W praktyce, wycena kapitałów własnych według wartości nominalnej jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które zalecają, aby kapitał został przedstawiony w wartości, po jakiej został wniesiony, co daje pełniejszy obraz sytuacji finansowej jednostki. Wartość nominalna jest istotna w kontekście rozliczeń kapitałowych i podejmowania decyzji inwestycyjnych, ponieważ pozwala na zrozumienie rzeczywistego wkładu właścicieli w działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 12

Podstawą ewidencji w księgach pomocniczych jest zasada rejestrowania

A. syntetycznego

B. podwójnego

C. powtórzonego

D. korygującego

Ewidencja na kontach ksiąg pomocniczych działa na zasadzie zapisu powtórzonego. To znaczy, że każda operacja finansowa jest zapisywana zarówno na odpowiednich kontach pomocniczych, jak i na kontach syntetycznych. Dzięki temu mamy pełen wgląd w dane księgowe i możemy wszystko łatwo śledzić. To jest bardzo ważne, zwłaszcza podczas audytów i analiz finansowych. Na przykład, jeśli sprzedasz coś, to każda taka sprzedaż pojawia się na koncie syntetycznym należności, ale też na koncie danego klienta w księdze pomocniczej. Takie podejście sprawia, że bilans jest zgodny z prawdą, a wszystkie informacje się zgadzają. Z mojego doświadczenia, stosowanie zasady zapisu powtórzonego jest super ważne i zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które stawiają na rzetelność i przejrzystość w finansach.

Pytanie 13

Koszty, które da się zmierzyć i przypisać bezpośrednio na podstawie dokumentacji źródłowej do konkretnego produktu, określa się jako

A. zmienne

B. niezależne

C. pośrednie

D. bezpośrednie

Koszty bezpośrednie to te, których można przypisać konkretnemu produktowi lub usłudze na podstawie dokumentów źródłowych, takich jak faktury, umowy czy raporty. Przykłady kosztów bezpośrednich obejmują materiały bezpośrednie, takie jak surowce wykorzystywane w produkcji, oraz koszty pracy bezpośredniej, czyli wynagrodzenia pracowników bezpośrednio zaangażowanych w proces wytwarzania. W praktyce, ścisłe przypisanie kosztów do konkretnego produktu pozwala na dokładne obliczenie rentowności i efektywności produkcji. W kontekście standardów rachunkowości, koszty bezpośrednie są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ umożliwiają precyzyjne ustalanie cen sprzedaży. Umiejętność identyfikacji kosztów bezpośrednich jest również zgodna z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania kosztami i efektywności operacyjnej, co sprzyja podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 14

Wskaż zestaw kont, na których księguje się zdarzenia gospodarcze, stosując wyłącznie zasadę jednostronnego zapisu.

Środki trwałe w likwidacji Środki trwałe Towary	Środki trwałe w likwidacji Obce środki trwałe Zapasy obce
A.	B.
Środki trwałe Zapasy obce Towary	Środki trwałe w likwidacji Obce środki trwałe Środki trwałe
C.	D.

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Zestaw kont wskazany w odpowiedzi B rzeczywiście spełnia kryteria jednostronnego zapisu. W ramach tej zasady, zdarzenia gospodarcze są rejestrowane tylko po jednej stronie bilansu, co w praktyce oznacza, że nie ma podwójnej rejestracji w księgach rachunkowych. Konta takie jak 'Środki trwałe w likwidacji', 'Obce środki trwałe' i 'Zapasy obce' należą do kategorii, które mogą być księgowane wyłącznie po stronie aktywów lub pasywów, co czyni je odpowiednimi dla tej metody. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo likwiduje środki trwałe, rejestrując je w odpowiednim koncie, można zauważyć, że wpływa to na bilans tylko w aspekcie zmniejszenia aktywów. W praktyce, stosowanie zasady jednostronnego zapisu upraszcza proces księgowania i pozwala na szybszą analizę zdarzeń gospodarczych. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, takie podejście sprzyja przejrzystości i zgodności z regulacjami prawnymi, co jest niezwykle istotne dla rzetelności sprawozdań finansowych.

Pytanie 15

W wyniku przeprowadzonej w hurtowni inwentaryzacji ujawniono niedobory i nadwyżki towarów. Jakie warunki powinny zostać spełnione, aby kierownik jednostki podjął decyzję o kompensacie niedoborów nadwyżkami?

A.	− niedobory są zawinione − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas tego samego spisu z natury w składnikach majątku, za które materialnie odpowiada ta sama osoba − niedobory i nadwyżki dotyczą różnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia umyślnych pomyłek
B.	− niedobory są niezawinione − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas dwóch różnych spisów z natury w składnikach majątku, za które materialną odpowiedzialność ponoszą różne osoby − niedobory i nadwyżki dotyczą podobnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia umyślnych pomyłek
C.	− niedobory są nadzwyczajne − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas dwóch różnych spisów z natury w składnikach majątku, za które materialnie odpowiada ta sama osoba − niedobory i nadwyżki dotyczą różnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia nieumyślnych pomyłek
D.	− niedobory są niezawinione − niedobory i nadwyżki zostały ujawnione podczas tego samego spisu z natury w składnikach majątku, za które materialnie odpowiada ta sama osoba − niedobory i nadwyżki dotyczą podobnych składników majątku, co uzasadnia możliwość popełnienia nieumyślnych pomyłek

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Odpowiedź D to właściwy wybór, bo kompensowanie niedoborów nadwyżkami towarów jest okej, ale tylko wtedy, gdy oba te zjawiska pojawiły się podczas jednego spisu z natury. Muszą być spełnione pewne zasady. Tak, chodzi o to, że braki i nadwyżki powinny być związane z tymi samymi składnikami majątku, za które odpowiada ta sama osoba. Na przykład, jeżeli w trakcie inwentaryzacji wyjdzie, że brakuje 10 sztuk jednego towaru, a mamy 10 sztuk innego, które były nadzorowane przez tego samego pracownika, to kierownik może zdecydować o ich zrównoważeniu. Takie praktyki są zgodne z regułami zarządzania majątkiem, bo w końcu wszyscy możemy popełnić błędy, a zazwyczaj to nie jest nic umyślnego. Warto też regularnie robić inwentaryzacje i szkolić pracowników, żeby lepiej rozumieli swoją odpowiedzialność za to, co mają w rękach. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko pomyłek.

Pytanie 16

Firma handlowa, która posiada kontrolę lub współkontrolę nad inną jednostką, to jednostka

A. zależna

B. współzależna

C. dominująca

D. stowarzyszona

Odpowiedź 'dominująca' jest prawidłowa, ponieważ jednostka dominująca jest taką spółką, która sprawuje kontrolę nad inną jednostką, zwłaszcza w kontekście sprawozdawczości finansowej. Kontrola oznacza, że jednostka dominująca ma znaczną władzę nad decyzjami finansowymi i operacyjnymi jednostki zależnej, co jest kluczowe dla konsolidacji sprawozdań finansowych. Przykładem może być duża korporacja, która nabywa mniejsze firmy, zyskując dzięki temu kontrolę nad ich działalnością. W praktyce, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), dominująca jednostka jest zobowiązana do konsolidacji swoich sprawozdań finansowych z jednostkami, nad którymi sprawuje kontrolę. To zapewnia pełen obraz finansowy całej grupy i jest istotne dla inwestorów oraz analityków rynku. Warto również zauważyć, że dominująca jednostka może mieć różne formy prawne i rozmiary, co wpływa na jej strategię zarządzania oraz podejście do ryzyka.

Pytanie 17

Podczas tworzenia rachunku zysków i strat w wersji kalkulacyjnej, koszty rodzajowe przenosi się na konto

A. Wynik finansowy

B. Rozliczenie kosztów

C. Koszt działalności podstawowej

D. Koszt sprzedanych wyrobów

Wariant kalkulacyjny rachunku zysków i strat to metoda, która koncentruje się na prezentacji kosztów w kontekście ich funkcji w działalności przedsiębiorstwa. W tym przypadku, koszty rodzajowe są przeksięgowywane na konto "Rozliczenie kosztów", co pozwala na ich szczegółowe ujęcie i późniejsze analizowanie efektywności operacyjnej firmy. W praktyce, to podejście umożliwia przedsiębiorstwom lepsze zrozumienie struktury kosztów, co jest kluczowe dla podejmowania strategicznych decyzji. Dzięki tej metodzie, można łatwiej ocenić, jakie kategorie kosztów mają największy wpływ na rentowność. Dodatkowo, takie rozliczenie wspiera też zarządzanie budżetem i planowaniem finansowym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami. Przykładowo, firma produkująca sprzęt elektroniczny może zidentyfikować, że koszty materiałów stanowią znaczną część całkowitych wydatków, co pozwala na optymalizację zakupów i zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 18

Jak długo przechowuje się księgi rachunkowe?

A. 5 lat

B. 10 lat

C. 1 rok

D. 2 lata

Księgi rachunkowe są istotnym elementem dla każdej organizacji zajmującej się działalnością gospodarczą, a ich prawidłowe przechowywanie jest kluczowe dla transparentności i zgodności z przepisami prawa. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym Ustawą o rachunkowości, księgi rachunkowe należy przechowywać przez 5 lat od końca okresu, którego dotyczą. Przykładowo, jeśli księgi dotyczą roku obrotowego 2022, powinny być przechowywane do końca 2027 roku. To 5-letnie okres przechowywania pozwala na zachowanie dokumentacji na wypadek kontroli skarbowej lub audytów finansowych. Przechowywanie ksiąg rachunkowych przez ten czas jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania finansami, co przyczynia się do utrzymania porządku i przejrzystości w dokumentacji finansowej organizacji. Dodatkowo, w przypadku ewentualnych sporów czy reklamacji, posiadanie pełnych ksiąg rachunkowych może stanowić istotny dowód w postępowaniach prawnych.

Pytanie 19

W jednostce ewidencjonującej koszty w układzie rodzajowym, podatek od nieruchomości powinien być ujęty na koncie

A. Dt "Pozostałe koszty operacyjne"

B. Dt "Koszty zarządu"

C. Dt "Koszty finansowe"

D. Dt "Podatki i opłaty"

Odpowiedź Dt 'Podatki i opłaty' jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz standardami ewidencjonowania kosztów, podatek od nieruchomości zalicza się do kosztów operacyjnych w kategorii podatków i opłat. W praktyce oznacza to, że koszty tego typu powinny być ujmowane na koncie 401 'Podatki i opłaty', co umożliwia odpowiednie przyporządkowanie wydatków do kosztów działalności. Przykładowo, w przedsiębiorstwie zajmującym się wynajmem nieruchomości, wydatki na podatek od nieruchomości będą wpływać na kalkulację całkowitych kosztów operacyjnych i tym samym na wynik finansowy. Ponadto, prawidłowe ujmowanie podatków jest kluczowe dla zgodności z przepisami prawa oraz dla przejrzystości sprawozdań finansowych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z zasadą współmierności, koszty powinny być przypisywane do okresów, w których generują przychody, co w przypadku podatku od nieruchomości ma miejsce w momencie jego zapłaty.

Pytanie 20

Do elementów księgowości należy

A. dziennik

B. rachunek zysków i strat

C. rachunek przepływów pieniężnych

D. arkusz spisu z natury

Dziennik jest podstawowym elementem ksiąg rachunkowych, w którym rejestruje się wszystkie operacje gospodarcze w porządku chronologicznym. Stanowi on kluczowy dokument w procesie prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z zasadami rachunkowości oraz standardami finansowymi. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, każda transakcja powinna być udokumentowana w dzienniku, co zapewnia przejrzystość i możliwość weryfikacji danych. Dziennik umożliwia także sporządzanie raportów finansowych oraz analizę przepływów pieniężnych i wyników działalności, co jest niezbędne dla podejmowania decyzji zarządczych. Przykładem zastosowania dziennika jest rejestracja przychodów ze sprzedaży, gdzie każda transakcja jest notowana z datą, kwotą oraz odpowiednimi kontami księgowymi. Bez dziennika niemożliwe byłoby prawidłowe prowadzenie rachunkowości, ponieważ stanowi on fundament dla dalszych zapisów w księgach głównych, takich jak konta syntetyczne i analityczne. W praktyce, korzystając z oprogramowania księgowego, księgowi mogą łatwo wprowadzać dane do dziennika, co zwiększa efektywność procesów rachunkowych.

Pytanie 21

Której formy rozliczeń bezgotówkowych dotyczy opis w ramce?

...mogą stosować podmioty pozostające w stałych stosunkach gospodarczych, gdzie jedna strona zobowiązuje się do cyklicznych dostaw towarów lub usług na rzecz drugiej strony, a druga strona zobowiązuje się do regulowania płatności poleceniem przelewu w okresach i kwotach określonych w umowie pomiędzy stronami, niezależnie od wartości wykonanych świadczeń w danym okresie. W ustalonym w umowie terminie strony dokonują rozliczenia powstałych różnic.

A. Polecenia zapłaty.

B. Rozliczeń planowych.

C. Akredytywy.

D. Rozliczeń saldami.

Rozliczenia jak polecenie zapłaty, akredytywy czy salda to zupełnie inne opcje, które działają na trochę innych zasadach. Polecenie zapłaty to sposób, gdzie dłużnik zgadza się na automatyczne pobieranie pieniędzy z konta – niby wygodne, ale nie wprowadza stałych kwot i terminów, co w rozliczeniach planowych jest kluczowe. Akredytywa to coś, co bank wprowadza, żeby zabezpieczyć płatności w transakcjach handlowych, więc jest bardziej skomplikowana. A te salda to po prostu różnice między tym, co ktoś komuś jest winny, a tym, co sam ma do zapłacenia — też nie jest to typowe dla tych regularnych rozliczeń. Te różnice często są źródłem nieporozumień, jeśli się ich nie zrozumie. Wydaje mi się, że myślenie o tych formach jako alternatywach dla rozliczeń planowych często wynika z tego, że nie do końca wiadomo, jak różne metody wpływają na zarządzanie finansami i relacjami w biznesie. Kluczowe jest to, żeby umieć dopasować formę rozliczeń do specyfiki współpracy i potrzeb obu stron.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik bieżącej płynności finansowej.

Wybrane wartości z bilansu
Zapasy	38 000,00 zł
Należności z tytułu dostaw i usług	17 000,00 zł
Środki pieniężne w kasie	5 000,00 zł
Zobowiązania krótkoterminowe	40 000,00 zł

A. 0,55

B. 1,38

C. 0,95

D. 1,50

W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 1,38, 0,95 czy 0,55, można zauważyć różne problemy związane z obliczeniami lub interpretacją wskaźnika bieżącej płynności finansowej. Odpowiedź 1,38 może sugerować niepoprawne zrozumienie relacji między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami krótkoterminowymi, co mogło prowadzić do błędnych obliczeń. Może to być efektem błędu rachunkowego lub pomylenia danych. Odpowiedź 0,95 wskazuje na sytuację, w której aktywa obrotowe są niewystarczające do pokrycia zobowiązań, co może być alarmującym sygnałem dla wierzycieli, a także może prowadzić do dalszych problemów finansowych w przyszłości. Ostatecznie, wartość 0,55 jest ekstremalnie niska, co sugeruje, że firma może mieć poważne trudności w regulowaniu swoich bieżących zobowiązań, co w konsekwencji grozi jej płynności finansowej. Takie błędne podejścia mogą wynikać z niepełnych danych lub zrozumienia wskaźników finansowych. Zrozumienie, jak prawidłowo obliczać takie wskaźniki, jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa i podejmowaniu świadomych decyzji inwestycyjnych. Właściwe zrozumienie wskaźników płynności jest niezwykle ważne, ponieważ mogą one wpływać na postrzeganie firmy przez inwestorów i instytucje finansowe. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie znać dane finansowe oraz metody ich obliczeń.

Pytanie 23

Saldo kredytowe na koncie "Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń" wskazuje

A. na zaliczki pobrane na poczet wynagrodzeń

B. na zobowiązania względem związków zawodowych

C. na wynagrodzenia, które nie zostały odebrane przez pracowników

D. na wartość pobranej zaliczki na podatek dochodowy

Analizując pozostałe opcje odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich opiera się na mylnych założeniach dotyczących funkcji konta 'Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń'. Pierwsza opcja wskazuje na zaliczki na podatek dochodowy, co jest niezgodne z definicją konta rozrachunkowego, które dotyczy wynagrodzeń, a nie zobowiązań podatkowych. W rzeczywistości, zaliczki na podatek dochodowy są ewidencjonowane na odrębnych kontach, co pozwala na bardziej precyzyjne śledzenie zobowiązań podatkowych firmy. Następnie, sugestia dotycząca zobowiązań wobec związków zawodowych również jest błędna, ponieważ konto 'Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń' nie jest bezpośrednio związane z tego typu zobowiązaniami, które są ewidencjonowane w innych rejestrach. Dodatkowo, opcja mówiąca o zaliczkach na poczet wynagrodzeń myli koncepcję wynagrodzeń z zaliczkami, które są innym rodzajem transakcji. Zaliczkowe wypłaty są potencjalnie związane z wynagrodzeniami, ale konto 'Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń' odnosi się do wynagrodzeń, które są już naliczone, lecz nie wypłacone, co tworzy saldo kredytowe. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędów w księgowości i w ocenie sytuacji finansowej firmy. Kluczowe jest zrozumienie, że każde konto w systemie księgowym ma swoją specyfikę i jest powiązane z określonymi rodzajami transakcji, co wymaga precyzyjnego podejścia do klasyfikacji i rejestracji danych finansowych.

Pytanie 24

Zarejestrowanie operacji gospodarczej o treści: "WB otrzymano odsetki od udzielonej pożyczki" powinno być dokonane na kontach

A. Rachunek bieżący Wn i Pozostałe przychody operacyjne Ma

B. Rachunek bieżący Wn i Przychody finansowe Ma

C. Koszty finansowe Wn i Kasa Ma

D. Koszty finansowe Wn i Rachunek bieżący Ma

Ewidencja operacji "WB otrzymano odsetki od udzielonej pożyczki" jest poprawnie dokonana na kontach Rachunek bieżący Wn i Przychody finansowe Ma. W tym przypadku Rachunek bieżący jest kontem aktywnym, które zwiększa się w wyniku wpływu środków pieniężnych, jakim są odsetki. W związku z tym, zapisanie tej operacji na stronie Wn (debetowej) Rachunku bieżącego odzwierciedla przyrost środków. Natomiast przychody finansowe, jako kategoria przychodów, są ujęte na stronie Ma (kredytowej) w celu odzwierciedlenia przychodu z tytułu odsetek, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której firma udzieliła pożyczki osobie trzeciej, a po pewnym czasie otrzymuje odsetki. Prawidłowe ujęcie tej operacji pozwala na właściwe monitorowanie przychodów oraz stanów rachunku bankowego, co jest istotne dla zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie przychodów finansowych, co pozwala na bieżąco oceniać rentowność udzielonych pożyczek i podejmować decyzje dotyczące dalszego finansowania.

Pytanie 25

Jakie są zasady wyceny niedoborów materiałów oraz towarów ujawnionych w trakcie inwentaryzacji?

A. w cenach nabycia

B. w cenach sprzedaży netto

C. w cenach sprzedaży brutto

D. w stałych cenach ewidencyjnych

Wycena niedoborów materiałów i towarów w cenach nabycia jest zgodna z ogólnymi zasadami rachunkowości, które wskazują, że w przypadku ujawnień w inwentaryzacji należy stosować wartości, które były faktycznie poniesione w momencie zakupu. Wycena w cenach nabycia odzwierciedla rzeczywiste koszty, co jest kluczowe dla prawidłowego obrazowania sytuacji finansowej firmy. Przykładowo, jeśli firma nabyła towary za 1000 zł, a na skutek inwentaryzacji ujawniono niedobór tych towarów, to ich wartość powinna być odnotowana jako 1000 zł w księgach rachunkowych. Ponadto, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSSF), stosowanie cen nabycia zapewnia większą przejrzystość i zgodność z zasadą ostrożności, co pomaga w unikaniu zawyżania aktywów. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i aktualizacja cen nabycia w celu zapewnienia dokładnych danych w analizach finansowych.

Pytanie 26

Zepsute przewody zasilające w kserokopiarce stwarzają zagrożenie dla użytkownika z powodu możliwości wystąpienia

A. urazów mechanicznych

B. porażenia prądem

C. zacięcia papieru

D. uszkodzenia urządzenia

Uszkodzone przewody zasilające w kserokopiarce mogą prowadzić do porażenia prądem, co stanowi poważne zagrożenie dla użytkownika. Przewody zasilające są odpowiedzialne za przesyłanie energii elektrycznej do urządzenia, a ich uszkodzenie może prowadzić do odsłonięcia przewodów pod napięciem. W takiej sytuacji, kontakt z odkrytym przewodem może skutkować poważnymi obrażeniami, w tym porażeniem prądem, które w skrajnych przypadkach może być śmiertelne. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy IEC 60364 dotyczące instalacji elektrycznych, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich osłon i zabezpieczeń, aby zminimalizować ryzyko takich incydentów. Przykładem dobrych praktyk jest regularne sprawdzanie stanu przewodów zasilających, aby w porę wykryć ewentualne uszkodzenia. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości, urządzenie powinno być natychmiast odłączone od zasilania i poddane przeglądowi technicznemu przez wykwalifikowanego specjalistę. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa przy użytkowaniu sprzętu biurowego.

Pytanie 27

Saldo konta pozabilansowego "Środki trwałe przyjęte w leasing" to jakie?

A. jest ujmowane w bilansie po stronie aktywów

B. ma charakter informacyjno-kontrolny o stanie posiadania środków trwałych obcych

C. ma charakter korygujący w odniesieniu do salda konta "Środki trwałe"

D. stanowi saldo konta ksiąg pomocniczych do salda konta "Środki trwałe"

Odpowiedzi, które wskazują, że saldo konta pozabilansowego "Środki trwałe przyjęte w leasing" ma charakter korygujący do salda konta "Środki trwałe" lub że jest ujmowane w bilansie po stronie aktywów, są mylne i wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji kont pozabilansowych. Konta pozabilansowe mają na celu rejestrowanie informacji, które nie wpływają bezpośrednio na bilans aktywów i pasywów, a jedynie dostarczają dodatkowych danych o stanie posiadania środków trwałych, które nie są własnością firmy. Przykładowo, środki trwałe w leasingu nie są klasyfikowane jako aktywa w bilansie, ponieważ zgodnie z zasadą ostrożności w rachunkowości, nie powinny być uznawane jako aktywa trwałe, co prowadzi do błędnych wniosków o ich wartości w bilansie. Dla lepszego zrozumienia, warto zauważyć, że saldo konta pozabilansowego działa jako forma kontroli, umożliwiająca przedsiębiorstwom monitorowanie środków trwałych, które mają w użytkowaniu, a które formalnie należą do innych podmiotów. Umożliwia to również analizę wiążącą się z przyszłym podejmowaniem decyzji o dalszym leasingu czy ewentualnym zakupie tych aktywów. Typowym błędem może być mylenie kont pozabilansowych z kontami aktywów, co prowadzi do nieprawidłowego klasyfikowania leasingowanych środków trwałych w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 28

W roku 2010 przychody ze sprzedaży wyniosły 1 000 000 zł, natomiast zysk netto osiągnął poziom 300 000 zł. Analiza rentowności wskazuje, że z każdego 1 000 zł przychodu ze sprzedaży przedsiębiorstwo uzyskało

A. 3,00 zł zysku netto

B. 300,00 zł zysku netto

C. 0,30 zł zysku netto

D. 30,00 zł zysku netto

Odpowiedzi 30,00 zł, 3,00 zł oraz 0,30 zł na każde 1 000 zł przychodu są wynikiem błędnych obliczeń oraz nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad analizy rentowności. W przypadku odpowiedzi 30,00 zł, obliczenie to mogłoby wynikać z mylnego przeliczenia, gdzie przyjmowane są wartości zysku netto jako procent przychodu. Z kolei odpowiedź 3,00 zł zysku netto na każde 1 000 zł przychodu może być wynikiem obliczenia, które pomija skalę przychodów, co prowadzi do zawyżenia miary rentowności. Odpowiedź 0,30 zł zysku netto także wskazuje na fundamentalne nieporozumienie dotyczące jednostek i skalowania wartości. W każdej z tych sytuacji widoczne są typowe błędy myślowe, takie jak niewłaściwe zrozumienie proporcji lub nieprawidłowe przeliczenia. Poprawne zrozumienie rentowności jest kluczowe dla oceny efektywności biznesu i podejmowania decyzji strategicznych. Błędy w obliczeniach mogą prowadzić do zniekształcenia rzeczywistej sytuacji finansowej, co z kolei może skutkować nieoptymalnymi decyzjami w zarządzaniu finansami. Właściwe interpretowanie i obliczanie wskaźników rentowności jest zgodne z najlepszymi praktykami finansowymi i jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdego przedsiębiorstwa.

Pytanie 29

Weryfikacja merytoryczna faktury zakupowej umożliwia zidentyfikowanie błędu w obszarze

A. poprawności obliczenia kwoty do zapłaty.

B. poprawności obliczenia kwoty podatku VAT.

C. kompletności dokumentu.

D. zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT.

Błędne odpowiedzi dotyczące kompletności faktury, prawidłowego obliczenia kwoty do zapłaty oraz prawidłowego obliczenia kwoty podatku VAT mogą prowadzić do nieporozumień na temat istotnych elementów kontroli merytorycznej faktur. Kompletność faktury jest ważnym aspektem, ale nie wpływa bezpośrednio na prawidłowe rozliczenie VAT, ponieważ nawet niekompletna faktura może zawierać poprawnie obliczoną stawkę VAT. Co więcej, obliczenie kwoty do zapłaty również nie jest bezpośrednio związane z wykryciem błędów w stawce VAT, ponieważ wysokość kwoty do zapłaty zależy od wielu zmiennych, w tym także rabatów czy dodatkowych opłat. Obliczenie kwoty podatku VAT w kontekście błędnej stawki również nie jest wystarczające, gdyż dopiero przy poprawnej stawce VAT można mówić o prawidłowości obliczeń. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny skupić się na szczegółowej analizie stawek VAT oraz ich prawidłowym zastosowaniu, aby uniknąć niepoprawnych wpisów, które mogą skutkować dodatkowymi kosztami finansowymi w postaci kar za błędy podatkowe. W związku z tym, istotne jest, aby nie tylko znać przepisy, ale także umieć je prawidłowo zastosować w obiegu dokumentów.

Pytanie 30

Na kontach wynikowych firmy handlowej zanotowano następujące obroty:
− Przychody ze sprzedaży towarów wynoszą 240 000,00 zł
− Wartość sprzedanych towarów według cen zakupu to 100 000,00 zł
− Koszty handlowe wynoszą 50 000,00 zł
− Pozostałe przychody operacyjne to 8 000,00 zł
− Pozostałe koszty operacyjne wynoszą 6 000,00 zł
− Przychody finansowe to 5 000,00 zł
− Koszty finansowe wynoszą 3 000,00 zł. Oblicz wynik z działalności operacyjnej firmy handlowej.

A. 94 000,00 zł

B. 97 000,00 zł

C. 92 000,00 zł

D. 90 000,00 zł

Aby ustalić wynik z działalności operacyjnej w firmie handlowej, trzeba znać kilka podstawowych wzorów i zasad finansowych. Obliczamy to tak: od przychodów ze sprzedaży, które w naszym przypadku wynoszą 240 000 zł, odejmujemy koszty związane z działalnością operacyjną. Koszt sprzedanych towarów to 100 000 zł, a koszty handlowe to 50 000 zł. Więc wynik z działalności operacyjnej wychodzi 240 000 zł minus 100 000 zł minus 50 000 zł, co daje 90 000 zł. Potem dodajemy jeszcze inne przychody operacyjne, które wynoszą 8 000 zł, i odejmujemy jakieś dodatkowe koszty operacyjne, które to 6 000 zł. I tak nam wychodzi 92 000 zł. Warto zrozumieć te operacje, bo to naprawdę pomaga firmom w rzetelnym raportowaniu i analizie swoich finansów.

Pytanie 31

Na wytworzenie 500 szt. wyrobów gotowych oraz 1 000 szt. produktów niezakończonych przetworzonych w 50% poniesiono następujące koszty: Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi

L.p.	Pozycje kosztów	Wartość kosztów
1.	Materiały bezpośrednie	12 000,00 zł
2.	Płace bezpośrednie	5 000,00 zł
3.	Koszty wydziałowe	3 000,00 zł

A. 10,00 zł.

B. 17,00 zł.

C. 20,00 zł.

D. 12,00 zł.

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi 20,00 zł, co można uzasadnić odpowiednim podziałem kosztów całkowitych na liczbę wyprodukowanych wyrobów gotowych. W przypadku, gdy mamy do czynienia z produktami niezakończonymi, które są przetworzone w 50%, wartość ta powinna być uwzględniona w całościowych kosztach, a następnie podzielona przez liczbę wyrobów gotowych. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami w produkcji. Umożliwia to optymalizację procesów produkcyjnych oraz podejmowanie lepszych decyzji finansowych. Ponadto, stosowanie takiej analizy jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które wymagają dokładnego rozliczania kosztów produkcji. Dzięki temu można lepiej przewidywać rentowność produktów i wprowadzać ewentualne korekty w procesach produkcyjnych. Właściwe obliczenie jednostkowego kosztu wytworzenia ma również bezpośredni wpływ na określenie ceny sprzedaży, pozwalając firmom na utrzymanie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 32

Wskaż odpowiednią kategorię bilansową, do której powinien być przyporządkowany zaległy podatek od nieruchomości?

A. Należności krótkoterminowe

B. Zobowiązania krótkoterminowe

C. Należności długoterminowe

D. Zobowiązania długoterminowe

Niezapłacony podatek od nieruchomości to zobowiązanie krótkoterminowe, bo trzeba go spłacić w czasie krótszym niż rok. W sprawozdaniach finansowych zobowiązania krótkoterminowe to te, które musisz uregulować w ciągu najbliższych dwunastu miesięcy. Na przykład, firma musi wpisać niezapłacony podatek w swoje księgi, co jest ważne dla jej płynności finansowej. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie klasyfikowanie zobowiązań jest kluczowe, bo wpływa na analizę sytuacji finansowej firmy i takie wskaźniki jak wskaźnik płynności. Różne standardy, jak MSSF, mówią o tym, jak ważne jest, żeby te klasyfikacje były prawidłowe, bo to zapewnia przejrzystość w raportach finansowych.

Pytanie 33

Kiedy nie jest stosowana kalkulacja podziałowa z użyciem współczynników?

A. Wyroby wytwarzane są z tego samego materiału, przy wykorzystaniu takich samych metod technologicznych

B. Produkty przechodzą przez identyczne maszyny produkcyjne

C. Każdy etap produkcji traktowany jest jako odrębny proces kalkulacji

D. W firmach o mało zróżnicowanej produkcji ilościowej

Podejście, które wykorzystuje kalkulację podziałową ze współczynnikami, ma sens, gdy wyroby idą przez te same maszyny czy są robione z tych samych surowców. W takich sytuacjach fajnie można dzielić koszty, co pomaga w usprawnieniu produkcji i lepszym zarządzaniu wydatkami. W firmach, które robią masowe produkcje i nie mają zróżnicowania, często stosuje się to podejście, bo to ułatwia przypisywanie kosztów do produkcji na dużą skalę. Trzeba jednak pamiętać, że twierdzenie, iż każdy proces produkacyjny jako osobny etap nie wymaga kalkulacji podziałowej, jest trochę mylne, bo nie bierze pod uwagę, jak procesy mogą się wzajemnie wspierać. Ważne jest, żeby rozumieć, kiedy używać różnych metod kalkulacji kosztów, bo to ma wpływ na efektywność operacyjną firmy. Jak się tego nie zrozumie, można podjąć błędne decyzje przy alokacji zasobów i potem będzie nieefektywnie z analizą kosztów, co odbije się na wynikach finansowych. A tak w ogóle, dostosowywanie metod kalkulacji do specyfiki produkcji i organizacji może naprawdę robić różnicę.

Pytanie 34

Który z dokumentów dotyczących obrotu gotówkowego stanowi wtórny dowód księgowy?

A. Wniosek o zaliczkę

B. Raport kasowy

C. Czek gotówkowy

D. Asygnata KP

Asygnata KP, wniosek o zaliczkę oraz czek gotówkowy to dokumenty o innym charakterze, które nie mogą być uznane za dowody księgowe wtórne. Asygnata KP to dokument, który ma na celu potwierdzenie przyjęcia gotówki lub wartości pieniężnych i jest często używany w kontekście wypłaty gotówki z kasy. Nie jest to podsumowanie operacji, a raczej pojedyncze potwierdzenie transakcji. Wniosek o zaliczkę to dokument, który służy do uzyskania zaliczki na wydatki związane z działalnością firmy. Choć jest istotny dla procedur finansowych, to również nie pełni roli dowodu księgowego wtórnego, lecz stanowi jedynie inicjację procesu wydatkowego. Czek gotówkowy, z kolei, jest instrumentem płatniczym, który umożliwia dokonanie płatności gotówkowej, ale nie odzwierciedla on podsumowania transakcji gotówkowych w danym okresie, jak to ma miejsce w przypadku raportu kasowego. Kluczowym błędem jest mylenie funkcji tych dokumentów; każdy z nich pełni swoją specyficzną rolę w procesie obiegu dokumentów finansowych, ale tylko raport kasowy dostarcza syntetycznych danych o stanie kasy, co czyni go dowodem księgowym wtórnym.

Pytanie 35

V Konta wynikowe jednostki handlowej wykazują następujące obroty.Ustal wynik z działalności operacyjnej.

− Przychody ze sprzedaży towarów	121 600,00 zł
− Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu	67 000,00 zł
− Koszty handlowe	13 200,00 zł
− Pozostałe koszty operacyjne	7 800,00 zł
− Przychody finansowe	6 600,00 zł
− Koszty finansowe	8 000,00 zł

A. 54 600,00 zł

B. 33 600,00 zł

C. 40 200,00 zł

D. 32 200,00 zł

Poprawna odpowiedź to 33 600,00 zł, co wynika z poprawnego obliczenia wyniku z działalności operacyjnej. Aby uzyskać ten wynik, należy od przychodów ze sprzedaży towarów odjąć wszystkie koszty związane z działalnością. Kluczowe jest zrozumienie, że wynik operacyjny jest miarą efektywności głównych działań przedsiębiorstwa, nie uwzględniając przychodów i kosztów finansowych. Przykładowo, jeżeli przychody ze sprzedaży wynoszą 100 000 zł, a koszty sprzedaży i operacyjne to 66 400 zł (w tym wartość sprzedanych towarów oraz koszty handlowe), to obliczamy wynik operacyjny jako 100 000 zł - 66 400 zł, co daje 33 600 zł. W praktyce, znajomość tego wskaźnika pozwala menedżerom na analizowanie rentowności operacyjnej oraz podejmowanie decyzji związanych z optymalizacją kosztów i zwiększeniem zysków. W branży handlowej, odpowiednie zarządzanie kosztami operacyjnymi jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności i długoterminowego sukcesu.

Pytanie 36

W przedsiębiorstwie produkcyjnym wydział remontowy świadczy usługi na rzecz innych wydziałów i rozlicza poniesione koszty na podstawie liczby przepracowanych roboczogodzin. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli ustal, ile wyniosły koszty prac remontowych wykonanych na rzecz wydziału produkcji podstawowej?

Wydział remontowy
Poniesione koszty	5 000,00 zł
Świadczone usługi ogółem, w tym na rzecz:	500 rg.
− wydziału produkcji podstawowej	250 rg.
− komórek zarządu	100 rg.
− wydziału energetycznego	150 rg.

A. 1 000,00 zł

B. 1 500,00 zł

C. 2 500,00 zł

D. 1 250,00 zł

Poprawna odpowiedź to 2 500,00 zł, co wynika z obliczenia kosztów prac remontowych na podstawie liczby roboczogodzin oraz stawki za roboczogodzinę. Wydział remontowy, świadcząc usługi dla wydziału produkcji podstawowej, zastosował stawkę 10 zł za roboczogodzinę. Wydział produkcji podstawowej wykorzystał 250 roboczogodzin, co daje całkowity koszt 250 roboczogodzin x 10 zł/roboczogodzinę = 2 500,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są typowe w przedsiębiorstwach produkcyjnych, gdzie dokładne rozliczenie kosztów pracy pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację wydatków. Ważne jest, aby wszystkie wydziały miały jasność co do stawek i zasad rozliczeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 37

Uznanie konta oznacza inny sposób zapisu

A. po stronie Dt konta

B. w ciężar konta

C. po stronie Wn konta

D. po stronie Ma konta

Muszę przyznać, że odpowiedzi mówiące o zapisach po stronie Dt czy Wn mogą wprowadzać w błąd, jeśli chodzi o podstawy rachunkowości. Zapis po stronie Dt, czyli debet, to w sumie coś, co oznacza zmniejszenie aktywów lub wzrost pasywów, a to jest zupełnie inne niż uznanie konta. Gdy mówimy o debetach, to często myślimy o wydatkach, co nie bardzo pasuje do pytania o uznanie. A termin 'w ciężar konta' może wprowadzać zamieszanie, bo nie jest precyzyjny i nie jest używany w kontekście uznania konta. Z kolei zapis po stronie Wn to zmniejszenie wartości konta, co też nie ma nic wspólnego z uznaniem. Warto mieć na uwadze, że źle klasyfikowane te zapisy mogą prowadzić do poważnych problemów w sprawozdawczości finansowej. Dlatego mega ważne jest, żeby rozumieć różnice między debetem a kredytem, bo to fundament rachunkowości. Jak się to źle rozumie, to może prowadzić do błędów w księgowaniach, co później wpływa na decyzje zarządu i na to, jak wiarygodne są nasze sprawozdania finansowe. Dlatego zrozumienie poprawnych zapisów to klucz do dobrego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 38

W hurtowni elektronarzędzi zakupiono szlifierkę za gotówkę w kwocie 3 500 zł z zamiarem dalszej sprzedaży. Zakup został zaksięgowany jako: Dt "Środki trwałe" 3 550 zł oraz Ct "Kasa" 3 550 zł. Popełniono błąd, który polegał na zaksięgowaniu

A. nieprawidłowej kwoty operacji i dobraniu niewłaściwego konta

B. kwot na nieodpowiednich stronach kont

C. nieprawidłowej kwoty operacji

D. nieprawidłowej kwoty operacji na dwóch niewłaściwych kontach

Odpowiedź dotycząca nieprawidłowej kwoty operacji i dobraniu niewłaściwego konta jest prawidłowa z kilku powodów. Po pierwsze, wartość zakupu szlifierki powinna wynosić 3 500 zł, jednak w księgach została zaksięgowana kwota 3 550 zł, co stanowi bezpośredni błąd w wartości operacji. Błędy w kwotach mogą prowadzić do poważnych niezgodności finansowych oraz naruszeń zasad księgowości, co jest niezgodne z standardami rachunkowości. Po drugie, zakup sprzętu trwałego powinien być zaksięgowany na odpowiednim koncie, a w tym przypadku błędnie dobrano konta, co może prowadzić do zniekształcenia obrazu finansowego firmy. Zasadą jest, że każde konto musi odzwierciedlać rzeczywistą wartość majątku oraz zobowiązań, co jest kluczowe dla prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych. Przykładem poprawnej księgowości mogłoby być zaksięgowanie zakupu na koncie "Środki trwałe" kwoty 3 500 zł, a operację zakupu gotówkowego na koncie "Kasa" odpowiednio. Poprawne prowadzenie ksiąg rachunkowych jest fundamentem dla prawidłowej analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji w firmie.

Pytanie 39

Zasada periodyzacji zobowiązuje jednostki do dokonania

A. aplikacji ustalonych zasad rachunkowości w sposób nieprzerwany

B. prowadzenia ewidencji operacji gospodarczych z podziałem na okresy sprawozdawcze

C. dokładnego oraz zrozumiałego prezentowania sytuacji majątkowej i finansowej jednostki

D. wyceny poszczególnych składników aktywów i pasywów według wielkości rzeczywistych

Zasada periodyzacji jest kluczowym elementem rachunkowości, który obliguje jednostki do prowadzenia ewidencji operacji gospodarczych z podziałem na określone okresy sprawozdawcze, takie jak miesiące, kwartały czy lata. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie rzetelnych informacji dotyczących sytuacji majątkowej i finansowej jednostki w wyznaczonych ramach czasowych. Przykładem praktycznym może być sporządzanie bilansu rocznego, który odzwierciedla stan aktywów i pasywów na koniec roku obrotowego. Przestrzeganie zasady periodyzacji pozwala na lepsze zarządzanie finansami, umożliwiając jednostkom monitorowanie wyników działalności w czasie oraz podejmowanie świadomych decyzji biznesowych. Zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które podkreślają znaczenie odpowiedniego przedstawienia wyników finansowych w kontekście określonego okresu, co przyczynia się do transparentności i porównywalności danych finansowych pomiędzy jednostkami.

Pytanie 40

Oblicz wskaźnik rotacji należności w dniach, jeśli w ciągu 180 dni hurtownia osiągnęła przychody ze sprzedaży na poziomie 1 200 000,00 zł, a przeciętny stan należności wyniósł 40 000,00 zł?

A. 6 dni

B. 15 dni

C. 30 dni

D. 12 dni

Wskaźnik rotacji należności w dniach jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu finansami firmy, wskazującym, jak długo przeciętnie firma czeka na zapłatę od swoich klientów. Aby obliczyć ten wskaźnik, należy skorzystać z poniższego wzoru: Wskaźnik rotacji należności = (Przeciętny stan należności / Przychody ze sprzedaży) * Liczba dni w okresie. W naszym przypadku mamy przeciętny stan należności wynoszący 40 000 zł oraz przychody ze sprzedaży na poziomie 1 200 000 zł w ciągu 180 dni. Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: (40 000 / 1 200 000) * 180 = 6 dni. Oznacza to, że średnio hurtownia czeka 6 dni na zapłatę od swoich klientów, co jest imponującym wynikiem, sugerującym efektywne zarządzanie należnościami. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika pozwala przedsiębiorstwom na optymalizację procesów sprzedaży i windykacji, co przyczynia się do lepszej płynności finansowej i stabilności operacyjnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej