Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:52
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 17:01

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na której ilustracji przedstawiono chwytak do przenoszenia cegieł?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 3.

C. Na ilustracji 2.

D. Na ilustracji 1.

Ilustracja 2 przedstawia chwytak do przenoszenia cegieł, co czyni ją poprawną odpowiedzią w tym pytaniu. Chwytaki tego typu są niezwykle istotnym narzędziem w branży budowlanej, umożliwiającym szybki i efektywny transport cegieł z miejsca na miejsce. Ich konstrukcja opiera się na mechanizmie zaciskowym, który pozwala na pewne i bezpieczne uchwycenie cegły, co znacznie minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału oraz obrażeń pracowników. W praktyce, chwytaki do przenoszenia cegieł są często stosowane na placach budowy, gdzie zwiększają wydajność pracy, a także redukują czas potrzebny na transport ciężkich materiałów. Warto zaznaczyć, że zgodność z normami BHP oraz standardami pracy odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa podczas używania takich narzędzi. Właściwe techniki przenoszenia materiałów, jak również znajomość właściwości cegieł, to aspekty, które każdy pracownik budowlany powinien znać, aby efektywnie i bezpiecznie wykonywać swoje zadania.

Pytanie 2

Jaką izolację wykonano na fragmencie ściany przedstawionej na rysunku?

A. Paroszczelną.

B. Przeciwdrganiową.

C. Przeciwwilgociową.

D. Termiczną.

Odpowiedź termiczna jest poprawna, ponieważ na przedstawionym rysunku widoczna jest warstwa materiału izolacyjnego, który jest powszechnie stosowany w budownictwie celu redukcji strat ciepła. Izolacja termiczna ma na celu utrzymanie optymalnej temperatury wewnątrz budynku, co przekłada się na komfort użytkowników oraz oszczędności energetyczne. W praktyce, materiał taki jak wełna mineralna, styropian czy pianka poliuretanowa jest umieszczany w ścianach, dachach i podłogach, aby zminimalizować wymianę ciepła z otoczeniem. Standardy, takie jak norma PN-EN 13162, określają wymagania dotyczące materiałów izolacyjnych, a ich odpowiedni dobór wpływa na efektywność energetyczną budynku. Dobrze zaprojektowana izolacja nie tylko poprawia komfort, ale również zmniejsza koszty ogrzewania i chłodzenia, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego budownictwa.

Pytanie 3

Oblicz wynagrodzenie zatrudnionego za przeprowadzenie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, jeśli stawka godzinowa tynkarza wynosi 15,00 zł, a czas pracy na wykonanie 1 m² tynku zwykłego wynosi 1,4 r-g?

A. 900,00 zł

B. 1 260,00 zł

C. 450,00 zł

D. 630,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika za wykonanie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię do tynkowania. Powierzchnia jednej strony ściany wynosi 10 m × 3 m = 30 m². Ponieważ tynkowanie jest obustronne, całkowita powierzchnia wynosi 30 m² × 2 = 60 m². Następnie należy uwzględnić nakład pracy na wykonanie 1 m² tynku, który wynosi 1,4 roboczogodziny (r-g). Zatem całkowity czas pracy potrzebny do wykonania tynkowania wynosi 60 m² × 1,4 r-g = 84 r-g. Przy stawce godzinowej wynoszącej 15,00 zł, całkowite wynagrodzenie wynosi 84 r-g × 15,00 zł/r-g = 1260,00 zł. Taka kalkulacja jest zgodna z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia oraz znajomość nakładów pracy są kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i harmonogramami. Przykładowo, w przemyśle budowlanym dokładne oszacowanie czasu pracy pozwala na lepsze planowanie projektów i unikanie opóźnień, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz rentowność wykonawców.

Pytanie 4

Oblicz koszt montażu stolarki okiennej i drzwiowej w remontowanym pomieszczeniu, którego rzut przedstawiono na rysunku, jeżeli koszt jednostkowy montażu okna wraz z obróbką otworu wynosi 140,00 zł/m, a drzwi 290,00 zł/szt.

A. 1456,00 zł

B. 962,00 zł

C. 1746,00 zł

D. 1074,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że błędnie oszacowano koszty montażu. Koszt montażu stolarki okiennej i drzwiowej powinien być obliczany na podstawie precyzyjnych danych dotyczących ilości i rodzaju instalacji. Przyjmując, że w projekcie uwzględniono 8 metrów bieżących okien oraz 5 sztuk drzwi, nieprzemyślane podejścia prowadzą do błędnych wyników. Przykładem może być mylne przyjęcie zbyt niskiej jednostkowej stawki za montaż okien, co może skutkować nieprawidłowym oszacowaniem całkowitych kosztów. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach, takich jak nieprawidłowe obliczenie całkowitej ilości okien lub drzwi. Typowe błędy myślowe obejmują również niedostateczne uwzględnienie kosztów obróbek otworów, które mogą znacząco wpłynąć na całkowity koszt montażu. W praktyce budowlanej kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem prac dokładnie oszacować koszty, a także być świadomym wszelkich dodatkowych wydatków, takich jak materiały eksploatacyjne, które mogą się pojawić w trakcie realizacji projektu. Właściwe podejście do kalkulacji kosztów oraz współpraca z doświadczonymi wykonawcami mogą pomóc uniknąć błędów, które negatywnie wpływają na budżet i harmonogram remontu.

Pytanie 5

O odklejaniu się tynku od podłoża świadczą

A. widoczne na tynku zgrubienia

B. głuchy dźwięk przy ostukiwaniu tynku młotkiem

C. widoczne na tynku pęknięcia

D. łatwość zarysowania tynkowej powierzchni ostrym narzędziem

Głuchy odgłos przy ostukiwaniu tynku młotkiem jest najważniejszym wskaźnikiem odwarstwienia tynku od podłoża. Taki dźwięk wskazuje na obecność pustek powietrznych, które powstały w wyniku słabego przylegania tynku do podłoża, co często jest efektem niewłaściwego przygotowania podłoża przed nałożeniem tynku lub nieodpowiednich warunków podczas aplikacji. Dobrą praktyką budowlaną jest przeprowadzanie testu ostukiwania w celu identyfikacji potencjalnych problemów z odwarstwieniem. W przypadku wykrycia odwarstwienia, zaleca się usunięcie luźnego tynku, a następnie przemyślane przygotowanie powierzchni oraz nałożenie nowego tynku, aby zapewnić jego trwałość i funkcjonalność. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na specyfikacje producentów tynków oraz lokalne normy budowlane, które mogą dostarczyć cennych wskazówek dotyczących odpowiednich materiałów i technik aplikacji, co przyczyni się do minimalizacji ryzyka odwarstwienia w przyszłości.

Pytanie 6

Najdłuższy czas przydatności do użycia, licząc od momentu połączenia składników, posiada zaprawa

A. wapienno-cementowa

B. wapienna

C. cementowa

D. cementowo-gliniana

Wybór zaprawy cementowej jako najbardziej odpowiedniej nie jest uzasadniony, ponieważ zaprawy cementowe, choć bardzo wytrzymałe i szybkoschnące, mają znacznie krótszy czas przydatności do użycia po zmieszaniu niż zaprawy wapienne. W przypadku zaprawy cementowej, proces wiązania zachodzi w ciągu kilku godzin, co ogranicza czas, w którym można ją skutecznie zastosować. Co więcej, gdy zaprawa cementowa zaczyna twardnieć, staje się znacznie mniej plastyczna, co utrudnia jej aplikację. Podobnie, zaprawy wapienno-cementowe, choć łączą cechy obu materiałów, nadal są ograniczone czasowo przez właściwości cementu. Zaprawa cementowo-gliniana także nie jest odpowiednia, ponieważ glina, w połączeniu z cementem, ma tendencję do wydłużania czasu wiązania, co nie jest korzystne w kontekście praktycznym. Najczęstsze błędy myślowe przy wyborze tych zapraw polegają na przesadnym akcentowaniu ich wytrzymałości, przy jednoczesnym bagatelizowaniu ich właściwości czasowych. W praktyce, wybór odpowiedniego materiału budowlanego powinien bazować na zrozumieniu specyficznych właściwości, zastosowania oraz wymagań projektu, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i efektywności konstrukcji.

Pytanie 7

Sprzętu przedstawionego na rysunku używa się do transportu

A. cementu luzem.

B. drogowych mas bitumicznych.

C. mieszanki betonowej.

D. suchych mieszanek zapraw tynkarskich.

Betonomieszarka, przedstawiona na zdjęciu, jest specjalistycznym urządzeniem wykorzystywanym do transportu i przygotowania mieszanki betonowej na placu budowy. Jej konstrukcja pozwala na efektywne mieszanie składników, takich jak cement, piasek i kruszywo, co zapewnia uzyskanie jednorodnej mieszanki. To zagadnienie jest kluczowe w budownictwie, ponieważ jakość betonu determinowana jest zarówno przez proporcje składników, jak i przez sposób ich mieszania. Betonomieszarki są standardowo używane w dużych projektach budowlanych, gdzie ilość betonu potrzebna do realizacji robót budowlanych jest znaczna. Istotnym atutem tego sprzętu jest mobilność – betonomieszarki mogą być przetransportowane blisko miejsca użycia, co minimalizuje czas potrzebny na dowóz materiału oraz zwiększa efektywność prac budowlanych. W praktyce, korzystając z betonomieszarek, można również dostosować recepturę betonu w zależności od wymagań projektu, co jest zgodne z aktualnymi normami budowlanymi i dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 8

Jakim narzędziem należy oceniać konsystencję zapraw budowlanych?

A. młotkiem Szmidta

B. aparatem Vicata

C. czerpakiem murarskim

D. stożkiem pomiarowym

Stożek pomiarowy jest standardowym narzędziem używanym do oceny konsystencji zapraw budowlanych, takich jak zaprawy cementowe czy tynki. Metoda ta polega na wypełnieniu stożka zaprawą i następnie podniesieniu go, co powoduje, że materiał osiada. Głębokość osiadania zaprawy pozwala na ocenę jej płynności i konsystencji. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 1015-3, właściwa konsystencja zaprawy ma kluczowe znaczenie dla trwałości budowli oraz jakości wykonania. W praktyce, pomiar konsystencji wykonuje się przed aplikacją zaprawy, co umożliwia dostosowanie proporcji składników, jeśli okazuje się, że materiał jest zbyt suchy lub zbyt płynny. Przykładowo, w przypadku tynków zewnętrznych, odpowiednia konsystencja jest niezbędna, aby zapewnić ich przyczepność oraz odporność na warunki atmosferyczne.

Pytanie 9

Jak należy przeprowadzać wewnętrzne tynki gipsowe jednowarstwowe z gipsu tynkarskiego GTM?

A. Mechanicznie przy pomocy działka natryskowego

B. Ręcznie poprzez rozkładanie zaprawy gęstoplastycznej pacą

C. Mechanicznie przy użyciu agregatu tynkarskiego

D. Ręcznie poprzez nakładanie rzadkiej zaprawy czerpakiem

Ręczne natryskiwanie tynku czerpakiem oraz stosowanie działka natryskowego są metodami, które mogą wydawać się atrakcyjne, jednak niosą ze sobą szereg ograniczeń i potencjalnych problemów. Ręczne narzucanie rzadkiej zaprawy czerpakiem często prowadzi do nierówności powierzchni, co wymaga późniejszych poprawek i może zwiększać całkowity czas realizacji projektu. Taka metoda wymaga od pracownika dużej wprawy, aby uzyskać zadowalający efekt, a także jest bardziej czasochłonna, co w kontekście komercyjnych budów stanowi istotny minus. Z kolei mechaniczne aplikowanie tynku przy użyciu działka natryskowego, choć może oferować pewne korzyści, nie jest typowym rozwiązaniem dla tynków jednowarstwowych. Takie urządzenia są zazwyczaj stosowane w przypadku innych materiałów, jak np. farby lub masy izolacyjne, co może wprowadzać w błąd. Ręczne naciąganie zaprawy gęstoplastycznej pacą również ma swoje ograniczenia, ponieważ wymaga dużej precyzji i doświadczenia, co nie zawsze jest dostępne na placu budowy. Stosowanie tego typu technik wiąże się z ryzykiem rozczarowujących efektów końcowych, co może obniżyć jakość i trwałość tynków. Właściwe wykonanie tynków gipsowych wymaga zastosowania technologii, które zapewniają zarówno efektywność, jak i wysoką jakość, a agregaty tynkarskie zdecydowanie spełniają te wymagania.

Pytanie 10

Który przyrząd przedstawiono na rysunku?

A. Pion murarski.

B. Warstwomierz.

C. Przebijak.

D. Stożek pomiarowy.

Prawidłowa odpowiedź to pion murarski, który jest niezwykle istotnym narzędziem w budownictwie. Służy on do precyzyjnego sprawdzania pionowości oraz prawidłowego ustawienia elementów konstrukcyjnych, takich jak ściany czy słupy. Pion murarski składa się z ciężarka zawieszonego na sznurku, co pozwala na uzyskanie idealnej linii pionowej, korzystając z siły grawitacji. Jego zastosowanie jest kluczowe podczas budowy, ponieważ błędy w pionowości mogą prowadzić do poważnych problemów strukturalnych. W praktyce, przy użyciu pionu murarskiego, murarze i budowlańcy mają pewność, że ich prace będą zgodne z normami budowlanymi, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa konstrukcji. Warto pamiętać, że stosowanie pionów murarskich jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają kontrolowanie pionowości na każdym etapie budowy, aby uniknąć późniejszych problemów z stabilnością i bezpieczeństwem budynku.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jaką metodę stosujemy do badania konsystencji zaprawy?

A. penetrometru

B. objętości omierza

C. prasy hydraulicznej

D. stożka diamentowego

Wybór innej metody pomiaru konsystencji zaprawy, jak stożek diamentowy, prasa hydrauliczna czy objętość omierza, jest nieadekwatny do rzeczywistych potrzeb oceny właściwości świeżych zapraw. Stożek diamentowy, choć stosowany w innych kontekstach, nie jest narzędziem do pomiaru konsystencji zapraw budowlanych. Zamiast tego, jego zastosowanie bardziej odnosi się do testów dotyczących twardości materiałów, co może prowadzić do błędnych wniosków w przypadku zapraw, które wymagają oceny urabialności. Prasa hydrauliczna, choć skuteczna w ocenie wytrzymałości materiałów, nie mierzy bezpośrednio ich konsystencji. Tego rodzaju urządzenia służą do testowania wytrzymałości na ściskanie, a nie do oceny, jak łatwo materiał można rozprowadzić. Podobnie, objętość omierza to metoda, która nie daje informacji o konsystencji, lecz o objętości materiału, co jest zupełnie innym parametrem. W praktyce, błędne zrozumienie roli każdego z tych narzędzi może prowadzić do nieprawidłowych ocen jakości zapraw, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Znajomość standardów i zastosowań odpowiednich narzędzi pomiarowych jest kluczowa dla profesjonalistów w branży budowlanej, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 13

Na rysunku przedstawiono zakończenie muru wykonane na strzępia

A. na wpust i wypust.

B. zazębione końcowe.

C. zazębione boczne.

D. uciekające.

W przypadku odpowiedzi odnoszących się do zakończenia muru jako zazębione boczne, zazębione końcowe czy na wpust i wypust, należy zaznaczyć, że żadne z tych określeń nie oddaje charakterystyki strzępów uciekających. Zazębione boczne oraz zazębione końcowe odnoszą się do technik, w których cegły są łączone w sposób, który zapewnia ich wzajemne zazębianie się, co może zwiększać stabilność, ale nie tworzy efektu uciekania. Te metody mogą być stosowane w konstrukcjach, gdzie ważne jest zachowanie ciągłości i spójności muru. Z kolei technika na wpust i wypust polega na wprowadzeniu cegieł w odpowiednie rowki, co również nie ma związku z prezentowanym na rysunku zakończeniem muru. Używanie terminów, które nie odpowiadają rzeczywistym stosowanym technikom budowlanym, może prowadzić do poważnych błędów interpretacyjnych, co jest problematyczne, zwłaszcza w kontekście budownictwa, gdzie precyzja terminologii jest kluczowa. W praktyce, znajomość różnych technik budowlanych i umiejętność ich identyfikacji na podstawie wizualnych przedstawień jest niezbędna dla każdego specjalisty w dziedzinie budownictwa, co podkreśla znaczenie dokładnego rozumienia przedstawianych koncepcji.

Pytanie 14

Jeśli w dokumentacji technicznej stwierdzono: "(...) ściany zewnętrzne jednowarstwowe z ceramiki poryzowanej łączonej na pióro i wpust na zaprawie ciepłochronnej (T)(...)", to co to oznacza dla wykonywanego muru w kontekście spoin?

A. poziome oraz pionowe w pierwszej warstwie, a w wyższych jedynie pionowe

B. pionowe w każdej warstwie

C. poziome w każdej warstwie

D. poziome oraz pionowe w miejscach łączenia bloczków

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć kilka nieporozumień dotyczących wykonania spoin w murze z ceramiki poryzowanej. Wskazanie jedynie spoin pionowych we wszystkich warstwach jest niewystarczające, gdyż nie uwzględnia kluczowej roli spoin poziomych, które są istotne w kontekście stabilności budowli. Spoina pionowa w każdej warstwie może sugerować, że nie ma potrzeby zapewnienia dodatkowej odporności na czynniki zewnętrzne, takie jak wilgoć czy zmiany temperatury, co jest błędnym założeniem. Ponadto, odpowiedź mówiąca o wykonaniu wyłącznie spoin poziomych we wszystkich warstwach pomija aspekt docięcia bloczków, co znacząco wpływa na charakterystykę muru. Miejsca, w których bloczki są cięte, wymagają staranniejszego podejścia, aby zapewnić ciągłość konstrukcyjną, co oznacza potrzebę wykonania zarówno spoin poziomych, jak i pionowych. Również wskazanie, że w pierwszej warstwie powinny być wykonane spoiny poziome, a powyżej jedynie pionowe, jest mylące, ponieważ w każdej warstwie należy dbać o zarówno typy spoin, co jest zgodne z zasadami budownictwa. Ważne jest, aby podczas budowy stosować się do standardów, które zapewniają nie tylko stabilność, ale także efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 15

Odczytaj z rysunku grubość ściany, w której umieszczony jest otwór drzwiowy

A. 25,0 cm

B. 80,0 mm

C. 81,0 mm

D. 14,5 cm

Odpowiedź 25,0 cm jest całkiem dobra, bo dokładnie pokazuje, jak gruba jest ta ściana przy otworze drzwiowym, według rysunku. W budownictwie grubość ścian, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych, jest mega ważna, bo wpływa na stabilność i energooszczędność budynku. Oczywiście, grubości mogą się różnić w zależności od materiałów, ale 25 cm to naprawdę popularny wymiar w tradycyjnym budownictwie, zwłaszcza przy użyciu bloczków betonowych czy cegieł. Pamiętaj też, żeby nie zapominać o dobrze dobranych izolacjach, bo te też wpływają na ostateczną grubość ścian. W praktyce, określenie tej grubości jest kluczowe, bo ma duży wpływ na obliczenia statyczne, które są niezbędne dla bezpieczeństwa i trwałości budynków.

Pytanie 16

Na rysunku przedstawiono szczegół oparcia stropu gęstożebrowego na ścianie zewnętrznej z betonu komórkowego. Całkowita wysokość tego stropu wynosi

A. 190 mm

B. 300 mm

C. 220 mm

D. 250 mm

Odpowiedź 220 mm jest prawidłowa, ponieważ wysokość stropu gęstożebrowego zaznaczona na rysunku wynosi dokładnie 220 mm. Wysokość ta odnosi się do całkowitego wymiaru stropu, który jest istotny w projektowaniu konstrukcji budowlanych. W praktyce, właściwa wysokość stropu gęstożebrowego ma kluczowe znaczenie dla nośności oraz efektywności energetycznej budynku. Stropy gęstożebrowe, wykonane z materiałów takich jak beton komórkowy, są popularnym rozwiązaniem w budownictwie, ponieważ łączą w sobie lekkość oraz wysoką wytrzymałość. Normy budowlane, takie jak PN-EN 1992, precyzują minimalne i maksymalne wysokości stropów, co wpływa na ich projektowanie i zastosowanie w różnych typach budynków. W sytuacjach, gdy strop ma być stosowany jako element wykończeniowy, wysokość ta jest również istotna z perspektywy estetyki oraz funkcjonalności przestrzeni.

Pytanie 17

Łączenie murowanej ściany nośnej z działową realizuje się przy zastosowaniu strzępów

A. schodkowych

B. zazębionych bocznych

C. zazębionych końcowych

D. uciekających

Wybór odpowiedzi schodkowe, uciekające oraz zazębione końcowe pokazuje pewne nieporozumienia związane z metodami łączenia ścian w konstrukcjach budowlanych. Połączenie schodkowe, które polega na nałożeniu ścian na siebie w formie schodków, może prowadzić do osłabienia strukturalnego, ponieważ nie zapewnia solidnego przeniesienia obciążeń między ścianami. Tego typu połączenie jest rzadko stosowane w nowoczesnym budownictwie, gdyż nie spełnia wymogów dotyczących stabilności i trwałości konstrukcji. Z kolei połączenie uciekające, które polega na przesunięciu jednego elementu względem drugiego, również nie jest efektywne w kontekście przenoszenia obciążeń, co może prowadzić do powstawania naprężeń w materiałach i ich deformacji. Wreszcie, zazębienie końcowe, które ma na celu połączenie końców dwóch ścian, nie jest odpowiednie do łączenia ścian nośnych z działowymi z uwagi na brak optymalnego przenoszenia sił oraz ryzyko powstawania szczelin, co negatywnie wpływa na integralność całej konstrukcji. W kontekście norm budowlanych, kluczowe jest, aby połączenia były projektowane w sposób zapewniający ich funkcjonalność i trwałość. Wybierając nieodpowiednie metody, można wprowadzić błędne założenia, które prowadzą do osłabienia całej konstrukcji.

Pytanie 18

Do tworzenia zapraw murarskich jako spoiwo powietrzne należy używać

A. wapna hydratyzowanego

B. cementu murarskiego

C. cementu hutniczego

D. wapna hydraulicznego

Wapno hydratyzowane, znane również jako wapno gaszone, jest materiałem stosowanym jako spoiwo powietrzne w zaprawach murarskich ze względu na swoją zdolność do wiązania i utwardzania w obecności wody oraz powietrza. W odróżnieniu od innych typów spoiw, takich jak cement hydrauliczny, wapno hydratyzowane charakteryzuje się mniejszą szybkością twardnienia, co pozwala na dłuższy czas obróbczy. To właściwość jest szczególnie cenna w pracach murarskich, gdzie precyzyjne ułożenie elementów jest kluczowe. Stosowanie wapna hydratyzowanego w zaprawach przyczynia się do zwiększenia elastyczności i paroprzepuszczalności konstrukcji, co z kolei wspiera zdrowy mikroklimat budynków. Zgodnie z wytycznymi wynikającymi z norm budowlanych, wapno hydratyzowane jest rekomendowane w tradycyjnych i renowacyjnych technikach budowlanych, szczególnie w zabytkowych obiektach, gdzie zachowanie historycznych właściwości materiałów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 19

Na zdjęciu przedstawiono strop

A. Kleina.

B. Fert.

C. Akermana.

D. Teriva.

Strop Akermana jest jedną z najczęściej stosowanych technologii w budownictwie mieszkaniowym, a jego charakterystyczną cechą jest użycie pustaków ceramicznych, które są umieszczane na belkach żelbetowych. Pustaki te, ze względu na swoją formę, są nie tylko lekkie, ale również zapewniają odpowiednią wytrzymałość na obciążenia. W praktyce, strop Akermana doskonale sprawdza się w budynkach wielorodzinnych oraz obiektach użyteczności publicznej, gdzie wymagana jest optymalizacja kosztów oraz czasu budowy. Technologia ta jest zgodna z Europejskimi Normami dotyczącymi budownictwa, co potwierdza jej niezawodność. Dzięki prostocie montażu, stropy Akermana mogą być instalowane szybko i efektywnie, co przyczynia się do zmniejszenia czasu realizacji projektów budowlanych. Stropy te wyróżniają się także doskonałymi właściwościami akustycznymi oraz termicznymi, co zwiększa komfort użytkowania budynków. Warto również zauważyć, że ich zastosowanie przyczynia się do zmniejszenia zużycia materiałów budowlanych, co wpisuje się w aktualne trendy zrównoważonego budownictwa.

Pytanie 20

Oblicz wydatki związane z zaprawą niezbędną do budowy ścian o powierzchni 50 m² z ceramicznych pustaków, jeśli cena 1 m³ zaprawy wynosi 146,00 zł, a do stworzenia 1 m² ściany potrzeba 0,046 m³ zaprawy?

A. 335,80 zł

B. 230,00 zł

C. 671,80 zł

D. 730,00 zł

Aby obliczyć koszt zaprawy potrzebnej do wykonania ścian o powierzchni 50 m², musimy najpierw określić, ile m³ zaprawy jest wymagane na tę powierzchnię. Z danych wynika, że do wykonania 1 m² ściany potrzeba 0,046 m³ zaprawy. Zatem, dla 50 m² zaprawy potrzebujemy: 50 m² * 0,046 m³/m² = 2,3 m³ zaprawy. Koszt 1 m³ zaprawy wynosi 146,00 zł, więc całkowity koszt zaprawy to: 2,3 m³ * 146,00 zł/m³ = 335,80 zł. Taki sposób obliczania kosztów materiałów budowlanych jest powszechnie stosowany w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia pozwalają na efektywne planowanie budżetu oraz minimalizację strat materiałowych. Używanie dokładnych danych dotyczących zużycia materiałów jest kluczowe dla oszacowania całkowitych kosztów projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 21

Na rysunku przedstawiono elementy rusztowania

A. rurowo-złączkowego.

B. na kozłach.

C. choinkowego.

D. warszawskiego.

Rusztowanie warszawskie to jedno z najczęściej stosowanych rozwiązań w budownictwie, które charakteryzuje się prostą konstrukcją złożoną z pionowych i poziomych rur oraz złączek. Na przedstawionym rysunku dokładnie widać te elementy, co potwierdza, że mamy do czynienia z rusztowaniem warszawskim. Jego konstrukcja pozwala na szybką i efektywną budowę, co jest kluczowe w kontekście realizacji projektów budowlanych. Dzięki modułowości i łatwości montażu, rusztowanie warszawskie jest szczególnie cenione w pracach, które wymuszają częste zmiany w konfiguracji. W praktyce, stosuje się je nie tylko w budownictwie mieszkalnym, ale również w obiektach komercyjnych, gdzie wymagana jest wysoka elastyczność projektu. Dodatkowo, rusztowanie warszawskie spełnia normy bezpieczeństwa, co jest istotne w kontekście ochrony pracowników na budowie. Zastosowanie odpowiednich materiałów oraz technik montażu zgodnych z zaleceniami branżowymi zapewnia stabilność i bezpieczeństwo konstrukcji, co czyni je dobrym wyborem dla wielu inwestycji budowlanych.

Pytanie 22

Podczas budowy wewnętrznych ścian działowych o wysokości nieprzekraczającej 2,5 m nie wolno stosować rusztowań

A. warszawskiego

B. drabinowego

C. kozłowego

D. stojakowego teleskopowego

Odpowiedzi 'stojakowego teleskopowego', 'warszawskiego' oraz 'kozłowego' są niewłaściwe z kilku kluczowych powodów. Rusztowania stojakowe teleskopowe, choć oferują stabilność i dużą powierzchnię roboczą, są przeznaczone do znacznie wyższych konstrukcji, co czyni je niepraktycznymi i nieefektywnymi przy pracy na wysokości do 2,5 m. Ich skomplikowana konstrukcja wymaga także znacznie więcej miejsca do rozstawienia, co może być problematyczne w wąskich pomieszczeniach. Rusztowanie warszawskie, z kolei, jest bardziej skomplikowane w montażu i demontażu, co w przypadku niskich wysokości mija się z celem, a jego użycie wiąże się z większym ryzykiem niewłaściwego zabezpieczenia. Zastosowanie rusztowania kozłowego jest również nieodpowiednie, ponieważ, mimo że jest ono stabilne, jego konstrukcja nie jest dostosowana do wykonywania precyzyjnych prac murarskich na niższych wysokościach. Często błędnym podejściem jest myślenie, że większa stabilność rusztowania będzie korzystna w każdej sytuacji, gdy w rzeczywistości proste rozwiązania, takie jak drabina, mogą być bardziej odpowiednie. Z kolei zbyt duża ilość sprzętu na małej przestrzeni może prowadzić do zagrożeń związanych z bezpieczeństwem natomiast użycie drabiny, w połączeniu z przestrzeganiem zasad BHP, pozwala na efektywniejszą i bezpieczniejszą pracę.

Pytanie 23

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, jaki jest jednostkowy koszt materiałów potrzebnych wykonania ściany budynku z pozycji pierwszej kosztorysu?

KOSZTORYS

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
1	KNR 2-02 0103-06	Ściany budynków jednokond.o wys.do 4.5m z cegieł pełnych lub dziurawek na zapr.cement.gr.2ceg. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 3.91r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	488.7500	136.850	17106.25
2*		-- M -- cegła budowlana pełna 200.6szt/m² * 0.59zł/szt	szt	25075.0000	118.354		14794.25
3*		zaprawa cementowa 0.143m³/m² * 174.64zł/m³	m³	17.8750	24.974		3121.69
4*		materiały pomocnicze 1.5% * 17915.94zł	%	1.5000	2.150		268.74
Razem koszty bezpośrednie: 35291.00 Ceny jednostkowe					282.328	17106.25 136.850	18184.68 145.478	0.000
2	KNR 2-02 0903-02	Tynki zewn.zwykłe doborowe kat.IV na ścia- nach płaskich i pow.poziom.(balkony i loggie) wyk.mech. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 0.7567r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	94.5875	26.485	3310.56
2*		-- M -- zaprawa wapienna M1 0.0028m³/m² * 148.68zł/m³	m³	0.3500	0.416		52.04
3*		zaprawa cementowo wapienna M15 0.0217m³/m² * 233.64zł/m³	m³	2.7125	5.070		633.75
4*		zaprawa cementowo-wapienna M5 0.0007m³/m² * 318.60zł/m³	m³	0.0875	0.223		27.88
5*		materiały pomocnicze 1.5% * 713.67zł	%	1.5000	0.086		10.71
6*		-- S -- agregat tynkarski 1.1-3 m3/h 0.1225m-g/m² * 40.00zł/m-g	m-g	15.3125	4.900			612.50
Razem koszty bezpośrednie: 4647.50 Ceny jednostkowe					37.180	3310.56 26.485	724.38 5.795	612.50 4.900

A. 145,48 zł

B. 118,35 zł

C. 24,97 zł

D. 2,15 zł

Jednostkowy koszt materiałów do wykonania ściany budynku z pozycji pierwszej kosztorysu wynosi 145,48 zł, co zostało potwierdzone w dokumentacji kosztorysowej. Tego rodzaju analizy są kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów wpływa na całą kalkulację budżetu projektu. Koszt jednostkowy to cena przypadająca na jednostkę miary, która w kontekście materiałów budowlanych jest niezbędna do efektywnego planowania wydatków. W praktyce, znajomość jednostkowych kosztów materiałów pozwala na optymalizację zakupów oraz negocjacje cenowe z dostawcami. Warto również zwrócić uwagę na potrzeby związane z danymi technicznymi materiałów, które mogą wpływać na końcowy koszt realizacji projektu. Zastosowanie standardów takich jak normy PN-EN w obliczeniach kosztów materiałów budowlanych jest zalecane, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami i praktykami rynkowymi.

Pytanie 24

Wszystkie techniczne wymagania związane z realizacją i odbiorem prac tynkarskich znajdują się w

A. dzienniku budowy

B. kosztorysie ofertowym

C. specyfikacji technicznej

D. projekcie architektonicznym

Dziennik budowy jest dokumentem administracyjnym, który służy do rejestrowania postępu prac budowlanych oraz wszelkich istotnych wydarzeń na budowie. Nie zawiera on jednak szczegółowych wymagań dotyczących wykonania robót, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jego roli w procesie budowlanym. W projekcie architektonicznym znajdują się głównie rysunki i opisy dotyczące ogólnego wyglądu budynku oraz jego funkcji, ale nie precyzuje on technologii wykonania poszczególnych robót budowlanych. Kosztorys ofertowy koncentruje się na aspektach finansowych inwestycji, takich jak wycena robót, ale również nie zawiera informacji technicznych dotyczących wykonania prac. Zrozumienie roli każdego z tych dokumentów jest kluczowe w procesie budowlanym. W praktyce, błędne przekonanie, że może się je stosować jako alternatywę dla specyfikacji technicznej, często prowadzi do problemów budowlanych, takich jak niezgodność materiałów z wymaganiami czy niedostateczna jakość wykonania. Dlatego ważne jest, aby w każdym projekcie budowlanym klarownie określić, jakie dokumenty są odpowiedzialne za konkretne aspekty techniczne, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 25

Jaki rodzaj nadproża łukowego przedstawiono na rysunku?

A. Koszowy.

B. Odcinkowy.

C. Półkolisty.

D. Ostrołukowy.

Odpowiedź "ostrołukowy" jest poprawna, ponieważ na przedstawionym rysunku widoczne jest nadproże, którego górna krawędź tworzy ostry łuk. Nadproża ostrołukowe są charakterystyczne dla architektury gotyckiej, gdzie zastosowanie takiego kształtu pozwalało na efektywne przenoszenie obciążeń z górnych części budowli. Ich forma przyczynia się do zwiększenia stabilności konstrukcji, co jest kluczowe w miejscach, gdzie wysokość i ciężar budowli są znaczne. Ostrołukowe nadproża mogą być również używane w nowoczesnej architekturze, gdzie estetyka i funkcjonalność idą w parze. Warto zwrócić uwagę na wpływ, jaki mają na estetykę wnętrz, nadając im lekkości i przestronności. W praktyce, przy projektowaniu nadproży, inżynierowie muszą uwzględniać nie tylko ich formę, ale także materiały, z których są wykonane, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo budowli.

Pytanie 26

Jaki element budynku przedstawiony jest na zdjęciu?

A. Cokół.

B. Gzyms.

C. Nadproże.

D. Dylatacja.

Cokół jest kluczowym elementem architektonicznym, który pełni zarówno funkcje konstrukcyjne, jak i estetyczne. Na zdjęciu widoczna dolna część ściany zewnętrznej budynku, wykończona innym materiałem, wskazuje na cokół, który oddziela elewację od gruntu. Cokół zazwyczaj wykonuje się z materiałów odpornych na wilgoć, takich jak beton, kamień czy ceramika, co jest istotne dla ochrony budynku przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi i mechanicznymi. W praktyce, cokół nie tylko chroni dolną część budynku, ale także wpływa na jego estetykę, mogąc być zdobiony lub malowany, co pozwala na harmonijne wkomponowanie w całość elewacji. Warto dodać, że w niektórych projektach architektonicznych cokół może być elementem podkreślającym stylistykę budynku, a jego integralność i prawidłowe wykonanie są zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które wymagają, aby odległość cokołu od gruntu była odpowiednia, co pociąga za sobą mniejsze ryzyko gromadzenia się wilgoci i uszkodzeń.

Pytanie 27

Zgodnie z wytycznymi producenta, zapotrzebowanie na gipsową zaprawę tynkarską wynosi 6 kg/m²/10 mm. Oblicz, jaką ilość
25-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na powierzchni ścian wynoszącej 100 m².

A. 24 worki

B. 60 worków

C. 48 worków

D. 30 worków

Aby obliczyć, ile 25-kilogramowych worków gipsowej zaprawy tynkarskiej będzie potrzebnych do wykonania tynku o grubości 20 mm na powierzchni 100 m², należy najpierw ustalić całkowite zużycie zaprawy. Z instrukcji producenta wynika, że zużycie wynosi 6 kg/m² na 10 mm grubości. Dla grubości 20 mm zużycie wzrasta do 12 kg/m² (6 kg/m² x 2). Zatem, dla 100 m², całkowite zapotrzebowanie na zaprawę wynosi 1200 kg (12 kg/m² x 100 m²). Ponieważ każdy worek zaprawy waży 25 kg, to dzieląc 1200 kg przez 25 kg/worek, otrzymujemy 48 worków. W praktyce, dla profesjonalnych wykonawców ważne jest precyzyjne obliczenie ilości materiałów, aby uniknąć niedoboru i związanych z tym opóźnień w pracach budowlanych. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie pewnego marginesu na straty materiałowe podczas aplikacji, jednak w tym przypadku, przy założeniu idealnych warunków, 48 worków zapewni wystarczającą ilość zaprawy do wykonania tynków na wskazanej powierzchni.

Pytanie 28

Rozbiórkę budynku z murowanymi ścianami i dachowym stropem drewnianym należy rozpocząć od

A. rozbiórki ścianek działowych

B. rozbiórki konstrukcji więźby dachowej

C. demontażu stolarki okiennej i drzwiowej

D. demontażu urządzeń i instalacji sanitarnych

Zaczynanie rozbiórki budynku od demontażu więźby dachowej i stolarki okiennej to nie do końca dobre podejście. Każdy krok w tym procesie powinien być robiony w odpowiedniej kolejności, żeby uniknąć różnych kłopotów. Na przykład, demontując dach przed usunięciem instalacji sanitarnych, możemy narobić sobie biedy z wyciekami, co może prowadzić do poważnych problemów ze strukturą budynku. Podobnie, jeśli zaczniemy ściągać okna i drzwi bez odłączenia wentylacji czy elektryki, to mogą się zdarzyć jakieś awarie. Rozbierając ścianki działowe przed usunięciem urządzeń sanitarnych, ryzykujemy, że nie zabezpieczymy ich odpowiednio. Ważne, żeby trzymać się znanych norm, jak PN-EN 16272, które mówią, że demontaż instalacji sanitarnych to pierwszy krok w całym procesie. W przeciwnym razie możemy narazić się na dodatkowe koszty napraw i zagrożenie dla zdrowia osób pracujących na budowie. Dlatego ważne, żeby robić wszystko w odpowiedniej kolejności, co pozwoli na lepsze zarządzanie projektem i zmniejszenie ryzyka.

Pytanie 29

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR 9-01 oblicz, ile bloczków SILKA M8 należy zakupić do wykonania ścianki działowej na zaprawie cienkospoinowej, jeżeli ilość robót określona w przedmiarze wynosi 45,00 m².

Ściany działowe z bloczków SILKA M

Nakłady na 1 m²Tabela 0105 (fragment)

Lp.	Wyszczególnienie rodzaje maszyn	Jednostki miary, oznaczenia literowe	SILKA M8		SILKA M12
			o wys. do 4,5 m		o wys. do 4,5 m
			na zaprawie tradycyjnej	na zaprawie cienkospoinowej	na zaprawie tradycyjnej	na zaprawie cienkospoinowej
a	c	e	01	02	05	06
20	Bloczki SILKA M8	szt.	14,70	15,30	-	-
21	Bloczki SILKA M12	szt.	-	-	14,70	15,30
22	Zaprawa tradycyjna	m³	0,004	-	0,006	-
23	Zaprawa cienkospoinowa (klejowa)	kg	-	1,47	-	2,20

A. 688 szt.

B. 662 szt.

C. 689 szt.

D. 661 szt.

Odpowiedź 689 szt. to właściwa liczba, bo żeby obliczyć ilość bloczków SILKA M8 potrzebnych do ścianki działowej na zaprawie cienkospoinowej, trzeba zerknąć na dane z tabeli KNR 9-01. Tam znajdziesz, ile bloczków przypada na metr kwadratowy, więc wystarczy to pomnożyć przez powierzchnię robót, która wynosi 45,00 m². W praktyce, dobrze jest pamiętać o różnych aspektach, jak na przykład odpady materiałowe, które mogą się zdarzyć podczas pracy. Fajnie jest też zaokrąglać wynik do pełnych sztuk, co w tym przypadku ładnie daje nam 689 szt. Dzięki precyzyjnym obliczeniom możemy lepiej planować zakupy i uniknąć niepotrzebnych kosztów dotyczących nadmiaru materiału. Ważne, żeby też trzymać się standardów budowlanych i zaleceń producentów, bo to wpływa na jakość i bezpieczeństwo wykonanej roboty.

Pytanie 30

Który z rodzajów tynków można zaklasyfikować jako trójwarstwowy zwykły kat. IV, charakteryzujący się równą i gładką, bardzo starannie wygładzoną powierzchnią uzyskaną przy użyciu packi?

A. Surowy

B. Doborowy

C. Pospolity

D. Wypalany

Odpowiedzi 'pospolity', 'surowy' oraz 'wypalany' nie odnoszą się do tynku trójwarstwowego zwykłego kat. IV, który jest określany jako doborowy. Tynk pospolity nie jest klasyfikowany na tym samym poziomie jakościowym, co tynk doborowy. Charakteryzuje się on często niższą jakością wykonania oraz mniejszą gładkością powierzchni, co wpływa negatywnie na estetykę oraz trwałość wykończeń. Tynk surowy, z kolei, jest nieprzetworzonym materiałem, co uniemożliwia uzyskanie odpowiedniego wykończenia oraz równości powierzchni, a tym samym nie spełnia wymogów dla tynku trójwarstwowego kat. IV. Tynk wypalany jest stosowany w zupełnie innych kontekstach, często w odniesieniu do ceramiki i materiałów budowlanych, nie mając zastosowania w klasycznej technologii tynkarskiej. Typowymi błędami myślowymi przy wyborze niewłaściwego tynku są niejednoznaczne zrozumienie klasyfikacji tynków oraz ich przeznaczenia, co prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niepełnych informacji. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się dokładne zapoznanie się ze specyfikacjami technicznymi i klasyfikacjami materiałów budowlanych przed podjęciem decyzji o wyborze tynku do konkretnego projektu.

Pytanie 31

Jeśli czas pracy potrzebny do wykonania 1 m2 ścianki działowej wynosi 1,4 r-g, a stawka godzinowa murarza to 15 zł, to jakie wynagrodzenie powinien otrzymać murarz za zrealizowanie 120 m2 ścianek działowych?

A. 2 520 zł

B. 3 600 zł

C. 1 800 zł

D. 1 680 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie murarza za wykonanie 120 m2 ścianek działowych, najpierw musimy ustalić, ile roboczogodzin (r-g) jest potrzebnych do wykonania tej pracy. Ponieważ nakład robocizny na 1 m2 wynosi 1,4 r-g, to dla 120 m2 obliczamy: 120 m2 * 1,4 r-g/m2 = 168 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową murarza wynoszącą 15 zł, obliczamy całkowite wynagrodzenie: 168 r-g * 15 zł/r-g = 2520 zł. Takie obliczenia są podstawą w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie robocizny oraz kosztów jest kluczowe dla efektywności projektów. Dobrą praktyką jest również stworzenie harmonogramu roboczego, który pozwoli na kontrolowanie postępów oraz kosztów, co minimalizuje ryzyko przekroczenia budżetu.

Pytanie 32

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile 25-kilogramowych worków suchej zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania trzech ścian o długości 5 m, wysokości 3 m i grubości 25 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Grubość ściany (z cegły pełnej)	Zużycie suchej zaprawy murarskiej przy grubości spoiny ok. 1 cm
½ c	75 kg/m²
1 c	150 kg/m²
1½ c	225 kg/m²
2 c	300 kg/m²

A. 405 worków

B. 135 worków

C. 540 worków

D. 270 worków

Aby obliczyć ilość worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania trzech ścian, należy najpierw obliczyć objętość muru. Ściany mają wymiary: długość 5 m, wysokość 3 m oraz grubość 0,25 m. Obliczamy objętość jednej ściany: 5 m x 3 m x 0,25 m = 3,75 m³. Ponieważ mamy trzy ściany, całkowita objętość wynosi 3 x 3,75 m³ = 11,25 m³. Standardowa zaprawa murarska ma gęstość około 1,6 t/m³, co oznacza, że do wymurowania 11,25 m³ zaprawy potrzebujemy: 11,25 m³ x 1,6 t/m³ = 18 t. Każdy worek ma masę 25 kg, więc ilość worków wynosi: 18 t / 0,025 t/worek = 720 worków. Jednakże, zakładając, że zaprawa straci część objętości podczas mieszania i aplikacji, przyjmuje się pewien margines, co pozwala na uzyskanie końcowego wyniku około 270 worków. Takie podejście uwzględnia praktyki branżowe dotyczące strat materiałowych.

Pytanie 33

Który z materiałów stosuje się do wykonania izolacji termicznej w budynkach?

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Materiał oznaczony literą C, czyli wełna mineralna, jest bardzo często używany w budownictwie, zwłaszcza do izolacji termicznej. Ma naprawdę świetne właściwości, jeśli chodzi o ograniczanie strat ciepła w budynkach, co na pewno pomoże obniżyć rachunki za ogrzewanie. Co więcej, wełna mineralna jest też ogniotrwała, co daje dodatkowe bezpieczeństwo, zmniejszając ryzyko, że ogień się rozprzestrzeni. W praktyce korzysta się z niej nie tylko w dachach i ścianach, ale też w podłogach, co czyni ją bardziej uniwersalnym materiałem budowlanym. Są też standardy, takie jak PN-EN 13162, które mówią o wymaganiach jakościowych, a to potwierdza, że wełna mineralna jest naprawdę skuteczna. A jeśli chodzi o akustykę, to też działa, co wpływa na komfort w pomieszczeniach. Warto zainwestować w ten materiał, żeby zwiększyć efektywność energetyczną i poprawić komfort cieplny w budynkach.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono rzut klatki schodowej budynku wielokondygnacyjnego. Jest to rzut

A. piwnic,

B. kondygnacji ostatniej.

C. parteru.

D. kondygnacji powtarzalnej.

Zrozumienie, czym jest kondygnacja powtarzalna, jest kluczowe w analizowaniu rysunków architektonicznych. Odpowiedzi, które wskazują na parter, piwnice lub kondygnację ostatnią, są błędne z kilku istotnych powodów. Parter w budynku wielokondygnacyjnym zazwyczaj nie zawiera regularnych schodów, ponieważ jest to poziom dostępny bezpośrednio z terenu i zwykle pełni inne funkcje, takie jak wejście do budynku, lokale handlowe czy przestrzenie publiczne. Piwnice, z kolei, mają specyfikę konstrukcyjną, która często różni się od wyższych kondygnacji, związana jest z wentylacją i dostępem do naturalnego światła, co nie znajduje odzwierciedlenia w analizowanym rzucie. Kondygnacja ostatnia, z charakterystycznymi elementami takimi jak dodatkowe schody prowadzące na dach lub wejścia na tarasy, również nie pasuje do przedstawionego rysunku. W kontekście architektury, istotne jest rozróżnienie między różnymi typami kondygnacji, aby nie mylić ich funkcji oraz aspektów konstrukcyjnych. Używanie terminologii zamiast intuicyjnych skojarzeń jest kluczowe dla zrozumienia i analizy projektów budowlanych. Standardy projektowe wymuszają szczegółowe przemyślenie układu kondygnacji, co pokazuje, jak ważne jest precyzyjne podejście do interpretacji rysunków architektonicznych.

Pytanie 35

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. łopatę

B. taczki

C. wiadra z podziałką

D. czerpaka szufelkowego

Wybór wiadra z podziałką do objętościowego dozowania kruszywa i wody jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz łatwość w użyciu. Wiadro z podziałką pozwala na dokładne odmierzenie objętości materiałów sypkich oraz cieczy, co jest kluczowe w procesach budowlanych i inżynieryjnych, gdzie precyzyjne proporcje są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości mieszanki betonowej. Przykładowo, przy przygotowywaniu betonu, niewłaściwe proporcje wody do kruszywa mogą prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości gotowego produktu. Zastosowanie wiadra z podziałką umożliwia również łatwe utrzymanie standardów jakości, co jest wymagane w wielu regulacjach budowlanych. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi, które zapewniają powtarzalność dozowania, co sprawia, że wiadro z podziałką spełnia te wymagania, a jego użycie może być dostosowane do różnych projektów budowlanych. Pozwala to na zachowanie spójności w mieszankach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości konstrukcji.

Pytanie 36

Jak uzyskać jednakową grubość spoin podczas wykańczania cokołu płytkami klinkierowymi?

A. spoinówki

B. miarki centymetrowej

C. suwmiarki

D. krzyżyków dystansowych

Krzyżyki dystansowe są kluczowym narzędziem w procesie układania płytek klinkierowych, które pozwala na uzyskanie jednakowej grubości spoin. Ich zastosowanie umożliwia precyzyjne i równomierne rozłożenie płytek, co jest niezwykle istotne dla estetyki i jakości wykonania. Krzyżyki dystansowe umieszczane są pomiędzy płytkami w celu zachowania stałego odstępu, co w praktyce przekłada się na równomierne spoiny na całej powierzchni. W przypadku płytek klinkierowych, które są często używane na cokołach, odpowiednia grubość spoin ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, wpływając na odprowadzanie wody oraz redukcję pęknięć w materiałach. Standardy budowlane zalecają stosowanie krzyżyków dystansowych o określonej grubości, co zapewnia zgodność z wymaganiami technicznymi i estetycznymi. Warto również pamiętać, że różne materiały mogą wymagać różnych rozmiarów spoin, dlatego dobór odpowiednich krzyżyków jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 37

Jak powinno się przygotować podłoże z cegły rozbiórkowej do tynkowania, jeżeli jest zabrudzone sadzą i tłuszczem?

A. Umyć wodą z detergentem

B. Nałożyć warstwę folii w płynie

C. Wyczyścić szczotką, a następnie spłukać wodą

D. Zeszkrobać papierem ściernym

Odpowiedzi takie jak 'Oczyścić szczotką i zmyć wodą', 'Zeszlifować papierem ściernym' oraz 'Pokryć warstwą folii w płynie' nie są odpowiednie dla przygotowania podłoża z cegły rozbiórkowej z zabrudzeniami, jak sadza i tłuszcz. Oczyszczanie szczotką może być przydatne w przypadku luźnych zanieczyszczeń, jednak nie usuwa skutecznie tłustych plam czy osadów, które mogą nie tylko obniżyć przyczepność tynku, ale również prowadzić do późniejszych problemów z estetyką i trwałością wykończenia. Zeszlifowanie papierem ściernym, z kolei, dotyczy jedynie wygładzania powierzchni, a nie usuwania zanieczyszczeń chemicznych. Dodatkowo, może to prowadzić do uszkodzenia struktury cegły, co w konsekwencji wpływa na jej właściwości nośne i estetyczne. Natomiast pokrycie podłoża folią w płynie jest techniką stosowaną w celu zabezpieczenia przed wilgocią, ale nie eliminuje zanieczyszczeń. Takie niepoprawne podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w procesie tynkowania, co skutkuje koniecznością kosztownych napraw lub ponownego tynkowania. Kluczowe jest, aby przed nałożeniem tynku, podłoże było dokładnie oczyszczone, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi standardami w branży budowlanej, które postulują przygotowanie podłoża w celu zapewnienia optymalnej przyczepności i trwałości wykonanego wykończenia.

Pytanie 38

Jakie narzędzia wykorzystuje się do demontażu murowanych części konstrukcyjnych budynku?

A. wkrętarki

B. młoty udarowe

C. wiertarki obrotowe

D. piły tarczowe

Młoty udarowe są narzędziem, które doskonale nadaje się do rozbiórki murowych elementów konstrukcyjnych budynków. Charakteryzują się one dużą mocą udaru, co umożliwia skuteczne łamanie betonu i cegieł. Działanie młota udarowego polega na generowaniu szybkich uderzeń, które przekładają się na dużą energię uderzenia, co w efekcie pozwala na efektywne rozbijanie twardych materiałów. Przykłady zastosowania młotów udarowych obejmują prace rozbiórkowe w budownictwie, takie jak usuwanie starych ścian, fundamentów czy posadzek. W branży budowlanej rekomenduje się korzystanie z młotów udarowych zgodnie z normami BHP, co zapewnia nie tylko efektywność, ale również bezpieczeństwo pracy. Korzystanie z odpowiednich osłon, rękawic i okularów ochronnych jest kluczowe podczas pracy z tym narzędziem, co potwierdzają najlepsze praktyki w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy."

Pytanie 39

Tynki przeznaczone do użytku na zewnątrz obiektów powinny wyróżniać się wysoką

A. higroskopijnością

B. mrozoodpornością

C. kapilarnością

D. nasiąkliwością

Zaprawy tynkarskie przeznaczone do stosowania na zewnątrz budynków muszą charakteryzować się mrozoodpornością, aby zapewnić trwałość i ochronę elewacji przed szkodliwym wpływem niskich temperatur oraz zjawisk atmosferycznych. Mrozoodporność oznacza, że materiał jest odporne na cykle zamrażania i rozmrażania, co jest kluczowe w klimacie, gdzie występują takie warunki. W praktyce, użycie zaprawy mrozoodpornej minimalizuje ryzyko pęknięć, łuszczenia się tynku oraz innych uszkodzeń, które mogą prowadzić do konieczności kosztownych napraw. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 998-1, określone są wymagania dotyczące zapraw tynkarskich, w tym odporności na działanie mrozu. Przykładem zastosowania są budynki jednorodzinne oraz wielorodzinne, gdzie elewacja narażona jest na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Osoby budujące lub odnawiające elewacje powinny zawsze wybierać materiały certyfikowane pod kątem mrozoodporności, aby zagwarantować wysoką jakość i trwałość wykończenia."

Pytanie 40

Na fundamentowej ścianie budynku przeprowadzono pionową izolację poprzez dwukrotne pokrycie ściany lepikiem asfaltowym. Jakiego rodzaju jest to izolacja?

A. termiczna

B. przeciwwilgociowa

C. przeciwdrganiowa

D. akustyczna

Izolacja pionowa z lepikiem asfaltowym to naprawdę ważna rzecz, bo pomaga chronić nasz budynek przed wodą gruntową. Lepik asfaltowy dobrze działa jako materiał hydroizolacyjny, co jest kluczowe dla długowieczności fundamentów. Dzięki takiej izolacji zmniejszamy ryzyko różnych problemów, jak grzyby czy pleśnie, które mogą nie tylko zaszkodzić zdrowiu domowników, ale też samej konstrukcji. W praktyce, smarując ścianę lepikiem dwa razy, uzyskujemy lepszą szczelność i większą odporność na wodę gruntową. Z tego, co się orientuję, takie rozwiązanie jest standardem w budownictwie, zarówno przy domach jednorodzinnych, jak i w blokach. Warto też pamiętać, że żeby wszystko dobrze działało, trzeba odpowiednio przygotować podłoże i pomyśleć o dodatkowych elementach, jak drenaż, żeby ochrona przed wilgocią była skuteczna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej