Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik teleinformatyk
- Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
- Data rozpoczęcia: 13 października 2025 16:33
- Data zakończenia: 13 października 2025 16:43
Egzamin niezdany
Wynik: 14/40 punktów (35,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Zestaw urządzeń składający się z łącznicy, przełącznicy oraz urządzeń pomiarowych i zasilających, to
A. ruter sieciowy
B. koncentrator sieciowy
C. centrala telefoniczna
D. przełącznik sieciowy
Wybór odpowiedzi związanych z koncentratorem sieciowym, przełącznikiem sieciowym czy routerem sieciowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji poszczególnych urządzeń w sieciach telekomunikacyjnych. Koncentrator sieciowy jest urządzeniem, które łączy wiele urządzeń w sieci, ale nie ma możliwości inteligentnego kierowania ruchu ani zarządzania połączeniami, co czyni go mniej efektywnym w porównaniu do centrali telefonicznej. Z kolei przełącznik sieciowy działa na warstwie drugiej modelu OSI i jest odpowiedzialny za kierowanie ramkami danych między urządzeniami w sieci lokalnej, ale nie zapewnia funkcji telekomunikacyjnych, które są kluczowe dla centrali telefonicznej. Router sieciowy, natomiast, działa na warstwie trzeciej modelu OSI, zajmując się trasowaniem pakietów danych między różnymi sieciami, co również nie odnosi się do funkcji centrali telefonicznej. Użytkownicy mogą mylić te urządzenia z centralami telefonicznymi z powodu ich wspólnych funkcji komunikacyjnych, jednak każda z wymienionych opcji pełni inną rolę w architekturze sieciowej. Właściwe zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania systemami telekomunikacyjnymi oraz sieciowymi.
Pytanie 4
Aby obliczyć adres sieci na podstawie podanego adresu hosta oraz maski sieci w formie binarnej, konieczne jest użycie operatora logicznego
A. suma (OR)
B. negacja sumy (NOR)
C. iloczyn (AND)
D. negacja iloczynu (NAND)
Operator logiczny sumy (OR) nie jest odpowiedni do obliczenia adresu sieci, ponieważ jego działanie polega na tym, że zwraca 1, gdy przynajmniej jeden z porównywanych bitów jest równy 1. Oznacza to, że użycie tego operatora w kontekście adresacji sieciowej prowadziłoby do nieprawidłowego wyznaczenia adresu sieci. W rzeczywistości, aby uzyskać adres sieci, musimy znać, które bity w adresie IP są odpowiedzialne za identyfikację sieci, a które za identyfikację hosta. Zastosowanie negacji sumy (NOR) również jest niewłaściwe, ponieważ działa na zasadzie negacji sumy, co w praktyce nie przynosi żadnych korzyści w kontekście obliczeń związanych z adresami sieciowymi. Operator negacji iloczynu (NAND) również nie ma zastosowania w tej sytuacji, gdyż operacja ta zwraca 0 tylko wtedy, gdy oba porównywane bity są jedynkami. Dlatego nie jest on w stanie dostarczyć informacji potrzebnych do określenia adresu sieci. W kontekście sieci komputerowych, kluczowe jest zrozumienie, że operator AND jest jedynym właściwym wyborem pozwalającym na poprawne wyodrębnienie adresu sieci z adresu IP hosta oraz maski podsieci. Prawidłowe zrozumienie i stosowanie podstawowych operatorów logicznych jest niezbędne dla efektywnej administracji sieci oraz rozwiązywania problemów związanych z routingiem i konfiguracją adresacji IP.
Pytanie 5
Jakiego typu modulacji używają modemy w analogowym łączu operującym w standardzie V.34?
A. PCM
B. PSK
C. QAM
D. FSK
Modulacja QAM, czyli Quadrature Amplitude Modulation, jest kluczowym rozwiązaniem stosowanym w modemach komputerowych łączących się przez analogowe linie telefoniczne, szczególnie w standardzie V.34. Standard ten, wprowadzony w latach 90., umożliwia przesyłanie danych z prędkością do 33,6 kbps. QAM łączy ze sobą dwa różne sygnały amplitudowe, co pozwala na jednoczesne przesyłanie większej ilości informacji. Przykładowo, w modulacji 16-QAM, każdy symbol reprezentuje 4 bity informacji, co znacząco zwiększa efektywność transmisji. To podejście jest szczególnie korzystne w kontekście ograniczonej przepustowości analogowych linii telefonicznych, gdzie wyższa efektywność modulacji przekłada się na lepszą jakość połączenia i szybsze przesyłanie danych. W praktyce, zastosowanie QAM w modemach V.34 jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie telekomunikacji, co potwierdza jego powszechna akceptacja w branży.
Pytanie 6
W systemie PCM 30/32 przepustowość jednego kanału telefonicznego wynosi
A. 128 kbit/s
B. 64 kbit/s
C. 256 kbit/s
D. 2 048 kbit/s
Prawidłowa odpowiedź to 64 kbit/s, co jest zgodne z normami zastosowanymi w systemie PCM 30/32. System ten jest oparty na technice kwantyzacji, która umożliwia przetwarzanie sygnału analogowego na cyfrowy. W ramach tego systemu, każdy kanał telefoniczny wykorzystuje modulację PCM (Pulse Code Modulation), co pozwala na efektywne przesyłanie mowy z użyciem ograniczonej przepustowości. W praktyce oznacza to, że każdy z kanałów na stałe otrzymuje dostęp do określonej ilości pasma, co w tym przypadku wynosi 64 kbit/s. Technika ta jest standardem w telekomunikacji, umożliwiającym efektywne zarządzanie i wykorzystanie zasobów sieciowych w ramach systemów ISDN (Integrated Services Digital Network). Zastosowanie tego standardu w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych, takich jak VoIP (Voice over IP), nadal opiera się na podobnych zasadach, co podkreśla znaczenie znajomości tych parametrów w kontekście projektowania i optymalizacji sieci telekomunikacyjnej.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Dokumentacja techniczna urządzenia ISDN zawiera dane na temat funkcji CLIP (Calling Line Identification Presentation), która polega na
A. prezentowaniu numeru linii wywołującej
B. blokowaniu prezentacji numeru linii wywołującej
C. pokazywaniu numeru linii osiągniętej
D. blokowaniu prezentacji numeru linii osiągniętej
Funkcja CLIP, czyli prezentacja numeru dzwoniącego, to coś na prawdę ważnego w telekomunikacji. Dzięki niej, zanim odbierzesz połączenie, wiesz, kto dzwoni. To super sprawa, bo można się zastanowić, czy chcemy odebrać telefon, szczególnie jak chodzi o jakieś niechciane telefony, na przykład od telemarketerów. Wiele nowoczesnych telefonów i systemów VoIP wykorzystuje CLIP, żeby dać użytkownikom info, na przykład o nazwisku dzwoniącego, jeśli jest w książce telefonicznej. CLIP działa zgodnie z międzynarodowymi standardami ITU-T Q.731 i Q.732, więc można powiedzieć, że to sprawdzona technologia, która zwiększa przejrzystość w komunikacji i komfort korzystania z telefonów.
Pytanie 9
Ochrona urządzeń abonenckich przed przepięciami realizowana jest poprzez podłączenie w linię abonencką (przed urządzeniem abonenckim) specjalnego elementu nazywanego
A. bezpiecznikiem przepięciowym
B. odgromnikiem abonenckim
C. ochronnikiem abonenckim
D. uziemiaczem linii
Odpowiedzi, które wskazują na uziemiacz linii, odgromnik abonencki oraz bezpiecznik przepięciowy, mogą być mylące, ponieważ nie pełnią one tej samej roli co ochronnik abonencki. Uziemiacz linii może być używany do ochrony instalacji przed zwarciami oraz innymi problemami elektrycznymi, ale nie jest urządzeniem zaprojektowanym do bezpośredniej ochrony sprzętu elektronicznego przed przepięciami. Odgromnik abonencki jest często mylony z ochronnikiem, jednak odgromniki są bardziej ukierunkowane na ochronę przed bezpośrednimi skutkami piorunów. Ich głównym celem jest odprowadzenie dużych ładunków elektrycznych do ziemi, co może pomóc w ochronie instalacji, ale nie jest wystarczające dla codziennej ochrony urządzeń elektronicznych przed przepięciami. Z kolei bezpiecznik przepięciowy, choć może pełnić funkcję zabezpieczającą, jest urządzeniem, które zadziała w przypadku wystąpienia określonego poziomu napięcia, co może oznaczać, że do momentu jego zadziałania, sprzęt już mógł zostać uszkodzony. Takie pomylenie pojęć często wynika z braku zrozumienia różnicy pomiędzy zabezpieczeniem instalacji a zabezpieczeniem urządzeń końcowych, co jest kluczowe w projektowaniu systemów ochrony. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak różne urządzenia współdziałają w systemie ochrony przed przepięciami i jakie mają zastosowanie w praktyce.
Pytanie 10
Czym jest partycja?
A. logiczny obszar, wydzielony na dysku twardym, który może być formatowany przez system operacyjny w odpowiednim systemie plików
B. pamięć komputerowa, która jest adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor, a nie przez urządzenia wejścia-wyjścia
C. zbiór od kilku do kilkuset fizycznych dysków, które są zgrupowane w kilka do kilkudziesięciu grup
D. mechanizm, w którym część danych jest dodatkowo przechowywana w pamięci o lepszych parametrach
Zrozumienie partycji jako wydzielonego obszaru logicznego na dysku twardym jest fundamentalne w kontekście zarządzania danymi, jednak inne przedstawione odpowiedzi wskazują na błędne interpretacje tego pojęcia. Opis pamięci komputerowej jako adresowanej bezpośrednio przez procesor dotyczy architektury pamięci, a nie partycji, co może prowadzić do mylnego wniosku, że partycje są związane z pamięcią operacyjną. Z kolei zbiór dysków fizycznych wskazuje na macierze RAID, które rzeczywiście organizują wiele nośników, ale nie definiują ich jako partycji. Macierze RAID mogą korzystać z partycji, ale stanowią odrębną koncepcję w kontekście zarządzania danymi. Ostatnia odpowiedź odnosi się do mechanizmu buforowania danych, co wprowadza w błąd, ponieważ partycja nie jest związana z pamięcią podręczną, lecz z fizycznym podziałem przestrzeni dyskowej. W praktyce te niepoprawne definicje mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami komputerowymi i niepoprawnej konfiguracji systemów, co z kolei może skutkować poważnymi problemami w zakresie bezpieczeństwa danych oraz wydajności systemu. Kluczem do eliminacji takich pomyłek jest zrozumienie podstawowych różnic między pojęciami oraz ich zastosowaniem w praktyce.
Pytanie 11
Które z poniższych zdań dotyczy usługi NAT (Network Address Translation)?
A. NAT jest stosowana do centralnego zarządzania adresami IP oraz konfiguracją protokołu TCP w komputerach klienckich
B. NAT to system serwerów, które przechowują informacje o adresach domen
C. NAT pozwala na dostęp do sieci większej liczbie hostów niż liczba dostępnych adresów IP
D. NAT wykonuje funkcję kontroli sprzętowej i programowej w sieci lokalnej
Wiele osób myli NAT z innymi technologiami sieciowymi, co często prowadzi do błędnych interpretacji jego funkcji. Pierwsza z niepoprawnych koncepcji wskazuje na centralizowane zarządzanie adresami IP oraz konfigurację protokołu TCP w komputerach klienckich. NAT nie jest mechanizmem zarządzania adresami w sensie centralizacji, lecz techniką translacji, która operuje na poziomie pakietów. Oznacza to, że NAT nie zajmuje się konfiguracją protokołu TCP ani nie zarządza adresami IP w całej sieci, a jedynie przekształca adresy IP w momencie przesyłania danych. Kolejna zafałszowana koncepcja dotyczy roli NAT jako systemu serwerów przechowujących dane na temat adresów domen. NAT nie działa na poziomie nazw domen, lecz na poziomie adresów IP, co oznacza, że nie ma związku z ich przechowywaniem. NAT nie jest także kontrolą sprzętową ani programową sieci wewnętrznej; jego głównym zadaniem jest umożliwienie komunikacji pomiędzy prywatnymi adresami IP a światem zewnętrznym w sposób, który ukrywa wewnętrzną strukturę sieci przed nieautoryzowanymi użytkownikami. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby właściwie ocenić funkcjonalność NAT i jego znaczenie w nowoczesnych sieciach komputerowych.
Pytanie 12
Jaką antenę należy zastosować do przesyłania fal radiowych na duże dystanse, aby osiągnąć maksymalny zasięg?
A. Dipolowej
B. Izotropowej
C. Kierunkowej
D. Dookólnej
Wybór anteny dookólnej, dipolowej czy izotropowej nie jest optymalny w kontekście transmisji fal radiowych na duże odległości, co wynika z fundamentalnych zasad działania tych typów anten. Anteny dookólne, jak sama nazwa wskazuje, emitują sygnał równomiernie we wszystkich kierunkach, co sprawia, że ich efektywność w kontekście zasięgu jest znacznie ograniczona. Działają one dobrze w sytuacjach, gdzie wymagana jest komunikacja w obszarze otaczającym antenę, jednak nie są w stanie skupić energii w określonym kierunku, co jest kluczowe dla długodystansowej transmisji. Z kolei anteny dipolowe, chociaż są popularne i łatwe w użyciu, również nie są w stanie dostarczyć odpowiedniego zasięgu na dużych odległościach, ponieważ ich charakterystyka promieniowania jest bardziej zbliżona do anten dookólnych, co oznacza, że emitują sygnał w sposób rozproszony. Anteny izotropowe są teoretycznymi konstrukcjami, które promieniują w idealny sposób we wszystkich kierunkach, co również nie przynosi korzyści w kontekście zwiększania zasięgu. Często mylnie uważa się, że anteny o szerokim zakresie działania są najlepszym rozwiązaniem, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania mocy nadajników oraz ogranicza zasięg. Dlatego w kontekście efektywnej transmisji fal radiowych na dużą odległość, wybór anteny kierunkowej jest zdecydowanie bardziej uzasadniony.
Pytanie 13
Jeżeli poziom sygnału użytecznego wynosi 0 dB, a poziom szumów to -40 dB, to jaki jest odstęp sygnału od szumu (SNR)?
A. 65 dB
B. 40 dB
C. 0 dB
D. 25 dB
Odstęp sygnału od szumu (SNR) jest miarą jakości sygnału w obecności szumów. W tym przypadku, sygnał użyteczny ma poziom 0 dB, co oznacza, że jego moc jest na poziomie referencyjnym. Poziom szumów wynosi -40 dB, co wskazuje, że jego moc jest znacznie niższa niż moc sygnału użytecznego. Aby obliczyć SNR, należy zastosować wzór: SNR = Poziom sygnału - Poziom szumów. Wstawiając wartości, otrzymujemy: SNR = 0 dB - (-40 dB) = 0 dB + 40 dB = 40 dB. Taki odstęp oznacza, że sygnał jest znacznie bardziej wyraźny niż szum, co jest korzystne w różnych zastosowaniach, takich jak komunikacja radiowa, audio i przetwarzanie sygnałów. W praktyce, utrzymanie wysokiego SNR jest kluczowe dla zapewnienia jakości transmisji i minimalizowania błędów. W standardach telekomunikacyjnych oraz audio, dąży się do osiągnięcia SNR na poziomie co najmniej 20-30 dB, aby zapewnić akceptowalną jakość sygnału.
Pytanie 14
Aby umożliwić użytkownikom sieci lokalnej przeglądanie stron internetowych z użyciem protokołów HTTP oraz HTTPS, konieczna jest konfiguracja zapory sieciowej. W związku z tym należy otworzyć porty
A. 20 oraz 443
B. 80 oraz 443
C. 80 oraz 143
D. 20 oraz 143
Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, a port 443 dla HTTPS, które są podstawowymi protokołami używanymi do przeglądania stron internetowych. Odblokowanie tych portów w firewallu umożliwia użytkownikom sieci lokalnej dostęp do zasobów internetowych, co jest kluczowe w dzisiejszym środowisku pracy. W praktyce, wiele rozwiązań sieciowych oraz aplikacji webowych wymaga dostępu do tych portów, aby przesyłać dane między serwerem a klientem. Na przykład, przy konfiguracji routera lub zapory ogniowej w biurze, administratorzy muszą upewnić się, że te porty są otwarte, aby użytkownicy mogli korzystać z przeglądarek internetowych bez komplikacji. Dodatkowo, stosowanie protokołu HTTPS, który wykorzystuje port 443, zapewnia szyfrowanie danych, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony prywatności i bezpieczeństwa informacji. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne monitorowanie ruchu na tych portach oraz stosowanie dodatkowych zabezpieczeń, takich jak systemy wykrywania włamań (IDS).
Pytanie 15
W trakcie wykonywania procedury POST na monitorze pojawił się komunikat FailingBits: nnnn. Na tej podstawie użytkownik może wnioskować, że
A. płyta główna nie ma wbudowanego kontrolera dla dysków twardych SATA
B. układ pamięci tylko do odczytu podstawowego systemu BIOS jest uszkodzony
C. pamięć operacyjna uległa fizycznemu uszkodzeniu
D. dysk twardy nie jest podłączony do portu interfejsu
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że pierwsza z nich sugeruje, iż dysk twardy nie jest podłączony do kanału interfejsu. Taki problem mógłby prowadzić do komunikatu o błędzie podczas uruchamiania systemu, jednak <i>FailingBits: nnnn</i> bezpośrednio odnosi się do testów pamięci, a nie do stanu dysku twardego. W kontekście drugiej odpowiedzi, stwierdzenie, że płyta główna nie posiada kontrolera dysków twardych SATA, również nie ma sensu. Tego rodzaju problem zainicjowałby inne typy błędów, a nie błędy pamięci. Z kolei czwarta odpowiedź, dotycząca uszkodzenia układu pamięci tylko do odczytu (ROM), jest mylna, ponieważ ROM i RAM pełnią różne funkcje w systemie. ROM przechowuje stałe informacje, takie jak BIOS, natomiast RAM jest odpowiedzialna za tymczasowe przechowywanie danych podczas działania systemu. Problemy z RAM są często mylone z innymi komponentami, ale kluczowym wskaźnikiem, jakim jest komunikat <i>FailingBits</i>, wskazuje wprost na uszkodenia pamięci operacyjnej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych diagnoz i niepotrzebnych kosztów związanych z wymianą komponentów, które nie są uszkodzone. Zrozumienie, jakie komponenty odpowiadają za jakie błędy, jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki problemów sprzętowych.
Pytanie 16
Klient centrali zgłasza wysoką wartość zakłóceń pochodzących z telefonu, takich jak: przydźwięk, przesłuchy oraz szumy. Jednym ze sposobów na określenie miejsca uszkodzenia jest wykonanie pomiaru
A. rezystancji izolacji żył kabla
B. średnicy żył kabla
C. impedancji falowej linii
D. impedancji wejściowej aparatu
Wybór innych metod pomiarowych, takich jak średnica żył kabla, impedancja falowa linii lub impedancja wejściowa aparatu, nie jest odpowiedni w kontekście lokalizacji uszkodzenia i identyfikacji źródła zakłóceń w linii telefonicznej. Analizując średnicę żył kabla, technik może ocenić przewodność elektryczną i stratę sygnału, jednak ta informacja nie odnosi się bezpośrednio do stanu izolacji, co jest kluczowe w kontekście zakłóceń. Pomiar impedancji falowej linii może dostarczyć danych na temat pasma przenoszenia sygnału, ale nie jest to narzędzie do identyfikacji problemów związanych z uszkodzeniami izolacji, które prowadzą do zakłóceń. Impedancja wejściowa aparatu dotyczy jedynie charakterystyki urządzenia końcowego, a nie samej linii. W praktyce, technicy często mylą te różne pomiary, co może prowadzić do błędnych wniosków i opóźnień w diagnozowaniu rzeczywistych przyczyn zakłóceń. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie podejście do diagnostyki wymaga skoncentrowania się na właściwych parametrach, takich jak rezystancja izolacji, aby skutecznie rozwiązywać problemy z liniami telefonicznymi.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Szyb telekomunikacyjny (rękaw) służy do transportu kabli
A. do gniazd abonenckich
B. między piętrami
C. od stacji nadawczej do stacji odbiorczej
D. od serwera do komputera klienckiego
Zrozumienie, że szyb telekomunikacyjny jest przeznaczony do prowadzenia kabli między piętrami, jest kluczowe dla właściwego zarządzania infrastrukturą telekomunikacyjną. Odpowiedzi sugerujące prowadzenie kabli od serwera do komputera klienckiego, od stacji nadawczej do odbiorczej lub do gniazd abonenckich są mylnymi interpretacjami przeznaczenia tego elementu. Kable prowadzone między serwerem a komputerem klienckim zazwyczaj znajdują się w ramach lokalnej sieci telekomunikacyjnej, a nie w szybach telekomunikacyjnych. Takie połączenia są realizowane za pomocą kabli Ethernet, które nie wymagają specjalnych szybków. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku kabli od stacji nadawczej do stacji odbiorczej, które są częścią sieci radiowej i korzystają z innego typu infrastruktury, jak wieże telekomunikacyjne czy linie przesyłowe. Odpowiedź dotycząca prowadzenia kabli do gniazd abonenckich również jest nieprecyzyjna, ponieważ gniazda te są zazwyczaj umieszczane w bezpośredniej bliskości użytkowników, a nie w ramach szybu telekomunikacyjnego. W rzeczywistości, szyb telekomunikacyjny pełni rolę transportową i organizacyjną w budynku, umożliwiając instalację oraz konserwację kabli w sposób, który jest zgodny z normami bezpieczeństwa. Błędy w interpretacji pochodzą z niedostatecznej znajomości zasad działania infrastruktury telekomunikacyjnej oraz jej organizacji w budynkach, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania i problemów z komunikacją.
Pytanie 20
Jakie kodowanie jest używane na styku S w ISDN BRA?
A. Zmodyfikowany AMI
B. Manchester
C. RZ bipolarny
D. Millera
Wybór innych metod kodowania, takich jak Manchester, Millera czy RZ bipolarny, nie jest właściwy w kontekście zastosowania w ISDN BRA. Kodowanie Manchester stosuje zmianę sygnału w każdym bicie, co może prowadzić do wyższej przepływności potrzebnej do zachowania synchronizacji, ale nie jest optymalne dla aplikacji, które wymagają długich sesji bez przerywania. W praktyce, takie podejście może wiązać się z większymi wymaganiami na pasmo oraz złożonością w implementacji, co czyni je mniej efektywnym w kontekście ISDN. Z kolei kodowanie Millera, które łączy cechy kodowania AMI i Manchester, wprowadza bardziej skomplikowane mechanizmy, które są mniej intuicyjne i mogą prowadzić do większej ilości błędów w systemach, które nie są odpowiednio przygotowane. RZ bipolarny (Return-to-Zero) również nie jest zalecany, ponieważ charakteryzuje się tym, że sygnał wraca do zera w połowie bitu, co może prowadzić do problemów z detekcją poziomów logicznych w dłuższej perspektywie czasowej, powodując trudności w synchronizacji. Powszechnym błędem jest przekonanie, że wszystkie te metody są równoważne, podczas gdy różnice w ich działaniu i efektywności w praktycznych zastosowaniach telekomunikacyjnych są znaczące. Właściwe zrozumienie tych kodowań i ich ograniczeń jest kluczowe dla efektywnej implementacji systemów telekomunikacyjnych.
Pytanie 21
Jakie jest zadanie zapory sieciowej?
A. zabezpieczanie urządzeń w lokalnej sieci przed atakami z zewnątrz
B. weryfikacja użytkownika podczas logowania do systemu komputerowego
C. ochrona komputerów w lokalnej sieci przed pożarem
D. szyfrowanie danych przechodzących z zewnętrznej sieci przez zaporę
Odpowiedź, która wskazuje na zabezpieczanie urządzeń w sieci lokalnej przed atakami z zewnątrz, jest poprawna, ponieważ zapory sieciowe pełnią kluczową funkcję w ochronie sieci komputerowych. Działają one jako filtr pomiędzy zaufaną siecią lokalną a niezaufanym otoczeniem, takim jak Internet. Zapory analizują ruch przychodzący i wychodzący, blokując potencjalnie niebezpieczne połączenia, które mogą prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do zasobów sieciowych. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być jej implementacja w firmach, gdzie chroni dane klientów oraz wewnętrzne systemy przed atakami hakerskimi, wirusami czy innymi zagrożeniami. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, należy regularnie aktualizować reguły zapory oraz monitorować jej działanie, aby skutecznie reagować na nowe zagrożenia. Ponadto, zapory mogą być konfigurowane do pracy w trybie Stateful Inspection, co pozwala na bardziej zaawansowane monitorowanie i analizę ruchu oraz zapewnia wyższy poziom bezpieczeństwa.
Pytanie 22
Sygnalizacja, która umożliwia komunikację między abonentem bądź terminalem abonenckim a systemem telekomunikacyjnym, występująca na liniach łączących abonenta z centralą, określana jest jako sygnalizacja
A. międzynarodowa
B. międzycentralowa
C. zarządzająca
D. abonencka
Błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia związane z terminologią oraz funkcjami różnych typów sygnalizacji w telekomunikacji. Sygnalizacja międzynarodowa odnosi się do systemów, które obsługują połączenia między różnymi krajami i często wiąże się z bardziej złożonymi procedurami, takimi jak przekazywanie informacji o połączeniach przez międzynarodowe centra. To nie dotyczy bezpośredniej komunikacji między abonentem a centralą. Sygnalizacja zarządzająca natomiast jest związana z operacjami administracyjnymi i zarządzaniem siecią, co oznacza, że jej głównym celem jest monitorowanie oraz optymalizacja zasobów telekomunikacyjnych, a nie bezpośrednia komunikacja abonentów. Z kolei sygnalizacja międzycentralowa dotyczy komunikacji pomiędzy centralami telefonicznymi, a nie z abonentami. Te różnice mogą prowadzić do mylnego rozumienia funkcji sygnalizacji w systemach telekomunikacyjnych, co jest istotne przy projektowaniu i implementacji systemów telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że sygnalizacja abonencka jest najbliżej związana z doświadczeniami użytkowników końcowych, co odróżnia ją od innych form sygnalizacji, które skupiają się na bardziej technicznych aspektach zarządzania siecią.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Jaki warunek musi być zrealizowany, aby współczynnik odbicia na końcu linii długiej wynosił zero?
A. Impedancja falowa linii długiej wynosi 0
B. Impedancja wejściowa odbiornika wynosi 0
C. Impedancja wejściowa odbiornika jest równa impedancji falowej linii długiej
D. Impedancja wejściowa odbiornika różni się od impedancji falowej linii długiej
Istnieje kilka mylnych przekonań związanych z pozostałymi odpowiedziami. Twierdzenie, że impedancja wejściowa odbiornika jest różna od impedancji falowej linii długiej, prowadzi do sytuacji, w której energia fali odbija się od końca linii, co skutkuje stratami sygnału i zakłóceniami w transmisji. Dla zrozumienia tego mechanizmu warto zwrócić uwagę, że odbicie sygnału powstaje, gdy impedancja nie jest odpowiednio dopasowana. W praktyce, jeśli impedancja odbiornika nie zgadza się z falową, można zaobserwować zjawisko nazwane warunkami niezgodności, które skutkuje powstawaniem fal stojących. Innym błędnym rozumowaniem jest stwierdzenie, że impedancja wejściowa odbiornika powinna wynosić 0. Takie podejście jest niemożliwe do zrealizowania w praktyce, ponieważ każda fizyczna impedancja ma swoją wartość, a zero oznaczałoby nieskończoną moc potrzebną do zasilenia odbiornika. Również założenie, że impedancja falowa linii długiej jest równa 0 jest technicznie niemożliwe, ponieważ każda linia transmisyjna, w zależności od jej geometrii i materiałów, ma określoną impedancję falową. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla projektowania efektywnych systemów komunikacyjnych i unikania typowych błędów, które mogą prowadzić do poważnych problemów z jakością sygnału.
Pytanie 25
Jakie są miesięczne wydatki na energię elektryczną wykorzystaną przez zestaw komputerowy działający 10 godzin dziennie przez 20 dni w miesiącu, jeśli komputer zużywa 250 W, monitor 50 W, a cena 1 kWh to 0,50 zł?
A. 120 zł
B. 20 zł
C. 30 zł
D. 60 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących obliczeń i jednostek miary. Często osoby analizujące koszty energii mogą skupić się tylko na poborze energii jednego urządzenia, ignorując pełen zestaw, co prowadzi do niedoszacowania całkowitego zużycia energii. Przykładowo, jeśli skupimy się jedynie na komputerze, nie uwzględniając monitora, obliczamy zużycie na poziomie 250 W, co oczywiście nie oddaje rzeczywistego zużycia. Kolejnym typowym błędem jest błędne interpretowanie jednostek mocy i energii. Użytkownicy mogą mylić waty z kilowatogodzinami, co powoduje, że nieprawidłowo przeliczą całkowite zużycie energii. To z kolei prowadzi do nieprawidłowego oszacowania kosztów finansowych. Warto przypomnieć, że 1 kWh odpowiada zużyciu 1000 W przez jedną godzinę, a więc kluczowe jest konwersja jednostek. Analizując zużycie energii, istotne jest również zrozumienie, że różne urządzenia mogą mieć różne cykle pracy oraz pobór mocy w trybie standby, co może wpływać na końcowy koszt. Wreszcie, niektórzy użytkownicy mogą nie wziąć pod uwagę liczby dni roboczych w miesiącu, co również może zniekształcić ich obliczenia. Dlatego tak ważne jest dokładne i kompleksowe podejście do analizy zużycia energii oraz kosztów z nią związanych.
Pytanie 26
Tabela przedstawia parametry
| ITEM | DOWNSTREAM (RECEIVER) | UPSTREAM (TRANSMITTER) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Frequency Range | 88MHz ~ 860MHz | 5MHz ~ 42MHz | |||||||||
| Channel Bandwidth | DOCSIS: 6MHz | 200K, 400K, 800K, 1.6M, 3.2MHz | |||||||||
| Modulation | 64QAM/256QAM | QPSK/16QAM | |||||||||
| Symbol Rate | 5.057/5.361 Msymbols/sec | 160, 320, 640, 1280, 2560 Ksymbols/sec | |||||||||
| Data Rate | 30Mbits/sec (64QAM) 43Mbits/sec (256QAM) | 0.32 ~ 5.12Mbs (QPSK) 0.64 ~ 10.24Mbs (16QAM) | |||||||||
| Input Output Power | -15dBmV ~ +15dBmV | +8dBmV ~ +58dBmV (QPSK) +8dBmV ~ +55dBmV (16QAM) | |||||||||
| Carrier To Noise Ratio @BER<10 -8 64QAM: 23.5dB, 256QAM: 30dB | RF Cable Interface | 75Ω F-type female connector | PC Host Interface | Ethernet or USB cable | Power Dissipation | < 6 Watts | A. modemu kablowego. B. przełącznika sieciowego. C. centrali telefonicznej. D. krosownicy. Wybór odpowiedzi związanych z krosownicą, centralą telefoniczną lub przełącznikiem sieciowym może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia roli tych urządzeń w sieci. Krosownica to urządzenie używane do łączenia różnych kabli, umożliwiające elastyczne tworzenie połączeń między różnymi urządzeniami, jednak nie ma związku z parametrami transmisji danych w kontekście modemów kablowych. Centrala telefoniczna, z drugiej strony, obsługuje połączenia głosowe, a nie dane internetowe, co sprawia, że nie zawiera parametrów dotyczących szerokości kanału czy modulacji, które są kluczowe dla modemów kablowych. Przełącznik sieciowy jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem w sieci lokalnej, ale także nie zajmuje się bezpośrednio sygnałem kablowym ani jego modulacją, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście zadania. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie funkcji tych urządzeń oraz nieodpowiednie przypisanie im parametrów, które są charakterystyczne jedynie dla modemów kablowych, co sugeruje brak zrozumienia ich podstawowych ról oraz właściwych zastosowań w architekturze sieciowej. Wiedza na temat standardów, takich jak DOCSIS, jest kluczowa przy rozważaniu, jakie urządzenia są odpowiednie w danym kontekście, a także jakie parametry są istotne dla określonych zastosowań sieciowych. Pytanie 27W jakim typie pamięci zapisany jest BIOS? A. Cache płyty głównej B. ROM lub EPROM C. RAM D. Cache procesora BIOS, czyli Basic Input/Output System, to bardzo ważny element każdego komputera. Odpowiada za to, żeby system się uruchomił i żeby komputer mógł komunikować się z różnymi częściami sprzętu. Jest zapisany w pamięci ROM albo EPROM, co oznacza, że nawet jak wyłączysz komputer, dane nie znikają. ROM jest taki, że nic tam nie zmienisz, bo jest produkowany w takiej formie, co sprawia, że BIOS jest bezpieczny przed przypadkowym wgrywaniem nowych rzeczy przez użytkowników. A EPROM to już inna bajka, bo daje możliwość kasowania i programowania, co jest super, bo czasami trzeba zaktualizować BIOS, żeby na przykład dodać wsparcie dla nowych procesorów. Fajnie jest wiedzieć, że BIOS powinien być przechowywany w solidnej pamięci, żeby przy uruchamianiu systemu wszystko działało jak należy. Ogólnie, rozumienie, czym jest BIOS i gdzie jest zapisany, jest mega ważne dla tych, którzy chcą naprawiać sprzęt lub aktualizować komputery. Pytanie 28Jakie działanie powinna podjąć osoba udzielająca pierwszej pomocy w przypadku porażenia prądem elektrycznym? A. przeprowadzenie sztucznego oddychania B. odłączenie poszkodowanego od źródła prądu C. zadzwonienie po lekarza D. umieszczenie poszkodowanego w pozycji bocznej Dobra robota! Uwolnienie osoby porażonej prądem od źródła prądu to mega ważny krok, żeby zmniejszyć ryzyko dla niej i dla osoby, która chce pomóc. Jak wiesz, prąd może robić różne rzeczy z ciałem, na przykład wywoływać skurcze mięśni, co sprawia, że można stracić kontrolę. Trzeba to zrobić ostrożnie, najlepiej używając czegoś, co nie przewodzi prądu, jak drewno czy plastik, żeby oddalić przewód elektryczny. Pamiętaj też, że w takich sytuacjach dobrze jest stosować się do tego, co mówią organizacje, takie jak Czerwony Krzyż, bo bezpieczeństwo wszystkich zaangażowanych jest najważniejsze. Pytanie 29Zjawisko, w którym współczynnik załamania ośrodka zmienia się w zależności od częstotliwości fali świetlnej, określamy mianem A. interferencją B. tłumieniem C. dyspersją D. propagacją Tłumienie odnosi się do procesu, w którym intensywność fali elektromagnetycznej maleje w wyniku interakcji z materią. W kontekście optyki, tłumienie może występować w materiałach, które absorbują światło, co prowadzi do osłabienia jego intensywności. To zjawisko nie jest związane z zależnością współczynnika załamania od częstotliwości, lecz z utratą energii fali w medium. Interferencja natomiast dotyczy zjawiska, w którym dwie lub więcej fal nakłada się na siebie, co prowadzi do wzmacniania lub osłabiania niektórych części fali w wyniku różnicy faz. To zjawisko jest fundamentalne w analizie fal, ale nie wyjaśnia, dlaczego współczynnik załamania zmienia się z częstotliwością. Propagacja odnosi się do sposobu, w jaki fale rozchodzą się przez medium, a nie do tego, jak ich przyspieszenie lub załamanie zależy od częstotliwości. Typowe błędy myślowe w tym zakresie obejmują mylenie wpływu długości fali na zachowanie fali w medium z innymi zjawiskami, takimi jak tłumienie czy interferencja, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zjawisk optycznych. Pytanie 30Z dysku twardego usunięto istotny plik systemowy, a następnie Kosz systemu Windows został opróżniony. Od tego momentu nie realizowano żadnych działań w systemie operacyjnym. Aby przywrócić cały plik, należy uruchomić A. przystawkę Management Console o nazwie Zarządzanie dyskami B. płytę instalacyjną Windows oraz opcję Undelete Console C. funkcję Przywracanie Systemu, aby przywrócić system i w ten sposób odzyskać swoje utracone pliki D. przystawkę Microsoft Management Console o nazwie Defragmentator dysków Zastosowanie przystawki Microsoft Management Console o nazwie Defragmentator dysków w kontekście odzyskiwania usuniętych plików systemowych jest błędne. Defragmentator dysków służy do optymalizacji wydajności dysku twardego poprzez reorganizację danych, co może poprawić szybkość dostępu do plików. Nie ma on zdolności do przywracania danych, które zostały już usunięte, co czyni go nieodpowiednim narzędziem w opisanej sytuacji. Ponadto, korzystanie z przystawki Zarządzanie dyskami również nie jest skutecznym rozwiązaniem w tym przypadku. Ta funkcjonalność pozwala na zarządzanie partycjami dysku, ale nie ma wpływu na odzyskiwanie plików. Warto zaznaczyć, że wiele osób myli te narzędzia, sądząc, że ich zastosowanie może zrekompensować utratę danych, co jest błędem. Z kolei użycie płyty instalacyjnej Windows oraz opcji Undelete Console sugeruje, że użytkownik próbuje zastosować metody, które są bardziej skomplikowane i nie zawsze przynoszą pożądane rezultaty. Undelete Console to narzędzie, które może się okazać przydatne w niektórych scenariuszach, ale jego skuteczność jest ograniczona, szczególnie jeśli nie zostały wykonane żadne operacje, a dane nie zostały nadpisane. W wyniku tego, wybór odpowiedniej metody odzyskiwania danych wymaga zrozumienia funkcji i ograniczeń każdego z narzędzi, co jest kluczowe w praktycznym zarządzaniu danymi. Pytanie 31Najskuteczniejszym sposobem ochrony komputera przed złośliwym oprogramowaniem jest A. zapora sieciowa FireWall B. hasło do konta użytkownika C. skaner antywirusowy D. licencjonowany system operacyjny Zabezpieczanie komputera przed złośliwym oprogramowaniem to złożony proces, w którym różne metody ochrony pełnią uzupełniające się role. Zapora sieciowa (FireWall) jest skutecznym narzędziem, ale jej funkcją jest kontrolowanie ruchu sieciowego, co nie zastępuje działania skanera antywirusowego. Chociaż zapora może blokować nieautoryzowane połączenia, nie jest w stanie wykryć i usunąć już zainstalowanego złośliwego oprogramowania. Hasło do konta użytkownika jest istotne dla ochrony dostępu do systemu, jednak nie chroni przed samym złośliwym oprogramowaniem, które może zainfekować komputer niezależnie od tego, czy konto jest zabezpieczone hasłem. Licencjonowany system operacyjny ma swoje zalety, takie jak regularne aktualizacje i wsparcie techniczne, lecz sam w sobie nie zapewnia pełnej ochrony przed wirusami i innymi zagrożeniami. W praktyce, nie można polegać wyłącznie na jednym rozwiązaniu; skuteczna ochrona wymaga kombinacji różnych metod. Błędem jest myślenie, że wystarczy jedna z wymienionych opcji, aby zapewnić bezpieczeństwo systemu. Aby w pełni zabezpieczyć komputer, konieczne jest wdrożenie wielowarstwowego podejścia do bezpieczeństwa, które obejmuje zarówno zapory, skanery antywirusowe, jak i odpowiednie praktyki użytkowników. Pytanie 32Suma kontrolna umieszczona w ramce ma na celu A. sprawdzanie długości danych w ramce B. weryfikację poprawności przesyłanych danych C. szyfrowanie informacji w ramce D. przypisanie adresu docelowego ramki Wiele osób myli funkcję sumy kontrolnej z innymi procesami związanymi z przesyłaniem danych, co prowadzi do nieporozumień. Nadanie adresu docelowego ramki, które często mylnie przypisuje się sumie kontrolnej, jest w rzeczywistości realizowane przez pole adresowe w nagłówku ramki. Adresowanie jest kluczowym aspektem protokołów sieciowych, jednak nie ma związku z obliczaniem sumy kontrolnej. Inną mylną koncepcją jest przekonanie, że suma kontrolna służy do szyfrowania danych. Szyfrowanie to całkowicie odmienny proces, który ma na celu zabezpieczenie danych przed nieautoryzowanym dostępem. Suma kontrolna nie zapewnia bezpieczeństwa, a jedynie weryfikuje, czy dane dotarły w niezmienionej formie. Kontrola długości danych natomiast odnosi się do oceny rozmiaru ramki, co również nie jest funkcją sumy kontrolnej. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie tych funkcji, co może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów przesyłania danych. Warto zrozumieć, że suma kontrolna jest narzędziem do zapewnienia integralności, a nie adresowania, szyfrowania czy kontroli długości danych. Pytanie 33To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania. Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu. Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu. Pytanie 34Optyczny sygnał o mocy 100 mW został przesłany przez światłowód o długości 100 km. Do odbiornika dociera sygnał optyczny o mocy 10 mW. Jaka jest tłumienność jednostkowa tego światłowodu? A. 2,0 dB/km B. 0,1 dB/km C. 1,0 dB/km D. 0,2 dB/km Aby skutecznie analizować błędne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, jak obliczamy tłumienność światłowodu i jakie błędy mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi wskazujących tłumienność na poziomie 0,2 dB/km lub 1,0 dB/km, można zauważyć, że błędne obliczenia mogły wynikać z nieprawidłowego zrozumienia logarytmicznej natury tłumienności. Często popełnianym błędem jest próba prostego podzielenia różnicy mocy przez długość w sposób liniowy, co nie uwzględnia, że tłumienność jest zdefiniowana w skali logarytmicznej. W przypadku tłumienności 2,0 dB/km, problem polega na tym, że użytkownik mógł założyć większe straty sygnału, ignorując prawidłową relację między mocą sygnału wprowadzoną i mocą odbieraną. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z braku zrozumienia, że światłowody, szczególnie nowoczesne włókna jednomodowe, mają znacznie niższe straty, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami. Dla każdego inżyniera lub technika ważne jest, aby znać i stosować odpowiednie wzory oraz zasady obliczeniowe, aby uniknąć tego typu błędów i zapewnić niezawodność systemów komunikacyjnych, które projektują. Analizując tłumienność i jej wpływ na przesył danych, musimy też wziąć pod uwagę czynniki zewnętrzne, takie jak temperatura czy jakość złączek, które mogą wpływać na całkowitą efektywność transmisji. W związku z tym, zrozumienie prawidłowego obliczenia tłumienności i związanych z nim parametrów jest niezbędne w pracy z systemami światłowodowymi. Pytanie 35Ustawienia zarządzania energią A. Uniemożliwia użytkownikom bez uprawnień administratora dostęp do konkretnych ustawień systemowych B. Monitoruje w czasie rzeczywistym wszystkie działania komputera w celu zabezpieczenia przed wirusami C. Chroni komputer, ograniczając dostęp nieautoryzowanych użytkowników do systemu przez sieć LAN lub Internet D. Weryfikuje nazwę konta oraz hasło podczas logowania do systemu Wszystkie te inne odpowiedzi dotykają różnych elementów zabezpieczeń systemowych, a jednak nie odnoszą się bezpośrednio do zarządzania energią w kontekście blokowania dostępu. Wiesz, sprawdzanie nazwy konta i hasła podczas logowania jest ważne, ale to już zupełnie coś innego niż zarządzanie energią. Również blokowanie dostępu do pewnych ustawień dla tych, którzy nie mają uprawnień administratora, to tak naprawdę bardziej kwestia kontroli dostępu niż zarządzania energią. Kontrola nad tym, co robi komputer to działania, które chronią przed wirusami, a nie przed dostępem z sieci. Trzeba pamiętać, że bezpieczeństwo to skomplikowana sprawa i powinno obejmować wszystko – zabezpieczenia dostępu oraz ochronę przed zagrożeniami z internetu. Często ludzie mylą te różne aspekty albo upraszczają temat zarządzania energią tylko do tego, kto ma dostęp. A prawda jest taka, że skuteczne zarządzanie energią i dobre zabezpieczenia to podstawa, żeby systemy informatyczne działały bezpiecznie i efektywnie. Pytanie 36To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania. Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu. Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu. Pytanie 37Rysunek przedstawia  A. dekoder kodu BCD B. rejestr przesuwny. C. dzielnik częstotliwości. D. licznik asynchroniczny. Wybór odpowiedzi związanej z dekoderem kodu BCD, dzielnikiem częstotliwości czy licznikami asynchronicznymi odzwierciedla nieporozumienia dotyczące podstawowych koncepcji związanych z funkcjonowaniem układów cyfrowych. Dekodery kodu BCD są układami logicznymi, które przekształcają binarne reprezentacje liczb na formy kodowane, zatem ich działanie nie ma związku z przesuwaniem danych. Dzielniki częstotliwości, z kolei, są używane do redukcji częstotliwości sygnałów i nie mają nic wspólnego z przetwarzaniem danych w formie przesunięć. Liczniki asynchroniczne służą do zliczania impulsów zegarowych, jednak ich struktura i funkcjonalność różnią się od rejestrów przesuwnych. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia funkcji układów. Użytkownicy mogą tworzyć błędne powiązania między różnymi typami układów cyfrowych, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich odpowiedzi. Aby poprawnie zrozumieć różnice, należy zwrócić uwagę na specyfikę i zastosowanie każdego z tych układów, co jest kluczowe dla rozwoju umiejętności w dziedzinie elektroniki cyfrowej. Pytanie 38Centrala telefoniczna przesyła do abonenta sygnał zgłoszenia o częstotliwości A. 15+ 25 Hz rytm nadawania: emisja 1000 ms + 200 ms, przerwa 4000 ms + 800 ms B. 400-450 Hz, nadawany w sposób ciągły do chwili rozpoczęcia wybierania numeru C. 400 + 450 Hz, rytm nadawania: emisja 1000 ms + 200 ms, przerwa 4000 ms + 800 ms D. 15+25 Hz, nadawany w sposób ciągły do chwili rozpoczęcia wybierania numeru Wybór odpowiedzi 15+25 Hz, rytm nadawania: emisja 1000 ms + 200 ms, przerwa 4000 ms + 800 ms jest błędny, gdyż nie odnosi się do standardowych praktyk w telekomunikacji dotyczących sygnałów zgłoszenia. Sygnały o częstotliwości 15 Hz i 25 Hz nie są stosowane w kontekście sygnałów zgłoszenia, które są zdominowane przez częstotliwości w zakresie 400-450 Hz, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Odpowiedź ta nawiązuje do rytmu nadawania, który w rzeczywistości nie jest typowy dla sygnału zgłoszenia; zamiast tego, sygnał zgłoszenia powinien być nadawany w sposób ciągły, co oznacza, że nie powinno być żadnych przerw, dopóki użytkownik nie zacznie wybierać numeru. Kolejną nieprawidłowością jest zrozumienie rytmu emisji i przerwy; błędne jest sugerowanie, że sygnał miałby tak długie przerwy, ponieważ mogłoby to prowadzić do dezorientacji użytkowników i nieefektywności w nawiązywaniu połączeń. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych typów sygnałów i ich parametrów w kontekście telekomunikacyjnym, co może prowadzić do nieporozumień w ocenie ich funkcji. W telekomunikacji niezwykle ważne jest stosowanie się do ustalonych standardów, aby zapewnić spójność i niezawodność systemów. Pytanie 39Który rodzaj adresowania jest obecny w protokole IPv4, ale nie występuje w IPv6? A. Multicast B. Unicast C. Anycast D. Broadcast Broadcast to metoda adresowania, która pozwala na przesyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. W protokole IPv4 broadcast jest powszechnie stosowany do rozsyłania informacji, takich jak ARP (Address Resolution Protocol), które wymagają dotarcia do wszystkich hostów w sieci. W przeciwieństwie do tego, protokół IPv6 zrezygnował z broadcastu na rzecz bardziej efektywnych metod, takich jak multicast i anycast. Multicast pozwala na wysyłanie danych do wybranej grupy odbiorców, co zmniejsza obciążenie sieci, a anycast umożliwia przekazywanie pakietu do najbliższego węzła, co zwiększa efektywność komunikacji. Dzięki eliminacji broadcastu w IPv6, zmniejsza się potok danych na sieci, co prowadzi do poprawy wydajności i bezpieczeństwa. Znajomość tych różnic jest kluczowa przy projektowaniu i zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi, co jest zgodne z zaleceniami IETF i dobrymi praktykami branżowymi. Pytanie 40To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania. Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu. Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu. | ||||