Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:43
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:10

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Którą operację technologiczną przedstawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Łamania publikacji.
B. Kadrowania obrazów.
C. Impozycji użytków.
D. Projektowania layout'u.
Poprawna odpowiedź to "Impozycja użytków", ponieważ na przedstawionym obrazie widać interfejs programu impozycyjnego, który jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Impozcja to nie tylko organizacja układu stron, ale także optymalizacja użycia papieru oraz przygotowanie do masowej produkcji. W świecie poligrafii, impozycja jest niezbędnym etapem, który zapewnia, że wszystkie użytki zostaną prawidłowo złożone w finalnym dokumencie. Dobre praktyki w impozycji obejmują m.in. odpowiednie dobieranie układów, które minimalizują straty materiału oraz maksymalizują wydajność produkcji. Używając zaawansowanych narzędzi do impozycji, można również wprowadzać korekty kolorów i efekty specjalne, co znacznie poprawia jakość finalnego produktu. Poznanie tego procesu jest istotne dla każdego, kto zajmuje się drukiem, gdyż wpływa to na efektywność i jakość pracy.

Pytanie 2

Na podstawie fragmentu zlecenia produkcyjnego określ, ile płyt CtP należy wykonać w celu realizacji zlecenia.

ZLECENIODAWCAPPHU ZIBI S.A. OPOCZNO
TYTUŁ/NAZWAPLAKAT jednostronny
NAKŁAD NETTO GOTOWEGO WYROBU2 000
DATA PRZYJĘCIA05.06.2015
DATA I MIEJSCE ODBIORU10.08.2015 – wysyłka do klienta
PRZYGOTOWALNIA
LICZBA PŁYT?
DRUK
MASZYNAHeidelberg Speedmaster CD 102-4
PAPIERpapier 200 g/m², B1 jednostronnie powlekany
FORMAT DRUKUB1
ILOŚĆ UŻYTKÓW2
FORMAT UŻYTKÓWA2
KOLORYSTYKA4 + 0
NAKŁAD ARKUSZY NETTO1 000
NAKŁAD ARKUSZY BRUTTO1 080
A. 4 szt
B. 1 szt
C. 8 szt
D. 2 szt
Odpowiedź '4 szt' jest poprawna, ponieważ w druku offsetowym dla każdego z używanych kolorów niezbędna jest osobna płyta CtP (Computer to Plate). W przypadku jednostronnego plakatu, w którym używa się standardowej palety kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), konieczne jest przygotowanie czterech oddzielnych płyt. Każda płyta jest odpowiedzialna za jeden z kolorów, co zapewnia ich precyzyjne nałożenie w procesie druku. Taki sposób produkcji jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży druku, co przekłada się na wysoką jakość końcowego produktu. Przykładowo, w przypadku druku reklamowego czy materiałów promocyjnych, prawidłowe przygotowanie płyt CtP jest kluczowe, aby uzyskać żywe i dokładne odwzorowanie kolorów. Należy również pamiętać, że w przypadku zmiany projektu, na przykład dodania nowego koloru, konieczne będzie przygotowanie dodatkowej płyty, co może zwiększyć koszty produkcji. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami w branży druku.

Pytanie 3

Który typ pliku jest używany jako wyjściowy do realizacji automatycznej impozycji użytków na arkuszu?

A. PDF
B. FLA
C. PNG
D. TIFF
PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem plików używanym w druku i publikacji cyfrowej, który doskonale sprawdza się w automatycznej impozycji. Jego główną zaletą jest to, że zachowuje oryginalne formatowanie, czcionki i kolory niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, co jest kluczowe w procesach drukarskich. PDF umożliwia również osadzanie rozmaitych elementów, takich jak obrazy, teksty oraz grafiki wektorowe, co czyni go idealnym nośnikiem dla złożonych projektów graficznych. W praktyce, przygotowując dokument do druku, często konwertuje się pliki z programów graficznych (np. Adobe InDesign) do formatu PDF, co pozwala na łatwe i precyzyjne zarządzanie kompozycją stron. Standard PDF/X, stworzony specjalnie dla branży drukarskiej, zapewnia, że dokumenty są dostosowane do wymogów druku komercyjnego, co z kolei minimalizuje ryzyko błędów w procesie produkcyjnym. Dlatego PDF jest preferowanym formatem do wykonania automatycznej impozycji użytków.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 2 h
B. 3 h
C. 10 h
D. 5 h
Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 6

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 55 gr
B. 25 gr
C. 30 gr
D. 40 gr
Obliczanie kosztu jednostkowego druku kalendarzyka wymaga znajomości kilku podstawowych zasad matematycznych i ekonomicznych. Widziałem, że dużo osób może się pomylić w obliczeniach przez to, że źle założyli koszty produkcji. Na przykład, odpowiedzi takie jak 30 gr, 55 gr czy 25 gr mogą być skutkiem złego podziału kosztów lub mylnego przeliczenia jednostek. Często zdarza się, że pomija się kluczową wartość całkowitego kosztu druku lub niepoprawnie uwzględnia liczbę wydrukowanych sztuk. Pamiętaj, że w druku, koszt jednostkowy jest super istotny, bo ocenia się rentowność projektów. W praktyce, niektórzy mogą mylić pojęcia o kosztach stałych i zmiennych, a to prowadzi do nieporozumień przy obliczeniach. W tym konkretnym przypadku, ważne jest, aby zrozumieć, że całkowity koszt druku dzieli się przez całkowitą liczbę sztuk, żeby uzyskać właściwą wartość jednostkową. Dlatego warto przy takich obliczeniach jasno określić, jakie wartości bierzemy pod uwagę i jakie operacje matematyczne robimy.

Pytanie 7

Cyfrowy system przepływu prac w przygotowalni poligraficznej to

A. Workflow
B. Desktop
C. CMS
D. PDF
Workflow to pojęcie kluczowe w nowoczesnej przygotowalni poligraficznej. To właśnie cyfrowy system przepływu prac odpowiada za to, żeby wszystkie etapy – od projektu graficznego, przez korektę, aż po naświetlanie płyt czy bezpośrednią produkcję – były ze sobą dobrze połączone i zsynchronizowane. Najlepsze workflowy pozwalają automatyzować powtarzalne zadania, eliminować błędy ludzkie i wyłapywać niezgodności na wczesnym etapie. Moim zdaniem, bez workflow w większej drukarni czy studiu DTP robi się po prostu chaos – pliki giną, wersje się mieszają, a potem klient marudzi, że coś się nie zgadza na wydruku. Przykłady takich systemów to np. Kodak Prinergy albo Agfa Apogee – w branży uznaje się je za pewien standard. Często korzysta się też z rozwiązań opartych o systemy JDF, które umożliwiają komunikację między różnymi maszynami i etapami produkcji. Cyfrowy workflow pozwala wdrażać kontrolę jakości na każdym kroku. Dobrą praktyką jest też wdrażanie workflow z możliwością śledzenia statusu zlecenia, co bardzo pomaga w obsłudze klienta. W sumie, jak dla mnie, bez przemyślanego cyfrowego workflow nie ma mowy o profesjonalnej przygotowalni poligraficznej.

Pytanie 8

Jednym z popularnych sposobów pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. banki graficzne
B. sklepy online
C. serwisy stockowe
D. archiwa diapozytywów
Banki poligraficzne, sklepy digitalne oraz magazyny diapozytywowe nie są odpowiednimi źródłami do pozyskiwania zdjęć cyfrowych w kontekście ich szerokiego zastosowania i dostępności. Banki poligraficzne koncentrują się na dostarczaniu materiałów do druku, co oznacza, że ich oferta jest ograniczona do zdjęć i grafik o wysokiej rozdzielczości, które mogą nie spełniać wymagań dotyczących licencjonowania dla użytku w sieci. W praktyce, fotografowie mogą być zniechęceni do korzystania z takich źródeł, gdyż ograniczają one elastyczność w zakresie wykorzystania zakupionych materiałów. Sklepy digitalne, z drugiej strony, zazwyczaj sprzedają konkretne produkty lub usługi, a nie udostępniają zróżnicowanych zasobów wizualnych. Zakup zdjęć w takich miejscach może być prosty, ale nie oferują one szerokiego asortymentu dostępnego w serwisach stokowych. Magazyny diapozytywowe, które były popularne przed erą cyfrową, dzisiaj są na marginesie rynku. Powód jest jasny: w dobie cyfryzacji, kiedy zapotrzebowanie na szybki dostęp do zdjęć rośnie, archaiczne podejście do archiwizacji obrazów w formie fizycznych klisz nie odpowiada nowym potrzebom rynku. Te koncepcje prowadzą do typowych błędów myślowych, w tym do niedoceniania wartości elastyczności i różnorodności, jakie oferują serwisy stokowe w kontekście pozyskiwania zdjęć cyfrowych.

Pytanie 9

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. znak i nazwę wydawnictwa
B. numer ISBN oraz kolofon
C. imię oraz nazwisko twórcy
D. wakat lub frontyspis
Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.

Pytanie 10

Który rodzaj okładki należy wykonać zgodnie z pokazaną na zdjęciu oprawą?

Ilustracja do pytania
A. Zakrywającą.
B. Specjalną.
C. Przylegającą.
D. Zeszytową.
Wybór odpowiedzi innych niż zakrywająca prowadzi do nieporozumień dotyczących klasyfikacji rodzajów okładek. Okładka zeszytowa, chociaż często stosowana w zeszytach, nie spełnia wymogów dla książek, które mają być właściwie chronione. Tego rodzaju oprawa nie obejmuje grzbietu, co zwiększa ryzyko uszkodzeń na tym newralgicznym miejscu książki. Natomiast okładka przylegająca, która przylega do bloku książki, również nie zapewnia pełnej ochrony, co jest kluczowe dla długowieczności publikacji. Tego rodzaju oprawy są bardziej odpowiednie dla lekkich broszur czy materiałów edukacyjnych, które nie wymagają intensywnej ochrony. Z kolei termin "specjalna" jest zbyt ogólny i nie wskazuje na konkretny typ okładki, co czyni go nieprzydatnym w praktyce. Kluczowe dla zrozumienia tej problematyki jest rozpoznawanie różnic między różnymi rodzajami opraw, co pozwala na ich właściwe dopasowanie do celu publikacji oraz eksploatacji. Dlatego ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o wyborze okładki kierować się nie tylko estetyką, ale i funkcjonalnością oraz standardami branżowymi.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 6 ulotek
B. 9 ulotek
C. 16 ulotek
D. 12 ulotek
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczaniem impozycji na arkuszach drukowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące 6 ulotek mogą wynikać z błędnego podziału wymiarów arkusza przez wymiary ulotki, nie uwzględniając pełnego wykorzystania dostępnej powierzchni. W przypadku odpowiedzi wskazujących 12 ulotek, może wystąpić błąd w założeniu, że wszystkie ulotki można umieścić bez marginesów lub przestrzeni między nimi, co jest niezgodne z wymaganiami produkcyjnymi. Odpowiedź 16 ulotek może wynikać z mylnej interpretacji wymiarów i założenia, że ulotki mogą być ustawione w orientacji innej niż przewidziana, co nie jest praktyczne w rzeczywistej produkcji. Ważne jest, aby zrozumieć, że impozycja uwzględnia nie tylko wymiary, ale także przestrzenie robocze, co jest zgodne z normami i najlepszymi praktykami w branży. Błędy te pokazują, jak istotna jest precyzyjna analiza wymiarów oraz zrozumienie zasad impozycji, które bezpośrednio wpływają na efektywność i jakość procesu druku. Praktyka ta jest niezbędna do osiągnięcia optymalnych wyników w produkcji poligraficznej.

Pytanie 13

Który format zapisu jest formatem rodzimym programu CorelDraw?

A. CSV
B. INDD
C. DOCX
D. CDR
Format CDR to tak naprawdę podstawa pracy w CorelDraw, w sumie trudno sobie wyobrazić profesjonalny workflow bez korzystania właśnie z tego typu plików. CDR jest formatem rodzimym, co oznacza, że umożliwia zachowanie wszystkich właściwości projektu: warstw, wektorów, kolorów Pantone, efektów specjalnych czy nawet niestandardowych ustawień dokumentu. Moim zdaniem, to jest też spory atut, że pliki CDR bardzo dobrze współpracują z innymi produktami Corela – np. z PhotoPaint czy Corel Font Managerem. Często, jeśli ktoś pracuje w poligrafii czy robi projekty logo, to właśnie CDR jest wymagany przez drukarnię, bo daje gwarancję prawidłowego odwzorowania grafik wektorowych. To też taki trochę branżowy standard w projektowaniu graficznym, szczególnie w Europie Środkowej. No i jeszcze ciekawostka: CorelDraw przez lata rozwijał swój własny standard zapisu, więc starsze wersje CDR czasem nie są kompatybilne z najnowszymi, dlatego zawsze warto zapisywać kopie zapasowe w odpowiednim formacie. Jeśli chodzi o wymianę plików z innymi programami, jasne, jest możliwa – ale zawsze najlepiej zostawiać oryginał w CDR, żeby nie stracić żadnych danych.

Pytanie 14

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 100% koloru
B. 50% koloru
C. 25% koloru
D. 75% koloru
Apla, definiowana jako pole o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, oznacza, że 100% danego obszaru jest pokryte kolorem. W praktyce oznacza to, że przy malowaniu, wykańczaniu czy też projektowaniu wizualnym, powinno się dążyć do uzyskania jednolitego koloru, co jest kluczowe w wielu branżach, takich jak architektura, grafika komputerowa czy przemysł meblarski. Na przykład w przypadku malowania ścian, pełne pokrycie kolorem zapewnia, że powierzchnia jest jednolita i estetyczna, co jest istotne z punktu widzenia zarówno funkcjonalności, jak i estetyki. W standardach jakości malowania, takich jak ISO 12944 dotyczące ochrony antykorozyjnej, uzyskanie 100% pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony i estetyki powierzchni. Warto również pamiętać, że proces przygotowania powierzchni oraz dobór odpowiednich materiałów mają istotny wpływ na osiągnięcie tego rezultatu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 100 arkuszy
B. 5 250 arkuszy
C. 5 500 arkuszy
D. 5 350 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 17

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 6 h
B. 5 h
C. 4 h
D. 8 h
Obliczanie, ile czasu zajmie zrobienie 40 000 odbitek czterokolorowych na maszynie dwukolorowej, jest całkiem proste. Maszyna ma wydajność 4 000 odbitek na godzinę, więc żeby wyprodukować 40 000 odbitek, dzielimy 40 000 przez 4 000 i wychodzi 10 godzin. Jednak pamiętajmy, że maszyna dwukolorowa w rzeczywistości produkuje tylko połowę tego, co jednokolorowa w tym samym czasie. Dlatego, jakbyśmy podzielili to przez 2, to wychodzi, że tak naprawdę potrzebujemy 5 godzin na cały proces. Takie obliczenia są mega ważne w poligrafii, bo pozwalają lepiej planować czas produkcji i koszty. W praktyce, ogarnianie wydajności maszyn to klucz w optymalizacji druku.

Pytanie 18

Kolorystykę przedstawionego na zdjęciu produktu poligraficznego określa się jako

Ilustracja do pytania
A. 2 + 0
B. 4 + 1
C. 1 + 0
D. 4 + 4
Wybór odpowiedzi innej niż "1 + 0" wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad druku i kolorystyki w poligrafii. Odpowiedzi takie jak "2 + 0" sugerują, że założono wielokolorowy druk jednostronny, co jednak jest niezgodne z przedstawionymi informacjami wizualnymi. Druk w dwóch kolorach na jednej stronie oznacza bardziej złożone procesy drukarskie oraz dodatkowe koszty związane z używaniem różnych farb, co w przypadku omawianego produktu nie ma miejsca. Z kolei odpowiedzi "4 + 4" oraz "4 + 1" odnoszą się do druku czterokolorowego, co jest standardem w druku offsetowym, jednak w tym przypadku nie jest to zastosowane, ponieważ zdjęcie przedstawia produkt z jednolitą kolorystyką, co wyklucza takie interpretacje. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że ponieważ produkt mógłby być drukowany w wielu kolorach, to musi być tak w każdym przypadku. Kluczową rzeczą jest zrozumienie, że kolorystyka i technologia druku muszą być dostosowane do specyfikacji konkretnego projektu oraz oczekiwań klienta. Nieodpowiednie przypisanie kolorów do techniki druku prowadzi do nie tylko błędnych wniosków, ale także może skutkować nieodpowiednimi rozwiązaniami w procesie produkcji, co w efekcie może obniżyć jakość finalnego produktu.

Pytanie 19

Który tekst jest zapisany italiką?

Ilustracja do pytania
A. C.
B. B.
C. A.
D. D.
Tekst zapisany kursywą, zwany też italikiem, jest szczególną formą stylizacji, w której litery są pochylone w prawo. Odpowiedź C. jest poprawna, ponieważ to właśnie w niej widzimy zachowanie charakterystyczne dla kursywy. W praktyce, zastosowanie italików jest powszechne w różnych dziedzinach, takich jak typografia, edytorstwo, czy projektowanie graficzne. Kursywa często używana jest do podkreślenia tytułów książek, filmów, nazw gatunków w biologii, a także do wyróżnienia słów w kontekście, na przykład obcojęzycznych terminów. Warto zwrócić uwagę, że różne systemy czcionek mogą mieć różne interpretacje kursywy, dlatego ważne jest, aby znać standardy typograficzne, takie jak te określone przez American National Standards Institute (ANSI) czy International Organization for Standardization (ISO). Przykładowo, w publikacjach akademickich, trzymanie się takich standardów jest kluczowe dla zachowania spójności i czytelności tekstu.

Pytanie 20

Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?

A. EPS
B. CDR
C. PSD
D. SVG
Format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików stosowanym w oprogramowaniu Adobe Photoshop, które jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do obróbki grafiki bitmapowej. Pliki PSD mogą przechowywać różne elementy projektu, takie jak warstwy, maski, efekty, teksty i inne, co umożliwia zaawansowaną edycję i manipulację obrazami. Dzięki możliwości pracy na warstwach, użytkownicy mogą łatwo wprowadzać zmiany w poszczególnych częściach obrazu bez wpływu na resztę. Przykładowo, projektanci graficzni często korzystają z PSD do tworzenia materiałów reklamowych, takich jak banery czy grafiki na media społecznościowe, gdzie konieczność edytowania poszczególnych elementów jest niezbędna. Format ten jest szeroko akceptowany w branży kreatywnej i jest standardem dla wielu pracowników zajmujących się grafiką. Warto zauważyć, że pliki PSD mogą być również importowane do innych programów graficznych, co czyni je uniwersalnym narzędziem w obróbce grafiki.

Pytanie 21

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal
B. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy
C. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi
D. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką
Termin 'łamanie' w technologii poligraficznej odnosi się do procesu formatowania tekstu, w tym jego układania w kolumny oraz integrowania z grafiką. Jest to kluczowy krok w przygotowywaniu materiałów drukowanych, takich jak broszury, ulotki czy magazyny. Poprawne łamanie tekstu ma ogromny wpływ na czytelność i estetykę publikacji. W praktyce oznacza to, że grafiki, zdjęcia oraz tekst muszą być odpowiednio rozmieszczone, aby zwiększyć atrakcyjność wizualną i umożliwić łatwe przyswajanie informacji przez odbiorcę. Dobre praktyki w łamaniu tekstu obejmują również zwracanie uwagi na długość linii tekstu, odstępy między wierszami oraz marginesy. Ustalono, że idealna długość linii wynosi od 50 do 75 znaków, co sprzyja lepszej czytelności. W kontekście technologii poligraficznej, standardy takie jak ISO 12647 definiują wymagania dotyczące jakości druku, co również uwzględnia aspekty związane z łamaniem tekstu. Efektywne łamanie nie tylko poprawia estetykę projektu, ale także ma znaczący wpływ na typografię, co jest kluczowe w branży kreatywnej.

Pytanie 22

Jak nazywa się procedura, która polega na przekształceniu rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz złożony z małych kropek, które po wydrukowaniu tworzą wrażenie półtonów?

A. Rastrowanie
B. Impozycja
C. Wektoryzacja
D. Digitalizacja
Rastrowanie to ciekawy proces. W skrócie, chodzi o to, że obrazy w rzeczywistej skali tonalnej zamieniają się na formę rastrową. To oznacza, że obraz dzieli się na małe punkty, które nazywamy ''punktami rastrowymi'' albo ''kropkami''. One mają różne rozmiary i są w różnej odległości od siebie, co pozwala na osiągnięcie efektu tonalnego, który wygląda jak półtony. Użycie tej techniki możesz zobaczyć w druku offsetowym, gdzie obrazy są tworzone przez układanie tych kropek w odpowiedni sposób. Dzięki temu można uzyskać różne efekty graficzne, jak np. gradienty, co jest naprawdę ważne w projektowaniu plakatów czy materiałów reklamowych. W branży graficznej, zazwyczaj dostosowuje się rozdzielczość rastrową w zależności od tego, co chcemy drukować, bo to ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Przyznam, że w cyfrowym przetwarzaniu obrazów rastrowanie bardzo pomaga w przerabianiu zdjęć tak, żeby można było je łatwiej obrabiać w programach graficznych.

Pytanie 23

Oblicz wydatki na wykonanie form drukarskich, które są niezbędne do przygotowania jednokolorowego wkładu książki o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, zakładając, że cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 840 zł
B. 700 zł
C. 560 zł
D. 980 zł
Aby obliczyć koszt wykonania form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5, należy najpierw określić, ile form jest potrzebnych do realizacji tego projektu. W przypadku druku książek, w zależności od technologii druku i wymagań projektu, często stosuje się jedną formę na każdą stronę, co oznacza, że dla 160 stron potrzeba 160 form. Koszt jednej formy wynosi 35 zł, co po przemnożeniu przez liczbę form daje: 160 * 35 zł = 5600 zł. Jednakże, jeżeli w projekcie zastosowano optymalizację form i na jeden arkusz mieści się więcej niż jedna strona, to koszt można obliczyć inaczej. W praktyce, przy standardowym druku offsetowym, jedna forma może obejmować więcej niż 4 strony, co znacząco redukuje koszt. Przy założeniu, że na każdą formę przypada 4 strony, otrzymujemy 160 stron / 4 = 40 form, co daje 40 * 35 zł = 1400 zł. Jednak sytuacje są różne, a w tym przypadku, założono, że do wyprodukowania wkładu wykorzystano mniej form (np. 20 form), co po przeliczeniu daje 20 * 35 zł = 700 zł. Jest to poprawna odpowiedź, która uwzględnia zarówno optymalizację produkcji, jak i standardowe praktyki w branży poligraficznej.

Pytanie 24

Cycero stanowi jednostkę pomiaru

A. monotypowych
B. angielskich
C. typograficznych
D. metrycznych
Cycero to jednostka miary stosowana w typografii, która określa wielkość czcionki. Jest to jednostka oparta na średnicy kuli używanej w odlewnictwie typograficznym, a jej wartość wynosi około 12 punktów typograficznych. Użycie cyceros w projektowaniu graficznym i typografii pozwala na precyzyjne określenie rozmiarów tekstu oraz jego czytelności. Na przykład, w przypadku projektowania książek, odpowiedni dobór cycerosów wpływa na komfort czytania oraz estetykę całego projektu. W praktyce, zmieniając rozmiar cycerosów, projektanci mogą dostosować tekst do różnych formatów, takich jak reklamy, ulotki czy strony internetowe. Warto również zauważyć, że w typografii istnieją standardy dotyczące odstępów między literami (kerning) oraz wierszami (leading), które współgrają z wielkością czcionki, co podkreśla znaczenie cycerosów w kontekście kompleksowego podejścia do projektowania tekstu.

Pytanie 25

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C
B. 20ºC
C. 273±K
D. 50 %
Odpowiedź 20ºC jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami składu jednostek miar, użycie stopni Celsjusza oznacza, że temperatura została wyrażona w jednostce zgodnej z międzynarodowym układem jednostek SI. Symbol 'º' przed 'C' wskazuje na jednostkę temperatury i jest poprawnie umiejscowiony. W praktyce, stosowanie jednostek SI, takich jak stopnie Celsjusza, jest kluczowe w naukach przyrodniczych oraz w inżynierii, zwłaszcza w kontekście publikacji naukowych, gdzie precyzja i zgodność z międzynarodowymi standardami są niezbędne. Użycie tej jednostki w dokumentacji technicznej lub raportach badawczych zapewnia, że wszyscy zainteresowani będą mogli jednoznacznie interpretować podawane wartości temperatury, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak meteorologia, chemia czy inżynieria mechaniczna. Kolejnym przykładem może być wskazywanie temperatury w procesach przemysłowych, gdzie dokładność i jasność są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 26

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. typooffsetowa
B. rotograwiurowa
C. tampondrukowa
D. fleksograficzna
Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 27

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Filtry
B. Warstwy
C. Spady
D. Gradienty
Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 28

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. CiY
B. CiM
C. M i Y
D. MiK
Zielony kolor w systemie CMYK dostajemy mieszając odpowiednie ilości Cyan (Ci) oraz Yellow (Y). Generalnie, chodzi o to, żeby Cyan było na dość wysokim poziomie, a Yellow w odpowiedniej ilości. W druku te proporcje mogą się zmieniać w zależności od tego, jak intensywną zieleń chcemy uzyskać. Ważne jest, żeby wiedzieć, że dobre ustawienie tych wartości w procesie druku, na przykład w druku offsetowym, zapewnia, że kolory będą wyglądać tak, jak powinny. Musisz pamiętać, że przy projektowaniu materiałów drukowanych musisz brać pod uwagę paletę kolorów CMYK, żeby uniknąć niespodzianek z odcieniami na gotowym produkcie. Używanie standardów kolorystycznych, takich jak Pantone, może pomóc w osiągnięciu zamierzonych efektów wizualnych, co na pewno ułatwi pracę.

Pytanie 29

Jaką całkowitą kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 egzemplarzy czasopism, jeśli cena netto za 1 sztukę wynosi 5 zł, a usługa drukowania objęta jest 8% stawką VAT?

A. 116 000 zł
B. 108 000 zł
C. 100 000 zł
D. 124 000 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania 20 000 egzemplarzy czasopism, należy uwzględnić zarówno cenę netto za jeden egzemplarz, jak i obowiązującą stawkę VAT. Cena netto za jeden egzemplarz wynosi 5 zł. Zatem, koszt netto dla 20 000 egzemplarzy to 5 zł * 20 000 = 100 000 zł. Następnie, aby obliczyć całkowity koszt z VAT, należy dodać do kosztu netto odpowiednią stawkę VAT, która wynosi 8%. Wzór na obliczenie kwoty brutto z VAT to: koszt netto + (koszt netto * stawka VAT). W tym przypadku będzie to 100 000 zł + (100 000 zł * 0,08) = 100 000 zł + 8 000 zł = 108 000 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i podatkami obowiązującymi w Polsce. Przykład ten pokazuje, jak istotne jest zrozumienie zarówno kosztów netto, jak i wpływu podatków na całkowity koszt usług, co jest kluczowe w zarządzaniu finansami w każdej firmie.

Pytanie 30

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do edycji zdjęć
B. Do tworzenia animacji
C. Do renderowania 3D
D. Do projektowania i składu publikacji
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. realizować adjustacje publikacji
B. ocenić liniaturę rastra
C. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza
D. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim
Odpowiedzi dotyczące adjustacji publikacji oraz oceny liniatury rastra mogą wprowadzać w błąd, ponieważ koncentrują się na zagadnieniach, które nie są bezpośrednio związane z celem barwnej odbitki próbnej. Adjustacja publikacji jest procesem, który dotyczy dostosowania układu lub treści publikacji do wymogów technicznych druku, a niekoniecznie odnosi się do wzoru barwnego. W związku z tym, wybór tej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia co do funkcji proofu w kontekście prepress. Ocena liniatury rastra jest również ważnym aspektem w druku, ale dotyczy głównie oceny jakości obrazu i nie ma związku z barwnym wzorem, który jest kluczowy dla drukarza. Z kolei ocena rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim ma swoje znaczenie w kontekście efektywności produkcji, ale znów nie odnosi się do aspektów kolorystycznych, które są priorytetem przy tworzeniu odbitek próbnych. Takie podejście do zagadnienia może prowadzić do nieścisłości w komunikacji z drukarnią i wpływać na jakość końcowego produktu. W praktyce, ignorowanie roli proofu w kontekście koordynacji barwnej może prowadzić do poważnych różnic w finalnym wydruku w porównaniu z pierwotnym zamysłem projektowym.

Pytanie 32

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 240 zł
B. 180 zł
C. 160 zł
D. 300 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Pytanie 33

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. HSB
B. LAB
C. RGB
D. CMYK
CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.

Pytanie 34

Aby uzyskać granatowy kolor na wydruku, należy w przestrzeni barw CMYK połączyć składowe w następujących proporcjach

A. C=100%, M=0%, Y=100% i K=0%
B. C=100%, M=80%, Y=0% i K=30%
C. C=0%, M=0%, Y=100% i K=100%
D. C=0%, M=100%, Y=100% i K=0%
Odpowiedź C=100%, M=80%, Y=0% i K=30% jest poprawna, ponieważ w przestrzeni barw CMYK, aby uzyskać granatowy kolor, kluczowym elementem jest zastosowanie dużej ilości koloru cyjan (C) oraz magenty (M), przy minimalnym udziale żółtego (Y) i czarnego (K). Wartości te, gdyż C=100% oznacza pełne nasycenie koloru cyjan, a M=80% dodaje głębi i ciemności, co jest istotne w uzyskiwaniu intensywnych odcieni granatu. Przykładem zastosowania tej kombinacji mogą być projekty graficzne i druki marketingowe, gdzie granatowy kolor symbolizuje profesjonalizm i zaufanie. W standardzie ISO 12647-2, który reguluje kolory w druku, podano, że stosowanie odpowiednich proporcji składowych CMYK jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów kolorystycznych. Dobrą praktyką jest także testowanie wydruków na różnych papierach, ponieważ ich faktura i białość mogą wpływać na ostateczny efekt kolorystyczny.

Pytanie 35

Ile maksymalnie użytków formatu 90 × 50 mm ze spadami 3 mm zmieści się na arkuszu A3?

A. 15 szt.
B. 18 szt.
C. 21 szt.
D. 25 szt.
W przypadku podawania liczby użytków mieszczących się na arkuszu A3 nietrudno popełnić błąd, jeśli nie uwzględni się wszystkich istotnych parametrów technicznych. Bardzo częstym błędem jest nieuwzględnienie spadów, czyli dodatkowych 3 mm z każdej strony użytku. To właśnie przez to wiele osób zakłada, że na arkuszu zmieści się znacznie więcej wizytówek niż w rzeczywistości. Czasem pojawia się myślenie życzeniowe: skoro 90 × 50 mm wydaje się małe, to przecież na A3 powinno wejść nawet 25 sztuk. Niestety, to nie uwzględnia faktu, że rozmiar netto po doliczeniu spadów to 96 × 56 mm. Z mojego doświadczenia wynika, że planując arkusz bez marginesów technologicznych, może się wydawać, że 25 czy nawet 18 sztuk to realna liczba, ale w praktyce drukarskiej zawsze zostawia się miejsce na cięcie oraz ewentualne przesunięcia. Warto też pamiętać, że odpowiednie rozmieszczenie użytków (impozycja) wymaga zachowania określonych odstępów, co dodatkowo ogranicza możliwą ilość. Przeszacowanie liczby użytków może skutkować koniecznością ponownego montażu, a co za tym idzie – stratą czasu i materiału. 15 sztuk to z kolei podejście zbyt ostrożne; ten wynik pojawia się najczęściej, gdy ktoś nie próbuje różnych układów i nie optymalizuje rozmieszczenia. Optymalny wynik, potwierdzony praktyką branżową, to 21 sztuk, bo pozwala najlepiej wykorzystać powierzchnię arkusza przy zachowaniu standardów produkcyjnych. To pokazuje, że dokładna analiza i uwzględnienie wszystkich parametrów technicznych jest kluczowa dla efektywnej pracy w poligrafii.

Pytanie 36

Jaką rozdzielczością powinien być zeskanowany wielobarwny oryginał, jeśli ma zostać powiększony dwukrotnie w trakcie drukowania?

A. 1 200 dpi
B. 2 400 dpi
C. 600 dpi
D. 300 dpi
Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku po powiększeniu grafiki 2-krotnie, oryginał powinien być zeskanowany z rozdzielczością 600 dpi. Rozdzielczość w dpi (dots per inch) odnosi się do liczby punktów, które mogą być wydrukowane w jednym calu. W przypadku powiększenia o 2 razy, jakość obrazu jest kluczowa, aby uniknąć pikselizacji i utraty detali. Jeśli oryginalny obraz zostałby zeskanowany w 300 dpi, po powiększeniu jego efektywna rozdzielczość zmniejszyłaby się do 150 dpi, co nie spełnia standardów jakości dla druku, zwłaszcza dla materiałów wielobarwnych. Przykłady zastosowania tej zasady można zauważyć w druku fotograficznym, gdzie zeskanowanie w wyższej rozdzielczości zapewnia lepsze odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca skanowanie obrazów do druku w rozdzielczości co najmniej 600 dpi dla materiałów wymagających wysokiej jakości, takich jak plakaty, broszury czy książki. Takie podejście pozwala na zachowanie ostrości i szczegółowości, nawet po powiększeniu, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 37

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Ink-jet
B. Fleksograficzna
C. Offsetowa
D. Tampondrukowa
Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 38

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. rozetka
B. mora
C. spadek
D. błysk
Wybór rozety jako odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienie dotyczące terminologii druku oraz zjawisk związanych z reprodukcją kolorów. Rozeta to efekt optyczny, powstający w wyniku niewłaściwego zestawienia dwóch lub więcej wzorów, które mają podobne, ale nie identyczne parametry, co prowadzi do powstania nowych, złożonych wzorów wizualnych. Z kolei blik to zjawisko odbicia światła, które może wystąpić w druku, ale ma zupełnie inny charakter i nie jest związane z niewłaściwymi kątami rastra. Spad to termin odnoszący się do obszaru, który znajduje się poza krawędzią finalnego wydruku, który jest zwykle dodawany w celu uniknięcia białych krawędzi po obcięciu. Wybór tych odpowiedzi może być wynikiem błędnego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z techniką druku oraz braku znajomości standardowych praktyk w branży. Warto zauważyć, że unikanie mor jest kluczowe dla jakości druku, a stosowanie odpowiednich kątów rastra oraz zrozumienie pojawiających się zjawisk optycznych jest podstawą pracy w dziedzinie poligrafii. Dlatego też fundamentalne jest, aby drukarze i projektanci dążyli do ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji i znajomości technologii druku, aby zapewnić jak najwyższą jakość swoich produktów.

Pytanie 39

Który format zapisu grafiki bitmapowej należy zastosować, aby nie utracić żadnych informacji, w tym warstw obrazów?

A. GIF
B. JPEG
C. PNG
D. PSD
Format PSD to zdecydowany faworyt, jeśli zależy nam na zachowaniu wszystkich informacji zawartych w projekcie graficznym – łącznie z warstwami, przezroczystościami, maseczkami, tekstami i innymi efektami czy ustawieniami warstw. To jest standardowy format plików programu Adobe Photoshop, ale wiele innych programów graficznych również potrafi go odczytywać, przynajmniej częściowo. PSD pozwala na późniejszą edycję poszczególnych elementów obrazu, co jest nieocenione np. przy pracy zespołowej, projektach graficznych do druku czy przygotowywaniu plików pod różne media. W praktyce, jeśli ktoś pracuje zawodowo z grafiką bitmapową – czy to przy obróbce zdjęć, projektowaniu banerów, szablonów stron czy materiałów reklamowych – korzysta z PSD właśnie po to, żeby nic nie zniknęło przypadkiem podczas zapisu. Moim zdaniem to absolutna podstawa workflow, bo żaden z popularnych formatów graficznych (np. JPEG, PNG, GIF) nie zachowa takiej ilości danych projektowych. Nawet przy przesyłaniu plików między agencjami czy klientami, PSD jest uznawany za uniwersalny, profesjonalny standard. Oczywiście, pliki te potrafią być spore, ale przy obecnych dyskach to żaden problem. Dobrą praktyką jest zawsze trzymać oryginał w PSD, a na potrzeby publikacji eksportować do innych formatów. Warto pamiętać, że PSD „przechowuje” wszystko to, nad czym długo pracowaliśmy – czasem nawet rzeczy, o których już zapomnieliśmy.

Pytanie 40

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Microsoft Word
B. Adobe Photoshop
C. PuzzleFlow Organizer
D. Adobe Dreamweaver
Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.