Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:19
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:37

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do grupy nawozów mineralnych nie zaliczają się

A. nawozy wieloskładnikowe

B. nawozy organiczne

C. nawozy potasowe

D. nawozy azotowe

Nawozy organiczne to takie, które pochodzą z roślin lub zwierząt, a nie są minerałami. W przeciwieństwie do nich, nawozy mineralne, jak potasowe, azotowe czy wieloskładnikowe, zawierają różne składniki w formie mineralnej, takie jak azot, fosfor i potas. Te ostatnie mogą być sztucznie wytwarzane lub pozyskiwane z natury, a ich głównym celem jest dostarczenie roślinom potrzebnych składników odżywczych w łatwej do przyswojenia formie. Przykłady nawozów organicznych to kompost lub obornik. One dostarczają nie tylko makroelementy, ale i mikroelementy oraz materię organiczną, co pozytywnie wpływa na strukturę gleby. Jak dla mnie, stosowanie obu rodzajów nawozów, czyli organicznych i mineralnych, to naprawdę dobra praktyka. Dzięki temu rośliny lepiej rosną, a gleba dłużej zachowuje swoje właściwości żyzne.

Pytanie 2

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba lekka o kwaśnym pH

B. Gleba urodzajna o zasadowym pH

C. Obfite nawilżenie

D. Intensywne nasłonecznienie

Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 3

Zgodnie z normą PN-B-01027 pokazanego na ilustracji oznaczenia graficznego należy użyć do oznaczenia w projekcie wykonawczym grupy krzewów liściastych

A. do przesadzenia.

B. do likwidacji.

C. do adaptacji.

D. projektowanych.

Odpowiedź "do adaptacji" jest poprawna, ponieważ zgodnie z normą PN-B-01027, oznaczenie graficzne przedstawione na ilustracji symbolizuje grupę krzewów liściastych, które należy zaadaptować w projekcie wykonawczym. Symbol ten charakteryzuje się obłym, nieregularnym kształtem, który jest powszechnie stosowany w dokumentacji projektowej dla roślin istniejących w danym terenie. Pragmatyczne podejście do adaptacji roślinności uwzględnia nie tylko walory estetyczne, ale także ekologiczne, co jest kluczowe w planowaniu przestrzennym. Adaptacja istniejącej zieleni pozwala na oszczędności materialne oraz skrócenie czasu realizacji projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu. W kontekście urbanistyki i architektury, umiejętność rozpoznawania i odpowiedniego oznaczania istniejących elementów zieleni jest niezbędna dla zachowania różnorodności biologicznej oraz harmonijnego wkomponowania nowych inwestycji w istniejące środowisko.

Pytanie 4

Jakie drzewo liściaste jest zalecane do uprawy na glebach o dużej wilgotności?

A. Robinię białą (Robinia pseudoacacia)

B. Buka pospolitego (Fagus sylvatica)

C. Surmię bignoniową (Catalpa bignonioides)

D. Brzozę brodawkowatą (Betula pendula)

Buka pospolitego (Fagus sylvatica) to drzewo liściaste, które doskonale nadaje się do uprawy na glebach wilgotnych, co wynika z jego naturalnych preferencji siedliskowych. Gatunek ten występuje w naturalnych lasach liściastych Europy, gdzie często rośnie w miejscach o dobrym uwilgotnieniu. Buk preferuje gleby żyzne, próchniczne i głęboko uprawne, co sprawia, że wilgotne stanowiska są dla niego idealne. Dodatkowo, buk jest drzewem długowiecznym, osiągającym imponujące rozmiary, co czyni go atrakcyjnym wyborem do parków i dużych ogrodów. W praktyce, sadząc buk na wilgotnych glebach, możemy liczyć na jego szybki wzrost oraz estetyczny wygląd, który wprowadza do przestrzeni zielonej elegancję i harmonię. Warto również zauważyć, że buk jest istotny z punktu widzenia bioróżnorodności, ponieważ jego liście stanowią habitat dla wielu organizmów, a jego obecność w ekosystemie wspiera lokalne gatunki fauny. Dlatego, w kontekście uprawy drzew na glebach wilgotnych, buk pospolity jest najlepszym rozwiązaniem, które gwarantuje zarówno estetyczne, jak i ekologiczne korzyści.

Pytanie 5

Szary osad na różnych częściach roślin, często z czarnymi kropeczkami konidiów, jest oznaką

A. mączniaka rzekomego

B. czarnej plamistości

C. szarej pleśni

D. rdzy pęcherzykowatej

Szary nalot na roślinach, a szczególnie te czarne punkciki, to klasyczny objaw szarej pleśni. To grzyb Botrytis cinerea i szkodzi wielu roślinom, zwłaszcza w wilgotnych warunkach i w czasie intensywnego wzrostu. Najłatwiej zauważyć to na kwiatach, owocach i liściach, gdzie pojawia się szary, puszysty nalot. Te czarne punkty to konidia, które służą mu do rozmnażania. Żeby ograniczyć ryzyko tej choroby, warto zastosować różne techniki w uprawie, na przykład odpowiednio rozłożyć rośliny, aby lepiej cyrkulowało powietrze. Ważne jest też, żeby nie przelewać roślin i usuwać chore części. Kiedy już zauważysz objawy, to dobrze jest szybko sięgnąć po fungicydy, które zawierają substancje aktywne jak cyprodynil. Wiedza o tym patogenie jest naprawdę przydatna dla każdego ogrodnika, bo pozwala lepiej dbać o zdrowie roślin i uzyskiwać wyższe plony.

Pytanie 6

W oparciu o przegląd ogólny roślinności można

A. podjąć decyzję o usunięciu drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia

B. podjąć decyzję o przesadzeniu drzew, które kolidują z planowaną inwestycją

C. ustalić priorytety w zakresie wycinania drzew i krzewów

D. określić użyteczność istniejącej roślinności dla nowego zagospodarowania terenu

Inwentaryzacja ogólna zieleni jest kluczowym narzędziem w planowaniu zagospodarowania terenu, ponieważ umożliwia dokładne określenie stanu istniejącej roślinności oraz jej wartości ekologicznych i estetycznych. Decyzja o przydatności zieleni dla nowego zagospodarowania terenu opiera się na wielu czynnikach, takich jak wiek, zdrowotność, gatunek drzew oraz ich lokalizacja. Przykładowo, w przypadku planowania budowy nowego obiektu, inwentaryzacja pozwala ocenić, które drzewa mogą zostać zachowane jako elementy krajobrazu, a które można usunąć bez straty dla estetyki i funkcji ekologicznych terenu. W praktyce, specjaliści często wykorzystują narzędzia GIS (Geographic Information Systems) do analizy danych z inwentaryzacji, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji oraz przyczynia się do ochrony bioróżnorodności. Dobre praktyki w zakresie inwentaryzacji zieleni sugerują uwzględnienie różnych aspektów, takich jak ocena potencjalnych zagrożeń dla roślinności oraz analiza wpływu nowego zagospodarowania na lokalny ekosystem.

Pytanie 7

Zaleca się sadzenie roślin liściastych, które są wrażliwe na mróz, metodą z odkrytym systemem korzeniowym

A. wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin.

B. wiosną, zaraz po rozpoczęciu wegetacji roślin.

C. latem, w pełnym okresie wegetacji roślin.

D. jesienią, przed zakończeniem wegetacji roślin.

Sadzenie wrażliwych na mróz roślin liściastych metodą z odkrytym systemem korzeniowym wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin, jest najlepszym podejściem z kilku powodów. Po pierwsze, przed rozpoczęciem wegetacji rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu transplantacyjnego. W tym okresie rośliny mają mniejsze zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze, co sprawia, że adaptacja do nowego miejsca jest łatwiejsza. Dodatkowo, sadzenie wiosną pozwala roślinom na lepsze ukorzenienie się, zanim pojawią się chłodniejsze temperatury jesienią. Przykładem może być sadzenie takich roślin jak hortensje czy magnolie, które preferują wiosenne warunki, sprzyjające ich prawidłowemu wzrostowi. Ponadto, zgodnie z zasadami agrotechniki, ważne jest, aby przy sadzeniu uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz rodzaj gleby, co dodatkowo podnosi szanse na sukces i zdrowy rozwój roślin. Warto również zwrócić uwagę na to, aby przygotować glebę poprzez poprawę jej struktury i odżywienia, co wspiera rośliny w pierwszym etapie wzrostu.

Pytanie 8

Przy sadzeniu drzewa metodą "bez zaprawy dołu" do zasypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa powinno się użyć

A. ziemi pozyskanej podczas wykopu dołka

B. przekompostowanej zmielonej kory sosnowej

C. zmielonej kory sosnowej w stanie surowym

D. mieszanki żyznej ziemi i torfu kwaśnego

Wybór ziemi pozyskanej podczas kopania dołka jako materiału do obsypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa jest zgodny z najlepszymi praktykami w sadownictwie i ogrodnictwie. Używanie tej ziemi ma wiele zalet, ponieważ jest ona najlepiej dopasowana do lokalnych warunków glebowych, co sprzyja szybkiemu przyjęciu się sadzonki. W przypadku sadzenia drzew, kluczowe jest, aby materiał użyty do obsypania korzeni był zgodny z ich naturalnym środowiskiem, co minimalizuje stres rośliny po przesadzeniu. Dodatkowo, ziemia z dołka zawiera mikroorganizmy i składniki mineralne, które wspomagają rozwój korzeni. W praktyce, przed obsypaniem korzeni warto usunąć wszelkie kamienie i resztki roślinne, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu. Warto również wspomnieć, że podczas sadzenia na glebach ubogich w składniki odżywcze, można dodać do ziemi niewielkie ilości nawozów organicznych, co jeszcze bardziej wspomoże rozwój drzew.

Pytanie 9

Kiedy powinno się przeprowadzać cięcie prześwietlające krzewów forsycji?

A. po zakończeniu kwitnienia

B. w miesiącach letnich

C. w okresie jesieni

D. bezpośrednio przed kwitnieniem

Odpowiedź "po zakończeniu kwitnienia" jest prawidłowa, ponieważ cięcie krzewów forsycji powinno być przeprowadzane zaraz po ich kwitnieniu. Jest to kluczowe, aby nie uszkodzić pąków kwiatowych, które tworzą się na zeszłorocznych pędach. Forsycja kwitnie wczesną wiosną, zazwyczaj w marcu lub kwietniu, dlatego cięcie najlepiej wykonać w maju. W tym czasie można usunąć martwe lub uszkodzone gałęzie, co poprawia ogólny wygląd rośliny oraz stymuluje wzrost nowych pędów, które będą mogły zakwitnąć w przyszłym roku. Dodatkowo, cięcie po kwitnieniu wspiera lepszą wentylację wewnątrz krzewu i redukuje ryzyko chorób grzybowych. Dobrą praktyką jest również zastosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak sekatory, aby zapewnić czyste cięcia, co minimalizuje ryzyko infekcji. Warto także pamiętać o zastosowaniu środków pielęgnacyjnych po cięciu, które wspierają regenerację krzewu.

Pytanie 10

Na ilustracji przedstawiono bryłę korzeniową drzewa przygotowanego do transportu. W specyfikacji, w pozycji "forma sprzedaży", materiał szkółkarski powinien otrzymać symbol

A. bB

B. B

C. B+S

D. P

Wybór innej odpowiedzi niż "B+S" może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia klasyfikacji materiałów szkółkarskich. Odpowiedź "bB" jest nieprawidłowa, ponieważ oznaczenie to nie istnieje w standardowej nomenklaturze, a jego użycie może sugerować brak wiedzy na temat oznaczeń dotyczących brył korzeniowych. Oznaczenie "B" samo w sobie jest niepełne, ponieważ nie wskazuje na sposób zabezpieczenia korzeni, co jest kluczowym elementem przy transporcie roślin. Z kolei "P" oznacza materiał z gołym korzeniem, co jest zupełnie inną formą sprzedaży, która nie zapewnia takiego poziomu ochrony, jak w przypadku bryły korzeniowej zabezpieczonej siatką. Wybór takiego oznaczenia jak "B" lub "P" może prowadzić do wątpliwości co do jakości i stanu zdrowia rośliny, a także skutkować jej uszkodzeniem podczas transportu. Kluczowe jest, aby osoby zajmujące się zakupem materiału szkółkarskiego były świadome, że odpowiednie zabezpieczenie roślin wpływa na ich przetrwanie oraz zdrowie po posadzeniu. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do niepowodzeń w dalszym etapie pielęgnacji roślin, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na jakość ogrodu lub terenu zielonego. Ważne jest, aby zawsze wybierać materiały, które są zgodne z najlepszymi praktykami w szkółkarstwie, co obejmuje nie tylko znajomość oznaczeń, ale także zrozumienie ich znaczenia dla jakości roślin.

Pytanie 11

Jakie nawożenie należy przeprowadzić, aby dostosować podłoże o zasadowym pH do uprawy roślin wrzosowatych?

A. wapnem rolniczym

B. węglem brunatnym

C. ziemią kompostową

D. torfem wysokim

Torf wysoki jest idealnym amendmentem do podłoża o zasadowym odczynie, ponieważ posiada zdolność do obniżania pH gleby, co jest kluczowe dla optymalnych warunków wzrostu roślin wrzosowatych, które preferują środowisko lekko kwaśne. Wrzosowate, takie jak wrzosy czy borówki, nie tolerują wysokiego pH, które może prowadzić do niedoborów składników odżywczych. Torf wysoki, w przeciwieństwie do torfu niskiego, zawiera więcej substancji organicznych, co poprawia strukturyzację gleby, zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody oraz wspiera rozwój pożytecznych mikroorganizmów. Dodatkowo, torf wysokim może skutecznie poprawić aerację gleb, co jest istotne dla korzeni roślin wrzosowatych. W praktyce, stosowanie torfu wysokiego w procesie nawożenia powinno odbywać się według zaleceń dotyczących dawki oraz częstotliwości aplikacji, aby uniknąć nadmiernego zakwaszenia podłoża. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przed aplikacją warto przeprowadzić analizę gleby, co pozwoli na precyzyjne dostosowanie składników do rzeczywistych potrzeb uprawy.

Pytanie 12

Krzewy, które wytwarzają intensywne odrosty korzeniowe, są szczególnie użyteczne w planowaniu

A. nasadzeń umacniających skarpy

B. nasadzeń przydrożnych

C. osłon tłumiących hałas

D. osłon przeciwpożarowych

Krzewy dające silne odrosty korzeniowe, takie jak wierzba czy topola, są szczególnie przydatne w projektowaniu nasadzeń umacniających skarpy. Ich zdolność do intensywnego rozwoju systemu korzeniowego umożliwia stabilizację gleby, co jest kluczowe w przypadku terenów narażonych na erozję. Korzenie tych roślin penetrują glebę głęboko, tworząc naturalny system wsparcia, który przeciwdziała osuwiskom i umacnia strome zbocza. W praktyce, takie nasadzenia mogą być stosowane wzdłuż dróg, rzek, a także w obszarach górskich. Dobre praktyki wskazują na potrzebę wyboru roślin lokalnych, które będą najlepiej przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, co zwiększa ich skuteczność. Warto również podkreślić, że takie nasadzenia przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych oraz zwiększają bioróżnorodność w ekosystemie. Przy projektowaniu umacnień należy uwzględnić odpowiednie zagęszczenie roślin oraz ich rozmieszczenie w zależności od kształtu skarpy i warunków lokalnych, aby osiągnąć maksymalną efektywność.

Pytanie 13

Jakie rośliny można zalecić do stworzenia formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m?

A. Lilaka pospolitego (Syringa vulgaris), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis)

B. Ligustra pospolitego (Ligustrum vulgare), irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)

C. Krzewuszkę cudowną (Weigela florida), graba pospolitego (Carpinus betulus)

D. Derenia jadalnego (Cornus mas), cisa pospolitego (Taxus baccata)

Każda z wymienionych odpowiedzi zawiera rośliny, które nie są zalecane do formowanych żywopłotów o wysokości do 1,00 m, co może prowadzić do nieefektywnego zagospodarowania przestrzeni. Lilak pospolity (Syringa vulgaris) i żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) to rośliny, które osiągają znaczne wysokości, co czyni je mniej odpowiednimi do niskich żywopłotów. Lilak, choć piękny, rośnie do około 3 m i jest bardziej dekoracyjny niż formowany. Żywotnik, z kolei, stosunkowo szybko rośnie i może przekroczyć oczekiwaną wysokość żywopłotu, wymagając częstego przycinania, co w praktyce jest trudniejsze do utrzymania w pożądanym stanie. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) również nie są optymalnym wyborem. Krzewuszka, mimo że ma piękne kwiaty, osiąga wysokość do 2,5 m. Grab, będący drzewem, wymaga dużej przestrzeni i również przekracza wysokość 1 m, co czyni go nieodpowiednim do formowanych żywopłotów. Derenia jadalnego (Cornus mas) i cisa pospolitego (Taxus baccata) także nie można polecić jako niskich żywopłotów, ponieważ cyprys, chociaż dobrze znosi cięcie, to osiąga ponad 2 m i wymaga więcej miejsca do prawidłowego rozwoju. Wybierając rośliny do formowanych żywopłotów, istotne jest, aby zrozumieć ich docelowe rozmiary i wymagania, co pozwoli na stworzenie estetycznych, funkcjonalnych i łatwych w utrzymaniu aranżacji.

Pytanie 14

Do wykonania dekoracji wielkanocnych konieczne jest użycie gałązek zimozielonych

A. jodły

B. świerku

C. bukszpanu

D. ostrokrzewu

Bukszpan (Buxus) jest popularnym materiałem wykorzystywanym do tworzenia stroików wielkanocnych, ponieważ jest zimozielony, co oznacza, że zachowuje swój atrakcyjny wygląd przez cały rok. Jego gęste liście oraz intensywnie zielony kolor sprawiają, że kompozycje są estetyczne i eleganckie. Bukszpan dobrze znosi formowanie, co pozwala na tworzenie różnorodnych kształtów i aranżacji. W praktyce, bukszpan można łączyć z innymi elementami dekoracyjnymi, takimi jak kwiaty, jajka wielkanocne czy wstążki, co daje możliwość realizacji indywidualnych pomysłów. Z punktu widzenia standardów florystycznych, bukszpan często stosuje się w kompozycjach ze względu na jego trwałość i odporność na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do prac plenerowych oraz wewnętrznych. Ponadto, jego właściwości konserwujące sprawiają, że stroiki z bukszpanu mogą przetrwać dłuższy czas, zachowując świeżość i estetykę.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

O gatunkach drzew charakteryzujących się szerokimi koronami oraz delikatnymi pędami, które będą transportowane samochodem z zamkniętą przestrzenią ładunkową, należy

A. związać miękkim sznurkiem lub zabezpieczyć siatką z tworzywa sztucznego

B. owinąć przezroczystą folią i obwiązać cienkim drutem

C. związać cienkim drutem lub zabezpieczyć siatką drucianą

D. owinąć czarną folią i obwiązać sznurkiem

Gatunki drzew o rozłożystych koronach i kruchych pędach wymagają szczególnej troski podczas transportu, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Związanie ich miękkim sznurkiem lub zabezpieczenie siatką z tworzywa sztucznego to sprawdzone metody, które zapewniają nie tylko stabilność, ale także ochronę delikatnych gałęzi. Miękki sznurek, użyty do wiązania, nie powoduje podrażnień kory i nieuszkadza pędów, co jest kluczowe w przypadku wrażliwych gatunków. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, pozwala na odpowiednią wentylację i widoczność, a jednocześnie skutecznie chroni przed mechanicznymi uszkodzeniami. Praktycznie, kiedy przewozimy młode drzewka na działkę, warto je odpowiednio zabezpieczyć, aby uniknąć złamań podczas wstrząsów w transporcie. W branży ogrodniczej i leśnej stosowanie takich metod jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają odpowiednie pakowanie roślin przed ich przewozem.

Pytanie 17

Różaneczniki oraz azalie powinny być sadzone w podłożu o pH

A. zasadowym

B. lekko kwasowym

C. kwasowym

D. neutralnym

Różaneczniki i azalie są roślinami, które preferują gleby o odczynie kwaśnym, zazwyczaj w zakresie pH od 4,5 do 6. Taki odczyn jest kluczowy dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju, ponieważ korzenie tych roślin mają trudności z przyswajaniem składników odżywczych w glebach o odczynie neutralnym lub zasadowym. W praktyce oznacza to, że przed sadzeniem należy przeprowadzić analizę gleby, aby określić jej pH. W przypadku stwierdzenia zbyt wysokiego pH, można zastosować materiały zakwaszające, takie jak siarka elementarna lub torf. Dodatkowo glebę warto wzbogacić w organiczne materiały, takie jak kompost, co pomoże nie tylko w utrzymaniu odpowiedniego odczynu, ale również w poprawie struktury gleby. Warto również pamiętać, że różaneczniki i azalie najlepiej rosną w miejscach półcienistych, co również wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia.

Pytanie 18

Rodzajem rośliny, która jest uprawiana głównie dla kolorowych oraz długo utrzymujących się na krzewie żółtych, pomarańczowych lub czerwonych owoców, jest

A. winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia)

B. pigwo wiec japoński (Chaenomeles japonica)

C. ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)

D. mahonia pospolita (Mahonia aquifolium)

Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) to gatunek rośliny, który jest ceniony za swoje dekoracyjne owoce, które występują w odcieniach żółtego, pomarańczowego i czerwonego. Owoce te utrzymują się na krzewie przez długi czas, co czyni je atrakcyjnym elementem ogrodów przez cały rok. Ognik jest również bardzo odporny na warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest łatwy w uprawie. W ogrodnictwie, ognik szkarłatny jest często wykorzystywany jako roślina osłonowa, ponieważ dobrze znosi przycinanie i można go formować w różne kształty. Ponadto, owoce ognika są źródłem pożywienia dla ptaków, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Warto również zauważyć, że ognik jest często stosowany w projektach krajobrazowych, gdzie jego intensywne kolory mogą dodać życia i dynamiki do przestrzeni. Jako roślina z rodziny róży, ognik szkarłatny powinien być sadzony w słonecznych lub półcienistych miejscach, z dobrze przepuszczalną glebą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Pytanie 19

Cebule tulipanów powinny być sadzone

A. tuż pod powierzchnią gleby

B. na głębokość równą jednokrotności ich wysokości

C. przykrywając je 10 cm warstwą ziemi

D. na głębokość wynoszącą 2-3 krotności ich wysokości

Cebule tulipanów powinny być sadzone na głębokość równą 2-3 krotnej ich wysokości, co jest zgodne z zaleceniami botaników i ogrodników. Ta głębokość zapewnia cebulom odpowiednią ochronę przed mrozem oraz stabilizację w glebie, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi. Na przykład, jeśli cebula tulipana ma wysokość 5 cm, należy ją sadzić na głębokość od 10 cm do 15 cm. Taka praktyka pozwala również na lepszy rozwój korzeni, które będą miały wystarczającą przestrzeń do wzrostu. Sadzenie na zbyt płytkiej głębokości może prowadzić do problemów, takich jak przechylanie się rośliny lub zwiększone ryzyko uszkodzeń przez mróz. Ponadto, umiejscowienie cebuli na odpowiedniej głębokości sprzyja lepszemu wchłanianiu wody oraz składników odżywczych z gleby, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju tulipanów. Dobrą praktyką jest również stosowanie mieszanki nawozowej podczas sadzenia, co dodatkowo wspiera ich wzrost.

Pytanie 20

Środki chemiczne, które służą do eliminacji przędziorków na roślinach ozdobnych, to

A. retardanty

B. akarycydy

C. herbicydy

D. fungicydy

Akarycydy to preparaty chemiczne, które są specjalnie zaprojektowane do zwalczania szkodników roślinnych, takich jak przędziorki. Te roztocza są powszechnymi szkodnikami w uprawach roślin ozdobnych, a akarycydy działają na nie poprzez różne mechanizmy, takie jak paraliż lub śmierć w wyniku zaburzenia funkcji układu nerwowego. Stosowanie akarycydów w praktyce ogrodniczej jest kluczowe, ponieważ szybka reakcja na pojawienie się przędziorków może uchronić rośliny przed poważnymi uszkodzeniami. Ważne jest, aby stosować akarycydy zgodnie z zaleceniami producentów, co zapewnia maksymalną skuteczność i minimalizuje potencjalne szkody dla środowiska. Przykłady akarycydów to abamektyna i fenpyroksydate, które są uznawane za efektywne w zwalczaniu różnych stadiów rozwojowych przędziorków. Dobrą praktyką jest także rotacja preparatów, aby ograniczyć ryzyko rozwinięcia się oporności szkodników na stosowane substancje chemiczne. Zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, akarycydy powinny być stosowane wówczas, gdy inne metody, takie jak naturalne drapieżniki, okażą się niewystarczające.

Pytanie 21

Jaką roślinę zaleca się do formowania żywopłotów obwódkowych?

A. Leszczyna pospolita (Corylus avellana)

B. Karagana syberyjska (Caragana arborescens)

C. Oliwnik wąskolistny (Eleagnus angustifolia)

D. Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)

Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) jest doskonałym wyborem do tworzenia żywopłotów obwódkowych z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, roślina ta charakteryzuje się kompaktowym wzrostem oraz gęstym ulistnieniem, co czyni ją idealnym materiałem do formowania estetycznych i funkcjonalnych barier. Lawenda preferuje stanowiska słoneczne oraz dobrze drenujące gleby, co sprawia, że jest odpowiednia do wielu typów ogrodów. Ponadto, jej intensywny zapach i piękne fioletowe kwiaty przyciągają zapylacze, co korzystnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie. Z perspektywy praktycznej, lawenda wymaga umiarkowanej pielęgnacji; można ją przycinać, co pozwala na utrzymanie pożądanej formy i gęstości. W kontekście dobrych praktyk w ogrodnictwie, lawenda jest rośliną odporną na choroby i szkodniki, co przekłada się na mniejsze zużycie pestycydów oraz bardziej zrównoważony rozwój ogrodów. Ponadto, dzięki swoim właściwościom aromatycznym, lawenda ma zastosowanie nie tylko estetyczne, ale również aromaterapeutyczne, co podnosi wartość użytkową ogrodu.

Pytanie 22

Jakie drzewo jest rekomendowane do sadzenia wzdłuż dróg z uwagi na niewielkie wymagania, odporność na brak wody i zanieczyszczenia powietrza?

A. klon pospolity (Acer platanoides)

B. świerk pospolity (Picea abies)

C. olcha czarna (Alnus glutinosa)

D. jodła pospolita (Abies alba)

Olcha czarna (Alnus glutinosa), świerk pospolity (Picea abies) oraz jodła pospolita (Abies alba) to gatunki, które nie są optymalne do sadzenia przy ulicach w miastach. Olcha czarna, choć ma pewne walory ekologiczne, preferuje wilgotniejsze siedliska i nie radzi sobie dobrze w warunkach miejskich, gdzie zanieczyszczenie powietrza oraz ubogie gleby stają się poważnym problemem. W przypadku świerka pospolitego, jego potrzeby dotyczące podłoża i wilgotności są znaczące, a także jest on bardziej narażony na szkodniki i choroby w miejskim środowisku, co może prowadzić do problemów związanych z utrzymaniem zdrowych drzew. Jodła pospolita również wymaga specyficznych warunków glebowych i nie toleruje zanieczyszczeń powietrza tak dobrze jak klon pospolity. Typowym błędem w rozumieniu wyboru drzew do nasadzeń miejskich jest kierowanie się jedynie estetyką lub lokalnym występowaniem gatunków, a nie ich przystosowaniem do trudnych warunków życia w mieście. Właściwy dobór drzew do przestrzeni miejskiej powinien opierać się na ich zdolności do przetrwania w zanieczyszczonym środowisku oraz na ich zastosowalności w kontekście poprawy jakości życia mieszkańców.

Pytanie 23

W przydomowym ogrodzie przeznaczonym wyłącznie do celów estetycznych i relaksacyjnych nie powinno się projektować

A. rabaty bylinowej

B. warzywnika

C. żywopłotu formowanego

D. trawnika rekreacyjnego

Projektowanie ogrodu przydomowego wyłącznie dla celów ozdobnych i wypoczynkowych wymaga starannego doboru elementów aranżacyjnych. Warzywnik, choć może być estetycznie zaaranżowany i dostarczać świeżych plonów, nie wpisuje się w te funkcje, ponieważ jego głównym celem jest produkcja żywności, a nie ozdoba. W ogrodzie ozdobnym kluczowym elementem są rośliny i struktury, które przyciągają uwagę, takie jak rabaty bylinowe, żywopłoty formowane, czy trawniki rekreacyjne, które sprzyjają relaksowi i spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Ogród powinien być miejscem, gdzie estetyka i funkcjonalność idą w parze, a elementy takie jak warzywnik mogą wprowadzać chaos i nieharmonijność w przestrzeni, co jest sprzeczne z zamierzonym celem. Warto również zauważyć, że w praktyce architektury krajobrazu, ogrody ozdobne często są tworzone zgodnie z określonymi standardami, które skupiają się na estetyce, harmonii kolorów oraz strukturze roślinności."

Pytanie 24

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

B. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)

C. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)

D. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)

Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to doskonały wybór do lekko zacienionych miejsc w ogrodzie skalnym, ponieważ charakteryzuje się długim okresem kwitnienia od kwietnia do czerwca. Ta bylina jest nie tylko atrakcyjna wizualnie, ale również odporna na różne warunki glebowe. Preferuje gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafi przystosować się do nieco trudniejszych warunków. Ponadto, ubiorek wiecznie zielony jest rośliną niewymagającą, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla ogrodników, którzy chcą uzyskać efektowny kwiatowy akcent bez dużego nakładu pracy. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się łączenie ubiorka z innymi bylinami o podobnych wymaganiach, co pozwala stworzyć harmonijną kompozycję. Te cechy sprawiają, że ubiorek wiecznie zielony to bardzo wartościowa roślina w kontekście ogrodnictwa skalnego, nadająca mu naturalny i estetyczny wygląd.

Pytanie 25

Jakie materiały należy zastosować w odpowiedniej kolejności do przygotowania podłoża w pojemniku na rośliny sezonowe?

A. włóknina, żwir, ziemia urodzajna

B. piasek, żwir, ziemia urodzajna

C. torf, piasek, ziemia urodzajna

D. keramzyt, piasek, ziemia urodzajna

Wybór piasku, żwiru, ziemi urodzajnej jest niewłaściwy, ponieważ chociaż każdy z tych komponentów ma swoje zalety, ich połączenie w tej kolejności nie zapewni optymalnych warunków dla wzrostu roślin. Piasek i żwir są materiałami o dużej przepuszczalności, co może prowadzić do nadmiernego drenażu, ograniczając dostępność wody dla roślin. Ziemia urodzajna, bogata w składniki odżywcze, powinna być umieszczona w dolnej warstwie, aby skuteczniej zatrzymywać wilgoć i składniki pokarmowe. W przypadku wykorzystania włókniny, ryzykujemy zablokowanie naturalnych procesów drenażu, co może prowadzić do gromadzenia się wody i sprzyjać chorobom roślin. Keramzyt, ze względu na swoje właściwości porowate, jest lepszym wyborem na warstwę drenażową, ponieważ pozwala na cyrkulację powietrza i odprowadzenie nadmiaru wody. Zastosowanie torfu w połączeniu z piaskiem i ziemią urodzajną może być korzystne w niektórych warunkach, ale ponownie, torf nie jest tak skutecznym materiałem drenażowym jak keramzyt. Kluczowym błędem jest zaniedbanie strukturalnych właściwości podłoża, co prowadzi do nieprawidłowego rozwoju systemu korzeniowego roślin. Zrozumienie interakcji pomiędzy tymi elementami jest niezbędne dla osiągnięcia zadowalających wyników w uprawie roślin.

Pytanie 26

Jakie rośliny można polecić do obsadzenia niewielkich rond miejskich?

A. różaneczniki (Rhododendron sp.)

B. magnolie (Magnolia sp.)

C. róże okrywowe (Rosa sp.)

D. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)

Róże okrywowe (Rosa sp.) to doskonały wybór do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich estetykę, łatwość w pielęgnacji oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych. Róże te charakteryzują się niskim wzrostem i rozłożystym pokrojem, co sprawia, że idealnie nadają się do tworzenia niskich żywopłotów oraz efektywnych kompozycji na rabatach. Ponadto, róże okrywowe są odporne na choroby i szkodniki, co znacząco zmniejsza potrzebę stosowania chemikaliów, wpisując się w trend zrównoważonego ogrodnictwa. Przykłady zastosowań obejmują obsadzanie obrzeży ścieżek, where their vibrant colors can enhance the visual appeal of urban spaces. Warto również wspomnieć o ich zdolności do kwitnienia przez długi okres, co przyciąga owady zapylające i wspiera bioróżnorodność w miastach. Róże okrywowe są zgodne z dobrymi praktykami projektowania krajobrazu, które promują użycie lokalnych i odpornych gatunków roślin, a ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla miejskich przestrzeni zielonych.

Pytanie 27

Jakie gatunki roślin mogą być rekomendowane do sadzenia przy brzegach zbiorników wodnych, aby zapobiec erozji?

A. Graby, dęby

B. Wierzby, topole

C. Buki, klony

D. Głogi, śliwy

Wierzby i topole to rośliny szczególnie polecane do sadzenia na brzegach cieków wodnych z powodu ich właściwości biologicznych oraz ekologicznych. Wierzby (Salix spp.) są znane z szybkiego wzrostu oraz zdolności do tworzenia gęstych systemów korzeniowych, które stabilizują glebę i zapobiegają erozji. Korzenie wierzby penetrują grunt, co nie tylko wzmacnia brzegi, ale także poprawia jakość wód poprzez filtrację zanieczyszczeń. Topole (Populus spp.), mimo ich mniejszej odporności na wilgoć, również przyczyniają się do stabilizacji terenów nadwodnych. Obie te grupy roślin są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, co czyni je idealnymi w kontekście ochrony środowiska. W praktyce, sadzenie tych roślin wzdłuż rzek czy strumieni jest częścią strategii zarządzania wodami, sprzyjającą zarówno ochronie ekosystemów, jak i lokalnych siedlisk. Tego rodzaju działania są zgodne z zaleceniami organizacji ekologicznych, które promują bioróżnorodność oraz ochronę środowiska.

Pytanie 28

Ile wynosi projektowana rozstawa sadzenia irgi Dammera (Cotoneaster dammeri) zgodnie z przedstawionym fragmentem projektu wykonawczego?

A. 0,50 × 0,50 m

B. 0,80 × 0,80 m

C. 0,25 × 0,25 m

D. 0,20 × 0,20 m

Odpowiedź "0,25 × 0,25 m" jest poprawna, ponieważ zgodnie z fragmentem projektu wykonawczego, który odnosi się do sadzenia irgi Dammera (Cotoneaster dammeri), rozstaw sadzenia wynosi właśnie 0,25 m na 0,25 m. Taki rozstaw jest kluczowy dla zapewnienia odpowiednich warunków wzrostu roślin, umożliwiając im rozwój korzeni oraz ograniczając konkurencję o światło i składniki odżywcze. Praktyczne zastosowanie takiego rozstawu może być widoczne w projektach ogrodów przydomowych oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie irga Dammera jest często stosowana jako roślina okrywowa. Warto pamiętać, że w przypadku projektowania zieleni ważne jest także dostosowanie rozstawu do warunków glebowych i klimatycznych danego obszaru, co zapewni lepsze efekty estetyczne oraz zdrowotne roślin. Wybór optymalnego rozstawu powinien być również zgodny z zasadami agrotechniki oraz zasadami ekologii, co prowadzi do zrównoważonego rozwoju przestrzeni zielonych.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. kwadratowym o boku długości 10 cm

B. okrągłym o średnicy 10 cm

C. kwadratowym o pojemności 10 l

D. okrągłym o pojemności 10 l

No więc, jeśli mówimy o symbolu P10, to rzeczywiście chodzi tu o rośliny w kwadratowych pojemnikach o boku 10 cm. To oznaczenie w branży ogrodniczej jest ważne, bo sprzedawcy i hodowcy mogą dzięki temu szybko się zorientować, jakiej wielkości rośliny oferują. Dzięki temu wiadomo, czy roślina ma odpowiednią przestrzeń dla korzeni, a to kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu. Czasami przy zakupach takiej rośliny ważne jest, żeby mieć te informacje jasno przedstawione, bo klienci oczekują łatwego porównania i wiedzy co kupują. Na przykład w centrach ogrodniczych często stosuje się takie oznaczenia, żeby klienci mogli szybko znaleźć to, czego potrzebują.

Pytanie 31

Jakie drzewo polecane jest do tworzenia formowanych żywopłotów?

A. Dąb szypułkowy (Quercus robur)

B. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia)

C. Buk pospolity (Fagus sylvatica)

D. Topola biała (Populus alba)

Buk pospolity (Fagus sylvatica) jest jedną z najczęściej wybieranych roślin drzewiastych do tworzenia formowanych szpalerów. Jego charakterystyczne cechy, takie jak gęsta korona i łatwość w kształtowaniu, sprawiają, że jest idealnym wyborem do tego celu. Buk pospolity rośnie stosunkowo szybko, a jego liście w okresie wegetacyjnym mają intensywny zielony kolor, który jesienią zmienia się w ciepłe odcienie żółci i czerwieni, co dodatkowo podnosi walory estetyczne szpalerów. Praktycznym zastosowaniem buka w formowanych szpalerach jest jego wykorzystanie w parkach i ogrodach, gdzie tworzy eleganckie, żywe ściany, które mogą pełnić funkcje osłonowe oraz dekoracyjne. Na podstawie standardów projektowania krajobrazu, buk powinien być sadzony w odpowiednich odstępach, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń do wzrostu i formowania. Ważne jest również, aby regularnie przeprowadzać cięcia pielęgnacyjne, co pozwoli na utrzymanie pożądanego kształtu i zdrowia rośliny, zgodnie z dobrymi praktykami w arborystyce.

Pytanie 32

Jakie gatunki roślin są w Polsce objęte całkowitą ochroną gatunkową?

A. Dąb szypułkowy (Quercus robur), lipa drobnolistna (Tilia cordata)

B. Dereń jadalny (Cornus mas), bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. Cis pospolity (Taxus baccata), barwinek pospolity (Vinca minor)

D. Bez czarny (Sambucus nigra), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

Wybór bez czarnego (Sambucus nigra), perukowca podolskiego (Cotinus coggygria), derenia jadalnego (Cornus mas) czy bluszczu pospolitego (Hedera helix) jako gatunków objętych ochroną nie jest uzasadniony. Bez czarny, mimo że jest cennym gatunkiem ze względu na swoje właściwości prozdrowotne i przystosowanie do różnych warunków, nie jest objęty ścisłą ochroną w Polsce, a jego uprawa jest powszechnie akceptowana. Podobnie, perukowiec podolski, będący rośliną ozdobną, nie podlega takim restrykcjom, co może prowadzić do błędnych przekonań o jego ochronie. Dereń jadalny oraz bluszcz pospolity również są popularne w polskich ogrodach i nie są objęte ścisłą ochroną. Często błędne interpretacje występują w związku z myleniem gatunków chronionych z tymi, które są rzadkie lub pożądane w uprawach. Ważne jest zrozumienie, że ścisła ochrona dotyczy głównie gatunków zagrożonych wyginięciem lub mających kluczowe znaczenie dla ekosystemów, a nie wszystkich roślin o walorach estetycznych czy użytkowych. Edukacja w zakresie ochrony gatunków i znajomości przepisów prawnych jest kluczowa, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 33

Nawożenie dolistne roślin balkonowych powinno odbywać się w dni

A. pochmurne i wietrzne

B. słoneczne i suche

C. słoneczne i bezwietrzne

D. pochmurne i deszczowe

Nawożenie dolistne roślin balkonowych najlepiej przeprowadzać w pochmurne i deszczowe dni z kilku powodów. Po pierwsze, w takich warunkach rośliny są mniej narażone na stres związany z bezpośrednim nasłonecznieniem, co zwiększa ich zdolność do absorpcji składników odżywczych. Ponadto, wilgoć powietrza i obecność deszczu sprzyjają rozpuszczalności nawozów, co ułatwia ich przyswajanie przez liście. W praktyce, wykonując nawożenie w takich warunkach, można zauważyć szybsze i lepsze efekty, gdyż rośliny nie muszą zmagać się z parowaniem wody ani z ekstremalnymi temperaturami. Dobre praktyki agrotechniczne wskazują, że nawożenie dolistne powinno być wykonywane w warunkach, które maksymalizują efektywność pobierania składników odżywczych. Dodatkowo, warto pamiętać, że nawożenie najlepiej przeprowadzać rano lub wieczorem, aby uniknąć intensywnego światła słonecznego, które może prowadzić do poparzeń liści. Stosując się do tych zasad, możemy zapewnić zdrowy rozwój roślin balkonowych i optymalizować ich wzrost oraz plonowanie.

Pytanie 34

Skutkiem żerowania mszyc na liściach roślin dekoracyjnych jest pojawienie się

A. min.

B. białego nalotu.

C. lepkiej substancji.

D. gołożerów.

Odpowiedź 'lepkiej substancji' jest trafiona, bo mszyce wydzielają coś, co nazywamy spadzią, a to jest właśnie ta lepkawa ciecz. Powstaje ona, gdy mszyce żerują na liściach roślin, a później zbiera się na powierzchni liści. Moim zdaniem to dość istotne, bo ta spadź przyciąga grzyby sadzakowe, które mogą psuć roślinę, a to wpływa na fotosyntezę. Rośliny stają się wtedy bardziej wrażliwe na choroby i szkodniki, co z pewnością jest problemem dla tych ozdobnych. Takie monitorowanie mszyc i tego ich lepkiego 'produktu' jest kluczowe, by rośliny były zdrowe. Jeśli szybko wyłapiemy ten problem, możemy działać, wprowadzając na przykład naturalnych wrogów mszyc albo korzystając z preparatów biologicznych. To wszystko ładnie wpisuje się w zasady ochrony roślin i dbałości o środowisko.

Pytanie 35

Nawozy, które zawierają związek chemiczny oznaczony symbolem K₂O, są klasyfikowane jako nawozy

A. azotowe

B. wieloskładnikowe

C. fosforowe

D. potasowe

Odpowiedź potasowe jest prawidłowa, ponieważ K2O, czyli tlenek potasu, jest głównym składnikiem nawozów potasowych. Potas jest niezbędnym makroelementem dla roślin, odgrywającym kluczową rolę w procesach takich jak fotosynteza, transport składników odżywczych oraz regulacja gospodarki wodnej. Nawozy potasowe wspierają rozwój systemu korzeniowego, poprawiają odporność roślin na choroby oraz stresy środowiskowe. Przykłady nawozów potasowych to m.in. chlorek potasu (KCl) i siarczan potasu (K2SO4). W praktyce, stosowanie nawozów potasowych jest szczególnie istotne w uprawach zbóż, warzyw i owoców, ponieważ potas wpływa na jakość plonów oraz ich smak. W standardach rolnictwa ekologicznego oraz konwencjonalnego, nawozy potasowe są zalecane jako sposób na zrównoważony rozwój upraw oraz ochronę środowiska, co czyni je niezbędnym elementem w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 36

Która z wymienionych roślin nie jest hodowana w tunelach foliowych?

A. Nasturcja

B. Goździk

C. Róża

D. Frezja

Nasturcja (Tropaeolum majus) to roślina, która nie jest typowo uprawiana pod folią, ponieważ jest to roślina jednoroczna, charakteryzująca się dużą odpornością na zmienne warunki atmosferyczne. Uprawa roślin pod folią, jak ma to miejsce w przypadku róż, frezji czy goździków, ma na celu stworzenie optymalnych warunków mikroklimatycznych, które sprzyjają lepszemu wzrostowi i rozwojowi. W przypadku roślin wymagających takiej ochrony, jak róże, korzysta się z tuneli foliowych, które zapewniają odpowiednią temperaturę oraz wilgotność, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości kwiatów. Nasturcja, z kolei, doskonale radzi sobie w warunkach naturalnych i często jest uprawiana w ogrodach bez stosowania dodatkowych osłon. Jej wszechstronność sprawia, że jest popularna nie tylko ze względu na walory ozdobne, ale także jadalne. Liście oraz kwiaty nasturcji są wykorzystywane w kuchni, co wzbogaca dietę o cenne składniki odżywcze. Praktyka uprawy nasturcji w naturalnych warunkach jest zgodna z ekologicznymi trendami w ogrodnictwie, które promują bioróżnorodność oraz zrównoważony rozwój.

Pytanie 37

Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?

A. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)

B. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)

C. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)

D. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)

Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) oraz języczka pomarańczowa (Ligularia dentata) są roślinami doskonale przystosowanymi do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych, gdyż preferują podmokłe siedliska z dostępem do światła słonecznego. Bergenia sercowata, znana ze swoich dużych, mięsistych liści, jest rośliną, która dobrze znosi różne warunki glebowe, a jej umiejętność gromadzenia wody czyni ją idealnym elementem krajobrazu przybrzeżnego, wspierając jednocześnie bioróżnorodność. Z kolei języczka pomarańczowa, z pięknymi pomarańczowymi kwiatami, jest nie tylko estetycznym dodatkiem, ale także przyciąga owady zapylające, co jest kluczowe dla zdrowego ekosystemu. Sadzenie obu tych gatunków przyczynia się do stabilizacji brzegów zbiorników wodnych, zapobiegając erozji, a także poprawia jakość wody, filtrując zanieczyszczenia. Dodatkowo, wprowadzenie roślinności przybrzeżnej zgodnie z najlepszymi praktykami ekologicznego zagospodarowania i w ramach projektów ochrony środowiska, jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się ochroną ekosystemów wodnych.

Pytanie 38

Jakie rodzaje krzewów ozdobnych są zalecane do uprawy w gruncie w szkółkarstwie, gdy gleby mają charakter kwaśny?

A. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius), dereń biały (Cornus alba)

B. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)

C. Żarnowiec miotlasty (Cytisus scoparius), różanecznik 'Roseum Elegans' (Rhododendron 'Roseum Elegans')

D. Budleja Dawida (Budlleja davidii), ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)

Żarnowiec miotlasty i różanecznik 'Roseum Elegans' to naprawdę świetne rośliny na gleby kwaśne. Żarnowiec to taki krzew z rodziny bobowatych, który lubi słońce i nie potrzebuje dużo składników odżywczych, więc świetnie się sprawdza w trudniejszych warunkach. A różanecznik 'Roseum Elegans'? To już inna bajka, bo on musi mieć kwaśną glebę, co czyni go idealnym do naszych szkółek, które szukają ładnych roślin. Oba te gatunki są bardzo ładne i długo kwitną, więc nadają się super do ogrodów i parków. Tylko pamiętaj, żeby je regularnie podlewać i nawozić specjalnym preparatem dla roślin lubiących kwas, bo to pomaga im zdrowo rosnąć i ładnie kwitnąć.

Pytanie 39

Jakie gatunki roślin w polskich warunkach klimatycznych potrzebują zimą przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach?

A. Begonia bulwiasta (Begonia tuberhyrida), dalia ogrodowa (Ddhliax cultorum)

B. Goździk pierzasty (Dianthusplummarius), kosaciec syberyjski (Iris sybirica)

C. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), funkia sina (Hosta glauca)

D. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora), liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)

Begonia bulwiasta oraz dalia ogrodowa to rośliny, które w polskich warunkach klimatycznych wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach podczas zimy. Obie te rośliny mają bulwy, które są wrażliwe na mróz. W polskim klimacie, gdzie zimowe temperatury mogą spadać poniżej zera, konieczne jest ich zabezpieczenie przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Optymalnym rozwiązaniem jest wykopanie bulw po pierwszych przymrozkach, dokładne oczyszczenie ich z ziemi, a następnie przechowywanie w suchym, przewiewnym i ciemnym miejscu. Wiedza ta jest szczególnie istotna dla ogrodników oraz amatorów upraw roślin ozdobnych, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może prowadzić do gnicia bulw lub ich obumierania. Warto także pamiętać, że przed sadzeniem w nowym sezonie, bulwy należy delikatnie przygotować, przetrzymując je w temperaturze pokojowej, aby pobudzić je do wzrostu. Prawidłowe postępowanie z tymi roślinami jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia.

Pytanie 40

Jakie rośliny nadają się do wypełnienia aranżacji ogrodu skalnego, który został zaplanowany w odcieniach białych?

A. Dąbrówkę rozłogową (Ajuga reptans), miłka wiosennego (Adonis vernalis)

B. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens)

C. Omieg wschodni (Doronicum orientale), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)

D. Rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum), rozchodnik kamczacki (Sedum kamtschaticum)

Gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica) oraz ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens) to rośliny idealne do kompozycji ogrodu skalnego w kolorystyce białej. Gęsiówka kaukaska kwitnie na biało wczesną wiosną, co czyni ją doskonałym wyborem do wprowadzenia świeżości i lekkości. Ubiorek wieczniezielony również charakteryzuje się białymi kwiatami, które kwitną wiosną, a jego zimozielona forma zapewnia przez cały rok estetyczny wygląd ogrodu. Obie rośliny preferują dobrze przepuszczalne, suche podłoże oraz pełne nasłonecznienie, co jest kluczowe dla utrzymania ich zdrowia i kwitnienia. Warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie w kompozycji ogrodowej, ponieważ niskorosnące rośliny doskonale wypełniają przestrzenie między większymi kamieniami, tworząc harmonijną całość. Dodatkowo, te gatunki są odporne na choroby i szkodniki, co sprawia, że są łatwe w pielęgnacji i idealne dla początkujących ogrodników, jak i profesjonalistów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej