Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:07
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:32

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy zmienna $x przechowuje dowolną dodatnią liczbę naturalną, poniższy kod źródłowy PHP ma na celu wyświetlenie:

$licznik = 0;
while ($licznik != $x) 
{
    echo $licznik;
    $licznik++;
}

A. liczby wprowadzane z klawiatury, aż do momentu wprowadzenia wartości x

B. przypadkowe liczby z zakresu (0, x)

C. kolejne liczby od x do 0

D. kolejne liczby od 0 do x-1

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka błędnych założeń. Pierwsze z nich zakłada, że kod ma za zadanie wyświetlać liczby wczytywane z klawiatury, aż wczytana zostanie wartość x. Nie jest to poprawne, ponieważ nie ma tu żadnej interakcji z użytkownikiem - wszystko odbywa się automatycznie na podstawie zadeklarowanej wartości x. Druga błędna odpowiedź sugeruje, że liczby są wyświetlane od x do 0, co jest nieprawidłowe, ponieważ pętla zaczyna od 0 i kończy na x-1. Trzecia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kod generuje losowe liczby z przedziału (0, x). Nie jest to prawda, ponieważ nie ma tu żadnego mechanizmu generowania liczb losowych. To błędne przypuszczenie wynika prawdopodobnie z niewłaściwego zrozumienia mechanizmu pętli i operacji na zmiennych. Wszystkie te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest prawidłowe rozumienie podstawowych konstrukcji języka programowania i mechanizmów sterowania przepływem danych.

Pytanie 2

Które z poniższych poleceń JavaScript zmieni kolor tekstu na niebieski w paragrafie oznaczonym w HTML?

<p id="jeden">Kwalifikacja EE.01</p>

A. document.getElementById("jeden").color = "blue";

B. document.getElementById("jeden").style.background-color = "blue";

C. document.getElementById("jeden").background-color = "blue";

D. document.getElementById("jeden").style.color = "blue";

W języku JavaScript do zmiany stylu elementu HTML używamy obiektu style powiązanego z danym elementem. W przypadku zmiany koloru tekstu w akapicie używamy właściwości color. Poprawna składnia to document.getElementById("jeden").style.color = "blue";. Funkcja getElementById pobiera element o podanym identyfikatorze w tym przypadku jeden. Następnie poprzez przypisanie wartości blue do style.color zmieniamy kolor tekstu wewnątrz tego elementu na niebieski. Jest to zgodne z praktykami programowania w JavaScript ponieważ separacja stylów od treści jest istotna dla czytelności i utrzymania kodu a użycie style pozwala na bezpośrednią modyfikację właściwości CSS. Dobre praktyki sugerują aby stylowanie umieszczać w plikach CSS jednak JavaScript daje możliwość dynamicznej modyfikacji stylów co jest użyteczne w interaktywnych aplikacjach webowych. Przykładowo podczas tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika możemy reagować na różne zdarzenia zmieniając style elementów w odpowiedzi na działania użytkownika co zwiększa responsywność i atrakcyjność aplikacji.

Pytanie 3

Jakie jest zadanie funkcji przedstawionej w języku JavaScript?

 function fun1(a, b) {
    if (a % 2 != 0) a++;
    for (n = a; n <= b; n+=2)
        document.write(n);
}

A. sprawdzenie, czy liczba a jest nieparzysta; w przypadku potwierdzenia, wypisanie jej

B. wypisanie liczb parzystych z zakresu od a do b

C. zwrócenie wartości liczb parzystych od a do b

D. wypisanie wszystkich liczb z zakresu od a do b

Odpowiedzi takie jak "wypisanie wszystkich liczb z przedziału od a do b" oraz "zwrócenie wartości parzystych liczb od a do b" ilustrują powszechne nieporozumienia dotyczące działania funkcji oraz jej logiki. Funkcja nie wypisuje wszystkich liczb z przedziału, ponieważ jej konstrukcja ogranicza wyniki do liczb parzystych. Odpowiedź ta nie uwzględnia kluczowego kroku w funkcji, polegającego na modyfikacji zmiennej a, co oznacza, że w przypadku nieparzystego a, pierwsza wypisana liczba będzie parzysta. Natomiast odpowiedź sugerująca, że funkcja zwraca wartości parzyste, jest również myląca, ponieważ funkcja nie zwraca wartości (nie używa return), a jedynie wypisuje je na stronie za pomocą document.write(). To może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w kontekście oczekiwań dotyczących struktury danych. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że pętle for mogą generować wszystkie liczby w danym zakresie, gdy w rzeczywistości sposób ich inkrementacji (w tym przypadku o 2) determinuje, które wartości są ostatecznie wyświetlane. Przykładem na to jest sytuacja, gdy użytkownik nie dostrzega, że pętla zmienia krok zwiększenia i przez to nie uzyskuje pełnej sekwencji liczb. Warto zwrócić uwagę na konwencje programistyczne, takie jak zasady dotyczące wypisywania danych i używania zwrotów, co jest kluczowe dla tworzenia przejrzystego i efektywnego kodu.

Pytanie 4

Funkcję o nazwie policz, napisaną w PHP, wywołano z argumentem $Z = 1. Jaki wynik zostanie zwrócony? ```function policz($Z) { while($Z < 5) { $Z += 2 * $Z + 1; } return $Z; }```

A. 4

B. 7

C. 1

D. 13

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia działania pętli oraz sposobu aktualizacji zmiennych w programie. Odpowiedzi takie jak 7 czy 4 mogą sugerować, że osoba odpowiadająca mogła mylnie obliczyć pierwszą iterację pętli, myśląc, że $Z wzrasta tylko o 1, a nie o wartość wynikającą z równania 2 * $Z + 1. Z kolei odpowiedź 1 jest efektem nieznajomości zasady działania pętli while, ponieważ opiera się na niezaktualizowanej wartości $Z, co prowadzi do błędnych wniosków o braku zmian w wartościach zmiennej. Takie błędne rozumienie może prowadzić do sytuacji, w których programista podejmuje niewłaściwe decyzje przy implementacji algorytmów, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność oraz prawidłowość działania aplikacji. Ważne jest, aby podczas korzystania z pętli zrozumieć, jak wartości zmiennych są aktualizowane w każdej iteracji oraz jakie są warunki przerywające działanie pętli. Odpowiednie zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla skutecznego programowania w PHP oraz w innych językach programowania, gdzie podobne struktury kontrolne są wykorzystywane.

Pytanie 5

Jaką czynność należy wykonać przed przystąpieniem do tworzenia kopii zapasowej danych w bazie MySQL?

A. weryfikacja, czy baza działa wystarczająco efektywnie

B. określenie systemu kodowania znaków w bazie

C. przyznanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora

D. sprawdzenie integralności bazy oraz ewentualna jej naprawa

Zdefiniowanie systemu kodowania znaków w bazie, chociaż istotne dla prawidłowego przechowywania i przetwarzania danych, nie jest bezpośrednio związane z czynnością przygotowawczą przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa. Właściwe kodowanie znaków jest kluczowe dla zapewnienia, że wszystkie znaki są poprawnie interpretowane przez bazę danych, jednakże nie ma wpływu na integralność samych danych w momencie tworzenia backupu. Nadanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora, choć ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa i zarządzania dostępem, również nie jest czynnością, która zapewnia prawidłowe działanie operacji backupowych. Uprawnienia powinny być zarządzane na etapie projektowania bazy danych, a nie bezpośrednio przed tworzeniem kopii zapasowej. Sprawdzenie wydajności bazy danych jest istotnym elementem zarządzania systemem, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na integralność danych. Optymalizacja wydajności ma na celu poprawę czasu odpowiedzi i efektywności zapytań, ale nie gwarantuje, że dane są poprawne, co czyni to krokiem drugorzędnym w kontekście bezpieczeństwa danych. Wszystkie te czynności mogą być częścią ogólnej strategii zarządzania bazą danych, ale nie powinny zastępować kluczowego sprawdzenia integralności przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Język HTML posiada nagłówki, które służą do tworzenia hierarchii treści. Nagłówki te występują tylko w zakresie

A. h1 – h4

B. h1 – h6

C. h1 – h8

D. h1 – h10

Wybór h1 – h4 jako zakresu nagłówków jest błędny, ponieważ nie odzwierciedla pełnej specyfikacji HTML. HTML oferuje sześć poziomów nagłówków, a ograniczenie się do h4 pomija istotne elementy struktury dokumentu. Użytkownicy mogą myśleć, że wystarczy ograniczyć hierarchię nagłówków do czterech poziomów, co prowadzi do nieoptymalnego zarządzania treścią. Prawidłowe wykorzystanie nagłówków jest kluczowe dla dostępności i SEO. Gdy nie używamy h5 i h6, jesteśmy narażeni na utratę możliwości precyzyjnego wskazywania podtematów oraz organizacji treści. Dodatkowo, pomijając niższe poziomy nagłówków, możemy wprowadzać w błąd czytelników, którzy mogą mieć trudności z nawigacją po stronie. Kluczowe jest, aby każdy nagłówek miał swoje miejsce w hierarchii, co ułatwia zarówno ludziom, jak i algorytmom zrozumienie struktury treści. Ponadto standardy W3C oraz najlepsze praktyki w zakresie tworzenia stron internetowych zalecają pełne wykorzystanie wszystkich dostępnych poziomów nagłówków, aby zapewnić spójność i logiczność w organizacji treści. Dlatego wybór h1 – h4 jest niezgodny z rzeczywistością techniczną języka HTML.

Pytanie 7

Aby przywrócić uszkodzoną tabelę w MySQL, jakie polecenie należy wykonać?

A. CHECK TABLE

B. RESOLVE TABLE

C. REPAIR TABLE

D. FIX TABLE

Wybór innych odpowiedzi jest niepoprawny z kilku powodów technicznych. FIX TABLE nie jest poleceniem uznawanym w MySQL, co oznacza, że nie ma takiej komendy w dokumentacji tej bazy danych. Użytkownik może być zdezorientowany, myśląc, że polecenie 'FIX' jest odpowiednikiem naprawy, jednak w praktyce nie istnieje. CHECK TABLE jest używane do sprawdzania integralności tabeli oraz wykrywania wszelkich problemów, ale nie podejmuje się żadnych działań naprawczych. To narzędzie może być przydatne w diagnostyce, ale nie rozwiązuje problemów, dlatego samo w sobie nie wystarcza do przywrócenia funkcjonalności uszkodzonej tabeli. RESOLVE TABLE to nieistniejąca komenda w MySQL, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią. Warto zaznaczyć, że w MySQL nie znajdziemy polecenia z takim zapisem, co podkreśla znaczenie znajomości dokumentacji systemu zarządzania bazą danych. Dlatego ważne jest, aby administrowanie bazami danych opierać na sprawdzonych komendach, aby zapewnić ich prawidłowe działanie oraz ochronę przed utratą danych.

Pytanie 8

Gdzie powinien być umieszczony znacznik meta w języku HTML?

A. w obrębie znaczników paragrafu.

B. w obrębie znaczników <body> ... </body>

C. w sekcji nagłówkowej strony.

D. w dolnej części witryny internetowej.

Znacznik meta języka HTML jest kluczowym elementem, który powinien znajdować się w sekcji nagłówkowej witryny, oznaczonej znacznikami <head> ... </head>. Znaczniki meta dostarczają przeglądarkom oraz wyszukiwarkom internetowym informacji o stronie, takich jak jej opis, słowa kluczowe, a także informacje dotyczące kodowania czy autorstwa. Przykładowo, znacznik <meta charset="UTF-8"> informuje przeglądarkę o używanym kodowaniu znaków, co jest istotne dla prawidłowego wyświetlania tekstu w różnych językach. Dodatkowo, metadane takie jak <meta name="description" content="Opis strony"> są często wykorzystywane przez wyszukiwarki do generowania opisów w wynikach wyszukiwania, co może wpłynąć na wskaźnik klikalności (CTR) w SERP. Warto również dodać, że znaczniki meta mogą być używane do definiowania polityki prywatności i zabezpieczeń, na przykład poprzez <meta http-equiv="X-UA-Compatible" content="IE=edge">. Użycie odpowiednich metadanych w nagłówku jest zatem kluczowe dla optymalizacji SEO oraz zapewnienia odpowiedniej interakcji użytkowników z witryną.

Pytanie 9

Poniższy fragment kodu w PHP wyświetli

$n = '[email protected]';
 $dl = strlen($n);
 $i = 0;
 while($i < $dl && $n[$i] != '@')
 {
     echo $n[$i];
     $i++;
 }

A. samą nazwę domeny, czyli "host.pl"

B. nazwa konta z symbolem @, czyli "adres@"

C. cały adres e-mail, czyli "[email protected]"

D. tylko nazwę konta, czyli "adres"

Analizując poszczególne odpowiedzi, można zrozumieć, gdzie mogą tkwić typowe błędy myślowe. Pierwsza odpowiedź zakłada, że kod wypisze nazwę konta ze znakiem '@'. Jednak kod zatrzymuje się przed '@', więc ten znak nie jest wypisywany. Jest to typowy błąd wynikający z niezrozumienia warunku pętli, która przerywa iterację, gdy napotka '@'. Druga odpowiedź poprawnie wskazuje, co kod faktycznie robi, czyli wypisuje nazwę konta. Trzecia odpowiedź myli się, oczekując, że cały adres e-mail zostanie wypisany. W rzeczywistości kod nigdy nie przejdzie przez '@', więc ani domena, ani '@' nie zostaną uwzględnione w wyniku. Jest to błąd wynikający z założenia, że pętla obsłuży cały ciąg bez przerwania. Brak zrozumienia logiki warunku pętli while może prowadzić do takiego błędnego wniosku. Czwarta odpowiedź sugeruje, że kod wypisze nazwę domeny, co jest błędne, ponieważ iteracja kończy się przed '@', nie osiągając części domenowej. Takie błędy mogą wynikać z mylnego zrozumienia przepływu sterowania w kodzie lub założenia, że kod wykonuje parsowanie zupełne, co w tym przypadku jest nieprawidłowe. W praktykach programistycznych ważne jest zrozumienie iteracji i warunków, co pozwala uniknąć takich nieporozumień w analizie kodu. Podstawowe zrozumienie logicznych warunków i iteracji w językach programowania jest kluczowe do prawidłowej analizy kodu i jego przewidywanego działania.

Pytanie 10

W języku HTML w celu określenia słów kluczowych dla danej strony, należy zastosować następujący zapis

A. <meta keywords="psy, koty, gryzonie">

B. <meta name="keywords" = "psy, koty, gryzonie">

C. <meta name="keywords" content="psy, koty, gryzonie">

D. <meta name="description" content="psy, koty, gryzonie">

Poprawna odpowiedź to <meta name="keywords" content="psy, koty, gryzonie">, ponieważ jest to zgodne z aktualnymi standardami HTML i poprawną składnią. Element <meta> jest używany do dostarczania metadanych, które nie są wyświetlane bezpośrednio na stronie, ale mają kluczowe znaczenie dla wyszukiwarek internetowych i innych aplikacji. Atrybut 'name' definiuje typ metadanych, a 'content' zawiera konkretne informacje, w tym przypadku słowa kluczowe, które mają być używane przez wyszukiwarki do indeksowania strony. Przykład zastosowania tego elementu w kodzie HTML wyglądałby następująco: <head><meta name="keywords" content="psy, koty, gryzonie"></head>. Warto zauważyć, że chociaż atrybut 'keywords' nie jest już tak istotny jak kiedyś ze względu na zmiany w algorytmach wyszukiwarek, to jego poprawne zdefiniowanie wciąż pokazuje dbałość o standardy HTML. Dobrą praktyką jest aktualizowanie i dostosowywanie metadanych do aktualnych trendów SEO, co może zwiększyć widoczność strony w wynikach wyszukiwania.

Pytanie 11

Jakie informacje z ośmiu wpisanych rekordów w tabeli zwierzęta zostaną przedstawione w wyniku wykonania wskazanej instrukcji SQL?

A. Anna Kowalska, Jan Nowak

B. Fafik, Brutus, Dika, Fuks

C. Figaro, Dika, Fuks

D. Dika, Fuks

Zapytanie SQL SELECT imie FROM zwierzeta WHERE rodzaj = 2 AND szczepienie = 2016; filtruje wyniki według dwóch kryteriów: rodzaj musi być równy 2 i rok szczepienia musi być 2016. W danych mamy kilka zwierząt, ale tylko Dika i Fuks spełniają oba te warunki. Dika i Fuks mają rodzaj równy 2 oraz rok szczepienia 2016, co czyni je jedynymi zwierzętami w tabeli spełniającymi te kryteria. Zrozumienie tego typu zapytań wymaga znajomości składni SQL oraz logiki warunkowej. W praktyce stosowanie filtrów WHERE to jedna z podstawowych technik selekcji danych umożliwiająca precyzyjne wyciąganie rekordów z dużych zbiorów danych. Warto również zaznaczyć, że poprawne używanie takich zapytań w pracy zawodowej jest niezbędne dla zapewnienia jakości i wydajności procesów związanych z bazami danych. Wiedza ta jest kluczowa w wielu branżach, w których przetwarzanie dużych ilości danych jest codziennością.

Pytanie 12

W języku PHP należy stworzyć warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna $a będzie dowolną liczbą całkowitą mniejszą niż -10 lub gdy zmienna $b będzie jakąkolwiek liczbą z zakresu (25, 75). Wyrażenie logiczne w tym warunku przyjmuje postać

A. ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75))

B. ($a < -10) or (($b > 25) or ($b < 75))

C. ($a < -10) and (($b > 25) and ($b < 75))

D. ($a < -10) and (($b > 25) or ($b < 75))

Wyrażenie logiczne ($a < -10) or (($b > 25) and ($b < 75)) jest poprawne, ponieważ spełnia przedstawione w pytaniu warunki. Wszelka liczba całkowita mniejsza od -10 dla zmiennej $a spełnia pierwszy warunek. Drugi warunek definiuje, że zmienna $b musi należeć do przedziału (25, 75), co oznacza, że $b musi być większe niż 25 i mniejsze niż 75. Użycie operatora 'or' jest kluczowe, ponieważ oznacza, że przynajmniej jedno z warunków musi być prawdziwe, aby całe wyrażenie zwróciło wartość prawda. Takie podejście jest zgodne z zasadami programowania, które preferują jednoznaczne i klarowne definiowanie warunków. Przykład użycia takiego wyrażenia mógłby być w kontekście walidacji danych wejściowych w formularzu, gdzie chcemy sprawdzić, czy użytkownik wprowadza poprawne wartości. Dobre praktyki programistyczne zalecają testowanie każdego warunku oddzielnie oraz czytelne komentowanie kodu, aby późniejsza analiza była łatwiejsza dla innych programistów.

Pytanie 13

Co można powiedzieć o wyświetlonym przez witrynę tekście "test kolorów"?

<p id="p1" style="color:blue;">test kolorów</p>
<button type="button"
  onclick="document.getElementById('p1').style.color='red'">
  test</button>

A. Wciskanie przycisku test sprawia, że kolor tekstu jest na przemian niebieski i czerwony.

B. Zaraz po załadowaniu witryny kolor tekstu jest czerwony.

C. Po wciśnięciu przycisku test kolor tekstu jest czerwony.

D. Po wciśnięciu przycisku test kolor tekstu jest niebieski.

Niestety, żadne z pozostałych wyborów nie są trafne, bo nie oddają działania kodu HTML i JavaScript, który widzisz na zdjęciu. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że kolor zmienia się na niebieski po naciśnięciu przycisku, to jest w błędzie, bo kod wyraźnie pokazuje, że kolor zmienia się na czerwony. Z kolei stwierdzenie, że kolor zmienia się na przemian między czerwonym a niebieskim, też jest błędne, ponieważ w kodzie nie ma żadnej pętli ani warunku, który by to umożliwił. I jeszcze, mówienie, że kolor tekstu jest czerwony po załadowaniu strony, to też fałsz, bo początkowo tekst jest niebieski. Może te pomyłki wynikają z niezrozumienia jak działają skrypty JavaScript lub z pominięcia niektórych elementów w analizie.

Pytanie 14

Funkcja agregująca MIN w języku SQL ma na celu obliczenie

A. liczby wierszy, które zwraca kwerenda

B. minimalnej wartości kolumny, która jest wynikiem kwerendy

C. ilości znaków w rekordach zwróconych przez kwerendę

D. średniej wartości różnych pól w rekordu zwróconego przez zapytanie

Wszystkie trzy pozostałe odpowiedzi nie są właściwe w kontekście funkcji agregującej MIN. Funkcja ta nie ma na celu zliczania liczby wierszy zwróconych przez kwerendę; zamiast tego służy do obliczania minimalnej wartości w danej kolumnie. Zliczanie wierszy to zadanie dla funkcji COUNT, która zwraca liczbę rekordów spełniających określone kryteria. Kolejnym błędnym stwierdzeniem jest, że funkcja MIN może obliczać długość znaków w zwróconych rekordach. Długość znaków to kwestia związana z funkcjami takimi jak LEN w SQL, które mierzą długość ciągów znakowych, jednak nie mają one związku z funkcją agregującą MIN. Ostatnia z błędnych odpowiedzi, dotycząca obliczania średniej wartości różnych pól rekordu, również nie jest zgodna z definicją funkcji MIN. Średnia jest obliczana przy użyciu funkcji AVG, która sumuje wartości w danej kolumnie i dzieli je przez liczbę tych wartości. W związku z tym, funkcja MIN jest jedynie odpowiedzialna za wydobycie najniższej wartości z zestawu danych, co jest kluczowe w wielu analizach, ale nie obejmuje ona żadnych z wymienionych w odpowiedziach zadań.

Pytanie 15

W kolumnie, która pełni funkcję klucza głównego w tabeli, powinny się znajdować

A. liczby.

B. ciągłe numery.

C. wartości unikalne.

D. inny typ niż inne kolumny.

Wybór odpowiedzi, że klucz główny musi mieć ciągłą numerację, jest nie do końca poprawny. To nie spełnia podstawowych zasad w projektowaniu baz danych. Jasne, że ciągła numeracja może pomóc w zapewnieniu unikalności, ale to nie jest absolutnie wymagane. Klucz główny może mieć różne typy danych, na przykład tekstowe identyfikatory, jak kody czy UUID, które nie są numerowane w zwykły sposób, ale są nadal unikalne. Wiele systemów baz danych pozwala na tworzenie kluczy głównych na podstawie naturalnych danych, takich jak adresy e-mail czy numery identyfikacyjne. Inna niepoprawna kwestia to myślenie, że klucz główny zawsze musi być liczbą. Tak, liczby są często używane jako identyfikatory, ale to nie jedyna opcja. Czasem używa się wartości tekstowych albo kombinacji różnych typów danych. To też mylące, że klucz główny powinien mieć inny typ niż inne kolumny. Klucz główny nie musi być innym typem, jego głównym celem jest unikalność, a nie zgodność typów. Rozumienie, co właściwie oznacza klucz główny i jakie ma funkcje, jest kluczowe dla skutecznego projektowania baz danych, żeby uniknąć błędów, które mogą później prowadzić do problemów z danymi.

Pytanie 16

Jakie imiona spełniają warunki klauzuli LIKE w zapytaniu?

SELECT imie FROM mieszkancy WHERE imie LIKE '_r%';

A. Rafał, Rebeka, Renata, Roksana

B. Arleta, Krzysztof, Krystyna, Tristan

C. Gerald, Jarosław, Marek, Tamara

D. Krzysztof, Krystyna, Romuald

W przypadku opcji, które nie są poprawne, można dostrzec kilka kluczowych błędów w rozumowaniu. W pierwszej grupie imion, Gerald, Jarosław, Marek i Tamara, żadne imię nie spełnia kryterium '_r%', ponieważ nie mają one 'r' na drugiej pozycji. Gerald ma 'e' na drugiej pozycji, Jarosław 'a', Marek 'a', a Tamara 'a'. W drugiej grupie, Rafał, Rebeka, Renata i Roksana, również nie ma imion, które spełniają warunek. Rafał ma 'a' na drugiej pozycji, Rebeka 'e', Renata 'e', a Roksana 'o'. Co więcej, w ostatniej grupie Krzysztof i Krystyna są poprawne, ale Romuald nie spełnia warunku, gdyż 'o' jest na drugiej pozycji. Często popełnianym błędem w analizie wzorców przy użyciu LIKE jest pomijanie istotnych pozycji w analizowanym ciągu, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto również podkreślić, że w SQL klauzula LIKE jest używana do porównywania wzorców, ale ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak działają znaki wieloznaczne, takie jak '%' i '_', aby efektywnie korzystać z tej funkcjonalności. Zrozumienie, które znaki są na jakiej pozycji i jakie wartości mogą się z nimi wiązać, jest kluczowe w uzyskaniu poprawnych wyników.

Pytanie 17

GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam; Zakładając, że użytkownik adam nie dysponował wcześniej żadnymi uprawnieniami, to polecenie SQL przyzna mu prawa jedynie do

A. wstawiania oraz modyfikacji danych w tabeli sklep

B. wstawiania oraz modyfikacji danych we wszystkich tabelach bazy sklep

C. tworzenia oraz modyfikacji struktury wszystkich tabel w bazie sklep

D. tworzenia oraz modyfikacji struktury w tabeli sklep

Odpowiedzi, które sugerują, że użytkownik adam ma ograniczone prawa tylko do konkretnej tabeli lub tylko do wstawiania i zmiany danych, wynikają z mylnego zrozumienia mechanizmu przyznawania uprawnień w SQL. W kontekście opisanego polecenia, przyznawanie praw na poziomie tabeli (sklep.*) oznacza, że wszystkie tabele w bazie danych sklep są objęte tymi uprawnieniami. W praktyce, wstawianie oraz modyfikacja danych (DML) są różnymi operacjami od tworzenia i zmiany struktury tabel (DDL). Przyznanie uprawnień CREATE i ALTER jednoznacznie wskazuje na możliwość edytowania struktury bazy, a nie tylko na manipulację danymi. Wiele osób, które mogą mylić te dwa aspekty, może zakładać, że nadanie praw do konkretnej tabeli ogranicza się do operacji na danych, co jest mylnym podejściem. Mylne jest również ograniczanie praw do jednej tabeli, gdyż polecenie dotyczy wszystkich tabel w bazie. W związku z tym, aby poprawnie zarządzać uprawnieniami w bazie danych, należy zrozumieć różnice między uprawnieniami DDL i DML oraz ich zastosowanie w kontekście całej bazy danych, nie tylko pojedynczej tabeli.

Pytanie 18

Która z wymienionych metod umożliwia wyświetlenie komunikatu w konsoli przeglądarki za pomocą języka JavaScript?

A. console.print("test");

B. console.log("test");

C. console.echo("test");

D. console.write("test");

Wybór innych metod wypisywania komunikatów w konsoli, takich jak console.write(), console.print() oraz console.echo(), jest błędny, ponieważ nie są one zdefiniowane w standardowym API JavaScript. Istnieje powszechne nieporozumienie, że podobne nazwy funkcji mogą sugerować ich prawidłowe działanie, co prowadzi do stosowania niepoprawnych metod. JavaScript, jako język skryptowy, posiada zestaw wbudowanych funkcji, które są precyzyjnie zdefiniowane przez ECMAScript. Metody takie jak console.write() i console.print() nie istnieją w tym standardzie, co sprawia, że ich użycie kończy się błędami wykonania. Ponadto, console.echo() również nie jest rozpoznawane przez silniki JavaScript i może prowadzić do frustracji, gdy programista spodziewa się, że jego kod będzie działał zgodnie z intuicją. Kluczowe jest, aby każdy programista znał podstawowe funkcje i ich właściwe zastosowanie, aby uniknąć takich pułapek. Niezrozumienie dostępnych funkcji konsoli może prowadzić do marnowania czasu na debugowanie kodu, który nie działa, ponieważ został oparty na nieprawidłowych założeniach. Właściwe podejście do nauki JavaScript obejmuje eksperymentowanie z wbudowanymi funkcjami oraz zrozumienie dokumentacji, co znacznie przyspiesza proces uczenia się i wzmacnia umiejętności programistyczne.

Pytanie 19

Jakie mechanizmy powinno się wykorzystać do stworzenia ankiety w języku działającym po stronie serwera, tak aby wyniki były zapisane w postaci małego pliku u użytkownika?

A. tablicy globalnej $_FILES

B. bazy danych SQL

C. sesji

D. ciasteczek

Przy wyborze nieodpowiednich mechanizmów do przechowywania wyników ankiety, warto zrozumieć, dlaczego inne opcje nie są właściwe. Używanie tablicy globalnej $_FILES jest całkowicie niewłaściwe, ponieważ ta tablica służy do obsługi przesyłanych plików, a nie do przechowywania danych w formie ankiety. Z kolei sesje, mimo że pozwalają na przechowywanie danych użytkownika w kontekście danej sesji, są bardziej odpowiednie do przechowywania tymczasowych informacji, które nie wymagają długoterminowego przechowywania. W przypadku ankiety, gdzie istotne jest zachowanie wyników pomiędzy różnymi sesjami, sesje mogą być nieefektywne i prowadzić do ich utraty po zakończeniu sesji przeglądarki. Bazy danych SQL, chociaż są potężnym narzędziem do przechowywania danych, wymagają większej złożoności w implementacji oraz zarządzaniu danymi, co może być zbędne w przypadku prostych ankiet, gdzie ciasteczka mogą spełnić wystarczające wymagania. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda forma przechowywania danych wymaga skomplikowanej infrastruktury, podczas gdy w wielu przypadkach prostsze rozwiązania, takie jak ciasteczka, oferują wystarczającą funkcjonalność w bardziej ergonomicznym podejściu do programowania aplikacji webowych.

Pytanie 20

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby wprowadzić w treści kilka słów o zróżnicowanym stylu, należy użyć znacznika

A. <table>

B. <span>

C. <section>

D. <hr>

Znacznik <span> jest używany w HTML do definiowania niewielkich fragmentów tekstu, które można stylizować niezależnie od reszty treści. Przy jego pomocy możemy wprowadzać różne style CSS, co pozwala na skomponowanie bardziej zróżnicowanego wizualnie tekstu. Na przykład, możemy użyć znacznika <span> do podkreślenia ważnych słów w zdaniu, zmieniając ich kolor lub czcionkę. Ważne jest, aby znacznik <span> nie wprowadzał żadnych zmian semantycznych w treści; jest to znacznik czysto stylistyczny. W praktyce, korzystając z CSS, możemy zastosować różne klasy do elementów <span>, co zwiększa elastyczność w zakresie stylizacji. Przykład: <span class='highlight'>ważne słowo</span> może zostać zapisane w arkuszu stylów jako .highlight { background-color: yellow; }. To podejście jest zgodne z zasadami semantycznego HTML oraz wykorzystania CSS, co jest rekomendowaną praktyką w tworzeniu stron internetowych.

Pytanie 21

Aby zrealizować łamanie linii w tekście, na przykład w zmiennej typu string, należy wykorzystać symbol

A. t

B. slash

C. n

D. b

Użycie znaku slash, znaku "t" (tabulator) lub znaku "b" (backspace) w kontekście łamania linii tekstu jest nieprawidłowe, ponieważ każdy z tych znaków pełni inną rolę w programowaniu. Slash (/) jest używany w różnych kontekstach, na przykład w ścieżkach plików lub jako operator dzielenia, a nie do wprowadzania nowych linii. W wielu językach programowania nie ma on zastosowania w kontekście formatowania tekstu. Z kolei znak "t" (tabulator) stosuje się do wprowadzania odstępów w tekście, co nie jest tym samym co łamanie linii. Tabulacja ma na celu organizację danych w kolumnach i ułatwienie czytania, ale nie zmienia miejsca, w którym tekst się pojawia w nowej linii. Natomiast znak "b" (backspace) jest używany do usuwania znaków w tekstach, co również nie ma zastosowania w kontekście wstawiania nowych linii. Powszechnym błędem jest mylenie tych znaków z ich funkcjami, co prowadzi do nieefektywności w kodowaniu i problemów z formatowaniem tekstu. Zrozumienie właściwego zastosowania znaków kontrolnych jest kluczowe dla każdego programisty i ma fundamentalne znaczenie dla pisania czytelnego i funkcjonalnego kodu.

Pytanie 22

W sklepie internetowym wykorzystuje się tabelę faktura. W trakcie generowania faktury pole dataPlatnosci nie zawsze jest uzupełnione. Aby to skorygować, pod koniec dnia należy wprowadzić bieżącą datę do wierszy, gdzie to pole jest puste. W tym celu można wykorzystać kwerendę

A. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataplatnosci = '0000-00-00'

B. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE dataPlatnosci IS NOT NULL

C. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE id = 3

D. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataPlatnosci IS NULL

Niepoprawne odpowiedzi zawierają różne koncepcje, które prowadzą do błędnych wniosków. W pierwszej z nich zastosowano 'UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE id = 3;', co jest niewłaściwe, ponieważ ta kwerenda aktualizuje tylko jedną fakturę o identyfikatorze 3 i używa CURTIME(), co zwraca czas, a nie datę. W rezultacie, pole 'dataPlatnosci' pozostanie puste dla większości faktur. W innej odpowiedzi znalazła się kwerenda 'UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE dataPlatnosci IS NOT NULL;', co jest sprzeczne z założeniem, że aktualizować powinno się tylko te wpisy, gdzie pole jest puste. Kwerenda ta mogłaby zaktualizować datę tylko dla wierszy, które już zawierają datę płatności, co nie ma sensu. Ostatnia odpowiedź 'UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataplatnosci = '0000-00-00';' również nie jest skuteczna, ponieważ nie uwzględnia sytuacji, gdy pole 'dataPlatnosci' jest NULL. Zastosowanie wartości '0000-00-00' nie jest standardem w bazach danych, a operacje na takich wartościach mogą prowadzić do niejednoznaczności oraz problemów z integralnością danych. W kontekście programowania baz danych, istotne jest, aby stosować się do standardów, które umożliwiają zachowanie spójności i poprawności danych. Kwestie takie jak brak wartości NULL w kolumnach powinny być rozwiązywane w sposób systematyczny, aby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 23

Jaki znacznik HTML umożliwia dynamiczne generowanie grafiki na stronie bez konieczności dodawania dodatkowych plików?

A. <embed>

B. <canvas>

C. <img>

D. <object>

Znaczniki <object>, <embed> oraz <img> są używane do osadzania różnych typów mediów na stronach internetowych, jednak nie służą do dynamicznego generowania grafiki w taki sposób, jak <canvas>. Znak <object> jest przeznaczony do osadzania obiektów multimedialnych, takich jak pliki PDF czy aplikacje Java, ale wymaga, aby te obiekty były dostępne jako zewnętrzne pliki. Podobnie, <embed> umożliwia osadzanie mediów, ale jest bardziej ograniczone w zakresie kontroli nad wyświetlaną grafiką i interaktywnością. Z kolei <img> ma wyłącznie charakter statyczny; służy do wyświetlania obrazów, które są z góry zdefiniowane i nie mogą być modyfikowane w czasie rzeczywistym. Wybór tych znaczników może prowadzić do błędnych założeń, że można osiągnąć podobną funkcjonalność jak w przypadku <canvas>. Użytkownicy często myślą, że wystarczy osadzić plik graficzny, aby uzyskać dynamiczne efekty, jednak tego typu podejście nie pozwala na interakcję, animację czy tworzenie złożonych wizualizacji. Ważne jest, aby zrozumieć, że <canvas> jest przeznaczony do tworzenia grafik w locie, co wymaga umiejętności programowania w JavaScript, a inne znaczniki nie oferują takich możliwości. Dlatego tak istotne jest dobieranie odpowiednich narzędzi do zadań, które chcemy zrealizować na stronie internetowej.

Pytanie 24

Wynikiem realizacji zamieszczonego kodu PHP jest pokazanie komunikatu

A. warunek2

B. warunek1

C. warunek4

D. warunek3

Kod w języku PHP przedstawia warunki logiczne, które oceniają wartości zmiennych $a, $b, $c i $d. Zmienna $a i $c są ustawione na true, natomiast $b i $d na false. Pierwszy warunek sprawdza, czy zarówno $a && $b (czyli true && false, co daje false) lub $c && $d (czyli true && false, co również daje false) jest prawdziwe. Oba wyrażenia są fałszywe, więc warunek if nie zostanie spełniony. Drugi warunek elseif sprawdza, czy $a && $b (false) lub $c || $d (true || false, co daje true) jest prawdziwe. Ponieważ $c || $d jest prawdziwe, cały warunek jest spełniony i zostanie wyświetlony komunikat warunek2. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania takich konstrukcji jest walidacja danych w aplikacjach webowych, gdzie można łączyć różne warunki logiczne w celu osiągnięcia wymaganej logiki decyzyjnej. Ważne jest, by rozumieć priorytety operatorów logicznych i zasady działania operatora „OR” (||) i „AND” (&&) w języku PHP, zgodnie z dokumentacją PHP.

Pytanie 25

Co wpływa na wysokość dźwięku?

A. intensywność wzbudzenia drgań

B. częstotliwość drgań fali akustycznej

C. metoda pobudzenia drgań

D. czas trwania drgań źródła dźwięku

Wysokość dźwięku, nazywana również tonem, jest bezpośrednio związana z częstotliwością drgań fali akustycznej. Częstotliwość to liczba drgań na jednostkę czasu, zazwyczaj mierzona w hercach (Hz). Im wyższa częstotliwość, tym wyższy ton w odbiorze ludzkim. Na przykład, dźwięk o częstotliwości 440 Hz jest powszechnie uznawany za ton A w muzyce, podczas gdy dźwięk o częstotliwości 880 Hz jest jego o oktawę wyższym odpowiednikiem. W praktyce, instrumenty muzyczne są strojone na określone częstotliwości, co pozwala na osiągnięcie harmonii i spójności dźwiękowej. Zgodnie z normami akustycznymi, takie jak ISO 226, istnieją standardy dotyczące postrzegania dźwięku przez ludzi, które potwierdzają, że wysokość dźwięku jest właściwie mierzona poprzez częstotliwość drgań. Warto również zauważyć, że wokaliści i muzycy wykorzystują różne techniki, aby manipulować częstotliwością drgań, co wpływa na ich styl i brzmienie.

Pytanie 26

W tabeli mieszkańcy zawierającej pola id, imie, nazwisko, ulica, numer, czynsz (wartość całkowita) należy zidentyfikować osoby zamieszkujące ulicę Mickiewicza pod numerami 71, 72, 80, których czynsz jest niższy niż
1000 zł. Jak będzie wyglądać klauzula WHERE w zapytaniu?

A. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer IN (71, 72, 80) AND czynsz < 1000

B. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer > 70 AND numer < 81 OR czynsz < 1000

C. WHERE ulica = 'Mickiewicza' OR numer IN (71, 72, 80) OR czynsz < 1000

D. WHERE ulica = 'Mickiewicza' AND numer IN (71, 72, 80) OR czynsz < 1000

Pojawiające się w odpowiedziach błędne koncepcje mogą prowadzić do niepoprawnych wyników w zapytaniach SQL, co jest istotne z punktu widzenia analizy danych. W przypadku użycia operatora OR, jak w niektórych z przedstawionych odpowiedzi, skutkuje to potencjalnym zwróceniem danych, które nie spełniają wszystkich wymaganych kryteriów. Na przykład, jeżeli zastosujemy klauzulę WHERE z OR, system zwróci wszystkie rekordy, które są na ulicy 'Mickiewicza' lub mają numer 71, 72 lub 80, niezależnie od wartości czynszu. To może prowadzić do błędnych interpretacji i niepoprawnych raportów. Podobnie, użycie warunków numerycznych, jak 'numer > 70 AND numer < 81', w połączeniu z OR dla czynszu, również nie dostarcza precyzyjnych wyników, ponieważ czyni je zbyt ogólnymi. Takie podejście może prowadzić do zwrócenia danych, które nie są zgodne z zamierzonymi kryteriami, co jest sprzeczne z zasadą maksymalnej precyzji w zapytaniach SQL. Dobre praktyki w programowaniu SQL wymagają, by warunki były ściśle określone i logicznie powiązane, aby zapewnić klarowność oraz wydajność zapytań. Błędy takie mogą prowadzić do nieefektywności w przetwarzaniu danych oraz do podejmowania niewłaściwych decyzji na podstawie niepoprawnych informacji.

Pytanie 27

Jaką funkcję spełnia atrybut value w polu formularza XHTML?

<input type="text" name="name" value="value">

A. określa nazwę pola

B. określa domyślną wartość

C. czyni pole jedynie do odczytu

D. definiuje maksymalną długość pola

Atrybut value w polu formularza XHTML nie ustawia pola tylko do odczytu. Aby uczynić pole nieedytowalnym, powinno się użyć atrybutu readonly, który blokuje możliwość edycji zawartości pola przez użytkownika, ale nadal pozwala na jego przesłanie wraz z formularzem. Value nie ogranicza długości pola tekstowego w formularzu. Aby ograniczyć liczbę znaków, jakie użytkownik może wprowadzić, stosuje się atrybut maxlength, który bezpośrednio określa maksymalną dozwoloną liczbę znaków. Wartości ustawione przez atrybut value mogą również być dłuższe niż to ograniczenie, ale w momencie przesyłania formularza tylko część widoczna w polu zostanie przesłana. Atrybut value nie wskazuje na nazwę pola. Do tego celu używa się atrybutu name, który definiuje nazwę pod jaką dane z tego pola będą przesłane na serwer. To błędne zrozumienie funkcji atrybutu value może wynikać z mylenia jego zastosowania z logiką działania innych atrybutów formularzy XHTML. Atrybut value jest kluczowy do ustawiania wartości domyślnych, co jest istotne w kontekście poprawy użyteczności formularzy i zwiększenia komfortu użytkownika.

Pytanie 28

W każdej iteracji pętli wartość aktualnego elementu tablicy jest przypisywana do zmiennej, a wskaźnik tablicy jest przesuwany o jeden, aż do ostatniego elementu tablicy. Czy to zdanie odnosi się do instrukcji?

A. next

B. for

C. while

D. foreach

Instrukcja 'foreach' w językach programowania, takich jak PHP, C# czy Java, jest zaprojektowana specjalnie do iteracji po elementach kolekcji, takich jak tablice lub kolekcje. Działa to poprzez przypisanie bieżącego elementu tablicy do zmiennej w każdej iteracji pętli oraz automatyczne przesuwanie wskaźnika do następnego elementu, co czyni ten mechanizm bardzo wygodnym w użyciu. Przykładowo, w PHP możemy użyć 'foreach' w następujący sposób: 'foreach ($tablica as $element) { echo $element; }'. W tej konstrukcji, dla każdego elementu w tablicy, zmienna $element będzie zawierać jego wartość, a pętla zakończy się automatycznie po osiągnięciu ostatniego elementu. Taki sposób iteracji jest bardziej przejrzysty i mniej podatny na błędy, ponieważ nie musimy zarządzać indeksami ręcznie, co może prowadzić do pomyłek, takich jak przekroczenie granic tablicy. Ponadto, instrukcje 'foreach' są bardziej czytelne, co ułatwia współpracę w zespołach programistycznych i utrzymanie kodu w dłuższej perspektywie. W dokumentacji wielu języków programowania 'foreach' jest rekomendowane jako najlepsza praktyka do iteracji po elementach kolekcji, co czyni je bardziej efektywnymi w kontekście programowania obiektowego oraz funkcjonalnego.

Pytanie 29

W instrukcji CREATE TABLE zastosowanie klauzuli PRIMARY KEY przy definiowaniu pola tabeli spowoduje, że to pole stanie się

A. kluczem obcym

B. indeksem klucza

C. indeksem unikalnym

D. kluczem podstawowym

Użycie klauzuli PRIMARY KEY w instrukcji CREATE TABLE oznacza, że pole, do którego jest ona przypisana, stanie się kluczem podstawowym tabeli. Klucz podstawowy to atrybut lub zbiór atrybutów, które jednoznacznie identyfikują każdy rekord w tabeli. Klucz podstawowy musi być unikalny dla każdego rekordu oraz nie może zawierać wartości NULL. Na przykład, w tabeli użytkowników, pole 'user_id' często pełni rolę klucza podstawowego, co pozwala na jednoznaczne odnalezienie informacji o każdym użytkowniku. Stosowanie kluczy podstawowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu baz danych, ponieważ zapewnia integralność danych oraz umożliwia efektywne indeksowanie i wyszukiwanie informacji. Dodatkowo, klucze podstawowe mogą być używane w relacjach z innymi tabelami jako klucze obce, co ułatwia tworzenie powiązań między danymi. Klucz podstawowy jest zatem fundamentem struktury danych w bazie, co potwierdzają standardy SQL oraz normy projektowania baz danych.

Pytanie 30

Jak nazywa się komponent oznaczony znakiem zapytania w architekturze platformy .NET, który pozwala na tworzenie własnych aplikacji za pomocą frameworków oraz przekształcanie skompilowanego kodu pośredniego na kod maszynowy procesora zainstalowanego w systemie?

A. Infrastruktura językowa (CLI)

B. Biblioteka klas bazowych (BCL)

C. Wspólne środowisko programistyczne (CLP)

D. Wspólne środowisko uruchomieniowe (CLR)

Często ludzie mylą CLI, czyli infrastrukturę językową, z CLR, ale to jednak różne rzeczy. CLI to specyfikacja, która mówi, jak języki mają współpracować w ramach .NET, a nie zajmuje się wykonywaniem kodu, co jest robotą CLR. A CLP, czyli wspólne środowisko programistyczne, w ogóle nie jest częścią oficjalnych terminów .NET, więc można się w tym pogubić. Jeśli chodzi o bibliotekę klas bazowych BCL, to jest to zestaw klas i interfejsów, które programiści wykorzystują, ale to też nie ma nic wspólnego z wykonywaniem kodu, to rolę CLR. BCL dostarcza różne przydatne narzędzia, na przykład do obsługi plików czy pracy z danymi. Błąd, który wiele osób popełnia, to mylenie BCL z CLR, mimo że mają różne funkcje i cele. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, żeby dobrze korzystać z platformy .NET i uniknąć typowych nieporozumień dotyczących jej struktury.

Pytanie 31

Atrybut wskazujący na lokalizację pliku graficznego w znaczniku <img> to

A. alt

B. link

C. src

D. href

Atrybut 'src' (source) jest kluczowym elementem znacznika <img>, ponieważ wskazuje lokalizację pliku graficznego, który ma być wyświetlony na stronie internetowej. Użycie tego atrybutu jest niezbędne, aby przeglądarka mogła zlokalizować i załadować odpowiedni obraz. Na przykład, jeśli chcesz wyświetlić grafikę logo na stronie, możesz użyć znacznika <img src='logo.png'>, gdzie 'logo.png' jest ścieżką do pliku graficznego. Ważne jest, aby pamiętać o dokładnym podaniu ścieżki, która może być względna lub absolutna. Zgodnie z najlepszymi praktykami, ważne jest również użycie atrybutu 'alt', który opisuje obraz dla osób z problemami wzrokowymi oraz w przypadku, gdy obraz nie może być załadowany. Przestrzeganie standardów W3C w zakresie HTML zapewnia lepszą dostępność i użyteczność stron internetowych.

Pytanie 32

Reguła CSS, która ustawia tekst paragrafu w pionie na środku, to:

A. vertical-align: middle

B. align: middle

C. vertical-align: center

D. text-align: center

Odpowiedzi, które zostały podane jako alternatywne, są niepoprawne z różnych powodów. 'Vertical-align: center' nie jest uznawane za poprawną regułę CSS, ponieważ nie istnieje właściwość 'center' w kontekście 'vertical-align'. Tylko wartości takie jak 'top', 'middle', 'bottom' oraz 'baseline' są dozwolone. Z kolei 'text-align: center' jest właściwością, która odpowiada za poziome centrowanie tekstu wewnątrz elementu blokowego lub kontenera, a nie za wyśrodkowanie w pionie. Użycie tej reguły sprawi, że tekst będzie wyśrodkowany w poziomie, co jest zupełnie inną operacją niż pionowe centrowanie. Ostatnia propozycja, 'align: middle', jest również niepoprawna, ponieważ nie jest to właściwość CSS. W kontekście wyśrodkowywania elementów w CSS, 'align' nie jest używane, a zamiast tego powinno się stosować 'vertical-align' lub techniki takie jak flexbox, które pozwalają na bardziej elastyczne i nowoczesne podejście do układania elementów. Zrozumienie różnicy między tymi właściwościami jest kluczowe dla efektywnego projektowania stron internetowych, ponieważ stosowanie niewłaściwych reguł może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów w układzie strony.

Pytanie 33

Grafika powinna być zapisana w formacie GIF, jeśli

A. konieczne jest zapisanie obrazu lub animacji

B. istnieje potrzeba zapisu obrazu w formie bez kompresji

C. jest to grafika wektorowa

D. jest to obraz w technologii stereoskopowej

Format GIF (Graphics Interchange Format) jest powszechnie wykorzystywany do przechowywania obrazów oraz animacji. Dzięki obsłudze przezroczystości oraz możliwości tworzenia prostych animacji, GIF stał się standardem w przypadku grafiki na stronach internetowych. Jego ograniczenie do 256 kolorów sprawia, że idealnie nadaje się do prostych grafik, takich jak logo czy ikony, gdzie nie jest wymagana pełna gama kolorów, co ma miejsce w formatach takich jak JPEG czy PNG. W przypadku animacji, GIF umożliwia zapis wielu klatek w jednym pliku, co pozwala na odtwarzanie sekwencji obrazu bez potrzeby korzystania z dodatkowego oprogramowania. Praktyczne zastosowanie GIF-a można zaobserwować w mediach społecznościowych, gdzie animowane obrazki są często wykorzystywane do wyrażania emocji, a także na stronach internetowych do przedstawiania logo w ruchu. Używanie formatu GIF w kontekście animacji jest zgodne z dobrą praktyką w branży, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami wizualnymi oraz zwiększa atrakcyjność treści wizualnych.

Pytanie 34

Funkcji session_start() w PHP należy używać podczas realizacji

A. ładowania danych z zewnętrznych plików

B. przetwarzania formularzy

C. wielostronicowej strony internetowej, która wymaga dostępu do danych przy przechodzeniu między stronami

D. każdej strony, która wykorzystuje ciasteczka

Funkcja session_start() jest kluczowym elementem zarządzania sesjami w PHP, co jest niezbędne w kontekście wielostronicowych witryn internetowych. Jej głównym zadaniem jest inicjalizacja sesji, która pozwala na przechowywanie i udostępnianie danych użytkownika pomiędzy różnymi stronami serwisu. Gdy wywołasz session_start(), PHP sprawdza, czy istnieje już aktywna sesja. Jeśli tak, został załadowany odpowiedni identyfikator sesji, co umożliwia dostęp do danych przechowywanych w superglobalnej tablicy $_SESSION. Przykładami zastosowania mogą być koszyki zakupowe, gdzie użytkownik dodaje produkty na różnych stronach, a dane o tych produktach muszą być zachowane i dostępne na każdej z nich. Dobre praktyki zalecają, aby session_start() było wywoływane na początku skryptu, przed jakimkolwiek wyjściem na ekran, aby uniknąć problemów z nagłówkami HTTP. Ponadto, zarządzanie sesjami powinno być realizowane z uwzględnieniem bezpieczeństwa, np. poprzez regenerację identyfikatorów sesji po zalogowaniu oraz zabezpieczenie przed atakami CSRF.

Pytanie 35

Co należy zweryfikować przed wykonaniem kopii zapasowej bazy danych, aby było możliwe jej późniejsze odtworzenie w poprawny sposób?

A. możliwość udostępnienia bazy danych

B. spójność bazy danych

C. poprawność składni zapytań

D. prawa dostępu do serwera bazy danych

Zarządzanie bazą danych wymaga zrozumienia, że przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa kluczowe jest zapewnienie, że baza danych jest spójna. Wybór odpowiedzi dotyczącej możliwość udostępnienia bazy danych wskazuje na niezrozumienie podstawowych zasad operacji na bazie danych. Udostępnienie bazy może wiązać się z ryzykiem w przypadku, gdy użytkownicy wprowadzają dane w czasie wykonywania kopii zapasowej, co może prowadzić do niespójności. Prawa dostępu do serwera bazy danych są istotne, ale bez upewnienia się, że dane są spójne, nawet najlepiej zabezpieczona baza może okazać się problematyczna podczas przywracania. Poprawność składni zapytań jest także ważna, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na jakość kopii zapasowej, ponieważ może być temat dotyczący operacji wykonywanych na danych, a nie samego stanu bazy. Spójność danych zapewnia, że wszystkie zależności i relacje między danymi są nienaruszone, co jest kluczowe, aby móc polegać na kopii zapasowej jako wiarygodnym źródle danych. Przykładem błędnego rozumienia może być sytuacja, w której administrator baz danych, koncentrując się na dostępności, ignoruje mechanizmy zapewniające integralność danych, co prowadzi do nieprzewidzianych błędów przy próbie ich odtworzenia.

Pytanie 36

Na podstawie przypisania wartości do zmiennych zapisanych w języku PHP można stwierdzić, że

$zmienna1 = 15;
$zmienna2 = "15";
$zmienna3 = (string) $zmienna1;

A. Wszystkie zmienne są tego samego typu.

B. zmienna2 i zmienna3 są tego samego typu.

C. zmienna1 i zmienna3 są tego samego typu.

D. zmienna1 i zmienna2 są tego samego typu.

Niestety, twoja odpowiedź była nieprawidłowa. Wydaje się, że mogła wynikać z niezrozumienia typów zmiennych w języku PHP. W tym pytaniu zmienna1 była typu int (liczba całkowita), zmienna2 była typu string (ciąg znaków), natomiast zmienna3 była wynikiem rzutowania zmiennej1 na typ string. Stąd wynika, że zmienna2 i zmienna3 są obie typu string. Natomiast zmienna1, pomimo że miała taką samą wartość jak zmienna2 i zmienna3 (15), nie była tego samego typu. W językach programowania typ danych jest ważny, szczególnie przy operacjach porównania czy połączenia różnych typów danych. PHP jest językiem o dynamicznych typach, co oznacza, że typ zmiennej może ulec zmianie w trakcie wykonania skryptu, ale mimo to warto zawsze świadomie operować na typach zmiennych.

Pytanie 37

Aby tworzyć strony internetowe w sposób graficzny, należy skorzystać z

A. edytora CSS

B. programu typu WYSIWYG

C. przeglądarki internetowej

D. programu MS Office Picture Manager

Korzystanie z przeglądarek internetowych do tworzenia stron internetowych jest fundamentalnie niepoprawne, ponieważ przeglądarki są narzędziami do wyświetlania stron, a nie ich tworzenia. Użytkownicy mogą jedynie przeglądać treści, które zostały już opracowane w innych aplikacjach i zamieszczone w Internecie. Również edytory CSS, choć ważne w procesie stylizowania stron, nie są wystarczające do graficznego tworzenia stron internetowych. Edytory te skupiają się jedynie na aspekcie wizualnym poprzez stylowanie elementów HTML, ale nie oferują możliwości łatwego i intuicyjnego projektowania układu strony, co jest kluczowe dla grafików i projektantów stron. Co więcej, program MS Office Picture Manager jest aplikacją do zarządzania i edytowania zdjęć, a nie do tworzenia stron internetowych. Użytkownicy mogą popełniać błąd, myśląc, że podobne programy mogą być używane do projektowania stron, jednak nie są one zaprojektowane do integracji z HTML, CSS czy JavaScript. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego tworzenia stron internetowych, które są nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne i zgodne z nowoczesnymi standardami.

Pytanie 38

Do którego akapitu przypisano podaną właściwość stylu CSS?
border-radius: 20%;

A. Rys. D

B. Rys. C

C. Rys. B

D. Rys. A

Właściwość CSS border-radius służy do zaokrąglania rogów elementu na stronie internetowej. W przypadku wartości procentowej jak 20% zaokrąglenie jest obliczane w stosunku do wymiarów elementu co pozwala na uzyskanie proporcjonalnego wyglądu niezależnie od rozmiaru ramki. Wybranie odpowiedzi Rys. B jest poprawne ponieważ widoczny jest tam efekt zaokrąglonych rogów co jednoznacznie wskazuje na zastosowanie border-radius. Takie stylizacje są powszechnie używane w projektowaniu nowoczesnych interfejsów użytkownika aby nadać im bardziej miękki i przyjazny wygląd. Dobre praktyki projektowe zalecają umiarkowane stosowanie zaokrągleń aby nie przesadzić z efektami wizualnymi co mogłoby pogorszyć czytelność i funkcjonalność. Warto również pamiętać o aspekcie responsywności – używanie wartości procentowych pozwala na lepsze dostosowanie się do różnych rozdzielczości ekranów co jest kluczowe w nowoczesnym web designie. Dzięki border-radius można także tworzyć zaawansowane efekty graficzne łącząc go z innymi właściwościami CSS jak cienie czy gradienty co pozwala na osiągnięcie atrakcyjnych wizualnie elementów bez potrzeby użycia obrazów.

Pytanie 39

Który fragment kodu stanowi zamiennik dla kodu umieszczonego w ramce?

A. D

B. A

C. C

D. B

Odpowiedzi B i D są nieprawidłowe ponieważ ignorują kluczową część logiki oryginalnego kodu mianowicie filtrację parzystych liczb. Odpowiedź B iteruje przez wszystkie liczby od 1 do 55 wypisując je wszystkie bez wyjątku co diametralnie odbiega od zamierzonego wyniku kodu źródłowego. Odpowiedź D jest identyczna z B z tym że format zapisu jest nieco odmienny nie ma to jednak wpływu na logikę działania co czyni ją również błędną. Odpowiedź C inicjuje pętlę od 2 i inkrementuje x o 2 co teoretycznie powinno zbliżyć się do rozwiązania jednak zakres iteracji kończy się na 56 co wykracza poza zadany limit 55 oraz wypisuje nieistniejącą w oryginalnej pętli dodatkową liczbę co jest błędne. Wybory te mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia zakresu pętli lub metody przeskakiwania wartości co jest częstym błędem przy interpretacji pętli iteracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie jak zastosowana logika i zakres wpływają na wynik końcowy oraz jak można optymalnie odwzorować te zasady w alternatywnym kodzie.

Pytanie 40

Aby zainstalować system CMS Joomla!, potrzebne jest środowisko

A. Apache, PHP i MySQL

B. IIS, PERL i MySQL

C. Apache oraz PHP

D. PHP oraz MySQL

Aby uruchomić system CMS Joomla!, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie serwera WWW, interpreter PHP oraz systemu zarządzania bazą danych, którym najczęściej jest MySQL. Apache to najpopularniejszy serwer WWW, który zapewnia środowisko dla aplikacji internetowych, oferując elastyczność i wsparcie dla wielu protokołów. PHP jest językiem skryptowym, który umożliwia dynamiczne generowanie treści na stronach internetowych. MySQL jako system zarządzania bazą danych pozwala na przechowywanie, zarządzanie i pobieranie danych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania treścią w Joomla!. Przykładem zastosowania tych technologii może być stworzenie witryny internetowej, która korzysta z bazy danych do przechowywania artykułów, użytkowników oraz innych zasobów, a następnie dynamicznie je wyświetla za pomocą PHP. Warto również pamiętać, że stosowanie tych technologii to standardowa praktyka w branży, co zapewnia kompatybilność oraz wsparcie społeczności deweloperów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej