Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:54
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:01

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux, aby przejść do głównego katalogu w strukturze drzewiastej, używa się komendy

A. cd/

B. cd ..

C. cd /

D. cd\

Odpowiedzi, które nie prowadzą do przejścia do korzenia drzewa katalogów, mogą wydawać się logiczne, ale nie odpowiadają rzeczywistości działania systemu Linux. 'cd/' bez spacji może wydawać się poprawne, jednak pomija standardy dotyczące formatowania poleceń, co może prowadzić do nieporozumień. W systemie Linux ważne jest, aby polecenia były poprawnie sformatowane, aby mogły być zrozumiane przez powłokę. Jest to przykład typowego błędu, gdzie użytkownicy zapominają o konieczności użycia spacji po 'cd' przed znakiem '/', co obniża czytelność i może prowadzić do niezamierzonych błędów. Z kolei 'cd\' jest poleceniem, które nie jest rozpoznawane w systemach Linux, ponieważ backslash (\) jest używany jako separator ścieżek w systemach Windows, a nie w Unix-like. Stąd, jego użycie w Linuxie prowadzi do niepoprawnego działania, co jest częstym błędem w myśleniu, gdy użytkownicy przenoszą nawyki z jednego systemu na drugi. Wreszcie, 'cd ..' przenosi nas do katalogu nadrzędnego, a nie do korzenia, co może prowadzić do frustracji, gdy użytkownicy próbują uzyskać dostęp do najwyższego poziomu hierarchii plików. Kluczowym aspektem nawigacji w systemie Linux jest zrozumienie, jak działa hierarchia plików i jakie polecenia są odpowiednie do wykonania określonych zadań, co jest podstawą efektywnego zarządzania systemem.

Pytanie 2

Drukarką przeznaczoną do druku etykiet i kodów kreskowych, która drukuje poprzez roztapianie pokrycia specjalnej taśmy, w wyniku czego barwnik z niej zostaje przyklejony do materiału, na którym następuje drukowanie jest drukarka

A. termostransferowa.

B. igłowa.

C. laserowa.

D. atramentowa.

Drukarki igłowe, laserowe i atramentowe to urządzenia, które na pierwszy rzut oka też mogą wydawać się uniwersalne czy wręcz przystosowane do drukowania etykiet, jednak w praktyce mają poważne ograniczenia techniczne, jeśli chodzi o tego typu zastosowania. Drukarka igłowa wykorzystuje mechaniczne uderzanie igiełek przez taśmę barwiącą na papier i oczywiście sprawdza się do wydruków wielokopii czy faktur, ale nie oferuje ani wymaganej rozdzielczości, ani odpowiedniej trwałości nadruku na materiałach etykietowych – szczególnie tam, gdzie liczy się odporność na ścieranie i warunki zewnętrzne. Z kolei drukarki atramentowe, choć świetnie nadają się do wydruków kolorowych czy zdjęć, mają problem z utrwalaniem tuszu na powierzchniach innych niż papier, szczególnie foliowych. Dodatkowo wydruki atramentowe są często podatne na rozmazywanie pod wpływem wilgoci, co dyskwalifikuje je z zastosowań typowych dla etykiet logistycznych czy magazynowych. Drukarki laserowe uzyskują wysoką jakość na papierze, a toner jest odporny na ścieranie, ale tutaj największą przeszkodą jest ograniczona kompatybilność z nietypowymi materiałami etykietowymi oraz brak możliwości elastycznej zmiany rodzaju nośnika. Często spotykam się z myleniem technologii termotransferowej z termiczną (gdzie nie stosuje się taśmy, tylko specjalny papier) albo właśnie z laserową, bo też jest tam ciepło i toner, ale to zupełnie nie ten kierunek. Praktyka pokazuje, że branża logistyki i magazynowania zdecydowanie stawia na termotransfer ze względu na trwałość i uniwersalność druku na różnych materiałach. Wybór innej technologii w tych zastosowaniach to często efekt nieznajomości wymagań dotyczących odporności wydruku lub chęć uproszczenia procesu, co w końcu prowadzi do problemów z czytelnością oznaczeń i błędów w identyfikacji. Warto zawsze wybierać technologię zgodnie z normami branżowymi i faktycznymi potrzebami środowiska pracy.

Pytanie 3

W systemach Windows, aby określić, w którym miejscu w sieci zatrzymał się pakiet, stosuje się komendę

A. nslookup

B. ping

C. tracert

D. ipconfig

Komenda 'tracert' (traceroute) jest narzędziem diagnostycznym używanym w systemach Windows do śledzenia trasy pakietów wysyłanych przez sieć. Dzięki niej możemy zidentyfikować, przez jakie routery przechodzi pakiet, co pozwala na ustalenie miejsca, w którym mogą występować problemy z połączeniem. 'Tracert' wyświetla listę wszystkich punktów pośrednich, które pakiet odwiedza, a także czas, jaki jest potrzebny na dotarcie do każdego z nich. To niezwykle przydatna funkcjonalność w sieciach o dużej złożoności, gdzie lokalizacja problemu może być utrudniona. Na przykład, gdy użytkownik doświadcza opóźnień w połączeniu z określoną stroną internetową, może użyć 'tracert', aby zobaczyć, na którym etapie trasy pakietów występują opóźnienia. Warto również zauważyć, że narzędzie to jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi diagnostyki sieci, które sugerują monitorowanie tras pakietów jako podstawową metodę lokalizacji problemów w komunikacji sieciowej.

Pytanie 4

W jakim miejscu są zapisane dane dotyczące kont użytkowników domenowych w systemach Windows Server?

A. W plikach hosts na wszystkich komputerach pracujących w domenie

B. W bazie danych kontrolera domeny

C. W bazie SAM umieszczonej na lokalnym komputerze

D. W pliku users znajdującym się w katalogu c:Windowssystem32

Baza SAM (Security Accounts Manager) jest lokalnym mechanizmem przechowywania informacji o użytkownikach i hasłach na pojedynczych komputerach z systemem Windows, ale nie jest używana w kontekście kont domenowych. To podejście ogranicza się do systemów operacyjnych działających w trybie standalone, co znacząco ogranicza możliwości zarządzania i kontroli nad użytkownikami w większych środowiskach sieciowych. Przechowywanie informacji w pliku users w katalogu c:\Windows\system32 jest całkowicie niezgodne z praktykami stosowanymi w Windows Server; nie istnieje taki plik, który mógłby pełnić tę funkcję w systemach zarządzanych przez Active Directory. Z kolei pliki hosts są używane do mapowania nazw hostów na adresy IP i nie mają nic wspólnego z autoryzacją użytkowników w domenie. Pojęcie przechowywania danych użytkowników w plikach hosts może wynikać z mylnego przekonania, że lokalne mapowanie nazw może zastąpić centralne zarządzanie kontami, co w praktyce jest skrajnie nieefektywne i naraża sieć na poważne problemy z bezpieczeństwem. Nieprawidłowe zrozumienie architektury Active Directory oraz różnicy między lokalnymi kontami a kontami domenowymi prowadzi do błędnych wniosków, które mogą negatywnie wpływać na zarządzanie użytkownikami i bezpieczeństwo systemów.

Pytanie 5

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. ósemkowym

B. dwójkowym

C. dziesiętnym

D. szesnastkowym

Wybór innych systemów liczbowych jako reprezentacji adresu IP 172.16.0.1 może prowadzić do nieporozumień dotyczących interpretacji danych. System ósemkowy, oparty na liczbach od 0 do 7, nie jest używany do przedstawiania adresów IP, ponieważ jego zakres ogranicza możliwość bezpośredniego odwzorowania wartości oktetów, które mieszczą się w zakresie 0-255. Takie podejście może prowadzić do błędów w konfiguracji i identyfikacji urządzeń w sieci. Z kolei system szesnastkowy, w którym liczby są przedstawiane za pomocą cyfr 0-9 oraz liter A-F, jest stosowany głównie w kontekście reprezentacji danych binarnych w bardziej skondensowanej formie, ale nie jest standardem w adresowaniu IPv4. Użytkownicy mogą pomylić ten system z adresowaniem w protokołach, które używają notacji szesnastkowej do reprezentowania adresów MAC. System dwójkowy, z kolei, chociaż fundamentalny w kontekście działania komputerów, nie jest używany w codziennej pracy związanej z adresowaniem IP, gdyż jego zapis byłby zbyt skomplikowany i mało czytelny. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów liczbowych, co wynika z braku zrozumienia ich zastosowania. W praktyce, znajomość i umiejętność poprawnej interpretacji adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 6

Użycie trunkingowego połączenia między dwoma przełącznikami umożliwia

A. zwiększenie wydajności połączenia poprzez użycie dodatkowego portu

B. zablokowanie wszelkich niepotrzebnych połączeń na danym porcie

C. przesyłanie w jednym łączu ramek pochodzących od wielu wirtualnych sieci lokalnych

D. ustawienie agregacji portów, która zwiększa przepustowość między przełącznikami

Połączenie typu trunk umożliwia przesyłanie ramek z wielu wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Dzięki temu administratorzy sieci mogą efektywniej wykorzystać dostępne zasoby, eliminując potrzebę posiadania oddzielnych połączeń dla każdej VLAN. W praktyce, gdy dwa przełączniki są połączone w trybie trunk, mogą wymieniać dane z różnych VLAN-ów, co jest kluczowe w dużych, złożonych środowiskach sieciowych. Umożliwia to zminimalizowanie kosztów związanych z okablowaniem i uproszczenie architektury sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują sposób tagowania ramek dla różnych VLAN-ów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania trunków. To podejście jest szeroko stosowane w sieciach korporacyjnych oraz w centrach danych, gdzie zarządzanie wieloma sieciami lokalnymi jest kluczowe dla zapewnienia wydajności i bezpieczeństwa. W efekcie, trunking stanowi fundament nowoczesnych architektur sieciowych, umożliwiając elastyczne i skalowalne rozwiązania.

Pytanie 7

Jakim elementem sieci SIP jest telefon IP?

A. Serwerem rejestracji SIP

B. Serwerem Proxy SIP

C. Terminalem końcowym

D. Serwerem przekierowań

Wybór serwera rejestracji SIP, serwera przekierowań lub serwera proxy SIP jako odpowiedzi na pytanie o to, czym jest telefon IP, jest niepoprawny z kilku powodów. Serwer rejestracji SIP jest odpowiedzialny za zarządzanie informacjami o dostępności terminali końcowych w sieci. Jego funkcja polega na rejestrowaniu i aktualizowaniu lokalizacji urządzeń, co pozwala na ich identyfikację oraz kierowanie połączeń do właściwego terminalu. Serwer przekierowań, z kolei, działa jako pośrednik w procesie zestawiania połączeń, ale nie pełni funkcji końcowego punktu komunikacji. W przypadku serwera proxy SIP, jego rola polega na przekazywaniu komunikatów SIP między różnymi urządzeniami, a nie na bezpośrednim interfejsie użytkownika. Te elementy są integralnymi składnikami architektury SIP, ale nie stanowią samodzielnych terminali końcowych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji pośredniczących z rolą urządzeń końcowych, co prowadzi do nieporozumień. Terminal końcowy to zawsze urządzenie, które bezpośrednio uczestniczy w komunikacji, a telefony IP dokładnie spełniają tę definicję, umożliwiając użytkownikowi interakcję w czasie rzeczywistym.

Pytanie 8

W systemie Windows 7 aby skopiować folder c:\test wraz z jego podfolderami na dysk zewnętrzny f:\, należy zastosować polecenie

A. copy c:\test f:\test /E

B. xcopy c:\test f:\test /E

C. copy f:\test c:\test /E

D. xcopy f:\test c:\test /E

Polecenie 'xcopy c:\test f:\test /E' jest poprawne, ponieważ xcopy jest narzędziem przeznaczonym do kopiowania plików i katalogów w systemie Windows, w tym również ich podkatalogów. Opcja '/E' wskazuje, że program ma kopiować również puste katalogi, co jest istotne w przypadku przenoszenia całej struktury katalogów. Przy pomocy tego polecenia, wszystkie pliki oraz podkatalogi znajdujące się w 'c:\test' zostaną skopiowane do lokalizacji 'f:\test', co jest szczególnie przydatne podczas archiwizacji danych lub przenoszenia ich na inny nośnik. W praktyce, xcopy oferuje więcej opcji niż copy, co czyni go bardziej elastycznym narzędziem w kontekście zarządzania plikami. Przykładem zastosowania xcopy może być tworzenie kopii zapasowych zawartości folderu roboczego przed wprowadzeniem większych zmian, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi.

Pytanie 9

Jakie zabezpieczenie w dokumentacji technicznej określa mechanizm zasilacza komputerowego zapobiegający przegrzaniu urządzenia?

A. UVP

B. SCP

C. OPP

D. OTP

OTP, czyli Over Temperature Protection, to taki system, który chroni zasilacz w komputerze przed przegrzaniem. Kiedy temperatura w zasilaczu za mocno rośnie, to ten mechanizm automatycznie wyłącza zasilanie. Dzięki temu sprzęt nie ulega uszkodzeniom, a użytkowanie go staje się bezpieczniejsze. To jest naprawdę ważne, bo zasilacze pracują w różnych warunkach, a ich wydajność może być mocno ograniczona przez wysoką temperaturę. Weźmy na przykład sytuację, gdy intensywnie gramy w gry 3D albo renderujemy grafikę - wtedy zasilacz generuje sporo ciepła. To właśnie dlatego takie zabezpieczenia jak OTP są tak istotne, zwłaszcza że branża ma swoje normy, które sugerują, że trzeba je stosować, żeby sprzęt był niezawodny na dłużej. Dobrym przykładem są zasilacze 80 PLUS, które muszą mieć wysoką efektywność energetyczną i różne dodatkowe zabezpieczenia, w tym OTP, co wpływa na ich solidność i stabilną pracę.

Pytanie 10

Aby w systemie Windows ustawić właściwości wszystkich zainstalowanych urządzeń lub wyświetlić ich listę, należy użyć narzędzia

A. diskmgmt.msc

B. devmgmt.msc

C. dnsmgmt.msc

D. dhcpmgmt.msc

devmgmt.msc to zdecydowanie jedno z najważniejszych narzędzi w codziennej pracy z systemem Windows, zwłaszcza jeśli chodzi o zarządzanie sprzętem i sterownikami. Dzięki temu narzędziu możesz w jednym miejscu zobaczyć pełną listę wszystkich urządzeń zainstalowanych w komputerze – zarówno tych fizycznych, jak i wirtualnych. Co ważne, Device Manager umożliwia nie tylko przeglądanie, ale też szczegółowe konfigurowanie właściwości każdego elementu, np. aktualizowanie sterowników, wyłączanie lub deinstalowanie urządzeń, czy rozwiązywanie konfliktów sprzętowych. Moim zdaniem świetnie sprawdza się to nie tylko w przypadku klasycznych komputerów stacjonarnych, ale też laptopów, gdzie czasem sterowniki potrafią spłatać figla. Warto wiedzieć, że od czasów Windows XP aż po najnowsze wersje systemu, devmgmt.msc to standardowy i niezawodny sposób na szybki dostęp do menedżera urządzeń – można go uruchomić zarówno przez okno „Uruchom”, jak i przez konsolę MMC. Używanie menedżera urządzeń to podstawa dobrej diagnostyki i administracji, szczególnie według dobrych praktyk branżowych – oszczędza mnóstwo czasu w porównaniu do szukania problemów na oślep. To narzędzie bywa też niezastąpione podczas instalacji nowych komponentów lub przy rozwiązywaniu problemów po aktualizacjach systemu. Szczerze, trudno mi sobie wyobrazić efektywną opiekę nad komputerami bez regularnego używania devmgmt.msc.

Pytanie 11

Domyślny port, na którym działa usługa "Pulpit zdalny", to

A. 3389

B. 3390

C. 3379

D. 3369

Port 3389 jest domyślnym portem dla usługi Pulpit zdalny (Remote Desktop Protocol, RDP), co oznacza, że jest to standardowy port, na którym nasłuchują serwery RDP. Protokół ten umożliwia użytkownikom zdalny dostęp do systemu Windows, co jest niezwykle przydatne w środowiskach korporacyjnych oraz w sytuacjach, gdy praca zdalna jest niezbędna. Przykładowo, administratorzy systemów mogą zdalnie zarządzać serwerami, co pozwala na szybkie reagowanie na problemy oraz oszczędza czas związany z koniecznością fizycznej obecności przy sprzęcie. Dobre praktyki sugerują, aby zabezpieczyć ten port, na przykład poprzez użycie firewalli i VPN, a także rozważyć zmianę domyślnego portu w celu zmniejszenia ryzyka ataków hakerskich. Ponadto, warto pamiętać o regularnych aktualizacjach systemów oraz monitorowaniu logów dostępu, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo środowiska zdalnego dostępu.

Pytanie 12

Który z poniższych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26?

A. 172.16.64.192

B. 172.16.64.0

C. 172.16.64.255

D. 172.16.64.63

Adres 172.16.64.0 jest adresem sieci, co oznacza, że nie można go przypisać żadnemu z urządzeń w tej sieci. Adres ten jest kluczowy w strukturze sieciowej, ponieważ identyfikuje całą podsieć, a jego zrozumienie jest niezbędne dla administratorów sieci. Adres 172.16.64.192 jest z kolei adresem, który leży poza zakresem tej podsieci, ponieważ przy masce /26, adresy przypisane do tej sieci kończą się na 172.16.64.63. Ponadto, adres 172.16.64.255 również nie jest poprawny, ponieważ jest to adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/24, a nie /26, co wskazuje na błąd w podstawowym rozumieniu maski podsieci. Typowym błędem jest mylenie adresów rozgłoszeniowych z adresami przypisanymi hostom, co może prowadzić do problemów z komunikacją w sieci. Ważne jest, aby dobrze rozumieć podział sieci i sposób identyfikacji adresów IP, co jest kluczowe w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą IT. Dlatego też znajomość zasad przydzielania adresów IP oraz umiejętność korzystania z narzędzi do obliczania adresów podsieci są niezbędne dla efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 13

Adres komórki pamięci został podany w kodzie binarnym 1110001110010100. Jak zapisuje się ten adres w systemie szesnastkowym?

A. 7E+092

B. D281

C. E394

D. 493

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres binarny 1110001110010100 można przekształcić na system szesnastkowy, grupując bity w zestawy po cztery, począwszy od prawej strony. W tym przypadku, zapisując adres w grupach otrzymujemy: 1110 0011 1001 0100. Każda z tych grup odpowiada jednemu cyfrom w systemie szesnastkowym: 1110 to E, 0011 to 3, 1001 to 9, a 0100 to 4. Dlatego adres w systemie szesnastkowym to E394. Użycie systemów liczbowych, w tym konwersji między binarnym i szesnastkowym, jest kluczowe w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie adresy pamięci są często przedstawiane właśnie w tych formatach. Dobra praktyka w programowaniu polega na znajomości konwersji systemów liczbowych, co ułatwia zrozumienie działania pamięci i procesorów. Wiele języków programowania, takich jak C czy Python, udostępnia funkcje do konwersji między tymi systemami, co jest niezwykle użyteczne w codziennym programowaniu.

Pytanie 14

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

B. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

C. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

D. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

SSH, czyli Secure Shell, to protokół, który umożliwia bezpieczne zdalne połączenie z innymi komputerami w sieci. Jego główną funkcją jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych przez sieć poprzez szyfrowanie połączenia. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane, będą one dla niego nieczytelne. Protokół ten jest niezbędny w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi, gdzie administratorzy często muszą się łączyć z systemami znajdującymi się w innych lokalizacjach. Przykładem zastosowania SSH może być logowanie się do serwera Linux z lokalnego komputera przy użyciu terminala. W praktyce, SSH jest standardem w branży IT, a wiele organizacji stosuje go jako część swojej polityki bezpieczeństwa, aby chronić komunikację wewnętrzną oraz zdalny dostęp do zasobów. Istotne jest również, że SSH pozwala na autoryzację użytkowników za pomocą kluczy publicznych i prywatnych, co zwiększa bezpieczeństwo i eliminuje potrzebę przesyłania haseł w postaci tekstu jawnego.

Pytanie 15

Aby zrealizować usługę zdalnego uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach stacjonarnych, należy w Windows Server zainstalować rolę

A. WDS (Usługi wdrażania systemu Windows)

B. Application Server

C. Hyper-V

D. IIS (Internet Information Services)

WDS (Usługi wdrażania systemu Windows) to rola serwera w systemie Windows Server, która umożliwia zdalne wdrażanie systemów operacyjnych na stacjach roboczych w sieci. WDS korzysta z technologii PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchomienie komputerów zdalnie i przeprowadzenie instalacji systemu operacyjnego bez konieczności fizycznej obecności administratora przy każdym z urządzeń. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie jest wiele stacji roboczych, WDS znacznie przyspiesza proces instalacji i konfiguracji systemów, eliminując potrzebę ręcznego wprowadzania nośników instalacyjnych. WDS obsługuje również funkcje takie jak klonowanie obrazów systemu oraz zarządzanie dostępnymi obrazami instalacyjnymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi zarządzania i automatyzacji procesów IT. Warto również zauważyć, że WDS można integrować z innymi technologiami, takimi jak System Center Configuration Manager, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane zarządzanie aplikacjami i systemami operacyjnymi w organizacji.

Pytanie 16

Jaką prędkość przesyłu danych określa standard sieci Ethernet IEEE 802.3z?

A. 1 Gb/s

B. 100 Mb/s

C. 100 Gb/s

D. 10 Mb/s

Wybór innej prędkości, takiej jak 100 Mb/s, 100 Gb/s czy 10 Mb/s, pokazuje, że mogło tu dojść do jakiegoś nieporozumienia ze standardami Ethernet. Przykładowo, 100 Mb/s to Fast Ethernet, który był przed Gigabit Ethernetem i nie ma tej samej prędkości. Chociaż jeszcze gdzieś to można spotkać, to zdecydowanie nie spełnia dzisiejszych wymagań. Z drugiej strony 100 Gb/s odnosi się do 802.3ba, który jest nowszy i super szybki, ale nie ma nic wspólnego z 802.3z, które definiuje te 1 Gb/s. Przydzielenie tej wartości do 802.3z świadczy o jakimś nieporozumieniu w temacie rozwoju standardów Ethernet oraz ich różnorodnych zastosowań. A jeśli chodzi o 10 Mb/s, to jest to już jedna z najstarszych technologii Ethernet, która teraz praktycznie nie znajduje zastosowania komercyjnego. Wybór którejkolwiek z tych prędkości w odniesieniu do 802.3z jest więc technicznie niepoprawny. Wiedza o tych standardach oraz ich zastosowaniach jest naprawdę potrzebna, zwłaszcza dla inżynierów sieciowych i wszystkich w IT, żeby móc projektować nowoczesne i wydajne systemy komunikacyjne.

Pytanie 17

Aby zatrzymać wykonywanie programu zapisanego w pliku wsadowym Windows do momentu naciśnięcia dowolnego klawisza, należy zastosować komendę

A. echo on

B. pause

C. echo off

D. stop

Odpowiedzi 'echo off' oraz 'echo on' dotyczą wyświetlania komunikatów w plikach wsadowych, a nie zatrzymywania działania programu. Komenda 'echo off' wyłącza wyświetlanie kolejnych poleceń na ekranie, co może być przydatne w sytuacjach, gdy chcemy, aby nasz skrypt był bardziej estetyczny i nie zaśmiecał ekranu zbędnymi informacjami. Z kolei 'echo on' przywraca to wyświetlanie. Użycie tych komend może prowadzić do błędnych założeń, jakoby były one w stanie zatrzymać wykonanie skryptu, co jest absolutnie nieprawidłowe. Komenda 'stop' nie istnieje w kontekście plików wsadowych Windows, co czyni ją zupełnie niewłaściwą odpowiedzią. Stosowanie tego typu niepoprawnych komend może prowadzić do frustracji i błędów w procesie automatyzacji, ponieważ nie tylko nie spełniają one zamierzonej funkcji, ale mogą także generować błędy wykonania. Warto zwrócić uwagę, że niektóre polecenia mogą być mylone z innymi, stąd istotne jest dobrze zrozumienie funkcji, jakie poszczególne komendy pełnią. Właściwe korzystanie z 'pause' zamiast prób stosowania niewłaściwych komend, jak 'stop' czy 'echo', jest kluczowe dla efektywności i prawidłowego działania skryptów wsadowych.

Pytanie 18

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

A. 62.21.99.95

B. 192.168.0.1

C. 192.168.0.11

D. 255.255.255.0

Adres IP 192.168.0.11 jest prawidłowy ponieważ przedstawia lokalny adres przyznawany urządzeniom w sieci prywatnej używającej przestrzeni adresowej 192.168.0.0/24. Ten zakres adresów jest powszechnie stosowany w sieciach domowych i biurowych zgodnie z normą RFC 1918 co zapobiega konflikcie z publicznymi adresami IP w Internecie. Konfiguracja IP przedstawiona na rysunku pokazuje że stacja robocza jest poprawnie skonfigurowana w ramach tej podsieci a router prawdopodobnie działa jako brama domyślna o adresie 192.168.0.1. Adresy IP w tej przestrzeni adresowej są przypisywane przez serwery DHCP lub konfigurowane ręcznie co umożliwia łatwe zarządzanie urządzeniami w sieci. Adres IP 192.168.0.11 wskazuje na urządzenie wewnętrzne co oznacza że inne urządzenia w tej samej sieci mogą się z nim komunikować bez potrzeby translacji adresów. Zrozumienie konfiguracji adresów IP jest kluczowe dla utrzymania wydajnej i bezpiecznej sieci komputerowej a wybór odpowiednich zakresów adresów jest podstawą dobrych praktyk w branży IT.

Pytanie 19

Jeśli użytkownik wybierze pozycję wskazaną strzałką, będzie mógł zainstalować aktualizacje

A. usuwające usterkę krytyczną, niezwiązaną z zabezpieczeniami.

B. powodujące uaktualnienie Windows 8.1 do systemu Windows 10.

C. dotyczące luk w zabezpieczeniach o priorytecie krytycznym.

D. dotyczące sterowników lub nowego oprogramowania firmy Microsoft.

Sprawa z aktualizacjami w Windows Update jest trochę bardziej złożona, niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Odpowiedzi sugerujące, że opcjonalne aktualizacje dotyczą na przykład naprawiania krytycznych luk w zabezpieczeniach, są mylące. Takie poprawki trafiają do kategorii aktualizacji ważnych, a nie opcjonalnych – to jest jasno rozgraniczone przez Microsoft. W przypadku poważnych usterek, które nie są związane z bezpieczeństwem, ale mogą wpływać na stabilność systemu, również pojawiają się one wśród aktualizacji ważnych, żeby użytkownik miał pewność, że nie przegapi istotnych poprawek. Myślenie, że przez opcjonalne aktualizacje można zrobić aktualizację systemu do nowszej wersji, jak z Windows 8.1 do Windows 10, to dość popularny błąd – tego typu „duże” aktualizacje są wyraźnie oznaczane i promowane osobno, a nie pojawiają się wśród zwykłych aktualizacji opcjonalnych. Typowym problemem jest traktowanie wszystkiego, co nie jest aktualizacją krytyczną, jako opcjonalne, a to jest pułapka – Microsoft wręcz zaleca traktować aktualizacje opcjonalne jako szansę na poprawienie działania sprzętu czy aplikacji, ale nie jako element niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa czy zgodności systemu. Najlepiej pamiętać, że opcjonalne dotyczą przede wszystkim sterowników oraz dodatkowych narzędzi lub składników, które mogą, ale nie muszą być zainstalowane. W praktyce warto regularnie zaglądać do tej sekcji, jednak decyzję o instalacji podejmować po analizie opisu każdej aktualizacji – to daje największą kontrolę nad tym, co dzieje się w systemie, i pozwala uniknąć niepotrzebnych problemów z kompatybilnością.

Pytanie 20

Bęben działający na zasadzie reakcji fotochemicznych jest wykorzystywany w drukarkach

A. termosublimacyjnych

B. atramentowych

C. laserowych

D. igłowych

Wybór innych typów drukarek, takich jak termosublimacyjne, igłowe czy atramentowe, wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich zasad działania. Drukarki termosublimacyjne wykorzystują proces sublimacji, w którym barwnik jest podgrzewany i przekształcany w gaz, a następnie osadzany na papierze. Nie używają one bębna światłoczułego, lecz specjalnych taśm barwiących. Drukarki igłowe opierają się na mechanizmie, w którym igły uderzają w taśmę barwiącą, co również nie ma związku z bębnem. Z kolei w drukarkach atramentowych stosowane są głowice drukujące, które nanoszą krople atramentu na papier, co znowu nie wymaga bębna światłoczułego. Często mylnie sądzimy, że wszystkie drukarki funkcjonują na podobnych zasadach, co prowadzi do błędnych wniosków. To ważne, aby zrozumieć, że różne technologie drukarskie mają zróżnicowane mechanizmy i komponenty, które wpływają na jakość, wydajność oraz zastosowanie w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że bęben światłoczuły jest tylko jednym z wielu elementów stosowanych w technologii laserowej, a nie jest powszechnie używany w innych typach drukarek.

Pytanie 21

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Pamięć USB

B. Dysk zewnętrzny

C. Płyta CD/DVD

D. Inna partycja dysku tego komputera

Przechowywanie kopii bezpieczeństwa na innej partycji dysku tego samego komputera może wydawać się na pierwszy rzut oka sensownym rozwiązaniem, jednak takie podejście jest obarczone poważnymi niedociągnięciami. Głównym problemem jest to, że w przypadku awarii sprzętowej, jak np. uszkodzenie dysku twardego, obie partycje mogą stać się niedostępne, co prowadzi do całkowitej utraty danych. Ponadto, wirusy i złośliwe oprogramowanie mogą z łatwością atakować wszystkie partycje znajdujące się na jednym dysku, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo przechowywanych kopii zapasowych. Inne opcje, takie jak dyski zewnętrzne czy pamięci USB, oferują fizyczną separację, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed nieprzewidywalnymi zdarzeniami. Często błędnie zakłada się, że jeżeli kopie zapasowe są zrobione na inną partycję, to są one bezpieczne. To myślenie jest mylne i niezgodne z najlepszymi praktykami. Zgodnie z rekomendacjami ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa IT, skuteczne strategie zarządzania danymi obejmują przechowywanie kopii zapasowych w różnych lokalizacjach oraz na różnych nośnikach, co znacząco zwiększa szanse na ich odzyskanie w przypadku awarii. W związku z tym, korzystanie z zewnętrznych nośników i rozdzielanie kopii zapasowych od głównych danych jest kluczową strategią ochrony informacji.

Pytanie 22

Aby przetestować w systemie Windows poprawność działania nowo zainstalowanej drukarki, należy

A. sprawdzić stan urządzenia w Menadżerze urządzeń.

B. uruchomić program diagnostyczny dxdiag.

C. uruchomić program gpupdate /force w Wierszu poleceń.

D. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki <i>Ogólne</i> w oknie <i>Właściwości drukarki</i>.

Najlepszym i zdecydowanie najpewniejszym sposobem na przetestowanie czy drukarka została prawidłowo zainstalowana w systemie Windows, jest wydrukowanie strony testowej z poziomu zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki. To w zasadzie taki branżowy standard – praktycznie każdy serwisant czy administrator IT robi to na początku. Strona testowa pozwala szybko sprawdzić, czy system operacyjny może skutecznie komunikować się z drukarką, a także czy drukarka właściwie przetwarza polecenia drukowania. Co ważne, taki test wyklucza szereg potencjalnych problemów: od nieprawidłowych sterowników, przez błędne połączenia sprzętowe, aż po drobne ustawienia w systemie. Z mojego doświadczenia wynika, że wydruk strony testowej to także szybki sposób na sprawdzenie jakości wydruku, np. czy nie ma przerywanych linii, plam czy innych usterek sprzętowych. W środowiskach korporacyjnych i szkołach zawsze przed oddaniem drukarki do użytku użytkownikom warto wykonać ten krok. Też ważne jest to, że strona testowa drukarki zawiera informacje diagnostyczne, takie jak stan dysz, kolory, czy poprawność komunikacji. Sam Menadżer urządzeń czy narzędzia systemowe nie dadzą takich informacji praktycznych z perspektywy użytkownika końcowego. Dlatego, kiedy ktoś pyta jak szybko sprawdzić czy drukarka działa – polecam właśnie ten sposób i nie spotkałem się jeszcze, żeby zawiódł.

Pytanie 23

Jak nazywa się kod kontrolny, który służy do wykrywania błędów oraz potwierdzania poprawności danych odbieranych przez stację końcową?

A. CRC

B. IRC

C. CAT

D. CNC

Odpowiedzi IRC, CAT i CNC w ogóle nie odnoszą się do kodów CRC, co może być mylące. IRC to po prostu protokół do czatowania w internecie, a nie coś, co zajmuje się sprawdzaniem błędów. W IRC nie ma mechanizmów, które by weryfikowały integralność danych, więc to się zupełnie nie zgadza z koncepcją CRC. Z kolei CAT dotyczy tomografii komputerowej, a to też nie ma nic wspólnego z kontrolą danych. Może to wynikać z podobieństw w nazwach, ale w praktyce nie obejmują one detekcji błędów. No a CNC, to technologia do kontrolowania maszyn przez komputery, która w ogóle nie zajmuje się sprawdzaniem danych, a raczej kierowaniem procesami produkcyjnymi. Czasami ludzie mylą te pojęcia, co sprawia, że odpowiedzi są nieprecyzyjne. Ważne jest, żeby zrozumieć, czym różnią się te terminy i jak działa CRC, jeśli chce się ogarnąć temat zabezpieczania danych.

Pytanie 24

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. SNMP (Simple Network Management Protocol)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. POP (Post Office Protocol)

D. SIP (Session Initiation Protocol)

SIP, czyli Session Initiation Protocol, to jeden z najważniejszych protokołów w telefonii VoIP. Odpowiada za wszystko, co związane z rozpoczęciem, modyfikowaniem i kończeniem sesji multimedialnych, jak na przykład połączenia głosowe i wideo. Dzięki SIP można łatwo nawiązać połączenie między kilkoma osobami, a także zarządzać informacjami, takimi jak kodeki audio czy wideo, które są niezbędne do prawidłowego działania. Zauważyłem, że ten protokół jest niezwykle elastyczny i świetnie współpracuje z innymi technologiami, co czyni go standardem w nowoczesnych systemach telefonii IP. Przykładem mogą być programy jak Skype czy Zoom, które korzystają z SIP do łączenia nas w czasie rozmów wideo. Co więcej, ten protokół radzi sobie w różnych sytuacjach – od prostych połączeń głosowych po bardziej skomplikowane systemy konferencyjne, więc naprawdę jest to wszechstronne narzędzie. Jeśli sięgniemy do standardów IETF i RFC 3261, to znajdziemy tam zasady działania SIP, które pomagają w jego szerokiej akceptacji w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 25

Jakiego typu transmisję danych przesyłanych za pomocą interfejsu komputera osobistego pokazano na ilustracji?

A. Szeregowy asynchroniczny

B. Równoległy synchroniczny

C. Równoległy asynchroniczny

D. Szeregowy synchroniczny

Transmisja szeregowa asynchroniczna polega na przesyłaniu danych w postaci bitów jeden po drugim wzdłuż jednego kanału komunikacyjnego. Kluczowym elementem tej metody jest brak konieczności synchronizacji zegarowej pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Każda jednostka danych rozpoczyna się bitem startu, co sygnalizuje początek transmisji, a kończy bitem stopu, co informuje o jej zakończeniu. Dzięki temu odbiorca wie, kiedy zaczyna się i kończy odbierana wiadomość, niezależnie od przesunięć zegarowych. Praktyczne zastosowanie to m.in. komunikacja portów szeregowych w komputerach PC, jak RS-232. W typowych zastosowaniach np. komunikacja z czujnikami lub modułami GPS, gdzie prosta i niezawodna transmisja jest kluczowa, asynchroniczność pozwala na większą elastyczność i łatwość implementacji. Znaczącą cechą szeregowej transmisji asynchronicznej jest jej zdolność do radzenia sobie z różnicami w prędkościach nadawania i odbierania danych bez utraty informacji co czyni ją popularnym wyborem w prostych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 26

Jak wiele urządzeń może być podłączonych do interfejsu IEEE1394?

A. 1

B. 63

C. 55

D. 8

Odpowiedź 63 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normą IEEE 1394 (znaną również jako FireWire), do jednego portu można podłączyć maksymalnie 63 urządzenia. Ta norma została zaprojektowana do obsługi komunikacji pomiędzy urządzeniami audio-wideo oraz komputerami, co czyni ją istotną w różnorodnych aplikacjach, takich jak nagrywanie dźwięku, przesyłanie strumieniowego wideo oraz transfer dużych plików danych. Każde z podłączonych urządzeń może być identyfikowane na magistrali, a komunikacja odbywa się w sposób zorganizowany, co pozwala na efektywne zarządzanie przepustowością oraz minimalizację opóźnień. W praktyce, gdy korzystamy z urządzeń opartych na standardzie IEEE 1394, takich jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde, możemy z łatwością podłączać wiele z nich jednocześnie, co znacząco zwiększa naszą elastyczność w pracy z multimediami i dużymi zbiorami danych. Ważne jest również, aby pamiętać, że standard ten definiuje nie tylko maksymalną liczbę urządzeń, ale także zasady dotyczące zasilania i komunikacji, co czyni go niezawodnym rozwiązaniem w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 27

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. plik stronicowania

B. schowek systemu

C. menedżer zadań

D. edytor rejestru

Zarządzanie pamięcią w systemie operacyjnym jest skomplikowanym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia różnych narzędzi i komponentów. Edytor rejestru to narzędzie, które umożliwia użytkownikom modyfikację ustawień systemowych i aplikacji, ale nie odpowiada za przechowywanie plików czy danych w pamięci. Nie jest więc odpowiedzialny za zarządzanie pamięcią ani nie ma wpływu na to, jak system operacyjny radzi sobie z dużymi plikami. Menedżer zadań to aplikacja, która pozwala na monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz zasobami systemowymi, ale również nie jest używany do przechowywania części danych, które nie mieszczą się w pamięci. Jego funkcjonalność koncentruje się na monitorowaniu aktywnych procesów, a nie na zarządzaniu pamięcią i przechowywaniu danych. Z kolei schowek systemowy to mechanizm tymczasowego przechowywania danych, który umożliwia kopiowanie i wklejanie informacji między różnymi aplikacjami, ale nie ma zdolności do przechowywania dużych plików ani zarządzania pamięcią. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie różnorodnych funkcji systemowych oraz brak zrozumienia, jak działa zarządzanie pamięcią w systemach operacyjnych. Z tego powodu istotne jest, aby zrozumieć rolę pliku stronicowania i jego znaczenie w kontekście całego środowiska operacyjnego.

Pytanie 28

Po zainstalowaniu Systemu Windows 7 dokonano zmiany w BIOS-ie komputera, skonfigurowano dysk SATA z AHCI na IDE. Po ponownym uruchomieniu systemu komputer będzie

A. uruchamiał się tak jak wcześniej

B. resetował się podczas uruchamiania

C. działał z większą szybkością

D. pracował z mniejszą prędkością

Wybór odpowiedzi wskazujących na to, że system będzie działał wolniej lub szybciej, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do kluczowego aspektu zmiany ustawień BIOS. Zmiana z AHCI na IDE nie wpływa na wydajność systemu w sposób, który moglibyśmy przypisać do ogólnych pojęć 'wolniej' lub 'szybciej'. W rzeczywistości, AHCI zazwyczaj zapewnia lepszą wydajność niż IDE, co może prowadzić do mylnych wniosków o wpływie na prędkość działania systemu. Kolejna niepoprawna koncepcja to stwierdzenie, że system uruchomi się bez zmian. Po zmianie konfiguracji z AHCI na IDE, system operacyjny, który był dostosowany do pracy w środowisku AHCI, nie znajdzie odpowiednich sterowników, co skutkuje błędem przy uruchomieniu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że zmiany BIOSu są subtelnymi korektami, które nie mają znaczącego wpływu na funkcjonowanie systemu. W rzeczywistości BIOS zarządza podstawowymi ustawieniami sprzętu, a jakiekolwiek zmiany, które wpływają na interfejs komunikacyjny z dyskiem twardym, mogą prowadzić do krytycznych problemów. Aby uniknąć takich sytuacji, zawsze powinno się dokonywać zmian w BIOS z pełnym zrozumieniem potencjalnych konsekwencji technicznych.

Pytanie 29

Jakie polecenie w systemie Windows przeznaczonym dla stacji roboczej umożliwia ustalenie wymagań logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji?

A. Net file

B. Net session

C. Net accounts

D. Net computer

Polecenie 'Net accounts' w systemie Windows służy do zarządzania kontami użytkowników oraz definiowania polityki haseł. Umożliwia administratorowi dostosowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich kont użytkowników na danej stacji roboczej. Dzięki temu można ustawić takie aspekty jak minimalna długość hasła, maksymalny czas ważności hasła oraz liczba nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, administrator może wprowadzić polecenie 'net accounts /minpwlen:8 /maxpwage:30', co zdefiniuje minimalną długość hasła na 8 znaków oraz maksymalny okres ważności hasła na 30 dni. Tego rodzaju zarządzanie polityką haseł jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ich odpowiednią długość i złożoność, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 30

Plik ma wielkość 2 KiB. Co to oznacza?

A. 16000 bitów

B. 16384 bity

C. 2000 bitów

D. 2048 bitów

Wydaje mi się, że wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z pomyłek w zrozumieniu jednostek miary. Na przykład, odpowiedzi jak 2000 bitów, 2048 bitów czy 16000 bitów wskazują na błędne przeliczenia. 2000 bitów to tylko 250 bajtów (jak się to podzieli przez 8), więc to znacznie mniej niż 2 KiB. Z kolei 2048 bitów to też nie to, co trzeba, bo nie uwzględnia pełnej konwersji do bajtów. 16000 bitów powstaje z błędnego pomnożenia, co może prowadzić do nieporozumień w kwestii pamięci i transferu danych. Ważne jest, żeby przed podjęciem decyzji dobrze zrozumieć zasady konwersji między bajtami a bitami, bo to na pewno ułatwi sprawę w informatyce.

Pytanie 31

Czynnikiem zagrażającym bezpieczeństwu systemu operacyjnego, który zmusza go do automatycznej aktualizacji, są

A. nieprawidłowo skonfigurowane uprawnienia do plików

B. nieprawidłowo zainstalowane sterowniki sprzętowe

C. dziury w oprogramowaniu systemowym

D. niepoprawne hasła użytkowników mających prawa administratora

Luki w oprogramowaniu systemowym stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa systemu operacyjnego, ponieważ mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie do przejęcia kontroli nad systemem lub kradzieży danych użytkowników. Systemy operacyjne takie jak Windows, Linux czy macOS regularnie wprowadzają aktualizacje, które mają na celu załatanie tych luk. Przykładem może być sytuacja, gdy w systemie istnieje niezałatana luka typu 'zero-day', która jest znana hakerom i może być wykorzystana do zdalnego dostępu do systemu. W takiej sytuacji, automatyczne aktualizacje są kluczowe, aby ograniczyć ryzyko ataków. W praktyce, organizacje powinny wdrażać polityki aktualizacji, a także korzystać z narzędzi do zarządzania łatami, aby zapewnić, że wszystkie systemy są na bieżąco z najnowszymi łatami bezpieczeństwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bezpieczeństwem IT.

Pytanie 32

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do podłączenia komputera w miejscu, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne?

A. UTP Cat 5

B. UTP Cat 6

C. UTP Cat 5e

D. FTP Cat 5e

Wybór kabli UTP Cat 6, UTP Cat 5 i UTP Cat 5e w kontekście pomieszczenia z zakłóceniami elektromagnetycznymi może prowadzić do problemów z jakością sygnału i stabilnością połączenia. Kable UTP (Unshielded Twisted Pair) nie posiadają żadnego zabezpieczenia przed zakłóceniami zewnętrznymi, co czyni je mniej odpowiednimi w środowisku, gdzie występują silne źródła zakłóceń. Kable UTP Cat 6, mimo że oferują wyższe prędkości transmisji w porównaniu do starszych standardów, wciąż nie są ekranowane, co nie zabezpiecza sygnału przed wpływem elektromagnetycznym. Podobnie, UTP Cat 5 i Cat 5e, choć mogą być używane do transmisji danych w normalnych warunkach, nie są wystarczająco odporne w sytuacjach, gdzie zakłócenia są znaczące. W przypadku stosowania takich kabli w trudnych warunkach, użytkownicy mogą doświadczyć problemów związanych z błędami transmisji, co może prowadzić do spadku wydajności sieci oraz zwiększenia liczby błędów w przesyłanych danych. Właściwe dobieranie kabli do warunków otoczenia jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i efektywności infrastruktury sieciowej. Z tego powodu, wybór kabli ekranowanych, takich jak FTP, jest jedynym logicznym rozwiązaniem w środowiskach narażonych na zakłócenia elektromagnetyczne.

Pytanie 33

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 1,0100101101001E+015

B. 1,0101010010101E+015

C. 101101001011010

D. 101010110101010

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 34

Jakie urządzenie umożliwia zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej?

A. Modem VDSL

B. Przełącznik zarządzalny

C. Konwerter mediów

D. Wzmacniacz sygnału

Wzmacniacz sygnału to urządzenie, które działa na zasadzie odbierania i retransmisji sygnału bezprzewodowego, co pozwala na zwiększenie zasięgu sieci Wi-Fi. Działa to w praktyce poprzez wzmocnienie sygnału, który w przeciwnym razie mógłby być zbyt słaby, aby dotrzeć do odległych miejsc w budynku lub na zewnątrz. Stosowanie wzmacniaczy sygnału jest szczególnie przydatne w dużych domach, biurach czy obiektach przemysłowych, gdzie występują przeszkody, takie jak ściany czy meble, które mogą tłumić sygnał. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed zakupem wzmacniacza warto przeprowadzić pomiar zasięgu istniejącej sieci, aby odpowiednio dobrać lokalizację wzmacniacza, co zapewni maksymalną efektywność. Wzmacniacze sygnału są również często wykorzystywane w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba pokrycia zasięgiem rozległych terenów, takich jak parki, ogrody czy kompleksy sportowe.

Pytanie 35

W drukarce laserowej do utrwalenia wydruku na papierze stosuje się

A. rozgrzane wałki

B. głowice piezoelektryczne

C. promienie lasera

D. taśmy transmisyjne

Wybór promieni lasera jako metody utrwalania obrazu w drukarce laserowej jest mylny i wynika z nieporozumienia dotyczącego działania tego typu urządzeń. Promień lasera nie jest wykorzystywany do utrwalania obrazu na papierze, lecz do tworzenia naświetlenia bębna światłoczułego, na którym toner jest przyciągany i następnie przenoszony na kartkę. Laser jest kluczowy w etapach tworzenia obrazu, ale to rozgrzane wałki są odpowiedzialne za rzeczywiste utrwalenie tonera na papierze. Taśmy transmisyjne są elementami stosowanymi w drukarkach igłowych, a nie laserowych, co dodatkowo myli koncepcję działania drukarek. Z kolei głowice piezoelektryczne występują w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w technologii druku laserowego. Pojmowanie, że laser mógłby pełnić funkcję utrwalającą, prowadzi do błędnych wniosków o mechanizmach działania drukarki. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ drukarki operuje na odmiennych zasadach technologicznych i nie można ich mylić. Poza tym, zrozumienie roli poszczególnych komponentów w procesie druku jest kluczowe dla oceny wydajności i jakości wydruków, a także dla dokonywania świadomych wyborów związanych z zakupem i eksploatacją sprzętu drukującego.

Pytanie 36

Dokumentacja końcowa dla planowanej sieci LAN powinna między innymi zawierać

A. kosztorys prac instalacyjnych

B. założenia projektowe sieci lokalnej

C. raport pomiarowy torów transmisyjnych

D. wykaz rysunków wykonawczych

Wielu profesjonalistów w dziedzinie IT może błędnie interpretować znaczenie dokumentacji powykonawczej sieci LAN, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów. Na przykład, założenia projektowe sieci lokalnej mogą być istotnym dokumentem, jednak nie odzwierciedlają one powykonawczego aspektu instalacji. Zdefiniowanie założeń projektowych jest etapem wstępnym, zajmującym się planowaniem i nie dostarcza informacji o rzeczywistym stanie zrealizowanej infrastruktury. Podobnie, spis rysunków wykonawczych może być przydatny, jednak nie zastępuje rzeczywistych wyników pomiarowych, które są kluczowe dla potwierdzenia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami. Kosztorys robót instalatorskich także nie jest dokumentem kluczowym w kontekście powykonawczym, ponieważ koncentruje się na aspektach finansowych projektu, a nie na jego realizacji. Właściwe podejście do dokumentacji powykonawczej powinno skupiać się na wynikach pomiarowych, które potwierdzają funkcjonalność oraz jakość instalacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Bez dokładnych raportów pomiarowych, ryzykujemy wystąpienie problemów z wydajnością sieci, co może prowadzić do kosztownych przestojów i frustracji użytkowników końcowych.

Pytanie 37

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni

B. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro

C. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni

D. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na konieczność instalowania jednego punktu rozdzielczego na każde piętro zgodna jest z normą PN-EN 50173, która reguluje wymagania dotyczące systemów okablowania strukturalnego. Norma ta zapewnia wytyczne dotyczące projektowania i wykonania instalacji telekomunikacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywności i niezawodności komunikacji w budynkach. Ustalając, że na każde piętro powinien przypadać przynajmniej jeden punkt rozdzielczy, norma ta pomaga w optymalizacji rozkładu sygnału oraz dostępu do infrastruktury sieciowej. W praktyce oznacza to, że w budynkach wielopiętrowych, z odpowiednią liczbą punktów rozdzielczych, można znacznie zwiększyć elastyczność i skalowalność systemów telekomunikacyjnych. Dobrym przykładem zastosowania tej zasady jest budynek biurowy, gdzie każdy poziom może mieć dedykowane punkty dostępu do sieci, co ułatwia zarządzanie kablami oraz zapewnia lepszą jakość usług. Ponadto, spełnienie tych wymagań przyczynia się do przyszłej modernizacji systemów bez konieczności ogromnych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 38

Termin "PIO Mode" odnosi się do trybu operacyjnego

A. napędu FDD

B. kanału IDE

C. modemu

D. pamięci

Tryb "PIO Mode" to taki sposób pracy, który dotyczy kanału IDE, czyli tego, jak podłącza się dyski twarde i napędy optyczne w komputerach. PIO, czyli Programmed Input/Output, to metoda przesyłania danych, gdzie procesor zajmuje się transferem pomiędzy urządzeniem a pamięcią. Trochę to spowalnia transfer, szczególnie jak przesyłamy duże ilości informacji. Kiedyś PIO było dosyć popularne, ale teraz wolimy używać szybszych rozwiązań, jak DMA, bo one odciążają procesor. W standardach, takich jak ATA/ATAPI, znajdziesz różne tryby dla IDE, a PIO to jeden z nich, który sprawdzi się tam, gdzie nie potrzeba aż takiego wyczynu, a liczy się przede wszystkim prosta realizacja. Warto wiedzieć, jakie są różnice pomiędzy tymi trybami, by móc lepiej ustawić swój sprzęt i system operacyjny.

Pytanie 39

Które zestawienie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest niepoprawne?

A. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

B. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

C. Access Point - bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną

D. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

Ruter jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w zarządzaniu ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego podstawową funkcją jest kierowanie pakietów danych między sieciami, co umożliwia komunikację pomiędzy różnymi segmentami sieci, takimi jak lokalna sieć LAN i Internet. Ruter analizuje adresy IP pakietów i decyduje, gdzie je przekazać, co czyni go niezbędnym do zapewnienia efektywnej wymiany informacji. Przykładem zastosowania rutera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie ruter łączy lokalne urządzenia z dostawcą Internetu, umożliwiając jednocześnie dostęp do zasobów w sieci lokalnej. W praktyce, ruter może również obsługiwać funkcje takie jak NAT (Network Address Translation) oraz DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co dodatkowo zwiększa jego funkcjonalność. W standardzie IEEE 802.11, który reguluje sieci bezprzewodowe, ruter pełni rolę centralnego węzła, co potwierdza jego znaczenie w nowoczesnych architekturach sieciowych.

Pytanie 40

Jakie oprogramowanie zabezpieczające przed nieautoryzowanym dostępem do sieci powinno być zainstalowane na serwerze, który udostępnia dostęp do internetu?

A. DNS

B. FireWall

C. DHCP

D. Active Directory

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
FireWall, czyli zapora sieciowa, jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w sieciach komputerowych, pełniąc rolę filtra, który kontroluje ruch przychodzący i wychodzący na serwerze udostępniającym połączenie z internetem. Jego głównym zadaniem jest ochrona przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z sieci, takimi jak DDoS czy próby włamań. Działanie Firewalla opiera się na regułach, które określają, jakie połączenia są dozwolone, a jakie zablokowane. Dzięki temu można skutecznie minimalizować ryzyko ataków. Przykładem zastosowania Firewalla może być konfiguracja reguł blokujących dostęp do portów, które nie są używane przez aplikacje działające na serwerze, co znacząco zwiększa jego bezpieczeństwo. W kontekście standardów branżowych, wiele organizacji stosuje najlepsze praktyki, takie jak regularne aktualizacje oprogramowania zapory oraz audyty bezpieczeństwa, aby zapewnić, że FireWall skutecznie chroni przed nowymi zagrożeniami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej