Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 11:20
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 11:33

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego typu wykończenie powinno się zastosować dla materiału bawełnianego przeznaczonego na odzież turystyczną?

A. Usztywniający

B. Odporny na wodę

C. Odporny na brud

D. Niemnący

Wybór wykończenia wodoodpornego dla tkaniny bawełnianej przeznaczonej na kurtkę turystyczną jest kluczowy, ponieważ zapewnia ochronę przed deszczem i wilgocią, co jest niezbędne w warunkach outdoorowych. Tkaniny wodoodporne są zazwyczaj pokryte specjalnymi powłokami, takimi jak poliuretan lub teflon, które zapobiegają przenikaniu wody do wnętrza materiału, jednocześnie pozwalając na odprowadzenie wilgoci z ciała, co jest istotne dla komfortu użytkownika. Przykładowo, kurtki turystyczne często wykorzystują membrany, takie jak Gore-Tex, które łączą wodoodporność z oddychalnością. Stosowanie tkanin wodoodpornych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji odzieży outdoorowej, gdzie kluczową rolę odgrywa funkcjonalność oraz wygoda użytkowania. Zastosowanie wodoodpornych wykończeń w odzieży turystycznej zapewnia nie tylko komfort, ale również bezpieczeństwo użytkowników, umożliwiając im aktywne spędzanie czasu na świeżym powietrzu nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 2

Jaką długość ma spódnica do kolan, jeżeli wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm?

A. 67,5 cm

B. 57,5 cm

C. 50,0 cm

D. 46,0 cm

Długość spódnicy sięgającej kolan można obliczyć, odejmując wysokość kolan od wysokości talii. W tym przypadku, wysokość talii wynosi 103,5 cm, a wysokość kolan 46,0 cm. Aby uzyskać długość spódnicy, należy wykonać następujące obliczenie: 103,5 cm - 46,0 cm = 57,5 cm. Właściwa długość spódnicy jest praktycznie istotna nie tylko z perspektywy estetycznej, ale także funkcjonalnej. Spódnice o tej długości są często wybierane na formalne okazje, ponieważ zapewniają elegancki wygląd, jednocześnie umożliwiając wygodne poruszanie się. W branży mody przeprowadzane są badania nad proporcjami sylwetek, co wpływa na projektowanie odzieży. Wartości te są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami, a długość spódnicy do kolan uważana jest za idealną dla wielu typów sylwetek. W praktyce, znajomość tych pomiarów pozwala na lepsze dopasowanie odzieży, co jest kluczowe dla komfortu i pewności siebie noszącej osobie.

Pytanie 3

Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez

A. doszycie karczka z przodu i z tyłu

B. ścięcie górnej części przodu i tyłu

C. pogłębienie podkroju z tyłu

D. pogłębienie podkroju z przodu

Ścięcie przodu i tyłu spodni u góry to naprawdę fajny sposób, żeby ogarnąć zbyt głęboki podkrój. Dzięki temu zmienia się kształt górnej części spodni i lepiej układa się na sylwetce. Jak mamy głęboki podkrój, to często widać, że materiał nie leży tak, jakbyśmy chcieli, albo po prostu nie wygląda estetycznie. Przycięcie górnych krawędzi w odpowiednich miejscach zmniejsza objętość materiału, co znacznie poprawia wygląd i komfort noszenia. Z mojej perspektywy, podczas robienia takich poprawek warto zwrócić uwagę na proporcje między przodem a tyłem, żeby wszystko ładnie wyglądało. No i nie zapomnijmy o precyzyjnych pomiarach i przymiarach, bo to naprawdę pomaga uniknąć różnych problemów później z użytkowaniem ubrań. Dobrze jest też zrobić próbne przymiarki i używać narzędzi takich jak szpilki czy taśmy miernicze, bo to daje lepsze efekty.

Pytanie 4

W celu wykonania przeróbki bluzki damskiej, w której tworzą się fałdy poziome w tyle przy kołnierzu w sposób przedstawiony na rysunku, należy wypruć kołnierz oraz

A. wydłużyć zaszewki barkowe.

B. pogłębić i poszerzyć podkrój szyi.

C. skrócić tyły na linii talii.

D. zwęzić tyły na linii środka.

Podkrój szyi w bluzce naprawdę ma ogromne znaczenie, zwłaszcza gdy pojawiają się te niechciane fałdy przy kołnierzu. Często jest to efekt źle dobranego materiału, może być za wąski albo za płytki. Dobrze jest pamiętać, że podkrój szyi powinien być dopasowany w taki sposób, żeby pasował do naturalnych krzywizn ciała. Jak dla mnie, jeśli dobrze dopasujesz ten element, to bluzka będzie nie tylko lepiej wyglądać, ale i wygodniej się nosić. Fajnie też zrobić próbne przymiarki i używać manekina, który odpowiada wymiarom modelki. To pozwala na lepszą ocenę zmian, które wprowadzasz. No i nie zapomnij o wykończeniu krawędzi podkroju szyi! Na przykład obszycie czy taśma stabilizująca mogą pomóc, żeby bluzka trzymała formę i uniknąć fałd w przyszłości.

Pytanie 5

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

B. Wykonanie otworów na guziki

C. Fastrygowanie części odzieży

D. Przyszycie guzików

Fastrygowanie elementów odzieży to proces, w którym stosuje się ścieg łańcuszkowy prosty, jednonitkowy, ponieważ ten typ ściegu charakteryzuje się elastycznością, co jest kluczowe w pracach przygotowawczych przed właściwym szyciem. Fastryga pozwala na tymczasowe połączenie elementów, co umożliwia łatwe poprawki, przymierzanie i wprowadzanie zmian w konstrukcji odzieży. W praktyce, technika ta jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy, takie jak rękawy, kołnierze czy boczne szwy, są prawidłowo dopasowane przed ostatecznym zszywaniem. Warto również zaznaczyć, że w standardach szycia zaleca się stosowanie fastrygi wykonanej ściegiem łańcuszkowym w sytuacjach, gdzie potrzebna jest elastyczność i możliwość szybkiej korekty, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 6

Jakie działania są konieczne przy przeróbce zbyt szerokich spodni damskich w talii, uwzględniając wyprucie paska oraz

A. zwężenie spodni w biodrach, skrócenie i doszycie paska

B. zwężenie spodni zarówno w biodrach, jak i w talii, doszycie paska

C. zwężenie spodni w talii, skrócenie i doszycie paska

D. zwężenie spodni wzdłuż całej długości boków, doszycie paska

Poprawna odpowiedź wskazuje na kluczowe kroki w procesie przeróbki zbyt szerokich spodni damskich na linii talii. Wyprucie paska to pierwszy krok, który pozwala na dalsze modyfikacje. Następnie, zwężenie spodni na linii talii jest istotne, ponieważ to właśnie tam spodniom nadawana jest nowa sylwetka, aby lepiej dopasować je do figury użytkownika. Skrócenie spodni jest również potrzebne, by dostosować ich długość do proporcji ciała, co zapewnia estetyczny wygląd. Wszycie paska jest ostatnim krokiem, który umożliwia stabilizację spodni i zapobiega ich przesuwaniu się. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione w krawiectwie, gdzie precyzyjne modyfikacje są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego dopasowania. Ważne jest również, aby w każdej modyfikacji stosować się do standardów jakości, co zapewni trwałość wykonania. Krawcy często korzystają z technik takich jak pomiary proporcji ciała, co umożliwia zindywidualizowane podejście do klienta oraz jego potrzeb. Takie podejście nie tylko poprawia komfort noszenia, lecz także wpływa na satysfakcję klienta z końcowego efektu.

Pytanie 7

Jaki materiał tekstylny powinno się użyć do wykonania lekkiej i przewiewnej damskiej bluzki?

A. Batyst

B. Kreton

C. Popelinę

D. Satynę

Popelinę, kreton i satynę to materiały, które choć używane w odzieży, nie są najlepszym wyborem do szycia lekkiej bluzki damskiej na ciepłe dni. Popelina, z powodu swojego gęstego splotu, jest bardziej wytrzymała, ale przez to mniej przewiewna i elastyczna. Zastosowanie popeliny w bluzkach może prowadzić do poczucia dyskomfortu w wyższych temperaturach, a jej większa waga sprawia, że nie jest idealna na letnie odzież. Kreton, z drugiej strony, jest tkaniną bawełnianą, która, chociaż lekka, często ma stany sztywne i mniej oddychające, co wpływa negatywnie na komfort noszenia. Satyna, będąca tkaniną o jedwabnym wykończeniu, również nie jest zalecana do uszycia bluzek letnich, ze względu na swoje właściwości – jest znacznie cięższa i bardziej śliska, co nie sprzyja komfortowi w cieplejsze dni. Typowe błędy myślowe polegają na przyjmowaniu, że każdy lekki materiał będzie odpowiedni do letniej odzieży. Ważne jest, aby wybierać tkaniny, które jednocześnie zapewniają przewiewność i wygodę, a batyst plasuje się w tej kategorii jako najbardziej odpowiedni wybór.

Pytanie 8

Jakie wymiary krawcowa powinna zmierzyć u klientki, aby obliczyć ilość tkaniny gładkiej o szerokości 150 cm, jaką zamierza ona kupić na uszycie żakietu?

A. Długość rękawa, wzrost

B. Długość żakietu, długość rękawa

C. Długość żakietu, obwód bioder

D. Wzrost, obwód klatki piersiowej

Długość żakietu i długość rękawa to naprawdę kluczowe wymiary, które każda krawcowa musi mieć na uwadze, żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny będzie potrzebne. Wydaje mi się, że długość żakietu wpływa na to, ile materiału w ogóle potrzebujemy, a długość rękawa jest super ważna, bo rękawy zajmują sporo miejsca w projekcie. Jak pracujesz z gładką tkaniną o szerokości 150 cm, to szczególnie musisz uważać na te pomiary, żeby nie zmarnować materiału. Dobrze jest też pomyśleć o zapasach na szwy i ewentualne poprawki, bo to standard w branży. A jeśli żakiet ma podszewkę, to nie zapomnij zmierzyć jej długości, żeby mieć pewność, że wszystko zmieści się w tkaninie, którą zamawiasz. Dokładność w tych pomiarach to klucz do dobrego dopasowania i estetyki ubrania, a to przecież bardzo ważne dla zadowolenia klienta.

Pytanie 9

Który z podanych zakresów dotyczy kontroli końcowej wyrobów gotowych?

A. Porównanie gotowego wyrobu z rysunkiem żurnalowym

B. Weryfikacja w wykrojach kierunku nitki prostej

C. Zestawienie wykrojów elementów wyrobów z szablonami

D. Weryfikacja zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną

Poprawna odpowiedź dotyczy sprawdzenia zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną, co jest kluczowym aspektem w procesie kontroli jakości wyrobów gotowych. Kontrola ostateczna powinna obejmować weryfikację, czy wszystkie elementy produktu odpowiadają specyfikacjom zawartym w dokumentacji technicznej, co pozwala na zapewnienie, że wyrób spełnia wymagania zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. W praktyce, dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje na temat materiałów, wymiarów, tolerancji oraz standardów jakości. Na przykład w branży odzieżowej, sprawdzanie zgodności z rysunkiem żurnalowym obejmuje analizę detali, takich jak szwy, wykończenia i użyte tkaniny, co pozwala na eliminację wad produkcyjnych i zapewnienie wysokiej jakości wyrobu końcowego. Ponadto, zgodność z dokumentacją techniczną jest istotna z perspektywy regulacji prawnych i norm jakościowych, takich jak ISO 9001, które nakładają obowiązek na producentów, aby dokumentowali procesy i wyniki kontroli. Takie podejście do kontroli jakości przyczynia się do minimalizacji reklamacji i zwiększenia satysfakcji klienta.

Pytanie 10

Jakiej wielkości dodatek powinien zostać uwzględniony na krawędzi formy koszuli damskiej w celu wykonania szwów bocznych?

A. 3 cm

B. 1 cm

C. 4 cm

D. 2 cm

No więc, standardowy dodatek na szwy boczne w krawiectwie damskim to 1 cm. To naprawdę praktyczna wartość, bo pozwala na ładne wykończenie krawędzi i dobrze dopasowaną odzież. Kiedy używasz 1 cm, to masz spoko równowagę między komfortem a precyzyjnym dopasowaniem. Często korzysta się z tej wartości przy szyciu bluzek czy sukienek, które potrzebują delikatnych kształtów. Pamiętaj jednak, że ładne wykończenie szwów ma duże znaczenie dla trwałości i wyglądu gotowego ubrania. Jak szyjesz z materiałów, które mogą się strzępić, warto pomyśleć o dodatkowych technikach, jak obszywanie brzegów. Moim zdaniem, to może wymagać lekkiego dostosowania dodatku. W krawiectwie dobrze jest trzymać się tych standardów, bo pomagają one w stworzeniu zarówno funkcjonalnych, jak i estetycznych ubrań.

Pytanie 11

W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci

A. nap

B. haftków

C. guzików z 2 dziurkami

D. zamka krytego

Odpowiedź "napy" jest poprawna, ponieważ zapięcia tego typu są powszechnie stosowane w odzieży dziecięcej, zwłaszcza w bodach. Napy są wygodne w użyciu, szczególnie dla rodziców, którzy muszą szybko ubrać swoje dzieci. Dodatkowo, napy są łatwe do zapięcia i rozpięcia, co jest istotne w przypadku małych dzieci, które mogą niecierpliwie reagować na czasochłonne procesy ubierania. Wiele modeli bodów dziecięcych wykorzystuje napy w kroku, co pozwala na komfortowe przewijanie malucha bez konieczności całkowitego ściągania ubrania. Warto również zaznaczyć, że stosowanie nap w produktach dla dzieci jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które wymagają, aby zapięcia były solidne i odporne na przypadkowe rozpięcie. Standardy takie jak EN 14682 określają wymagania dotyczące elementów dotyczących bezpieczeństwa odzieży, co czyni napy odpowiednim wyborem dla bodów dziecięcych.

Pytanie 12

Podszewka do podstawowej spódnicy uszytej z materiału wełnianego

A. powinna być dłuższa od spódnicy

B. powinna mieć identyczną długość jak spódnica

C. może mieć dowolną długość

D. nie może wystawać spod (poza długość) spódnicy

Podszewka w spódnicy, szczególnie wykonanej z tkaniny wełnianej, ma za zadanie nie tylko poprawić komfort noszenia, ale także chronić zewnętrzną warstwę od uszkodzeń i zwiększyć trwałość odzieży. Kluczowym aspektem jest to, że podszewka nie powinna wystawać spod spódnicy. Praktyka ta wynika z zasad estetyki i funkcjonalności odzieży. Gdy podszewka wystaje, narusza to proporcje sylwetki i psuje ogólny wygląd. Oprócz estetyki, podszewka ma również za zadanie ułatwić zakładanie i zdejmowanie spódnicy, a także wspierać płynność ruchów. Warto zwrócić uwagę na standardy szycia, które wskazują, że prawidłowo skonstruowana spódnica z podszewką powinna mieć starannie wykończone krawędzie i odpowiednio dopasowaną długość. Dobrą praktyką jest również stosowanie tkanin oddychających, aby zminimalizować ryzyko podrażnień skóry, co jest szczególnie istotne w przypadku wełny. Dlatego odpowiednia długość podszewki, która nie wystaje, jest nie tylko estetyczna, ale także funkcjonalna, co potwierdzają standardy w branży odzieżowej.

Pytanie 13

Aby zapiąć bawełniany fartuch, który jest przeznaczony do prania mechanicznego w wysokich temperaturach, należy wykorzystać guziki

A. drewniane

B. poliestrowe

C. szklane

D. skórzane

Wybór guzików do zapinania fartucha bawełnianego wymaga zrozumienia właściwości materiałów, z których są one wykonane. Guziki skórzane, choć estetyczne, są nieodpowiednie do intensywnego użytkowania w kontekście prania w wysokich temperaturach. Skóra jest materiałem organicznym, który może ulegać deformacji i zniszczeniu pod wpływem wilgoci oraz wysokich temperatur, co czyni je mało trwałym rozwiązaniem w środowisku wymagającym częstego czyszczenia. Podobnie, guziki drewniane mogą wydawać się atrakcyjne wizualnie, ale ich odporność na działanie wody i detergentów jest znacznie ograniczona, co prowadzi do ich pękania i zniszczenia w wyniku procesu prania. Dodatkowo, guziki szklane, mimo że eleganckie, są kruchymi elementami, które mogą łatwo ulec stłuczeniu, co w kontekście pracy w kuchni czy laboratorium stanowi poważne zagrożenie. Wybór odpowiedniego materiału do guzików powinien opierać się na analizie ich właściwości fizycznych oraz chemicznych, a także na wymaganiach dotyczących użytkowania. Niestety, pomijanie tych istotnych czynników prowadzi do błędnych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonalność i bezpieczeństwo odzieży roboczej.

Pytanie 14

Przyczyną tworzenia się fałd poprzecznych w górze rękawa w sposób przedstawiony na rysunku, jest

A. wszycie rękawa za bardzo do przodu.

B. za wysoka główka rękawa.

C. wszycie rękawa za bardzo do tyłu.

D. za niska główka rękawa.

Odpowiedź "za wysoka główka rękawa" jest rzeczywiście właściwa. Kiedy główka rękawa jest za wysoka w porównaniu do otworu, to robią się nam nadmiary materiału. A to, jak wiadomo, może prowadzić do fałd, które nie wyglądają zbyt estetycznie i przez to komfort noszenia odzieży znacznie się obniża. W praktyce to ważne, żeby ta wysokość była odpowiednia, bo daje nam to więcej swobody ruchów i sprawia, że materiał nie przylega za mocno do ciała. Standardy konstrukcji odzieżowej podpowiadają, żeby dobrze zmierzyć otwory rękawowe i główki, żeby uniknąć takich sytuacji. Krawcy często szyją prototypy, żeby zobaczyć, jak ich pomysły leżą na sylwetce przed właściwą produkcją. Prawidłowe dobranie wysokości główki rękawa ma też wpływ na proporcje całej odzieży, co oczywiście przekłada się na to, jak będzie wyglądać i jak będzie się nosić.

Pytanie 15

Wskaż wszystkie elementy konstrukcyjne, które są zdefiniowane na linii pachy siatki konstrukcyjnej dla górnej części ciała?

A. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy

B. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości tyłu

C. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości pachy, 1/2 szerokości tyłu

D. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy, 1/2 szerokości przodu

Odpowiedź wskazująca na 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy oraz 1/2 szerokości przodu jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla sposób, w jaki odcinki konstrukcyjne są wyznaczane na linii pachy siatki konstrukcyjnej górnej części ciała. W kontekście krawiectwa i konstrukcji odzieży, kluczowe jest, aby zrozumieć, że szerokość pachy jest istotnym parametrem, który wpływa na dopasowanie i funkcjonalność odzieży. Odcinki te pomagają zapewnić, że odzież będzie dobrze leżała w okolicy ramion, co jest szczególnie ważne w ubraniach roboczych, gdzie swoboda ruchów ma kluczowe znaczenie. W praktyce, stosując te wyznaczenia, projektanci mogą tworzyć ubrania, które nie tylko ładnie wyglądają, ale również spełniają wymagania ergonomiczne. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie indywidualnych wymiarów użytkowników, co może być osiągnięte poprzez pomiar i dostosowanie tych odcinków w procesie projektowania. Takie podejście wpisuje się w standardy branżowe, które promują personalizację i optymalizację dopasowania odzieży.

Pytanie 16

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. odparowanie

B. wprasowanie

C. sprasowanie

D. przeprasowanie

Odparowanie to skuteczna metoda usuwania wyświecenia z odzieży, która powstaje podczas obróbki parowo-cieplnej. Wyświecenie, czyli nadmiar wilgoci na powierzchni tkaniny, może prowadzić do nieestetycznego wyglądu wyrobu. Proces odparowania polega na usunięciu tej wilgoci w sposób kontrolowany, co pozwala na zachowanie pierwotnych właściwości materiału. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w przemyśle odzieżowym, gdzie odzież poddawana jest obróbce parowej w celu nadania jej odpowiedniego kształtu i wygładzenia. W tym kontekście, zastosowanie odparowania pozwala na redukcję ryzyka powstawania trwałych śladów na tkaninach, które mogą być wynikiem niewłaściwego użycia temperatury lub ciśnienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, odparowanie powinno być stosowane w połączeniu z odpowiednim zarządzaniem temperaturą i czasem obróbki, aby minimalizować ryzyko uszkodzenia włókien. Warto również pamiętać, że różne materiały wymagają różnorodnych podejść, dlatego zrozumienie właściwości tkanin jest kluczowe dla skutecznego usuwania wyświecenia.

Pytanie 17

Jak należy prasować damski płaszcz z wełnianego flauszu na podszewce?

A. z prawej strony lekko nawilżony materiał, temperatura prasowania 200°C

B. z lewej strony na sucho, temperatura prasowania 110°C

C. z prawej strony przez mokrą zaparzaczkę, temperatura prasowania 150°C

D. z lewej strony przez mokrą zaparzaczkę, temperatura prasowania 120°C

Prasowanie płaszcza damskiego z wełnianego flauszu wymaga szczególnej uwagi i znajomości właściwych metod, co niestety nie zostało uwzględnione w innych odpowiedziach. Na przykład prasowanie po lewej stronie na sucho w temperaturze 110°C nie jest rekomendowane. Wełna jest wrażliwa na wysoką temperaturę, która może prowadzić do skurczenia się tkaniny oraz powstawania niepożądanych zagnieceń. Zastosowanie suchej metody prasowania może dodatkowo narazić materiał na działanie wysokiej temperatury, co w konsekwencji może uszkodzić jego strukturę. Podobnie, prasowanie po prawej stronie lekko zwilżonym materiałem w temperaturze 200°C to zbyt wysoka temperatura dla wełny, co również może przyczynić się do zniszczenia włókien. Nieodpowiednia temperatura oraz brak nawilżenia podczas prasowania mogą prowadzić do spalenia tkaniny, co jest niestety powszechnym błędem, wynikającym z niezrozumienia właściwości materiałów. Ostatecznie, aby prawidłowo zadbać o wełniane płaszcze, zaleca się stosowanie odpowiednich metod prasowania zgodnych z najlepszymi praktykami, co przekłada się na długotrwałe użytkowanie odzieży.

Pytanie 18

W przedsiębiorstwie odzieżowym podczas końcowej inspekcji gotowych produktów sprawdza się zgodność ich wykonania z dokumentacją

A. techniczną i rysunkami technicznymi

B. planistyczną i wzorem wyrobu

C. techniczną i zatwierdzonym modelem

D. konstrukcyjną i zamówieniem

Odpowiedzi zawierające pojęcia takie jak "konstrukcyjna i zamówieniem", "planistyczna i wzorem wyrobu" oraz "technologiczna i rysunkami technicznymi" nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest zgodność z modelem zatwierdzonym, co jest istotne w kontekście ostatecznej kontroli wyrobów odzieżowych. Pierwsza z omówionych koncepcji, odnosząca się do dokumentacji konstrukcyjnej, zasugerować może, że kontrola opiera się jedynie na ogólnych założeniach dotyczących struktury produktu, co nie jest wystarczające. Zamówienia mogą dotyczyć specyfikacji, ale niekoniecznie odpowiadają szczegółowym wymaganiom technicznym wyrobu, które są kluczowe na etapie kontroli. Z kolei planistyczne podejście, które kładzie nacisk na procesy planowania, nie uwzględnia, że ostateczna kontrola powinna opierać się na rzeczywistych wymogach technicznych i modelach, które określają dokładne parametry wyrobu. Ostatnia z odpowiedzi, dotycząca rysunków technicznych, również nie jest właściwa, gdyż rysunki te są jedynie narzędziem, które wspiera proces produkcji, ale nie dostarczają informacji o zgodności produktu z rzeczywistym modelem. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych założeń, że kontrola jakości może być ograniczona do tych dokumentów, co w rezultacie może prowadzić do wypuszczania na rynek wyrobów, które nie spełniają wymaganych standardów jakościowych, co jest niebezpieczne w kontekście ochrony marki oraz odpowiedzialności regulatorów.

Pytanie 19

Aby poprawnie przygotować układ kroju na tkaninie z okrywą włosową, szablony powinny być umieszczone

A. w jednym kierunku; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

B. w dwóch kierunkach, zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

C. w dwóch kierunkach; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

D. w jednym kierunku; zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

Odpowiedź dotycząca ułożenia szablonów w jednym kierunku jest prawidłowa, ponieważ przy tkaninach z okrywą włosową kluczowe jest właściwe dopasowanie szablonów do kierunku nitek osnowy. Włosy tkaniny naturalnej, takie jak wełna, mają określony kierunek, w którym tkanina jest bardziej elastyczna i przyjemniejsza w dotyku. Ułożenie nitki prostej równolegle do nitek osnowy zapewnia, że szwy będą miały optymalną wytrzymałość, a obróbka tkaniny będzie łatwiejsza, co pozwala na uniknięcie problemów podczas szycia, jak rozciąganie czy deformacje. W praktyce, szczególnie w przypadku odzieży, nieprawidłowe ułożenie może prowadzić do wizualnych niedoskonałości, takich jak nierównomierne układanie się kroju. Dobre praktyki wskazują na konieczność starannego oznaczenia kierunku nitek na szablonach oraz jego przestrzegania podczas wykrawania. W przypadku odzieży, gdzie estetyka ma istotne znaczenie, takie podejście jest niezastąpione oraz zgodne z regulacjami technicznymi w branży odzieżowej.

Pytanie 20

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 46,00 zł

B. 30,00 zł

C. 38,00 zł

D. 62,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.

Pytanie 21

Jaką igłę wykorzystuje się w maszynach do szycia materiałów?

A. Stożkowa

B. Z dwoma ostrzami

C. Prosta

D. Łukowa

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 22

Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?

A. taśmę elastyczną

B. taśmę tkaną

C. wkład klejowy z włókniteksu

D. kamel

Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.

Pytanie 23

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Prasę do wykrawania

B. Maszynę krojczą taśmową

C. Nożyce krawieckie

D. Krajarkę przenośną ręczną

Krajarka przenośna ręczna jest odpowiednim narzędziem do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm, ponieważ pozwala na precyzyjne cięcie materiałów o relatywnie niewielkich wymiarach. Tego rodzaju krajarki charakteryzują się mobilnością oraz łatwością obsługi, co czyni je idealnym wyborem w sytuacjach, gdy wymagany jest szybki i dokładny rozkrój. W praktyce, krajarka przenośna umożliwia cięcie różnych typów materiałów, takich jak tkaniny, skóra czy papier. Dzięki możliwości dostosowania głębokości cięcia, operator może skutecznie dostosować narzędzie do specyfiki materiału, co jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa pracy. Krajarki przenośne są również stosowane w przemyśle odzieżowym, gdzie precyzyjność cięcia jest kluczowa dla jakości końcowego produktu. Z kolei w kontekście norm branżowych, korzystanie z odpowiednich narzędzi do rozkroju materiałów przyczynia się do zminimalizowania odpadów oraz optymalizacji procesu produkcyjnego.

Pytanie 24

Do wykonania form bluzki damskiej przedstawionej na rysunku należy zastosować pomiary krawieckie: opx, obt, ot oraz

A. SySvXpTp, SyTy, os, RvNv.

B. ZWo, ou, SySvXpTp, RvNv.

C. Ztv, SyTy, SySvXp, RvRv.

D. SyTy, ZKo, SySvXp, RvRv.

Wybór błędnej odpowiedzi świadczy o niezrozumieniu kluczowych pomiarów krawieckich potrzebnych do stworzenia formy bluzki damskiej. Wiele z proponowanych pomiarów zawiera skróty, które nie są powszechnie stosowane w kontekście wykonania odzieży. Na przykład, pomiary takie jak ZWo czy Ztv nie odnoszą się do istotnych wymiarów, które są używane w standardach krawieckich. W przypadku bluzki damskiej, kluczowe znaczenie mają takie wymiary jak obwód szyi, szerokość w talii czy obwód biustu, co stanowi podstawę konstrukcji formy. Zastosowanie nieodpowiednich pomiarów prowadzi do stworzenia odzieży, która może być źle dopasowana, co z kolei negatywnie wpływa na komfort noszenia oraz estetykę. Warto także zauważyć, że błędny wybór pomiarów może wynikać z braku znajomości standardów krawieckich, które są kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości w produkcji odzieży. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do powstawania typowych błędów, jak na przykład pomijanie wymiarów, które są kluczowe dla prawidłowego dopasowania. Aby uniknąć tych pułapek, warto systematycznie rozwijać swoją wiedzę na temat krawiectwa i standardów pomiarowych, co z pewnością przełoży się na lepsze umiejętności w praktyce.

Pytanie 25

Aby przygotować formę podstawową damskiej spódnicy, konieczne jest dokonanie pomiarów krawieckich oznaczonych symbolami

A. TKo, ou, obt

B. ZTv, obt, opx

C. ZKo, ot, obt

D. ZWo, obt, ot

Odpowiedź ZWo, obt, ot jest poprawna, ponieważ przedstawia kluczowe pomiary potrzebne do wykonania formy podstawowej spódnicy damskiej. ZWo oznacza szerokość w talii, obt to obwód bioder, a ot wskazuje na długość spódnicy. Te pomiary są podstawą, na której opiera się konstrukcja spódnicy, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego fasonu oraz dopasowania do sylwetki. W praktyce, wykonując pomiary, należy uwzględnić nie tylko wartości liczbowe, ale także typowe dla danej osoby proporcje oraz preferencje dotyczące stylu. Dobrą praktyką jest również wykonanie pomiarów w bieliźnie, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej stosuje się różne standardy, które pomagają utrzymać spójność w wykonywaniu pomiarów, co z kolei przekłada się na jakość końcowego produktu. Często warto również porównać wyniki pomiarów z tabelami rozmiarów, aby upewnić się, że projekt nie tylko pasuje, ale także spełnia oczekiwania estetyczne klienta. Właściwe przygotowanie pomiarów to fundament każdego udanego projektu krawieckiego.

Pytanie 26

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Popelinę

B. Etaminę

C. Welwet

D. Flanelę

Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 27

Zbyt krótkie rękawy sukienki damskiej zostały wydłużone, zgodnie z przedstawionym rysunkiem węzła technologicznego, poprzez doszycie

A. lamówki.

B. mankietu.

C. koronki.

D. plisy.

Wybór mankietu jako elementu doszywanego do rękawa sukienki jest zgodny z przedstawionym węzłem technologicznym, który ilustruje proces jego montażu. Mankiet jest technicznym elementem, który nie tylko estetycznie wykończa rękaw, ale również pełni funkcję praktyczną, zapewniając komfort noszenia oraz możliwość regulacji. W przypadku sukienek, mankiet może być wzbogacony o dodatkowe detale, jak guziki czy dziurki, co podnosi walory estetyczne odzieży, a także może być stosowany w różnych stylach, od formalnych po casualowe. Dobre praktyki w projektowaniu odzieży zalecają stosowanie mankietów, gdyż pozwalają one na łatwe dopasowanie rękawa do nadgarstka oraz zapobiegają nieestetycznemu wykończeniu, zapewniając jednocześnie funkcjonalność. Dodatkowo, różnorodność zastosowań mankietów w odzieży damskiej może być inspiracją do tworzenia unikalnych projektów, które będą odpowiadały aktualnym trendom mody.

Pytanie 28

Wielkości dodatków na szwy i podwinięcia, o które zwiększają się formy wyrobu odzieżowego, zależą m.in. od metody łączenia jego elementów konstrukcyjnych, rodzaju, fasonu oraz rozmiaru wyrobu i

A. warunków pielęgnacji wyrobu odzieżowego

B. warunków używania wyrobu odzieżowego

C. technologii produkcji materiału odzieżowego

D. cech specyficznych materiału odzieżowego

Cechy charakterystyczne materiału odzieżowego mają kluczowe znaczenie dla procesu projektowania i produkcji odzieży, ponieważ różne materiały wykazują różne właściwości, które wpływają na to, jak zachowują się w trakcie szycia oraz późniejszego użytkowania. Na przykład, materiały elastyczne, takie jak jersey, wymagają mniejszych dodatków na szwy niż sztywne tkaniny, takie jak denim, które mogą wymagać większych zapasów ze względu na ich grubość i strukturę. W przypadku materiałów o dużej śliskości, takich jak jedwab, istotne jest zapewnienie odpowiednich dodatków, aby zapobiec przesuwaniu się szwów podczas szycia. Ponadto, standardy branżowe, takie jak ISO 13934, określają metody testowania właściwości materiałów, co może pomóc projektantom w określeniu odpowiednich dodatków na szwy. W praktyce oznacza to, że projektanci muszą nie tylko znać cechy materiałów, ale również umieć je odpowiednio stosować w kontekście wyrobu końcowego, co jest kluczowe dla jakości i trwałości odzieży.

Pytanie 29

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. modelu, fasonu bluzki

B. szkicu bluzki

C. charakterystyki materiału

D. zdobień i detali

Przeniesienie zaszewki piersiowej w bluzce to ważna decyzja, bo to, jak bluzka będzie wyglądać i leżeć, zależy od fasonu. Na przykład, jeśli bluzka jest luźniejsza, to zaszewka może być gdzie indziej niż w bluzce dopasowanej, która ma za zadanie lepiej podkreślić biust. Zaszewka nie tylko sprawia, że materiał lepiej się układa, ale też wpływa na to, jak komfortowo coś się nosi. Moim zdaniem, dobrze dobrana zaszewka to klucz do ładnego kroju, który będzie fajnie wyglądać w różnych sytuacjach. Dlatego warto mieć na uwadze, że jak zmienia się model bluzki, to czasem trzeba też przesunąć zaszewkę, żeby wszystko wyglądało w porządku.

Pytanie 30

Linia boku na ukazanej siatce konstrukcyjnej spódnicy podstawowej powstaje w wyniku poprowadzenia linii

A. poziomej przez punkt D

B. pionowej przez punkt B1

C. poziomej przez punkt T

D. pionowej przez punkt B2

Odpowiedź wskazująca na pionową linię przez punkt B1 jest prawidłowa, ponieważ w konstrukcji siatki spódnicy podstawowej linia boku powstaje w wyniku wystawienia linii pionowej. Punkt B1 zazwyczaj odnosi się do miejsca, w którym zmienia się kierunek linii boku, co ma kluczowe znaczenie w kontekście dopasowania i estetyki spódnicy. Praktyczne zastosowanie tego podejścia obejmuje projektowanie i szycie odzieży, gdzie prawidłowe zrozumienie struktury wykroju wpływa na końcowy efekt wizualny i funkcjonalny. W branży mody istotne jest, aby wymiary były precyzyjnie określone, co umożliwia uzyskanie idealnego dopasowania. Stosowanie zasad konstrukcji odzieży, takich jak prawidłowe umiejscowienie linii boku, jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zapewniają komfort noszenia i estetykę wyrobu. Dodatkowo, znajomość technik konstrukcji wykrojów pozwala projektantom na lepsze dostosowanie projektów do indywidualnych potrzeb klientów, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 31

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 298,00 zł

B. 295,00 zł

C. 380,00 zł

D. 378,00 zł

Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.

Pytanie 32

Którą z maszyn należy zastosować do wykonania operacji wzmocnienia otworu kieszeniowego przedstawionego na rysunku?

A. Overlock.

B. Pikówkę.

C. Podszywarkę.

D. Ryglówkę.

Ryglówka to maszyna zaprojektowana do wzmacniania miejsc narażonych na rozdarcie, w tym otworów kieszeniowych. Jej działanie opiera się na technice ryglowania, która polega na wykonaniu specjalnego ściegu, zazwyczaj podwójnego lub potrójnego, co znacząco zwiększa wytrzymałość łączenia materiałów. W przypadku kieszeni, gdzie materiał jest narażony na ciągłe naprężenia, zastosowanie ryglówki jest uzasadnione. Przykładem zastosowania ryglówki może być produkcja odzieży roboczej, gdzie otwory kieszeniowe muszą wytrzymywać intensywne użytkowanie. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, ryglowanie powinno być stosowane na początku szycia kieszeni, aby zminimalizować ryzyko ich rozerwania. Dodatkowo, ryglówka jest także wykorzystywana w przemyśle odzieżowym do wzmacniania innych delikatnych miejsc, takich jak szwy w okolicy ramion czy dołów spodni. Wybór ryglówki do tego celu jest zatem zgodny z technologią produkcji odzieży i standardami jakości, które promują trwałość i funkcjonalność produktów.

Pytanie 33

Jakie oznaczenia definiują pomiary przeprowadzane od bazy do punktu pomiarowego obiektu?

A. opx, ot

B. SyTy, SySvXp

C. XlXl, XcXl

D. ZKo, ZTv

Odpowiedzi syTy, SySvXp, opx, ot oraz XlXl, XcXl są związane z różnymi systemami oznaczeń, ale nie wskazują na pomiary wykonywane od podstawy do punktu pomiarowego ciała. SyTy oraz SySvXp mogą sugerować inne zastosowania, ale ich kontekst nie odnosi się bezpośrednio do pomiarów antropometrycznych. Oznaczenia opx i ot są bardziej związane z innymi dziedzinami, a nie z określonymi pomiarami ciała. Z kolei XlXl oraz XcXl mogą być mylone z oznaczeniami, które odnoszą się do pomiarów w innych systemach, takich jak geometria czy mechanika, a nie antropometria. Prawidłowe rozumienie oznaczeń w kontekście pomiarów ciała jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w analizach czy projektach, które opierają się na tych danych. Wiele osób może błędnie interpretować oznaczenia, skupiając się na ich wyglądzie, a nie na ich znaczeniu i zastosowaniu w praktyce. Zrozumienie, jakie pomiary są wykonywane i jakie mają znaczenie, jest kluczowe w dziedzinach takich jak ergonomia czy medycyna, gdzie każdy błąd pomiarowy może prowadzić do niewłaściwych wniosków i decyzji. Dlatego ważne jest, aby dobrze poznać i stosować powszechnie uznawane standardy, takie jak normy ISO, które pomagają w poprawnym przeprowadzaniu pomiarów oraz interpretacji wyników.

Pytanie 34

Jaka jest przyczyna błędu występującego w bluzce przedstawionej na rysunku?

A. Złe zestawienie tyłu w szwie barkowym.

B. Zbyt szeroki tył na linii pachy.

C. Za długi tył w stosunku do przodu.

D. Za krótki tył w stosunku do przodu.

Analizując błędne odpowiedzi, należy zauważyć, że nie uwzględniają one kluczowych aspektów proporcji oraz konstrukcji odzieży. Przede wszystkim, złe zestawienie tyłu w szwie barkowym sugeruje problemy z dopasowaniem w okolicy ramion i pleców, co może prowadzić do ograniczenia ruchomości, ale nie wyjaśnia obserwowanego błędu dotyczącego długości. Problem z długością tyłu w stosunku do przodu jest konkretnym zagadnieniem, które nie może być rozwiązane poprzez poprawę szwu barkowego. Dodatkowo, opcja mówiąca o za długim tyle w stosunku do przodu jest sprzeczna z faktem, że w analizowanej bluzce tył jest za krótki, co prowadzi do mylenia koncepcji długości i proporcji. Zbyt szeroki tył na linii pachy odnosi się do innego aspektu, jakim jest dopasowanie w okolicy ramion i klatki piersiowej, które nie ma bezpośredniego związku z długością tyłu. Każda z tych odpowiedzi myli pojęcia, co jest typowym błędem przy ocenie konstrukcji odzieży. Warto zauważyć, że prawidłowe dopasowanie w odzieży jest kluczowe nie tylko dla komfortu, ale również dla zapewnienia estetyki i funkcjonalności. Dlatego ważne jest, aby krawcy i projektanci dokładnie analizowali proporcje oraz długości przed podjęciem decyzji o konstrukcji odzieży.

Pytanie 35

Wyrób odzieżowy, do którego zamocowano metkę, z przedstawionymi informacjami dotyczącymi konserwacji, można prasować w warunkach domowych żelazkiem o maksymalnej temperaturze dolnej płyty

A. 200 °C

B. 180 °C

C. 110 °C

D. 100 °C

Odpowiedź 110 °C jest prawidłowa, ponieważ na metce odzieżowej znajduje się symbol żelazka z jedną kropką. Oznacza to, że wyrób odzieżowy może być prasowany w temperaturze do 110 °C. W praktyce, taka temperatura jest odpowiednia dla większości materiałów syntetycznych oraz niektórych naturalnych, takich jak delikatna bawełna. Prasowanie w wyższej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia tkaniny, zniekształcenia kształtu odzieży lub spalenia materiału, co często zdarza się przy używaniu żelazka w temperaturach powyżej 180 °C. Zgodnie z międzynarodowymi normami dotyczącymi konserwacji tekstyliów, ważne jest, aby zawsze przestrzegać zalecanych temperatur, aby zapewnić długotrwałą trwałość odzieży. Ponadto, znajomość symboli konserwacji odzieżowej pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących pielęgnacji elementów garderoby, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania ich w dobrym stanie przez dłuższy czas.

Pytanie 36

Podaj powód powstania żółtych plam podczas prasowania odzieży w warunkach domowych?

A. Zbyt wysoka temperatura prasowania

B. Prasowanie bez odsysania pary

C. Zbyt duży nacisk żelazka

D. Bardzo krótki czas prasowania

Zbyt wysoka temperatura prasowania jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do zażółcenia tkanin podczas prasowania. Wiele materiałów, zwłaszcza tych syntetycznych, jest wrażliwych na wysokie temperatury. Prasowanie przy zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się zmianami koloru, w tym zażółceniem. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się zawsze dostosowywanie temperatury żelazka do rodzaju tkaniny. Na przykład, jedwab i poliester wymagają znacznie niższych temperatur niż bawełna czy len. W praktyce, warto korzystać z etykiet informacyjnych na odzieży, które wskazują zalecane ustawienia prasowania. Oprócz regulacji temperatury, przydatne jest również korzystanie z funkcji pary, aby zmniejszyć ryzyko przypalenia materiału. Dostosowanie tych parametrów ma kluczowe znaczenie dla zachowania estetyki oraz trwałości odzieży, a także respektowania standardów jakości w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 37

W celu usunięcia przedstawionej na rysunku wady rękawa, należy przygotować wyrób odzieżowy w następujący sposób:

A. wypruć rękaw z podkroju pach, rozpruć szew ramieniowy i boczny, obniżyć główkę rękawa.

B. rozpruć szew boczny, wydłużyć i zwężyć rękaw.

C. wypruć rękaw z podkroju pach, wydłużyć i poszerzyć rękaw.

D. rozpruć szew ramieniowy, rozpruć szew boczny, poszerzyć rękaw.

Poprawna odpowiedź to wypruć rękaw z podkroju pach, rozpruć szew ramieniowy i boczny, obniżyć główkę rękawa. Zgodnie z analizą błędu, wady rękawa są związane z niewłaściwym wszyciem, co skutkuje marszczeniem w obszarze podkroju pachy. Wyprucie rękawa z podkroju pach umożliwia właściwe dopasowanie go do kształtu ramienia, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego wyglądu. Dalsze rozprucie szwu ramieniowego i bocznego pozwala na dokładniejsze obniżenie główki rękawa, co eliminuje nieestetyczne fałdy. Zgodnie z dobrą praktyką krawiecką, każde dostosowanie rękawa powinno być przeprowadzane z zachowaniem równowagi między komfortem a estetyką. Ważne jest również, aby przed przystąpieniem do poprawek wykonać próbne wszycie rękawa lub zastosować manekina, co pomoże w ocenie dopasowania przed ostatecznym wykończeniem odzieży. Takie podejście nie tylko usprawnia proces produkcji, ale także minimalizuje ryzyko popełniania błędów w przyszłości.

Pytanie 38

Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:

A. na sucho, w temperaturze 140 °C

B. na mokro, w temperaturze 150 °C

C. na sucho, w temperaturze 180 °C

D. na mokro, w temperaturze 110 °C

Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.

Pytanie 39

Który z procesów realizowanych w krojowni nie jest wykonywany, gdy wykorzystano automat cutter do rozkroju materiałów odzieżowych?

A. Przekrawanie nakładu na sekcje

B. Sprasowanie nakładu

C. Przykrywanie nakładu folią przed rozkrojem

D. Przygotowanie rysunku układu szablonów

Wybór odpowiedzi odnoszącej się do "Przykrycia nakładu folią przed rozkrojem", "Przygotowania rysunku układu szablonów" oraz "Sprasowania nakładu" może być mylący, ponieważ wszystkie te etapy są integralnymi częściami procesu krojenia w krojowni, bez względu na to, czy używa się automatycznego urządzenia, czy tradycyjnych metod. Przykrycie nakładu folią to standardowa procedura ochronna, która ma na celu zabezpieczenie materiałów przed zniszczeniem, zabrudzeniem lub uszkodzeniem przed rozpoczęciem krojenia. Przygotowanie rysunku układu szablonów jest kluczowym krokiem, który umożliwia prawidłowe rozplanowanie elementów w obrębie materiału, co ma na celu minimalizację odpadów materiałowych oraz efektywne wykorzystanie dostępnego surowca. Sprasowanie nakładu, z kolei, zapewnia równomierne ułożenie materiału, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości cięcia. W kontekście błędnych wyborów odpowiedzi, można zauważyć typowy błąd polegający na niepełnym zrozumieniu etapów procesu produkcji odzieży i ich znaczenia w kontekście automatyzacji. Zastosowanie automatycznych cutterów nie wyklucza tych ważnych kroków, lecz raczej je wspiera, zapewniając większą precyzję i efektywność w całym procesie produkcyjnym.

Pytanie 40

Szwem, który obrzuca, jest szew

A. łączący.

B. brzegowy.

C. zgrzewany.

D. klejony.

Szew obrzucający jest klasyfikowany jako szew brzegowy, ponieważ jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie krawędzi tkaniny przed strzępieniem oraz zapewnienie estetycznego wykończenia. W praktyce szew obrzucający stosuje się przede wszystkim w przemyśle tekstylnym, gdzie jest wykorzystywany do szycia delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy poliester. Wykonywany jest zazwyczaj przy pomocy maszyny do szycia, która obszywa brzeg tkaniny, tworząc trwałe połączenie. Przy odpowiednim ustawieniu maszyny i użyciu właściwych nici, szew brzegowy nie tylko chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, ale także zapewnia elastyczność i rozciągliwość materiału. Standardy takie jak ISO 4916 definiują wymagania dotyczące szwów brzegowych, co czyni je istotnym elementem w procesie produkcji tekstyliów. Znajomość technik szycia oraz zastosowania szwów brzegowych jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w branży odzieżowej, co przyczynia się do wyższej jakości wyrobów gotowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej