Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 22:53
Data zakończenia: 10 grudnia 2025 23:13

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. MP4

B. WEBP

C. GIF

D. TIFF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest powszechnie używany do zapisu obrazów przeznaczonych do druku. Jego największa zaleta to obsługa bezstratnej kompresji danych, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu podczas zapisu i ponownego otwierania pliku. TIFF pozwala również na przechowywanie obrazów w dużej rozdzielczości, co jest kluczowe w druku, gdzie szczegóły i jakość obrazu są niezwykle istotne. Dodatkowo, format ten obsługuje 16-bitową głębię kolorów na kanał, co umożliwia zachowanie szerokiego zakresu tonalnego i bardziej precyzyjne odwzorowanie kolorów. To wszystko sprawia, że TIFF jest preferowanym formatem dla profesjonalnych drukarni oraz fotografów. Stosowanie tego formatu jest zgodne z branżowymi standardami, ponieważ zapewnia on kompatybilność z większością programów do edycji grafiki oraz urządzeniami drukującymi. W praktyce, wykorzystanie TIFF w druku to gwarancja, że efekt końcowy będzie najwyższej jakości, co jest kluczowe dla profesjonalnych publikacji.

Pytanie 2

Na podstawie rysunku określ wymiary strony wraz ze spadami.

A. 300 x 426 mm

B. 297 x 426 mm

C. 300 x 423 mm

D. 303 x 423 mm

W tej sytuacji poprawnym wymiarem strony ze spadami jest 300 x 426 mm. Wynika to z prostego rachunku: szerokość pola zadruku to 297 mm, a po dodaniu spadów po 3 mm z każdej strony (czyli łącznie 6 mm), otrzymujemy 300 mm. Analogicznie dla wysokości: 420 mm + 3 mm z góry + 3 mm z dołu, co daje 426 mm. Takie podejście jest standardem w branży poligraficznej i naprawdę nie ma w nim miejsca na skróty czy „zaokrąglanie” wartości. Wiele razy widziałem, jak ktoś zapominał o spadach, przez co na wydruku pojawiały się białe linie, które mocno psuły efekt końcowy. Dodanie spadów jest konieczne, bo podczas wycinania arkuszy po druku maszyny mogą się minimalnie przesunąć i właśnie ta dodatkowa przestrzeń stanowi bufor bezpieczeństwa. Szczerze mówiąc, zawsze warto pamiętać o tej zasadzie – drukarnie bardzo pilnują, by pliki pdf miały odpowiednie spady. I jeszcze taka ciekawostka: 3 mm spadu to nie jest przypadkowa wartość, to branżowy standard w Europie, szczególnie dla projektów typu plakat czy ulotka. Jeśli ktoś planuje druk na innym formacie albo gdzieś indziej, często trzeba to ustalać indywidualnie, ale w 99% przypadków 3 mm to po prostu must-have.

Pytanie 3

Oblicz koszt papieru dwustronnie kredowanego o gramaturze 115 g/m² potrzebnego do wydrukowania 10 000 ulotek formatu A5, jeżeli w hurtowni papier występuje w formacie 860 x 610 mm, a cena za 1 kg papieru wynosi 3,80 zł.

A. 168,36 zł

B. 202,36 zł

C. 143,28 zł

D. 187,46 zł

Wyliczanie kosztów papieru w poligrafii zawsze wymaga precyzyjnego podejścia i uwzględnienia kilku bardzo istotnych aspektów. Wiele błędów pojawia się już na etapie wyznaczania, ile użytków A5 da się wyciąć z arkusza 860 x 610 mm. Często osoby niewprawione zakładają mniej efektywny rozkład użytków lub nie uwzględniają optymalnej impozycji, co skutkuje zawyżeniem liczby potrzebnych arkuszy. Kolejna typowa pułapka to mylenie powierzchni druku z powierzchnią papieru – dwustronny druk nie oznacza podwójnej ilości papieru, bo obie strony zadrukowuje się na tej samej kartce. Część osób błędnie mnoży koszt przez dwa, myśląc, że „dwustronne” = „podwójna ilość papieru”, stąd wyższe wyniki kosztów, które nie mają uzasadnienia w praktyce. Zdarza się także, że ktoś nieprawidłowo przelicza gramy na kilogramy albo myli jednostki powierzchni, co również przekłada się na wynik. W branży dobry zwyczaj to zawsze sprawdzać, ile naprawdę waży zużyty papier: liczymy łączną powierzchnię zużytych arkuszy, mnożymy przez gramaturę (przeliczoną na kilogramy), a potem przez cenę jednostkową za kg i dopiero porównujemy z wyceną hurtowni. Z mojego doświadczenia niewłaściwe oszacowanie liczby użytków na arkuszu to najczęstsza przyczyna zawyżenia kosztorysu. Prawidłową techniką jest więc wyliczenie liczby arkuszy, obliczenie ich łącznej powierzchni, przemnożenie przez gramaturę i cenę za kilogram – przy zachowaniu świadomości, że dwustronny druk nie zwiększa zużycia papieru. W ten sposób uzyskuje się realny koszt, który nie odbiega od rzeczywistości rynkowej i pozwala na skuteczne planowanie produkcji.

Pytanie 4

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej

B. 8-kolorowej maszyny offsetowej

C. 4-kolorowej maszyny cyfrowej

D. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej

Wybór 4-kolorowej maszyny cyfrowej do wykonania 500 plakatów formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny cyfrowe doskonale sprawdzają się w produkcji małych i średnich nakładów, oferując dużą elastyczność i szybkość realizacji. W przypadku druku 4 + 0, co oznacza pełen kolor z przodu i brak koloru z tyłu, maszyna cyfrowa pozwala na stosunkowo tanią produkcję bez przebiegów przygotowawczych, takich jak matrice czy formy, co znacząco obniża koszty dla mniejszych nakładów. Dodatkowo, technologia druku cyfrowego umożliwia łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w przypadku ostatnich poprawek graficznych. Przykładowo, przy zamówieniu 500 plakatów, możemy wydrukować kilka wersji kolorystycznych lub różne projekty w tym samym nakładzie, co znacząco zwiększa wartość dodaną dla klienta. Warto również podkreślić, że nowoczesne maszyny cyfrowe oferują wysoką jakość druku, z możliwością uzyskania wyraźnych detali oraz intensywnych kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych.

Pytanie 5

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 6 oddzielnych kolorów

B. 8 oddzielnych kolorów

C. 2 oddzielne kolory

D. 3 oddzielne kolory

Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 6

Interlinia oznacza przestrzeń między sąsiadującymi

A. łamami

B. kolumnami

C. wyrazami

D. wierszami

Interlinia odnosi się do odległości pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Właściwe ustawienie interlinii ma istotny wpływ na czytelność tekstu oraz ogólny wygląd dokumentu. Zbyt mała interlinia może prowadzić do wrażenia zagracenia, podczas gdy zbyt duża może rozpraszać uwagę czytelnika. Zazwyczaj przyjmuje się, że interlinia powinna wynosić od 1,15 do 1,5 wysokości czcionki, aby zapewnić optymalny komfort czytania. Przykładowo, w pracy akademickiej, często zaleca się stosowanie podwójnej interlinii, aby ułatwić dodawanie uwag i komentarzy. Użycie właściwej interlinii jest szczególnie ważne w dokumentach formalnych, takich jak CV czy raporty, gdzie estetyka i przejrzystość są kluczowe.

Pytanie 7

Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić

A. kaszerowanie

B. rastrowanie

C. złamywanie

D. łamanie

Odpowiedź 'łamanie' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania materiałów do druku, który obejmuje układ i formatowanie tekstu oraz grafik w odpowiedni sposób. Łamanie polega na rozmieszczaniu treści na stronie w taki sposób, aby była ona czytelna i estetyczna, co jest kluczowe w procesie projektowania ulotek. W praktyce oznacza to wykorzystanie odpowiednich programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie rozmiaru, czcionki oraz układu elementów ilustracyjnych. Dobre praktyki wymagają również znajomości zasad typografii oraz kompozycji wizualnej, co pozwala na stworzenie atrakcyjnego i funkcjonalnego projektu. Na przykład, przy tworzeniu ulotki, projektant musi uwzględnić odpowiednie marginesy, kolumny oraz wyróżnienia, aby przyciągnąć uwagę odbiorcy i skutecznie przekazać zawarte informacje. Zastosowanie procesu łamania zgodnie z obowiązującymi standardami graficznymi zapewnia, że gotowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również łatwy w odbiorze.

Pytanie 8

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. tekstów gładkich

B. tekstów obcojęzycznych

C. wzorów chemicznych

D. tabel dziełowych

Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 9

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 280,00 zł

B. 175,00 zł

C. 140,00 zł

D. 70,00 zł

Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 10

W celu wykonania 5 000 sztuk przedstawionych na rysunku opakowań należy zaplanować następujące operacje technologiczne:

A. wykonanie proofa, kopiowanie, drukowanie tamponowe, klejenie.

B. obróbka pliku PDF, impozycja, drukowanie cyfrowe, bigowanie.

C. wykonanie form CtP, drukowanie offsetowe, wykrawanie, klejenie.

D. wykonanie form CtP, drukowanie sitowe, kaszerowanie, bigowanie, klejenie.

Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku i procesów związanych z produkcją opakowań. Na przykład, drukowanie tamponowe, które zostało wymienione w jednej z odpowiedzi, jest metodą stosowaną głównie do nadruku na obiektach o nietypowych kształtach, a nie do masowej produkcji opakowań kartonowych. Ta technika jest ograniczona pod względem wydajności i nie zapewnia tak wysokiej jakości druku jak technika offsetowa, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście produkcji 5000 sztuk opakowań. Druk sitowy, z kolei, jest stosowany w sytuacjach, gdzie wymagane są intensywne kolory i grube warstwy tuszu, jednak jego zastosowanie w produkcji opakowań jest ograniczone w porównaniu do druku offsetowego. Kaszerowanie i bigowanie to techniki, które mogą być użyteczne, ale w kontekście standardowych opakowań kartonowych, nie są one kluczowe dla procesu produkcji na dużą skalę. Wiele osób mylnie utożsamia różne metody druku z ich uniwersalnym zastosowaniem, co prowadzi do błędnych wyborów w kontekście technologii produkcji. Aby skutecznie podejść do projektowania i produkcji opakowań, istotne jest zrozumienie, które techniki są odpowiednie do danej aplikacji oraz jakie są ich ograniczenia i zalety.

Pytanie 11

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne

B. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych

C. grafikę zbudowaną z pikseli

D. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej

Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.

Pytanie 12

Jaki jest główny cel stosowania formatu PDF w publikacjach cyfrowych?

A. Zmniejszenie rozmiaru plików graficznych, choć PDF może czasami zwiększać rozmiar plików ze względu na wbudowane fonty i grafiki

B. Zapewnienie zgodności wyświetlania na różnych urządzeniach

C. Poprawa jakości obrazu, co nie jest celem PDF, gdyż sam format skupia się na zachowaniu oryginalnego wyglądu dokumentu

D. Ułatwienie edytowania tekstu i grafiki, co nie jest głównym celem PDF, ponieważ format ten jest zaprojektowany jako końcowy, trudny do edycji

Format PDF jest jednym z najczęściej stosowanych formatów w publikacjach cyfrowych z kilku powodów. Głównym celem jego stosowania jest zapewnienie zgodności wyświetlania na różnych urządzeniach i platformach. PDF, czyli Portable Document Format, został zaprojektowany przez Adobe jako uniwersalny format, który umożliwia zachowanie układu, czcionek i grafiki dokumentu bez względu na to, jak i gdzie jest otwierany. To oznacza, że dokument stworzony na jednym komputerze będzie wyglądał identycznie na każdym innym urządzeniu, niezależnie od systemu operacyjnego czy zainstalowanych programów. To jest kluczowe w przypadku publikacji cyfrowych, gdzie spójność prezentacji treści ma ogromne znaczenie. Dodatkowo, PDF obsługuje różne elementy multimedialne i interaktywne, co czyni go wszechstronnym narzędziem w publikacjach elektronicznych. Warto także wspomnieć, że PDF jest formatem, który często służy jako końcowy etap produkcji dokumentów, co zapobiega ich przypadkowym modyfikacjom.

Pytanie 13

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. zwiększy się

B. nie da się tego przewidzieć

C. pozostanie bez zmian

D. zmniejszy się

Jak ktoś myśli, że zmniejszenie nakładu etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę zmniejszy lub utrzyma koszty na tym samym poziomie, to jest mocno w błędzie. To zresztą dość powszechne myślenie, które bierze się z braku zrozumienia, jak działają koszty w druku offsetowym. W tym przypadku to raczej stałe koszty dominują, a nie zmienne. Kiedy nakład jest mniejszy, te stałe koszty - jak przygotowanie form, wynajem maszyn czy wynagrodzenie dla operatorów - są rozkładane na mniejszą liczbę etykiet, co sprawia, że jednostkowe koszty rosną. Wiele osób myśli, że zmniejszenie nakładu od razu oznacza niższe koszty, nie zdając sobie sprawy, że część kosztów zostaje bez zmian. Jeszcze innym błędem jest założenie, że koszty zmienne, takie jak materiały czy atrament, są najważniejsze w całej układance, a to nie jest prawda w kontekście druku offsetowego. W rzeczywistości te zmienne są jedynie częścią całości, a ich wpływ jest dużo mniejszy niż tych stałych. Żeby lepiej zrozumieć, jak kalkulować koszty w druku offsetowym, warto się przyjrzeć wszystkim kosztom i ich wpływowi na całość produkcji.

Pytanie 14

Proces, którego celem jest sporządzenie odbitki próbnej o określonej jakości, to

A. proofing.

B. impozycja.

C. montaż.

D. naświetlanie.

Proofing to w branży poligraficznej proces absolutnie nie do przecenienia, zwłaszcza jeśli zależy nam na powtarzalności kolorystycznej i jakości odbitki próbnej. Chodzi o to, żeby jeszcze przed właściwym drukiem przygotować próbkę, która jak najdokładniej oddaje rezultat finalny – kolory, rozkład farby, kontrast, a nawet niuanse typu drobne przejścia tonalne. Standardy takie jak ISO 12647-7 określają bardzo precyzyjnie, jak powinien wyglądać proof cyfrowy w druku offsetowym, żeby przewidzieć, czy efekt końcowy będzie zgodny z oczekiwaniami klienta i założeniami projektu. Z mojego doświadczenia, dobry proof to nie tylko sprzęt czy oprogramowanie, ale też wiedza – operator musi rozumieć proces kalibracji urządzeń i profilowania kolorystycznego. W praktyce proofing pozwala uniknąć kosztownych pomyłek, bo jeśli na próbnej odbitce wyjdą błędy (np. przekłamania barwne, źle ustawiona rozdzielczość), można je naprawić przed puszczeniem całego nakładu. To ogromna oszczędność i dla drukarni, i dla klienta. Bez proofingu praca byłaby naprawdę na ślepo – czasem nawet profesjonalista nie zgadnie, jak wyjdzie dany odcień na konkretnym podłożu. Stąd proofing to branżowy standard i codzienność w nowoczesnych drukarniach, bez którego nie wyobrażam sobie prawidłowego procesu przygotowania do druku.

Pytanie 15

Zrzut ekranowy obrazuje proces

A. zmiany rozdzielczości.

B. kadrowania.

C. rozjaśniania.

D. skalowania.

Proces widoczny na zrzucie ekranu to typowe kadrowanie obrazu, czyli tzw. crop. Kadrowanie polega na wycięciu wybranego fragmentu zdjęcia lub grafiki w celu skupienia uwagi na najważniejszym elemencie kompozycji albo usunięcia niepotrzebnych, rozpraszających szczegółów. Widać tutaj charakterystyczną siatkę podziału kadru, co jest zgodne z zasadą trójpodziału – to jedna z podstawowych technik stosowanych w fotografii i grafice, pomagająca uzyskać bardziej estetyczne i wyważone ujęcie. Praktycznie każde profesjonalne oprogramowanie graficzne, takie jak Photoshop czy GIMP, oferuje narzędzie kadrowania i korzystanie z niego jest standardem branżowym, np. przy przygotowywaniu zdjęć do druku, publikacji internetowych lub prezentacji. Moim zdaniem warto pamiętać, że kadrowanie nie zmienia rozdzielczości pliku, a jedynie przycina go do wybranego obszaru. Często w praktyce spotykam się z tym, że dobre kadrowanie potrafi zupełnie odmienić odbiór zdjęcia – czasem wystarczy zmiana proporcji lub lekka korekta kadru, żeby zdjęcie nabrało lepszego klimatu czy dynamiki. Generalnie to jedna z podstawowych, ale szalenie ważnych umiejętności w pracy każdego grafika lub fotografa. Równocześnie kadrowanie jest całkowicie nieniszczące dla oryginalnych danych, o ile pracujemy na kopii warstwy lub zapisujemy nowy plik – to zgodne z dobrymi praktykami i zaleceniami zawodowymi.

Pytanie 16

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Stykówka

B. Korekcja obiektywu

C. Photomerge

D. Scal do HDR Pro

Odpowiedź 'Photomerge' jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczne narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie panoram fotograficznych z kilku różnych zdjęć. Funkcja ta automatycznie łączy obrazy w jedną całość, analizując ich krawędzie i dopasowując kolory, aby uzyskać jak najbardziej naturalny efekt. Przykładowo, gdy wykonujesz zdjęcia wzdłuż linii horyzontu, Photomerge z łatwością połączy wszystkie obrazy, eliminując widoczne przepaści między nimi, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, funkcja ta pozwala na wybór różnych opcji łączenia, takich jak 'Auto', 'Perspective' czy 'Cylindrical', co daje swobodę w doborze odpowiedniego stylu panoramy. Używając Photomerge, zachowujesz wysoką jakość zdjęć oraz możesz dostosować sposób łączenia obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze edycji zdjęć.

Pytanie 17

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. TIFF

B. EPS

C. PDF

D. INDD

PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 18

Które programy służą do cyfrowego składu publikacji książkowych?

A. PDFOrganizer, QuarkXPress.

B. InDesign, QuarkXPress.

C. InDesign, Inscape.

D. InDesign, Impozycjoner.

InDesign oraz QuarkXPress to dwa programy, które od lat są uznawane za standardowe narzędzia w branży poligraficznej i wydawniczej, szczególnie gdy chodzi o cyfrowy skład publikacji książkowych. InDesign firmy Adobe praktycznie zdominował rynek od początku XXI wieku i do dzisiaj większość profesjonalnych wydawców oraz drukarń właśnie na nim opiera swoje procesy DTP (Desktop Publishing). Pozwala na bardzo precyzyjne projektowanie układu stron, zarządzanie stylami tekstu, tworzenie spisów treści oraz przygotowanie plików PDF zgodnych ze standardami drukarskimi, np. PDF/X-1a. QuarkXPress, choć nieco mniej popularny niż kiedyś, wciąż jest wykorzystywany w wielu wydawnictwach do bardziej zaawansowanych prac typograficznych. Oba programy świetnie radzą sobie z obsługą długich dokumentów, automatyzacją łamania tekstu, wstawianiem ilustracji czy tabel. Moim zdaniem znajomość tych narzędzi to właściwie podstawa w pracy grafika DTP i jeśli myślisz o profesjonalnym składzie książek czy czasopism – bez nich ani rusz. Warto też pamiętać, że zarówno InDesign, jak i QuarkXPress umożliwiają eksport plików do formatów, które są akceptowane w większości drukarni na świecie, a ich funkcje preflight pomagają wychwycić błędy przed oddaniem materiału do druku. Trochę z własnego doświadczenia dodam, że praca na tych programach jest po prostu wygodniejsza i daje większą kontrolę nad efektem końcowym niż korzystanie z innych narzędzi o podobnym przeznaczeniu.

Pytanie 19

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

B. Zarządzanie kolorem

C. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

D. Cyfrowy druk solwentowy

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 20

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. drutem

B. taśmą

C. nićmi

D. wiskozą

Wkład z okładką w oprawie zeszytowej jest najczęściej łączony drutem, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży introligatorskiej. Połączenie drutem, znane również jako spiralne, zapewnia trwałość i elastyczność, umożliwiając jednoczesne otwieranie i zamykanie zeszytu. Połączenie to sprawia, że kartki zeszytu są swobodnie obracane, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów edukacyjnych, notatek czy dokumentów roboczych. Dzięki użyciu drutu, oprawa jest również bardziej estetyczna i odporna na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, zastosowanie drutu w oprawie zeszytowej jest nie tylko funkcjonalne, ale również przyspiesza proces produkcji, co jest korzystne z punktu widzenia kosztów i czasu realizacji. Dodatkowo, w przypadku zeszytów wykorzystywanych w szkołach czy biurach, drutowane połączenie jest powszechnie uznawane za profesjonalne i wytrzymałe, co z pewnością wpływa na satysfakcję użytkowników.

Pytanie 21

Pusta strona w publikacji książkowej to

A. wakat.

B. fontyspis.

C. przypis.

D. kolofon.

Wakat to fachowe określenie na pustą stronę w publikacji książkowej i jest bardzo istotny z punktu widzenia typografii oraz składu książki. Umieszczanie wakatów nie wynika z przypadku – najczęściej pojawiają się one po to, żeby zachować logiczny podział rozdziałów, sekcji albo po to, by pewne elementy książki zawsze zaczynały się od nowej strony, najlepiej recto (czyli po prawej stronie otwartej książki). Wakat stosuje się także w sytuacji, gdy liczba stron danego rozdziału jest nieparzysta – wtedy drukarz, zgodnie ze standardami poligraficznymi, zostawia pustą stronę bez żadnych elementów graficznych czy tekstowych. Co ciekawe, według dobrych praktyk poligraficznych, na wakacie nie umieszcza się nawet numeracji stron, a czasem taka strona zawiera informację „ta strona celowo pozostaje pusta”, żeby nie zmylić czytelnika. Moim zdaniem umiejętność rozpoznawania i stosowania wakatów znacząco wpływa na estetykę oraz profesjonalizm publikacji. Wbrew pozorom, dobrze zaprojektowany układ książki z użyciem wakatów ułatwia nawigację i odbiór treści przez czytelnika. Sam nie raz widziałem w drukach zawodowych, że brak wakatów potrafi naprawdę zaburzyć rytm lektury. Warto więc znać to pojęcie i wiedzieć, kiedy i jak je stosować.

Pytanie 22

Jakim akronimem określa się programy do identyfikacji tekstu w zeskanowanych plikach graficznych?

A. ZIP

B. RIP

C. RAR

D. OCR

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, co w tłumaczeniu na język polski oznacza rozpoznawanie znaków optycznych. Jest to technologia, która pozwala na przekształcanie tekstu zawartego w obrazach, np. w skanach dokumentów, na tekst edytowalny. Dzięki zastosowaniu OCR, osoby i organizacje mogą digitalizować swoje archiwa papierowe, co ułatwia zarządzanie informacjami oraz ich późniejsze przeszukiwanie. Technologia ta znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, procesy automatyzacji biurowej, a także w aplikacjach mobilnych, które umożliwiają skanowanie wizytówek lub dokumentów. Ważnym aspektem jest to, że nowoczesne systemy OCR wykorzystują sztuczną inteligencję oraz algorytmy uczenia maszynowego, co zwiększa ich dokładność i zdolność do rozpoznawania tekstu w różnych językach i czcionkach. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 24790, definiują wymagania dla efektywności systemów OCR, co przyczynia się do ich stałego rozwoju i optymalizacji.

Pytanie 23

Jakie podłoże dysponuje odpowiednimi właściwościami do zrealizowania wielobarwnej teczki reklamowej?

A. Karton jednostronnie powlekany 300 g/m2

B. Papier powlekany 120 g/m2

C. Papier metalizowany 80 g/m2

D. Tektura introligatorska 1200 g/m2

Wybór materiału do produkcji teczek reklamowych jest kluczowy dla ostatecznego efektu wizualnego i użytkowego. Papier metalizowany 80 g/m2, mimo atrakcyjnej estetyki, nie jest odpowiednim rozwiązaniem ze względu na zbyt niską gramaturę, co skutkuje jego łatwym uszkodzeniem i brakiem trwałości. Tego typu papier jest bardziej odpowiedni do zastosowań dekoracyjnych, a nie do produkcji solidnych materiałów reklamowych. Z kolei tektura introligatorska 1200 g/m2, mimo że charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, jest zbyt ciężka i niepraktyczna dla teczek reklamowych. Jej zastosowanie jest bardziej odpowiednie dla okładek książek czy albumów, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wreszcie, papier powlekany 120 g/m2 również nie spełnia wymogów dotyczących solidności teczki reklamowej. Chociaż ma lepsze właściwości drukarskie niż papier metalizowany, z jego niską gramaturą teczki mogą być zbyt cienkie i mało odporne na uszkodzenia. W przypadku teczek reklamowych, kluczowe jest, aby materiał był wystarczająco gruby i sztywny, aby utrzymać zawartość i dobrze się prezentować. To podejście opiera się na fundamentach dobrych praktyk w branży, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiałów wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Pytanie 24

Tracking to

A. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

B. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

C. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

D. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

Tracking to termin odnoszący się do globalnej regulacji odległości pomiędzy wszystkimi znakami w danym tekście. Ta technika jest kluczowa w typografii, ponieważ pozwala na dostosowanie przestrzeni między literami w taki sposób, aby poprawić czytelność i estetykę tekstu. Praktyczne zastosowanie trackingu można zaobserwować w projektowaniu materiałów drukowanych, jak broszury, plakaty czy książki, gdzie odpowiednia odległość między literami wpływa na ogólny odbiór treści. Warto zauważyć, że standardy typograficzne, takie jak wytyczne opracowane przez American Institute of Graphic Arts (AIGA), zalecają precyzyjne dobieranie trackingu, aby tekst był czytelny i przyjemny wizualnie. Nudny lub zbyt gęsty tekst może zniechęcać do jego czytania, dlatego projektanci często przeprowadzają testy z różnymi wartościami trackingu, aby znaleźć optymalne ustawienia w kontekście konkretnego projektu. Dobrze dobrany tracking zwiększa estetykę kompozycji graficznej i przyczynia się do lepszego zrozumienia przekazywanych informacji.

Pytanie 25

Który program oraz narzędzie pozwalają wstępnie ocenić prawidłowość wykonania pliku PDF do drukowania?

A. Adobe Acrobat, podgląd wyjściowy.

B. Impozycjoner, papiery i płyty.

C. Corel Draw, menadżer obiektów.

D. Adobe InDesign, style obiektu.

Adobe Acrobat z narzędziem podgląd wyjściowy to podstawa w branży poligraficznej, jeśli chodzi o profesjonalną kontrolę pliku PDF przed drukiem. W wielu drukarniach to właśnie ten program jest uznawany za standard – nie tylko dlatego, że dokładnie wyświetla, jak dokument zostanie wydrukowany, ale też pozwala wychwycić mnóstwo drobnych problemów, które potrafią zrujnować cały nakład. Chodzi między innymi o sprawdzenie przestrzeni barw (CMYK, Pantone), rozdzielczości obrazów, przeźroczystości czy czarnych nadruków. W praktyce taki podgląd wyjściowy to nie tylko podgląd kolorów, ale też podgląd separacji i ewentualnych błędów w spadach czy braku fontów. Moim zdaniem, kto na poważnie myśli o przygotowaniu plików do druku, nie powinien się nawet zastanawiać — Acrobat to podstawa. Dodam jeszcze, że wiele drukarni wymaga od klientów przesyłania właśnie plików PDF sprawdzonych w Acrobat, a nie w programach graficznych. Z mojego doświadczenia – szybkie sprawdzenie w podglądzie wyjściowym potrafi zaoszczędzić mnóstwo nerwów i kosztów związanych z błędnym wydrukiem. To nie jest tylko teoria ze szkoły, to codzienność w pracy z grafiką użytkową.

Pytanie 26

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. tytuł oraz podtytuł publikacji

B. numer ISBN

C. znak oraz nazwę wydawnictwa

D. imię i nazwisko pisarza

Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 27

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 248 x 297 mm

B. 402 x 216 mm

C. 396 x 210 mm

D. 148 x 210 mm

Jak widać, zły wybór wymiarów obwoluty często bierze się z błędnego rozumienia tego, jak się projektuje okładki. Na przykład, odpowiedź 402 x 216 mm jest za duża i nie bierze pod uwagę rzeczywistych wymiarów książki. Takie coś może prowadzić do nadmiaru materiału, co w rezultacie sprawia, że obwoluta źle leży i wygląda. Z kolei 248 x 297 mm to kompletnie nie te wymiary, bo nie mieszczą się w formacie A5, a do tego nie uwzględniają grzbietu. W efekcie okładka byłaby znacznie większa od książki, a to już kłopot. Odpowiedź 148 x 210 mm to wymiary samego formatu A5, ale bez uwzględnienia grzbietu i skrzydełek, co jest kluczowe w projektowaniu. Te błędy mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad projektowania graficznego, a także introligatorskiego, gdzie wszystko musi być dokładnie wymierzone. Żeby takich pomyłek było mniej, warto poznać standardy wymiarów dla różnych formatów i zrozumieć rolę skrzydełek w ochronie książki i estetyce. Dobrym pomysłem mogą być kalkulatory wymiarów obwolut, które ułatwią nam sprawę.

Pytanie 28

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 600 dpi

B. 300 dpi

C. 3600 dpi

D. 1800 dpi

Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 29

Sposobem na obniżenie kosztów wydrukowania 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. metody introligatorskiej.

B. przygotowania form CtF na CtP.

C. wielkości czasopisma.

D. druku cyfrowego na offsetowy.

Zmiana technologii druku z cyfrowego na offsetowy to zdecydowanie najczęściej stosowany sposób na znaczące obniżenie kosztów przy dużych nakładach, takich jak 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego. Technika offsetowa charakteryzuje się wysoką efektywnością kosztową właśnie przy dużych wolumenach – im większy nakład, tym niższy koszt jednostkowy. Offset wymaga co prawda przygotowania form drukowych (matryc), ale już sama eksploatacja maszyny jest bardzo tania i szybka. Druk cyfrowy natomiast jest świetny do krótkich serii, ale przy takich ilościach jego cena rośnie dramatycznie, bo każda sztuka jest liczona osobno bez efektu skali. Branżowe standardy jasno wskazują, że dla nakładów powyżej kilku tysięcy egzemplarzy zawsze warto przejść na offset. Z mojego doświadczenia wynika, że większość profesjonalnych drukarni nawet nie przyjmie zlecenia na 50 tysięcy kopii w technologii cyfrowej – po prostu byłoby to nieopłacalne i czasochłonne. Przykładowo, druk offsetowy pozwala także stosować szeroki wybór papierów i uszlachetnień, a koszt dodatkowych egzemplarzy jest marginalny. Dlatego właśnie w praktyce druk offsetowy to podstawa w masowych nakładach i każda osoba pracująca z wydawnictwami powinna to wiedzieć.

Pytanie 30

Przygotowany projekt opakowania pokazanego na ilustracji zalicza się do opakowań

A. sleeve.

B. klapowych.

C. display.

D. fasonowych.

To jest przykład klasycznego opakowania klapowego, które w branży opakowaniowej jest jednym z najczęściej wykorzystywanych rozwiązań. Moim zdaniem, jeśli ktoś planuje zajmować się pakowaniem produktów na większą skalę, to dobrze znać ten typ konstrukcji, bo spotyka się go praktycznie wszędzie – od branży spożywczej, poprzez przemysł chemiczny, aż po e-commerce. Charakterystyczną cechą opakowań klapowych jest to, że mają one cztery klapy u góry i cztery klapy u dołu, które umożliwiają łatwe zamknięcie i zabezpieczenie zawartości. Takie opakowania wycina się z jednego arkusza tektury, co sprawia, że produkcja jest ekonomiczna i szybka. W praktyce, opakowania klapowe występują w wielu standardach FEFCO, najczęściej jako model 0201. Dodatkowo, opakowania tego typu są bardzo uniwersalne – można je łatwo dostosować do różnych wymiarów produktu, a jeśli trzeba, można je też wzmocnić, np. poprzez podwójną warstwę tektury. Z mojego doświadczenia wynika, że opakowania klapowe świetnie sprawdzają się też w transporcie, bo łatwo je piętrować i zabezpieczać na paletach. No i jeszcze jeden plus – są stosunkowo łatwe do recyklingu, bo zazwyczaj wykonuje się je z tektury falistej, która jest surowcem ekologicznym.

Pytanie 31

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. granatową

B. czerwoną

C. zieloną

D. żółtą

Czerwona barwa, wynikająca z połączenia składowych CMYK, nie powstaje przy podanych wartościach. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że czerwony kolor w systemie CMYK uzyskiwany jest poprzez wysokie wartości magenty i cyjanu, natomiast w analizowanej kombinacji, cyjan jest maksymalny, co zdecydowanie wpływa na tonalność uzyskanego koloru. Zielona barwa również nie jest efektem tego połączenia, ponieważ wymaga równych lub wysokich wartości cyjanu i żółtego, a w tym przypadku żółty jest na poziomie 20, co ogranicza możliwości uzyskania zieleni. Żółta barwa w systemie CMYK uzyskiwana jest z dominującej wartości Y, co również nie ma miejsca w analizowanej kombinacji, a zamiast tego dominuje cyjan i magenta. Typowe błędy w myśleniu o kolorach mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia zasad mieszania barw, które różnią się w systemach RGB i CMYK. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla osób pracujących w grafice oraz druku, ponieważ błędna interpretacja składowych barwnych może prowadzić do niezgodności w realizacji projektów graficznych. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z teorią kolorów oraz stosować odpowiednie narzędzia do wizualizacji kolorów, takie jak palety kolorów i próbki wydruków.

Pytanie 32

Jaką liczbę arkuszy podłoża trzeba przygotować, aby wydrukować 500 egzemplarzy kalendarzy planszowych, mając na uwadze, że drukujemy jeden użytek na arkuszu oraz uwzględniamy 20% naddatku na proces druku i wykończenia?

A. 600

B. 800

C. 560

D. 320

Podczas analizy błędnych odpowiedzi na pytanie o liczbę arkuszy podłoża do wydrukowania kalendarzy, można zauważyć, że wiele osób może pomijać kluczowy element dotyczący naddatku. Na przykład, wybór odpowiedzi 800 może wynikać z mylnego założenia, że każdy arkusz powinien pokryć większy nakład, nie uwzględniając, że 20% naddatku nie odnosi się do całego nakładu, lecz do wymaganej ilości druku. Z kolei odpowiedź 560 może być wynikiem niepełnego przeliczenia, gdzie od nakładu nie dodano wystarczającej ilości dla naddatku. Warto zwrócić uwagę, że dokładne wyliczenia są kluczowe w produkcji drukarskiej, gdzie każda forma błędu może prowadzić do strat finansowych, a także wpływać na terminy realizacji. W przypadku odpowiedzi 320, jest to podejście skrajnie błędne, które może wynikać z nieprzemyślenia całego procesu drukarskiego i pominięcia wagi naddatku. Takie nieprzemyślane obliczenia mogą prowadzić do znacznych problemów w finalnej produkcji, w tym niezdolności do zrealizowania zamówienia lub konieczności dokupowania materiałów w ostatniej chwili, co jest nieefektywne i kosztowne. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest, aby zawsze szczegółowo analizować wymagania produkcyjne i wdrażać najlepsze praktyki, jak dokładne obliczanie naddatków oraz monitorowanie całego procesu produkcji.

Pytanie 33

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m², jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 240,00 zł

B. 180,00 zł

C. 150,00 zł

D. 212,00 zł

W przypadku prób obliczenia kosztu papieru potrzebnego do wydrukowania 1000 plakatów, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń oraz gramatury papieru. Często przyczyną błędnych wyników jest niepoprawne obliczenie powierzchni plakatu lub niewłaściwe zrozumienie gramatury. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt papieru, może nie uwzględnić całkowitej powierzchni plakatów, co prowadzi do zaniżenia zapotrzebowania materiałowego. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z mylenia jednostek miary: pomijanie konwersji z gramów na kilogramy, co jest kluczowe w kalkulacjach kosztów. Warto także zwrócić uwagę na praktyczne aspekty drukowania, takie jak straty materiałowe podczas cięcia papieru czy też możliwość zamówienia większej ilości materiału na zapas, co może wpłynąć na całkowity koszt. W branży druku standardem jest dokładne oszacowanie zapotrzebowania na papier, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz problemów związanych z dostawami i przechowywaniem materiałów. Dlatego ważne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze starannie analizować każdy krok, aby uzyskać precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 34

Wymiary początkowe plakatu to 483 mm x 683 mm, natomiast spad wynosi 3 mm. Jakie będą wymiary gotowego produktu?

A. 483 mm x 686 mm

B. 483 mm x 680 mm

C. 486 mm x 686 mm

D. 477 mm x 677 mm

Odpowiedź 477 mm x 677 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć format gotowego wyrobu, musimy uwzględnić spad, który wynosi 3 mm z każdej strony. Oznacza to, że do szerokości i wysokości plakatu należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). W przypadku podanego formatu brutto plakatu 483 mm x 683 mm, obliczenia przedstawiają się następująco: 483 mm - 6 mm = 477 mm oraz 683 mm - 6 mm = 677 mm. Ostateczny format gotowego wyrobu wynosi 477 mm x 677 mm. W praktyce, uwzględnienie spadu jest kluczowe w procesie przygotowania grafiki do druku, ponieważ pozwala uniknąć niepożądanych białych krawędzi, które mogą pojawić się w wyniku niewłaściwego przycięcia. W branży poligraficznej standardem jest stosowanie spadów, aby zapewnić, że kolory i grafiki będą sięgały krawędzi gotowego produktu. Prawidłowe przygotowanie materiałów do druku zgodnie z takimi zasadami jest niezbędne dla jakości finalnego wyrobu oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 35

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. gify

B. bitmapy

C. glify

D. krzywe

Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.

Pytanie 36

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Swobodne.

B. Marionetkowe.

C. Perspektywę.

D. Skalę.

Odpowiedź "Marionetkowe" jest poprawna, ponieważ przekształcenie marionetkowe (Puppet Warp) to technika graficzna, która umożliwia precyzyjne modyfikowanie kształtu obiektów na obrazach poprzez manipulację punktami siatki w sposób, który przypomina ruchy marionetki. Użytkownik może łatwo przesuwać, obracać i deformować wybrane fragmenty obrazu, co daje pełną kontrolę nad jego formą. Takie podejście jest szczególnie przydatne w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, gdzie można zastosować tę technikę do tworzenia zaawansowanych efektów wizualnych lub przy retuszu zdjęć. Dzięki zastosowaniu przekształcenia marionetkowego, można osiągnąć złożone efekty, które byłyby trudne do zrealizowania przy użyciu innych metod, takich jak przekształcenia perspektywiczne czy skalowanie. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami w branży, które uwzględniają elastyczność w manipulacji obrazami oraz dążenie do wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 37

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 120 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 200 arkuszy

D. 140 arkuszy

Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 38

Jaka jest minimalna powierzchnia folii backlight, którą należy przygotować do druku 50 reklamowych kasetonów o wymiarach 3 x 2 m?

A. 210 m2

B. 600 m2

C. 50 m2

D. 300 m2

No więc, prawidłowa odpowiedź to 300 m2! To wynika z prostej kalkulacji. Mamy 50 kasetonów, każdy o wymiarach 3 x 2 m. Jak liczymy? Prosto – 3 m razy 2 m, czyli 6 m2 na jeden kaseton. Potem mnożymy to przez 50 kasetonów i wychodzi 300 m2. Wiesz, kiedy projektuje się coś takiego, zawsze warto mieć zapas materiału. To znaczy, jeśli zakładamy produkcję, to lepiej dodać jakieś 10-15% więcej, bo nigdy nie wiadomo, co się wydarzy. Druk może być nieidealny, mogą być straty w materiale, czy coś się może uszkodzić w transporcie. Więc, tak, ogólnie rzecz biorąc, warto mieć na uwadze, że wystarczająca ilość folii backlight pomaga w tworzeniu jakościowych reklam, co później przekłada się na zadowolenie klientów. To naprawdę ważny aspekt!

Pytanie 39

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. spady drukarskie.

B. linie cięcia.

C. linie bigowania.

D. wymiar netto.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 40

Plik z rozszerzeniem .eps to najczęściej format

A. grafiki wektorowej

B. pliku dźwiękowego

C. dokumentu tekstowego

D. arkusza kalkulacyjnego

Format pliku z rozszerzeniem .eps oznacza Encapsulated PostScript i jest to format używany głównie do przechowywania grafiki wektorowej. Jest szeroko stosowany w branży poligraficznej i projektowej ze względu na swoją skalowalność, co oznacza, że grafika zachowuje swoją jakość niezależnie od rozmiaru wydruku. Formaty wektorowe, takie jak EPS, są idealne do projektów wymagających precyzyjnego odwzorowania kształtów i linii, co jest kluczowe przy projektowaniu logotypów, ilustracji oraz wszelkiego rodzaju materiałów graficznych. Pliki EPS mogą również zawierać elementy bitmapowe, ale ich główną zaletą jest możliwość edycji wektorowej, co daje projektantom dużą elastyczność. Często są wykorzystywane w połączeniu z profesjonalnymi programami do edycji grafiki, takimi jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, co umożliwia zaawansowaną edycję i integrację z innymi materiałami graficznymi, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej