Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 22:03
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 22:09

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki jest pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie ftp.nazwa.pl?

A. http:\ftp.nazwa.pl/

B. ftp://ftp.nazwa.pl/

C. http://ftp.nazwa.pl/

D. ftp:\ftp.nazwa.pl/

Odpowiedź "ftp://ftp.nazwa.pl/" jest poprawna, ponieważ używa poprawnego schematu protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest powszechnie stosowany do transferu plików między klientem a serwerem. W protokole FTP adresy rozpoczynają się od "ftp://", co wskazuje na użycie tego konkretnego protokołu. Jest to kluczowe, ponieważ różne protokoły mają różne zastosowania; na przykład, HTTP jest używane do przeglądania stron internetowych, podczas gdy FTP jest dedykowane transferowi plików. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje ten adres w kliencie FTP, oprogramowanie łączy się z serwerem w celu przesyłania plików, co może obejmować przesyłanie, pobieranie czy zarządzanie plikami na serwerze. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie zaufanych klientów FTP, które wspierają szyfrowanie, takie jak SFTP, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Warto również pamiętać, że adres FTP powinien być dostępny publicznie lub w obrębie zaufanej sieci, aby zapewnić bezproblemowe połączenie.

Pytanie 2

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

A. LAN

B. WAN

C. PWR

D. USB

Port USB nie jest używany do podłączania zewnętrznych sieci internetowych. Jego funkcja w routerze zwykle obejmuje podłączanie urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy pamięci masowe, a także może służyć do aktualizacji oprogramowania routera. Jest to częsty błąd wynikający z założenia, że wszystkie porty w urządzeniach sieciowych mogą pełnić podobne funkcje. Port LAN z kolei jest przeznaczony do łączenia urządzeń w sieci lokalnej (Local Area Network), takich jak komputery, drukarki czy inne urządzenia sieciowe. Błędne jest założenie, że LAN zapewni bezpośredni dostęp do Internetu; jego funkcją jest tylko komunikacja w obrębie lokalnej sieci. Port PWR natomiast to złącze zasilające, którego funkcją jest dostarczanie energii do urządzenia. Używanie go w kontekście połączeń sieciowych jest niemożliwe, a takie myślenie wynika z braku zrozumienia podstawowych funkcji złączy w routerach. Aby zapewnić pośredni dostęp do Internetu, konieczne jest zastosowanie odpowiednich standardów sieciowych i poprawnego podłączania urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem. Złe przyporządkowanie kabli może prowadzić do braku dostępu do Internetu oraz problemów z konfiguracją sieci. Zrozumienie różnic między tymi portami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią i uniknięcia typowych błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 3

Na przedstawionym zrzucie panelu ustawień rutera można zauważyć, że serwer DHCP

A. może przydzielać maksymalnie 10 adresów IP

B. może przydzielać maksymalnie 154 adresy IP

C. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.100

D. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.10

Serwer DHCP skonfigurowany na routerze może przydzielić maksymalnie 10 adresów IP, ponieważ w polu 'Maximum Number of DHCP Users' ustawiono wartość 10. Oznacza to, że serwer DHCP może obsłużyć tylko 10 różnych urządzeń jednocześnie, przypisując im adresy IP z dostępnego zakresu. Jest to często stosowana konfiguracja w małych sieciach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i nie ma potrzeby alokacji większej liczby adresów. Przydzielanie adresów IP przez DHCP ułatwia zarządzanie siecią, ponieważ eliminuje potrzebę ręcznego konfigurowania każdego urządzenia. Podczas konfiguracji DHCP ważne jest, aby zwrócić uwagę na zakres adresów dostępnych dla użytkowników, co może być ograniczone przez maskę podsieci. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej liczby użytkowników DHCP, aby uniknąć sytuacji, w której zabraknie dostępnych adresów IP dla nowych urządzeń. W przypadku większych sieci warto rozważyć segmentację sieci i zastosowanie większego zakresu adresacji. Stosowanie DHCP wspiera automatyzację i elastyczność w zarządzaniu dynamicznie zmieniającą się infrastrukturą IT.

Pytanie 4

Jaką topologię sieci przedstawia rysunek?

A. gwiazda

B. pierścień

C. siatka

D. szeregowa

Topologia mesh, czyli kratowa, charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony z kilkoma innymi węzłami, co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno połączenie ulegnie awarii, dane mogą być przekierowane inną trasą, co minimalizuje ryzyko przerwy w komunikacji. Takie podejście jest szczególnie korzystne w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci wojskowe, systemy ratunkowe czy rozległe sieci komputerowe. Standardy takie jak IEEE 802.11s wspierają topologię mesh w kontekście sieci bezprzewodowych, umożliwiając dynamiczne zarządzanie trasami i automatyczną rekonfigurację sieci. Topologia mesh jest również stosowana w nowoczesnych systemach IoT, gdzie niezawodność połączeń jest kluczowa. Dobre praktyki projektowe w przypadku tej topologii obejmują uwzględnianie redundancji i analizy odporności sieci na awarie. W efekcie, mimo wyższych kosztów związanych z większą liczbą połączeń, topologia mesh oferuje elastyczność i bezpieczeństwo, które są nieocenione w wielu zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 5

Jakie urządzenie pozwoli na podłączenie drukarki, która nie jest wyposażona w kartę sieciową, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Serwer wydruku

B. Hhub

C. Regenerator

D. Punkt dostępu

Serwer wydruku to urządzenie, które umożliwia podłączenie drukarki do lokalnej sieci komputerowej, nawet jeśli sama drukarka nie posiada wbudowanej karty sieciowej. Działa on jako pośrednik, który odbiera zadania drukowania z komputerów w sieci i przekazuje je do odpowiedniej drukarki. Przykładem zastosowania jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów potrzebuje dostępu do jednej drukarki. Serwer wydruku może być zainstalowany na komputerze, który jest zawsze włączony, lub jako oddzielne urządzenie w sieci. W przypadku standardów, serwery wydruku często obsługują protokoły takie jak IPP (Internet Printing Protocol) czy LPD (Line Printer Daemon), co zapewnia ich kompatybilność z różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Dzięki serwerom wydruku, możliwe jest także zarządzanie użytkownikami i dostępem do drukarki, co wpływa na efektywność i bezpieczeństwo w środowisku biurowym.

Pytanie 6

W systemie NTFS do zmiany nazwy pliku konieczne jest posiadanie uprawnienia

A. odczytu oraz wykonania

B. zapisania

C. modyfikacji

D. odczytania

Uprawnienie do modyfikacji pliku w systemie NTFS (New Technology File System) pozwala na wykonywanie różnych operacji związanych z plikiem, takich jak jego edytowanie, usuwanie oraz zmiana nazwy. Użytkownik posiadający uprawnienie do modyfikacji ma pełną kontrolę nad danym plikiem, co jest kluczowe w kontekście zarządzania danymi i ich organizacji w systemie. Przykładowo, jeśli użytkownik chce zaktualizować dokument tekstowy lub zmienić jego nazwę dla łatwiejszej identyfikacji, musi mieć przyznane odpowiednie uprawnienie. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu systemami plików, ważne jest, aby uprawnienia były przydzielane zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany plików przez nieautoryzowanych użytkowników. W praktyce oznacza to, że administratorzy powinni dokładnie oceniać, które konta użytkowników potrzebują dostępu do modyfikacji plików, co zapobiega niekontrolowanym zmianom w systemie. W związku z tym, uprawnienie do modyfikacji jest fundamentem, który umożliwia skuteczne zarządzanie plikami oraz ich bezpieczeństwem.

Pytanie 7

Jeśli rozdzielczość myszki wynosi 200 dpi, a rozdzielczość monitora to Full HD, to aby przesunąć kursor w poziomie po ekranie, należy przemieścić mysz o

A. 1080 px

B. około 25 cm

C. 480 i

D. około 35 cm

Rozdzielczość 200 dpi oznacza, że myszka przesuwa kursor o 200 pikseli na każdy cal. To jakbyśmy mieli wskazówkę – przesuwasz myszkę o 1 cal, a kursor leci o 200 pikseli. Monitor Full HD? Ma 1920x1080 pikseli, więc jego wysokość to 1080 pikseli. Jeśli chcesz przesunąć kursor w poziomie na ekranie, trzeba wiedzieć, ile pikseli masz na szerokość. Można to ładnie policzyć: bierzemy szerokość ekranu (1920 px) i dzielimy przez rozdzielczość myszy (200 dpi). Wychodzi nam, że musimy przesunąć myszkę o 9.6 cala. A jak to na centymetry? 9.6 cali to około 24.4 cm, czyli zaokrąglając mamy 25 cm. To są ważne rzecz dla tych, którzy pracują z komputerami, bo w projektowaniu UI/UX czy w grach precyzyjny ruch myszy ma znaczenie.

Pytanie 8

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 765. Grupa przypisana do tego pliku ma możliwość

A. odczytu i zapisu

B. odczytu i wykonania

C. tylko odczytu

D. odczytu, zapisu oraz wykonania

Odpowiedź "odczytać i zapisać" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux uprawnienia plików są reprezentowane przez trzy grupy: właściciela, grupę oraz pozostałych użytkowników. Liczba 765 w systemie uprawnień oznacza, że właściciel ma pełne uprawnienia (7 - odczyt, zapis, wykonanie), grupa ma uprawnienia do odczytu i zapisu (6 - odczyt, zapis, brak wykonania), a pozostałych użytkowników mają tylko prawo do wykonania (5 - odczyt, brak zapisu, wykonanie). Dlatego grupa przypisana do pliku może jedynie odczytywać oraz zapisywać plik, ale nie może go wykonać. Przykładem zastosowania takich uprawnień może być plik konfiguracyjny, gdzie administrator chciałby, aby członkowie grupy mogli go edytować, ale nie uruchamiać. Dobre praktyki wskazują, że należy starannie dobierać uprawnienia, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz zapewnić odpowiednią kontrolę nad danymi. Utrzymywanie właściwych uprawnień plików jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 9

Zaprezentowany tylny panel płyty głównej zawiera następujące interfejsy:

A. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ11, 6 x USB 2.0

B. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

C. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x D-SUB

D. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej rzeczywiście posiada 2 porty USB 3.0, które charakteryzują się niebieskim wnętrzem, oraz 4 porty USB 2.0, 1.1, których wnętrza są zazwyczaj czarne lub białe. Dodatkowo znajduje się tam port D-SUB, znany również jako VGA, który jest używany do przesyłania analogowego sygnału wideo do monitorów lub projektorów. USB 3.0 to standard, który zapewnia prędkość przesyłania danych do 5 Gb/s, co jest około dziesięciokrotnie szybsze niż USB 2.0. Jest to istotne w przypadku przesyłania dużych plików lub korzystania z szybkich urządzeń zewnętrznych, takich jak dyski SSD na USB. Porty USB 2.0, choć wolniejsze, są nadal powszechnie używane do podłączania urządzeń peryferyjnych takich jak klawiatury, myszy, czy drukarki. Użycie portów D-SUB jest coraz rzadsze, ale nadal występuje w starszych monitorach i projektorach. Poprawne rozpoznanie i wykorzystanie tych interfejsów jest kluczowe dla efektywnej obsługi urządzeń komputerowych, zapewniając kompatybilność i optymalną wydajność.

Pytanie 10

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. program Ultra VNC

B. program Wireshark

C. program Team Viewer

D. pulpit zdalny

Program Wireshark nie jest narzędziem do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, lecz aplikacją służącą do analizy ruchu sieciowego. Dzięki Wireshark można przechwytywać i analizować pakiety danych, co jest niezwykle ważne w diagnostyce sieci, identyfikacji problemów oraz w przeprowadzaniu audytów bezpieczeństwa. Zastosowanie tego narzędzia pozwala na dokładne monitorowanie komunikacji w sieci, co może być przydatne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, ale nie w zdalnym zarządzaniu komputerami. Narzędzia do zdalnego zarządzania, takie jak TeamViewer, Ultra VNC czy Pulpit zdalny, umożliwiają kontrolowanie i zarządzanie komputerem, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Użycie Wireshark w kontekście zdalnego dostępu do systemów operacyjnych jest błędne, ponieważ nie oferuje on funkcji interakcji z systemem, a jedynie monitorowanie i analizę.

Pytanie 11

Zarządzanie konfiguracją karty sieciowej w systemie Windows 7 realizuje polecenie

A. ipconfig

B. iwconfig

C. ifconfig

D. winipcfg

Odpowiedź 'ipconfig' jest poprawna, ponieważ to narzędzie w systemie Windows 7 umożliwia zarządzanie ustawieniami karty sieciowej. Użycie polecenia ipconfig pozwala na wyświetlenie informacji o konfiguracji IP, takich jak adres IPv4, maska podsieci oraz brama domyślna. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', użytkownik uzyskuje pełne informacje o wszystkich interfejsach sieciowych, w tym o adresach MAC, DNS oraz DHCP. To narzędzie jest szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniami sieciowymi, pozwalając na szybkie sprawdzenie, czy urządzenie ma przypisany adres IP oraz czy jest poprawnie skonfigurowane. W praktyce, administratorzy często wykorzystują ipconfig w połączeniu z innymi poleceniami, takimi jak ping czy tracert, aby skuteczniej diagnozować i rozwiązywać problemy z siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 12

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

	Zakres adresów IPv4	Klasa adresu IPv4
A.	1.0.0.0 ÷ 127.255.255.255	A
B.	128.0.0.0 ÷ 191.255.255.255	B
C.	192.0.0.0 ÷ 232.255.255.255	C
D.	233.0.0.0 ÷ 239.255.255.255	D

A. C

B. A

C. B

D. D

Klasa B adresów IPv4 obejmuje zakres od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy w tej klasie są często używane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują większą liczbę dostępnych adresów hostów w porównaniu z klasą C. Każdy adres klasy B ma pierwszy oktet w zakresie od 128 do 191, a następne dwa oktety są używane do identyfikacji sieci, co daje możliwość utworzenia 16 384 sieci, każda z maksymalnie 65 534 hostami. W praktyce, oznacza to, że klasa B jest idealna dla organizacji z dużym zapotrzebowaniem na liczby hostów. Współczesne sieci korzystają z maski podsieci, aby elastyczniej zarządzać adresacją, jednak klasyczne podejście jest nadal istotne w kontekście zrozumienia podstaw działania protokołu IPv4. Standardy takie jak RFC 791 i późniejsze uaktualnienia precyzują sposób użycia tej klasy adresów, co jest ważne dla administratorów sieciowych, którzy muszą projektować wydajne i niezawodne struktury sieciowe.

Pytanie 13

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. MDF (Main Distribution Frame)

B. BD (BuildingDistributor)

C. FD (Floor Distribution)

D. CD (Campus Distribution)

Odpowiedź FD (Floor Distribution) jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona punkty rozdzielcze (dystrybucyjne) znajdujące się na poszczególnych piętrach budynku, co jest zgodne z normą PN-EN 50173. Norma ta klasyfikuje różne poziomy dystrybucji w sieciach LAN, aby zapewnić odpowiednią organizację i efektywność instalacji. Punkty dystrybucyjne na piętrach są kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, ponieważ umożliwiają one podłączenie urządzeń końcowych, takich jak komputery, drukarki czy telefony. Przykładowo, w biurowcach, gdzie na każdym piętrze znajduje się wiele stanowisk pracy, odpowiednie oznaczenie FD pozwala na łatwe lokalizowanie rozdzielni, co ułatwia zarządzanie siecią oraz wykonywanie prac konserwacyjnych. Dobrze zaplanowana dystrybucja na każdym piętrze wprowadza porządek w instalacji, co jest szczególnie istotne w przypadku modernizacji lub rozbudowy infrastruktury sieciowej. W praktyce, stosowanie jednolitych oznaczeń, takich jak FD, zwiększa efektywność komunikacji między specjalistami zajmującymi się siecią oraz ułatwia przyszłe prace serwisowe.

Pytanie 14

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. binarnej

B. oktalnej

C. szesnastkowej

D. dziesiętnej

Adres MAC (Media Access Control) przedstawiony jako AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w systemie szesnastkowym. W tym systemie każda para znaków reprezentuje 8 bitów, co odpowiada jednemu bajtowi. Zatem w przypadku adresu MAC, który składa się z 6 par, otrzymujemy łącznie 48 bitów. Adresy MAC są używane do identyfikacji urządzeń w sieciach lokalnych i są kluczowe dla funkcjonowania protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet. Z perspektywy praktycznej, urządzenia sieciowe, takie jak routery czy przełączniki, korzystają z adresów MAC, aby kierować ruch do odpowiednich odbiorców w sieci. Standard IEEE 802 definiuje format adresów MAC, a ich poprawne wykorzystanie jest niezbędne dla zapewnienia efektywnej i bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. W kontekście programowania, operacje na adresach MAC, takie jak filtrowanie czy monitorowanie ruchu, są powszechnie stosowane w aplikacjach sieciowych i narzędziach do analizy ruchu. Zrozumienie formatu szesnastkowego jest zatem kluczowe dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

W jakim typie skanera stosuje się fotopowielacze?

A. bębnowym

B. płaskim

C. ręcznym

D. kodów kreskowych

Skanery bębnowe, znane również jako skanery filmowe, wykorzystują fotopowielacze do konwersji światła na sygnał elektryczny. Fotopowielacze są niezwykle czułymi urządzeniami, które mogą wykrywać bardzo niskie poziomy światła, co czyni je idealnymi do zastosowań w skanowaniu obrazów o wysokiej rozdzielczości. W przypadku skanera bębnowego materiał, na przykład zdjęcia lub dokumentu, jest umieszczany na cylindrycznym bębnie, który obraca się podczas skanowania. W trakcie tej operacji, fotopowielacze zbierają światło odbite od dokumentu, przekształcając je w sygnały elektryczne. Daje to wysoce szczegółowy obraz, co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja fotografii, skanowanie dokumentacji graficznej oraz w pracy w muzeach czy galeriach sztuki. Stosowanie skanerów bębnowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, zwłaszcza w kontekście archiwizacji i zabezpieczania materiałów, gdzie jakość obrazu jest kluczowa.

Pytanie 16

Jakie polecenie powinien zastosować użytkownik systemu Linux, aby wydobyć zawartość archiwum o nazwie dane.tar?

A. tar –xvf dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. tar –cvf dane.tar

D. gunzip –r dane.tar

Polecenie 'tar –xvf dane.tar' jest prawidłowe, ponieważ 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux służącym do archiwizacji i dearchiwizacji plików. Opcje użyte w tym poleceniu mają następujące znaczenie: 'x' oznacza 'ekstrakcję', 'v' to 'verbose', co powoduje, że proces ekstrakcji jest wyświetlany na ekranie (informacje o rozpakowywanych plikach), a 'f' wskazuje, że następny argument to nazwa pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Użycie polecenia 'tar' w takiej formie jest zgodne z dobrymi praktykami, gdyż pozwala na skuteczne wydobycie plików oraz umożliwia użytkownikowi śledzenie postępu operacji. Na przykład, jeśli archiwum zawiera wiele plików, użytkownik może łatwo zobaczyć, które z nich są aktualnie rozpakowywane, co jest szczególnie przydatne w sytuacji, gdy archiwum jest duże lub gdy nawigacja po plikach zajmuje dużo czasu. Dodatkowo, 'tar' obsługuje wiele formatów kompresji, co czyni go elastycznym narzędziem do zarządzania danymi w systemach Linux.

Pytanie 17

Jaką pojemność ma dwuwarstwowa płyta Blu-ray?

A. 100GB

B. 25MB

C. 50GB

D. 25GB

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na mylną interpretację pojemności płyt Blu-ray lub nieświadomość różnic między różnymi formatami nośników. Odpowiedzi 25MB oraz 25GB są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistej pojemności dwuwarstwowej płyty Blu-ray. Płyta Blu-ray zaprojektowana jest z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, a pojemność 25GB dotyczy jednowarstwowego formatu, co nie jest odpowiednie w kontekście tego pytania. W przypadku 25MB, jest to znacznie zaniżona wartość, która nie jest nawet bliska realnym pojemnościom standardowych nośników optycznych. Odpowiedź 100GB może być myląca, ponieważ odnosi się do nowego standardu Ultra HD Blu-ray, który jest zastosowany w nowszych płytach, jednak nie dotyczy to bezpośrednio dwuwarstwowych płyt Blu-ray, których standardowa pojemność wynosi 50GB. W typowym rozumieniu pojemności i standardów branżowych, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieaktualnej wiedzy na temat technologii nośników optycznych lub nieznajomości specyfikacji Blu-ray. Dlatego istotne jest zrozumienie, że dwuwarstwowe płyty Blu-ray są przeznaczone do przechowywania dużych ilości danych, co sprawia, że idealnie sprawdzają się w przypadku aplikacji wymagających wysokiej rozdzielczości oraz dużej pojemności.

Pytanie 18

Komunikat tekstowy BIOS POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu

B. problem z pamięcią operacyjną

C. usterkę podczas inicjalizacji dysku twardego

D. brak urządzenia do bootowania

Komunikat BIOS POST 'Display switch is set incorrectly' wskazuje na problem z konfiguracją trybu wyświetlania obrazu. Zazwyczaj oznacza to, że system operacyjny nie jest w stanie prawidłowo zainicjować karty graficznej, co może być spowodowane błędną konfiguracją w BIOS-ie. Użytkownicy często mogą napotkać ten problem po zmianie karty graficznej lub po aktualizacji sterowników. Aby rozwiązać ten problem, warto upewnić się, że ustawienia dotyczące wyjścia wideo w BIOS-ie są zgodne z posiadanym sprzętem, na przykład, czy wybrany jest odpowiedni port wyjściowy (HDMI, DVI, VGA). Można również przeprowadzić reset ustawień BIOS do wartości domyślnych, co może pomóc w przywróceniu prawidłowej konfiguracji. Dobrą praktyką jest również aktualizacja BIOS-u, co może rozwiązać problemy z kompatybilnością sprzętu. Warto pamiętać, że prawidłowe ustawienia wyświetlania są kluczowe dla stabilności działania systemu oraz jego wydajności.

Pytanie 19

AC-72-89-17-6E-B2 to adres MAC karty sieciowej zapisany w formacie

A. binarnej

B. heksadecymalnej

C. oktalnej

D. dziesiętnej

Adres AC-72-89-17-6E-B2 to przykład adresu MAC, który jest zapisany w formacie heksadecymalnym. W systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 9 oraz od A do F, co pozwala na reprezentację 16 różnych wartości. W kontekście adresów MAC, każda para heksadecymalnych cyfr reprezentuje jeden bajt, co jest kluczowe w identyfikacji urządzeń w sieci. Adresy MAC są używane w warstwie łącza danych modelu OSI i są istotne w takich protokołach jak Ethernet. Przykładowe zastosowanie adresów MAC to filtrowanie adresów w routerach, co pozwala na kontrolę dostępu do sieci. Zrozumienie systemów liczbowych, w tym heksadecymalnego, jest istotne dla profesjonalistów w dziedzinie IT, ponieważ wiele protokołów i standardów, takich jak IPv6, stosuje heksadecymalną notację. Ponadto, dobra znajomość adresowania MAC jest niezbędna przy rozwiązywaniu problemów z sieciami komputerowymi, co czyni tę wiedzę kluczową w pracy administratorów sieci.

Pytanie 20

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. chmod

B. pwd

C. ps

D. chown

Odpowiedź 'chown' jest prawidłowa, ponieważ polecenie to jest używane w systemach Unix i Linux do zmiany właściciela lub grupy pliku. Umożliwia to administratorom systemu oraz użytkownikom z odpowiednimi uprawnieniami zarządzanie dostępem do plików. Przykładowe użycie polecenia to 'chown user:group file.txt', co zmienia właściciela pliku 'file.txt' na 'user' i przypisuje go do grupy 'group'. Używanie 'chown' jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu, ponieważ pozwala na kontrolę, kto ma prawo do odczytu, zapisu i wykonywania plików. W najlepszych praktykach związanych z zarządzaniem systemami Linux, zaleca się, aby administratorzy regularnie sprawdzali i aktualizowali uprawnienia plików, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Ponadto, należy pamiętać, że zmiana właściciela pliku może mieć wpływ na inne procesy lub skrypty, które mogą polegać na określonym właścicielu lub grupie, dlatego warto prowadzić dokumentację zmian.

Pytanie 21

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. ISA

B. PCI

C. PCI Express

D. AGP

Wybór innych złączy, takich jak PCI, ISA czy AGP, wskazuje na niepełne zrozumienie ewolucji interfejsów rozszerzeń w komputerach. Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) był powszechnie wykorzystywany przed pojawieniem się PCI Express. Oferował on równoległy transfer danych, co ograniczało jego przepustowość. Choć był szeroko stosowany, szybko stał się niewystarczający w obliczu rosnących wymagań dotyczących prędkości przesyłania danych w nowoczesnych aplikacjach. Z kolei ISA (Industry Standard Architecture) jest jeszcze starszym standardem, który dominował w latach 80. i 90. XX wieku, ale jego ograniczenia w zakresie przepustowości i możliwości były zbyt duże, aby sprostać współczesnym wymaganiom. AGP (Accelerated Graphics Port) był złączem zaprojektowanym specjalnie dla kart graficznych, ale również zostało zastąpione przez PCI Express, które oferuje znacznie lepsze osiągi dzięki architekturze szeregowej. Wybierając te starsze złącza, można trafić na istotne ograniczenia w wydajności oraz problemy z kompatybilnością z nowoczesnymi komponentami. Dlatego, aby zbudować nowoczesny system komputerowy, warto korzystać z PCIe, co zapewnia dużą elastyczność i możliwość rozwoju.

Pytanie 22

Liczba 45(H) przedstawiona w systemie ósemkowym jest równa

A. 105

B. 108

C. 110

D. 102

Odpowiedź 105 w systemie ósemkowym jest poprawna, ponieważ liczba 45 w systemie dziesiętnym odpowiada 105 w systemie ósemkowym. Aby to zrozumieć, musimy najpierw przeliczyć liczbę 45 dziesiętną na system ósemkowy. Proces konwersji polega na wielokrotnym dzieleniu liczby przez 8 i zapisywaniu reszt. Dzielimy 45 przez 8, co daje nam 5 z resztą 5. Następnie bierzemy wynik dzielenia, czyli 5, i dzielimy go ponownie przez 8, co daje 0 z resztą 5. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 55, co w systemie ósemkowym zapisywane jest jako 105. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w programowaniu, gdzie różne systemy liczbowania są używane, na przykład w systemach plików, adresowaniu pamięci oraz w wielu algorytmach, które wymagają konwersji między różnymi systemami liczbowymi. Wiedza na temat konwersji systemów liczbowych jest również kluczowa w informatyce i inżynierii, gdzie zachodzi potrzeba efektywnego przetwarzania danych.

Pytanie 23

Co oznacza zapis 192.168.1/24 w kontekście maski podsieci?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.024

Odpowiedź 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ odpowiada ona zapisie CIDR 192.168.1/24. W systemie CIDR /24 oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (255.255.255) ustawione są na wartość maksymalną, co oznacza, że są one częścią identyfikatora sieci. Czwarty oktet (0) wskazuje, że wszystkie adresy IP od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą być używane jako adresy hostów. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, co czyni ją idealną do zastosowań domowych oraz w małych biurach. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej maski podsieci, administratorzy sieci mogą skutecznie zarządzać adresacją IP, unikając konfliktów adresów oraz optymalizując wykorzystanie zasobów sieciowych. Przykład zastosowania to np. sieć domowa, w której router rozdziela adresy IP w podanej puli na różne urządzenia, zapewniając dostęp do Internetu oraz umożliwiając komunikację między nimi.

Pytanie 24

Ile urządzeń jest w stanie współpracować z portem IEEE1394?

A. 8

B. 55

C. 63

D. 1

Odpowiedź 63 jest jak najbardziej trafna. Standard IEEE 1394, czyli FireWire, rzeczywiście pozwala podłączyć do 63 urządzeń w jednej sieci. Jak to działa? Otóż wszystko bazuje na adresacji 6-bitowej, przez co każde urządzenie dostaje swój unikalny identyfikator. Dzięki temu w jednym łańcuchu możemy podłączać różne sprzęty, jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde. W profesjonalnych sytuacjach, na przykład w studiach nagraniowych, to naprawdę ważne, żeby móc obsługiwać tyle różnych urządzeń. Co więcej, standard ten nie tylko umożliwia podłączenie wielu sprzętów, ale także zapewnia szybki transfer danych, co jest super przy przesyłaniu dużych plików multimedialnych. I pamiętaj, że IEEE 1394 jest elastyczny, bo obsługuje też topologię gwiazdy, co jest przydatne w wielu konfiguracjach. W praktyce często korzysta się z hubów, co jeszcze bardziej zwiększa liczbę podłączonych urządzeń.

Pytanie 25

Podaj maksymalną liczbę hostów, które można przypisać w każdej z 8 równych podsieci, utworzonych z sieci o adresie 10.10.10.0/24.

A. 30

B. 14

C. 62

D. 16

Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ w przypadku sieci o adresie 10.10.10.0/24 mamy do czynienia z 256 adresami IP (od 10.10.10.0 do 10.10.10.255). Gdy dzielimy tę sieć na 8 równych podsieci, każda z nich będzie miała maskę /27, co oznacza, że każda podsieć będzie zawierała 32 adresy (od 0 do 31, 32 do 63 itd.). Z 32 adresów w każdej podsieci, 2 są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres pierwszego adresu w podsieci) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres ostatni w podsieci), co daje 30 dostępnych adresów hostów. Przykładami zastosowania mogą być sytuacje, w których organizacja potrzebuje podzielić swoją sieć na mniejsze segmenty w celu zwiększenia bezpieczeństwa i lepszej organizacji ruchu sieciowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, segmentacja może ułatwić zarządzanie oraz przyczynić się do ograniczenia problemów związanych z przeciążeniem i kolizjami w ruchu sieciowym.

Pytanie 26

Zgodnie z normą 802.3u w sieciach FastEthernet 100Base-FX stosuje się

A. przewód UTP kat. 5

B. światłowód wielomodowy

C. przewód UTP kat. 6

D. światłowód jednomodowy

Światłowód jednomodowy, przewód UTP kat. 6 oraz przewód UTP kat. 5 to media transmisyjne, które nie są odpowiednie dla technologii 100Base-FX zgodnie z normą 802.3u. W przypadku światłowodu jednomodowego, chociaż jest on używany w innych standardach sieciowych, 100Base-FX wymaga zastosowania światłowodu wielomodowego, który charakteryzuje się szerszym rdzeniem. Użycie przewodów UTP, takich jak kat. 5 czy kat. 6, odnosi się do technologii Ethernet, ale nie są one przeznaczone do FastEthernet w technologii 100Base-FX. Wybór niewłaściwego medium może prowadzić do problemów z przepustowością i zasięgiem, co jest szczególnie istotne w systemach komunikacyjnych. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych standardów i mediów transmisyjnych, co może wynikać z braku precyzyjnego zrozumienia charakterystyki transmisji optycznej i miedzianej. Ważne jest, aby przy projektowaniu sieci brać pod uwagę specyfikacje i ograniczenia każdego z mediów, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność sieci. Zastosowanie niewłaściwej technologii może prowadzić do nieefektywnego działania oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawami i modernizacjami sieci.

Pytanie 27

Podczas konfiguracji nowego routera, użytkownik został poproszony o skonfigurowanie WPA2. Czego dotyczy to ustawienie?

A. Przepustowości łącza

B. Bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej

C. Trasy routingu

D. Konfiguracji VLAN

WPA2 to skrót od Wi-Fi Protected Access 2 i jest to protokół bezpieczeństwa stosowany w sieciach bezprzewodowych. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznego połączenia pomiędzy urządzeniami a punktem dostępu. WPA2 wykorzystuje zaawansowane szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest uważane za bardzo bezpieczne. Dzięki temu, że WPA2 chroni dane przesyłane w sieci, istotnie zmniejsza ryzyko przechwycenia informacji przez osoby nieuprawnione. W praktyce oznacza to, że bez odpowiedniego klucza szyfrującego, nieautoryzowane urządzenia nie będą mogły połączyć się z siecią, co jest kluczowe dla ochrony poufności przesyłanych danych. Konfiguracja WPA2 powinna być jednym z pierwszych kroków przy ustawianiu nowego routera, aby zapewnić bezpieczeństwo sieci od samego początku. Dla administratorów sieci, zrozumienie i wdrożenie WPA2 jest częścią podstawowych obowiązków związanych z utrzymaniem i ochroną infrastruktury IT. Moim zdaniem, stosowanie WPA2 to standardowa praktyka w dzisiejszych czasach, szczególnie w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem.

Pytanie 28

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. ICMP (Internet Control Message Protocol)

C. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)

D. UDP (User DatagramProtocol)

ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodziny protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów kontrolnych oraz diagnostycznych pomiędzy hostami w sieci. Jego podstawowym zastosowaniem jest wykrywanie osiągalności i diagnostyka problemów związanych z połączeniami sieciowymi. Przykładem użycia ICMP jest polecenie 'ping', które wysyła pakiety typu Echo Request do docelowego hosta, a następnie oczekuje na odpowiedź w postaci pakietu Echo Reply. To pozwala na zweryfikowanie, czy dany host jest osiągalny oraz na zmierzenie czasu potrzebnego na przesłanie danych. ICMP odgrywa także istotną rolę w informowaniu systemów o problemach w transmisji, takich jak utrata pakietów czy błędy w trasie. W kontekście standardów branżowych, ICMP jest zdefiniowany w dokumentach RFC (Request for Comments), co potwierdza jego powszechne zastosowanie oraz znaczenie w infrastrukturze internetowej.

Pytanie 29

Przy realizacji projektu dotyczącego sieci LAN wykorzystano medium transmisyjne standardu Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. To standard sieci optycznych działających na wielomodowych światłowodach

B. Standard ten pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów

C. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000 metrów

D. Standard ten umożliwia transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów

Odpowiedź, że standard 1000Base-T umożliwia transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów, jest prawidłowa, ponieważ 1000Base-T to standard Ethernet pracujący na kablach miedzianych, który wykorzystuje cztery pary skręconych przewodów. Standard ten zapewnia wysoką przepustowość do 1 Gbps, a jego maksymalny zasięg wynosi właśnie 100 metrów w typowej aplikacji z użyciem kabla kategorii 5e lub wyższej. Transmisja full-duplex oznacza, że dane mogą być przesyłane i odbierane jednocześnie, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania medium transmisyjnego. Dzięki temu standard 1000Base-T jest idealny do zastosowań w biurach czy centrach danych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń sieciowych. Przykłady zastosowań obejmują lokalne sieci komputerowe w firmach, gdzie wiele urządzeń, takich jak komputery, serwery i drukarki, wymaga szybkiego dostępu do sieci. Oprócz tego, 1000Base-T jest powszechnie wspierany przez większość nowoczesnych przełączników i kart sieciowych, co ułatwia jego implementację.

Pytanie 30

Uruchomienie polecenia msconfig w systemie Windows

A. narzędzie konfiguracji systemu

B. sekcja ustawień

C. zarządzanie plikami

D. zarządzanie zadaniami

Polecenie msconfig w systemie Windows uruchamia narzędzie konfiguracji systemu, które pozwala użytkownikom na zarządzanie ustawieniami rozruchu oraz usługami systemowymi. Umożliwia ono wyłączenie lub włączenie różnych programów uruchamiających się podczas startu systemu, co może znacząco wpłynąć na szybkość i stabilność działania komputera. Przykładem zastosowania msconfig jest sytuacja, gdy użytkownik zauważy spowolnienie systemu z powodu zbyt wielu aplikacji uruchamiających się automatycznie. Używając tego narzędzia, można wyłączyć niepotrzebne programy, co pozwala na przyspieszenie rozruchu i optymalizację pracy systemu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z msconfig w celu diagnozowania problemów z rozruchem, co może pomóc w zidentyfikowaniu usług lub sterowników powodujących konflikty. Narzędzie to stanowi kluczowy element w arsenale administratora systemu oraz użytkownika, który chce mieć większą kontrolę nad środowiskiem operacyjnym swojego komputera.

Pytanie 31

Aby naprawić wskazaną awarię, należy

Dwa komputery pracują w sieci lokalnej.
Mają skonfigurowane protokoły TCP/IP.
Jednemu z nich przypisano numer IP 192.168.1.1, drugiemu – 192.168.2.1.
Komputery „widzą się" w otoczeniu sieciowym, natomiast próba połączenia się z wykorzystaniem protokołu TCP/IP kończy się niepowodzeniem, np. wynik polecenie ping jest negatywny.

A. zmienić ustawienia adresów IP i/lub masek podsieci odpowiadających im w taki sposób, aby oba komputery były w tej samej podsieci

B. wyłączyć system NetBIOS przez TCP/IP w zaawansowanych opcjach TCP/IP kart sieciowych

C. dezaktywować system NetBIOS NWLink w ustawieniach połączeń LAN komputerów

D. sprawdzić, czy PROXY jest włączone i ewentualnie je aktywować

Aby komputery mogły się komunikować w sieci lokalnej, muszą znajdować się w tej samej podsieci. Podsieć jest częścią sieci IP, której identyfikator jest określany przez maskę podsieci. W przypadku adresów IP 192.168.1.1 oraz 192.168.2.1, jeśli używana jest maska podsieci 255.255.255.0, oznacza to, że komputery są w różnych podsieciach, co uniemożliwia ich komunikację przez protokół TCP/IP. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić konfigurację adresów IP lub masek podsieci tak, aby oba komputery znalazły się w tej samej podsieci, na przykład zmieniając adres IP drugiego komputera na 192.168.1.x z maską 255.255.255.0. Dzięki temu adresy IP będą miały ten sam identyfikator sieciowy, co umożliwi skuteczne przesyłanie pakietów TCP/IP między nimi. Taka konfiguracja jest zgodna z dobrą praktyką projektowania sieci lokalnych, gdzie segmentacja sieci odbywa się zgodnie z potrzebami organizacyjnymi i funkcjonalnymi. Ponadto, właściwa konfiguracja podsieci ułatwia zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa jej wydajność.

Pytanie 32

Jakie jest odpowiadające adresowi 194.136.20.35 w systemie dziesiętnym przedstawienie w systemie binarnym?

A. 110001000.10001000.00100001

B. 11000000.10101000.00010100.00100011

C. 10001000.10101000.10010100.01100011

D. 11000010.10001000.00010100.00100011

Wszystkie odpowiedzi, które nie odpowiadają adresowi 194.136.20.35, wynikają z błędnych konwersji segmentów dziesiętnych na binarne. Wiele osób popełnia błąd, myląc systemy liczby binarnej i dziesiętnej, zwłaszcza przy konwersji liczb większych niż 127, które mogą wymagać większej precyzji. Segmenty adresu IP w postaci dziesiętnej powinny być zrozumiane jako oddzielne jednostki, które można konwertować niezależnie. Przykładowo, jeżeli ktoś spróbuje konwertować 194 na binarny, może błędnie dodać dodatkowe bity, co może prowadzić do segmentu, który nie jest zgodny z faktycznym adresem IP. Dodatkowo, pojawiają się nieporozumienia dotyczące liczby bitów w każdym segmencie; każdy segment w adresie IPv4 powinien składać się z 8 bitów. Odpowiedzi, które zawierają segmenty zbyt długie lub zbyt krótkie, są technicznie nieprawidłowe. Zrozumienie zasady konwersji pomiędzy systemami liczbowymi jest więc kluczowe, aby uniknąć takich błędów. W praktyce, znajomość tych konwersji jest istotna nie tylko dla administratorów sieci, ale także dla programistów oraz inżynierów zajmujących się systemami komputerowymi.

Pytanie 33

W systemie Linux do bieżącego śledzenia działających procesów wykorzystuje się polecenie:

A. sed

B. ps

C. proc

D. sysinfo

Polecenie 'ps' w systemie Linux jest fundamentalnym narzędziem do monitorowania procesów. Jego nazwa pochodzi od 'process status', co idealnie oddaje jego funkcję. Umożliwia ono użytkownikom wyświetlenie aktualnie działających procesów oraz ich statusu. Przykładowo, wykonując polecenie 'ps aux', uzyskujemy szczegółowy widok wszystkich procesów, które są uruchomione w systemie, niezależnie od tego, kto je uruchomił. Informacje te obejmują identyfikator procesu (PID), wykorzystanie CPU i pamięci, czas działania oraz komendę, która uruchomiła dany proces. Dobre praktyki w administracji systemem zalecają regularne monitorowanie procesów, co pozwala na szybkie wykrycie problemów, takich jak zbyt wysokie zużycie zasobów przez konkretne aplikacje. Użycie 'ps' jest kluczowe w diagnostyce stanu systemu, a w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak 'top' czy 'htop', umożliwia bardziej szczegółową analizę oraz zarządzanie procesami.

Pytanie 34

Czym jest procesor Athlon 2800+?

A. procesor stworzony przez firmę AMD, którego wydajność jest zbliżona do wydajności procesora Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

B. procesor marki Intel, którego wydajność przypomina procesor Pentium 4 o częstotliwości 2,8 GHz

C. procesor wyprodukowany przez firmę AMD o częstotliwości 2,8 GB

D. procesor marki Intel pracujący z częstotliwością 2,8 GB

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują nieścisłości dotyczące producenta procesora oraz jego specyfikacji. Przykładem jest mylne przypisanie procesora Athlon 2800+ do firmy Intel. To fundamentalny błąd, ponieważ Athlon jest produktem AMD, a nie Intela. Takie nieporozumienie może wynikać z ogólnej nieznajomości architektury procesorów, a także ich ewolucji na rynku. Dodatkowo, stwierdzenie o taktowaniu 2,8 GB jest technicznie błędne, ponieważ typowe taktowanie procesora wyrażane jest w gigahercach (GHz), a nie w gigabajtach (GB), co wskazuje na podstawowy brak zrozumienia jednostek miary używanych w kontekście technologii komputerowej. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe porównywanie wydajności procesorów bez uwzględnienia różnic w architekturze i technologii produkcji. Procesory AMD i Intel, mimo że mogą mieć podobne oznaczenia, różnią się znacznie w sposobie działania i architekturze, co wpływa na ich rzeczywistą wydajność w aplikacjach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla wyboru odpowiedniego rozwiązania sprzętowego w kontekście konkretnych zastosowań, takich jak gry, obróbka wideo czy aplikacje biurowe. W rezultacie, wiedza na temat producentów, architektur oraz specyfikacji procesorów jest niezbędna dla prawidłowego doboru komponentów komputerowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT.

Pytanie 35

Który z protokołów umożliwia terminalowe połączenie ze zdalnymi urządzeniami, zapewniając jednocześnie transfer danych w zaszyfrowanej formie?

A. Remote

B. Telnet

C. SSL (Secure Socket Layer)

D. SSH (Secure Shell)

SSH (Secure Shell) to protokół wykorzystywany do bezpiecznego łączenia się z zdalnymi urządzeniami, który zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych w sieci. W przeciwieństwie do Telnetu, który przesyła dane w formie niezaszyfrowanej, SSH chroni poufność informacji, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie cyberzagrożeń. Protokół ten stosuje zaawansowane techniki kryptograficzne, w tym szyfrowanie symetryczne oraz asymetryczne, co sprawia, że jest niezwykle trudny do przechwycenia przez osoby trzecie. SSH jest powszechnie wykorzystywany przez administratorów systemów do zdalnego zarządzania serwerami i innymi urządzeniami, umożliwiając im bezpieczne wykonywanie poleceń w trybie terminalowym. Przykładem może być sytuacja, w której administrator zarządza serwerem Linux, łącząc się z nim za pomocą polecenia `ssh user@server_ip`, co zapewnia bezpieczny dostęp do powłoki systemu. Dzięki swojej elastyczności, SSH znajduje także zastosowanie w tunelowaniu portów oraz wykorzystywaniu przekierowań X11, co pozwala na uruchamianie aplikacji graficznych w trybie zdalnym przy zachowaniu bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę, że SSH jest standardem w branży IT, co sprawia, że jego znajomość jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się administracją systemami i bezpieczeństwem IT.

Pytanie 36

Jak określana jest transmisja w obie strony w sieci Ethernet?

A. Simplex

B. Full duplex

C. Duosimplex

D. Half duplex

Transmisja dwukierunkowa w sieci Ethernet nazywana jest full duplex. Oznacza to, że urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci. W przypadku pełnego dupleksu, zastosowanie technologii takich jak przełączniki Ethernet pozwala na jednoczesne przesyłanie informacji w obydwu kierunkach, co jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo, rozmowy VoIP czy gry online. W praktyce pełny dupleks jest standardem w nowoczesnych sieciach komputerowych, wspieranym przez protokoły IEEE 802.3, co zapewnia lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych oraz minimalizację opóźnień.

Pytanie 37

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najuboższym interfejsem graficznym?

A. Standard Edition

B. Enterprise

C. Server Core

D. Datacenter

Server Core to minimalna wersja systemu operacyjnego Windows Server 2008, która oferuje znacznie ograniczony interfejs graficzny w porównaniu do innych edycji, takich jak Standard Edition, Enterprise czy Datacenter. Została zaprojektowana z myślą o maksymalnej wydajności i bezpieczeństwie, eliminując zbędne komponenty graficzne i funkcje interfejsu użytkownika, co pozwala na zmniejszenie powierzchni ataku oraz minimalizację zużycia zasobów systemowych. Dzięki temu Administratorzy mogą skoncentrować się na zarządzaniu serwerem za pomocą poleceń PowerShell oraz zdalnych narzędzi administracyjnych, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami w zakresie zarządzania serwerami. Przykładowe zastosowanie Server Core znajduje się w kontekście serwerów webowych, baz danych czy aplikacji wysokodostępnych, gdzie maksymalna stabilność i wydajność są kluczowe. Dobrą praktyką jest również stosowanie tego trybu w środowiskach wirtualnych, gdzie ograniczenie zasobów jest istotne dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 38

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. dpi

B. bps

C. byte

D. ips

Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.

Pytanie 39

Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć standardowy odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami przy użyciu polecenia ping?

ping ........... 192.168.11.3

A. -a 81

B. -i 3

C. -s 75

D. -c 9

Polecenie ping jest narzędziem diagnostycznym używanym do sprawdzania dostępności oraz jakości połączenia z innym hostem w sieci. Opcja -a w ping jest czasami używana w różnych implementacjach do uruchomienia alarmu akustycznego gdy host odpowiada jednak nie jest to standardowa opcja w kontekście zmiany interwału czasowego między pakietami. W trybie diagnostycznym flaga -c określa liczbę pakietów które mają być wysłane co jest użyteczne gdy chcemy ograniczyć liczbę próbek do analizy ale nie wpływa na odstęp między nimi. Użycie tej opcji jest istotne gdy potrzebujemy jednorazowej analizy zamiast ciągłego wysyłania pakietów. Opcja -s ustala rozmiar pakietu ICMP co może być przydatne do testowania jak różne rozmiary pakietów wpływają na jakość połączenia jednak również nie ma związku z częstotliwością wysyłania pakietów. W kontekście zwiększania odstępu czasowego wszystkie te opcje są niewłaściwe ponieważ nie wpływają na harmonogram wysyłania pakietów. Zrozumienie i właściwe użycie dostępnych opcji jest kluczowe w skutecznym diagnozowaniu i optymalizowaniu sieci co pozwala na bardziej świadome zarządzanie zasobami sieciowymi i ograniczenie potencjalnych problemów związanych z przepustowością i opóźnieniami. Poprawne przypisanie flag do ich funkcji wymaga zrozumienia specyfiki protokołów i mechanizmów sieciowych co jest istotne w profesjonalnym podejściu do administracji siecią.

Pytanie 40

Który protokół z warstwy aplikacji reguluje przesyłanie wiadomości e-mail?

A. DNS (Domain Name System)

B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

C. FTP (File Transfer Protocol)

D. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest standardowym protokołem warstwy aplikacji używanym do wysyłania poczty elektronicznej przez Internet. Został zaprojektowany w celu transportowania wiadomości między serwerami pocztowymi, co czyni go kluczowym elementem komunikacji e-mailowej. SMTP działa głównie na porcie 25 (chociaż port 587 jest powszechnie używany do przesyłania wiadomości z autoryzacją). Protokół ten obsługuje przesyłanie wiadomości tekstowych oraz załączników, a jego działanie opiera się na modelu klient-serwer. Przykładem zastosowania SMTP jest sytuacja, gdy użytkownik wysyła e-maila za pomocą swojego klienta pocztowego, który następnie komunikuje się z serwerem SMTP dostawcy usług pocztowych. Dalsze przesyłanie wiadomości do skrzynek odbiorczych innych użytkowników również odbywa się z wykorzystaniem tego protokołu. Standardy takie jak RFC 5321 określają zasady działania SMTP, co zapewnia interoperacyjność między różnymi systemami i dostawcami usług. W praktyce, znajomość SMTP jest niezbędna dla administratorów sieci i programistów zajmujących się integracją systemów e-mailowych. Poznanie tego protokołu pomaga również w diagnozowaniu problemów z dostarczaniem wiadomości, co jest częstym wyzwaniem w administracji infrastruktury IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej