Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 10:15
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 11:00

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Którego rodzaju bielizny stołowej użyto do nakrycia stołu na przedstawionym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Bieżniki.
B. Napperony.
C. Coversy.
D. Podkładki.
Podkładki to niezbędny element bielizny stołowej, który pełni zarówno funkcję ochronną, jak i dekoracyjną. Na przedstawionym rysunku widoczne są kwadratowe elementy umieszczone pod talerzami, które skutecznie chronią powierzchnię stołu przed zarysowaniami i zabrudzeniami. Zastosowanie podkładek jest szczególnie ważne w kontekście eleganckich aranżacji stołowych, gdzie estetyka odgrywa kluczową rolę. W gastronomii oraz podczas organizacji przyjęć, podkładki są często wykorzystywane w restauracjach i na uroczystościach, aby podkreślić styl podania potraw oraz zachować czystość stołu. Warto również zaznaczyć, że podkładki mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno, szkło czy tworzywa sztuczne, co pozwala na ich szeroką personalizację i dopasowanie do charakteru okazji. Dobrze dobrane podkładki mogą znacząco wpłynąć na odbiór całej aranżacji stołowej, dlatego ważne jest, aby stosować je zgodnie z zasadami sztuki nakrywania stołów.

Pytanie 2

Który produkt należy do grupy "pustych kalorii", dostarczających organizmowi tylko węglowodanów przyswajalnych?

Produkt (100 g)Węglowodany (g)
Ogółem [g]Błonnik [g]
Kasza jęczmienna75,06,2
Jogurt4,70
Jabłka12,11,8
Krówki77,40
A. Kasza jęczmienna.
B. Krówki.
C. Jogurt.
D. Jabłka.
Wybór jabłek, kaszy jęczmiennej lub jogurtu jako produktów dostarczających "puste kalorie" jest nieprawidłowy i wynika z błędnych założeń dotyczących ich wartości odżywczej. Jabłka, będące źródłem naturalnych cukrów, są również bogate w błonnik, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego oraz pomaga w regulacji poziomu glukozy we krwi. Kasza jęczmienna, z kolei, to produkt pełnoziarnisty, który dostarcza nie tylko węglowodanów, ale również białka i niezbędnych minerałów, takich jak magnez czy żelazo, a także błonnika, co czyni ją korzystnym dla zdrowia wyborem. Jogurt, zwłaszcza ten naturalny, to źródło probiotyków, które wspierają florę bakteryjną jelit oraz dostarczają białka i wapnia. Wybór tych produktów jako "pustych kalorii" może wynikać z niepełnej wiedzy na temat wartości odżywczych, co jest powszechnym błędem w ocenie żywności. Warto zwrócić uwagę na różnice między produktami wysokoprzetworzonymi, takimi jak krówki, a świeżymi produktami roślinnymi czy pełnoziarnistymi, które oferują znacznie więcej korzyści zdrowotnych. Edukacja na temat wartości odżywczych produktów jest kluczowym elementem świadomego odżywiania i zdrowego stylu życia.

Pytanie 3

Przedstawiona na zdjęciu bielizna stołowa, bezpośrednio nałożona na blat stołu, to

Ilustracja do pytania
A. napperon.
B. laufer.
C. molton.
D. skirting.
Wybór skirtingu, napperonu lub lauferu jako odpowiedzi na pytanie o materiał bezpośrednio nałożony na blat stołu wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji oraz zastosowania. Skirting, znany również jako falbana stołowa, ma na celu zakrycie boków stołu, co jest szczególnie istotne w kontekście wizualnym, ale nie pełni funkcji ochronnej blatu. Z kolei napperon, który jest dekoracyjnym elementem, zazwyczaj stosowanym na stole, ma mniejsze rozmiary i nie zabezpiecza powierzchni blatu w takim stopniu, jak molton. Napperon jest używany jako estetyczny dodatek, ale nie pełni funkcji ochronnej, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Laufer jest natomiast szerokim obrusowym elementem, który często używany jest w kontekście dekoracji, ale również nie zapewnia odpowiedniej ochrony blatu. Właściwe zrozumienie tych terminów i ich funkcji jest kluczowe w praktykach gastronomicznych oraz hotelarskich, gdzie odpowiednie przygotowanie i zabezpieczenie stołów ma ogromne znaczenie. W profesjonalnych restauracjach i hotelach, stosowanie odpowiednich materiałów, takich jak molton, jest standardem, który wpływa na komfort gości oraz estetykę serwowanych potraw.

Pytanie 4

Wydatki na przygotowanie 1,0 kg frytek wynoszą 10,00 zł, a marża w gastronomii to 100%. Jaką cenę netto ma porcja frytek o wadze 100 g?

A. 3,00 zł
B. 4,00 zł
C. 2,00 zł
D. 1,00 zł
Aby obliczyć cenę netto jednej porcji frytek o wadze 100 g, musimy najpierw określić jednostkowy koszt frytek. Koszt sporządzenia 1,0 kg frytek wynosi 10,00 zł, co oznacza, że koszt 1 g frytek to 0,01 zł (10,00 zł / 1000 g). Następnie, dla 100 g frytek, koszt wyniesie 1,00 zł (0,01 zł * 100 g). Ponieważ marża gastronomiczna wynosi 100%, oznacza to, że cena sprzedaży będzie wynosić dwukrotność ceny kosztów. Dlatego cena netto jednej porcji frytek będzie wynosić 2,00 zł (1,00 zł * 2). W praktyce restauracje stosują marże, aby pokryć nie tylko koszty surowców, ale także inne wydatki operacyjne, takie jak wynagrodzenia pracowników, opłaty za media oraz utrzymanie lokalu. Ustalanie cen na podstawie kosztów i marż jest kluczowe w zarządzaniu restauracją, co pozwala na rentowność działalności.

Pytanie 5

W jakim systemie samoobsługowym dania oraz napoje są podawane przez "okienko" łączące kuchnię z częścią konsumpcyjną?

A. Francuskim
B. Szwedzkim
C. Czeskim
D. Polskim
Polski system samoobsługowy charakteryzuje się wydawaniem potraw i napojów przez "okienko", które łączy kuchnię z salą konsumencką. Jest to rozwiązanie, które pozwala na efektywne i szybkie serwowanie dań, jednocześnie minimalizując czas oczekiwania klientów. W praktyce oznacza to, że klienci mogą samodzielnie wybierać i odbierać zamówione posiłki, co sprzyja lepszej organizacji przestrzeni gastronomicznej. Takie podejście jest zgodne z nowoczesnymi standardami zarządzania gastronomią, gdzie nacisk kładzie się na efektywność operacyjną i zadowolenie klienta. Przykłady zastosowania tego systemu można znaleźć w wielu polskich restauracjach, które oferują bufety lub różnorodne stacje samoobsługowe, umożliwiające szybkie i wygodne podejmowanie decyzji przez gości. To także sprzyja zminimalizowaniu marnotrawstwa jedzenia, ponieważ klienci mają lepszą kontrolę nad tym, co i w jakiej ilości wybierają.

Pytanie 6

Zasada FIFO, czyli "first in, first out", odnosi się do sposobu

A. przekazywania potraw z kuchni do działu ekspedycji
B. wydawania dań gorących wysyłanych do ekspedycji
C. układania w magazynie przyjętych materiałów
D. pobierania surowców z magazynu
Zasada FIFO, czyli „first in, first out”, odnosi się do praktyki, w której pierwsze przyjęte surowce lub produkty są również pierwszymi, które są wydawane. W kontekście pobierania surowców z magazynu, ta zasada ma kluczowe znaczenie dla zarządzania zapasami i zapewnienia ich świeżości. W praktyce oznacza to, że surowce, które zostały przyjęte jako pierwsze, są wykorzystywane najpierw, co minimalizuje ryzyko przeterminowania produktów. Na przykład, w restauracji surowce takie jak mięso, warzywa czy nabiał powinny być układane w taki sposób, aby te najstarsze były dostępne na wierzchu, co ułatwia ich szybkie wykorzystanie. Stosowanie zasady FIFO jest również zgodne z przepisami sanitarnymi i normami jakości, które wymagają, aby żywność była przechowywana i wydawana w sposób zapewniający jej bezpieczeństwo i jakość.

Pytanie 7

Kto jest instytucją odpowiedzialną za stworzenie polskich tabel dotyczących składu oraz wartości odżywczej żywności?

A. IŻiŻ
B. GIS
C. WHO
D. FAO
Wybór odpowiedzi takich jak WHO, FAO czy GIS świadczy o pewnym nieporozumieniu związanym z rolami poszczególnych instytucji w kontekście zdrowia publicznego oraz żywienia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) jest odpowiedzialna za koordynację działań zdrowotnych na poziomie międzynarodowym oraz promowanie zdrowego stylu życia, ale nie zajmuje się bezpośrednio opracowywaniem krajowych tabel odżywczych. Z kolei Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) koncentruje się na globalnych kwestiach związanych z żywnością i rolnictwem, a jej działalność obejmuje badania i raporty dotyczące bezpieczeństwa żywności, ale również nie zajmuje się tworzeniem specyficznych lokalnych tabel odżywczych. GIS, czyli Główny Inspektorat Sanitarny, natomiast, pełni funkcje nadzorcze i kontrolne w zakresie żywności oraz zdrowia publicznego, co jest ważne, ale również nie obejmuje on opracowania tabel składu i wartości odżywczych. Powszechnym błędem jest mylenie tych instytucji z powodu ich związku z bezpieczeństwem zdrowotnym i żywieniowym, co prowadzi do fałszywych wniosków na temat odpowiedzialności za konkretne działania. Poprawne zrozumienie ról tych instytucji oraz ich zakresu działalności jest kluczowe dla orientacji w temacie zdrowego żywienia oraz skutecznego korzystania z dostępnych danych żywieniowych.

Pytanie 8

W organizmie ludzkim przyswajanie żelaza zwiększa

A. błonnik pokarmowy
B. wapń
C. kwas fitynowy
D. witamina C
Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, odgrywa kluczową rolę w procesie wchłaniania żelaza, szczególnie żelaza niehemowego, które występuje w roślinach. Witamina C zwiększa przyswajalność żelaza poprzez redukcję jonów żelaza z formy trójwartościowej (Fe3+) do formy dwuwartościowej (Fe2+), która jest znacznie lepiej wchłaniana w jelicie cienkim. To działanie jest szczególnie istotne dla osób, które stosują dietę roślinną, gdzie źródła żelaza są głównie roślinne. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest łączenie spożycia pokarmów bogatych w żelazo, takich jak soczewica, z produktami bogatymi w witaminę C, na przykład pomidorami czy cytrusami, co może znacznie poprawić wchłanianie tego minerału. Dodatkowo, zaleca się, aby osoby narażone na niedobory żelaza, takie jak kobiety w ciąży czy osoby z anemią, były świadome roli witaminy C i jej wpływu na wchłanianie żelaza, co powinno być uwzględnione w ich diecie zgodnie z wytycznymi zdrowego odżywiania.

Pytanie 9

Podając zupę z wazy do głębokich talerzy umieszczonych przed gośćmi, kelner wykorzystuje serwis

A. angielski
B. rosyjski
C. francuski
D. niemiecki
Serwis francuski jest jedną z najbardziej eleganckich i estetycznych metod serwowania posiłków, w której potrawy są podawane bezpośrednio z wazy do talerzy gości. W tej technice kelner lub serwisant demonstruje umiejętności kulinarne oraz dbałość o detale, co wpływa na pozytywne wrażenia gości. Serwowanie zupy z wazy do talerzy głębokich w sposób płynny, z zachowaniem odpowiedniej odległości i precyzji, podkreśla wysoki poziom obsługi. W praktyce, serwis francuski często stosowany jest na eleganckich bankietach czy w restauracjach z wyższej półki, gdzie ważne jest nie tylko to, co się je, ale również jak to jest serwowane. Umożliwia to gościom poczucie się szczególnie, a także pozwala na interakcję z kelnerem, co może wzbogacić całe doświadczenie kulinarne. Warto również zauważyć, że serwis ten jest zgodny z zasadami etykiety gastronomicznej, co wpływa na profesjonalny wizerunek lokalu.

Pytanie 10

Jaką kwotę będzie musiał uiścić gość w barze za zestaw dnia, korzystając z 20% zniżki w ramach programu lojalnościowego? Standardowa cena zestawu w menu wynosi 15,00 zł?

A. 15,00 zł
B. 17,00 zł
C. 12,00 zł
D. 20,00 zł
Poprawna odpowiedź to 12,00 zł, co wynika z zastosowania 20% rabatu na standardową cenę zestawu dnia, która wynosi 15,00 zł. Aby obliczyć wartość rabatu, należy pomnożyć cenę zestawu przez 0,20, co daje 3,00 zł. Następnie tę kwotę odejmujemy od ceny standardowej: 15,00 zł - 3,00 zł = 12,00 zł. Przykład ten ilustruje praktyczną aplikację pojęcia rabatów w kontekście programów lojalnościowych, które są powszechnie stosowane w branży gastronomicznej. Warto zauważyć, że umiejętność obliczania rabatów i zniżek jest niezbędna w codziennej pracy w barach i restauracjach, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie cenami oraz obsługą klienta. Przestrzeganie standardów dotyczących promocji i rabatów jest kluczowe dla utrzymania przejrzystości w relacjach z klientami oraz dla budowania ich lojalności w dłuższym okresie czasu.

Pytanie 11

Jak obliczyć cenę brutto kanapki w gastronomii, jeśli koszt składników wynosi 1,50 zł, marża gastronomiczna 100% oraz stawka VAT to 8%?

A. 3,24 zł
B. 3,75 zł
C. 4,05 zł
D. 3,00 zł
Obliczenie ceny gastronomicznej brutto kanapki polega na uwzględnieniu kosztu surowca, marży gastronomicznej oraz podatku VAT. Koszt surowca wynosi 1,50 zł, a marża gastronomiczna 100%, co oznacza, że ceny netto po dodaniu marży wyniesie 1,50 zł + (100% z 1,50 zł), co daje 3,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę brutto, należy dodać podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. Obliczamy to w następujący sposób: 3,00 zł * 0,08 = 0,24 zł. Zatem cena brutto to 3,00 zł + 0,24 zł = 3,24 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, w których ceny gastronomiczne są obliczane na podstawie kosztów surowców i odpowiednich marż oraz podatków. Dzięki temu restauratorzy mogą zachować rentowność, a jednocześnie dostarczać klientom atrakcyjne oferty. Przykładem zastosowania tej metody jest ustalanie cen menu w restauracjach, gdzie każdy składnik dania jest analizowany pod kątem kosztów i wymaganej marży.

Pytanie 12

Jaki instrument promocyjny został wykorzystany przez zamieszczenie w mediach nieodpłatnych pozytywnych recenzji dotyczących działalności lokalu gastronomicznego?

A. Reklamę prasową
B. Promocję sprzedaży
C. Sponsoring
D. Publicity
Publicity to forma promocji, która obejmuje nieodpłatne publikowanie informacji o firmie, jej produktach lub usługach w mediach. Główną zaletą publicity jest to, że opinie są postrzegane jako bardziej wiarygodne i autentyczne, ponieważ nie są bezpośrednio opłacane przez firmę. W przypadku zakładów gastronomicznych publikowanie pozytywnych recenzji w prasie, telewizji czy na portalach internetowych może przyczynić się do zwiększenia ich widoczności oraz budowania pozytywnego wizerunku. Na przykład, jeśli lokalny krytyk kulinarny opisuje restaurację w korzystnym świetle w artykule, może to przyciągnąć nowych klientów, którzy ufają opinii eksperta. Dobrą praktyką jest angażowanie się w relacje z mediami, co zwiększa szanse na publikacje, a także organizowanie wydarzeń, które mogą przyciągnąć uwagę dziennikarzy. Dzięki publicity, zakład gastronomiczny może dotrzeć do szerszej grupy odbiorców i wpłynąć na postrzeganie jego oferty w sposób organiczny, co jest kluczowe w strategii marketingowej.

Pytanie 13

Ile pęczków rzodkiewek, każdy o wadze 0,25 kg, trzeba przygotować, aby uzyskać 50 porcji surówki, jeśli do jednej porcji potrzebne jest 30 g tego składnika?

A. 8 pęczków
B. 2 pęczki
C. 6 pęczków
D. 4 pęczki
Różne odpowiedzi na to pytanie mogą prowadzić do nieporozumień związanych z obliczeniami potrzebnych składników. Często błędy wynikają z nieprawidłowego przeliczenia jednostek masy, co jest kluczowe w gastronomii i żywieniu. W przypadku, gdy ktoś wskazałby, że potrzebne są 4 pęczki, mogłoby to wynikać z błędu w obliczeniach całkowitej masy wymaganej do sporządzenia surówki. Jeśli ktoś pomyliłby masę jednego pęczka z całkowitą masą, mógłby obliczyć, że 4 pęczki to wystarczająca ilość, co nie jest prawdą, ponieważ 4 pęczki ważą 1 kg, co jest niewystarczające dla 1,5 kg potrzebnych. Ponadto, przy założeniu, że 2 pęczki są wystarczające, można zauważyć, że tego rodzaju myślenie jest błędne, ponieważ 0,5 kg zaledwie pokrywa 500 g, co także nie spełnia wymogów. Z kolei w przypadku wskazania 8 pęczków, można zauważyć, że nadmiernie zakłada to zapotrzebowanie, co prowadzi do marnowania surowców i zwiększania kosztów produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że każda porcja wymaga dokładnych kalkulacji i przeliczania masy składników, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru produktów. Umiejętność precyzyjnego obliczania ilości składników jest zwłaszcza istotna w kontekście standardów jakości i efektywności operacyjnej w gastronomii.

Pytanie 14

W organizmie ludzkim żółć jest wytwarzana przez

A. trzustkę
B. wątrobę
C. ślinianki
D. żołądek
Żółć jest substancją wytwarzaną przez wątrobę, która odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia. Wątrobowe komórki zwane hepatocytami syntetyzują składniki żółci, takie jak kwasy żółciowe, bilirubina, cholesterol oraz inne substancje. Żółć jest następnie transportowana do woreczka żółciowego, gdzie jest magazynowana, a w odpowiedzi na spożycie pokarmu wypuszczana do dwunastnicy. Jej główną funkcją jest emulgacja tłuszczów, co ułatwia ich rozkład i wchłanianie w jelicie cienkim. Przykładem klinicznym może być zaburzenie wydzielania żółci, które prowadzi do problemów trawiennych oraz wchłaniania tłuszczów, co z kolei może skutkować niedoborami pokarmowymi. Znajomość roli żółci w organizmie jest kluczowa w kontekście zdrowia wątroby oraz układu pokarmowego, co jest zgodne z dobrymi praktykami medycznymi i dietetycznymi.

Pytanie 15

Jakie obiekty gastronomiczne zaliczają się do kategorii żywieniowej?

A. bar mleczny oraz bufet
B. kawiarnia oraz restauracja
C. kawiarnia oraz bufet
D. bar mleczny oraz restauracja
Bar mleczny i restauracja to typowe zakłady gastronomiczne, które spełniają określone standardy i zasady funkcjonowania w branży. Bar mleczny, jako instytucja gastronomiczna, oferuje głównie dania mleczne i warzywne, co wpisuje się w polską tradycję gastronomiczną. Jego oferta jest przystępna cenowo i często skierowana do osób poszukujących szybkiego, zdrowego posiłku. Restauracja natomiast to szersza kategoria zakładu gastronomicznego, która serwuje różnorodne dania, często z bogatszym menu i wyższym standardem obsługi. W obu przypadkach, kluczowe jest przestrzeganie norm sanitarnych oraz standardów jakości żywności. Przykładem mogą być restauracje, które stosują politykę zrównoważonego rozwoju, dbając o lokalne produkty i świeżość składników. Odpowiednie oznakowanie i certyfikaty, takie jak HACCP, również podnoszą standardy bezpieczeństwa żywności w tych zakładach.

Pytanie 16

Która z technik serwowania gości polega na przygotowaniu zimnych zakąsek, ciast oraz napojów na stole przed przybyciem gości?

A. Technika francuska
B. Technika niemiecka
C. Technika rosyjska
D. Technika angielska
Metoda francuska, angielska i niemiecka opierają się na zupełnie innych zasadach serwowania potraw niż metoda rosyjska. W przypadku metody francuskiej, goście są obsługiwani przez kelnerów, którzy na bieżąco podają dania na talerzach. Taki system wymaga dokładnego planowania i synchronizacji, co często prowadzi do dłuższego czasu oczekiwania na jedzenie. W rezultacie, goście nie mają możliwości wyboru potraw według własnych preferencji, co może ograniczać ich satysfakcję z posiłku. Metoda angielska natomiast polega na serwowaniu potraw w formie dużych porcji na stole, z którego goście nakładają sobie jedzenie samodzielnie. Choć daje to pewną swobodę, nadal nie jest to całkowicie porównywalne z metodą rosyjską, gdzie na stole znajduje się bogaty wybór zimnych przekąsek gotowych do spożycia. Z kolei metoda niemiecka koncentruje się na serwowaniu potraw na talerzach, co również nie pozwala na swobodne dobieranie dań. Warto zauważyć, że w każdej z tych metod kluczowe jest zrozumienie preferencji gości oraz kontekstu wydarzenia, co może prowadzić do błędnych założeń o tym, jaka forma obsługi będzie najbardziej odpowiednia. Często myślenie o sposobie serwowania posiłków koncentruje się na wygodzie obsługi, a nie na doświadczeniu kulinarnym gości, co prowadzi do nieodpowiednich wyborów.

Pytanie 17

W przypadku gdy restauracja otrzymała zlecenie na zorganizowanie "garden party", jakie miejsce będzie najbardziej stosowne do przeprowadzenia tego typu wydarzenia?

A. ogród wiejski zleceniodawcy
B. sala bankietowa z aranżacją wiejskiego ogrodu
C. sala restauracyjna z widokiem na ogród
D. taras restauracji z widokiem na ogród
Ogród wiejski zleceniodawcy jest najbardziej odpowiednim miejscem do organizacji 'garden party', ponieważ ten typ przyjęcia z natury koncentruje się na bliskości do natury oraz na swobodnej, relaksującej atmosferze. Organizacja wydarzenia na świeżym powietrzu pozwala gościom cieszyć się otoczeniem, co jest kluczowym elementem 'garden party'. Dodatkowo, bezpośrednie wykorzystanie ogrodu zleceniodawcy minimalizuje koszty wynajmu przestrzeni oraz umożliwia lepszą personalizację dekoracji zgodnie z preferencjami zleceniodawcy. Warto również zauważyć, że organizacja takiego przyjęcia w ogrodzie sprzyja integracji gości oraz tworzy niepowtarzalny klimat, który jest trudny do osiągnięcia w zamkniętych przestrzeniach. Przykłady udanych 'garden party' pokazują, że wykorzystanie naturalnych elementów, takich jak kwiaty, drzewa i inne rośliny, może znacznie wzbogacić wrażenia estetyczne, co jest zgodne z aktualnymi trendami w organizacji wydarzeń.

Pytanie 18

Jakim obiektem gastronomicznym o charakterze żywieniowym jest

A. bar aperitif
B. bar mleczny
C. kawiarnia
D. smażalnia
Chociaż bar aperitif i kawiarnia często są mylone z zakładami gastronomicznymi typu żywieniowego, różnią się one znacząco od barów mlecznych. Bar aperitif koncentruje się na serwowaniu napojów alkoholowych oraz przekąsek, często w atmosferze towarzyskiej, co nie wpisuje się w definicję zakładu gastronomicznego zamierzającego dostarczać pełnowartościowe posiłki. Z kolei kawiarnia, mimo że może oferować różne napoje i lekkie przekąski, koncentruje się przede wszystkim na serwowaniu kawy, herbaty oraz deserów, co znacznie odbiega od koncepcji barów mlecznych, które opierają się na posiłkach z produktów mlecznych. Smażalnia, z drugiej strony, specjalizuje się w serwowaniu ryb oraz potraw smażonych, co również nie odpowiada klasycznemu modelowi baru mlecznego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują generalizowanie pojęć gastronomicznych oraz niezrozumienie różnic w charakterystyce i ofercie tych różnych typów zakładów. W praktyce ważne jest, aby zrozumieć, że zakład gastronomiczny typu żywieniowego powinien dostarczać kompletnych posiłków, a nie jedynie napojów czy przekąsek, co jest kluczowym elementem w ocenie ich funkcji oraz oferty na rynku. Zrozumienie tych różnic pozwala na lepsze rozeznanie w ofercie gastronomicznej oraz podejmowanie świadomych decyzji podczas wyboru miejsca do spożywania posiłków.

Pytanie 19

Która z diet wegetariańskich pozwala na jedzenie mleka oraz jego produktów?

A. Weganizm
B. Frutarianizm
C. Owowegetarianizm
D. Laktowegetarianizm
Laktowegetarianizm to dieta wegetariańska, która dopuszcza spożycie mleka oraz jego przetworów, takich jak sery, jogurty i kefiry. Osoby praktykujące laktowegetarianizm wykluczają mięso i ryby, ale zachowują produkty mleczne w swojej diecie, co pozwala na dostarczenie ważnych składników odżywczych, takich jak białko, wapń, witamina D oraz witaminy z grupy B. Przykładem zastosowania laktowegetarianizmu są osoby, które chcą ograniczyć spożycie mięsa z powodów zdrowotnych lub etycznych, ale jednocześnie chcą wzbogacić swoją dietę o wartościowe produkty mleczne. W ramach tej diety można tworzyć zbilansowane posiłki, takie jak sałatki z serem feta, smoothie z jogurtem naturalnym czy zupy krem na bazie mleka. Znajomość laktowegetarianizmu jest ważna w kontekście żywienia, ponieważ pomaga w komponowaniu zrównoważonej diety, która może wspierać zdrowie, a także składać się z różnorodnych smaków i tekstur.

Pytanie 20

Który z następujących składników jest odpowiedzialny za zagęszczanie sosu?

A. Olej
B. Cukier
C. Woda
D. Mąka pszenna
Mąka pszenna jest jednym z najczęściej używanych składników do zagęszczania sosów w kuchni. Jej działanie polega na tym, że podczas gotowania skrobia zawarta w mące pęcznieje i tworzy żel, który pomaga w uzyskaniu odpowiedniej konsystencji. Istnieje wiele technik wykorzystujących mąkę do zagęszczania. Na przykład można ją wymieszać z wodą, tworząc tzw. zaczynkę, lub połączyć z masłem, tworząc zasmażkę, która jest następnie dodawana do sosu. Takie techniki są standardem w gastronomii i pozwalają na kontrolowanie gęstości bez zmiany smaku potrawy. Mąka pszenna jest uniwersalna i łatwo dostępna, co czyni ją popularnym wyborem w wielu kuchniach na całym świecie. Dodatkowo, stosowanie mąki do zagęszczania sosu jest zgodne z klasycznymi technikami kulinarnymi, które są nieodzowne w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 21

Na planie sali konsumenckiej ustawiono stół na przyjęcie

Ilustracja do pytania
A. aperitif.
B. zasiadane.
C. mieszane.
D. koktajlowe.
Wybór "koktajlowe", "mieszane" oraz "aperitif" jest błędny, bo każda z tych odpowiedzi dotyczy innego sposobu organizacji imprezy, a każda z tych form ma inne wymagania co do stołów. Ustawienie koktajlowe to te wysokie stoliki, przy których goście stoją. To bardziej luźna atmosfera, ale na formalne posiłki się nie nadaje. Ustawienie mieszane łączy różne elementy, co czasami prowadzi do bałaganu i frustracji, gdy nie ma jasno określonych miejsc. Z kolei opcja aperitif to zazwyczaj napoje przed jedzeniem, więc tu też stoły nie mają sensu, bo nie przewidujemy długiego siedzenia. Często mylne odpowiedzi biorą się z błędnego przekonania, że każde przyjęcie można zorganizować bez kontekstu. Ważne, żeby dostosować imprezę do jej charakteru i oczekiwań gości, bo to ma ogromne znaczenie w branży eventowej.

Pytanie 22

Która metoda płatności jest najmniej popularna w przypadku uiszczania rachunku za usługę gastronomiczną w restauracji?

A. Kartą płatniczą
B. Kartą kredytową
C. Gotówką
D. Przelewem bankowym
Przelew bankowy jest najrzadziej stosowaną formą płatności w restauracjach z kilku powodów. Po pierwsze, proces ten jest mniej praktyczny w sytuacjach, gdy klienci chcą szybko uregulować rachunek, na przykład w czasie lunchu lub po kolacji. W restauracjach standardem jest płatność na miejscu, co pozwala na szybkie zakończenie wizyty. Przelewy bankowe wymagają czasu na realizację, co może być nieefektywne w kontekście gastronomicznym. Po drugie, restauracje często preferują płatności, które można natychmiast potwierdzić, takie jak karty płatnicze czy gotówka. Karty kredytowe oraz płatnicze są bardziej powszechne, ponieważ oferują wygodę i szybkość transakcji, a także często programy lojalnościowe, które mogą zachęcać klientów do ich używania. Warto również zdefiniować, że w przypadku przelewów bankowych, klienci mogą napotkać problemy związane z koniecznością podawania danych bankowych, co jest zniechęcające w kontekście gastronomicznym. Dlatego, w praktyce, przelew bankowy pozostaje najmniej preferowaną formą płatności w restauracjach.

Pytanie 23

Który przyrząd należy zastosować do pomiaru temperatury w środku mięsa podczas pieczenia?

Ilustracja do pytania
A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Do pomiaru temperatury w środku mięsa podczas pieczenia niezbędny jest termometr kuchenny z sondą, jak przedstawiono w odpowiedzi D. Tego rodzaju termometr umożliwia dokładne określenie temperatury wewnętrznej mięsa, co jest kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa i jakości. Mięso, szczególnie drobiowe, musi osiągnąć określoną temperaturę, aby zabić szkodliwe bakterie, takie jak Salmonella. Na przykład, zaleca się, aby pierś z kurczaka osiągnęła temperaturę 75°C. Używając termometru, można nie tylko upewnić się, że mięso jest dobrze upieczone, ale również uniknąć jego przesuszenia, co jest częstym problemem podczas pieczenia. Dobrym przykładem zastosowania termometru jest pieczenie pieczeni wołowej, gdzie optymalna temperatura wewnętrzna dla medium-rare wynosi około 57-60°C. Dobrą praktyką jest umieszczanie sondy w najgrubszej części mięsa, aby uzyskać najbardziej dokładny odczyt. Dbanie o prawidłowe pomiary temperatury mięsa zwiększa nie tylko bezpieczeństwo, ale także jakość dania.

Pytanie 24

Młodą parę należy usadzić przy stole z numerem

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 1
C. 2
D. 3
Młoda para powinna zasiąść przy stole numer 1, ponieważ jest on jedynym stołem zaplanowanym dla dwóch osób, co czyni go idealnym wyborem w kontekście ich potrzeb. W organizacji wydarzeń, takich jak wesela, kluczowe jest uwzględnienie wygody gości. Wybór odpowiedniego stołu dla nowożeńców wpływa na atmosferę całej uroczystości. W praktyce, stół dla pary młodej powinien być umiejscowiony w taki sposób, aby umożliwić im interakcję z gośćmi, zapewniając jednocześnie intymność. Stół numer 1 w przedstawionym planie jest zgodny z dobrymi praktykami w zakresie planowania rozmieszczenia gości, które przewidują, że stół dla młodej pary powinien być mniejszy. Umożliwia to również łatwiejszą obsługę i składają się na wrażenia estetyczne całej zabawy. Ustawienie stołu dla dwóch osób pozwala na lepsze zapanowanie nad sytuacją, co jest fundamentalne w kontekście organizacji tak szczególnego wydarzenia. Warto zwrócić uwagę na równowagę pomiędzy intymnością a integracją z innymi gośćmi, co w tym przypadku zostało osiągnięte.

Pytanie 25

Na podstawie zamieszczonego normatywu, oblicz zapotrzebowanie na surowce do sporządzenia 40 porcji frytek.

Normatyw surowcowy
na 10 porcji frytek
Nazwa produktuIlość
Ziemniaki3500 g
Olej750 ml
A. Ziemniaki 1,40 kg, olej 0,03 l
B. Ziemniaki 14,00 kg, olej 3,0 l
C. Ziemniaki 1,40 kg, olej 3,00 l
D. Ziemniaki 14,00 kg, olej 0,3 l
Poprawna odpowiedź to 14,00 kg ziemniaków oraz 3,00 l oleju, co wynika z przeskalowania normatywu surowcowego dla 10 porcji frytek do 40 porcji. W przemyśle gastronomicznym standardowym podejściem jest obliczanie zapotrzebowania na surowce na podstawie określonych norm, które definują ilości potrzebne do przygotowania porcji. W tym przypadku, przeliczenie polega na pomnożeniu wartości dla 10 porcji przez 4, co daje 14 kg ziemniaków oraz 3 l oleju. Umożliwia to zachowanie odpowiednich proporcji i standardów jakości potraw. W praktyce, dowiedz się, że precyzyjne obliczenia zapotrzebowania surowców są kluczowe dla efektywnego zarządzania kuchnią, co wpływa na minimalizację odpadów oraz optymalizację kosztów. Warto również znać różnice w rodzajach oleju oraz ich wpływ na smak i jakość frytek, co jest często istotnym elementem w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 26

Korzystając z zamieszczonych w ramce wytycznych restauracji do planowania stołu okolicznościowego, oblicz długość stołu w formie bloku "I" na 50 nakryć.

Wytyczne restauracji do planowania stołu okolicznościowego

− odległość pierwszego nakrycia od krawędzi stołu wynosi 50 cm

− odległość między środkami sąsiadujących nakryć powinna wynosić 70 cm

A. 36,30 m
B. 34,30 m
C. 18,15 m
D. 17,15 m
Wybór długości stołu, która nie odpowiada wartości 36,30 m, może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasad obliczania przestrzeni niezbędnej do zapewnienia odpowiedniego komfortu podczas wydarzeń okolicznościowych. Wiele osób może pomylić się w obliczeniach, na przykład nie uwzględniając odległości między nakryciami oraz odległości od krawędzi stołu. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do błędnych wniosków, takich jak zaniżenie lub zawyżenie potrzebnej długości stołu. Dla przykładu, jeśli ktoś zapomni dodać odległości między krawędzią stołu a pierwszym nakryciem, obliczenia mogą wskazywać na długość 34,30 m, która nie uwzględnia rzeczywistych wymagań przestrzennych. Innym powszechnym błędem jest przyjmowanie zbyt małej odległości między nakryciami, co może prowadzić do odpowiedzi 18,15 m lub 17,15 m, ignorując standardowe normy, które zalecają co najmniej 70 cm przestrzeni między nakryciami. Znajomość dobrych praktyk w zakresie planowania przestrzeni do organizacji wydarzeń jest niezbędna, aby uniknąć niewłaściwego dopasowania i zapewnić gościom komfort, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na ogólne wrażenia z wydarzenia. Dlatego tak ważne jest, aby skupić się na precyzyjnych obliczeniach i zrozumieniu koncepcji przestrzeni w kontekście organizacji wydarzeń.

Pytanie 27

Dekoracja z wykorzystaniem kwiatów oraz wstążek w odcieniach białym i różowym jest odpowiednia do aranżacji stołu

A. na przyjęcie rodzinne zasiadane
B. na konferencję
C. na przyjęcie cocktailowe
D. na oficjalne przyjęcie państwowe
Na przyjęciu państwowym lepiej postawić na bardziej formalną dekorację, czyli unikać pastelowych kolorów, jak różowy. Tutaj lepiej sprawdzą się neutralne barwy, typu granat, srebro albo złoto, bo to podkreśla powagę wydarzenia. Dekoracja powinna być raczej minimalistyczna, żeby nie odwracała uwagi od ważniejszych spraw. Przyjęcia koktajlowe są luźniejsze, ale też potrzebują innego stylu, często z wysokimi stołami i przekąskami finger food. W takich sytuacjach lepiej sprawdzają się nowoczesne dekoracje, które są bardziej dynamiczne, a nie tradycyjne kompozycje kwiatowe. A na konferencjach to już w ogóle chodzi o funkcjonalność, więc dekoracje powinny być praktyczne i wspierać interakcje między uczestnikami. Warto pamiętać, że źle dobrane dekoracje, jak pastelowe kwiaty na formalnym wydarzeniu, mogą być odbierane jako brak profesjonalizmu, co nie jest najlepsze dla organizatora.

Pytanie 28

Na którym etapie układu trawiennego u człowieka pepsyna zaczyna proces rozkładu białek?

A. W żołądku
B. W dwunastnicy
C. W jamie ustnej
D. W jelicie cienkim
Pepsyna jest enzymem proteolitycznym, który odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia białek. Zaczyna swoje działanie w żołądku, gdzie jest aktywowana z nieaktywnej formy pepsynogenu pod wpływem kwasu solnego (HCl), który jest wydzielany przez komórki żołądka. Żołądek charakteryzuje się kwaśnym pH, które sprzyja aktywacji pepsyny oraz jej działaniu. Pepsyna rozkłada białka na mniejsze peptydy, co jest pierwszym krokiem w procesie trawienia białek w organizmie. Trawienie białka w żołądku jest procesem istotnym dla dalszego wchłaniania aminokwasów w jelicie cienkim. Wiedza o tym, jak pepsyna działa i gdzie jest aktywowana, jest istotna nie tylko w kontekście biologii, ale ma także zastosowanie w medycynie, dietetyce i gastronomii, gdzie zrozumienie procesów trawienia może wpływać na sposób przygotowania posiłków oraz zalecenia dietetyczne.

Pytanie 29

Jaką wartość odżywczą może mieć obiad składający się z zupy ogórkowej, pierogów leniwych z masłem oraz deseru z świeżych truskawek?

A. papryka grillowana
B. surówka z marchwi
C. sałata po polsku
D. kalafior z wody
Surówka z marchwi to odpowiedni dodatek do obiadu, który zrównoważy jego wartość odżywczą. Marchew jest bogata w witaminy, szczególnie witaminę A oraz błonnik, co wspiera zdrowie oczu oraz prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Zupa ogórkowa, będąca bazą obiadową, dostarcza wody oraz mikroelementów, jednak jej wartość odżywcza może być ograniczona, jeśli brak jest odpowiednich dodatków. Pierogi leniwe z masłem dostarczają węglowodanów i tłuszczów, ale nie oferują wystarczającej ilości składników odżywczych. Deser z truskawek wzbogaca posiłek o witaminy C i przeciwutleniacze, lecz nadal należy uzupełnić danie o surowe warzywa. Surówka z marchwi, dzięki swojej świeżości i chrupkości, wprowadza różnorodność tekstur oraz smaków, a dodatkowo wspiera procesy trawienne. Takie połączenie składników jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia, które zalecają różnorodność w diecie oraz włączenie surowych warzyw do każdego posiłku, aby maksymalizować korzyści zdrowotne.

Pytanie 30

Na podstawie zamieszczonego normatywu surowcowego na 10 porcji ziemniaków pieczonych oblicz zapotrzebowanie na surowce niezbędne do sporządzenia 25 porcji tej potrawy.

Normatyw surowcowy
na 10 porcji ziemniaków
pieczonych
Nazwa produktuIlość
ziemniaki1 500 g
czosnek50 g
olej100 ml
sól, majeranekdo smaku
A. Ziemniaki 2,100 kg, czosnek 1,300 kg, olej 2,500 l.
B. Ziemniaki 3,750 kg, czosnek 1,250 kg, olej 2,500 l.
C. Ziemniaki 3,750 kg, czosnek 0,125 kg, olej 0,250 l.
D. Ziemniaki 2,100 kg, czosnek 0,130 kg, olej 0,250 l.
Twoja odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte na normatywie surowcowym dla 10 porcji wykazują, że do sporządzenia jednej porcji ziemniaków pieczonych potrzebujemy 0,375 kg ziemniaków, 0,0125 kg czosnku i 0,025 l oleju. Aby uzyskać ilości na 25 porcji, należy pomnożyć te wartości przez 25. W rezultacie otrzymujemy 3,750 kg ziemniaków, 0,125 kg czosnku i 0,250 l oleju. Zastosowanie tego typu obliczeń jest kluczowe w branży gastronomicznej, ponieważ pozwala na precyzyjne planowanie zapotrzebowania surowców, co z kolei wpływa na kontrolę kosztów oraz efektywność operacyjną w kuchni. Znajomość normatywów surowcowych i umiejętność ich zastosowania w praktyce pozwala również na dostosowanie porcji w zależności od liczby gości, co jest niezwykle istotne w kontekście organizacji wydarzeń oraz cateringu. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest dokładne przeliczenie surowców, aby uniknąć marnotrawstwa i zapewnić optymalną jakość potraw.

Pytanie 31

Jaką ilość kilogramów pieczywa należy przygotować, aby zastąpić 5 kg kaszy, biorąc pod uwagę, że według tabeli zamienników produktów spożywczych 135 g pieczywa odpowiada 100 g kaszy?

A. 0,76 kg
B. 0,53 kg
C. 5,30 kg
D. 6,75 kg
Aby obliczyć, ile kilogramów pieczywa jest potrzebne do zastąpienia 5 kg kaszy, należy skorzystać z danych dotyczących zamienności produktów. Zgodnie z podanymi informacjami, 135 g pieczywa zastępuje 100 g kaszy. Można to przeliczyć na jednostki kilogramowe. Zatem, aby określić, ile pieczywa potrzebujemy do zastąpienia 5 kg kaszy, wykonujemy następujące obliczenia: 5 kg kaszy to 5000 g. Stosunek pieczywa do kaszy wynosi 135 g pieczywa na 100 g kaszy, co można przeliczyć na 1 g kaszy odpowiadający 1,35 g pieczywa. Możemy zatem obliczyć, ile pieczywa potrzebujemy: 5000 g kaszy * 1,35 g pieczywa/g kaszy = 6750 g pieczywa, co w przeliczeniu na kilogramy daje 6,75 kg. Tego typu obliczenia są istotne w dietetyce oraz w gastronomii, gdzie zamienność produktów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiednich wartości odżywczych. Przykładowo, osoby na diecie bezglutenowej często poszukują zamienników dla tradycyjnych zbóż, dlatego znajomość zasad zamienności produktów jest niezwykle ważna.

Pytanie 32

Ile wyniesie rachunek za usługę organizacji przerwy kawowej dla 125 osób?

Dane do sporządzenia rachunku za usługę organizacji przerwy kawowej
Ceny brutto produktów i napojów dla 1 osoby6,00 zł
Cena brutto obsługi kelnerskiej100,00 zł
Udzielony opust10%
A. 750,00 zł
B. 600,00 zł
C. 765,00 zł
D. 850,00 zł
W przypadku podania kwot 850,00 zł, 750,00 zł lub 600,00 zł jako prawidłowych odpowiedzi, pojawiają się pewne nieporozumienia dotyczące struktury kosztów organizacji przerwy kawowej. Warto zaznaczyć, że odpowiedź 850,00 zł, mimo że obejmuje całkowity koszt wraz z obsługą, nie uwzględnia aspektu rabatu, co czyni ją mylącą. Koszt 750,00 zł bez dodatkowych usług również nie jest wystarczający, ponieważ ignoruje istotny element obsługi kelnerskiej, która jest kluczowa dla jakości usług gastronomicznych. Odpowiedź 600,00 zł jest całkowicie nieadekwatna, gdyż nie odzwierciedla nawet podstawowych kosztów produktów i napojów dla 125 osób. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest niezaliczenie rabatów do całości wydatków oraz nieprzewidywanie kosztów dodatkowych, które są kluczowe w budżetowaniu wydarzeń. Dobre praktyki w branży wskazują na konieczność dokładnego planowania każdego aspektu wydatków, w tym zarówno produktów, jak i związanych z nimi usług, co w tym przypadku nie zostało właściwie uwzględnione.

Pytanie 33

Zaleca się stosowanie produktów o niskim indeksie glikemicznym w diecie osób chorych?

A. w przypadku cukrzycy
B. w przypadku niedokrwistości
C. w przypadku miażdżycy
D. w przypadku osteoporozy
Produkty o niskim indeksie glikemicznym (IG) są zalecane w diecie osób chorych na cukrzycę, ponieważ wpływają na stabilizację poziomu glukozy we krwi. Indeks glikemiczny to wskaźnik, który ocenia, w jakim stopniu dany produkt spożywczy podnosi poziom cukru we krwi po jego spożyciu. Produkty o niskim IG, takie jak pełnoziarniste zboża, warzywa, rośliny strączkowe oraz większość owoców, są trawione wolniej, co prowadzi do stopniowego uwalniania glukozy do krwiobiegu. To z kolei zapobiega gwałtownym skokom poziomu cukru, które mogą być szkodliwe dla osób z cukrzycą. Zastosowanie diety niskoglikemicznej może także przyczynić się do lepszej kontroli masy ciała, co jest istotne dla pacjentów z insulinoopornością. Warto także zauważyć, że stosowanie produktów niskoglikemicznych w codziennym menu może wspierać ogólną kondycję zdrowotną i zmniejszać ryzyko powikłań związanych z cukrzycą, takich jak choroby sercowo-naczyniowe. W praktyce, włączenie do diety takich produktów jak owsianka, bataty czy świeże owoce to jeden z najlepszych sposobów na poprawę jakości życia osób z cukrzycą.

Pytanie 34

W 100 g podsmażanego szpinaku znajduje się 120 mg wapnia. O ile mg wapnia wzrośnie wartość omletu naturalnego, jeśli dodamy do niego 150 g podsmażanego szpinaku?

A. 370,00 mg
B. 180,00 mg
C. 270,00 mg
D. 250,00 mg
Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć, że pojawiają się różne błędne koncepcje związane z proporcjonalnością i obliczeniami. Na przykład, niektórzy mogą pomylić całkowitą masę zasmażanego szpinaku z ilością wapnia w nim zawartą. Odpowiedzi takie jak 270 mg czy 370 mg sugerują, że obliczenia bazujące na przeliczaniu zawartości wapnia w większej masie zasmażanego szpinaku były niewłaściwe. Typowym błędem jest nadmierne mnożenie lub błędne oszacowanie zawartości wapnia w potrawach, co może prowadzić do wyolbrzymienia jego ilości. Warto również zauważyć, że odpowiedzi takie jak 250 mg mogą wynikać z pomyłek w konwersji jednostek lub niepoprawnego założenia, że większa masa zasmażanego szpinaku proporcjonalnie zwiększa ilość wapnia, bez uwzględnienia rzeczywistej zawartości. Zrozumienie, że składniki odżywcze nie zwiększają się liniowo z masą produktu, jest kluczowe dla prawidłowych obliczeń w dietetyce. W kontekście żywienia, dokładne obliczenia są niezbędne do prawidłowego planowania diety oraz osiągnięcia celów zdrowotnych.

Pytanie 35

Jakie grupy produktów, według Piramidy Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej opracowanej przez IŻŻ, powinny być spożywane w największych ilościach przez zdrową osobę?

A. Warzywne
B. Tłuszczowe
C. Mięsne
D. Nabiałowe
Według Piramidy Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej, warzywa i owoce powinny być podstawą diety zdrowego człowieka. Zawierają one cenne składniki odżywcze, takie jak witaminy, minerały, błonnik oraz przeciwutleniacze, które są niezbędne do utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia. Spożywanie warzyw i owoców w dużych ilościach przyczynia się do obniżenia ryzyka wielu chorób przewlekłych, w tym chorób sercowo-naczyniowych, otyłości oraz niektórych nowotworów. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest wprowadzenie do codziennej diety różnorodnych warzyw (np. brokułów, marchewki, szpinaku) oraz owoców (np. jabłek, jagód, cytrusów), co można osiągnąć poprzez dodawanie ich do posiłków, przygotowywanie sałatek oraz smoothie. Warto także pamiętać, że według rekomendacji żywieniowych, codzienne spożycie warzyw i owoców powinno wynosić co najmniej pięć porcji.

Pytanie 36

Jeśli w 100 g zupy z zielonego groszku znajduje się 3,10 g błonnika, to ile błonnika będzie miała porcja tej zupy ważąca 250 g?

A. 7,75 g błonnika
B. 31,10 g błonnika
C. 3,10 g błonnika
D. 77,50 g błonnika
Odpowiedź 7,75 g błonnika jest prawidłowa, ponieważ można ją obliczyć na podstawie proporcji błonnika w zupie. W 100 g zupy z zielonego groszku znajduje się 3,10 g błonnika. Zatem, aby obliczyć ilość błonnika w 250 g zupy, stosujemy prostą proporcję: (250 g zupy) * (3,10 g błonnika / 100 g zupy) = 7,75 g błonnika. To podejście opiera się na zasadzie proporcjonalności, która jest fundamentem w analizie składu żywności. Wiedza o zawartości błonnika w produktach jest szczególnie istotna dla osób dbających o zdrową dietę, ponieważ błonnik przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego, pomaga w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, a także reguluje poziom cukru we krwi. W badaniach dietetycznych, rekomendowana dzienna dawka błonnika wynosi od 25 do 30 g, co wskazuje na istotność monitorowania jego spożycia w codziennej diecie.

Pytanie 37

Jakie produkty stanowią źródło białka pochodzenia roślinnego?

A. ser, bób, soczewica
B. fasola, ciecierzyca, soja
C. groch, soja, jaja
D. mleko, fasola, ryby
Fasola, ciecierzyca i soja są doskonałymi źródłami białka roślinnego, które dostarczają organizmowi niezbędnych aminokwasów. Fasola, jako strączkowy produkt, zawiera wysokiej jakości białko, które wspiera budowę mięśni oraz regenerację organizmu po wysiłku fizycznym. Ciecierzyca jest również bogata w białko oraz błonnik, co przyczynia się do poprawy trawienia i uczucia sytości. Soja, nazywana „złotym białkiem roślinnym”, dostarcza pełnowartościowe białko, a także izoflawony, które mają korzystny wpływ na zdrowie. W diecie wegetariańskiej i wegańskiej te składniki odgrywają kluczową rolę w uzupełnianiu białka, które jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Integracja tych produktów w codziennej diecie może być realizowana poprzez sałatki, zupy, pasty czy jako dodatek do dań głównych, co pozwala na zachowanie różnorodności oraz wartości odżywczych posiłków.

Pytanie 38

Jaką metodę wykorzystano do analizy diety młodzieży w internacie, jeśli próbki posiłków zostały przebadane w laboratorium fizykochemicznym, w celu określenia ich wartości energetycznej oraz odżywczej?

A. Ocena punktowa
B. Metoda analityczna
C. Metoda ankietowa
D. Metoda szacunkowa
Analiza, która jest przeprowadzana, żeby sprawdzić, jak młodzież się odżywia w internacie, polega głównie na badaniu próbek jedzenia w laboratoriach. Dzięki analizie fizykochemicznej można zbadać, ile energii i jakie składniki odżywcze, jak białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy czy minerały, są w posiłkach. To ważne, bo dzięki tym danym łatwiej ocenić, czy jedzenie dostarcza wystarczającej ilości kalorii i niezbędnych składników, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i rozwoju młodych ludzi. Warto zwrócić uwagę na różne standardy żywieniowe, które opracowały organizacje, jak WHO czy Instytut Żywności i Żywienia w Polsce. Te wytyczne pokazują, co powinno się znaleźć w diecie dzieci i młodzieży. Używanie metody analitycznej pozwala też na kontrolowanie jakości żywności oraz wprowadzanie ewentualnych zmian w menu, co może pomóc w poprawie zdrowia uczniów.

Pytanie 39

Jaki deser powinien wzbogacić wartość odżywczą zestawu obiadowego, który zawiera zupę jarzynową oraz pierogi z jagodami?

A. Kompot z truskawek
B. Budyń z sera
C. Galaretka pomarańczowa
D. Kisiel z jabłek
Wybór deseru w kontekście zbilansowanego posiłku jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniej wartości odżywczej. Odpowiedzi takie jak kisiel z jabłek, kompot z truskawek czy galaretka pomarańczowa nie dostarczają wystarczającej ilości białka, które jest niezbędne do regeneracji organizmu oraz wsparcia układu mięśniowego. Kisiel z jabłek, chociaż smaczny, jest przede wszystkim źródłem węglowodanów i nie dostarcza istotnych składników odżywczych, takich jak białko czy wapń. Kompot z truskawek, podobnie, dostarcza głównie płynów i pewne ilości witamin, ale brakuje mu składników, które mogłyby zaspokoić zapotrzebowanie na białko. Galaretka pomarańczowa, mimo że jest orzeźwiająca, pełni funkcję deseru opartego na cukrze i żelatynie, a nie jako źródło wartości odżywczych. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że słodkie desery są zawsze odpowiednie jako zakończenie posiłku, a nie zwracają uwagi na ich wartość odżywczą. Kluczowe jest zrozumienie, że deser powinien być uzupełnieniem posiłku, a nie jedynie słodką przekąską, co podkreśla znaczenie białka w diecie, które powinno być obecne w każdym posiłku, w tym także w deserach.

Pytanie 40

Według tabeli zamienników produktów, mleko powinno być wymienione na

A. polędwicę
B. dorsza
C. szynkę wieprzową
D. ser twarogowy
Ser twarogowy to świetna alternatywa dla mleka, bo oba te produkty są z tej samej grupy nabiałowej i mają podobne składniki odżywcze. Zarówno mleko, jak i twaróg zawierają sporo białka i wapnia, co czyni je zamiennikami w diecie. Poza tym, twaróg ma mniej tłuszczu, co może być fajne dla osób, które chcą uważać na to, co jedzą. W kuchni można go używać do sosów, dipów czy wypieków, co sprawia, że jest bardzo uniwersalny. Z mojego doświadczenia, warto go włączyć do diety nie tylko dorosłych, ale też dzieci, bo wspiera zdrowie kości i zębów. Osoby z nietolerancją laktozy też mogą zyskać, bo często lepiej tolerują produkty o niższej zawartości laktozy, jak właśnie twaróg.