Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 17:19
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 17:39

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki sposób sadzenia jest zalecany do stworzenia wąskiego, bardzo gęstego żywopłotu z żywotnika zachodniego?

A. W trójkę, w doły

B. W trójkę, w rowy

C. Jednorzędowo, w doły

D. Jednorzędowo, w rowy

Metody sadzenia, takie jak 'W trójkę, w rowy' lub 'W trójkę, w doły', wykazują istotne niedociągnięcia w kontekście tworzenia zwartego i wąskiego żywopłotu. Sadzenie w trójkę zazwyczaj polega na grupowaniu roślin, co skutkuje większym rozrostem i zaburza zamierzony efekt zwartego żywopłotu. Tego typu podejście sprawia, że rośliny konkurują o dostęp do światła, co prowadzi do ich nierównomiernego wzrostu, a także zwiększa ryzyko chorób grzybowych z powodu słabej cyrkulacji powietrza. Ponadto, sadzenie w doły, szczególnie w kontekście żywotnika, może prowadzić do problemów z odprowadzaniem wody, co jest niekorzystne dla tego typu roślin, które źle znoszą nadmiar wilgoci. Z tego powodu, dobór odpowiednich technik sadzenia, takich jak jednorzędowe umiejscowienie w rowach, jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonego efektu estetycznego oraz zdrowia roślin. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wyborów obejmują ignorowanie specyficznych potrzeb gatunku oraz niedostrzeganie znaczenia właściwego umiejscowienia roślin w kontekście ich przyszłego wzrostu.

Pytanie 2

Do zarybiania zbiorników wodnych sprawdzą się gatunki takie jak:

A. tatarak zwyczajny (Acorus calamus), bergenia sercowata (Bergenia cordifolia), nawłoć pospolita (Solidago virgaurea)

B. strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), tatarak zwyczajny (Acorus calamus), grzybień bulwiasty (Nymphaea tuberosa)

C. żabieniec babka wodna (Alisma plantago-aquatica), dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), żurawka drżączkowa (Heuchera x brizoides)

D. strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia), kosaciec syberyjski (Iris sibirica), kostrzewa sina (Festuca cinerea)

Niektóre z wymienionych roślin nie pasują do zbiorników wodnych, bo mają inne preferencje. Żabieniec, dąbrówka czy żurawka wolą raczej lądowe lub półwodne miejsca, więc nie nadają się za bardzo do wody. Żabieniec nie lubi być całkowicie zanurzony, a dąbrówka może rosnąć w wilgotnych miejscach, ale nie jest najlepszy wybór do wodnych ekosystemów, gdzie potrzebne są rośliny bardziej odporne na wodę. Nawłoć z kolei, mimo że jest inwazyjna, nie poprawia jakości wód ani nie wspiera fauny. Kosówka syberyjska też nie za bardzo pasuje do zbiorników, bo woli wilgotne gleby, ale niekoniecznie stale mokre. W projektach związanych z zarządzaniem zbiornikami wodnymi trzeba stawiać na rośliny, które wspierają ekosystem, a nie te, które mogą mieć zły wpływ na wodę czy bioróżnorodność. Dlatego ważne, żeby dobierać gatunki zgodnie z ich naturalnym siedliskiem i rolą w ekosystemie wodnym.

Pytanie 3

Jak zabezpiecza się rany drzew w miejscach, gdzie dokonano cięcia?

A. papą na lepiku.

B. preparatem na bazie farby emulsyjnej.

C. trocinami drzew łączonymi spoiwem bitumicznym.

D. tworzywem sztucznym w postaci pianki.

Odpowiedź na pytanie jest poprawna, ponieważ preparaty na bazie farby emulsyjnej są powszechnie stosowane do zabezpieczania ran drzew, szczególnie w miejscach cięcia. Farby emulsyjne zawierają składniki, które tworzą elastyczną powłokę, chroniącą ranę przed infekcjami i działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Działają one również na zasadzie zabezpieczania przed szkodnikami oraz patogenami, co jest kluczowe dla zdrowia drzewa. Ponadto, stosowanie takich preparatów jest zgodne z praktykami zalecanymi przez arborystów i ogrodników, którzy podkreślają znaczenie minimalizacji ryzyka infekcji. W praktyce, aplikacja farby emulsyjnej jest szybka i efektywna, co czyni ją preferowanym rozwiązaniem w przypadku ran powstałych w wyniku przycinania lub innych działań pielęgnacyjnych. Dodatkowo, preparaty te są dostępne w różnych formułach, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych potrzeb i warunków panujących w danym środowisku. Zastosowanie tych preparatów przyczynia się do długoterminowego zdrowia oraz estetyki drzew.

Pytanie 4

Jaką roślinę dekoracyjną liściastą powinno się uwzględnić w koncepcji sezonowego kwietnika?

A. Starzec popielny

B. Cynię wytworną

C. Paciorecznik ogrodowy

D. Dalię ogrodową

Dalia ogrodowa (Dahlia) to piękna roślina kwitnąca, która przyciąga uwagę swoimi efektownymi kwiatami, jednak nie jest odpowiednia do projektów kwietników sezonowych, które kładą nacisk na rośliny ozdobne z liści. Dalia wymaga specyficznych warunków uprawy, jak cieplejszy klimat oraz stabilne podłoże, a jej intensywna pielęgnacja, w tym regularne podlewanie i nawożenie, może być niepraktyczna w kontekście łatwego utrzymania kwietników. Paciorecznik ogrodowy (Canna indica) również koncentruje się na kwiatach, oferując jedynie ograniczone walory dekoracyjne liści, które mogą być zdominowane przez krzykliwe kwitnięcie. Cynię wytworną (Cynara cardunculus), często mylona z chwastem, posiada nie tylko duże wymagania glebowe, ale również jest rośliną wieloletnią, co czyni ją mniej odpowiednią do sezonowego projektowania. Wybierając rośliny do kwietnika, należy kierować się zasadą harmonizacji kolorów i tekstur, co niepokrywa się z podejściem do wyboru wymienionych roślin. Typowym błędem jest skupianie się na kwiatach jako głównym atrybucie dekoracyjnym, podczas gdy liściaste rośliny ozdobne, takie jak starzec popielny, mogą zapewnić stabilność wizualną i elegancję, a także są mniej wymagające w utrzymaniu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że wybór roślin do kompozycji kwietnikowej powinien uwzględniać ich ogólną funkcję i walory estetyczne w kontekście całej aranżacji.

Pytanie 5

W wykazie inwentaryzacyjnym tworzonym w trakcie przeprowadzania ogólnych badań drzewostanu zamieszczane są nazwy rodzajowe oraz gatunkowe drzew, powierzchnia, którą zajmują, rozstaw, liczba drzew oraz

A. informacje dotyczące kondycji zdrowotnej drzew

B. średnice koron drzew

C. obwody pni drzew

D. wysokości drzew

Wybór odpowiedzi dotyczącej obwodów pni drzew, wysokości drzew lub średnic koron jest błędny, ponieważ te parametry, choć istotne w różnych kontekstach, nie są kluczowe w ramach inwentaryzacji ogólnej drzewostanu. Obwód pnia i wysokość drzew to pomiary fizyczne, które mogą być użyteczne dla oceny wartości drewna, ale nie dają pełnego obrazu kondycji drzew ani nie uwzględniają potencjalnych zagrożeń zdrowotnych. Z kolei średnice koron, choć mogą wskazywać na rozwój drzewa, nie dostarczają informacji o jego stanie zdrowotnym. Istnieje powszechne nieporozumienie, że koncentrowanie się tylko na wymiarach drzewowych pozwoli na pełną ocenę jakości drzewostanu. W rzeczywistości, stan zdrowotny jest determinowany przez wiele czynników, takich jak obecność szkodników, chorób oraz warunki środowiskowe, które nie są bezpośrednio widoczne w podstawowych pomiarach. Zatem skupienie się jedynie na wymiarach fizycznych może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnego zarządzania zasobami leśnymi. Dlatego w inwentaryzacji drzewostanu kluczowe jest uwzględnienie uwag o stanie zdrowotnym drzew, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania lasami.

Pytanie 6

Jakie substancje używa się w celu eliminacji chwastów dwuliściennych?

A. Insektycydy

B. Akarycydy

C. Herbicydy

D. Fungicydy

Insektycydy, akarycydy i fungicydy to środki, które są stosowane w zupełnie innych kontekstach niż herbicydy. Insektycydy są przeznaczone do zwalczania owadów, które mogą być szkodnikami roślin, natomiast akarycydy są używane w walce z roztoczami. Stosując te środki, rolnicy i ogrodnicy koncentrują się głównie na ochronie roślin przed szkodnikami, a nie na chwastami. Chociaż mogą one wpływać na ogólny stan roślinności, ich działanie nie jest skierowane na eliminację chwastów, co czyni je nieodpowiednimi do zwalczania chwastów dwuliściennych. Fungicydy natomiast są stosowane do ochrony roślin przed chorobami grzybowymi, co również jest całkowicie inną dziedziną ochrony roślin. Często mylne jest przekonanie, że wszystkie te środki działają uniwersalnie na wszelkie zagrożenia dla roślin. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia różnorodności agrofagów oraz specyfiki ich zwalczania. Użycie niewłaściwych środków nie tylko nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ale może również zaszkodzić roślinom uprawnym oraz potencjalnie pogorszyć stan środowiska. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać środki ochrony roślin w sposób przemyślany i na podstawie rzetelnych informacji, zgodnych z najlepszymi praktykami w dziedzinie ochrony roślin.

Pytanie 7

Jaką roślinę warto zarekomendować właścicielowi gospodarstwa szkółkarskiego, które dysponuje gruntami o dominacji torfu wysokiego?

A. Trzmielinę zwyczajną (Euonymus europaeus)

B. Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris)

C. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

D. Forsycję pośrednią (Forsythia intermedia)

Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris) to roślina, która doskonale przystosowuje się do gleb torfowych, zwłaszcza torfów wysokich, które mają lekko kwasowy odczyn. Ta wieloletnia roślina krzewiasta charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na trudne warunki glebowe i atmosferyczne. Wrzos jest rośliną wrzosowatą, a jego naturalne siedliska obejmują torfowiska, wrzosowiska i tereny o niskiej żyzności, co czyni go idealnym kandydatem do uprawy w gospodarstwach szkółkarskich z przewagą torfu. Dzięki estetycznemu wyglądowi oraz długiemu okresowi kwitnienia, wrzos może być wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym, jako roślina rabatowa, na skarpy, a także w aranżacjach balkonowych i tarasowych. Dodatkowo, wrzos jest rośliną miododajną, co przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności w obrębie gospodarstwa. Dlatego zalecane jest, aby właściciele szkółek ogrodniczych w miejscach o takim typie gleby rozważyli uprawę wrzosu jako priorytetową.

Pytanie 8

Która z podanych roślin wyróżnia się najszybszym wzrostem?

A. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile)

B. Lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia)

C. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)

D. Miskant chiński (Miscanthus sinensis)

Wybór Lawendy wąskolistnej (Lavandula angustifolia), Liliowca ogrodowego (Hemerocallis hybrida) lub Rozchodnika okazałego (Sedum spectabile) jako rośliny o najsilniejszym wzroście jest błędny, ponieważ każda z wymienionych roślin ma inne właściwości i tempa wzrostu. Lawenda wąskolistna to roślina, która preferuje suche i słoneczne stanowiska, osiągająca wysokość zazwyczaj do 1 metra. Choć jest to piękna roślina o aromatycznych kwiatach, jej wzrost jest znacznie wolniejszy niż w przypadku miskanta chińskiego. Liliowiec ogrodowy z kolei, choć jest rośliną wieloletnią, osiąga średnio wysokość do 90 cm i charakteryzuje się wyraźnie ograniczonym tempem wzrostu, co sprawia, że nie mogą konkurować z miskantem. Rozchodnik okazały, będący sukulentem, również rośnie w wolniejszym tempie i preferuje ubogie gleby, co ogranicza jego wysokość do około 60 cm. Typowym błędem jest skupienie się na walorach estetycznych tych roślin, a nie na ich rzeczywistych możliwościach wzrostu. Miskant chiński wyróżnia się nie tylko szybkością wzrostu, ale także odpornością na niekorzystne warunki, co czyni go bardziej funkcjonalnym w zastosowaniach ogrodowych i krajobrazowych.

Pytanie 9

Przed pierwszym koszeniem trawnika po jego wysiewie zaleca się

A. bronowanie trawnika

B. wertykulację trawnika

C. aerację trawnika

D. wałowanie trawnika

Wałowanie trawnika po wysiewie jest kluczowym krokiem w procesie zakupu nowego trawnika. Ma na celu zapewnienie lepszego kontaktu nasion z podłożem, co z kolei sprzyja ich optymalnemu kiełkowaniu. Wałowanie pomaga również w wyrównaniu powierzchni i usunięciu ewentualnych nierówności, co jest istotne, aby uniknąć problemów z wodą gromadzącą się w zagłębieniach. Zaleca się użycie wału o odpowiedniej masie – zbyt lekki wał nie zapewni odpowiedniej kompresji gleby, natomiast zbyt ciężki może uszkodzić delikatne nasiona. W praktyce, wałowanie należy przeprowadzić po wysiewie, ale przed pierwszym podlewaniem, aby maksymalnie zwiększyć szansę na udane kiełkowanie. Standardem w branży jest wałowanie gleby o wilgotności umiarkowanej, co zapobiega zbijaniu się podłoża. Dobre praktyki wskazują również na możliwość użycia wałów o różnych kształtach, w tym wałów cylindrycznych, co zwiększa elastyczność w dostosowywaniu się do specyficznych warunków gleby.

Pytanie 10

Jakie gatunki roślin należy wybrać, aby osiągnąć efekt rabaty rozwijającej się na początku wiosny?

A. Pierwiosnek (Primula sp.), śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum)

B. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum), miskant (Miscanthus sp.)

C. Aster gawędka (Aster amellus), krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata)

D. Szałwia omszona (Salvia nemorosa), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

Wybór roślin do rabaty wczesnowiosennej wymaga zrozumienia ich cyklu życia oraz preferencji dotyczących warunków wzrostu. Złocień ogrodowy (Chrysanthemum indicum) to roślina, która kwitnie późnym latem oraz jesienią, co czyni ją nieodpowiednią do rabat, które mają być atrakcyjne wczesną wiosną. Miskant (Miscanthus sp.) to z kolei trawa ozdobna, która osiąga pełnię swojego piękna w późniejszym okresie, a jej kwiatostany pojawiają się jesienią, więc również nie spełnia wymagań wczesnowiosennej kompozycji. Szałwia omszona (Salvia nemorosa) i aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula) są roślinami letnimi, które kwitną w pełni lata, przez co nie przyniosą efektu wczesnowiosennego. Aster gawędka (Aster amellus) oraz krwawnik wiązówkowaty (Gypsophila paniculata) to rośliny, które również kwitną później, a ich styl kwitnienia nie wpisuje się w koncepcję rabaty wczesnowiosennej. Kluczowym błędem w rozważaniach na temat wyboru roślin jest brak znajomości czasu ich kwitnienia oraz specyficznych potrzeb, takich jak nasłonecznienie czy typ gleby. Dobierając rośliny wyłącznie na podstawie estetyki, można łatwo przeoczyć ich cykle wzrostu, co prowadzi do nieefektywnych i mało atrakcyjnych kompozycji. W ogrodnictwie ważne jest, aby rośliny współgrały ze sobą nie tylko wizualnie, ale również pod względem czasowym ich rozwoju.

Pytanie 11

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. okrągłym o pojemności 10 l

B. kwadratowym o pojemności 10 l

C. kwadratowym o boku długości 10 cm

D. okrągłym o średnicy 10 cm

Czasem, gdy odpowiadasz na pytania o rośliny i ich pojemności, mogą pojawić się nieporozumienia. Na przykład, jeśli ktoś mówi o pojemności 10 l, to nie ma sensu, bo te kwestie są bardziej złożone. Sam kształt pojemnika i jego wymiary też mają znaczenie, a symbol P10 odnosi się tylko do wymiarów pojemnika. Jak ktoś wspomina o kształcie okrągłym i podaje jakieś wymiary, to też może wprowadzać w błąd. W ogrodnictwie mamy konkretne standardy dotyczące kształtu i wielkości pojemników. Błędne rozumienie tego, co oznaczają pojemności w porównaniu do wymiarów, może prowadzić do złych decyzji przy wyborze pojemnika. Ważne, żeby zrozumieć, że odpowiednie oznaczenia pomagają zapewnić lepsze warunki dla roślin i ułatwiają klientom wybór dobrych produktów.

Pytanie 12

Jakie dodatkowe elementy można spotkać na ścieżce ekologiczno-przyrodniczej w parku podmiejskim?

A. murki kwiatowe

B. bindaże

C. kosze na śmieci

D. trejaże

Odpowiedzi wskazujące na bindaże, murki kwiatowe i trejaże są nieadekwatne w kontekście uzupełnienia wyposażenia ścieżki ekologiczno-przyrodniczej. Bindaże są stosowane głównie w kontekście uprawy roślin, a nie jako elementy infrastruktury parkowej. Choć mogą wspierać wzrost roślin, które są częścią ekosystemu, nie mają bezpośredniego wpływu na zarządzanie odpadami i utrzymanie czystości. Murki kwiatowe, które zazwyczaj są używane do dekoracji przestrzeni, mogą wprowadzać dodatkowe elementy estetyczne, jednak nie pełnią funkcji praktycznych związanych z ochroną środowiska. Nie służą one do zarządzania odpadami, co jest kluczowe w kontekście dbania o ścieżki ekologiczne. Trejaże, jako wsparcie dla pnączy, mogą również być atrakcyjnym elementem architektury krajobrazu, ale ich zastosowanie jest ograniczone i nie wpływa na efektywne utrzymanie porządku w parku. Kluczowym błędem jest zatem mylenie elementów dekoracyjnych i wspierających wzrost roślin z tymi, które bezpośrednio wpływają na zachowania odwiedzających i utrzymanie czystości. Warto zatem skoncentrować się na elementach, które mają praktyczne zastosowanie w kontekście ochrony środowiska, takich jak kosze na śmieci, które są niezbędne do odpowiedniego zarządzania odpadami w przestrzeniach publicznych.

Pytanie 13

Rośliny rabatowe dekoracyjne z kwiatów, które mają być użyte do stworzenia letniego kwietnika, powinny mieć

A. wykształcone pąki oraz pierwsze rozkwitnięte kwiaty

B. wykształcone liścienie oraz pierwsze liście właściwe

C. dobrze rozwiniętą rozetę liściową

D. wykształcone, zamknięte pąki kwiatowe

Wybór odpowiedzi dotyczącej liścieni oraz pierwszych liści właściwych nie uwzględnia kluczowego etapu rozwoju roślin w kontekście ich zastosowania w kwietnikach sezonowych. Liścienie, które są pierwszymi liśćmi rosnącymi z nasion, pełnią głównie funkcję odżywczą, jednak nie mają znaczenia w aspekcie estetycznym i dekoracyjnym. Rośliny w tej fazie rozwoju mogą być słabo widoczne i nie przyciągają wzroku, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań w kwietnikach letnich, które mają na celu stworzenie efektownej aranżacji ogrodowej. Z kolei zamknięte pąki kwiatowe mogą sugerować, że rośliny nie są jeszcze w pełni gotowe do wystawienia na światło i warunki atmosferyczne, które sprzyjają zapylaniu i kwitnieniu. Niezbyt rozwinięta rozetą liściowa również nie wskazuje na pełną gotowość rośliny do sezonu; rośliny powinny mieć dobrze rozwinięte liście właściwe, które pełnią funkcje fotosyntetyczne i wpływają na ogólny wzrost. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że rozwój liści jest wystarczający do oceny kondycji rośliny, jednak w kontekście kwietników sezonowych kluczowe jest skupienie się na kwiatach i pąkach, które są bezpośrednio odpowiedzialne za wizualny efekt końcowy. Niestety, pominięcie tych aspektów prowadzi do nieefektywnego doboru roślin, co może skutkować nieatrakcyjnym wyglądem kompozycji ogrodowej.

Pytanie 14

Na pokazanym fragmencie projektu wykonawczego projektowana rozstawa sadzenia dla krzewu berberysu Thunberga wynosi

A. 0,50 x 0,50 m

B. 0,80 x 0,80 m

C. 0,20 x 0,20 m

D. 0,25 x 0,25 m

Wybór niewłaściwej rozstawy sadzenia krzewów, jak na przykład 0,25 x 0,25 m, 0,20 x 0,20 m czy 0,80 x 0,80 m, może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia potrzeb roślin oraz zasad ich uprawy. Zbyt mała odległość, jak 0,25 x 0,25 m lub 0,20 x 0,20 m, prowadzi do zbyt dużej konkurencji pomiędzy sadzonkami, co może skutkować ograniczonym dostępem do światła oraz składników odżywczych, a w konsekwencji do osłabienia roślin. W praktyce, krzewy posadzone zbyt blisko siebie mogą krzyżować się, co negatywnie wpływa na ich naturalny kształt i zdrowie. Z drugiej strony, rozstaw 0,80 x 0,80 m może wydawać się korzystny, jednak w przypadku berberysu Thunberga, który nie wymaga tak dużej przestrzeni, może to prowadzić do nieefektywnego wykorzystania powierzchni ogrodu, co jest szczególnie istotne w mniejszych przestrzeniach. Właściwe planowanie rozstawu sadzenia powinno być oparte na zrozumieniu charakterystyki gatunku oraz jego potrzeb środowiskowych, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego projektowania zieleni. Dlatego zawsze warto odnosić się do opracowanych standardów oraz dobrych praktyk, aby zapewnić zdrowy rozwój roślin oraz efektywność przestrzeni zielonych.

Pytanie 15

Jakie urządzenie w ogrodzie pełni funkcję wsparcia dla roślin pnących?

A. Belweder

B. Palmeta

C. Pergola

D. Przeplotnia

Palmeta, przeplotnia oraz belweder to elementy, które są często mylone z pergolą, jednak ich funkcje i zastosowanie różnią się znacznie. Palmeta to konstrukcja, zwykle używana w architekturze, składająca się z otwartych lub zamkniętych form, które są bardziej dekoracyjne niż funkcjonalne w kontekście wsparcia dla roślin pnących. Palmeta nie oferuje odpowiednich warunków dla wzrostu roślin, ponieważ nie zapewnia im wystarczającej struktury ani stabilności do wspinania się. Z kolei przeplotnia odnosi się bardziej do sposobu układania roślin w ogrodzie, a nie do konstrukcji wspierającej je. Jej celem jest często kontrola wzrostu roślin lub organizacja przestrzeni, co nie ma związku z ich wsparciem. Belweder, choć może mieć związek z architekturą ogrodową, zazwyczaj oznacza budowlę lub pawilon, który jest stosunkowo zamknięty i nie ma na celu wspierania roślin pnących. W praktyce, wybierając elementy do ogrodu, istotne jest zrozumienie ich funkcji, co pozwala uniknąć błędów w projektowaniu przestrzeni zieleni. Błędne przekonania mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz pomniejszenia estetyki ogrodu.

Pytanie 16

Określ właściwości, jakimi powinna się odznaczać rozsadnik roślin jednorocznych przeznaczony do zadrzewiania kwietników dywanowych?

A. Wybujale rosnąca i rozkrzewiona

B. Wybujale rosnąca i wyrównana

C. Krępa i o różnorodnej wysokości

D. Krępa i wyrównana

Wybór odpowiedzi, które zakładają, że rozsada powinna być wybujała, jest nieprawidłowy, ponieważ bujne rośliny mogą nie osiągnąć stabilności potrzebnej do prawidłowego wzrostu w warunkach kwietników dywanowych. Rośliny o zbyt dużej wysokości i rozkrzewieniu mogą mieć trudności z utrzymaniem struktury, co prowadzi do ich przewracania się, zwłaszcza podczas silnych wiatrów lub opadów deszczu. Ponadto, zróżnicowana wysokość roślin w obrębie jednego kwietnika dywanowego wprowadza chaos i nieharmonijność, co stoi w sprzeczności z estetycznymi założeniami tego typu nasadzeń. Harmonijne kompozycje wymagają, aby wszystkie rośliny były na podobnym poziomie, co pozwala na uzyskanie jednolitego tła i wzmocnienie efektu wizualnego. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, kluczowe znaczenie ma również zdrowie roślin, które powinny być wolne od chorób i szkodników, co jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia przy odpowiednich, krępych i wyrównanych sadzonkach. Dlatego wybierając rozsady do kwietników dywanowych, należy zwrócić szczególną uwagę na ich strukturę i wysokość, aby uzyskać jak najlepsze efekty w aranżacji przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 17

Jakie gatunki nie są zalecane do sadzenia na placach zabaw dla dzieci z uwagi na obecność trujących alkaloidów?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)

B. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana), lipa drobnolistna (Tilia cordata)

C. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), topola czarna (Populus nigra)

D. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)

Wybór nieodpowiednich gatunków do sadzenia na placach zabaw dla dzieci jest powszechnym błędem, który wynika z braku wiedzy na temat toksyczności roślin. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba) oraz topola czarna (Populus nigra) nie są uważane za trujące. Miłorząb jest znany ze swoich właściwości zdrowotnych i stosowany jest w medycynie naturalnej, a topola czarna jest szeroko stosowana w parkach miejskich ze względu na swoją odporność na zanieczyszczenia. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana) oraz lipa drobnolistna (Tilia cordata) również nie zawierają substancji trujących, a wręcz przeciwnie, są często sadzone w przestrzeniach publicznych ze względu na swoje walory estetyczne oraz korzystny wpływ na mikroklimat. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia) i pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa) to kolejne przykłady roślin, które są uważane za bezpieczne. Wybierając odpowiednie rośliny do przestrzeni zabaw dla dzieci, należy zwracać uwagę na ich właściwości, zgodnie z zaleceniami organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo, takich jak Instytut Ochrony Środowiska czy organizacje zajmujące się projektowaniem placów zabaw. W praktyce istotne jest także podejście do edukacji dzieci o roślinach oraz ich potencjalnych zagrożeniach, aby rozwijać świadomość ekologiczną i bezpieczeństwo wśród najmłodszych.

Pytanie 18

Aby zwalczyć mszyce w ogrodzie, należy używać preparatów z kategorii

A. rodentycydów

B. insektycydów

C. akarycydów

D. moluskocydów

Stosowanie moluskocydów, akarycydów czy rodentycydów w zwalczaniu mszyc jest podejściem niewłaściwym ze względu na specyfikę działania każdego z tych preparatów. Moluskocydy są środkami przeznaczonymi do zwalczania mięczaków, a ich użycie w kontekście mszyc jest nieadekwatne, ponieważ te dwa typy organizmów różnią się znacznie pod względem biologicznym. Akarycydy z kolei są dedykowane do walki z roztoczami, a nie insektami. Choć niektóre roztocze mogą być szkodliwe, nie są one tym samym co mszyce, co powoduje, że akarycydy nie są skuteczne w zwalczaniu tych drugich. Rodentycydy, preparaty do zwalczania gryzoni, również nie mają zastosowania w przypadku owadów, ponieważ ich działanie jest skierowane na całkowicie inną grupę organizmów. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jeśli dany środek chemiczny działa na jedno szkodliwe stworzenie, to może być użyty także w walce z innymi szkodnikami. Właściwe podejście do ochrony roślin wymaga znajomości biologii szkodników oraz specyfiki i zastosowania dostępnych środków ochrony roślin, co jest kluczowe dla skuteczności działań ochronnych oraz minimalizacji negatywnego wpływu na ekosystem. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi grupami preparatów jest fundamentalne dla skutecznego zarządzania ochroną roślin.

Pytanie 19

Jakie rośliny doniczkowe są zalecane do pomieszczeń mocno oświetlonych promieniami słońca?

A. Kaktusy oraz oleandry

B. Paprocie i filodendrony

C. Fikusy oraz storczyki

D. Monstery i fuksje

Fikusy i storczyki, paprocie i filodendrony, monstery i fuksje to rośliny, które mają różne wymagania dotyczące oświetlenia, ale nie są najlepiej przystosowane do intensywnego nasłonecznienia. Fikusy, na przykład, preferują umiarkowane oświetlenie i mogą ucierpieć z powodu bezpośrednich promieni słonecznych, co prowadzi do poparzeń liści. Storczyki, choć niektóre gatunki znoszą jasne światło, potrzebują pośredniego oświetlenia; ich naturalne siedliska to lasy tropikalne, gdzie światło jest rozproszone. Paprocie są roślinami cienistymi i ich intensywne wystawienie na słońce może skutkować ich uschnięciem, ponieważ ich tkanki są przystosowane do wilgotnych i zacienionych warunków. Filodendrony, podobnie jak paprocie, preferują miejsca o rozproszonym świetle i wysokiej wilgotności, co czyni je nieodpowiednimi do miejsc intensywnie naświetlonych. Monstery, chociaż są bardziej tolerancyjne na światło, wciąż najlepiej rosną w środowisku, gdzie światło jest filtrujące. Fuksje to rośliny, które również preferują półcień, a ich liście mogą ulec uszkodzeniu w wyniku nadmiaru słońca. Wybierając rośliny do intensywnie naświetlanych pomieszczeń, istotne jest zrozumienie specyficznych potrzeb każdego gatunku, aby uniknąć błędów w pielęgnacji, które mogą prowadzić do ich osłabienia i obumarcia.

Pytanie 20

Przy sadzeniu drzewa metodą "bez zaprawy dołu" do zasypania bryły korzeniowej sadzonego drzewa powinno się użyć

A. ziemi pozyskanej podczas wykopu dołka

B. mieszanki żyznej ziemi i torfu kwaśnego

C. zmielonej kory sosnowej w stanie surowym

D. przekompostowanej zmielonej kory sosnowej

Wybór przekompostowanej zmielonej kory sosnowej jako materiału do obsypywania korzeni roślin jest nieodpowiedni z kilku powodów. Przede wszystkim, kora sosnowa, nawet w stanie przekompostowanym, ma tendencję do zatrzymywania wody oraz może wprowadzać do gleby substancje, które spowalniają rozkład materii organicznej, co nie sprzyja zdrowemu wzrostowi drzew. Stosowanie jej jako głównego materiału może prowadzić do problemów z dostępnością składników odżywczych, ponieważ kora nie dostarcza ich w takiej ilości jak naturalna gleba. W przypadku zmielonej kory sosnowej w stanie surowym, ryzyko jest jeszcze większe, ponieważ świeża kora może zawierać substancje allelopatyczne, które hamują wzrost innych roślin. Mieszanka ziemi żyznej i torfu kwaśnego, chociaż może wydawać się odpowiednia, nie bierze pod uwagę lokalnych warunków glebowych, co może prowadzić do zaburzeń pH gleby i wpływać negatywnie na rozwój korzeni. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że użycie organicznych materiałów poprawi strukturę gleby, podczas gdy kluczowe jest dobranie materiałów odpowiednich do specyficznych warunków, w jakich rośnie roślina. Ostatecznie, ziemia pozyskana podczas kopania dołka jest najlepsza, ponieważ jest naturalnym środowiskiem korzeni, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi.

Pytanie 21

W trakcie realizacji zabiegów pielęgnacyjnych w zakresie drzewostanu miejskiego powinno się

A. ustawić tablicę informacyjną o zakresie oraz czasie trwania prac i nie wprowadzać dodatkowych zabezpieczeń

B. zgłosić termin i godzinę wykonywania prac w odpowiednim Urzędzie Gminy i nie wprowadzać dodatkowych zabezpieczeń

C. ustawić tymczasowe ogrodzenie z siatki lub paneli drewnianych w celu ograniczenia dostępu osób postronnych

D. na czas prac ogrodzić teren taśmą w celu chwilowego ograniczenia dostępu osób postronnych

W przypadku zarządzania zabiegami pielęgnacyjnymi w drzewostanie ulicznym, niewłaściwe podejście do zabezpieczeń strefy roboczej może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno w zakresie bezpieczeństwa, jak i reputacji instytucji przeprowadzającej te prace. Nie zgłoszenie terminu i czasu wykonywania prac w Urzędzie Gminy oraz brak dodatkowych zabezpieczeń, jak w pierwszej odpowiedzi, narusza podstawowe zasady bezpieczeństwa, które wymagają informowania odpowiednich organów o prowadzonych pracach, co pozwala na lepszą koordynację działań w przestrzeni publicznej. Ustawienie tablicy informacyjnej, jak sugeruje druga odpowiedź, może być pomocne, ale samo w sobie nie wystarcza. Brak ogrodzenia terenu naraża przechodniów na niebezpieczeństwo, zwłaszcza gdy na przykład używane są narzędzia elektryczne czy maszyny. Nieustawienie ogrodzenia ani taśmy może prowadzić do niezamierzonych wypadków, które mogą być kosztowne zarówno pod względem zdrowotnym, jak i prawnym. Bezpieczne prowadzenie prac w przestrzeni publicznej wymaga także dbałości o przestrzeganie przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz prawa budowlanego. Dlatego kluczowe jest, aby każda praca w obrębie drzewostanu ulicznego była poprzedzona odpowiednim zabezpieczeniem terenu oraz informowaniem o działaniach, które mają miejsce, co nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także buduje zaufanie społeczności do przeprowadzanych prac.

Pytanie 22

Które z podanych gatunków roślin nadają się do uprawy w cieniu rzucanym przez korony drzew?

A. Łyszczec wiechowaty (Gypsophila paniculata)

B. Ostróżkę ogrodową (Delphinium x cultorum)

C. Konwalię majową (Convallaria majalis)

D. Zawciąg nadmorski (Armeria maritima)

Zawciąg nadmorski, znany też jako Armeria maritima, to roślina, która lubi słońce i piaszczystą ziemię, więc nie nadaje się do sadzenia w cieniu. W pełnym słońcu rozwija się najlepiej, więc sadzenie jej w ciemnych miejscach to raczej kiepski pomysł. Co do ostróżki ogrodowej (Delphinium x cultorum), to mimo że jest ładna, też woli pełne słońce i dobrze drenujące gleby. Musisz na nią uważać, bo łatwo może zgnić, jeśli ma za dużo wilgoci, zwłaszcza w cieniu. Podobnie z łyszczcem wiechowatym (Gypsophila paniculata), który również wymaga słońca i dobrej wentylacji gleby, więc nie sadź go w cieniu. Często popełniamy błąd myśląc, że wszystkie rośliny mogą rosnąć w każdych warunkach, a to prowadzi tylko do problemów. Każda roślina ma swoje konkretne potrzeby, jeśli chodzi o światło, wilgoć i typ gleby. Pewnie warto przemyśleć, jakie rośliny pasują do naszych warunków, by mogły ładnie rosnąć.

Pytanie 23

Czy długie, elastyczne łodygi oraz organy czepne tworzą

A. lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) i kolcowój pospolity (Lycium barbarum)

B. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis) i barwinek pospolity (Vinca minor)

C. milin amerykański (Campsis radicans) i bluszcz pospolity (Hedera helix)

D. mahonia rozłogowa (Mahonia repens) i dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)

Irga pozioma (Cotoneaster horizontalis) oraz barwinek pospolity (Vinca minor) są roślinami, które nie posiadają cech charakterystycznych dla długich, wiotkich pędów ani organów czepnych. Irga pozioma to krzew o pokroju prostrzonym, który rozprzestrzenia się dzięki odrostom, ale nie wspina się aktywnie jak pnącza, co oznacza, że nie wytwarza organów czepnych. Z kolei barwinek pospolity to roślina okrywowana, która również nie ma przystosowań do wspinania, lecz rośnie poziomo, tworząc gęste dywany zieleni. Typowy błąd myślowy polega na myleniu roślin okrywowych i krzewów z pnączami. Pnącza, takie jak milin amerykański czy bluszcz, posiadają wyspecjalizowane struktury, które umożliwiają im wspinanie się na wyższe partie roślinności lub inne podpory, co pozwala im na lepszy dostęp do światła i wody. W kontekście omawianego pytania, ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi rodzajami roślin, co jest kluczowe w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Wybór odpowiednich roślin do konkretnego zastosowania powinien opierać się na ich biologicznych właściwościach, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywnego zagospodarowania przestrzeni.

Pytanie 24

Przedstawione na ilustracji drzewa tworzą

A. rytm.

B. dominantę.

C. akcent.

D. paralelę.

Odpowiedź 'rytm' jest poprawna, ponieważ na przedstawionej ilustracji widoczna jest aleja drzew umiejscowionych w regularnych odstępach, co tworzy powtarzalny wzór. Rytm w kontekście wizualnym można zdefiniować jako skoordynowane powtarzanie się elementów, co prowadzi do harmonijnego postrzegania przestrzeni. W architekturze i krajobrazie, rytm jest istotnym elementem kompozycji, który może wpływać na sposób, w jaki odbiorcy doświadczają danej przestrzeni. Przykłady zastosowania rytmu obejmują projektowanie parków, alei czy ogrodów, gdzie regularność i powtarzalność elementów mogą być wykorzystywane do prowadzenia wzroku odwiedzających, tworzenia przyjemnej atmosfery oraz zwiększenia estetyki przestrzeni. Warto również zaznaczyć, że zrozumienie rytmu jest kluczowe dla architektów i projektantów, gdyż pozwala na efektywne organizowanie przestrzeni w sposób, który wpływa na emocje i odczucia ludzi. Praktyczne zastosowanie rytmu można zauważyć w znanych przestrzeniach publicznych, takich jak aleje drzew w parkach miejskich, które nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale również organizacyjną.

Pytanie 25

Aby uzyskać odpowiednią gęstość u roślin, które zostały zbyt blisko wysiane do ziemi, należy przeprowadzić zabieg tuż po ich wschodach

A. uszczykiwania

B. przerywania

C. eliminowania

D. pikowania

Przerywanie roślin to naprawdę ważny krok w agrotechnice, zwłaszcza jak mamy do czynienia z ich zbyt gęstym wysiewem. Chodzi o to, żeby wyeliminować nadmiar roślin, dzięki czemu te, które zostaną, będą miały więcej miejsca na rozwój. To się przekłada na lepszy dostęp do słońca, powietrza, a także składników odżywczych w glebie. Najlepiej przerwać rośliny, gdy osiągną dobrą wysokość i wyglądają na wystarczająco silne do tego zabiegu. Dla przykładu, przy siewie marchwi, jeśli nasiona są zbyt gęsto wysiane, musimy je przerwać, by korzenie mogły się dobrze rozwijać. Ręczne przerwanie lub użycie specjalnych narzędzi daje najlepsze wyniki, bo wtedy mniej uszkadzamy rośliny, które zostają. Warto też robić to rano albo późnym popołudniem, w dni, kiedy nie wieje wiatr, bo to sprzyja ich lepszemu wzrostowi. Taki zabieg jest naprawdę istotny, jeśli chcemy mieć dobre plony, więc warto go uwzględnić w planie naszych prac w ogrodzie.

Pytanie 26

Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie

A. azotu

B. potasu

C. fosforu

D. wapnia

Wybór potasu, wapnia lub fosforu jako uzupełnienia dla azotu w glebie jest niezgodny z podstawową wiedzą na temat nawożenia roślin. Potas, choć niezwykle ważny dla funkcjonowania roślin, wpływa przede wszystkim na procesy osmotyczne i fotosyntezę, a nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za syntezę białek czy wzrost masy zielonej. Uzupełniając glebę w potas, można poprawić odporność roślin na choroby oraz ich zdolności do akumulacji wody, jednak nie zaspokaja to ich zapotrzebowania na azot. Wapń, z kolei, jest kluczowy dla struktury komórek roślinnych oraz regulacji pH gleby, co wpływa na dostępność innych składników odżywczych, ale jego rola w kontekście niedoboru azotu jest marginalna. Fosfor, który jest ważny dla energii komórkowej i rozwoju korzeni, także nie zaspokaja potrzeb roślin w zakresie azotu. Typowym błędem w myśleniu o nawożeniu jest traktowanie wszystkich składników pokarmowych jako równorzędnych, co prowadzi do nieefektywnych strategii nawożenia. W praktyce, nieodpowiednie dostosowanie nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin może skutkować nie tylko obniżeniem plonów, ale także negatywnym wpływem na środowisko, w tym zanieczyszczeniem wód gruntowych. Dlatego dokładna analiza gleby oraz zrozumienie potrzeb konkretnej uprawy są kluczowe dla efektywnego i zrównoważonego nawożenia.

Pytanie 27

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie odnosi się do obliczania wydatków na

A. wykonanie instalacji elektrycznej

B. sadzenie krzewów

C. wykonanie trawnika

D. obsadzenie rabat kwiatowych

Obsadzenie kwietników, wykonanie trawników oraz sadzenie krzewów są aspektami zagospodarowania terenów zielonych, które wchodzą w zakres Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21. Każda z tych czynności wymaga zastosowania odpowiednich nakładów rzeczowych, takich jak roślinność, podłoża oraz prace przygotowawcze. Typowym błędem w podejściu do tego zagadnienia jest mylenie zakresu prac związanych z terenami zielonymi z bardziej technicznymi aspektami, jakimi są instalacje elektryczne. Instalacja elektryczna, jako złożony proces, wymaga zupełnie innego podejścia, które nie znajduje odzwierciedlenia w katalogach dotyczących nakładów związanych z terenami zielonymi. W przypadku obsadzenia kwietników, ważne jest zwrócenie uwagi na odpowiedni dobór roślinności oraz zasady tworzenia kompozycji roślinnych, co również może wpływać na estetykę i funkcjonalność przestrzeni. Podobnie, wykonywanie trawników wiąże się z odpowiednimi nakładami na przygotowanie podłoża oraz pielęgnację, co jest istotnym elementem dbałości o tereny zielone. W praktyce, wykonawcy często pomijają różnice pomiędzy tymi dwoma obszarami, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących zastosowania odpowiednich katalogów przy planowaniu prac. Kluczowym jest zrozumienie, że każdy typ pracy wymaga specyficznego podejścia i odpowiednich narzędzi do oceny nakładów, co jest fundamentem skutecznego zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 28

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawników na terenach sportowych jest

A. mikrozraszanie

B. zamgławianie

C. nawadnianie kropelkowe

D. deszczowanie

Zamgławianie, mimo że jest stosowane w niektórych kontekstach do nawadniania, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla muraw sportowych. Ta metoda polega na wprowadzeniu drobnych kropli wody do powietrza, co może prowadzić do problemów z równomiernym nawodnieniem gleby. Efekty zamgławiania są często nieprzewidywalne, ponieważ zależą od warunków wiatrowych i temperatury, a także mogą ograniczać skuteczność, jeśli chodzi o pokrycie większych obszarów. Nawadnianie kropelkowe, chociaż efektywne w ogrodnictwie i uprawach rolno-sadowniczych, nie jest zalecane do obsługi boisk sportowych, ponieważ skupia się na dostarczaniu wody bezpośrednio do korzeni roślin, co może nie odpowiednio nawadniać górne warstwy murawy, gdzie zachodzi większość aktywności sportowej. Mikrozraszanie również nie jest odpowiednie w tym przypadku, gdyż jego zasięg jest ograniczony, a metoda ta jest z reguły stosowana w szkółkach roślinnych oraz w ogrodnictwie. Podejmowanie decyzji o wyborze metody nawadniania powinno być oparte na specyficznych wymaganiach sportowych, warunkach klimatycznych oraz technicznych aspektach zarządzania boiskami, co czyni deszczowanie najlepszym wyborem w kontekście sportowym.

Pytanie 29

Jakie rodzaje krzewów ozdobnych są zalecane do uprawy w gruncie w szkółkarstwie, gdy gleby mają charakter kwaśny?

A. Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius), dereń biały (Cornus alba)

B. Żarnowiec miotlasty (Cytisus scoparius), różanecznik 'Roseum Elegans' (Rhododendron 'Roseum Elegans')

C. Budleja Dawida (Budlleja davidii), ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)

D. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)

Niektóre rośliny, które wymieniłeś w błędnych odpowiedziach, jak Budleja Dawida i ognik szkarłatny, wolą gleby z neutralnym lub lekko zasadowym odczynem. Dlatego ich uprawa w kwaśnych warunkach może je osłabić. Budleja jest znana z odporności na różne warunki, ale kwaśne pH to nie to, co lubi. Ognik szkarłatny, mimo że ładny, też wymaga lepszych warunków, żeby zdrowo rosnąć. Jaśminowiec wonny i dereń biały preferują umiarkowanie zasadowe gleby, więc też niezbyt pasują do kwaśnych. Często się myśli, że wszystkie krzewy ozdobne mogą rosnąć w każdych warunkach, ale to nieprawda. Ważne jest, żeby zrozumieć, jakie są wymagania glebowe różnych roślin, żeby uniknąć problemów z ich wzrostem i wyglądem.

Pytanie 30

Jakie urządzenie należy wykorzystać do koszenia trawy przy samych pniach drzew?

A. kosiarką bębnową

B. kosiarką czołową

C. podkaszarką

D. kosiarką rotacyjną

Wybór kosiarki rotacyjnej, czołowej czy bębnowej do wykoszenia trawy w pobliżu pni drzew może wydawać się na pierwszy rzut oka praktycznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości niesie ze sobą szereg ograniczeń. Kosiarka rotacyjna, mimo swojej wydajności w otwartym terenie, nie jest przystosowana do pracy w wąskich przestrzeniach. Jej szeroki zasięg i sztywna konstrukcja mogą potencjalnie uszkodzić korę drzew oraz ich korzenie, co negatywnie wpływa na zdrowie drzew. Użycie kosiarki czołowej, która jest zaprojektowana do pracy na równych powierzchniach, również nie jest właściwe w kontekście pielęgnacji trawy wokół drzew, ponieważ nie ma odpowiedniej zwrotności do manewrowania wokół przeszkód. Co więcej, kosiarka bębnowa, używana głównie w większych przestrzeniach, nie sprawdzi się w bliskim sąsiedztwie drzew ze względu na swoją ciężką konstrukcję i niewielką elastyczność w poruszaniu się. Takie podejścia mogą prowadzić do uszkodzeń roślinności oraz zniekształcenia estetyki ogrodu. W profesjonalnym utrzymaniu terenów zielonych kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych zadań, co przekłada się na nie tylko na efektywność, ale także na długoterminowe zdrowie i wygląd przestrzeni zielonej.

Pytanie 31

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. zmniejszenie wilgotności powietrza

B. nasycenie powietrza jonami dodatnimi

C. zatrzymanie wód opadowych w glebie

D. zwiększenie temperatury otoczenia

Obecność zadrzewień oraz parków i zieleńców w miastach odgrywa kluczową rolę w zatrzymywaniu wód opadowych w glebie. Drzewa oraz roślinność działają jak naturalne filtry, które absorbuje wodę deszczową, zmniejszając tym samym ryzyko powodzi oraz erozji gleby. Woda opadowa, zamiast spływać po powierzchni, wnika w glebę, co przyczynia się do regeneracji wód gruntowych. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie miast zgodnie z koncepcją 'zielonej infrastruktury', gdzie zieleń jest integralną częścią systemu zarządzania wodami opadowymi. W praktyce oznacza to także zmniejszenie kosztów związanych z systemami odwadniającymi oraz poprawę jakości wód gruntowych. Dodatkowo, zadrzewienia przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska. Dzięki odpowiedniemu planowaniu przestrzennemu, można maksymalizować korzyści płynące z obecności zieleni w miastach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 32

Nadzór kierownictwa oraz zespołu nad przebiegiem budowy i jej zgodnością z planem umożliwia

A. dziennik budowy

B. księga obmiaru

C. harmonogram

D. kosztorys

Kosztorys, choć istotny w kontekście planowania finansowego budowy, nie jest narzędziem służącym do kontrolowania postępu prac. Jego głównym zadaniem jest oszacowanie kosztów związanych z realizacją projektu, co może pomóc w budżetowaniu, ale nie dostarcza informacji o harmonogramie realizacji poszczególnych etapów budowy. W praktyce błędne może być przekonanie, że sporządzanie kosztorysu automatycznie wiąże się z monitorowaniem postępu. Natomiast dziennik budowy odgrywa ważną rolę w dokumentowaniu przebiegu prac oraz wszelkich zdarzeń na placu budowy, ale sama jego obecność nie zapewnia systematycznej kontroli nad harmonogramem. Księga obmiaru, z kolei, jest narzędziem wykorzystywanym do rejestrowania rzeczywistych ilości wykonanych prac w odniesieniu do kosztorysu, jednak również nie odnosi się bezpośrednio do czasu realizacji. Powszechnym błędem jest mylenie dokumentacji kosztowej z instrumentami zarządzania czasem, co może prowadzić do niedoszacowania znaczenia harmonogramu w procesie budowy. Efektywne zarządzanie projektem budowlanym wymaga zintegrowania wszystkich tych narzędzi, ale to harmonogram jest kluczowy dla monitorowania postępu i zgodności z planem.

Pytanie 33

Jakie gatunki roślin kwitnących latem mają intensywną kolorystykę kwiatów, która wyraźnie wyróżnia się na tle białej ściany budynku?

A. Juka karolińska (Yuccafilamentosa), łyszczec wiechowaty (Gypsophilapaniculata)

B. Kosmatka śnieżna (Luzula nivea), mozga trzcinowata (^halaris arundinaced)

C. Mak wschodni (Papcwer orientale), pysznogłówka ogrodowa (Monarda hybridd)

D. Kostrzewa miotlasta (Festuca scoparid), miskant chiński (Miscanthus sinensis)

Mak wschodni (Papaver orientale) oraz pysznogłówka ogrodowa (Monarda hybrida) to znakomite wybory dla kompozycji roślinnych, które mają na celu uzyskanie mocnego akcentu kolorystycznego, zwłaszcza na tle białej ściany budynku. Mak wschodni charakteryzuje się dużymi, intensywnie kolorowymi kwiatami, które mogą przyciągać wzrok z daleka. Kwiaty te są dostępne w różnych odcieniach, ale szczególnie popularne są intensywne czerwienie i pomarańcze, które dobrze kontrastują z białym tłem. Pysznogłówka ogrodowa, z kolei, jest znana ze swoich purpurowych i różowych kwiatów, które dodatkowo przyciągają owady zapylające, co czyni ją nie tylko estetycznym, ale i ekologicznym elementem ogrodu. Wybierając te rośliny, warto również pamiętać o ich wymaganiach glebowych i świetlnych, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu. Rekomenduje się sadzić je w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie dobrze przepuszczalnej, co zapewni ich optymalny rozwój oraz kwitnienie.

Pytanie 34

Podaj wysokość nad ziemią, na której dokonuje się pomiaru "pierśnicy"?

A. 80 cm

B. 100 cm

C. 130 cm

D. 150 cm

W niektórych odpowiedziach widać logiczny tok myślenia, ale nie pasują one do pytania o pomiar pierśnicy. Na przykład 80 cm to zdecydowanie za niska wysokość, żeby uchwycić obwód klatki piersiowej dorosłego człowieka. To może dotyczyć tylko dzieci albo osób z nietypowymi proporcjami. 100 cm też nie jest typową wysokością, więc pomiar może być zaniżony, co jest problematyczne zwłaszcza w projektowaniu odzieży, gdzie precyzja jest istotna. Z kolei 150 cm to już za dużo, bo przekracza standardową wysokość pomiaru i może dać nam złe wyniki. Urządzenia pomiarowe w takiej pozycji mogą mieć problem z dokładnym zdefiniowaniem obwodu. Generalnie, pomiar pierśnicy powinien być robiony na wysokości, która odpowiada anatomicznym proporcjom, żeby wyniki były wiarygodne. Jak się odchodzi od tego standardu, to mogą się pojawić błędy, co później może wpływać na dobór odzieży czy diagnozowanie problemów zdrowotnych. Przy każdym pomiarze ważne jest, żeby trzymać się uznanych zasad, bo precyzja ma znaczenie.

Pytanie 35

Na proces kwitnienia roślin dnia krótkiego oddziałuje

A. czas oświetlenia w ciągu doby

B. doświetlanie w trakcie uprawy rozsady

C. intensywność światła słonecznego

D. źródło oświetlenia

Natężenie światła słonecznego, doświetlanie w czasie produkcji rozsady i źródło światła mogą wydawać się istotnymi czynnikami wpływającymi na wzrost roślin, jednak nie mają one bezpośredniego wpływu na zakwitanie roślin dnia krótkiego. Natężenie światła odnosi się do ilości energii świetlnej docierającej do rośliny, co może wpływać na ogólny wzrost i zdrowie roślin, ale nie na mechanizm kwitnienia specyficzny dla roślin dnia krótkiego. Te rośliny reagują głównie na długość ciemności, a nie na natężenie światła. Zastosowanie doświetlania w czasie produkcji rozsady jest techniką, która może być używana do wspierania wzrostu roślin w warunkach, gdzie naturalne światło jest niewystarczające, ale może ona wprowadzać dodatkowe komplikacje, jeśli nie jest stosowana w odpowiednich odstępach czasu. Wreszcie, wybór źródła światła, takie jak lampy LED, może wpłynąć na jakość wzrostu roślin, jednak nie zmienia zasadniczo mechanizmu, na którym opiera się zakwitanie roślin dnia krótkiego. Często mylone podejścia do uprawy roślin wynikają z niepełnego zrozumienia ich biologii i cyklów życiowych, co prowadzi do nieefektywnych praktyk hodowlanych. Kluczem do sukcesu w hodowli roślin dnia krótkiego jest zrozumienie ich specyficznych potrzeb związanych z cyklem świetlnym, co jest podstawą do osiągnięcia optymalnych rezultatów w produkcji ogrodniczej.

Pytanie 36

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 15 m2

B. 5 m2

C. 25 m2

D. 35 m2

Budowa zbiornika wodnego o powierzchni 35 m² rzeczywiście wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego w Polsce, zbiorniki wodne o powierzchni powyżej 30 m² podlegają regulacjom, które mają na celu ochronę środowiska i zapewnienie bezpieczeństwa budowli. Przykładowo, zbiorniki do 30 m² mogą być budowane bez pozwolenia, co często prowadzi do nieodpowiednich praktyk, takich jak nieprawidłowe oszacowanie wpływu na lokalny ekosystem. Zbieranie deszczówki czy budowa małych stawów rekreacyjnych to popularne praktyki, które mogą nie wymagać formalności, jednakże większe zbiorniki, takie jak te o powierzchni 35 m², muszą być projektowane z pełnym uwzględnieniem przepisów technicznych oraz oceny oddziaływania na środowisko. Praktyczne aspekty budowy takich zbiorników obejmują dobór odpowiednich materiałów budowlanych, zaprojektowanie systemów odprowadzania wód, a także planowanie dostępu do zbiornika w celu jego konserwacji i ewentualnych napraw. Dobre praktyki budowlane sugerują również konsultacje z inżynierami hydrotechnicznymi oraz uzyskanie opinii od służb ochrony środowiska, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 37

Jakie z wymienionych narzędzi używa się do ręcznej aeracji powierzchniowej?

A. Grabie o podciętych zębach

B. Kosiarkę spalinową samojezdną

C. Aerator rurkowy

D. Widły amerykańskie

Widły amerykańskie, choć są narzędziem ogrodniczym do pracy w glebie, nie są odpowiednie do ręcznej aeracji powierzchniowej. Ich konstrukcja i przeznaczenie skupiają się głównie na przekopywaniu gleby oraz jej spulchnianiu, co nie jest tym samym co aeracja. Aeracja to proces, który ma na celu poprawienie przepuszczalności gleby i dostarczenie powietrza do strefy korzeniowej roślin, a widły nie są w stanie efektywnie wprowadzać powietrza w glebie. Kosiarka spalinowa samojezdna, z kolei, ma całkowicie inne zastosowanie, gdyż służy do koszenia trawnika i nie ma funkcji aeracyjnych. Wykorzystywanie jej w tym kontekście może prowadzić do pomyłek, ponieważ nie zapewnia ona niezbędnej perforacji gleby. Aerator rurkowy to narzędzie specjalistyczne, które również nie jest odpowiednie w kontekście ręcznej aeracji powierzchniowej, ponieważ jest bardziej skomplikowane i stosowane głównie w aeracji mechanicznej, a nie w pracy ręcznej. Wybierając narzędzia do aeracji, kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi metodami i narzędziami, aby skutecznie wspierać zdrowy rozwój roślin i unikać typowych błędów w pielęgnacji gleby.

Pytanie 38

Zaleca się, aby cebule tulipanów były sadzone na głębokości

A. połowy ich wysokości.

B. 2-3-krotności ich wysokości.

C. 4-5-krotności ich wysokości.

D. równej ich wysokości.

Sadzenie cebul tulipanów na głębokości równej połowie ich wysokości to kiepski pomysł, bo może to prowadzić do różnych problemów. Cebule mogą się chwiać, co nie jest dobre, bo wtedy są bardziej narażone na złe warunki atmosferyczne. Jak sadzisz za płytko, to cebule mogą przemarzać, zwłaszcza w zimniejsze dni. A jak są blisko góry, to mogą też być łatwym łupem dla szkodników i chorób. Jeśli sadzisz na głębokości, która jest równa wysokości cebuli, to rośliny mogą mieć problem z pobieraniem wody i składników odżywczych, co jest kluczowe. Z kolei głębokość 4-5 razy większa niż wysokość cebuli też nie jest najlepszym pomysłem, bo może być problem z dostępem powietrza i wtedy cebule gniją. Dbanie o dobrą głębokość to naprawdę istotna rzecz w pielęgnacji tulipanów, bo ma wpływ na ich zdrowie i wygląd.

Pytanie 39

Obszar bagienny zbiornika wodnego stanowi odpowiednie miejsce dla

A. olszy czarnej (Alnus glutinosa) i metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)

B. jesionu pensylwańskiego (Fraxinus pennsylvanica) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)

C. brzozy brodawkowatej (Betula pendula) i modrzewia europejskiego (Larix decidua)

D. dębu szypułkowego (Quercus robur) i cyprysika nutkajskiego (Chamaecyparis nootkatensis)

Zarówno jesion pensylwański, jodła jednobarwna, dąb szypułkowy, jak i brzoza brodawkowata to gatunki drzew, które nie są typowo związane ze strefami bagiennymi. Jesion pensylwański (Fraxinus pennsylvanica) oraz jodła jednobarwna (Abies concolor) preferują bardziej suche, górzyste lub nizinne tereny i nie są dostosowane do długotrwałego zalewania wodą, co czyni je mniej odpowiednimi dla stref bagiennych. Dąb szypułkowy (Quercus robur) również nie jest typowym przedstawicielem roślinności bagiennej, mimo że może występować w ich pobliżu, to zazwyczaj preferuje glebę o niższej wilgotności. Natomiast brzoza brodawkowata (Betula pendula) jest znana z preferencji do gleb dobrze drenowanych. Typowe błędy myślowe w tym kontekście polegają na utożsamieniu wilgotnych siedlisk z jakimikolwiek drzewami, co może prowadzić do mylnego wniosku o ich zdolności do życia w warunkach bagiennych. Zrozumienie specyficznych wymagań ekologicznych poszczególnych gatunków roślin jest kluczowe w kontekście planowania ochrony środowiska oraz projektowania przestrzeni zielonych. W odniesieniu do standardów ochrony środowiska i bioróżnorodności, właściwe dobieranie gatunków roślinnych do konkretnych biotopów jest kluczowe dla sukcesu działań restauracyjnych i ochronnych.

Pytanie 40

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. kultywatora

B. orki przedzimowej

C. włókowania

D. brony talerzowej

Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej