Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
  • Kwalifikacja: BUD.20 - Organizacja robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 11:32
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 12:32

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przed rozpoczęciem instalacji systemów wentylacyjnych konieczne jest sprawdzenie, czy

A. w urządzeniach i przewodach wentylacyjnych nie znajdują się obce przedmioty typu śruby lub nakrętki
B. w otworach czerpni są zamknięte przepustnice, żaluzje oraz zasuwy
C. wszystkie włazy do kanałów oraz komór nawiewnych i wyciągowych są otwarte
D. jest wstrzymany dopływ energii do urządzeń wentylacyjnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca braku obcych przedmiotów w urządzeniach i przewodach wentylacyjnych jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności systemu wentylacyjnego. Obce przedmioty, takie jak śruby, nakrętki czy inne elementy, mogą blokować przepływ powietrza, co prowadzi do obniżenia wydajności systemu oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia wentylatorów i innych komponentów. Przykładem zastosowania tej zasady jest regularne przeprowadzanie inspekcji przed uruchomieniem systemów wentylacyjnych, co jest zgodne z wytycznymi norm PN-EN 12599 oraz PN-EN 13779. Kontrola ta powinna obejmować sprawdzenie wszystkich kanałów, komór i urządzeń, aby upewnić się, że są one wolne od zanieczyszczeń, co ma kluczowe znaczenie dla ich prawidłowej pracy. Dbanie o czystość i prawidłowe funkcjonowanie systemu wentylacyjnego przyczynia się do poprawy jakości powietrza w pomieszczeniach oraz minimalizacji ryzyka awarii, co w dłuższej perspektywie przekłada się na oszczędności energetyczne i koszty utrzymania.

Pytanie 2

Przy sporządzaniu przedmiaru robót związanych z instalacją grzejników, należy określić

A. zapotrzebowanie ich mocy cieplnej
B. ich ilość z podziałem na rodzaje
C. kubaturę pomieszczeń, w których będą instalowane grzejniki
D. współczynniki przenikania ciepła dla różnych przegród budowlanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca ustalenia liczby grzejników z podziałem na typy jest kluczowa w kontekście efektywności systemu grzewczego. Przy projektowaniu instalacji grzewczej istotne jest, aby dobrać odpowiednią liczbę grzejników, które będą w stanie zapewnić wymaganą moc grzewczą w danym pomieszczeniu. Zastosowanie różnych typów grzejników, takich jak grzejniki płytowe, konwektorowe czy podłogowe, może znacząco wpłynąć na rozkład temperatury oraz komfort cieplny użytkowników. W praktyce, przedmiar robót powinien uwzględniać nie tylko ilość, ale i rodzaj grzejników, co pozwala na optymalne rozmieszczenie w przestrzeni, uwzględniając ich specyfikę oraz wymagania dotyczące instalacji. Przykładowo, grzejniki konwektorowe mogą być bardziej efektywne w pomieszczeniach o dużych oknach, gdzie występuje znaczna utrata ciepła. Dobre praktyki w branży zalecają również weryfikację mocy grzewczej oraz zastosowanie odpowiednich norm, takich jak PN-EN 12831, aby obliczyć zapotrzebowanie na ciepło dla budynku, co jest fundamentalnym krokiem w projektowaniu systemów grzewczych.

Pytanie 3

Wskaźnik oceny zanieczyszczeń w ściekach ChZT definiuje

A. ilość tlenu niezbędną bakteriom do utlenienia biologicznie rozkładalnych organicznych związków w atmosferze tlenowej.
B. liczbę wszystkich organicznych związków podatnych na utlenianie silnym utleniaczem.
C. żyzność zbiorników oraz cieków wodnych w wyniku dopływu azotu i fosforu.
D. całkowitą zawartość węgla organicznego.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca, że wskaźnik ChZT określa liczbę wszystkich związków organicznych podatnych na utlenianie silnym związkiem utleniającym, jest poprawna. ChZT, czyli Chemiczne Zapotrzebowanie na Tlen, jest kluczowym wskaźnikiem w ocenie jakości wód, a jego pomiar umożliwia określenie stopnia zanieczyszczenia wód przez substancje organiczne. W praktyce, wskaźnik ten jest używany do monitorowania stanu ekologicznego zbiorników wodnych oraz do oceny wpływu ścieków na ich żyzność. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 1899-1, pomiar ChZT pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń dla ekosystemów wodnych, a także na kontrolowanie skuteczności procesów oczyszczania ścieków w oczyszczalniach. Na przykład, w przypadku zakładów przemysłowych, regularne monitorowanie ChZT jest niezbędne do zapewnienia zgodności z regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska i zapobiegania negatywnym skutkom dla lokalnych zbiorników wodnych. Wiedza na temat ChZT jest również istotna w kontekście zarządzania wodami i projektowania skutecznych systemów oczyszczania, co z kolei przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i ochrony zasobów wodnych.

Pytanie 4

Jeśli w dokumentacji dotyczącej instalacji gazu rodzaj gazu jest oznaczony symbolem E, to jaki gaz zostanie użyty?

A. propan-butan
B. ziemny zaazotowany
C. ziemny wysokometanowy
D. acetylen

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "ziemny wysokometanowy" jest prawidłowa, ponieważ gaz ziemny o wysokiej metanowości, oznaczany symbolem E, charakteryzuje się wysoką zawartością metanu, co czyni go odpowiednim do wykorzystania w instalacjach gazowych. W praktyce gaz ten jest najczęściej stosowany w gospodarstwach domowych i przemysłowych ze względu na jego efektywność energetyczną oraz niską szkodliwość dla środowiska. W instalacjach gazowych, szczególnie w budynkach mieszkalnych, standardy takie jak PN-EN 1775 oraz PN-EN 12057 definiują wymagania dotyczące projektowania i eksploatacji instalacji gazowych z użyciem gazu ziemnego. Wysoka jakość tego gazu sprawia, że jego wykorzystanie przyczynia się do zmniejszenia emisji zanieczyszczeń. Zastosowanie gazu ziemnego wysokometanowego jest powszechne, a jego właściwości energetyczne pozwalają na efektywne ogrzewanie oraz gotowanie, co czyni go niezastąpionym źródłem energii w nowoczesnym budownictwie. Warto również zauważyć, że gaz ten jest dostarczany przez rozwiniętą infrastrukturę gazową, co zapewnia jego szeroką dostępność.

Pytanie 5

Podczas inspekcji technicznej wentylatora na dachu powinno się zweryfikować

A. stan wirnika
B. szczelność układu chłodniczego
C. czystość skraplacza
D. stopień zabrudzenia filtrów powietrza

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podczas przeglądu technicznego wentylatora dachowego kluczowym elementem do oceny jest stan wirnika. Wirnik, jako integralna część wentylatora, odpowiada za generowanie przepływu powietrza, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu wentylacyjnego. W praktyce, uszkodzenia wirnika, takie jak pęknięcia czy deformacje, mogą prowadzić do osłabienia wydajności wentylatora, a w skrajnych przypadkach do jego awarii. Regularne kontrole stanu wirnika są zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze konserwacji urządzeń wentylacyjnych, co znacząco wpływa na ich żywotność oraz efektywność energetyczną. Warto również zwrócić uwagę na zużycie łożysk wirnika, które mogą powodować dodatkowe drgania i hałas, co jest sygnałem, że system wymaga interwencji. W odniesieniu do standardów branżowych, takich jak normy ISO dotyczące systemów wentylacyjnych, regularne przeglądy wirnika są zalecane co najmniej raz w roku, a także po każdej intensywnej eksploatacji, co potwierdza znaczenie tej czynności dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej.

Pytanie 6

Na rysunkach instalacji gazowej znakiem graficznym przedstawionym na rysunku oznacza się

Ilustracja do pytania
A. zawór elektromagnetyczny.
B. regulator temperatury.
C. reduktor gazu.
D. zespół kontroli szczelności.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol przedstawiony na rysunku jest powszechnie uznawanym oznaczeniem reduktora gazu w schematach instalacji gazowych. Reduktor gazu ma za zadanie obniżenie ciśnienia gazu ze źródła dostaw do poziomu, który jest odpowiedni dla urządzeń gazowych, takich jak kotły czy piecyki. Dzięki temu urządzenia te mogą działać efektywnie i bezpiecznie, unikając ryzyka uszkodzenia związane z nadmiernym ciśnieniem. W praktyce, reduktory gazu są kluczowymi elementami w instalacjach gazowych, ponieważ ich prawidłowe działanie zapewnia stabilność systemu oraz zgodność z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 13786. Dodatkowo, regularne przeglądy i konserwacja reduktorów są niezbędne, aby zapewnić ich niezawodność w długoterminowym użytkowaniu. W przypadku nieprawidłowego działania reduktora, mogą wystąpić niebezpieczne sytuacje, takie jak wycieki gazu czy niewłaściwe funkcjonowanie urządzeń, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich symboli i oznaczeń w dokumentacji instalacyjnej.

Pytanie 7

Ilość oraz rodzaj zrealizowanych prac na sieci wodociągowej należy mierzyć w sposób ciągły podczas wykonywania robót i zapisywać to do

A. katalogu nakładów rzeczowych
B. książki obmiarów
C. specyfikacji technicznej
D. przedmiaru robót

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Książka obmiarów jest kluczowym dokumentem w procesie budowlanym, służącym do szczegółowego zapisu ilości i rodzaju robót wykonanych na danym odcinku sieci wodociągowej. Odpowiednia dokumentacja w tej formie jest niezbędna do precyzyjnego rozliczenia wykonanych prac i pozwala na bieżące śledzenie postępu robót. Książka obmiarów powinna być prowadzona na bieżąco przez wykonawcę, co umożliwia kontrolę jakości oraz zgodności z projektem. Zgodnie z obowiązującymi standardami budowlanymi, takimi jak Ustawa Prawo budowlane oraz normami PN-EN, prowadzenie księgi obmiarów jest nie tylko praktyką, ale także wymogiem prawnym w przypadku projektów publicznych. Przykładowo, w przypadku realizacji dużych inwestycji infrastrukturalnych, takich jak budowa wodociągów, regularne wpisy do książki obmiarów pomagają w ewentualnych kontrolach i audytach, a także w przyszłych rozliczeniach z zamawiającym. Warto również zaznaczyć, że dobrze prowadzona książka obmiarów może stanowić cenny materiał do późniejszych analiz efektywności i kosztów realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 8

Kto ma obowiązek prowadzić dokumentację dotyczącą budowy sieci gazowej?

A. Inwestor
B. Projektant
C. Dostawca gazu
D. Kierownik budowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kierownik budowy jest osobą odpowiedzialną za nadzorowanie i koordynowanie prac budowlanych, w tym także za prowadzenie dokumentacji budowy sieci gazowej. Jego obowiązki obejmują m.in. zapewnienie przestrzegania przepisów prawa budowlanego oraz norm dotyczących instalacji gazowych. Kierownik budowy musi dokumentować wszystkie etapy budowy, co jest kluczowe dla późniejszej kontroli i odbioru technicznego. Przykładem może być konieczność sporządzania dziennika budowy, w którym rejestrowane są wszelkie prace, zmiany oraz kontrole. Ponadto, zgodnie z normami PN-EN 1775, dokumentacja powinna obejmować także informacje o materiałach użytych do budowy oraz przeprowadzonych badaniach szczelności instalacji gazowej. Dzięki prawidłowemu prowadzeniu dokumentacji, możliwe jest zapewnienie bezpieczeństwa i jakości wykonania inwestycji, co w dłuższym okresie chroni zarówno inwestora, jak i użytkowników gazu.

Pytanie 9

Jaką minimalną odległość powinno się zachować przy montażu dwóch sąsiadujących otworów rewizyjnych w poziomych instalacjach wentylacyjnych?

A. 4 m
B. 6 m
C. 10 m
D. 8 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Minimalna odległość montażu dwóch sąsiadujących otworów rewizyjnych w poziomych przewodach wentylacyjnych powinna wynosić 10 m. Taka odległość jest ustalana w celu zapewnienia odpowiedniej cyrkulacji powietrza oraz umożliwienia efektywnego przeprowadzania prac konserwacyjnych i serwisowych. Zgodnie z normami branżowymi, taka odległość pozwala uniknąć zjawisk takich jak turbulencje powietrza czy problemy z ciśnieniem w systemie wentylacyjnym. Przy zbyt małej odległości mogą występować trudności przy dostępie do otworów rewizyjnych, co może wpływać na czas reakcji w sytuacjach awaryjnych. W praktyce, projekty instalacji wentylacyjnych, które uwzględniają tę minimalną odległość, wykazują wyższą efektywność operacyjną i mniejsze ryzyko związane z awariami systemu. Ponadto, prawidłowe rozmieszczenie otworów rewizyjnych zgodnie z zaleceniami wpływa na długość eksploatacji systemu wentylacyjnego oraz na komfort użytkowania obiektów, w których systemy te są zainstalowane.

Pytanie 10

Określ prawidłową sekwencję montażu elementów instalacji wodociągowej?

A. Montaż pionów, montaż armatury czerpalnej, montaż przewodu rozdzielczego poziomego, montaż odgałęzień
B. Montaż odgałęzień, montaż pionów, montaż przewodu rozdzielczego poziomego, montaż armatury czerpalnej
C. Montaż przewodu rozdzielczego poziomego, montaż pionów, montaż odgałęzień, montaż armatury czerpalnej
D. Montaż armatury czerpalnej, montaż odgałęzień, montaż pionów, montaż przewodu rozdzielczego poziomego
Błędne podejścia w proponowanych odpowiedziach często wynikają z niepełnego zrozumienia kolejności działań przy montażu instalacji wodociągowej. Na przykład montowanie armatury czerpalnej przed zainstalowaniem pionów i przewodów rozdzielczych sprawia, że cała instalacja jest narażona na nieprawidłowe działanie oraz utrudnia późniejsze czynności związane z regulacją ciśnienia wody. W przypadku montażu odgałęzień przed zamontowaniem pionów, istnieje ryzyko, że nie będą one mogły skutecznie działać, ponieważ nie będą miały odpowiedniego zasilania. Niekiedy projektanci i wykonawcy pomijają potrzebę zachowania właściwej sekwencji, co prowadzi do nieefektywności oraz zwiększonych kosztów eksploatacji. Dobre praktyki w branży hydraulicznej wymagają przemyślanej kolejności prac, która uwzględnia zarówno techniczne aspekty instalacji, jak i bezpieczeństwo użytkowników. Zastosowanie się do standardów montażu jest kluczowe w zapewnieniu bezawaryjnego funkcjonowania całego systemu, co w przyszłości przynosi korzyści zarówno w zakresie oszczędności, jak i komfortu użytkowania. Warto pamiętać, że prawidłowy montaż nie tylko wpływa na funkcjonalność, ale także na trwałość całej instalacji.

Pytanie 11

Jakie natężenie przepływu wody wynosi w m3/h, jeżeli określone jest jako 0,10 dm3/s?

A. 3600
B. 0,01
C. 0,36
D. 1000
Poprawna odpowiedź to 0,36 m3/h. Aby przeliczyć natężenie przepływu wody z jednostek dm3/s na m3/h, należy skorzystać z przelicznika. Woda w ilości 0,10 dm3/s oznacza, że w ciągu jednej sekundy przepływa 0,10 litra wody. Przeliczając na metry sześcienne, pamiętajmy, że 1 m3 to 1000 dm3. Przemnóżmy 0,10 dm3/s przez liczbę sekund w godzinie, czyli 3600: 0,10 dm3/s * 3600 s/h = 360 dm3/h. Następnie, przeliczając dm3 na m3, dzielimy przez 1000: 360 dm3/h / 1000 = 0,36 m3/h. Takie obliczenia są istotne w wielu dziedzinach inżynieryjnych, jak hydraulika czy projektowanie systemów nawadniających. Dzięki tym obliczeniom możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami wodnymi oraz optymalizacja procesów przemysłowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Kto nie ma prawa dokonać wpisu do dziennika budowy?

A. inspektor nadzoru budowlanego
B. autor projektu
C. właściciel przedsiębiorstwa realizującego projekt
D. zarządca budowy
Wybór odpowiedzi związanej z kierownikiem budowy, projektantem lub inspektorem nadzoru inwestorskiego wskazuje na niepełne zrozumienie ról i odpowiedzialności w procesie budowlanym. Kierownik budowy, jako osoba odpowiedzialna za organizację budowy, ma pełne prawo do dokonywania wpisów w dzienniku budowy, co jest kluczowe dla monitorowania postępu prac i zgodności z harmonogramem. Projektant, chociaż skupia się głównie na aspektach technicznych i projektowych, również może wnosić aktualizacje do dziennika w kontekście zmian w projekcie, co jest niezbędne dla zachowania pełnej dokumentacji. Inspektor nadzoru inwestorskiego, z kolei, ma obowiązek kontrolowania zgodności wykonania budowy z dokumentacją projektową oraz przepisami prawa, co również uzasadnia jego prawo do dokonywania stosownych wpisów. Uzyskanie właściwej wiedzy na temat ról w zespole budowlanym jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia procesu budowlanego. Typowym błędem jest myślenie, że tylko jedna osoba może być odpowiedzialna za prowadzenie dziennika budowy, podczas gdy jest to współpraca wielu specjalistów, a każdy z nich ma swoje unikalne kompetencje i odpowiedzialności.

Pytanie 13

Kto jest odpowiedzialny za stworzenie dokumentacji powykonawczej dla sieci ciepłowniczej?

A. kierownik budowy
B. inspektor nadzoru
C. inwestor
D. geodeta
Kierownik budowy jest osobą odpowiedzialną za zarządzanie i nadzorowanie prac budowlanych, a w tym także za sporządzanie dokumentacji powykonawczej. Dokumentacja ta jest kluczowym elementem, który potwierdza, że prace zostały wykonane zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. W przypadku sieci ciepłowniczej, kierownik budowy musi uwzględnić wszelkie zmiany, które mogły wystąpić w trakcie realizacji inwestycji, co jest istotne dla późniejszego eksploatowania sieci. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność przygotowania dokumentacji, która zawiera dane o lokalizacji rur, warunkach gruntowych oraz zastosowanych materiałach. Dobrze przygotowana dokumentacja powykonawcza jest również niezbędna do uzyskania pozwolenia na użytkowanie oraz do przyszłych prac konserwacyjnych. Kierownik budowy powinien także znać aktualne przepisy prawa budowlanego oraz standardy branżowe, takie jak normy PN-EN dotyczące instalacji cieplnych, aby zapewnić, że wszystkie wymagania są spełnione.

Pytanie 14

Przykładem urządzenia do lokalnego odciągu, którego celem jest zbieranie zanieczyszczeń generowanych na stanowisku pracy i zapobieganie ich rozprzestrzenieniu w pomieszczeniu, jest

A. okap kuchenny
B. wentylator promieniowy
C. kratka wentylacyjna
D. przepustnica powietrza
Okap kuchenny jest urządzeniem odciągu miejscowego, które skutecznie ujęcia zanieczyszczeń powstających w trakcie gotowania, takich jak opary, zapachy oraz drobne cząsteczki tłuszczu. Jego działanie polega na wciąganiu zanieczyszczonego powietrza do filtra, a następnie jego ewakuacji na zewnątrz lub oczyszczaniu przed ponownym wypuszczeniem do pomieszczenia. Zastosowanie okapu kuchennego jest szczególnie ważne w kontekście standardów BHP oraz norm jakości powietrza w pomieszczeniach zamkniętych. Warto zauważyć, że okapy kuchenne są projektowane z myślą o efektywności energetycznej i komfort użytkowania, co stanowi zgodność z aktualnymi trendami w branży. Na przykład, okapy z systemem automatycznej regulacji prędkości pracy dostosowują intensywność działania do aktualnych potrzeb, co zwiększa ich efektywność. W praktyce, regularne czyszczenie filtrów oraz serwisowanie urządzenia są kluczowe dla długoterminowej wydajności i bezpieczeństwa użytkowania, co jest zgodne z zaleceniami producentów oraz przepisami prawa budowlanego dotyczącego wentylacji w pomieszczeniach kuchennych.

Pytanie 15

Jaką ilość świeżego powietrza należy zapewnić w ciągu godziny dla budynku jednorodzinnego o powierzchni 190 m2 i wysokości pomieszczeń 2,6 m, zakładając krotność wymiany na poziomie 1,2?

A. 87,7 m3
B. 592,8 m3
C. 495,2 m3
D. 193,8 m3
Aby obliczyć ilość świeżego powietrza, które należy dostarczyć do budynku jednorodzinnego, wykorzystujemy wzór na kubaturę pomieszczenia oraz krotność wymiany powietrza. W tym przypadku, budynek o powierzchni 190 m² i wysokości pomieszczeń 2,6 m ma całkowitą kubaturę wynoszącą: 190 m² * 2,6 m = 494 m³. Krotność wymiany powietrza wynosząca 1,2 oznacza, że całkowita objętość powietrza musi być wymieniana 1,2 razy w ciągu godziny. Dlatego wymagane powietrze do dostarczenia wynosi: 494 m³ * 1,2 = 592,8 m³. To podejście jest zgodne z normami wentylacyjnymi, które zalecają odpowiednią wymianę powietrza, aby zapewnić zdrowe i komfortowe warunki w pomieszczeniach. W praktyce, obliczenia te mogą być stosowane przy projektowaniu systemów wentylacyjnych, co przyczynia się do efektywności energetycznej budynków oraz poprawy jakości powietrza wewnętrznego.

Pytanie 16

Wskaż, zgodnie z aktualnymi przepisami, odpowiednie miejsce instalacji gazomierza dla budynku jednorodzinnego?

A. W wentylowanych szafkach razem z kablami telekomunikacyjnymi
B. W wentylowanych szafkach obok licznika elektrycznego
C. W ogrodzeniu na zewnątrz budynku, w wentylowanych szafkach wraz z reduktorem
D. W kuchni niemieszkalnej, w odległości 0,3 m od urządzeń gazowych oraz źródeł ciepła
Montaż gazomierza w ogrodzeniu na zewnątrz budynku, w wentylowanych szafkach razem z reduktorem, jest zgodny z obowiązującymi przepisami oraz normami dotyczącymi instalacji gazowych. Taka lokalizacja zapewnia dostęp do gazomierza dla pracowników serwisowych, a jednocześnie minimalizuje ryzyko wystąpienia niebezpiecznych sytuacji związanych z wyciekami gazu wewnątrz budynku. Wentylacja szafki jest kluczowa, ponieważ umożliwia odprowadzenie potencjalnych gazów, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. Zgodnie z normami PN-EN 1775 oraz wytycznymi Polskiego Centrum Akredytacji, gazomierze powinny być instalowane w miejscach pozwalających na łatwy dostęp, zarówno w celu odczytu, jak i konserwacji. Przykładowo, w przypadku awarii, szybki dostęp do gazomierza może uratować życie i zminimalizować straty materialne. Warto również pamiętać, że usytuowanie gazomierza w przestrzeni otwartej zmniejsza ryzyko jego uszkodzenia przez czynniki atmosferyczne oraz awarie instalacji wewnętrznych.

Pytanie 17

W instalacjach, w których wykorzystuje się gaz o gęstości większej niż gęstość powietrza, nie powinno się układać przewodów gazowych nad przewodami

A. elektrycznymi
B. wodociągowymi
C. wentylacyjnymi
D. kanalizacyjnymi
Poprawna odpowiedź to "elektrycznych" ze względu na ryzyko związane z prowadzeniem przewodów gazowych w pobliżu instalacji elektrycznych. Gazy, które są lżejsze od powietrza, mają tendencję do unikania obszarów wyżej umiejscowionych, co sprawia, że w przypadku wycieku gazu, ulatniający się gaz mógłby gromadzić się w wyższych partiach, co stwarzałoby poważne zagrożenie pożarowe lub eksplozji. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 1775, instalacje gazowe powinny być projektowane i wykonane w sposób minimalizujący ryzyko ich uszkodzenia oraz minimalizujący możliwe konsekwencje wycieku. W praktyce oznacza to, że przewody gazowe powinny znajdować się w odpowiedniej odległości od instalacji elektrycznych, aby zapobiec ich uszkodzeniom, które mogłyby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Ważne jest, aby technicy i inżynierowie projektując nowe systemy, przestrzegali tych zasad, co przyczyni się do bezpieczeństwa użytkowników i efektywności działania systemów gazowych.

Pytanie 18

Na podstawie tabeli określ przewidywaną temperaturę powietrza zewnętrznego w okresie zimowym dla III strefy klimatycznej.

Parametry powietrza zewnętrznego dla okresu zimowego
Strefa klimatycznaTemperatura powietrza zewnętrznego
tz
Entalpia powietrza wilgotnego
i
Zawartość wilgoci
x
Stopień nasycenia powietrza
Φ
°CkJ/kgg/kg s.p.%
I-16-13,41,1100
II-18-15,90,9
III-20-18,40,8
IV-22-20,50,7
V-24-22,60,5
A. -20,0°C
B. -18,4°C
C. -20,5°C
D. -22,0°C
Odpowiedź -20,0°C jest jak najbardziej trafna. Z tego, co wynika z tabeli, to właśnie ta wartość przewiduje się jako temperatura powietrza zewnętrznego w zimie dla III strefy klimatycznej. Ta strefa ma swoje specyficzne warunki, więc przy planowaniu budynków czy zarządzaniu energią trzeba to mieć na uwadze. Wiedza o takich danych jest mega ważna przy projektowaniu systemów grzewczych, bo dzięki temu można lepiej dopasować koszty i zwiększyć efektywność energetyczną budynków. W przemyśle z kolei przewidywana temperatura jest kluczowa, gdy chodzi o przechowywanie materiałów, które są wrażliwe na zmiany temperatury. Poza tym, analizując dane klimatyczne, można lepiej dostosować infrastrukturę do rzeczywistych warunków, co potem wpływa na trwałość budynków i ich bezpieczeństwo.

Pytanie 19

Kto co dwa lata przeprowadza przegląd techniczny zbiorników na gaz płynny usytuowanych na powierzchni?

A. Wykwalifikowany montażysta
B. Osoba korzystająca z instalacji gazowej
C. Inspektor nadzoru budowlanego
D. Inspektor Urzędu Dozoru Technicznego
Inspektor Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) jest odpowiedzialny za przeprowadzanie przeglądów technicznych zbiorników naziemnych na gaz płynny co dwa lata. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, UDT ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania urządzeń ciśnieniowych oraz ich zgodności z normami technicznymi. Przeglądy te obejmują kontrolę stanu technicznego zbiorników, ocenę ich szczelności oraz sprawdzenie zgodności z dokumentacją techniczną. Na przykład, podczas przeglądu inspektor może zweryfikować, czy zbiornik nie wykazuje oznak korozji, a także czy są zachowane odpowiednie zabezpieczenia przed wyciekiem gazu. Regularne przeglądy są kluczowe dla minimalizacji ryzyka awarii, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska i zdrowia publicznego. UDT opiera swoje działania na normach takich jak PN-EN 13445 oraz PN-EN 14015, co zapewnia wysoką jakość ocen i zgodność z międzynarodowymi standardami.

Pytanie 20

Proces uzdatniania ścieków polegający na ich napowietrzaniu to

A. nitrifikacja
B. aeracja
C. flotacja
D. sedymetacja
Aeracja to naprawdę ważna sprawa w oczyszczaniu ścieków. Chodzi o to, żeby wpuścić powietrze do zbiorników z wodą ściekową, co zwiększa stężenie tlenu. Tlen jest potrzebny mikroorganizmom, które zajmują się rozkładem zanieczyszczeń organicznych. W praktyce wykorzystuje się aerację w różnych systemach oczyszczania, na przykład w osadzie czynnym, gdzie powietrze wpompowuje się do mieszanki wody i osadu. Dzięki temu zanieczyszczenia są skuteczniej usuwane. Można stosować różne metody aeracji, jak powierzchniowa aeracja przy użyciu wirujących urządzeń czy podwodna z dyfuzorami. Standardy mówią, że warto optymalizować ten proces, żeby zużycie energii było mniejsze, ale skuteczność na wysokim poziomie. Dobrze przeprowadzona aeracja nie tylko polepsza jakość wody, ale też wspiera procesy nitrifikacji i denitrifikacji, co jest istotne dla zrównoważonego gospodarowania wodami.

Pytanie 21

Planowanie prac związanych z montażem systemu wentylacyjnego powinno opierać się na wymaganiach zawartych

A. w projekcie budowlanym
B. w dokumentacji rozruchowej
C. w dokumentacji inwentaryzacyjnej
D. w przedmiarze robót
Wybór odpowiedzi 'w projekcie budowlanym' jest prawidłowy, ponieważ projekt budowlany stanowi podstawowy dokument, który określa wszystkie wymagania dotyczące instalacji wentylacyjnej, w tym jej lokalizację, rodzaj systemu, wydajność oraz specyfikacje techniczne. Planując montaż instalacji wentylacyjnej, należy kierować się normami i regulacjami, które są zawarte w projekcie budowlanym. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie wymagań dostawców urządzeń oraz specyfikacji materiałowych, co zapewnia zgodność z obowiązującymi standardami. Na przykład, w przypadku budowy obiektu użyteczności publicznej, projekt budowlany musi spełniać określone normy wentylacyjne, które są zgodne z przepisami prawa budowlanego oraz normą PN-EN 15251, co wpływa na komfort i zdrowie użytkowników. W praktyce, ścisłe trzymanie się projektu budowlanego minimalizuje ryzyko błędów podczas montażu oraz zapewnia, że instalacja będzie działała zgodnie z oczekiwaniami.

Pytanie 22

Bezpośrednią przyczyną stałego napływu wody do zbiornika spłuczki miski ustępowej może być

A. uszkodzony wężyk doprowadzający wodę.
B. zabrudzone sitko w zaworze pływakowym.
C. nieprawidłowe ustawienie pływaka w zbiorniku.
D. niewłaściwie zamontowana pokrywa zbiornika spłuczki.
Zabrudzone sitko w zaworze pływakowym na pewno może powodować jakieś problemy, ale to nie jest bezpośrednia przyczyna, dlaczego woda ciągle leci. Mimo że zanieczyszczenia mogą ograniczyć przepływ, to nie wpływa to na ciągły dopływ. Co do pokrywy zbiornika, to raczej chodzi o to, żeby jakoś wyglądało i chroniło, a nie żeby regulować wodę. Myślenie, że uszkodzony wężyk może się pomylić z pływakiem, to też częsty błąd. Każda z tych rzeczy może sprawiać problemy, ale to pływak decyduje o tym, kiedy woda powinna lecieć, a kiedy nie. Trzeba to zrozumieć, żeby skutecznie naprawić spłuczkę.

Pytanie 23

Zakończenie odbioru końcowego instalacji wodociągowej polega na

A. obowiązku użytkownika do przeprowadzania przeglądów
B. protokolarnym przekazaniu instalacji do użytkowania
C. dokładnym zliczaniu liczby punktów odbioru
D. komisyjnym zatwierdzeniu umowy na dostarczanie wody
Protokolarne przejęcie instalacji do użytkowania jest kluczowym etapem w procesie odbioru końcowego instalacji wodociągowej. Dokument ten stanowi formalny zapis, w którym odbiorca potwierdza, że instalacja została wykonana zgodnie z obowiązującymi normami technicznymi oraz projektem budowlanym. Protokół powinien zawierać szczegóły dotyczące wykonania robót, użytych materiałów oraz ewentualnych uwag i zastrzeżeń. Ważne jest, aby odbiór był przeprowadzony przez uprawnione osoby, co zapewnia zgodność z przepisami prawa budowlanego oraz normami branżowymi. Ponadto, protokolarne przejęcie instalacji często wiąże się z oddaniem do użytku punktów odbiorczych, co umożliwia użytkownikom korzystanie z nowej instalacji. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, gdy po zakończeniu budowy nowego osiedla mieszkaniowego zarządca budynku dokonuje odbioru instalacji wodociągowej, co pozwala na jej uruchomienie oraz zapewnienie mieszkańcom dostępu do wody pitnej.

Pytanie 24

Oblicz spadek ciśnienia w instalacji gazowej o długości 37 metrów, jeśli na 1 metr przypada strata 1,4 Pa?

A. 38,4 Pa
B. 35,6 Pa
C. 51,8 Pa
D. 26,4 Pa
Dobra robota! Odpowiedź 51,8 Pa to właściwa wartość jeśli chodzi o stratę ciśnienia w tym przewodzie gazowym. Zrobiliśmy to tak: długość przewodu to 37 m, a strata ciśnienia na metr wynosi 1,4 Pa. Więc mnożymy: 37 m razy 1,4 Pa na metr daje nam 51,8 Pa. To jest ważne dla inżynierii gazowej, bo pozwala nam ocenić, jak straty ciśnienia wpływają na efektywność i bezpieczeństwo instalacji gazowych. Umiejętność takich obliczeń pomoże w projektowaniu systemów gazowych. To wpłynie na dobór odpowiednich materiałów i średnic rur. No i pamiętajmy, że są normy, jak PN-EN 1775, które regulują to wszystko, więc ważne jest ich zrozumienie.

Pytanie 25

Aby kontrolować natężenie przepływu powietrza w systemie wentylacyjnym, trzeba użyć

A. dyfuzora
B. zaworu zwrotnego
C. tłumika
D. przepustnicy
Przepustnica jest kluczowym elementem w instalacjach wentylacyjnych, umożliwiającym precyzyjną regulację strumienia przepływu powietrza. Działa na zasadzie otwierania i zamykania przysłony, co pozwala na dostosowanie ilości powietrza dostarczanego do pomieszczeń w zależności od potrzeb użytkowników oraz warunków zewnętrznych. Przykładowo, w budynkach biurowych, gdzie zmiany liczby osób mogą wpływać na zapotrzebowanie na wentylację, zastosowanie przepustnic pozwala na dynamiczne zarządzanie klimatem w pomieszczeniach. W praktyce, przepustnice są również stosowane w systemach HVAC (ogrzewanie, wentylacja, klimatyzacja), gdzie umożliwiają efektywne zarządzanie przepływem powietrza, co przekłada się na oszczędności energetyczne oraz poprawę komfortu użytkowników. Zgodnie z normą PN-EN 13779, odpowiednia regulacja strumienia powietrza jest kluczowa dla zapewnienia jakości powietrza w pomieszczeniach, a wykorzystanie przepustnic jest często rekomendowane w celu spełnienia wymagań dotyczących wentylacji.

Pytanie 26

Częściowe odbioru instalacji kanalizacyjnej obejmuje między innymi

A. montaż zaworów napowietrzających
B. przebieg trasy kanalizacyjnej
C. lokalizacja przyborów sanitarnych
D. wykonanie bruzd, przebić, wykopów
Odpowiedzi dotyczące montażu zaworów napowietrzających, przebiegu trasy kanalizacyjnej oraz lokalizacji przyborów sanitarnych nie są objęte odbiorem częściowym instalacji kanalizacyjnej. W przypadku montażu zaworów napowietrzających, to elementy te są istotne w kontekście zapewnienia odpowiedniego ciśnienia oraz odprowadzania gazów, jednak nie są one przedmiotem odbioru robót ziemnych ani inżynieryjnych. Co więcej, fraza 'przebieg trasy kanalizacyjnej' nie odnosi się do czynności, które są odbierane w kontekście fizycznych prac instalacyjnych, a raczej wskazuje na planowanie, co również nie jest przedmiotem odbioru. W przypadku lokalizacji przyborów sanitarnych, chociaż jest to część instalacji, sama lokalizacja nie jest tematem odbioru częściowego, który koncentruje się na pracach budowlanych i przygotowawczych, takich jak wykopy czy bruzdy. W praktyce, nieprawidłowe podejście do oceny, co podlega odbiorowi, może prowadzić do braku zgodności z dokumentacją projektową i potencjalnych problemów z późniejszą eksploatacją systemu, dlatego kluczowe jest zrozumienie zakresu prac, które są przedmiotem odbioru i ich wpływu na integralność całej instalacji.

Pytanie 27

Jakie jest minimalne zakrycie rur przyłączy gazowych wykonanych z polietylenowych rur?

A. 0,5 m
B. 0,3 m
C. 0,4 m
D. 0,6 m
Pokrycie rur przyłączy gazowych na poziomie 0,3 m, 0,4 m czy 0,5 m to stanowczo za mało, by zapewnić odpowiednią ochronę, a to może skończyć się naprawdę poważnymi problemami. Na przykład, gdy pokrycie wynosi 0,3 m, rura narażona jest na uszkodzenia, szczególnie w miejscach z dużym ruchem drogowym, bo obciążenia mogą być spore. Z kolei 0,4 m też nie wystarcza, zwłaszcza, gdy mamy do czynienia z wahania poziomu gruntu. Często ludzie mylą te minimalne wartości z optymalnymi, a nie zdają sobie sprawy, że za małe pokrycie to duże ryzyko i awarie. 0,5 m to trochę lepiej, ale wciąż nie spełnia norm, bo nie chroni rury przed uszkodzeniami, jakie np. mogą powodować deszcze czy topniejący śnieg. Przy projektowaniu instalacji gazowych ważne, żeby każdy projekt był dostosowany do lokalnych warunków i rodzaju gruntu. Dlatego warto skonsultować się z kimś, kto zna się na rzeczy, żeby dobrać odpowiednie parametry. Dobrze dobrane pokrycie rur gazowych to nie tylko kwestia przepisów, ale też bezpieczeństwa na co dzień.

Pytanie 28

Dokonuje się obmiaru prac związanych z instalacją kanalizacji w celu ustalenia

A. czasów realizacji poszczególnych etapów prac związanych z instalacją
B. liczby oraz kwalifikacji pracowników przypisanych do różnych etapów robót
C. rzeczywistego zakresu wykonanych robót zgodnie z dokumentacją projektową
D. ilości potrzebnych materiałów do realizacji instalacji zgodnie z dokumentacją projektową
Wiele osób błędnie kojarzy obmiar robót tylko z aspektami zadaniowymi, takimi jak czas trwania poszczególnych etapów robót czy liczba pracowników. Te elementy, choć istotne w kontekście zarządzania projektem, nie są celem obmiaru robót w kontekście instalacji kanalizacyjnej. Obmiar nie służy do oceny wydajności pracy ani do zarządzania personelem, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat jego znaczenia. Również twierdzenie, że obmiar ma na celu określenie ilości materiałów do wykonania instalacji, jest nieprecyzyjne. Choć odpowiednia ilość materiałów jest ważna, obmiar skupia się przede wszystkim na weryfikacji wykonania poszczególnych robót w odniesieniu do dokumentacji projektowej. Nieprawidłowe podejście do obmiaru może prowadzić do znaczących błędów w procesie budowlanym, takich jak nadmierne wydatki, opóźnienia w realizacji czy problemy z jakością wykonania. Aby uniknąć tych pułapek, ważne jest zrozumienie, że obmiar robót ma na celu przede wszystkim prawidłowe udokumentowanie wykonanych prac oraz ich zgodności z projektem, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem i utrzymania jego standardów jakości.

Pytanie 29

Jakim procesem uzdatniania wody jest jej naświetlanie promieniowaniem UV?

A. Chlorowanie
B. Dezynfekcję
C. Odkwaszanie
D. Odżelazianie
Proces dezynfekcji wody za pomocą promieniowania UV jest uznawany za jedną z najskuteczniejszych metod eliminacji patogenów. Naświetlanie wodą promieniami UV powoduje uszkodzenie DNA mikroorganizmów, co uniemożliwia ich rozmnażanie się i prowadzi do ich śmierci. Ta technika jest szczególnie ceniona w branży uzdatniania wody ze względu na swoją efektywność oraz minimalny wpływ na właściwości chemiczne wody. W praktyce wykorzystuje się ją w oczyszczalniach ścieków, zakładach przemysłowych oraz w systemach dostarczania wody pitnej, gdzie kluczowe jest zapewnienie wysokiej jakości wody. Warto również zaznaczyć, że dezynfekcja UV nie wprowadza do wody chemikaliów, co eliminuje ryzyko powstawania niepożądanych produktów ubocznych, jak ma to miejsce w przypadku chlorowania. Standardy takie jak NSF/ANSI 55 potwierdzają skuteczność tej metody, co czyni ją preferowaną w wielu zastosowaniach komercyjnych oraz domowych.

Pytanie 30

Jakiego typu energii odnawialnej używa się w trakcie funkcjonowania pompy ciepła?

A. Biomasa, gaz i grunt
B. Grunt, woda i powietrze
C. Gaz, wiatr i słońce
D. Wiatr, biomasa i powietrze
Pompa ciepła to urządzenie, które wykorzystuje energię zgromadzoną w otoczeniu, aby efektywnie ogrzewać lub chłodzić budynki. W kontekście niekonwencjonalnych źródeł energii, pompy ciepła wykorzystują energię z gruntu, wody i powietrza. Te trzy źródła są wykorzystywane, ponieważ mają stabilną temperaturę, co sprawia, że pompy ciepła mogą pracować z wysoką efektywnością. Na przykład, pompy ciepła gruntowe, które wykorzystują energię z ziemi, są zdolne do osiągnięcia współczynnika wydajności (COP) wynoszącego od 3 do 5, co oznacza, że na każdą jednostkę energii elektrycznej zużywanej przez pompę, można uzyskać 3 do 5 jednostek energii cieplnej. W praktyce oznacza to znaczące oszczędności w kosztach ogrzewania. Dobrą praktyką w instalacji pomp ciepła jest dobór odpowiedniego systemu, uwzględniającego lokalne warunki geologiczne oraz zapotrzebowanie na ciepło budynku, co pozwala na optymalizację wydajności systemu i maksymalne wykorzystanie energii odnawialnej.

Pytanie 31

Oblicz koszt wykonania pętli ogrzewania podłogowego z rur PEX/AL/PEX dzl6 w miejscach przedstawionych na rysunku, przyjmując stawkę za robociznę w wysokości 100 zł/m oraz cenę za 1 metr bieżący rury 4 zł.

Ilustracja do pytania
A. 5 040 zł
B. 28 056 zł
C. 2 800 zł
D. 56 112 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 5 040 zł, która wynika z dokładnych obliczeń uwzględniających zarówno koszt materiałów, jak i robocizny. Na podstawie dostarczonego rysunku należy określić długość rur potrzebnych do wykonania pętli ogrzewania podłogowego. Zakładając, że całkowita długość rur wynosi 1 000 metrów, koszt materiałów wyniesie 4 zł za metr razy 1 000 metrów, co daje 4 000 zł. Koszt robocizny, przy stawce 100 zł za metr, wynosi 100 000 zł. Łączny koszt wykonania pętli to 4 000 zł + 1 000 zł, co daje 5 040 zł. W praktyce, obliczenia takie są kluczowe dla zarządzania kosztami w budownictwie oraz dla efektywnego planowania budżetu na inwestycje w systemy ogrzewania. Przy planowaniu instalacji ogrzewania podłogowego, warto również uwzględnić standardy dotyczące rozmieszczenia rur i ich izolacji, aby zapewnić maksymalną efektywność energetyczną całego systemu.

Pytanie 32

Z którego schematu w dokumentacji technicznej można określić odległość kotła ogrzewczego od elementów konstrukcyjnych?

A. Z rozwinięcia instalacji
B. Z planu sytuacyjnego
C. Z przekroju poprzecznego
D. Z rzutu poziomego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rysunek rzutu poziomego jest kluczowym elementem dokumentacji technicznej, który pozwala na precyzyjne określenie rozmieszczenia elementów w przestrzeni poziomej. Dzięki temu widokowi możliwe jest dokładne odczytanie odległości kotła grzewczego od przegród budowlanych, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności systemu grzewczego. W praktyce, utrzymanie odpowiedniej odległości od ścian, okien czy drzwi pozwala na właściwą cyrkulację powietrza oraz minimalizuje ryzyko przegrzewania się elementów. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 12831, istnieją wytyczne dotyczące lokalizacji urządzeń grzewczych, które uwzględniają nie tylko parametry techniczne, ale także wymagania dotyczące użytkowania. Przykładowo, w przypadku kotłów gazowych, konieczne jest zapewnienie odpowiednich odstępów dla bezpieczeństwa eksploatacji oraz dostępu do serwisu. Rysunek rzutu poziomego jest zatem niezbędnym narzędziem dla inżynierów i projektantów, którzy muszą zapewnić zgodność z normami oraz optymalną funkcjonalność instalacji grzewczych.

Pytanie 33

Po odkręceniu zaworów grzejnikowych stwierdzono, że tylko niewielka część grzejnika jest ciepła. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. niewystarczający przekrój gałązek grzejnikowych
B. nieodpowiednia moc grzejnika
C. zbyt niska temperatura na wyjściu z kotła
D. zapowietrzenie grzejnika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kiedy mówimy o zapowietrzeniu grzejnika, to rzeczywiście jest to dość powszechny kłopot w systemach grzewczych. Jak jest w nim powietrze, to woda nie może swobodnie krążyć, co kończy się tym, że niektóre części grzejnika są zimne, a inne gorące. To, że dolna część grzejnika jest chłodna, a górna parzy, to jasny znak, że trzeba go odpowietrzyć. W praktyce wystarczy użyć klucza do odpowietrzania – to naprawdę prosta sprawa, którą możesz zrobić sam. Pamiętaj tylko, żeby robić to regularnie, zwłaszcza w zimie, bo to pomoże utrzymać wszystko w dobrym stanie. Jeśli problem z powietrzem się powtarza, to może warto sprawdzić, czy coś innego w instalacji nie jest zepsute, jak na przykład ciśnienie wody. Trzymanie się tych zasad jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, a to z kolei przekłada się na oszczędność energii i lepszy komfort w domu.

Pytanie 34

Jakie dane powinny być umieszczone w dzienniku budowy przyłącza gazowego?

A. Karty techniczne używanych materiałów
B. Obliczenia kosztów prac przewidzianych do realizacji
C. Informacje osobowe zatrudnionych
D. Data rozpoczęcia robót budowlanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Data rozpoczęcia robót budowlanych jest kluczowym elementem dokumentacji w dzienniku budowy przyłącza gazowego, ponieważ stanowi istotny punkt odniesienia dla wszystkich działań podejmowanych w trakcie realizacji projektu. Zgodnie z normami budowlanymi oraz przepisami prawa budowlanego, dziennik budowy powinien zawierać chronologiczne zapisy dotyczące przebiegu robót, co pozwala na bieżące monitorowanie postępów prac oraz weryfikację zgodności z harmonogramem. W praktyce, data rozpoczęcia robót jest niezbędna do dokumentacji wszelkich zmian, kontroli jakości oraz zgłaszania ewentualnych problemów. Ponadto, prawidłowe prowadzenie dziennika budowy jest wymagane podczas odbiorów technicznych i może być niezbędne w przypadku sporów dotyczących terminu realizacji inwestycji. Dobrą praktyką jest także wpisywanie daty rozpoczęcia w kontekście odpowiednich decyzji administracyjnych oraz uzgodnień z organami nadzoru budowlanego, co potwierdza zgodność działań z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 35

Z jakiego źródła energii pompy ciepła nie czerpią?

A. wody
B. wiatru
C. powietrza
D. gruntu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pompy ciepła są urządzeniami, które służą do pozyskiwania energii z otoczenia w celu ogrzewania lub chłodzenia budynków. Wykorzystują one różne źródła energii, takie jak grunt, powietrze czy woda, jednak nie wykorzystują energii wiatru. W praktyce, pompy ciepła powietrzne czerpią ciepło z powietrza atmosferycznego, a pompy gruntowe z energii zgromadzonej w ziemi. Dzięki zastosowaniu pompy ciepła, można znacząco obniżyć koszty ogrzewania, a także przyczynić się do ochrony środowiska, korzystając z odnawialnych źródeł energii. Zgodnie z normami i dobrymi praktykami w branży, pompy ciepła są często rekomendowane w budownictwie ekologicznym. Dodatkowo, ich efektywność energetyczna, mierzona wskaźnikiem COP (Coefficient of Performance), pozwala na osiąganie znacznych oszczędności energii w porównaniu do tradycyjnych systemów grzewczych.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz zużycie gazu dla osiedla 120 budynków jednorodzinnych, z których każdy jest wyposażony w kuchnię gazową 4 palnikową z piekarnikiem, kocioł grzewczy gazowy oraz gazowy grzejnik wody przepływowej.

Zużycie gazu dla odbiorników gazowych
Rodzaj odbiornika gazuZużycie
gazu [m3/h]
Palnik normalny, kuchenny0,5
Piekarnik domowy0,8
Kuchnia z 3 lub 4 palnikami i piekarnikiem2,5
Kuchnia z 3 lub 4 palnikami bez piekarnika2,0
Gazowy grzejnik wody przepływowej2,5
Kocioł grzewczy gazowy1,0
A. 600 m3/h
B. 720 m3/h
C. 840 m3/h
D. 420 m3/h

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wynika z analizy zużycia gazu dla jednego budynku oraz jego skalowania do całej liczby budynków na osiedlu. W przypadku każdego z 120 budynków jednorodzinnych, mamy do czynienia z kuchnią gazową, kotłem grzewczym oraz gazowym grzejnikiem wody przepływowej. Zgodnie z danymi, każdy budynek zużywa 6 m3/h gazu. Dlatego całkowite zużycie gazu dla osiedla obliczamy mnożąc 6 m3/h przez 120 budynków. To daje nam 720 m3/h. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie i zastosowanie właściwych danych dotyczących zużycia mediów, co jest kluczowe w pracach projektowych związanych z infrastrukturą budowlaną. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne do oceny zapotrzebowania na media w projektach budowlanych oraz do zapewnienia zgodności z lokalnymi regulacjami i normami dotyczącymi efektywności energetycznej.

Pytanie 37

Oblicz temperaturę zasilania do grzejnika o mocy 840 W przez który przepływa czynnik grzewczy o strumieniu masy równym 0,01 kg/s, cw=4200 J/kgK i temperaturze na powrocie 50°C.

Q = ṁ · cw · (tz − tp) [W]
A. 60°C
B. 50°C
C. 80°C
D. 70°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby poprawnie obliczyć temperaturę zasilania grzejnika, należy zastosować wzór, który łączy moc grzewczą, strumień masy czynnika grzewczego oraz ciepło właściwe. Z uwagi na dane z zadania, moc grzejnika wynosi 840 W, strumień masy wynosi 0,01 kg/s, a ciepło właściwe cw to 4200 J/kgK. Wzór, który należy zastosować, to: Q = m * cw * (Tz - Tp), gdzie Q to moc (840 W), m to strumień masy (0,01 kg/s), Tz to temperatura zasilania, a Tp to temperatura powrotu (50°C). Po przekształceniu wzoru, możemy obliczyć temperaturę zasilania: Tz = Tp + (Q / (m * cw)). Podstawiając dane, otrzymujemy Tz = 50 + (840 / (0,01 * 4200)) = 50 + 20 = 70°C. Takie obliczenia są fundamentalne w projektowaniu systemów grzewczych, ponieważ umożliwiają określenie efektywności energetycznej oraz komfortu cieplnego w pomieszczeniach. W praktyce, znajomość tych zależności pozwala na odpowiednie dobieranie parametrów urządzeń grzewczych zgodnie z normami PN-EN 12831, które definiują metody obliczeń zapotrzebowania na ciepło budynków.

Pytanie 38

Który z wymienionych dokumentów jest niezbędny do zatwierdzenia uruchomienia i użytkowania instalacji centralnego ogrzewania z kotłem gazowym?

A. Warunki techniczne realizacji i odbioru
B. Instrukcja korzystania od producenta
C. Dziennik budowy
D. Protokół odbioru

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół odbioru jest kluczowym dokumentem, który potwierdza, że instalacja centralnego ogrzewania została wykonana zgodnie z obowiązującymi normami oraz wymogami technicznymi. To właśnie on stanowi formalne potwierdzenie zakończenia prac budowlanych i instalacyjnych oraz ich zgodności z projektem, co jest niezbędne do uzyskania pozwolenia na rozruch i eksploatację kotła gazowego. W praktyce, protokół odbioru powinien być sporządzony przez uprawnionego inspektora, który ocenia między innymi jakość wykonania instalacji, zastosowane materiały oraz bezpieczeństwo użytkowania. Warto dodać, że zgodnie z normą PN-EN 12828, właściwie przeprowadzony odbiór instalacji grzewczej jest niezbędny dla zapewnienia jej długotrwałej i bezawaryjnej pracy. Protokół odbioru to również dokument, który może być wymagany przez ubezpieczyciela lub w przypadku kontroli przez organy nadzoru budowlanego.

Pytanie 39

Jaki dokument jest podstawą do wystawienia faktury za zrealizowany element instalacji klimatyzacji?

A. Harmonogram robót
B. Kosztorys powykonawczy
C. Projekt budowlany
D. Księga obmiarów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kosztorys powykonawczy stanowi kluczowy dokument, który odzwierciedla rzeczywiste koszty poniesione podczas realizacji projektu, w tym również związane z instalacją klimatyzacyjną. Jego zawartość obejmuje nie tylko szczegółowe zestawienie wykonanych prac i zastosowanych materiałów, ale również wszelkie zmiany, które mogły wystąpić w trakcie realizacji projektu. Dzięki temu, faktura wystawiana na podstawie kosztorysu powykonawczego jest zgodna z rzeczywistością i odzwierciedla faktyczne wydatki. W praktyce, wykonawcy korzystają z kosztorysu powykonawczego, aby uzasadnić wysokość faktury, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie mogą wystąpić zmiany w zakresie robót lub materiałów. Oprócz tego, zgodnie z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, takie podejście zapewnia przejrzystość oraz rzetelność w relacjach między wykonawcą a zamawiającym, co jest niezbędne dla zachowania wysokich standardów jakości usług budowlanych.

Pytanie 40

Kto ma prawo przeprowadzać okresową kontrolę stanu technicznego kotłów gazowych?

A. certyfikowany instalator systemów gazowych
B. osoba z uprawnieniami budowlanymi w odpowiednim zakresie oraz z uprawnieniami energetycznymi gazowymi do eksploatacji
C. pracownik odpowiedniego organu nadzoru budowlanego
D. osoba z uprawnieniami budowlanymi w odpowiednim zakresie oraz z uprawnieniami energetycznymi gazowymi do dozoru

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okresową kontrolę stanu technicznego kotłów gazowych może przeprowadzać osoba posiadająca uprawnienia budowlane w odpowiednim zakresie oraz uprawnienia energetyczne gazowe w zakresie dozoru. Tego typu uprawnienia są kluczowe, ponieważ zapewniają, że osoba dokonująca kontroli posiada wiedzę oraz umiejętności niezbędne do oceny stanu technicznego urządzeń gazowych. W ramach dozoru, kontrolujący powinien umieć zidentyfikować potencjalne zagrożenia, analizować dokumentację techniczną oraz oceniać zgodność z obowiązującymi normami prawnymi, takimi jak PN-EN 676 czy PN-EN 15502. Przykładowo, podczas kontroli można ocenić stan elementów kotła, takich jak wymienniki ciepła czy systemy bezpieczeństwa, co jest istotne dla zapewnienia bezpiecznej eksploatacji. Dodatkowo, regularne kontrole techniczne są niezbędne do utrzymania efektywności energetycznej kotłów, co przekłada się na niższe rachunki za gaz oraz mniejszy wpływ na środowisko.