Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:29
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 14:03

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server, można wprowadzić zastrzeżenia dla adresów, które będą definiować

A. adresy początkowy i końcowy puli serwera DHCP
B. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich zatwierdzeniu
C. adresy MAC, które nie zostaną przypisane w obrębie zakresu DHCP
D. konkretne adresy IP przypisane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC
Niektóre odpowiedzi mówiące, że zastrzeżenia adresów dotyczą adresów MAC, czy też wymagają autoryzacji, są mylące i wynikają z nieporozumień. Na przykład, pierwsza odpowiedź myli zastrzeżenia z blokowaniem – to nie to samo, bo zastrzeżenia przydzielają stałe adresy IP, a nie blokują je. Druga odpowiedź odnośnie adresów początkowego i końcowego zakresu DHCP dotyczy głównie podstawowej konfiguracji IP, a nie samego zastrzeżenia. Te adresy wskazują, które IP serwer może przydzielać, czyli to inna sprawa. Czwarta odpowiedź też jest błędna, bo zastrzeżone IP są przypisywane automatycznie, a nie wymagają żadnej dodatkowej autoryzacji. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia, jak działa DHCP i co dokładnie robi w zarządzaniu adresacją w sieci. Dlatego dobrze jest znać prawidłowe użycie zastrzeżeń adresów IP, bo to naprawdę ważne dla efektywnego zarządzania siecią i pomagania w unikaniu konfliktów adresów.
Pytanie 2

Zbiór usług sieciowych dla systemów z rodziny Microsoft Windows jest reprezentowany przez skrót

A. HTTPS
B. HTTP
C. FTPS
D. IIS
IIS, czyli Internet Information Services, to serwer WWW stworzony przez Microsoft, który jest integralną częścią systemów operacyjnych rodziny Windows. Umożliwia hosting aplikacji internetowych oraz stron WWW, a także zarządzanie nimi poprzez intuicyjny interfejs graficzny. IIS obsługuje różne protokoły, takie jak HTTP, HTTPS, FTP, a także pozwala na korzystanie z ASP.NET, co czyni go potężnym narzędziem do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Przykłady zastosowania IIS obejmują serwisowanie stron internetowych dla małych firm, jak i dużych korporacji, które wymagają stabilnych i skalowalnych rozwiązań. Zastosowanie IIS w praktyce obejmuje również konfigurację zabezpieczeń, monitorowanie wydajności oraz integrację z innymi technologiami Microsoft, co czyni go standardowym rozwiązaniem w środowisku Windows. Warto także zaznaczyć, że IIS wspiera standardy branżowe, takie jak HTTP/2, co zwiększa efektywność transferu danych. W kontekście dobrych praktyk, ważne jest regularne aktualizowanie serwera, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz wsparcie dla najnowszych protokołów i technologii.
Pytanie 3

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. ustawić tryb wydruku ekonomicznego
B. wymienić cały mechanizm drukujący
C. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu
D. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym
Wymiana mechanizmu drukującego jest drastycznym krokiem, który zazwyczaj nie jest konieczny w przypadku problemów z zaschniętymi dyszami. Taki proces wiąże się z wysokimi kosztami oraz czasem przestoju urządzenia, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem w sytuacjach, które można z łatwością naprawić przy użyciu prostszych metod. Z kolei ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma bezpośredniego wpływu na problem z zasychającymi tuszami, a jedynie może zmniejszyć ilość zużywanego tuszu podczas druku, co w przypadku problemów z jakością druku nie przyniesie pożądanych rezultatów. Kiedy nie wykorzystuje się drukarki przez dłuższy czas, tusz może wysychać w dyszach, co skutkuje słabszą jakością wydruków. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym jest również niewłaściwą koncepcją, ponieważ olej nie jest substancją przeznaczoną do czyszczenia elementów drukujących. W rzeczywistości, może on zatykać dysze i pogarszać sytuację, prowadząc do uszkodzeń, które mogą być trudne i kosztowne do naprawienia. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że można rozwiązać problem z zaschniętymi tuszami w sposób, który może wprowadzić dodatkowe komplikacje lub koszty, zamiast skorzystać z dostępnych, efektywnych metod konserwacji i czyszczenia.
Pytanie 4

Oznaczenie CE wskazuje, że

A. produkt jest zgodny z normami ISO
B. towar został wytworzony w obrębie Unii Europejskiej
C. wyrób spełnia normy bezpieczeństwa użytkowania, ochrony zdrowia oraz ochrony środowiska
D. producent ocenił towar pod kątem wydajności i ergonomii
Wielu ludzi myli oznakowanie CE z różnymi innymi koncepcjami, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że wyrób musi być zgodny z normami ISO. Chociaż normy ISO są istotne dla wielu branż, oznakowanie CE nie odnosi się bezpośrednio do tych standardów. ISO to międzynarodowy zestaw standardów dobrowolnych, które mogą, ale nie muszą być stosowane w produkcie. Z kolei CE jest obowiązkowe dla określonych kategorii wyrobów w Europie. Następnie, odpowiedź mówiąca o tym, że producent sprawdził produkt pod względem wydajności i ergonomii, również jest myląca. Oznakowanie CE koncentruje się głównie na bezpieczeństwie i ochronie zdrowia, a nie na wydajności, która może być oceniana według innych standardów lub norm. Ostatni błąd dotyczy przekonania, że oznakowanie CE oznacza, iż produkt został wyprodukowany w Unii Europejskiej, co jest fałszywe. W rzeczywistości, wiele produktów spoza UE może posiadać oznaczenie CE, o ile spełniają one wymagania unijne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego poruszania się w złożonym świecie regulacji i standardów, które wpływają na bezpieczeństwo produktów na rynku europejskim.
Pytanie 5

Który z podanych adresów IPv4 stanowi adres publiczny?

A. 192.168.0.4
B. 10.0.3.42
C. 172.16.32.7
D. 194.204.152.34
Adresy 10.0.3.42, 172.16.32.7 oraz 192.168.0.4 to przykłady adresów prywatnych, które są stosowane w sieciach lokalnych. Adresy prywatne są definiowane przez standardy RFC 1918 i RFC 4193 i nie mogą być routowane w Internecie. Z tego powodu nie mogą być używane do komunikacji z zewnętrznymi sieciami. W przypadku 10.0.3.42, to adres z zakresu 10.0.0.0/8, który jest przeznaczony dla dużych sieci lokalnych. Adres 172.16.32.7 znajduje się w zakresie 172.16.0.0/12, również dedykowany dla prywatnych sieci. Z kolei 192.168.0.4, który jest jednym z najbardziej popularnych adresów w użyciu domowym, należy do zakresu 192.168.0.0/16. Typowym błędem jest mylenie adresów prywatnych z publicznymi, co prowadzi do nieprawidłowego planowania infrastruktury sieciowej. Osoby projektujące sieci lokalne często nie zdają sobie sprawy, że adresy prywatne są widoczne tylko wewnątrz danej sieci i nie można ich używać do komunikacji z innymi sieciami w Internecie. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu sieci lokalnych zrozumieć różnicę między adresami prywatnymi a publicznymi oraz zastosować odpowiednie praktyki, takie jak używanie NAT (Network Address Translation) w celu umożliwienia komunikacji z Internetem przy użyciu adresu publicznego.
Pytanie 6

Wtyczka (modularne złącze męskie) przedstawiona na rysunku stanowi zakończenie przewodu

Ilustracja do pytania
A. F/UTP
B. koncentrycznego
C. U/UTP
D. światłowodowego
Wtyk przedstawiony na zdjęciu to złącze RJ-45, które jest standardowo używane do zakończeń kabli typu F/UTP. F/UTP, czyli Foiled Unshielded Twisted Pair, to kabel składający się z czterech par nieskręconych przewodów, które są otoczone folią ekranową. Dzięki tej konstrukcji kabel F/UTP zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi w porównaniu do zwykłego U/UTP. Złącza RJ-45 są powszechnie używane w sieciach komputerowych Ethernet do łączenia urządzeń takich jak komputery, routery i przełączniki sieciowe. Instalacja tych kabli wymaga przestrzegania standardów takich jak TIA/EIA-568, które określają konfigurację pinów dla poprawnego przesyłu danych. Stosowanie F/UTP jest zalecane w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń elektromagnetycznych, co można spotkać w szpitalach czy zakładach przemysłowych. Znajomość poprawnego montażu złączy RJ-45 i struktury kabli F/UTP jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, aby zapewnić ich niezawodność i wydajność.
Pytanie 7

Prezentowana usterka ekranu laptopa może być spowodowana

Ilustracja do pytania
A. martwymi pikselami.
B. uszkodzenie podświetlenia matrycy.
C. ustawieniem złej rozdzielczości ekranu.
D. uszkodzeniem taśmy łączącej matrycę z płytą główną.
Problemy z wyświetlaniem obrazu na ekranie laptopa mogą mieć różne źródła, ale nie zawsze są one tak oczywiste, jak się wydaje. Martwe piksele to pojedyncze punkty na matrycy, które nie zmieniają koloru i zazwyczaj wyglądają jak drobne stałe kropki – czarne, białe lub kolorowe. Ich obecność nie powoduje przesuwania całych fragmentów tekstu ani efektu 'podwójnego obrazu', a raczej jest statyczna i niezależna od wyświetlanego obrazu czy ruchu. Uszkodzenie podświetlenia matrycy objawia się natomiast tym, że ekran staje się ciemniejszy, pojawiają się cienie lub nierównomierne oświetlenie. Przy braku podświetlenia obraz może być ledwo widoczny pod mocnym światłem, ale nigdy nie prowadzi to do przesunięć czy dziwnych pasków wzdłuż ekranu. Jeśli chodzi o złe ustawienie rozdzielczości, to objawia się ono raczej rozmazaniem obrazu, nieostrością czcionek lub nieprawidłową skalą elementów na ekranie, a nie dziwnymi artefaktami, jak w tym przypadku. To częsty błąd, że użytkownicy wiążą wszelkie problemy z wyświetlaniem z rozdzielczością, ale praktyka serwisowa podpowiada, że takie objawy jak na zdjęciu prawie zawsze są związane z kwestiami sprzętowymi, a nie programowymi. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób nie docenia, jak ważna jest sprawna taśma sygnałowa – a to właśnie jej uszkodzenie, poluzowanie lub przerwanie prowadzi do takich efektów. Dobrym nawykiem jest sprawdzanie tej taśmy zanim zaczniemy podejrzewać inne, droższe w naprawie podzespoły. W skrócie: martwe piksele, podświetlenie czy rozdzielczość rzadko powodują taki typ zniekształceń obrazu – to klasyczny objaw problemów z połączeniem matrycy z płytą główną.
Pytanie 8

Jakie są różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps umożliwia wyświetlenie uprawnień, z jakimi działa proces, co nie jest możliwe w przypadku top
B. Polecenie top pokazuje aktualnie funkcjonujące procesy w systemie, regularnie aktualizując informacje, podczas gdy ps tego nie robi
C. Polecenie ps nie przedstawia stopnia wykorzystania CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność
D. Polecenie top pozwala na pokazanie PID procesu, a ps nie ma takiej opcji
Polecenie top jest narzędziem w systemie Linux, które umożliwia monitorowanie aktualnie działających procesów w czasie rzeczywistym, co oznacza, że informacje są regularnie odświeżane na ekranie. Dzięki temu użytkownicy mogą na bieżąco obserwować, jak różne procesy wykorzystują zasoby systemowe, takie jak CPU i pamięć. Zastosowanie polecenia top jest szczególnie przydatne podczas diagnozowania problemów ze wydajnością lub gdy zachodzi potrzeba identyfikacji procesów zajmujących zbyt dużo zasobów. W przeciwieństwie do tego, polecenie ps (process status) wyświetla statyczny stan procesów w momencie wywołania, co oznacza, że nie dostarcza informacji w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą korzystać z ps do uzyskania szczegółowych informacji o procesach, ale muszą ponownie wywołać polecenie, aby uzyskać aktualne dane. W praktyce, administratorski sposób monitorowania aplikacji polega na używaniu top do ciągłego śledzenia, natomiast ps jest używane do analizowania konkretnych stanów procesów w chwili wykonania komendy.
Pytanie 9

Jak nazywa się bezklasowa metoda podziału przestrzeni adresowej IPv4?

A. MASK
B. IMAP
C. CIDR
D. VLAN
W kontekście adresacji IP, pojęcia związane z podziałem przestrzeni adresowej są kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami. Odpowiedzi takie jak MASK, IMAP i VLAN odnoszą się do różnych aspektów technologii sieciowych, ale nie są bezklasowymi metodami podziału przestrzeni adresowej IPv4. MASK odnosi się do maski podsieci, która jest używana w połączeniu z adresami IP do określenia, która część adresu jest używana jako identyfikator sieci, a która jako identyfikator hosta. Maska podsieci jest istotna, ale nie zmienia fundamentalnej struktury adresowania, jaką wprowadza CIDR. IMAP, z drugiej strony, to protokół do zarządzania pocztą elektroniczną i nie ma bezpośredniego związku z adresacją IP. VLAN to technologia umożliwiająca tworzenie logicznych sieci w obrębie infrastruktury fizycznej, ale również nie jest metodą podziału przestrzeni adresowej. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, ponieważ każda z nich pełni odmienną rolę w architekturze sieciowej. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do mylenia tych terminów, obejmują nieznajomość różnicy między zarządzaniem adresami IP a innymi aspektami funkcjonowania sieci. Kluczem do skutecznego wykorzystania technologii sieciowych jest zrozumienie specyfiki i zastosowania poszczególnych pojęć.
Pytanie 10

Który adres IP reprezentuje hosta działającego w sieci o adresie 192.168.160.224/28?

A. 192.168.160.192
B. 192.168.160.240
C. 192.168.160.225
D. 192.168.160.239
Wybrane adresy IP, takie jak 192.168.160.192, 192.168.160.239 oraz 192.168.160.240, nie są poprawnymi adresami hostów w sieci 192.168.160.224/28 z kilku powodów. Adres 192.168.160.192 leży w innej podsieci (192.168.160.192/28 ma swój własny zakres adresów), co oznacza, że nie może być użyty do komunikacji w ramach podsieci 192.168.160.224/28. Z tego powodu, wybierając adresy, istotne jest zrozumienie zasady podsieci, gdzie każdy adres IP jest częścią określonej sieci. Adres 192.168.160.239, będący ostatnim adresem hosta, nie powinien być mylony z adresem rozgłoszeniowym, który dla tej sieci to 192.168.160.240. Adres rozgłoszeniowy nie może być używany jako adres hosta, ponieważ jest zarezerwowany do rozsyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. Typowym błędem w takiej analizie jest nieprawidłowe rozpoznanie granic podsieci oraz zrozumienie, że każdy adres musi być unikalny i odpowiednio przypisany, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie sieci. Dlatego kluczowe jest, aby podczas przydzielania adresów IP, mieć pełne zrozumienie struktury podsieci oraz zasad, które nią rządzą.
Pytanie 11

Na ilustracji zaprezentowano graficzny symbol

Ilustracja do pytania
A. regeneratora
B. mostu
C. rutera
D. koncentratora
Most to urządzenie sieciowe które działa na drugim poziomie modelu OSI i służy do łączenia dwóch segmentów sieci lokalnej. Umożliwia to redukcję kolizji poprzez zarządzanie ruchem sieciowym. W odróżnieniu od rutera most nie analizuje adresów IP i nie trasuje pakietów między różnymi sieciami. Mosty są coraz mniej popularne zastępowane przez bardziej zaawansowane przełączniki które oferują większą funkcjonalność. Regenerator to urządzenie które służy do wzmacniania sygnału w sieciach telekomunikacyjnych. Jego zadaniem jest regeneracja sygnału cyfrowego który traci na jakości podczas przesyłu na duże odległości. Jednak nie pełni funkcji trasowania pakietów i nie łączy różnych sieci. Koncentrator zwany również hubem działa na pierwszym poziomie modelu OSI. Jego funkcją jest przesyłanie sygnałów do wszystkich portów nie analizując danych ani nie kierując ich na podstawie adresu docelowego. Działa jako prosty wzmacniacz sygnału bez inteligentnego zarządzania ruchem sieciowym. Te urządzenia są rzadko stosowane we współczesnych sieciach z uwagi na ich ograniczoną funkcjonalność i skłonność do powodowania kolizji. Rutery natomiast zapewniają zaawansowane funkcje zarządzania ruchem sieciowym umożliwiając efektywne i bezpieczne połączenia między różnymi sieciami co czyni je niezastąpionymi w nowoczesnej infrastrukturze sieciowej. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych urządzeń jest kluczowe dla projektowania i zarządzania wydajnymi i bezpiecznymi sieciami komputerowymi.
Pytanie 12

Główną rolą serwera FTP jest

A. synchronizacja czasu
B. udostępnianie plików
C. monitoring sieci
D. zarządzanie kontami poczty
Odpowiedzi dotyczące synchronizacji czasu, monitoringu sieci oraz zarządzania kontami poczty nie odnoszą się do funkcji serwera FTP, co prowadzi do nieporozumienia w zakresie zastosowania technologii sieciowych. Synchronizacja czasu, na przykład, jest realizowana przez protokoły takie jak NTP (Network Time Protocol), które zapewniają, że zegary komputerowe w sieci są zsynchronizowane. To jest istotne w kontekście logowania zdarzeń oraz współdzielenia danych w systemach wymagających precyzyjnego pomiaru czasu. Monitoring sieci to zadanie, które obejmuje analizę ruchu w sieci i wykrywanie nieprawidłowości, co jest realizowane przez narzędzia takie jak SNMP (Simple Network Management Protocol) i różne systemy analityczne. Zarządzanie kontami poczty natomiast wiąże się z protokołami takimi jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), POP3 (Post Office Protocol) oraz IMAP (Internet Message Access Protocol), które służą do wysyłania i odbierania wiadomości e-mail. Niezrozumienie różnicy między tymi funkcjami a rolą serwera FTP może prowadzić do błędnych konkluzji dotyczących sposobu zarządzania i użycia technologii w praktyce. W kontekście IT istotne jest, aby podstawowe funkcje i zastosowania różnych protokołów były jasne, co pozwala na ich skuteczne wykorzystanie w odpowiednich scenariuszach.
Pytanie 13

Która z opcji konfiguracji ustawień konta użytkownika o ograniczonych uprawnieniach w systemie Windows jest dostępna dzięki narzędziu secpol?

A. Zezwolenie na zmianę czasu systemowego
B. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD
C. Czyszczenie historii ostatnio otwieranych dokumentów
D. Blokadę wybranych elementów w panelu sterowania
Pozostałe odpowiedzi, mimo że dotyczą różnych aspektów zarządzania systemem, nie są związane z funkcjonalnością, którą oferuje przystawka secpol w kontekście ustawień użytkowników z ograniczonymi uprawnieniami. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD, pomimo że może być istotne w kontekście zabezpieczeń, jest bardziej związane z zarządzaniem urządzeniami i zasadami grupowymi, a nie bezpośrednio z politykami bezpieczeństwa użytkowników. Blokowanie określonych elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją dostępna w secpol. Również czyszczenie historii niedawno otwieranych dokumentów nie jest bezpośrednio powiązane z ustawieniami polityki bezpieczeństwa, lecz odnosi się do zarządzania prywatnością i historii użytkowania. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje związane z funkcjonalnością secpol mogą prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania uprawnieniami użytkowników i zabezpieczeń systemów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne funkcjonalności oferuje każdy z narzędzi w systemie Windows oraz ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Dobre praktyki w zarządzaniu bezpieczeństwem informatycznym wymagają starannego dobierania polityk, które pozwolą na maksymalizację bezpieczeństwa przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na użytkowników.
Pytanie 14

Sekwencja 172.16.0.1, która reprezentuje adres IP komputera, jest zapisana w systemie

A. dwójkowym
B. szesnastkowym
C. dziesiętnym
D. ósemkowym
Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda z czterech sekcji adresu (zwanych oktetami) jest wyrażona jako liczba całkowita w systemie dziesiętnym, mieszczącym się w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej stosowanym sposobem reprezentacji adresów IP przez ludzi, ponieważ jest prostszy do zrozumienia w porównaniu do systemów binarnych, ósemkowych czy szesnastkowych. Przykładowo, adres IP 192.168.1.1 w systemie binarnym to 11000000.10101000.00000001.00000001, co może być trudniejsze do zapamiętania i używania w praktyce. W administracji sieciowej oraz podczas konfigurowania urządzeń sieciowych, znajomość adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa, gdyż ułatwia komunikację oraz identyfikację sieci. Standardy takie jak RFC 791 definiują klasyfikację adresów IP oraz ich format, co potwierdza znaczenie systemu dziesiętnego w kontekście zarządzania adresacją IP.
Pytanie 15

Kto jest odpowiedzialny za alokację czasu procesora dla konkretnych zadań?

A. Cache procesora
B. Pamięć RAM
C. System operacyjny
D. Chipset
System operacyjny jest kluczowym oprogramowaniem, które zarządza zasobami sprzętowymi komputera, w tym przydzielaniem czasu procesora do różnych zadań. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie efektywnej i sprawnej komunikacji między sprzętem a aplikacjami, co obejmuje zarządzanie procesami, pamięcią i urządzeniami wejściowymi oraz wyjściowymi. Zarządzanie czasem procesora, nazywane również planowaniem procesów, odbywa się poprzez różne algorytmy, takie jak planowanie priorytetowe czy równoważenie obciążenia. Na przykład, w systemach operacyjnych Windows i Linux stosowane są różne strategie planowania, które dostosowują się do wymagań aplikacji, co pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów. Oprócz tego, systemy operacyjne implementują mechanizmy, które pozwalają na przełączanie kontekstu pomiędzy różnymi procesami, dzięki czemu użytkownik może jednocześnie uruchamiać wiele aplikacji. Dobrą praktyką w zarządzaniu procesami jest minimalizowanie czasu, w którym CPU jest nieaktywny, co poprawia wydajność systemu.
Pytanie 16

Jakiego kodu numerycznego należy użyć w komendzie zmiany uprawnień do katalogu w systemie Linux, aby właściciel folderu miał prawa do zapisu i odczytu, grupa posiadała prawa do odczytu i wykonywania, a pozostali użytkownicy jedynie prawa do odczytu?

A. 654
B. 123
C. 765
D. 751
Odpowiedź 654 jest poprawna, ponieważ odpowiada wymaganym uprawnieniom w systemie Linux. Wartości kodu numerycznego są interpretowane w następujący sposób: pierwsza cyfra (6) reprezentuje uprawnienia właściciela folderu, druga cyfra (5) to uprawnienia grupy, a trzecia cyfra (4) dotyczy pozostałych użytkowników. Wartość 6 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) oraz zapisu (2), co daje łącznie 6. Grupa z wartością 5 ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), co daje 5. Natomiast pozostali użytkownicy mają tylko uprawnienia do odczytu, reprezentowane przez wartość 4. Te zasady są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach Unix/Linux, gdzie ważne jest ograniczenie dostępu do danych oraz zapewnienie, że tylko osoby mające odpowiednie uprawnienia mogą modyfikować pliki. Aby zastosować tę zmianę, można użyć polecenia 'chmod 654 nazwa_folderu', co w praktyce zmieni uprawnienia do folderu zgodnie z wymaganiami.
Pytanie 17

Tusz w żelu wykorzystywany jest w drukarkach

A. termotransferowych
B. sublimacyjnych
C. igłowych
D. fiskalnych
Drukarki termotransferowe wykorzystują inny rodzaj tuszu, zazwyczaj w formie wosków lub żywic. W tym przypadku proces druku polega na przenoszeniu tuszu na materiał za pomocą wysokiej temperatury, co różni się od sublimacji. Tusze igłowe są natomiast stosowane w drukarkach igłowych, które działają na innej zasadzie, a ich mechanizm oparty jest na uderzeniach igieł w papier, co nie jest kompatybilne z tuszami żelowymi. Drukarki fiskalne również nie mają zastosowania dla tuszu żelowego, ponieważ ich mechanizm wystawiania paragonów opiera się na atramentach termicznych lub woskowych, które są bardziej odpowiednie do tego celu. Wybierając tusz do druku, kluczowe jest zrozumienie specyfiki urządzenia oraz jego przeznaczenia. Typowe błędy myślowe obejmują przekonanie, że wszystkie tusze są uniwersalne, co jest nieprawdziwe. W praktyce, dobór odpowiedniego tuszu do specyficznego typu drukarki jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości wydruków oraz długowieczności materiałów. Zrozumienie różnic pomiędzy technologiami druku pozwala na bardziej świadome podejście do wyboru sprzętu i materiałów eksploatacyjnych.
Pytanie 18

Jeden długi oraz dwa krótkie sygnały dźwiękowe BIOS POST od firm AMI i AWARD wskazują na wystąpienie błędu

A. zegara systemowego
B. karty graficznej
C. karty sieciowej
D. mikroprocesora
Zrozumienie sygnałów dźwiękowych BIOS-u jest ważne, ale niektóre odpowiedzi mogą prowadzić na manowce. Wybór zegara systemowego, mikroprocesora czy karty sieciowej jako źródła problemu, to dość powszechny błąd, ale świadczy o braku pełnego zrozumienia, jak działają te elementy. Zegar systemowy jest istotny, ale rzadko kiedy objawia problemy w postaci sygnałów dźwiękowych. Mikroprocesor może być źródłem różnych kłopotów, ale to, co sygnalizują dźwięki, wskazuje na kartę graficzną, a nie na inne podzespoły. Karta sieciowa, mimo że istotna, nie ma nic wspólnego z długimi i krótkimi sygnałami BIOS-u, co potwierdzają dokumenty producentów. Wybierając błędne odpowiedzi, łatwo pomylić objawy, co tylko wprowadza chaos w diagnozowaniu. Ważne, żeby polegać na solidnych źródłach informacji, żeby uniknąć nieporozumień i trzymać się właściwych rozwiązań.
Pytanie 19

Jakiego systemu plików powinno się użyć podczas instalacji dystrybucji Linux?

A. FAT
B. FAT32
C. EXT4
D. NTFS
Wybór niewłaściwego systemu plików może prowadzić do wielu problemów, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. NTFS, na przykład, jest systemem plików stworzonym przez Microsoft, głównie do użycia w systemach Windows. Chociaż Linux obsługuje NTFS, jego wydajność i funkcjonalność są ograniczone, szczególnie w kontekście operacji związanych z systemami plików, takich jak journaling, które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych. FAT i FAT32, z kolei, to starsze systemy plików, które były szeroko używane w przeszłości, ale ich ograniczenia są znaczące w kontekście nowoczesnych zastosowań. FAT32 ma limit rozmiaru pliku do 4 GB, co jest niewystarczające dla współczesnych aplikacji, a brak wsparcia dla mechanizmów zabezpieczających, takich jak journaling, czyni go ryzykownym wyborem do przechowywania danych krytycznych. Wybierając system plików, należy kierować się nie tylko jego kompatybilnością, ale również wydajnością, bezpieczeństwem oraz możliwościami zarządzania danymi. Dlatego wybór EXT4 jest nie tylko najlepszym rozwiązaniem, ale także zgodnym z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami Linux. Powszechnym błędem jest przekonanie, że systemy plików takie jak NTFS lub FAT mogą z powodzeniem zastąpić dedykowane systemy plików Linux, co może prowadzić do problemów z utrzymaniem integralności danych oraz ich wydajnością.
Pytanie 20

Urządzeniem peryferyjnym wykorzystywanym w fabrykach odzieżowych do wycinania elementów ubrań jest ploter

A. kreślący.
B. tnący.
C. atramentowy.
D. solwentowy.
Ploter tnący to zdecydowanie jedno z najważniejszych urządzeń peryferyjnych stosowanych w przemyśle odzieżowym – szczególnie na etapie przygotowania wykrojów ubrań. Takie plotery są wyposażone w specjalne ostrza, które umożliwiają bardzo precyzyjne i powtarzalne wycinanie różnych kształtów z tkanin, skór czy nawet materiałów technicznych. Standardy branżowe wręcz wymagają stosowania automatyzacji tego procesu, bo ręczne wycinanie jest mało wydajne, męczące i generuje sporo odpadów. Plotery tnące pozwalają zoptymalizować zużycie materiału, dzięki czemu produkcja staje się tańsza i bardziej ekologiczna – to się naprawdę liczy, zwłaszcza przy większych zamówieniach. Z mojego doświadczenia wynika, że ploter tnący wyposażony w system CAD znacząco przyspiesza przygotowanie wzorów i umożliwia łatwe wprowadzanie poprawek. Co ciekawe, coraz częściej spotyka się plotery, które nie tylko wycinają, ale też od razu znakują części, co oszczędza sporo czasu na dalszych etapach produkcji. Takie rozwiązania są zgodne z obecnymi trendami Przemysłu 4.0, gdzie liczy się automatyzacja, precyzja oraz szybki czas reakcji na zmiany projektowe. Moim zdaniem, kto raz zobaczył taki ploter w akcji, od razu rozumie, dlaczego to sprzęt niezbędny w profesjonalnej szwalni.
Pytanie 21

Przedstawiona na diagramie strategia zapisu kopii zapasowych na nośnikach nosi nazwę

Day12345678910111213141516
Media SetAAAAAAAA
BBBB
CCC
E
A. dziadek-ojciec-syn.
B. round-robin.
C. uproszczony GFS.
D. wieża Hanoi.
Schemat przedstawiony na diagramie może na pierwszy rzut oka kojarzyć się z innymi popularnymi strategiami backupowania, jednak każda z błędnych nazw ma zupełnie inną filozofię rotacji nośników. Round-robin to najprostszy cykl, gdzie kopie zapasowe wykonuje się po kolei na wszystkich nośnikach i gdy dojdzie się do końca listy, zaczyna się od początku – nie daje to jednak dobrej ochrony w dłuższej perspektywie, bo bardzo szybko „nadpisuje się” wszystkie starsze kopie; niestety brakuje tu tej charakterystycznej hierarchii czy opóźnienia w rotacji, które daje wieża Hanoi. Uproszczony GFS (czyli Grandfather-Father-Son) polega na cyklicznym tworzeniu kopii codziennych, tygodniowych i miesięcznych, ale ich liczba i odstępy są stałe, przez co nie wprowadza się tutaj tego nieregularnego, wykładniczego wydłużania odstępów – a to cecha kluczowa dla omawianej strategii. Schemat dziadek-ojciec-syn to w zasadzie forma GFS, gdzie są trzy poziomy rotacji kopii, ale – z mojego doświadczenia – nawet w uproszczonych wersjach nie da się uzyskać takiego efektu „rozciągnięcia w czasie” dla pojedynczych nośników jak przy wieży Hanoi. Częstym błędem jest utożsamianie każdej rotacji backupów z round-robinem albo wrzucanie wszystkiego do worka „GFS”, jednak każda metoda ma konkretne cechy techniczne i inne cele biznesowe. Wieża Hanoi jest wyjątkowa, bo pozwala osiągnąć długą retencję przy minimalnej liczbie nośników, co jest nieosiągalne dla prostych rotacji czy standardowego dziadek-ojciec-syn. Kluczowe jest tu zrozumienie, jak rozkładają się punkty przywracania w czasie i że nie wszystkie strategie mają ten sam poziom ochrony danych przy awariach lub długotrwałych problemach – stąd dobra znajomość wieży Hanoi to spore wsparcie dla każdego, kto projektuje systemy backupu.
Pytanie 22

Gdzie w dokumencie tekstowym Word umieszczony jest nagłówek oraz stopka?

A. Nagłówek znajduje się na górnym marginesie, a stopka na dolnym marginesie
B. Nagłówek występuje na początku dokumentu, a stopka na końcu dokumentu
C. Nagłówek jest umieszczony na dolnym marginesie, a stopka na górnym marginesie
D. Na stronach parzystych dokumentu
Nagłówek i stopka w dokumencie tekstowym Word odgrywają kluczową rolę w organizacji treści oraz w estetyce dokumentów. Nagłówek, umieszczany na górnym marginesie, pozwala na umieszczenie istotnych informacji, takich jak tytuł dokumentu, nazwa autora czy numer strony. Dzięki temu czytelnik ma łatwy dostęp do kontekstu całego dokumentu, co jest szczególnie przydatne w dłuższych publikacjach, takich jak raporty czy prace naukowe. Z kolei stopka, umieszczana na dolnym marginesie, często zawiera dane kontaktowe, numery stron lub jakiekolwiek dodatkowe notatki, które mogą być istotne dla odbiorcy. Ważne jest, aby dobrze zorganizować te elementy zgodnie z zasadami typografii i dostosować je do stylu dokumentu, co zwiększa jego profesjonalny wygląd oraz czytelność. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich formatów i rozmiarów czcionek, a także unikanie nadmiaru informacji, co może prowadzić do chaosu wizualnego.
Pytanie 23

Co to jest serwer baz danych?

A. OTDR
B. MySQL
C. VPN
D. MSDN
MySQL to jeden z najpopularniejszych serwerów bazodanowych, który jest open-source i używany na całym świecie do przechowywania i zarządzania danymi. Jako relacyjny system zarządzania bazą danych (RDBMS), MySQL umożliwia użytkownikom organizowanie danych w tabelach, co pozwala na efektywne wyszukiwanie, aktualizację oraz usuwanie informacji. Przykładem zastosowania MySQL jest jego wykorzystanie w aplikacjach webowych, takich jak WordPress, gdzie jest używany do przechowywania danych użytkowników, postów oraz komentarzy. MySQL obsługuje standardowy język zapytań SQL, co czyni go kompatybilnym z wieloma innymi systemami. Dobre praktyki w korzystaniu z MySQL obejmują stosowanie indeksów w celu przyspieszenia zapytań, regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz monitorowanie wydajności bazy danych. Dodatkowo, MySQL wspiera różne mechanizmy bezpieczeństwa, takie jak uwierzytelnianie użytkowników oraz szyfrowanie danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.
Pytanie 24

Koprocesor arytmetyczny, który pełni funkcję wykonywania obliczeń na liczbach zmiennoprzecinkowych w mikroprocesorze, został na schemacie oznaczony cyfrą

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 2
C. 3
D. 4
Rozumienie, jak działa mikroprocesor i jego różne elementy, jest mega ważne, jeśli chcesz efektywnie projektować i diagnozować systemy komputerowe. Każda część ma swoją rolę, ale musisz umieć odróżnić jednostkę obliczeniową od jednostki wspomagającej, jak FPU. Prefetch, który znajdziesz jako cyfrę 2, to moduł, który wstępnie pobiera instrukcje z pamięci, co pomaga zwiększyć efektywność, bo zmniejsza opóźnienia. Z kolei ALU, oznaczone jako 3, zajmuje się podstawowymi operacjami arytmetycznymi i logicznymi, ale nie ma za bardzo możliwości do obliczeń zmiennoprzecinkowych, co ogranicza jego użycie w bardziej skomplikowanych zadaniach. Układ oznaczony cyfrą 1 to zazwyczaj MMU, czyli jednostka zarządzająca pamięcią, która zajmuje się translacją adresów czy ochroną pamięci. To istotne dla stabilności systemu, ale niekoniecznie ma związek z obliczeniami zmiennoprzecinkowymi. Często w błędach chodzi o mylenie zadań jednostek obliczeniowych i zarządzających, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania procesora. Nowoczesne procesory łączą różne jednostki, żeby maksymalizować wydajność, więc naprawdę ważne jest, żeby zrozumieć, jak one działają, gdy projektujesz oprogramowanie i systemy komputerowe.
Pytanie 25

Po zainstalowaniu Systemu Windows 7 dokonano zmiany w BIOS-ie komputera, skonfigurowano dysk SATA z AHCI na IDE. Po ponownym uruchomieniu systemu komputer będzie

A. działał z większą szybkością
B. pracował z mniejszą prędkością
C. resetował się podczas uruchamiania
D. uruchamiał się tak jak wcześniej
Wybór odpowiedzi wskazujących na to, że system będzie działał wolniej lub szybciej, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do kluczowego aspektu zmiany ustawień BIOS. Zmiana z AHCI na IDE nie wpływa na wydajność systemu w sposób, który moglibyśmy przypisać do ogólnych pojęć 'wolniej' lub 'szybciej'. W rzeczywistości, AHCI zazwyczaj zapewnia lepszą wydajność niż IDE, co może prowadzić do mylnych wniosków o wpływie na prędkość działania systemu. Kolejna niepoprawna koncepcja to stwierdzenie, że system uruchomi się bez zmian. Po zmianie konfiguracji z AHCI na IDE, system operacyjny, który był dostosowany do pracy w środowisku AHCI, nie znajdzie odpowiednich sterowników, co skutkuje błędem przy uruchomieniu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że zmiany BIOSu są subtelnymi korektami, które nie mają znaczącego wpływu na funkcjonowanie systemu. W rzeczywistości BIOS zarządza podstawowymi ustawieniami sprzętu, a jakiekolwiek zmiany, które wpływają na interfejs komunikacyjny z dyskiem twardym, mogą prowadzić do krytycznych problemów. Aby uniknąć takich sytuacji, zawsze powinno się dokonywać zmian w BIOS z pełnym zrozumieniem potencjalnych konsekwencji technicznych.
Pytanie 26

Element oznaczony numerem 1 w schemacie blokowym procesora pełni funkcję

Ilustracja do pytania
A. przechowywania dodatkowych danych dotyczących realizowanej operacji
B. przeprowadzania operacji na blokach informacji
C. wykonywania operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych
D. zapisywania rezultatu operacji
Wśród podanych odpowiedzi niektóre dotyczą ważnych elementów procesora, ale nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji FPU. Na przykład przechowywanie dodatkowych informacji o wykonywanej operacji może być związane z rejestrami flagowymi lub buforami, które kontrolują różne stany operacji. Te komponenty są kluczowe do zapewnienia precyzyjnego sterowania przepływem danych i operacji, ale nie są bezpośrednio związane z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Wykonywanie operacji na blokach danych często odnosi się do ALU, które przetwarza operacje arytmetyczne i logiczne na liczbach całkowitych i może obsługiwać masowe operacje, jednak FPU jest wyspecjalizowane dla obliczeń zmiennoprzecinkowych, co odróżnia je od innych jednostek. Przechowywanie wyniku operacji zazwyczaj odbywa się w rejestrach ogólnego przeznaczenia lub specjalnych rejestrach wyników, które przechowują dane tymczasowo dla dalszego przetwarzania lub wyjścia, ale nie definiuje to funkcji FPU. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozróżnienia między rolami poszczególnych jednostek w architekturze procesora. FPU jest zatem dedykowane do wykonywania skomplikowanych obliczeń zmiennoprzecinkowych, podczas gdy inne jednostki pełnią swoje specyficzne role w ogólnym procesie przetwarzania danych w komputerze, co podkreśla znaczenie specjalizacji funkcjonalnej w architekturze komputerowej.
Pytanie 27

Elementem, który jest odpowiedzialny za utrwalanie tonera na kartce podczas drukowania z drukarki laserowej, jest

A. listwa czyszcząca
B. bęben światłoczuły
C. wałek grzewczy
D. elektroda ładująca
Bęben światłoczuły nie jest elementem, który odpowiada za utrwalanie tonera, lecz za jego naniesienie na papier w procesie drukowania. To on jest odpowiedzialny za naświetlanie i ładowanie elektryczne, które przyciąga toner do odpowiednich miejsc na papierze. Zrozumienie roli bębna jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przypisanie mu funkcji utwardzania może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie funkcjonowania drukarek laserowych. Elektroda ładująca to kolejny element, który ma na celu naładowanie bębna, aby toner mógł być prawidłowo przyciągany. Ostatnim z wymienionych elementów, listwa czyszcząca, jest z kolei odpowiedzialna za usuwanie resztek tonera z bębna, co jest niezbędne do zapewnienia jakości kolejnych wydruków. Wiele osób myli te elementy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat działania drukarek laserowych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy z tych komponentów ma swoją specyficzną rolę w całym procesie drukowania, a ich właściwe funkcjonowanie jest niezbędne do uzyskania najwyższej jakości wydruków. Znajomość tych zasady pozwala uniknąć frustracji związanej z problemami w druku oraz zapewnia długotrwałe użytkowanie urządzeń.
Pytanie 28

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Uszkodzona karta graficzna
B. Skasowana zawartość pamięci CMOS
C. Zgubiony plik setup
D. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u
Komunikat CMOS checksum error oznacza, że przy starcie systemu BIOS wykrył problem z danymi przechowywanymi w pamięci CMOS, która jest odpowiedzialna za przechowywanie ustawień konfiguracyjnych systemu. Najczęściej w takim przypadku przyczyną jest rozładowana bateria podtrzymująca pamięć CMOS. Bateria ta, zwykle typu CR2032, zapewnia zasilanie dla pamięci, gdy komputer jest wyłączony. Gdy bateria jest rozładowana, ustawienia BIOS-u mogą zostać utracone, co prowadzi do błędów, takich jak CMOS checksum error. Aby rozwiązać ten problem, należy wymienić baterię na nową, co jest prostą procedurą, dostępną dla większości użytkowników. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu baterii, aby zapobiegać podobnym sytuacjom w przyszłości. W przypadku, gdy użytkownik napotyka ten problem, powinien wykonać kopię zapasową ważnych danych oraz ponownie skonfigurować ustawienia BIOS-u po wymianie baterii, aby upewnić się, że wszystkie preferencje są prawidłowo ustawione. Podążanie tymi krokami pozwala na uniknięcie przyszłych problemów z uruchamianiem systemu oraz utratą ustawień.
Pytanie 29

Na stronie wydrukowanej na drukarce laserowej pojawiają się jaśniejsze i ciemniejsze obszary. Aby rozwiązać problemy z nieciągłością i jakością wydruku, należy

A. przeczyścić dysze drukarki.
B. wymienić nagrzewnicę.
C. wymienić bęben światłoczuły.
D. przeczyścić wentylator drukarki.
Bęben światłoczuły w drukarce laserowej to absolutnie kluczowy element, jeśli chodzi o jakość wydruku. To właśnie na nim powstaje obraz, który później zostaje przeniesiony na papier. Jeśli pojawiają się jaśniejsze i ciemniejsze obszary na wydruku, bardzo często przyczyną jest zużyty lub uszkodzony bęben światłoczuły. Moim zdaniem, szczególnie w drukarkach eksploatowanych intensywnie, objawy takie jak nieciągłość wydruku, pasy czy obszary o różnym stopniu nasycenia czernią, to wręcz klasyka problemów związanych z tym elementem. Wymiana bębna to standardowa procedura serwisowa zalecana przez większość producentów – np. HP, Brother czy Canon mają w dokumentacji wyraźnie opisane takie objawy i wskazują bęben jako główną przyczynę. Dla mnie osobiście to jeden z ważniejszych tematów podczas nauki o serwisie drukarek. Dobrą praktyką jest też sprawdzanie licznika bębna w drukarce – nowoczesne modele same informują o potrzebie wymiany. Warto dodać, że użytkowanie oryginalnych części zwykle gwarantuje lepszą jakość niż tanie zamienniki. Pamiętaj, że czysty bęben światłoczuły to podstawa wyraźnych, jednolitych wydruków. Profesjonaliści zawsze zaczynają diagnostykę od tego elementu, jeśli pojawiają się problemy z jakością druku.
Pytanie 30

Po włączeniu komputera na ekranie wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Możliwą przyczyną tego może być

A. uszkodzony kontroler DMA
B. usunięty BIOS komputera
C. dyskietka umieszczona w napędzie
D. brak pliku ntldr
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza z nich, dotycząca skasowanego BIOS-u, jest myląca, ponieważ BIOS, czyli podstawowy system wejścia/wyjścia, jest odpowiedzialny za inicjalizację sprzętu oraz zarządzanie procesem rozruchu. Jeśli BIOS byłby usunięty lub uszkodzony, komputer najprawdopodobniej nie uruchomiłby się w ogóle, a użytkownik nie zobaczyłby nawet komunikatu o błędzie dysku. Druga odpowiedź, dotycząca braku pliku ntldr, odnosi się do systemu Windows, gdzie brak tego pliku rzeczywiście może uniemożliwić uruchomienie systemu. W takim przypadku jednak komunikat byłby inny, jednoznacznie wskazujący na brak pliku rozruchowego. Ostatnia odpowiedź, dotycząca uszkodzonego kontrolera DMA, jest również nieprawidłowa, ponieważ kontroler DMA (Direct Memory Access) nie jest bezpośrednio związany z procesem rozruchu systemu operacyjnego. Uszkodzony kontroler DMA mógłby prowadzić do problemów z wydajnością podczas pracy systemu, ale nie do błędów rozruchowych. W związku z tym, posługiwanie się nieprecyzyjnymi definicjami i pojęciami może prowadzić do mylnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie są rzeczywiste funkcje komponentów systemu, aby skutecznie diagnozować i rozwiązywać problemy.
Pytanie 31

Z informacji przedstawionych w tabeli wynika, że efektywna częstotliwość pamięci DDR SDRAM wynosi

184 styki
64-bitowa szyna danych
Pojemność 1024 MB
Przepustowość 3200 MB/s
A. 400 MHz
B. 333 MHz
C. 266 MHz
D. 200 MHz
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niezrozumienia, jak efektywna częstotliwość pamięci DDR SDRAM jest obliczana. Częstotliwość efektywna jest wynikiem podwojenia częstotliwości zegara bazowego, co jest kluczową cechą technologii DDR (Double Data Rate), gdzie dane są przesyłane dwukrotnie w jednym cyklu zegara. Dla pamięci o przepustowości 3200 MB/s i 64-bitowej szerokości szyny, poprawną częstotliwością efektywną jest 400 MHz. Inne wartości jak 200 MHz, 266 MHz, czy 333 MHz nie odpowiadają tej przepustowości, ponieważ musiałyby mieć inną szerokość szyny danych lub inną przepustowość. Wartości te są charakterystyczne dla innych generacji DDR lub innych standardów pamięci. Typowym błędem jest mylenie częstotliwości bazowej z efektywną, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Zrozumienie różnic w technologii DDR i jej kolejnych generacjach (jak DDR2, DDR3) jest kluczowe, ponieważ każda z nich oferuje różne specyfikacje i standardy, które wpływają na wydajność systemu. Ważne jest, aby w praktyce umieć dobierać komponenty zgodnie z rzeczywistymi potrzebami i możliwościami systemu, co pozwala na osiągnięcie optymalnej wydajności i stabilności komputera. Znajomość specyfikacji technicznych pamięci RAM oraz ich wpływu na inne komponenty to kluczowa umiejętność w dziedzinie informatyki i inżynierii systemów komputerowych. Standardy, takie jak JEDEC, pomagają w precyzyjnym określeniu, jakie parametry powinna spełniać pamięć RAM, aby była kompatybilna z innymi komponentami systemu, co znacząco ułatwia integrację i optymalizację sprzętu komputerowego.
Pytanie 32

Protokół transportowy bezpołączeniowy to

A. SSH
B. UDP
C. TCP
D. ARP
ARP (Address Resolution Protocol) nie jest protokołem warstwy transportowej, lecz protokołem warstwy łącza danych, który służy do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC w sieciach lokalnych. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie komunikacji w sieciach Ethernet, co czyni go fundamentalnym dla prawidłowego działania sieci lokalnych, ale nie ma zastosowania w kontekście przesyłania danych na wyższych warstwach. TCP (Transmission Control Protocol) to z kolei protokół warstwy transportowej, który zapewnia połączeniowe przesyłanie danych, co oznacza, że przed wysłaniem danych nawiązywane jest połączenie. TCP oferuje niezawodność dzięki mechanizmom takim jak retransmisja utraconych pakietów i kontrola przepływu, ale te cechy sprawiają, że jest wolniejszy w porównaniu do UDP. SSH (Secure Shell) to protokół służący do bezpiecznego zdalnego logowania oraz zarządzania systemami, działający na warstwie aplikacji. Choć używa protokołu TCP do przesyłania danych, nie jest samodzielnym protokołem warstwy transportowej. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe, by unikać pomyłek w ich zastosowaniach. Typowym błędem jest przypisywanie funkcji protokołów z różnych warstw do jednego kontekstu, co prowadzi do nieporozumień i niewłaściwego ich wykorzystania w praktyce. W kontekście wyboru protokołu do przesyłania danych, ważne jest, aby znać różnice między protokołami połączeniowymi a bezpołączeniowymi, oraz ich odpowiednie zastosowania w zależności od wymagań aplikacji.
Pytanie 33

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

Ilustracja do pytania
A. Numer IP hosta
B. Domyślną bramę sieciową
C. Adres serwera DNS
D. Adres serwera DHCP
Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do interakcji z serwerami DNS nie dotyczy ono bezpośrednio innych elementów sieci takich jak adres IP hosta domyślna brama czy serwer DHCP. Adres IP hosta może być uzyskany za pomocą innych narzędzi takich jak ifconfig w systemach Unix/Linux czy ipconfig w systemach Windows. Domyślna brama czyli adres bramy sieciowej to punkt w sieci komputerowej który przekazuje ruch pomiędzy różnymi segmentami sieci. Uzyskanie tej informacji zazwyczaj odbywa się za pomocą poleceń takich jak ipconfig lub route. Serwer DHCP natomiast jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP i innych konfiguracji sieciowych urządzeniom w sieci. Informacje o serwerze DHCP można uzyskać analizując ustawienia sieciowe lub logi serwera. W tym kontekście błędnym jest przypisywanie funkcji nslookup do uzyskiwania takich informacji. Częstym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych narzędzi sieciowych co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań i sposobu działania. Dlatego ważne jest aby przed stosowaniem jakiegokolwiek narzędzia sieciowego dokładnie zrozumieć jego przeznaczenie i funkcjonalność. Właściwe rozróżnianie tych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i utrzymania infrastruktury sieciowej w organizacjach.
Pytanie 34

W jakim protokole komunikacyjnym adres nadawcy ma długość 128 bitów?

A. UDP
B. DNS
C. IPv4
D. IPv6
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące różnych protokołów sieciowych i ich funkcji. IPv4, na przykład, jest starszą wersją protokołu, w której adres źródłowy składa się tylko z 32 bitów. Mimo że IPv4 wciąż jest szeroko stosowany, jego ograniczona liczba dostępnych adresów staje się problematyczna w obliczu rosnącej liczby urządzeń w sieci. UDP (User Datagram Protocol) oraz DNS (Domain Name System) to protokoły, które pełnią różne role w komunikacji sieciowej. UDP to protokół transportowy, który nie zajmuje się adresowaniem, lecz przesyłaniem datagramów, a DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, ale sam nie posiada adresów źródłowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów transportowych z protokołami adresowania. Wiedza na temat struktury adresów IP oraz zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowa dla skutecznego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Ostatecznie, zrozumienie wszystkich elementów związanych z protokołami IP oraz ich zastosowaniem w nowoczesnych technologiach jest niezbędne dla profesjonalistów w dziedzinie IT.
Pytanie 35

Na rysunku można zobaczyć schemat topologii fizycznej, która jest kombinacją topologii

Ilustracja do pytania
A. magistrali i gwiazdy
B. pierścienia i gwiazdy
C. siatki i gwiazdy
D. siatki i magistrali
Topologie sieci komputerowych to kluczowe pojęcie w informatyce, wpływające na wydajność, niezawodność i koszt infrastruktury sieciowej. Topologia pierścienia, w której każde urządzenie jest podłączone do dwóch innych, tworząc zamkniętą pętlę, nie łączy się bezpośrednio z topologią gwiazdy w sposób przedstawiony na rysunku. Topologia pierścienia wymaga, aby dane krążyły w określonym kierunku, co jest niekompatybilne z elastyczną strukturą gwiazdy, która centralizuje połączenia w jednym punkcie. Siatka, chociaż oferuje redundancję poprzez wiele połączeń między urządzeniami, nie jest efektywna kosztowo i technicznie trudna do zarządzania w małych i średnich sieciach, gdzie dominują prostsze struktury. W praktyce, topologia siatki jest stosowana głównie w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak wojskowe czy telekomunikacyjne, gdzie niezawodność ma kluczowe znaczenie. Magistrala z kolei to linia prosta, do której podłączone są urządzenia, co pozwala na ekonomiczne przesyłanie danych, ale cierpi na ograniczenia związane z przepustowością i odpornością na awarie, ponieważ uszkodzenie magistrali może zatrzymać całą komunikację. Taki układ wymaga terminatorów na końcach, aby zapobiec odbiciom sygnałów. W kontekście pytania, należy zrozumieć, że kombinacja magistrali i gwiazdy jest wyborem oferującym kompromis pomiędzy elastycznością i kosztami, szczególnie w zastosowaniach komercyjnych, gdzie można łatwo dodawać nowe urządzenia do istniejącej infrastruktury bez dużych nakładów inwestycyjnych i technicznych, co czyni ją preferowaną w wielu współczesnych implementacjach sieciowych.
Pytanie 36

Na pliku z uprawnieniami zapisanymi w systemie liczbowym: 740 przeprowadzono polecenie chmod g-r. Jakie będą nowe uprawnienia pliku?

A. 750
B. 700
C. 710
D. 720
Odpowiedzi 750, 720 i 710 są nieprawidłowe z powodu błędnej interpretacji uprawnień po wykonaniu polecenia chmod g-r. Odpowiedź 750 sugeruje, że grupa wciąż ma uprawnienia do odczytu, co jest sprzeczne z efektem polecenia g-r, które wyraźnie usuwa prawo dostępu do odczytu dla grupy. Odpowiedź 720 również zakłada, że grupa zachowuje pewne uprawnienia, co jest błędne, ponieważ polecenie całkowicie pozbawia grupę dostępu. W przypadku odpowiedzi 710, przyjęto błędne założenie, że uprawnienia dla grupy pozostają niezmienione, co w praktyce oznacza, że wciąż istnieje możliwość dostępu, co jest sprzeczne z zamiarem wykonania polecenia. Ogólnie rzecz biorąc, błędne odpowiedzi w dużej mierze wynikają z niepełnego zrozumienia sposobu działania komendy chmod oraz jej wpływu na uprawnienia plików. Warto zwrócić uwagę na konsekwencje zmian uprawnień, by uniknąć sytuacji, w której nieautoryzowani użytkownicy uzyskują dostęp do wrażliwych danych lub, przeciwnie, użytkownicy z niezbędnymi uprawnieniami są ograniczeni w pracy. Zrozumienie logiki przydzielania uprawnień jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem plików i bezpieczeństwem danych.
Pytanie 37

Jakie oprogramowanie pełni rolę serwera DNS w systemie Linux?

A. ProFTPD
B. APACHE
C. CUPS
D. BIND
CUPS, czyli Common Unix Printing System, to system zarządzania drukowaniem w środowisku Unixowym, który nie ma związku z funkcją rozwiązywania nazw w sieci. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie zadaniami drukarskimi oraz zapewnienie interfejsów do różnych typów drukarek. Dlatego nie jest odpowiedni jako serwer DNS. Z kolei Apache to serwer HTTP, który obsługuje żądania klientów związane z dostępem do stron internetowych. Jego rola jest zgoła inna – koncentruje się na dostarczaniu treści internetowych, a nie na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP. ProFTPD to serwer FTP, który umożliwia przesyłanie plików w sieci, również nie mając nic wspólnego z DNS. Użycie tych terminów w kontekście serwera DNS świadczy o nieporozumieniu w zrozumieniu funkcji, jakie pełnią te usługi w architekturze sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych aplikacji ma swoje specyficzne zastosowanie i nie jest zamiennikiem dla funkcji DNS. W praktyce, błąd ten często wynika z pomylenia różnych usług sieciowych, co jest powszechne wśród tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z administracją systemami. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania usługami sieciowymi.
Pytanie 38

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje wiele kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Modem
B. Router
C. Huba
D. Switch
Przełącznik to urządzenie, które efektywnie zarządza ruchem danych w sieci lokalnej, dzieląc ją na mniejsze domeny kolizji. Dzięki temu, gdy urządzenie wysyła dane, przełącznik może skierować je tylko do odpowiedniego odbiorcy, eliminując kolizje, które występują, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie nadawać w tym samym czasie. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że operują na adresach MAC. W praktyce, jeśli w sieci lokalnej mamy dużą liczbę urządzeń, zainstalowanie przełącznika może znacząco poprawić wydajność i przepustowość sieci. Na przykład w biurze, gdzie wiele komputerów łączy się z serwerem plików, zastosowanie przełącznika pozwala na płynne przesyłanie danych między urządzeniami, minimalizując ryzyko kolizji i opóźnień. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych sieci lokalnych, w przeciwieństwie do koncentratorów, które nie mają zdolności do inteligentnego kierowania ruchem. Przełączniki są również bardziej efektywne energetycznie i oferują zaawansowane funkcje zarządzania ruchem, takie jak VLAN czy QoS.
Pytanie 39

Urządzenie warstwy dystrybucji, które realizuje połączenie pomiędzy różnymi sieciami oraz kontroluje przepływ informacji między nimi, nazywane jest

A. koncentratorem
B. serwerem
C. routerem
D. przełącznikiem
Router jest urządzeniem sieciowym, które pełni kluczową rolę w połączeniu różnych sieci, umożliwiając komunikację pomiędzy nimi. Działa na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że operuje na pakietach danych i podejmuje decyzje o trasowaniu tych pakietów na podstawie adresów IP. Dzięki routerom możliwe jest efektywne zarządzanie ruchem sieciowym, co jest niezbędne w bardziej złożonych architekturach sieciowych, takich jak sieci lokalne (LAN) połączone z sieciami rozległymi (WAN). Przykładem zastosowania routera może być domowa sieć Wi-Fi, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak laptopy czy smartfony, z Internetem. Routery stosują różne protokoły trasowania, takie jak RIP, OSPF czy BGP, co pozwala im na optymalizację ścieżek przesyłania danych. W praktyce, dobrze skonfigurowany router zwiększa bezpieczeństwo sieci dzięki funkcjom takim jak firewall czy NAT, które chronią urządzenia przed nieautoryzowanym dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, routery powinny być regularnie aktualizowane oraz monitorowane, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i bezpieczeństwo sieci.
Pytanie 40

Płyta główna wyposażona w gniazdo G2 będzie współpracowała z procesorem

A. AMD Opteron
B. Intel Core i7
C. AMD Trinity
D. Intel Pentium 4 EE
Wybór odpowiedzi sugerujących wykorzystanie procesora AMD Trinity lub AMD Opteron przy gnieździe G2 jest częstym błędem, zwłaszcza gdy ktoś nie zaglądał nigdy głębiej w specyfikacje techniczne laptopów. Gniazda procesorów AMD są zupełnie inne pod względem fizycznej budowy, układu pinów i sposobu komunikacji z resztą płyty. AMD Trinity to linia procesorów bazująca na architekturze Piledriver, które montuje się w gniazdach FM2 lub pokrewnych – zupełnie inny świat niż Intelowskie podstawki G2. AMD Opteron z kolei to procesory skierowane głównie do serwerów, wykorzystujące np. gniazda Socket F lub AM3, a nie żadne z rodziny G2. Niektórzy mogą też uznać, że stary procesor Intel Pentium 4 EE będzie pasował, bo przecież to Intel, ale tutaj też różnica jest zasadnicza – te układy korzystały ze złącz takich jak Socket 478 lub LGA775, lata przed pojawieniem się G2. Typowym błędem myślowym jest kierowanie się tylko marką procesora lub nazwą rodziny, bez sprawdzania konkretnego modelu podstawki, co w rzeczywistych naprawach laptopów często kończy się frustracją i stratą czasu. Moim zdaniem warto w praktyce pamiętać, że do każdego gniazda przypisana jest konkretna linia procesorów i nie ma tu miejsca na dowolność. G2 to gniazdo dedykowane mobilnym procesorom Intela, zwłaszcza Core drugiej i trzeciej generacji, jak i7-2670QM czy i5-3210M. Każda próba montażu układów AMD lub starszych Inteli skończy się fiaskiem, nie tylko ze względu na niezgodność elektryczną, ale nawet fizyczne różnice w budowie pinów. Najlepiej zawsze sięgać do dokumentacji technicznej i nie ufać schematom typu 'Intel do Intela, AMD do AMD' bez dodatkowej weryfikacji.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej