Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 13:33
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 13:49

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Nawiązywanie szyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w sieci publicznej Internet, wykorzystywane w kontekście VPN (Virtual Private Network), to

A. trasowanie
B. mapowanie
C. tunelowanie
D. mostkowanie
Tunelowanie to kluczowa technika stosowana w tworzeniu zaszyfrowanych połączeń w architekturze VPN (Virtual Private Network). Proces ten polega na tworzeniu bezpiecznego 'tunelu' przez publiczną sieć, co pozwala na przesyłanie danych w sposób zaszyfrowany i prywatny. W praktyce, tunelowanie angażuje różne protokoły, takie jak IPsec, L2TP czy SSTP, które zapewniają ochronę danych przed podsłuchiwaniem oraz integralność przesyłanych informacji. Na przykład, w organizacjach, które umożliwiają pracownikom zdalny dostęp do wewnętrznych zasobów, tunelowanie odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa tych połączeń. Dzięki tunelowaniu, każdy pakiet danych podróżujący przez Internet jest chroniony, co stosuje się w dobrych praktykach bezpieczeństwa sieci. Dodatkowo, standardy takie jak IETF RFC 4301 definiują zasady dotyczące bezpieczeństwa tuneli, co czyni tę technikę nie tylko efektywną, ale również zgodną z uznawanymi normami branżowymi.

Pytanie 2

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 127
B. 14
C. 30
D. 62
Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.192, wynosi 62. Maska ta w formacie CIDR jest zapisywana jako /26, co oznacza, że 26 bitów jest używanych do adresowania sieci, a pozostałe 6 bitów jest dostępnych dla hostów. Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów dla hostów, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku 2^6 - 2 = 64 - 2 = 62. Odejmuje się dwa adresy: jeden dla adresu sieci i jeden dla rozgłaszania (broadcast). Tego typu koncepcje są fundamentalne w planowaniu adresacji IP, co jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładowo, w sieci o maskach /26 często stosuje się je w małych biurach lub oddziałach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Dzięki takiej adresacji, administratorzy mogą efektywnie przydzielać IP i organizować małe segmenty sieciowe, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność.

Pytanie 3

Urządzenie zaprezentowane na ilustracji jest wykorzystywane do zaciskania wtyków:

Ilustracja do pytania
A. SC
B. RJ 45
C. BNC
D. E 2000
Przyrząd przedstawiony na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 które są powszechnie stosowane w technologii Ethernet do tworzenia sieci komputerowych. Wtyk RJ 45 jest standardem w kablach kategorii 5 6 i 6a umożliwiając przesył danych z dużą szybkością. Proces zaciskania polega na umieszczeniu przewodów w odpowiednich kanałach wtyku a następnie użyciu zaciskarki do zabezpieczenia połączenia. Zaciskarka jest specjalnie zaprojektowana aby zapewnić równomierny nacisk na wszystkie piny dzięki czemu połączenie jest niezawodne i trwałe. Ważnym aspektem podczas pracy z RJ 45 jest przestrzeganie norm takich jak EIA/TIA 568 które definiują kolorystykę przewodów co zapobiega błędnym połączeniom. Zaciskanie wtyków RJ 45 jest kluczową umiejętnością w pracy technika sieciowego ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość i stabilność połączenia sieciowego. Prawidłowe zaciskanie zapewnia minimalizację strat sygnału i poprawę wydajności sieci.

Pytanie 4

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej
B. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora
C. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych
D. ustawianie parametrów interfejsu graficznego
Odpowiedzi, które wskazują na konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego, wyświetlanie prędkości zapisu do pamięci operacyjnej oraz wyłączanie procesów obciążających procesor, wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji programów w systemie Linux. Najpierw, konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego to zadanie dla narzędzi takich jak 'gnome-control-center' lub 'systemsettings', które są ściśle związane z konfiguracją środowiska graficznego, a nie monitorowaniem ruchu sieciowego. Drugim aspektem jest wyświetlanie chwilowej prędkości zapisu do pamięci operacyjnej, co nie ma związku z iftop, ponieważ to zadanie realizowane jest przez narzędzia takie jak 'htop' czy 'vmstat', które skupiają się na monitorowaniu zużycia zasobów systemowych. Wreszcie, wyłączanie procesów zużywających moc obliczeniową jest funkcją zarządzania procesami, którą można zrealizować za pomocą komendy 'kill' lub narzędzi takich jak 'top' czy 'ps', jednak te działania nie są związane z monitorowaniem połączeń sieciowych. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia możliwości narzędzi dostępnych w systemie Linux oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach zarządzania systemami. Warto zainwestować czas w naukę i eksperymentowanie z różnymi narzędziami, aby zyskać pełniejszy obraz ich funkcjonalności i zastosowań.

Pytanie 5

Co to jest serwer baz danych?

A. OTDR
B. VPN
C. MSDN
D. MySQL
MySQL to jeden z najpopularniejszych serwerów bazodanowych, który jest open-source i używany na całym świecie do przechowywania i zarządzania danymi. Jako relacyjny system zarządzania bazą danych (RDBMS), MySQL umożliwia użytkownikom organizowanie danych w tabelach, co pozwala na efektywne wyszukiwanie, aktualizację oraz usuwanie informacji. Przykładem zastosowania MySQL jest jego wykorzystanie w aplikacjach webowych, takich jak WordPress, gdzie jest używany do przechowywania danych użytkowników, postów oraz komentarzy. MySQL obsługuje standardowy język zapytań SQL, co czyni go kompatybilnym z wieloma innymi systemami. Dobre praktyki w korzystaniu z MySQL obejmują stosowanie indeksów w celu przyspieszenia zapytań, regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz monitorowanie wydajności bazy danych. Dodatkowo, MySQL wspiera różne mechanizmy bezpieczeństwa, takie jak uwierzytelnianie użytkowników oraz szyfrowanie danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.

Pytanie 6

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue, press Del to setup) naciśnięcie klawisza Del skutkuje

A. usunięciem pliku setup
B. przejściem do konfiguracji systemu Windows
C. skasowaniem zawartości pamięci CMOS
D. wejściem do BIOSu komputera
Wybór opcji usunięcia pliku setup jest oparty na błędnym założeniu, że w BIOS-ie mogą znajdować się pliki, które można usunąć. Rzeczywistość jest taka, że BIOS nie przechowuje plików w tradycyjnym sensie, a jego interfejs służy do konfigurowania ustawień sprzętowych, a nie do operacji na plikach. Ponadto, sugerowanie, że wciśnięcie klawisza Del spowoduje skasowanie zawartości pamięci CMOS, ukazuje nieporozumienie dotyczące roli tego przycisku. W rzeczywistości, aby skasować zawartość pamięci CMOS, często konieczne jest fizyczne zresetowanie zworki na płycie głównej, a nie jedynie wciśnięcie klawisza. Koncepcja przechodzenia do konfiguracji systemu Windows jest również mylna, ponieważ BIOS działa na niższym poziomie niż sam system operacyjny. W praktyce, BIOS musi być skonfigurowany przed załadowaniem Windows, co oznacza, że wszystkie operacje związane z systemem operacyjnym odbywają się po zakończeniu sekwencji uruchamiania BIOS-u. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania komputerem i rozwiązywania problemów sprzętowych.

Pytanie 7

Jakie urządzenie powinno być użyte do podłączenia urządzenia peryferyjnego, które posiada bezprzewodowy interfejs do komunikacji wykorzystujący fale świetlne w podczerwieni, z laptopem, który nie jest w niego wyposażony, ale dysponuje interfejsem USB?

Ilustracja do pytania
A. A
B. D
C. B
D. C
Pozostałe opcje nie są odpowiednie, bo to różne rodzaje adapterów, które nie działają z podczerwienią. Opcja A to adapter Bluetooth, który służy do łączenia się bezprzewodowo za pomocą fal radiowych, głównie do słuchawek czy klawiatur, ale podczerwieni tu nie ma. Więc to nie jest dobry wybór dla urządzeń IrDA. C w ogóle pokazuje adapter Wi-Fi, który łączy się z sieciami bezprzewodowymi przez standard IEEE 802.11 – jest super do Internetu, ale z podczerwienią się nie dogada. No i jeszcze D, czyli adapter USB OTG, który pozwala podłączać różne urządzenia do smartfonów czy tabletów. Ale to połączenie kablowe i nie ma tu żadnej bezprzewodowej komunikacji. Często ludzie myślą, że wszystkie adaptery USB są uniwersalne, ale to nie do końca prawda. Ważne, żeby umieć rozpoznać, jakie technologie i standardy komunikacyjne są potrzebne, żeby dobrze dobrać urządzenia do wymagań sprzętowych i systemowych, bo to kluczowe w IT.

Pytanie 8

Na podstawie danych zawartych w tabeli dotyczącej specyfikacji płyty głównej, wskaż maksymalną liczbę kart rozszerzeń, które można zainstalować w magistrali Peripheral Component Interconnect.

A. 2
B. 5
C. 1
D. 3
Wybór liczby 1, 2, 3 lub 4 jako maksymalnej liczby kart rozszerzeń do magistrali PCI jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, prezentowana specyfikacja płyty głównej wyraźnie wskazuje na to, że dostępnych jest 5 slotów PCI, co oznacza, że te odpowiedzi nie uwzględniają pełnego potencjału płyty. W praktyce, mylenie liczby slotów z ich funkcjonalnością może prowadzić do nieporozumień w zakresie możliwości rozbudowy systemu. Typowym błędem jest także założenie, że nie wszystkie sloty są dostępne lub że niektóre z nich mogą być zablokowane z powodu innych komponentów. Takie myślenie jest niepoprawne, ponieważ użytkownicy mają możliwość instalacji różnych kart rozszerzeń w każdym z dostępnych slotów, o ile nie kolidują one ze sobą pod względem fizycznym i nie wymuszają ograniczeń zasilania. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych płyt głównych, które mogą być kompatybilne ze starszymi standardami, wciąż oferuje pełną funkcjonalność slotów PCI, co stanowi dużą zaletę dla użytkowników zamierzających korzystać z starszych komponentów. Aby skutecznie wykorzystać możliwości swojego systemu, użytkownik powinien dokładnie analizować specyfikacje sprzętowe i znać różnice między różnymi rodzajami slotów oraz ich zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 9

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. passwd –p egzamin
B. usermod –L egzamin
C. useradd –d egzamin
D. userdel –r egzamin
Polecenie 'usermod –L egzamin' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-L', która blokuje konto użytkownika, co skutkuje zablokowaniem dostępu do systemu bez usuwania samego konta. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami Linux, gdzie często lepiej jest zablokować konto niż je usuwać, aby zachować informacje o użytkowniku i możliwość późniejszego przywrócenia dostępu. Na przykład, w sytuacji, gdy użytkownik jest na długim urlopie, lepiej jest zablokować jego konto, niż je usuwać, co umożliwia późniejsze odblokowanie bez konieczności ponownej konfiguracji. Aby odblokować konto, wystarczy użyć polecenia 'usermod –U egzamin', co także pokazuje elastyczność i łatwość zarządzania kontami użytkowników w systemie Linux. Warto dodać, że dobra praktyka w zarządzaniu użytkownikami polega także na regularnym przeglądaniu i audytowaniu kont, aby upewnić się, że żadne nieaktywnych konta nie stwarzają zagrożeń dla bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 10

Po uruchomieniu komputera, procedura POST wskazuje 512 MB RAM. Natomiast w ogólnych właściwościach systemu operacyjnego Windows wyświetla się wartość 480 MB RAM. Jakie są powody tej różnicy?

A. Rozmiar pliku stronicowania został niewłaściwie przypisany w ustawieniach pamięci wirtualnej
B. W komputerze znajduje się karta graficzna zintegrowana z płytą główną, która używa części pamięci RAM
C. Jedna z modułów pamięci może być uszkodzona lub jedno z gniazd pamięci RAM na płycie głównej może być niesprawne
D. System operacyjny jest niepoprawnie zainstalowany i nie potrafi obsłużyć całego dostępnego obszaru pamięci
Wybór odpowiedzi dotyczącej uszkodzenia kości pamięci lub gniazda RAM jest nieuzasadniony, ponieważ problem z uszkodzoną pamięcią zwykle manifestuje się w sposób, który uniemożliwia prawidłowe uruchomienie systemu operacyjnego. Zazwyczaj w przypadku fizycznych uszkodzeń pamięci komputer zgłasza błędy podczas procedury POST lub nie uruchamia się wcale. Z kolei sugerowanie, że błędnie przydzielony rozmiar pliku stronicowania może być przyczyną różnicy w pokazanej ilości pamięci jest mylne, ponieważ plik stronicowania jest używany do rozszerzenia pamięci wirtualnej i nie wpływa bezpośrednio na ilość pamięci RAM dostępnej dla systemu operacyjnego. Dodatkowo, zainstalowany system operacyjny nie może być odpowiedzialny za taką różnicę, o ile jest zgodny z używanym sprzętem, ponieważ nowoczesne systemy operacyjne są projektowane z myślą o obsłudze pełnego zakresu dostępnej pamięci. Typowym błędem myślowym jest zatem przypisywanie różnicy w pamięci do elementów, które nie mają bezpośredniego wpływu na jej fizyczną dostępność w systemie. Kluczowe jest zrozumienie, że zintegrowane karty graficzne, wykorzystując pamięć systemową, są standardowym rozwiązaniem w wielu komputerach, co wyjaśnia zjawisko widoczne w przedstawionym pytaniu.

Pytanie 11

Możliwość weryfikacji poprawności działania pamięci RAM można uzyskać za pomocą programu diagnostycznego

A. GPU-Z
B. Memtest86+
C. S.M.A.R.T
D. CPU-Z
Memtest86+ jest specjalistycznym narzędziem diagnostycznym stworzonym do testowania pamięci RAM w systemach komputerowych. Jego działanie opiera się na wykonywaniu różnych testów, które mają na celu wykrycie błędów w pamięci operacyjnej. Testy te są niezwykle ważne, ponieważ pamięć RAM jest kluczowym komponentem systemu, który ma bezpośredni wpływ na stabilność i wydajność komputera. W przypadku wykrycia błędów, użytkownik może podjąć decyzję o wymianie uszkodzonych modułów pamięci, co może zapobiec problemom z systemem operacyjnym, takimi jak zawieszanie się czy niespodziewane błędy aplikacji. Praktycznie rzecz biorąc, Memtest86+ uruchamiany jest z bootowalnego nośnika USB lub CD, co pozwala na testowanie pamięci przed załadowaniem systemu operacyjnego. W branży komputerowej jest to jedno z najbardziej uznawanych narzędzi do diagnostyki pamięci, co czyni je standardem w przypadku problemów z RAM-em.

Pytanie 12

Napięcie, które jest przekazywane do różnych komponentów komputera w zasilaczu komputerowym według standardu ATX, jest obniżane z poziomu 230V, między innymi do wartości

A. 12V
B. 20V
C. 4V
D. 130V
Wysokie napięcie 130V nie jest stosowane w zasilaczach komputerowych w standardzie ATX, ponieważ znacznie przekracza bezpieczne wartości dla komponentów komputerowych. Prawidłowe napięcia, takie jak 12V, są projektowane z myślą o współpracy z podzespołami, a wartości bliskie 130V mogłyby spowodować poważne uszkodzenia. Podobnie, napięcie 20V, choć teoretycznie możliwe do wytworzenia, nie jest standardowo wykorzystywane w architekturze zasilaczy ATX. Zasadniczo, napięcia w komputerach są ściśle regulowane i standaryzowane, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność energetyczną. Napięcie 4V również nie odpowiada typowym wymaganiom zasilania komputerów; większość komponentów wymaga wyższych wartości do prawidłowej pracy. Takie nieporozumienia mogą wynikać z zamieszania z napięciami w innych zastosowaniach elektrycznych, gdzie niższe napięcia są stosowane, jednak w kontekście komputerów wartości te muszą być zgodne z normami ATX, co gwarantuje ich kompatybilność oraz bezpieczeństwo użytkowania. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do wprowadzenia w błąd i potencjalnych problemów z niezawodnością systemu.

Pytanie 13

Jaki jest standardowy port dla serwera HTTP?

A. 8081
B. 8080
C. 800
D. 80
Wybór portów 800, 8080 lub 8081 na serwerze usług WWW może wynikać z pewnych nieporozumień dotyczących konfiguracji i zastosowania protokołów. Port 800 jest często używany w aplikacjach developerskich lub lokalnych serwerach, ale nie jest standardowym portem dla protokołu HTTP. Jego użycie może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w sytuacjach, gdy użytkownicy próbują uzyskać dostęp do standardowych zasobów internetowych, które oczekują połączeń na porcie 80. Z kolei port 8080 jest popularny jako alternatywny port dla serwerów HTTP, szczególnie w środowiskach testowych lub w przypadku, gdy port 80 jest już zajęty. Choć nie jest to standard, wiele deweloperów korzysta z niego, co może prowadzić do pomyłek w interpretacji adresów URL. Zastosowanie portu 8081 jest podobne; jest wykorzystywany w niektórych systemach i aplikacjach, ale nie jest on powszechnie akceptowany jako domyślny port. Typowe błędy myślowe dotyczące tych portów polegają na pomyleniu ich z portem 80, co może skutkować problemami z dostępem do stron internetowych oraz niewłaściwą konfiguracją serwerów. Rozumienie roli portów standardowych i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym i zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 14

W dokumentacji przedstawiono typ systemu plików

„Zaawansowany system plików zapewniający wydajność, bezpieczeństwo, niezawodność i zaawansowane funkcje niespotykane w żadnej wersji systemu FAT. Na przykład dzięki standardowemu rejestrowaniu transakcji i technikom odzyskiwania danych system gwarantuje spójność woluminów. W przypadku awarii system wykorzystuje plik dziennika i informacje kontrolne do przywrócenia spójności systemu plików."
A. FAT
B. NTFS
C. FAT32
D. EXT4
Systemy plików takie jak FAT FAT32 i EXT4 mają swoje zastosowania ale różnią się znacząco od NTFS pod względem funkcjonalności i możliwości. FAT i FAT32 są starszymi technologiami które były powszechnie używane w przeszłości. Charakteryzują się prostotą i szeroką kompatybilnością z różnymi systemami operacyjnymi jednak brakuje im wielu zaawansowanych funkcji obecnych w NTFS. Na przykład FAT32 nie obsługuje uprawnień dostępu do plików ani rejestrowania transakcji co czyni go mniej bezpiecznym w przypadku awarii systemu. EXT4 z kolei jest nowoczesnym systemem plików używanym głównie w systemach Linux. Oferuje on wiele zaawansowanych funkcji takich jak duża skalowalność i wydajność jednak w środowiskach opartych na Windows nie jest natywnym wyborem. EXT4 podobnie jak NTFS obsługuje dziennikowanie co poprawia spójność danych po awarii ale różni się strukturą i sposobem zarządzania metadanymi. Decyzja o wyborze systemu plików powinna być oparta na specyficznych potrzebach i środowisku w jakim będzie używany. NTFS ze względu na swoje zaawansowane funkcje jest standardowym wyborem dla systemów Windows zapewniając wysoką ochronę danych i efektywność zarządzania czym się wyróżnia na tle innych wymienionych opcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zastosowania technologii w praktycznych scenariuszach IT

Pytanie 15

Aby połączyć dwa przełączniki oddalone o 200 m i zapewnić minimalną przepustowość 200 Mbit/s, powinno się użyć

A. światłowó.
B. kabel koncentryczny 50 ?.
C. skrótkę STP.
D. skrótkę UTP.
Wybór skrętki STP lub UTP jako medium do połączenia dwóch przełączników na odległość 200 m oraz przy wymaganej przepustowości 200 Mbit/s może wydawać się logiczny, jednak ma swoje ograniczenia. Skrętka UTP (Unshielded Twisted Pair) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych, ale ma ograniczone możliwości przesyłania danych na dłuższe dystanse. Zgodnie z normą TIA/EIA-568, maksymalna długość kabla UTP dla 1000BASE-T wynosi 100 m. W przypadku dłuższego dystansu, takiego jak 200 m, jakość sygnału ulega degradacji, co prowadzi do spadku wydajności i potencjalnych problemów z zakłóceniami. Skrętka STP (Shielded Twisted Pair), chociaż oferuje lepszą ochronę przed zakłóceniami elektomagnetycznymi, również nie jest w stanie sprostać wymaganiu długości 200 m przy pełnej przepustowości 200 Mbit/s. Kabel koncentryczny 50 ? jest kolejną niewłaściwą opcją w tym kontekście, ponieważ nie jest standardowo używany do lokalnych połączeń sieciowych w środowisku Ethernet. Jego użycie w nowoczesnych sieciach jest ograniczone, a jego zastosowanie do połączeń magistralnych nie odpowiada wymaganym standardom i praktykom branżowym. Dlatego decyzja o wyborze odpowiedniego medium jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci.

Pytanie 16

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. systematycznych kopii zapasowych danych
B. defragmentacji dysku
C. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu
D. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym
Defragmentacja dysku jest procesem, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych na tradycyjnych dyskach HDD, aby poprawić ich wydajność. Dyski SSD działają jednak na zupełnie innej zasadzie. W odróżnieniu od HDD, które wykorzystują ruchome części do odczytu i zapisu danych, SSD korzystają z pamięci flash, co oznacza, że dostęp do danych jest bardzo szybki, niezależnie od ich fizycznego rozmieszczenia na nośniku. Proces defragmentacji, który w przypadku HDD może przyspieszyć dostęp do danych, w przypadku SSD nie tylko nie przynosi korzyści, ale może również prowadzić do przedwczesnego zużycia komórek pamięci. Ponieważ SSD mają ograniczoną liczbę cykli zapisu i kasowania, narażanie ich na dodatkowe operacje zapisu, jakimi są działania defragmentacyjne, jest niewskazane. Zamiast tego, użytkownicy SSD powinni skupić się na regularnym aktualizowaniu oprogramowania systemowego oraz korzystaniu z technologii TRIM, które pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią pamięci. Dobre praktyki zarządzania dyskami SSD obejmują również monitorowanie ich stanu za pomocą odpowiednich narzędzi diagnostycznych, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów.

Pytanie 17

Miarą wyrażaną w decybelach, która określa różnicę pomiędzy mocą sygnału wysyłanego w parze zakłócającej a mocą sygnału generowanego w parze zakłócanej, jest

A. rezystancja pętli
B. przesłuch zdalny
C. przesłuch zbliżny
D. poziomu mocy wyjściowej
Odpowiedź 'przesłuch zbliżny' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do miary, która opisuje wpływ sygnału przesyłanego w parze zakłócającej na sygnał wytworzony w parze zakłócanej. Mierzymy go w decybelach, co jest standardowym sposobem wyrażania stosunków mocy w telekomunikacji. Przesłuch zbliżny najczęściej występuje w kontekście systemów transmisyjnych, takich jak linie telefoniczne czy kable miedziane, gdzie niepożądane sygnały mogą wpływać na jakość transmisji. W praktyce oznacza to, że przy projektowaniu układów elektronicznych oraz systemów komunikacyjnych, inżynierowie muszą brać pod uwagę przesłuch zbliżny, aby minimalizować zakłócenia i zapewnić odpowiednią jakość sygnału. Użycie odpowiednich technik, takich jak ekranowanie kabli czy zastosowanie odpowiednich filtrów, jest kluczowe w ograniczeniu wpływu przesłuchu na sygnał. Właściwe zarządzanie tymi parametrami jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości transmisji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 18

Który z protokołów umożliwia szyfrowane połączenia?

A. DHCP
B. DNS
C. SSH
D. TELNET
SSH, czyli Secure Shell, to super ważny protokół, który pozwala nam bezpiecznie łączyć się z komputerami zdalnie i przesyłać dane. Co to znaczy? Ano to, że wszystko co wysyłasz między swoim komputerem a serwerem jest zaszyfrowane. Dzięki temu nikt nie może łatwo podejrzeć, co robisz, ani nie ma szans na manipulację tymi danymi. W praktyce SSH jest często stosowane do logowania się do serwerów, co sprawia, że nawet twoje hasła są bezpieczne podczas przesyłania. Są różne standardy, jak RFC 4251, które mówią, jak powinno to wyglądać pod względem bezpieczeństwa i dlatego SSH to naprawdę niezbędne narzędzie w zarządzaniu IT. Co więcej, SSH umożliwia różne sposoby uwierzytelniania, na przykład klucze publiczne, co jeszcze bardziej podnosi poziom ochrony. Ostatecznie, SSH jest ulubieńcem wielu administratorów, zwłaszcza tam, gdzie ochrona danych jest kluczowa, jak w zarządzaniu bazami danych czy przy transferach plików za pomocą SCP.

Pytanie 19

Jakie jest nominalne wyjście mocy (ciągłe) zasilacza o parametrach przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe+5 V+3.3 V+12 V1+12 V2-12 V+5 VSB
Prąd wyjściowy18,0 A22,0 A18,0 A17,0 A0,3 A2,5 A
Moc wyjściowa120 W336 W3,6 W12,5 W
A. 472,1 W
B. 336,0 W
C. 456,0 W
D. 576,0 W
Odpowiedź 472,1 W jest trafna, bo moc wyjściowa zasilacza to nic innego jak suma mocy dla wszystkich napięć, gdzie są już przypisane odpowiednie prądy. Dla każdego napięcia moc P można policzyć ze wzoru P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to prąd. Jeśli spojrzeć na obliczenia, to mamy: dla +5 V moc wynosi 5 V * 18 A = 90 W, dla +3.3 V moc to 3.3 V * 22 A = 72.6 W, następnie dla +12 V1 moc daje 12 V * 18 A = 216 W, dla +12 V2 to 12 V * 17 A = 204 W, zaś dla -12 V mamy -12 V * 0.3 A = -3.6 W. Ostatnia moc to dla +5 VSB, czyli 5 V * 2.5 A = 12.5 W. Jak to wszystko zsumujesz, wychodzi 90 W + 72.6 W + 216 W + 204 W - 3.6 W + 12.5 W = 572.5 W. Ale uwaga, bo zasilacz ma dwa napięcia +12 V, więc ich łączna moc to 216 W + 204 W = 420 W. Dlatego moc wyjściowa zasilacza to 90 W + 72.6 W + 420 W - 3.6 W + 12.5 W = 472,1 W. To podejście do obliczeń jest zgodne z tym, co jest uznawane za dobre praktyki w projektowaniu zasilaczy, gdzie trzeba brać pod uwagę zarówno dodatnie, jak i ujemne napięcia.

Pytanie 20

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. BitTorrent
B. Radius
C. HTTPS
D. FTP
BitTorrent to protokół, który umożliwia rozproszone wysyłanie i pobieranie plików poprzez wykorzystanie technologii peer-to-peer (P2P). W przeciwieństwie do tradycyjnych metod transferu danych, takich jak FTP, w których pliki są pobierane z jednego centralnego serwera, BitTorrent dzieli pliki na mniejsze fragmenty, które mogą być pobierane i przesyłane przez wielu użytkowników jednocześnie. Przykładem zastosowania BitTorrent jest dystrybucja dużych plików multimedialnych, takich jak filmy czy gry komputerowe, co znacząco zmniejsza obciążenie serwerów i przyspiesza proces pobierania. W praktyce użytkownicy pobierają pliki z różnych źródeł, co zwiększa efektywność oraz szybkość transferu. BitTorrent jest uznawany za standard w dziedzinie rozproszonego przesyłania danych, a także stosowany w wielu aplikacjach, takich jak uTorrent czy BitTorrent Client, które są popularne wśród użytkowników chcących dzielić się plikami w sposób szybki i efektywny.

Pytanie 21

Jakim złączem zasilany jest wewnętrzny dysk twardy typu IDE?

A. ATX
B. SATA
C. PCIe
D. Molex
Złącze Molex jest standardowym złączem zasilającym, które było powszechnie stosowane w komputerach stacjonarnych do zasilania różnych komponentów, w tym dysków twardych IDE. Złącze to składa się z czterech pinów, które dostarczają napięcie 5V i 12V, co jest zgodne z wymaganiami zasilania dla dysków twardych IDE. W praktyce, złącza Molex charakteryzują się dużą wytrzymałością i prostotą konstrukcji, co czyni je idealnym rozwiązaniem do trwałego zasilania urządzeń. Wiele starszych komputerów oraz urządzeń peryferyjnych, takich jak napędy CD/DVD, również korzysta z tego typu złącza. Dobrą praktyką w branży jest dbanie o odpowiednie połączenie kabli zasilających, aby uniknąć problemów z zasilaniem komponentów oraz ich uszkodzeniem. Warto zauważyć, że choć standard Molex jest coraz rzadziej używany w nowoczesnych konstrukcjach, jego znajomość pozostaje istotna dla specjalistów serwisujących starsze systemy komputerowe.

Pytanie 22

Toner stanowi materiał eksploatacyjny w drukarce

A. igłowej
B. atramentowej
C. sublimacyjnej
D. laserowej
Wybór drukarki igłowej, atramentowej albo sublimacyjnej, gdy myślimy o tonerze, to nie najlepszy pomysł. Te drukarki działają zupełnie inaczej. Igłowe używają taśm barwiących, a igły uderzają w taśmę, żeby przenieść atrament na papier. Atramentówki natomiast rozpylają tusz, tworząc obraz na papierze z kropelek. Co do sublimacyjnych, to one działają na zasadzie, że barwnik w stałej formie zmienia się w gaz i osiada na papierze, co daje bardzo żywe kolory. Dlatego te technologie w ogóle nie używają tonera i działają na innych zasadach. Jak ktoś chce wybrać dobrą drukarkę, to powinien wiedzieć, jakie są różnice między tymi systemami, żeby dopasować je do swoich potrzeb. Czasem myślimy, że każda drukarka może używać tonera, a to może skończyć się tym, że źle dobierzemy sprzęt i materiały, co wpłynie na jakość druku i podniesie koszty.

Pytanie 23

Jakie zadanie realizuje układ oznaczony strzałką na diagramie karty graficznej?

Ilustracja do pytania
A. Oblicza wygląd i położenie wielokątów, z których zbudowany jest obiekt
B. Określa widoczność oraz nakładanie się obiektów na ekranie
C. Realizuje obliczenia oświetlenia, uwzględniając lokalizację źródła światła
D. Oblicza kolory każdego wyświetlanego piksela
Rozważając inne opcje odpowiedzi łatwo zauważyć że każda z nich odnosi się do innych funkcji karty graficznej które nie są bezpośrednio związane z silnikiem geometrycznym. Pierwsza opcja dotycząca obliczania kolorów każdego piksela odnosi się do etapu rasteryzacji i cieniowania co jest zadaniem bardziej związanym z jednostką shaderów a nie z obliczeniami geometrycznymi. Współczesne karty graficzne używają programowalnych shaderów do zaawansowanego przetwarzania koloru i efektów świetlnych co wymaga odrębnych obliczeń niż te prowadzone przez silnik geometryczny. Kolejna opcja mówi o ustalaniu widoczności i przesłanianiu obiektów co jest częścią procesu znanego jako Z-buffering lub test głębokości. To zadanie zajmuje się porządkowaniem pikseli według ich odległości od widza ale nie jest wykonywane przez silnik geometryczny. Ostatecznie trzecia opcja dotycząca kalkulacji oświetlenia w kontekście położenia światła odnosi się do obliczeń związanych z modelem oświetlenia co jest zadaniem shaderów fragmentów lub pixel shaderów. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania i optymalizacji procesów graficznych w aplikacjach 3D gdzie każde z tych zadań wymaga specjalistycznych zasobów i technik obliczeniowych. Chociaż wszystkie te procesy współdziałają w generowaniu finalnego obrazu ich rozdzielenie i zrozumienie indywidualnych funkcji jest kluczowe w projektowaniu wydajnych systemów graficznych.

Pytanie 24

Numer przerwania przypisany do karty sieciowej został zapisany w systemie binarnym jako 10101. Ile to wynosi w systemie dziesiętnym?

A. 41
B. 21
C. 15
D. 20
Odpowiedzi sugerujące liczby 41, 15 i 20 są wynikiem niepoprawnych obliczeń lub błędnej interpretacji wartości binarnych. Liczba 41 w systemie dziesiętnym odpowiada binarnej reprezentacji 101001, co oznacza, że nie można jej uzyskać z liczby 10101. Podobnie, 15 odpowiada binarnej liczbie 1111, a 20 to 10100. W przypadku liczby 10101, część osób może popełniać błąd w obliczeniach, nieprawidłowo sumując wartości potęg liczby 2. Warto również pamiętać, że każda cyfra binarna ma swoją wagę, co oznacza, że pomyłki mogą wynikać z braku uwagi przy dodawaniu wartości potęg lub z niezrozumienia samej koncepcji systemu binarnego. Typowe błędy myślowe obejmują zbyt szybkie podejście do obliczeń bez ich dokładnej analizy. Zrozumienie, jak działają systemy liczbowo-binarne, jest kluczowe w kontekście technologii, ponieważ wiele urządzeń w dzisiejszych czasach opiera swoją funkcjonalność na binarnych procesach obliczeniowych. Znajomość tych zasad jest fundamentalna w pracy z komputerami i w programowaniu, a błędne przeliczenia mogą prowadzić do poważnych problemów w oprogramowaniu i konfiguracji systemów komputerowych.

Pytanie 25

Który z portów znajdujących się na tylnej części komputera jest oznaczony podanym symbolem?

Ilustracja do pytania
A. RJ45
B. USB
C. LPT
D. COM
Symbol przedstawiony obok nie odnosi się do portu COM RJ45 ani LPT Każdy z tych portów ma swoje specyficzne zastosowania i wygląd które różnią się od portu USB Port COM znany również jako port szeregowy jest historycznie wykorzystywany do podłączania modemów i urządzeń komunikacyjnych Jego interfejs ma charakterystyczne piny w linii i jest coraz rzadziej wykorzystywany w nowoczesnych komputerach W przeciwieństwie do USB port COM nie pozwala na szybki transfer danych ani na hot-plugging Port RJ45 jest używany głównie do połączeń sieciowych Ethernet i ma charakterystyczne złącze podobne do większego złącza telefonicznego RJ11 Złącze RJ45 nie jest używane do łączenia urządzeń peryferyjnych takich jak drukarki czy klawiatury lecz do połączeń sieciowych które wymagają innego rodzaju komunikacji w tym protokołów sieciowych takich jak TCPIP Port LPT znany również jako port równoległy był niegdyś szeroko stosowany do podłączania drukarek w czasach gdy USB nie było jeszcze standardem Jednak z czasem porty LPT stały się mniej popularne z uwagi na ograniczoną prędkość transmisji danych oraz brak wsparcia dla nowoczesnych urządzeń peryferyjnych Współczesne drukarki i skanery korzystają głównie z portu USB co zapewnia większą szybkość i wygodę użytkowania W przypadku tego pytania pomyłka polega na braku identyfikacji uniwersalnego charakteru portu USB oraz jego szerokiego zastosowania w porównaniu do specyficznych i ograniczonych funkcji pozostałych portów

Pytanie 26

Który z podanych adresów IPv4 należy do kategorii B?

A. 128.100.100.10
B. 192.168.1.10
C. 224.100.10.10
D. 10.10.10.10
Adresy IPv4 klasy A, B, C, D i E mają określone przedziały, które są kluczowe w ich klasyfikacji. Klasa A to adresy, których pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Adres 10.10.10.10 jest przykładem adresu klasy A, który jest często używany w prywatnych sieciach. Klasa C obejmuje adresy od 192 do 223, co obejmuje na przykład adres 192.168.1.10, powszechnie stosowany w lokalnych sieciach domowych. Klasa D, z adresami od 224 do 239, jest zarezerwowana do multicastingu, co oznacza, że jest używana do przesyłania danych do wielu odbiorców jednocześnie. Klasa E, z adresami od 240 do 255, jest przeznaczona do celów eksperymentalnych. Adres 224.100.10.10 znajduje się w przedziale klasy D i nie jest używany do standardowego routingu, co jest często mylnie interpretowane przez osoby, które nie są dobrze zaznajomione z zasadami klasyfikacji adresów IP. Kluczowym błędem jest mylenie adresów prywatnych i publicznych oraz nieznajomość zakresów klas. Wiedza na temat klas adresów IP jest niezbędna dla każdego, kto planuje projektować lub utrzymywać sieci komputerowe, ponieważ pozwala na efekwne zarządzanie adresowaniem i zapewnienie bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 27

Jakie jest oprogramowanie serwerowe dla systemu Linux, które pozwala na współdziałanie z grupami roboczymi oraz domenami Windows?

A. Apache
B. CUPS
C. NTP
D. Samba
Samba to super narzędzie, które pozwala systemom Linux komunikować się z Windowsami. Moim zdaniem, to naprawdę przydatna opcja, bo możemy zrobić z Linuxa serwer plików czy drukarek dla użytkowników Windows. Samba wykorzystuje protokoły SMB i CIFS, co sprawia, że wymiana danych między tymi systemami jest naprawdę prosta. Na przykład, w firmie, gdzie są komputery z różnymi systemami, Samba umożliwia wspólne korzystanie z dokumentów czy drukarek, co na pewno zwiększa efektywność pracy. Zauważyłem, że Samba ma wiele przydatnych funkcji, jak kontrola dostępu czy autoryzacja użytkowników, więc jest to narzędzie, które warto mieć w swoim arsenale w dziedzinie IT.

Pytanie 28

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów
B. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci
C. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach
D. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami
Active Directory, czyli AD, to coś w stylu katalogu w systemach MS Windows Server 2000 i 2003. Pełni ważną rolę w zarządzaniu różnymi zasobami w sieci. Właściwie trzyma wszelkie info o obiektach, jak użytkownicy, grupy czy komputery, i to jest udostępnione dla administratorów i użytkowników. Dzięki AD, organizacje mogą lepiej zarządzać dostępem do różnych zasobów, przydzielając konkretne uprawnienia. Na przykład, administratorzy mają możliwość tworzenia grup użytkowników z różnymi uprawnieniami, co ułatwia zarządzanie dostępem do plików czy drukarek. AD wspiera też standardy LDAP, co jest fajne, bo można go zintegrować z innymi systemami. Dobrą praktyką jest regularne audytowanie kont użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Wydaje mi się, że to bardzo przydatna funkcjonalność.

Pytanie 29

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 100 Mb/s
B. 10 Gb/s
C. 100 Gb/s
D. 10 Mb/s
Wybór niepoprawnych odpowiedzi jest często wynikiem nieporozumień dotyczących parametrów technicznych skrętek sieciowych. Odpowiedź wskazująca na przepustowość 10 Mb/s jest znacząco zaniżona i nie odpowiada rzeczywistym możliwościom skrętek kategorii 6, które w obecnej chwili są uznawane za standard w nowoczesnych instalacjach LAN. Skrętka CAT 6 jest przeznaczona do pracy w szybkościach znacznie wyższych, co czyni 10 Mb/s przestarzałym standardem, stosowanym głównie w bardzo starych infrastrukturach. Również wybór 100 Mb/s to zaledwie część możliwości CAT 6. Choć taka prędkość jest osiągalna, nie wykorzystuje ona potencjału, który oferuje ten typ kabla. Odpowiedzi wskazujące na 100 Gb/s odnoszą się do bardziej zaawansowanych kategorii kabli, takich jak CAT 6A czy CAT 7, które są przeznaczone do zastosowań w środowiskach wymagających ekstremalnych prędkości oraz większych dystansów. Warto zauważyć, że skrętki CAT 6, przy poprawnej instalacji i odpowiednich warunkach, mogą osiągnąć maksymalną prędkość 10 Gb/s, jednak do długości 55 metrów. Wiedza o specyfikacjach kabli i ich odpowiednim zastosowaniu jest kluczowa w kontekście planowania każdej nowoczesnej sieci, aby uniknąć takich nieporozumień, które mogą prowadzić do obniżenia wydajności systemu sieciowego.

Pytanie 30

Jaki wynik działania którego z poleceń w systemie Windows jest zaprezentowany na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. traceroute www.wp.pl
B. tracert www.wp.pl
C. netstat www.wp.pl
D. ping www.wp.pl
Polecenie ping jest narzędziem używanym do sprawdzania dostępności hosta w sieci i mierzenia czasu odpowiedzi, ale nie pokazuje trasy pakietów. Służy głównie do diagnozowania, czy host jest osiągalny i jaki jest czas podróży pakietu w jedną stronę. Chociaż jest to użyteczne do weryfikacji łączności, nie dostarcza informacji o każdym kroku trasy sieciowej, co jest kluczowe w diagnostyce problemów z routingiem. Netstat to polecenie używane do wyświetlania statystyk protokołów sieciowych oraz tabeli routingu w systemie operacyjnym, ale nie ma funkcjonalności śledzenia pojedynczych tras pakietów. Jest przydatne do monitorowania aktywnych połączeń sieciowych i zrozumienia portów używanych przez aplikacje, ale nie do zobrazowania pełnej trasy pakietu. Traceroute to polecenie podobne do tracert w systemach Unix/Linux, ale nie jest poprawną odpowiedzią w kontekście systemu Windows, który używa specyficznie tracert. Wybór traceroute wskazuje na brak znajomości różnic między platformami, co jest częstym błędem w środowisku mieszanym. Zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla poprawnej diagnostyki i zarządzania siecią, a także dla efektywnego rozwiązywania problemów z dostępnością i wydajnością sieci. Ważne jest, aby pamiętać, że różne narzędzia mogą mieć podobne funkcje, ale ich wyniki i użyteczność mogą się różnić w zależności od kontekstu i systemu operacyjnego, na którym są używane. Poprawne zastosowanie tych narzędzi jest podstawowym elementem w pracy każdego specjalisty ds. sieci, a zrozumienie tych różnic jest kluczem do efektywnego rozwiązywania problemów i zarządzania infrastrukturą sieciową w różnych środowiskach IT.

Pytanie 31

Wskaż błędne twierdzenie dotyczące Active Directory?

A. W Active Directory dane są uporządkowane w sposób hierarchiczny
B. Active Directory to usługa katalogowa w systemach operacyjnych sieciowych firmy Microsoft
C. Active Directory to usługa służąca do monitorowania użycia limitów dyskowych aktywnych katalogów
D. Domeny zorganizowane hierarchicznie mogą tworzyć strukturę drzewa
Odpowiedź wskazująca, że Active Directory to usługa służąca do monitorowania użycia limitów dyskowych aktywnych katalogów, jest nieprawidłowa, ponieważ główną funkcją Active Directory (AD) jest zarządzanie tożsamością i dostępem w sieciach komputerowych. AD organizuje obiekty, takie jak użytkownicy, komputery i zasoby, w strukturę hierarchiczną, co ułatwia zarządzanie i kontrolowanie dostępu do zasobów w sieci. Przykładem wykorzystania AD w praktyce jest centralizacja zarządzania użytkownikami i grupami w organizacji, co pozwala na wydajne przydzielanie uprawnień oraz monitorowanie aktywności. Dobrą praktyką jest również implementacja polityk zabezpieczeń, które mogą być stosowane w Active Directory, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa całej infrastruktury IT. W kontekście AD, informacje są grupowane i zarządzane w sposób hierarchiczny, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi zbiorami danych oraz optymalizację procesów administracyjnych.

Pytanie 32

Administrator systemu Linux wyświetlił zawartość katalogu /home/szkoła w terminalu, uzyskując następujący rezultat -rwx –x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wydał polecenie ```chmod ug=rw szkola.txt | Is``` Jaki będzie rezultat tego działania, pokazany w oknie terminala?

A. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
B. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
C. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
D. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
Wybór innej odpowiedzi opiera się na nieporozumieniu dotyczącym działania polecenia chmod. Wiele osób może błędnie zakładać, że użycie 'ug=rw' automatycznie przyznaje pełne uprawnienia wszystkim grupom, co jest nieprawdziwe. Na przykład, odpowiedź -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt sugeruje, że wszyscy użytkownicy - w tym właściciel, grupa i inni - mają pełne uprawnienia do odczytu i zapisu, co nie jest poprawne w kontekście działania polecenia chmod. Kluczowe jest zrozumienie, że zmiana uprawnień odnosi się tylko do określonych kategorii użytkowników, a nie do wszystkich. Podobnie, odpowiedź -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt wskazuje na nieprawidłowe modyfikacje w uprawnieniach, które również są niezgodne z działaniem chmod. Ponadto, -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt nie uwzględnia zmian wprowadzonych przez polecenie, co prowadzi do błędnych wniosków o stanie pliku po zastosowaniu chmod. To ilustruje, jak istotne jest zrozumienie, jakie konkretne uprawnienia są przyznawane lub odbierane przez polecenia w systemie Linux. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem oraz zarządzaniem dostępem do plików.

Pytanie 33

Jakie polecenie w systemie Windows przeznaczonym dla stacji roboczej umożliwia ustalenie wymagań logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji?

A. Net computer
B. Net accounts
C. Net file
D. Net session
Polecenie 'Net accounts' w systemie Windows służy do zarządzania kontami użytkowników oraz definiowania polityki haseł. Umożliwia administratorowi dostosowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich kont użytkowników na danej stacji roboczej. Dzięki temu można ustawić takie aspekty jak minimalna długość hasła, maksymalny czas ważności hasła oraz liczba nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, administrator może wprowadzić polecenie 'net accounts /minpwlen:8 /maxpwage:30', co zdefiniuje minimalną długość hasła na 8 znaków oraz maksymalny okres ważności hasła na 30 dni. Tego rodzaju zarządzanie polityką haseł jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ich odpowiednią długość i złożoność, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 34

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innego użytkownika wraz z jego katalogiem domowym, powinien wykonać polecenie

A. userdel nazwa_użytkownika
B. sudo userdel nazwa_użytkownika
C. sudo userdel -r nazwa_użytkownika
D. userdel -d nazwa_użytkownika
Odpowiedź 'sudo userdel -r nazwa_użytkownika' jest jak najbardziej na miejscu. Używasz polecenia 'userdel' z przełącznikiem '-r', co pozwala na usunięcie konta użytkownika oraz wszystkich jego plików w katalogu domowym. To ważne, bo bez 'sudo' nie dałbyś rady tego zrobić, a standardowy użytkownik nie ma odpowiednich uprawnień do usuwania kont innych ludzi. W przypadku systemów Unix/Linux ważne jest, żeby do takich operacji mieć odpowiednie prawa administracyjne. To polecenie może się przydać, gdy na przykład administrator musi wyczyścić konto kogoś, kto już nie pracuje w firmie albo gdy konto było używane do nieautoryzowanego dostępu. Dobrze też pamiętać o zrobieniu kopii zapasowej danych przed usunięciem konta, żeby nic ważnego nie przepadło. Dodatkowo, 'userdel' super się sprawdza w skryptach, więc może być naprawdę pomocne w codziennej pracy administratora.

Pytanie 35

Administrator systemu Linux wykonał listę zawartości folderu /home/szkola w terminalu, uzyskując następujący wynik -rwx -x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wpisał polecenie: ```chmod ug=rw szkola.txt | ls -l``` Jaki rezultat jego działania zostanie pokazany w terminalu?

A. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
B. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
C. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
D. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
Wybrane odpowiedzi nie odzwierciedlają poprawnego rozumienia mechanizmu zarządzania uprawnieniami w systemie Linux. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, pojawiają się poważne niedociągnięcia w interpretacji działania polecenia 'chmod'. Warto zauważyć, że uprawnienia są definiowane w trzech sekcjach: dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Zmiana uprawnień za pomocą 'chmod ug=rw' powoduje, że tylko te uprawnienia są przyznawane właścicielowi oraz grupie, natomiast uprawnienia dla pozostałych użytkowników pozostają nietknięte. Niektóre odpowiedzi sugerują, że uprawnienia dla wszystkich użytkowników uległyby zmianie, co jest błędne. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia kluczowych elementów składni polecenia 'chmod', w tym użycia operatorów przypisania (=) oraz ich konsekwencji dla uprawnień. W rzeczywistości, stosując polecenie 'chmod', należy zawsze mieć na uwadze, czy zmiany dotyczą wszystkich użytkowników, czy tylko określonych grup. Dodatkowo, przy przyznawaniu uprawnień, warto stosować zasady minimalnych uprawnień, aby zredukować ryzyko niewłaściwego dostępu do wrażliwych danych.

Pytanie 36

Jakie kolory wchodzą w skład trybu CMYK?

A. Czerwony, zielony, żółty oraz granatowy
B. Błękitny, purpurowy, żółty i czarny
C. Czerwony, zielony, niebieski i czarny
D. Czerwony, purpurowy, żółty oraz karmelowy
Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących modeli kolorów. Odpowiedzi, które sugerują użycie kolorów takich jak czerwony, purpurowy, żółty i karmelowy, bazują na myśleniu w kategoriach modelu RGB, co jest nieadekwatne w kontekście druku. W systemie RGB kolory są tworzone przez dodawanie światła, co jest fundamentalnie inne od sposobu działania CMYK, który bazuje na odejmowaniu światła. Chociaż purpura i żółty są kolorami w obydwu modelach, to w kontekście CMYK nie biorą one udziału w procesie drukowania w sposób, jak sugeruje to niepoprawna odpowiedź. Z kolei połączenia czerwonego, zielonego i niebieskiego mają sens wyłącznie w modelu RGB, który jest stosowany w telewizorach i monitorach. Pomijając to, niebieski i czarny połączenie z czerwonym i zielonym nie jest zgodne z żadnym standardem kolorów stosowanym w druku, co świadczy o braku zrozumienia podstawowych zasad generowania kolorów. Takie błędne odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień i problemów w praktyce, takich jak niewłaściwe odwzorowanie kolorów w finalnym druku. Zrozumienie różnic między modelami kolorów oraz ich zastosowań jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 37

Adapter USB do LPT może być użyty w przypadku braku kompatybilności złączy podczas podłączania starszych urządzeń

A. drukarki
B. monitora
C. myszy
D. klawiatury
Wybór innych urządzeń, takich jak myszy, klawiatury czy monitory, jest nieprawidłowy, ponieważ nie wymagają one użycia portu równoległego (LPT) do podłączenia do nowoczesnych komputerów. Myszy i klawiatury zazwyczaj korzystają z interfejsu USB, co czyni użycie adaptera USB na LPT zbędnym. W przypadku podłączenia myszki czy klawiatury, nie występuje problem niekompatybilności, gdyż te urządzenia są zaprojektowane z myślą o współczesnych standardach komunikacji. Podobnie sytuacja wygląda z monitorami, które najczęściej wykorzystują złącza HDMI, DisplayPort lub DVI, a nie port równoległy. Użycie adaptera do podłączenia tych urządzeń do portu LPT byłoby technicznie niemożliwe, co prowadzi do błędnych wniosków o ich potencjalnej kompatybilności. Kluczowym błędem jest nieznajomość różnorodności standardów złączy używanych w różnych typach urządzeń oraz ignorowanie faktu, że adaptery USB na LPT są dedykowane wyłącznie do urządzeń, które rzeczywiście korzystają z portów równoległych. W kontekście praktycznym, niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz frustracji użytkowników, którzy mogą nie być świadomi ograniczeń technologicznych w zakresie podłączania sprzętu.

Pytanie 38

Według przedstawionego cennika, średni wydatek na zakup sprzętu do stanowiska komputerowego wynosi

A. 2000,00 zł
B. 4350,00 zł
C. 6700,00 zł
D. 5000,50 zł
Średni koszt wyposażenia stanowiska komputerowego oblicza się, sumując ceny minimalne oraz maksymalne dla każdego elementu wyposażenia, a następnie dzieląc przez liczbę tych elementów. W pierwszej kolejności obliczamy sumę minimalnych kosztów: 1300 zł (jednostka centralna) + 650 zł (monitor) + 28 zł (klawiatura) + 22 zł (myszka) = 2000 zł. Następnie obliczamy sumę maksymalnych kosztów: 4550 zł (jednostka centralna) + 2000 zł (monitor) + 100 zł (klawiatura) + 50 zł (myszka) = 6700 zł. Średni koszt obliczamy, dodając te dwie kwoty i dzieląc przez 2: (2000 zł + 6700 zł) / 2 = 4350 zł. Ta metoda obliczeń jest powszechnie stosowana w analizach kosztów w branży IT, ponieważ pozwala na określenie zakresu wydatków na niezbędne wyposażenie. W praktyce, znajomość kosztów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz podejmowanie świadomych decyzji zakupowych, co jest kluczowe w zarządzaniu projektami technologicznymi.

Pytanie 39

Jaką nazwę powinien mieć identyfikator, aby urządzenia w sieci mogły działać w danej sieci bezprzewodowej?

A. MAC
B. URL
C. SSID
D. IP
Wybór odpowiedzi URL, IP lub MAC może wskazywać na pewne nieporozumienia w zakresie terminologii związanej z sieciami komputerowymi. URL (Uniform Resource Locator) odnosi się do adresu zasobu w Internecie, a jego rola jest zgoła inna niż identyfikowanie lokalnej sieci bezprzewodowej. URL jest używany w kontekście stron internetowych i nie ma zastosowania w identyfikacji sieci Wi-Fi. Z kolei adres IP (Internet Protocol) to unikalny identyfikator przypisany urządzeniom w sieci, który pozwala na komunikację między nimi, jednak nie jest on używany do identyfikacji sieci bezprzewodowych. Adres IP jest kluczowy dla działania sieci internetowych, ale jego funkcjonalność i zastosowanie są izolowane od koncepcji SSID. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do karty sieciowej, pozwalający na identyfikację urządzeń w sieci lokalnej. Choć adres MAC jest istotny w kontekście komunikacji w sieci, to jednak nie pełni roli identyfikatora sieci Wi-Fi, jaką odgrywa SSID. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań tych terminów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zarządzania oraz konfigurowania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 40

Bez uzyskania zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania, jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może uczynić?

A. może wykonać jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu
B. ma prawo do rozpowszechniania programu
C. może stworzyć dowolną ilość kopii programu na własny użytek
D. nie ma możliwości wykonania jakiejkolwiek kopii programu
Wybór odpowiedzi sugerującej, że użytkownik nie może wykonać żadnej kopii programu, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia on możliwości, które daje prawo autorskie w kontekście legalnego użytkowania oprogramowania. Użytkownik, który nabył program, ma prawo do jego użytkowania, a wykonanie kopii jest często niezbędne, aby można było z niego korzystać w różnych warunkach, na przykład w przypadku awarii sprzętu. Twierdzenie, że użytkownik może rozpowszechniać program, jest całkowicie sprzeczne z zasadami licencji, które zazwyczaj zastrzegają, że jedynie posiadacz praw autorskich ma prawo do dystrybucji. Rozpowszechnianie programu bez zgody posiadacza praw naruszałoby prawo autorskie. Użytkownicy często mylą prawo do tworzenia kopii na własny użytek z prawem do ich rozpowszechniania, co jest błędnym wnioskiem. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że użytkownik może wykonać dowolną liczbę kopii na własny użytek, ignoruje ograniczenia licencyjne, które wprowadza prawo autorskie. W rzeczywistości, wykonanie kopii powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie niezbędne do korzystania z programu, a nie do swobodnego kopiowania go w dowolnych ilościach. Kluczowe jest, aby użytkownicy zrozumieli, że każde oprogramowanie posiada określone zasady licencyjne, które muszą być przestrzegane, a ich naruszenie może prowadzić do konsekwencji prawnych.