Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 06:50
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 07:02

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie fragmentu ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wskaż, kiedy najwcześniej można usunąć z rejestru dane świń, poddanych ubojowi w dniu 30.06.2014 roku.

(...)Dane dotyczące siedziby stada świń mogą być usunięte z rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych po upływie okresu, o którym mowa w art. 11 ust. 2, nie wcześniej jednak niż po upływie 3 lat od dnia zaprzestania przetrzymywania, utrzymywania lub hodowli zwierząt gospodarskich w danej siedzibie stada.(...)

A. 30.06.2016 r.

B. 30.06.2017 r.

C. 30.06.2018 r.

D. 30.06.2015 r.

Odpowiedź 30.06.2017 r. jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującą ustawą o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, dane dotyczące siedziby stada świń mogą zostać usunięte z rejestru dopiero po upływie trzech lat od dnia zaprzestania ich hodowli. W przypadku uboju, który miał miejsce 30.06.2014 r., oznacza to, że najwcześniej dane mogą być usunięte 30.06.2017 r. Praktyczne zastosowanie tej regulacji ma na celu zapewnienie przejrzystości i bezpieczeństwa w obrocie zwierzętami oraz ich produktami. Przykładowo, w sytuacjach epidemiologicznych istotne jest, aby dane o zwierzętach były dostępne przez określony czas, co pozwala na skuteczne monitorowanie i kontrolowanie rozprzestrzeniania się chorób. Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego i dobrostanu zwierząt, a także dla zachowania standardów jakości produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 2

Zapalenie wsierdzia u bydła może wystąpić w wyniku perforacji spowodowanej przez ciało obce?

A. czepca

B. ksiąg

C. trawieńca

D. żwacza

Czepiec to jeden z komór żołądka bydła, który odgrywa kluczową rolę w trawieniu. Jego struktura i funkcje czynią go miejscem, w którym mogą wystąpić perforacje spowodowane przez ciała obce. W przypadku perforacji czepca dochodzi do kontaktu z bakteriami w jamie brzusznej, co sprzyja rozwojowi zapalenia wsierdzia. Zapalenie wsierdzia, jako poważna choroba, wymaga szybkiej diagnozy i leczenia, aby uniknąć poważnych powikłań. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest regularna kontrola diety i otoczenia zwierząt, by minimalizować ryzyko spożycia ciał obcych. Zastosowanie technik zarządzania, takich jak selekcja pasz, może znacznie zmniejszyć częstość występowania takich incydentów, a tym samym ograniczyć ryzyko powstawania poważnych schorzeń, w tym zapalenia wsierdzia. Zrozumienie mechanizmów, które prowadzą do tych chorób, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zdrowiem bydła.

Pytanie 3

Jakie organizmy klasyfikujemy jako pasożyty zewnętrzne?

A. włosogłówka i świerzbowiec uszny

B. giardia oraz pchły

C. włosogłówka oraz giardia

D. pchły i świerzbowiec uszny

Dobra odpowiedź! Pchły i świerzbowiec uszny to pasożyty zewnętrzne, które żyją na ciałach swoich gospodarzy. Pchły, to małe owady, które żerują na ssakach i ptakach, pijąc ich krew. Dlatego ich obecność może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, jak anemia czy alergie skórne. A świerzbowiec uszny atakuje uszy zwierząt, zwłaszcza psów i kotów, powodując ogromne swędzenie i ból. Oba te pasożyty mogą też wpływać na zdrowie ludzi, przenosząc różne patogeny. Ważne, żeby regularnie zadbać o odrobaczanie i stosować środki przeciwpasożytnicze. Fajnie by było też, jakby właściciele zwierząt wzięli sobie do serca edukację na temat objawów infestacji, bo to może naprawdę pomóc w dbaniu o zdrowie zwierzaków i ich opiekunów.

Pytanie 4

Na rysunku pole operacyjne przypięte jest za pomocą kleszczyków

A. Allis.

B. Backhaus.

C. Kocher.

D. Pean.

Kleszczyki typu Backhaus są super popularne w chirurgii, bo świetnie trzymają pole operacyjne. Ich ząbkowane końcówki naprawdę dobrze chwytają tkanki i materiały, co jest mega ważne, żeby nic się nie przesuwało podczas operacji. W wielu zabiegach, zwłaszcza wtedy, kiedy operujemy brzuch czy ortopedycznie, kleszczyki Backhaus to standard. Ich konstrukcja pomaga zminimalizować ryzyko uszkodzenia tkanek, co przecież jest kluczowe dla pacjenta. Poza tym, wygodny design tych kleszczyków ułatwia chirurgowi precyzyjne manewrowanie, co na pewno wpływa na efektywność całego zabiegu. Z mojego doświadczenia wiem, że dobór odpowiednich narzędzi, jak kleszczyki Backhaus, to podstawa, żeby wszystko odbyło się na jak najwyższym poziomie.

Pytanie 5

Jak nazywa się metoda rehabilitacyjna, która polega na leczeniu niskimi temperaturami?

A. magnetoterapia

B. hydroterapia

C. krioterapia

D. kinezyterapia

Krioterapia to zabieg rehabilitacyjny, który polega na stosowaniu niskich temperatur w celu leczenia i łagodzenia objawów różnych schorzeń. W praktyce krioterapia wykorzystuje się w leczeniu stanów zapalnych, urazów, a także w rehabilitacji pooperacyjnej. Działa poprzez zmniejszenie obrzęku, łagodzenie bólu oraz poprawę krążenia krwi po ustąpieniu efektu chłodzenia. Krioterapia może być stosowana w formie okładów lodowych, kąpieli w zimnej wodzie, a także za pomocą specjalistycznych urządzeń krioterapeutycznych. Zgodnie z wytycznymi towarzystw rehabilitacyjnych, krioterapia powinna być wykonywana przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność zabiegu. Przykładem zastosowania krioterapii jest leczenie kontuzji sportowych, gdzie szybkie schłodzenie tkanki może zredukować proces zapalny oraz przyspieszyć regenerację. Również w przypadku pacjentów z chorobami reumatycznymi krioterapia może przynieść znaczną ulgę w dolegliwościach bólowych.

Pytanie 6

Jakie metody stosuje się do sterylizacji szkła laboratoryjnego?

A. w płomieniu palnika

B. w suszarce

C. w roztworze alkoholu

D. w promieniach UV

Choć promieniowanie UV, płomień palnika oraz roztwór alkoholu mogą być stosowane do dezynfekcji, nie są to metody zalecane dla pełnej sterylizacji szkła laboratoryjnego. Promieniowanie UV jest skuteczne w eliminacji mikroorganizmów, ale jego działanie jest ograniczone do powierzchni, a nie penetracyjnych właściwości, co oznacza, że nie zapewnia pełnej sterylizacji wnętrza sprzętu szklarskiego. Płomień palnika, choć może być użyty do szybkiej dezinfekcji niewielkich elementów, jest mało praktyczny i niebezpieczny w kontekście dużych elementów szklanych, ponieważ może prowadzić do ich uszkodzenia lub pęknięcia. Z kolei roztwory alkoholu działają dezynfekująco, ale nie są w stanie skutecznie zabić wszystkich form mikroorganizmów, w tym niektórych spor. Dodatkowo, alkohol nie jest metodą sterylizacji, a jedynie dezynfekcji, co oznacza, że może być niewystarczający, zwłaszcza w środowiskach, gdzie wymagana jest wysoka aseptyka. Należy unikać błędnych przekonań, że dezynfekcja równa się sterylizacji; są to różne procesy o różnych celach i skuteczności. Sterylizacja wymaga zastosowania odpowiednich temperatur i czasów, które są zgodne z uznawanymi normami oraz praktykami w laboratoriach.

Pytanie 7

Podczas badania próbek mięsa z dzika metodą wytrawiania w osadzie zaobserwowano długie, cienkie formacje, spiralnie zwinięte. Czym one są?

A. larwy glist

B. artefakty

C. larwy włośni

D. osobniki motyliczki mięśniowej

Larwy włośni, czyli larwy Trichinella spiralis, są pasożytami, które często występują w mięsie dzikich zwierząt, zwłaszcza dzików. Podczas badania próbek mięsa, ich obecność można zidentyfikować dzięki charakterystycznemu wyglądowi larw, które są długie i cienkie, często spiralnie zwinięte. W przypadku podejrzenia zakażenia włośnicą, ważne jest stosowanie odpowiednich metod wytrawiania, które umożliwiają wykrycie tych larw. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest przeprowadzanie regularnych badań mięsa dzikich zwierząt, co jest istotne nie tylko dla ochrony zdrowia konsumentów, ale także dla monitorowania stanu zdrowia populacji dzików. Zgodnie z normami weterynaryjnymi, mięso przeznaczone do konsumpcji powinno być dokładnie badane na obecność pasożytów, co zmniejsza ryzyko zakażeń. Prawidłowe rozpoznanie larw włośni ma kluczowe znaczenie dla zarządzania bezpieczeństwem żywności oraz dla prowadzenia działań prewencyjnych w zakresie zdrowia publicznego.

Pytanie 8

Co oznacza skrót GHP?

A. Dobrą Praktykę Higieniczną

B. Dobrą Praktykę Produkcyjną

C. Dobrą Praktykę Spożywczą

D. Dobrą Praktykę Hodowlaną

Skrót GHP oznacza Dobrą Praktykę Higieniczną, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego w branży spożywczej. GHP odnosi się do zasad, które mają na celu minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia żywności poprzez właściwe praktyki higieniczne w procesie produkcji i obróbki. Te zasady obejmują m.in. utrzymanie czystości w pomieszczeniach produkcyjnych, odpowiednie mycie rąk personelu, kontrolę stanu sanitarno-epidemiologicznego oraz odpowiednie magazynowanie surowców. Przykładem zastosowania GHP jest przestrzeganie zasad higieny w zakładach przetwórstwa mięsnego, gdzie zanieczyszczenia mogą prowadzić do poważnych zagrożeń epidemiologicznych, takich jak salmonella. Zgodność z GHP jest również wymagane przez przepisy prawa, na przykład rozporządzenie WE 852/2004 dotyczące higieny żywności, które kładzie nacisk na konieczność stosowania się do zasad GHP w zakładach spożywczych. Stosowanie tych praktyk przyczynia się do ochrony zdrowia konsumentów oraz budowania zaufania do produktów żywnościowych.

Pytanie 9

Podczas badania poubojowego nerki świń poddaje się ich oględzinom

A. i zawsze poddaje się je nacięciom

B. i w każdym przypadku nacinane są węzły chłonne nerkowe

C. i nigdy ich nie nacinamy

D. i w zależności od wykrytych zagrożeń wykonuje się nacięcia na nerkach oraz węzłach chłonnych nerkowych

Prawidłowa odpowiedź uwzględnia istotny aspekt badań poubojowych, polegający na odpowiednim dostosowywaniu procedur do zaobserwowanych zagrożeń zdrowotnych. W przypadku analizy narządów, takich jak nerki świń, konieczne jest ich dokładne zbadanie. W sytuacji stwierdzenia nieprawidłowości, takich jak zmiany chorobowe czy stany zapalne, przeprowadza się dodatkowe nacięcia. Pozwala to na dokładniejszą ocenę stanu zdrowia zwierzęcia oraz identyfikację potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności. W praktyce, jeśli podczas oględzin nerki wykryje się obszary nieprawidłowe, nacina się również węzły chłonne nerkowe, co jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi. Taka procedura jest istotna w kontekście wczesnego wykrywania chorób oraz podejmowania odpowiednich działań prewencyjnych, co jest kluczowe w zapewnieniu zdrowia publicznego oraz jakości mięsa. Warto zaznaczyć, że zgodne z normami badania poubojowe powinny być przeprowadzane przez przeszkolonych specjalistów, co gwarantuje rzetelność wyników.

Pytanie 10

Aby zapobiec powikłaniom bakteryjnym w trakcie zakaźnej choroby wirusowej, stosuje się

A. witaminy

B. hemostatyki

C. antybiotyki

D. surowicę

Antybiotyki są lekami stosowanymi w leczeniu infekcji bakteryjnych, a ich stosowanie w kontekście zakaźnych chorób wirusowych ma na celu zapobieganie powikłaniom, które mogą wystąpić w wyniku osłabienia organizmu. W przypadku chorób wirusowych, takich jak grypa czy COVID-19, pacjenci mogą być bardziej podatni na wtórne infekcje bakteryjne, które mogą prowadzić do poważnych komplikacji, w tym zapalenia płuc. Dlatego, w odpowiednich sytuacjach klinicznych, lekarze mogą zalecić stosowanie antybiotyków, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich powikłań. Przykładem może być pacjent z grypą, u którego występują objawy wskazujące na bakteryjne zapalenie płuc. W takich okolicznościach, wdrożenie antybiotykoterapii jest zgodne z najlepszymi praktykami medycznymi oraz standardami leczenia. Należy jednak podkreślić, że antybiotyki nie działają na wirusy, dlatego ich stosowanie powinno być ściśle uzasadnione i oparte na ocenie lekarza.

Pytanie 11

W jakiej temperaturze należy przechowywać próbki mleka do badań bakteriologicznych?

A. poniżej 0°C

B. od 1°C do 5°C

C. około 15°C

D. od 6°C do 10°C

Przechowywanie próbek mleka w temperaturze poniżej 0°C, około 15°C oraz w zakresie od 6°C do 10°C jest niewłaściwe, ponieważ prowadzi do nieprawidłowych wyników analizy mikrobiologicznej. Przechowywanie poniżej 0°C może skutkować zamarzaniem próbek, co zmienia ich właściwości fizyczne i chemiczne, oraz może prowadzić do zniszczenia komórek mikroorganizmów. Zamarzanie wpływa na integralność próbki i może uniemożliwić dokładną ocenę liczby bakterii. Również przechowywanie w temperaturze około 15°C oraz w zakresie 6°C do 10°C stwarza klimat sprzyjający namnażaniu niepożądanych bakterii. W temperaturze 15°C wiele bakterii ma możliwość aktywnego wzrostu, co prowadzi do fałszywie dodatnich wyników badań. Ponadto, trzymanie próbek w temperaturze 6°C do 10°C, która jest zbyt wysoka dla zachowania stabilności próbek, również sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, co w konsekwencji wpływa na jakość produktów mlecznych oraz może prowadzić do problemów zdrowotnych. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących przechowywania próbek w odpowiednim zakresie temperatur, aby zapewnić rzetelność wyników badań.

Pytanie 12

Aby pobrać krew od konia z zewnętrznej żyły szyjnej, można go unieruchomić, zakładając

A. klucz nosowy Harmsa

B. dutkę udową

C. pętlę na kończyny tylnie

D. dutkę nosową

Odpowiedź "dutka nosowa" jest poprawna, ponieważ jest to jeden z najskuteczniejszych sposobów na poskromienie konia w celu wykonania procedury pobrania krwi z żyły szyjnej zewnętrznej. Dutka nosowa, znana również jako kantar nosowy, pozwala na skuteczne kontrolowanie ruchów głowy konia, co jest kluczowe podczas takich interwencji. Poprawne umiejscowienie dutki nosowej sprawia, że koń jest bardziej spokojny i nie stawia oporu. Techniką tą posługują się weterynarze oraz osoby zajmujące się końmi, aby zminimalizować stres zwierzęcia i zwiększyć bezpieczeństwo podczas procedury. W praktyce, dutka nosowa jest stosowana w wielu sytuacjach, w tym podczas badań lekarskich, szczepień i innych zabiegów medycznych. Zgodnie z zaleceniami instytucji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takie podejście jest zgodne z zasadami humanitarnego traktowania zwierząt, co jest kluczowe w pracy z nimi. Znajomość odpowiednich narzędzi oraz technik poskramiania koni jest kluczowa dla każdego specjalisty zajmującego się tymi zwierzętami, co podkreśla znaczenie edukacji w tej dziedzinie.

Pytanie 13

Jaka jest optymalna temperatura wewnętrzna psa?

A. 40,5°C

B. 36,6°C

C. 38,5°C

D. 39,9°C

Optymalna temperatura wewnętrzna ciała psa wynosi około 38,5°C, co mieści się w zakresie uznawanym za normalny dla większości psów. Prawidłowa temperatura ciała jest kluczowym wskaźnikiem zdrowia zwierzęcia. Utrzymanie tej temperatury jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania organów wewnętrznych oraz układu metabolicznego. W przypadku psów, temperatura ciała może się różnić w zależności od rasy, wieku oraz poziomu aktywności fizycznej. Na przykład, szczenięta mogą mieć nieco wyższą temperaturę, a psy starsze mogą wykazywać niższe wartości. W praktyce weterynaryjnej, monitorowanie temperatury ciała jest ważnym elementem diagnostyki. W przypadku zauważenia odchyleń od normy, zaleca się konsultację z lekarzem weterynarii, aby ocenić stan zdrowia psa i wykluczyć ewentualne choroby. Warto również wiedzieć, że niektóre rasy, takie jak buldogi, mogą być bardziej podatne na problemy związane z regulacją ciepłoty ciała ze względu na swoją budowę anatomiczną.

Pytanie 14

Aby zdiagnozować babeszjozę u psa, konieczne jest przeprowadzenie badania

A. osadu moczu.

B. popłuczyn z napletka.

C. rozmazu krwi.

D. zeskrobiny ze skóry.

Badanie rozmazu krwi jest kluczowym narzędziem w diagnozowaniu babeszjozy, choroby wywołanej przez pasożyty należące do rodzaju Babesia, które atakują czerwone krwinki psów. W rozmazie krwi można zaobserwować obecność tych pasożytów, co pozwala na postawienie szybkiej i trafnej diagnozy. W praktyce weterynaryjnej, rozmaz krwi wykonuje się poprzez pobranie próbki krwi z żyły oraz nałożenie jej na szkiełko mikroskopowe. Następnie próbka jest barwiona i badana pod mikroskopem, co umożliwia identyfikację pasożytów, ich stadiów rozwojowych oraz oceny stopnia anemii. Wczesne wykrycie babeszjozy jest niezwykle istotne, ponieważ choroba ta może prowadzić do poważnych powikłań, a nawet zgonu psa. Standardem diagnostycznym w przypadku babeszjozy jest także wykonanie testów serologicznych, jednak rozmaz krwi pozostaje podstawowym narzędziem wykrywania tej choroby w praktyce klinicznej, co podkreśla znaczenie naukowej wiedzy w diagnostyce weterynaryjnej.

Pytanie 15

Aby unieruchomić głowę psa i uniknąć ryzyka pogryzienia podczas jego badania w pozycji stojącej, należy chwycić go za skórę

A. na głowie

B. na gardle

C. na karku

D. między łopatkami

Chwytanie psa za skórę na karku to naprawdę fajny sposób na unieruchomienie jego głowy podczas badania. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko zranienia zarówno dla weterynarza, jak i dla czworonoga. Ten chwyt pozwala lepiej kontrolować psa i utrzymać jego głowę stabilnie, co jest super ważne. Weterynarz może wtedy badać zwierzę spokojnie, bez obaw, że pies nagle się poruszy i może go ugryźć. Z moich obserwacji wynika, że szczególnie w sytuacjach, gdy pies jest zestresowany, taki chwyt na karku naprawdę pomaga. Stabilizowanie głowy w tym miejscu zmniejsza lęk i sprawia, że pies czuje się lepiej. No i trzeba pamiętać, żeby to robić delikatnie, bo nie można psu sprawiać nieprzyjemności. W weterynarii zawsze powinniśmy dbać o to, by zwierzęta czuły się komfortowo i bezpiecznie podczas różnych badań.

Pytanie 16

Prątek jest odpowiedzialny za wystąpienie

A. gruźlicy

B. pryszczycy

C. wścieklizny

D. toksyplazmozy

Prątek, znany również jako Mycobacterium tuberculosis, jest głównym czynnikiem etiologicznym gruźlicy. Jest to bakteria mająca zdolność przetrwania w trudnych warunkach, co czyni ją wyjątkowo zaraźliwą. Gruźlica jest chorobą zakaźną, która najczęściej atakuje płuca, ale może również dotknąć inne części ciała. Zrozumienie roli prątka w etiologii gruźlicy jest kluczowe w kontekście profilaktyki i leczenia choroby. Na przykład, w praktyce klinicznej, pacjenci z podejrzeniem gruźlicy są często poddawani testom skórnym oraz badaniom radiologicznym, aby zidentyfikować obecność prątka. Wprowadzenie skutecznego leczenia, które najczęściej obejmuje długoterminową antybiotykoterapię, jest kluczowe dla eliminacji bakterii oraz zapobiegania dalszemu rozprzestrzenieniu się choroby. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione, ponieważ wczesne rozpoznanie oraz odpowiednia terapia są fundamentami w walce z gruźlicą, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Pytanie 17

Testy serologiczne takie jak odczyn aglutynacji i precypitacji są stosowane w identyfikacji chorób

A. przemiany substancji.

B. zakaźnych.

C. niedoborowych.

D. wewnętrznych.

Wybór odpowiedzi dotyczącej przemian materii, chorób wewnętrznych czy niedoborów jest raczej nietrafiony, bo odczyny serologiczne nie są standardowo używane w tych przypadkach. Przemiany materii to dość skomplikowane procesy biochemiczne, które niekoniecznie mają coś wspólnego z odpowiedzią immunologiczną organizmu. Choroby wewnętrzne, jak problemy z układem pokarmowym czy hormonalnym, zazwyczaj wymagają innych metod diagnostycznych, jak badania obrazowe albo biochemiczne, a nie analizy serologicznej. No i niedobory, takie jak brak witamin czy minerałów, zazwyczaj bada się na podstawie analizy krwi, aby ocenić poziomy substancji odżywczych, a nie przez wykrywanie przeciwciał. Często popełniane błędy to generalizowanie medycznych pojęć i brak zrozumienia, jak różne testy diagnostyczne działają. Warto wiedzieć, że każdy rodzaj diagnostyki ma swoje szczegóły, a odczyny serologiczne najlepiej sprawdzają się w kontekście chorób zakaźnych.

Pytanie 18

Spoczynkowe zapotrzebowanie na energię w diecie zwierząt oznaczane jest skrótem

A. GER

B. RER

C. PCR

D. DCR

Spoczynkowe zapotrzebowanie energetyczne, określane skrótem RER (Resting Energy Requirement), to kluczowy parametr w żywieniu zwierząt, który wskazuje na minimalną ilość energii potrzebną do utrzymania podstawowych funkcji życiowych w stanie spoczynku. RER jest szczególnie istotne dla hodowców oraz specjalistów ds. żywienia, ponieważ pozwala na dokładne obliczenie potrzeb energetycznych zwierząt, co z kolei przekłada się na zdrowie, wzrost oraz produkcyjność zwierząt. W praktyce, określenie RER umożliwia dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb zwierząt, uwzględniając ich wiek, wagę, stan zdrowia oraz poziom aktywności fizycznej. Na przykład, dla psów i kotów można obliczyć RER za pomocą wzoru: RER = 70 x (masa ciała w kg) ^ 0,75. Wprowadzenie tak obliczonego RER do planu żywieniowego przyczynia się do efektywnego zarządzania dietą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży weterynaryjnej oraz hodowlanej.

Pytanie 19

Kiedy u psa zdiagnozowano dermatozę oraz występuje nadmierne wypadanie sierści, odpowiednia karma powinna być wzbogacona w

A. składniki stymulujące perystaltykę jelit

B. wysoki poziom niezbędnych kwasów tłuszczowych

C. niski poziom wapnia

D. składniki zawierające glukozę, która dostarcza energii

Wysoki poziom niezbędnych kwasów tłuszczowych w diecie psa jest kluczowy w przypadku dermatoz oraz nadmiernego wypadania sierści. Kwas tłuszczowy omega-3, obecny w olejach rybnych oraz niektórych olejach roślinnych, ma działanie przeciwzapalne, co może pomóc w łagodzeniu objawów dermatologicznych i wspieraniu zdrowia skóry. Zwiększenie spożycia tych kwasów tłuszczowych może prowadzić do poprawy kondycji sierści, przez co staje się ona bardziej lśniąca oraz mniej podatna na wypadanie. Dobry przykład to wprowadzenie do diety preparatów wzbogaconych w oleje rybne, które są szeroko stosowane w praktykach weterynaryjnych w celu wspierania zdrowia skóry. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi dla zwierząt, niezbędne kwasy tłuszczowe powinny stanowić istotny element diety, aby zapewnić optymalne funkcjonowanie organizmu psa oraz zdrowie jego sierści i skóry.

Pytanie 20

Jakie właściwości wyróżniają przesięk?

A. Płyn bezbarwny, przejrzysty, o charakterystycznej woni, o gęstości powyżej 1,018 i zawartości białka 10 g/100 ml

B. Płyn krwisty, nieprzejrzysty, bezwonny, o gęstości poniżej 1,018 i zawartości białka 0,5 - 3 g/100 ml

C. Płyn jasnożółty, przejrzysty, bezwonny, o gęstości poniżej 1,018 i zawartości białka 0,5 -3 g/100 ml

D. Płyn żółty, mętny, o zapachu gnilnym, o gęstości powyżej 1,018 i zawartości białka powyżej 3 g/100 ml

Często, kiedy wybierasz złe odpowiedzi, to może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jakie cechy ma przesięk. Na przykład, jeżeli masz do czynienia z płynem krwistym, mętnym albo pachnącym niezbyt ładnie, to znaczy, że może być coś nie tak, może są jakieś zakażenia. To już jest co innego niż przesięk, który powinien być jasny i czysty. Wysięki, które powstają przy zapaleniu, są mętne i w ogóle nie pasują do definicji przesięku. Kiedy gęstość jest powyżej 1,018, a białko wynosi 10 g na 100 ml, to też wskazuje na jakieś patologiczne zmiany, jak infekcje czy nowotwory. To wyklucza te płyny z kategorii przesięku. Wiele osób myli przesięk z wysiękiem i nie rozumie różnicy, co jest dość powszechnym błędem. Dlatego ważne jest, żeby dokładnie analizować wyniki badań i obserwować objawy pacjentów, by postawić dobrą diagnozę. Wiedza o tych różnicach naprawdę ma duże znaczenie dla skutecznego leczenia i diagnozowania.

Pytanie 21

Jakie badanie jest wykonywane przy użyciu fonendoskopu?

A. Badanie wziernikowe

B. Badanie opukowe

C. Badanie dotykowe

D. Osłuchiwanie

Osłuchiwanie to technika diagnostyczna, w której lekarz wykorzystuje fonendoskop do słuchania dźwięków generowanych przez narządy wewnętrzne pacjenta, takie jak serce, płuca czy jelita. Dzięki tej metodzie możliwe jest wykrycie nieprawidłowości, takich jak szmery sercowe, rytm serca, a także odgłosy oddechowe, które mogą wskazywać na różne schorzenia, na przykład zapalenie płuc czy astmę. Osłuchiwanie jest standardem w badaniach klinicznych, stosowanym podczas rutynowych badań lekarskich oraz w sytuacjach nagłych, co czyni je kluczowym narzędziem w pracy lekarzy. Znajomość prawidłowych dźwięków oraz ich odchyleń od normy jest niezbędna w diagnostyce, dlatego lekarze regularnie szkolą się w zakresie osłuchiwania i interpretacji dźwięków. Ponadto, osłuchiwanie jest często uzupełniane o inne metody badawcze, co zwiększa dokładność postawionej diagnozy.

Pytanie 22

Gdzie larwy włośni najchętniej się osiedlają?

A. język koni i wątroba dzików

B. przepona dzików i język koni

C. przepona koni oraz serce świni

D. język świni oraz wątroba dzików

Larwy włośni, będące stadium rozwojowym pasożytniczego nicienia Trichinella spiralis, osiedlają się głównie w przeponie dzików oraz w języku koni. Wybór tych miejsc jest związany z ich ukrwieniem oraz dostępnością składników odżywczych, co sprzyja ich dalszemu rozwojowi. Przepona dzików i język koni to tkanki, w których larwy mogą osiedlać się i przekształcać w dorosłe osobniki. Z punktu widzenia praktyki weterynaryjnej, znajomość tych miejsc osiedlania się larw jest kluczowa dla monitorowania i kontroli chorób związanych z włośnicą, szczególnie w populacjach dzikich zwierząt oraz koni. Właściwe zarządzanie zdrowiem zwierząt oraz przestrzeganie standardów bioasekuracji są niezbędne dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej choroby. Ponadto, edukacja w zakresie właściwego przyrządzania mięsa, pochodzącego od dzików i koni, może znacząco zredukować ryzyko zakażenia włośnicą w populacjach ludzkich, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia publicznego.

Pytanie 23

Żółtaczka miąższowa jest wynikiem

A. utrudnionego odpływu żółci

B. uszkodzenia tkanki śledziony

C. zwiększonego rozpadu erytrocytów

D. uszkodzenia hepatocytów

Uszkodzenia miąższu śledziony nie są bezpośrednio związane z występowaniem żółtaczki miąższowej. Śledziona pełni funkcje związane z filtracją krwi i usuwaniem uszkodzonych erytrocytów, ale nie jest głównym organem odpowiedzialnym za metabolizm bilirubiny. Z tego względu, nawet przy poważnych uszkodzeniach śledziony, żółtaczka miąższowa nie wystąpi, ponieważ to wątroba jest kluczowym miejscem dla przetwarzania tego pigmentu. Utrudniony odpływ żółci, nazywany także żółtaczką mechaniczną, jest innym rodzajem żółtaczki, który nie dotyczy uszkodzenia komórek wątrobowych, lecz problemów z przewodami żółciowymi, co prowadzi do zastoju żółci w wątrobie, ale nie jest to sytuacja związana bezpośrednio z uszkodzeniem hepatocytów. Wreszcie, wzmożony rozpad krwinek czerwonych, czyli hemoliza, prowadzi do tzw. żółtaczki hemolitycznej, która także nie jest związana z uszkodzeniem wątroby, a raczej z nadmiernym wytwarzaniem bilirubiny z rozpadłych erytrocytów. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami żółtaczek jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu pacjentów, a skupienie się na symptomach i przyczynach jest niezbędne w praktyce klinicznej, aby uniknąć błędnych diagnoz i nieefektywnego leczenia.

Pytanie 24

W ramach przeprowadzanego badania ogólnego analizuje się u zwierzęcia

A. węzły chłonne

B. skórę i jej wytwory

C. klatkę piersiową

D. jamę brzuszną

Węzły chłonne są kluczowymi elementami układu limfatycznego i pełnią istotną rolę w odpowiedzi immunologicznej organizmu. W badaniach ogólnych u zwierząt, ocena węzłów chłonnych jest niezbędna, aby zidentyfikować ewentualne stany zapalne, infekcje lub nowotwory. Węzły chłonne działają jako filtry, w których zatrzymywane są patogeny oraz nieprawidłowe komórki. Na przykład, powiększenie węzłów chłonnych może wskazywać na infekcję wirusową lub bakteryjną, co może być kluczowe dla diagnostyki. Badanie węzłów chłonnych powinno być przeprowadzane zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, które zalecają regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, aby jak najwcześniej wykryć potencjalne problemy. Dodatkowo, analiza węzłów chłonnych może dostarczyć informacji o stanach chorobowych, które wymagają dalszych badań, takich jak biopsja. W związku z tym, umiejętność oceny węzłów chłonnych jest niezbędna w praktyce weterynaryjnej.

Pytanie 25

Kleszcze Michalika służą do ujarzmiania

A. krów

B. owiec

C. świń

D. koni

Kleszcze Michalika to narzędzie, które używa się głównie w weterynarii do łapania i kontrolowania świń, zwłaszcza podczas transportu. Ich budowa pozwala na pewne chwytanie zwierzęcia, co jest naprawdę ważne, żeby zapewnić bezpieczeństwo zarówno ludziom, jak i samym świniom. Użycie tych kleszczy jest zgodne z najlepszymi praktykami, które w hodowli zwierząt mają na celu ograniczenie stresu i ryzyka kontuzji. Ważne jest, żeby podczas używania kleszczy stosować odpowiednią technikę, by nie sprawić bólu zwierzęciu. Dodatkowo, kleszcze Michalika mogą być częścią szerszego planu biozabezpieczeń, który obejmuje regularne kontrole zdrowotne. Właściwe posługiwanie się tym narzędziem jest istotne, bo odnosi się też do przepisów o dobrostanie zwierząt, które mówią o tym, że musimy stosować metody humanitarne podczas ich obsługi.

Pytanie 26

Kleszcz należy do

A. obleńców.

B. owadów.

C. płazińców.

D. roztoczy.

Kleszcz, często mylony z innymi grupami stawonogów, takich jak obleńce, owady czy płazińce, nie należy do tych kategorii. Obleńce, reprezentowane przez nicienie, to zupełnie inna gromada organizmów, charakteryzująca się wydłużonym, cylindrycznym kształtem ciała oraz brakiem segmentacji, co jest cechą wspólną dla wielu ich przedstawicieli. Z kolei owady, będące najbardziej różnorodną grupą stawonogów, posiadają trzy pary nóg, co również nie dotyczy kleszczy. Kleszcze, jako roztocze, mają cztery pary nóg w stadium dorosłym, co jest cechą charakterystyczną dla arachnidów. Płazińce, z drugiej strony, są bezkręgowcami, które nie mają odnóży i są całkowicie różne w budowie ciała. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla nauk biologicznych oraz ekologii. Często zdarza się, że mylone są kategorie organizmów przez brak znajomości ich klasyfikacji, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich ekologii oraz roli w środowisku. Edukacja w tym zakresie jest niezwykle ważna, aby unikać takich błędów oraz poprawić świadomość na temat zagrożeń zdrowotnych związanych z kleszczami.

Pytanie 27

Jeśli lek, po nałożeniu na skórę, nie został wchłonięty do krwioobiegu, to jakie ma działanie?

A. obwodowe

B. ogólne

C. ośrodkowe

D. miejscowe

Odpowiedź 'miejscowe' jest poprawna, ponieważ odnosi się do działania leku, które występuje w miejscu jego aplikacji, a nie w całym organizmie. Kiedy lek jest podawany na skórę, jego wchłanianie do krwioobiegu jest zazwyczaj minimalne lub wręcz zerowe, co powoduje, że działanie leku ogranicza się do obszaru, na który został nałożony. Przykładem mogą być maści przeciwbólowe stosowane w przypadku bólów mięśniowych, które łagodzą objawy bez wpływu na organizm jako całość. Działanie miejscowe jest często preferowane w przypadkach, gdy lekarz chce zminimalizować ogólnoustrojowe skutki uboczne, co jest zgodne z aktualnymi standardami farmakoterapii. Dlatego też stosowanie leków o działaniu miejscowym jest zalecane w pediatrii oraz w terapii pacjentów z chorobami przewlekłymi, gdzie mniej inwazyjne metody leczenia są korzystniejsze.

Pytanie 28

Proces wytrawiania włośni polega na wydobywaniu larw z

A. płuc

B. mózgu

C. wątroby

D. tkanki mięśniowej

Metoda wytrawiania włośni jest techniką diagnostyczną stosowaną w parazytologii, której celem jest uwolnienie larw włośnia (Trichinella spiralis) z tkanki mięśniowej gospodarza. W trakcie tej procedury, tkanka mięśniowa, w której pasożyty się rozwijają, jest traktowana odpowiednimi odczynnikami chemicznymi, co pozwala na ich ekstrakcję i późniejsze badanie. Zastosowanie tej metody jest kluczowe w diagnostyce zakażeń włośniem, gdyż umożliwia wykrycie obecności larw, co ma istotne znaczenie dla zdrowia publicznego, zwłaszcza w kontekście kontroli jakości mięsa. W praktyce, identyfikacja włośnia w próbkach mięsa jest niezbędna dla zapobiegania epidemiom związanym z konsumpcją zakażonego mięsa. Standardy dotyczące diagnostyki włośnia wskazują na konieczność stosowania wytrawiania jako jednego z kluczowych etapów, co podkreśla znaczenie tej metody w medycynie weterynaryjnej oraz zdrowiu publicznym.

Pytanie 29

Czym jest hipowolemia?

A. zwiększona objętość osocza

B. zmniejszona objętość krwi krążącej

C. obniżona liczba elementów morfotycznych krwi

D. zwiększona objętość krwi krążącej

W kontekście hipowolemii, niektóre z alternatywnych odpowiedzi mogą prowadzić do nieporozumień. Zmniejszona ilość elementów morfotycznych krwi, jak krwinki czerwone, białe i płytki, odnosi się do stanu znanego jako anemia lub trombocytopenia, a nie hipowolemia. W rzeczywistości, hipowolemia dotyczy ogólnego zmniejszenia objętości krwi krążącej, co może występować nawet przy normalnym poziomie elementów morfotycznych. Zwiększona objętość krwi krążącej z kolei sugeruje stan przeciwny do hipowolemii, często występujący w przypadku przewodnienia lub zastoinowej niewydolności serca. Zwiększona objętość osocza nie jest równoznaczna ze zwiększeniem całkowitej objętości krwi, ponieważ osocze to tylko jedna z komponentów krwi, która transportuje różne substancje, w tym białka i elektrolity. Ważne jest, aby zrozumieć, że hipowolemia może prowadzić do poważnych komplikacji, jeśli nie jest prawidłowo rozpoznana i leczona. W praktyce klinicznej, rozróżnienie tych stanów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania pacjentem i wdrażania odpowiednich terapii, które mogą obejmować transfuzje krwi lub infuzje płynów.

Pytanie 30

Jakie są metody podawania leku w postaci zastrzyku?

A. i.m. lub i.v. lub s.c.

B. i.v. lub p.o. lub p.r.

C. s.c. lub p.o. lub i.m.

D. p.r. lub s.c. lub p.o.

Odpowiedź 'i.m. lub i.v. lub s.c.' jest jak najbardziej w porządku, bo te skróty odnoszą się do różnych metod podawania leków w formie zastrzyków. i.m. oznacza, że podajemy lek do mięśnia, co często się robi przy szczepionkach albo gdy lek musi szybko wchłonąć się do krwi. Podanie dożylne (i.v.) to już inna bajka, bo tutaj efekt przychodzi natychmiast, więc w takich sytuacjach awaryjnych to idealne rozwiązanie. Z kolei podanie podskórne (s.c.) bywa używane, gdy leki wchłaniają się wolniej, co ma sens na przykład przy insulinie czy niektórych biologicznych lekach. Ważne jest, żeby w zależności od właściwości leku, jego celu i stanu pacjenta, dobrać odpowiednią metodę podania. Dobrze, żeby pracownicy służby zdrowia wiedzieli, jak to działa, bo wtedy mogą lepiej i bezpieczniej stosować leki w różnych warunkach klinicznych.

Pytanie 31

U konia typem oddychania w stanie spoczynku jest typ

A. piersiowo–brzuszny

B. przeponowy

C. piersiowy

D. brzuszny

Oddychanie piersiowo-brzuszne u koni jest fizjologicznym typem oddychania, który angażuje zarówno klatkę piersiową, jak i przeponę. Taki sposób oddychania jest szczególnie efektywny u zwierząt o dużych klatkach piersiowych, jak konie, gdzie wymagana jest znaczna objętość powietrza do wentylacji płuc. W praktyce oznacza to, że koń wykorzystuje zarówno ruchy przepony, jak i rozprężanie żeber podczas wdechu, co pozwala na optymalizację wymiany gazów i lepsze dotlenienie organizmu. Efektywność tego typu oddychania jest kluczowa w kontekście sportów jeździeckich, gdzie zapotrzebowanie na tlen podczas intensywnego wysiłku jest znaczne. Przykładowo, w wyścigach konnych, prawidłowa wentylacja i zdolność do wydolnego oddychania mogą wpłynąć na wyniki, dlatego hodowcy i trenerzy zwracają uwagę na zdrowie układu oddechowego swoich koni, często stosując odpowiednie programy treningowe i suplementacyjne, aby wspierać ten kluczowy aspekt ich fizjologii.

Pytanie 32

Jaką ilość ml leku trzeba podać psu o masie 15 kg, jeżeli lek zawiera 2,5 mg/l ml substancji czynnej, która powinna być stosowana w dawce 1 mg/kg masy ciała zwierzęcia?

A. 1,5 ml

B. 2,5 ml

C. 6 ml

D. 3 ml

Aby obliczyć, ile ml leku należy podać psu ważącemu 15 kg, musimy najpierw ustalić, jaka dawka substancji czynnej jest wymagana dla tego zwierzęcia. Zgodnie z zaleceniami, dawka wynosi 1 mg na każdy kilogram masy ciała. Dla psa o masie 15 kg potrzebujemy zatem 15 mg substancji czynnej. Lek, który posiadamy, zawiera 2,5 mg substancji czynnej w 1 ml. Aby obliczyć, ile ml leku potrzebujemy, dzielimy wymaganą dawkę 15 mg przez stężenie w ml: 15 mg / 2,5 mg/ml = 6 ml. Takie obliczenia są kluczowe w weterynarii i farmacji, gdzie precyzyjne dawkowanie ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia i bezpieczeństwa pacjenta. W praktyce, weterynarze korzystają z tych zasad, aby ustalić odpowiednie dawki leku, a także aby unikać potencjalnych przedawkowań lub niedoddań, które mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla zwierząt.

Pytanie 33

Badanie, przed którym obowiązuje opisane poniżej przygotowanie pacjenta, to

n n nn

n „(...) badanie wymaga wcześniejszego oczyszczenia jelita grubego, obowiązuje 36-48 godzinna głodówka przed zabiegiem. Konieczne jest również wykonanie lewatywy z ciepłej wody w dniu poprzedzającym badania oraz na 3-4 godz. przed badaniem".n

A. koronarografia.

B. tomografia.

C. cystoskopia

D. kolonoskopia.

Kolonoskopia to badanie, które pozwala sprawdzić jelito grube. Ważne jest, żeby pacjent był dobrze przygotowany, bo to wpływa na wyniki. Musi się na przykład oczyścić poprzez głodówkę, która trwa od 36 do 48 godzin, a do tego często są potrzebne lewatywy. Jak pacjent się do tego nie przygotuje, to mogą być problemy z widocznością polipów czy nowotworów, co opóźni diagnozę. Dobrze jest, jak lekarz informuje pacjenta o tym, co i jak powinien zrobić przed badaniem, a także jakie diety stosować. To sprawia, że pacjent czuje się pewniej i lepiej rozumie, o co chodzi w całym procesie.

Pytanie 34

Który z elementów badania klinicznego ogólnego definiuje zamieszczony opis?

Zespół podstawowych, wrodzonych i nabytych cech morfologicznych i czynnościowych warunkujących sposób reagowania na bodźce zewnętrzne, jak również odporność ustroju na choroby oraz określających jego możliwości produkcyjne.

A. Kondycję.

B. Produkcyjność.

C. Konstytucję.

D. Pobudliwość.

Konstytucja jest kluczowym elementem badania klinicznego, który odnosi się do zestawu cech morfologicznych i czynnościowych organizmu. W praktyce oznacza to, że konstytucja wpływa na reakcje organizmu na bodźce zewnętrzne, takie jak stres, infekcje czy obciążenia fizyczne. Zrozumienie konstytucji pacjenta jest fundamentalne dla lekarzy i badaczy, ponieważ pozwala na dostosowanie metod leczenia oraz podejścia diagnostycznego do indywidualnych potrzeb pacjenta. Na przykład, w przypadku pacjentów z obniżoną odpornością, którzy wykazują cechy określające ich konstytucję, można zastosować bardziej intensywne terapie immunologiczne. W kontekście badań klinicznych, ocena konstytucji pacjentów pomoże w lepszym doborze grup kontrolnych, co ma kluczowe znaczenie dla wyników badań. Ponadto, znajomość konstytucji pacjenta jest zgodna z dobrymi praktykami w medycynie personalizowanej, gdzie każdy pacjent traktowany jest w oparciu o jego unikalne cechy i potrzeby zdrowotne.

Pytanie 35

Surowe mięso z defektem PSE charakteryzuje się

A. jasnym kolorem, suchością i twardością

B. ciemnym zabarwieniem, suchością i twardością

C. czerwonym kolorem, jędrnością i soczystością

D. jasnym odcieniem, miękkością i dużą zawartością wody

Odpowiedź 'blade, miękkie i wodniste' jest prawidłowa, ponieważ mięso surowe z wadą PSE (zespół mięsa bladego, miękkiego i wodnistego) charakteryzuje się obniżoną jakością, wynikającą z niewłaściwego zarządzania procesem uboju oraz nieodpowiedniego przechowywania. Wada PSE powstaje z powodu szybkiego spadku pH mięsa tuż po uboju, co prowadzi do niewłaściwego rozkładu białek i utraty wody. W praktyce, mięso dotknięte tą wadą staje się blade z powodu niskiego stężenia mioglobiny, a jego tekstura jest miękka i luźna, co wpływa na atrakcyjność sensoryczną. Z punktu widzenia przemysłu mięsnego, identyfikacja mięsa z wadą PSE jest kluczowa, ponieważ wpływa na jakość produktów końcowych oraz ich akceptację przez konsumentów. Dlatego ważne jest stosowanie odpowiednich praktyk uboju, takich jak minimalizacja stresu zwierząt, aby zapobiegać występowaniu PSE.

Pytanie 36

Podczas fizykalnego badania psa zaobserwowano bladość błon śluzowych w jamie ustnej, co sugeruje

A. niedotlenienie

B. alergię

C. paradontozę

D. anemię

Bladość błon śluzowych w pysku psa to dość ważny sygnał, który często mówi nam o możliwej anemii. To stan, kiedy brakuje czerwonych krwinek albo hemoglobiny. Tak naprawdę, anemia może być spowodowana różnymi rzeczami, jak na przykład niedoborem żelaza, pasożytami, krwawieniami wewnętrznymi czy przewlekłymi chorobami. Dobrze wiedzieć, że w weterynarii ocena koloru błon śluzowych to kluczowy krok w badaniu. Pomaga to szybko znaleźć potencjalne problemy zdrowotne. Jak weterynarz zauważy bladość, na pewno zleci jakieś badania, przykładowo morfologię krwi, żeby dowiedzieć się, co jest nie tak i jak leczyć psa. Ważne też, żeby właściciele zwierząt rozumieli, że bladość może iść w parze z innymi objawami jak letarg, osłabienie, brak apetytu czy duszność, co powinno ich skłonić do wizyty u weterynarza. Szybka reakcja w takich sytuacjach może uratować życie psa.

Pytanie 37

Chlorki w osoczu można ocenić na podstawie

A. leukogramu

B. morfologii

C. rozmazu krwi

D. jonogramu

Morfologia krwi to podstawowe badanie laboratoryjne, które dostarcza informacji na temat elementów morfotycznych krwi, takich jak erytrocyty, leukocyty i płytki krwi. Jednak nie zawiera szczegółowych informacji na temat stężenia elektrolitów, w tym chlorków. W kontekście badań diagnostycznych, morfologia jest bardziej użyteczna w ocenie ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz w diagnozowaniu chorób hematologicznych. Podobnie, leukogram stanowi część morfologii, skupiając się na jakości i ilości leukocytów, ale również nie dostarcza informacji o stężeniu chlorków. Rozmaz krwi to technika oceny morfologii komórek krwi, która także nie dostarcza danych o elektrolitach. Przykłady błędnych wniosków wynikających z tych odpowiedzi obejmują założenie, że badania ogólne krwi mogą zastąpić specyficzne badania na elektrolity. W praktyce, nieprawidłowe rozumienie roli różnych badań laboratoryjnych może prowadzić do pominięcia istotnych diagnostycznych wskazówek. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie badania zgodnie z objawami klinicznymi i zaleceniami diagnostycznymi, unikając uproszczeń, które mogą zafałszować obraz stanu zdrowia pacjenta.

Pytanie 38

Standardowe badanie poubojowe świń polega na

A. nacinaniu

B. dotykaniu

C. opukiwaniu

D. oglądaniu

Rutynowe badanie poubojowe świń opiera się przede wszystkim na oglądaniu, co jest kluczowym elementem oceny zdrowia i jakości mięsa. W trakcie tego procesu inspektorzy z branży weterynaryjnej oraz pracownicy zakładów mięsnych przeprowadzają wizualną inspekcję tusz świń, zwracając szczególną uwagę na oznaki chorób, uszkodzenia, a także ogólny stan zdrowotny zwierząt. Oglądanie pozwala na identyfikację nieprawidłowości takich jak zmiany skórne, obrzęki czy inne anomalie, które mogą wskazywać na choroby zakaźne lub pasożytnicze. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest procedura oceny jakości mięsa, która jest zgodna z normami Unii Europejskiej, takimi jak Rozporządzenie (WE) nr 853/2004, które zobowiązuje do przeprowadzania dokładnych badań poubojowych. Oprócz wywiadu z hodowcą i analiz medycznych, oglądanie stanowi integralną część procesu zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia publicznego. Warto także wspomnieć o roli technologii, takich jak image analysis, które wspomagają inspektorów w dokonywaniu precyzyjnych ocen wizualnych.

Pytanie 39

W standardowej metodzie identyfikacji włośni wykorzystuje się mieszadło

A. gazowe

B. magnetyczne

C. kondensacyjne

D. mechaniczne

Mieszadło magnetyczne jest kluczowym elementem w referencyjnej metodzie wykrywania włośni, ponieważ zapewnia efektywne i jednorodne mieszanie próbki, co jest niezbędne do uzyskania wiarygodnych wyników analizy. Dzięki zastosowaniu pola magnetycznego, mieszadło to eliminuje ryzyko kontaminacji próbki, które może wystąpić w przypadku użycia mieszadeł mechanicznych. W praktyce, mieszadło magnetyczne działa poprzez umieszczanie magnesu w mieszalniku, który wiruje w odpowiedzi na zewnętrzne pole magnetyczne. Umożliwia to uzyskanie stałej prędkości mieszania oraz mniejszego zużycia energii. Standardy dotyczące badań mikrobiologicznych zalecają stosowanie mieszadeł magnetycznych, aby zapewnić maksymalną precyzję i dokładność, co ma kluczowe znaczenie w analizach laboratoryjnych. Zastosowanie tej technologii jest powszechne w laboratoriach zajmujących się biotechnologią i kontrolą jakości, gdzie dokładność pomiarów jest niezwykle istotna dla uzyskania rzetelnych wyników.

Pytanie 40

Nowotwory łagodne mają następujące cechy patologiczne:

A. guzem oddzielonym od otoczenia, powolnym wzrostem i brakiem przerzutów

B. wzrostem naciekowym, przerzutami oraz wyniszczeniem

C. wzrostem naciekowym, brakiem przerzutów oraz zdolnością do regeneracji

D. przerzutami, guzem oddzielonym od otoczenia i wyniszczeniem

Nowotwory niezłośliwe mają kilka cech, które różnią je od złośliwych, ale nie są one bardzo skomplikowane. Odpowiedzi, które mówią o przerzutach, są pomyłką, bo przerzuty to coś, co występuje w nowotworach złośliwych. Te łagodne rosną zwykle w jednym miejscu, a granice guza są dość wyraźne. Dzięki temu można je w całości usunąć w trakcie operacji. Tempo ich wzrostu jest powolne, co czasem prowadzi do późniejszej diagnostyki, ale z drugiej strony do mniejszych komplikacji. Odpowiedzi mówiące o wyniszczeniu, nie uwzględniają tego, że nowotwory łagodne są zazwyczaj bezpieczniejsze. Ważne jest, żebyśmy rozumieli, jak wygląda sytuacja z guzkami, bo błędne interpretacje mogą prowadzić do niepotrzebnych obaw pacjentów. Takie nieporozumienia mogą skutkować złymi decyzjami w leczeniu, co na pewno nie jest dobre dla zdrowia pacjenta.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej